En Jezus zei tegen Thomas:
Wee jullie die leven in dwaling en niet opzien naar het licht van de zon,
dat oordeelt en neerblikt op het Al,
dat zich zal keren tegen al jullie daden,
en haar vijanden in slavernij zal voeren.
En jullie nemen ook de maan niet waar,
zoals ze bij nacht en dag op de lichamen van jullie slachtpraktijken neerschijnt.
Nag Hammadi, Het Boek van Thomas de Kempvechter 2.7: 144
De opeenvolging van momenten. Heel nuchter is tijd afstand gedeeld door snelheid daar snelheid wordt uitgedrukt door het delen van de afstand door de tijd. Voor statische objecten is tijd dus een uitdrukking van afstand. In zekere mate is het culturele begrip van tijd problematisch dat een gemeenschappelijke snelheid negeert en de afstand ontkent en elektronisch overbrugt aangezien noch afstand, noch de dynamiek of het bewustzijn van snelheid aan het begrip gerelateerd schijnt te zijn. Derhalve, psychologisch gezien, wordt de tijd cultureel gekend als een identiteits-conflict waarin de persoon is gedesoriënteerd naar de getimede plaats en de ware tijd van de gebeurtenissen in de natuur. De instabiliteit van de tijd-ervaring wordt psychologische tijd genoemd terwijl de gemeenschappelijke beweging van de draaiende planeet het ware van de tijd aangeeft. Culturele tijd wordt gekend als de klokkentijd. De drie begrippen van tijd die tezamen zijn totale definitie uitmaken kunnen worden verenigd in de formule Tp=Tw-Tk. In normale taal: psychologische tijd kan worden herkend als het product van de negatieve relatie, het verschil, tussen de klokkentijd en de natuurlijke tijd.
Verschillende definities
- Vedisch spreekt men van trikâlika bij de driedeling van de tijd (kâla). Doorgaans wordt daar het verleden, het heden en de toekomst mee bedoeld, maar er zijn ook andere indelingen die hiermee verband houden: de drie zich herhalende seizoensgebonden viermaandelijkse perioden van het jaar (winter, zomer en lente/herfst); het creatieve, destructieve en behoudende van de tijd; het natuurlijke, culturele en psychologische van de tijd; het cyclische, lineaire en de eenheid van de tijd en, meer empirisch en specifiek cyclisch, de orde van de zon, de maan en de sterren.
- Religieus gezien is tijd (vedisch: kâla) de (onpersoonlijke) gedaante van God die in zijn totaliteit het bestaan van alle levende wezens overheerst eveneens orde en vrede gevend aanbiddelijk zijnde als de Heer zelve.
- Wetenschappelijk wordt de term dualistisch beheerst, reductionistisch slechts refererend aan een absolute meeteenheid (de electromagnetische definitie Tk) of refererende aan de draaiing van hemelse objecten (de dynamische definitie Tw).
- De filognostische definitie benadrukt de psychologische aard van de tijd, daarbij het dualistisch conflict van wetenschappelijke benaming beëindigend door simpelweg een praktijk van respect te beschrijven terwille van het bewustzijn van beide begrippen van wetenschappelijke tijd. Op die manier wordt het psychologisch probleem van de tijdidentiteit opgelost.
- Filosofisch is de tijd, met het tijdelijke, het per definitie voortdurend bewegen van het universum dat, per plaats verschil makend, het moment is dat steeds hetzelfde is. Zo bestaat er dan wel een etherische, momentane eenheid, maar geen gelijktijdigheid.
- De vrije energie definitie van het Aether Physiscs model definiëert tijd als volgt: '"Time" is actually spatial EM energy compressed by c2, and then removed from 3-space and placed on the time-axis where it becomes undetectable and what we call "time." If left in 3-space, the highly compressed EM energy is what we call "mass." (Tom Bearden: Taming the Fierce Energy of the Vacuum part 2 (zie ook part 1)
Vyâsadeva spreekt
De Heer van de Tijd
In de Bhagavad Gîtâ "Het Lied van God" zegt Heer Krishna het volgende over Tijd:
- B.G. 4.7-9: (7) Waar en wanneer ook het zeker is dat men verslapt in de rechtszin en een overwegen van wanorde zich manifesteert, o afstammeling van Bhârata, te dien tijde manifesteer Ik Mijzelf. (8) Om de zoekers naar de waarheid te bevrijden, de macht weg te nemen van de doortrapten en om de weg der menselijke principes opnieuw te vestigen, verschijn ik tijdperk na tijdperk. (9) Een ieder die als zodanig weet van Mijn goddelijke geboorte(n) en activiteiten zal, na het verlaten van dit lichaam, nooit weer geboorte nemen, maar Mij bereiken, o Arjuna.
- B.G. 10.30: - Van de Daitya's )niet-theïstische zoons van Diti die de oceaan karnden) ben Ik Prahlâda, van wat heerst ben Ik de Tijd, van de dieren de leeuw en van de vogels ben Ik Garuda (Vainateya).
- B.G. 10.33: - Van de letters ben Ik de eerste (de A), van de samengestelde woorden ben Ik het tweevoudige woord en voorzeker ben Ik het eeuwige van de Tijd en de Schepper die in alle richtingen ziet (Brahmâ).
- B.G. 11.32: - De Allerhoogste Heer zei: "De Tijd ben Ik, de grote vernietiger der werelden hier bezig met de vernietiging van alle mensen, behalve jullie (broeders) alleen, zullen alle soldaten die aan beide zijden staan opgesteld, hun einde vinden.
Heer Krishna deed, wat betreft zijn aanwezigheid in de tijd, drie geloften die als rode draden door Zijn leven liepen en die stonden voor Zijn vastberadenheid de zaak te dienen. Hij beschrijft deze zelf in de Gîtâ als volgt:
- a. Ik zal in elk tijdperk incarneren om rechtschapenheid te doen herleven (B.G. 4:5-9).
- b. Ik zal de lasten dragen van allen die op Mij vertrouwen en hun vredige voorspoed schenken.
- c. Ik zal al degenen redden die zich met heel hun hart aan Mij overgeven en hen bevrijden uit de kringloop van geboorte en dood.
|
