1.3.2 Paradoxen en Ommekeer

Epictetus: Tracht niet alles volgens uw wil te laten geschieden, maar laat het geschieden zoals het komt. Daar zult ge wel bij varen (8).
Multatuli: Neem één raad van mij aan: dat gij geen raad aanneemt.
Niets is zeker, en zelfs dat niet.
Multatuli, Gebed van den onwetende
Ik ken U niet, o God! Ik riep U aan, ik zocht, Ik smeekte
om antwoord, en Gy zweegt! Ik wôu zo graag Uw wil
doen... niet uit vrees voor straf, uit hoop op loon, Maar
zo als 't kind den wil zyns vaders doet... uit liefde! Gij
zweegt... en altyd zweegt Ge! De vader zwygt... O God,
er is geen God!
Amor fati: Liefde voor het lot.
Henry Moore: The secret of life is to have a task, something you devote your entire life to, something you bring everything to, every minute of the day for the rest of your life. And the most important thing is, it must be something you cannot possibly do.
Erich Fromm: Creativity requires the courage to let go of certainties.
Hippolyte Taine: Er bestaat niets dan feiten en relaties tussen feiten.
Louis Pauwels: De materie is misschien maar één van de schijngestalten die worden aangenomen door het Grote Gelaat.
Richard Feynman: Truth can be recognized by its simplicity and its beauty.
Klaas van Egmond: Wat persoonlijke ontwikkeling is voor het individu, is ‘duurzame ontwikkeling’ voor de samenleving.
Beide ontwikkelingen lopen langs dezelfde lijnen en worden aangedreven door dezelfde mechanismen
.

Ommekeer (Chaospunt, Nieuw paradigma, 'Persoonlijkheid - Individualiteit', Bodhisattva Pad, 'Hoofdroute', Antropologie)

En God zei: Laat Ons mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis, opdat zij heersen over de vissen in de zee en over het gevogelte aan de hemel en over het vee en over de gehele aarde en over al het kruipende gedierte dat op de aardbodem kruipt. En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen. (Genesis 1:26; vergelijk 9:6)
Over de komst van het Koninkrijk Gods (Lucas 17:20-21):
20 En gevraagd zijnde door de Farizeeën, wanneer het Koninkrijk Gods komen zou, heeft Hij hun geantwoord en gezegd: Het Koninkrijk Gods komt niet met uiterlijk gelaat.
21 En men zal niet zeggen: Ziet hier, of ziet daar, want, ziet, het Koninkrijk Gods is binnen u.
Teilhard De Chardin: We zijn geen menselijke wezens die een spirituele ervaring hebben, we zijn spirituele wezens die een menselijke ervaring hebben.

We moeten anders leren denken’ (Maarten Steenmeijer interviewt Benjamin Labatut, katern Boeken & Wetenschap 9 september 2023 p. 2-5):
Wat als mensen niet meer de baas zijn over hun
eigen bedenksels? Schrijver Benjamín Labatut legt in De Maniac, over een briljant wiskundige, de blinde vlekken van de wetenschap bloot. Juist de romanvorm is daarvoor heel geschikt, vindt hij. ‘We hebben fictie nodig om de werkelijkheid te begrijpen.
‘De kern van het schrijven is dat je je
ratio op nul zet en het onbewuste traint. Dat is het creatieve deel van het proces. Daarna moet je al dat materiaal meedogenloos onderwerpen aan je innerlijke redacteur en dat vereist de eenzaamheid van je werkkamer, waar je hardop leest, luistert en schrapt, schrapt en nog eens schrapt. Eerst laat je de tuin in het wild groeien, daarna ga je snoeien.’

The Intuition: Knowledge by Fusion (Shirley Nicholson Quest magazine Maart/April 2004, p. 44-53):
Every one of us possesses the faculty, the interior sense, known as intuition, . . . the only faculty by means of which men and things are seen in their true colors. It is an instinct of the soul, which grows in us in proportion to the use we make of it . . . .[It] awakens the spiritual senses in us and the power to act. (H.P. Blavatsky)

De oplossing van het mysterie van het leven komt een stapje dichter bij wanneer we met de gulden regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander, het balansmechanisme van de wederkerigheid in het universum serieus rekening gaan houden. Het menselijke bewustzijn, het reflexieve bewustzijn weerspiegelt het universum.

De essentie, de kwintessens in het oeuvre van Teilhard de Chardin draait er om, dat liefde de sleutel tot alle eenheid is, Agapé Love versus Conditional Love is. In the New Testament, agape refers to the covenant love of God for humans, as well as the human reciprocal love of God. Agape, Greek word, given the association of "loving-kindness" or "love". Met agape wordt een door beginselen geleide of beheerste liefde bedoeld. Ze kan al dan niet genegenheid en warme gevoelens inhouden. Deze liefde richt zich op de behoeften van de ander, zoekt wat het beste voor de ander is en laat de ander de vrije keus om die liefde te beantwoorden of niet. De kwintessens van het rapport 'E i V', het Meta-leren berust op het bewustzijn van bewustzijn, het zelf-bewustzijn.

Het agape in de Bijbel staat diametraal tegenover het vrijemarktfundamentalisme en moslimfundamentalisme. Vergeleken met het militair ingrijpen door de Amerikanen in Irak en de genocide in Srebrenica is het neerhalen van MH17 klein bier.

Het oude vraagstuk zelfzucht (egoïsme) van Barbara Ehrenreich, zal door de algoritmen, die Laurens Verhagen beschrijft eerder groter, dan kleiner worden. Zowel Martin Sommer met zijn verslag De achterkant van het asielbeleid als Raoul du Pré met Doorsluisparadijs (Volkskrant 25 november 2018 Opinie p. 5) signaleren dat het thema rechtvaardigheid (mensenrechten) voor de overheid een uiterst complex vraagstuk is. Door het accent op rechtvaardigheid, het balansmechanisme van de wederkerigheid, evenwicht door tegenwicht, neemt het vertrouwen in de overheid toe. De paradox van de risicobeheersing is echter dat door de eenzijdige focus op marktwerking en de egotripperij van AI-specialisten, de complexiteit van het vraagstuk alleen maar wordt vergroot.

Open Monumentendagen 9, 10 september, 8 en 9 september 2018
Historische rondwandeling door het stadhuis ZAAL 3 DE BURGEMEESTERSKAMER
Schoorsteenstuk
Burgemeesterskamer 1671 vervaardigd door Theodorus Ferreris]]
Voorgesteld is hoe de wijsheid, de voorzichtigheid en de kracht een op een troon gezeten Romeinse consul bijstaan. De ondeugden onbezonnenheid, toorn en wankelmoedigheid worden verjaagd. Etc.
De graven van Holland en De Haarlemse gravenportretten
De gravenportretten zijn namelijk eerder op te vatten als een geïllustreerde kroniek dan als een van onderschriften voorziene portrettengalerij. In dit boek worden de panelen in hun historische context geplaatst. Beschreven wordt hoe ze er uitzagen toen ze eind vijftiende eeuw ontstonden in het Haarlemse klooster van de karmelieten en welke functie ze destijds vervulden. Alle gravenportretten zijn afgebeeld in het boek, enkele in kleur. Van de Middelnederlandse tekst is een editie gemaakt. Ook de lotgevallen van de panelen door de eeuwen heen worden beschreven: de verschillende manieren waarop men de portretten waardeerde en er gebruik van maakte en de restauraties van beeld en tekst. De verschillende bijdragen in het boek zijn zoveel mogelijk op elkaar afgestemd en tot een doorlopend verhaal bewerkt.
"
Wapenvermeerdering" op beide Schouwen
Aan de inname van Damiate hadden de Haarlemmere de zogenaamde Wapenvermeerdering te denken, die werd verleend door Keizer Frederik (het zwaard) en de Patriarch van Jeruzalem (het kruis). De voorstelling van het wandtapijt toont hoe de Patriarch van Jeruzalem het kruis voor het wapenschild van Haarlem overhandigt. Hij is opgestaan van zijn zetel. Een geknielde krijger neemt het ereteken in ontvangst. Het is vervaardigd door Joseph Thierpont in 1630. Gezeten op een troon onder een baldakijn zit Keizer Frederik met zwaard en rijksappel in het midden van de voorstelling.
Rechts is een krijger met een vaandel neergeknield en op de achtergrond zijn krijgslieden. De schilder is
Pieter Grebber (1630).

In de wereld draait het om het vraagstuk van Leraar en Leerling, de ‘oplossing’ van de leugenaarsparadox. Mozes, Socrates, Plato, Aristoteles, Pythagoras, Jezus, Boeddha, Mohammed, Bahá'u'lláh, Friedrich Nietzsche, Douglas Hofstadter, Peter Sloterdijk, Hans Clevers, Robbert Dijkgraaf, Hans Achterhuis, Henk Procee, Ad Verbrugge en Pim van Lommel zijn wetenschappers, die het probleem van het ego onderkennen, maar wel op elkaars inzichten voortbouwen. Ook een zeer grote verscheidenheid kunstenaars en cabaretiers brengt in hun werk de immateriële wereld tot uitdrukking. Maar te veel politici prevaleren dwaasheid boven wijsheid.

De boodschap, het nieuwe inzicht van Jezus (historisch-kritisch benaderd) Keer dan ook uw andere wang toe is de keerzijde van het Oog om oog, tand om tand uit het Oude Testament en berust op de Gulden Regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander (balansmechanisme van de wederkerigheid). Voor religies behoort De Gulden regel (ethic of reciprocity) tot de core business.

Er wordt beoogd de Kwintessens , de 'innerlijke' dimensie (religieuze dimensie, ‘innerlijke stem’) met behulp van de Gulden middenweg (pelgrimage), de verborgen 5e Dimensie, het 5Ddenkraam (5D-concept) en de 5 bij 5 matrixstructuur, de evolutionaire 'Bewustzijnsschil' weer te geven, Natuur en Cultuur, (probleem en oplossing) Slachtoffers en Daders met elkaar te verbinden.

Damiaan Denys, Kwetsbaarheidsparadox: hoe rijker en gelukkiger, hoe meer hulp er wordt gezocht. Zijn observatie: we willen altijd gelukkig zijn, ons altijd goed voelen, ons niet vervelen. En: iedereen wil mooi zijn, sociaal, slim én presteren’. Maar dat is voor de meesten niet weggelegd en onbereikbaar. Vandaar die schreeuw om aandacht en hulp, heel veel hulp. De kernboodschap van Denys: het gewone lijden dat bij het leven hoort, is volledig gemedicaliseerd.

Ik heb sterk de drang er het beste van te maken.’ (Eva Hoeke interviewt Tina de Bruin Volkskrant Magazine 11 december 2021 p. 16-23):
Hoe is het je gelukt die
ommekeer te maken?
‘Door me in de zaken te verdiepen. Ik ben er echt voor in psychoanalyse gegaan. Ik heb alle radertjes bekeken en geolied, en zo is er geleidelijk aan begrip ontstaan voor waarom de dingen zo zijn gelopen, en de posities van alle betrokkenen.’
Wat een werk. ‘Dat heeft járen geduurd. Maar ik ben er dankbaar voor, want het heeft me gered. Het maakt je leven veel makkelijker als je kwetsbaar bent, open bent, je niet verschuilt. Als je dat durft en toelaat, is dat een enorme bron van zekerheid. Want iedereen heeft die pijn, die is universeel. En hoe meer je dat toelaat, en deelt met mensen, hoe meer je erachter komt dat je niet de enige bent die zich rot voelt.

De vader van de cognitieve gedragstherapie (Evelien van Veen de Volkskrant 4 november 2021 p. 31):
Geestelijk lijden kwam volgens Aaron T. Beck helemaal niet voort uit masochisme, zoals Freud had bedacht. Met het stellen van vragen via zijn cognitieve gedragstherapie zette hij notoire somberaars op een ander spoor.

Klimaatdenkers Wat het betekent om zalm te zijn (Frank Mulder De Groene Amsterdammer 4 november 2021 p. 12-15):
De
ecologische crisis komt voort uit de moderne scheiding tussen mens en milieu, zegt Martin Lee Mueller, filosoof, verhalenverteller en kunstenaar in Oslo. De zalm leert ons om onszelf weer te zien als deel van de wildernis.
Maar daar komt bij dat de
kweekzalm vaak ontsnapt – buiten de netten leeft evenveel wilde zalm als kweekzalm – en dat brengt de wilde zalm serieus in gevaar. ‘Hij verdringt de wilde zalm, want hij groeit veel harder en is competitieverblack%. En hij neemt zeeluis mee uit de kwekerijen, waar tien tot dertig procent van de wilde zalmen aan sterft.’ Maar uiteindelijk is het een zwakkere soort, die nooit heeft geleerd om zich af te stemmen op de natuur.
Maar kweekzalm maakt het wel mogelijk voor veel mensen om zalm te eten, en het is
goed voor de Noorse economie. Is dat het niet waard? In de Noorse zakenkrant Dagens Næringsliv zei een vooraanstaande hoogleraar visserij-economie het openlijk, een jaar of tien geleden: ‘Waarom hebben we wilde zalm nodig? Als het in de weg staat van de kweekzalmindustrie, dan moeten we bereid zijn om wilde zalm op te offeren. De industrie creëert waarde en banen langs de hele kust.’ En dat verwende mensen dan een speeltje missen, is geen ramp: ‘Die vinden wel weer wat anders.’ Mueller was diep geschokt toen hij het las. ‘Hier, uit het land van Arne Næss, met zijn deep ecology, en van Gro Harlem Brundtland, met haar duurzame ontwikkeling, komt het pleidooi om een dier te laten uitsterven, omdat dat goed is voor de industrie? Waar komt dit vandaan? Wat voor waarden zitten daarachter? En hebben die waarden misschien te maken met de huidige ineenstorting van de ecologie? Dit was voor mij een directe aanleiding voor mijn onderzoek.’
Uiteindelijk is het
cruciaal om op zoek te gaan naar de goede verhalen, zegt Mueller. ‘De vrijheid van de mens ligt vooral in het kiezen van zijn verhaal, meer dan wat hij binnen dat verhaal doet.’

Censuur (Annemiek Verhoef de Volkskrant 3 november 2021 p. 28):
Nieuwe service van educatieve uitgeverijen: scholen zelf hun lesboeken laten samenstellen, zodat die naadloos aansluiten bij de eigen bubbel. Uitgevers en hun auteurs moeten hun
mond opendoen. Want de overheid laat alle ruimte voor de huidige gumcultuur.
Het Instituut voor de Nederlandse Taal benoemde
‘gumcultuur’ onlangs zelfs tot woord van de week met als toelichting: cultuur waarin het andere weggegumd wordt.

Is oktober op de beurs inmiddels de leukste maand van het jaar geworden? (Peter de Waard de Volkskrant 3 november 2021 p. 21):
Dat beursfeest staat in
schril contrast met de maatschappelijke somberte. De onoplosbare problemen – van de pandemie en de opwarming van de aarde tot de vluchtelingenstromen, de schuldopeenhoping, de claimcultuur, de jeugdproblematiek en zelfs het voetbalhooliganisme – lijken zich op te stapelen. Iedereen wil een mooie toekomst voor kinderen of kleinkinderen, maar iedereen eist nu zijn geld op.
En omdat centrale banken en overheden iedereen op zijn wenken bedienen, is dat goed voor de aandelenmarkt.

Over twee winters is de ruimte om inkomenspolitiek te bedrijven via de belastingen helemaal verdwenen (Heleen Mees de Volkskrant 3 november 2021 p. 29):
Behalve over een
ambitieus klimaatbeleid moet het nieuw te vormen kabinet daarom ook afspraken maken over een ambitieuze herziening van de loon- en inkomstenbelasting. Jammer genoeg zegt de proeve van een regeerakkoord daarover helemaal niets.

‘Aanscherping zinloos zonder handhaving’ (Willem Feenstra Mark Misérusde de Volkskrant 2 november 2021 p. 1):
Om de nieuwe besmettingsgolf te dempen, breidt het kabinet dinsdagavond naar verwachting onder meer de coronapas uit. Een maatregel die ingewijden met verbazing bezien.
Want wat heeft uitbreiding voor zin, als gemeenten nu al nauwelijks handhaven?

Historicus die wist dat je bij grote maatschappelijke thema’s de menselijke maat nooit uit het oog moet verliezen (Margriet Oostveen de Volkskrant 1 november 2021 p. 22):
Terwijl het publieke debat over migranten grimmiger werd, gaf historicus Annemarie Cottaar ze een
menselijk gezicht, als een van de eersten die hun dagelijks leven hier vastlegden.
Met Nadia Bouras en Fatiha Laouikili maakte ze een boek over de
eerste Marokkaanse gastarbeiders, met een veelgeprezen tentoonstelling, die in 2009 per bus langs 17 dorpen en steden in de Rif zou reizen. Die stelde ze samen met Anne-Marie Boer, destijds curator van het Haagse Museon en al snel een hartsvriendin: ‘Annemarie had zo’n groot talent voor vriendschap, en ze wist altijd waar het leuk was, ik hoefde maar achter haar aan te lopen’.

Zonder kompas is het lastig varen (Arnout Brouwer de Volkskrant 30 oktober 2021 Opinie p. 20-21):
Het mislopen van de onderzeebootdeal tussen Frankrijk en Australië is het volgende bewijs dat er een
nieuwe tijd is aangebroken. Ieder land wordt gedwongen na te denken over de nationale veiligheidsbelangen, ziet Arnout Brouwers. Wanneer herijkt Nederland zijn kompas?
Kort na de bekendmaking van het Aukus-pact heette het dan ook dat het streven naar ‘strategische autonomie’ voor de EU weer een boost had gekregen. Maar met evenveel recht kun je concluderen dat de deal juist de toenemende irrelevantie van de EU en de Franse dromen over strategische autonomie op het wereldtoneel laten zien. Dat blijft het probleem: de kloof tussen wat de EU ‘moet’ in dit tijdsgewricht van multipolariteit, ontwrichting en technologische revolutie, en wat de EU ‘kan’ wordt almaar groter, niet kleiner.
Boter bij de vis
Europa-expert Luuk van Middelaar schreef in NRC dat de Europeanen bij hun planning inzake de VS rekening moeten houden met
‘de zwartste scenario’s’. Terecht, want dat moet altijd als het over veiligheid gaat. Maar waarom gaat deze boodschap over Amerika erin als Gods woord in een ouderling? Getraumatiseerde atlantici hebben het gaullisme ontdekt, psychosociale hulp komt in de vorm van therapeutische sessies over strategische autonomie.
Dit is pas het begin van een
ingrijpend transformatieproces, niet het einde. Omdat een klein land als Nederland niet kan overleven zonder allianties, moet het in dezen alle ijzers in het vuur houden. Daarbij moet het niet alleen opnieuw leren investeren in middelen, maar ook in het vereiste denkwerk voor een nieuw nationaal kompas.

Niet alleen Shell is traag in klimaattransitie (Bard van de Weijer de Volkskrant 30 oktober 2021 p. 13):
Shell verloor deze week een van zijn belangrijkste medestanders:
pensioenfonds ABP. Symboolpolitiek, zoals Shell beweert? Of loopt de druk inmiddels zo sterk op dat het energieconcern zijn koers zal wijzigen?
In
duurzame opwekking renderen de investeringen veel minder, een van de redenen waarom het concern hier relatief weinig geld in steekt.
Er gaapt nog altijd een enorm gat tussen wat landen beloven te investeren in duurzame opwekking en wat er nodig is om de opwarming van de aarde tot anderhalve graad te beperken, zo bleek deze week opnieuw uit diverse rapporten van gezaghebbende klimaatinstanties.
Dit gat is niet zomaar te dichten. De aanleg van een windpark op zee kost zeven jaar en vooral vergunningen vergen een eeuwigheid. Burgers stribbelen tegen als er hoogspanningsverbindingen aangelegd moeten worden of windparken op land verschijnen. Dat de energietransitie traag gaat, is niet alleen de schuld van Shell. Het komt ook door overheden die te traag reageren met het aanpassen van regelgeving. En van ons burgers.
Dus dat Van Beurden boos reageert als je hem vraagt wat zijn kleinkinderen zullen vinden, is begrijpelijk. En tegelijk is er die andere realiteit.
Namelijk dat zijn concern, dat de kennis en het geld heeft om de energietransitie sneller in gang te zetten, weinig haast lijkt te hebben.
Dat kun je cynisch noemen. Als je elk kwartaal
miljarden over houdt, zou Shell makkelijk meer geld in duurzame opwekking kunnen steken. Van Beurden zegt het zelf ook: hij heeft zijn oude fossiele (‘legacy’) onderdelen nodig om de eigen energietransitie te betalen.
Het komt ook door overheden die te traag reageren met het
aanpassen van regelgeving. En van ons burgers.
Dus dat Van Beurden boos reageert als je hem vraagt wat zijn kleinkinderen zullen vinden, is
begrijpelijk. En tegelijk is er die andere realiteit. Namelijk dat zijn concern, dat de kennis en het geld heeft om de energietransitie sneller in gang te zetten, weinig haast lijkt te hebben.

Tot slaaf gemaakt Deel 1: Europa en het Midden-Oosten (Fred de Haas Civis Mundi Digitaal #101,, In de Wetten van Plato (een sociaalfilosofisch werk uit de 4e eeuw v.Chr.) werd vastgelegd dat slaven geen onrecht mocht worden aangedaan, maar dat ze wel harder gestraft moesten worden dan vrije burgers.

Good old ‘Nessie’ weer van stal gehaald als toeristentrekker voor Schotse Hooglanden (Patrick van IJzendoorn de Volkskrant 2023 26 augustus 2023'):
Ze zullen arriveren met drones en met hydrofoons, met echoscanners en infraroodcamera’s: tientallen, misschien honderden (amateur) speurders gaan komend weekend Loch Ness op om het monster te zoeken waar het Schotse meer bekend om staat. Het is de grootste zoekactie in een halve eeuw.

Het ethische gezicht van Facebook (Patrick van IJzendoorn de Volkskrant 1 november 2021 p. 23):
Achter het fataal gebleken besluit om na de verkiezingen van 2010 met de Conservatieven een coalitie aan te gaan, zat destijds de intentie om het eiland te vrijwaren van een hard rechts beleid. Een soortgelijke logica zal, naast een jaarsalaris van omgerekend meer dan drie miljoen euro, hebben meegespeeld bij zijn
Don Quichoteske poging om van Facebook een ethisch bedrijf te maken.
Moed kan
Nick Clegg in elk geval niet worden ontzegd.

De januskop van de Kamervoorzitter (Leden van de hoofdredactie en senior redacteuren van Trouw, 19 december 2019):
De Tweede Kamer heeft het zichzelf bepaald niet gemakkelijk gemaakt met de
verrassende keuze voor PVV’er Martin Bosma als nieuwe Kamervoorzitter. Hoe geloofwaardig is het dat uitgerekend het Kamerlid dat, samen met partijleider Geert Wilders (PVV), zo’n polariserende politieke stijl had en allerlei grondrechten ter discussie stelde, vanaf vandaag een volstrekt neutrale voorzitter van het parlement zal zijn?

Jan Terlouw is binnen D66 een roepende in de woestijn. Feitelijk toont Rob Jette een Janus-gezicht. Hij volgt de derde weg van Boris Johnson en Dominic Cummings (Patrick van IJzendoorn de Volkskrant 27 mei 2020 p. 9). De derde weg, de extreme vorm van het kapitalisme gaat overheersen, wanneer de moraal buiten het verkoopverhaal ('fact free-politics' ‘blije klimaatontkenner’ Donald Trump) wordt gehouden.

De dure eed van Hannibal (Lode Goukens Civis Mundi Digitaal #69, oktober 2018 - II):
Bespreking van:
John Prevas, De dure eed van Hannibal.
De fascinatie met de klassieke oudheid blijft groot en dat is vooral te danken aan enkele historische figuren die altijd al tot de verbeelding spraken zoals
Alexander de Grote, Julius Caesar en Hannibal Barcas. Vooral die laatste blijft voor velen een geniale veldheer met één opmerkelijke prestatie: hij stak de Alpen over met zijn olifanten en versloeg vervolgens de Romeinse legioenen. Iets waarover Prevas zeer boeiende zaken weet te vertellen.

Nepnieuws vroeger en nu (Patricia van Bosse Civis Mundi Digitaal #66, september 2018 - II):
Bespreking van:
Han van der Horst Nepnieuws Een wereld van desinformatie.

Wat de EU volgens de Britten kan leren van Julius Caesar ([[https://www.groene.nl/artikel/wat-de-eu-volgens-de-britten-kan-leren-van-julius-caesar/|Patrick van IJzendoorn De Groene Amsterdammer 1 augustus 2018]]):
Toen Boris Johnson twee jaar geleden door Michael Gove in de rug werd gestoken, werd dan ook meteen een vergelijking getrokken met het verraad van Julius Caesar. De schaduw van de tiran valt nog steeds over het eiland dat hij twee keer is binnengevallen. Dat komt mede doordat Shakespeare’s Julius Caesar nog regelmatig wordt opgevoerd, zoals afgelopen voorjaar in het Londense Bridge Theatre, waar regisseur Nicholas Hytner de toeschouwers deel had laten uitmaken van de cast.

Daden (Koen Haegens de Volkskrant 30 oktober 2021 Opinie p. 23):
Uiteindelijk kan het
menselijke verlangen om het oude, vertrouwde leven te redden ook een krachtige impuls zijn voor verandering. Uit onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau deze zomer blijkt dat het overgrote deel van de Nederlanders zich oprecht druk maakt over het klimaat.
Wat voor twijfel zorgt, is of de getroffen maatregelen effectief zijn. Er heerst ook bezorgdheid over de kosten van het levensonderhoud.
Worden de lasten wel eerlijk verdeeld? Die vraag is internationaal van cruciaal belang, maar ook binnen Nederland en tussen burgers en bedrijven.
Eerlijk en effectief: dat zijn verre van
onmogelijke opgaven. Aan de wereldleiders de taak om hier niet alleen de komende weken lippendienst aan te bewijzen, maar vooral ook daarna de daad bij het woord te voegen.

Toegang geweigerd (Laurens Verhagen de Volkskrant 30 oktober 2021 Wetenschap p. 26-27):
Behalve een oppermachtig techbedrijf en geoliede geldmachine is Facebook ook eigenaar van een onvoorstelbare hoeveelheid gebruikersdata. Wetenschappers kijken daar likkebaardend naar, maar lopen tegen muren op.
‘Je voelt je als onderzoeker als een beginnend schaakspeler die het opneemt tegen een
oppermachtige schaakcomputer die ook nog eens de regels maakt en verandert.’ Claes de Vreese werkt als hoogleraar politieke communicatie aan de Universiteit van Amsterdam dagelijks met gebruikersdata van Facebook, maar ziet tot zijn frustratie dat hij van het Amerikaanse socialemediabedrijf nauwelijks medewerking krijgt. De Vreese: ‘Dat is voor een wetenschapper zeer onbevredigend, maar voor de maatschappij als geheel onacceptabel.’

Facebook heeft het zwaar te verduren in de VS (Maral Noshad Sharifi de Volkskrant 29 oktober 2021 p. 3):
Het bedrijf Facebook krijgt een nieuwe naam: Meta. Het sociale netwerk Facebook verandert niet van naam. ‘Voortaan zullen we eerst the metaverse zijn, niet eerst Facebook’, zei ceo Mark Zuckerberg in de online bekendmaking. Facebook ligt de laatste dagen zwaar onder vuur in de VS, door dagelijks nieuwe onthullingen.
Klokkenluider
Dat alle drek er nu uit komt heeft alles te maken met Frances Haugen, de 37-jarige klokkenluider en oud-medewerker van het bedrijf die eerder deze maand Amerikaanse volksvertegenwoordigers liet weten dat Facebook winstmaximalisatie boven veiligheid plaatst. Ze nam bewijs mee: tienduizenden foto’s van interne memo’s, e-mails, strategieplannen en presentaties. Die worden nu door een aantal media doorgespit, waaronder The Wall Street Journal en The Washington Post.

Aandacht is het nieuwe goud (Danielle Braun Volkskrant 30 december 2018):
Moeten we dan maar met ons allen gaan mindfulnessen? Minder gaan werken? Stoppen met tijdschrijven? Kinderopvang afschaffen? Ont-Facebooken? Zelfsturende teams weer afschaffen? Twitterdetoxen? Terug naar de traditionele taakverdeling van één ouder thuis en één op het werk?
Laten we juist iets toevoegen: aandacht. Bij het werk dat we doen, bij je gezin, bij je cliënt als je in de zorg werkt, bij kinderen als je voor de klas staat.
Na al het bombastische dat deze tijd kenmerkt – elkaar overschreeuwen, keiharde politieke betogen, polarisatie, gespring en geschreeuw op sociale media,
gaat echtheid er dan weer toe doen. In een wereld waarin we in materieel opzicht alles hebben, is aandacht het nieuwe goud.
Als twee Maori’s elkaar begroeten, leggen ze hun voorhoofden tegen elkaar. Om te zeggen: ik deel mijn herinneringen met jou. Ze wrijven hun neuzen tegen elkaar aan.
Ze zeggen daarmee: als jouw levensadem stopt, je bent ziek of kunt even niet meer werken of ademen, dan leen ik je mijn levensadem en doen we het samen. Niks afleren. Maar toevoegen, aandacht.

‘We zijn het lijden verleerd’ (Evelien van Veen interviewt Damiaan Denys de Volkskrant 30 oktober 2021 Wetenschap p. 19-21):
Op de mentale zorg wordt veel te snel een beroep gedaan, betoogt psychiater
Damiaan Denys. ‘Er worden gevoelens gepathologiseerd die inderdaad ongemakkelijk zijn, maar die bij het leven horen.’
Damiaan Denys is naast praktiserend psychiater, gespecialiseerd in angst- en dwangstoornissen en
diepe hersenstimulatie, hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam en filosoof. Bovendien is hij, Belg van geboorte, in Nederland de laatste jaren een BP’er geworden, een Bekende Psychiater, door alle media-optredens, lezingen en theatercolleges die hij geeft. Vorig jaar verscheen zijn boek Het tekort van het teveel, over ‘de paradox van de mentale zorg’, zoals de ondertitel luidt. Eén van de schijnbare tegenstellingen waarover hij schrijft: hoe beter af de mens, hoe (psychisch) kwetsbaarder, kennelijk, gezien de gestaag stijgende vraag naar mentale zorg in de rijkste en gelukkigste landen ter wereld – Nederland staat daarin niet alleen.
Hoe verklaart u dat vooral jongeren zo kampen met mentale problemen?
‘Deels door de opvoeding, denk ik, waarin ze steeds minder geleerd is
om te gaan met tegenslag. Maar ook door de complexe samenleving waarin ze zijn terechtgekomen. Als je van de middelbare school komt in Nederland kun je kiezen uit tweeduizend studies. Voor ons was het makkelijker vroeger, je koos uit tien of twintig opties. Er was minder vrijheid, minder autonomie, maar het was wel overzichtelijker. Soms had je niets te kiezen en zeiden vader en moeder: dít ga je doen.’

Het tekort van het teveel (Mathieu Wagemans Civis Mundi Digitaal #107, februari 2021):
Bespreking van:
Damiaan Denys, HET TEKORT VAN HET TEVEEL, De paradox van de mentale zorg, Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2020.
Zowel
buiten als binnen de psychiatrie is er kritiek op de objectiverende benadering terwijl psychiatrische aandoeningen bij uitstek subjectief van aard zijn. Maar de neiging om een positivistische benadering terzijde te schuiven is kennelijk moeilijk te weerstaan. De ruimte om subjectiviteit als basis te nemen is gering. Er is sprake van blokkades die deels voortkomen uit gehechtheid aan een positivistische insteek. gaat zover de psychiatrie zelf als een van de oorzaken aan te wijzen van psychiatrische aandoeningen.

Geachte reactie - Schoolleiders (Marja Creemers de Volkskrant 23 december 2023, katern Zaterdag p. 24):
Professionele vakverenigingen, ­beroepsstandaarden, verplichte professionalisering en een professionele infrastructuur dragen bij aan de oplossing van deze problemen. De beroepsgroep van schooldirecteuren in het primair onderwijs organiseert deze vier pijlers sinds jaar en dag zelf.
Aandacht voor de impact van de
schooldirecteur is nodig. Uit onderzoek blijkt dat een sterke schooldirecteur de kwaliteit van het onderwijs, het pedagogisch klimaat én het werkklimaat in de school positief beïnvloedt. Kijk maar eens in OECD (2016), Onderwijsraad (2019), Trendrapportage arbeidsmarkt leraren po, vo en mbo (2023). Helaas is dat onvoldoende op het vizier.
Schoolleiders (2) Siep de Haan:
In het onderwijs hoort het vooral te draaien om
leerlingen en docenten. De rest is bijzaak. De rest moet daarom zo klein mogelijk worden gehouden. Iedere euro die niet naar de (kleinere) klassen gaat is in wezen een verloren euro.
Helaas lijkt het
omgekeerde het geval. Het gaat in de media en politici vooral om meer onderwijsbestuurders, meer onderwijsbestuursbureaus, nog meer schoolleiders, afdelingsleiders, leerjaarcoördinatoren en vooral meer externe adviesbureaus met vermeende experts op afstand.
Wat docenten in de grote ­steden en elders vooral nodig hebben is een woning, een parkeerplek en kleinere klassen.
En veel minder bureaucratie en lestijd gevuld met zinloze vakken. Dit jaar is burgerschap voor politici en bestuurders belangrijker dan rekenen en lezen. Wat docenten vooral helpt: minder onderwijsvernieuwers en minder vermeende experts, die keer op keer weer goud geld verdienen, door ­iedere drie jaar een nieuw onderwijsvehikel te bedenken, wat na drie jaar weer wordt vervangen door weer een ander experimenteel gedrocht.

Schoolleiders (Brief van de dag - Ap Eigenhuis de Volkskrant 21 december 2023, p. 29):
De radioreclame om
7.500 schoolleiders te bedanken, trekt de belangstelling van Aleid Truijens. Terecht. Mijn verbazing komt echter uit een andere hoek: het aantal van 7.500. Zijn het er echt zó veel?
Dat is één schoolleider op 2.400 inwoners van Nederland. Dat zijn vier schoolleiders in een gemeente van 10 duizend inwoners. Maar het klopt. Ciska van Aken, directeur van St. Walfridus in Bedum, vertelt dat Bedum met nog geen 9.000 inwoners vier scholen telt. Zij wijst zelf op de te grote versnippering: elke school een eigen visie, talloze informatiesystemen, geen samenwerking...
Geen wonder dat er
zoveel schoolleiders zijn en er nog steeds sprake is van een personeelstekort: er is een dik organisatieprobleem. Met een betere organisatie zouden er wel eens minder schoolleiders nodig kunnen zijn. Dat is zeker zo, indien ook de stichtingsbesturen worden aangepakt waaronder de scholen vallen. Dan blijven er een paar duizend schoolleiders over, die weer voor de klas kunnen gaan staan om les te geven.

Wees op je hoede als luidkeels respect wordt geëist voor een beroepsgroep (Aleid Truijens de Volkskrant 19 december 2023, p. 15):
De tekortschietende kwaliteit is niet de schuld van één partij, maar van jarenlange verwaarlozing, door overheid, schoolbesturen en lerarenopleidingen, van de kwaliteit van het onderwijs, en het ontbreken van vaste standaarden voor vereiste kennisniveaus en beoordeling. Lees het uitstekende recente artikel van vakdidacticus Nederlands Theo Witte: Naar een professionele cultuur voor het beroep van leraar – Voorstellen voor een fundamentele aanpak van het kwalitatieve lerarentekort. Wittes zinnige voorstellen berusten op vier pijlers: professionele vakverenigingen, beroepsstandaarden, verplichte professionalisering en professionele infrastructuur.

Onze omgang met ouderen
Je tijd wel gehad? (Marja Pruis De Groene Amsterdammer 18 juni 2020, p. 30-35):
Hoe ouder mensen worden, hoe harder ze verkondigen
niet gereduceerd te willen worden tot hun leeftijd. Ondertussen ziet de samenleving ouderen steeds meer als een probleem. ‘Kan het ene leven écht meer waard zijn dan het andere?
Ik was al een tijdje aan het nadenken hoe hierover te kunnen schrijven, over het onvermogen een samenleving te plooien naar iets wat op zich een verworvenheid kan worden genoemd: dat mensen een langer leven is beschoren. Of dit uit menselijke hoogmoed voortkomt, nonchalance, verdringing. Of weerzin. Waarom stopte ik met de geregelde bezoekjes aan de vriendin toen ze nog maar één klein kamertje tot haar beschikking had in een tehuis waarvan de geur me angst aanjoeg?
Maar ook in de anders zo redelijke columns van bijvoorbeeld
Marjan Slob (56) en Aleid Truijens (64) in de Volkskrant wordt de morele kaart getrokken door de belangen van verschillende generaties tegen elkaar uit te spelen. Truijens oppert dat zestigplussers met hun kabbelende leventjes zich zouden moeten schamen, zo vanzelfsprekend als ze er kennelijk van uitgaan dat jongeren hun verre-van-kabbelende leven lamleggen voor een ziekte die henzelf niet treft. Slob haalt de econoom Amartya Sen aan om te definiëren wat een rechtvaardige samenleving is: een samenleving die jou de kans geeft je capabilities te ontplooien. Hier wordt ‘de pijl van de tijd’ belangrijk, aldus Slob. Ontplooien doe je immers mettertijd, en tijd is scheef verdeeld tussen de generaties. ‘Ouderen hebben veel tijd gehad zich te ontplooien, jongeren nog niet. Beleid dat iedereen “solidair” over één kam scheert en generieke richtlijnen uitvaardigt die ieders ontplooiingsmogelijkheden beperken, miskent dat jongeren hier extra hard door worden getroffen.’ Met andere woorden…
Tegen de tijd dat ze over de
drempel van het verzorgingshuis worden geholpen, roepen ze bij wijze van spreken nog: ‘Ik? Bij die oudjes?’ Saillant genoeg blijken millennials zich bewuster te zijn van de urgentie van de vraag ‘Nederland vergrijst, hoe gaan we daarmee om?’ dan de generatie die aan het vergrijzen is. Wat dat is? Hoogmoed die niemand kan verklaren maar die des avonds komt, om nog maar eens op Elsschot te variëren. De meeste mensen boven de vijftig, zo komt uit recente Amerikaanse peilingen naar voren, voelen zich minstens tien jaar jonger, terwijl 65-plussers zich over het algemeen twíntig jaar jonger voelen. Jenny Diski schreef in een bespreking van het boek van Segal dat je niet eeuwig in dat warme maar snel afkoelende bad van jezelf-eeuwig-jong-wanen kunt blijven zitten.

De psychiater in coronatijd
We hoppen van angst naar angst’ (Malou van Hintum De Groene Amsterdammer 27 mei 2020, p. 36-40):
De moderne psychiater analyseert de geestelijke noden van onze samenleving en houdt ons voor: of het nou corona is, kanker, overgewicht, depressie of armoede, als autonoom individu is al je ongeluk terug te voeren op je eigen keuzes.
De
Wachter is net zoals Denys een medialieveling en een rockster geworden. Toen het hippe centrum voor levensvragen The School of Life de twee samen met klinisch psycholoog en psychoanalyticus Paul Verhaeghe half december vorig jaar op het podium in de Stopera zette, was die avond in een mum van tijd uitverkocht. ‘Ze vinden het natuurlijk vleiend dat dit aan hen wordt gevraagd’, denkt filosoof Marjan Slob, die het gesprek tussen de Vlaamse Drie modereerde. ‘Hun kerntaak is om te kijken naar individuen in nood, ze beoefenen een individualistische discipline, maar het is voor hen toch wel erg verleidelijk om daar lessen uit te trekken voor een algemeen publiek.
En inderdaad, we konden het al
lezen: als je oud bent, heb je te lang geleefd; als je obesitas hebt, heb je te veel gevreten; als je diabetes hebt, maakte je de verkeerde leefstijlkeuzes; en als je hebt gerookt, ben je gewoon een stommeling. Of het nou corona is, kanker, overgewicht, depressie of armoede: als autonoom, zelfbewust individu is al je pech en ongeluk terug te voeren op jouw keuzes, jouw leefstijl, jouw gebrek aan incasserings- en doorzettingsvermogen.
Die manier van denken is het – doorgeslagen – resultaat van een
emancipatieproces dat mensen bevrijdde uit knellende tradities en sociale systemen die conformering eisten op straffe van levenslange exclusie en marginalisering. En die manier van denken veroorzaakt een hoop maatschappelijke onrust, omdat eigenlijk iederéén wel iets te verliezen heeft ten opzichte van een ander.

Boze witte mannen serieus nemen (Marjan Slob de Volkskrant 8 april 2019, p. 19):
Natuurlijk moeten
politici de woede van witte mannen serieus onderzoeken, maar laat dat alsjeblieft niet betekenen dat ze laf en klakkeloos buigen voor grote bekken . Laat dat betekenen dat politici vragen naar de redenen voor die woede. Persoonlijk denk ik dat politici dan veel goede redenen te horen zullen krijgen. Maar sommige redenen zullen stoelen op onwaarheden, of op een kleinzielige moraal. Durf dat dan ook te zeggen. Als je geen onderscheid maakt tussen goede en slechte redenen voor boosheid, dan behandel je alle boze witte mannen in feite als infantiele schreeuwers – terwijl slechts sommigen van hen dat zijn. Die laatste groep weerwoord geven is het meest eerlijke, het meest egalitaire, het meest democratische, wat je kunt doen. Dat is boze witte mannen serieus nemen.

Zij hebben bommen, wij mindfulness? (Sebastiaan Valkenberg Volkskrant 19 juni 2017 p. 18):
Zwaardmacht
'Het succes van het terrorisme is niet het terrorisme, het succes van het terrorisme is de angst voor het terrorisme', zegt psychiater Damiaan Denys.
Laten we aannemen dat het zo werkt. Dan nog wil de alles-is-perceptiebenadering niet geruststellen. Op deze manier kun je alle pijn wegrelativeren. Weet dat verdriet slechts in je hoofd zit en draai het weg zoals je dat doet met het volume op een radio. Prompt verliest het leed zijn venijn. Het is een nogal cerebrale exercitie.
Hoe moet terreurbestrijding dan wel?
De zwaardmacht moet doen waarvoor ze is aangesteld, meer dan nu het geval is. Allicht dat veiligheidsdiensten geen aanslagen kunnen voorkomen als de daders onder de radar blijven. Alleen blijkt telkens weer dat ze wel degelijk 'in beeld' waren. Zo ook Salman Abedi, die in Manchester toesloeg. Hij was net terug uit Syrië, IS-leden hadden hem daar getraind.

We moeten vaart maken met de Energietransitie (Ab van der Touw, Allard Castelein, Jeroen de Haas, Marjan van Loon en Pieter van Oord de Volkskrant 26 oktober 2016 p. 25):
Creëer een minister voor economie, klimaat en energie voor samenhang in het beleid.
Wij zijn ervan overtuigd dat de energietransitie moet plaatsvinden om klimaatverandering tegen te gaan en zien het versnellen van de transitie ook als een kans voor het ontwikkelen van een nieuwe economie. Om dit te realiseren is een ondernemende, stimulerende overheid nodig, die voor bedrijven de ruimte creëert om hun rol in de energietransitie in te vullen.
Dat betekent een geïntegreerd beleid op het gebied van klimaat, energie en economie, met borging over de kabinetten heen. Zo'n beleid heeft een consistente uitvoering door de verschillende bestuurslagen nodig om snelheid te kunnen maken. Op die manier creëren we een toekomst waarin duurzame producten en markten tot ontwikkeling komen, en bedrijven verantwoord kunnen investeren, innoveren en nieuwe banen scheppen.
Wij hebben de afgelopen weken contact gezocht met andere Nederlandse bedrijven over dit pleidooi voor het versnellen van de energietransitie. We hebben daarbij veel bijval gekregen. Inmiddels wordt dit pleidooi met de vier bovenstaande punten door 40 bedrijven onderschreven, een aantal dat nog dagelijks toeneemt.

De waarheid ontmaskerd (Arnon Grunberg Volkskrant 2 februari 2021 p. V8-9):
Op een eigenaardige manier toont de wereld van de overleden spionageromanschrijver John le Carré de praktische kant van de moraalfilosofie. Geen afscheid op een vliegveld zal ooit nog hetzelfde zijn, merkt Arnon Grunberg.
Misschien kwam het doordat Le Carré net was overleden en ik begonnen was met het bekijken van op zijn romans gebaseerde films dat ik aan Checkpoint Charlie moest denken, de
legendarische grensovergang tussen West- en Oost- Berlijn die ik als kind had gepasseerd.
Ook al zijn we niet in dienst van
professionele informatiezoekers, wij helpen allemaal de werkelijkheid een handje, althans dat denken we te doen.

De overheid gebruikt meer risicoprofielen om na de toeslagenaffaire scherp op te letten (Margriet Oostveen de Volkskrant 2 februari 2021 p. 9):
Gaat u anders even gezellig mee naar de Amsterdamse Bijlmer in augustus 1975. Nadat drie Surinamers in een winkel hebben gevochten en de straat zijn opgerend besluit hoofdinspecteur Van Riessen daar
‘een stevig plukkie’ mee naar het bureau te nemen, in de hoop dat ze ertussen zitten. Bewoners van de Bijlmer zelf zien hoe tientallen Surinaamse mannen lukraak worden opgepakt: ‘een razzia van ongekende omvang’. Leo van Sprang zegt namens hen tegen de Gooi- en Eemlander: ‘…we willen (…) een gelijkwaardige behandeling hebben, net als iedere Nederlander’.

Laat het tot u doordringen voordat u binnenkort in het stemhokje staat: wie VVD stemt, oogst Dave Roelvink (Sander Schimmelpennick Volkskrant 1 februari 2021 p. 21):
Het mag duidelijk zijn:
verheffing, of zelfs maar het goede voorbeeld geven, is volstrekt uit de mode. Dat onze jeugd niets beters kan verzinnen dan dingen slopen en vuurwerk afsteken is een direct gevolg van de weigering van onze elite om leiding te geven, consistent beleid te voeren en klasse te tonen. De bovenkant moet de onderkant de weg wijzen, maar hoe het goede voorbeeld te geven als je het zelf zo overduidelijk verleerd bent?
Wie gewoon doet, doet al gek genoeg, maar het lijkt me nu weleens genoeg met al die gewone gekte. Onze laagcultuur maakt namelijk ziek. Letterlijk, omdat meer dan 75 procent van de ic-bedden wordt bezet door veel te dikke mensen, en figuurlijk, omdat de normalisering van de laagcultuur niets minder dan de wegbereider van het populisme is. Laat het tot u doordringen voordat u binnenkort in het stemhokje staat: wie VVD stemt, oogst Dave Roelvink.

‘Nederland gidsland’ (Hans van Nijnatten Volkskrant 1 februari 2021 Hans van Nijnatten (p. 21) :
Het wordt tijd dat we ons
zelfbeeld als gidsland laten vallen of op zijn minst aanpassen. Want het klopt niet meer. En we moeten niet gek opkijken als premier Rutte straks niet meer zo serieus genomen wordt in Europa.
Het is tijd voor
bescheidenheid. En laten we dan tegelijk alle energie stoppen in het wel voor elkaar krijgen van urgente zaken. Het wordt tijd voor een nieuwe aanpak waarin we echt laten zien dat we het nog steeds kunnen!
Het wordt een hele uitdaging.

De Roos School voor de Filosofie (Sander van Walsum de Volkskrant 5 maart 2016):
Praktische filosofie heeft tot doel inzicht te krijgen in
jezelf en de wereld.
Hoe? Door in te zien hoe onze geest werkt.
Door vastgeroeste ideeën los te laten.
Door te relativeren en te lachen om jezelf.
Praktische filosofie draait om aandacht.
Scherp je zintuigen. Word stil.
Luister, kijk, voel, proef met
échte aandacht.
'
Spiritualiteit is een bevrijding van de angst waarin de kerken ons ooit gevangen hielden, en waarin banken en verzekeringsmaatschappijen ons nu nog gevangen houden', zegt Mark Hoek. Zijn onderkomen, een voormalig kantoorpand van uitgever Sanoma dat hij mag gebruiken in afwachting van de verkoop, is beduidend soberder dan dat van De Roos.

In Den Haag (De Groene Amsterdammer 4 november 2021 p. 79):
eschokt ben ik. Alsof je die
elektrische auto van rechts niet hebt zien aankomen. Aukje van Roessel stopt bij De Groene. Onspectaculaire, tientallen jaren volgehouden maar o zo fraaie en lezenswaardige achtergrondverhalen over ‘Den Haag’. Ik dacht dat ze mij – toch ook 72 – moeiteloos zou overleven. Maar nee: ze blijkt een mens, ook aan zo’n journaliste komt een eind.
Aukje, het ga je goed:
ruitenwisser in een moddercircuit.
Ewald Engelen
Engelen
predikt steeds weer voor zijn eigen parochie wanneer hij enerzijds meldt dat het klopt dat rechts niet deugt, en anderzijds dat alles wat links is en niet tot de Partij voor de Dieren behoort helemaal niet deugt.

In Den Haag
Nawoord (Aukje van Roussel De Groene Amsterdammer 28 oktober 2021 p. 10-11):
Is er in de afgelopen
vier decennia veel veranderd in de Haagse politiek en de journalistiek? We hadden de radio en Lubbers, we hebben soundbites en socials. Politiek redacteur Aukje van Roessel maakte in haar imposante loopbaan alles mee. Nu voor de laatste keer, beziet ze, scherp en alert als altijd, de wereld ‘in Den Haag’.
Er kwamen Kamerverkiezingen aan en hij maakte zich zorgen over de
grote rol die mediabekendheid was gaan spelen bij het opstellen van de kandidatenlijst. Hij vreesde dat Kamerleden met veel inhoudelijke kennis, die gericht zijn op het maken en controleren van wetten, steeds minder op de lijst zouden komen. In de media verschijnen is een graadmeter aan het worden, voor noest werkende backbenchers is steeds minder plaats. Dat was kort samengevat zijn waarschuwing.
De sloop van de verzuilde samenleving waarin je als katholiek, protestant of arbeider een bijpassende krant las, naar een bijpassende school ging, je bij een bijpassende vakbond aansloot en op een bijpassende politieke partij stemde, was al begin jaren zestig ingezet.
Maar wie had bij die
afbraak kunnen bedenken dat de zuilen zouden plaatsmaken voor de waarin velen nu leven? Ook nu van gelijkgezinden, maar dan niet op basis van een geloof of levensovertuiging, maar op basis van lifestyle, complotdenken over de herkomst van het coronavirus, een verlangen naar een niet-bestaand verleden, weerzin tegen buitenlanders, voorkeur voor veganistisch eten of wat dan ook. En die bubbels van nu worden niet aangestuurd door voormannen – of een enkele voorvrouw – zoals destijds de zuilen, maar door algoritmen die de ‘bubbelleden’ steeds verder naar binnen zuigen en hen daarmee het zicht op andere meningen en invalshoeken ontnemen. Al gold toen net zoals nu geldt: mensen zijn niet willoos, al was je kritisch opstellen tegenover dominee en pastoor destijds niet makkelijk, zoals het nu niet eenvoudig is je te verzetten tegen algoritmen.

Essay Identiteitspolitiek (1)
De nativistische kramp (Jan Willem Duyvendak De Groene Amsterdammer 4 november 2021 p. 42-45):
De strijd tegen
identiteitspolitiek door geharnaste nativisten is gebaseerd op een illusoir monocultureel verleden. De dominantie van het nativisme staat een effectieve aanpak van hardnekkige ongelijkheden in de weg.
Terwijl de
Kulturkampf door nativisten wordt aangeblazen, zijn er andere kloven in de Nederlandse samenleving die veeleer aandacht zouden moeten krijgen: de grote ongelijkheden tussen Nederlanders in inkomen – vooral vermogen –, gezondheid, woonsituatie, opleiding. De dominantie van het nativisme staat een effectieve aanpak van die ongelijkheden in de weg. In plaats van minderheden daarvoor verantwoordelijk te houden, zou het gesprek moeten gaan over de vraag hoe sociaal-economische rechtvaardigheid en culturele diversiteit samen kunnen gaan.

'Waar moet die nog respect aan ontlenen?' (Stevo Akkerman inerviewt Jan Willem Duyvendak Trouw 28 maart 2021):
Op zoek naar verklaringen voor rellen en rechts populisme wordt gesproken over
achterstanden en cultuur. Maar misschien moeten we het eens over de man hebben, zegt Jan Willem Duyvendak, hoogleraar sociologie. ‘Waar moet die nog respect aan ontlenen?’

Het verleden toont aan dat men minder overspannen moet reageren op identiteitspolitiek (Adriejan van Veen de Volkskrant16 april 2018):
‘Identiteitspolitiek’ is voor velen hét schrikbeeld van deze tijd. Partijen als Denk en Bij1 zouden hiermee de samenleving splijten. Wanneer antiracisten pleiten voor aanpassing van Zwarte Piet of koloniale standbeelden, dan wordt dit weggezet als schadelijke identiteitspolitiek.
Columniste Elma Drayer noemt het een
‘giffabriekje’ (de Volkskrant, 28 april 2017), en voor socioloog Eric Hendriks ligt identiteitspolitiek op één lijn met de excessen van zowel de Culturele áls de Franse Revolutie (NRC, 5 sept. en 25 okt. 2017). Het bepleiten van maatschappelijke veranderingen vanuit een groepsidentiteit ligt in het Nederland van 2018 dus zeer gevoelig.

Kom niet aan ons nationale zelfbeeld (Dirk-Jan van Baar Volkskrant 11 september 2015 p. 20):
Na kritiek van buitenaf gaven ook cultuurdragers blijk van een nieuw soort lichtgeraaktheid.
Afkeer
Nederland wordt veelkleuriger en kent steeds meer (luidruchtige) minderheden die zich verdrukt voelen. Dat geldt zelfs voor de blanke meerderheid, die moet inbinden en de eigen cultuur bedreigd acht. De islam wekt met zijn zichtbare aanwezigheid afkeer op.
Identiteitspolitiek, die selectief in de geschiedenis winkelt om de eigen uniciteit te bewaren, roept altijd en overal reacties op. Dat geldt voor Nederland evenzeer als voor de rest van de wereld. Helemaal ongelijk hebben de VN-juristen niet als zij hier een nationalistisch en chauvinistisch (Moïsi) klimaat ontwaren. Dat betekent dat ons naast al het multiculturele onbehagen nog veel meer politieke correctheid wacht. Mét alle ergernis en clichés die daarbij horen.
Minderheden worden dan half geruststellend, half ridiculiserend toegesproken (denk aan Ewald Engelens Het is klasse, suffie, niet identiteit!). Geruststellend wanneer minderheden verzekerd wordt dat het heus wel goed komt met hen als de klassenstrijd eenmaal gestreden is. Maar vaker nog ridiculiserend: ‘Wie durft aandacht te vragen voor genderneutrale toiletten nu de wereld vergaat?’

Antropologie van het hiernamaals en het 'hiervoormaals' (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #66 september 2018 II):
De zielenreis van Michael Newton bezien als een sociaalwetenschappelijk onderzoek
Griekse filosofen als Pythagoras en Plato refereren ook naar (een vorm van) van reïncarnatie. Een dergelijke leer was in Europa meer wijd verspreid voordat deze mede door het christendom in diskrediet raakte. Bijv. bij Plato vinden we de opvatting van een samengestelde persoonlijkheid in drie zielendelen: het begerende, het strevende en het kennende zieledeel. Dit stemt overeen met de meer uitgebreide Indiase filosofie hieromtrent, die acht aspecten van de persoonlijkheid onderscheidt. Zie hierover o.m. C I Dessaur, De droom der rede, het mensbeeld in de sociale wetenschappen en H Groot, Verborgen wijsheid uit de Oepanishaden. Bij Plato vinden we de volgende indeling:
1. mensen bij wie het begerende zielendeel met verlangens, pleziertjes en genot de overhand heeft, vormen de laagste klasse. Zij hebben vooral ijzer en brons in hun constitutie. De deugt die hen past is matigheid.
2. mensen bij wie het strevende zielendeel de overhand heeft, vormen de middenklasse van de toezichthoudende klasse van ‘de wachters’, die zilver in hun constitutie hebben, met als passende deugd dapperheid. In India is dat gerechtigheid, dharma, recht en plicht.
3. mensen bij wie het kennende zielendeel de overhand heeft, zijn de bestuurders van de staat en ook de filosofen. Zij hebben meer goud in hun constitutie en de deugd die hen past is wijsheid. Zie Wikipedia, verwijzend naar De Staat (Politeia) en W T de Bary, ed. Sources of Indian Tradition.
India kent een vergelijkbare indeling naar de
vier levenswaarden: 1. kama: genot en liefde, 2. artha: rijkdom en welvaart, 3. dharma: gerechtigheid en 4. moksha: geestelijke bevrijding door inzicht. Deze waarden corresponderen overwegend met resp. 1. het werkende volk, 2. de middenstand van handelslieden en ambachtslieden, 3. de krijgslieden en de overheid, 4. de priesters en intellectuelen. De vier Middeleeuwse standen boeren, burgers, adel en geestelijkheid komen hiermee enigszins overeen en lijken kenmerkend te zijn voor agrarische samenlevingen.

Wijsheid en wetenschap (Patricia van Bosse Civis Mundi Digitaal #104 1 december 2020):
Een paar maanden geleden werd mijn aandacht getrokken door een artikel in de Volkskrant, waarin de vraag werd gesteld – ik parafraseer nu – of oude wijzen niet gedateerd zijn. Intussen is er immers zo veel wetenschappelijke kennis waar zij geen weet van hadden. De auteur, Kees Kraaijeveld, directeur van de Argumentenfabriek, pleit voor ‘wijsheid die gebaseerd is op kloppende, wetenschappelijke kennis over de wereld en de mens’. Er werd verwezen naar recent werk van wetenschappers onder de noemer: Evidence Based Wisdom.
Tot slot
De rol van wijsheid om het leven van mensen te verbeteren kan nauwelijks onderschat worden. Alles wat de ontwikkeling van wijsheid bevordert zou een hele hoge prioriteit moeten hebben. Om die reden is alle aandacht voor wijsheid zeer welkom, dus ook vanuit de wetenschappelijke hoek, of het nu al veel heeft opgeleverd of niet.
Om welke benadering het nu gaat: wetenschappelijk, door de inspiratie van oude teksten, door kunst, door ervaringen in het dagelijkse leven, de belangrijkste les is om open en nieuwsgierig te zijn. En te reflecteren, dat lijkt essentieel in welke benadering dan ook. Als we het er over eens zijn dat wijsheid belangrijk is (en wie kan dat ontkennen?) en er zijn nu zelfs wetenschappelijk bevestigende inzichten, dan zouden deze toegepast moeten worden in het onderwijs, op alle niveaus en leeftijden. Ook een basishouding waarin het gaat om het belang van alle mensen en de wereld zou het ’wijsheidsgehalte’ van de politiek en de journalistiek verhogen, iets waar we allen veel baat bij zouden kunnen hebben. Het zou werkelijk een rol kunnen spelen om het leven en het functioneren van de maatschappij te verbeteren.

Dit is geen straf van de natuur (Ralf Bodelier Volkskrant 20 juni 2020 Opinie p. 18-19):
De ecodicee bestrijden
Eind 18de eeuw hadden Kant en Voltaire goede redenen om de theodicee te bestrijden. Vandaag zijn er even goede redenen om de ecodicee aan te pakken. De eerste reden ligt voor de hand.
De natuur verdient geen goddelijke status. De natuur heeft geen ogen en oren waarmee ze ons waarneemt, ze beschikt niet over een moraal of over het vermogen om te oordelen. De natuur denkt niet over de mens na, laat staan dat ze ons straft of corrigeert. En nee, de natuur is ook niet ‘vergevingsgezind’, zoals Luyten schrijft. Het is precies andersom. Mensen nemen waar, denken na, oordelen, straffen en vergeven. Mensen zijn geïnteresseerd in de natuur, verzamelen kennis over de natuur en corrigeren de natuur. Wég met de malariamug en het coronavirus, red de panda!
Rampspoed? Een straf van God, dacht men vroeger. In de coronacrisis krijgt de natuur dezelfde krachten toebedeeld, ziet filosoof
Ralf Bodelier. En daar schieten we weinig mee op.
Niet God of de natuur zal ons redden.
Alleen onze eigen, menselijke scheppingskracht leidt tot een betere wereld voor iedereen.

Europa moet zich solidair tonen (Maurits Chabot interviewt Timothy Garton Ash Volkskrant 20 juni 2020 Opinie p. 22-23):
Een gebrek aan solidariteit tussen Noord en Zuid-Europa, de Brexit, de ondermijning van de democratie in Oost-Europa en steun van Rusland noch de Verenigde Staten. Toch ziet Timothy Garton Ash mogelijkheden voor Europa om sterker uit de coronacrisis te komen.
Verschuift de manier waarop Europa zich verhoudt tot wereldmachten als China en de VS door de coronacrisis?
‘We staan met enerzijds machtsblok VS en anderzijds China voor een periode die veel wegheeft van een nieuwe Koude Oorlog. Dat plaatst Europa tussen twee hete vuren. Wat Europa moet doen, is een tweeledig beleid voeren. Daarin moeten we duidelijke elementen van insluiting betrekken: onze eigen samenlevingen beschermen voor inmenging van buitenaf. Taiwan en de Chinese democratie beschermen, steun uitspreken voor Hongkong. Tegelijkertijd moet je zo veel mogelijk constructieve betrokkenheid behouden, want we hebben gezamenlijke belangen in economisch opzicht, klimaatverandering en het bewaren van vrede.’
Een van de twee kanten die u schetst is een beleid van insluiting en inperking. Wat bedoelt u daar precies mee?
‘We moeten nadenken over de vraag in hoeverre we afhankelijk willen zijn van China en Huawei voor grote infrastructurele projecten als het 5G-netwerk. Het risico is dat je over vijf jaar bijvoorbeeld geen groot Westers bedrijf hebt als alternatief voor Huawei.
Ook moeten we China duidelijk maken dat we met de VS staan voor de onafhankelijkheid van Taiwan. Het gaat erom dat je gezamenlijk een lijn trekt, dat je je als een verenigd Europa sterk maakt voor eigen, interne belangen en dat je de waarden buiten je continent verdedigt.’

Eigenbelang (Dirk Bezemer De Groene Amsterdammer 9 juli 2020 p. 9):
Het zuiden van de eurozone is de kip met de gouden eieren van de Nederlandse economie. Voor de prijs van vier kopjes koffie per jaar per Nederlander willen Rutte en Hoekstra die kip nu slachten. Dat zijn de kosten voor Nederland van het coronaherstelplan van de Europese Commissie ter waarde van 750 miljard euro, volgens een brief van Herman van Rompuy en anderen vorige week in de Belgische krant De Standaard. Rutte en Hoekstra zijn tegen het plan.
De euro was en is een gouden deal voor Nederland. Natuurlijk willen we kosten maken om de euro-economie in stand houden – uit welbegrepen eigenbelang, want wie gaat ons leger betalen als de Italianen het niet meer doen? Dit gaat niet om Italië ‘helpen’. We helpen onszelf, als handelsoverschotland, door de tekortlanden bij te staan in de coronaramp.
Het is in ons eigenbelang dat Zeeland en Friesland welvarend zijn, of we daar nu wonen of niet. Dat eigenbelang geldt in Europa ook – economisch zelfs sterker. De export vanuit de Randstad naar Zeeland kunnen we best missen, maar als de Europese markt wegvalt of krimpt hebben we echt een groot probleem.
Er zijn twee mogelijkheden: ofwel Rutte en Hoekstra snappen dit allemaal en verzetten zich tegen het plan van de Commissie om binnenslands de rechtse, onwetende kiezer aan te spreken.
Ze moeten zich dan diep gaan schamen. Ofwel ze snappen het niet. Ze moeten zich dan opnieuw diep gaan schamen. Oké, er is eigenlijk maar één mogelijkheid. Ik hoop dus dat de premier en zijn minister gelouterd van hun zuidelijke vakantie terugkeren en de Italianen een nederige dankbrief sturen voor twee decennia stimulans van de Nederlandse economie. En die paar euro per persoon betalen we natuurlijk graag. We zullen er geen kopje koffie minder om drinken.

Amerika is een grap (Maartje Laterveer Volkskrant 27 juni 2020 Zaterdag p. 2-5):
Oud-diplomaat en voormalig minister van Buitenlandse Zaken Madeleine Albright ziet met lede ogen aan hoe de VS hun internationale positie verbroddelen. Hoog tijd voor een machtswissel dus.
Professioneel bleef ze dezelfde doelen nastreven als toen ze in de regering zat: het bevorderen van democratie in de wereld en het mondig maken van vrouwen. Verschillende partijen bedelden om haar adviezen, van denktanks en de Georgetown Universiteit tot het Congres, ze werd zelfs door haar goede vriend Václav Havel gevraagd president te worden van Tsjechië. Op alles, behalve dat laatste, zei ze ja, en ze begon samen met drie anderen een internationaal adviesbureau: The Albright Group (TAG).

Stekel De andere Václav (Olaf Tempelman Volkskrant 8 mei 2019 p. 19):
De ene Václav is de andere niet. Timothy Garton Ash omschreef wijlen de Tsjechische president Václav Havel als subtielste politicus die hij ooit ontmoette en Václav Klaus, in dezelfde tijd premier van Tsjechië, als de lompste. Welke Václav begin jaren 90 zijn stempel drukte op Tsjechië, laat zich raden.
Klaus was in Nederland op uitnodiging van FvD en vertelde deze krant dat de Sovjet-Unie en de Europese Unie één pot nat zijn: beide nomenklatoera die altijd verkeerd zitten. Het goede nieuws voor tegenstanders van zulke nomenklatoera, is dat Klaus als premier liet zien dat één enkele man dogmatischer en botter kan zijn dan duizend apparatsjiks bij elkaar.
Jammer dat Klaus zichzelf in 2019 ook krediet geeft voor
mensenrechten in Tsjechië. De Václav die zich daar een leven lang voor inspande, heette Havel.

Touwtjes (Sheila Sitalsing Volkskrant 7 mei 2018 p. 2):
Maar het liefst was ze mij wanneer ze uitlegde hoe je dat doet, een lekker boek schrijven. In een mooi gesprek met Carolina Lo Galbo voor VPRO Boeken vertelde ze over de schrijver die in het hoofd van de lezer moet gaan zitten, 'om aan touwtjes te trekken', om te bepalen wanneer de lezer lacht en wanneer de lezer geëmotioneerd is. Beginnende schrijvers probeerde ze aan het verstand te peuteren 'dat schrijven niet gaat over expressie, over jezelf, over je eigen zieleroerselen, maar over impressie, over wat de schrijver de lezer laat ervaren.'
Soms stond ze haar tanden te poetsen en dacht: je bent de vernietiger van dromen, Renate.
Ik hoop dat ze vanuit de hemel af en toe nog een brief stuurt.

Wie was Multatuli?
Eduard Douwes Dekker werd op 2 maart 1820 geboren op de bovenste verdieping van een klein huisje in de Korsjespoortsteeg te Amsterdam. Een jongen van eenvoudige afkomst die zijn milieu ontsteeg. Met de roman Max Havelaar werd hij op slag beroemd. In het Multatuli Huis, het geboortehuis van Nederlands grootste 19e-eeuwse schrijver, zijn het museum en het Multatuli Genootschap gevestigd.

Biefstuk en waarheid (Arnon Grunberg Volkskrant 18 februari 2020 p. V10-12):
Er zit iets raadselachtigs aan Multatuli, W.F. Hermans heeft over dat raadsel zelfs een heel boek geschreven.
Om zijn ambivalentie ten opzichte van het schrijverschap beter te begrijpen moeten we kijken naar idee 527, de beroemde brief van Max Havelaar aan Multatuli. Havelaar geeft daar een definitie van de schrijver waarin Multatuli zich meen ik kon vinden: ‘Een schrijver – iemand die van schrijven een beroep maakt – spreekt zonder dat hy iets te zeggen heeft. Hy levert uitdrukkingen, waar geen indruk is. Hy weerkaatst beelden die niet bestaan. Hy jaagt op pikante tegenstellingen en moet daaraan de waarheid opofferen.’
Nogmaals, het is de waarheid die de inzet is van zijn oeuvre, en het is mede die inzet die ervoor heeft gezorgd dat zijn grootheid boven twijfel verheven is. Let op het woordje ‘mede’. De beroepsschrijver offert waarheid op aan dubieus esthetisch genot. ‘Hy moet haar kleuren, opsieren, aankleden…’, noteert Havelaar.
Multatuli maant schrijver en nooit te vergeten dat het waarheidsgebod uit ambiguïteit en dubbelzinnigheden bestaat, maar toch altijd gebod moet blijven. Zijn polemische houding herinnert ons eraan dat lafheid de grote vijand is van de intellectueel en de schrijver, hij verzoekt ons niet de ogen te sluiten voor al te menselijke halfslachtigheid, want wie daar de ogen voor sluit, offert waarheid op voor biefstuk.
Dít is – nogmaals – zijn grootheid.
Boven dit alles schittert zijn humor, zijn oeuvre is doordesemd van een ingenieuze en dubbelzinnige zelfrelativering en ja, dan is er zijn stijl, zonder welke het allemaal gedoemd was te mislukken: ‘Wie ’t afkeurt, keur ik af.’

De beste lesdag van hun leven (Peter Dieleman Volkskrant 2 februari 2019 Opinie p. 10):
Greta Thunberg, Anuna De Wever en Lilly Platt zijn spijbelende, dansende vlinders voor een schone, blauwe lucht. Jonge (15, 17, 11 jaar) Aletta’s, gezegend met een vol bewustzijn, doorzettingsvermogen en moed. Geen kiesrecht maar met een onverzettelijke wil om te stemmen over een hoger mondiaal belang.
Actievoeren doet pijn (
Erich Grothe de Volkskrant 2 februari 2019 Opinie p. 10):
Minister Slob ‘biedt geen ruimte’ voor het spijbelen van leerlingen om de klimaatdoelen onder de aandacht te brengen. Dat hoeft hij ook niet te doen, dan is het namelijk geen spijbelen meer. De scholieren doen het gewoon, minister Slob, en dat kan ik nog begrijpen ook. Actievoeren doet soms een beetje pijn. Staken doe je ook niet in je vrije tijd. Voor al die ludieke acties uit de jaren ’60 en ’70 is ook nooit toestemming gevraagd. Dus scholieren: gewoon doen als je dat wil.
Wakker worden (Annemiek van Dongen-Schrage Volkskrant 2 februari 2019 Opinie p. 10):
Ik ben erg geschrokken van de reactie van Arie Slob. In de normale wereld zorgen de grote mensen voor de kleine mensen. De kleine mensen waarschuwen: ‘Hé, word wakker, let op, het gaat zo mis.’ En hoe gaat het dan in een normale wereld?
Zelf schrijven (Eus Wijnhoven Volkskrant 2 februari 2019 Opinie p. 10):
In zijn column stelt Nico Keuning dat een verplichte leeslijst het lezen onder de jeugd stimuleert. Daarbij wordt o.a. Max Havelaar aangehaald, maar zelfs de hertaling uit 2010 was veel te hoog gegrepen voor middelbare scholieren.
De aanpak van een verplichte lijst is decennialang tevergeefs gehanteerd om daarmee kinderen te overtuigen vaker een boek te lezen. Wat kinderen wel tot lezers maakt, is hen zelf laten schrijven. Dat kan vanaf groep 3 of 4. Laat hen zelf verhalen verzinnen en die aan elkaar voorlezen. Laat hen het mooiste verhaal van de klas kiezen en vertellen waarom ze dat zo mooi vinden. Laat hen klassikaal vertellen wat zij zo goed vinden aan een specifiek boek.
Door te schrijven, ga je veel bewuster lezen. Volgens mij kan dat een succesvoller oplossing zijn voor de ontlezing (boeken) dan een verplichte leeslijst.

Kennis zonder grenzen
In dit artikel bespreekt Wim Rietdijk zijn radicaal rationalistische visie op de rol die de wetenschap zou moeten spelen. Hij hekelt het relativistische standpunt dat sommige moderne wetenschapsfilosofen innemen en wijst op de belangen die sommige mensen hebben bij het in stand houden van irrationaliteit.
Wim Rietdijk is wis- en natuurkundige en cultuurfilosoof. Hij heeft gepubliceerd over zeer uiteenlopende onderwerpen, van de vierdimensionale fysische werkelijkheid tot euthanasie.

Eudaimonia heeft betrekking op de 4e Dimensie van de Zwaartekrachtruimte die Gerrit Teule in zijn boek Hebben wij een ziel? of van het Blokuniversum waar Jim van de Heijden gebruik van maakt. Het blokuniversum is niet volledig gedetermineerd, zoals Wim Rietdijk tracht te bewijzen. Het is onze vrije wil, het is het vermogen van de mens zich aan de veranderende omgeving aan te passen en de mogelijkheid van creativiteit die het leven zinvol maakt. Creativiteit, verbeeldingskracht (imaginatie) zorgt dat het lichtpuntje aan het eind van de tunnel feller gaat schijnen. De gangbare methode om de wils- en verbeeldingskracht te verenigen is yoga, contemplatie, meditatie.

Om op gene zijde, de verborgen 5e dimensie grip te krijgen biedt de discussie tussen Ruud van Wees over zijn publicatie De ecologische crisis en de materialistische geestverduistering in wetenschap en maatschappij en Wim Rietkerk in het tijdschrift Civis Mundi een goed houvast.

C.W. Rietdijk Enkele kanttekeningen bij stellingname Ruud van Wees
Omdat de niet-rationalistische benadering echter ook weinig vertrouwen wekt (zij verwerpt bijvoorbeeld de stelling van Taine die ons eerste motto vormt en is dan ook bij gebrek aan strenge argumentatie speculatief), ben ik op zoek gegaan naar een "vierde weg". De essenties daarvan zijn in een zestal punten samengevat; voor details en wetenschappelijke onderbouwing verwijs ik naar de in de referenties aangegeven literatuur.

• a) Einstein had gelijk in zijn vermoeden dat de toekomst en het verleden even realistisch bestaan als ons heden, dus als onze nu-wereld.
• b) Dit betekent niet alleen dat de toekomst gedetermineerd is - ze bestaat immers "al" - maar bovendien dat het heden, naast (causale) invloeden vanuit het verleden, in beginsel ook invloeden kan ondergaan van de realistisch bestaande toekomst. Dat dit ook feitelijk gebeurt wordt bewezen in enige artikelen, genoemd in literatuurverwijzing 1.
• c) Dit komt er op neer dat de gebeurtenissen niet alleen afhangen van hun verleden, maar ook wetmatig rekening houden met de resultaten van relevante natuurprocessen die in de toekomst al vastliggen. In ons model is er een wisselwerking tussen eerdere en latere gebeurtenissen, tussen oorzaken en gevolgen of resultaten.
• d) Dat leidt tot een veel meer samenhangend en minder toevallig beeld van de natuurprocessen, waarbij vier-dimensionale natuurwetten relaties regelen tussen eveneens vier-dimensionale gebeurtenissen in plaats van alleen tussen drie-dimensionale objecten. Oorzaken en gevolgen zijn in onderlinge wisselwerking of in (statisch) evenwicht, in plaats van dat de eerste "blindelings" de laatste doen optreden zonder dat dus rekening wordt gehouden met de portee van die gevolgen.
• e) Dit beeld brengt onder meer de mogelijkheid dichterbij dat het menselijk lot niet slechts het resultaat is van blinde, al of niet fuzzy, invloeden en "botsingen" uit het verleden, maar zó "werkt" dat eerdere stadia in iemands leven al rekening kunnen houden met hoe de latere uitkomsten wetmatig moeten zijn.
• f) Het realistisch vier-dimensionale model of gezichtspunt (met de vier dimensies lengte, breedte, hoogte en tijd), waarbij alles op de tijdsas evenzeer reëel bestaat en invloed heeft als alles op de drie ruimte-assen, dat model blijkt fysisch uiterst vruchtbaar te zijn en leidt bijvoorbeeld to een verklaringstheorie van bewustzijn en paranormale verschijnselen. (Zie literatuurverwijzingen 3 en 4, waarin onder meer naar voren komt dat paranormale of niet causaal begrijpelijke fenomenen kunnen worden gezien als inderdaad niet (alleen) oorzakelijk vanuit het verleden verklaarbare, maar mede door invloeden vanuit de toekomst mee-bepaalde gebeurtenissen, met als regel ook een psychische relevantie.)

Ruud van Wees Een korte reactie op kanttekeningen C.W. Rietdijk
Dat gezegd hebbende zou ik de ‘voorstellen’ die Rietdijk doet ten aanzien een ‘vierde weg,’ eigenlijk een ‘Derde Weg’ in de fysica, naast de klassiek-deterministische en intrinsiek-indeterministische, willen bijvallen. Zo op het oog, ik ben nu eenmaal geen fysicus, lijkt die derde weg neer te komen op het harmoniëren van de fysica met de parapsychologie en niet-reductionistisch bewustzijnsonderzoek. En wel via de (her)invoering en empirische onderbouwing van een vorm van terugwerkende causaliteit, waarin we hopelijk een in de geschiedenis van de natuurwetenschappen afgevallen ‘oude bekende,’ namelijk de doeloorzaak (en misschien mede de vormoorzaak en intentie-oorzaak?) mogen herkennen. Ik hoop dat ik hem zo juist interpreteer.

De titel van het boek het CHAOSPUNT de wereld op een tweesprong van Ervin Laszlo wordt als actueel thema gebruikt. Het biedt een kader voor het formuleren van een kosmische visie (Ervin Laszlo boek Kosmische Visie Wetenschap en het Akasha-veld) op een oud vraagstuk.
144/145: De met de nobelprijs voor natuurkunde onderscheiden fysicus Manfred Eigen heeft aangetoond dat de vorming van suprasystemen onder invloed van auto- en kruiskatalytische cycli de grondslag vormt van de evolutie van alle levensvormen op aarde.
De fysisch chemicus en expert in de thermodynamica Ilya Prigogine werd onderscheiden met de Nobelprijs nadat hij de wijze waarop kruiskatalytische systemen tot de evolutie van complexe systemen leiden [en de theorie over het zelforganiserende karakter van het universum, vert.] had uitgewerkt.
De in het boek besproken perioden Mythos, Theos, Logos en Holos (p. 66/76) corresponderen met de vier yuga’s.

De beschavingstransformatie die in het holos tijdperk plaats vindt bouwt op eerdere transformaties voort:

Morele kompas:Culturele evolutie (filosofie)Reciprociteit:Blauwdruk:Principes:Ethiek:Hoofdstukken:
4. LemniscaatZo beneden, Zo bovenWatUnificatieMoraal van het verhaalSophia perennis1.27.48.4
3. Verticale asMorele kompasHoeDuurzaamheidBroederschapIntegratie2.17.38.3
2. Kwalitatieve as7. Filosofie en 8. EthiekWatKerk en StaatVrijheidVrijheid1.47.28.2
1. Kwantitatieve as5. Psychologie en 6. SociologieHoeDemocratieGelijkheidRechtvaardigheid27.18.1

Het boven aangehaalde citaat van Sahih al-Boechari stemt overeen met (cursus theosofie):
Verder geven de meesters als commentaar: ‘We willen ware en onzelfzuchtige harten; zonder angst en trouwe zielen.’ Ze verzekeren de aspirant dat ‘Elke stap die in onze richting wordt gezet, ons zal dwingen om er één naar hem te zetten’, maar de voorwaarden worden helder neergezet: ‘..u moet me aantrekken door een zuiver hart en een langzamerhand ontwikkelende wil.’

Wim van den Dungen Levensboom (Sepher Yetzirah)
Indien we 'sepher' met ruimte en 'sephar' met tijd vergelijken, dan betreft 'sippur' (of 'communicatie') de 'quintessense' of 'vijfde dimensie'. Aan de vierdimensionale 'kubus' van het Aardse bestaan wordt een vijfde 'hyper'-dimensie toegevoegd.

De 5e Dimensie komt in de vierde Anti-Dühring wet naar voren.
Jasper Schaaf geeft in zijn boek Boeddhisme en betrokkenheid (p. 53) een vierde Anti-Dühring wet, de 'wet' van de Spirale Form der Entwicklung, oftewel de spiraalvorm van de ontwikkeling. Wanneer door tegenspraak iets nieuws ontstaat is er sprake van een ontwikkeling, één met een richting.
Zo kan bijvoorbeeld in de economie een spiraalvormige keten van interacties gedurende langere tijd de richting bepalen naar hoogconjunctuur of naar crisis. Geen eeuwige richting, wel een van langere duur.

‘Ik schaam me voor weinig’ (Mirjam van Hengel interviewt Remco Campert Volkskrant Magazine 6 juli 2019 p. 18-25):
Je mag ook verzinnen, toch? Hugo Claus loog in interviews alles bij elkaar.\\ ‘Ja, dat was geweldig! Ja, Hugo was daar heel goed in, die maakte overal gewoon een ander verhaal, het interesseerde hem niks, haha. Ik kan dat niet, zo fabuleren. Ik wil toch zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid komen. Maar het is ook niet zo dat ik uiteindelijk nou erg hecht aan wat er wordt opgeschreven, ik ga het nooit controleren ofzo, ik laat er nooit iets uithalen.’

De woorden moeten de lezer in het gezicht vliegen (Daniela Hooghiemstra interviewt Dimitri Verhulst Volkskrant 6 juli 2019 Wetenschap & Boeken p. 7-9):
Hoe schrijft de schrijver? Dimitri Verhulst hoeft zich er niet toe te zetten, hij belandt automatisch achter zijn schrijftafel. Zijn ‘schrijversoog’ schakelt hij nooit uit.
Kleeft aan het putten uit het echte leven niet het risico dat u erdoor overmand raakt?
‘Ik gebruik de literatuur niet voor
zelfonderzoek. Daarvoor ben ik te spaarzaam op mezelf. Ik ga mezelf niet kapot schrijven. Tegen de tijd dat ik iets beschrijf, bemeester ik het.
‘Het vervelende is alleen dat als je tegenwoordig een boek schrijft, je daarna alsnog bij de psychiater belandt. Interviewers vinden je leven interessanter dan je werk.
Ik kon wel genieten van Hugo Claus, die gewoon zat te liegen over zijn leven. Omdat ik dat niet kan opbrengen, zit ik als brave sul al snel te vertellen over mijn jeugd. Maar ik kan het wel, trouw aan mezelf blijven en mensen tegelijkertijd mee een drempel over nemen, zeggen: kijk, dit is kunst! De waarheid dáárvan is mijn leven.’
Mattis zegt: de liefde moet in één keer goed zijn. Als er laswerk nodig is, hoeft het niet. Denkt u daar zelf ook zo over?
‘U moet niet denken dat ik Mattis ben. Dat is niet zo. Ik weet geen hol van de
liefde. Wie mij op dat terrein als goeroe neemt, gaat dolen over de zeeën. Ik heb daarover echt geen waarheid in pacht en indien wel, dan zou men zich af moeten vragen waarom ik zelf dan toch meer dan één relatie gehad heb in mijn leven. Over schrijven kan ik wel iets vertellen, maar over de liefde echt geen kloten.’

Inspiratie van onze gids deze week: (Karolien Knols de Volkskrant 17 mei 2019):
De Italiaanse schrijver Paolo Giordano (De eenzaamheid van de priemgetallen) heeft alweer zijn vierde boek geschreven en gidst ons graag langs films, muziek, eten en - natuurlijk - boeken.
De hemel verslinden, Giordano’s vierde roman, verscheen een jaar geleden in Italië, maar zoals dat gaat met succesvolle auteurs: de publiciteit gaat nog door als het boek voor de schrijver alweer naar de achtergrond is verdreven. Dat maakt het, geeft hij toe, moeilijker om er nog met even groot enthousiasme over te praten als vlak na verschijning. ‘Het gaat dus steeds vaker over thema’s die gerelateerd zijn aan je verhaal. In het geval van ''De hemel verslinden: over de jeugd die de straat opgaat om te demonstreren voor het klimaat. Je moet ze serieus nemen, die jongeren. De jeugd is de thermometer van de samenleving.’

Het menselijk lichaam (Edwin Krijgsman de Volkskrant 23 februari 2013):
Oorlogen beginnen vaak pas nadat ze zijn opgehouden. Adjudant
Antonio René komt lichamelijk ongeschonden terug van een missie in Afghanistan, waarbij vijf van zijn mannen zijn omgekomen. Met een meedogenloze discipline kom je elk verdriet te boven, weet hij. Terug in Italië plant hij zijn dagen daarom boordevol: geen seconde tijd voor getob. Maar in het hoofd van de adjudant is alles uit het lood na de Afghaanse hel.
'Het is een
vuile oorlog, de vuilste van allemaal', zegt een van de leidinggevenden tegen zijn manschappen. 'We zitten in een land met vuile, corrupte mensen. Er valt hier niets te verbeteren. Als we de boel een beetje hebben opgeknapt en weggaan, wordt het weer net zo'n shitzooi als daarvoor.'
Weggaan - wie het vergund was, doolt nu, zoals adjudant René, door de smeulende puinhopen van helse herinneringen. Hoe hels, maakt Giordano in deze beklemmende roman duidelijk.

Eenzaam, breekbaar en onbereikbaar (Ronald de Rooy Trouw 17 januari 2009):
In het bejubelde debuut van Paolo Giordano sluiten twee eenzame pubers vriendschap. Maar hun jeugdervaringen staan een echt contact in de weg. Wat zijn de redenen van het overdonderende succes van deze debuutroman? Een deel ervan is misschien te verklaren uit de exacte wetenschappelijke vorming van de auteur. De schijnbare tegenstelling tussen bèta en alfa was al eerder een vruchtbare basis voor grootse literatuur. Italië dankt grootse meesterwerken aan bijvoorbeeld de scheikundige Primo Levi, de elektrotechnicus Carlo Emilio Gadda, en de met wiskundemodellen vertrouwde Italo Calvino. Ook Giordano’s exacte vorming is duidelijk voelbaar in deze debuutroman, bijvoorbeeld in zijn volmaakt beheerste schrijfstijl. Giordano’s zinsbouw is altijd glashelder, zijn woordkeus en register altijd gemiddeld, nooit verheven, nooit laag.

‘Verleden was voor mij te gevaarlijk’ (Fokke Obbema interviewt Christa Anbeek Volkskrant 8 april 2019 p. 12-13):
Die ervaringen doorkruisen ons gewone leven en creëren chaos. Is chaos de essentie van ons bestaan, terwijl we doen alsof het niet zo is?
‘In onze maatschappij zijn we erop gericht chaos te marginaliseren. We staan met onze rug naar de dood; de medische wetenschap wil beheersen, controleren, voorkomen. Chaos is taboe. We hebben een sterk geloof in de stuurbaarheid van het bestaan, ook al beseffen we ergens dat het een illusie is. Maatschappelijk is het gevaar dat we gaan doen alsof we weten hoe het leven moet. Dat kan tot zelfgenoegzaamheid leiden.
‘Het mooie van chaos kan een besef van ontzag zijn. En dat we het beste uit onszelf moeten halen, ook al zijn we maar klein. Ik zou ervoor willen pleiten de chaos te rehabiliteren. Hij is verbonden met de meest waardevolle momenten, wanneer je erachter komt wat je aan elkaar hebt. Wanneer blijkt dat de ander je niet in de steek laat of je onverwacht helpt. Helaas doen zich dan ook de grootste tegenvallers voor. Diep in mij zit nog altijd het wantrouwen: straks gebeurt er iets in mijn leven waardoor het nooit meer goed komt.’

‘Waakhond blijft ook als tachtiger alert’ (Remco Meijer Volkskrant 8 april 2019 (p. 2, 14-15):
Op 30 april wordt Pieter van Vollenhoven 80. Vandaag verschijnt een nieuw pamflet van zijn hand. De man die nooit prins mocht worden, vindt de Nederlandse veiligheidscultuur ‘een casinospel’.
De vorm van zijn oproep, een boek van ruim honderd pagina’s, is opmerkelijk. Over een eerdere boekpublicatie,
(2012), schrijft Van Vollenhoven met zelfspot: ‘Zo’n succes was dat – dacht ik – nu ook weer niet. Ik heb in ieder geval na de publicatie nooit een uitnodiging voor het Boekenbal mogen ontvangen.’
Maar de uitgever (Balans) heeft hem weten te overreden en nu ligt er . Het is, behalve een verhaal over de tekortkomingen op het gebied van de veiligheid, ook een terugblik op zijn beroepsleven.
Rode draad: uit misstanden moet lering worden getrokken, ook als dat ongemakkelijk is of geld kost. En hou het strafrecht erbuiten, want iedereen moet na een ongeluk of ramp vrijuit kunnen praten over wat er mis ging. Het Openbaar Ministerie heeft, met zijn strafrechtelijke onderzoeken, een eigen verantwoordelijkheid.
Verlossing
Tien jaar duurde het voordat Van Vollenhoven het een beetje begon te ‘maken’. Nederland had het al moeilijk genoeg gevonden om een prins-gemaal (Bernhard, daarvoor Hendrik) een doel in het leven te geven,
maar hoe kon een reserve-prins-gemaal zijn bestemming vinden?
Van Vollenhoven vindt dat de tien rijksinspecties die Nederland telt een organisatie moeten worden, de Nationale Veiligheidsinspectie, met een uniforme werkwijze (net als de Nationale Politie) en hetzelfde gezag als de OVV. De waakhond moet onafhankelijk van de
overlegcultuur op departementen kunnen opereren. Hij schrijft: ‘Nog nooit heb ik bij een onafhankelijk onderzoek meegemaakt dat er bij een voorval sprake was van een ‘donderslag bij heldere hemel’. Alles is volledig bekend, maar veelal ontbreekt de veiligheidscultuur om dit intern aan de orde te kunnen stellen.’ Dat kan goed aflopen, maar ook slecht: veiligheid als ‘casinospel’.
Voorts moeten mensen vrijuit kunnen spreken, zonder vrees dat hun verklaringen in een strafdossier tegen hen worden gebruikt.

‘Prozac had mij niet het antwoord gegeven’ (Fokke Obbema interviewt Willemijn Dicke Volkskrant 4 februari 2019 p. 12-13):
Haar spirituele speurtocht maakte van atheïst Willemijn Dicke een gelovige. Maar wat heeft ze gevonden?, wil Fokke Obbema weten. ‘Ik moest weer ontdekken dat ik liefde ben.’
Tien jaar geleden begon de 48-jarige bestuurskundige Willemijn Dicke aan een spirituele speurtocht (pelgrimstocht). Doel was haar bestaan weer zin te geven.
Wat was de meest vormende ervaring in die tien jaar?
Voor mij is vrijheid de ruimte vergroten tussen de prikkel die een ander geeft en mijn eigen gedrag. Wie dat onder extreme omstandigheden kon, was de schrijfster Etty Hillesum. Toen zij in het concentratiekamp zat, wilde ze toch de regie over haar eigen gedachten behouden en niet alle Duitsers gaan haten. Die vrijheid, die ruimte voor jezelf, kun je leren vergroten. Emoties vloeien voort uit gedachten die je al lang hebt. De vrijheid ontstaat wanneer je die gedachten onderkent en ze stil kunt maken. Dat past bij wat je in mystieke stromingen aan beoefening leert.’
Wat spreekt u zo aan in de mystiek?
Mystiek zie ik als tegenhanger van orthodoxie, waarin alles is vastgelegd in leefregels en je doet alsof je alles zeker weet.
Bij mystiek ga je ook op zoek naar het transcendente, maar dan door naar binnen te keren. Vanuit de stilte die je aantreft, leg je verbinding met het hogere. Alle mystieke richtingen hebben overigens dezelfde troostrijke boodschap voor je: je wordt niet geboren met schuld, alles is liefde, alles komt goed. Dat is ook de oorspronkelijke boodschap van het christendom.’
Hoe reageerde uw omgeving op uw zoektocht?
‘Ik ben er vriendschappen door kwijtgeraakt. Atheïstische vrienden misten de running gag over God als smeermiddel in de conversatie.
Als ik alleen maar het woord spiritualiteit gebruikte, reageerden mensen al defensief. Een collega uit Delft riep: ‘Ik spuug van dat woord, ik kan het niet eens uitspreken.’ Wat ik jammer vind, is dat atheïsten niet de mogelijkheid openhouden dat een andere benadering dan de rationeel-wetenschappelijke van waarde kan zijn. Die technieken om verbinding met het transcendente te zoeken, zijn voor hen per definitie waardeloos. Waarom willen zij niet de mogelijkheid openhouden dat ze een hele dimensie (verborgen 5e dimensie) zouden kunnen mislopen? Maar goed, dit gesprek lukt dus niet met atheïsten.’

Ik mis ze zo, de christenen van toen (Keyvan Shah-bazi Volkskrant 4 februari 2019 p. 18):
Barmhartig Op een dag zei ik tegen ze, dat religie mij alleen leugens, haat en moordpartijen had gebracht. Ik zei dat ik niets met een god te maken wilde hebben, die dingen toestaat die ik met eigen ogen de Iraanse ayatollahs onschuldige kinderen heb zien aandoen. ‘Mijn religie is liefde’, zeiden de christenen, ‘ik verdeel mensen niet in groepen; wij zijn allemaal gelijken. Ik probeer te handelen zoals ik vermoed dat Christus zou doen: ‘ga de vluchteling tegemoet met brood; want voor het getrokken zwaard is hij gevlucht, en voor de gespannen boog en de druk van de oorlog.’ Voor mij is er maar één land: de aarde, één volk: de mensheid, en één geloof: de liefde.’
Ik werd er stil van. Zoveel barmhartigheid was ik van Allah, zijn profeet Mohammed en diens volgelingen niet gewend. Ik ben nog altijd overtuigd atheïst, maar nu het christendom steeds verder uit Nederland verdwijnt, mis ik ze zo, de christenen van toen.

Hoe het ‘ik’ van nu de wereld ervaart (Aleid Truijens Volkskrant 2 februari 2019 Sir Edmund Opinie p. 30-31):
De dikke bloemlezing van Polak en De Vries biedt een prachtig panorama van wat ‘ons’ bezighoudt.
Populair bij jongste generatie
De grenzen van de genres zijn vervaagd. Tussen verhaal en beschouwing, autobiografie en polemiek, reportage en persoonlijke zoektocht en de column als mini-versie van al deze.
De grens tussen journalistiek en literatuur werd ook poreus.

Blijf staan (Ianthe Sahadat interviewt Edel Maex Volkskrant 31 januari 2019 p. V12-13):
Zen-leraar en psychiater Edel Maex (62) runt een stresskliniek, waar hij mensen leert hun gevoelens niet te verdringen, maar ze met aandacht en mildheid te beschouwen. Een houding die volgens hem weleens hét recept tegen burn-out zou kunnen zijn.
En een mindfulnesstraining is dé oplossing?
Mij gaat het om menselijkheid, respect voor jezelf en anderen, mindfulness is er maar een voorbeeld van. Ik zie het als een onderdeel van een bredere onderstroom in de samenleving die zegt: zo kunnen we niet leven, dit moet anders. Het is een nood aan zingeving, samenhang, verbondenheid, ethiek.

Ziek van de stress of Omgaan met stress, is het aan de mens wel besteed? (Wilma de Rek Volkskrant Magazine 4 februari 2017 p. 26-30):
De mens heeft het brein van een vis als het op stress aankomt: hij is niet toegerust op de moderne tijd. Vandaar de toename van burn-outs en depressies; we worden massaal ziek van werkdruk, prikkels en slecht nieuws.
Zo kampt inmiddels één op de acht werknemers in Nederland met een burn-out. Het gaat niet alleen om mensen die werk combineren met de zorg voor een gezin, ook een groeiend aantal jongeren heeft last van stress. Een maand geleden sloeg Kinderombudsman Margrite Kalverboer alarm over de werkdruk bij tieners, die in toenemende mate tot mentale problemen leidt.
Help, ons stresssysteem schiet tekort
Om echt te snappen hoe het zit met aandoeningen als burn-out en depressie moet je terug in de tijd. Geen honderd jaar, geen tienduizend jaar, maar miljarden jaren. Je moet terug naar het begin van het leven op aarde.
Oxazepam en zelfhulpboeken
Door Nederlandse apotheken werden in dat jaar 167 miljoen standaard doses afgegeven voor slaap- en kalmeringsmiddelen (diazepam, oxazepam, temazepam: de 'pammetjes').
We zijn geen nieuwe Tesla's, opgetrokken uit speciaal voor ons geproduceerde hightechsnufjes; we zijn opgelapte roestbakken vol oude onderdelen, waaronder een alarmsysteem dat bij het minste of geringste schel begint te piepen.
De realiteit is dat er geen pasklare oplossing bestaat voor dat haperende stresssysteem. Het stresssysteem zelf gaat voorlopig niet veranderen, daarvoor verloopt evolutie te traag. En de hoeveelheid stressoren waarmee de mens zich omringt zal op korte termijn ook niet slinken. Hooguit kun je sommige stressoren uitschakelen. Letterlijk, door je mobiel uit te zetten of werk zo te organiseren dat je niet belachelijk vroeg je bed uit hoeft om massaal in de file te gaan staan. Of figuurlijk, door te beseffen dat veel stressoren zijn ingebeeld.
Uiteindelijk zitten we allemaal in hetzelfde, gammele schuitje.
Wie beseft, écht beseft hoe we zijn geworden wie we zijn, heeft de sleutel tot zichzelf in handen.

Zό werkt het (Mieke Zijlmans interviewt Annita Rogier Volkskrant 24 januari 2019 p. V12-13):
Stressklachten die worden genegeerd. Drukke kantoortuinen met amper een plek om je terug te trekken. Klinkt bekend? Annita Rogier – auteur van een anti-burn-outhandboek, voorzitter van een vereniging voor stress- en burn-outcoaches – legt uit wat er misgaat in organisaties. En hoe het beter kan.
Mensen hebben behoefte aan een plekje waarop ze zich nu en dan rustig terug kunnen trekken, al is het maar voor een paar minuten. Waarin ze ongestoord een gesprek kunnen voeren. Elk bedrijf zou dat soort ruimten moeten hebben.’
Wat doet u zelf, wanneer de stress u naar de strot grijpt?
‘Wat mij geregeld redt, is dat ik nu en dan zonder enig schuldgevoel mijn mobiele telefoon ‘kwijtraak’ en dan een paar uur onbeschaamd luier.
In de ‘drukdrukdruk: kijk mij nou’-cultuur is dat vast niet hip. Maar juist onbereikbaar zijn is wat mensen overeind kan houden.

Effectief omgaan met stress en conflicten: wat is "coping"?
Stress is zo een aanzienlijk probleem geworden dat iedereen er wel eens last van lijkt te hebben. Bij de een gaat het makkelijker voorbij, bij de ander leidt stress tot depressie, burnout of andere ziekten. In de psychologie gebruikt men de term "coping" als het gaat om het reageren op een probleem, een conflict of een stressvolle situatie. Afhankelijk van de context, van de persoonlijkheid van de persoon zijn er meerdere copingstrategieën en copingmechanismen.

Ambtenaren met ‘morele buikpijn’ zouden vaker moeten zeggen: ik verdom het (Sheila Sitalsing de Volkskrant 28 juni 2022 p. 2):
Toch zitten ambtenaren er wel degelijk mee als ze
krankzinnig of destructief beleid moeten uitvoeren. Terwijl Herman Muinck zei dat hij hoopt op ‘gerechtigheid’, plukte ik van de website van de Tweede Kamer de resultaten van een enquête over ‘morele vragen’ onder ambtenaren bij allerlei onderdelen van de overheid. Uitgevoerd door het bureau I&O Research voor het programma Dialoog en Ethiek van de Rijksoverheid, dat bedoeld is om ‘het ethisch vermogen van ambtenaren te versterken’.

Het lijkt wel alsof Nederland niet weet waar Groningen ligt’ (Jurre van den Berg de Volkskrant 28 juni 2022 p. 6-7):
Maandag begonnen de openbare verhoren in de parlementaire enquête over de gaswinning in Groningen. Maar hoge verwachtingen van het onderzoek heeft eigenlijk niemand. ‘Hoe kun je terugkijken op problemen die nog niet voorbij zijn?’
Onmacht en onvermogen
‘Onmacht is een van de meest vervelende emoties. En dat sloeg over op mij. Je staat erbij en je kijkt ernaar en er is zo verschrikkelijk weinig dat je kunt doen.’ Ook op bestuurlijk niveau was ze voortdurend getuige van onmacht en onvermogen, van nieuwe instanties met nieuwe afkortingen en nieuwe regelingen – die weer geen oplossing boden.

Als we niets doen groeit sociale ongelijkheid uit tot de betonrot van onze democratie (Lodewijk Asscher de Volkskrant 28 juni 2022 p. 27):
De
kansenongelijkheid in Nederland ondermijnt niet alleen individuele levens, maar vormt ook een bedreiging voor de maatschappelijke vrede, betoogt oud-PvdA-leider Lodewijk Asscher. Daarom verdienen arme wijken meer aandacht van de overheid.

De gewone man wil een knuffel (Marco Visscher interviewt Jos Palm Volkskrant 14 oktober 2017 Opinie p. 6-8):
Populisme, slogans als 'Normaal Doen' en de verklaringen van Rutte III: over aandacht heeft de gewone Nederlander niet te klagen. Maar, meent historicus Jos Palm, het blijft bij mooie woorden. Echte erkenning is ver te zoeken.
Hoe is de gewone man geëvolueerd?
'In de Oudheid was er een diepe afkeer. Toen kwam ineens iemand verkondigen - nota bene een timmermanszoon -
dat voor God iedereen gelijk is en dat er de mogelijkheid is van gelijkheid, in elk geval in het hiernamaals. Daarna kwam de Verlichting en werd de dagloner zowaar opgenomen in de beroemde Encyclopédie, als iemand die moet worden erkend wegens zijn belangrijke bijdrage aan de samenleving. Later werd dat vertaald in een politiek programma, waarop jan met de pet werd beschermd en verzorgd, waarna hij zich in de jaren van de wederopbouw optimaal erkend voelde. En nu, anno 2017, dreigen we hem weer te verwaarlozen.'
De linkse partijen geven die erkenning niet?
'Welnee. De PvdA verloor het contact met het volk sinds de jaren negentig. Onder leiding van Wim Kok omarmde de partij de privatisering, waarmee het algemeen volksbelang werd geïsoleerd.
Is een nieuwe revolutie aanstaande?
(Lacht.) 'Ik denk het niet. De gewone man zal zich verder afkeren van de politiek.'
En hij zal bozer worden?
'Gewone mensen hebben, meer dan anderen, redenen om boos te zijn. In tienduizenden jaren mocht de gewone man er niet zijn. Iemand als Wilders zegt dat dit gevoel van ressentiment en rancune, dat in iedereen zit, er mag zijn. De gewone man wil een knuffel om te voelen dat hij er mag zijn om hoe hij is, ook met datgene wat misschien niet zo fris aan hem is.
'Maar die kant willen we liever niet zien en we doen alsof het er niet is. En als we ons erover uitspreken, laten we uit alles blijken dat we niet alleen hun standpunten fout vinden, maar dat we deze mensen zelf fout vinden.'
Is de gewone man dan geen tikkende tijdbom?
'Het is onterecht om de gewone man te reduceren tot een xenofobe, agressieve idioot die elk moment zijn agressiviteit kan botvieren, zoals Sybrand Buma suggereerde in zijn H.J. Schoo-lezing. Wat een dédain. Alsof je praat over honden die je in hun hok moet houden. Heel, heel veel gewone mensen willen heel simpel het beste voor hun familie en de samenleving. Zij willen een knuffel, maar ze weten niet waar ze die moeten halen.'

De pacificatie van Buma (Martin Sommer Buma Volkskrant 14 oktober 2017 Opinie p. 5):
De Schoo-lezing van Buma kreeg een uitgesproken onwelwillende ontvangst.
Volgende week komt het partijblad CD-Verkenningen uit, met ongenadige kritiek van onder meer oud-minister Hirsch Ballin. Buma zou met zijn gemeenschapsdenken groepen uitsluiten, een gebrek aan inlevingsvermogen tonen en de eigen cultuur bewieroken.
Buma is een ideoloog en een anti-liberaal. Hij wijst de Franse Revolutie aan als de bron van het kwaad, van de voortdenderende modernisering en het individualisme. Daarmee staat hij op de schouders van Abraham Kuyper, oprichter van de Anti-Revolutionaire Partij. Kuyper stelde zich in de 19de eeuw aan het hoofd van een bevolkingsgroep die zich 'verweesd' voelde, ook toen als gevolg van snelle sociale veranderingen. In het dagblad Trouw schreef Lodewijk Dros een mooi stuk over de vergelijking tussen Kuyper en de huidige populisten (17 december 2016). Kuyper noemde zijn aanhang 'de onterfden' - vergelijk dit met de brexiteers die hun land terugwilden of Wilders die Nederland wil terugveroveren.

Karel Wellinghoff boek De grote ommekeer Over de opkomst van het andere denken, de nieuwe liefde en het onuitsprekelijke geluk
De onderwerpen in dit boek zijn velerlei, maar worden benaderd vanuit een spirituele zienswijze. Het gaat over een ander soort denken en ervaren en over een grote ommekeer, die ons te wachten zou staan. In dit boek wordt de vraag gesteld naar de bron van onze ervaringen buiten de ingewikkeldheden van wetenschap en religie om. Er zijn veel leraren, schrijvers en therapeuten, maar ook wetenschappers die vanuit een ander perspectief naar zichzelf en de wereld kijken. Aan de hand van uitspraken van onder andere Ken Wilber, Krishnamurti en Eckhart Tolle, wordt ingegaan op zaken als schoonheid en liefde, maar ook op de negatieve emoties waarvan we het slachtoffer zijn. Tussendoor geven tante Bertien en haar zoon Baba Shree Pino Ji hun nuchtere antwoorden op de vragen van de schrijver.

De één trapt omhoog, de ander omlaag of Trump past zijn ideeën aan op zijn aanhang (Anne van der Veen Volkskrant 12 februari 2016 p. 22):
Sanders hamert al vanaf het begin van zijn campagne op een aantal speerpunten: de corrumperende macht van geld in de politiek en de groeiende welvaartsverschillen.
Die boodschap is in de laatste negen maanden aangeslagen. Sanders heeft een massale aanhang verworven door zijn campagne gefocust te houden op deze punten. Hij is het schoolvoorbeeld van een idealistisch leider en verwerft zijn aanhang om zijn ideeën.
Donald Trump lijkt op zijn bijeenkomsten scriptloze toespraken te houden, waarin hij peilt hoe zijn aanhang reageert op de politiek-incorrecte dingen die hij zegt.
Wanneer dat aanslaat, neemt hij het op in zijn repertoire. Trump is een demagoog: hij past zijn ideeën aan aan zijn aanhang.
Wanneer Sanders en Trump twee kanten van dezelfde medaille worden genoemd, ontken je in feite het fundamentele verschil tussen links en rechts: de één trapt omhoog, de ander omlaag; de één richt zich tegen de machtigen, de ander tegen de machtelozen.

Layton boek Speurtocht naar het zelf (p. 17):
De Chinese filosoof Lao-tze (Laozi) zei: 'Het heelal is een mens op grote schaal'. Het omgekeerde hiervan is: 'De mens is het heelal op kleine schaal'.

Dubbele rijkdom of Moederschap was nog nooit zo licht als nu (Elma Drayer Volkskrant 18 september 2015 p. 24):
Zo zo. Dus het moederschap anno nu is 'zwaar'. Pardon, het is de laatste decennia zelfs 'flink zwaarder' geworden. Maar je tijdig waarschuwen voor wat je te wachten staat, ho maar. 'Het lijkt wel alsof alle moeders met elkaar hebben afgesproken dat het ge-wel-dig is, die kleine kinderen, en dat ze aan niemand gaan vertellen hoe zwaar het echt is.' Etc.
Wij hebben, als we dat willen, het beste van twee werelden. Persoonlijk vond ik weinig heerlijkers dan na een dag vol kouwe drukte op de zaak thuis te luisteren naar kleuterpraat - en omgekeerd. De zandbak voorkomt dat je doordraait, de werkvloer dat je zachtjes inslaapt. Dat is geen dubbele belasting, dat is dubbele rijkdom.
Maar ja. De verwende prinsesjes van nu verkiezen het niet te zien. Zij zien alles, behalve hun zegeningen.
Al in 1924 schreef Aletta H. Jacobs in de inleiding tot haar lezenswaardige boek Herinneringen: 'De vrouwen en meisjes van tegenwoordig mochten het zich nog wel eens duidelijk voor oogen stellen, hoe moeilijk, hoe saai en weinig verheffend het leven is geweest van hare grootmoeders en moeders, en vooral van hare ongehuwde tantes. Daardoor zouden zij te beter waardeeren, hoeveel meer zij in den hoogeren zin van het leven kunnen genieten, nu de wegen zijn gebaand voor een vrij en onafhankelijk bestaan, ook voor de vrouw.'
Haar woorden hebben ruim negentig later nog niets aan geldigheid ingeboet.

Konrad Dietzfelbinger boek Mysteriescholen (p. 87): Het ontvangende staat tegenover het verwekkende. Uit het ontvangende ontstaat in de loop der eonen de materie waarin de krachten en ordening van de verwekkende Geest werkzaam zijn. Deze materie en de zich ontwikkelende zichtbare schepping zijn dus 'de helft van het geheel'. Met de twee is het het 'begin' gemaakt, de tijd.
88: De getallen (
getallensymboliek) waren voor de pythagoreeërs een middel om de opbouw en de scheppingsprocessen van de wereld te verduidelijken, en dan niet alleen de uiterlijke, zichtbare kant maar vooral ook de geestelijke kant, de innerlijke krachten en hun werkzaamheid.
OMMEKEER (p. 91):
92:
Het belangrijkste voor de pythagoreeërs was, hun ziel los te maken uit de gebondenheid aan strijd, disharmonie en begeerte en de in haar heersende wanorde te vervangen door de ordening van de ziel en de Geest. Zij moest zich ‘omkeren’ en ‘rechtgezet’ worden, een nieuwe structuur en richting verkrijgen, die in overeenstemming was met de structuur van de geestelijke wereld.
93: Hoe de mysterie weg in de school van Pythagoras eruit? Verschillende auteurs hebben vermeld dat er een Heilige Rede (Gulden Verzen van Pythagoras) van Pythagoras bestond, waarin de essentie en het verloop van de weg beschreven werden.

Ruimte-tijd     Universelequintessens
Pythagoras Esoterie:  FilognosieKompaskwadrantUnificatietheorieDühring
1. MonadeLeegte1e Logos1e Manifestatie ScheppingOmmekeerZwaartekracht4e Wet
2. DuadeRuimte2e LogosGeest-stof Deel IDeel ITijdsymmetrie3e Wet
3. TriadeMaterie3e LogosHiërarchie Deel IIDeel IIISpiegelsymmetrie2e Wet
4. TetradeTijdTetraktysPeriodiciteit, Karma Deel IIIDeel IIMateriesymmetrie1e Wet

De 1e, 2e en 3e Logos komen met de geschapen scheppende orde 'Kether, Chockmah & Binah', de weerkaatsing van En-soph (Dat en Dit) overeen.
In de levensboom verloopt de schepping, de involutie van boven naar beneden. De 'ommekeer', de evolutie van beneden naar boven.

Jan Wicherink boek Ontheemde Zielen Ontwaken (p. 71):
Er is alleen al over deze schets veel geschreven, hij bevat een heleboel verborgen geheime geometrie. We zullen hier niet op alle details ingaan, maar ik wil u sommige wel zeer opmerkelijke dingen laten zien. De oude wijsheid, de hermetische traditie, vertelt dat het menselijke lichaam beschouwd kan worden als de blauwdruk van het universum vanwege alle verhoudingen die in het lichaam gevonden worden. Dit zou wel eens waar kunnen zijn. Laten we eens een kijkje nemen op het volgende plaatje, de Man van Vitruviusman van Leonardo Da Vinci:

De getallen 3 (mannelijk) + 4 (vrouwelijk) = 5 (vijfpuntige ster van leven, Prana). Het pentagram met haar spits naar boven gericht is spiritueel en staat in het occultisme symbool voor de ‘rechterhand’. Discipelen van Pythagoras konden het pentagram in één beweging tekenen. Door de gulden snede-verhouding kun je het symbool tot in het oneindige doortrekken.

De zeven universele principes die Marja de Vries in haar boek De Hele Olifant in Beeld - Inzicht in het bestaan en de werking van Universele wetten en de Gulden Snede beschrijft komen in het rapport ‘E i V’ aan de hand van de Zeven wijsheidssleutels aan de orde. De inzichten die in het boek van Marja de Vries naar voren komen stemmen met de invalshoeken in het onderzoeksrapport ‘E i V’ overeen. Dit is niet verwonderlijk daar beide op de hermetische filosofie of Gupta Vidya zijn gebaseerd.

In het rapport ‘E i V‘ heeft de Six degrees of separation op de zes volheden in het Kompaskwadrant betrekking.
Om in de
Levensboom de 'Hoofdroute' – de relatie tussen de ziel''' van de mens en het heelal, of met andere woorden de verwantschap tussen de microkosmos en macrokosmos - te duiden kan ook van de bekende tweeëndertig paden (DERTIG en TWEE paden) gebruik worden gemaakt.
Het is de ziel (tussennatuur), de
schakel tussen geest en lichaam, die bewust of onbewust voor balans of onbalans (Evolutie of Degeneratie) zorgdraagt.
Separation of powers, Montesquieu's tripartite system & Checks and balances. Het dilemma is dat het alleen top down, met democratische middelen, nog niet zo eenvoudig is discriminatie en de schending van individuele vrijheden tegen te gaan.

Vergeten verleden (Volkskrant 17 september 2015 p. 24):
Tijdens een van die koude novemberdagen van 1956 stond ik als middelbare scholier samen met mijn vrienden en honderden stadgenoten op het grensstation van Venlo.
We stonden daar te wachten op al die treinen vol met Hongaarse vluchtelingen die vanuit Oostenrijk en West-Duitsland naar ons land onderweg waren.
Met applaus, bloemen en geschenken werden de Hongaarse vluchtelingen als helden binnengehaald. Hongaren die gevlucht waren voor de dictatuur en het militaire geweld. Gevlucht voor de Sovjettanks en Sovjettroepen die de Volksopstand begin november 1956 bloedig hadden neergeslagen.
Meer dan 200 duizend Hongaren waren op de vlucht met achterlating van alles. De Hongaren waren in het Westen meer dan welkom. Op dat station in Venlo wisselden we namen en adressen uit. Wekenlang gingen we op de fiets naar het 'vluchtelingenkamp' Horst/America in de troosteloze Peel om ons 'adoptiegezin' van vader, moeder en twee jonge kinderen te bezoeken, wat nuttige spullen toe te stoppen en wegwijs te maken in ons land. Totdat het gezin een definitief onderkomen vond in het noorden van ons land.
De Hongaren van 2015 die nu de grenzen potdicht houden en een ware terreur uitoefenen tegen radeloze vluchtelingen moeten eens terugdenken aan de manier waarop hun families toen in ons land werden onthaald als vluchteling: met open armen.

H.P. Blavatsky boek De stem van de stilte (p. 24):
24: Want het denken is als een spiegel; bij het weerkaatsen verzamelt het stof.6 Het heeft de zachte ademtocht van zielenwijsheid nodig om het stof van onze illusies weg te blazen. Tracht, beginneling, uw denken en ziel één te laten worden.
(6) Uit de leer van Shen-hsiu, die leert dat het menselijke denken als een
spiegel is die elk stofdeeltje aantrekt en weerkaatst, en evenals die spiegel elke dag gecontroleerd en afgestoft moet worden. Shen-hsiu was de zesde patriarch van Noord-China, die de esoterische leer van Bodhidharma onderwees.

R. Burnier Bespiegeling maakt ons menselijk
Lijden is één manier van leren. Karma reguleert dit proces. Maar dit is geen echt leren; het lijden maakt alleen het bewustzijn vaag bewust van een innerlijke behoefte. Het proces is langzaam en lange tijd duren het lijden en het vage leren voort, tijdens de overgang tussen de onbewuste activiteit van het premenselijke stadium en het bewuste bestaan van de mens. Dus wordt gezegd in de Viveka-chudamani dat het moeilijk is om als mens geboren te worden en dat een speciaal soort energie nodig is wil het menselijk leven vruchtbaar zijn.
De energie die de weg naar wijsheid plaveit is reflectie (co-reflectie). Teilhard de Chardin suggereerde dat dit de speciale menselijke eigenschap is.

Een moderne versie van dit verhaal stond in NRC van 24 december 2007, het essay De Ander als spiegel van Ryszard Kapuscinski. Ook Kapuscinski schetst dat bij elke ontmoeting met anderen uit drie mogelijkheden kan worden gekozen. Een wilde aanval inzetten op de vreemdelingen? Hen onverschillig passeren en doorlopen? Of toch maar proberen kennis te maken en met hen te communiceren? De Ander bepaalde voor hem de zin van het reizen, het verhaal dat geschreven moest worden.
De filosoof Emmanuel Lévinas noemt de ontmoeting met de Ander “een gebeurtenis”, zelfs “een fundamentele gebeurtenis”; het is het belangrijkste, het hoogst mogelijke wat kan worden beleefd. Lévinas laat zien dat het Ik niet zonder De Ander kan bestaan. Alleen als we De Ander leren kennen kunnen we onszelf leren kennen.
Kapuscinski haalt ook de door Bronislaw Malinowski gelanceerde stelling aan: er bestaan noch hogere noch lagere culturen, er is slechts sprake van verschillende culturen die op verscheidene manieren aan de behoeften en verwachtingen van haar deelnemers voldoen.

De paradox is dat heersers moeten dienen in plaats van heersen. Authentieke leiders leren het denken in vaste patronen los te laten, dus door de schijnwaarheden, de schijnheiligheid in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren. Leiders die in hun werk eenzijdig de nadruk op aardse zaken als geld leggen dien je direct te ontslaan. Een goede manager neemt ook foute beslissingen, maar zo weinig dat de continuïteit van de organisatie daardoor niet in gevaar komt. De overheid is er voor een actieve dienstverlening aan de burger. Met klachtgericht werken is niets mis. Door de marktideologie “Voor wat hoort wat” te omhelzen heeft de overheid in eigen voet geschoten.

Een ding is zeker dat de koehandel, de twee handen op één buik politieke machtsspelletjes (you scratch my back and I'll scratch yours), betekent dat de collectieve voorzieningen verder worden uitgehold. Er bestaat geen free luch. Het free-riderprobleem van Mancur Olson houdt in dat individuele rationaliteit kan leiden tot collectieve irrationaliteit. Tegenover intolerantie staat de tolerantie jegens andersdenkenden en andere godsdiensten. De afgelopen decennia hebben te veel managers zich met het doorschuiven van problemen bezig gehouden. Feitelijk komt het neer op de vraag of je voor het oplossen of het doorschuiven van problemen riant wordt beloond. Nacht van de economie 5 juni 2014 - verslag ‘Crisis wordt alleen maar groter’ - in de Volkskrant 6 juni 2014 van Peter de Waard.
De Amerikaanse econoom Paul Krugman schetste in De Doelen een inktzwart scenario voor de economie van Europa in het algemeen en die in Nederland in het bijzonder.
De vraag is niet eens of in de EU hetzelfde zal gebeuren als in Japan waar al vijftien jaar geen groei meer is. De vraag is of de EU dat kan voorkomen. De Nobelprijswinnaar Paul Krugman denkt het niet.

H.P. Blavatsky Isis ontsluierd Deel 2 Een sleutel tot de mysteries van oude en moderne wetenschap en religie
Inhoud
De ‘onfeilbaarheid’ van de religie
Hoofdstuk 2 Christelijken misdaden en heidense deugden (p. 115):
Want bijna alle ceremoniën worden in hun juiste volgorde door
Plato zelf in min of meer bedekte termen meegedeeld. De mysteriën zijn zo oud als de wereld, en iemand die goed op de hoogte is van de esoterische mythologieën van verschillende volkeren kan de oorsprong ervan traceren tot in de tijd van het vóórvedische India. In India wordt van de vatu, of kandidaat, de striktste deugd en zuiverheid geëist, vóór hij een ingewijde kan worden, ongeacht of hij ernaar streeft een eenvoudige fakir, een purohita (openbaar priester) of een sannyasi, een heilige van de tweede graad van inwijding, de heiligste want de meest gerespecteerde van alle, te worden. De sannyasi brengt, na de overwinning te hebben behaald in de vreselijke beproevingen die voorafgaan aan toelating tot het binnenste van de tempel in de onderaardse gewelven van zijn pagode, zijn verdere leven in de tempel door met het beoefenen van de 84 voorschriften en de 10 deugden die aan yogì’s zijn voorgeschreven.
Deze deugden zijn: ‘berusting, het vergelden van
kwaad met goed, gematigdheid, eerlijkheid, zuiverheid, kuisheid, het beteugelen van de fysieke zintuigen, kennis van de heilige geschriften, kennis van de hogere ziel Geest, het dienen van de waarheid, en het zich onthouden van boosheid’.2 Alleen deze deugden moeten het leven van een werkelijke yogì leiden.
Hoofdstuk 9 De Veda’s en de Bijbel (p. 539):
Water stelt dus de dualiteit van zowel de macrokosmos als de microkosmos voor, in samenwerking met de levenschenkende GEEST, en de evolutie van de kleine wereld uit de universele kosmos. In deze betekenis wijst de watervloed op die laatste strijd tussen de botsende elementen, die de eerste grote cyclus van onze planeet afsloot. Geleidelijk gingen deze tijdperken in elkaar over. Er werd orde geschapen uit chaos of wanorde, en de opeenvolgende soorten organismen evolueerden naarmate de fysieke omstandigheden van de natuur op hun verschijning werden voorbereid, want onze huidige mensheid had in die tussenliggende periode op aarde niet kunnen ademen, omdat ze de allegorische rokken van vellen nog niet had.102
In hoofdstuk 4 en 5 van
Genesis vinden we de zogenaamde geslachten van Kaïn en Seth. Laten we ze eens beschouwen in de volgorde waarin ze daar staan.
De lijn van Seth beeldt het beginsel van het
goede , de opwaartse causatie en de lijn van Kaïn het beginsel van het kwaad , de neerwaartse causatie uit.
Dr Károly Nagy geeft in zijn boek
Das Zeitrechnungssystem der Bibel in het hoofdstuk Der strukturelle Aufbau des Geslechtsregisters (p. 15) een overzicht dat analoog is aan het goede beginsel van Seth. Het boek Das Zeitrechnungssystem der Bibel heb ik van mijn buurman ontvangen. In augustus 2002 heeft hij hulpgoederen naar een dorp in Roemenië gebracht. De dominee in het dorp, Dr. Károly Nagy heeft zijn boek aan mijn buurman gegeven.

G. de Purucker Een toelichting op De Geheime Leer van H.P. Blavatsky - beginselen van de esoterische filosofie (p. 10/11):
Het gaat hier om een onstoffelijke wereld die door krachten, door goden zo u wilt – het woord doet er niet toe – uit het Al is voortgebracht, en om de geest, de kracht van deze wezens die over of in deze ontastbare en onstoffelijke bol of wereld zweeft. Als we onze aandacht richten op het oosten en de Sanskrietleringen die in de Veda voorkomen raadplegen – de oudste en meest vereerde religieuze en filosofische werken van Hindoestan – vinden we het volgende [naar de Engelse vertaling van Colebrooke]:
Noch iets noch niets bestond; . . .
Denk na over de gedachte daarin. Er bestond noch enig ding, noch geen ding.
. . . die heldere hemel daar
Was niet, noch ’t brede hemeldak daarboven uitgestrekt.
Wat dekte ’t al? wat beschutte? wat verborg?
Was ’t van ’t water het peilloze diep?

H.P. Blavatsky De grote paradox
De natuurlijke taal van het occultisme lijkt de paradox te zijn. Ze lijkt zelfs diep in het hart van de dingen door te dringen, en aldus onafscheidelijk te zijn van enige poging om de waarheid, de realiteit die de basis vormt van de buitenkant van de dingen des levens, onder woorden te brengen.

Katherine Tingley De Goden wachten op ons (p. 48):
De balk zit in uw eigen oog
Volk tegen volk, broeder tegen broeder en gezin tegen gezin, we blijven altijd in strijd verwikkeld zolang we erop vertrouwen dat onze lagere natuur – fysieke kracht of zelfzuchtige belangen – de dingen regelt die alleen door de geestelijke kant van de menselijke natuur kunnen worden geregeld. Men moet niet denken dat ik de mensen van nu te veel de schuld geef. Wij zijn het kroost, geestelijk zowel als fysiek, van onze voorouders, zoals zij dat waren van hun voorouders. Eeuw na eeuw heeft de mens in on wetendheid geleefd, het gelaat afgewend van het universele levensplan, dat broederschap is – een ideaal, zou men denken, dat we zouden moeten hooghouden met tenminste de helft van de belangstelling die we aan de dag leggen voor bekrompen nationalisme en oorlogsbemoeienissen. De invloed van het verleden ligt als een donkere schaduw over het heden. Eeuwenlang heeft de mensheid zich gewend aan onbroederlijkheid, zelfzucht en onrecht en zijn mensen niet naar elkaar toe, maar verder uit elkaar gegroeid.

Kenneth Morris Keerpunt
Maar is er iemand die in het stukje van een eeuw dat tussen zijn geboorte en dood verstrijkt alles oogst wat de wereld heeft gezaaid? Wie is het die heengaat en niets overlaat dat hij nog kan leren, niets dat hij nog kan doen? We hebben het lot gedeeld van Rome en Babylon; en we zullen ook het lot delen van Amerika en Europa, wat het ook mag zijn. Rome en Babylon – wel, er waren onnoemlijk veel eeuwen waarin we van de partij waren voordat van beide de eerste steen werd gelegd; de mensheid had al een eerbiedwaardige leeftijd vóór Menes werd geboren, vóór Stonehenge of de piramiden werden gebouwd; en ieder van ons was toen evenals nu een eenheid als onderdeel van de mensheid. En we hebben Salomo niet van een leugen kunnen beschuldigen – er is niets nieuws onder de zon, zelfs niet het reizen door de lucht of wereldwijd handelsverkeer. We zouden dit alles waarschijnlijk tegenkomen als we maar ver genoeg in het verleden konden zien.

Jerry Katz Non-Dualiteit in het boeddhisme, christendom, hindoeïsme, taoïsme, soefisme en de kabbala (p. 51):
De toestand van het Zelf wordt bereikt door de weg terug te gaan die men is gekomen.

JSO van Asseldonk: Lange tijd dacht men dat religie en natuuromgang gescheiden terreinen waren. Sedert de I7e eeuw hanteren we namelijk het cartesiaans dualisme van geest en materie en daaruit volgt automatisch een scheiding van religie en natuurwetenschap en een vervreemding van mens en natuur. Thans lijkt de wetenschap echter op weg naar een keerpunt en we zien zowel in de natuurwetenschap als in de geesteswetenschap dat de gescheiden helften elkàar weer naderen.
De natuurwetenschappers beperken zich niet langer tot de materie maar publiceren steeds vaker over
geest en God. Fysici die werken met het onzekerheidsprincipe van Heisenberg en de chaostheorie van Prigogine attenderen de wereld erop dat, net als indertijd Copernicus en Darwin, de gangbare opvattingen over de relatie God-mens- natuur niet meer stroken met de nieuwe natuurinzichten. Er dringt zich een nieuw beeld op, dat van een organistisch zelfscheppende natuur met een intrinsieke eigen vrijheid waar de mens geen invloed op kan hebben. Het 'twee werelden model' van geestelijke levensbeschouwing en materiële natuur ondergaat een soort copernicaanse revolutie
(p. 12).

J.S.O. van Asseldonk De Tao van de Landbouw. II. De Natuurmystiek
Underhill was in 1911 reeds tot deze overtuiging gekomen. Zij heeft bij veel mystici getuigenissen gelezen die aantonen, dat de beschouwende natuurwaarneming van de mysticus nieuwe natuurinzichten oplevert. Zij aarzelt dan ook niet haar lezers op te roepen het zelf te proberen. "I invite those to whom these statements seem a compound of cheap psychology and cheaper metaphysics to clear their minds of prejudice and submit this matter to an experimental test. ... They will emerge from the experiment possessed of a little new knowledge as to the nature of the relation between the human mind and outer world."16
De 'new knowledge' waar het hier om gaat heeft betrekking op de godservaring in de natuur. Op zichzelf ligt het in de lijn der verwachting dat de schepping iets openbaart over haar Schepper, maar vanuit een mechanistisch natuurdenken is dit voor de hand liggende omgeslagen in haar tegendeel.
De natuurmystiek wijst ons de terugweg.

De platonici en de aristotelici
Toch is die samenwerking uitermate belangrijk. Volgens Steiner hangt niets minder dan het voortbestaan van de beschaving ervan af. Het is natuurlijk niet realistisch om te verwachten dat de oeroude tegenstelling op zo korte termijn zou kunnen overbrugd worden. Steiner spreekt hier dan ook over de samenwerking tussen de platonici en de aristotelici, de elitetroepen van beide zielenstromingen zeg maar. Reeds in de middeleeuwen waren ze tot een vorm van samenwerking gekomen, zij het over de grens tussen dood en leven heen. Pas op het eind van de twintigste eeuw zijn ze samen op aarde om daar een beslissende doorbraak te forceren.

Het idee om op basis van dualiteit (complementariteit) fysica en metafysica met elkaar te verbinden is eerder door Werner Heisenberg en door Fritjof Capra, in zijn boek The tao of physics, naar voren gebracht. Het boek van Capra beschrijft een onderzoek naar de parallellen tussen de moderne fysica en de oosterse mystiek. Het Ether-paradigma wil benadrukken dat het universele patroon van het wat vastligt. Het is zoals het is, daar kan de wetenschap weinig aan veranderen.
Het onzekerheidsprincipe van Heisenberg geldt ook voor de tijd: wat in de toekomst verborgen ligt, is niet te meten. Het tijdstip 'nu' is het enige waarvan we ons bewust kunnen zijn, doordat het een ervaring is (terwijl het verleden om herinnering vraagt om je er weer bewust van te kunnen zijn). Maar dat 'nu' verandert voortdurend.

Kosmisering: op zoek naar het verbindende beginsel van mens en kosmos (Benedict Broere Civis Mundi Digitaal #46 mei 2017):
Opnieuw integratie
Het zoeken naar deze
essentiële kennis is een belangrijk thema van filosofen uit de klassieke oudheid als Heraclitus, Plato en Aristoteles. Ook de Stoicijnen, Plotinus, Thomas van Aquino, Kant en Hegel hebben zich er onder meer mee beziggehouden. Telkens opnieuw wordt getracht alle relevant gedachte informatie samen te brengen in een mens en kosmos verklarende logos: de diepste samenhang in de werkelijkheid, het verbindend patroon, de centrale orde, maat, rede, idee.
Omstreeks de Renaissance, ongeveer 1500 na Chr. begint geleidelijk de opkomst van een meer analytische denkwijze. Ondanks de Romantische reactie die neigde naar synthese, wint de analytische stijl van denken tot in de huidige tijd steeds meer terrein. Mensen zijn zich gaandeweg meer gaan ervaren als los staand van de kosmos, met tegenover zich een geobjectiveerde kosmos.
Hand in hand daarmee heeft een materialistische visie steeds meer terrein gewonnen.
Geleidelijk is de zin van het denken over een mens en kosmos verbindende Logos daarmee verloren gegaan. De filosofie neigt steeds meer tot het verklaren van de werkelijkheid vanuit wetmatigheden of dialectische processen in de materiële werkelijkheid.
Recente ontwikkelingen in wetenschap en filosofie maken evenwel duidelijk dat een werkelijke scheiding van
mens en kosmos niet houdbaar is. Opnieuw is er aanleiding om te trachten een mens en kosmos verbindende essentiële orde te denken. Die orde zal dienen te volgen uit het onderzoek van hoe ons kennen is afgestemd op een werkelijkheid die waarschijnlijk meer omvat dan enkel materie. Hieronder wil ik de actualiteit van deze kwestie van kosmisering beargumenteren en recente inzichten in ons kennen behandelen.

De evolutie van het wereldbeeld II (Hans R. Vincent GAMMA augustus 2002 p. 20-24):
Door Darwin kwam het empiristisch gezichtspunt tot volle ontwikkeling: de
exclusiviteit van de wetenschappelijke methode. Maar ook meer recentelijk zijn er wetenschappers, die met de vragen naar oorsprong, doel en zingeving blijven worstelen. De grote natuurkundigen Niels Bohr en Albert Einstein geloofden in God. Bohr was ook geïnteresseerd in de Chinese filosofie van het taoïsme. De natuurkundige David Bohm, gespecialiseerd in relativiteitstheorie en kwantumtheorie, heeft zich intensief beziggehouden met de oosterse filosofie. Hij was ook persoonlijk bevriend met de filosoof Krishnamurti. Zijn stelling is dat de westerse, empirische en analytische denkwijze, die het meetbare betreft, een goede aanvulling vormt op het oosterse, meer intuïtieve en synthetische denken dat juist op het onmeetbare is gericht. Dat intuïtieve denken heeft de mogelijkheid in contact te treden met een heel andere werkelijkheid, die buiten ons waarnemingsvermogen ligt, de zogenaamde 'impliciete orde'. Ook de natuurkunde zelf geeft aanwijzingen, dat er zo'n werkelijkheid bestaat. Bohm is op grond van berekeningen tot de conclusie gekomen dat de lege ruimte gevuld is met energie, waarvan we de betekenis niet kennen.

Het integrale denken als filosofisch beginsel (Hans Vincent GAMMA april 2001 p. 32):
Religie
Het woord
'religie' komt van het Latijnse woord 'religare' en dat betekent: opnieuw lezen (van Dale). Er waren teksten, die zo belangrijk werden gevonden dat zij steeds weer opnieuw werden gelezen. Ik kan mij voorstellen, dat dit lezen in groepsverband gebeurde en wel op plaatsen, die tevoren werden gebruikt voor ceremoniële bijeenkomsten in het kader van de vroegere animistische gewoonten. Op die plaatsen werden tempels, kerken en moskeeën gebouwd.
Momenteel is dat anders. In de westerse wereld staat de individualiteit op de voorgrond en de groepsbinding is gering. Bovendien beschikken we over de kennis van vele religieuze bronnen en we hebben de vrijheid om die naar eigen goeddunken te bestuderen. We kunnen teksten vergelijken en daaruit onze conclusies trekken. Zo wordt het christelijke scheppingsprincipe aangeduid met het begrip
'God', dat we ook in de Egyptische gnostiek en in de Griekse filosofie terugvinden. In de oude filosofie van India, de bron van hindoeïsme en boeddhisme wordt het scheppingsprincipe 'Brahman' genoemd en in het oude China 'Tau'. Natuurvolken spreken veelal van de 'Grote Geest' of van 'Moeder Aarde'. In deze voorstellingen zitten veelal maatschappelijke projecties verborgen. Zo is het godsbegrip in westerse en Indiase vorm steeds mannelijk. Dat geldt niet voor het Chinese of Indiaanse scheppingsprincipe. Ook andere religieuze voorstellingen zijn doortrokken van door tijd en plaats bepaalde maatschappelijke normen en waarden. De menselijke 'ziel' wordt beschouwd als goddelijk verschijnsel, maar die ziel wordt met verhalen over hemel en hel wel beloond en gestraft volgens sociale normen.
37: De
natuurwetten die de materie regeren, de ontwikkeling van de levende soorten, de maatschappelijke ontwikkelingen en het menselijk leven in zijn individuele manifestaties zijn het vermoedelijke resultaat van een bedoelde en gewilde schepping. De aard van die wil en bedoeling kunnen wij door kennisneming van hetgeen daarover in religie, filosofie en wetenschap is gezegd en door voortgaande redenering proberen te benaderen. Het is een nooit eindigend pad van onderzoek, dat geen zekerheid biedt.

Hans Vincent Een integraal wereldbeeld als basis voor maatschappelijke vernieuwing
Voor de beschouwing van vandaag zijn vooral Fritjof Capra en David Bohm van belang. Fritjof Capra is natuurkundige en ook mysticus. Zo zegt hij dat de gebeurtenissen in de wereld van de kleinste deeltjes en in de mystieke ervaring beide onvoorspelbaar zijn. Voor ons doel is vooral zijn opvatting over maatschappelijke verandering van belang. Deze heeft hij beschreven in het boek Het keerpunt, waarin hij gebruik maakt van de begrippen en yang uit de Chinese filosofie. Deze worden toegepast op de ontwikkeling van de aarde als totaal systeem van de natuurelementen aarde, water, lucht en licht (vuur), de grondstoffen en de levensvormen, waaronder ook het menselijk leven. Dat systeem geeft hij de naam van de “GAIA”, de Griekse godin van de aarde.

Fritjof Capra boek The Turning Point
It begins by outlining and tracing the history of science and economics, highlighting the flaws in the Cartesian, Newtonian, and reductionist paradigms. It narrates how such viewpoints have grown inadequate for modern technology and ecology needs, then argues that science needs to develop the concepts and insights of holism and systems theory to solve society's complex problems.

Moment of Choice The turning point in evolution, when the temporary balance between spirit and matter, or between upward and downward movements, has been reached. The evolving entity can then no longer remain neutral and undecided, but must choose definitely whether to continue upward or to enter upon a downward path. When the movement towards pralaya prevails, all the classes of evolving beings gravitate to their appropriate sphere: spirit to spirit, matter to matter, manas to mahat. But this dividing of the ways occurs for self-conscious entities at every step of the path, so that in this sense the moment of choice is continuous. Although this moment of choice is continuous for the individual, yet a point occurs in human evolution when the decision must definitely be made to follow the upward path or to follow the matter side of evolution. There is also the choice that must be made when the individual has reached the peak of human evolution on this globe, when the decision is finally to be made whether he will follow the path of the Buddhas of Compassion, or pursue the way of self and become a Pratyeka Buddha.
The human kingdom’s moment of choice is that point in the evolutionary cycle reached on this globe in the fifth round when the monads not ready to continue their upward evolutionary journey must perforce wait for a future manvantara. The evolutionary moment of choice for the animal kingdom was that point in the cycle when the door to the human kingdom was closed, after which no monads can enter the human life-wave until the next manvantara. This occurred at the midpoint of the fourth round on globe D of the earth-chain, during the fourth root-race.

Een van de vijf cultuurdimensies, die Geert Hofstede in zijn boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen bespreekt heeft op de universele normen en waarden (natuurrecht, deugdethiek, natural and legal rights, Weltethos, rechten van de mens), die in alle culturen zijn terug te vinden betrekking. Prof. Hofstede: De menselijke natuur is wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben. De kwintessens van het verhaal 'E i V' gaat over de middenweg, de verborgen 5e dimensie Axis mundi (five-dimensional space), de zingeving van het leven.

Klaas van Egmond De brug bouwen terwijl je erover loopt (wereldklok van de fysicus Pauli)
We bekijken enkele illustraties uit zijn boek, cirkels met een x- en een y-as er dwarsdoorheen. Klaas wijst op de x-as die de cirkel in een boven- en benedendeel splitst.
De mens moet zich staande zien te houden tussen twee hoofdoriëntaties. De verticale relatie illustreert dat we ons verhouden tot het materiële hier op aarde – dat zit hier (wijst naar beneden) en het immateriële hier (wijst naar boven), wat je de hemel zou kunnen noemen, het geestelijke, zo je wilt. Dat is het eerste spanningsveld. Het tweede spanningsveld is de horizontale relatie: de spanning tussen mij – mijn ego, mijn ik, mijn afgescheiden deel – en de anderen. Die twee assen vormen het centrale spanningsveld waarin alles gebeurt. En nu zou je misschien denken: dat is toch eigenlijk heel voor de hand liggend en dat is toch al jarenlang bekend? Dat is ook zo, maar op de een of andere manier slagen we er blijkbaar niet in om in dat krachtenveld staande te blijven. Iedere keer vallen we toch weer op het ene, wat een te zwaar accent geeft op het andere.
I: Als we inderdaad ronddraaien in een cirkel, dan is het natuurlijk spannend om te weten waarnaar we op weg zijn.
Het idee van deze wereldklok (van de fysicus Pauli, 1932, red.) volgend, zijn we nu onderweg naar het kwadrant rechtsboven, een wereld met een individuele oriëntatie, maar wel met een spiritueel, geestelijk, kunstzinnig, cultureel karakter. Ondanks alle secularisatie zie je nu een enorme interesse voor spiritualiteit. Je ziet mensen die werken aan een kleinschalige wereld (‘E i V’: E.F. Schumacher boek Small Is Beautiful), waarin spirituele waarden, sociale samenhang, en ook diversiteit opgeld doen. Zo ontstaan er transition towns waar mensen hun eigen energie opwekken en niet meer afhankelijk willen zijn van anderen. Maar doorgaans verloopt de overgang naar zo’n volgend wereldbeeld niet zonder kleerscheuren.

De Axis mundi (p. 70) in het boek Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond - de verbinding tussen materiële en immateriële behoeften (p. 191) of oriëntaties (p. 203) - komt centraal te staan. Het gaat er uiteindelijk om hoe kunnen we op basis van het ‘integrale’ mens- en wereldbeeld (p. 272) vraag- en aanbodzijde, zowel voor de korte als voor de lange termijn, zo goed mogelijk op elkaar afstemmen.
De vraag komt naar voren in hoeverre de materiële wereld, de 'natheid van water' die Erik Verlinde onderzoekt de kloof tussen de immateriële wereld van Laozi, 'De volledigheid is als water' zal overbruggen? Elk mens is als het ware een druppel in een oceaan van leven.

Van persoonlijke ontwikkeling naar 'duurzame' ontwikeling (Klaas van Egmond tijdschrift PRANA Nr. 181 De weg is het doel oktober/november 2010).

De verticale as (Axis mundi) is een richtingaanwijzer die laat zien hoe de kloof tussen probleem en oplossing kan worden verkleind. Het rapport ‘E i V’ geeft een nieuw perspectief, een perspectiefwisseling op een oud vraagstuk. Primair gaat het om de kwaliteit van het recept, de Nieuwe levensrichting, het AOS-concept, BON, het Vierde Model of het Nieuwe Denken. Het rapport ‘E i V’ beoogt net als deze 'probleemgestuurde' modellen probleem en oplossing dichter bij elkaar te brengen. We zitten in ons eigen wereldbeeld gevangen. Het outside the box-denken komt centraal te staan.

Gelukkig zijn we nu de fase van ontkenning dat er wat aan de hand is met het ecologische systeem gepasseerd. De chaostheorie plaatst het toeval ('synchroniciteit', coïncidentie) in een ander licht. Uitgangspunt is vooralsnog dat de Chaostheorie, met inbegrip van Amor fati (Liefde voor het lot), een ontbrekende schakel is van de Algemene relativiteitstheorie. De chaostheorie beschrijft de verborgen ordening en complementeert de Unified field theory. Het laat zien hoe 'elektriciteit en magnetisme' in de Unified field theory kan worden ingepast. Anderzijds bevordert het een nieuwe bifurcatie, een kwantumshift in het wereldbrein volgens Ervin Lazlo. Praktisch komt het er op neer dat door bewustwording de publieke opinie verandert. Al zal het zeker niet mogelijk worden met behulp van de chaostheorie volledig op het onzichtbare grip te krijgen. Er wordt gebruik gemaakt van het inzicht van Spinoza om de dingen in hun ‘logische afhankelijkheid’ te leren zien.

Uiteindelijk draait het om vanuit welk perspectief, dus met welk ‘Mensbeeld en Wereldbeeld’ naar de werkelijkheid wordt gekeken. Het 5Ddenkraam wil benadrukken dat het universele patroon van het wat vastligt. Het onbepaaldheidsprincipe van Heisenberg geldt ook voor de tijd: wat in de toekomst verborgen ligt, is niet te meten. Het is zoals het is, daar kan de wetenschap weinig aan veranderen. Uit het onzekerheidsprincipe van Heisenberg volgt dat er soms in een lege ruimte 'spontaan' deeltjes kunnen verschijnen of verdwijnen.

Het grafschrift van Jan Börger (1888 – 1965) toont de quintessens, het 5e element:

De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voorzich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd.

In het kader van een ‘derde weg’ is het interessant te verwijzen naar het debat dat eerder tussen Benjamin Barber en Frits Bolkestein heeft plaatsgevonden.
Frits Bolkestein heeft gelijk wanneer hij stelt: In der Beschränkung zeigt sich der Meister. Hij heeft ongelijk wanneer hij vindt dat politieke filosofen altijd achter op de geschiedenis en de politieke ontwikkelingen lopen.
Bolkestein is het niet eens met Barber die een soort Derde Weg probeert te vinden die noch jihad noch McWorld is. Maar die derde weg is er niet volgens Bolkestein: McWorld is namelijk onlosmakelijk met de democratie verweven.
Het kapitalistische marktmodel zorgt voor materiële welvaart op de korte termijn, daarentegen zijn het de collectieve voorzieningen van de overheid die met name voor het immateriële welzijn van de burger op langere termijn een rol spelen. Het maatschappelijk onbehagen is net als het consumentisme van Frits Bolkestein toegenomen. Het gevoelen van maatschappelijk welzijn is zeker afgenomen.

Gerrit van Dalfsen Emergentie, Fysicalisme en Superveniëntie - 5.4. Conclusie (p. 50):
Het doel van de scriptie was het onderzoeken van de relatie tussen geest, leven en de materiële wereld. Het doel was het vinden van een derde weg tussen het reductionistisch fysicalisme en het non-reductionisme. Ik denk dat ik daarin geslaagd ben. Ik heb laten zien hoe niveaus van emergentie aan elkaar gerelateerd kunnen worden, een mogelijkheid die door emergentisten steeds ontkent is geworden.

' Nog een Zonnepaleis is niet de oplossing, een strengere EU wel' (Arie Slob en Carola Schouten Volkskrant 27 augustus 2011)
Regels
Als je het spel wilt spelen, moet je je ook aan de regels houden. En zo niet, dan moeten er automatische sancties volgen in de vorm van boetes, het intrekken van steunfondsen en misschien op termijn zelfs wel het onthouden van stemrecht of verwijdering uit de eurozone. Bovendien gaat de roep om meer Europa voorbij aan een dieper liggend vraagstuk, het gedrag dat deze crisis mogelijk maakte: het maar blijven maken van schulden.
Hiernaast moeten we terug naar het aloude adagium dat macht zo dicht mogelijk bij de burgers zelf blijft. Dat geeft de meeste kans op vertrouwen en draagvlak. Het is aan de landen zelf te bepalen hóe ze aan de euroregels voldoen. Dát ze eraan moeten voldoen, staat buiten kijf. En mocht een lidstaat wederom sancties gaan negeren of de regels blijven overtreden, dan moet maar eens hardop de vraag gesteld worden hoe lang zo'n land mag blijven meedoen in de euro.

'Nederland wordt beetje dom in EU' (Joop Sistermans e.a. Volkskrant 25 augustus 2011)
Negatief groeipad
Het is aan te bevelen dit topsectorenbeleid te laten aansluiten bij Europees beleid, waarin maatschappelijke uitdagingen als energieschaarste, klimaatbeheersing en vergrijzing centraal staan.
Nederland moet blijven investeren. En Nederland moet strategischer met het Europese kennis- en innovatiebeleid omgaan. Een sterk Europa trekt bedrijven en investeringen aan. Er komen meer kenniswerkers en de infrastructuur wordt versterkt. Ook Nederland profiteert daarvan.
Maatwerk is geboden. Nederland moet beter op de eigen zaak letten door in Brussel naar voren te brengen in welke sectoren onze kracht ligt. Maar tegelijkertijd moeten we oog hebben voor het gemeenschappelijke belang, anderen wat gunnen en openstaan voor hun inbreng. Nederland mag scherp aan de wind varen en krachtig zijn belangen verdedigen. Maar wie té scherp aan de wind vaart en het gezamenlijke belang uit het oog verliest, slaat om en kan in de aanstormende mondiale concurrentie moeilijk het hoofd boven water houden.

‘We willen landbouwtransitie faciliteren’ (Fleur Damen interviewt Rabobank-cfo Bas Brouwers de Volkskrant 10 februari 2023, p. 19):
De stikstofcrisis dwingt de landbouwsector tot een koersverandering, ziet Rabobank-cfo Bas Brouwers. Maar dat is geen gevaar voor het voortbestaan van de grootste landbouwfinancier van het land. ‘Wij doen er alles aan om boeren zo goed mogelijk te helpen.’
Maar nu
betalen belastingbetalers indirect voor het aflossen van die leningen, dat straks gaat plaatsvinden via het uitkoopprogramma van de overheid. Hoe neemt de bank wel verantwoordelijkheid voor de situatie in de sector die ze zelf groot heeft gemaakt?
‘De Nederlandse landbouwsector is heel lang een mooi en goed model geweest, met veel export, ook van kennis. In korte tijd is die dynamiek fors omgeslagen. De koers moet daadwerkelijk bijgesteld worden.
‘Onze insteek is om die
transitie te faciliteren en er alles aan te doen om boeren te helpen. Daar zijn we bereid fors in te investeren.

Koersval
Is het Chinese vastgoedbedrijf Evergrande het nieuwe Lehman Brothers? ‘De financiering lijkt op een piramidespel ’ (Hans Nauta Trouw 22 september 2021):
Wereldwijd houden beleggers de Chinese vastgoedgigant Evergrande nauwlettend in de gaten. Wordt dit bedrijf het Lehman Brothers van China?
Hierdoor komt het zeer agressieve en schuld-gedreven verdienmodel onder druk te staan”, zegt Stefan Koopman, die zich bij Rabobank als senior markteconoom bezighoudt met de wereldeconomie.
Koopman: “Is dit een Chinees Lehman-moment, waarbij talloze branchegenoten en hun financiers in de problemen komen, of blijft de ellende beperkt? Wie moeten hun verlies nemen en wie wordt gecompenseerd? Het is een politieke afweging die president Xi Jinpings Communistische Partij zal maken.”

'We zijn niet zielig, we zijn verwend' (Marcel Bullinga Volkskrant 24 augustus 2011)
Welvaart zonder werk en zakendoen zonder moraliteit zullen ons op termijn vernietigen, zei Mahatma Gandhi. Nou, dat is precies wat er gebeurt. De hele wereld heeft zich er de afgelopen dertig jaar aan bezondigd, en nu betalen we de rekening. Vindt u het gek?
39 triljoen euro aan schulden wereldwijd en u denkt dat uw welvaart echt is? We zijn niet zielig, we zijn verwend.
Welkom in het wilde Westen! De wereld waarin je slapend rijk werd. Omdat je lekker lang in hetzelfde huis woonde of omdat je het mooie vak van bonusbankier en graaibestuurder had geleerd. Het verwende Westen leeft erop los en consumeert zich het graf in met vers gedrukte, volstrekt waardeloze euro- en dollarbiljetten. Het Oosten spaart en financiert de Westerse schuld. Werp maar eens een boze blik op de
'Global Public Debt Clock' van The Economist.
Gratis geld is het voornaamste 'systeemlek' van dit piramidespel. Er zijn tal van prachtige Engelse termen voor die niemand snapt, zoals deficit spending en quantative easing. Het komt neer op geld scheppen uit niets. Het heeft een onstabiele schijnwelvaart gecreëerd in Ierland, Griekenland en de Verenigde Staten.
Tel daarbij op dat we te weinig energie hebben voor de groei van de wereldbevolking, en dat de voornaamste bron (olie) al dertig jaar lang de elites in verschillende dictaturen op de been houdt. Die elites kopen op hun beurt met ons eigen oliegeld onze bedrijven en havens op. Bovendien zal een steeds langere rij van steeds schaarsere grondstoffen de komende jaren veel militaire conflicten veroorzaken en veel staten instabiel maken. Te lang hebben we hiervoor onze ogen gesloten.
Het komt erop neer dat we collectief ons gezonde verstand hebben verloren.
Zelfvoorzienendheid is niet een 'optie' of een leuk scenario. Het is bittere noodzaak. De enige uitweg. Alleen dan heeft Europa nog een toekomst - en niet als openluchtmuseum.

'Brits moreel verval is zwaar overdreven' (Tony Blair Volkskrant 23 augustus 2011)
Zowel links als rechts slaat de plank mis bij het analyseren van de oorzaken van de Britse rellen, stelt oud-premier Tony Blair.
Ik zou echter niet al te snel het tumult rond declaraties van parlementsleden, het gedrag van bankiers en het telefoonafluisterschandaal op één hoop gooien. De suggestie dat parlementariërs tegenwoordig een werkschuw stelletje fraudeurs zijn en dat het vroeger hoogstaande dienaren van het algemeen belang waren, is gewoon onzin.
Hetzelfde geldt voor de directiekamer. Ik ben het helemaal eens met kritiek op excessieve salarissen en bonussen. Maar is het nu echt een nieuw verschijnsel dat mensen zich bezighouden met dubieuze financiële praktijken of zich laten leiden door hebzucht in plaats van fatsoen? Je kunt zeggen wat je wilt, maar de grote bedrijven van nu zijn zich veel beter dan vroeger bewust van hun maatschappelijke verantwoordelijkheid.
én ding heb ik wel geleerd in de tien jaar dat ik me met dit probleem heb beziggehouden. Als ik zogenaamd 'slechte wijken' bezocht, trof ik daar geen stuurloze gemeenschappen aan. Wel stuurloze individuen in een gemeenschap waarvan de meerderheid bestond uit fatsoenlijke, gezagsgetrouwe mensen die vurig hoopten dat er iets gedaan werd.
Als we ons richten op het specifieke probleem, kunnen we gaan werken aan de juiste oplossing. Maar als we het opblazen tot een hoogdravende klaagzang over een Groot-Brittannië dat zijn morele kompas kwijt is, dan praten we onszelf onnodig de put in.
Commentaar
Het is niet zo interessant wie iets zegt. Het gaat er om om iets te begrijpen. Politici en wetenschappers zijn daar bij voorbaat niet de juiste personen voor. Ze staan te ver af van de gewone wereld. Maar we horen ook niets van die zwaar gesubsidieerde welzijnswereld. Die juist bij deze mensen in zouden grijpen. Waarom eigenlijk niet.
of
Je kan ook moeilijk verwachten dat de 'topdog' van het morele verval zijn navolgers hiervan beschuldigt. "Het ware gezicht van Groot-Brittannië is niet die kleine minderheid die aan het plunderen was" - nee, het ware gezicht van GB is de maatschappelijke 'elite' die geheel volgens de neo-liberale leer al jaren aan het plunderen is. Maar zij worden gedekt door de wet en de jongeren niet. Dat is het enige verschil tussen de groepen plunderaars.
of
Het britse paard met de oogkleppen in een luxe bewoning van enkele miljoenen, die iets durft te beweren over de moraal in Engeland. De vervallen moraal is daar al heel lang aan de gang en hij heeft er de laatste tijd een beetje meer vaart achter gezet met o.a. ook de leugens over Irak. Engeland dat in principe aan de bron staat van de voortdurende middenoosten conflicten en nu ineens blijkt dat ze in eigen huis de boel niet op orde kunnen houden. Blair met zijn dik betaalde causerieën ja ja!

De school staat in de wereld. (Volkskrant 23 augustus 2011)
Barbara Oomen is docent (mensen)rechten aan de Roosevelt Academy in Middelburg en lid van de Commissie Mensenrechten van de Adviesraad Internationale Vraagstukken van de Staatscommissie Grondwet. Onder de bovenstaande titel doet ze een oproep voor een andere invulling van de verplichte burgerschapsvorming op de Nederlandse scholen. Minder aandacht voor integratie van buitenlanders en meer aandacht voor Europa. Ze pleit ervoor dat kinderen de weg leren vinden in de Europese en internationale besluitvorming, dat ze de historische, culturele en taalkundige kennis opdoen die daarvoor nodig is. Naar school ga je niet alleen voor een baan of om een beter mens te worden, zegt ze, maar ook om te leren bij te dragen aan een betere wereld.
In dit laatste zinnetje in een wat verscholen column in de krant staat een oproep voor een omslag in het maatschappelijk denken van de laatste dertig jaar. Niet langer het verlichte individualisme van de periode na de val van de muur en van het communisme. Meer nadruk op een betere samenleving en begrip voor de overheidslichamen die aan die samenleving richting moeten geven.
Het communisme en het nazisme waren reacties op een te ver doorgevoerd individualisme uit de negentiende eeuw. Het eerste zocht het in een internationale gemeenschap en het tweede in de competitie tussen hechtere nationale gemeenschappen. Beide zijn ten onder gegaan aan de boosaardige middelen die ze geoorloofd achtten voor een op zich te respecteren doel. In de communistische wereld is er niets terecht gekomen van de beloofde vreedzame gemeenschap van wereldburgers. In plaats van het verdwijnen van de overheid die Marx voorspeld had kwam er in de wereld van zijn volgelingen een almachtige en totalitaire overheid die op nationaal niveau haar burgers onderdrukte. De concurrentie tussen de verschillende nationale gemeenschappen draaide bij de nazi’s uit op de moord op Joodse medeburgers en Zigeuners. Het geweld nam de plaats in van de vreedzame concurrentie die de Duitse kiezers in 1933 hadden gehoopt.

Mijn idee over Schiphol: zeg ik niet (Marcel van Lieshout interviewt Hans Alders Schiphol Volkskrant 1 februari 2019 p. 15):
Hans Alders zwijgt als hij wordt geconfronteerd met zijn opvatting over het luchtvaartbeleid, 25 jaar geleden, als minister van milieu. Hij vroeg zich toen af of Nederland wel door moest gaan met die groei van het luchtverkeer. Premier Lubbers en minister Kok (Financiën) hoonden hem weg. Leuk dat milieu, maar er is ook zoiets als economisch belang.

Paul Krugman neo-keynesiaans econoom (Nobelprijs voor de Economie): Plunderaars in Gucci-instappers (Volkskrant 20 april 2010):
Feit is dat het grootste deel van de financiële sector een grote zwendel is geworden – een spel waarbij een handjevol mensen rijkelijk wordt beloond om consumenten en beleggers te misleiden en uit te buiten. Als we de lat voor dit soort praktijken niet lager leggen, zal de zwendel gewoon doorgaan.

Het geweten van katholiek Nederland (Peter de Waard Volkskrant van 24 december 2009). Het artikel dat naar aanleiding van het overlijden van Edward Schillebeeckx is geschreven stipt het thema van de dualiteiten aan. Schillebeeckx stelt dat er geen enkel theologisch argument is tegen de wijding van vrouwelijke priesters.
Schillebeeckx verklaart dat ‘de mens zonder relatie tot een levende God een absurd en onbegrijpelijk wezen zou zijn. Zonder vrije en goede God zouden goed en kwaad op hetzelfde niveau liggen.’ God sterkt volgens hem de mensen in de overtuiging dat het goede het wint van het kwade. ‘Kortom, dat het leven ondanks alle negatieve ervaringen toch zin heeft.’

Het gevoel voor vrijheid wordt door de retoriek rond het begrip 'veiligheid' overschaduwd. De babyboomers zijn de uitvinders van de individualisering.
In hun enthousiasme hebben ze de sociale cohesie in de samenleving zeer ernstige schade berokkend. Politici in deze tijd zijn bang om impopulair te worden gevonden (Tony Judt, Volkskrant 6 juli 2008).

'Wij hebben kunst nodig om tot perfectie te komen' (Nell Westerlaken Volkskrant Magazine 28 maart 2015 ):
'Inspiratiebronnen? Ik héb helemaal geen inspiratiebronnen!' Fotograaf Oliviero Toscani, wereldberoemd van zijn opruiende Benetton-campagnes, wil evengoed best vertellen wat hem cultureel behaagt.
Ontregelen, hij deed het eerder dit jaar in het Amsterdamse debatcentrum De Balie. Wat is goede marketing, vroeg een jonge marketingman.
'Goede marketing bestaat niet. Marketing is bullshit', bulderde Toscani door de zaal. Toch werd de naam van fotograaf Oliviero Toscani definitief gevestigd met marketingcampagnes.\\ 'Inspiratiebronnen! Ik heb helemaal geen Inspiratiebronnen!'
Tot slot: Gelukkig kunnen paarden niet schrijven. Dat hebben ze ook helemaal niet nodig, want ze zijn al perfect van zichzelf. Een paard is een perfect stukje natuur - alle dieren eigenlijk. Daarom hoeven ze geen kunst te maken. Wij wel, wij hebben kunst nodig om tot perfectie te komen.

Oliviero Toscani (de Volkskrant 28 februari 2005):
‘Mode gaat alleen nog maar over
kopiëren, marketing, conformeren. De mode van nu lijdt aan inflatie. De creativiteit is weg. Het gaat alleen nog om geld makenblack%. De middelmaat regeert. Niet alleen in de mode, je ziet het ook op televisie, en in de kunst. De hele wereld is aangetast door de middelmaat. Het meeste is shit.’

Oliviero Toscani (Wim de Jong Volkskrant Magazine 11 maart 2000):
'Zo werkt het', legt Toscani uit. 'Ik wil reacties losmaken over de procedure, over het systeem dat ik volg.
Over het feit dat alle media die ik gebruik om te communiceren, elkaar overlappen: reclame, journalistiek, marketing, het verkopen van kleren. Het zijn allemaal middelen waarvan de belangen tegenovergesteld zijn aan elkaar en met elkaar conflicteren, maar die, eenmaal samengesmeed, tot een nieuwe manier van communiceren kunnen leiden. Effect kunnen sorteren.'
Degenen, die de campagnes voor God hebben gedaan, hebben goed werk verricht, toch?
'Zo werkt het', legt Toscani uit. 'Ik wil reacties losmaken over de procedure, over het systeem dat ik volg. Over het feit dat alle media die ik gebruik om te communiceren, elkaar overlappen: reclame, journalistiek, marketing, het verkopen van kleren. Het zijn allemaal middelen waarvan de belangen tegenovergesteld zijn aan elkaar en met elkaar conflicteren, maar die, eenmaal samengesmeed, tot een nieuwe manier van communiceren kunnen leiden. Effect kunnen sorteren.'
'Nou, degenen, die de campagnes voor God hebben gedaan, hebben goed werk verricht, toch? Ze hebben de grootste illusie op aarde uitgevonden en aan de man gebracht.
'Weet je, het is heel raar maar ik denk dat het grote probleem is ontstaan doordat wij mensen in staat zijn te cre ёren. Dieren leven in een eco-systeem waarin alles op zijn plaats valt, een ideale wereld zonder bullshit. Wij zijn nog steeds niet klaar, dus God heeft zijn werk niet afgemaakt. Het feit dat wij creativiteit als eigenschap kennen, bewijst dat we niet perfect zijn. En moeten de menselijke perfectie zien te creëren.
En aan intelligentie alleen hebben we dan niet genoeg. Intelligentie is een teken, een bewijs van onze innerlijke leegheid. Het is instinct dat je er tegenover kunt stellen. Er is een dierlijk instinct in ons waarnaar we weer zouden moeten leren luisteren.
We hebben dat instinct allemaal, maar je moet het kunnen combineren met moed en talent. Talent is de amplificatie van dat instinct. Opvoeding en onderwijs zijn het tegenovergestelde ervan. Politici zijn de domste personen die ik ooit heb ontmoet. Ze hebben zichzelf uitgevonden: mensen die helemaal niets kunnen en daarom maar politicus zijn geworden. Hoe dan ook, ik kan
liefde en haat uitlokken, en dat is een groot voorrecht. Discipline en vrijheid zijn twee zaken die nauw aan elkaar verbonden zijn. Als alles chaos is dan ben je er de slaaf van. Managers zijn het tuig van de samenleving. En wij: wij zijn uitverkoren door God! En moeten de menselijke perfectie zien te creëren.
‘Mode gaat alleen nog maar over kopiëren, marketing, conformeren. De mode van nu lijdt aan inflatie. De creativiteit is weg. Het gaat alleen nog om geld maken. De middelmaat regeert. Niet alleen in de mode, je ziet het ook op televisie, en in de kunst. De hele wereld is aangetast door de middelmaat. Het meeste is shit.’

De Katholieke Kerk had vroeger met de verkoop van aflaten, het verkopen van gebakken lucht een prima winstmodel. Dit winstmodel is in de Westerse wereld door de banken, met het adagium live now pay later overgenomen. Het zal duidelijk zijn dat dit korte termijn winstmodel haaks staat op de kost gaat voor de baat uit van de op de lange termijn gerichte circulaire economie waar Jan Terlouw en Herman Wijffels de aandacht op vestigen.

Stelling:Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam.

Friedrich Nietzsche: ‘we hebben ons tegenover onszelf voor ons bestaan te verantwoorden; bijgevolg willen wij ook de werkelijke stuurman zijn van dit bestaan en niet dulden dat onze existentie op een gedachtenloze toevalligheid gaat lijken.’
Voor Nietzsche is de heer degene die de weg van de emancipatie heeft doorlopen en de slaaf is de conformist.

Pythagoras:Boeddhisme (Samsara en Nirwana):Friedrich Nietzsche,Levenskunst:
1. Monade4. ‘Gulden Middenweg’, beëindigen van ‘lijden’ZarathustraHeer >>>>Heerser
2. Duade3. Beëindiging van ‘lijden’Übermensch||
3. Triade2. Ontstaan van ‘lijden’Wil tot machtVijand <<<<Slaaf (gelijke)
4. Tetrade1. Het ‘lijden’Eeuwige wederkeerSlachtoffer

Zo Boven zo Beneden; zo Beneden zo Boven
Een crisis, chaos ontstaat echter wanneer we de zelfgelijkvormigheid (wederkerigheid) van karma-nemesis negeren.
Nemesis is ook overgenomen door de Romeinen en behield haar oude naam. Triomferende generaals brachten offers aan haar, en tijdens het keizerrijk was ze de beschermvrouwe van de gladiatoren. Op afbeeldingen draagt Nemesis (net als Vrouwe Justitia) een zwaard en een weegschaal. Haar rijtuig wordt getrokken door griffioenen.

Herman Wijffels Een visie op een Nieuwe Wereld
De ICT technologie zal steeds meer gaan inspelen op hooggeschoolde medewerkers die Het Nieuwe Werken gestalte geven. Het Nieuwe Werken vraagt leiders die de kunst van het delegeren verstaan en de krachtbronnen van hun medewerkers aanboren. Leiders worden ook beoordeeld op wat zij bijdragen aan de samenleving en het geluk van gewone mensen. Herman Wijffels pleit voor meer vrouwen in de top van organisaties. “De interactie tussen man en vrouw is de kern van het creatieve proces.” De Nieuwe Leider zal ook streven naar de juiste harmonie tussen werk en privé; hij heeft meerdere petten maar uiteindelijk is een gezond privé leven de basis voor gezond leiderschap.

Het verslag van Frank Visser van de manifestatie “Klaar om te wenden?” bij het afscheid van ex-SER voorzitter Herman Wijffels op vrijdag 31 maart 2006 laat zien dat er wel degelijk een verband ligt. Om met het veranderen van de structuur een begin te maken is de strategie “Klaar om te wenden?” nog steeds hoogst actueel.
Spiral Dynamics is kort gezegd een theorie over de ontwikkeling van waardepatronen in de mens en de samenleving, die door de Amerikaanse psycholoog Clare Graves – een tijdgenoot en geestverwant van Maslow -- is ontwikkeld.
Don Beck is net terug van een bezoek aan het Midden-Oosten, waarvan hij op de hem eigen wijze verslag deed. Hij poneerde de uitdagende stelling dat het in het huidige Midden-Oosten niet om religie gaat, zoals het in het toenmalige Zuid-Afrika niet om ras ging, wat betreft de kern van het conflict. Veeleer zijn er
botsende waardepatronen, die aan het licht gebracht moeten worden voordat aan een oplossing kan worden gedacht.
Op basis van Spiral dynamics is het mogelijk integrale, gemeenschappelijke visies, een
gemeenschappelijk verhaal te ontwikkelen.

Leo van den Haak Uniciteit (Richard Feynman)
Ofwel de Maat voor verandering is de WORTEL √weerstand hier/weerstand daar.
De Mens faalt dus volkomen in zijn strijdt tegen de verandering, het is gewoon heel simpel, we zijn ALLEMAAL opportunistische gebruikers, IN DIT OPZICHT KAN ER DUS TOTAAL NIETS VERANDEREN.
Alles maakt nu eenmaal ongevraagd en ongewild gebruik van zijn "natuur".
Stop de zwakzinnigheid , voor verandering zal er een mate van wil en doelgerichtheid moeten zijn.
De verandering kan slechts als er overal een eenheid te vinden is, de wetten van de energetische uniciteit werken overal, zelfs als we dat niet weten!
Energie is de vorm waaronder leven zich aan de mens door bewustwording openbaart. Energie kan alleen maar gedefinieerd worden als een levens-openbaring van het hele tijd-ruimtelijke gebeuren. De getallen die de wetenschap in beeld wil brengen zijn neerslagen van energie-inductie. Wat de Kosmos laat zien zal hiermee in overeenstemming zijn!

Roodverschuiving en Blauwverschuiving (Dopplereffect):
Roodverschuiving in de astronomie en de natuurkunde is het verschijnsel dat het spectrum van uitgezonden licht of andere elektromagnetische straling bij ontvangst naar "rood" verschoven is, dat wil zeggen in de richting van de langere golflengten (lagere frequenties). Het tegengestelde effect, waarbij een verschuiving naar de kortere golflengten - naar "blauw" - plaatsvindt, heet blauwverschuiving. Roodverschuiving treedt op als gevolg van het dopplereffect wanneer de bron en de waarnemer zich van elkaar verwijderen en als gevolg van een sterk gravitatieveld waar de straling zich doorheen voortplant.

J.S. Bell: (interpretatie van de kwantummechanica): Wanneer twee bij elkaar horende deeltjes uit elkaar worden gehaald en een van de deeltjes een andere draaiingsrichting krijgt, zal het andere deeltje gelijktijdig dezelfde richting aannemen: het is het effect van het ene deeltje op het andere als gevolg van eenheid van twee op het eerste gezicht lijkende gescheiden objecten.

De speciale relativiteitstheorie zegt dat waarnemers die zich ten opzichte van elkaar bewegen, gebeurtenissen in omgekeerde volgorde kunnen zien plaats vinden. In zeker opzicht gedragen antideeltjes die terugreizen in de tijd zich als gewone deeltjes die vooruit door de tijd bewegen, en gewone deeltjes die teruggaan in de tijd zijn equivalent aan antideeltjes die vooruit door de tijd reizen. Deze verwisseling is een ruimte-tijd spiegelsymmetrie. In 1956 voorspellen Lee en Yang enkele merkwaardige eigenschappen, die niet bij andere wisselwerkingen voorkomen, deze werden in 1957 door Wu experimenteel bevestigd: de zwakke processen blijken niet spiegelsymmetrisch te verlopen (de pariteit is niet behouden en er is evenmin symmetrie met processen waarbij de deeltjes door hun antideeltjes worden vervangen.

Volgens Puthoff bestaan tijd en ruimte niet op het niveau van het Akasha-veld. Het Akasha-veld is als het ware het centrum van het bewustzijn, een imaginair punt tussen ‘golven en deeltjes’. Het onzekerheidsprincipe geeft al aan dat de elementaire bouwstenen van de materie zich als deeltjes, dan weer als golven en soms als beide tegelijk gedragen.

Gelijkenissen, paradoxen uit het Nieuwe Testament en de koans van het zenboeddhisme.
Als voorbeeld de parabel van de verloren zoon uit het Nieuwe Testament.

Jezus: ‘Wie zijn leven wil redden, verliest het juist’, ‘Wie zijn leven geeft, zal het daardoor behouden’, ‘Zalig de armen!’, ‘Zalig die nu honger lijdt!’, ‘Zalig die nu weent!’, ‘Zalig wanneer omwille van de Mensenzoon mensen u haten, u uitstoten en beschimpen en uw naam uit de samenleving bannen!’ Voor God tellen alle mensen. God staat voor iets dat alle denken te boven gaat. De beste dingen zijn niet te vertellen omdat ze het denken te boven gaan. God staat voor wat absoluut trancendent en immanent is. God schiep de mens als zijn evenbeeld. De mens is een ware weerspiegeling van Gods heilige wezen. God schiep de hemel en de aarde, het universum. Als we het omdraaien krijgen we: De bewoners op deze aarde schiepen God.

Het in hoofdstuk 1.6. besproken zondebokmechanisme laat zien dat Jezus een verlicht persoon was, die de egospelletjes van de elite door had.
Op basis van de bovenstaande vijf kenmerken, persoonlijkheidsdimensies kunnen we zeggen: Jezus was een mystieke intellectueel, een rechtvaardige wijze, die met hart en ziel, met moed en bedachtzaamheid koos voor welzijn en welvaart van de mensheid.

In het zenboeddhisme beoefent men de kunst van de koan. Een koan houdt een onoplosbare contradictie in. Het is bedoeld om de mediterende naar de uitzichtloosheid te leiden, je een nieuwe dimensie te leren ervaren of naar de grenzen van zijn geestelijke, onafhankelijke, ongeconditioneerde vermogens. Het zijn echter paradoxen die niet uitgedacht, maar geput zijn uit het leven van de werkelijkheid. Men kan geen oplossing bedenken voor een koan. Men moet de sprong maken naar een ander niveau van denken. Zenboeddhisme gaat er van uit dat men de verlichting niet buiten zichzelf kan zoeken. Voorbeelden: ‘Volledig’, ‘Hoor het klappen van de ene hand.’, ‘Wat zou je doen als je niets meer zou kunnen doen?’, ‘De volmaakte vierhoek heeft geen hoeken.’

Het is wenselijk de vicieuze cirkel van het kip-en-eiprobleem (Lichaam-geestprobleem), het Hoe of Wat (of-of) denken te doorbreken.
Twee van de grote denkstromingen die pogen het mind-body probleem op te lossen zijn het dualisme en het monisme.
Een middenweg (en-en) tussen fysisch en psychisch monisme vormt neutraal monisme. Spinoza's Deus sive natura lijkt op een neutraal monisme.

Walpola Rahula schrijft in zijn boek Wat de Boeddha onderwees dat vanuit het principe van voorwaardelijkheid, relativiteit en onderlinge afhankelijkheid, wordt het hele bestaan – de voortgang van het leven en de beëindiging ervan – in een gedetailleerde formule uitgelegd die Paticca-samuppada ‘afhankelijk ontstaan’ wordt genoemd en die uit twaalf factoren of schakels bestaat.
Dit is hoe het leven ontstaat, bestaat en voortgaat. Wanneer we echter deze keten in omgekeerde volgorde nemen komen we tot het beëindigen van dit proces. Door het opheffen van onwetendheid stoppen de wilshandelingen of het ontstaan van karma.

Een oxymoron is een speciaal geval van de paradox: daar is wel een zekere tegenspraak aanwezig, maar bij nadere beschouwing lost die tegenspraak zich op. Bij de oxymoron blijft de spanning van het betekenisverschil echter in stand.

Twee denkstromingen die eerder een poging hebben gedaan het Lichaam-geestprobleem (kip-en-eiprobleem) te verklaren zijn het monisme en het dualisme. De middenweg van Spinoza's Deus sive natura (God of Natuur) is een neutraal monisme. Het is wenselijk de vicieuze cirkel van het Hoe of Wat (of-of) denken te doorbreken. Het kan komen doordat zij in een kringverhouding tot elkaar staan: zonder A kan B niet tot stand komen, maar zonder B ontstaat A niet.

De beide kanten van een medaille weerspiegelen zich als het ware in elkaar, maar er is echter niet van een volledige (vol en ledig/leeg), maar van een gebroken symmetrie sprake.

Wijsheids-H.P. BlavatskyG. Barborka Het Goddelijke planMarja de Vries De Hele Olifant in Beeld
sleutel eenÉne werkelijkheidWet van 'ontstaan' (p. 584), Skandhas (p. 514)Wet van Trilling (p. 89)
sleutel tweeWet van harmonie (Zaaien en Oogsten)Wet van de Wezenlijke Eenheid (p.85)Wet van eenheid (p. 46)
sleutel drieWet van beweging, analogieWet van voortdurende verandering (p. 153, 165,166),Wet van overeenstemming (p. 60)
sleutel vierIndividualiteitWet van Zelf-ontplooiing (p. 129, 532)Wet van polariteit (p. 150)
sleutel vijf'Aether en Ether' (1 + 4)Wet van evolutie (p. 158), Svabhavat (p. 585)Wet van ritme (p. 167), Akasha (p. 48)
sleutel zesRechterpad en LinkerpadWet van herstel van evenwicht (p.65)Wet van oorzaak en gevolg (p. 195)
sleutel zevenGoddelijke wijsheidZevenvoudige wet (p. 227)Wet van dynamische balans (p. 226)

Ook sluiten de zeven sleutelprincipes die in het boek Net als jij ben ik EEN VAN DE MILJARDEN expressies van de schepping op deze aarde van Fred Matser worden besproken, op deze indeling aan.

Ook de Koran kent een gezegde: als je een stap richting de Ene zet, doet de Ene tien stappen richting jou.

Hoewel het TG elke filantropische inspanning toejuicht, bestaat zijn eigen taak vooral uit het versterken van die gedachten en ideeën die leiden tot een ommekeer in het denken van de mens: van een gerichtheid op zichzelf naar aandacht voor het grotere geheel waarvan we deel uitmaken.

Meditatie Diagram, Mary Anderson (Theosofia juni 2004)
Alle spirituele paden beginnen met inspiratie, zoals bijvoorbeeld het Christelijke Mystieke Pad begint met bekering: een totale ommekeer. Alles is veranderd. Niets kan weer hetzelfde zijn. Een dergelijke inspiratie is het begin en het einde van het spirituele pad. Als begin bezielt het ons verder te gaan. Zelfs in tijden wanneer die eerste inspiratie lijkt te vervagen, kan de herinnering aan dat ‘Ik heb geweten’ ons nog steeds trekken naar het doel waarvan geen voorstelling kan worden gemaakt. In dit geval wordt aan het eind van de meditatie verwezen naar dit doel met de woorden: ‘Ik ben een en al Ruimte en Tijd’.

G. de Purucker boek Wind van de Geest (p. 15):
Dat de waarheid niet populair is, dat de waarheid niet welkom is, dat men er niet van houdt, is maar al te waar. Waarom? Omdat het verandering betekent. Het betekent de ontwikkeling van het gevoel en het denken. Het betekent een zodanige ommekeer in de morele instincten dat ze weer bezield en sterk worden. De eerste stap die we moeten doen om de grote leraren te leren kennen, persoonlijke en eerstehands kennis over hen te verwerven, is zoveel mogelijk aan hen gelijk te worden.

G. de Purucker boek Aspecten van de Occulte Filosofie (p. 226/227):
De grootste boeddha, de grootste leraar, de grootste man of vrouw, is degene die geen belangstelt in zichzelf en zichzelf verliest in wat we de anderen noemen. Dat is chelaschap. Het is een ommekeer van gevoelens, het heelal omarmen en erkennen. Het ‘ik’ is niet langer ‘ik’, het is alles. Maar hoe moeilijk is het voor westerlingen te begrijpen dat we allen één en toch altijd individuen zijn.
410: Stel dat de arts uit bezorgdheid en onder de druk van de omstandigheden bezwijkt en naar een middel zoekt om de patiënt tijdelijk verlichting te brengen door psychische beïnvloeding, suggestie of hypnose. Hij geeft daarmee de patiënt een mentale injectie, die van even wezenlijke aard is als het dodelijke middel toegediend door een arts die terugschrikt voor de pijn van de man die hij opereert en hem een bijna dodelijke hoeveelheid van een verdovend middel inspuit, tot de patiënt zo is versuft dat hij niet veel meer is dan een onbewuste massa op de operatietafel. Ik heb het natuurlijk nu over een arts die echt in staat is psychisch te beïnvloeden of te hypnotiseren, zoals het nu wordt genoemd. Na een aantal van die injecties met het mentale middel, het psychische gif, loopt de patiënt rond als in een droom. Wie oppervlakkig kijkt, en mensen die niet analyseren, denken en zeggen dat de man nu helemaal is veranderd. Hij geeft niets meer om zijn alcoholische gif. Hij gebruikt zijn favoriete drugs niet langer. Hij schijnt zijn bepaalde vorm van genotzucht te hebben overwonnen en men zegt, ‘Kijk, hij is genezen’. Dat is geheel onjuist. De man is niet genezen, eenvoudig omdat wat men voor zich ziet niet langer een normaal mens is. Hij is iemand die in een abnormale of bedwelmde toestand verkeert of, vanuit een mentaal en ethisch standpunt, zich in een toestand van verdoving bevindt. Zijn tussen- of zielennatuur is beschadigd, d.w.z. functioneert niet meer normaal, omdat de ommekeer niet zijn oorsprong vond in zijn eigen wezen; hij is niet blijvend verbeterd; hij leeft in een kunstmatige en abnormale toestand en is eenvoudig ethisch afgestompt en psychisch verdoofd, zoals iemand kan zijn die onder invloed is van stoffelijke drugs.
506: Een andere vraagsteller – Ik denk dat ik weet waar hij het over heeft. Het ging over de plotselinge poging met geweld een nieuwe opvatting in het denken te vormen, waardoor de atomen zoals die zich in de hersenen bevinden overeenkomstig de wijze waarop men zich heeft geoefend of is opgevoed om te denken in beroering worden gebracht. Het gaat om de uitwerking van het denken, de plotselinge verandering van het denken, die aan het brein misschien grote schade toebrengt.
G. de P. – Ik geloof dat ik het begrijp en het is eenvoudig. Het gaat om de vraag of een hevige ommekeer van denken, een geweldige verandering in het denken al of niet raadzaam is. Alle geweld is onverstandig. Ik zou nooit aan een toegewijd en orthodox christen de raad geven, binnen een tijdsbestek van vierentwintig uur of veertien dagen of een maand, al zijn psychologische begrippen, al zijn religieuze opvattingen te veranderen als hij dat al kon en iets totaal anders te beginnen. Dat zou onverstandig zijn.

De Geheime Leer Deel I, Samenvatting (p. 302/303):
Omdat wat met ‘persoonlijkheid’ wordt bedoeld een beperking en een relatie inhoudt of, zoals Coleridge het definieert, ‘individualiteit die op zichzelf bestaat maar met een aard als ondergrond’, kan die term natuurlijk niet worden toegepast op niet-menselijke wezens. Maar het is een feit, door generaties van zieners volgehouden, dat geen enkel van die wezens, hoog of laag, een individualiteit of een persoonlijkheid als een afzonderlijke eenheid bezit; d.w.z. ze hebben geen individualiteit in de zin waarin een mens zegt: ‘ik ben mijzelf en geen ander’; met andere woorden, ze zijn zich niet bewust van zo’n duidelijke afgescheidenheid als mensen en dingen op aarde hebben. Individualiteit is de kenmerkende eigenschap van hun respectievelijke hiërarchieën, niet van hun eenheden; en deze eigenschappen variëren alleen met de graad van het gebied waartoe die hiërarchieën behoren: hoe dichter bij het gebied van homogeniteit en het Ene goddelijke, des te zuiverder en minder scherp omlijnd is die individualiteit in de hiërarchie. Ze zijn in alle opzichten eindig, met uitzondering van hun hogere beginselen – de onsterfelijke vonken die de universele goddelijke vlam weerkaatsen – die alleen op de gebieden van zinsbedrog geïndividualiseerd en gescheiden zijn door een differentiatie die evengoed zinsbedrog is als al het overige. Het zijn ‘levenden’, omdat zij de stralen zijn uit het ABSOLUTE LEVEN, die worden geprojecteerd op het Kosmische scherm van de illusie; wezens in wie het leven niet kan worden uitgeblust voordat het vuur van onwetendheid is uitgedoofd in diegenen die deze ‘levens’ waarnemen. Plotseling ontstaan onder de levenwekkende invloed van de ongeschapen straal, de weerkaatsing van de grote centrale zon die de oevers van de levensrivier beschijnt, behoort hun innerlijke beginsel tot de wateren van onsterfelijkheid, terwijl hun gedifferentieerde omhulsel even vergankelijk is als het menselijke lichaam. Daarom had Young gelijk toen hij zei:
‘Engelen zijn mensen van een hogere soort’
en meer niet. Het zijn noch ‘dienende’ noch ‘beschermende’ engelen; evenmin zijn het ‘voorboden van de Allerhoogste’ en nog minder de ‘boodschappers van de toorn’ van een God, die is geschapen door de menselijke verbeelding. Het is even dwaas hun bescherming in te roepen als om te geloven dat men zich van hun sympathie kan verzekeren door een of andere boetedoening; want ze zijn evengoed als de mens zelf de slaven en de werktuigen van de onveranderlijke karmische en Kosmische wet. De reden hiervoor is duidelijk. Omdat hun essentie geen elementen van persoonlijkheid bevat, kunnen ze geen persoonlijke eigenschappen hebben, zoals door de mensen in hun exoterische religies aan hun antropomorfe God worden toegeschreven – een jaloerse en onverdraagzame God, die zich verheugt en toornt, verblijd is met offers en in zijn ijdelheid een groter despoot is dan enig eindig dwaas mens. Omdat de mens, zoals in Deel II wordt aangetoond, is samengesteld uit de essenties van al die hemelse hiërarchieën, kan hij erin slagen zichzelf als zodanig in een bepaald opzicht te verheffen boven iedere hiërarchie of klasse of zelfs boven een samenstel daarvan. ‘De mens kan de deva’s niet gunstig stemmen en ze ook niet bevelen’, wordt er gezegd. Maar door zijn lagere persoonlijkheid te bedwingen en daardoor te komen tot de volledige kennis van het niet afgescheiden zijn van zijn hogere ZELF van het ene absolute ZELF, kan de mens zelfs tijdens zijn aardse leven ‘een van ons’ worden. Zo wordt de mens door het eten van de vrucht van de kennis, die de onwetendheid verdrijft, als een van de Elohim of van de Dhyani’s; en eenmaal op hun gebied gekomen, moet de geest van saamhorigheid en van volmaakte harmonie, die in iedere hiërarchie heerst, zich over hem gaan uitstrekken en hem in ieder opzicht beschermen.
324/325: Er schuilt een diepe waarheid in de woorden van H.T. Buckle in zijn bewonderenswaardige boek ‘History of Civilization’ (Deel I, blz. 256), waar hij zegt:
‘Tengevolge van nog onbekende omstandigheden (karmische voorziening, H.P.B.) verschijnen er van tijd tot tijd grote denkers, die hun leven aan één enkel doel wijden en daardoor in staat zijn te anticiperen op de vooruitgang van de mensheid, en die een religie of filosofie voortbrengen, waardoor uiteindelijk belangrijke gevolgen worden teweeggebracht. Maar als we de geschiedenis nagaan, zullen we duidelijk zien dat, hoewel de oorsprong van een nieuwe opvatting zo te danken kan zijn aan een enkel mens, de gevolgen van die nieuwe manier van denken zullen afhangen van de toestand van de mensen waaronder deze wordt verspreid. Als een religie of een filosofie een volk te ver vooruit is, heeft zij op dat moment geen nut, maar moet zij de tijd31 afwachten tot het verstand van de mensen rijp is om haar te ontvangen. . . . Iedere wetenschap, ieder geloof heeft zijn martelaren gehad. De gewone gang van zaken is, dat er een paar generaties voorbijgaan en er dan een tijd komt waarin juist deze waarheden als alledaagse feiten worden beschouwd. Later komt er weer een andere tijd waarin ze als noodzakelijk worden verklaard en zelfs het traagste verstand zich afvraagt hoe ze ooit konden worden ontkend.’
31: Dit is de wet van de cyclussen, maar de koppigheid van de mens verzet zich juist tegen deze wet.

De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 707):
Om de werking van karma bij de periodieke vernieuwingen van het Heelal voor de onderzoeker duidelijker en begrijpelijker te maken, als deze toekomt aan het probleem van de oorsprong en de evolutie van de mens, moet hij nu met ons de esoterische invloed van de karmische cyclussen op de universele ethiek onderzoeken. De vraag is: hebben die geheimzinnige tijdsindelingen, die door de hindoes yuga’s en kalpa’s en door de Grieken zo aanschouwelijk – κύκλοϛ – ‘cyclus’, ring of cirkel worden genoemd, enige invloed op, of enig direct verband met, het menselijke leven? Zelfs de exoterische filosofie verklaart dat deze eeuwigdurende tijdscyclussen altijd, periodiek en intelligent, in ruimte en eeuwigheid, in zichzelf terugkeren. Er zijn ‘cyclussen van stof’4 en er zijn ‘cyclussen van spirituele evolutie’, raciale, nationale en individuele cyclussen. Kunnen esoterische beschouwingen ons een nog dieper inzicht verschaffen in de werkingen hiervan?
Deze gedachte wordt prachtig uitgedrukt in een heel knap wetenschappelijk boek:
Alexander Winchell boek World-Life (blz. 535 en 548.)
‘De mogelijkheid om tot een begrip te komen van een stelsel van coördinatie, dat in tijd en ruimte zoveel verder gaat dan het gebied van de menselijke waarnemingen, is een omstandigheid waaruit het vermogen van de mens blijkt om de beperkingen van de veranderende en onbestendige stof te boven te komen, en om zijn superioriteit boven alle onstabiele en vergankelijke zijnsvormen te laten gelden. De opeenvolging van de gebeurtenissen en het onderlinge verband van gelijktijdig bestaande dingen vertoont een bepaalde orde, waar het denkvermogen van de mens greep op krijgt; en met deze als leidraad beweegt hij zich voorwaarts of achteruit door lange tijdperken van stoffelijke geschiedenis, waarvan de menselijke ervaring nooit kan getuigen.

De wereld van de gedachten is de wereld van verscheidenheid. De wereld van het zuivere bewustzijn is de wereld van eenheid. Als het bewustzijn tot denken kan worden, kan men zich voorstellen dat het door een tegengestelde, teruglopende beweging weer tot zuiver, ongedifferentieerd bewustzijn kan komen. Maar als wij ons nog niet in staat achten deze tegengestelde beweging tot stand te brengen en terug te gaan tot de oorsprong van onze gedachten aan de andere kant van het prisma, dat uit ons lager mentale lichaam bestaat, kan een duidelijk inzicht, al is het nog zo weinig, in dit proces van verscheidenheid, ons helpen de wereld van kleuren te accepteren en hun onderliggende eenheid te begrijpen die de gemeenschappelijke oorsprong vormt.
Verscheidenheid is eenheid gezien vanaf de andere kant van het prisma. Men kan ook zeggen dat de tijd de eeuwigheid is, gezien vanaf de andere kant van het prisma, en dat het vergankelijke het Absolute is. Het is dus mogelijk om bevrijd te zijn van betrekkelijkheid, bevrijd van tijd, bevrijd van vergankelijkheid - bedenk dat we al gezegd hebben, dat men vrij is van dat wat men begrijpt - terwijl we in deze wereld leven, dat wil zeggen hier en nu.
Er is één ding dat wij slechts met veel moeite onpartijdig kunnen bezien en dat is ons verleden. Onze onbewuste herinnering is vol oordelen, weigeringen, spijt en frustraties, die we als een zware last met ons meeslepen en die ons verhinderen helemaal in het heden te leven. Hoeveel mensen zijn in staat zich los te maken van de herinneringen uit hun jeugd die zij als ongelukkig gekwalificeerd hebben? Proberen naar ons verleden te kijken, zonder te kwalificeren in gelukkig of ongelukkig, helpt ons onszelf te bevrijden van sommige mentale reacties die oncontroleerbaar lijken, we zeggen dat ze instinctief zijn maar zij treden in feite in werking door de vele oordelen die in onze onbewuste herinneringen liggen opgeslagen.

Ruud van Wees ‘Determinisme versus vrije wil’: het huidige debat daarover en over de ontkenning van de geest
Slotwoord
De menselijke ervaring, in de vorm van empirie een bron en criterium voor de wetenschap, is een ‘eenheid in verscheidenheid,’ die zich beter laat rijmen met een ontologisch en methodologisch pluralisme dan met een of ander monisme, hetzij materialistisch dan wel idealistisch. De herontdekking van de geestelijke ‘helft’ van de werkelijkheid, ook die omtrent onszelf, kan ons bevrijden uit de slavernij van het materialistisch determinisme. Zelfs dan blijft tegenwoordigheid van geest geboden want het determinisme kent vele gedaanten. Het is aan ons, als individu en soort, om onze medeverantwoordelijkheid voor de planetaire evolutie bewust te worden en vrijwillig op te pakken, te beginnen door onze reproductie en consumptie op korte termijn aan te passen aan de biofysische capaciteit die de Aarde voor alle leven beschikbaar heeft. Deze medeverantwoordelijkheid vergt wijsheid in het kiezen van de juiste (evolutie)doelen en -waarden, verstandigheid bij de keuze en maatvoering van de middelen, en zelfbeheersing om geen slaaf te worden in het rijk van middelen en bijzaken.

Het rapport ‘E i V’ geeft een nieuw perspectief op een oud vraagstuk. Primair gaat het om de kwaliteit van het recept, de Nieuwe levensrichting, het AOS-concept, BON, het Vierde Model of het Nieuwe Denken. Het rapport ‘E i V’ beoogt net als deze 'probleemgestuurde' modellen probleem en oplossing dichter bij elkaar te brengen. We zitten in ons eigen wereldbeeld gevangen. Het outside the box-denken komt centraal te staan.

Samenvatting (‘Alfa en Omega’, Wederkerigheid tussen 'Individu en Collectief', Authentiek leiderschap en Zondebokmechanisme)

Men moet U begrijpen als de onfeilbare allerhoogste van dit universum, het bovenzinnelijk fundament, U bent de onuitputtelijke handhaver van het pad van de rechtschapenheid, van het dharma; U bent de eeuwige, oorspronkelijke persoonlijkheid, dat is wat U mijns inziens bent! (Bhagavad Gita, Hoofdstuk 11 vers 18)
En God zei: Laat Ons mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis, opdat zij heersen over de vissen in de zee en over het gevogelte aan de hemel en over het vee en over de gehele aarde en over al het kruipende gedierte dat op de aardbodem kruipt. En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen. (Genesis 1:26; vergelijk 9:6)
Jezus zei, Wanneer zij die u leiden tegen u zeggen, ‘Kijk, het Koninkrijk is in de lucht’, dan zullen de vogels in de lucht u voorgaan. Als ze tegen u zeggen, ‘Het is in de zee’, dan zullen de vissen u voorgaan. Nee, het Koninkrijk is binnenin u, en het is buiten u. Wanneer u uzelf leert kennen, dan zult u ontdekken, en beseffen, dat u zelf een zoon van de levende Vader bent. – Gezegde 3
Top-down versus bottom-up:
Psalm 41:10 Zelfs de man mijns vredes, op welken ik vertrouwde, die mijn brood at, heeft de verzenen tegen mij grotelijks verheven.
Johannes 6:31-35 Wiens brood men eet, diens woord men spreekt.
- Bertolt Brech: Erst kommt das Fressen, dann die Moral.
Kolossenzen 3:5-6 Doodt dan uw leden, die op de aarde zijn, namelijk hoererij, onreinigheid, schandelijke beweging, kwade begeerlijkheid, en de gierigheid, welke is afgodendienst.
Om welke de toorn Gods komt over de kinderen der
ongehoorzaamheid;
Over de komst van het Koninkrijk Gods (Lucas 17:20-21):
20 En gevraagd zijnde door de Farizeeën, wanneer het Koninkrijk Gods komen zou, heeft Hij hun geantwoord en gezegd: Het Koninkrijk Gods komt niet met uiterlijk gelaat.
21 En men zal niet zeggen: Ziet hier, of ziet daar, want, ziet, het Koninkrijk Gods is binnen u.
Emil Cioran: Het is echter een heldere, cionareske paradox dat de mens juist vanwege de wil tot slagen een eindeloze reeks catastrofen achter zich laat: je manifesteren betekent je door een of andere vorm van volmaaktheid laten verblinden. Denken leidt tot niet-handelen. De utopie houdt volkeren jong en vitaal. Wijsheid maakt hem oud en futloos. Dat zag je al bij de Romeinen. Toen ze ten langen leste door contact met de Grieken beschaafd werden, sloeg de vermoeidheid toe en waren ze een gemakkelijke prooi voor de utopisch gedreven barbaren.
Friedrich Nietzsche in "Aldus sprak Zarathoestra", voorrede 4,25.
De mens is een koord, geknoopt tussen dier en een toekomstige, hogere mens,- een koord boven de afgrond. Een gevaarlijk over-lopen, een gevaarlijk op-weg-zijn, een gevaarlijk terug-schouwen, een gevaarlijk huiveren en staanblijven. Het grote in de mens is: dat hij een brug is en geen doel; wat bemind kan worden in de mens, is dat hij een overgang is...
F. Nietzsche: Jede Gemeinschaft macht, irgendwie, irgendwo, irgendwann - »gemein«.
De hand glijdt voort en schrijft,
’t geschrevene blijft;
Geen woord kan ongedaan worden gemaakt
door vroomheid of door list,
noch wordt één regel door uw tranen uitgewist.
Rubaiyat van Omar Khayyam
Teilhard De Chardin: We zijn geen menselijke wezens die een spirituele ervaring hebben, we zijn spirituele wezens die een menselijke ervaring hebben.
Teilhard de Chardin: The whole of life lies in the verb seeing.
Carl Jung: In the history of the collective as in the history of the individual, everything depends on the development of consciousness.
Carl Jung boek Aion: Vroeg of laat zullen de kernfysica en de psychologie van het onbewuste elkaar naderen als ze allebei, onafhankelijk van elkaar en vanuit tegenovergestelde richtingen, vooruitstoten naar het gebied van het buitenzintuiglijke.
George Orwell: Sommige ideeën zijn zo fout dat alleen een heel intelligente mens daarin zou kunnen geloven.
György Konrád: Op de vraag naar de zin van het leven antwoordt iedereen met zijn levensloop.
Léon Hanssen, ‘Want alle verlies is winst’ (biografie over Menno ter Braak):
Ter Braak maakte met een verwijzing naar het boek Prometheus, dat heel dit proces van zelfbevrijding voor hem had ingeluid, de balans op en hij noteerde met één enkele regel in zijn agenda deze Heraclitische gedachte:
Want alle
verlies is winst, alle nedergang opgang.
André Klukhuhn: Het wordt tijd dat Janus de beide ogenparen opendoet.
Nicholas Roerich Where there is peace, there is culture
Where there is culture, there is peace.
Elma Drayer: Het klopt zonder meer dat de God van Nederland in vijftig jaar ingrijpend van gedaante veranderde. Maar wie meent dat Hij voorgoed uit deze contreien zal verdwijnen, is ziende blind en horende doof.
Gerard Reve: God is oorspronkelijk een Eendenei geweest. Men heeft verzuimd Hem 10 minuten te koken; daarmee is alle ellende begonnen.
Pieter Kooistra: Het kunstwerk is een middel tot bewustwording van eenheid in verscheidenheid, zoals het leven zelf.
Ervin Laszlo boek Kwantumshift in het wereldbrein
Hoofdstuk 12 Metafysische, theologische en ethische implicaties,
Twee domeinen van de werkelijkheid (p.118).
In het nieuwe concept vormen de twee domeinen van de werkelijkheid – het domein van de actuele entiteiten (het ‘ruimtetijddomein’) en het domein van het kosmisch plenum (het ‘velddomein’) - tezamen de werkelijkheid.
Klaas van Egmond: Wat persoonlijke ontwikkeling is voor het individu, is ‘duurzame ontwikkeling’ voor de samenleving.
Beide ontwikkelingen lopen langs dezelfde lijnen en worden aangedreven door dezelfde mechanismen
.
Robert Putnam: Bonding en Bridging zijn positief aan elkaar gecorreleerd. Bonding (bindend) sociaal kapitaal omzetten naar bridging (overbruggend) sociaal kapitaal, dus in relaties met mensen met een andere achtergrond.
Donald Trump: De Fed moet zich proactief opstellen bij het stimuleren van de economie en de rente verder verlagen. (Volkskrant 22 augustus 2019 p. 23)
Edward Snowden: Ik wil de maatschappij de kans bieden te bepalen of ze zichzelf wil veranderen (Sheila Sitalsing Volkskrant 30 december 2013).
G. Bodifée: Het is de paradox van het leven dat het de grootste orde in de natuur tot stand brengt door de meest intensieve productie van wanorde.
In die doelgerichte handelingen, die gericht zijn op het
leven en op een uitbreiding van het leven, komt de aarde tot leven.
Dualiteit: De paradox van de kwantummechanica is dat zij vele verschijnselen kan verklaren, doch zelf 'onbegrijpelijk' blijkt te zijn.
Ben Verwaayen: Wanneer je authentiek bent, ben je ook transparant
Een leider moet iemand zijn die creëert wat moet komen. (Pieter Broertjes en Wilma de Rek Volkskrant 6 november 2010)
Paul Schnabel: Met mij gaat het goed, met ons gaat het slecht.

Weg met het eilandenrijk, de eilandjes bij de overheid]] (Kustaw Bessems interviewt Arre Zuurmond de Volkskrant 13 januari 2024, katern Zaterdag p. 16-19):
Het
wantrouwen in de overheid is een groot probleem, maar de oplossing is misschien niet eens zo heel erg moeilijk, zegt regeringscommissaris Arre Zuurmond: breng de informatiehuishouding op orde. Nu is het een zooitje. ‘Houd toch op met mailen!’
‘De uitvoerende organisaties kijken nu ook te veel omhoog: wat wil de baas, wat wil de minister? Want daar worden ze op afgerekend. Die gemeenteambtenaar die niets doet met de informatie over een gestolen auto, moet genoeg bezwaarschriftjes per dag afhandelen. Zo bestaat de Nederlandse overheid uit allemaal eilandjes en informatie stroomt niet tussen die eilandjes. Vooral bij complexe opgaven zoals stikstof of woningbouw is dat wel nodig.’

Stroom (Yasmina Aboutaleb de Volkskrant 12 januari 2024, p. V2):
Voor Europa zijn het
getallen, maar het zijn mensen– dát wil ‘De wereld in Ter Apel’ laten zien.

Politiek en vertrouwen (James Kennedy de Volkskrant 28 december 2023, p. 27-28):
De parlementaire enquêtecommissie naar
fraudebeleid dit jaar was voor James Kennedy een keerpunt. Twintig jaar na zijn aankomst vanuit de Verenigde Staten is hij de andere kant van Nederland gaan zien. Via een persoonlijke omweg.
Na de
onthullingen van de parlementaire enquêtecommissie van afgelopen jaar, ben ik dit beeld van Nederland definitief kwijtgeraakt. Dit is geen land waar de regelgeving voor iedereen positief uitpakt, waar minderbedeelden fatsoenlijk worden behandeld of waar zelfontplooiing voor alle ingezetenen binnen handbereik is. Het onderzoek naar de toeslagenaffaire schetste afgelopen jaar het beeld van een overheid die haar eigen verstikkende regels niet wilde overstijgen of opzijzetten, ook al was de nood hoog.
Dit werd ook zichtbaar in de politiek, waar scoringsdrift ertoe leidde dat veel parlementariërs zich manifesteerden als
voorstanders van een lik-op-stukbeleid. Zeker op het gebied van fraudebestrijding. In de eerste jaren van Rutte II (2012-2017) was de politieke druk groot om fraude flink aan te pakken, met vreemdelingen (Bulgaren) als bruikbare zondebokken.

De wereldorde verandert, zal ook het Westen moeten gaan inzien (Carlijne Vos de Volkskrant 27 december 2023, p. 12):
In 2023 vond op veel gebieden
een verschuiving van de machtsverhoudingen plaats. Het Volkskrant-commentaar bespreekt aan het einde van het jaar de belangrijkste veranderingen. Vandaag deel 2: de veranderende wereld en de Global South.

We hielden ons aan de tafel vast om niet samen met ons kantelende wereldbeeld van onze stoel te vallen (Opinie & Debat de Volkskrant 27 december 2023, p. 20-21):
De
verkiezingen, excuses voor het slavernijverleden, de asielcrisis, de aanval van Hamas op Israël en de bombardementen op Gaza: de Volkskrant vroeg lezers of ze radicaal van opvatting zijn veranderd door een nieuwsgebeurtenis in 2023. Een selectie van de reacties.

Kerstmis 2023: Urbi et Orbi (25 december 2023):
In zijn
kerstboodschap voorafgaand aan de Kerstzegen ‘Urbi et Orbi’ spreekt paus Franciscus over hoe het Kind Jezus Gods tedere liefde voor ieder van ons openbaart, “de vreugde die het hart troost, die de hoop vernieuwt en die vrede schenkt”. Hij bidt voor wereldvrede en roept op om alles in het werk te stellen om geweld te stoppen en mensen die lijden te helpen.
Op
kerstavond had de paus tijdens de traditionele mis zich uitgesproken tegen de moderne consumptiemaatschappij en voor een sober leven. 'We moeten terug naar de basis van het leven', zei hij.

Stel je open voor tegengeluiden en luister naar de ander (Natalie Righton de Volkskrant 25 december 2023):
Koning
Willem-Alexander is in zijn jaarlijkse toespraak ingegaan op de toenemende polarisatie die veel Nederlanders ervaren. Hij roept op om tegenstellingen te overbruggen door meer naar de ander te luisteren.

Jezus zelf was vluchteling als baby (Peter de Graaf de Volkskrant 23 december 2023, p. 4):
De traditionele nachtmisvoor Kerst. Het is een moment voor geestelijke reflectie en bezinning. Welke woorden van bemoediging, troost en hoop zal bisschop Gerard de Korte spreken? ‘Mensen verwachten dat je wat zegt over wat hun in deze tijd aangaat.’
Precies achthonderd jaar geleden formeerde de heilige
Franciscus van Assisi de eerste levende kerststal in het Italiaanse dorp Greccio, met een os en ezel en dorpsbewoners als figuranten. Sindsdien is de kerststal niet meer weg te denken in katholieke kringen rond Kerstmis.
Tweedeling
Hij maakt zich zorgen over de
groeiende tweedeling in de samenleving, die is ontaard in een steeds scherpere polemiek over de opvang van asielzoekers. ‘Het is tenhemelschreiend wat er in Ter Apel gebeurt’, vindt hij. ‘Juist christenen zouden gevoelig moeten zijn voor vluchtelingen en zich over hen moeten ontfermen. Jezus Christus zelf is als dakloze vluchteling op de wereld gekomen. Voor hem was er geen plek in de herberg en hij moest vluchten naar Egypte. In het christelijk geloof zit een sterke oproep aan mensen om juist optimaal te zorgen voor dakloze vluchtelingen.’

Kerstverhaal, Is de kwetsbare Jezus in de stal een Palestijns of een Joods jongetje? (Peter-Ben Smit Trouw 22 december 2023):
Wat heeft het kerstverhaal te betekenen voor deze gewelddadige tijd? Hoogleraar bijbelinterpretatie Peter-Ben Smit
biedt een handreiking.

‘Ik denk niet dat we nu de hele tijd zware gesprekken moeten zitten voeren', zegt Te Molder. ‘Maar je kunt ook op een luchtige, oprechte manier laten weten dat je geïnteresseerd bent waarom het de ander zo raakt. We moeten op de een of andere manier het vermogen terugvinden om op een lichte, behapbare manier naar elkaar te luisteren. Dat is één van de voorwaarden om uit de huidige polarisatie te komen.’

De geboorte van het licht, Kerstgedicht (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #141, december 2023):
Rembrandt, De aanbidding van de herders, 1646.
Het is een toebedeelde plicht(*)
dit
godgegeven innerlijke licht
te laten stralen op de aarde
In dit licht gaat alles stralen
Het waardeloze krijgt weer waarde
zoals dat staat in oude verhalen.
Maar velen geloven niet meer
de grote verhalen van weleer
In duisternis is niet te duiden
wat die verhalen beduiden
Zoals het oude kerstverhaal.
(*) Bhagavad Gita III- vers 8:
Samengevat:
ook al is het enkel maar ter wille van je lichaam, er is altijd werk te doen; hou je daarom bezig met het doen van je plicht, aangezien het beter is tot handelen over te gaan dan niets te doen.

Daar hoorden zij engelen zingen’ (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #44, #125 en #141, december 2023):
Bespreking van
Peter L. Berger, A Rumor of Angels: Modern Society and the Rediscovery of the Supernatural. Doubleday, 1970.

Aeonen: Gnostisch Hemelscharen, aartsengelen, maar ook in de betekenis van Tijdperk, eeuwigheid; 'Emanatie van God' (Ferouer: goddelijke dubbelganger of 'God en Satan').
Aion is Grieks voor Aeonen (Latijn).
De
Aeonen (= Eonen) zijn emanaties van het pleroma.

Jezus van Nazareth, naar alle windstreken Keffah Allush reist door de geschiedenis van het christendom:
- In deel 1 vertelt hij hoe
Patricius, beter bekend als Saint Patrick, de bewoners van Ierland bekeerde.
- In deel 2 vertelt hij hoe in het leven van kerkvader
Augustinus zijn geest tot de dag van doorwerkt in de westerse manier van denken.
- In deel 3 vertelt hij hoe
De broers Cyrillus en Methodius ontwikkelden een eerste alfabet voor de Slavische talen, vertaalden de bijbel en ontsloten zo het christendom voor de gewone man. Een revolutionaire daad die de Bulgaren ieder jaar herdenken op de belangrijkste feestdag van het land: de dag van het cyrillische alfabet. Kefah duikt in de geschiedenis van het Balkanland en ontdekt dat het allereerste idee voor geloofsvrijheid hier is ontstaan. Ook ziet hij hoe taal en religie de Bulgaren hielpen om hun identiteit te bewaren toen het land maar liefst 500 jaar lang werd overheerst door de islamitische Ottomanen.
- In de laatste aflevering van
Jezus van Nazareth naar alle windstreken stuit Kefah Allush op het verhaal van bisschop Hendrik van Uppsala, die in 1153 naar Finland kwam en een leven leidde van veroveren, dopen en kerken bouwen. Volgens de legende kwam Hendrik aan een bloederig eind door een moordenaar genaamd Lalli. Na Hendriks dood zou er een hele rits wonderen hebben plaatsgevonden en tegenwoordig wordt hij als heilige vereerd.

Profiel Henry George
Oogsten zonder zaaien (Casper Thomas De Groene Amsterdammer 21 december 2023, p. 80-83):
Volgens de vergeten negentiende-eeuwse denker
Henry George was grondbezit de bron van economische ongelijkheid. Zijn idealen wijzen ook in deze tijd de weg naar een rechtvaardiger kapitalisme.
In 1879 verscheen
Progress and Poverty. ‘Ontdekking na ontdekking, en uitvindingen na uitvinding, heeft niet het gezwoeg verlicht van hen die dat het meest nodig hebben noch heeft het overvloed voor de armen gebracht’, schreef George. Het grote probleem, volgens George, was dat de economische vooruitgang in de Verenigde Staten zich vooral vertaalde in winst waar niets voor hoefde te worden gedaan. Werden er huizen gebouwd of een spoorlijn aangelegd, dan werd de grond waarop dat gebeurde meer waard. Werd land omgeploegd tot akker, idem. Een openbaar park maakte dat de aanpalende grond in waarde steeg. Dit ging volgens George in tegen basale rechtvaardigheid en de goddelijke orde der dingen.

‘Geen mierzoete David Beckham shit’ (Gijs Beukers interviewt Fisher Stevens Volkskrant Magazine 23 december 2023, p. 44-49):
Als regisseur, producent en acteur doe jij de meest uiteenlopende dingen. Ben je weleens jaloers op DiCaprio, die zich voornamelijk op acteren richt en de grootste rollen krijgt? ‘Wie begint met acteren, wil zijn zoals
Leo. Of nee, eerst wilde ik de carrière hebben van Robert De Niro of Al Pacino. Toen ik me realiseerde dat dat nooit ging lukken, wilde ik zijn zoals Sidney Lumet (1924-2011, red.), de regisseur die me in zijn boek Making Movies leerde dat ieder personage, ook al heeft-ie maar één zin, een heel eigen leven heeft. Uiteindelijk heb ik besloten om tevreden te zijn met wat ik doe. Dat is toch ook best cool?’

Netanyahu legt samenleving een vorm van fascisme op’ (Rob Vreeken de Volkskrant 19 december 2023, p. 19):
De regering van Israël stuurt aan op een
dictatoriaal systeem. Vooral Israëlische Arabieren worden daarvan de dupe, zegt het Joodse parlementslid Ofer Cassif, die zelf tijdelijk werd geschorst.

Een volkomen andere Pieter Omtzigt (Brief van de dag de Volkskrant 19 december 2023, p. 29:
Heus, stelden vrienden mij op 23 november gerust, de
Wilderssoep wordt niet zo heet gegeten. Maar, zei ik, het is niet de temperatuur: het is linke soep. Nu blijkt het ook nog Hongaarse soep te zijn. Wilders krijgt de kans in de voetsporen te treden van zijn vriend Orban.
na de benoeming van
Martin Bosma is het duidelijk: wij zijn op weg het Hongarije van West-Europa te worden.

Israël negeert oproepen tot een bestand en rukt verder op; nu ook zware gevechten in zuiden Gaza (Michel Maas de Volkskrant 11 december 2023, p. 2):
Israël blijft volop in de aanval in Gaza en wijst elke suggestie van een staakt-het-vuren resoluut van de hand. Zowel in het noorden en Gaza-Stad als in Khan Younis in het zuiden wordt zwaar gevochten. Na een nachtelijke veldslag hebben Israëlische tanks in Khan Younis de grote noord-zuid weg bereikt, die dwars door het centrum van de stad loopt.
De Amerikaanse regering deed zaterdag zijn belofte voor
onvoorwaardelijke steun aan Israël gestand. Ze passeerde het Congres en mogelijke kritiek met een eenzijdig besluit tot een noodlevering van munitie aan Israël.

Zomaar emoties van je afschreeuwen, getuigt van mentale luiheid (Marjan Slob de Volkskrant 11 december 2023, p. 20):
Geert Wilders is politiek binnengelopen met de suggestie dat het goed is om je emoties de vrije teugel te geven en ongefilterd ‘te zeggen waar het op staat’. Een gevaarlijk idee, stelt Denker des Vaderlands Marjan Slob.

In Israël is een groot gebrek aan rationeel denken (Sacha Kester interviewt Gideon Levy de Volkskrant 9 december 2023, katern Zaterdag p. 14-16):
De Israëlische journalist
Gideon Levy bereikte al weinig landgenoten met zijn berichtgeving over Palestijnen, maar sinds de Hamas-aanval is er helemaal geen ruimte meer voor empathie. ‘Waarschijnlijk weten jullie in Nederland beter wat inwoners van Gaza meemaken.’
Ook niet als premier
Netanyahu vertrekt en er een minder rechtse regering zou worden gekozen?
‘Het spijt me, nee, maar Netanyahu is niet het probleem. Dat zit veel dieper. Ook mensen uit de oppositie, zoals Yair Lapid of Benny Gantz, willen de bezetting laten voortduren. Er is helaas geen leiderschap dat het voortouw kan nemen. Een dappere leider, die het volk kan vertellen: ‘Genoeg is genoeg, we hebben al zoveel geprobeerd, en dat heeft nooit gewerkt, we kunnen niet meer op ons leger vertrouwen en ook de Verenigde Staten zullen ons niet eeuwig beschermen. We hebben geen andere keuze dan met de Palestijnen om de tafel gaan zitten.’

STERVEN om te BESTAAN (Michael Persson de Volkskrant 8 december 2023, p. 13-17):
Generaties Palestijnen leven in het vluchtelingenkamp Jenin op de Westelijke Jordaanoever, dromend van een terugkeer naar hun oorspronkelijke regio. Sommigen van hen nemen de wapens op. Israël ziet het kamp als een broeinest van terroristen. De Palestijns-Nederlandse documentairefotograaf
Sakir Khader legt al vier jaar lang het leven in het kamp vast, en zag van dichtbij een spiraal van woede, geweld en verdriet.

Bibi, de verstikkende leider
Onder
Netanyahu zit Israël vast, heel lang’ (Or Goldenberg & Rutger van der Hoeven De Groene Amsterdammer 7 december 2023, p. 16-19):
De oorlog in Gaza lijkt het politieke einde te betekenen van Israëls premier Benjamin Netanyahu. Maar hij waant zichzelf onmisbaar. Hij zette Israël op een spoor waar moeilijk van weg te sturen valt, ook als hij wél verdwijnt.
Hoe boos ze ook zijn op Hamas, de Israëlische burgers houden volgens
Zonszein hun premier verantwoordelijk voor de aanslag van 7 oktober. ‘De meeste Israëliërs geloven niet dat hij het land uit deze oorlog kan leiden. De Amerikaanse regering gelooft dat ook niet. Er is een duidelijk verlangen naar een andere regering, maar niemand weet precies wanneer en hoe.

Dit interview was niets bijzonders (Jan Tromp de Volkskrant 27 februari 2016, katern Vonk p. 6-7):
Bruut aangepakt is
Michiel Breedveld, politiek verslaggever van de NOS, voor zijn interview met Geert Wilders. Deze had bij gelegenheid van tien jaar PVV en bij wijze van hoge uitzondering ingestemd met een vraaggesprek voor de televisie. Echte vragen, indringende vragen kwamen er niet en een gesprek, in de zin van een geestrijke gedachtenwisseling werd het al helemaal niet.
Henk van Renssen van Vrij Nederland schreef een originele, maar snoeiharde recensie. Met weglating van de antwoorden van Wilders noteerde hij onder elkaar de vragen van de interviewer. Die amper vragen waren, maar veeleer handreikingen: 'U was een roepende in de woestijn destijds, mensen verklaarden u voor gek.' En: 'Dit is een kille analyse die u maakt. Zoals u het ziet. Dat lijkt me geen vrolijk wereldbeeld.'
Het is paarlen voor de zwijnen.
(Dan kan men de verslaggever met de vinger nawijzen, maar reken maar dat deze zich ongelukkig voelt. Ik weet hoe het voelt. Ik ging Wiegel interviewen voor het wekelijkse tv-gesprek met de minister-president. Hij verving Van Agt. Het was eind jaren zeventig, de kwestie van de kruisraketten begon te spelen. Moest Nederland wel of niet nieuwe atoomwapens op het grondgebied toelaten? Het lag binnen de CDA-VVD coalitie hoogst gevoelig. Wiegel had zich voorgenomen er niets over te zeggen anders dan een platitude. Iets over de delicate ernst van de kwestie en dat de Nederlandse regering bijzondere waarde hechtte aan het bondgenootschappelijk overleg. Zoiets. Ik sputterde en spartelde. Je voelt op zo'n moment dat je wegglijdt, redding is niet meer mogelijk. Dat je ook na 35 jaar zo'n ervaring nog niet hebt kunnen verdringen, zegt genoeg.
Ik was te jong, ik was onervaren en Wiegel was zo link als een looien deur. Voor een geloofwaardig en onderhoudend interview moet sprake zijn van een zekere mate van gelijkwaardigheid tussen partijen. Daar ontbrak het om te beginnen al aan).
Menagerie
Wilders is van een buitencategorie. Ik zou geen politicus weten die even brutaal als hij zijn nering uitvent.
Maar het neemt niet weg dat veel meer dan voorheen politici zich afsluiten en zich omringen met een menagerie aan adviseurs, woordvoerders, spindoctors en andere vazallen. Ze doen aan commerciële marketing en hun product heet Zijlstra, Samsom, Pechtold of Rutte.
Voor de Haagse Post sprak ik in 1985 met Henk Vredeling, politicus in ruste. Het werd een interview dat betrekkelijk wijd en zijd de aandacht trok. Hij noemde prins Bernhard 'een typische mof' en zijn partijgenoot en oud-premier Den Uyl 'een scharrelaar'. Vredeling sprak zich uit, unverfroren. Maar we waren met het vraaggesprek dan ook 's middags om twaalf uur begonnen om de volgende ochtend om vijf uur te besluiten dat het mooi was geweest. En ja, we hadden intussen ook wat gedronken.
Want daar heeft Tom-Jan Meeus groot gelijk in: message control is heilig in de huidige politieke cultuur. Ze zijn bijna allemaal bang om zich uit te spreken.

Geweldloze bemiddeling 'soft en vrouwelijk'? Het inzetten van wapens is juist naïef en primitief (Greta Noorderbos de Volkskrant 5 december 2023, p. 28):
Is het
uitvechten van conflicten met wapens niet veel naïever en primitiever dan het inzetten van een Permanent Hof van Arbitrage? Is het neerleggen van de wapens en het komen tot een wapenstilstand niet veel humaner dan de inzet van wapens? Zelfs als een land wapens niet gaat gebruiken en alleen aanschaft om andere landen af te schrikken, dan nog kost dat veel geld en garandeert dit geen duurzame vrede.
Kan dat geld niet beter worden besteed aan
onderwijs, gezondheid en woningen? Voor toekomstige generaties is het van levensbelang om vreedzamere manieren te ontwikkelen om gewapende conflicten te voorkomen en deze zo snel mogelijk te beslechten.

‘Terroristen of niet, we moeten praten. Deze waanzin moet stoppen’ (Marcia Luyten de Volkskrant 5 december 2023, p. 2):
Oorlog zal ook Israël geen vrede brengen. De twee Palestijnse jongens die zondag hun 4-jarige broertje levenloos onder het puin vandaan trokken, waren ontroostbaar – en vol haat. De ouders met hun gedeelde pijn zijn kleine flakkerende lichtjes. Er komt een dag dat Robi Damelin en Bassam Aramin worden gehoord.

In ‘het veiligste land voor Joden in Europa’ is de angst nooit weg (Arnout le Clercq de Volkskrant 4 december 2023, p. 13-15):
Hongarije is het veiligste land voor Joden in Europa, zegt premier Viktor Orbán. Dat komt volgens hem door zijn harde migratiepolitiek: geen migranten uit de Arabische wereld. Binnen de Joodse gemeenschap, de grootste van Centraal-Europa, vinden zijn woorden weerklank én tegenspraak.
Hoe dat komt is volgens de premier
klip en klaar: zero tolerance voor antisemitisme én zijn migratiepolitiek, die vluchtelingen en migranten uit de Arabische wereld buiten de deur houdt.
De Amerikaanse ambassadeur in Boedapest,
David Pressman, mengde zich in de discussie. Fysieke veiligheid van Joden als graadmeter voor antisemitisme noemde hij ‘een grotesk lage standaard’. Met onder meer de campagnes tegen Soros laat de Hongaarse regering zijn andere gezicht zien, aldus Pressman, die zelf van Joodse afkomst is. De voetbalwedstrijden ‘spreken hen niet vrij van de posters die ze hebben opgehangen.’

Hervatting oorlog tekent schokkende minachting voor levens Palestijnse burgers (Peter Giesen de Volkskrant 4 december 2023, p. 12):
Heel even mocht de wereld hopen dat het
humanitaire bestand tussen Israël en Hamas zou uitmonden in een staakt-het-vuren dat uitzicht zou bieden op een einde van de oorlog. Heel even leken de Amerikaanse druk op Israël en de diplomatie van Qatar enig effect te sorteren.
De
internationale gemeenschap moet zich inspannen om zo snel mogelijk een staakt-het-vuren te bereiken, vooral om de burgers in de Gazastrook verder lijden te besparen.

Hoe meer we van onze internationale omgeving afhankelijk zijn, hoe minder we het er over hebben (Arnout Brouwer de Volkskrant 4 december 2023, p. 21):
De verkiezingsstrijd ging - tot en met het allerlaatste tv-debat - geen seconde over oorlog in Europa, hoe Europeanen zich staande moeten houden tegen agressie, of hoe we Oekraïne en onszelf uit de klauwen van Poetin kunnen houden. Hoe we het vreedzame, stabiele Europa kunnen uitbreiden - en voorkomen dat het verkruimelt of instort.

Een betere wereld is mogelijk als Europa dat wil (Peter Giesen de Volkskrant 2 december 2023, katern Zaterdag p. 18-19):
Klimaat, oorlog en oplevend nationalisme: mondiale samenwerking rammelt aan alle kanten. Toch pleit hoogleraar Mathieu Segers nog voor Europees leiderschap: ‘Als dood en verderf om zich heen grijpen, en er eigenlijk geen licht meer lijkt te zijn, ontstaan vaak de meest briljante plannen.’

Slecht gesternte (Lilyan van Halbeek de Volkskrant 2 december 2023, katern Zaterdag p. 22):
Verkenning gaat van start onder een slecht gesternte’, kopte de krant afgelopen maandag. Ook in het stuk over twee pagina’s was sprake van ‘slecht gesternte’. Daar wil ik, astroloog met ruim 25 jaar ervaring, even op reageren.
Een slecht gesternte bestaat niet. De mens heeft altijd een vrije wil. De planeten dwingen niet. En we kunnen het niet op de sterren schuiven. Astrologie gaat uit van ‘
zo boven, zo beneden’. Elke planeetpositie en elke planeet­combinatie heeft in de taal van de astrologie zijn eigen symboliek. Die kun je positief of negatief invullen en uitleven.
In een persoonlijke horoscoop kun je zien waar de uitdagingen liggen, zowel in aanleg als in
ontwikkelingsproces. Maar hoe een persoon de uitdagingen aangaat, dat beslist hij of zij uiteindelijk zelf. Astrologie kan het zelfinzicht vergroten, waardoor je bewustere keuzes kunt maken.
Horoscopen kun je maken voor personen, maar ook voor landen of kabinetten of voor het tijdstip van de sluiting van de stembus. blue%Mundane astrologie
houdt zich bezig met de tijdsgeest (of tijdsgeest) en wereld­gebeurtenissen. Dan gaat om collectievere energieën en ons collectieve bewustzijn. Dat is niet in een oneliner te vatten, en al helemaal niet in een voorspelling.
Doemdenken heeft geen nut. De ­moderne astrologie denkt niet in ‘slechte gesterntes’. We worden niet door gesterntes geregeerd. We hebben een vrije wil en zijn verantwoordelijk voor ons eigen bewustzijn en onze eigen keuzes, hoe zwaar de uitdagingen ook zijn.

Vredestichter, ‘oorlogsmisdadiger’, maar boven alles een realist (Arie Elshout de Volkskrant 1 december 2023, p. 6-7):
We kunnen het oordeel ook overlaten aan
God. Maar als die niet bestaat, moeten we misschien over Kissinger ook wel zeggen wat de paus over Richelieu zei: hij heeft gewoon een succesvol leven gehad – als het vleesgeworden spanningsveld tussen macht en moraal dat buitenlandse politiek altijd is.

Hep toch wat meer geloof in de kracht van de democratie en haar instituties (Elma Drayer de Volkskrant 1 december 2023, p. 25):
Bij jezelf te rade gaan – dat helpt wellicht. Als mensen bij je weglopen en je nering niet meer moeten, zal je toch echt aan zelfonderzoek moeten doen. Wat meer geloof in de kracht van de democratie en van de democratische instituties helpt wellicht ook.
Dát
huis blijft heus wel overeind, hoor.

Roy Kemmers is universitair docent Sociologie aan de Erasmus Universiteit en hoofdredacteur van het populairwetenschappelijke Sociologie Magazine - (Institutionalisme en anti-institutionalisme).

Onze pelgrimstocht op aarde, de mysterieweg in de school van Pythagoras, het thema verlossing, loutering, hangt met de evolutionaire psychologie samen. De esoterie (Filognosie) benadert de transformatie van het kwaad echter vanuit het bredere perspectief van karma, De Persoon, zaaien en oogsten. Hoofdoorzaak van het onbehagen in de maatschappij is dat een meerderheid van de politici in Nederland religie buiten hun referentiekader (5Ddenkraam) heeft geplaatst. Esoterie, Zaaien en Oogsten maakt het mogelijk probleem en oplossing met elkaar te verbinden.

In het rapport 'E i V' staan niet de organisatieadviseurs centraal, maar het Ken uzelve. De overheid daarentegen beoogt het moreel kompas met behulp van nudging op te krikken of te manipuleren. In de kern gaat het om een cultuuromslag, die het evenwicht, de harmonie herstelt. Of met andere woorden het draait om inspirerend, het morele leiderschap. Gelukkig zijn er inspirerende leiders als de gynaecoloog Denis Mukwege (College tour 9 oktober 2015) en de Zweedse arts en professor Internationale Gezondheid Hans Rosling (Volkskrant 10 oktober 2015 - katern Vonk p. 14-15).

Stelling: Kenniscreatie is de kerncompetentie van de universiteit als lerende organisatie. Academisch onderwijs dient daarom gericht te zijn op kennisverwerving, onderzoeken en visievorming (Boudewijn Smits in zijn dissertatie Loe de Jong (1914-2005). Historicus met een missie).
Gottfried de Purucker: Terwijl we steeds dieper afdalen in de stof, bereiken we het menselijke stadium en verwerven daar zelfbewustzijn – een zelfbewustzijn dat met de tijd steeds groter wordt; en evolutie is niets anders dan een zich voortdurend beter tot uitdrukking brengen. Zo breidt zich het zelfbewustzijn weer uit tot universeel bewustzijn, wanneer we het keerpunt van de meest grove fysieke materie passeren en onze blik weer richten op de lange, lange weg omhoog naar het einde van onze planetaire periode.
Stelling: Waar de gulden middenweg loopt is al millennia bekend. Het is niet nodig het wiel opnieuw uit te vinden. De middenweg geldt zowel top down als bottom up en is afhankelijk van de rollen die we bewust of onbewust in de maatschappij spelen. Er is niets nieuws onder de zon. De 'Hoofdroute' biedt in de eerste plaats een oecumenisch perspectief.
Ockhams scheermes geldt voor: Cultuursociologie bevindt zich op het snijpunt (emanationisme) tussen Cultuurwetenschappen en Sociologie, Evolutiebiologie tussen Evolutie en Biologie, Culturele psychologie tussen Cultuurwetenschappen en Psychologie, Sociobiologie tussen Sociologie en Biologie, Evolutiepsychologie tussen Evolutie en Psychologie, Paleontologie tussen Geologie en Biologie, Astrofysica tussen Fysica en Astronomie, Astrochemie tussen Astronomie en Chemie, Kwantumchemie tussen Kantummechanica en Scheikunde, Geochemie tussen Geologie en Scheikunde en Geofysica tussen Geologie en Fysica. De homo sapiens, de relatie tussen lichaam en geest, tussen Micro-economie en Macro-economie (Ondernemerschap en Rentmeesterschap). Door de convergentie van twee disciplines ontstaat synthese. Uiteindelijk draait het om het onderzoek dat betrekking heeft op de relatie tussen Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid.

Winnaar dankzij een intimiderend taalbombardement (Hans Bouman de Volkskrant 28 november 2023, p. 31):
De Ierse schrijver Paul Lynch won de Booker Prize voor zijn roman Prophet song. Juryvoorzitter
Edugyan roemt het boek als een ‘meesterlijk fictiewerk’.
Paul Lynch wint als vijfde Ierse schrijver de Booker Prize voor fictie (Redactie Trouw 28 november 2023):
De Ierse schrijver
Paul Lynch heeft de Booker Prize 2023 gewonnen voor zijn roman Prophet Song. Het boek werd door juryvoorzitter Esi Edugyan beschreven als een “hartverscheurende” roman die “de sociale en politieke zorgen van dit moment vastlegt”.

Emmanuel Le Roy Ladurie (1929-2023) - (Ariejan Korteweg de Volkskrant 28 november 2023, p. V11):
Historicus van het
gewonen leven in de Middeleeuwen.

De wereld als grondstof (Jaap Tielbeke de Groene Amsterdammer 6 oktober 2022, p. 42-47):
De klimaatcrisis is een cultuurcrisis, stelt de Indiase auteur
Amitav Ghosh. De uitbuiting van de levende planeet bewijst volgens hem dat het koloniale wereldbeeld nog steeds dominant is. ‘Het is niet genoeg om te zeggen: luister naar de wetenschap.
Nog altijd zien we de wereld als grondstof en blijven we in de greep van een onstilbare expansiedrift. Het is de leest waarop het kapitalisme geschoeid is. En het voert de mensheid richting de afgrond.
45: ‘Wat we nu meemaken is de ondergang van dit wereldbeeld’, zegt Ghosh. ‘De aarde zegt luid en duidelijk: dit kan zo niet doorgaan.’ De grote vraag is wat daarvoor in de plaats moet komen. Ghosh heeft zijn hoop gevestigd op het ecocentrische denken dat overal ter wereld aan een opmars bezig is. Het ecocentrisme ziet de wereld niet als levenloos maar als bezield, een beetje zoals het animisme waarmee Ghosh is opgevoed. Net als de Franse filosoof Bruno Latour bouwt hij voort op de Gaia-theorie van James Lovelock. De Britse uitvinder en scheikundige zag de aarde als een levend, zelfregulerend organisme: Gaia. Toen hij de term zo’n vijftig jaar geleden introduceerde kreeg Lovelock veel hoon over zich heen van wetenschappers. Zij deden zijn hypothese af als esoterisch geneuzel. De grote verworvenheid van de Verlichting was nu juist dat we met een rationele bril naar de wereld leerden te kijken. Dat was de sleutel van de vooruitgang.

We leven in de waan van de moderniteit (Ben van Raaij interviewt Amitav Ghosh de Volkskrant 16 en 17 februari 2019 Sir Edmund p. 20-23):
Waarom schuiven wij krachtige klimaatmaatregelen voortdurend voor ons uit? Omdat we ons de omvang en gevolgen van de klimaatverandering niet echt kunnen voorstellen, zegt de Indiase schrijver Ghosh. Kan de literatuur iets doen aan deze ‘crisis van de verbeelding’?
‘Ik verzet me tegen die makkelijke dooddoener, meestal van mensen die je willen neerzetten als een hypocriet: wat doe jij zelf aan het klimaat’, zegt Ghosh. ‘
Dat is de valkuil van de neoliberale ideologie waarin we leven, dat elk wereldprobleem wordt teruggebracht tot het niveau van persoonlijke keuzes en verantwoordelijkheid. Terwijl de klimaatverandering helemaal niet gáát over jou en mij. Het is een structureel probleem dat om structurele oplossingen vraagt. Je verhelpt het niet door andere gloeilampen in te draaien.’
Waarom negeren mensen zulke risico’s? Is het verdringing? Omdat je anders niet aan de kust kunt wonen of op de hellingen van de vulkaan?

De klimaattop is ook een vredesconferentie (Jaap Tielbeke De Groene Amsterdammer 2 december 2015):
De Democratische presidentskandidaat Bernie Sanders hield voet bij stuk toen hem in een debat, een dag na de aanslagen in Parijs, werd gevraagd of hij
klimaatverandering nog altijd beschouwt als de grootste bedreiging voor de nationale veiligheid.
Niemand zal ook beweren dat IS het resultaat is van hoge CO2-waarden in de atmosfeer, maar dat de opwarming van de aarde heeft bijgedragen aan de
escalerende chaos in Syrië blijkt uit verschillende onderzoeken. Dit is niet zomaar een wild hersenspinsel van een stel wetenschappers: ook het Pentagon waarschuwt dat klimaatverandering een threat multiplier is. Vooral in staten die al kwetsbaar zijn kunnen de gevolgen funest zijn.

GroenLinks volgt in het debat met Ghosh de Derde weg van Hans Feddema (Civis Mundi Digitaal #14 31 oktober 2012).

Van boer tot toerist (Jeroen Kuypers en Piet de Moor interviewen Emmanuel Le Roy Ladurie De Groene Amsterdammer 24 jan 1996):
Vader Thomas begon als geitenhoeder, zoon Felix eindigde als arts.
Emmanuel Le Roy Ladurie schilderde op basis van de dagboeken van twee generaties Platter een portret van een zestiende-eeuwse familie van sociale stijgers. Een interview over carrieres, Marx en moestuinen.
Emmanuel Le Roy Ladurie verwierf in de jaren zestig en zeventig internationale bekendheid met zijn studies over het middeleeuwse Franse katharendorp Montaillou en het leven van de boeren in de Languedoc. De Franse historicus concentreerde zich niet zozeer op de beschrijving van de grote politieke en culturele gebeurtenissen van die tijd, als wel op het sociaal-economische leven. Hij richtte zijn aandacht minder op de elite dan op de onderste standen en klassen van de feodale maatschappij. Ook buiten vakkringen werd zijn werk gretig gelezen. Net zoals Simon Schama met zijn boeken over de zeventiende en achttiende eeuw werd de Fransman Le Roy Ladurie een historicus voor zowel de expert als de geinteresseerde leek.

De transparantieparadox
Nieuwe bestuurscultuur: onmacht, onwil of onbegrip? (Coen van de Ven De Groene Amsterdammer 6 juli 2023, p. 5):
Onwil, onmacht of onbegrip? Je zou kunnen concluderen dat het onmacht is. Maar dat is te simpel. Politieke beloftes over openheid klinken al minstens tien jaar. Iedereen wist dat dit eraan kwam. Als je dan je systemen niet op orde hebt, mag je stilletjes aan gaan spreken over politieke onwil. Recente overheidsschandalen rond Gronings gas en de toeslagenaffaire stemmen ook somber. Pas als de vrees kan worden weggenomen dat onwil een rol speelt, kan de beloofde openheid realiteit worden. Dan komt het begrip vanzelf.
Een nieuwe bestuurscultuur?
In de machinekamer van de openbaarheid (Coen van de Ven De Groene Amsterdammer 6 juli 2023, p. 28-35):
Nederland kent op papier een groot recht op
openbaarmaking van overheidsstukken, maar transparantie blijkt moeilijk. De Groene liep mee met ambtenaren die de nieuw beloofde bestuurscultuur moeten vormgeven.

Spinoza: Maar vóór alles is het nodig een middel te ontdekken om het verstand gezond te maken en het, voor zover dit aanvankelijk gaat, te zuiveren, opdat het de dingen op gelukkige wijze zonder dwaling en zo goed mogelijk kan begrijpen. Hieruit kan iedereen reeds zien, dat ik alle wetenschappen (de wetenschappen hebben maar één doel, waarop zij alle moeten worden gericht) op een doeleinde wil richten, te weten om, zoals ik reeds zei, de hoogste menselijke volmaaktheid te bereiken.

Het rapport ‘E i V’ maakt gebruik van een besturingsparadigma, dat in een 5Ddenkraam past. Het 5Ddenkraam brengt de reciprociteit tot uitdrukking. In de bijlage Triade + Tetrade zijn belangrijke innovaties gerubriceerd die onze huidige maatschappij in sterke mate hebben gevormd. Het 5Ddenkraam heeft een 'hybride context', 'Twee zijnssferen' van Plato, 'Microkosmos en Macrokosmos' ('Verstandelijke - en Waarneembare wereld') van H.P. Blavatsky, 'Twee religies' van Henri Bergson, 'Twee soorten ervaringen' van Ilya Prigogine, 'Twee domeinen' van Ervin Laszlo, Mikrosphärologie en Makrosphärologie van Peter Sloterdijk, ‘Wereldbeeld en Mensbeeld’ van Klaas van Egmond en de 'Kwantummechanica en Relativiteitstheorie' en biedt zowel een verfijning in etherische zin (verborgen dimensie) als een samenhangende toekomstvisie voor het bereiken van de éne werkelijkheid (Cosmic consciousness van Teilhard de Chardin).

Henri Bergson: De wetenschap van de materie dient dan ook een onderdeel te zijn van de wetenschap van het leven, en niet omgekeerd.

Het Ken uzelve is de sleutel tot ons hart en het maakt het voor de mensheid mogelijk de mysterietaal beter te leren begrijpen.

Wederkerigheid (golf-deeltje dualiteit) is analoog aan het begrip periodiciteit in de esoterie. Het onderzoeksrapport ‘E i V’ borduurt voort op de dissertatie Liefde, solidariteit en recht: een interdisciplinair onderzoek naar het wederkerigheidsbeginsel van Dorien Pessers (de Volkskrant 18 december 1999). De economy of regard van Avner Offer komt met het wederkerigheidsbeginsel van Dorien Pessers overeen. Door met de keerzijde van de medaille rekening te houden kunnen problemen gemakkelijker worden opgelost en komt synthese dichterbij.

Omdenken (Hans Petersen de Volkskrant 25 augustus p. 29):
De symbiose tussen
christenen en boeren is uiteraard te danken aan het ‘Boek der Boeken’, waarin de mens zeggenschap kreeg over het dierenrijk. De een bedenkt, de ander voert uit. Handel ontstond.
Jezus echter gooide de
woekeraars en winstmakers uit de tempel. De huidige Rabobank zullen we maar zeggen. Uitbuiting werd gestraft.
In die tijd ging het niet specifiek over dieren maar wel over
naastenliefde en zorg voor de ander. Wellicht wordt het tijd voor een nieuw Christen- Democratisch Appèl, waarin het welzijn van de dieren voorrang krijgt, de Rabobank herstel- en uitkoopbetalingen financiert en boeren kleinschalig mogen boeren.
Een beetje
christelijk omdenken, Wopke.

Berthold Gunster Omdenken kijk-denk-creëer
Omdenken (rethinking) gaat om het aanpassen van het denken in beperkingen naar denken in mogelijkheden. Dus niet langer beren op de weg zien, maar ze een knuffel geven.
Het effect is dat we ons niet meer
tegen onze problemen hoeven te verzetten, we kunnen ze immers transformeren in nieuwe mogelijkheden. Vanaf dat moment is het probleem onze bondgenoot.

Stiekeme solidariteit is potgrond voor populisten (Martin Sommer de Volkskrant 15 oktober 2022, Opinie p. 21):
U herinnert zich de
opstand van de VVD toen Mark Rutte in een onbewaakt ogenblik had weggegeven dat de zorgpremie zou stijgen met het inkomen. ‘Marx Rutte’, kopte De Telegraaf. Diederik Samsom schoot de VVD-leider te hulp, maar de uitkomst moest natuurlijk hetzelfde blijven. En dus werd er gedraaid aan de belastingknop en werd in plaats van de zorgpremie de zogenoemde heffingskorting inkomensafhankelijk gemaakt. Protest bleef achterwege, omdat niemand het snapte. Wouter Bos, informateur en in die tijd columnist van deze krant, snapte het wel. Hij schreef later een cryptische column waarin hij suggereerde dat stiekeme solidariteit soms de voorkeur verdient boven zichtbare solidariteit.

Geert Mak is van zijn geloof gevallen en dat is landelijk nieuws (Martin Sommer de Volkskrant 9 november 2019 Opinie p. 23):
De Telegraaf (!) had het scherpste interview. Of hij begreep dat mensen de grenzen willen sluiten, nu we ook dit jaar weer op een
immigratierecord afstevenen. Een zucht. ‘Het is een duivels dilemma.’ Waarom hij vindt dat we uit geopolitiek oogpunt Albanië zouden moeten opnemen in de EU, een land dat berucht is om zijn georganiseerde misdaad? Weer een zucht. En weer een, dieper nog. ‘Ik ben bij dit boek vaak op duivelse dilemma’s gestuit.’ Dat is nou politiek. Niets dan duivelse dilemma’s.

Dronkers hoorde er niet bij (Martin Sommer de Volkskrant 9 april 2016, p. 19):
Jaap Dronkers vond dat Ons Onderwijs 2032 ten koste gaat van gelijke kansen.
Dronkers was getuige geweest voor de commissie-Dijsselbloem, die in 2007 de
onderwijsvernieuwingen onderzocht. Daar vertelde hij hoe hij in 1997 samen met dagblad Trouw was begonnen met het publiceren van de prestaties van middelbare scholen.
Het was voor het ministerie zo onverdraaglijk geweest, dat Dronkers tien jaar lang geen toegang kreeg. 'Bis zum auf den heutigen Tag', riep hij Dijsselbloem toe. 'Niente!' Het zat hem nog dwars. Zoals hem ook dwarszat dat zijn afscheidsrede toen hij in 1999 als hoogleraar uit Amsterdam vertrok, nergens werd gepubliceerd. Hij behandelde daarin de verschillen in becijfering bij schoolonderzoeken en centraal schriftelijke examens en hoe zwarte scholen hun leerlingen met een hoger cijfer een kontje dachten te geven.
Dronkers verwijt de politiek het denken over onderwijs uit handen te hebben gegeven aan deelbelangen zoals de onderwijswerkgevers. Denk aan Paul Rosenmöller van de VO-raad, die het ene na het andere flexibiliseringsplan lanceert; allemaal namens de schoolbesturen en allemaal met de verzekering dat hier louter en alleen het publieke belang wordt gediend.
Dronkers' laatste waarschuwing was dat een aan zichzelf overgelaten onderwijsbestel 'in dienst staat van de leidende groeperingen en alleen hun belangen zal behartigen'. Ik zal hem zeer missen, want zonder stoorzenders als Dronkers gaat het niet.

De menselijke geest is voor iedereen hetzelfde. Maar elke cultuur laat zien dat het op een andere manier tot uitdrukking kan worden gebracht. Natuurkundigen melden ons nu dat de handeling van observeren het waargenomene verandert. Dit is een effect dat wij nauwelijks merken op het niveau waarop we leven, maar dat merkbaar is in de sub-atomaire wereld. In de ijlere dimensies van de realiteit – zoals de emotionele en de mentale – zijn de waarnemer en het waargenomene één, op een manier die veel meer waard is dan in de fysieke dimensie. Aryel Sanat schrijft (p. 77): Volgens de waarnemingen van CWL (Charles Webster Leadbeater) is er geen duidelijke scheidslijn tussen de waarnemer en het waargenomene. Alles wat we waarnemen is het evenbeeld van wat er in onze geest omgaat.

Zonder het begrip karma (Zaaien en Oogsten) te gebruiken beschrijft Tim Boyd het fenomeen in zijn publicatie De paradox van zelftransformatie. Mede op basis van de profeet Ezechiël verklaart H.P. Blavatsky in haar oeuvre, dat astrologie een wetenschap is.

G. de Purucker De Esoterische Traditie
Hoofdstuk 10. Weefsels van het lot (p. 249):
342: Zo komt het dat er in het lot van de mens zogenaamd ‘
onverdiend lijden’ bestaat, want de gedachten en daden van anderen zijn onophoudelijk aan het werk om hetzelfde weefsel van het lot te helpen maken waarin iemand zelf is gewikkeld. Voortdurend zijn we bezig aan en van elkaar te geven en te nemen; daardoor zijn onze individuele weefsels van het lot zo nauw met elkaar verstrengeld. Maar, als we de redenen waarom een of andere tegenslag of lijden ons treft, tot de eerste bron van veroorzaking konden nagaan, zouden we helder inzien dat ook al het zogenaamde ‘onverdiende lijden’ in oorsprong een gevolg is van onze eigen gedachten, emoties of daden – reeds lang vergeten en uit ons bewustzijn verdwenen, maar net zo werkelijk actief als wanneer we het ons wel zouden herinneren.
Hoofdstuk 13 Hoe de mens wordt geboren en
wedergeboren (p. 372,373):
De alternatieve verklaring dat de mens niets anders is dan een fysiek lichaam en dat wanneer dit lichaam sterft alles is afgelopen, schijnt even willekeurig te zijn als de theologische. Hoe dan ook, het idee van vernietiging zou bijna de voorkeur verdienen boven de weinig bezielende hemel van de oude theologie of haar volkomen weerzinwekkende hel. Dit doet denken aan een uitroep die wordt toegeschreven aan Voltaire: ‘
Même le néant ne laisse pas d’avoir du bon!’ – ‘Zelfs vernietiging heeft haar goede kant!’ Het idee dat een bron van kosmische energie – en dat is wat een mens in werkelijkheid blijkt te zijn – zo volkomen en praktisch ogenblikkelijk kan worden vernietigd, is niet alleen onredelijk, maar wat erger is, is door en door onfilosofisch. Men moet wel tot de conclusie komen dat de twee verklaringen van de aard en bestemming van de mens, zoals die tot voor kort in westerse landen werden geboden, treurig in gebreke blijven om enerzijds overeen te stemmen met de betreffende omstandigheden en anderzijds het intellect tevreden te stellen.

Zo epigenetica 'nature en nurture' verbindt zo legt Memetica (Weltstoff) een relatie tussen de genen van het DNA en de hersencellen (neuronen), tussen genetica en celbiologie. Sommigen zien de secularisatie van bepaalde richtingen in de christelijke godsdienst als een teken van een succesvolle meme. Een "starre" en moeilijk veranderende godsdienst zal volgens deze memetheorie versplinteren in een "succesvol" geseculariseerd deel en (talloze) kleine afsplitsingen.

Burgers – de kwetsbaarsten voorop – werden armer, maar multinationals en aandeelhouders werden heel veel rijker (Asha ten Broeke de Volkskrant 17 februari 2023, p. 25):
Niet iedereen snapt waarom deze realiteit mij zo dwars zit. Sommigen zeggen: ‘Shell maakt gewoon handig gebruik van de wetten van vraag en aanbod.’ Of: ‘Het staat je toch vrij de spullen van Unilever links te laten liggen? Dat is het mooie van kapitalisme: er is concurrentie en keus voor consumenten.’
Is dat het mooie? Ik vraag het me af. Een van de grootste politieke veranderingen van de afgelopen vijftig jaar is dat we onze problemen niet meer collectief adresseren, maar als individuen, schreef
George Monbiot in The Guardian. Onder invloed van de marketing van het grootkapitaal zijn we veranderd van burgers in consumenten.

Oliviero Toscani (Wim de Jong Volkskrant Magazine 11 maart 2000):
'Zo werkt het', legt Toscani uit. 'Ik wil reacties losmaken over de procedure, over het systeem dat ik volg.
Over het feit dat alle media die ik gebruik om te communiceren, elkaar overlappen: reclame, journalistiek, marketing, het verkopen van kleren. Het zijn allemaal middelen waarvan de belangen tegenovergesteld zijn aan elkaar en met elkaar conflicteren, maar die, eenmaal samengesmeed, tot een nieuwe manier van communiceren kunnen leiden. Effect kunnen sorteren.'
Degenen, die de campagnes voor God hebben gedaan, hebben goed werk verricht, toch?
'Zo werkt het', legt Toscani uit. 'Ik wil reacties losmaken over de procedure, over het systeem dat ik volg. Over het feit dat alle media die ik gebruik om te communiceren, elkaar overlappen: reclame, journalistiek, marketing, het verkopen van kleren. Het zijn allemaal middelen waarvan de belangen tegenovergesteld zijn aan elkaar en met elkaar conflicteren, maar die, eenmaal samengesmeed, tot een nieuwe manier van communiceren kunnen leiden. Effect kunnen sorteren.'
'Nou, degenen, die de campagnes voor God hebben gedaan, hebben goed werk verricht, toch? Ze hebben de grootste illusie op aarde uitgevonden en aan de man gebracht.
'Weet je, het is heel raar maar ik denk dat het grote probleem is ontstaan doordat wij mensen in staat zijn te cre ёren. Dieren leven in een eco-systeem waarin alles op zijn plaats valt, een ideale wereld zonder bullshit. Wij zijn nog steeds niet klaar, dus God heeft zijn werk niet afgemaakt. Het feit dat wij creativiteit als eigenschap kennen, bewijst dat we niet perfect zijn. En moeten de menselijke perfectie zien te creëren.
En aan intelligentie alleen hebben we dan niet genoeg. Intelligentie is een teken, een bewijs van onze innerlijke leegheid. Het is instinct dat je er tegenover kunt stellen. Er is een dierlijk instinct in ons waarnaar we weer zouden moeten leren luisteren.
We hebben dat instinct allemaal, maar je moet het kunnen combineren met moed en talent. Talent is de amplificatie van dat instinct. Opvoeding en onderwijs zijn het tegenovergestelde ervan. Politici zijn de domste personen die ik ooit heb ontmoet. Ze hebben zichzelf uitgevonden: mensen die helemaal niets kunnen en daarom maar politicus zijn geworden. Hoe dan ook, ik kan
liefde en haat uitlokken, en dat is een groot voorrecht. Discipline en vrijheid zijn twee zaken die nauw aan elkaar verbonden zijn. Als alles chaos is dan ben je er de slaaf van. Managers zijn het tuig van de samenleving. En wij: wij zijn uitverkoren door God! En moeten de menselijke perfectie zien te creëren.
‘Mode gaat alleen nog maar over kopiëren, marketing, conformeren. De mode van nu lijdt aan inflatie. De creativiteit is weg. Het gaat alleen nog om geld maken. De middelmaat regeert. Niet alleen in de mode, je ziet het ook op televisie, en in de kunst. De hele wereld is aangetast door de middelmaat. Het meeste is shit.’

De modelcyclus, het multidimensionale verklaringsmodel verbindt de aardse kringloop met de hemelse kringloop en vertoont afwisselend kenmerken van het onderzoeksproces en van het ontwerpproces.
De lemniscaat die de horizontale cirkel met de verticale cirkel verbindt, symboliseert de schakel tussen de bewust en onbewust ervaren werkelijkheid. Het is dus mogelijk het discursieve kringloopdenken met behulp van de lemniscaat te
visualiseren. Het thema visualisatie dat Erik Scherder bespreekt (Max Masterclass 5 september 2019 NPO1) was in de tijd van Plato en Aristoteles al bekend.

György Konrád: Op de vraag naar de zin van het leven antwoordt iedereen met zijn levensloop.
De route die we in het leven bewandelen, dus hoe wenden we onze energie aan en het doel, een duurzame samenleving bevorderen, zijn één en hetzelfde.

Een nieuw verhaal over saamhorigheid. Deel 1 (Patricia van Bosse Civis Mundi Digitaal #88 1 september 2019):
De twee oude verhalen
Op dit moment zijn er twee verhalen in omloop. Een is dat van de sociaaldemocratie. De kernbegrippen daarvan zijn: de verzorgingsstaat, inkomensverdeling en de regulering van de economie, publieke diensten en een sociale politiek. In de jaren ’70 van de vorige eeuw stapelden zich problemen op.
Sindsdien heeft het verhaal van het neoliberalisme de afgelopen veertig jaar de overhand gehad. Centrale thema’s zijn privatisering, deregulering, vrije handel, beperking van staatsuitgaven en een toenemende rol van de privésector in de economie en de maatschappij, een vertrouwen op marktwerking . De theorieën van economen Friedrich Hayek en Milton Friedman liggen hieraan ten grondslag en politici als Margareth Thatcher en Ronald Reagan hebben het roer in deze richting omgegooid. (Zie ook de serie artikelen over het neoliberalisme van Hans Komen in CM 76,77,80 en 82)
Hoe komen we uit de greep van dit schadelijke verhaal?
Door de verzwakte sociale verbanden en het ontbreken van een
goed tegenverhaal, heeft de demagogie vrij spel. Nog een reden te meer benadrukt Monbiot voor de noodzaak van een nieuw politiek verhaal. Als we er niet in slagen dat te formuleren leidt dat mogelijk tot een heropleving van het fascisme, zo waarschuwt hij. Kernwoord van dat verhaal is volgens hem: saamhorigheid. We hebben er behoefte aan om bij elkaar te horen, ergens toe te behoren en ergens thuis te horen. (ontleend aan de filosoof Kimberley Brownlee) ’Een effectieve politiek erkent deze behoefte aan saamhorigheid en weet die te mobiliseren’.
Ten slotte
Monbiot richt de aandacht op
onze eigen mogelijkheden om richting te geven aan de ontwikkelingen. Waarschijnlijk is het pas sinds enkele decennia op wat grotere schaal zo duidelijk welke rol de verhalen spelen in maatschappelijke ontwikkelingen. Nu kunnen we pogen om, bewust van de werking van zo’n verhaal, een nieuwe richting in te slaan. Of we reeds voldoende inzicht hebben in de sociale mechanismes en krachten moeten we nog zien. Ondanks het zo positieve verhaal lijkt het mij niet zeker of voldoende mensen er in mee kunnen gaan. Er zijn zo veel belangen en krachten die bij een ander verhaal voordeel hebben. Inderdaad zal het enthousiasme van de meerderheid van de mensen gemobiliseerd moeten worden. Daarvoor zijn activiteiten op alle niveaus en op alle terreinen nuttig en nodig. Een verhaal is een belangrijk element daarin. Monbiot heeft een prima voorzet daarvoor gegeven, die het verdient aangevuld en uitgewerkt te worden. Laten we hopen dat zijn werk wordt opgepakt. Een laatste citaat van Monbiot: ’Als we de mensen duidelijk kunnen maken hoe machtig ze zijn en hoe nuttig ze zich kunnen maken, en hoe we ervoor kunnen zorgen dat zowel de politiek als de overheid aan ons allemaal toebehoren, en niet alleen maar aan een elite die ver van ons af staat, kan niets of niemand ons nog tegenhouden.’ (blz. 176)

We hebben nauwelijks iets geleerd van corona (Kustaw Bessems de Volkskrant 15 oktober 2022, Opinie p. 16):
Kan een land leren? Van de week verscheen het tweede rapport over de corona-aanpak van de Onderzoeksraad voor Veiligheid. Je
kunt erin lezen over de basisfouten die tot onnodige zieken en doden hebben geleid én tot onnodig lange en harde maatregelen.
In het rapport staat een passage over wat er eigenlijk was gebeurd met de lessen uit de Mexicaanse griep in 2009: een geschiedenis van vervlogen goede voornemens. Alleen het vaccineren gaat vooruit. Sla er eerdere boekwerken op na en crisisbestrijding in Nederland blijkt een
perpetuum mobile van verkeerde reflexen.

In het Filosofisch Kwintet 7 juli 2013 dat over Economie en identiteit gaat wordt de dubbele theorie van Adam Smith door Haroon Sheikh aangehaald. Irene van Staveren heeft het vervolgens over dommigheid om alles aan de markt over te laten.

Dit land is te klein om nog groter te worden (Sander Heijne de Volkskrant 10 september 2022, Opinie p. 18-19):
De Nederlandse economie kan niet eindeloos blijven groeien – dat weten we al decennia. Na
zeventig vette jaren is er een kabinet nodig dat nieuwe manieren zoekt om de schaarste te verdelen, zegt journalist Sander Heijne.
We staan op een
kruispunt in de geschiedenis; in al onze ijver, werklust en investeringsdrang van de afgelopen zeventig jaar hebben we een grotere economie gecreëerd dan ons land kan dragen. Naarmate we rijker zijn geworden, willen we ook steeds meer. Helaas kan niet alles overal, concludeerde de commissie-Remkes in 2020. Het is de paradox van onze eeuw; we leven in een tijd waarin juist overvloed leidt tot nieuwe vormen van schaarste.

De Nederlandse burger is door opeenvolgende regeringen op groteske wijze genaaid (Bert Wagendorp Volkskrant 9 juni 2020):
Niet helemaal toevallig heb ik net
Fantoomgroei van voormalig Volkskrant-journalist Sander Heijne en Hendrik Noten gelezen, een absolute aanrader. Heijne en Noten zijn geen economen, maar ze zijn wel diep in het fenomeen groei gedoken en leggen in heldere taal uit wat er mis mee is. Dit: de meeste burgers merken helemaal niks van economische groei. Voor hen is het fantoomgroei.

(Niall Ferguson De Groene Amsterdammer 22 oktober 2004):
Velen zien een overwinning van
John Kerry op 2 november als een noodzakelijke voorwaarde voor restauratie van wat vroeger eenvoudig «het Westen» heette. Maar is die transatlantische toenadering nog wel mogelijk?
De Oxford-historicus en journalist Timothy Garton Ash stelt in zijn nieuwe boek Free World dat de Verenigde Staten en de Europese Unie te veel gemeenschappelijke belangen hebben om permanent van elkaar vervreemd te raken. Hij ziet «geen onverbiddelijk uiteendrijven van twee solide continentale platen», maar eerder «elkaar overlappende continentale lagen».
Garton Ash wijst erop dat de recente transatlantische verwijdering veel complexer is dan wat Robert Kagan suggereerde in zijn vermaarde essay Of Paradise and Power. Daarin werden de strijdlustige (van Mars afkomstige) Amerikanen tegenover de lafhartige (van Venus afkomstige) Europeanen gesteld. Om te beginnen waren de Europese regeringen niet eensgezind in hun afwijzing van de oorlog tegen Saddam Hoessein. Een meerderheid ondertekende brieven waarin het Amerikaanse beleid werd ondersteund. Ten tweede waren de Amerikanen niet eensgezind in hun steun aan de oorlog. De opiniepeilingen van het afgelopen jaar laten zien dat alleen de Republikeinen «van Mars» komen. De Democraten zijn in hun weerzin tegen het voeren van oorlog even «venusiaans» als de Europeanen. Zelfs conservatieve Amerikanen hebben minder imperialistische neigingen dan men in het buitenland meestal denkt. Een boer uit Kansas vertelde Garton Ash vorig jaar: «Ik denk dat we te veel proberen de zaakjes van de hele wereld te regelen (…) net als de Romeinen deden.» Deze republiek is een zeer onwillig imperium. Garton Ash concludeert dat de Amerikanen en Europeanen nog altijd veel te veel gemeenschappelijk hebben om toe te staan dat er een permanente verwijdering ontstaat.

In de snaartheorie zijn 'Energie en Tijd' twee complementaire grootheden. Uiteindelijk draait het om de vraag hoe kijken we tegen de primaire energiebron, de oerbron, OERSOEP, Daiviprakriti, eeuwige levensbron, 5D-concept) aan?

Willem van Ockham: De simpelste verklaring is meestal de juiste.
Om de waarheid te achterhalen is er volgens Pythagoras - in verband met de supersymmetrie in de schepping - geen complexe wiskunde nodig. Om de 10 dimensies (perspectieven) weer te geven is de gebruikte wiskunde van het metrieke stelsel eenvoudiger dan bij de snaartheorie. Er behoeft slechts tot tien te worden geteld.

Net als H.P. Blavatsky in haar ouevre onderkent Chris van der Heijden in zijn DAT de nasleep NOOIT MEER van de Tweede Wereldoorlog in Nederland dat elke homo sapiens zijn eigen levensverhaal schrijft. Ook Chris van der Heijden laat in zijn epiloog Tijd als bladerdeeg (p. 704-708) zien dat er een route is, die naar een oplossing leidt. ‘Tijd als bladerdeeg ’ is het punt, dat de homo sapiens met elkaar verbindt.

De twee in één brengt de MENS, de synthese, de eenheid die bestaat uit de ziel en de relatie tussen geest en lichaam. Bij de twee in één kan ook aan de kwadranten van Daniel Ofman worden gedacht of de definitie van Jan Börger: De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voor zich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd. De tijdgeest, de Zeitgeist kunnen we beïnvloeden (BOEK VAN HET LEVEN, 'Akasha-kronieken', Noösfeer).

VWS moet van coalitie en oppositie Sywert-stukken openbaren (Frank Hendrickx en Erik Verwiel de Volkskrant 20 juli 2022 p. 7):
Coalitie- en oppositiepartijen eisen dat het ministerie van VWS
interne communicatie over de mondkapjesdeal met Sywert van Lienden ‘direct openbaar maakt’. De Kamer wil ook weten waarom het departement het betalen van een dwangsom verkiest boven het naleven van een rechterlijke uitspraak.
Minister van Langdurige Zorg, Conny Helder, verklaarde in april nog in de Kamer dat VWS
in verzet zou gaan tegen de uitspraak van de rechter om te voldoen aan het verzoek van de Volkskrant.
Helder ontkende in april dat Wob-verzoeken van media worden vertraagd om te voorkomen dat er informatie via die weg naar buiten komt voordat het Deloitte-onderzoek is afgerond. De verwachting is nu dat Deloitte in september een rapport over de
mondkapjesdeal gaat leveren. De Volkskrant beraadt zich over nieuwe juridische stappen om alsnog naleving af te dwingen van de rechterlijke uitspraak uit januari.

Kabinet, wees nu eens streng voor gemeenten zodat mensen in bijstand ademruimte krijgen (Trudie Knijn en Thomas Kampen de Volkskrant 21 juli 2022 p. 24):
Het is goed dat de
Participatiewet wordt versoepeld. Maar het kabinet moet erop toezien dat gemeenten die ruimte ook geven aan bijstandsgerechtigden, zodat die niet onder het bestaansminimum zakken, betogen bijstandsexperts Trudie Knijn en Thomas Kampen.
Kortom: wij steunen de goede voorstellen van de minister, maar roepen haar op om
gemeenten er ook aan te houden. Trek lessen uit de toeslagenaffaire en maak haast met de bestrijding van armoede. De jaren van overdreven streng zijn voor bijstandsgerechtigden zijn achter ons. Laten we nu eens streng zijn voor gemeenten die dat nog niet begrijpen.

In de woorden van ex-premier Wim Kok: De essentie van het 'poldermodel is dialoog en evenwicht. Bij dialoog hoort tegenspraak en bij evenwicht tegenwicht. Het belangrijkste voor het goed functioneren van de overheid is tegenspraak, tegenwicht. Daarentegen was er juist bij de PvdA onder Ad Melkert sprake van een communistische kadaverdiscipline. In hoeverre is er van het peterprincipe of het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen c.q. de 4e macht sprake?

Help, mijn partner is een wappie! Wat moet ik nu? (Maarten Keulemans de Volkskrant 20 juli 2022 p. 10):
‘De
kunst is toch om de ander niet meteen te gaan corrigeren. Als je dat doet, krijg je een debat. Terwijl je iets anders wilt: dialoog. Dus neem afstand van het doel: ik moet de ander overtuigen. Dát is de sleutel’, denkt ze.
Nu gebruiken we de
wetenschap te pas en te onpas om waardendiscussies te beslechten. Maar die kún je met wetenschap helemaal niet beslechten.’
Mijn gedachten dwalen af naar de
verhitte discussies over stikstof en de energietransitie. Gaan daarachter ook niet heel andere vragen schuil: wat voor landbouw we willen, wat voor burgers we willen zijn, hoe begaan we vinden dat we moeten zijn met elkaar of de natuur?

Adieu God? (Tijs van den Brink interviewt Robert Dijkgraaf 17 augustus 2020 NPO2):
Natuurkundige Robbert Dijkgraaf groeide op zonder het geloof, maar ging natuurkunde studeren vanuit een behoefte aan houvast. Voor hem biedt wetenschap niet alleen houvast, maar ook troost.
Hoe relatief onze kennis is, ervaarde Dijkgraaf toen zijn dochter Charlotte ernstig ziek ter wereld kwam. Er werd besloten om haar niet te behandelen. Uiteindelijk werd Charlotte zonder behandeling op onverklaarbare wijze weer beter. Behoefte tot bidden voelde Dijkgraaf in de zwarte periode niet. Zijn schoonvader deed dat wel en ging zelfs op bedevaart. Dijkgraaf: 'Ik weet zeker dat hij het herstel van Charlotte ziet als ingrijpen van God. Maar de les die ik eruit heb geleerd is dat we ruimte moeten laten voor wat we niet begrijpen.'

De Nieuwe Denktank, een middenmotor voor Pieter Omtzigt en de politiek (Ariejan Korteweg de Volkskrant 30 juni 2022 p. 9):
De Nieuwe Denktank komt voort uit de Stichting Sociale Christendemocratie, een clubje kritische CDA’ers dat zich in het gedachtengoed van Pieter Omtzigt herkent. Denktank-secretaris Henriëtte van Hedel was daar actief, net als Denktank-directeur Bart-Jan Heine. De Denktank wil breder mikken. Bij de lancering in Nieuwspoort spreekt Diederik Boomsma, CDA-raadslid in Amsterdam, maar ook René Cuperus, die voor Clingendael werkt en een verleden heeft bij de Wiardi Beckman Stichting van de PvdA. NRC-columnist en microbioloog Rosanne Hertzberger stemde vaak VVD, maar bekeerde zich tot de ChristenUnie.

Het korte termijn denken overheerst bij politici en bedrijven. Bij het ongebreidelde marktdenken gaat het niet om collectieve, maar om deeloplossingen. Het op de korte termijn gefixeerde ééndimensionale marktdenken bevordert de graaicultuur. Het wordt tijd om het dilemma markt versus moraal te doorbreken. Er is niets nieuws onder de zon. Door alle eeuwen heeft de ontkenning van de waarheid tot lijden en dood geleid. Het zijn in hoofdzaak de onschuldigen die van menselijk falen de prijs betalen. Zaken lopen mis wanneer de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden.

De ommekeer, een ideologische paradigmawisseling brengt de zin van het leven tot uitdrukking. Om balans te creëren illustreert de verticale as (Axis_mundi, oplossingsrichting, de Staf van Hermes, de staf van Mercurius, Sutratman, De Caduceus, Esculaap, de kosmische Lichtzuil, de verborgen 5e Dimensie) de 'Hoofdroute' (Goddelijke wijsheid, Wet van dynamische balans) die we op deze weg kunnen volgen.

Doel-bewust (BRES bewustzijn in beweging #334 jul/aug 2022):
Maar … het gaat erom vanuit welk standpunt je
die keuzes maakt in het leven.Wat is je drijfveer?

Wijsheid MANTRA tijdschrift Spiritualiteit, nieuwe wetenschao en zingeving Zomer 2022 nummer 31):
Rudolf Steiner, grondlegger van de antroposofie, vatte dat kernachtig samen door te stellen dat wij in ons leven bij voorkeur een samengaan beoefenen van ‘
hand hoofd en handen.’

Bij leven gaat het om doelgerichtheid (telos, entelechie de vier oorzaken-leer) van Aristoteles, de emergente eigenschap zelfgelijkvormigheid. Elke nanoseconde veranderen wij bewust of onbewust de wereld. Door in verbinding te blijven met het zelfregulerend principe, de negentropie, de blauwdruk van het leven is het mogelijk de chaos te bedwingen. In Prigogines ogen was de tijd van de zekerheden definitief voorbij. Meer nog, hij zag onzekerheid als een bron van rijkdom. Daarmee demonstreerde hij een rotsvast geloof in de kracht van de mens. Net zoals Karl Popper noemde hij zich de waarschijnlijk meest optimistische pessimist.

Met het adagium ‘u vraagt, wij draaien’ van veel politici – met als gevolg de Nederland breed ingevoerde marktwerking – heeft men het paard achter de wagen gespannen. Het opportunistische ééndimensionale marktdenken staat diametraal tegenover het innovatieve interdisciplinaire denken. Door Gods nieuwe wereld centraal te plaatsen is het mogelijk een nieuwe koude oorlog te voorkomen.

De eenzijdige koopmansgeest van politici leidt uiteindelijk tot zelfvernietiging. Spirituele leiders (rishi’s, namelijk profeten, mystici en zieners) hebben altijd al geweten dat om maatschappelijke ordening te bereiken, de voedingsbodem van het morele kompas centraal dient te staan. Politieke leiders houden zich vooral met koopkrachtplaatjes bezig om chaotisch menselijk gedrag, zelfvernietiging (zelfdestructie) te vermijden. Infotainment (Correspondents' Dinner), symbolisch beleid heeft het echte politieke debat vervangen. Politici dienen over inhoudelijke keuzen te discussiëren.

Om de evolutietheorie te verklaren wordt van de paradox van de golf-deeltjes dualiteit (EPR-paradox) gebruik gemaakt.

Om als 't ware in je eigen 'midden' terecht te komen van Peter Kooistra sluit volledig op ‘Ik wil in het middenstaan’ volgens Bart Brandsma aan. In plaats van dat we in het leven onze eigen weg, de middenweg, de 'Hoofdroute' van balancerend leiderschap kiezen prefereren we veelal het kuddegedrag (Groupthink). Bij nabootsend gedrag kiezen we voor de bekende weg, de opvattingen van de kudde.

Bij de presentatie van het boek Omhoog kijken in platland van Cees Dekker e.a liet Plasterk blijken het grondig oneens te zijn dat het christelijk geloof uitstekend kan samengaan met de evolutietheorie door uit te gaan van een ‘intelligente ontwerper’. Wetenschap heeft geen argumenten voor of tegen het geloof; ze hebben niets met elkaar te maken, zei Plasterk tegen de verzamelde pers.
Daar zouden de oude wijsgeren als Pythagoras en Plato het zeker mee oneens zijn. De vraag is dan natuurlijk waarom weet Plasterk dit zo zeker? Wetenschap gaat juist over het zoeken naar antwoorden (Evolutie en Involutie, Theïst en Atheïst). De Geheime Leer beschrijft Werk-hypothesen, geen dogma’s.
Helaas kiest Ronald Plasterk voor platland, die Cees Dekker c.s. juist beogen te voorkomen.

De participatiesamenleving van de darwinist Plasterk is austerity driven. Hoe voorkom je dat de armen armer en de rijken rijker (Matteüseffect) worden, dus een grotere tweedeling ontstaat? Door mismanagement met de mantel der liefde te bedekken wordt de meerwaarde, die politici kunnen creëren tot het nulpunt gereduceerd. Het probleem is dat politici niet de moed hebben gehad hun kiezers de waarheid te vertellen. Het artikel Aflossingsvrij afdrijven – (Yvonne Hofs 21 december 2013) en Hoe de hypotheekrente aftrek uitgroeide tot een gruwel (Yvonne Hofs Volkskrant 25 december 2013 katern Vonk p. 8 t/m 11) spreken voor zich.

Na bijna twaalf jaar premierschap krijg je ineens ideeën. Dat was niet de afspraak, Mark (Teun van de Keuken de Volkskrant 13 juni 2022 p. 15):
Jammer dat je opeens in
jezelf ging geloven. Dat je ging denken dat je echt de baas was. Een met ideeën zelfs: na jarenlang briljant pappen en nathouden, wil je opeens stikstof aanpakken en de veestapel inkrimpen. Dat was niet de afspraak, Mark.

Van de oevers van Babylon (Guido van Oorschot de Volkskrant 3 november 2021 (V8-9):
In de schuilkelder wordt klassieke muziek zijn toevluchtsoord. Veiligheid en schoonheid in één: als hij groot is wil hij die kunst studeren.
Utrecht, Theater Stefanus, 19 oktober 2021
Hawar Tawfiq zit in de zaal en luistert. Try-out van
Babylon aan de IJssel, muziektheater rond een vlucht, niet per se de zijne. Op het toneel speelt het klassieke Hexagon Ensemble. Uit de luidsprekers komt tegelijkertijd een Koerdisch ensemble, ook die muziek komt uit zijn pen. De versieringen en kwarttonen, opgenomen in Teheran, klinken op instrumenten als de ney (fluit) en kamancheh (langhalsviool).

Rassenleer (Machteld Roede de Volkskrant 3 november 2021 p. 28):
Al in 1950 verwierp de UNESCO het concept ‘ras’. Uitgebreide bevolkingsonderzoeken, ook via het dna, bevestigden de juistheid van dit besluit.
Wereldwijd is het grootste verschil dat tussen mannen en vrouwen.
Het succesvolle standaardwerk Human Biology uit 1964 verspreidde wereldwijd de definitie van onze godfather Rudolf Martin uit 1938: Fysische antropologie is de studie van de aard, oorsprong, ontwikkeling en oorzaken van
menselijke biologische variabiliteit in tijd en ruimte.
De zoölogische term
‘een ras is een groep met een kenmerkende constante erfelijke samenstelling’ gaat voor de mens dan ook nergens op. Wereldwijd is het grootste verschil dat tussen mannen en vrouwen. Dat de dierbare Midas Dekkers terug wil keren naar de studie van rassen is totaal gedateerd.

Machteld Roede heeft gelijk wanneer zij stelt: De zoölogische term ‘een ras is een groep met een kenmerkende constante erfelijke samenstelling’ gaat voor de mens dan ook nergens op. Wereldwijd is het grootste verschil dat tussen mannen en vrouwen. Dat de dierbare Midas Dekkers terug wil keren naar de studie van rassen is totaal gedateerd. De esoterie gaat echter uit van het axioma dat het een kosmisch gegeven is. ('muziek van de sferen', eonische muziek). De fysici Robert Dijkgraaf en Ronald Plasterk c.s. hanteren een atheistisch standpunt.

Het oneindig gevarieerde heelal (Opdenberg, H.R. DELTA +, september 2020 (p. 14-23):
18: Paul Davies merkt in zijn Other Worlds op: Er bestaat geen grens tussen levend en niet levend. Kristallen bijvoorbeeld zijn hoog georganiseerde structuren die zich kunnen reproduceren, toch beschouwen we ze niet als levend. Sterren zijn complexe en ingewikkeld georganiseerde systemen, maar worden gewoonlijk niet als levend beschouwd. Het zou kunnen dat we te bekrompen zijn in onze visie op het leven. (blz. 147)
Voor Spinoza waren
geest en stof parallelle kenmerken van God of Substantie, de grote essentie van het heelal die in de theosofische literatuur soms svabhavat wordt genoemd, de oernatuur, geestsubstantie. Svabhavat (van Sanskriet sva, ‘zelf’ en bhu, ‘worden’) betekent het zelf-wordende. Er kan niets bestaan of het is een uitvloeisel van de eeuwige activiteit van deze oernatuur (oerbron).
Pleidooi voor duurzaamheidsbeleid als topprioriteit regeringsbeleid (Lars Moratis* Civis Mundi Digitaal #14 november 2012):
Plasterk zei recent in het kamerdebat over de begroting 2013 dat de PvdA
vier crises wil bestrijden: de duurzaamheidscrisis, de financiële crisis, de eurocrisis en de crisis van vertrouwen en democratie. Een reservering van 155 miljoen voor duurzaamheid uit het Lente-akkoord was echter snel geschrapt in de onderhandelingen tussen PvdA en VVD. Dat is een jammerlijke misrekening: het effectief bestrijden van klimaatverandering speelt een sleutelrol in deze met elkaar samenhangende crises - èn in een vijfde crisis.

Het feit-waardedualisme in wetenschap en technologieontwikkeling (Toon van Eijk Civis Mundi Digitaal #60 juni 2018):
Het
paradoxale feit-waardedualisme
Het ontwerp van bijvoorbeeld een
duurzame landbouw houdt onvermijdelijk het nemen van normatieve beslissingen in, beslissingen die niet verenigbaar zijn met een waterdichte scheiding tussen feiten en waarden.[5] Zolang de landbouwwetenschap eenvoudigweg díe functie van de landbouw accepteert zoals die gedefinieerd wordt in de politiek (wat uiteraard ook een normatieve stellingname is), zal de landbouwwetenschap achter de gebeurtenissen blijven aanhollen. Ze ontneemt zichzelf daarmee niet alleen de mogelijkheid om onfortuinlijke gebeurtenissen te voorzien (bijvoorbeeld de milieuvervuiling en mestproblematiek), maar ook de mogelijkheid om heersende normen te kritiseren. Aan de andere kant is het feit-waardedualisme (zoals tot uitdrukking komend in de verhouding tussen wetenschap en politiek) één van de belangrijkste normatieve verworvenheden van de westerse cultuur.[6]

Instituties, zoals het Instituut Clingendael en International Institute of Social Studies, die voor checks and balances zouden kunnen zorgen, zijn hiervoor onvoldoende geëquipeerd. De hefboomwerking was eerst in ons voordeel, maar nu in ons nadeel. Eenvoudiger kunnen we het niet maken. Een variant op het peterprincipe, het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen wordt onvoldoende onderkend. Mandarijnen van de keizer bevolken nu de bureaucratisch geleide ministeries.

Het geheel van controlemechanismen, de ingebouwde ‘checks and balances’ in een organisatie, provincie, Nederland dienen ter waarborging van het machtsevenwicht. Het Het sprookje van Hans Christian Andersen laat zien dat zijn hovelingen juist hielpen om de keizer van nieuwe kleren te voorzien. Is het, om de continuïteit van een organisatie, de BV Nederland te waarborgen, niet beter dat de hofhouding de ministers voor de valkuil van de nieuwe kleren van de keizer tracht te behoeden?

De interacties tussen 'ego en het Zelf' leiden tot wijsheid. Het ligt dan voor de hand te veronderstellen dat het Zelf links laten liggen in eigenwijsheid, dwaasheid (Vikarma, Lof der zotheid) resulteert. De eerste zes hoofdstukken van de Bhagavad Gîtâ gelden als representatief voor de bezinning op de gevolgen van het baatzuchtig handelen, het karma dat men heeft. De overige twaalf hoofdstukken handelen over de toewijding in bewustzijnsvereniging en de kennis, de wijsheid van de bewustzijnsvereniging die de yoga is.

Klinkt ergens nog de sound van Woodstock of heerst Friedman? (Peter de Waard Volkskrant 28 maart 2017 p. 29):
Maar in de jaren negentig groeiden de bomen nog tot in de hemel en voelde niemand zich genoodzaakt een rem te zetten op de ontwikkeling. Zelfs de sociaaldemocratie sloot met haar
Derde Weg Reaganomics in de armen. De crisis van 2007 had het tij moeten keren. Maar tien jaar later is aandeelhouderswaarde nog steeds heilig. TMG, Unilever en AkzoNobel zijn omsingeld door belagers. Banken sluizen geld weg naar belastingparadijzen, accountants gaan de fout in en het volk stemt op Rutte, Merkel en Trump.
Er zijn waakhonden die de excessen moeten tegengaan, maar die liggen aan de leiband van de overheid.
Woodstock is vervlogen,
Friedman is de profeet.

Het zal duidelijk zijn dat Marjolein Moorman de leraar is en dat Frans Timmermans nog steeds moeite heeft om het geloof in Sinterklaas Milton Friedman los te laten. Bij de instantbevredigingspolitiek van ophef en vertier past geen klimaatcrisis met dode giraffen (Marcia Luyten de Volkskrant 13 april 2022 p. 29):
Douchen
Nu met de oorlog in Oekraïne energieprijzen stijgen, vraagt het kabinet Nederlanders korter te douchen en de thermostaat lager te zetten. Alle IPCC-rapporten werden vóór publicatie door alle aangesloten regeringen gelezen en geaccordeerd, ook door de Nederlandse. Nooit kwam de oproep radicaal te bezuinigen op fossiele brandstoffen. En dus bereikte Nederland gisteren, op 12 april, zijn Earth Overshoot Day: dat betekent we in een kwart jaar alle grondstoffen en milieuruimte hebben verbruikt waarop we eerlijkheidshalve in 2022 recht hebben.

Ik heb pijn dus ik schrijf (Ilse Josepha Lazaroms De Groene Amsterdammer 23 juni 2022 p. 66):
‘Het koninkrijk der zieken is geen democratie’, schrijft de Ierse schrijver Sinéad Gleeson in het openingsessay van
Hemellichamen, over haar jeugd die ze grotendeels doorbracht in ziekenhuizen en rolstoelen, omdat de gewrichtsvloeistof in haar heupen acuut ‘verdampte’. Uiteindelijk kreeg ze de diagnose monoartritis, én een nieuwe heup, maar de tijd dat haar lichaam, pijnloos, te vergeten was, was voorgoed voorbij.
Toch is het juist haar ‘
falende’ lichaam dat de inspiratiebron vormt voor Gleesons bespiegelingen over het leven, een leven dat, net als ieder ander, bepaald wordt door het feit dat we maar één lichaam hebben, en dat we zonder dit lichaam helemaal niets zijn (tenzij je gelovig bent). ‘Ik vind het fascinerend en aangrijpend’, zegt Gleeson, ‘… de absolute kortstondigheid van een lichaam, van een leven.’ Dit gegeven, dat ons leven één vluchtig moment tussen de sterren is, is de lens waardoor Gleeson haar eigen lichamelijkheid onderzoekt.
Het idee van een ‘
rijk der zieken’ komt van Susan Sontag, die het in haar essay Ziekte als metafoor uit 1978 naast het ‘rijk der gezonden’ plaatste. Als mens zijn we inwoner van beide rijken, maar nooit tegelijkertijd. Sontag analyseerde de mythen en onwaarheden rond ziekte en bekritiseerde het gebruik van ziektemetaforen, omdat die de doorleefde ervaring van het zieke lichaam negeerden.

Ik wil in vrijheid kunnen geloven, zonder regels en restricties’ (Marjon Bolwijn interviewt Johannes Stots de Volkskrant 30 mei 2022 p. 16-17):
Johannes Stots is evenals de Volkskrant 100 jaar. Hoe kijkt de voormalige horlogemaker en opticien aan tegen de eeuw die achter hem ligt, en wat vindt hij van het
huidige tijdsgewricht?
Religieus bleef hij wel, en hij sloot zich aan bij een mystieke, astrologische orde. Angst voor de dood heeft de altijd nog trappen lopende 100-jarige niet, want hij gelooft in reïncarnatie. Stots kijkt uit naar de lessen die hij in zijn volgende leven zal leren. Hoe zwaarder, hoe beter.
U vertelde dat horlogemakers filosofen zijn, ziet u zichzelf ook zo?
Een van die personen was Theo Ram, hij was vrijmetselaar geweest en legde verbanden tussen de rituelen van de vrijmetselaars en de astrologie. Zijn denkwijze vond ik zo mooi, dat ik mij aansloot bij zijn orde van de
Astrologische Ceremoniële Mystiek.’
Wie is uw favoriete denker?
‘Theosoof Helena Blavatsky. Zij heeft ons kennis laten maken met de
geheime leer: de erkenning dat je als mens een functie hebt in deze wereld. En dat je probeert een relatie aan te gaan met het goddelijke in je. Daar is de kwaliteit van je leven afhankelijk van. De mens is toch het meest wonderlijke wezen op aarde, omdat hij in staat is zijn gedachten vast te leggen.’
Hoe kijkt u terug op de afgelopen 100 jaar?
Als hoofd van de Astrologische Ceremoniële Mystiek heb ik mijn best gedaan anderen te steunen in hun
zoektocht in het leven. Ik heb veel mogen beleven en met mijn vrouw Trinette drie kinderen gekregen, met wie het goed gaat. Ik weet niet waar ik al het geluk aan te danken heb.’

Het heeft meer dan 100 jaar geduurd, dat men het oeuvre van H.P. Blavatsky beter is gaan begrijpen. De esoterische filosofie, die een objectief idealisme onderwijst, hoewel ze het objectieve heelal en alles daarin beschouwt als maya, tijdelijke illusie, maakt een praktisch onderscheid tussen collectieve illusie, mahamaya, vanuit het zuiver metafysische standpunt, en de objectieve relaties tussen verschillende bewuste ego’s daarin, zolang deze illusie duurt. Het 5D-concept symboliseert de metafysische wereld, de keerzijde van de medaille, de verborgen 5e Dimensie, die het Meta-leren mogelijk maakt. In het onderzoeksrapport ‘E i V’ worden in het bijzonder de wetmatigheden, die G. Barborka]] beschrijft in het Het Goddelijke plan onderbouwd. De CPT-symmetrie wordt in De Geheime Leer van H.P. Blavatsky met name aan de hand van de zes axioma’s toegelicht.

G. Barborka in zijn boek Het Goddelijke plan menswording en evolutie Deel 1
Hoofdstuk V
DE LEER VAN VOORTDURENDE VERANDERING:
Over de Leer van Nirvâna (p. 216):
De woorden Moksha en Mukti, betekenen vrijheid, want de wortelbetekenis van deze beide woorden (moksh en much) is bevrijden, emanciperen; vandaar bevrijding, emancipatie. Jivanmukta wordt (in de woordenboeken) vertaald als bevrijding van werelds bestaan of zielsverhuizingen; uiteindelijke of eeuwige emancipatie, daar een letterlijke vertaling van dit samengestelde Sanskrit woord is ‘in leven, bevrijd’, want de grondbetekenis van Jiv is leven.

De Éne werkelijkheid maakt het mogelijk de in de kosmos verborgen repeterende patronen, van heel klein (atoom) tot heel groot (meta-universum) te duiden en de huidige tijdgeest te leren begrijpen. De éne werkelijkheid, de basis van de gnostieke leer bestaat uit een aardse en een hemelse orde. Maatschappelijke problemen kunnen alleen effectief worden opgelost wanneer de aardse politieke orde bereid is zich met de hemelse orde te verbinden.

De éne werkelijkheid wordt gesymboliseerd door de levensboom en de ommekeer, de boom van kennis van goed en kwaad, de bewustzijnsevolutie van de mens. De essentie van het leven draait om de mens als microkosmos met de macrokosmos te verbinden. De opzet van de wetenschap de quantummechanica met de relativiteitstheorie te integreren is een doodlopend spoor. Wel biedt recent wetenschappelijk onderzoek een coherenter beeld op het Akasha-veld. Het meervoudig brein-model van Herrmann, het typologisch model van Jung, het model van leerstijlen van Kolb en de roos van Leary (en wellicht nog andere modellen) lijken ergens allemaal op elkaar. Voor de wetenschap is het thema ‘Wederkerigheid' en 'Synchroniciteit’ een hot item. Er is niets nieuws onder de zon. Wat wel vernieuwt is de tijdgeest. De vorm verandert maar niet de inhoud (leegte - De achttien manieren om het begrip ‘leegte’ te beschrijven zijn:*).

Om de éne werkelijkheid te begrijpen borduren zowel Raymond Lull als Thomas van Aquino op het werk van Aristoteles voort. Raymond Lull maakt in zijn hoofdwerk Ars Magna (vert.: de grote kunst) of ook wel Ars Generale Ultima gebruik van de tien categorieënleer van Aristoteles en reikt met zijn Ars generalis ultima een methode aan om eenheid onder alle mensen, volkeren en geloofsovertuigingen op aarde te bewerkstelligen.

Joy Mills boekje Levende metaforen van wijsheid (p. 9):
De Franse kernfysicus
Jean Charon, die Einsteins theorie verder heeft uitgewerkt met het doel een nieuwe eenheidstheorie voor alle fysieke verschijnselen te ontdekken, heeft opgeroepen tot een ‘neo-gnostieke kosmologie’ die een, wat hij noemt ‘geestelijke ruimte-tijd naast de conventionele stoffelijke ruimte-tijd’ zal erkennen. In zijn boekje The Unknow Spirit, stelt Charon: ‘… Er is geen beschrijving van de materie mogelijk zonder de tussenkomst van de geordenende werking die van de Geest uitgaat.’
14: In de The Unknow Spirit stelt
Jean Charon, dat naar analogie (en hij geeft hiervan een zorgvuldige analyse uit de hedendaagse fysica) het elektron staat voor het geestelijke als datgene wat structuur geeft aan de materie en dat men daarom kan zeggen dat het elektron zekere geestelijke eigenschappen bezit die hij als viervoudig omschrijft: overpeinzing, kennis, liefde en daadkracht.

Gerrit Teule: boek Chaos en Liefde, de kern van geest, leven en evolutie
De eonenhypothese luidt in het kort als volgt. Het oorzakelijke verband tussen geest en lichaam, en tussen geest en stof in het algemeen, is van elektromagnetische aard, waarbij een scala van subtiele elektromagnetische trillingen en trillingsfrequenties wordt gebruikt. Dit innige elektronische verband tussen geest en lichaam, diep verborgen in wat door Charon "psychomaterie" werd genoemd, is ook de basis voor alle biochemie en i.h.b. voor ons immuniteitssysteem, onze enige en laatste bescherming tegen ziekte en dood; het draagt al onze evolutie-ervaring en overlevingskennis met zich mee en is vergelijkbaar met de omstreden "morfogenetische velden", hier aangeduid als de "eonische matrix". De overweldigende complexiteit, precisie en kracht van dit levende systeem, diep binnenin onszelf maar ook in iedere huismus of grasspriet, is van een indrukwekkende schoonheid. Het stuwt de evolutie voor zich uit in haar streven naar bewustwording.

Traag (Yasmina Aboutaleb de Volkskrant 7 februari 2022 p. V2):
In de eerste aflevering staat Buys Ballot centraal. Die heeft halverwege de 19de eeuw met behulp van een stoomtrein en een klephoorn (een soort trompet met kleppen in plaats van ventielen) het
dopplereffect aangetoond, ergens in een polder in de buurt van Utrecht.

In het boek ANALOGIE De kern van ons denken van Douglas Hofstadter en Emmanuel Sander vullen categorisering en analogisering, de twéé kanten van één medaille, elkaar aan als de wortels van het denken (p.31). De De ordening in het universum is op de universele zevenvoudigheid, de zeven wijsheidssleutels gebaseerd. Deze categorie van zevenvoudigheid kan wel met het elektromagnetische spectrum worden vergeleken, maar is niet analoog aan de trillingen in het universum. Het geeft geen verklaring voor de onzichtbareen ongemanifesteerde levenskracht ('donkere energie'), die aan het spectrum ’Roodverschuiving en Blauwverschuiving’ (Dopplereffect) of tussen 'Aether en Ether' ten grondslag ligt. Het gaat om alle kanten van het spectrum, de kwintessens, de eenheid.

Een van de factoren die de temperatuurregeling op mondiaal niveau beïnvloeden, is de albedo van de aarde.
Het staat bekend als het
albedo-effect en het is een parameter die de temperatuur sterk beïnvloedt en daarom de klimaatverandering. U moet de effecten van albedo heel goed kennen om conclusies te kunnen trekken en plannen te ontwikkelen die de effecten van albedo helpen verminderen. Global Warming.
In dit artikel gaan we uitleggen wat het
albedo van de aarde is en hoe het fluctueert en de temperatuur op aarde verandert. Hoe beïnvloedt dit fenomeen de klimaatverandering?

Aan de paradox tussen hemel en aarde ligt het zelf-bewustzijn, het reflexief bewustzijn ten grondslag. De paradox is dat de draaikont (de Volkskrant 25 juni 2007) Wouter Bos zich aan het doorgeschoten neoliberale model heeft gecommitteerd. Het zal duidelijk zijn dat de spreiding van Geld, Kennis en Macht, die Joop den Uyl voorstond niets van doen heeft met hoe zijn opvolgers dit motto in de harde praktijk hebben ingevuld. De maatschappij gaat nog steeds gebukt onder het loslaten van de ideologische veren, de collectieve zinsbegoocheling onder Kok’s leiding. De controverse tussen wetenschappers, lees de mens maakt het mogelijk de waarheid een stapje dichterbij te brengen.

Koo van der Wal Nieuwe vensters op de werkelijkheid contouren van een natuurfilosofie in ontwikkeling (recensie)
De auteur Harm Bart onderscheidt historisch drie natuurbeelden: het mythisch-religieuze dat vanaf de vijftiende eeuw werd verruild voor een mechanistisch natuurbeeld, dat nu echter niet langer voldoet. Op basis van hedendaagse natuurwetenschappelijke inzichten pleit de auteur voor een nieuw holistisch en relationeel natuurbeeld waarin de natuur wordt gezien als een geheel van open, complexe, niet-lineaire, niet in evenwicht verkerende, zelf-organiserende systemen. Dit boek laat zien hoe dit 'postklassieke' natuurbeeld nieuwe, niet-reductionistische perspectieven opent omtrent kwesties als de aard van het fenomeen leven, het bewustzijn, emergentie, causaliteit en finaliteit, de intrinsieke waarde van natuurlijke entiteiten, en de menselijke samenleving. Onze omgang met de natuur, zo is de stelling, wordt immers bepaald door ons natuurbeeld. Een helder en toegankelijk boek, met een duidelijke structuur. Een aanrader voor wie zich interesseert voor filosofische reflectie over de implicaties van de natuurwetenschappen voor ons wereld- en mensbeeld. Actueel door de expliciete link met discussies omtrent klimaatverandering en milieu (Dr. Taede A. Smedes)

De paradox is dat contrast de tegenstellingen op aarde zichtbaar maakt, terwijl de quintescence van het balansmechanisme, de synthese tussen 'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde - Kunst', de essentie van het balansmechanisme onzichtbaar blijft. Het oplossen van de paradox hangt met onze bewustwording samen, dus hoe geven we als mensheid aan de relatie tussen de microwereld en macrowereld, antropogenese en kosmogenese, Mensbeeld en Wereldbeeld vorm en inhoud.

In de huidige consensus politiek van de kool en de geit sparen staat niet de moraal, maar het belonen en bestraffen, het zondebokmechanisme centraal. Wanneer je je niet aan de regels van het spel houdt dan word je buitengesloten of opgesloten. Recent stond in de Volkskrant dat het aantal gevangenen in Nederland sinds 1985 is verviervoudigd. Marcel van Dam scheef er een aardige column over. Gaan we alleen voor de worst ('carrot and stick' van Hans van Baalen?) Uitgangspunt van veel politici is dat de wetenschap, de technologie in staat is alle problemen wel op te lossen. In de politieke machtsspelletjes verschuift het accent steeds meer naar de beeldvorming, niet naar de inhoud. Doordat de vorm van het debat gaat overheersen wordt het steeds lastiger om inhoudelijk een punt te scoren. Holle retoriek en het willen scoren met schijnoplossingen komen centraal te staan en dit geldt ook voor de pensioenparadox.

De paradox is dat door de monetaire financiering (helicoptergeld) tonen pensioenfondsen fraaie rendementen, terwijl de gepensioneerden de koopkracht van hun pensioenen zien dalen. Nieuwe generaties raken gewend aan een amorele overheid, die een amorele samenleving laat ontstaan (Marcel van Dam 26 mei 2011). Timmermans pleit voor realpolitik. Principeloos in harde wereld van realpolitik. Frans Timmermans manifesteert zich als een domgeer.

Elk mens kan voor het 'Goede, Ware en Schone' van Plato kiezen. De paradox is dat het niet werkt wanneer het wordt afgedwongen.
De paradox wordt opgelost door het fundamentele inzicht van de calculus dat een som van oneindig veel termen een eindig resultaat kan opleveren. Het oneindige aantal tijdsspannes dat Achilles nodig heeft om de vorige posities van de schildpad te bereiken, leveren bij elkaar opgeteld een eindige totaaltijd, en dat is inderdaad de tijd die Achilles nodig heeft om de schildpad in te halen.

Trainersvak (Hans van Dijck de Volkskrant 15 januari 2022 Opinie p. 28-29):
Alyson Annan moet opstappen als bondscoach van de hockeydames. De Australische creëerde een
angstcultuur voor een deel van de speelsters. Andere speelsters konden zich wel vinden in haar aanpak. Als je de top wil bereiken, moet je tegen een stootje kunnen, vinden zij. Wanneer is een coach eigenlijk een goede coach en wat leert de wetenschap ons daarover?
Het trainersvak heeft een
fysieke en mentale invalshoek. Fysiek moet een trainer laten zien welke onderdelen van de sport op welke manier kunnen worden getraind. Dat is vakmanschap overdragen en daarbij de discipline om de sport op onderdelen eindeloos te oefenen. Het mentale aspect gaat over motivatie en de discipline om te blijven leren, vanuit de overtuiging dat alles leerbaar en trainbaar is.
In dit verband is het woord
talentinteressant. Wordt het overwegend gebruikt als aangeboren kwaliteit, dan schuilt hierin de overtuiging dat het ­genetische meer invloed heeft dan het ontwikkelbare; nature boven nurture. ­Gebruiken we talent als iets dat moet worden geoefend om tot ontwikkeling te komen, dan zeggen we dat de hoeveelheid training bepaalt hoe ver je komt. Gebruik je talenten, begraaf ze niet.

De axiale periode of spiltijdperk is de periode van 800 v.Chr. tot 200 v.Chr. waarin radicale culturele veranderingen plaatsvonden. De naam is gemunt door Karl Jaspers in zijn Vom Ursprung und Ziel der Geschichte vanwege de vernieuwingen in religie en filosofie in die periode. Naast het monotheïsme in het Midden-Oosten, ontstonden in China het confucianisme en taoïsme, in India het hindoeïsme en boeddhisme en in Griekenland het rationalisme. Deze veranderingen zouden tot op heden de basis vormen van de samenleving.

Gerrit Teule Ethiek, schoonheid en eonen - De evolutie als ethisch kompas voor een verwarde wereld.
Onze beschaving kent een aantal problemen. Er dreigt een tekort aan grondstoffen en drinkwater. Een miljard mensen heeft honger en de wereldbevolking groeit exponentieel. Deze problemen zijn in wezen ethische problemen, want het gaat om vragen over eerlijke verdeling en rechtvaardige wereldplanning.
Is ethiek een achterhaald woord? Waar vinden we mondiale ethische richtlijnen? In religieuze boeken van openbaring, waarin steeds minder mensen geloven? Of in het materialistische survival of the fittest?
Gerrit Teule beschrijft een unieke basis voor ethiek: de natuurlijke bewustzijnsevolutie, met moderne natuurkunde en kwantummechanica als basis en Spinoza als gesprekspartner. Dit vormt de grondslag voor een natuurlijke ethiek. Het levert ook een zinvolle bijdrage aan een oplossing voor de twee kernproblemen van de mensheid: overconsumptie en overbevolking.
Mondiale ethische richtlijnen voor deze tijd van
overconsumptie en oneerlijke verdeling.

Zowel Klaas van Egmond in zijn boek Een vorm van beschaving (p. 55) als Gerrit Teule in het boek Wat Darwin niet kon weten (p. 133) maken van i (wortel -1), de verborgen 5e dimensie gebruik.
In het boek van Klaas van Egmond (p. 281) draait het om ‘Wereldbeeld en Mensbeeld’, macroniveau van het zonnestelsel en microniveau van het atoom, ‘Macrokosmos en ‘Microkosmos’, ‘Wat en Hoe’, 'Doel en Middel', 'Wereldbeeld en Levenshouding' de twee kanten van één medaille. Voor de convergentie tussen ‘Mensbeeld en Wereldbeeld’ wordt naar Pauli’s idee van de wereldklok (p. 282) verwezen. Om de wederkerigheid tussen ‘Wereldbeeld en Mensbeeld’ te duiden kan van deze metafoor gebruik worden gemaakt.

Relativiteit (8): De tweelingparadox (Marcel Vonk hoofdredacteur Quantum Universe):
De
tweelingparadox is een beroemde schijnbare tegenspraak die uit de relativiteitstheorie lijkt te volgen. Centraal in de paradox staat het begrip tijddilatatie: het feit dat de klok van een bewegende waarnemer langzamer lijkt te lopen. De vraag komt in feite neer op het volgende: als de klok van een bewegende waarnemer van mij uit gezien langzamer loopt dan mijn klok, en mijn klok loopt vanuit de bewegende waarnemer gezien langzamer dan zijn klok, levert combinatie van die twee eigenschappen dan niet op dat mijn klok langzamer loopt dan zichzelf?
We hebben het nu al acht artikelen lang over de
theorie van Einstein gehad, maar hebben daarbij nog altijd zijn wereldberoemde formule niet genoemd. Het wordt in het volgende artikel dus hoog tijd dat we daar eens verandering in brengen.
Relativiteit (9):
Een snelheidslimiet
Met behulp van een ruimtetijddiagram kunnen we zien dat een dergelijke manier van relativistisch optellen inderdaad bestaat. We nemen hiervoor het volgende voorbeeld. Een trein rijdt ten opzichte van het station, dat we voor het gemak als “stilstaand” beschouwen, met een derde van de lichtsnelheid naar rechts. In deze trein beweegt een supersonische hardloper, die ten opzichte van de trein zelf ook met een derde van de lichtsnelheid naar rechts beweegt. Hoe hard beweegt de hardloper dan ten opzichte van het station?
Relativiteit (10):
Het equivalentieprincipe
Relativiteit (11): Gekromde ruimtetijd
Relativiteit (12): Zwarte gaten
Door de absolute tijd en relatieve tijd te introduceren is het mogelijk de discussie met betrekking tot ruimte en tijd een stapje verder te brengen. De relatieve tijd staat voor de 4e dimensie van Ouspensky op het grensvlak van 'ruimte en tijd', die niet kan worden waargenomen. De linker hersenhelft analyseert in de tijd en de rechterhelft synthetiseert in de ruimte. We dienen wel degelijk met Door gene zijde bezien, de keerzijde van de medaille rekening te houden. Het is de verborgen 5e dimensie - het eeuwige nu - het principe van de 'Akasha-kronieken' ('Noosphere') waarmee mystici en paragnosten in verbinding staan.
De
relatieve tijd kan het gemakkelijkste aan de hand van wanneer we naar de zon kijken worden geïllustreerd. We zien namelijk niet de zon zoals die op dat moment is, maar zoals ze ongeveer 8 minuten geleden was. Dit komt door de lichtsnelheid. Delen we de afstand tussen de zon en de aarde door de lichtsnelheid, dan heeft het licht bij benadering 8 minuten en 20 seconden nodig om de aarde te bereiken. Het laat duidelijk de conclusie van Einstein zien dat tijd een dimensie is.

Zo Albert Einstein een bewonderaar is van Baruch de Spinoza, zo was eerder Christiaan Huygens een bewonderaar van Rembrandt van Rijn. Het boek Het land van Rembrand (1882-1884), studiën over de Noordnederlandsche beschaving in de zeventiende eeuw van Cd. Busken Huet belicht een boeiend stukje geschiedenis en verwijst in zijn boek onder meer naar Christiaan Huygens en de rederijkers. Rederijkers waren amateur-dichters en voordrachtkunstenaars die bij elkaar kwamen om gedichten, verhalen en toneelstukken voor te dragen. Frans Hals maakte deel uit van de Haarlemse rederijkerskamer De Wijngaardranken. Z DUCHA ORFEUSZA STUDIA O POLSKIEJ POEZJI LAT 2010 – 2016 toont dat Voltaire in een lange traditie staat.

Primair draait het om het AOS-concept van Benedict Broere, op zoek naar het verbindende beginsel van mens en kosmos, de ‘culminatie’ in het omegapunt (Benedict Broere Civis Mundi Digitaal #46 mei 2017):
Al schrijvende is het steeds meer zijn
overtuiging geworden dat de zich geleidelijk ontwikkelende wereld de expressie is van een lerende, innovatieve en omegazoekende creativiteit. Maar creativiteit is ook een medaille met twéé kanten, de positieve zelfordening en het negatieve chaospunt.

Als we nu aandacht schenken aan het Egyptische kruis of de tau, kunnen we ontdekken dat deze letter, die door de Egyptenaren, Grieken en Joden zo hoog werd vereerd, in een geheimzinnig verband staat met de decade. De tau is de alfa en de omega van de geheime goddelijke wijsheid, die wordt gesymboliseerd door de eerste en de laatste letter van Thot (Hermes). Thot was de uitvinder van het Egyptische alfabet en de letter tau stond aan het eind van de alfabetten van de Joden en de Samaritanen, die dit letterteken het ‘einde’ of de ‘vervolmaking’, ‘culminatie’ en ‘veiligheid’ noemden. (Het kruis en het pythagorische tiental p. 661)

Het Cambridge Analytica-schandaal, het algeritme SyRi dat de belastingdienst (Trouw 30 oktober 2019) heeft gebruikt, gijzelsoftware (de Volkskrant 12 juni 2020 p. 4 ) dat door criminelen wordt gebruikt, gezichtsherkenning (de Volkskrant 12 juni 2020 p. 9) en Cyberoorlog met IS (de Volkskrant 17 november 2015) illustreren dat de ICT-sector voor complexe maatschappelijke vraagstukken geen oplossing biedt. Alleen de interdisciplinaire aanpak maakt het mogelijk de paradox in het heelal te verklaren.

Artificial Intelligense (Jan Postma De Groene Amsterdammer 23 juni 2022 p. 53):
Lemoine publiceerde delen van
gesprekken met LaMDA om zijn punt kracht bij te zetten en je zou inderdaad zomaar kunnen gaan geloven dat de technologie over meer… medewezenlijkheid beschikt dan, ik zeg maar wat, een gemiddeld VVD-Kamerlid. Maar al met al is het toch ook lastig om de gesprekken te lezen en je voor te stellen dat iemand op basis hiervan een ghost in the machine denkt te kunnen bespeuren.

Vermoedelijk chargeert Yuval Noah Harari in het programma DWDD 4 februari 2020 om zijn punt over Zingeving (21 lessen voor de 21e eeuw hoofdstuk 20), bewustzijn en gevoelens te verklaren. De 21 lessen voor de 21e eeuw zijn in essentie analoog aan het Meta-leren in het onderzoeksrapport 'E i V'. Primair draait het niet om kunstmatige intelligentie (Surveillance Capitalism), de technologieoorlog Cyberwar, die Sheila Sitalsing beschrijft maar om het Ken uzelve, het proces van zelf-transformatie van Vicente Hao Chin en het individuatieproces van Carl Jung. In Nederland wordt het politieke beleid voorgekookt in achterkamertjes. We worden door lobbynetwerken, carrièrepolitici geregeerd.

Cambridge analytica (Joop van Haaften Volkskrant 22 maart 2018 p. 26):
Opeens is het databedrijf dat een manipulatieve bijdrage leverde aan de overwinning van de Trumpcampagne en het 'Leave' -kamp van Brexit opnieuw hot news.
Dankzij klokkenluider Christopher Wylie.
Wanneer is nieuws nieuw genoeg om nieuws te zijn?
Actueel lijkt nu hoe boven water te krijgen hoe alert, integer en effectief Facebook zijn spelregels versus Cambridge Analytica heeft gehandhaafd.
Dat Mark Zuckerberg zo lang verstoppertje speelt, stelt niet gerust.

Het interview van Remco Meijer met Thom de Graaf (de Volkskrant 8 december 2021 p. 6-7) en Waarom er geen verbod komt op de lichtgevende mega-reclamemasten (Toine Heijmans de Volkskrant 8 december 2021 p. 9) illustreren de paradox in Nederland.

Svâbhâvat is de mystieke essentie, de plastische wortel van de stoffelijke Natuur – ‘getallen’ wanneer gemanifesteerd; het getal in zijn eenheid van substantie op het hoogste gebied. De naam wordt gebruikt door de boeddhisten en is een synoniem voor de viervoudige anima mundi, de kabbalistische ‘wereld van de archetypen’, waaruit de ‘scheppende, vormende en stoffelijke werelden’ voortkomen, de scintillae of vonken – de verschillende andere werelden, die zich in de laatste drie bevinden. De werelden zijn alle onderworpen aan heersers of regeerders – rishi’s en pitri’s bij de hindoes, engelen bij de joden en de christenen, goden bij de Ouden in het algemeen.
Wie zal het eerst de lering horen over
twee paden in één, de ontsluierde waarheid over het verborgen hart3? De wet die, geleerdheid vermijdend, wijsheid onderricht en een verhaal van ellende vertelt.
(3) Het ‘verborgen hart’ is de esoterische leer.
’Gij kunt het Pad niet bewandelen, alvorens gij zelf het Pad geworden zijt.’ (De Stem van de Stilte, 19 - 44/58.).

Het is mogelijk de éne werkelijkheid vanuit een nieuw gezichtspunt te belichten. Het op de zeven wijsheidssleutels gebaseerde nieuwe gezichtspunt heeft op de zeven eigenschappen, perspectieven van de éne werkelijkheid, lees aggregatieniveaus van het bewustzijn betrekking. Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de kwintessens, de vijfde wijsheidssleutel van het verhaal echter gelijk blijft. De Kwintessens brengt de ‘Eeuwige wederkeer’ (Perennial philosophy, Sanātana Dharma, de opwaartse - en neerwaartse spiraaldynamiek), de Eeuwige wederkeer van Friedrich Nietzsche tot uitdrukking.

De middelmatigheid regeert. De zesjescultuur in Nederland is een afspiegeling van het regeringsbeleid. Je krijgt het management dat je verdient.
Wat betreft
Structure follows Strategy , ‘beleid, planning en uitvoering’, ‘Analyse Ontwerp Synthese’ van Alfred Chandler draait het in het rapport 'E i V' om de verborgen 5e dimensie Axis mundi.
Het rapport 'E i V' baseert de strategie op een pedagogisch leerproces, de status quo van de
alfa-, béta- en gammawetenschappen in het Westen en de zes darshana’s in het Oosten. Om de continuïteit van organisaties te waarborgen, de overlevingsstrategie survival of the fittest, het principe 'Structure follows Strategy' van de bewustzijnsevolutie toepassen. De organisatiestructuur wordt in met name bureaucratische organisaties te vaak een doel op zichzelf. De bekende 4e macht kan gewenste veranderingen tegenhouden. In bureaucratische organisaties staat veelal niet de klant, waar het feitelijk om moet draaien, maar het bouwen van koninkrijkjes, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv Ego' centraal. Om het circuit van grijze muizen managers te doorbreken de projectorganisatie centraal plaatsen.

Kim Putters, Inge Mutsaers en Stan van Pelt volgen het inzicht in het onderzoeksrapport 'E i V', namelijk de wederkerigheid tussen micro en macro, dat we in onze eigen bubbel, lees referentiekader leven. Door grip te krijgen op onze eigen bubbel, kunnen we meehelpen een ongezonde bubbel in de financiële sector te laten verdwijnen. Of met andere woorden datgene waartegen we vechten definieert ons even duidelijk als datgene waarvoor we ons inzetten. Platland ontstaat wanneer politici de verborgen 5e Dimensie buiten hun referentiekader plaatsen, we door marionetten van het systeem worden geregeerd.

H.J. Gels laat in zijn boek Herontwerp van het kapitalisme zien hoe op basis van de driegeleding van rechtvaardigheid (ethiek) mogelijk is om het evenwicht tussen de Micro-economie en Macro-economie te herstellen. Om het evenwicht in de economie te herstellen heeft Dirk Bezemer in zijn nieuwe boek Een land van kleine buffers gelijk. Top down, zo Boven, zo beneden dient door politici aan het fenomeen rechtvaardigheid meer aandacht te worden besteed. Het fragment ‘een investering van 1,8 biljoen dollar kan in tien jaar meer dan 7 biljoen kan opleveren’ in de column Wil er iemand nog een kekke nieuwe dijk kopen? van Asha ten Broeke (Volkskrant 5 februari 2021 p. 29) impliceert dat Mark Rutte de economische elite, het grootkapitaal vertegenwoordigt. Vanuit het oogpunt van de klimaatcrisis maakt Mark Rutte als politicus deel uit van het probleem en niet van de oplossing. De column van Asha ten Broeke laat zien dat milieu niet onder het ministerie van Economische Zaken, maar onder het ministerie van Algemene Zaken thuishoort. Dit houdt in dat alle ministeries hun steentje voor een beter milieu dienen bij te dragen.

Hedy d'Acona, Barbara Baarsma, Claudia de Breij, Laura de Jong, Daniela Hooghiemstra, Manuela Kalsky, Marcia Luyten, Paula van Manen, Daan Roovers, Mardjan Seighali, Sheila Sitalsing, Miriam Toews, Aleid Truijens, Marjan Slob,Gerdi Verbeet, Wieteke van Zeil en Annejet van der Zijl laten zien dat het glazen plafond een mythe is. Hun verhalen tonen aan dat zij het balansmechanisme aan de top van de piramide begrijpen. Het gaat er vooral om, zoals Cees Hamelink het in de Volkskrant 1 mei 2020 formuleert als deskundigen uit mijn vakgebied mee zouden praten. Zij zouden iets kunnen zeggen over de bedroevende kwaliteit van de overheidsvoorlichting, zoals het verkeerde taalgebruik (het ‘nieuwe normaal’), de neerbuigende en paternalistisch toon en het verontrustend gebrek aan psychologisch en sociologisch inzicht in het gedrag van individuen en groepen in de samenleving.

Een samenzwering van idioten, die Bert Wagendorp beschrijft (Volkskrant 9 april 2019 p. 2 ) en de paradox tussen heilstaat en apocalyps , de janboel, die de economen er volgens Peter de Waard (Volkskrant 9 april 2019 p. 29) van maken valt met het leerproces, de principles of Plato's theory of Forms, het third man argument in Plato's dialoog Parmenides samen.

Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam. Om de waarheid dichter te benaderen maakt de esoterie van het debat, de dialoog Vragen & Antwoorden gebruik. Vragen & Antwoorden hanteert H.P. Blavatsky in De SLEUTEL tot de THEOSOFIE, G. de Purucker in Dialogen en Geoffrey A. Barborka in zijn Vragen & Antwoorden.

Met Woorden doen er toe laat Joke Hermsen zien (De Groene Amsterdammer 20 mei 2021 p. 14-15) hoe Probleem en Oplossingbij het ‘Israël-Palestina conflict’, het vraagstuk van ‘Vrede en Veiligheid’ met elkaar samenhangen.

De Axis mundi (p. 70) in het boek Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond - de verbinding tussen materiële en immateriële behoeften (p. 191) of oriëntaties (p. 203) - komt centraal te staan. Het gaat er uiteindelijk om hoe kunnen we op basis van het ‘integrale’ mens- en wereldbeeld (p. 272) vraag- en aanbodzijde, zowel voor de korte als voor de lange termijn, zo goed mogelijk op elkaar afstemmen.
De vraag komt naar voren in hoeverre de materiële wereld, de 'natheid van water' die Erik Verlinde onderzoekt de kloof tussen de immateriële wereld van Laozi, 'De volledigheid is als water' zal overbruggen? Elk mens is als het ware een druppel in een oceaan van leven.

Water stelt dus de dualiteit van zowel de macrokosmos als de microkosmos voor, in samenwerking met de levenschenkende GEEST, en de evolutie van de kleine wereld uit de universele kosmos. In deze betekenis wijst de watervloed op die laatste strijd tussen de botsende elementen, die de eerste grote cyclus van onze planeet afsloot. Geleidelijk gingen deze tijdperken in elkaar over. Er werd orde geschapen uit chaos of wanorde, en de opeenvolgende soorten organismen evolueerden naarmate de fysieke omstandigheden van de natuur op hun verschijning werden voorbereid, want onze huidige mensheid had in die tussenliggende periode op aarde niet kunnen ademen, omdat ze de allegorische rokken van vellen nog niet had.102
In hoofdstuk 4 en 5 van
Genesis vinden we de zogenaamde geslachten van Kaïn en Seth. Laten we ze eens beschouwen in de volgorde waarin ze daar staan. Het boek Das Zeitrechnungssystem der Bibel heb ik van mijn buurman ontvangen. In augustus 2002 heeft hij hulpgoederen naar een dorp in Roemenië gebracht. De dominee in het dorp, Dr. Károly Nagy (behaalde in 1996, toen 59 zijn Ph.D) heeft zijn boek aan mijn buurman gegeven.
Károly Nagy gebruikt net als Del Washburn
Theomatics The mathematical methodology for the study of the Bible.

In het boek De Esoterische Traditie van G. de Purucker vindt u de bijzonderheden hoe de lijn van Seth het beginsel van het goede , de opwaartse causatie en de lijn van Kaïn het beginsel van het kwaad , de neerwaartse causatie uitbeeldt.

De loftuiting die ik eerder citeerde van de Rotterdamse rector magnificus, voor onze ‘bruggenbouwer’ Wim Couwenberg – wat sowieso al een toepasselijke term is voor iemand die al sinds mensenheugenis in Rotterdam woont – zou het voor de hand doen liggen om Wim ‘de Desiderius Erasmus van onze tijd’ te noemen. Maar hierbij wil ik ervoor pleiten om dat niet te doen. Ik vind Wim Couwenberg de Geert Grote van onze tijd. (Geerten Waling Civis Mundi digitaal #67 september 2018 III)
‘We leven in cultuur van verandering’ (Jelte Wiersma Elsevier 19 januari 2019 p. 44-46):
Emeritus hoogleraar staatsrecht Wim Couwenberg (93) is optimistisch. Net als ‘zijn’ katholieke kerk, is ook de islam niet opgewassen tegen de ‘
stoomwals van de moderniteit’.

Wordt de islam als zondebok gebruikt om het eigen falen te maskeren? Het is het Boeddhisme dat voor het gedachte-experiment een oplossing biedt, namelijk ‘Boeddhisten ontkennen de schepping en kunnen zich geen schepper voorstellen.’ Volgens de esoterie hebben we God geanthropomorfiseerd. God is onkenbaar.

Wat betreft het gedachte-experiment vraagt Ionica Smeets (Volkskrant 14 maart 2020) zich af of er überhaupt wel juiste antwoorden bestaan.
'Guilty! Sluit haar op!' is analoog aan, lijkt verdacht veel op het
uiteindelijk geeft Pilatus toe aan de wens van het volk en 'wast zijn handen in onschuld' (Mattheüs 27:24).
Pontius Pilatus-syndroom, 'Wat wil het volk?' slaat op schuld afschuiven. Geert Drion ont-maskert het betoog, de drogreden van Edith Schippers 'Onze cultuur is de beste'. 'Onze cultuur is de beste' staat in schril contrast het democratische ideaal en dat onze democratische geest in een puberteitscrisis verkeert. Het rapport ‘E i V’ is door mijn belangstelling voor het fenomeen organisatiecultuur ontstaan. Gewenste cultuurveranderingen in een organisatie worden in een 5Ddenkraam geplaatst. Het is de spin-off (serendipiteit) van de zoektocht. Uiteindelijk draait het om de vraag: is het mogelijk de evolutie op aarde, de beschaving een stapje verder te brengen? Is het laagje vernis dat beschaving heet sinds de oudheid toegenomen? Het werkt contraproductief om de onzekerheid dat er iets mis is met onze cultuur te verhullen achter het verkondigen van het verdienmodel, het vrije marktevangelie van de VVD. De paradox is dat het economism van de VVD, het staatskapitalisme propageert.

Het punt-Omega van Teilhard bezongen op het Institut de France (Kroniek van Bernard Pierrat GAMMADELTA juni 2014 p. 4-21):
Tijdens een colloquium, georganiseerd naar aanleiding van de Nationale Conferentie van de Academie van Wetenschappen, Schone Kunsten en Letteren door het Institut de France over het onderwerp
DE GEEST EN DE VOORUITGANG, heeft Bernard Pierrat, erevoorzitter van de Académie d'Alsace de vooruitgang volgens de zienswijze van Teilhard de Chardin belicht onder de titel "De evolutie van de geest volgens Teilhard". Omdat we deze tekst dermate belangrijk vonden, publiceren we haar in plaats van de vaste kroniek van Bernard Pierrat. 1
1) Deze tekst is genomen uit het tijdschrift Teilhard Aujourd'hui - (dec. 2013, nr. 48, p. 7-16) - van de Association des Amis de Pierre Teilhard de Chardin, 114 Rue de Vaugirard, 75006 Paris. De vertaling is van Henk Hogeboom van Buggenum
Voor Teilhard was het begrip God door een verkeerd taalgebruik vervaagd: bij de Duitsers door 'Gott mit uns', bij de Engelsen door 'God save the queen', bij de Amerikanen door hun tekst op de dollar 'In God we trust%black]]'. Hij gaf er de voorkeur aan de transcendentie te benoemen met het symbool Omega, ontleend aan de apocalyps van de heilige Johannes 'Ego sum Alpha et Omega'. De twee polen van God, het punt-Alfa en het punt-Omega, het begin en het einde, die samenvallen in de goddelijke eenheid en eeuwigheid.
16: Na het tijdperk van de
hominisatie zullen we thans dat van de humanisatie betreden. De mens als individu moet het stokje doorgeven aan de mensheid. Op deze manier kunnen wij antwoord geven op de vraag van "de geest in vooruitgang". Op deze manier ontwikkelt zich de noösfeer, deze denkende laag die de Aarde omhult.
21: Miljarden jaren geleden zijn wij niet meer dan
sterrenstof, vormen we een eenheid met alles wat bestaat. Als alles afhangt van alles in het universum en er ontbreekt een achterliggende grond, dan verzinkt alles in de chaos van de zinloosheid. De immanentie zonder transcendentie loopt uit op de onttovering van de wereld en stort ons in het niets.

Het Alpha point (chaospunt, bron, eonenhypothese) is nog lang niet uitgewerkt. De toekomst wordt beter wanneer we in het leven zelf schonere energie leveren. Wanneer je haat zaait zul je geen liefde oogsten. In essentie gaat de column Verhuizen (Max Pam Volkskrant 26 februari 2020) over de Farizeër en de Tollenaar, Lukas 18: 14 en Mattheüs 25: 29. De evolutionaire kringloop maakt het mogelijk de VREDE te bevorderen. De elementaire bron is nog springlevend. In de tijd van Vyasa was de supersymmetrie (Opposites., See TWO, Twee) al bekend.

Ervin Laszlo schreef de boeken Het Akasha-veld Verbinding en geheugen in kosmos en bewustzijn en Kosmische Visie wetenschap en het Akasha-veld, René Meijer het boek De Ether Bestaat! en Jan Wicherink Ontheemde Zielen Ontwaken. Hoe we waarnemen hangt van onze interpretatie (hermeneutiek) af. Het ‘Hoe en Wat’ (Structure follows strategy, twéé kanten van een medaille, Twee paden) in de gemanifesteerde wereld staat tegenover het ‘Wat en Hoe’ (Meta-leren, Zelf-eon en zelf-eonen) in de ongemanifesteerde wereld. De éne werkelijkheid is dat het universum in het menselijke bewustzijn wordt weerspiegeld. De kwadratuur van de cirkel symboliseert de evolutionaire kringloop en de Tetraktis (de twee in één of Monadische essentie, de wederkerigheid tussen twee polen). Maar de driehoek van Pythagoras en de categorieën van Aristoteles symboliseren ook al hoe de innerlijke wereld met de uiterlijke wereld (Binnen- en Buitenwereld, Micro- en Macrokosmos), 'Wat en Hoe; Hoe en Wat' met elkaar worden verbonden.

De 'steen der wijzen', het mechanisme achter de metafoor van de ‘steen in de vijver’, om de onbalans in de verdeling van energie te verminderen is al bekend.
Net als in het boek Wat Darwin niet kon weten van Gerrit Teule wordt de schakel tussen ‘Geest en Lichaam’ met de kwantumverstrengeling, de ‘linker- en rechterhand’ (pad), de linker- en rechterhersenhelft in verband gebracht. Kwantummechanica en chiraliteit bieden een degelijke grondslag om de eonenhypothese van Jean Charon te onderbouwen. De hypothese geeft ook een boeiende visie op oorspronkelijk bewustzijn/dharmadhatu.
De onbalans op aarde wordt verkleind door bewust voor het symbool van de verticale as (Axis mundi, draad van Ariadne, het zevenvoudige pad) door het midden van het Ei van Assagioli, de zelfrealisatie van Maslow te kiezen.

Het begrip quaterniteit van Carl Jung heeft op de metafoor kwadratuur van de cirkel, de Steen der wijzen betrekking.

De Fransman Jean E. Charon geeft met zijn eonen een nieuw inzicht op de aeonen van Valentinus en van de emanatie van het Ene van Plotinus. De eeuwige filosofie (p. 63): 'Deze leringen zijn dus niet nieuw, geen vindingen van deze tijd, maar zijn langgeleden verkondigd, zo er al niet de nadruk op is gelegd; deze leer van ons is de verklaring van een eerdere leer en kan de oudheid van deze opvattingen aantonen op het getuigenis van Plato zelf.
– Plotinus, Enneaden V.1.8

Wat Jesse Klaver & Maarten van Rossem verbindt is het 'Goede - Ware - Schone'. De in het universum ingebakken paradox is of je nu waarneemt als theïst of atheïst het is hetzelfde plaatje. De mens staat in dit plaatje voor de ziel, de schakel, de innerlijke, onzichtbare, onkenbare en noumenale krachten tussen lichaam en geest. De oplossing van het mysterie van het leven komt een stapje dichter bij wanneer we met de gulden regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander, het balansmechanisme van de wederkerigheid in het universum serieus rekening gaan houden.

De atheїst Maarten van Rossem heeft gelijk dat bankdirecteuren voor het Westen een stuk groter probleem zijn voor onze samenleving dan jihadisten. Het is niet onwaarschijnlijk, dat bij het bezoek van Mark Rutte en Stef Blok aan Donald Trump (Volkskrant 11 juli 2019) terloops de kandidatuur van Jeroen Dijsselbloem, om het IMF in Washington te gaan leiden, ter sprake zal worden gebracht. Hoe dom kunnen politici zijn? Zelfs na het verschijnen van het rapport Grenzen aan de groei in 1972 van de Club van Rome is bij veel politici het kwartje nog niet gevallen. Het is duidelijk Nederlandse politici hebben geen benul van de chaostheorie. Maarten van Rossem heeft echter ongelijk wat betreft de heilige Apollinaris.

De verborgen 5e Dimensie, het verborgen mechanisme in het universum heeft op de wederkerigheid tussen het ‘overleven’ van Judith Herzberg en levensvatbaar van John Kay betrekking. Tussen de verkoper en de koper, de aanbodzijde en de vraagzijde zit voor beide partijen de stem van het geweten. Uiteindelijk zijn we het allemaal zelf, die de chaos creëren. Welke leraar laten we prevaleren?
Het selling point voor de VVD is het economisme dat Jesse Klaver bestrijdt.

Mirra Alfassa: Life must blossom like a flower offering itself to the Divine.

Mirra Alfassa laat zien er is niets nieuws onder de zon. Het 'ziel-type' van Mirra Alfassa (p. 334) heeft op de verborgen perpetuum mobile (levensenergie), het zelf-eon van de fysicus Jean Emiel Charon betrekking. Het ziel-type komt individueel of als groep overeen met het dharma der dingen. Soms noemt men het ook de waarheid van de dingen, van ieder ding. Het wezen van Bewustzijn 'Leven - Licht - Liefde' (p 349) komt met het Geest = Licht = Creativiteitin het boek Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? (p. 43) en in hoofdstuk 16 Het gebruik van de creatieve keuze p. 291) van Gerrit Teule overeen.

Het retorische foefje dat Mirra Alfassa in haar boek Het Goddelijke binnen je bereik beschrijft berust op een filosofisch vraagstuk, namelijk maak je gebruik van het niet-zijn, het metafysisch idealisme van Hegel, Kant en Plato of van de fundamenten voor alle kennis van Ayn Rand. Het boek Atlas Shrugged van Ayn Rand is het fundament van het marktfundamentalisme, het ultrakapitalisme. Daarentegen dient in het rapport 'E i V' als basis de natuurfilosofie uit de Griekse oudheid. De drie axioma’s (1e -, 2e - en 3e grondstelling) van H.P. Blavatsky staan diametraal tegenover de drie axioma’s van Ayn Rand en hebben op de schijnbare paradox betrekking. De schijnbare paradox is het moeilijkste te begrijpen fenomeen in het Boeddhisme. Het morele kompas is een medaille met twéé kanten.

In het boek Wat Darwin niet kon weten van Gerrit Teule wordt de ziel (zelf-eon), de schakel tussen ‘Geest en Lichaam%’ met de kwantumverstrengeling in verband gebracht. De kwantummechanica vormt een degelijke grondslag om de eonenhypothese (eonische tijdruimten) van Jean Charon te onderbouwen. Deze hypothese biedt een boeiende visie. In het rapport 'E i V' wordt ook met de linker- en rechterhersenhelft en de ‘linker- en rechterhand’ (pad) een verband gelegd. De eonenhypothese, de supersymmetrie in de schepping wordt mede op basis van biofotonen, constructieve – en destructieve interferentie, Meissner-effect en de eeuwige wederkeer van Nietzsche onderbouwd.

Plotinus opende de weg naar God (Johan Pameijer VKK-Visie nr. 3 2000):
Vele navolgers
Het kenmerk van een geniaal filosoof is zijn enorme invloed op de geestelijke ontwikkeling van de mensheid. Plotinos was bepaald geen eendagsvlieg. Het aantal van zijn navolgers is kolossaal en zijn invloed op het geestesleven is tot de huidige dag merkbaar, bijvoorbeeld in de Vrij-Katholieke Kerk, waar zijn Griekse gedachtengoed een dimensie toevoegt aan het Christelijke denken. Kerkvaders, mystici, filosofen alsmede esoterische scholen lieten zich inspireren door de wijze man met de open blik uit het derde eeuwse Rome.

Het bewustwordingsproces bestaat uit de uitwisseling tussen het vrouwelijk en het mannelijk (Yin en Yang), tussen 'Chaos, Gaia en Eros' en het 'Goede, Ware en Schone', tussen materie en geest, tussen lagere Tetrade en hogere Triade, tussen chaos en harmonie, tussen 'navel (Epithumia) en hart (Thumos)', tussen begin en het einde, tussen Alpha en Omega.
Het 'Goede en Ware' zijn net als 'Chaos en Gaia' complementair. De Goddelijke liefde Eros (thumos) zorgt voor het verbinden terwijl daarentegen de keerzijde van Eros (Epithumia) voor het scheiden zorgdraagt. De positieve betekenis van Eros is in de mens de wil van het genie om grootse schilderijen, grootse muziek, dingen die zullen leven en het ras dienen, te scheppen (Blavatsky, Deel III, p. 648). De negatieve betekenis van Eros staat voor wellust, driftleven, epithumia. Voor Jung betekent eros de religieuze drift (moslimfundamentalisme), voor Freud de seksuele drift, het hebben en in bezit nemen, de emotie egoïsme (marktfundamentalisme). Alles heeft zijn tegenstelling, aardse begeerte inbegrepen. Of met andere woorden mannen zijn fysiek zo geschapen dat ze achter hun … aanlopen, maar ze hebben ook een hoofd gekregen waarmee ze tot in de hemel kunnen reiken.

Het mysterie van het leven kan in poëzie of rab voelbaar worden gemaakt. Het levensraadsel hangt samen met de persona van Carl Jung en de musica universalis van Pythagoras. Kunst, mysterietaal maakt het mogelijk de waarheid dichter te benaderen. Het individuatieproces van Carl Jung sluit bij in-keren, de ommekeer, een paradigmawisseling in het denken aan. Het Ken Uzelve (Gnoothi Seauton) staat voor het Ene en het vele, voor ‘Eenheid in Verscheidenheid’. Ook in het oeuvre van Paul Valéry komt dit duidelijk naar voren.
Muziek heeft bij
Pythagoras op de ‘muziek der sferen’, de musica universalis (eonische muziek) betrekking. Volgens Johannes Kepler bestaat de verbinding tussen geometrie, kosmologie, astrologie, harmonie en muziek door de musica universalis.

Wederkerigheid is analoog aan het begrip periodiciteit in de esoterie. De grondtoon van de Bijbel berust op de complementariteit, de wederkerigheid tussen De geschiedenis leert ons uiteindelijk alleen dit, dat de mensen niets uit haar willen lerenvan Friedrich Hegel en Er is niets nieuws onder de zon, het zelfreinigende vermogen. Friedrich Hegel is nog steeds actueel. Dat we te weinig lering trekken uit het verleden maakt ons mede schuldig.

Ook in de 21e eeuw blijft gelden dat de andere wang toekeren symbool staat voor het leren kijken vanuit het perspectief van de tegenstander. Dit wordt al in de Bhagavad Gita tot uitdrukking gebracht. Of met andere woorden al is de leugen nog zo snel de waarheid achterhaalt hem wel.

De klinisch psycholoog René Meijer brengt met behulp van matrices de supersymmetrie in het universum in beeld. Een ommekeer, een keerpunt in het denken is nodig. Als we de zaken werkelijk willen veranderen dienen we aan het geestelijke kapitaal, de geestelijke gezondheid meer aandacht te besteden. In het 5Ddenkraam zijn Metafysica, het bovennatuurlijke en Fysica, net als Idealisme en Materialisme de twee complementaire kanten van één medaille. Voor eenwording moeten we ons weer met het non-lokaal bewustzijn - als het ware het centrum van het Akasha-veld - verbinden. Dus met de oerbron En-Soph ('Chaos, Gaia en Eros') waar alles uit voortkomt.

Béta's eerst (Sander van Walsum Volkskrant 4 september 2019 p. 19):
Een van de sprekers was Rens Bod, hoogleraar Digital Humanities aan de UvA en auteur van het boek
Een Wereld vol Patronen, dat is genomineerd voor de Libris Geschiedenis Prijs. Hij studeerde natuurkunde & astronomie, letteren en alfa-informatica. ‘Ik heb in de schatkamer van de kennis kunnen dolen’, zei hij eerder in de Volkskrant. ‘Dat geluk is de huidige studenten niet beschoren.’
Daarbij doelde hij niet alleen op het feit dat het bindend studieadvies en het leenstelsel studenten, meer dan in zijn tijd, aan banden leggen. Hij wilde er ook mee zeggen dat een boek als het zijne er zonder de verwevenheid van academische disciplines niet zou zijn geweest. Wetenschap floreert van oudsher bij multidisciplinariteit. Bij kruisbestuiving tussen alfa-, gamma- en bètavakken.

De moraal van het verhaal van Daan Roovers is analoog aan het verhaal van Aluid Truijens. Het continuüm van onbewust onbekwaam naar onbewust bekwaam van de humanistische psychologie Maslow laat zien hoe vaardigheden kunnen worden geoefend. Het gaat er eerst om bewust te worden waarvan je je niet bewust bent. De opgebouwde conditioneringen moeten eerst worden herkend. Integratie vindt plaats wanneer op- en ontlading catharsis gelijkmatig gebeurt.

De mystieke paradox is dat het Lam Gods, het ongemanifesteerde Zelf (Hogere Zelf), draagt of wegneemt de zonden van de wereld. Iets dat onbeweeglijk weerloos is, zelfs niet eens aanwezig, heeft tóch rechtstreeks invloed op wat is. Maar: wanneer het geëist wordt, ontstaat verdrukking. En doet Het zijn mond niet open: wanneer jij het enneagram wil doorgronden, is en blijft het onbegrijpelijk. Zo blijft het hek van het mystieke domein gesloten.

De paradox is dat men de kost gaat voor de baat uit van Titus Maccius Plautus (254-184 v.Chr.) volledig voor de new economy - zeepbel(casino)kapitalisme - het 'Angelsaksische model' live now pay later heeft ingeruild. Voor Japan geldt de paradox dat Japanners horen tot hardste werkers ter wereld, maar is een land met de hoogste staatsschuld.

De Katholieke Kerk had vroeger met de verkoop van aflaten, het verkopen van gebakken lucht een prima winstmodel. Dit winstmodel is in de Westerse wereld door de banken, met het adagium live now pay later overgenomen. Het zal duidelijk zijn dat dit korte termijn winstmodel haaks staat op de kost gaat voor de baat uit van de op de lange termijn gerichte circulaire economie waar Jan Terlouw en Herman Wijffels de aandacht op vestigen.

Onze levensweg op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (mysteriescholen, waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam.

Het boek Tegen de stroom van Hirsch Ballin heeft op een paradigmawisseling op de werkelijkheid te scheppen betrekking en sluit op een ommekeer in het denken aan. In zijn boek Tegen de stroom laat Hirsch Ballin zien hoe de heiligverklaring in Rome werkt. Met dat ik in de voetsporen moest treden van Wouter Bos, mijn politieke leermeester; van Gerrit Zalm en Wim Kok, helemaal zo’n onaantastbare grootheid. ..etc. Wel vind ik dat Europa bij uitstek geschikt is om een aantal zaken aan te pakken laat Jeroen Dijsselbloem zien hoe politici op aarde heilig worden verklaard.

Kiezen we voor Regeneratie of Degeneratie wordt door onze vrije wil en het vermogen tot nadenken bepaald. Om het onbehagen in de maatschappij te verminderen is het wenselijk te kijken hoe Plotinus de ziel waarneemt. Uit de wereldziel komen de individuele menselijke zielen voort, en tenslotte op het laagste niveau de materie. Het is dus niet zo dat ziel uit de materie voorkomt. We zijn juist niet ons brein zoals Dick Swaab en Victor Lamme menen. Primair gaat het om het innerlijke zelf, het metafysisch idealisme van Hegel, Kant en Plato, dat sterk verwant is aan Innerlichkeit in het Duits. Bij Spinoza zijn God en Natuur twee kanten van dezelfde medaille. Het is de ‘intersubjectieve’ relatie van Jurgen Habermas, de psychosynthese van Roberto Assagioli, die beide verbindt.

Zelfbewustzijn, het reflexief bewustzijn maakt het mogelijk de gemeenschappelijke programma’s voor onderwijs en onderzoek van de vijf universiteiten van Basel, Freiburg, Haute-Alsace, Karlsruhe en Straatsburg met de vijf wereldgodsdiensten Hindoeїsme, Jodendom, Boeddhisme, Christendom en Islam te verbinden.

Voor het oplossen van wereldvraagstukken maakt het niet uit of je theïst of atheïst bent we zitten in hetzelfde schuitje. We leven op dezelfde aarde. Het leerproces van Plato laat zien dat er in het gehele heelal niets is dat niet twee kanten heeft – de keerzijden van dezelfde medaille. Het pedagogisch denkmodel, het morele kompas van Plato biedt een context voor zowel de theïstische als de atheïstische wereld. Chaos, onbalans ontstaat wanneer politici geen oog hebben voor de keerzijde van de medaille. Geconcludeerd kan worden dat het morele kompas door het beleid van de overheid niet is toegenomen.

De unificatietheorie kan niet worden uitgevonden want het is de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen . De filosofische opvatting van de Indiase metafysica plaatst de wortel van het kwaad in de differentiatie van het homogene in het heterogene, van het ene in het vele. Het is juist religie, de keerzijde van de medaille, de verborgen 5e Dimensie, het metafysische perspectief, dat het fundament bevat om de mensheid te verenigen, met elkaar te verbinden of met andere woorden Burgerschap en Broederschap te bevorderen.

Het reflexieve bewustzijn verhindert, in de woorden van Duintjer, dat hun geest 'volledig tegenwoordig' in het heden kan zijn. Door over het heden na te denken verdeelt het reflexieve bewustzijn de aandacht met name over verleden en toekomst. We kunnen het heden alleen begrijpen door over het verleden, de historische context na te denken. Om een duurzame samenleving te creëren is het leren begrijpen van het ego belangrijker dan dat er in het universum het Higgsdeeltjes is gevonden. De ommekeer heeft als het ware op reverse engineering betrekking. Politieke en maatschappelijke relevantie van de verlichte vooruitgangsgedachte van de 18e eeuw Wim Couwenberg Civis Mundi Digitaal #5 mei 2011):
Zoals Plato zich bevond op de grens van de
schriftloze en de geletterde cultuur, zo staan we nu op de grens van de geletterde en een digitale cultuur, aldus de filosoof en criticus J.H. Bakker in zijn dissertatie Tijd van lezen (1999). Binnen de interactieve mogelijkheden van de elektronische ruimte zullen als alternatief nieuwe expressiemogelijkheden tot ontwikkeling komen. Toch, zo lijkt mij, zal in de berm van de elektronische snelweg ook in de 21e eeuw nog wel op traditionele wijze gelezen worden door een culturele minderheid die niet bereid is zich geheel aan te passen aan de sterk gecommercialiseerde en vluchtige massa- en beeldcultuur van het computertijdperk.

De paradox is dat politici in zowel Nederland, Europa en Amerika de kloof tussen rijk en arm niet proberen te verkleinen, maar juist beogen te vergroten. Op de Westerse apenrots is Trump, Marine Le Pen en Wilders, de onnatuurlijke kringloop dominant. Het gaat erom dat we ons met het inzicht van de indianen, de sjamanen verbinden. Indianen leven in volledige harmonie, die het bos - dieren, bomen, planten, stenen, rivieren - als bezield beschouwen. Er is een ommekeer in het denken nodig. Het is wenselijk dat het ‘en-en’-denken, het complementaire denken, de interdisciplinaire aanpak, de integrale denktrant meer centraal komt te staan. In het onderzoeksrapport ‘E i V’ wordt de conclusie getrokken dat politieke spelletjes, lees achterkamertjes politiek, het leerproces van Plato niet zullen verslaan.

De Gebruikersinterface (Arief Hühn Brainwash talks NPO2 31 januari 2021):
Van
klikken tot scrollen en swipen. Volgens onderzoeker Arief Hühn zegt de manier waarop we ons door de digitale wereld bewegen veel over wie wij zijn.

Alex Brenninkmeijer, Klaas van Egmond, Jan Terlouw, Herman Wijffels, Ervin Laszlo en Stefan Hertmans tonen de beperkingen van het gevoerde duurzaamheidsbeleid. Het Helder communiceren is juist het probleem volgens Koen Haegens (Volkskrant 27 juni 2019 p. 25) hangt met de in het universum ingebakken paradox samen. Spirituele leraren laten zich niet door een retorisch foefje misleiden. Om de paradox 'E i V' te duiden, gaat het om een grote verscheidenheid aan leraren.

Toon van Eijk Ontwikkelingssamenwerking als westerse modernisering? (Toon van Eijk Civis Mundi Digitaal #9 januari 2012)
Ontwikkeling als de levenskunst van het ‘overstijgen’ van polariteiten In navolging van het eerder vermelde polair-dialectisch werkelijkheidsbesef van Couwenberg, kunnen alleen al in dit artikel de volgende polariteiten worden onderscheiden:
orde-wanorde en reductionistisch-holistisch
• constructief-destructief en psychogeen-sociogeen
• planner-searcher en wetenschap (feiten) - politiek (waarden & normen)
top-down - bottom-up en collectivisme-individualisme
• pro-actief - re-actief en femininiteit-masculiniteit
publiek-privaat en langetermijnoriëntatie-kortetermijnoriëntatie
• overheidssturing-marktwerking
De tegenpolen in paren van tegengestelden (dualiteiten, polariteiten, dichotomieën) kunnen onderscheiden maar niet gescheiden worden. Het zijn paradoxen (schijnbare tegenstellingen) die uiteindelijk de twee kanten van één munt vormen, een eenheid-in-diversiteit, een werkelijkheid met een Janus-gezicht.

Het gaat er niet om de complexiteit van organisaties te vergroten, maar om ze te verkleinen.
Het is nuttig meer bewust te worden van de achtergronden van noodzakelijke lange termijn veranderingen en niet alleen ad hoc korte termijn vraagstukken op te lossen. De begripsverwarring ontstaat hoofdzakelijk doordat we ons met halve waarheden bezig houden. Binnen de traditionele hiërarchische structuren zijn de huidige complexe vraagstukken niet meer op te lossen. In plaats van dat we de systemen steeds complexer en ondoorzichtiger -
Too big to fail - maken moeten we terug naar wat al in 1973 door de econoom E.F. Schumacher: in zijn boek Small Is Beautiful, het spreiden van risico's is aangegeven.

De paradox is dat na de grote beurskrach van 1929 voerde het Amerikaanse Congres in 1933 de Glass-Steagall-wet in om een nieuwe crisis te voorkomen, deze wet werd in 1999 na een intense lobby van de financiële sector weer opgeheven. Opvallend is dat Bernard van Praag in 2011 voorstelt op langere termijn op Europees niveau een Glass-Steagall-achtige structuur aan de Europese banken bindend op te leggen.

De onontwarbare belangenverstrengeling tussen politici en bedrijfsleven en door mismanagement met de mantel der liefde te bedekken heeft tot gevolg gehad dat zowel bij toezichthouders, CEO's en politici nu het vermogen ontbreekt om meerwaarde te creëren. De paradox is dat in plaats van politici en het bedrijfsleven systemen steeds complexer maken dient volgens E.F. Schumacher om het spreiden van risico's te bevorderen Small Is Beautiful centraal te staan. Om tekortkomingen, het markt- en overheidsfalen te camoufleren maakt het Westen van het oeroude zondebokmechanisme gebruik. De self-medication van Geert Wilders waar Arnon Grunberg over schrijft (de Volkskrant 7 maart 2017) heeft op het zondebokmechanisme betrekking. Om zijn incompetentie als politicus te camoufleren past hij het zondebokmechanisme toe. Étienne de La Boétie was een geestverwant en boezemvriend van Michel de Montaigne. Hij wilde zichzelf leren kennen zoals zijn boezemvriend hem gekend had (p. 131 Anton Blok De vernieuwers de zegeningen van tegenslag in wetenschap en kunst, 1500-2000). Het mechanisme tussen micro en marcro, dat door Étienne de La Boétie is onderkend, is nog steeds actueel.

Culturen ontmoeten elkaar niet – of toch wel? Belangrijke stap voorbij het vrijblijvende multiculturalisme (Heidi Muijen Civis Mundi Digitaal #63 augustus 2018):
Bespreking van: Edwin Hoffman & Arjan Verdooren, Diversity Competence. Cultures don't meet, people do. Bussum: Uitgeverij Coutinho, 2018.
Het boek betekent een belangrijke stap voorbij het vrijblijvende multiculturalisme. Daarom is het zeer te waarderen hoe de auteurs met het boek uitdrukking geven (en dit deels expliciteren) aan een filosofische en ethische stellingname van pluraliteit.
De kanttekening betreft de vraag of de openheid waartoe het TOPOI-model kan uitnodigen op basis van het oprekken van de notie van ‘normaliteit’ een ambivalentie inhoudt bij het maken van die insluitende beweging. Daarmee dreigt filosofisch gezien ‘het andere’ in het eigen kader te worden ingesloten en daarmee in zekere zin ontkend. Een vrijere vorm van inclusie gaat niet zozeer uit van het hanteerbaar maken van dimensies in communicatie (zoals het doel van het TOPOI-model is) maar richt zich op de kwaliteit van de relatie en van de ontmoeting. Inclusie betekent dan het open staan voor ‘het andere’ vanuit een
niet-weten en een fundamentele gelijkwaardigheid, wat hier als een derde positie is benoemd en die wellicht makkelijker in andere media dan in de taal tot uiting kan komen.
In andere bijdragen aan dit tijdschrift heb ik een poging beschreven hoe deze weg zowel filosofisch als in verschillende media vormgegeven zou kunnen worden op basis van het Rad van interculturele levenskunst.

Gezien de onzekere situatie op de financiële markten is een ding wel duidelijk dat in plaats van het consumentisme aan te wakkeren zal onze premier aan het emancipatieproces (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ of aan de voedingsbodem van zijnsontwikkeling meer aandacht dienen te besteden. Het Dikke Ik heeft een morele tunnelvisie waarin alleen het eigen, individuele geluk telt. Nederland is een vrij land, iedereen heeft kansen om vooruit te komen. Als je dat niet lukt, dan is dat je eigen schuld.

Om de risicobeheersing in de financiële sector te verbeteren en onze politici voor falen te behoeden, is het niet effectiever dat we eerst in betrouwbare informatiesystemen investeren? De homo sapiens gebruikt een moreel kompas. Daarentegen is het voor de mensheid onmogelijk een robot een moreel kompas aan te leren. Primair gaat het om een cultuurverandering binnen het politieapparaat en niet om een goed huwelijk tussen ict en agenten te smeden.

De ont-maskering van de Amerikaanse media of Amerikaanse media zijn schoothondjes van politieke elite (Derk Jan Eppink Volkskrant 3 augustus 2016 p. 21):
WikiLeaks hangt met zijn publicatie van e-mailwisselingen niet alleen als donkere wolk boven de Democratische partij, maar ook boven Amerikaanse media. Mainstream media gedragen zich als schoothondjes tegenover Democratische kopstukken, blijkt uit onthullingen van Wikileaks. Amerikaanse media zijn niet meer de spiegel van de samenleving maar buiksprekers (onderbuikgevoelens, 'Dikke Ik'-debat) van het politieke establishment.

Het eeuwige complementaire principe Yin en Yang (Tao, ‘Hoofdroute’) of het mechanisme 'These + Antithese = Synthese', de wederkerigheid tussen 'Chaos - Gaia - Eros' en het 'Goede - Ware - Schone' van Plato symboliseert de oerbron (perpetuum mobile) van de evolutionaire kringloop.

Om ons levensgeluk op aarde te vergroten richten Jacobine Geel, Roxane van Iperen, Stientje van Veldhoven en Merel van Vroonhoven zich op het verbinden, terwijl met name Jeroen Dijsselboem, Niek Jan van Kesteren, Rogier van Boxtel en Ed Nijpels zich vooral richten op de schoorsteen moet blijven roken. Het werk van de opperlobbyist Niek Jan van Kesteren c.s. concentreert zich om alles zoveel mogelijk bij het oude te houden. Het betekent dat het belastingparadijs Nederland voor investeerders (grote multinational) zo aantrekkelijk mogelijk moet blijven. Het millennia oude vraagstuk van de schijnbare paradox, de contradictio in terminis zal een quantumcomputer niet oplossen.

Darwin op het wereldtoneel (Marcia Luyten Volkskrant 24 juni 2020 p. 27):
Grote, ingrijpende gebeurtenissen die ons overvallen zijn door Nassim Taleb ‘Zwarte Zwanen’ genoemd. Onze samenleving wordt alsmaar complexer; door meer afhankelijkheden, van bijvoorbeeld technologie of aanvoer uit Azië, en als gevolg gaan we meer zwarte zwanen zien. Je kunt ze niet voorspellen, zegt Taleb. Je moet een ‘robuustheid’ inbouwen om negatieve gevolgen te ondervangen en positieve te benutten.
De beste strategie vind je op de tast: verschillende dingen uitproberen en de praktijk voortdurend bijstellen.
Als pandemie is covid-19 een duel tussen systemen. Het virus als schoolexamen, een stresstest voor grotere complexe problemen die ons bedreigen, zoals klimaatverandering. Zie hier een nieuw soort strijd waarin economie en schokbestendigheid de rangorde op het wereldtoneel gaan bepalen. Alleen de best aangepaste systemen floreren. Darwin danst op het wereldtoneel.
De geestesgesteldheid van de democratie is voor het zoekend beleid maken beter uitgerust dan de autoritaire leider: die floreert bij (schijn)zekerheid. Maar dat vereist een gretigheid om te leren. In de wereld van complexe problemen en zwarte zwanen is evalueren niet iets voor achteraf.
Toetsen is verplichte alledaagse kost.

Een duurzame en sociale wereld van Kate Raworth is niet nieuw, maar heeft betrekking op de complementariteit tussen de levensboom en de boom van goed en kwaad in Genesis 3 22, maar ook op het boek Als jouw leven een cirkel is, waar sta je dan? van Inez van Oord. Het universele mechanisme dat aan deze wederkerigheid ten grondslag ligt wordt door het antropisch principe, de passiviteit van de natuurconstanten tot uitdrukking gebracht. De passiviteit van de natuurconstanten in ons heelal staat tegenover de groepsdynamiek in een organisatie, de groepsdynamiek in de samenleving, binnen een natiestaat en buiten een stelsel van natiestaten. De multiculturele samenleving is niet mislukt, we zijn pas net op weg naar universele broederschap.

Fysici beogen het leven op aarde te verklaren, de paradox is echter dat juist technologische kennis aan de onleefbaarheid, de wereldwijde milieucrisis bijdraagt.

In het Westen beogen de fysici Edward Witten en Robbert Dijkgraaf de trilling in het universum met behulp van de snaartheorie te onderbouwen. Het Oosten daarentegen verwijst naar de Sankhya-filosofie . Dit gezichtspunt verklaart het fenomeen van de 'Vrouwelijke en Mannelijke' energie in het heelal. We vinden een wet van periodiciteit, de Eeuwige wederkeer, die door het getal zeven wordt beheerst.1
1) L.B. Hellenbach,
Die Magie der Zahlen, 1882, blz. 20.

N. Beintema De kracht schuilt in de wederkerigheid - Hoe genomics en maatschappij elkaar versterken (p. 33):
Vandaag staat de gedachtewisseling in de context van ‘wederkerigheid’ tussen wetenschap en samenleving en dat is, om met Hegel en Marx te spreken, terecht: via These (het primaat van de wetenschap) en Anti-these (het primaat van de samenleving) komen we tot Synthese (wederkerigheid of co-evolutie van wetenschap en samenleving).”

De Ellips van (Ewald Engelen De Groene Amsterdammer 2 juli 2020 p. 9) heeft op de onnatuurlijke kringloop betrekking. Een gesloten lus ontstaat wanneer we de hokjesgeest laten overheersen.

Voor de spirituele transformatie, de immateriële wereld in de hemel gelden analoge spelregels als in de materiële wereld op aarde.

Bhagavad Gita
Hoofdstuk 2 De zaken op een rijtje zetten - vers 20:
(20) Derhalve, om het maar eens duidelijk te stellen: feitelijk begon je nooit met leven noch zal je er ooit mee ophouden te leven; je werd nimmer geboren, noch zal je ooit echt sterven. Evenzo reïncarneer je ook niet in dat opzicht; de ziel zoals die is, wordt nooit geboren, is eeuwig en constant. Hij is er vanaf de eerste dag van de schepping en hij houdt nooit op te bestaan als het lichaam zijn einde vindt.
Hoofdstuk 4 Het bewustzijn verenigen in het brengen van offers en in filognosie:
(7)
O zoon van Bharata, waar en wanneer er ook maar een afname is van de rechtschapenheid en het onrecht overweegt, manifesteer ik mezelf op dat moment.
(8) Opdat zij die dorsten naar de waarheid een leven mogen hebben en de onverlaten een halt wordt toegeroepen, verschijn ik generatie na generatie ten tonele met de bedoeling de weg van de menselijke principes van de waarheid, de zuiverheid, de boete en het geweldloze mededogen opnieuw te vestigen.

Het was mevrouw Vermeulen van ISIS, die me, op basis van het boek De Hiërarchie van Mededogen,10 esoterische instructies van G. de Purucker (p. 65) expliciet naar dit vers in de Bhagavad Gita verwees

Het dialectische model 'Evenwicht door Tegenwicht' (checks and balances) laat net als de 'law of one' 'Zaaien en Oogsten' (carbage in carbage out) zien hoe het mogelijk is de Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap in de maatschappij te bevorderen.

In het Westen heeft de democratische macht van de staat het christendom als credo vervangen. De paranoia (deze mentaliteit heeft dezelfde wortels Demon est deus inversus), oftewel de marktfundamentalisten in het Westen kunnen met de moslimfundamentalisten in het Oosten worden vergeleken. De wetmatigheden in het universum werken zodanig dat secularisering als het ware automatisch de tegenhanger fundamentalisme oproept.

De koloniale leeslijst
Molen en palmboom (Saskia Pieterse en Lisanne Snelders De Groene Amsterdammer 17 september 2020 p. 59-61):
Met de Max Havelaar zou Multatuli Nederland van het koloniale denken hebben bevrijd. Maar met de roman was de dekolonisatie niet voltooid. Die moest nog beginnen.

200 jaar Multatuli: hij is actueler dan ooit (Casper Luckerhof Volkskrant 18 februari 2020 p. 23):
Het Multatuli-jaar is maandag officieel begonnen. Wat heeft deze schrijver uit de 19de eeuw ons nu nog te vertellen? We vroegen het kenners.
Kenners weten aan de telefoon hun euforie nauwelijks te onderdrukken. Ze zijn het er unaniem over eens: als schrijver en denker is Multatuli nog altijd uiterst actueel.
Volgens Etty is dat echter maar één van de redenen waarom Multatuli nog steeds
actueel is. ‘Veel maatschappelijke discussies die we nu voeren, bijvoorbeeld omtrent excuses over het slavernijverleden, staan allemaal keurig in de Max Havelaar.’ In die roman, gepubliceerd in 1860, bekritiseerde de schrijver het corrupte koloniale regeringssysteem van Nederlands-Indië, en stelde hij het leed van de Javaan centraal.
Authentiek
‘De melodie van het proza, de woordkeus, de ironie, hij kon gewoon ontzettend goed schrijven. En dan was het ook nog een volkomen authentiek en zelfstandig denker. Multatuli zei:
de roeping van de mens is mens te zijn. Daar draaide het bij hem allemaal om.
Zoeken naar nieuwe vormen
‘Neem het medium De Correspondent en de uitgeverij Das Mag’, zegt Rock. ‘Dat zijn echt
vernieuwende instituten die – net als Multatuli destijds deed – op speelse manieren proberen de macht te bekritiseren en misstanden aan te kaarten. De scheidslijn tussen literatuur en non-fictie is daarbij dun. Dat is écht typisch Multatuli, die had er een hekel aan om in hokjes te denken. Hij hield van mengvormen.’ Maar als Rock een hedendaagse schrijver moet noemen die echt in de geest van Multatuli schrijft, is het even stil. ‘Poeh daar moet ik even over nadenken.’ Dan: ‘Ja, het blijft natuurlijk wel Multatuli...’
Later, aan het eind van het gesprek, komt hij er toch nog even op terug. ‘Vooruit: David Van Reybrouck.’

Met behulp van de 'Bewustzijnsschil' beoogt het rapport 'E i V' aan het oplossen van het raadsel wat is bewustzijn een steentje bij te dragen. Het referentiekader, het 5Ddenkraam van de evolutionaire 'Bewustzijnsschil' en het gezichtspunt van de Unificatietheorie hebben vrijwel dezelfde uitkomst als het boek In Einsteins achtertuin van Amanda Gefter opgeleverd. Het 5Ddenkraam is op het oeroude ether-paradigma gebaseerd.

Gerrit Teule: Geest en ziel zijn de binnenkant van elektromagnetisme en elektromagnetisme is de buitenkant van geest en ziel.

Klaas van Egmond heeft het in het interview over dezelfde mechanismen. In het rapport ‘E i V’ komen deze mechanismen met het ‘en-en’/’of-of’ mechanisme, de ether van Jan Börger overeen.
Jan Börger:
De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voor zich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd. is een andere manier om de twee in één (‘De eeuwigheid van de pelgrim’), de 'geest-ziel' ('draad-ziel', 'Logos en Psyche', 'zevende - en zesde zintuig') weer te geven. In het leven worden schommelingen door bv-Ego veroorzaakt. In dit kader kan ook aan de ring i worden gedacht. De imaginaire eenheid maakt het mogelijk innerlijke tegenstellingen te overbruggen en daarmee de heelheid van het verdeelde innerlijk te herstellen.

Het boek Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond bevat de rode draad (Axis Mundi). Het wiskundige model van de chaostheorie maakt het mogelijk het wiskundige model, de driehoek van Pythagoras te ontcijferen (‘E i V’ hoofdstuk 7.2). De Theorie van alles heeft op de evolutie van onze zielen, die uiteindelijk in het omegapunt zullen convergeren, betrekking. De Triade draait om de synthese van de alfa-, béta- en gammawetenschepen.

Wederkerigheid (enantiodromie) verbindt het tijdelijke karakter van het leven op aarde met het eeuwige tijdloze van het leven in het universum. Wederkerigheid heeft, op de wisselwerking (enantiodromie), op de relatie tussen Geest en Lichaam (Immateriële- en Materiële wereld), op het spanningsveld Idealisme en Materialisme betrekking.

Het gaat er om, zoals eerder Jared Diamond heeft betoogd, een manier te vinden om mensenmassa’s in bedwang te houden. Volgens Jared Diamond zijn daarvoor de religies uitgevonden. Maar dit is niet waar. Religies zijn niet uitgevonden, maar maken deel uit van ons innerlijke bewustzijn. De wet van harmonie, de karmische wet is met antropogenese verbonden. Antropogenese geeft een aanwijzing voor de oplossing van het lastige vraagstuk van de oorsprong van het kwaad, en laat zien dat de mens zelf het ENE scheidt in verschillende tegengestelde aspecten (De Geheime Leer Deel II p. 309).

Het Higgsdeeltje is aangetoond en nu ligt er de uitdaging aan de metafysica, de keerzijde van de medaille, de onderliggende eenheid in verscheidenheid, de diepere samenhang te ontcijferen. Anders gezegd het Higgsdeeltje, het Godsdeeltje weerspiegelt de eenheidsvisie, de ‘E i V’. Het Higgsdeeltje heeft de symmetrie, de vier bij vier matrix van het standaardmodel doorbroken.

Stelling: Voor een juiste balans tussen individuele en collectieve belangen dienen net als 'Kerk en Staat' het 'publieke en private' domein duidelijk door een derde domein (Wet van harmonie, ‘bron van harmonie’) van elkaar te worden onderscheiden. Het privatiseren van de publieke sector komt er in feite op neer dat de overheid in eigen doel schiet. Door het stuur uit handen te geven los je geen problemen op.

Net als 'Geest en Lichaam' zijn 'Moraal en Cultuur', de grote Wet ('Law of one') van de Gulden regel, de moraal van het verhaal onlosmakelijk met elkaar verbonden.

'Survival of the fittest' wordt vaak verward met 'het recht van de sterkste'. Een organisme hoeft echter niet de 'sterkste' te zijn om betere overlevingskansen te hebben dan anderen. Een betere camouflage of beter vluchtgedrag kunnen overlevingskansen vergroten en er voor zorgen dat een organisme 'the fittest' is. Het dier dat het best is aangepast aan diens omgeving en daardoor de beste overlevingskansen heeft, is de 'fittest'.
Het betekent al helemaal niet dat de 'sterkste' het morele recht heeft te doen wat hij wil met de 'zwakkere' met de motivatie dat dat nu eenmaal zo werkt in de natuur.

Voor bewustzijn, de 'bewustzijnsschil' geldt de paradox dat wanneer je dit verschijnsel wilt verklaren je er achter komt dat je feitelijk nog niets weet.

Het gaat in het kwantumvacuüm om de virtuele scheidslijn tussen twee polen (syzygieën), het aardse ('Bewustzijnsschil') en het hemelse (Akasa), om karma en dharma. Het draait primair om de geestelijke wederhelft of Syzygos.

Het weegschaaltje van Paul Brill laat juist zien dat de Russen niet voor de manipulatieve spelletjes van de Amerikanen onderdoen. De inzichten van de twee Russinnen H.P. Blavatsky en Ayn Rand en hun drie axioma's staan diametraal tegenover elkaar. Het is belangrijk je krachtbron, lees eeuwige levensbron aan te boren die zorgt dat je doorgaat. Het gaat uiteindelijk om de éne werkelijk waarin zowel het gezichtspunt van H.P. Blavatsky als van Ayn Rand naar voren komt. Ayn Rand baseert zich op het bestaan. H.P. Blavatsky belicht niet alleen het niet-‘bestaand’ (onbestaande) maar ook het ontstaan, de blauwdruk, die aan de schepping ten grondslag ligt. H.P. Blavatsky belicht de twéé kanten van één medaille en het heeft op de relatie De Ander als spiegel betrekking.

Wat is het verschil tussen de protesten in hongkong (Volkskrant 12 mei 2020) en de rassenrellen in de VS (Volkskrant 2 juni 2020)? Het leerproces op aarde was al bekend bij Socrates en Plato, maar ook al bij Zarathoustra en Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita (Tegenstellingen, 5D-concept en Ethisch reveil). Zonder te streven naar waarheid en rechtvaardigheid is een duurzame vrede niet mogelijk. Dus door waarheid en rechtvaardigheid centraal te plaatsen is een betere risicobeheersing mogelijk. De gemeenschappelijke oplossing is these + antithese = Synthese, rascisme + antirascisme, criminaliteit + antiecriminaliteit etc. en berust op de supersymmetrie, de 'Mannelijke en Vrouwelijke' energie in het universum, de Eenheid in Verscheidenheid.

De schijnbare paradox , de supersymmetrie van de 'Mannelijke energie en Vrouwelijke energie' heeft op de wederkerigheid, de schijnbare paradox in het heelal betrekking. De menselijke psyche, de 'Mannelijke energie en Vrouwelijke energie' verbindt het verleden met de toekomst en vice versa. Het evenwicht door tegenwicht (Macht en Tegenmacht), het balansmechanisme, these + antithese = synthese, dat Wim Kok en Tjeenk Willink van de PvdA hanteren was al in de Bijbel bekend. Of zoals Carola Schouten van de ChristenUnie de in het universum ingebakken paradox correct samenvat: 'Alles wat goed gaat is uw verdienste en alles wat fout gaat is de schuld van de afzonderlijke landen?' In het rapport ‘E I V’ staat religie in het bijzonder voor levenskunst, de moraal van het verhaal. De integratie van vier disciplines, de vier pijlers rekenkunde, sterrenkunde, meetkunde en muziek heet volgens de telling van Pythagors 5, de kwintessens, Broederschap.

Het leven is geen probleem dat opgelost moet worden, maar een mysterie. Het 5Ddenkraam laat net als de driehoek van Pythagoras, de levensboom en het enneagram zien dat het goede nieuws is dat er een [zelfregulerend zelfreinigend, zelfgenezend, zelfhelend vermogen, homeostase (sociologie) of (fysiologie)], als het ware een 'Checks and Balances' in het universum zit ingebakken. Het gaat er om de schijnwaarheden, de schijnheiligheid in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren.

Jaap van Ginneken volgt in zijn wetenschappelijke discipline dezelfde route als de managementgoeroes Manfred Kets de Vries en Irene Sinteur. In zijn pamflet In tijden van besmetting toont Paolo Giordano er is niets nieuws onder de zon. Jaap van Ginneken, Paolo Giordano, Hanke Lange, Irene Sinteur c.s. tonen in hun publicaties de '''enerverende stap van manager naar bestuurder.

In de hoofdstukken 14 en 18 van de Bhagavad Gita worden de drie guna's sattva, rajas en tamas uitgebreid behandeld. De eeuwige wijsheid en zijn ethische consequenties vormen de hogere gemeenschappelijke grondslagen die aanwezig zijn in alle grote godsdiensten van de wereld. Het brengt het in het universum verborgen harmonische ordeningsprincipe, het basismechanisme ‘These + Antithese = Synthese’ tot uitdrukking.
Bij de
drie guna’s tamas (these) + rajas (antithese) = sattva (synthese) of zoals bij een atoom tamas (electron) + rajas (neutron) = sattva (proton) draait het om het principe van de ‘eenheid der tegendelen’, het overbruggen van tegenstellingen, het principe van complementariteit dat al door Heraclitus naar voren is gebracht.

Tim Boyd Wijs geworden (Theosofia maart 2015):
In Sanskriet is prajna de term voor wijsheid. Hetzelfde woord wordt in het boeddhisme gebruikt voor één van de zes
paramita’s (deugden of perfecties). De gebruikelijke praktijk is dat ieder van de paramita’s wordt gezien als een tegengif tegen sommige van onze beperkingen. Zo is de paramita van vrijgevigheid een tegengif tegen een bekrompen of benauwde geestesgesteldheid; geduld is een tegengif tegen woede; meditatie is een tegengif tegen een gebrek aan concentratie. Er wordt gezegd dat wijsheid het tegengif is tegen alles, omdat zij de fundamentele oorzaak van onwetendheid aanpakt – verkeerde kennis. Simpel gezegd, we zijn wijs als we de dingen zien zoals ze zijn. Wijsheid kan het gewaarworden van werkelijkheid worden genoemd. De Stem van de Stilte zegt dat de sleutel tot prajna van de mens een god maakt.

Om het evenwicht te herstellen beoogt de theosofie aan de hand van de paramita's, DE NIEUWE TIEN GEBODEN - gedragsregels voor de moderne tijd tegenwicht te bieden. In de Stem van de Stilte licht H.P. Blavatsky de paramita’s toe.

Ik mis het om me immuun te voelen voor gevaar (Sonja Buljevac Volkskrant 6 juni 2020 Zaterdag p. 13):
‘Ja’, zei mijn vader kalm, ‘zo was het bij ons ook.’ Alleen werden zij in de trein naar Servië niet tegengehouden door boa’s zonder wapenstok, maar door militairen met kalasjnikovs. Na zo’n gesprek is het moeilijk nog te zeggen dat je de kroeg mist.
Mijn ouders en ik praten vaak over de toekomst. Geduldig luisteren ze naar mijn zorgen over studie, werk en hoe dat moet ‘na de crisis’, ook al voel ik me soms een aansteller. Dit is slechts een fractie van de onzekerheid die zij hebben ervaren toen ze lang geleden, gewapend met niet meer dan een rugzak vol kleding en boeken, in Nederland belandden. Misschien zijn zij juist daarom hoopvoller over de situatie dan ik. Uiteindelijk komt het goed, leren ze mij, zelfs als je je dat nu niet kunt voorstellen.

De paradox is nu waarom juist Jeroen Dijsselbloem tot de nieuwe voorzitter van de Onderzoeksraad voor Veiligheid en tot voorzitter van Natuurmonumenten is gekozen. De koopman regeert in Nederland. De carrièrrepoliticus Jeroen Dijsselbloem is een marionet, de intellectuele hofnar, de gelovige in een ontwrichtend economisch systeem geworden.

Jeroen Dijsselbloem, president van de Eurogroep wekt in Nederland de indruk dat hij met de Big Bazooka de economie, de banken heeft gered, een probleem heeft opgelost, maar in Brussel is nog niet het begin van een oplossing in zicht. Het onderzoeksrapport 'E i V' toont aan dat juist het tegendeel het geval is. De Big Bazooka is slechts een losse flodder, die de economie heeft opgeblazen. Jeroen Dijsselbloem heeft het fundamentalisme van het VVD-foefje van Frank de Grave overgenomen. Jeroen Dijsselbloem is deel van het probleem geworden. Voor aanvullend commentaar zie ook Rutger Bregman, Dick Pels, Noortje Blokhuis en Ted van Hees (Laura de Jong en Hans Wansink Volkskrant 22 maart 2017 p. 25).

Pieter Winsemius (Volkskrant 30 oktober 2009): Werkgevers doen aan stemmingmakerij
Bernard Wientjes en Loek Hermans, voorzitters van VNO-NCW en MKB-Nederland, bepleiten een inperking van de in hun ogen bedenkelijke rol die natuur- en milieuorganisaties spelen bij procedures rond de aanleg van wegen en dergelijke. Het ontwerp voor de Crisis en herstelwet gaat hen niet ver genoeg. De natuur- en milieuorganisaties moeten gewoon hun mond houden als de politiek heeft gesproken.

Bert Wagendorp vat in zijn column Macht en tegenmacht de onmacht van de grootmachten samen. Dit vraagstuk houdt de gemoederen al millennia bezig en heeft op het fenomeen van de narcistische paradox (conditionering, bubbel, blinde vlek) betrekking. Bert Wagendorp voelt met zijn boek Masser Brock de huidige tijdgeest uitstekend aan.

Het armpjedrukken waar Bert Wagendorp (Volkskrant 11 november 2017 p. 3) op wijst is niet nieuw en sluit aan op in hoeverre geldt de 'fact free-politics' ook voor Nederland? Hoekstra (voorheen Shell) zei dat de bedrijven 'heel koud en klinisch naar het fiscale beleid' kijken. Helaas is het Herman Wijffels c.s. nog niet gelukt om het machtsevenwicht in de financiële sector op basis van 'Evenwicht door Tegenwicht' (checks and balances) te herstellen. Wellicht dat de resultaten van het onderzoek naar de ruim 4000 deals die de Belastingdienst sloot met buitenlandse bedrijven dat eind 2017 van start is gegaan een ommekeer in het denken te weeg brengt. We staan nog maar aan het begin van een ontwikkeling en het kost veel moeite om wat Herman Wijffels noemt de 'oude financiële software' te updaten. Wij vinden dat we op korte termijn moeten toewerken naar een nieuw financieel curriculum. Het is een gezamenlijke opgave van de hogere onderwijsinstellingen, de bancaire sector én het bedrijfsleven om de veranderende behoeften in de praktijk te vertalen naar veranderingen in de opleidingen. Dit geldt voor het opleiden van toekomstige financiële experts, en voor het bijscholen van de huidige. Wij nodigen het onderwijsveld en de duurzame bedrijvensector uit om deze handschoen samen met ons op te pakken. (Richard Kooloos, hoofd Duurzame Ontwikkeling ABN AMRO & Bas Rüter, directeur Duurzaamheid, Rabobank) - Volkskrant 24 november 2014 p. 22.

Ervin Laszlo laat in zijn boek het CHAOSPUNT de wereld op een tweesprong zien dat de beschavingstransformatie, die in het holos tijdperk plaatsvindt op eerdere transformaties voortbouwen. Dat er in de natuur geen grenzen bestaan, het Non-lokaal bewustzijn is niet alleen voor wetenschappers, maar vooral voor politici een zeer heikel punt.

Het verslag van Frank Visser van de manifestatie “Klaar om te wenden?” bij het afscheid van ex-SER voorzitter Herman Wijffels op vrijdag 31 maart 2006 laat zien dat er wel degelijk een verband ligt. Om met het veranderen van de structuur een begin te maken is de strategie “Klaar om te wenden?” nog steeds hoogst actueel.
Spiral Dynamics is kort gezegd een theorie over de ontwikkeling van waardepatronen in de mens en de samenleving, die door de Amerikaanse psycholoog Clare Graves – een tijdgenoot en geestverwant van Maslow -- is ontwikkeld.
Don Beck is net terug van een bezoek aan het Midden-Oosten, waarvan hij op de hem eigen wijze verslag deed. Hij poneerde de uitdagende stelling dat het in het huidige Midden-Oosten niet om religie gaat, zoals het in het toenmalige Zuid-Afrika niet om ras ging, wat betreft de kern van het conflict. Veeleer zijn er
botsende waardepatronen, die aan het licht gebracht moeten worden voordat aan een oplossing kan worden gedacht.
Op basis van Spiral dynamics is het mogelijk integrale, gemeenschappelijke visies, een
gemeenschappelijk verhaal te ontwikkelen.

Het woord religieus komt van het latijnse woord religare, dat verbinden betekent. Religare betekent dat je iets uit het zichtbare verbindt met het onzichtbare, dat je het materiële verbindt met het geestelijke. Anders gezegd: religie is de verbinding tussen de non-lokale causaliteit in de hemel en de lokale causaliteit op aarde.

De telling van Pythagoras brengt niet alleen de ultieme symmetrie van 'Zaaien en Oogsten' (reciprociteit), maar ook de in het heelal, de in de ruimte verborgen absolute eeuwige perpetuum mobile, de universele beweging (een beweging van bijvoorbeeld '4 naar 5' en vice versa of 'abiogenese naar autopoiese' en vice versa) of trilling tot uitdrukking. Spreken (het woord is vlees geworden), maar ook muziek kan niet tot geluidstrillingen worden gereduceerd, veroorzaakt door een specifieke omgang met stukken materie. Het gaat wel degelijk om de ‘muziek der sferen’. De getallen van Pythagoras beelden een harmonische relatie, een specifieke categorie van betrekkingen, de verborgen 5e Dimensie, Synthese uit. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper. De hamvraag blijft wat is de oerbron van deze beweging of trilling?

De Lagere Tetraktis op aarde staat tegenover de Hogere Tetraktis in het universum. Plutarchus onderscheidt de lagere en hogere Tetraktis (Deel II p. 682,683), de aardse - en hemelse Tetraktis (p. 688). Samen vormen deze een lemniscaat (Lorenz Attractor), die het aardse met het hemelse verbindt. De aardse - en hemelse Tetraktis komen met het gemanifesteerde - en ongemanifesteerde universum overeen.

Niet alleen hypothesen van de natuurkunde, maar ook hypothesen van de geestkunde berusten op creativiteit. Het grote verschil is dat de stellingen van de natuurkunde, zoals bijvoorbeeld het Higgsdeeltje kunnen worden geverifiëerd. De stellingen van de geestkunde gelden voor een individu en een collectief - we leven allen in ons eigen referentiekader (Amanda Gefter) - en worden door er is niets nieuws onder de zon, de eeuwige wederkeer van de geschiedenis onderbouwd. Om dichter bij de waarheid te komen volgt het onderzoeksrapport ‘E i V’ het pad van de Axis Mundi.

De in de kosmos verborgen repeterende patronen zijn al door Vyâsadeva in zijn boek Bhagavad Gita onderkend en door misschien wel een van de grootste radicale vernieuwers H.P. Blavatsky in een nieuw perspectief geplaatst. De intuïtieve kennis van de verborgen krachten, de herhalende patronen in de natuur worden in het oeuvre van Ervin Laszlo en van Wim van den Dungen opnieuw tot uitdrukking gebracht.
Ervin Laszlo & Anthony Peak laten in hun boek Onsterfelijke geest wetenschap en de continuïteit van bewustzijn buiten de hersenen zien dat door te bewijzen dat bewustzijn aan de basis van de kosmos ligt en bovendien onsterfelijk is in de diepere, niet gematerialiseerde sfeer, dat het doel van het bewustzijn is om zich te manifesteren in levende wezens om op deze wijze voortdurend te evolueren.
* Onderzoekt bevindingen over het voortbestaan van bewustzijn buiten het leven om, met inbegrip van bijna-doodervaringen, communicatie na de dood en reïncarnatie.
* Legt uit hoe dit juist correleert met de allerlaatste natuurkundige theorieën over superstrengen, informatievelden en energiematrices.
* Onthult hoe bewustzijn zich in levende wezens manifesteert om haar evolutie voort te zetten.

De beroemdste uitspraak van de legendarische strateeg Sun Tzu: Het toppunt van bekwaamheid is de vijand verslaan zonder te vechten. De Bhagavad gita leert dat het al millennia bekend is oorlog te voeren zonder wapens. Hoe het dus mogelijk is om de vrede te bewaren. Maar een platte organisatiestructuur leidt niet automatisch tot een kwalitatief betere besluitvorming. De beroemdste uitspraak van de legendarische strateeg Sun Tzu: Het toppunt van bekwaamheid is de vijand verslaan zonder te vechten. De Bhagavad gita leert dat het al millennia bekend is oorlog te voeren zonder wapens. Hoe het dus mogelijk is om de vrede te bewaren. Maar een platte organisatiestructuur leidt niet automatisch tot een kwalitatief betere besluitvorming.

De natuurfilosofie verbindt de fysica met de metafysica, de geestkunde. Een ommekeer in het denken ontstaat wanneer de natuurfilosofie in de geest van The Advancement of Learning van Francis Bacon weer centraal komt te staan. De schoonste energietransitie is hoe richten wij onze levensenergie. Om bewustwording, het bewustwordingsproces, een paradigmawisseling te bevorderen spelen niet alleen klimaatwetenschappers, maar ook kunstenaars (cultuur) zeker een belangrijke rol. Kunst maakt het mogelijk de onkenbare oerbron (zonder grenzen) van de concentrische cirkels, de triade 'Gödel, Escher, Bach', 'Er zou een hele nieuwe publieke sfeer kunnen ontstaan die we nog niet kennen' te duiden.

Natuurfilosofie maakt het mogelijk het eenzijdige wereldbeeld van Realpolitik van Elmar Hellendoorn te doorbreken.

H.P. Blavatsky toont de in de theosofie verborgen paradox. Zij noemde mij een 'onnozele domkop' (dumskull) om te veronderstellen dat iets ooit goed in woorden uitgedrukt kan worden. Maar zij glimlachte en knikte instemmend, en zei dat ik het echt beter onder woorden gebracht had dan iemand anders het ooit gedaan had, en ook beter dan zij dat zelf kon. H.P.B. is de laatste tijd erg mild geworden. "Stomkop" placht zij de doorsnee student te noemen.

In Den Haag Omwaarderen (Aukje van Roessel De Groene Amsterdammer 7 mei 2020 p. 11):
Het zijn gouden tijden voor cabaretiers, nu Nederlandse waarden die eens zo belangrijk leken in een klap omgedraaid zijn.
Maar als ik zoek naar de vertaling van het Duitse woord Umwertung vang ik bot of kom uit op ‘herwaarderen’. Dat laatste is niet hetzelfde met wat Friedrich Nietzsche volgens mij met zijn beroemde uitspraak bedoelde en wat nu van toepassing lijkt op wat er als gevolg van de coronacrisis in Nederland gaande is: eine Umwertung aller Werte.
Ook bestuurlijk Nederland is aan het omwaarderen. Jarenlang was decentralisatie het motto. De beslissingsbevoegdheid zo dicht mogelijk bij de burger leggen gold als bestuurlijke wijsheid. Dat zou goed zijn voor de democratie, voor het draagvlak onder burgers, en dichtbij beslissingen nemen zou bovendien maatwerk mogelijk maken. Maar ook en vooral ging het verleggen van vele bevoegdheden van het rijk naar gemeenten gepaard met bezuinigingen. Dat kwam de schatkist van het rijk goed uit. Maar sinds corona haar intrede deed, hoor ik toch echt weer vaker dan voorheen mensen pleiten voor centralisatie. Dat biedt overzicht, is eerlijker bij de verdeling van schaarste en maakt van Nederland geen lappendeken. Geld speelt even geen rol.
Het CDA wil die boeren terug, opdat de orde wordt hersteld. Rechts-extremisme, antisemitisme, fake nieuws, boreale praat van Forum-leider Thierry Baudet; de meerderheid van CDA Brabant heeft er lak aan. Hoogste waarde van de christen-democraten daar is nu: wij sluiten niemand uit. De omwaardering van alle andere waarden nemen ze voor lief.
Al dat
omwaarderen zet aan het denken. Over hoe fragiel de normen en waarden zijn waar we dachten voor te staan. Het blijkt een dun laagje verf, dat zo vervangen kan worden door een ander laagje, in een ander kleurtje. Enige relativering van wat we belangrijk vinden, is dan ook op zijn plaats. Maar er zijn waarden die geen omwaardering dulden.

In het rapport ‘E i V’ wordt de stelling onderbouwd dat de politiek niet aan de marktwerking maar aan een cultuuromslag in de collectieve sector de hoogste prioriteit had moeten geven. Verlichtingsfundamentalisme (c.q. ’marktfundamentalisten’) en moslimfundamentalisme zijn de twee kanten van één medaille, het binaire 'of-of'-denken. Er is een ommekeer in het denken nodig. Het is wenselijk dat het ‘en-en’-denken, het complementaire denken, het agape in de Bijbel (De Ander als spiegel) meer centraal komt te staan. De lemniscaat symboliseert dit transformatieproces. Er is behoefte aan de wijsheid van een Salomonsoordeel.

De wereldwijde belastinglobby van de Silicon Valley Tax Directors Group (SVTDG) berust op het marktfundamentalisme van Ayn Rand. Het boek Atlas Shrugged van Ayn Rand is het fundament van het marktfundamentalisme, het ultrakapitalisme. Marktfundamentalisme, is uiteindelijk net als fascisme en communisme een totalitair systeem. Daarentegen dient in het rapport 'E i V' als basis de natuurfilosofie uit de Griekse oudheid. Het rapport 'E i V' maakt van de school van Klaas Knot, Peter Korteweg en Sweder van Wijnbergen gebruik.

Het is de mens, die met behulp van zijn brein , de beide hersenhelften (spiegelneuron , weerspiegeling), 'Lichaam en Geest', 'Macrokosmos en Microkosmos', 'God en Zoon', 'Hemel en Aarde', 'Micro-economie en Macro-economie', met elkaar verbindt. Pythagoras telt deductief van boven naar beneden (hemel) en Aristoteles inductief van beneden naar boven (aarde). De relatie tussen de Microkosmos en Macrokosmos is analoog aan de Economische structuur tussen Micro-economie en Macro-economie (Algemene economie).

Verloochening (Hans Akveld Volkskrant 30 juni 2017 p. 25):
Betrouwbaar. Een politiek modewoord. Maar actueel voor de ChristenUnie. Voordat de haan drie maal gekraaid heeft, verloochende de partij al twee keer haar beginselen. Eerst door te stemmen tegen een door haarzelf aanvankelijk medeondertekende motie over de hoogte van bonussen. Verder ook door te stemmen tegen een nota bene in het eigen verkiezingsprogramma opgenomen voorstel om het eigen risico in de zorg te verlagen.
Kennelijk geldt dat bij wie men aan tafel zit (wiens brood men eet) bepaalt welk woord men spreekt. Een nieuw politiek beginsel voor de ChristenUnie.

Kasboek, bijbel en D66-dogma (Martin Sommer Volkskrant 3 juni 2017 Bijlage Opinie p. 5):
Progressiviteit wordt afgemeten aan individuele zelfbeschikking.
Met het oorspronkelijke liberalisme heeft de vrijheid van de nieuwe kroonjuwelen weinig meer van doen. Destijds betekende vrijheid je bekommeren om burgerschap, met andere woorden om de inrichting van de samenleving. De nieuwe vrijheid van de zelfbeschikking heeft niets te melden over een gezamenlijk verband. Iets zegt me dat ChristenUnie-leider Segers op dat stuk meer in de aanbieding heeft dan Alexander Pechtold.

Wie de agenda ­beheerst, controleert het politieke spel (Martin Sommer Volkskrant 7 december 2019 Opinie p. 23). De hamvraag is in hoeverre heeft Jesse Frederik met zijn onderzoek Zo werd Nederland het grootste belastingparadijs voor Amerikaanse multinationals (1 juni 2017) gelijk? In het leven gaat het om het nemen van de juiste keuze op het juiste tijdstip en de juiste plaats, maar daarentegen kan de mens het tijdstip en de plaats waar hij geboren wordt niet kiezen. Elke beslissing vindt in het nu, in een split second plaats. Het leven bestaat alleen in het eeuwige nu. Waar kiezen we, bewust of onbewust, voor in het leven? Het maakt de essentie van de in het heelal , de van de in het leven ingebakken schijnbare paradox zichtbaar.

Het thema Ongemakkelijk (Jean-Pierre Geelen Volkskrant 9 december 2019 p. 2) en Zwijgen wapens straks in Oekraïne (Tom Vennink Volkskrant 9 december 2019 p. 5), dat beide bespreken heeft op de in het leven ingebakken schijnbare paradox betrekking.

Wat betreft de geoplitiek hanteren Vlademir Poetin, Donald Trump en Xi Jinping een analoge strategie. De hamvraag is over welke ASML kennis China al beschikt?
Chipmaker bestolen - of bespioneerd? (Joost de Vries Volkskrant 12 april 2019 p. 13):
Zijn de geheimen van het Nederlandse hightechbedrijf ASML echt gestolen door de Chinese spionnen? Zeker is dat het bedrijf uit Veldhoven is beroofd door zijn eigen medewerkers, de vraag is of de Chinese overheid er ook bij betrokken was.
De Nederlandse chipmachinefabrikant ASML is in 2015 slachtoffer geworden van bedrijfsspionage, berichtte Het Financieele Dagblad donderdag. Chinese medewerkers stalen hoogtechnologische kennis en kaapten belangrijke klanten. Volgens het FD kan de zeer waardevolle informatie in handen zijn gevallen van de Chinese overheid. ASML-topman Peter Wennink spreekt dat met klem tegen. Drie vragen over deze precaire zaak.

Het verhaal over de Rossems over Amersfoort in Nederland (5 januari 2019 NPO2) is analoog aan het verhaal van Heertje en Bromet over Tel Aviv in Israel.

Het zevende inzicht is de synthese van Hindoeisme, Boeddhisme, Jodendom, Christendom, Islam en Humanisme, te weten 'Religieus Naturalisme' (een diepgevoeld universeel humanisme), namelijk Broederschap. Het rapport 'E i V' baseert de strategie op een pedagogisch leerproces, de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen in het Westen en de zes darshana’s in het Oosten.

De paradox is dat de onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast (Nous) met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de schijntegenstellingen op aarde staan tegenover de harmonie in de hemel of de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur.
De verzameling van alle positieve assen symboliseert het ultieme punt van volmaaktheid. Het brengt de éne eeuwige en absolute waarheid tot uitdrukking. De aardse ziel staat tegenover de hemelse geest, het innerlijke bewustzijn tegenover het non-lokale, universele bewustzijn, het Akasha-veld. Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het
Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte mens.

De interviews van Fokke Obbema over de zin van het leven hebben op hoe richten we onze levenskracht betrekking. Voor een rechtvaardige en duurzame samenleving is het belangrijk de mens centraal te plaatsen. De uitdaging voor de 21ste eeuw is om in de micro-economie de balans tussen kapitaal en arbeid en de vierde productiefactor creatief ondernemerschap weer de plaats te geven die het verdient. Voor een macro-econoom valt daarmee weinig eer te behalen. De zin van het leven is onlosmakelijk met de evolutionaire kringloop verbonden, namelijk hoe staat de homo sapiens in wederkerigheid met elkaar. Voor het neoliberalisme geldt dat niet creatief ondernemerschap maar het creatief boekhouden aan het langste eind trekt. Het neoliberalisme leidt niet alleen onder Amerikaanse burgers, maar ook in Europa tot een diepe verdeeldheid.

L. Bovenberg en C.N. Teulings CPB Discussion Paper Rhineland exit:
Waar
van productmarkten heeft geleid tot een verhoging van bedrijfsspecifieke risico's door een intensivering van competitie, daar heeft de globalisering van kapitaalmarkten geleid tot een verbetering van de risicodiversificatie van kapitaalverschaffers. Dit is een efficiënte vorm van sociale zekerheid.

Dit citaat staat lijnrecht tegenover de risicospreiding die door de globalisering van kapitaalmarkten werkelijk heeft plaatsgevonden. Door de globalisering zijn landen in economisch opzicht steeds sterker van elkaar afhankelijk geworden. In plaats van een verbetering is er sprake van een verslechtering van de risicodiversificatie. De belastingbetaler betaalt het gelag. Met name de sociaal zwakkere groepen zijn de klos. Het is dus een ineffectieve vorm van sociale zekerheid. In hoeverre is er van het peterprincipe of het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen c.q. de 4e macht sprake? Wie durft leiders nog de waarheid te vertellen?

Westerse politici als Bill Clinton, Tony Blair en Jeroen Dijsselbloem hebben een farce van de macro-economie gemaakt, de bekende torens van Babel gecreёerd. Monetaire financiering, Helicoptergeld , de Big Bazooka versterkt het kwaad in de wereld, het casinokapitalisme wordt geschapen. Belastingparadijzen verzieken de schoonheid van elk financieel systeem en het creatieve boekhouden versluiert de waarheid. De paradox is dat om venietiging van kapitaal te vermijden wordt vrijwel onbeperkt gebakken lucht verkocht.

Verkorte versie van het thema Ilya Prigogine, Marcelo Gleiser en Teilhard de Chardin gepubliceerd in GAMMA juni 2011.
"Het belangrijkste is dat we de strikte scheiding tussen twee culturen kunnen overstijgen. De geschiedenis van de westerse filosofie is een ongelukkige geschiedenis die alleen maar tot dualisme of monisme heeft geleid. In navolging van Spinoza zei Einstein ooit tegen De Gaulle dat we marionetten zijn zonder dit zelf te beseffen."

H.P. Blavatsky beoogt in haar oeuvre het balansmechanisme, de supersymmetrie in het universum met behulp van de vraag bestaat in pralaya de ‘grote adem’? te beantwoorden. De microkosmos en macrokosmos zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en staan in wisselwerking met elkaar.

De modelcyclus, het multidimensionale verklaringsmodel verbindt de aardse kringloop met de hemelse kringloop en vertoont afwisselend kenmerken van het onderzoeksproces en van het ontwerpproces.
De lemniscaat die de horizontale cirkel met de verticale cirkel verbindt, symboliseert de schakel tussen de bewust en onbewust ervaren werkelijkheid. Het is dus mogelijk het discursieve kringloopdenken met behulp van de lemniscaat te
visualiseren. Het thema visualisatie dat Erik Scherder bespreekt (Max Masterclass 5 september 2019 NPO1) was in de tijd van Plato en Aristoteles al bekend.

György Konrád: Op de vraag naar de zin van het leven antwoordt iedereen met zijn levensloop.
De route die we in het leven bewandelen, dus hoe wenden we onze energie aan en het doel, een duurzame samenleving bevorderen, zijn één en hetzelfde.

Een nieuw verhaal over saamhorigheid. Deel 1 (Patricia van Bosse Civis Mundi Digitaal #88 1 september 2019):
De twee oude verhalen
Op dit moment zijn er twee verhalen in omloop. Een is dat van de sociaaldemocratie. De kernbegrippen daarvan zijn: de verzorgingsstaat, inkomensverdeling en de regulering van de economie, publieke diensten en een sociale politiek. In de jaren ’70 van de vorige eeuw stapelden zich problemen op.
Sindsdien heeft het verhaal van het neoliberalisme de afgelopen veertig jaar de overhand gehad. Centrale thema’s zijn privatisering, deregulering, vrije handel, beperking van staatsuitgaven en een toenemende rol van de privésector in de economie en de maatschappij, een vertrouwen op marktwerking . De theorieën van economen Friedrich Hayek en Milton Friedman liggen hieraan ten grondslag en politici als Margareth Thatcher en Ronald Reagan hebben het roer in deze richting omgegooid. (Zie ook de serie artikelen over het neoliberalisme van Hans Komen in CM 76,77,80 en 82)
Hoe komen we uit de greep van dit schadelijke verhaal?
Door de verzwakte sociale verbanden en het ontbreken van een
goed tegenverhaal, heeft de demagogie vrij spel. Nog een reden te meer benadrukt Monbiot voor de noodzaak van een nieuw politiek verhaal. Als we er niet in slagen dat te formuleren leidt dat mogelijk tot een heropleving van het fascisme, zo waarschuwt hij. Kernwoord van dat verhaal is volgens hem: saamhorigheid. We hebben er behoefte aan om bij elkaar te horen, ergens toe te behoren en ergens thuis te horen. (ontleend aan de filosoof Kimberley Brownlee) ’Een effectieve politiek erkent deze behoefte aan saamhorigheid en weet die te mobiliseren’.
Ten slotte
Monbiot richt de aandacht op
onze eigen mogelijkheden om richting te geven aan de ontwikkelingen. Waarschijnlijk is het pas sinds enkele decennia op wat grotere schaal zo duidelijk welke rol de verhalen spelen in maatschappelijke ontwikkelingen. Nu kunnen we pogen om, bewust van de werking van zo’n verhaal, een nieuwe richting in te slaan. Of we reeds voldoende inzicht hebben in de sociale mechanismes en krachten moeten we nog zien. Ondanks het zo positieve verhaal lijkt het mij niet zeker of voldoende mensen er in mee kunnen gaan. Er zijn zo veel belangen en krachten die bij een ander verhaal voordeel hebben. Inderdaad zal het enthousiasme van de meerderheid van de mensen gemobiliseerd moeten worden. Daarvoor zijn activiteiten op alle niveaus en op alle terreinen nuttig en nodig. Een verhaal is een belangrijk element daarin. Monbiot heeft een prima voorzet daarvoor gegeven, die het verdient aangevuld en uitgewerkt te worden. Laten we hopen dat zijn werk wordt opgepakt. Een laatste citaat van Monbiot: ’Als we de mensen duidelijk kunnen maken hoe machtig ze zijn en hoe nuttig ze zich kunnen maken, en hoe we ervoor kunnen zorgen dat zowel de politiek als de overheid aan ons allemaal toebehoren, en niet alleen maar aan een elite die ver van ons af staat, kan niets of niemand ons nog tegenhouden.’ (blz. 176)

Het nieuwe verhaal, de hoofdroute van Patricia van Bosse heeft op het mobiliseren van saamhorigheid betrekking. Als homo sapiens maken we deel uit van de eeuwige wederkeer, de evolutionaire kringloop .

Ken Wilber Trump and a Post-Truth World An Evolutionary Self-correction (recensie).
It is only when members of society's leading edge can heal themselves that a new, Integral evolutionary force can emerge to move us beyond the social and political turmoil of our current time to offer genuine leadership toward greater wholeness.

Het schema Zo binnen, Zo buiten en Zo boven, Zo beneden van Blavatsky kan in de kwadranten van Ken Wilber met Innerlijk en Uiterlijk respectievelijk Individueel en Collectief worden vergeleken.
In het kwadrantenmodel van Ken Wilber worden Innerlijk en Uiterlijk, de psychologische (Deel IV) en Individueel en Collectief, de sociale (Deel V) discipline met elkaar verbonden. De samenhang tussen beide disciplines wordt door het vakgebied filosofie (Delen VI en VII) tot uitdrukking gebracht.

Antony Fernando HET CHRISTENDOM IN EVOLUTIE
Waar hoor ik bij , waar ga ik voor in onze multireligieuze samenleving?
Religie door geboorte (p. 4-5):
Aan een overgeërfde religie zit een zeer aantrekkelijke kant. De aanhangers van zo’n religie voelen dat zij leden zijn van een groep of uitgebreide familie. Religie verschaft haar aanhangers het prettige gevoel dat zij geen geïsoleerde individuen zijn maar een wezenlijk deel uitmaken van een hecht verbonden gemeenschap. Ergens helemaal bij te horen geeft de betrokkenen een gevoel van solidariteit, veiligheid en kracht.
Je kunt zeggen dat dit gevoel van saamhorigheid bij mensen een parallel vindt bij dieren die tot een zwerm of een kudde behoren. Het groepsinstinct bij mensen en het kudde-instinct bij dieren kunnen weleens meer met elkaar te maken hebben dan algemeen wordt verondersteld. Vanuit hun instinct handelen beide op een onderbewust niveau. Beide ontlenen hun identiteit en veiligheid als groep aan het gevoel te behoren tot één stam.
III. DE TAAL VAN PAULUS (p. 98):
Wij hoeven hier niet dieper in te gaan op de uiteenzetting van Durkheim over het geloof in God.
Wat belangrijker is, is het idee dat ‘religie’ een integraal element is van het leven in een groepsgemeenschap. Omdat religie en gemeenschap onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden worden beide door ouders op hun kinderen overgedragen. Zijn idee kan ook bruikbaar zijn als we de typische – soms zelfs fanatieke – wijze willen begrijpen waarop mensen zich gedragen in zaken van geloof en zeden. Zijn opvatting dat individuen in geloofszaken eerder handelen naar wat hun saamhorigheidsbewustzijn hen voorschrijft dan vanuit hun persoonlijk geweten is een punt waar geen godsdienstleraar of analist van religie met goed fatsoen omheen kan.

Psychologie, Religie en Kunst
Tjeu van den Berk In de ban van Jung Nederlanders ontdekken de analytische psychologie (Ranne Hovius de Volkskrant 21 februari 2015).
Voor Marten Toonder was de ontdekking van het werk van Jung een déjà-vu-ervaring: 'Die man had termen bedacht zoals 'archetype' en 'collectief onderbewuste' voor dingen die ik al langer gebruikte en voelde. Hij werd mijn lievelingsfilosoof.'
Ontwikkeling
Toonder komt uitgebreid aan bod in Tjeu van den Berks recentelijk verschenen In de ban van Jung, een boek waarin Nederlanders bijeengebracht zijn die in de loop van de 20ste eeuw onder de indruk raakten van het werk van Jung. Onder hen zijn psychiaters als Albert Willem van Renterghem en Eugène Carp, de rijke bollenboer Tom van Waveren, bij wie Jung graag en geregeld over de vloer kwam, Maria Moltzer, die jarenlang Jungs belangrijkste assistente was, de
theoloog Gilles Quispel en schrijvers als Etty Hillesum ('M'n oudejaarsavond breng ik door met Jung en tulband...') en Gerard Reve ('Ik heb alles gelezen van Jung, de leermeester van mijn psychiater').
Van den Berk, theoloog en schrijver over de verbanden tussen
psychologie, religie en kunst, laat hen in afzonderlijke hoofdstukken en in chronologische volgorde de revue passeren. Door de gevarieerde invalshoeken zien we Jung in verschillende hoedanigheden langskomen: als erudiet verteller, soms lomp in zijn optreden, scherp in zijn analyses, altijd omringd door een schare bewonderende vrouwen, onverzoenlijk in zijn conflict met Freud en dubieus in zijn uitlatingen en gedrag toen in de jaren dertig joden werden uitgesloten uit het publieke domein.
De nazi's vielen Jung overigens ook aan, want Jung had ingezien én uitgebreid beschreven hoe zij hun eigen schaduw projecteerden (zondebokmechanisme) op de joden, en zij waren daar niet bepaald van gediend.
Invloed
Heel groot is de invloed van Jung in ons land nooit geweest. Dat was onder meer het gevolg van de invloed die Freud hier had: sinds de scheiding van wegen van Freud en Jung hield een keuze voor Freud in feite een afwijzing van Jung in. Zoals Reve ooit over Jung schreef:
'Door hem ben ik gaan schrijven, & heb ik ontdekt dat ik een homo religiosus ben. Maar hij schijnt door de Freudianen als een waardeloos fossiel beschouwd te worden.'

Betalen om te sparen komt dichterbij en geld toe op de hypotheek? (Frank van Alphen interviewt Lex Hoogduin Volkskrant 21 augustus 2019 p. 20-21):
Is er een keerpunt in zicht?
Op de korte termijn moeten we rekening blijven houden met een negatieve rente, stelt Hoogduin. Probleem is dat het lastig is voor de ECB om de ingeslagen weg te verlaten. ‘Dat vereist moed’, aldus Hoogduin. ‘Maar ik heb de indruk dat ook de ECB twijfelt en bankiers beginnen openlijk het ECB-beleid te bekritiseren. Als in september de parlementen weer bijeenkomen, zal de negatieve rente zeker een onderwerp worden. Een dreigende negatieve rente kan zorgen voor onrust en ook zijn weerslag hebben op de ECB.’

Was het eerder Bas Jacobs, die Lex Hoogduin bij de les hield. Nu is het Lex Hoogduin, die Bas Jacobs bij de les probeert te houden.

De afbraak van het huidige pensioenstelsel loopt in de pas met het sinds 1980 geleidelijke macro-economisch wanbeleid om de rente tot onder nul te verlagen. De paradox is, dat de maatregelingen, die zijn genomen om de rente te stabiliseren , dreigen nu de bron te worden van meer instabiliteit. Voor er pleisters worden geplakt is het van belang te weten wie voor dit macro-economisch wanbeleid (Wereldbank, IMF?, bankenlobby) verantwoordelijk is?

De overheid moet zich er van bewust worden dat het mogelijk is dat door haar ingrijpen, maatschappelijk gezien, de problemen eerder zijn toe dan afgenomen. Het gedoogbeleid, prostitutie uit het strafrecht en het invoeren van de kamerbrede marktwerking zijn daar voorbeelden van. De uitvoering van het beleid berust te vaak op een beperkte visie. Maatschappelijke vraagstukken zijn complexer dan aanvankelijk gedacht. Het betekent dat er aan slimmere, integrale oplossingen behoefte is waarbij meer departementen zijn betrokken. Een harmonischer groei ontstaat door multidimensionale modellen te gebruiken, die probleem en oplossing dichter bij elkaar brengen. Het tegenovergestelde van een gedoogbeleid is een zero-tolerance beleid. Gedogen leidt dus uiteindelijk tot een averechts effect. Het kiezen voor de gemakkelijkste korte termijn oplossing wil nog niet zeggen dat daarmee ook het beste resultaat op langere termijn wordt bereikt. Met name voor politici geldt penny wise and pound foolish. Terwijl iedereen weet dat de energieafhankelijkheid van het buitenland de komende decennia alleen maar sterk zal toenemen, verkopen we nu als voorbereiding daarop onze energiebedrijven alvast aan het buitenland. Een ding is zeker de onderhandelingspositie zal daardoor zeker niet sterker worden. Of met andere woorden we naaien onszelf een oor aan.

Net als de holocaust is ook de kredietcrisis mensenwerk. Het is mogelijk de kredietcrisis in een historisch perspectief te plaatsen door in de tekst van Hans Blom het woord holocaust door kredietcrisis te vervangen.

We werkten aan de kredietcrisis mee (Hans Blom de Volkskrant 1 mei 2010):
We neigen ertoe de
kredietcrisis te zien als iets dat zich buiten ons om voltrok. Maar het was ook gewoon mensenwerk.
Het neigt er ook toe de
kredietcrisis te zien als iets dat zich min of meer als een natuurramp buiten ons om onontkoombaar voltrok. Maar dat miskent dat geschiedenis in de letterlijke betekenis van het woord mensenwerk is. Geschiedenis gáát niet alleen over mensen, maar wordt ook gemaakt door mensen, individueel en groepsgewijze.
Dit drukt ons met de neus op ieders
individuele verantwoordelijkheid in het historisch proces. Indien ons handelen volstrekt gedetermineerd zou zijn, voltrekt de werkelijkheid zich buiten ons om, zijn wij speelbal. Maar de betekenis van beslissingen, keuzen dus, op alle niveaus is aantoonbaar. De ten minste relatieve openheid van elke historische situatie is zo tevens de voorwaarde voor een samenleving waarin mensen ook verantwoordelijk zijn voor hun handelen, de genoemde smalle marges ten spijt. Dat is behalve een mooie ook een beangstigende gedachte.

De kernvraag is waarom Nederland zo op het aanstellen van een begrotingscommissaris tamboereert. Eerder heeft Onno Ruding gesignaleerd: Het vlees is nu eenmaal zwak. Onno Ruding vond in 2008 dat om een volgende kredietcrisis te vermijden banken onder meer het bonussysteem dienen aan te pakken.

Zowel Remco Campert als Dimitri Verhulst beogen in hun verhalen de werkelijkheid van het leven zo dicht mogelijk te benaderen. Beide halen in de Volkskrant 6 juli 2019 Hugo Claus aan, die gewoon zat te liegen over zijn leven. Het Oosten past al heel lang het gezichtspunt van Ylva Poelman (Trouw 9 juli 2021) toe. Nieuwe versies van de Bhagavad Gita verschijnen er nog steeds. Voor auteurs in het Westen is het nog niet zo eenvoudig het klassieke meesterwerk uit India, de Bhagavat Gita te overtreffen.

De tegenstellingen ‘Licht en Schaduw’ (dubbelleven), die Carl Jung onderkent komen in de tweenaturenleer, de 'emanatie van God' (Ferouer: goddelijke dubbelganger) tot uitdrukking.

Buddhism and Theosophy
Oldmeadow wrote that Blavatsky's second major work, The Secret Doctrine, includes elements that clearly derive from the Vajrayana, often conflated with Vedantic ideas. He noted: "Lama Kazi Dawa Samdup was sufficiently confident of Blavatsky's account of the Bardo to endorse her claim that she had been initiated into 'the higher lamaistic teachings'."[53]

Pim van Lommel Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaring
Hoofdstuk 15
Er is niets nieuws onder de zon (p. 302):
Niets nieuws (p. 303):
Het is een eeuwenoud idee dat de ziel na de dood blijft bestaan, dat men een oordeel krijgt over hoe men geleefd heeft (de levensterugblik in de BDE) en daarna, afhankelijk van hoe men heeft geleefd, in een gelukzalige sfeer mag verblijven, of soms als straf in een angstwekkende omgeving terechtkomt.
309: Het Tibetaanse Dodenboek (Bardo Thodol bevat mondeling doorgegeven zeer oude kennis.
'Eindeloos bewustzijn' (Henk Hogeboom v.B. tijdschrift GAMMA maart 2008 p. 32,33):
Door zijn boek hoopt Van Lommel echter ook dat artsen, hulpverleners, zieken- en bejaardenverzorgers, familieleden van hartpatiënten zich in de toekomst meer dan voorheen gaan openstellen voor BDE-verhalen. In het verleden was dat vaak anders. Veel mensen durfden er gewoon niet voor uit te komen dat zij een BDE hadden ervaren. Maar al te vaak werden zij niet serieus genomen. Dat deze verhalen echter van alle tijden en culturen zijn beschrijft Van Lommel in het hoofdstuk 15
'Er is niets nieuws onder de zon'. In alle godsdiensten en culturen vindt men geschriften waarin gewag gemaakt wordt van non-lokale ervaringen. Dood blijkt niet dood te zijn, als we afgaan op het Egyptische dodenboek, het Tibetaanse dodenboek, de hindoeïstische Isha Upanishad, de oud-joodse mystieke leer in de Midrash en de Zohar, het verhaal van Er in Plato's Politeia (Staat), de visioenen in de Bijbel en van mystici als Franciscus van Assisi, Meister Eckhart, Theresa van Avila, Johannes van het Kruis, maar ook in soera 99:7 van de Koran. Verder wijst Van Lommel op geschriften als die van de Zweedse wetenschapper Emanuel Swedenborg Ontwaken uit de dood, de theosofe Annie Besant De dood en daarna, de antroposoof Rudolf Steiner De dood - een andere vorm van leven, enz. enz.

Een ommekeer in het denken, de alteriteit van Emmanuel Lévinas betekent dat we leren met de evolutionaire kringloop mee te bewegen. Als we de zaken werkelijk willen veranderen dienen we aan het geestelijke kapitaal, geestelijke leraren meer aandacht te besteden. In het 5Ddenkraam zijn 'Kosmogonie van Pythagoras en Antropogenese', de 'metafysica, het bovennatuurlijke en de fysica', 'geestkunde en natuurkunde' de twee complementaire kanten. Het gaat er om dat we leren ons met de natuurlijke kringloop te verbinden. Om de evolutionaire kringloop politiek beter te begrijpen moet niet worden vergeten dat koningin Elizabeth het Hoofd van de Anglicaanse Kerk is.

Levenskracht (BRES #317 sept/okt 2019), bewustzijn in beweging, het Reflexief Bewustzijn blijft een actueel onderwerp. Primair draait het om de kwintessens, die Hans Krӧder in zijn column Duurzame verbinding (p. 45) beschrijft namelijk dat wij gebruik maken van het meest duurzame dat er is: onze zielsverbinding met de levensbron! Gerrit Teule bespreekt in deze BRES #317 de eonische theorie, die door de Franse kernfysicus Jean Charon is uitgewerkt. In het boekje Levende metaforen van wijsheid verwijst Joy Mills naar het werk van Jean Charon.

Of met andere woorden de mensheid bestaat uit goede en minder goede acteurs in een groot rollenspel. Er is wereldwijd behoefte het spel beter te leren spelen en broederschap te bevorderen. Hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam)? We zijn het in eerste instantie zelf om de in het universum aanwezige vrije energie (ether, antahkarana) vorm en inhoud te geven. Het spreekt voor zich dat dit een zeer heikel punt is voor de wetenschap.

Het brein is symmetrisch van opzet. Veel functies zijn zowel links als rechts aanwezig en vormen een complementaire spiegel. Het corpus callosum of de hersenbalk is een structuur in de hersenen die de twee hersenhelften met elkaar verbindt en zorgt dat ze informatie kunnen uitwisselen.
De linker- en rechter hersenhelft moeten in balans zijn. Globaal regelt de sensibele, visuele linkerhelft verbale, logische, analytische, rationele, redenerende, conceptuele en lineaire activiteiten. De linkerhelft deduceert, redeneert, verwerkt, weegt feiten tegen elkaar af, ordent waarden, vergelijkt en analyseert om tot een beslissing te komen. Terwijl de motorische rechterhelft regelt non-verbale, scheppende, holistische, visuele, ruimtelijke, intuïtieve en perspectivische functies; ze verwerkt informatie meer rechtstreeks door middel van instinct en intuïtie in plaats van door een logische gedachtegang. De rechterkant is sterk op de grote lijnen gericht. Met deze helft herken je gezichten van mensen.

Het is de mens, de weerspiegeling, die de Microkosmos en Macrokosmos met elkaar verbindt. De relatie tussen de Microkosmos en Macrokosmos is analoog aan de Economische structuur tussen Micro-economie en Macro-economie (Algemene economie). Om het fenomeen van de weerspiegeling te duiden maakt Plato van de allegorie van de grot gebruik en Blavatsky beschrijft de toverlantaarn. De viervoudige aard van de mens 'nӗshāmā, rūah, nefesh en gūf' in de microkosmos is een weerspiegeling van de vier fundamentele natuurkrachten in de macrokosmos.

In het onderzoeksrapport ‘E i V’ draait het om de verborgen 5e dimensie levenskracht, de Kwintessens. Elasticiteit, veerkracht in de gemanifesteerde wereld is analoog aan levenskracht in de ongemanifesteerde wereld. Net als Ervin Laszlo gaat Jean E. Charon uit van een levend Universum.

Politici zijn in hun gedrag gelijkwaardig aan andere mannen en vrouwen. Universele menselijke eigenschappen als op zichzelf gericht (narcisme) en overmoedig (arrogantie) zijn ook politici niet vreemd. Voor politici is de geldpers laten draaien een oplossing om actuele problemen naar de toekomst te verschuiven. En zo kwam uiteindelijk het besef/bewust zijn, dat de Tao (het Alles) zich manifesteert in twee tegengestelde waarden 'die geen dualiteit vormen'. Yin (het éne) is niet beter dan Yang (het ander) of andersom, ze zijn even-waardig aan elkaar. Evenwaardig betekent in deze gelijk èn toch verschillend. Dus niet gelijkwaardig.

De spirituele dimensie, de 9e Dimensie (= 4e Dimensie + 5e Dimensie) symboliseert verbeeldingskracht (ideatie).

Van innerlijke naar uiterlijke transformatie (Joy Mills Special TheoSofia juni 2019 ):
Ontwaak! (p. 19):
Wat betekent dit? Als we ons herinneren dat De Stem van de Stilte een beïnvloedende tekst is, kunnen we de rijkdom van de metafoor die nu voor de ‘levensvogel’ gebruikt wordt, onderzoeken. Want die vogel wordt hier het
heilig woord genoemd, het scheppend woord, waardoor een heel gemanifesteerd universum tot leven wordt gewekt.

Mozes, Hermes Trismegistos, Pythagoras, Plato, Jezus van Nazaret, Mohammed, Boeddha, Zarathustra, Blavatsky, Krishnamurti, Teilhard de Chardin en Edgar Cayce hebben waarheden omtrent de éne werkelijkheid ervaren.
De Geheime Leer Deel I, Proloog (p. 48):
De mystici en de filosofen, de oosterse en de westerse pantheïsten, vatten hun aan de wereldvorming voorafgaande triade samen in de zuivere goddelijke abstractie.

De éne werkelijkheid wordt gesymboliseerd door de levensboom en de ommekeer - de bewustzijnsevolutie van de mens - op de boom van kennis van goed en kwaad. Een ommekeer in het denken, een nieuw paradigma verbindt ons met het ‘eeuwige NU’, de "kennis van het leven", de oerbron.

Het bewijzen van het Higgsdeeltje heeft vele miljarden gekost en nu ligt er de uitdaging aan de metafysica, de keerzijde van de medaille, de onderliggende eenheid in verscheidenheid, de diepere samenhang te ontcijferen. Hoe richten we onze levensenergie, de oplossingsrichting, de vijf bij vijf matrixstructuur, die aan het Higgsdeeltje ten grondslag ligt wordt door de esoterie gratis aangeboden. Anders gezegd de oplossingsrichting, de eenheidsvisie, de ‘E i V’ weerspiegelt het Higgsdeeltje, het Godsdeeltje. Maar wat het Higgsdeeltje is voor de Natuurkunde is het Tibetaanse dodenboek, de Derde weg voor de Geestkunde. Onze levensenergie, het Bodhisattvapad maakt het mogelijk te verenigen dat wat het Higgsdeeltje, de vier bij vier matrix, de symmetrie van het standaardmodel heeft doorbroken.

Quasideeltjes zijn een nieuwe categorie deeltjes, die het mogelijk maken de hypothese van het bestaan van Aions - Aeonen - Eonen, holon - psychon - integron te duiden, om dus op langere termijn het inzicht in Akasa te verdiepen. Maar het terrein van de verborgen 5e dimensie ('Waarnemer = Waargenomene'), de Kwintessens blijft een complex vraagstuk, waarvoor de hypothese ‘Geest = Licht = Creativiteit’ geldt. Het meditatie-diagram van Blavatsky maakt het mogelijk 'Waarnemer = Waargenomene', de dualiteit op te heffen. De disidentificatie oefening van Roberto Assagioli is op het meditatie-diagram van Blavatsky gebaseerd. Meditatie is geen middel tot een doel. Zij is beide, ‘Middel en Doel’, ’Vorm en Inhoud’, het ‘Hoe en Wat’ (reciprociteit).
Wat betreft ‘Geest = Licht = Creativiteit’ verwijs ik graag naar het boek Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? (p. 43 en hoofdstuk 16 p. 291) van Gerrit Teule.

Cruciaal is de 'conceptuele omkering' van Douglas Hofstadter, de Ouroboros, de slang die in zijn eigen staart bijt. In de achtvorm: Zo boven zo beneden.

Joseph Jaworski: Echter, synchronistische gebeurtenissen vloeien voort uit een onderliggend beginsel waarvoor een speciale manier van denken en ervaren vereist is. Althans, dat stelt Joseph Jaworski in zijn boek ‘Synchroniciteit; de innerlijke weg naar leiderschap’. Juist dat onderliggend beginsel is moeilijk te begrijpen: het vergt een ommekeer in hoe de wereld bekeken wordt: hoe alles om ons heen een diepere realiteit herbergt.

De wederkerigheid tussen homo sapiens en het universum wordt door H.P. Blavatsky als volgt samengevat: ‘Het getal zeven’, zegt de Kabbala, ‘is het grote getal van de goddelijke Mysteriën’; het getal tien is dat van alle menselijke kennis (de decade van Pythagoras); 1000 is het getal tien tot de derde macht en daarom is het getal 7000 ook symbolisch. In de Geheime Leer zijn het cijfer en het getal 4 alleen op het hoogste gebied van abstractie het mannelijke symbool; op stoffelijk gebied is 3 het mannelijke en 4 het vrouwelijke: de verticale en de horizontale lijn in het vierde stadium van de symboliek, toen de symbolen de tekens werden van de voortbrengende krachten op stoffelijk gebied.

Voor het leiden en besturen van bedrijven en overheidsinstellingen gaat het veelal om ondernemers, leiders en managers, die het gezichtspunt van de Natuurkunde als vertrekpunt gebruiken. De theosofie daarentegen heeft, om het functioneren van de ziel te verklaren, als vertrekpunt de alfawetenschappen, de Geestkunde en is op de kennis van profeten, mystici (Raymond Lull, Teilhard de Chardin, Krishnamurti) en zieners (rishi’s, Ascended masters) gebaseerd.

De geschiedenis laat een diversiteit aan innovatieve, interdisciplinaire grensoverschrijdende wetenschappers zien.
Pythagoras, Ammonius Saccas, Origenes, Dante Alighieri, Helena Blavatsky, Spinoza, Schelling, Nietzsche, Teilhard de Chardin, Einstein, Jung, Wittgenstein, Krishnamurti, David Bohm, Jean Charon en Ervin Laszlo zijn eminente wetenschappers die zich hebben bewogen op het snijvlak van natuur en cultuur. Op dit snijvlak gaat het echter niet primair om wetenschap versus geloof, maar eerder om de samenhang en wisselwerking tussen natuur – en menswetenchappen. Deze kengebieden kunnen wel onderscheiden, maar niet gescheiden worden. Het zijn twee verschillende, maar complementaire domeinen. Door beide als complementair te beschouwen ontstaat een completer zicht op de werkelijkheid. Het is wenselijk de tweespalt tussen de natuurwetenschappen en geesteswetenschappen te verkleinen. Vastgeroeste denkpatronen te doorbreken. Het domein van de materie met die van de energetische processen te combineren. Een ruimer denkmodel is nodig om op creatieve wijze (ideatie) de wereldvraagstukken op te pakken. Het zijn in het bijzonder de grenswetenschappers met een holistische visie die de samenleving een stapje verder brengen. Uiteindelijk draait het om de vraag welke leraar geeft je echt inspiratie?

Het oedipuscomplex hangt met de paradox die we allemaal bij ons dragen samen. De Gulden middenweg van Aristoteles sluit naadloos op de Gulden middenweg van het Boeddhisme aan. Met behulp van de Middenweg, de route van het Eenheidsbewustzijn is het mogelijk de paradox tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang van politici te doorbreken.

Het doorgeschoten meritocratische individualisme is analoog aan het doorgeschoten neoliberalisme. Een gezonde industriepolitiek is mogelijk door in voor Nederland relevante ondernemingen cs. banken te participeren, maar ook door het helicoptergeld in Brussel te beperken en Nederland moet zijn positie als belastingparadijs opgeven.

Terwijl Frans Timmerman van de PvdA zich spiegelt aan de apocalyps, committeert Jeroen Dijsselbloem zich aan het grootkapitaal. Hij verstopt zich niet achter Duitsland maar is bezig Schauble rechts in te halen. Het messianisme van Jeroen Dijsselbloem berust slechts op gebakken lucht.

Weersta risicodeling in eurozone Frits Bolkestein, Hans Hoogervorst Volkskrant 8 februari 2018 p. 22):
Voordat we verdergaan met risicodeling in de eurozone, moeten de bestaande risico's door elke lidstaat worden verkleind, betogen Frits Bolkestein en Hans Hoogervorst.
Alvorens nieuwe voorstellen tot risicodeling te ontplooien, moeten de bestaande risico's binnen Europa worden verkleind. Het meeste van dit werk zal door nationale regeringen en nationale parlementen moeten gebeuren. Europa zal dit onplezierige werk niet van ze over kunnen nemen. Alleen de lidstaten zelf kunnen de muntunie echt gezond maken.

Van der Hoeven (Volkskrant 28 oktober 2009): Ik maak me zorgen over het korte termijn winstbejag dat hier en daar overheerst. Een gebrek aan ethisch en moreel handelen is mede oorzaak geweest van de economische crisis.
Haar opmerkingen zijn de werkgevers Bernard Wientjes, Loek Hermans en Albert Jan Maat in het verkeerde keelgat geschoten.
Van der Hoeven gaat met de onderwijswereld overleggen over cursussen ethiek bij managementopleidingen (Volkskrant 30 oktober 2009).
Door haar vrijwel kritiekloze en kleurloze politieke opstelling etaleert Van der Hoeven zich op ethisch terrein als een lege huls. Dit in tegenstelling tot wat je van een CDA politicus in het kader van goed rentmeesterschap zou mogen verwachten. Of met andere woorden wat is precies de toegevoegde waarde van deze minister? Van der Hoeven moet zelf voor haar falende overheidsbeleid verantwoordelijkheid nemen.

De ’Hoofdroute’ heeft betrekking op de Gulden middenweg, het Rechterpad op Balancerend leiderschap. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. Het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam.

De wederzijdse individuatie van ‘ikken’ van Bernard Stiegler (hoofdstuk 1.3.2). Het sluit bij de ommekeer, een paradigmawisseling in het denken, een bewustwordingsproces aan. Er geldt van je hart geen moordkuil maken. Andere oplossingen die de paradigmawisseling weergeven:

De controverse tussen Hegel en Engels is al eerder tussen Pythagoras en Aristoteles naar voren gekomen. De natuurwetenschappen en geesteswetenschappen, fysica en de metafysica zijn complementair. De quintessens van de éne-werkelijkheid wordt met behulp van het 5D-concept en het Ether-paradigma tot uitdrukking gebracht. Het 5Ddenkraam, de verborgen 5e dimensie heeft op de levenskunst, de zingeving van het leven betrekking. Voor de mens is de evolutie geen blind proces zonder enige bedoeling. Door de vergaande individualisering komen de mensen wel steeds losser van de zingeving, het Goede, Ware en Schone van Plato en de van oudsher stabiele sociale netwerken in de maatschappij te staan.

In de menselijke natuur wijst het kwade alleen op de polariteit van stof en geest, een strijd om het bestaan tussen de twee gemanifesteerde beginselen in Ruimte en tijd; deze beginselen zijn uit zichzelf één, omdat ze zijn geworteld in het Absolute. In de Kosmos moet het evenwicht bewaard blijven. De werkingen van de twee tegengestelden brengen harmonie voort, evenals de middelpuntzoekende en middelpuntvliedende krachten, die onderling afhankelijk en voor elkaar noodzakelijk zijn – ‘opdat beide kunnen leven’. Indien de ene wordt tegengehouden, zal de werking van de andere onmiddellijk tot zelfvernietiging leiden.

Als er iemand is, die weet hoe de bureaucratie, het informele circuit (achterkamertjes politiek, lobbynetwerk) en de media (PR) van de vierde, vijfde en zesde macht bij de overheid echt werkt, dan is dit Hans Alders. Via zelfstudie heeft Hans Alders bij de overheid carrièrre gemaakt. Alders kwam in opspraak door zijn vele goedbetaalde nevenfuncties. In 2005 kwam Alders na onderzoek van Elsevier in het nieuws, omdat hij van alle commissarissen van de Koningin de hoogste inkomsten uit nevenfuncties had. Hij incasseerde bij het Pensioenfonds Gezondheid, Geestelijke en Maatschappelijke Belangen (PGGM) 48.000 euro en bij Gasunie ruim 17.000 euro per jaar. Alders slaagde erin – voor zover bekend als enige – om zijn inkomen als voormalig commissaris van de Koningin bijna te verdubbelen met neveninkomsten. Commissarissen verdienden een ministerssalaris: 122.000 euro per jaar. Alders verdiende jaarlijks minstens 212.689 euro. Waarbij aangetekend moet worden dat Alders’ inkomsten uit drie van zijn acht betaalde nevenfuncties niet konden worden achterhaald. Om chaos te vermijden geldt het natuurlijke ordeningsprincipe niet alleen voor de bevolking maar ook voor zijn politici. Spirituele leiders hebben altijd al geweten dat om maatschappelijke ordening te bereiken het morele kompas centraal dient te staan. Politieke leiders houden zich vooral met koopkrachtplaatjes bezig om chaotisch menselijk gedrag te vermijden. Infotainment, symbolisch beleid heeft het echte politieke debat vervangen. Politici dienen over inhoudelijke keuzen te discussiëren. Om het eenzijdige wereldbeeld van politici te doorbreken bieden Ewald Engelen, Ervin Laszlo, Herman Wijffels, Ken Wilber c.s een tegenwicht.

Het onderzoeksrapport 'E i V' plaatst de relatie tussen 'Slachtoffers en Daders' in het licht van de evolutie van de mensheid, antropogenese (hominisatie). Met zijn pamflet beoogt Gustaaf Peek het cultuurmarxisme te bestrijden. Het leven is geen verhaal van Yuval Noah Harari in zijn boek 21 lessen voor de 21e eeuw, hoofdstuk 20 heeft op de 11e dimensie, het 11e inzicht betrekking.

In tiendaagse stilteretraites leerde ik vipassana beoefenen, zoals werd onderwezen door de onlangs overleden Birmese leraar S.N. Goenka. Ik vond dit belangrijk voor mijn promotieonderzoek over mindfulness-meditatie en wenste verder inzicht te krijgen, zowel in mijn eigen geest en denken, als in de meditatievorm die ten grondslag ligt aan MBSR (Mindfulness-Based Stress Reduction).

Poetin heeft gelijk wanneer hij stelt dat zij allemaal moeten ‘ophouden de boot te laten schommelen waar we allemaal in zitten, en die de aarde heet’. Maar de ultranationalistische schrijver Alexander Prochanov, het hoofd van de Russisch-orthodoxe kerk patriarch Kirill, aartspriester Vsevolod Chaplin, de president van het Constitutionele Hof Valeri Zorkin, de televisiejournalist Vladimir Solovjov en de leider van de Euraziatische beweging en mogelijk de chef-ideoloog van het Kremlin Alexander Doegin hebben het mis. De apocalyps, die ook Hillary Clinton signaleert heeft op de Evolutionaire psychologie op aarde betrekking. De hamvraag is wanneer gaat de wetenschap er serieus rekening mee houden dat de Evolutionaire psychologie, lees Zielkunde de schakel is tussen Geestkunde en Natuurkunde.

Mark Warren (Volkskrant 24 januari 2019 Opinie p. 11) geeft de in het universum verborgen paradox beknopt weer: 'De Amerikaanse president Lyndon Johnson zei ooit over FBI director J. Edgar Hoover: ‘Het is beter om hem in de tent te hebben terwijl hij naar buiten plast in plaats van van buiten de tent naar binnen.’ Ik schrijf dit om u te waarschuwen dat als Groot-Brittannië in de EU blijft, het in de tent blijft plassen. Indien jullie onder die omstandigheden nog steeds het Verenigd Koninkrijk terug willen nemen, zouden de Britten jullie eeuwig (nee dus) dankbaar moeten zijn.'

De theosofie gaat ervan uit dat er een rechtvaardigheidsmechanisme (wet van harmonie analoog aan de wet van vergelding) een zelfreinigend vermogen in het universum zit ingebakken. De wet tot behoud van energie speelt daarbij een cruciale rol. Alle levensvormen zijn aan de Universele Wet van karma, ten goede of ten kwade onderhevig. Als we standvastig blijven in juist denken en juist handelen, voor de 'Hoofdroute' kiezen, zal aan het immense lijden in de wereld geleidelijk een einde komen. Boeddhisme kan worden gezien als de ‘oplossing’, die Boeddha na intense meditatie over de vraag van het lijden, heeft ontvangen. Het Boeddhisme maakt gebruik van de allegorie ‘Karma en Sangha’ en het Hindoeïsme van ‘Karma en Dharma’. In de kabbala neemt En-Soph (11e dimensie, het 11e inzicht) de plaats van het heilige, het onkenbare Sangha en Dharma in.

Damiaan Denys, Kwetsbaarheidsparadox: hoe rijker en gelukkiger, hoe meer hulp er wordt gezocht. Zijn observatie: we willen altijd gelukkig zijn, ons altijd goed voelen, ons niet vervelen. En: iedereen wil mooi zijn, sociaal, slim én presteren’. Maar dat is voor de meesten niet weggelegd en onbereikbaar. Vandaar die schreeuw om aandacht en hulp, heel veel hulp. De kernboodschap van Denys: het gewone lijden dat bij het leven hoort, is volledig gemedicaliseerd.

Jude Currivan boek Het 8e Chakra (p. 28):
Bruce Lipton en anderen hebben aangetoond dat niet de celkern, maar de celmembraan, de uiterste begrenzing van de cel en het enige orgaan dat alle organismen met elkaar gemeen hebben, het eigen 'brein' van de cel moet zijn.
Hoofdstuk 10 De reis van de zielenheld
169: Stap 6 - Wederkerigheid in liefde, respect en dankbaarheid
We moeten nu kiezen: blijven we deel uitmaken van het materialistische probleem of kunnen we deel hebben aan de integrale oplossing?

In de Volkskrant van 1 maart 2014 staat een debat over het al dan niet bestaan van het neoliberalisme tussen Patrick van Schie (Teldersstichting) en Paul Kalma (voorheen Wiardi Beckman Stichting). In de Volkskrant van 11 maart 2014 slaat Peter-Wim Zuidhof universitair docent Politieke Economie van Europa aan de UvA in zijn artikel Marktnormen dicteren beleid een brug tussen beide standpunten. Tot slot stelt Zuidhof dat ook liberalen zoals Van Schie hebben alle reden om op hun hoede te zijn voor de neoliberale ondermijning van de liberale orde. Daarmee worden immers belangrijke liberale noties zoals gelijkheid of democratie stilletjes ondergeschikt gemaakt aan de individuele vrijheid van de markt.

De paranoia van de marktfundamentalisten in het Westen kunnen met die van moslimfundamentalisten in het Oosten worden vergeleken. De wetmatigheden in het universum werken zodanig dat secularisering als het ware automatisch de tegenhanger fundamentalisme oproept.

Stelling: In plaats van de 4e, 5e en 6e macht te faciliteren dienen politici, lees de overheid voor wat betreft de klimaatproblematiek en de distributie van de schaarse natuurlijke grondstoffen zelf het voortouw te nemen. Wanneer Europa met het Europese Stabiliteitsmechanisme (ESM) een deel van de risicobeheersing van banken overneemt bevat de slogan ‘dat het systeem het privatiseren van winsten en het collectiviseren van risico’s bevordert’ zeker een grond van waarheid.

Het oude vraagstuk zelfzucht (egoïsme) van Barbara Ehrenreich, zal door de algoritmen, die Laurens Verhagen beschrijft eerder groter, dan kleiner worden. Zowel Martin Sommer met zijn verslag De achterkant van het asielbeleid als Raoul du Pré met Doorsluisparadijs (Volkskrant 25 november 2018 Opinie p. 5) signaleren dat het thema rechtvaardigheid (mensenrechten) voor de overheid een uiterst complex vraagstuk is. Door het accent op rechtvaardigheid, het balansmechanisme van de wederkerigheid, evenwicht door tegenwicht, neemt het vertrouwen in de overheid toe. De paradox van de risicobeheersing is echter dat door de eenzijdige focus op marktwerking en de egotripperij van AI-specialisten, de complexiteit van het vraagstuk alleen maar wordt vergroot.

Het onderzoeksrapport 'E i V' beoogt aan te tonen dat de prijs van de flexibilisering, van afnemende innovatie tot minder loyaliteit wel degelijk hard zijn te maken. Daarvoor is het wel noodzakelijk dat 'Probleem en Oplossing' in het juiste referentiekader worden geplaatst. De controverse tussen wetenschappers hangt met hun referentiekader samen. De mensheid houdt zich al millennia bezig om de kloof tussen probleem en oplossing te verkleinen. Primair draait het om vanuit welk perspectief (perception management), welke levensbeschouwing naar een vraagstuk wordt gekeken. Voor de commissie-de Wit heeft Wim Kok laten zien dat het vraagstuk van de dubbele petten (Nieuwe Testament: Niemand twee heren kan dienen) minder eenvoudig ligt dan veelal wordt gedacht. Het probleem hangt ook samen met het vernieuwde beginselprogramma van de PvdA, dat in 2005 onder leiding van Wouter Bos tot stand is gekomen. Dit programma houdt geen rekening met het boek De utopie van de vrije markt van Hans Achterhuis. De controverse tussen wetenschappers, lees de mens maakt het mogelijk de waarheid een stapje, een paradigmawisseling dichterbij te brengen. Er is duidelijk behoefte om de parlementaire democratie een nieuwe impuls te geven.

De chaostheorie leert dat alles met elkaar verbonden is en de onderzoeker niet af te scheiden is van het onderzoek. Alleen door dat wat is, de kosmische missie, die Ervin Laszlo & Jude Currivan beschrijven te accepteren komt de evolutie een stapje verder. Om het ontstaan van leven te verklaren gaat het primair om 'Mind over Matter', dat bij Pythagoras al bekend was. Het onderzoeksrapport 'E i V' plaatst de relatie tussen 'Slachtoffers en Daders' in het licht van de evolutie van de mensheid, antropogenese (hominisatie).

Volgens Darwin spelen er binnen het evolutionaire mechanisme drie principes, te weten variatie, selectie en reproductie een rol. De drie principes van Darwins biologisch algoritme hebben in het rapport 'E i V' op verscheidenheid, natuurlijke selectie en analogie betrekking. In essentie draait het om de analyse van ons Mens-, Wereld- en Godsbeeld. De evolutie van het GODSBEGRIP houdt gelijke tred met de verstandelijke ontwikkeling van de mens zelf. Het onderzoeksrapport 'E i V' bevat de rode draad van mijn levensverhaal.

Aristoteles geloofde dat catharsis mogelijk was door het geloof in lichaam en geest. Dit volgens het prototype van de Griekse mens: zij geloofden in het principe van 'een gezonde geest in een gezond lichaam'. In het theater komen geest en lichaam samen wat het dus mogelijk maakt om tot catharsis te komen, samen met de ontvankelijkheid van de toeschouwer. Dit sluit aan op het tripartiet model lichaam, geest en samenleving, dat Jacques Janssen in zijn rede Aan de onbekende God Reiken naar religie in een geseculariseerde cultuur beschrijft.

Aan elke crisis liggen tegenstellingen, zoals bijvoorbeeld tussen 'Politicals & Professionals', ten grondslag. Door de nauwe 'verstrengeling' tussen de 'eerste, tweede en derde macht' en de 'vierde, vijfde en zesde macht' verloopt de weg naar verbetering nu contraproductief omdat de brokkenpiloten elkaar de hand boven het hoofd houden en geen contact meer hebben met de werkvloer. Het zelfreinigend vermogen is verloren gegaan. De brokkenpiloten die de poblemen hebben gecreëerd moeten zich nu als een ware Baron von Munchhausen aan hun eigen haren uit het moeras trekken. Door het privatiseren van het onderwijs, de wooncorporaties en de zorg heeft de overheid het stuur uit handen gegeven en dreigt de cash cow Nederland volledig te worden uitgemolken.

Politici worden door probleem en oplossing met elkaar te verwarren onderdeel van het probleem en schieten daarmee in eigen doel. De bankencrisis is een gevolg dat er te lang op de pof is geleefd. Het is interessant om te zien dat het instrument van de ingenieuze hefboomwerking dat de slagkracht, de geldschepping van banken enorm heeft vergroot uit de kast wordt gehaald om het probleem op te lossen. China kan niet worden verweten dat ze daar niet intrappen. Ze kopen liever de krenten uit de pap dan dat ze hun geld in de bazooka, het nieuwe noodfonds - de inversie van de slagkracht van de banken - investeren. De vraag is nu hoeveel Diederik Stapel’s er in de financiële wereld rondlopen die probleem en oplossing met elkaar verwarren? De bazooka is niet meer dan een losse flodder.
De oplossing van de eurocrisis hangt samen met het evenwicht tussen import en export van de individuele landen (Henk Brouwer en Henk Folmer in ‘O & D’ Volkskrant 11 november 2011) of met andere woorden met de bekende macro-economische kringloop van François Quesnay. Wereldwijd is de invoer van alle landen gelijk aan de uitvoer van allen, 'Invoer + Uitvoer' = 0. Het exportoverschot van het ene land hangt met de schuldenberg van een ander land samen.

De schuldencrisis is voor een belangrijk deel het gevolg van egotripperij van topmanagers en topbestuurders, die elkaar op een prettige manier fêteren. Primair draait het om hoe creëren we een gezonde, vitale maatschappij, een vitale cultuur. In een gezonde economie van 'Oikos en Ethiek' gaat het niet om de knikkers, maar om het plezier in het spel. Door 'Oikos en Ethiek' centraal te plaatsen verdwijnt de tegenstelling tussen ‘Eurofielen en Eurosceptici’ naar de achtergrond. De indruk ontstaat dat de VVD de rekening van het fêteren door de burger wil laten betalen. Het Holland Financial Centre-debacle laat zien dat Wouter Bos, net als Jeroen Dijsselbloem zich volledig ten dienste stellen van het grootkapitaal. Nexus-conferentie 15 december 2018 heeft als thema The Battle Between Good and Evil.

Miriam van Reijen maakt in haar boeken over Spinoza van het tweewegen-model (complementaire polariteit, veritas duplex, dubbele driehoek, Twee kanten van één medaille, Tweenaturenleer, Dubbele schema) en het zogenaamde koppelingsbeginsel, de politieke variant van het tweewegen-model gebruik. De gebroken symmetrie zorgt voor het onderscheidingsvermogen van onze ziel en risicobeheersing om de crises van menselijke makelij te bezweren.

In het leven gaat het om het nemen van de juiste keuze op het juiste tijdstip en de juiste plaats, maar daarentegen kan de mens het tijdstip en de plaats waar hij geboren wordt niet kiezen. Elke beslissing vindt in het nu, in een split second plaats. Het leven bestaat alleen in het eeuwige nu. Waar kiezen we, bewust of onbewust, voor in het leven?

Om de waarheid dichter te benaderen maken zowel Amanda Gefter, als Trudy Dehue en Marja de Vries van de metafoor van de olifant gebruik. In de theosofie is het ‘menselijk tekort’ (‘Goed en Kwaad’) juist de grondslag voor de ‘menselijke evolutie’.

Verleden en Toekomst, de eeuwige wederkeer verbonden door het NU. Gebroken symmetrie heeft betrekking op dat God niet schiep, maar scheidde (Ellen van Wolde). Het 5Ddenkraam (Kwintessens) biedt een kader om Jodendom, Christendom en Islam met elkaar te verbinden. Door aan te geven wat de verschillende levensbeschouwingen in de kern gemeenschappelijk (oerbron) hebben is het mogelijk aan de onderlinge consensus, aan de eenheid in verscheidenheid, aan een culturele trendbreuk, aan de overlevingsstrategie op aarde een steentje bij te dragen. Door tegenstellingen te verkleinen, twee tegendelen 'en-en' meer in balans te brengen, te integreren ontstaat een hogere waarheid. In zijn algemeenheid gaat het om het scheppen van eenheid in verscheidenheid.

Govert Schilling signaleert in zijn artikel Sluipmaterie in de Volkskrant van 19 juli 2014 (p. 32/33) dat: ‘Ondertussen weet eigenlijk niemand meer hoe het nu verder moet.’ Dit is niet verwonderlijk omdat de oplossing die voor de mysterieuze donkere materie wordt gezocht met de metafoor dubbelganger ‘Veilig en Verdoemd’ (p. 326, 425) in het boek van Amanda Gefter samenhangt.

Zijn de VS en China bezig een allesvernietigende valstrik van Thucydides te zetten? (Peter de Waard de Volkskrant 24 augustus 2021 p. 19):
Die van China en de VS zou kunnen leiden tot de
verwoesting van de aarde. Albert Einstein zei eens: ‘Ik ken de wapens niet waarmee de Derde Wereldoorlog zal worden uitgevochten. Maar ik weet wel dat in de Vierde Wereldoorlog stokken en stenen worden gebruikt.’ Hopelijk torpedeert die gedachte de klassieke theorie van Thucyclides’ valstrik.

Zorg voor het zelf, Westerse - en Oosterse levenslessen maken het mogelijk de Westerse - en Oosterse supermachten daadwerkelijk in evenwicht te houden. Het draait niet om Westerse of Oosterse suprematie, maar om de wederkerigheid, de complementariteit. Er is behoefte aan een nieuw paradigma, een ethisch réveil. De vraag komt centraal te staan wat kunnen we van elkaar leren? De lemniscaat symboliseert dit transformatieproces.

De ontologie, de zijnsleer die Amanda Gefter in haar boek aanstipt is een filosofisch vraagstuk dat de gemoederen al millennia bezig houdt. Sinds Plato, Aristoteles en bijvoorbeeld Martin Heidegger, die zich heeft verdiept in de ontische versus ontologische benadering van de tijd.

Essential ontological dichotomies include:
• universals and particulars (Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid)
substance and accident (
Leven en Dood)
• abstract and concrete objects (
Abstract en Concreet)
• essence and existence (
Essentie en Existentie)
• determinism and indeterminism.(
Bepaald en Onbepaald, ‘logische afhankelijkheid’)
• monism and dualism (
Monisme en Dualisme)
• idealism and materialism (
Idealisme en Materialisme).

Voetnoot Getallen van Arnon Grundberg in de Volkskrant van 4 februari 2013 zegt met andere woorden hetzelfde.
In een brief aan Paul Auster schrijft J.M. Coetzee over de bankencrisis in 2008: 'Bepaalde getallen die hoog waren, zijn plotseling laag geworden, en als gevolg daarvan zijn we armer. (...) Er is niets veranderd behalve de getallen.'
Wat Coetzee scherp ziet is dat de getallen op beeldschermen die de mondiale economie vormen weinig tot geen relatie hebben met de werkelijkheid waarin wij leven.
Feitelijk is de mondiale economie een gigantisch psychologisch experiment waarbij mensen moeten reageren op steeds veranderende getallen. De redding van de SNS Bank door de staat, het zijn slechts getallen op beeldschermen die iets zijn veranderd.
Wat populisme wordt genoemd is de onwil, of onmacht, om met dergelijke abstracties om te gaan. Men spreekt over 'ons geld', 'ons land' en 'ons volk' terwijl economie, staat en gemeenschap abstract zijn geworden.
Oftewel, populisme is net als islamitisch fundamentalisme een reactie op en weerstand tegen de moderniteit.

Zowel in het boek van Miller als in de kunstwerken van Escher wordt het fenomeen recursie (zelfreferentie) tot uitdrukking gebracht.

Het complementariteitsprincipe 'These + Antithese = Synthese' geldt zowel van boven naar beneden (1 – 2 – 3) als van beneden naar boven. Het 5D-concept en het Ether-paradigma brengen de kwintessens, de ommekeer tot uitdrukking. Het Ken uzelve leidt er toe dat we op het chaospunt en groupthink grip kunnen krijgen.

Het artikel De universele verantwoordelijkheid van het individu van Professor Samdhong Rinpoche laat zien hoe een ommekeer kan worden bereikt.

Spinoza schreef Korte verhandeling over God, de mens en zijn geluk op verzoek van zijn vrienden, zodat zij zijn redeneringen beter konden bestuderen. In hun enthousiasme vertaalden enkelen van hen Spinozas Latijnse tekst naar het Nederlands. Het Latijnse manuscript is verloren gegaan, maar die zeventiende-eeuwse Nederlandse vertaling is in de negentiende eeuw teruggevonden. Korte verhandeling over God, de mens en zijn geluk uit circa 1660 is waarschijnlijk Spinozas eerste geschrift. Het kan worden gezien als een eerste poging om zijn visie op God, de mens en zijn geluk op papier te zetten, maar van publicatie zag hij af. Zijn gedachten evolueerden zo, dat hij besloot opnieuw te beginnen. Zodoende ontstond zijn hoofdwerk Ethica en bleef de Korte verhandeling onvoltooid. Nu wordt dit belangrijke eerste geschrift eindelijk in een moderne hertaling uitgegeven. De hoofdtekst gaat vergezeld van het commentaar dat Spinoza zelf in het manuscript van de vertaling er later nog heeft bijgeschreven. Bij dit geheel geeft Jan Knol uitleg en commentaar. Zo biedt de Korte verhandeling de geoefende lezer een aantrekkelijke kennismaking met de tijdloze filosofie van Spinoza. Deze omvat alles, en helpt ons nadenken over hedendaagse brandende vragen over godsdienst, ecologie, psychologie, sociologie, politiek en vooral ook ethiek.

De culturele dimensies volgens Hofstede
Cultuur wordt overgedragen via onze sociale omgeving en niet via erfelijkheid. Cultuur staat in tussen de menselijke natuur (dat wat alle mensen gemeen hebben) en de persoonlijkheid (dat wat iedere mens tot een uniek wezen maakt).
Om de typische authenticiteit van volkeren te benadrukken maakt Geert Hofstede van vijf cultuurdimensies gebruik. Waarom bedrijven hun authenticiteit kwijtraken beschrijft Rohit Bhargava in zijn boek Persoonlijkheid
niet inbegrepen. De top down & bottom up wederkerigheid komt in de organisatiecultuur tot uitdrukking. Er bestaat een duidelijke correlatie tussen de Big Five (persoonlijkheidsdimensies) van Willem Hofstee en de vijf cultuurdimensies van Geert Hofstede, boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen.

Net als elke organisatie is ook de overheid een afspiegeling van de maatschappij. De dubbele moraal is een andere manier om het spel van de 'dubbele’, de verborgen agenda tot uitdrukking te brengen. Onder het mom van marktwerking is er in het publieke domein een graaicultuur ontstaan die zijn weerga niet kent. De verhouding tussen prestatie en beloning is volledig zoek. In plaats van het marktmechanisme ‘u vraagt wij draaien’ heeft de ommekeer in het denken betrekking op het 'inspelen op de vraag waar echt behoefte aan is'. Volgens het concept van de Big Society (Phillip Blond en Baron Wei) moet - in plaats van te oscilleren tussen marktindividualisme en staatscollectivisme - de macht naar de (georganiseerde, democratische) burgers. De publieke sector naar het publiek. Bonds boek Red Tory vormde de inspiratie bron voor Big Society. In het boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen van Geert Hofstede wordt de cultuurdimensie Individualisme en Collectivisme toegelicht.

Peter de Waard en Heleen Mees (Volkskrant 12 juli 2017 p. 26 en 31) weerspiegelen de in het universum ingebakken paradox. God staat voor 'eros', de liefde, het goede en de duivel voor het kwaad in de mens.

Zowel Wouter Bos als Peter Balkenende maken deel uit van de baantjescarrousel, lees de lobbynetwerken. De chaos is toegenomen doordat Wouter Bos voor de Derde Weg van Tony Blair door de knieën is gegaan. Net als Ervin Laszlo beoogt Jan Terlouw een paradigmawisseling te bevorderen. Jan Terlouw benadrukt in het interview met Paul Witteman (VARA 17 mei 2017) het amorele aspect in de politiek. Hij noemt het boek Dit kan niet waar zijn van Joris Luyendijk, over de amorele bankierswereld een meesterwerk.

Het is struisvogelpolitiek om de door Ervin Laszlo in zijn boek Het Chaospunt gesignaleerde vijf stuwende krachten te ontkennen en de wal het schip te laten keren. De hamvraag is nu of politici en wetenschappers bereid zijn over hun eigen schaduw te springen? Ervin Laszlo beoogt met zijn boeken een paradigmawisseling te bevorderen.

Het Programma Opening Academisch Jaar van de Universiteit van Amsterdam vertolkt de paradigmawisseling waar het rapport 'E i V' op tamboereert. In de kloof tussen verwachting en werkelijkheid groeide de aversie tegen het establishment, de topbestuurders. Anderzijds overmoed, hoogmoed ligt aan de onmacht is kernprobleem EU (Arnout Brouwers de Volkskrant 26 oktober 2016, p. 23) ten grondslag. Een ommekeer in het denken, een paradigmawisseling is noodzakelijk om de instabiliteit van het kapitalisme, de onbalans te herstellen.

Het mechanisme, dat Kustaw Bessems in zijn publicatie Donald, net zo gewoon als wij neushoorns beoogt te duiden hangt met het 'Groot Verhaal' van Teun van Keuken en een gloedvol Groot Verhaal van Thom Egberts samen. Het onderzoeksrapport 'E i V' brengt het 'Grote Verhaal' met behulp van de Kwintessens tot uitdrukking. Het Rathenau Instituut houdt zich bezig met vraagstukken op het snijvlak van wetenschap, technologie en samenleving en die politiek, beleid en samenleving daarover informeert. Om het welzijn van de samenleving te bevorderen houdt daarentegen het onderzoeksrapport 'E i V' zich bezig met vraagstukken op het snijvlak, lees de synthese van wetenschap, religie en filosofie.

Helaas voor George Churg en Lee Cronin (De schepper NPO2 7 mei 2017, The mind of the universe) is het mechanisme, dat zij zoeken al millennia bekend, namelijk hoe richten we onze levensenergie. Het is wenselijk om met de inzichten van de twee Nobelprijswinnaars Niels Bohr en Ilya Prigogine rekening te houden. Zonder, het zonnestelsel, zonne-energie, het planetenstelsel is het leven van planten, dieren en mensen onmogelijk. Ook de koolstofkringloop en foto-synthese zijn met elkaar verbonden om leven op aarde überhaupt mogelijk te maken. Voordat men met het leven op aarde gaat experimenteren is het wenselijk eerst de effecten van klimaatverandering goed in beeld te krijgen. De zelfvernietigingsdrang, de arrogantie van een politicus als Donald Trump is grenzeloos.

Carl Jung schrijft in zijn ‘Psychologische typen’:‘Het lijden is gelegen in de spanning der tegendelen’. Niemand die de kerk en haar onthouding koppelt aan dit probleem. Het probleem van de tegenstellingen. Het snakken naar aanraking, bevrediging en tegelijkertijd het opstijgen uit het stof.

Het basisprincipe ‘eenheid der tegendelen’ brengt Carl Jung met behulp van Enantiodromie (projectiemechanisme) en het Mysterium coniunctionus tot uitdrukking.

Het gaat er om de verbanden tussen psychologie, religie en kunst te versterken. Of met andere woorden het gaat om de relatie tussen voelen en denken, het vrouwelijke en het mannelijke, de rechter - en linkerhersenhelft van het brein. We dienen wel degelijk met Door gene zijde bezien, de keerzijde van de medaille rekening te houden.

Het is zeker geen toeval dat Ervin Laszlo in zijn laatste boek WorldShift2012 schrijft:
127: De complexe organismen bestaan uit een grote verscheidenheid van cellen en organen, die een breed gamma van wederkerig complementaire en exquis gecoördineerde functies vervullen. Culturele en geestelijke verscheidenheid is in de mensenwereld even essentieel als in de natuur en de kunst.
Gelijkwaardigheid is geen gelijkvormigheid, maar schuilt in de erkenning van de volle waarde en waardigheid van alle mensen en culturen.

In de loop der eeuwen is een veelvoud (Plato, Socrates, Anselmus van Canterbury, Thomas van Aquino, Immanuel Kant, René Descartes, Kurt Gödel) aan Godsbewijzen uitgewerkt. Maar ook de stelling van Gödel is door de één-op-één relatie bijectie niet waterdicht.

Uit het verslag 6 april: referendum of theater? van Jeroen Visser komt naar voren dat het Associatieverdrag met Oekraïne in de achterkamertjes van de EU is voorgekookt. De politici Verhofstadt en Van Baalen vertegenwoordigen de partij 'u vraagt wij draaien', lees de lobbynetwerken van het neoliberalisme, het grootkapitaal.

Verhofstadt en Van Baalen bewijzen in Kiev het gelijk van Moskou (Robbert de Witt Elsevier 22 feb 2014):
Rusland zegt al weken dat Oekraïne wordt opgehitst door Europa. Uitgerekend twee liberale europarlementariërs toonden op het Onafhankelijkheidsplein in Kiev het gelijk van Rusland.
Visumplicht afschaffen?
Guy Verhofstadt en Hans van Baalen schreeuwden donderdag de betogers op het Onafhankelijkheidsplein in Kiev toe dat Europa hen niet in de steek zal laten. Verhofstadt hield de betogers voor dat hun land financiële hulp moet krijgen en dat de visumplicht moet worden afgeschaft. Nou, daar zullen de meeste EU-burgers heel anders over denken.

Van Baalen: volk in Oekraïne zal zegevieren (Volkskrant 21 februari 2014):
'Dictators zullen uiteindelijk nooit winnen. Het volk zal zegevieren.' Dat zei VVD-Europarlementariër Hans van Baalen donderdagavond tijdens zijn bliksembezoek aan Oekraïne.
Samen met enkele andere liberale afgevaardigden uit het EU-parlement, onder wie de Belg Guy Verhofstadt, was hij in het centrum van Kiev, waar tegenstanders van de regering al maanden demonstreren. Daar sprak Van Baalen onder anderen met leden van de oppositie.
De liberale delegatie wilde de vreedzame oppositie op het Maidan-plein een hart onder de riem steken en verder bemiddelen tussen gematigde leden van de Partij van de Regio's van president Viktor Janoekovitsj en de oppositie.

Om de corruptie te bestrijden werkt het door VVD'ers als Hans van Baalen aangehangen neoliberalisme, lees vrijemarktfundamentalisme contraproductief.

Jatsenjoek blijft, tegen ieders zin of Premier Oekraïne overleeft tegen verwachting in motie van wantrouwen (Tom Vennink Volkskrant 17 februari 2016 p. 11):
Vrijwel iedereen wil van hem af, maar toch overleefde de Oekraïense premier Arseni Jatsenjoek dinsdagavond een motie van wantrouwen in het parlement. Slechts 194 van de 450 parlementariërs steunden de motie. Maar na de stemming is de Oekraïnse regering nog wankeler dan ze al was.
In het Westen zorgt het team van Jatsenjoek voor grote zorgen over investeringen in Oekraïne om het land boven water te houden tijdens het conflict in het oosten van het land. Vorige week dreigde IMF-baas Christine Lagarde een steunprogramma van 36 miljard euro in te trekken wegens het gebrek aan hervormingen en de zwakke corruptiebestrijding. Zonder het geld van het IMF is de kans groot op een faillissement van Oekraïne.
Lagarde's kritiek volgde op de ontslagbrief van de minister van Economie Aivaras Abromavicius. Die claimde vorige week dat hervormen onmogelijk is door blokkades van corrupte politici die samenwerken met oligarchen. De voorganger van Abromavicius stapte om dezelfde reden uit de regering, net als nog een paar hervormingsgezinde ministers.
Daarmee is de hoop van de bevolking op pro-westerse hervormingen tot een dieptepunt gedaald. Oekraïners hoopten dat de Maidanrevolutie een eind zou maken aan de grootschalige corruptie in het land. Maar alles lijkt hetzelfde gebleven: politici en zakenmensen houden elkaar nog steeds de hand boven het hoofd.\\ Kandidaten om hem op te volgen zullen voorlopig moeten wachten. Micheïl Saakasjvili, oud-president van Georgië en nu gouverneur in de zuidelijke provincie Odessa, is onder Oekraïners favoriet om Jatsenjoek op te volgen. Saakasjvili noemde Jatsenjoek herhaaldelijk een handlanger van de oligarchen. In Odessa voert hij tot genoegen van de bevolking een harde strijd tegen corruptie. Veel Oekraïners zien de Georgiër als een frisse hervormer die niet tot de besmette kring van de Oekraïense politieke elite behoort. Maar voorlopig houden de gevestigde partijen Saakasjvili buiten de deur.

De kinderen van Azov (Brandpunt 16 mei 2017):
Met leuzen als ‘dood de Russen’ en ‘leg Moskou in puin’ worden Oekraïense kinderen ingewijd in de wereld van het ultranationalistische vrijwilligersbataljon Azov. Collega’s van ons kregen exclusief toegang tot het zomerkamp van de Azov-brigade. Ze zagen de Oekraïense kinderen afgeknepen en gedrild worden voor de strijd tegen Rusland.

De praktijk leert dat referenda er toe kunnen bijdragen om de wendbaarheid van de Europese Unie te verbeteren. Wat is precies het verschil tussen de incompetente politici in het Westen en bijvoorbeeld corrupte politici in Oekraïne? In hoeverre is er van bekeringsijver, het preken voor eigen parochie sprake? Of met andere woorden in hoeverre zijn politici een marionet van het systeem?
Hoe is het mogelijk dat het vraagstuk van het zeepbel(casino)kapitalisme door bewindspersonen, die verantwoordelijk zijn voor de politieke keuzes die er worden gemaakt niet is onderkend? In het programma Kan het anders met uw pensioenpremie? (Zwarte zwanen 5 22 juli 2016 ) komt naar voren dat de hoofdrolspelers, zowel de beheerders als de toezichthouders van onze pensioenen slechts pionnen zijn in een spel waarvan zij de essentie, de kwintessens niet doorzien. Het loopt zeker mis wanneer de pionnen menen de wijsheid in pacht te hebben.

Verzameld werk. Deel 5 (1949) – Menno ter Braak
De Europese geest (p. 190,191):
De bijeenkomsten stonden onder presidium van de bekende Franse dichter en essayist Paul Valéry. Nederland was hier vertegenwoordigd door Prof. J. Huizinga en Mr J. Limburg. Verder namen aan de besprekingen deel o.a. Julien Benda, Léon Brunschvicg, Jean Cantacuzène (Roemenië), Francesco Coppola (Italië), Georges Duhamel, Aldous Huxley, Graaf Hermann Keyserling, le Rév. Père de la Brière, Salvador de Madariaga (Spanje), William Martin (Zwitserland), A. de Monzie, Jules Romains en graaf Teleki (Hongarije). Gelijk men ziet, een tamelijk uiteenlopend gezelschap, en niet van de geringste qualiteit. Wat deze personen met elkaar hebben verhandeld, is daarom alleen al (geheel afgezien nog van de waarde, die men aan zulke conferenties hecht) de moeite van het lezen waard; want ook al ware het zo gesteld, dat beroemde personen alleen tot negatieve conclusies kwamen, dan nog zou de negativiteit op zichzelf een resultaat zijn van bijzondere betekenis. Het onderwerp, de toekomst van de Europese geest, is, men zal het algemeen toegeven, zowel van buitengewoon groot belang als buitengewoon moeilijk te omschrijven. Dat er zoiets als een Europese geestesgesteldheid bestaat valt niet te ontkennen; maar de moeilijkheden beginnen pas, als men zich er rekenschap van gaat geven, welke concreta nu precies tot die ‘geest’ behoren, welke symptomen van het cultuur-leven daarbij moeten worden thuisgebracht. 194,195: In dit verband doet het ook zonderling aan, dat men op deze bijeenkomst van te voren besloten heeft de politiek buiten beschouwing te laten. Daarmee heeft men het thema der discussies op een zeer ongewenste wijze moeten beperken; want hoe kan men in vredesnaam over Europa spreken zonder aan allerlei politieke opinies en vooroordelen te raken! Nu stuit men in de verslagen op het ietwat komische feit, dat Paul Valéry, de wellevende, bijna al te wellevende voorzitter, die voor ieder referaat een charmant woordje weet te bedenken, Aldous Huxley kapittelt, omdat ‘mon cher Huxley’ het politieke terrein heeft aangeraakt, meer niet. Wat Huxley eigenlijk miszegd heeft, blijkt zelfs nauwelijks uit de tekst; hij heeft hier een scherpe, zij het wat hautaine rede gehouden tegen het anti-intellectualisme en de toenemende vulgariteit van de smaak. Maar al had Huxley wel iets miszegd, dan nog ware het dwaasheid hem daarvan een verwijt te maken. Door de politiek te vermijden (in plaats van te veredelen) maakt men zich schuldig aan donquichoterie, en zeker als het gaat om het probleem Europa, dat aan alle kanten een politiek probleem is; in deze voorzichtige verbodsbepaling steekt nog de oude angst van de intellectuelen voor de politiek, die voor de geleerde en de artist ‘te min’ is.

Het mysterie van het leven kan in een verhaal, in mysterietaal tot uitdrukking worden gebracht, maar niet in een laboratorium worden gemeten. Met behulp van het maskerkwadrant, de tegennatuurlijke kringloop is het mogelijk ons van onze conditioneringen bewust te worden en onze vrijheid te herwinnen. We laten zien hoe het mogelijk is ons weer met de natuurlijke kringloop te verbinden. Bij het 'Ken uzelve' gaat het om het ik en de ander. Doorzie uw eigen mogelijkheden, beperkingen en grenzen. Het leert je regisseur te worden van je eigen leven.

Bij de geboorte gaan we van insider naar outsider, van ‘innerlijke naar uiterlijke mens’. In de theosofie gaat het om de innerlijke ommekeer, de zogenaamde 2e geboorte* van ‘uiterlijke mens naar innerlijke mens’, de 'Hoofdroute', een nieuw gezichtspunt (paradigma), met de opzet om weer met de oerbron in verbinding te komen. Gedurende ons leven op aarde ligt het bewustzijn op de grens tussen ‘innerlijke en uiterlijke mens’.
*) De tweemaalgeborene (dvija) komt uitgebreid in de Anugita (p. 117 noot 20 definitie) van Kashinath Trimbak Telang ter sprake.

Het gaat er om het mechanisme van de viervoudige geopenbaarde krachten te onderkennen. Zijn de krachten creatief of destructief, gericht op integratie of desintegratie? Bij 5D-concept gaat het om de transformatie tussen binnenwereld en buitenwereld en vice versa. Door tegenstellingen (antagonisme) te verkleinen, twee tegendelen meer in balans te brengen, te integreren ontstaat een hogere waarheid. In zijn algemeenheid gaat het om het scheppen van Eenheid in Verscheidenheid. Naast de esoterie is het met name Carl Jung geweest die zich in de samenhang tussen de Triade en de Tetrade heeft verdiept.

De financiering van de wetenschap (Coen Verbraak Kijken in de ziel: Wetenschappers NPO 2 2 september 2016) vergt miljarden investeringen.
Deze miljardenexperimenten zijn dus weggegooid geld?
De paradox is dat Grote leraren hun diensten op De levensweg, de Hoofdroute (waarheidsvinding) gratis aanbieden. De oplossing van de paradox geven zowel Amanda Gefter: 'we leven allen in ons eigen referentiekader' als Robbert Dijkgraaf: De architectuur van ons brein bepaalt en beperkt de wetenschap - Er is geen wiskunde zonder de mens - daar kwam ik achter. Het betekent ook dat er dwazen blijven, die menen het wiel opnieuw te moeten uitvinden.

De economische crisis berust op de volgende paradox in de financiële wereld. De maatregelingen die zijn genomen om een beurskrach, zoals in 1929 te voorkomen zijn door de banken-lobby geleidelijk weer afgebroken. De Europese bankenunie is noodzakelijk gebleken omdat de toezichthouders van de soevereine staten er een potje van hebben gemaakt. Om korte termijn problemen op te lossen breken we met het gevoerde monetaire beleid ons pensioenstelsel af. Maar gelukkig ontwikkelt zich om het tij te keren weer een tegencultuur. Of met andere woorden er zit een mechanisme, Zaaien en Oogsten (karma) in het universum verborgen waardoor het mogelijk wordt van onze fouten te leren. Dit verborgen mechanisme wordt met behulp van de 5e dimensie en het ‘en-en’/’of-of’ mechanisme tot uitdrukking gebracht.

Patrick van Schie (Volkskrant van 1 maart 2014), de directeur van de TeldersStichting kent geen geestverwanten die zichzelf 'neoliberaal' noemen. De paradox is dat het neoliberalisme wel deel uitmaakt van de financiële wereld. Patrick van Schie weet met zijn retorische foefje optimale verwarring te zaaien.

Onze premier vereenzelvigt zich, voelt zich verbonden met de winnaars van het marktkapitalisme, maar niet met de verliezers. Bij spirituele leiders draait het om het morele kompas.

Zwarte zwanen (Omroep Max 27 juni 2022 NPO2):
De Brabantse vriendinnen redblack%. Hoe komen zij rond en hoe denken zij over de stijgende kosten van levensonderhoud? Trucker Ger Trines legt uit dat ook werkende Nederlanders door de strenge rekenregels een lager pensioen tegemoet kunnen zien. Aan zijn keukentafel berekende de 78-jarige Ted van der Lugt hoeveel indexatie zijn pensioenfonds PMT niet uitbetaalde. Sommige ouderen gaan nu zelfs demonstreren voor een hoger pensioen.
Sinds 2009 bedraagt de inflatie zo’n 25 procent. De koopkracht van het pensioen -naast de AOW- is dus
voortdurend gedaald. Een gemiddeld maandpensioen is ongeveer 700 euro. Dat de pensioenen niet verhoogd worden heeft alles te maken met de rekenmethode die Nederlandsche Bank en regering hebben voorgeschreven. Regering, Nederlandsche Bank en pensioenfondsen houden geen rekening met de werkelijk behaalde rendementen.

Hoe is het mogelijk dat het vraagstuk van het zeepbel(casino)kapitalisme door bewindspersonen, die verantwoordelijk zijn voor de politieke keuzes die er worden gemaakt niet is onderkend? In het programma Kan het anders met uw pensioenpremie? (Zwarte zwanen 5 22 juli 2016) komt naar voren dat de hoofdrolspelers, zowel de beheerders als de toezichthouders van onze pensioenen slechts pionnen zijn in een spel waarvan zij de essentie, de kwintessens niet begrijpen. Het loopt zeker mis wanneer de pionnen menen de wijsheid in pacht te hebben.
Hoe is het mogelijk de self-fulfilling prophecy van Frits Bolkestein te voorkomen?
Onontwarbare belangenverstrengeling, symboolpolitiek tussen politici en de 4e macht dient te worden vermeden. De organisatiecultuur, de 4e macht moet er voor waken dat 'carrièrepolitici en carrière-ambtenaren', 'Leraar en leerling' de marionetten van het systeem kunnen worden. Elkaar, 'carrière-politici en carrière-ambtenaren' dus in een wurggreep gevangen houden, maar dit fenomeen geldt ook voor de relatie burgers en politici.

Aan de wereld van de eeuwig wederkerende verschijnselen (Aldous Huxley: perennial, Friedrich Nietzsche: ewige Wiederkehr), ligt een eeuwige natuurlijke ordening, een blauwdruk (zevenvoudige samenstelling van de mens, het factorelement, de Wet van Zeven, de Triade en de Tetrade, Trivium en Quadrivium) ten grondslag. De Triade, de triniteit vormt de natuurlijke eenheid 'Ruimte, Materie en Tijd' en de Tetrade vormt de natuurlijke selectie. Bij de natuurlijke selectie gaat het primair om de context Uw wil geschiede. Richard Dawkins heeft gelijk wanneer hij stelt dat het bij levensprocessen om natuurlijke selectie gaat.

Met het 5Ddenkraam, het outside the box-denken wordt beoogd collectieve zinsbegoocheling, het groepsdenken binnen organisaties te doorbreken. Het navelstaren kan zowel vanuit een positief (Creativethink) als een negatief (Groupthink) gezichtspunt worden benaderd. De sterke lobby (vijfde macht) van de financiële wereld, de bouwsector en zorg heeft duidelijk negatief gewerkt.

In essentie behandelt het rapport ‘E i V’ het mechanisme ‘en-en’/‘of-of’ (‘God en Darwin’/’God of Darwin’, ’Eenheid’/‘Gebroken symmetrie’, 'Emergentie'/'Decompositie' ('Emergence'/'Quantum decoherence'), ‘Monade’/’Duade’), de twee kanten van een medaille. Het is de ziel (psyche) die de twee kanten van een medaille met elkaar verbindt. Voor 'God en Darwin' kan ook gelezen worden 'Geloof en Rede'. Zowel Mozes Maimonides (1135 – 1204) als Raymond Lull (1232 – 1315) zijn wetenschappers, die zich al intensief hebben toegelegd op het schijnbaar onoplosbare conflict tussen geloof en wetenschappelijke kennis. Mozes Maimonides (BRES nr. 268 juni/juli 2011) in zijn boek Gids der verdoolden en Raymond Lull in zijn hoofdwerk Ars Generale Ultima.

De getallensymboliek geeft net als het Panta rhei alles stroomt of alles is in beweging weer. De integratie van vier disciplines, de vier pijlers rekenkunde, sterrenkunde, meetkunde en muziek heet volgens de telling van Pythagors 5, de kwintessens. De getallen van Pythagoras brengen de harmonische relatie, een specifieke categorie van betrekkingen, Wet van harmonie, synthese tot uitdrukking, waarvan het geheel meer is dan de som van de delen. Goddelijke ordening op basis van het fenomeen 'Emergentie (definities van emergentie) en Decompositie'. Pythagoras geloofde in zielsverhuizing (reïncarnatie), hij was een interdisciplinair wetenschapper (neurofeedback). De getallensymboliek van Pythagoras wordt als een metafoor gebruikt om 'probleem en oplossing' dichter bij elkaar te brengen.

Muziek kan niet tot geluidstrillingen worden gereduceerd, veroorzaakt door een specifieke omgang met stukken materie. Pythagoras heeft al onderkend dat: Een huis is meer dan een stapel bakstenen. Een melodie is meer dan een verzameling losse tonen. Een levend wezen is meer dan een verzameling cellen. Een cel is meer dan een verzameling moleculen. Emergentie (noogenesis) verwijst naar het geheel is meer dan de som van de delen.

Het rapport ‘E i V’ kiest voor de interdisciplinaire aanpak - de middenweg tussen de twee kanten van één medaille Geestkunde en Natuurkunde - de wisselwerking (wederkerigheid) tussen psychologie, sociologie, filosofie en ethiek of de synthese van wetenschap, religie en filosofie en kunst. In het rapport ‘E I V’ staat religie (religare) in het bijzonder voor levenskunst, de moraal van het verhaal, te worden ingewijd in de oude mysteriën. De schakel tussen 'Geestkunde en Natuurkunde' is 'Kunst (levenskunst) en Ethiek', een Trivium en Quadrivium. Het volgen van de middenweg hangt in de esoterie met de middenstof (Engels medium) samen. Deze relatie wordt, om geestelijke gezondheid te bereiken, door het spirituele medium Helena Blavatsky in haar oeuvre opnieuw belicht.

Voor de 'Hoofdroute' in het leven heeft H.P. Blavatsky De stem van de stilte geschreven. Freek van Leeuwen schreef het boek De Levensweg. Freek van Leeuwen onderscheidt, net als het 5D-concept ‘Geest - Ziel - Lichaam’. Het 5D-concept maakt van zijn ‘verklarende woordenlijst’, de begrippen Aantrekking, Afstoting, Middelpuntvliedend en Middelpuntzoekend gebruik. Niet alleen hypothesen van de natuurkunde, maar ook hypothesen van de geestkunde berusten op creativiteit. Het grote verschil is dat de stellingen van de natuurkunde, zoals bijvoorbeeld het Higgsdeeltje kunnen worden geverifiëerd. De stellingen van de geestkunde gelden voor een individu en een collectief - we leven allen in ons eigen referentiekader (Amanda Gefter) - en worden door er is niets nieuws onder de zon, de eeuwige wederkeer van de geschiedenis onderbouwd. Om dichter bij de waarheid te komen volgt het onderzoeksrapport ‘E i V’ de middenweg, de oplossingsrichting van de Axis Mundi.

De unificatietheorie bevat het kader voor de 'Hoofdroute'. De volgens Hegel éne, universele werkelijkheid, het absolute Zijn en het Niet-zijn, blijft echter eeuwig onveranderlijk. Er valt te verwachten dat het debat over ‘Evolutietheorie en Intelligent design’ op 1 : 1 eindigt namelijk in het midden. Zelf heb ik het liever over Creative Design. De natuur zit vol creativiteit en vernieuwing. De trage mammoettanker waarop we ons bevinden vaart op de automatische piloot. Er is te veel intellectuele vrijblijvendheid. Het is nuttig om toch op basis van de huidige kennis en technologieën een begin te maken om de koers te veranderen. Nieuwe technologische doorbraken op het terrein van de energievoorziening laten zich moeilijk voorspellen. Anderzijds is het ook moeilijk nauwkeurig de effecten van de opwarming in te schatten.

Net als de esoterie belicht Ria Hopman het thema vanuit een astrologisch gezichtspunt. In dit verband kan ook naar de publicaties van Tom de Booij worden verwezen. In de esoterie wordt van het begrip sterrengeest (Aions - Aeonen - Eonen, Goddelijke emanaties) gebruik gemaakt.
In zijn boek Nulpunt Revolutie past Benjamin Adamah het griekse begrip aion toe.
Gerrit Teule werkt in zijn boek Wat Darwin niet kon weten de eonische hypothese van Jean Emile Charon uit.
Om de fenomenen aion en eon te duiden maken zowel Adamah als Teule van negentropie (negatieve entropie) die orde schept uit de chaos gebruik.

Wat betreft "self-fulfilling prophecy" wordt naar het werk van Robert K. Merton, Émile Durkheim en Friedrich Nietzsche verwezen.

Twee denkstromingen die eerder een poging hebben gedaan het Lichaam-geestprobleem (kip-en-eiprobleem) te verklaren zijn het monisme en het dualisme. De middenweg van Spinoza's Deus sive natura (God of Natuur) is een neutraal monisme. Het is wenselijk de vicieuze cirkel van het Hoe of Wat (of-of) denken te doorbreken. Het kan komen doordat zij in een kringverhouding tot elkaar staan: zonder A kan B niet tot stand komen, maar zonder B ontstaat A niet.

Zowel de kosmische principes, die Jude Currivan in haar boek Het 8e Chakra (hoofdstuk 4) beschrijft, als de wetten van Marja de Vries in haar boek De Hele Olifant in Beeld, en de zeven Sleutelprincipes, die door Fred Matser in zijn boek Net als jij ben ik EEN VAN DE MILJARDEN expressies van de schepping op deze aarde (p. 208/209) voor persoonlijke en planetaire transformatie heeft geformuleerd, het boek Het heilige pad van de leider van Avani van Leeuwe, de wetmatigheden wetten die Geoffrey Barborka in zijn boek Het Goddelijk Plan onderkent en de 8 onwrikbare ideeën (Volkskrant 22 juni 2013 katern Vonk) van de econoom Lant Pritchett sluiten op elkaar aan. Deze wetmatigheden worden ook door de Zeven wijsheidssleutel tot uitdrukking gebracht.

Ervin Laszlo en Jude Currivan boek KOSMOS een integrale visie op de wereld
Hoofdstuk 1 Hoe ver reikt onze kennis?, Theorieën van alles – en niets? (p. 16):
De fysici zouden echter nog ontdekken dat kwantisatie, golf/deeltje-dualiteit en de intieme relatie tussen de waarnemer en het waargenomene slechts het topje van de ijsberg vormden die de kwantumwereld is.
21: In de kwantumfysica geldt dat de gravitatiekracht wordt overgedragen door een deeltje met een massa nul, het graviton. De ontdekking dat het laagste trillingsgetal van snaren zo’n deeltje beschrijft, was een krachtige stimulans voor de zich ontwikkelende theorie.
Het branenuniversum (p. 21):
Om de betekenis van branen te doorgronden, moeten we de aandacht richten op een van de meest extreme omgevingen van de kosmos, het zwarte gat (Wimps Weakly interacting massive particle).
Hoofdstuk 8 Ervaring, Geest en stof (p. 121):
Echter, de stimuli die de stoot geven tot activiteiten in de cel, kunnen – zo tekent Bruce Lipton hierbij aan – verstoord zijn; als zodanig weerspiegelen ze onze overtuigingen over de werkelijkheid.

Ervin Laszlo You Can Change the World The Global Citizen's Handbook for Living (p. 68, Nederlandse versie 73/74):
Evolving our consciousness is not something we do only for ourselves — it is something we do also for others... for all others, and for the Earth. Because when we open up and let our body and mind feel our ties with others and with nature, we change ourselves, and change others around us. When a sufficient number of people pray or meditate together, or find another path to evolve their consciousness, other people are affected as well. More sick people heal, divorce and suicide rates drop, crime and violence diminish. When many people open up, a powerful force develops — a leap of consciousness takes place. All the great prophets and sages of history knew this, Jesus as well as the Buddha, Mohammed as well as Zoroaster — and more recently Bahá'u'lláh the same as Sri Aurobindo, Teilhard de Chardin and the Dalai Lama.
The evolution of our individual consciousness paves the way toward the evolution of our collective consciousness. This individual-collective evolution, more than anything else, can and must change this world.

Universeel model, Kringloop:

Pythagoras:Boeddhisme (Samsara en Nirwana):Friedrich Nietzsche:Carl Jung:Sri Aurobindo:
1. Monade4. ‘Gulden Middenweg’, beëindigen van ‘lijden’ZarathustraArchetype (Unus Mundus)Opperste werkelijkheid
2. Duade3. Beëindiging van ‘lijden’ÜbermenschGroeiPassieve Brahman
3. Triade2. Ontstaan van ‘lijden’Wil tot machtPersoonlijkheid Nr. 1 en Nr. 2Actieve Brahman
4. Tetrade1. Het ‘lijden’Eeuwige wederkeerEnantiodromie (Homeostase)‘Ik’, het zelf

De natuur is de inhoud en werking van het heelal zoals door de mens waargenomen, en die als zodanig bestudeerd wordt door de natuurwetenschappen. Hiertoe behoort de niet-levende en de levende natuur. Hoewel de mens zelf tot de natuur behoort, wordt de menselijke invloed, het gecultiveerde, het kunstmatige niet tot de natuur gerekend.

Mensen die in het Westen voor opschudding zorgen kregen een pluim van de Russische president. Hij prees de 'zeer kleurrijke en getalenteerde' Amerikaanse presidentskandidaat Donald Trump. 'Hij is de absolute favoriet in de presidentsrace.' En hij zei dat de geschorste FIFA-voorzitter Sepp Blatter de Nobel Prijs voor de Vrede verdient.
Poetin spiegelt zijn eigen gedrag aan de schaduwzijde van de Westerse elite.

Referendum dwingt politici hun stanpunt te verwoorden (Lex Cornelissen Volkskrant 15 december 2015 p. 18):
Politici zouden referenda moeten zien als een verrijking van de representatieve democratie. representatieve democratie.
In zijn opiniestuk van vorige week (Opinie & Debat, 15 december) erkent oud-parlementariër Bas De Gaay Fortman deze frictie niet. Volgens hem is er geen behoefte aan verandering: het referendum is een bijl aan de wortel van de representatieve democratie, zoals Hans Wiegel altijd zo mooi verwoordt. Etc.
Representatieve democratie en referenda zijn geen tegengestelden, ze vullen elkaar juist aan. Prachtig om die dialoog te zien.
Zo'n debat kan leiden tot kritische vragen voor Brussel, maar daar móet het Europees project tegen opgewassen zijn. Als deze discussie al niet kan, hoe moet er dan ooit een politieke unie komen?

Het bestaan van een Derde weg, het morele kompas van spirituele leraren, wordt door Frits Bolkestein ontkend. Om levensovertuigingen in een bredere context te plaatsen kan het moreel kompas (5Ddenkraam) worden gebruikt. Dit denkmodel vormt een schakel om de zienswijzen van Lao Zi, Heraclitus, Pythagoras, Plato, Jezus, Immanuel Kant, Hegel, Spinoza, Blavatsky, Wittgenstein, Nietzsche, Teilhard de Chardin, Jung, Assagioli, Goethe, Richard Wilhelm, Heidegger, Rudolf Steiner, Sri Aurobindo, Krishnamurti, Foucault, Habermas, Ken Wilber, Paul Davies en Oliver Sacks te verbinden, een visie op de duurzame samenleving, een paradigmawisseling op de werkelijkheid te scheppen. Spirituele leraren laten zich niet door een retorisch foefje misleiden. Om de paradox 'E i V' te duiden, gaat het om een grote verscheidenheid aan leraren.

Het is juist de in het universum verscholen paradox, de controverse tussen wetenschappers, die de evolutie van de mensheid mogelijk maakt. Zowel Blavatsky, Jung als Teilhard de Charden laten los van elkaar zien dat er in het universum een zelfreinigend vermogen zit verscholen. Door een individueel leerproces is het mogelijk dat we ons met dit principe verbinden. Het probleem van het ego, de 'Unificatietheorie en Snaartheorie' (twéé kanten van een medaille) omvat de Theorie van alles, de universele quintessens, die in De Geheime Leer van Blavatsky wordt uitgewerkt. Blavatsky beoogt slechts een oplossingsrichting aan te reiken.

De overlevingsstrategie, survival of the fittest heeft op de menselijke natuur, dat wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben, 'goed en kwaad', de grondbeginselen van de ethiek die nooit veranderen betrekking. Het eindige universum staat tegenover de oneindige bewustzijnsevolutie ('individueel en collectief') van En-soph. Het zijn de ééndimensionale denkers die menen dat zij de wijsheid in pacht hebben. Er is sprake van een oud patroon, dat steeds weer terugkeert, alleen veranderen de acteurs in de loop van de tijd. In essentie draait het nog steeds om ‘Goed en Kwaad’, ‘Zaaien en Oogsten’ en berust op de 2e grondstelling van de theosofie.

De crux van 'Welzijn en Welvaart' (Kwaliteit en Kwantiteit) is hoe richten wij onze levensenergie (levensbron, astraallichaam) om de geestelijke gezondheid te bevorderen? Of anders gezegd wat bezielt ons? Of hoe voorkomen we dat onze carrièrepolitici (of banencarroussel, de blinde vlek van Rutte Martin Sommer Volkskrant 4 juni 2016 p. 17) gebakken lucht verkopen, met hun taal luchtkastelen bouwen? Het betekent dat we ook met de keerzijde van de medaille rekening houden. De route die we in het leven bewandelen, dus hoe wenden we onze energie aan en het doel - zingeving van het leven - een duurzame samenleving (rentmeesterschap) bevorderen, zijn één en hetzelfde.
Maar volgens Matthew Flinders, auteur van het boek Defending Politics: Why Democracy Matters in the 21st Century ligt de fout namelijk grotendeels bij de burger, die een vertroebeld beeld heeft van politiek en politici. In het bijzonder de jongste generatie, die geen herinneringen heeft aan onderdrukking en oorlog, is cynisch en onverschillig geworden ten aanzien van de verworvenheden van de democratie. Een ‘governing paradox’ is het gevolg: politici moeten steeds meer beloven om gekozen te worden, maar kunnen die beloftes door de veranderende rol van de politiek in de samenleving steeds minder waarmaken.

Maar het hele verhaal, de paradox is dat de Amerikaanse bankiers niet voor hun Britse collega's onderdoen. De dubbele petten van econoom Mishkin komen prominent aan bod in de documentaire Inside Job uit 2010. De met een Oscar bekroonde productie gaat over hoe de krediet-crisis kon ontstaan. Maar ze biedt ook een inkijkje in de bizarre banencarrousel waarin prominente Amerikaanse economen verwikkeld zijn. Velen maken tijdens hun carrière de overstap van universiteit naar politiek en toezichthouders, om via de banken weer terug te keren op de universiteit. Of omgekeerd. Zoals een wetenschapper het krachtig samenvat in de documentaire: ‘Business school professors don’t live on their faculty checks.’ De lijst van wetenschappelijke autoriteiten die miljoenen opstreken in de financiële wereld is dan ook indrukwekkend. Van Larry Summers tot Robert Rubin, van Henry Paulson tot Martin Feldstein: stuk voor stuk combineerden ze het prestige van een universiteit als Harvard met de macht van een politieke toppositie en de miljoenen van Wall Street. Het maakt het marktfundamentalisme zichtbaar.

Een voorbeeld van de paradox geeft Paul Tang van de PvdA. Laten we ons slechten verleden goedmaken (Paul Tang Volkskrant 9 oktober 2015 p. 20):
Belast geldstromen naar belastingparadijzen en eis belastingtransparantie van bedrijven.
OESO-afspraken
Gelukkig, de Nederlandse regering is eindelijk begonnen om de excessen aan te pakken. Zo is het goed dat we de belastingverdragen met ontwikkelingslanden herzien. Maar Nederland presenteren als voorvechter van de aanpak van belastingontwijking is natuurlijk het andere uiterste.
Deze week nog pakte de Europese Raad, met Eric Wiebes aan tafel, niet door bij de uitwisseling van belastingafspraken.
Belastingdeals uit het verleden worden niet meegenomen in de uitwisseling van informatie. Hierdoor wordt geen schoon schip gemaakt en zijn er bedrijven die nog jaren kunnen genieten van oneigenlijke belastingvoordelen, zonder dat we er ooit achter komen. Nederland neemt het Europees voorzitterschap over van de Luxemburgers. Zij pogen hun berouw over de Luxleaks-schandalen om te zetten in dadendrang. Dat er nu wetgeving komt die paal en perk stelt aan belastingdeals is mede op hun conto te schrijven. Onszelf op de borst kloppen, is zeker niet de juiste houding.
Nederland moet zich bewust tonen van haar kwalijke rol in belastingontwijking. Het Europese voorzitterschap van Nederland is, in combinatie met de OESO-voorstellen, een unieke kans om het verleden uit te wissen. Laten we deze kans niet verkwanselen en het aanpakken van belastingontwijkingsmaatregelen hoog op de Europese agenda plaatsen.

Een ander voorbeeld Deal fiscus Starbucs 'ontoelaatbaar' of 'Nederlandse deal met Starbucks is onwettig' (ANP Volkskrant 17 oktober 2015 p. 4):
De Europese Commissie vindt de belastingdeal die het Amerikaanse koffiebedrijf Starbucks met de Nederlandse fiscus heeft gesloten ontoelaatbaar. Dat meldt de Duitse krant Frankfurter Allgemeine Zeitung vrijdag op basis van drie bronnen. Het bericht is nog niet door de Commissie bevestigd.
De Europese Commissie onderzoekt al enkele maanden specifieke belastingdeals die landen hebben gesloten met multinationals, omdat die zouden ingaan tegen de Europese regels. Volgens de Duitse krant is het onderzoek naar de overeenkomst van Nederland met Starbucks nu afgerond, evenals de overeenkomst die autofabrikant Fiat met Luxemburg sloot. De Europese Commissie zou in beide gevallen hebben geoordeeld dat de gesloten deals onwettig zijn.

De paranoia, oftewel de marktfundamentalisten in het Westen kunnen met de moslimfundamentalisten in het Oosten worden vergeleken. Deze 'scoringsdrift', deze mentaliteit heeft dezelfde wortels Demon est deus inversus (Hogere – en Lagere Tetraktis). Fundamentalisme is op haar beurt weer een reactie op het secularisme en is vermoedelijk op dezelfde onderbuikgevoelens, epithumia van Plato gebaseerd. Maar gelukkig bestaat er ook thumos.

In het rapport ‘E i V’ hebben de controverse tussen wetenschappers in het bijzonder op dichotomieën (Duade, ethische dilemma's) betrekking.
Door het Ken uzelve centraal te plaatsen is het mogelijk de controverse tussen wetenschappers te verkleinen.

De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 12 De theogonie van de scheppende goden (p. 484):
Confucius, een van de grootste wijzen van de oude wereld, geloofde in de oude magie en beoefende die zelf ‘als we de mededelingen van Kin-Yu aanvaarden’ . . . en ‘hij prees die hemelhoog in Yi-King’, vertelt zijn eerwaarde criticus. Niettemin leerden Confucius en zijn school zelfs in die tijd, d.w.z. 600 v.Chr., de bolvorm van de aarde en zelfs het heliocentrische stelsel; terwijl ongeveer driemaal 600 jaar na de Chinese filosoof de pausen van Rome ‘ketters’ bedreigden en zelfs verbrandden, omdat zij hetzelfde beweerden. Men lacht om hem als hij over de ‘heilige schildpad’ spreekt. Niemand die onbevooroordeeld is, kan echter veel verschil zien tussen een schildpad en een lam als kandidaten voor heiligheid, want beide zijn symbolen en niet meer. De os, de adelaar25, de leeuw en soms de duif zijn ‘de heilige dieren’ van de westerse bijbel; de eerste drie vindt men gegroepeerd rond de evangelisten, en het vierde (het menselijke gezicht) is een Serafijn, d.w.z. een vurige slang, waarschijnlijk de gnostische Agathodaemon26. Zoals werd verklaard, hebben de ‘heilige dieren’ en de vlammen of ‘vonken’ binnen de ‘heilige vier’ betrekking op de oervormen van alles wat in het Heelal wordt gevonden in de goddelijke gedachte, in de WORTEL, die de volmaakte kubus of de collectieve en individuele grondslag van de Kosmos is. Zij staan alle in occulte betrekking tot de oorspronkelijke kosmische vormen en de eerste verdichtingen, werking en evolutie ervan.

Evert Doornenbal ZELFONTMOETING EN VERVREEMDING Onderzoek naar de betekenis van het vervreemdingsbeleven
Een visie op de toekomst? (p. 143):
Een meer finaal gerichte beschouwing erkent deze naar de toekomst gerichte mogelijkheden van ontwikkeling. In de psychotherapie wordt deze richting al vroeg gezien door Silberer, later door Adler, Frankl, Jung en onlangs nog door Assagioli in zijn door hem geïntroduceerde 'psychosynthese'. In deze context kan ook de hier verdedigde stelling dat vervreemding is op te vatten als een confrontatie met een vreemde, andere wijze van de mens zelf, worden geplaatst.
Dan ervaart de mens zich niet meer alleen als de vervreemde, maar beleeft daarin een verandering die hem tot de ander en zichzelf terugbrengt. Althans wanneer hij bereid is de stap over de drempel van het hem vertrouwde en bekende naar het nieuwe voor hem nog onbekende en toekomstige te doen. Deze stap in nog onbekend gebied is niet te zien als een waagstuk, maar als mogelijkheid die de mens wordt geboden, wanneer hij het bekende en vertrouwde gaat ervaren als vreemd. In de vervreemdingservaring kondigt zich de vernieuwing reeds aan. Zij verdient het gehoord en erkend te worden.

Een belangrijke term bij Robert Putnam is gegeneraliseerde reciprociteit. Niet: ‘als ik iets voor jou doe, doe jij misschien een keer iets voor mij’, maar: ‘als ik iets voor jou doe, doet iemand anders misschien wel eens iets voor mij’. Gegeneraliseerde reciprociteit staat tot persoonsgebonden reciprociteit zoals een geldeconomie staat tot ruilhandel. Aan de basis van beide ligt vertrouwen, ook in mensen en instituties die je niet persoonlijk kent.

De bridging van Putnam kan met de tegenbinding van Kees Schuyt worden vergeleken. Bij Kees Schuyt staat veiligheid tegenover onveiligheid.
De vierde steunbeer gaat over niet-geweldadige conflictbeslechting. Het is een tegenbinding die in deze tijd extra aandacht verdient.

De causale snaartheorie komt een stapje verder wanneer wetenschappers bereid zijn met de acausale, de geestelijke keerzijde van de medaille rekening te houden.
De oplossing van de unificatietheorie wordt niet gevonden in het elementaire deeltje maar in de ruimte die de elementaire deeltjes van elkaar scheidt.

Deze stelling is gebaseerd op De Geheime Leer, Deel I p. 563: 'De kracht is daarom niet in het atoom maar in de ruimte die de atomen van elkaar scheidt.' (neutrale centrum, eros = fohat). Evolutie vindt door emanatie plaats.
De elektrische spanning tussen twee polen bestaat echt. De i t/m xii experimenteel (min of meer) bewezen effecten van de werkzaamheid van de ether, vormen de materiële tegenhanger van de vijf eigenschappen, de vijfde dimensie van het bewustzijn.

N. Beintema De kracht schuilt in de wederkerigheid - Hoe genomics en maatschappij elkaar versterken (p. 33):
Vandaag staat de gedachtewisseling in de context van ‘wederkerigheid’ tussen wetenschap en samenleving en dat is, om met Hegel en Marx te spreken, terecht: via These (het primaat van de wetenschap) en Anti-these (het primaat van de samenleving) komen we tot Synthese (wederkerigheid of co-evolutie van wetenschap en samenleving).

Alexandra van Smoorenburg Winnen zonder strijd (Sun Tzu) Conflicten zijn onvermijdelijk dus leer er goed mee omgaan!
Het geheel overzien
Kennis is één ding – en zeer belangrijk voor het oplossen van conflict! – maar minstens even belangrijk is het vermogen om vanuit een onthecht standpunt de gehele situatie te overzien (Take Whole) en van daaruit te handelen. Om dat te kunnen komt de eerder genoemde grondhouding weer op de proppen: eenvoud, nederigheid, rust en innerlijke vrede. Van daaruit ontstaat helder zicht, het vermogen de kern van de zaak te zien en intuïtieve ingevingen inzake wat te doen. De handeling en het momentum
En als er dan gehandeld wordt, gaat het er niet alleen om dat deze handeling in overeenstemming is met de wil van de hemel, maar ook dat deze op het juiste moment plaats vindt. Het volgende interessante model hierover komt uit de Denma Translation van The Art of War:

Het 4Ddenkraam, de 4e Dimensie hangt ook samen met de noögenese van Teilhard de Chardin, de vierde produktiefactor ondernemerschap en met de feedback – en feedforward besturing van bv-Ego of ‘Ik’ of bewuste zelf, het ahamkara. De feedback besturing heeft of op positieve feedback of op negatieve feedback betrekking.

De twee in één betekent dat het onwetende persoonlijke ik, het bv-Ego, zich met het goddelijke bewustzijn - het middelpunt van de ziel - de Christusnatuur verbindt.

Geheime Leer Deel II Stanza 4 Schepping van de eerste rassen (p. 118):
De onderstaande parallel lopende volgorde kan men vinden in de evolutie van de elementen en van de zintuigen; of in de kosmische aardse ‘mens’ of ‘geest’ en de sterfelijke stoffelijke mens:
1. ether Gehoor geluid
2. lucht Tastzin geluid en tastzin
3. vuur of licht Gezicht geluid, tastzin en kleur
4. water Smaak geluid, tastzin, kleur en smaak
5. aarde Reuk geluid, tastzin, kleur, smaak en reuk

In het 5D-concept zijn de 'metafysica, het bovennatuurlijke en de fysica', 'geestkunde en natuurkunde', 'Bewustzijnsevolutie en Evolutietheorie', 'Unificatietheorie en Snaartheorie', twee complementaire kanten van één medaille. Het is het projectiemechanisme, de spiegelsymmetrie die beide met elkaar verbindt.

Het Kompaskwadrant is net als de M-theorie van Edward Witten een multidimensionaal verklaringsmodel en gaat van de hypothese van de eenheid van tegendelen uit.
Het principe van de antagonistische harmonie (-paren) is de allesomvattende basiswet en als zodanig te vatten onder het - uit de oud Griekse filosofie voortkomende - woord Logos. In de huidige wetenschapsterminologie is het de allesomvattende theorie, ook wel de M-theorie.

Het zal duidelijk zijn dat het eenzijdig door politici aangestuurde marktdenken, het verkoopverhaal niet strookt met de verborgen 5e Dimensie, de verticale as, Axis mundi, de Staf van Hermes, de gouden keten van Homerus, de staf van Mercurius, Sutratman (levensdraad), draad van Ariadne, Caduceus, Esculaap, de kosmische Lichtzuil en ook de Middenzuil van de levensboom. De Axis mundi (de verborgen 5e Dimensie, de verticale as) representeert de weg naar welzijn.

In het rapport 'E i V' draait het primair om de wisselwerking (wederkerigheid) tussen psychologie, sociologie, filosofie en ethiek. De interdisciplinaire aanpak (de vier pijlers psychologie, sociologie, filosofie en ethiek) in het rapport ‘E i V’ sluit nauw bij het transcendentalisme (literatuur, religie, cultuur en filosofie), Paracelsus (geneeskunst berust op vier pijlers: filosofie, astronomie, alchemie en ethiek), Pythagoras (‘bron van harmonie’: rekenkunde, sterrenkunde, meetkunde en muziek en H.P. Blavatsky (De Geheime Leer: kunsten, wetenschappen, theologie en vooral de filosofie) aan.

J.S.O. van Asseldonk De Tao van de Landbouw. II. De Natuurmystiek (p. 34):
Needham heeft in 1925 geschreven dat hij een weerlegging van het Cartesiaanse paradigma niet van de biologie maar van de psychologie verwacht. Nu we meer dan 60 jaar verder zijn, zien we dat zowel vanuit de psychologie als vanuit de biologie (psychobiologie) wordt gezocht naar een overbrugging van de dualistische kloof.

Het principe van emanationisme (dharma, tao, wederhelft) vindt ook in het Westen toepassing. Cultuursociologie bevindt zich op het snijvlak tussen Cultuurwetenschappen en Sociologie, Culturele psychologie tussen Cultuurwetenschappen en Psychologie, Sociobiologie tussen Sociologie en Biologie, Evolutiepsychologie tussen Evolutie en Psychologie, Paleontologie tussen Geologie en Biologie, Geochemie tussen Geologie en Scheikunde en Geofysica tussen Geologie en Fysica.

De derde discipline, de Derde weg in de psychologie van Roberto Assagioli - eenheid der tegendelen - creëert synthese, die ongetwijfeld op de verbijzondering van de twee oorspronkelijke vakgebieden zijn weerslag zal hebben. Door alleen beide complementaire kanten, de ‘Natuurwetenschappen en Geesteswetenschappen’ van de éne werkelijkheid te belichten komt de unificatietheorie een stapje verder. In essentie draait het om dit mechanisme, de twee kanten – Unificatietheorie en Snaartheorie; - van een medaille. In het boek Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond staat de Axis mundi voor de verbinding tussen de materiële en immateriële wereld.

Politici gebruiken de oxymoron om het onverenigbare, het 'of-of' denken, de kool en de geit sparen - dichter bij elkaar te brengen. Primair draait het om emanationisme (dharma, tao, wederhelft), het 'en-en', het complementaire open systeem denken dat ook in het Westen toepassing vindt. Om het 'of-of' denken beter te begrijpen draait het niet alleen om het tweewegen-model van Miriam van Reijen, maar ook om de tweeling paradox van Albert Einstein.

5D-concepten tonen het Hoe. De polariteit van ‘Goed en Kwaad’, het Wat, de oerbron zal immer een mysterie blijven. In de kern draait de beschaving om één medaille met twee kanten. Aan het ontcijferen van de éne werkelijkheid worden vele miljarden uitgegeven. De hamvraag is of het niet effectiever is miljarden te investeren in onderzoek dat gericht is op het behoud van het leven op aarde, dus om te voorkomen dat de vernietiging van biodiversiteit ongehinderd doorgaat, met de mogelijkheid van een klimaatcatestrofe in het verschiet. Of zou het ook niet beter zijn om een substantieel deel van de onnoemelijk vele miljarden omzet in de oorlogsindustrie voor het leven op aarde aan te wenden?

Het rapport ‘E i V’ maakt gebruik van het Ether-paradigma en het 5D-concept. Het 5D-concept is gebaseerd op de oerbron, de oerstof.
In het 5D-concept is God (het eerste grondbeginsel, noumenon) ook inherent in het scheppingsproces aanwezig.

Het Akasha-veld (Z.P.F.) is een energieniveau. Zo is ether (Ether-paradigma) het medium, de materie van Akasha (5D-concept).

In het Akasha-veld, combinatie van een aantal etherische energieën vormen 'Ruimte, Tijd en Materie' één drie-eenheid, die wel onderscheiden maar niet gescheiden kan worden.
Akasha: Een plaats tussen 'Ruimte en Tijd', die vele namen (nulpuntveld, prana, levenskracht, Tetragrammaton, anima mundi, wereldziel, wereldgeest, eenheidsbewustzijn, De, ki, Chi, Kundalini, psi-vermogens, Zero Point Field, Aether, vril en tachyonenergie) heeft.

Ervin Laszlo bespreekt in zijn boek Kwantum shift in het wereldbrein twee domeinen van de werkelijkheid (p.118).
In het nieuwe concept vormen de twee domeinen van de werkelijkheid – het domein van de actuele entiteiten (het ‘ruimtetijddomein’) en het domein van het kosmisch plenum (het ‘velddomein’).
120: Uit het nieuwe concept van de werkelijkheid laat zich ook een consequente en minimaal speculatieve theologie afleiden. In de theologie is God niet gescheiden van het scheppingsproces, maar maakt God deel uit van het universum. Gods schepping is niet het universum dat wij waarnemen en bewonen: zij bestaat uit de potenties van het universum voor zijn autocreatie.

Ervin Laszlo boek Het Akasha-veld, Verbinding en geheugen in kosmos en bewustzijn (p. 131):
Coherentie is het concept dat het best recht doet aan de heelheid die nu in de domeinen van het leven wordt ontdekt. Een organisch coherent systeem is geïntegreerd en dynamisch; en de talloze activiteiten van zo’n systeem worden gekenmerkt door zelfmotivatie, zelforganisatie en spontaniteit; én ze voltrekken zich tegelijkertijd op alle niveau’s, vanaf het microscopische en moleculaire niveau tot en met het macroscopische. De voortgaande communicatie tussen alle bestanddelen van het organisme creëert de mogelijkheid tot bijstellingen, reacties en veranderingen die noodzakelijk zijn voor de instandhouding van het volledige systeem in alle richtingen tegelijk.

Volgens Ervin Laszlo is het kwantumvacuüm de oerbron van geest en materie. Het concept ‘in-formatie’ van David Bohm wordt gebruikt om de structuur, de relaties tussen beide te beschrijven. Het begrip ‘in-formatie’ licht Ervin Laszlo in zijn boek Het Akasha-veld, Verbinding en geheugen in kosmos en bewustzijn (p. 67) toe. Sri Aurobindo: ‘Alles is bewustzijn (…). Op verschillende niveaus van zijn eigen manifestaties is dit universum een graduatie van bewustzijnsniveaus (p. 111)’.

De studie van de geschiedenis als bron van informatie leert dat geschiedschrijving doorheen de tijden door machthebbers gemanipuleerd werd. Geschiedenis wordt dan het verhaal van de dominerende cultuur die ervoor kan zorgen dat de verhalen van de verslagen volkeren of die van minderheden niet aan het nageslacht worden overgeleverd. Voor bestuurders wordt het steeds moeilijker zich achter manipulatieve woordspelletjes te verbergen.

Er is sprake van een ommekeer wanneer de blauwdruk van de kosmos, de Axis mundi, de verborgen 5e Dimensie leidraad wordt voor de effectuering van de blauwdruk van het leven, dus hoe wij onze levensenergie richten in elke fase van de levenscyclus.

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof