7.4 Zo Boven zo Beneden; zo Binnen zo Buiten

Hermes Trismegistus: Want het getal één is geboren uit de geest en het getal tien uit de stof (chaos, vrouwelijk); de eenheid heeft de tien gemaakt en de tien de eenheid (Het Boek van de Sleutels).
Xenophanes: De stervelingen menen dat de goden verwekt zijn evenals zij, en kleren, een stem en gestalte hebben als zij... ja, als de ossen en paarden en leeuwen handen bezaten en kunstwerken konden scheppen, zoals de mensen, zouden de paarden de goden als paarden afbeelden, de ossen daarentegen als ossen.
Ralph Waldo Trine: Laten we beginnen met te erkennen, dat, wat het fysieke leven betreft, alle leven van binnenuit is. Er is een onveranderlijke wet, die zegt: "Zo binnen, zo buiten; oorzaak, gevolg." Met andere woorden: de gedachtekrachten, de verschillende toestanden en aandoeningen van onze geest hebben alle mettertijd hun uitwerking op het fysieke lichaam.
Deepak Chopra: We zijn geen lichamelijke wezens met een spirituele ervaring, maar spirituele wezens met een lichamelijke ervaring.
Martin Luther King: Het zijn niet de woorden van je vijanden die je je later herinnert, maar het zwijgen van je vrienden.
Prof. Perkamentus (Harry Potter: Veel meer dan onze talenten, zijn het onze keuzes die bepalen wie we werkelijk zijn.
Thomas Hardy: Om de wereld te kunnen verbeteren, moet je je volledig rekenschap geven van haar slechtheid.

Het 1e, 2e en 3e aanzicht vormen één geheel, éne werkelijkheid. Deze drie aanzichten (drie diemensionale ruimte) in dit hoofdstuk komen met drie aanzichten in hoofdstuk 7.4 en de drie aanzichten in de bijlage bij hoofdstuk 2.2.1 overeen. De drie aanzichten van een Kubus (Ruimte) brengen de kwalitatieve as (verticale as, het Eeuwige nu) en de kwantitatieve as, de horizontale as (tijd-as, de kloktijd), het morele kompas tot uitdrukking.

De drie Aanzichten representeren de drie inzichten Complementariteit, Spiegelsymmetrie en Recursie. De paren van tegenstellingen ‘1 + 7’, ‘2 + 6’ en ‘3 + 5’ brengen de 'Spiegelsymmetrie en het Complementariteitsbeginsel' tot uitdrukking. Recursie staat voor de evolutionaire kringlopen in het universum en het reflexief bewustzijn, het zelfbewustzijn van de mens op aarde.

Albert Einstein: Mensen zoals wij, die geloven in de fysica, weten dat het verschil tussen Verleden, Heden en Toekomst slechts een koppige, volhardende illusie is.

25 jaar ‘The End of History’ (Casper Thomas De Groene Amsterdammer 18 juni 2014):
Francis Fukuyama voorspelde in 1989 dat de geschiedenis zou eindigen in een wereldwijde liberale democratie.
25 jaar later verkeert de wereld in democratische recessie en wint autoritair kapitalisme terrein.
Fukuyama: ‘
Voor burgers in een democratische samenleving is het moeilijk om morele vraagstukken echt serieus te nemen’, schrijft hij. Moraal vereist immers een scherp onderscheid tussen goed en kwaad. Wat mensen nog aan passie hebben wordt volgens Fukuyama gestoken in activiteiten die weliswaar uitdagend lijken, maar eigenlijk futiel zijn: bergbeklimmen, voetbalkampioenschappen of het bereiden van ingewikkelde maaltijden. Anderen zoeken bevrediging in puissante zelfverrijking. Alsof het 2014 was had Fukuyama het over bankiers, de zelfverklaarde masters of the universe die ‘terwijl ze wegzakken in de leren bekleding van hun BMW diep van binnen weten dat er ooit échte masters op de aarde rondliepen die diepe minachting zouden hebben voor wat er vandaag de dag nodig is om rijk en beroemd te worden in Amerika’. Het zijn uitspraken die zich slecht verdragen met het label ‘hoffilosoof van het mondiale kapitalisme’.
Ook de als democratische opbouwmissies verkochte oorlogen in Irak en Afghanistan sloegen terug op Fukuyama. In The End of History had hij stellig beweerd dat oorlogen een onderdeel waren van de hegeliaanse strijd om erkenning. De casus Irak, waar de
oliebelangen vanaf dropen, paste slecht in de theorie. Bovendien geloofde Fukuyama in een organische evolutie van de geschiedenis.
Liberale democratie afdwingen met een militaire bezettingsmacht telt niet. En dus kwam Fukuyama voor een keuze te staan: afscheid nemen van het neoconservatieve kamp(autoritair kapitalisme), vanuit waar hij het militair ingrijpen in Irak en Afghanistan van harte had aangemoedigd, of zijn einde-van-de-geschiedenis-these bij het grofvuil zetten. Het werd de eerste optie. Zijn boek America at the Crossroads uit 2006 was zijn afscheidsbrief van het neoconservatisme, dat in zijn ogen een verkeerde afslag had genomen richting het kunstmatig willen forceren van liberale democratie.

Zorgen DNB over schuldenberg (Joris Tieleman Volkskrant 6 juni 2019 p. 27):
Donkere wolken pakken zich samen boven de financiële markten. De Nederlandse Bank ziet ‘acuut risico’ op ‘een scherpe marktcorrectie’ in de financiële sector, die ook de Nederlandse verzekeraars en pensioenfondsen flink zou kunnen treffen.
Wereldwijd groeit in onverminderd tempo de schuldenberg. Die is inmiddels meer dan tweemaal zo groot als in 2005, twee jaar voor de vorige wereldwijde financiële crash.
Risicovolle beleggingen
In 2017 en 2018 organiseerden de toezichthouders stresstests, simulaties van een crisis in het financieel stelsel.
Daaruit bleek dat Nederlandse verzekeraars en pensioenfondsen uitzonderlijk zwaar te lijden zouden hebben onder een dergelijke schok op de financiële markten. Dit komt volgens onderzoek van DNB doordat onze pensioenfondsen relatief veel risicovolle beleggingen doen.

H.P. Blavatsky Het diamanten hart (Theosofia oktober 2000 p. 194):
Deze Boeddha’s zijn de oermonaden uit de wereld van onlichamelijk zijn, de Arupa wereld, waarin de Intelligenties (alleen op dat plan) vorm noch naam hebben, in het exoterische systeem, maar ze hebben hun onderscheiden namen in de esoterische filosofie. Deze Dhyani Boeddha’s emaneren, of scheppen uit zich zelf, krachtens Dhyana, hemelse Zelven - de
bovenmenselijke Bodhisattva’s. Daar zij als sterfelijke mensen incarneren aan het begin van iedere menselijke cyclus op aarde, worden zij af en toe, door persoonlijke verdienste, Bodhisattva’s onder de Zonen der Mensheid. Daarna kunnen zij als Manushi (menselijke) Boeddha’s opnieuw verschijnen. Aldus zijn de Anupadaka (of Dhyani-Boeddha’s) identiek met de Brahminische Manasaputra, de ‘verstand-geboren zonen’ - hetzij van Brahma of een van de andere twee Trimurtische Hypostasen, en vandaar ook identiek met de Rishi’s en Prajapati’s. Zo is er een passage in Anugita, die, esoterisch gelezen, duidelijk, zij het in een andere beeldspraak, hetzelfde idee en systeem laat zien. Er staat: ‘Welke entiteiten er ook maar in deze wereld zijn, beweeglijk of onbeweeglijk, zij worden als eerste opgelost (bij pralaya); en vervolgens de ontwikkelingen geproduceerd door de elementen (waaruit het zichtbare Universum gevormd wordt); en na deze ontwikkelingen (geëvolueerde entiteiten), alle elementen.

De 'Hoofdroute', het Meta-leren , (waarheidsvinding) heeft betrekking op de verborgen 5e Dimensie, de verticale as, de Axis mundi, Derde Weg van Benjamin Barber, de Staf van Hermes, de gouden keten van Homerus, de staf van Mercurius, Sutratman (levensdraad), draad van Ariadne, Caduceus, Levensladder, Esculaap, de kosmische Lichtzuil en ook de Middenzuil van de levensboom.
De Staf van Hermes wordt beschouwd als de sleutel en de weg van persoonlijke (spirituele) ontwikkeling.
De “staf” (p. 96) waarmede het goddelijke kind de volkeren zal hoeden, is natuurlijk de caduceus van Hermês, de voorbeeldige schaapherder van de zielen. In de oudere mythologie vindt men deze magische staf in de hand van Neb, de God van wijsheid en “de bewaarder van de scepter van kracht”.

Het kernkwadrant van Daniel Ofman toont op eenvoudige wijze de in het universum ingebakken paradox. Dit wordt door de interdisciplinaire/multidisciplinaire aanpak onderbouwd. Om de kloof tussen de hoofdzakelijk door reclame - en PR-bureau's gecreëerde beeldvorming en de door burgers ervaren werkelijkheid te overbruggen zijn op basis van Ockhams scheermes in het rapport Eenheid in Verscheidenheid niet 95, maar slechts 27 stellingen opgenomen.

De telling van Pythagoras, de getallensymboliek brengt niet alleen de ultieme symmetrie van 'Zaaien en Oogsten' (reciprociteit), maar ook de in het heelal, de in de ruimte verborgen absolute eeuwige perpetuum mobile, de universele beweging (een beweging van bijvoorbeeld '4 naar 5' en vice versa of 'abiogenese naar autopoiese' en vice versa) of trilling tot uitdrukking. Spreken (het woord is vlees geworden), maar ook muziek kan niet tot geluidstrillingen worden gereduceerd, veroorzaakt door een specifieke omgang met stukken materie. Het gaat wel degelijk om de ‘muziek der sferen’. De getallen van Pythagoras beelden een harmonische relatie, een specifieke categorie van betrekkingen, de verborgen 5e Dimensie, Synthese uit. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper. De hamvraag blijft wat is de oerbron van deze beweging of trilling?

We willen meer perspectieven bij geschiedenis (Wim Bossema interviewt Miguel Heilbron de Volkskrant 12 juni 2019 p. 21):
Het debat over het geschiedenisonderwijs leeft weer op. Een dag nadat minister Ingrid van Engelshoven had aangekondigd dat de historische Canon opnieuw wordt bekeken onder leiding van professor James Kennedy, presenteerden The Black Archives in Amsterdam een poster met alternatieve titels en aanvullende onderwerpen van de tien tijdvakken. Met veel verwijzingen naar informatiebronnen, waaronder een serie artikelen op De Correspondent over
‘verzwegen geschiedenis’.
In schoolboeken komt het bredere perspectief er nog vaak bekaaid vanaf, maar daarnaast worden al heel erg lang lespakketten over slavernij en kolonialisme gemaakt, bijvoorbeeld door de VGN. Het lijkt wel of we niets opschieten, hoe komt dat?
‘Je ziet dat steeds weer nieuwe generaties op hun manier proberen het eurocentrisme te doorbreken. Dat zien we in de boeken en documenten die we in The Black Archives verzamelen, in het gebouw van de Vereniging Ons Suriname die 100 jaar bestaat. Anton de Kom keerde zich al in Wij slaven van Suriname (1934) tegen de eenzijdige perspectieven. Je kunt zeggen: treurig dat de ontwikkelingen zo langzaam gaan.
Maar ik denk toch dat we nu op een kantelpunt zitten: de curriculumherziening is een kans voor een echte verschuiving van het perspectief.

Een nieuwe canon Wie zijn we? (Joost de Vries De Groene Amsterdammer 12 juni 2019):
Het verzoek van minister Van Engelshoven om herijking van de canon laat maar weer eens zien dat de canon nooit af is. En nooit goed valt. Dat is het fijne eraan.
Een objectieve vaststelling van de wereld zoals in een officiële canon – een canon voor iedereen!, met geen ander doel dan kennis verspreiden – vinden we ongewenst, want we zijn de wereld als steeds subjectiever gaan beleven.
We willen niet iedereen zien, we willen vooral ons zelf zien.
Kan een regering daar genoegen mee nemen? De canon zoals Van Engelshoven hem voorstelt speelt in op een nieuw bewustzijn van feminisme en kolonialisme, op een nieuw idee van identiteit. Dat bewustzijn komt niet uit de politiek voort, maar uit veranderende maatschappelijke verhoudingen. Zo’n nieuwe canon is daarmee een poging van de politiek zich tot die maatschappij te verhouden. Misschien moet je, in plaats van roepen dat de politiek zich er niet mee moet bemoeien, het tegenovergestelde zeggen: de politiek moet zich juist meer met de canon bemoeien, en niet door er een commissie op te zetten, maar door hem expliciet zelf te maken.

Volharden dat onderwijs gelijke kansen biedt, is moreel dubieus (Michael Merry en Geert Driesen de Volkskrant 11 juni 2019, p. 18):
Waarom de kwalijke ongelijkheden in ons schoolsysteem nooit echt zullen verdwijnen.
‘Als je uit een
rijk gezin komt’, stelde hij, ‘heb je minder zorgen, want je hoeft je niet in de schulden te steken.’ Dat punt lijkt ons vanzelfsprekend. Minder vanzelfsprekend zijn de mogelijkheden voor het bewerkstelligen van ‘gelijke kansen’, want onderwijsongelijkheid gaat veel dieper, begint eerder en er is nauwelijks bewijs voor de effectiviteit van de tot nu toe in de praktijk gebrachte oplossingen.
Plato
Een significante reductie van onderwijsongelijkheid zou vereisen dat er iets gedaan wordt aan de ‘onverdiende’ voordelen die sommige kinderen van hun ouders meekrijgen, iets wat Plato ooit heeft betoogd. Maar omdat de meesten onder ons van mening zijn dat het gezin een eigenstandige waarde heeft, los van ongelijkheid bevorderende kwaliteiten, opteren we voor de sisyfustaak met het bestaande schoolsysteem aan te blijven modderen, wetend dat de meest kwalijke en blijvende ongelijkheden nooit echt zullen verdwijnen.

Ik wil pas sterven als ik niet meer leef (Henk Blanken De Groene Amsterdammer 6 juni 2019 p. 40-45):
Hoe wil hij sterven als hij dement wordt, vroeg zijn huisarts aan Henk Blanken. Hij gaf haar dit essay.
Mijn dood is niet van mij.
Ik weet zeker, of dan toch zeker genoeg, dat ik van mijn dood niets zal merken. De dood is een probleem van de levenden. Mijn achterblijvers hebben het er moeilijker mee. Daarom wil ik niet sterven zoals het mij belieft, omdat ‘mijn dood alleen van mij is’. Dat idee, populair geworden in een neoliberale eeuw waarin alles ondergeschikt is aan het individu, was me tegen gaan staan. Schaamteloos egoïsme met één been in het graf.
Mag je dat van je lief verlangen?
Het blijft een loodzware beslissing, maar je kiest er samen voor en je groeit er, zoals dat heet, langzaam in, als steeds afhankelijker patiënt en steeds intensievere mantelzorger.
Daarbij lijkt het mij de ultieme daad van liefde, of vriendschap, als een mens zijn laatste leven, het deel waarin hij niets meer zelf kan beslissen, in handen van een ander kan leggen. Hoe zouden we zo’n verbond kunnen verbieden?

‘Mijn dood is niet van mij’ (Fokke Obbema interviewt Henk Blanken Volkskrant14 januari 2019):
Maatschappelijk voert hij een ‘eenmansguerrilla’ voor wijziging van het strafrecht. Want zijn familieleden moeten het recht krijgen zijn moment van euthanasie te bepalen, mocht hij dement worden: ‘Mijn dood is niet van mij.’
Wat is de zin van ons leven?
‘Er zijn drie vragen waar de mens altijd mee bezig is:
hoe is alles begonnen, waar gaat het naartoe en waarom? De laatste is die naar de zin van het leven. Filosofen worstelen er al vijfduizend jaar mee. Ik zie het als een zinloze vraag, omdat alle andere antwoorden dan hetgene dat je geeft, ook goed zijn.
Kan God uitkomst bieden?
‘God biedt antwoord op die drie filosofische vragen, zeker, maar eerlijk gezegd lijkt het me onwaarschijnlijk dat hij bestaat.
Ik zag de schoonheid, de troost ook die het geloof kan bieden. Maar toen ik na afloop naar mijn auto liep, dacht ik:
‘Nu weer normaal doen.’ Ik ben te rationeel om te kunnen geloven.
‘Maar ik denk al sinds mijn puberteit dat het de mens is die God heeft geschapen en niet andersom. Uit pure noodzaak, omdat hij niet langer tegen die leegte, die witte plek op de muur, aan wil kijken. En omdat het hem evolutionair voordeel biedt, zoals ik in Sapiens van Yuval Noah Harari las. De mens is niet gebouwd op groepen van meer dan honderdvijftig soortgenoten.
Als dat dan toch moet, gebruikt hij mythes, zoals God en de natie.
Nadeel is wel dat je altijd met je ziekte bezig bent.
Mijn basisgedachte is:
‘Mijn dood is niet van mij.’ Ik ben er niet bang voor, ik weet niet wat dood-zijn is en zal het nooit weten, waarom zou ik me er dan druk over maken?

Voorbij het eigen gelijk #10 Babah Tarawally ‘Als ík al beledig…’ (Greta Riemersma De Groene Amsterdammer 15 november 2018 p. 16-19):
Hoe donkerder de huid, hoe lager in rang. Zo heeft Babah Tarawally Nederland leren kennen. Hij werd actief in de antiracismebeweging. Maar ook daar treft hij zwart-witdenken aan.
Hij pleit voor een civil rights movement zoals Martin Luther King die op de been kreeg, waarin zwart en wit samen tegen ongelijkheid ten strijde trekken.
Zijn inspiratiebron is Ubuntu, de Afrikaanse filosofie waarin geen ‘zij’ bestaat, alleen maar ‘wij’. In Sierra Leone kreeg hij het principe van jongs af aan mee. ‘Weet je waarom een los dier altijd wordt aangevallen?’ hield zijn oma hem voor. ‘Omdat het niet bij de kudde wil horen. En weet je waarom een slang dood wordt gemaakt zodra hij uit zijn hol komt? Omdat hij alleen is.’
Tarawally lacht schamper. ‘Alsof dat in zijn voordeel werkt…’ Hij vervolgt: ‘
En na de erkenning moet er verzoening komen, vergeving, dat is de essentie van Ubuntu. En zwarte mensen moeten dan niet terugdoen wat hun is aangedaan.

Woorden als zilvergerinkel (Onno Blom Volkskrant 20 november 2018 p. V4):
Op de ezel stond – de verf nog nat, niet helemaal af – Rembrandts Berouwvolle Judas. Als loon voor zijn verraad van Christus heeft Judas dertig zilverlingen ontvangen. Verscheurd door spijt komt hij naar de tempel en werpt de hogepriesters de munten voor de voeten.
Huygens kon zijn ogen niet geloven. ‘Judas die het uitschreeuwt, die smeekt om vergiffenis, die echter geen hoop meer heeft en in wiens gezicht alle sporen van hoop zijn uitgewist; de blik verwilderd, de haren uitgerukt, de kleren gescheurd, de armen verwrongen, de handen tot bloedens toe ineengeknepen; in blinde opwelling is hij op zijn knieën neergevallen, heel zijn lichaam gekronkeld in deerniswekkende afzichtelijkheid.’

Het beste van Maarten van Rossem
Maarten van Rossem kan zich nog altijd verbazen over de twintigste eeuw. Over de reusachtige technologische ontwikkelingen, de spectaculaire welvaartsgroei, de zinloze nucleaire wapenwedloop ten tijde van de Koude Oorlog, de disfunctionele Amerikaanse politieke cultuur, en over het wildwestkapitalisme en de aanhoudende populariteit van het populisme tot in het begin van deze eeuw.

Wetenschap, klop je nieuws niet zo op (Maarten Keulemans Volkskrant 8 juni 2019 Opinie p. 20-21):
Sinds universiteiten bedrijfsmatig worden gerund, zitten we opgescheept met een lawine aan blufwetenschap.
Ach, je kunt het de universiteiten moeilijk verwijten. De universiteit moet scoren, nietwaar? Met publicaties in de vakbladen, maar liefst ook daarbuiten, in de krant en op tv. Dat begon allemaal eind jaren negentig, met de Wet modernisering universitaire bestuursorganisatie, die de macht op de universiteit verplaatste van de vakgroepen naar het centrale bestuur. Zo kan de universiteit meer draaien als een bedrijf, was de gedachte, helemaal volgens het marktdenken dat toen zo populair was.\\ Maar bedrijven moeten hun waar natuurlijk wel verkopen. Dus tuigden de universiteiten afdelingen communicatie op, en nam men ‘professionals’ in dienst om het woord te verspreiden. De universiteit moet immers investeerders verleiden, studenten werven, en aandacht trekken.
Zo ontstond het spel van glamour en uiterlijk vertoon waarvoor de wetenschap het woord
valorisatie gebruikt. Een woord dat letterlijk ‘waardevermeerdering’ betekent, wat al aangeeft: het draait hier gewoon om de centen. De universiteit als marktkoopman: drie doorbraken voor een tientje! Opvallend genoeg morren ook de onderzoekers zelf. Want aan de bedrijfsmatige universiteit zijn wetenschappers niet langer vrije geesten, maar voetvolk dat op afstand dient te worden gehouden van de bedrijfsvoering. Zo worden ze figuranten in het grote strategische schaakspel van de corporate communicatie.

Wetenschapsfilosofie deel 1: Wetenschap als incompleet en omstreden weten. (Piet Ransijn Civis Mundi 18 november 2018 Digitaal #71)
Beperkingen van de wetenschap om het leven zin te geven ondanks alle successen.
Samenvatting
Hoewel de wetenschap enorme successen kent op basis van solide en valide kennis [2], is wetenschappelijke kennis is betrekkelijk, onaf en onvoltooid, niet gegrond op solide rotsgrond maar eerder in een moeras, aldus Popper: ‘een web uit gissingen geweven’, op zijn best uit aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheden. Het onderzoeksgebied is onbeperkt en ons kenvermogen is beperkt. In Dialektik der Aufklärung wordt de ‘afzonderlijke mens’ nietig verklaart in een beheerste wereld en ‘tegenover de economische machten’... in een ‘raadselachtige bereidheid als technologisch opgevoede massa’ zich uit te leveren aan het totalitaire ideologieën in een ‘nieuw soort barbarij’" (Wikipedia). Dit werd geschreven voor de Tweede Wereldoorlog. Nu zijn er andere ideologieën, zoals consumentisme, materialisme en neoliberalisme met bijgaande consumptieverslaving, tegenwoordig ook nog de facebook- en internetverslaving.
Net als de wetenschap is de verlichting te beschouwen als onvoltooid, zoals Pinker en Habermas ook aangeven als reden om deze menselijke projecten voort te zetten en na te gaan wat de beperkingen en mogelijkheden zijn en welke aanvullingen nodig zijn.

Wetenschapsfilosofie deel 2 Max Weber: wetenschap en de zin van het leven (Piet Ransijn Civis Mundi 18 november 2018 Digitaal #71)
Samenvatting
Een beperking van de wetenschap is volgens Weber dat deze het leven geen zin kan geven, en daarmee ook niet aan zichzelf als onderdeel van het leven. Daarom heeft de wetenschap aanvulling nodig van filosofie en religie en van andere methoden tot kennisverwerving.
De vier levenswaarden
In de Indiase traditie, die in deel 10 aan de orde komt, worden o.m. de volgende vier levenswaarden of doelen onderscheiden, die we ook bij Plato aantreffen (zie mijn artikel in nr 66) en een universeel karakter hebben: kama, liefde en zingenot, artha, rijkdom en welvaart, dharma, gerechtigheid, cultuur in brede zin als geheel van normen en waarden, moksha, geestelijke bevrijding, verlichting. Wereldlijke kennis dient de eerste drie doelen. Geestelijke kennis dient vooral het laatste doel en ook het voorlaatste. Het gaat uiteindelijk om een evenwichtig geïntegreerd geheel. Daar valt zowel in het oosten als in het westen een en ander aan te verbeteren. Onze cultuur lijkt niet erg geïntegreerd en gebalanceerd. Die van het oosten en andere volkeren evenmin. Het geïntegreerde leven is ver te zoeken, misschien in een mythisch verleden of bij de stichters van grote religies. Onze rationele wetenschappelijke cultuur is dat volgens Feyerabend en Habermas niet, zie deel 6, 7 en 8. Het biedt een onderwerp voor nader onderzoek dat voorbij de wetenschap gaat.

Kort begrip moderniteit als nieuw beschavingstype (IV). (Wim Couwenberg Civis Mundi december 2017 Digitaal #53):
Historische ontwikkeling vooruitgangsgeloof als inspiratiebron van de moderniteit in ontwikkeling
1.1 Wereldoorlog als einde van het vooruitgangsoptimisme
Als met het begin van de Eerste Wereldoorlog in 1914 de 19e eeuw in cultuurhistorische zin eindigt, komt er abrupt ook een einde aan het toonaangevende vooruitgangsoptimisme van die eeuw. Er begint dan een periode van intellectuele en emotionele ontreddering, en van instabiliteit en onzekerheid, die in het interbellum een vruchtbare voedingsbodem wordt van politiek extremisme en herlevend cultuurpessimisme. Eerder maakte ik in dit verband al gewag van het grote werk van Oswald Spengler Untergang des Abendlandes die hiermee in het interbellum groot succes had vanwege het eindtijdgevoel dat hij daarin vertolkte en dat door veel tijdgenoten gedeeld werd. Prominente exponenten van dat herlevende cultuurpessimisme waren in de jaren ’30 vooral bekende cultuurcritici als de Spaanse cultuurcriticus Ortega y Gasset, de Franse schrijver en cultuurfilosoof Julien Benda, de Britse dichter T.S. Eliot, de Nederlandse historicus J. Huizinga e.a., die in hun tijd nieuwe tekenen van verval signaleren; tekenen die in hun ogen herinnerden aan het verval van het Romeinse rijk.
3. Nieuwe golf vooruitgangsoptimisme na liberale triomf in de Koude Oorlog en nieuwe omslag in pessimisme
Als Francis Fukuyama in 1989 het einde van de Koude Oorlog interpreteert dat in ideologisch opzicht zoals bekend als het einde van de geschiedenis dankzij de nu definitief lijkende liberale triomf in de ideologische strijd over de grondslagen van de moderniteit, zoals die culmineert in dat wereldwijde conflict; definitief bij gebrek aan enig uitzicht op een ontwikkelingsstap waardoor de mensheid nog boven het niveau van het liberale beschavingstype zou kunnen uitstijgen. In datzelfde jaar wordt echter ook de studentenopstand in Peking, met meer vrijheid als inzet, van overheidswege gewelddadig onderdrukt, en wordt de liberale triomf zodoende nadrukkelijk beperkt tot de westerse wereld.
5. Verschil tussen Amerika en Europa
Feit is dat het vooruitgangsoptimisme in Amerika sterker leeft dan in Europa. Daaraan ontleent de Amerikaanse economie sinds lang haar verbluffende veerkracht. Zij bewijst dat opnieuw bij de bestrijding van de gevolgen van de kredietcrisis van 2008. Cultuurpessimistische reacties op het moderniseringsproces vinden we dan ook veel meer in Europa dan in de VS, zoals daar ook veel meer het uit de Griekse Oudheid stammende besef leeft van de tragische dimensie die ons bestaan als mens kenmerkt.[19]

Barbara Ehrenreich (Buitenhof 18 november 2018 NPO1):
De Amerikaanse journalist en schrijver Barbara Ehrenreich noemt zichzelf een professionele mythbuster. Ze schreef verschillende artikelen en boeken waarin ze de mythe van de Amerikaanse droom doorprikt. Zo werkte ze maanden als serveerster en als winkelverkoopster om te laten zien dat je in Amerika onmogelijk kan rondkomen van het minimumloon. Het boek hierover Nickel and dimed: on (not) getting by in America betekende in 2001 haar internationale doorbraak. Volgende week ontvangt Barbara Ehrenreich de prestigieuze Erasmusprijs uit handen van Koning Willem-Alexander.

Barbara Ehrenreich, chroniqueur van het Grote Amerikaanse Falen Blijven lachen terwijl het kapitalisme in je gezicht spuugt (Casper Thomas De Groene Amsterdammer 15 november 2018 p. 26-31):
Niemand brengt de schaduwzijde van de Amerikaanse droom zo scherp in beeld als Barbara Ehrenreich. ‘We hebben een nieuwe deal nodig.’ Eind deze maand ontvangt ze de Erasmusprijs.
Het treurige nieuws is dat Ehrenreich gedurende haar loopbaan steeds dezelfde problemen van verschillende kanten heeft beschreven zonder wezenlijke vooruitgang te zien. De toppen van enorme welvaart groeiden hoger, tot voorbij het wolkendek, terwijl de vallei van armoede dieper wegzonk in voortdurende schaduw’ – een betere samenvatting van het leven in Amerika in de twee decennia aan weerszijden van het magische jaar 2000 is niet makkelijk te vinden.
En daar toont de smiley zijn ware gezicht:
positief denken is een manier om de aandacht af te leiden van wat er scheef zit in het sociaal-economisch bestel en falen te reduceren tot een persoonlijke verantwoordelijkheid. Door optimisme tot plicht te maken, leidt het kapitalisme de aandacht af van zijn donkere kanten.
Er is een alternatief, schrijft Ehrenreich aan het einde van haar boek, en dat is proberen buiten onze eigen kaders te treden en de zaken te zien ‘zoals ze zijn’, of in ieder geval zo ongekleurd door onze eigen gevoelens en fantasieën als mogelijk. Dat stelt ons in staat te begrijpen dat de wereld vol is met risico’s en mogelijkheden – ‘
de kans op groot geluk net zoals de zekerheid van de dood’.

‘De nieuwe mens stemt mij hoopvol’ (Fokke Obbema interviewt Edy Korthals Altes Volkskrant 19 november 2018 p. 12-13):'
Zelfs op z’n 94ste wil oud-diplomaat Edy Korthals Altes de wereld nog veranderen. Hij pleit tegenover Fokke Obbema voor een andere manier van leven. Eén die rijker van inhoud is. Maar hoe bereik je dat?
Wat is de zin van ons leven?
‘Dat is een grote vraag die vooral gaat woelen naarmate we ouder worden. Omdat hij verband houdt met: waar ben ik mee bezig geweest? Was dat wel meer dan het najagen van ijdelheden?
Ik zou nuchter willen beginnen: de zin is wakker worden en ons bewust worden van de fundamentele relatie met de oergrond van ons bestaan en ons richten op de grondwet in ons leven. Dat is voor mij de liefde voor de mens en de natuur. Zelf noem ik die oergrond God, maar mensen die zich van religie hebben afgekeerd, kunnen zich er ook in herkennen. Omdat ze weet hebben van een grotere werkelijkheid dan wij ons kunnen voorstellen, het transcendente.’
Zulke mensen had je in de jaren zeventig ook.
Te weinig mensen worden wakker. Neem het misdadige kernwapenbeleid, dat als een zwaard van Damocles boven ons hoofd hangt.
Of het milieuverdrag dat leuke afspraken bevat, maar voorbijgaat aan de kern. Dat is ons economisch model, dat in strijd is met liefde voor de natuur. Maar we willen er niet van af. We zitten op een cruiseschip, stevenen af op een kolossale ijsberg en roepen ondertussen: ‘Vooruit!’ ‘Met technologische vooruitgang gaan we onze koers heus niet verleggen – het komt aan op een gedragsverandering. Maar triomfantelijk wordt er verkondigd dat vanaf Schiphol een kwart miljoen mensen op een enkele dag zijn vertrokken. Dan vraag ik me af: waar zijn we in godsnaam mee bezig? Er wordt maar gepraat, maar we dringen niet tot de kern door. Die zit in ons gedrag.’
U bent waarschijnlijk niet ver van het einde van uw leven, wat wenst u toekomstige generaties toe?
‘Mensen, besef wat
mens-zijn is. (stilte) Want dat is een ongelofelijk wonder en een enorm voorrecht. Dus kom in beweging. Maak er ernst mee. Richt je niet op miljonair worden, maar zet je in voor een nieuwe, rechtvaardige samenleving en een nieuw denken over vrede en veiligheid. Met hart en ziel. De krachten die we zelf in het leven hebben geroepen, zoals ongelijkheid en klimaatverandering, dwingen ons die nieuwe mens te verwezenlijken. Als we dat niet inzien, loopt het vast. Ons antwoord op de zinvraag wordt bepalend voor de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen.’
Leestip
‘In Geduld met God brengt Tomáš Halík gelovigen en niet-gelovigen op een verfrissende manier bij elkaar. Dat is van groot belang in de
geseculariseerde samenleving waar wij in leven. Hij wijst de weg naar een spiritualiteit waarin contemplatie en actie weten samen te gaan. Zijn open en niet-dogmatische benadering heeft mij zeer geïnspireerd.

Kent D. Palmer Reflexive Autopoiesis and Weak Measures (p. 18):
Solitons are particle-like waves that do not lose energy that travels in troughs. But if you take a positive and negative soliton and position them in the same place you get a breather that pulses like a heart. We can imagine the solitons moving around the mobus strip in which case the positive and negative solitions would coincide. We can imagine a breather as existing in the circle of self intersection and thus being like the heart. If that same breather was placed in the hyper Kleinian bottle then two hearts would beat as one and that would be an image of what Jung calls the Mysterium Conjunctus that we commonly call Love.
19: Thus unexpectedly the autopoietic system comes to indicate manifestation the deeper non-dual beyond void and emptiness rather than merely the four dimensionality, i.e. it points to non-dimensionality. This mandala of the divided line is completely different from the mandala of four dimensional space. That mandala is governed archetypically by the epic of Gilgamesh which points to the four aspects of four dimensionality. Jung indicates this in his Aion where he talks about the marriages of Moses.
20: Each position on the
cycle of the quadrate of quadrates is an aspect of four dimensional space and thus an aspect of the emptiness of consciousness. This forms a mandala which allows consciousness to realize its intrinsic nature which I would call individuation following Jung. There is the duality of the pharamkos and hero, the animal-man and the man-god. There is their opposite cycles around the quadrate. The epic of Gilgamesh tells the outward cycle but the inward cycle is left implicit.
24: They correspond to the four divided lines related to the four Zoas. Four Zoas into four aspects gives us
sixteen which is the nature of the quadrate of quadrates that Jung speaks of in Aion. This is where all the distortions of the trauma occur within the imaginal realm.

Er is een ommekeer in het denken nodig. Het is wenselijk dat het ‘en-en’-denken, het complementaire denken tussen Oost en West, de interdisciplinaire aanpak, de op het eeuwige nu gebaseerde integrale denktrant meer centraal komt te staan. Zorg voor het zelf, Westerse - en Oosterse levenslessen maken het mogelijk de Westerse - en Oosterse supermachten daadwerkelijk in evenwicht te houden. Het draait niet om Westerse of Oosterse suprematie, maar om de wederkerigheid, de complementariteit. De vraag komt centraal te staan wat kunnen we van elkaar leren? De lemniscaat symboliseert dit transformatieproces.

====

Éne werkelijkheid (Religie, Wederkerigheid: 'Metafysica en Fysica', Dodecaëder, Zo binnen, Zo buiten, Hermeneutische Cirkel)

Jezus Niet mijn wil geschiede, zei hij in de tuin van Gethsémané aan het begin, ‘maar uw wil’. ‘In uw handen beveel ik mijn geest’ zijn zijn laatste woorden.
H.P. Blavatsky: Satyat Nasti Paro Dharma (No Religion Higher Than Truth)
Omraam Mikhaël Aïvanhov: Wat niet van binnenuit komt, is niet duurzaam.
Roger Price: Het leven zelf is de grote leraar en de problemen die het leven brengt kunnen, ofschoon zij de oorzaak van lijden kunnen zijn, ook het middel worden voor het verkrijgen van inzicht en zodoende voor spirituele transformatie.

Wetenschappers na Carl Jung hebben het patroon van de drie belangrijkste denkbeelden van Zarathustra de conceptie van ‘wil tot macht’, Übermensch en eeuwige terugkeer onderkend.

Het ‘Axioma van Maria’
Een wordt twee,
twee wordt drie,
en uit het derde komt
de één als het vierde.
Maria van Alexandrië
Marie-Louise von Franz, leerlinge een medewerkster van C. G. Jung, oppert een andere versie:
Uit het ene komt twee,
uit twee komt drie,
en uit het derde komt
het ene als het vierde.

Volgens de Jungiaanse psychologie vormen natuurlijke getallen, zoals één, twee, drie, etc. archetypen van het collectief onbewuste. Dieptepsychologe Marie-Louise von Franz noemt het collectief onbewuste in dit verband het één-continuüm. Het getal één stelt het één-continuüm voor, maar dit continuüm speelt ook een rol bij alle volgende getallen. Het is waar dat je door het telkens toevoegen van een eenheid van 1 naar 2, van 2 naar 3, etc. gaat. Maar je kunt ieder getal dat zo ontstaat ook opvatten als een bepaalde kwaliteit, een bepaalde symmetrie of een bepaald ritme van het één-continuüm. Het getal 2 is niet alleen 1 + 1, maar stelt ook het twee-aspect van het geheel voor.

Uitgangspunt is dat het volledig symmetrische, magische vierkant voldoet aan het beginsel van de ‘acausale geordendheid’. Net als het magische vierkant drukt de Unus Mundus de perfecte symmetrie uit. In het individuatieproces moeten wij leren de tegenstellingen als eenheid te ervaren. De ontdekkingen in de natuurlijke wereld, de natuurkunde berusten op een overeenstemming van innerlijke beelden en de observaties in de buitenwereld. Binnen en buiten vallen dan samen. Het rapport 'E i V' gaat er vanuit dat Pythagoras met zijn wiskunde (1 + 2 + 3 + 4 = 10) de kwintessens van de zichzelf herhalende patronen al te pakken had.

De Geheime Leer, Krishnamurti en transformatie – (Aryel Sanat Theosofia april 2003):
De
essentie van De Geheime Leer is, net als die van J. Krishnamurti’s inzichten en waarnemingen, de transformatie van de mens. Maar ofschoon de uitdrukking “de transformatie van de mens” nauw verbonden is met Krishnamurti (er is zelfs een serie video’s onder die naam), klinkt het wat vreemd als weergave van De Geheime Leer in de oren van een traditionalistische bestudeerder van het grote werk van H.P. Blavatsky. Dit kan toegeschreven worden aan de nadruk die in De Geheime Leer-studies historisch gezien meer op metafysische aspecten van de lering werd gelegd dan op haar psychologische betekenissen. En hoewel metafysische aspecten hun betekenis hebben, vertegenwoordigen deze volgens H.P.B. slechts één van de “zeven sleutels” voor het begrijpen van De Geheime Leer.1 Aan de andere kant, er is heel wat bewijsmateriaal waarmee aangetoond kan worden dat de psychologische (ook wel genaamd: geestelijke of mystieke) sleutel de eerste is die omgedraaid moet worden, wil een van de andere sleutels nut hebben voor de serieuze student. 2
1.) H.P. Blavatsky, De Geheime Leer (in het vervolg GL, Fricke editie, deel I en II). Voor het bestaan van zeven sleutels, met hun onderscheiden werelden van betekenis, zie deel II:454-55; zie verder Esoterische Opstellen en Instructies (De Geheime Leer dee! III, Terwiel editie), 201, 218-23. Over de ontoereikendheid van de metafysische sleutel, zie deel III:201; ook verwijzingen naar
de Leer van het Hart versus de Leer van het Oog, deel III:446, 469-77.
2.) GL 1:
282-283

Madame Blavatsky over de studie van de Theosofie genoteerd door Robert Bowen), Blavatsky zegt:
Als je denkt dat je uit De Geheime Leer een bevredigend beeld van de samenstelling van het universum kunt krijgen, dan zal deze studie je alleen maar verwarren. Het boek is niet bedoeld om zo'n definitieve uitspraak te doen over het bestaan, maar om je in de richting van de Waarheid te leiden.
Ze zegt:
Neem De Geheime Leer ter hand zonder enige hoop te koesteren de definitieve Waarheid van het bestaan van haar te vernemen, of zonder enig ander idee dan maar te zien in hoeverre zij kan leiden in de richting van de Waarheid. Zie in [deze] studie een middel om het denken te oefenen en te ontwikkelen zoals dat nooit door andere studies ontwikkeld is. Neem de volgende regels in acht:
Wat je ook in De Geheime Leer wilt bestuderen , houd steeds de volgende denkbeelden voor ogen, die de basis moeten zijn van je
ideeën-vorming:
(d) Het vierde en laatste basis-idee dat je moet vasthouden is dat wat uitgedrukt wordt in het grote
Hermetische axioma. Het somt alle anderen op en vat ze samen:

Zo binnen, zo buiten
zo groot, zo klein
zo boven, zo beneden
er is slechts één Leven en Wet
en de besturende Kracht is één
Er is geen binnen, geen buiten
geen groot, geen klein
geen hoog, geen laag
in het goddelijk bestel

De algeest van Freek van Leeuwen komt met de All-geist van H.P. Blavatsky en de allesdoordringende levenskracht , de Weltstoff van Teilhard de Chardin en de Alkahest van Paracelsus overeen (Allgeist. See ALKAHEST). De natuurfilosofie verbindt de fysica met de metafysica, de geestkunde. Het oeuvre van H.P. Blavatsky, dat ook nu nog steeds actueel is, kan als een herziene versie van het Nieuwe Testament worden gelezen. Een ommekeer in het denken ontstaat wanneer de natuurfilosofie in de geest van The Advancement of Learning van Francis Bacon weer centraal komt te staan.

In de pronaos van de tempel der Wijsheid Franz Hartmann, M.D. 1 8 9 0
Inleiding van de vertaler
11,12: Vanaf de vroegste filosofen, met hun verbijsterende kennis en inzicht omtrent astronomie, de atoomleer, de (al)chemie, de principes van elektriciteit en vooral de weerspiegeling van de daarin gelegen duale principes in de menselijke persoonlijkheid, loopt die wetmatigheid van het zo boven, zo beneden - dus van dualiteit, spiegeling en het relatief positieve en negatieve - door de gehele geschiedenis van het denken. Het duidt op de band tussen de microkosmos en de macrokosmos. Het beginsel is bekend geworden via een traditioneel werk van de mythische, Egyptische god van de wijsheid Hermes Trismegistus: 'de Smaragden Tafel'9.
9) De Tabula Smaragdina.
Hoofdstuk VII - In de Pronaos van het Ware Kruis
216: Tabula Smaragdina Hermetis261
261) De auteur geeft: Tabula Smaragdina; het werk wordt vaak zo afgekort. Het is van de hand van de legendarische Hermes Trismegistus. De auteur plaatst ook de afbeelding. Die betreft echter een zeer onnauwkeurige, met de hand nagetekende versie van het origineel, dat u hier ter vervanging afgebeeld ziet. Geheime Figuren der Rosenkreuzer (…), drittes Heft.
217,218: Het is boven elke twijfel verheven zeer zeker en waar, dat
hetgeen beneden is, is als hetgeen boven is263. Daardoor kan het wonder van slechts het ene ding worden bewerkstelligd. Alle dingen komen voort uit slechts het ene ding, door de wil en het woord van de Ene die het in zijn denkvermogen heeft geschapen. Zo komen alle dingen voort uit deze eenheid door de ordening van de natuur. Zijn vader is de zon; zijn moeder is de maan. De lucht draagt het in zijn baarmoeder; zijn voedster is de aarde. Dit ding is de oorsprong van alle volmaaktheden die in de hele wereld bestaan. Zijn kracht is uiterst volmaakt wanneer die weer tot aarde herleid is.
Daarom heeft men mij Hermes Trismegistus264 genoemd, nu ik de drie delen van de wijsheid van de gehele wereld heb verworven. Dit is wat moet worden gezegd over het meesterwerk van de alchemistische kunst265.
263) De auteur citeert hier uit de Tabula Smaragdina.
264) Ook genaamd 'De Driewerf Grote'.
265) Het slot van de
Tabula Smaragdina, dat letterlijk luidt: Completum est quod dixi de operatio solis'',
'Dit is wat ik had te zeggen over de werking van de zon', is door de auteur opvallend gewijzigd in: 'Dit is wat ik had te zeggen over het meesterwerk van de alchemistische kunst'.

Hermes Trismegistus (Eloise Hart Sunrise sep/okt 2006)
‘Zo boven, zo beneden’ is een gedeelte van een op het smaragden schrijftablet van Hermes gegraveerde verklaring. Hoewel de herkomst voor ons niet is te achterhalen, wordt gezegd dat de ideeën ervan voortkomen uit de mysterietraditie van Thoth, de Egyptische god van wijsheid die de Grieken Hermes Trismegistus noemden, de ‘in drie opzichten grootste’. De leringen daarvan hebben eeuwenlang het vervaardigen van grote kunst- en wetenschappelijke werken geïnspireerd en de formule gegeven waardoor gewoon metaal kan worden omgezet in goud en de menselijke natuur in goddelijkheid.
Voor hen die een analytisch verstand hebben is
‘zo boven, zo beneden’ de wet van de analogie die in ons leven de uitzonderlijke vooruitgang van kennis en het comfort heeft gebracht die we tegenwoordig bezitten. Voor mystiek aangelegden maakt de gecodeerde verklaring op het smaragden schrijftablet hun ziel wakker en leidt naar de ontdekking van de mysteriën van het leven, de steen der wijzen, en het levenselixer. Deze eeuwenoude woorden verbergen en openbaren esoterische wijsheid en de herscheppingsprocessen van spirituele training en ervaring die ons de weg kunnen wijzen en ons kunnen helpen om één te worden met onze innerlijke goddelijkheid. Daarin te slagen kan worden omschreven als het bereiken van verlichting, Shambala of het Koninkrijk der Hemelen. Iedereen die dit volbrengt wordt, zoals Hermes Trismegistus laat doorschemeren, wijs, liefdevol en blij in de drie werelden – de aarde, de verstandelijke en de spirituele – waar deze verheven waarheid, zo eenvoudig en zo duidelijk, licht werpt op de mysteriën van het leven.

De éne werkelijkheid heeft net als bij Ayurveda op de "kennis van het leven", de oerbron, de 11e dimensie En-soph betrekking. De oerbron, het onkenbare manifesteert zich middels het eeuwige nu.
De verborgen 5e Dimensie, de verticale as, de Axis mundi, de Staf van Hermes, de gouden keten van Homerus, de staf van Mercurius, Sutratman (levensdraad), draad van Ariadne, Caduceus, Levensladder, Esculaap, de kosmische Lichtzuil en ook de Middenzuil van de levensboom.

De Griekse dichter Homerus op wiens naam een tweetal grote epische werken staan, de ‘Ilias’, met als onderwerp de Trojaanse oorlog en de ‘Odyssee’, met als onderwerp de zwerftochten van Odysseus.
Vermoedelijk leefde hij omstreeks 800 voor Christus en was hij afkomstig uit Smyrna of omgeving. Hij is voor de Griekse Oudheid van zeer grote betekenis geweest als richtinggever voor het maatschappelijk en geestelijk leven. Door zijn werk en dat van Odysseus (ca. 700 v.C.) heeft de Olympische godenwereld een vaste vorm gekregen. Homerus vormt een rijke bron voor onze kennis van de oudste geschiedenis, de maatschappelijke structuur en het wereldbeeld der Grieken.

Antropisch principe
Volgens de hermetische spreuk 'Zo boven, zo beneden' (zie het menu) komen de eigenschappen van de geestelijke wereld, als de oorzaak ervan, tot uitdrukking in de eigenschappen van de stoffelijke wereld. Het gaat om de oude, esoterische wet van de overeenstemming: de schepper brengt zichzelf in zijn schepping tot uitdrukking.
Natuurconstanten
Het 'antropisch principe' is een denkbeeld over de betekenis die het heelal heeft voor de mens, dat is voortgekomen uit de bevindingen van natuurwetenschappers omtrent de zogenaamde 'natuurconstanten'. Een natuur(kundige)constante vormt een vast onderdeel van een wetenschappelijke formule, waarmee natuurkundige berekeningen kunnen worden gemaakt.

De nieuwe favoriete vijand van rechts Nederland (Sander van Walsum Volkskrant 21 juli 2017 p. 12-13):
Ze groeide op in het Gooi, in een gezin waar de keuze voor links niet direct voor de hand lag. Toch belandde de 23-jarige Anne Fleur Dekker in het links activisme, en vervolgens in een safehouse.
Waarom zeg je niet gewoon: de mensen van Zwart Blok zijn eikels?
'Om niet toe te geven aan het onderscheid dat de media maken tussen good activist en bad activist. We laten ons niet tegen elkaar uitspelen. Bovendien richt de elite met haar oorlogen en haar klimaatverandering oneindig meer ellende aan dan een handjevol anarchisten in de straten van Hamburg.'

Albert Einstein: Mensen zoals wij, die geloven in de fysica, weten dat het verschil tussen Verleden, Heden en Toekomst slechts een koppige, volhardende illusie is.
Eeuwige wederkeerVerledenEeuwige NuToekomstReferentiekader
Homo sapiens (Antropisch principe, Interdisciplinair, Regelkringen)Geestkunde (Geest)Bezieling (Bezieling)NatuurkundeWereldbrein (Global brain)
 Invoer -Verwerking -Uitvoer -Feedback - Feedforward
H.P. Blavatsky (Esoterie)MicrokosmosReciprociteit VerbeeldingskrachtMacrokosmosParadigmawisseling ('Hoofdroute')
 GeestZielLichaam (Ruimte)
Unificatietheorie (Broederschap)GeesteswetenschappenGammawetenschappenBètawetenschappen
 geboorte,leven,dood enONSTERFELIJKHEID
Pelgrim (levensweg)OpgaanBlinken enVerzinkenOvergang
Ho’oponoponoGoedVerstrengeling (Entanglement)KwaadOrdening (Chaostheorie, Optimistische pessimist)
 AnthropogenesisTegenstellingen (Complementariteit)Cosmogenesis (Fohat)Non-lokaal bewustzijn (Eenheid der tegendelen)
Jiddu KrishnamurtiOnderscheidingsvermogenGoed gedrag (Regeneratie)Begeerteloosheid (Egoloosheid)Liefde

Liefde voor de mens als identiteit (Harriet Duurvoort Volkskrant 14 september 2017 p. 24):
Maar ik onderschrijf van harte wat Bas Heijne afgelopen zaterdag in zijn essay schreef. Niet de groep, maar de mensheid, niet het eigen geloof, maar alle geloof, niet alleen de eigen uniekheid, de eigen kleur, cultuur en geschiedenis, maar een reëel besef van wederzijdse afhankelijkheid moet leidend zijn. Dat zou ook het principe moeten zijn van integratie. Je moet over en weer openstaan voor de ander, anders berokken je de samenleving schade.
Ik waardeer andere culturen en bepleit ruimte voor identiteit. Identiteitspolitiek mag nooit het grotere menselijke perspectief uit het oog verliezen. De grootste uitdagingen waarvoor we in de 21ste eeuw staan, zoals klimaatverandering, treffen iedereen.
Stiekem opteer ik in een volgend leven overigens voor een Italiaanse identiteit. In het huidige blijf ik liefhebbend toerist.

Is bitcoin-gekte erger dan tulpenrally? (Peter de Waard Volkskrant 15 september 2017 p. 28):
Dinsdag noemde Jamie Dimon, de baas van de grootste bank van de Verenigde Staten, JP Morgan Chase, de bitcoin een zwendel. 'Het is erger dan de Hollandse tulpenbollenmanie uit de 17de eeuw. Als een handelaar van mijn bank in bitcoins speculeert, zou ik hem binnen een seconde ontslaan vanwege twee redenen. In de eerste plaats is het tegen de regels en in de tweede plaats is het dom. En dat is allebei gevaarlijk.'
Dimon schildert de gebruikers van bitcoins af als rovers en drugshandelaren die buiten schot van justitie proberen te blijven. Maar zijn eigen bank heeft nogal wat boter op het hoofd. De bank van Dimon liet in 2012 toe dat een van zijn handelaren, bijgenaamd de
London Whale, 6 miljard dollar verloor met zogenoemde kredietverzekeringsderivaten (cds) - een nog veel schadelijker product dan virtuele valuta, zoals tijdens de kredietcrisis van 2008 bleek.
Dimon schildert de gebruikers van bitcoins af als rovers en drugshandelaren die buiten schot van justitie proberen te blijven. Maar zijn eigen bank heeft nogal wat boter op het hoofd. De bank van Dimon liet in 2012 toe dat een van zijn handelaren, bijgenaamd de London Whale, 6 miljard dollar verloor met zogenoemde kredietverzekeringsderivaten (cds) - een nog veel schadelijker product dan virtuele valuta, zoals tijdens de kredietcrisis van 2008 bleek.
Toen hij twee jaar geleden voor het eerst tegen de bitcoin waarschuwde, was de waarde ervan 345 dollar. Nu is de cybermunt ondanks de daling van de afgelopen dagen nog steeds het tienvoudige waard van dat bedrag.
Dimon wordt in de VS niet voor niets 'the rant' (de roeptoeter) genoemd. Dimon heeft er mogelijk gelijk in dat de bitcoin gebakken lucht is, maar hij is een onbetrouwbare profeet.
Wie plezier van zijn geld wil hebben, moet niet naar Dimon luisteren noch in bitcoins beleggen, maar tulpenbollen kopen. Die zullen in het voorjaar tenminste bloeien.

Nick Leeson, Jérôme Kerviel en London whale geven het eerste signaal dat de banken hun risicobeheersing niet op orde hebben.
De illusiecultuur van de zeepbel, de aardse
[7-4-1EenHoofdrouteMaarEenVerscheidenheidAanDoorsneden#Tri|trimurti]] (drie guna’s) is de inverse van de hemelse Trimurti. Banken zorgen voor het scheppen van geld en een zakenbank á la Goldman Sachs, Lehman Brothers en banken die ongeremd geld in dubieuze waardepapieren hebben gestoken of bankemployees als Nick Leeson (Barings Bank), Jérôme Kerviel (Société Générale), London whale (JPMorgan Chase) of ex-zakenman en -belegger Bernard Madoff voor het vernietigen.
Of in de woorden van Bolkestein: de lotgevallen van de euro zijn ‘een goed voorbeeld van politiek wensdenken dat nuchter economisch denken overvleugeld’ (Volkskrant 3 december 2011).

Groeit na 70 jaar de vredesmoeheid? of Toenemende xenofobie uitlaatklep voor ander onbehagen (Peter de Waard Volkskrant 20 oktober 2015 p. 25):
Dat mensen vrede willen is een leuke gedachte voor de Kerst. In werkelijkheid willen mensen vooral hun dromen waarmaken en ambities realiseren. Daarbij gaan ze desnoods over lijken.
Vrede gaat na 70 jaar ook een keer vervelen', fluisterde een medewerker van de Europese Centrale Bank journalisten toe tijdens een etentje in Frankfurt. Het was zijn verklaring voor de toenemende afkeer van Europese instituten en voor - Wilders parafraserend - de tsunami van xenofobie die de laatste maanden waarneembaar is. Etc.
In werkelijkheid is de toenemende xenofobie niet meer dan een uitlaatklep voor een ander onbehagen: de toenemende irritatie over de gevestigde macht.
Vrede betekent dat de macht en mooie baantjes veilig in handen blijven van het establishment: of dat nu de oude partijen in Den Haag zijn, de mediakopstukken in Hilversum of de zakelijke elite bij de banken en AEX-bedrijven. Weliswaar nemen niet meer de religieuzen de mensen de maat, maar enigszins clowneske mediadominees als Johan Derksen, Peter R. de Vries en Maarten van Rossem. Net als in de toneelwereld hebben in de mediawereld veelvuldig familiedynastieën (Brusse, Gortzak) de dienst uitgemaakt. Maar de nieuwe, zoals de families De Mol en Krabbé, pakken ook meteen het grote geld. Niemand ontzegt hun talent, maar het is een stuk gemakkelijker om als zoon of dochter van een gevestigde presentator of schrijver succes te hebben dan als zoon of dochter van de warme bakker in Sittard. De BN-telgen hebben kruiwagens en blokkeren de vele dubbeltjes in het land kwartjes te worden. Na John de Mol sr. volgen John de Mol jr. en Johnny de Mol. Saai
Er zijn filosofen die vrede saai vinden. Vredestichters willen iedereen verbannen naar leeszaal en golfbaan. Oorlog is in hun ogen opwindend. Het leidt tot een golf van uitvindingen en innovaties en tot een machtsverschuiving, waardoor andere mensen een keer kansen krijgen.
Het is niet gemakkelijk om de aristocratie van Hilversum en de grachtengordel aan te pakken. Het is gemakkelijker de buitenwereld de schuld te geven dan af te komen van Harry Mens en Paul de Leeuw.

In 1929 antwoordde Einstein, op de vraag of hij in God geloofde: ‘Ik geloof in de God van Spinoza, die zichzelf openbaart in de wetmatige harmonie van het heelal, en niet in een God die zich bemoeit met het lot en de handelingen van mensen.’

Stelling: Waar de gulden middenweg loopt is al millennia bekend. Het is niet nodig het wiel opnieuw uit te vinden. De middenweg geldt zowel top down als bottom up en is afhankelijk van de rollen die we bewust of onbewust in de maatschappij spelen. Er is niets nieuws onder de zon.

Of met andere woorden de mensheid bestaat uit goede en minder goede acteurs in een groot rollenspel. Er is wereldwijd behoefte het spel beter te leren spelen en broederschap te bevorderen. Hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam)? We zijn het in eerste instantie zelf om de in het universum aanwezige vrije energie (ether, antahkarana) vorm en inhoud te geven. Het spreekt voor zich dat dit een zeer heikel punt is voor de wetenschap.

In het rapport ‘E i V’ draait het om het gulden midden van Aristoteles, de ‘Gulden Middenweg’ tussen het publieke en private domein, de relatie tussen Kwantiteit en Kwaliteit, Welvaart en Welzijn, de lateraliteit, de communicatie tussen de rechter - en linker hersenhelft van ons brein. Of met andere woorden leggen we het accent op de kwaliteit van leven of het verdienmodel. Een levenskunstenaar kenmerkt zich door tussen beide de juiste balans te hebben gevonden.

Sloper (Bert Wagendorp Volkskrant 12 september 2017 p. 2):
'Eerst waren er mensen, daarna pas religie en goden en God', omschreef Harry Kuitert de beslissende omkering in zijn denken, 'toen was het gebeurd'. Je kunt zeggen: hoe is het mogelijk dat iemand er zo lang over heeft gedaan om tot dat inzicht te komen? Die vraag geeft precies aan wat er de afgelopen halve eeuw is gebeurd. Wat nu een bijna logische gedachte is, behalve in de laatste dogmatisch-christelijke enclaves, was nog niet eens zo heel lang geleden een openbaring voor wie was grootgebracht met het geloof.

Theoloog in al zijn vezels, die definitief afrekende met God (Sander van Walsum de Volkskrant 12 september 2017, p. 18):
Het begin van de losmaking
Kuitert zelf situeerde het begin van zijn losmaking in 1953, toen hij als predikant te Scharendijke (Zeeland) niet wist hoe hij de slachtoffers van de Watersnoodramp troost moest bieden. 'Waar moest ik over preken?', zei hij later in Trouw. 'Het werd 'scheepke onder Jezus hoede'. Dat die bekende woorden niet betekenen dat je niet verdrinkt.' Een andere gebeurtenis die bijdroeg aan zijn verwijdering van het oude geloof, was de dood van zijn dochter Kaisa. 'Onder invloed van deze gebeurtenis heb ik nog lange tijd vastgehouden aan mijn vriendschap met de Eeuwige. Maar uiteindelijk, tegen alle menselijke verlangens in, moest ik onderkennen dat er na de dood niets meer is', zei hij in de Volkskrant. 'Leren is afleren, vooral als het om religie gaat.'

Misbruik het verleden niet voor morele chantage (Sander van Walsum Volkskrant 12 september 2017 p. 23):
De historicus moet laten zien 'hoe het geweest is', stelt Sander van Walsum. Ongeacht of iemand zich daardoor gekwetst voelt.
Wie de geschiedenis reduceert tot het verhaal over slachtoffers en daders, schaart Nederland al snel bij de daders - of op zijn minst bij de medeplichtigen.
Deze 'geconditioneerdheid brengt veel begrip met zich mee voor de gekwetsten - de zelfbenoemde slachtoffers van de Nederlandse geschiedenis. Twijfel is ongepast, want zíj zijn de slachtoffers en wíj de daders. Dan past slechts een berouwvolle houding. Het geeft geen pas erop te wijzen dat Nederlandse slavenhandelaars werden bevoorraad door Arabieren en zelfs door Afrikanen. Dat de Nederlandse welvaart toch echt zijn origine vond in de handel met de landen rondom de Oostzee - de zogenoemde moedernegotie - en niet in de wingewesten. En dat slavernij en kolonialisme in de landen van de daders voortdurend ter discussie werden gesteld. Zulke kanttekeningen worden steevast gehekeld als pogingen een duister verleden te vergoelijken of te verheimelijken.
Daarmee wordt de geschiedenis beroofd van het voornaamste kenmerk dat de grote historicus Leopold von Ranke eraan heeft toegedicht: laten zien hoe het is geweest. Niet om haar te veroordelen of om haar te verheerlijken maar om haar voor zichzelf te laten spreken.

Het spel der elementen
In de Chandogya-Upanishad (VI,2:3-4) kunnen we lezen dat alle elementen zijn voortgekomen uit het ene Wezen, het ene Zijn, het Zelf, het Ene zonder tweede, Atman dat Brahman is.
Dat Wezen dacht: 'Was ik maar vele! Ik zal scheppen.' Hij schiep vuur. Het vuur dacht: 'Was ik maar vele! Ik zal scheppen!' Het vuur schiep de wateren. Wanneer iemand verdrietig is, tranen stort of zweet, dan zijn de tranen en het zweet door het vuur geschapen.
Die wateren dachten: 'Waren wij maar vele! Wij zullen scheppen! Zij schiepen voedsel. Wanneer en waar het ook ter wereld regent, is er voedsel te over. Voedsel komt uit water.(1)

Momenteel bestaat het probleem dat langzamerhand elke monodiscipline zijn eigen werkelijkheid gaat creëren. Gelukkig biedt de schepping een mogelijkheid door schade en schande wijs te worden. In plaats van het lineaire denken dient aan het evolutionaire kringloop denken meer aandacht te worden besteed. Er bestaan meer opties om naar de wereld te kijken. Het rapport ‘E i V’ laat zien dat het uiteindelijk om het kringloopdenken (net als de mandala), de kwintessens draait. Het gaat er om te leren, de artificiële illusionaire geschapen twee-eenheid (Dualiteit), Geest en Lichaam, Religie en Wetenschap opnieuw met elkaar te verbinden. In de esoterie zijn geest en lichaam de twee toestanden van het ENE, dat noch geest noch stof is; beide zijn latent het absolute leven. Met name de interdisciplinaire benadering brengt de wetenschap een stapje verder. Biologen hebben zeker gelijk wanneer ze culturen vergelijken met plantaardige organismen, die opbloeien, rijpen, verwelken en tenslotte afsterven. De fase waarin Nederland zich bevindt begint al duidelijk minder fris te ruiken.

Mathieu Weggeman Graag wat minder arrogantie in het debat over God (Volkskrant 8 januari 2015 p. 30):
Onze verstandelijke vermogens zijn wellicht te beperkt om een betrouwbaar en valide antwoord op de vraag naar het bestaan van God te kunnen geven.
Ook de filosoof William James (1842-1910) komt tot de bevinding dat geloven in iets met een perspectief uiteindelijk voordelen biedt. Zijn pragmatische opvatting is dat het zinvol is te geloven in hypothesen, mogelijkheden en fantasieën, zo lang die beantwoorden aan reële behoeften. Het is niet de bedoeling van James om op die manier allerlei flauwekul te legitimeren. Hij vraagt zich gewoon rustig af wat er op tegen is om te geloven in'het bestaan van een of andere ongeziene orde waarin raadsels van de natuurlijke orde kunnen worden verklaard'.
Het voordeel van het geloof in zo'n hogere orde is dat daardoor de energie kan ontstaan waardoor dat geloof - althans ten dele - werkelijkheid wordt. James noemt dat het 'zelf-verifiërende geloven'. Zo werkt ook de tweede suggestie: door te kiezen voor het geloof in God, wordt een persoonlijke realiteit besteld waar je veel plezier van kunt hebben. En 'als het werkt, is het goed', zei Richard Rorty, de filosoof van het neo-pragmatisme.

De levensboom (Omraam Mikhaël Aïvanhov boek Angels and other Mysteries of The Tree of Life of G.A. Barborka boek Het Goddelijke Plan, p. 91) wordt ook gebruikt om de hemelse hiërarchie, de engelenleer van Dionysius tot uitdrukking te brengen. In een visioen nam Hildegard van Bingen ook de engelenscharen, de goddelijke sferen waar.

Omraam Mikhaël Aïvanhov boek De mysteriën van Jesod (p. 17): De spirituele scheikunde (occulte chemie) is de wetenschap van al de elementen waarmee God de wereld geschapen heeft. Het zijn er 22 (letters van het Hebreeuwse alfabet) en het eerste element, Alef, heeft het vermogen te transformeren, te sublimeren, te verlichten, terwijl het laatste, Tav, bewaart en tegen verwoesting beschermt. Wanneer Jezus zei: ‘Ik ben de Alfa en de Omega’ (Openb, 1:8), bedoelde hij: ‘Ik bezit de twee elementen van de hemelse scheikunde: het ene geeft mij de mogelijkheid alles te sublimeren en het andere laat mij toe de Hemel op aarde te verwezenlijken.’Ziedaar de betekenis van Alfa en Omega, Alef en Tav.

Het 5D-concept laat net als de levensboom en het enneagram zien dat het goede nieuws is dat er een zelfregulerend, een zelfreinigend (zelfreinigend vermogen ecosysteem) in het universum zit ingebakken. Het gaat er om de schijnwaarheden in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren.

Net als 'Scheppingsleer en Bewustzijnsevolutie' ('Intelligent Design en Creativethink') zijn ’Bewustzijnsevolutie en Darwin's Evolutietheorie' de twee kanten van een medaille.
Bij ‘Verstrengelde hiërarchie’ onderscheiden we dichotome categorieën als ’bewust en onbewust’, ’kwantitatieve as en kwalitatieve as’, ’piramidespel en leer van de hiërarchieën’, ’individu en collectief’.

Tegenover de asymmetrieën, de sociale ongelijkheid van Jaap Dronkers op aarde staan de asymmetrieën van Marcel Gleiser in de kosmos. Het spiegelneuron geeft een wetenschappelijke onderbouwing van het projectiemechanisme, de weerspiegeling tussen de mens en het universum.

Tegenover het verlies van het piramidespel van Bernard L. Madoff staat de winst van de 'leer van de hiërarchieën' (derde grondstelling) van H.P. Blavatsky.

In het leven gaat het om het nemen van de juiste keuze op het juiste tijdstip en de juiste plaats, maar daarentegen kan de mens het tijdstip en de plaats waar hij geboren wordt niet kiezen. Elke beslissing vindt in het nu, in een split second plaats. Het leven bestaat alleen in het eeuwige nu. Waar kiezen we, bewust of onbewust, voor in het leven?

Gerrit Teule behandelt het fenomeen casinokapitalisme in hoofdstuk 17 Goederen en geld van zijn boek Ethiek, schoonheid en eonen.

In zijn boek WDNKW (p. 299) geeft Gerrit Teule in één tekening zelfgelijkvormigheid, de absolute - en relatieve ruimtetijd weer. Eon staat voor de absolute ruimtetijd (wormgat) en atoom, molecuul, cel, lichaam en aarde voor de relatieve ruimte ('Openbare ruimte'). Aan deze reeks kunnen het brein, sterrenstelsels en miljoenen, zo niet miljarden andere universa worden toegevoegd. Het verschil tussen een absolute - en relatieve ruimtetijd is de levensduur. In feite bestaan er slechts virtuele scheidslijnen.
De absolute ruimte (non-lokale ruimte) heeft een eeuwige levensduur, bij de relatieve ruimte kan de levensduur zelfs vele miljarden jaren bedragen. Het universum heeft op haar beurt een langere levensduur dan een sterrenstelsel binnen het universum. Een eindig universum maakt onderdeel uit van het heelal (meta-universum). Een relatieve ruimte heeft een duidelijk beginpunt en eindpunt, alpha en omega.

Gerrit Teule laat - net als het rapport ‘E i V’ – aan de hand van de Chaostheorie (Kwantummechanica en Tijdsymmetrie) zien dat er in het universum een zelfreinigend vermogen (hoofdstuk 20 Wereldeconomie en ethiek boek Ethiek, schoonheid en eonen) zit ingebakken.

De kwintessens van het 'E i V' verhaal is dat om een duurzame samenleving te creëren er maar een pedagogische 'Hoofdroute' is. Dus de wederkerigheid die er bestaat tussen ‘Chaos, Gaia en Eros’ op aarde en de bron van het 'Goede, Ware en Schone' in de hemel te benadrukken. Praktisch betekent dit een ommekeer in het denken, een paradigmawisseling om beide met elkaar te verenigen.

gelijkvormigheid van de chaostheorie brengt de weerkaatsing, het projectiemechanisme (zelfreferentie) tussen Leraar en Leerling tot uitdrukking.

En God zei: Laat Ons mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis, opdat zij heersen over de vissen in de zee en over het gevogelte aan de hemel en over het vee en over de gehele aarde en over al het kruipende gedierte dat op de aardbodem kruipt. En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen”. (Genesis 1:26; vergelijk 9:6)

Om de boel bij elkaar te houden is volgens Jared Diamond juist de religie uitgevonden.

Pascal Ploum Zo binnen, zo buiten Bespiegelingen en handreikingen voor de overgang naar de Mondiale Eenheid NoöSfeer
Dit boek wil inzicht geven in de relatie en de samenhang tussen uw eigen (innerlijke) leven en de wereld om u heen. Zoals een eeuwenoude uitdrukking al zegt:
Zo binnen, zo buiten.
Het boek wil bewustzijn bevorderen vanuit de overtuiging dat verandering en verbetering van de wereld eerst in jezelf begint.
Het boek bestaat uit een verzameling bespiegelingen over mens en maatschappij. Vanuit deze bespiegelingen wordt een balans opgemaakt waar we nu als maatschappij en als mensheid staan.
Vervolgens wordt ter inspiratie een alternatieve visie gegeven op de toekomstmogelijkheden die we als mens hebben: de Mondiale Eenheid NoöSfeer (MENS). Een visie die wil bijdragen aan de evolutie en het welzijn van een aardige, bezielde en duurzame samenleving.
Het laatste deel van het boek bestaat uit een aantal handreikingen om zelf als mens of organisatie met het noodzakelijke transformatieproces aan de slag te gaan. Het boek is op een intu?tieve manier tot stand gekomen. Het verdient aanbeveling het boek ook op deze manier te lezen; als een inspiratiebron en niet om deze wereld aan af te meten.
Over de schrijver
Pascal Ploum (1969) is geboren en woonachtig in Zuid-Limburg. Schrijven is een hobby en uitlaatklep. Rond zijn 30ste levensjaar is hij zich gaan verdiepen in zingevingsvragen, religie, spiritualiteit en filosofie. Deze aandrang kwam diep van binnen; vanuit een innerlijk verlangen om de wereld en de mens te begrijpen. Uiteindelijk leid-de deze zoektocht via onder andere oude gnostische en esoterische filosofieën naar een onverwacht punt.
De zoektocht naar de wereld kwam uit bij hemzelf. Dit boek is de (voorlopige) weerslag van dit nog steeds voortdurende levensproces.

Plato was een van de eersten die wees op de universele betekenis van nabootsend gedrag. Maar wat Plato echter niet deed, is wijzen op het gedrag dat zich richt op bezitten. Voor René Girard is nu juist dit toe-eigeningsgedrag uitermate belangrijk om nabootsing te kunnen verklaren. Veel wetenschappers hebben Plato gevolgd in het reduceren van nabootsend gedrag tot een aspect van mindere betekenis en waren hierdoor niet in staat de centrale rol, die imitatie heeft in het menselijke samenleven, te zien. Mimesis is essentieel voor de morele catharsis, aldus Aristoteles.

G. de Purucker Beginselen van de Esoterische Filosofie Een toelichting op De Geheime Leer van H.P. Blavatsky (p. 599):
Deze beginselen van het chelaschap berusten niet op een vage of onzekere grondslag, maar op de rijke ervaringen van de mensheid, die iedere man of vrouw kan toetsen door zich naar binnen te keren, door de blik te richten op die bronnen van geestelijk leven die even kristalhelder en doorschijnend zijn als het water van een bergmeer; waar hij, zoals in de prachtige oude mythe van Narcissus, zijn eigen spiegelbeeld, het spiegelbeeld van zijn eigen goddelijke zelf, kan zien. Dat kan nooit wanneer en zolang de ziel is bedekt met het stof van de haar omhullende sluiers. Het stof van zelfzuchtige daden, de hunkeringen van dit kleinzielige egoïsme, het verstoorde en onrustige oppervlak van de ziel, in beroering gebracht door de windvlagen van de hartstocht, maken haar volkomen ongeschikt om het hogere zelf – de metgezel van de sterren – te weerspiegelen. Dat wat de sterren weerspiegelt, moet in zekere zin aan de sterren gelijk zijn; en alleen dat wat in de ziel aan de sterren gelijk is, kan de lessen van de sterren begrijpen.

De Geheime Leer Deel II Stanza 1 Het begin van bewust leven (p. 30):
Evenals elk van de zeven gebieden van de aarde, ontvangt elk van de zeven9 eerstgeborenen (de oorspronkelijke mensengroepen) geestelijk zijn licht en leven van zijn eigen bijzondere Dhyani – en stoffelijk van het paleis (huis, de planeet) van die Dhyani; hetzelfde geldt voor de zeven grote Rassen die erop zullen worden geboren. Het eerste wordt geboren onder de Zon; het tweede onder Brihaspati (Jupiter); het derde onder Lohitanga (met het ‘vurige lichaam’, Venus of Sukra); het vierde onder Soma (de Maan, ook onze bol, omdat de vierde sfeer onder en uit de Maan wordt geboren) en Sani, Saturnus10, de Krura-lochana (met het boze oog) en de Asita (de duistere); het vijfde onder Budha (Mercurius).’
9) De wetenschap leert dat Venus van de zon twee keer zoveel licht en warmte ontvangt als de aarde. Daarom zegt men dat de planeet, de voorbode van de dageraad en van de schemering, de helderste van alle planeten, aan de aarde een derde geeft van wat zij ontvangt, en twee delen voor zichzelf heeft. Dit heeft zowel een occulte als een sterrenkundige betekenis.
10) ‘Zoals boven, zo ook beneden’ is het grondaxioma van de occulte filosofie. Omdat de logos zevenvoudig is, d.w.z. door heel de Kosmos verschijnt als zeven logoi in zeven verschillende vormen of, zoals geleerde brahmanen verkondigen, ‘elk van deze de centrale figuur is van een van de zeven hoofdafdelingen van de oude wijsheidsreligie’; en omdat de zeven beginselen die corresponderen met de zeven verschillende toestanden van prajna of bewustzijn, in verband staan met de zeven toestanden van de stof en de zeven vormen van kracht, moet de verdeling dezelfde zijn in alles wat de aarde betreft.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk De evolutie van het tweede ras (p. 121):
(a) Denk in dit verband aan de Tabula Smaragdina van Hermes, waarvan de esoterische betekenis zeven sleutels heeft. De astro-chemische sleutel is bij de onderzoekers goed bekend, de antropologische kan nu worden gegeven. Het daarin genoemde ‘ene ding’ is de MENS. Er wordt gezegd: ‘De vader van DAT ENE ENIGE DING is de zon; zijn moeder de maan; de wind draagt het in zijn schoot, en zijn voedster is de geestrijke aarde.’ In de occulte weergave hiervan wordt eraan toegevoegd: ‘en geestelijk vuur is zijn leraar (goeroe)’.
Dit vuur is het hogere Zelf, het geestelijke ego, of dat wat eeuwig reïncarneert onder de invloed van zijn lagere persoonlijke zelven, die bij elke wedergeboorte veranderen, vol van tanha of begeerte om te leven. Het is een vreemde wet dat op dit gebied de hogere (geestelijke) Natuur om zo te zeggen de slavin van de lagere moet zijn. Tenzij het ego zijn toevlucht neemt in de atman, de AL-GEEST (algeest), en geheel opgaat in de essentie daarvan, kan het persoonlijke ego hem tot het bittere einde voortdrijven. Dit is niet volledig te begrijpen, tenzij de onderzoeker zich vertrouwd maakt met het mysterie van de evolutie, die drie wegen volgt – de geestelijke, de psychische en de stoffelijke.
125/126: Daarom staat er op de Smaragden tafel, die door christelijke handen werd verminkt:
Het hogere komt overeen met het lagere en het lagere met het hogere, om dit ene inderdaad wonderbaarlijke werk tot stand te brengen’ – dat de MENS is. Want het geheime werk van Chiram, of koning Hiram in de Kabbala, ‘in essentie één, maar met drie aspecten’, is het universele middel of de steen der wijzen. Het hoogtepunt van het geheime werk is enerzijds de geestelijke volmaakte mens; anderzijds is het de vereniging van de drie elementen, het occulte oplosmiddel in de ‘wereldziel’, de kosmische ziel of het astrale licht; en op het stoffelijke gebied is het waterstof in haar betrekking tot de andere gassen. Het TO ON, inderdaad; het ENE ‘dat niemand heeft gezien behalve de zoon’; deze zin heeft betrekking op zowel de metafysische als de fysische Kosmos, en op de geestelijke en de stoffelijke mens. Want hoe zou deze laatste het TO ON, de ‘ene vader’ kunnen begrijpen, indien zijn manas, de ‘zoon’, niet (als) ‘een met de vader’ wordt, en door deze opneming verlichting ontvangt van de ‘goddelijke leermeester’, de goeroe – atma-buddhi?
De Geheime Leer Deel II Stanza 1 De rassen met het ‘derde oog’ (p. 340/341):
Toen de spiritualiteit en alle goddelijke vermogens en eigenschappen van de deva-mens van het derde Ras tot dienaressen waren gemaakt van de pas ontwaakte fysiologische en psychische hartstochten van de stoffelijke mens, in plaats van omgekeerd, verloor het oog zijn vermogens. Maar zo was de wet van de evolutie, en het was strikt genomen geen VAL. De zonde lag niet in het gebruiken van die nieuw-ontwikkelde vermogens, maar in het misbruiken ervan; in het maken van het tabernakel, dat was bestemd om een god te huisvesten, tot de tempel van allerlei geestelijke ongerechtigheid. En als we zeggen ‘zonde’, is dat alleen om iedereen onze bedoeling te laten begrijpen, want de term karma19 zou in dit geval beter zijn. De lezer die zich bij het gebruik van het woord ‘geestelijke’ in plaats van ‘fysieke’ ongerechtigheid van zijn stuk voelt gebracht, wordt herinnerd aan het feit dat er geen fysieke ongerechtigheid kan zijn. Het lichaam is eenvoudig het onverantwoordelijke orgaan, het werktuig van de psychische, zo niet van de ‘geestelijke mens’. Maar in het geval van de Atlantiërs was het juist het geestelijke wezen dat zondigde, omdat het geest-element in die tijd nog steeds het ‘meester’-beginsel in de mens was. Zo kwam het dat in die tijd het zwaarste karma van het vijfde Ras door onze monaden werd voortgebracht.
19) Karma is een woord met veel betekenissen en heeft voor bijna elk van zijn aspecten een speciale term. Het betekent, als synoniem van zonde, het verrichten van de een of andere handeling tot het verkrijgen van een object van werelds, en dus zelfzuchtig verlangen, dat voor iemand anders wel schadelijk moet zijn. Karma is actie, de oorzaak; en karma is ook ‘de wet van de ethische veroorzaking’; het gevolg van een zelfzuchtig verrichte daad, terwijl de grote wet van harmonie op altruïsme berust.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 19 Is pleroma de legerstede van Satan? (p. 579):
De kabbalisten zeggen dat de ware naam van satan het omgekeerde is van die van Jehova, want ‘satan is geen zwarte god, maar de ontkenning van de witte godheid’ of het licht van de waarheid. God is licht en satan is de noodzakelijke duisternis of schaduw om dit licht te laten uitkomen, want zonder deze schaduw zou het zuivere licht onzichtbaar en onbegrijpelijk zijn.
583: De val was het gevolg van de kennis van de mens, want zijn
‘ogen werden geopend’. Inderdaad had de ‘gevallen engel’ hem wijsheid en de verborgen kennis geleerd; want de eerstgenoemde was vanaf die dag zijn manas, denkvermogen en zelf-bewustzijn geworden. In ieder van ons is die gouden draad van voortgaand leven – dat periodiek wordt verdeeld in actieve en passieve cyclussen van zintuiglijk bestaan op aarde en bovenzinnelijk bestaan in devachan – vanaf het begin van ons verschijnen op deze aarde aanwezig. Het is de sutrātma, de lichtende draad van onsterfelijk onpersoonlijk monadeschap, waaraan onze aardse levens of voorbijgaande ego’s als evenzoveel kralen zijn geregen – volgens de prachtige uitdrukking van de Vedantafilosofie.
De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 9
De zonnetheorie (p. 598):
De occulte filosofie heeft dit sinds het bestaan van de
menselijke spraak en van de talen onderwezen en voegt er alleen volgens het beginsel van de onveranderlijke wet van de analogie – ‘zo boven, zo beneden’ – dat andere axioma aan toe, nl. dat er in werkelijkheid geen geest en ook geen is, maar alleen talloze aspecten van het Ene altijd verborgen IS (of Sat). Het homogene oorspronkelijke element is alleen op het aardse gebied van bewustzijn en gewaarwording eenvoudig en enkelvoudig, omdat de stof tenslotte niets anders is dan het gevolg van onze eigen bewustzijnstoestanden, en de geest een denkbeeld van de psychische intuïtie.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 18 Samenvatting van de wederzijdse standpunten (p. 747):
En ook wij ‘menen’ dat. Alleen zou, zoals wij al opmerkten, geen oosterse ingewijde spreken over sferen ‘boven ons, tussen de aarde en de luchten’, zelfs niet de hoogste, omdat er in het occulte spraakgebruik niet zo’n verdeling of maat bestaat, geen ‘boven’ en geen ‘beneden’, maar een eeuwig ‘binnen’, binnen twee andere binnens, of de gebieden van de subjectiviteit, die geleidelijk overgaan in die van de aardse objectiviteit – dit is voor de mens het laatste, zijn eigen gebied.

Interview José Bouman, conservator van de Bibliotheca Philosophica Hermetica
En die boom bijvoorbeeld?
Dat is de boom der metalen, die groeit in de aarde en zijn vruchten zijn de metalen. De groene slang en de groene leeuw symboliseren allebei stadia in het proces van herschepping. De mens was het contact met het goddelijke kwijtgeraakt en daardoor waren de tegenstellingen (man-vrouw; donker-licht, enzovoort) ontstaan die aanvankelijk één waren.
De mens is een microkosmos, een wereld op zichzelf, waarin alle processen die ook in de kosmos plaatsvinden in het klein kunnen worden waargenomen. Tegelijkertijd is hij onderdeel van de makrokosmos en vormt hij daarmee een harmonieus geheel. Kijkend naar de mens begrijp je de kosmos en kijkend naar de kosmos begrijp je de mens.

Het rapport ‘E i V’ maakt, net als Jurgen Habermas, van drie domeinen van de werkelijkheid gebruik. Het derde domein heeft op de relatie 'Intersubjectief' tussen de microkosmos en de macrokosmos betrekking. Deze relatie, de psyche ('psychoanalyse en psychosynthese'), wordt aan de hand van het 5D-concept en het Ether-paradigma toegelicht. Dit gezichtspunt maakt het mogelijk de levenscycli op aarde beter te beheersen.

Het Akasha-veld (morfogenetische veld, collectieve onbewuste, noösfeer, eonische matrix) bestaat voor de mens uit het samenspel van de disciplines genetica (genen), memetica (Weltstoff) en celbiologie (spiegelneuronen). Voor het zelfbewustzijn speelt het spiegelneuron een cruciale rol. Het zelfbewustzijn, dat meta-leren mogelijk maakt, kan als een recursiefproces (wet van analogie, Dierenriem, Dodecaëder) worden opgevat.
Het is net als met de telling van Pythagoras zeker een manier om op de complexe werkelijkheid grip te krijgen.
De gebroken dimensie van Mandelbrot heeft op het getal 1,618 van de Gulden snede betrekking.

Het Akasha Archief; het Dossier van Thoth/Tehuti: Geliefden, sinds ArjunA de Smaragden Tafelen van Thoth/Tehuti in huis heeft, is hij met grote snelheid en deskundigheid langs alle Scylla en Charibdis van het Internet geleid om dit soort informatie te mogen lezen, begrijpen en vertalen. Hoewel ArjunA de Sleutels van Enoch al veel eerder in huis heeft, zijn het de Smaragden Tafelen die voor een acceleratie in ontwikkeling en inzichten hebben gezorgd.
Metatron Het aardige is dat de bijnamen ‘Gids of Maatnemer’, en het beroep ‘Schrijver’ ook van toepassing zijn op Thoth/Tehuti; de Egyptische God met de Ibiskop. Deze Egyptische God heeft, net als Mozes, diverse Leringen op Smaragden Tafelen staan. Maar er staat ook geschreven dat Metatron eigenlijk geassocieerd moet worden met de oppergod van het Egyptische pantheon; Ptah, bijgenaamd de Opener.
De Metatron is als zelfstandig naamwoord ook een verwijzing naar de hoogste Sefiroth van de Kabbala die ook wel Kether of Kroon wordt genoemd. Die hoogste Sefiroth van de traditionele Levensboom is tevens het hoogste kenmerk van God en de sleutel tot Ascensie.

Leonardo da Vinci: Het Laatste Avondmaal :

Rüdiger Dahlke in het boek ‘Wat maakt de wereld ziek?’: Wanneer de moderne fysica ons zegt dat het zuivere causaliteitsdenken, hoe plausibel ook, berust op een denkfout en dat de wetmatigheden die het meest met de werkelijkheid overeenkomen die van de spiegeling zijn, kunnen we ook dat andere uitgangspunt van de hermetische filosofie weer serieus nemen: zo boven, zo ook beneden. Volgens dit aan Hermes Trismegistos toegeschreven inzicht komen de dingen boven overeen met de dingen beneden, de innerlijke dingen met de uiterlijke dingen, en omgekeerd. Het denken in analogieën, dat daaraan ten grondslag ligt, vinden we niet alleen in de hermetische filosofie maar ook in de religie. We zien het bijvoorbeeld in de regel van het Onze Vader: ‘Uw wil geschiede op aarde, zoals in de hemel.’

Het onderstaande linker kwadrant illustreert het scheppingsproces 'Monade, Duade, Triade en Tetrade' op aarde. Het rechter kwadrant toont de tegengestelde kringloop: 'Mythos, Logos, Theos en Holos'. De Hermeneutische Cirkel (band van Möbius) symboliseert dat op deze wijze met het scheppingsproces in de hemel een verbinding ontstaat (5e dimensie).

Pythagoras enAristoteles:Unificatietheorie: Ervin laszlo enFrancis Heylighen:
MonadeTriade1. Zwaartekracht (M/V)3. Spiegelsymmetrie4. Self-awareness2. Awareness
4. Doeloorzaak ----2. Werkoorzaak4. Hermeneutische cirkel ----2. Reflexief bewustzijnHolos ---Logos
||||||
1. Stofoorzaak ----3. Vormoorzaak1. Ether-paradigma ---3. Meta-lerenMythos ---Theos
TetradeDuade4. Materiesymmetrie2. Tijdsymmetrie1. Sensation -3. Experience
    5e element First-personexperience

Padwerk is een holistische visie op de mens die een verbinding vormt tussen psychologie en meditatie.

PythagorasEsoterie: DühringFilognosieUnificatietheorieHoofdstukken: 2.14.64.7
1. Monade1e Logos1e Manifestatie4e WetLemniscaatZwaartekracht2.3.1Akasha2.47.48.4
2. Duade2e LogosGeest-stof3e WetI FeitenTijdsymmetrie2.2Synthese, Z.P.F.1.27.38.3
3. Triade3e LogosHiërarchie2e WetII PrincipesSpiegelsymmetrie2.1.1Antithese27.28.2
4. TetradeTetraktysPeriodiciteit, Karma1e WetIII PersoonMateriesymmetrie2.4.1These1.47.18.1

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, Stanza IV Het achttal en het zevental (p. 129):
Dit betekent dat de ‘grenzeloze cirkel’ (de nul) alleen dan een getal wordt, als een van de negen cijfers eraan voorafgaat en zo de waarde en het vermogen ervan aangeeft, waarbij het woord of de logos in vereniging met STEM en geest13 (de uiting en de bron van het Bewustzijn) de negen cijfers vertegenwoordigt en dus, met de nul, de decade vormt die het gehele Heelal in zich bevat. De triade vormt binnen de cirkel de Tetraktis of heilige vier: het vierkant binnen de cirkel is het machtigste van alle magische figuren.
P. 130: ‘In vereniging met de geest en de stem’ heeft betrekking op de abstracte gedachte en de concrete stem, of de manifestatie daarvan, het gevolg van de Oorzaak. Adam Kadmon of tetragrammaton is de logos in de Kabbala. Daarom komt in laatstgenoemde deze triade overeen met de hoogste driehoek van kether, chochmah en binah. Dit laatste is een vrouwelijk vermogen en tegelijk de mannelijke Jehova, omdat het deel heeft aan de natuur van chochmah, of de mannelijke wijsheid.
Geheime Leer Deel I, Stanza 5 Fohat: kind van zevenvoudige hiërarchieën, p. 139:
(b) Omdat wij veronderstellen dat de lezer niet bekend is met de Dhyani-Boeddha’s, kunnen wij evengoed direct zeggen dat er volgens de oriëntalisten vijf Dhyani’s zijn, de ‘hemelse’ Boeddha’s, van wie de menselijke Boeddha’s de manifestaties zijn in de wereld van vorm en stof. Esoterisch zijn er echter zeven Dhyani-Boeddha’s, van wie er tot nu toe maar vijf zich hebben gemanifesteerd en er twee nog moeten komen in het zesde en het zevende Wortelras. Ze zijn om zo te zeggen de eeuwige prototypen van de Boeddha’s die op deze aarde verschijnen, van wie ieder zijn speciale goddelijke prototype heeft. Zo is bijvoorbeeld Amitabha de Dhyani-Boeddha van Gautama Sakyamuni en manifesteert zich door middel van deze, telkens wanneer deze grote Ziel zich op aarde incarneert, zoals hij deed in Tzon-kha-pa. Zoals Avalokitesvara, de synthese van de zeven Dhyani-Boeddha’s, de eerste Boeddha (de logos) was, zo is Amitabha de innerlijke ‘god’ van Gautama, die in China Amita(-Boeddha) wordt genoemd. Ze zijn, zoals Rhys Davids terecht zegt, ‘de glorierijke tegenhangers in de mystieke wereld, vrij van de verlagende omstandigheden van dit stoffelijke leven’, van elke aardse sterfelijke Boeddha – de bevrijde manushi-Boeddha’s die als taak hebben om de aarde in deze Ronde te besturen. Ze zijn de ‘Boeddha’s van contemplatie’ en zijn allen anupadaka (ouderloos), d.i. zelf-geboren uit goddelijke essentie.
De Geheime Leer Deel I Stanza 5 Fohat: kind van zevenvoudige hiërarchieën (p. 154):
De twee voornaamste theorieën van de wetenschap over het verband tussen bewustzijn en stof zijn het monismeen het materialisme. Deze twee bestrijken het hele gebied van de
negatieve psychologie, met uitzondering van de quasi-occulte opvattingen van de Duitse pantheïstische scholen18.
18) De meningen van onze hedendaagse wetenschappelijke denkers over het verband tussen bewustzijn en stof kan men terugbrengen tot twee hypothesen. Hieraan ziet men, dat beide de mogelijkheid uitsluiten van een onafhankelijke ziel, gescheiden van de stoffelijke hersenen waardoor deze werkt. Het zijn:
(1.) Het MATERIALISME, de theorie die bewustzijnsverschijnselen beschouwt als het product van een moleculaire verandering in de hersenen, m.a.w. als het gevolg van een omzetting van beweging in gevoel (!). De meer primitieve school ging eens zover, dat zij het bewustzijn vereenzelvigde met een ‘bijzondere manier van bewegen’ (!!), maar deze opvatting wordt nu gelukkig door de meeste geleerden zelf als absurd beschouwd.
(2.) Het MONISME of de leer van de enkelvoudige substantie is de meer subtiele vorm van
negatieve psychologie, die een van haar voorstanders, professor Bain, heel knap ‘voorzichtig materialisme’ noemt. Deze leer, die veel aanhangers heeft en onder haar verdedigers mannen telt zoals Lewis, Spencer, Ferrier en anderen, stelt in het algemeen wel het denken en de bewustzijnsverschijnselen radicaal tegenover de stof, maar beschouwt beide toch als de twee kanten of aspecten van een en dezelfde substantie in enkele van haar vormen. Volgens hen is gedachte als zodanig volkomen tegengesteld aan stoffelijke verschijnselen, maar zij moet ook worden beschouwd als alleen maar de ‘subjectieve kant van zenuwbeweging’ – wat onze geleerden daarmee ook mogen bedoelen.
163,164: De natuurwetenschap is vrij om te speculeren over de fysiologische werktuigen van levende wezens, en haar vruchteloze pogingen voort te zetten om onze gevoelens, onze gewaarwordingen, zowel verstandelijke als geestelijke, te herleiden tot functies van hun anorganische voertuigen. Niettemin is alles wat ooit in deze richting zal worden volbracht, al gedaan en de wetenschap zal niet verder gaan. Zij staat voor een blinde muur, waarop zij meent grote fysiologische en psychische ontdekkingen aan te treffen, die echter later één voor één slechts spinnewebben blijken te zijn,
geweven door haar wetenschappelijke fantasieën en illusies. Alleen de weefsels van ons objectieve omhulsel lenen zich voor de analyse en het onderzoek van de wetenschap van de fysiologie30.
30) Alles wat het moderne fysiologische onderzoek bijvoorbeeld in verband met
psychologische vraagstukken heeft aangetoond en uit de aard van de zaak kon aantonen is, dat elke gedachte, gewaarwording en emotie gepaard gaat met een herschikking van de moleculen van bepaalde zenuwen. De conclusie die werd getrokken door geleerden zoals Büchner, Vogt en anderen, dat denken een beweging van moleculen is, maakt het nodig dat men volledig voorbijgaat aan het feit van ons subjectieve bewustzijn.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk De drievoudige evolutie in de natuur, p. 210:
Het wordt nu duidelijk, dat er in de Natuur een drievoudig evolutieplan bestaat voor het vormen van de drie periodieke upadhi’s, of liever drie afzonderlijke evolutieplannen, die in ons stelsel op elk punt onontwarbaar zijn dooreengeweven en vermengd. Dit zijn de monadische (of geestelijke), de verstandelijke en de stoffelijke evolutie. Deze drie zijn de eindige aspecten of de weerspiegelingen op het gebied van de kosmische illusie van ATMA, het zevende beginsel, de ENE WERKELIJKHEID.
1. De monadische evolutie heeft, zoals de naam al zegt, te maken met de groei en ontwikkeling van de monade tot nog hogere stadia van activiteit, en gaat samen met:
2. De verstandelijke evolutie, vertegenwoordigd door de Manasa-Dhyani’s (de zonnedeva’s, of de agnishwatta pitri’s), die de mens verstand en bewustzijn geven en:
3. De stoffelijke evolutie, vertegenwoordigd door de chhaya’s van de maanpitri’s, waaromheen de Natuur het huidige stoffelijke lichaam heeft geconcretiseerd. Dit lichaam dient als voertuig voor de ‘groei’ (om een misleidend woord te gebruiken) en voor de omzetting door middel van manas en – tengevolge van de opeenstapeling van ervaringen – van het eindige in het ONEINDIGE, van het voorbijgaande in het Eeuwige en Absolute.
Elk van deze drie stelsels heeft zijn eigen wetten, en wordt bestuurd en geleid door verschillende groepen van de hoogste Dhyani’s of ‘logoi’. Elk is vertegenwoordigd in de constitutie van de mens, de microkosmos van de grote macrokosmos; en de vereniging in hem van deze drie stromingen maakt hem het samengestelde wezen dat hij nu is.
H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 246,247):
De theorie van Darwin over de overdracht van verkregen eigenschappen wordt echter in het occultisme niet onderwezen en niet aanvaard. Het occultisme zegt dat de evolutie volgens een heel ander patroon plaatsheeft; het stoffelijke ontwikkelt zich volgens de esoterische leer geleidelijk uit het geestelijke, het verstandelijke en het psychische. Deze innerlijke ziel van de stoffelijke cel – dit ‘geestelijke plasma’, dat het kiemplasma beheerst – is de sleutel die eens de poorten moet openen van de terra incognita van de bioloog, die nu het duistere mysterie van de embryologie wordt genoemd. (Zie de tekst en de voetnoot hieronder.)
248: Van de vijfde groep hemelse wezens wordt aangenomen, dat deze in zichzelf de
tweeledige eigenschappen bevat van zowel de geestelijke als de stoffelijke aspecten van het Heelal; om zo te zeggen de twee polen van mahat, de universele intelligentie, en ook de tweevoudige, de geestelijke en de stoffelijke natuur van de mens. Vandaar haar getal vijf, vermenigvuldigd en tot tien gemaakt, waardoor zij wordt verbonden met Makara, het tiende teken van de Dierenriem.
249: (g) De zesde en de zevende groep hebben deel aan de lagere eigenschappen van het Viertal. Het zijn bewuste, etherische entiteiten, even onzichtbaar als ether, die als de takken van een boom uitgaan van de eerste centrale groep van de vier, en zich op hun beurt vertakken in talloze zijgroepen, waarvan de lagere de natuurgeesten of elementalen van talloze soorten en variëteiten zijn; vanaf de vormloze en onstoffelijke – de ideële GEDACHTEN van hun scheppers – tot de atomaire, hoewel voor de menselijke waarneming onzichtbare, organismen toe. De laatste worden beschouwd als de ‘geesten van de atomen’, want ze zijn één stap (terug) verwijderd van het stoffelijke atoom – bewuste, zo niet verstandelijke schepsels. Ze zijn alle onderhevig aan karma, en moeten dat in elke cyclus uitwerken. Want de leer zegt dat er in het heelal, hetzij in ons eigen of in een ander stelsel, in de uiterlijke of de innerlijke werelden geen bevoorrechte wezens zijn, zoals de engelen van de westerse en de joodse religie.
269: Er zal worden aangetoond (Deel II, Afd. II) dat het getal zeven, evenals de leer van de zevenvoudige samenstelling van de mens, in alle geheime stelsels een bijzondere plaats innam. Het speelt een even belangrijke rol in de westerse Kabbala als in het occultisme van het oosten. Eliphas Lévi noemt het getal zeven ‘de sleutel tot de mozaïsche schepping en tot de symbolen van alle religies’. Hij toont aan dat de Kabbala zelfs de zevenvoudige indeling van de mens getrouw volgt, want het diagram dat hij geeft in zijn ‘Clef des Grands Mystères’ is zevenvoudig. Dit kan men in één oogopslag zien op blz. 389, ‘Une prophétie et diverses pensées de Paracelse’, hoe knap de juiste gedachte ook is versluierd. Men hoeft ook alleen maar te kijken naar het diagram (plaat VII in Mathers’ Kabbala) ‘de vorming van de ziel’ uit hetzelfde boek van Lévi, ‘De sleutel van de grote mysteriën’, en men vindt hetzelfde, maar met een andere interpretatie.
282-283: Verder is waar, dat als de eigenschappen letterlijk worden opgevat, er moet worden geconcludeerd dat akasa noch oneindig noch onsterfelijk is, omdat – volgens de metafysica en de filosofie – niets stoffelijks of fysisch, en dus niets dat voorwaardelijk en tijdelijk is, onsterfelijk kan zijn. Maar dit alles is onjuist, omdat de beide woorden pradhana (oorspronkelijke stof) en geluid als eigenschap verkeerd zijn begrepen; de eerste term (pradhana) is beslist synoniem met Mulaprakriti en akasa, en de laatste (geluid) met het verbum, het woord of de logos. Dit is gemakkelijk aan te tonen, want het blijkt uit de volgende zinnen uit het Vishnu Purana: ‘In het begin was er dag noch nacht, hemel noch aarde, duisternis noch licht. . . . Behalve alleen het ene, onbegrijpelijk voor het verstand, of wat Brahma en pums (geest) en pradhana (oorspronkelijke stof) is.’ . . . (Deel I, hfst. ii.)
Wat is pradhana anders dan Mulaprakriti, de wortel van alles, in een ander aspect?
291: Door het lezen volgens de getallenwaarden, van de bijbel in het algemeen en van Genesis in het bijzonder, is dit nu boven alle twijfel verheven. Dit denkbeeld moeten de Joden stellig aan de Egyptenaren en de Indiërs hebben ontleend; bij deze twee werd, en bij de laatstgenoemden wordt tot op de huidige dag, het Heilige der Heiligen gesymboliseerd door respectievelijk de koningskamer in de grote piramide (zie ‘Source of Measures’) en de yoni symbolen van het exoterische hindoeïsme. Om het geheel duidelijker te maken en tegelijk het enorme verschil te laten zien in de geest van de interpretatie en in de oorspronkelijke betekenis van dezelfde symbolen, tussen de oude occultisten van het oosten en de joodse kabbalisten, verwijzen wij de lezer naar Deel II, ‘Het Heilige der Heiligen’49.
49) De fallische eredienst heeft zich pas ontwikkeld na het verlies van de sleutels tot de ware betekenis van de symbolen. Deze vormde de laatste en meest fatale afwijking van de brede weg van waarheid en goddelijke kennis naar het zijpad van de fictie, die door menselijke vervalsing en priesterlijke eerzucht tot een dogma werd verheven.

De Geheime Leer Deel II, Stanza 3 Pogingen tot het scheppen van de mens (p. 89):
Het mysterie, verbonden met de hoog geestelijke voorouders van de goddelijke mens in de aardse mens, is heel groots. In de Purana’s wordt naar zijn tweevoudige schepping verwezen, hoewel de esoterische betekenis ervan slechts kan worden benaderd door samenvoegen van de vele verschillende versies, en door ze naar hun symbolische en allegorische karakter te lezen. Dit geldt ook voor de bijbel, zowel wat betreft Genesis als zelfs de Brieven van Paulus. Want die schepper, die in het tweede hoofdstuk van Genesis de ‘Heer God’ wordt genoemd, is oorspronkelijk de Elohim, of goden (de Heren), in het meervoud; en terwijl een van hen de aardse Adam uit stof maakt, blaast de ander hem de adem van het leven in, en maakt de derde van hem een levende ziel (ii, 7); al deze lezingen liggen besloten in het meervoudige getal van de Elohim. ‘De eerste mens is uit de aarde, de tweede (de laatste of beter hoogste) is uit de hemel’, zegt Paulus in I Corinthiërs xv, 47.
92/93: De duidelijke betekenis van deze twee allegorische en metafysische uitweidingen is eenvoudig deze: werelden en mensen werden afwisselend gevormd en vernietigd, onder de wet van de evolutie en uit vooraf bestaand materiaal, tot zowel de planeten als de mensen daarop, in ons geval onze aarde en haar dieren- en mensenrassen, werden wat zij nu in de tegenwoordige cyclus zijn: tegenovergestelde polaire krachten, een evenwichtig samenstel van geest en stof, van het positieve en het negatieve, van het mannelijke en het vrouwelijke. Voordat de mens stoffelijk mannelijk en vrouwelijk kon worden, moest zijn prototype, de scheppende Elohim, zijn vorm op dit geslachtelijke gebied astraal ordenen. Dat wil zeggen, de atomen en de organische krachten, die neerdaalden naar het gebied van de gegeven differentiatie, moesten worden gerangschikt in de door de Natuur bedoelde orde, om altijd op vlekkeloze manier die wet uit te voeren, die de Kabbala het Evenwicht noemt, en waardoor alles wat bestaat in het tegenwoordige stadium van stoffelijkheid, in zijn uiteindelijke volmaaktheid als mannelijk en vrouwelijk bestaat. Chochmah, wijsheid, de mannelijke sephiroth, moest zich verspreiden in en door binah, de verstandelijke Natuur, of Begrip. Daarom moest het eerste menselijke Wortelras, geslachtloos en verstandeloos, worden vernietigd en ‘verborgen tot na enige tijd’; d.w.z. het eerste ras, in plaats van te sterven, verdween in het tweede ras, zoals bepaalde lagere levensvormen en planten in hun nageslacht verdwijnen. Het was een transformatie op grote schaal. Het eerste Wortelras werd het tweede, zonder het te verwekken of voort te brengen en zonder te sterven. ‘Zij gingen samen voorbij’, of zoals er staat geschreven: ‘En hij stierf en een ander regeerde in zijn plaats’ (Genesis xxvi, 31 e.v., Zohar, iii, 292a). Waarom? Omdat ‘de Heilige Stad nog niet was voorbereid’. En wat is de ‘Heilige Stad’? De Maquom (de geheime plaats of het heiligdom) op aarde: met andere woorden de menselijke moederschoot, de microkosmische kopie en weerspiegeling van de hemelse moederschoot, de vrouwelijke ruimte of oorspronkelijke Chaos, waarin de mannelijke geest de kiem van de zoon of het zichtbare Heelal bevrucht10.
10) Zie ‘Het
Heilige der Heiligen: zijn esoterische betekenis’, in Afd. II van dit Deel.
De Geheime Leer Deel II Stanza 4 Schepping van de eerste rassen (p. 109):
In het macrokosmische werk heeft de ‘HAMER VAN DE SCHEPPING’ met zijn vier rechthoekig omgebogen armen betrekking op de voortdurende beweging en omwenteling van de onzichtbare Kosmos van krachten. In het werk van de gemanifesteerde Kosmos en onze aarde wijst hij op de draaiing van de wereldassen en de equatoriale gordels daarvan in de cyclussen van de tijd; de twee lijnen die de swastika vormen betekenen geest en stof, terwijl de vier haken de rondgaande beweging van de cyclussen aanduiden. Toegepast op de microkosmos, de mens, laat hij deze zien als een schakel tussen hemel en aarde: de
rechterhand aan het eind van een horizontale arm is opgeheven, de linkerhand wijst naar de aarde. In de Smaragden Tafel van Hermes staat op de opgeheven rechterhand het woord ‘Solve’ gebeiteld en op de linker het woord ‘Coagula’. Het is tegelijkertijd een alchimistisch, kosmogonisch, antropologisch en magisch teken, met zeven sleutels tot de innerlijke betekenis ervan. Het is niet te veel gezegd dat de ingewikkelde symboliek van dit universele en meest suggestieve van alle tekens de sleutel bevat tot de zeven grote mysteriën van de Kosmos. Geboren in de mystieke opvattingen van de oude Ariërs en door hen geplaatst op de drempel van de eeuwigheid, op de kop van de slang Ananta, vond het zijn geestelijke dood in de scholastieke interpretaties van de middeleeuwse antropomorfisten. Het is de alfa en de omega van de universele scheppingskracht, die zich ontwikkelt uit zuivere geest en die eindigt in grove stof. Het is ook de sleutel tot de cyclus van de wetenschap, goddelijk en menselijk; en wie zijn volle betekenis begrijpt, is voor altijd bevrijd van de strikken van mahamaya, de grote illusie en misleider.
Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 22 De symboliek van de mysterienamen IAO en Jehova (p. 639):
Nu is het oorspronkelijke stelsel, het dubbele teken dat ten grondslag ligt aan het denkbeeld van het kruis, geen ‘menselijke uitvinding’, want de kosmische ideatie en de geestelijke voorstelling van de goddelijke ego-mens zijn er de basis van.

De kwintessens van de éne werkelijkheid gaat niet alleen van de materie, maar ook van de keerzijde, de ruimte ('energie'), de leegte (tzimtzum) uit. Het rapport 'E i V' gaat er vanuit dat het misloopt wanneer de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Er is niets nieuws onder de zon.
Technologie zal uiteindelijk de wereld niet redden. Het gaat in eerste instantie om de keerzijde van de medaille. Mannen geloven veelal in technologie, vrouwen daarentegen in de keerzijde.

De Oosterse filosofie, de Esoterie, de Hegeliaanse (dialectische) - en de Natuurfilosofie bieden een goed houvast om dit gezichtspunt te belichten.
René Meijer belicht in zijn boek De Ether Bestaat! het Vedische gedachtegoed. Deel III, de Persoon en de Politiek is het vertrekpunt van het rapport 'E i V '. Of met andere woorden het boek De Ether Bestaat! kijkt vanuit een top down benadering, terwijl daarentegen het rapport 'E i V' bottom up. In het rapport 'E i V' komt de keerzijde aan de orde.

De beide tetraëders verbinden ‘Hemel en Aarde’, ‘Goed en Kwaad’, ‘Wat en Hoe’.
Het is juist de kwantumverstrengeling, de in het universum ingebakken dualiteit (dichotomieën) die de evolutie van de persoonlijke ziel, de zelfverwerkelijking mogelijk maakt.

Het is juist de kwantumverstrengeling, de in het universum ingebakken dualiteit (dichotomieën) die de evolutie van de persoonlijke ziel, de zelfverwerkelijking mogelijk maakt.

Om het aardse met het hemelse te verbinden gebruikt de Theosofie het begrip Individualiteit, Carl Jung Individuatie en de filognosie Onpersoonlijk. Het gebruik van deze 'synoniemen' biedt een gemeenschappelijk kader waardoor het mogelijk is de authentieke projectie (het goddelijke) van het Ken uzelve te doorgronden.

1e Aanzicht (Complementariteit, 'Persoon en Politiek', Levensboom, Aarde)

EMANUEL RUTTEN DE BLINDE VLEK IN HET RELIGIEDEBAT
De laatste jaren wordt er weer regelmatig gedebatteerd over de vraag of religieus geloof redelijk is.
Deze discussies gaan nauwkeuriger gezegd over de vraag welke van de mogelijke religieuze en seculiere wereldbeschouwingen (zoals theïsme, pantheïsme en atheïsme) rationeel gerechtvaardigd zijn. De debatten vertonen echter bijna altijd een blinde vlek.
RATIONALITEIT
Deze blinde vlek is van tweeërlei aard. In de eerste plaats gaat het over de redelijkheid van wereldbeschouwingen of wereldbeelden, zonder eerst stil te staan bij de vraag welke notie van rationaliteit in het geding is. Want uiteraard moeten theïsten, atheïsten en pantheïsten goede redenen hebben voor hun wereldbeeld om deze rationeel te kunnen aanvaarden. De vraag is echter wat hier als goede redenen mogen gelden. Wanneer mag hier iets als reden ingebracht worden? Die fundamentele vraag moet eerst gesteld en beantwoord worden.
Voor wereldbeelden moet dan ook hetzelfde gebeuren als wetenschapsfilosofen gedaan hebben voor wetenschappelijke theorieën. Er zijn criteria nodig voor het adequaat beoordelen van de redelijkheid van wereldbeelden, net zoals er in de wetenschapsfilosofie criteria ontwikkeld zijn voor het beoordelen van de redelijkheid van wetenschappelijke theorieën.

Evolutiepsychologie verdient meer aandacht:
Wederkerig altruïsme, het verschijnsel waarbij men elkaar wederzijds helpt of een gunst verleent, is een veelvuldig onderzocht onderwerp binnen de evolutionaire psychologie. De reciprociteit van "voor wat hoort wat" is "heb uw naaste lief".
Rita Smaniotto: Op basis van experimenten, simulatie-onderzoek en een heranalyse van een aantal antropologische studies naar het delen van voedsel in jagers-en verzamelaarsvolkeren concludeert Rita Smaniotto in haar proefschrift dat het "voor wat hoort wat" mechanisme niet zo wijdverspreid is als doorgaans wordt aangenomen. Volgens haar is er in veel gevallen sprake van een alternatief mechanisme, het "heb uw naaste lief" mechanisme. Dit mechanisme is vooral gericht op het welzijn van personen in iemands directe omgeving.
Promotie onderzoek Patrice van de Vorst: mijn te onderzoeken stelling is: Er is een biologische of anatomische grondslag voor het ontstaan van het menselijk bewustzijn en de menselijke moraal. Deze komt voort uit de evolutionaire veranderingen in de geslachtsorganen van de soort Homo.

Op microniveau gaat het om waar gaan we voor, hoe staan we in het leven. Wanneer we duidelijker zicht krijgen op het wat en hoe en de wisselwerking daartussen dan heeft dat tot gevolg dat we de dingen gemakkelijker gaan accepteren. We ons minder door de waan van de dag laten overheersen. Het gaat er in essentie om de kwaliteit van onze beslissingen te verbeteren.

Het is effectiever om de aandacht van de eerste naar de derde doorsnede te verplaatsen. Daar gebeurt het, daar kunnen dingen worden veranderd. Door ons bezig te houden met beide zijden van de medaille, het wat en het hoe, kunnen we van blinde vlekken in ons denken loskomen. Het imiteren, het reproduceren te vervangen door creëren. Integratie, het creatief bezig zijn geeft energie en desintegratie kost energie.

Dries Oosterhof Blinde vlek en paradox
De blinde vlek is er maar al te vaak de oorzaak van dat een gezonde polariteit of paradox verwordt tot een ogenschijnlijk onoverbrugbare tegenstelling. Je sluit de andere kant gewoonweg uit. Het is ook best lastig om het verband te zien tussen een hinderlijk organisatie-verschijnsel en je eigen vervormde waarneming. Want voor een blinde vlek bestaat geen externe vlekoplosser. “Kijk nâh jûh eigûh!” is hier het devies. Je wenden tot een eerlijke en oprechte collega, vriend of coach is een eerste stap op weg naar bewustwording. Die ander werkt als een spiegel en dat kan weliswaar ongemakkelijke momenten opleveren, maar ook louterende. Want als het of-of denken – dat onder de blinde vlek verscholen gaat – plaats maakt voor en-en, ontdek je pas hoe cruciaal dit is. Cruciaal voor het creëren van een constructief werkklimaat. Je beseft op zo’n moment dat je eigen om-denken de tent waaraan je leiding geeft aan kracht doet winnen. Dat is een irritant goede zaak.

25 jaar ‘The End of History’ De eeuwige terugkeer van de geschiedenis (Casper Thomas De Groene Amsterdammer 18 juni 2014):
Francis Fukuyama voorspelde in 1989 dat de geschiedenis zou eindigen in een wereldwijde liberale democratie.
25 jaar later verkeert de wereld in democratische recessie en wint autoritair kapitalisme terrein.
Ook de als democratische opbouwmissies verkochte oorlogen in Irak en Afghanistan sloegen terug op Fukuyama. In The End of History had hij stellig beweerd dat oorlogen een onderdeel waren van de hegeliaanse strijd om erkenning. De casus Irak, waar de oliebelangen vanaf dropen, paste slecht in de theorie. Bovendien geloofde Fukuyama in een organische evolutie van de geschiedenis.
Liberale democratie afdwingen met een militaire bezettingsmacht telt niet. En dus kwam Fukuyama voor een keuze te staan: afscheid nemen van het neoconservatieve kamp, vanuit waar hij het militair ingrijpen in Irak en Afghanistan van harte had aangemoedigd, of zijn einde-van-de-geschiedenis-these bij het grofvuil zetten. Het werd de eerste optie. Zijn boek America at the Crossroads uit 2006 was zijn afscheidsbrief van het neoconservatisme, dat in zijn ogen een verkeerde afslag had genomen richting het kunstmatig willen forceren van liberale democratie.

‘We liggen van alle kanten onder vuur’ (Casper Thomas interviewt Francis Fukuyama De Groene Amsterdammer 11 oktober 2018 p. 30-35):
Markeerde Obama niet juist de overgang naar identiteitspolitiek, waar u nu tegen pleit?
Nee. Obama was een groots politicus juist omdat hij zich ervan bewust was dat hij als eerste zwarte president zo gezien zou kunnen worden. Hij deed zijn best juist niet te veel over ras en raciale ongelijkheid te praten, ook al was dat uiteraard belangrijk voor hem. Zijn belangrijkste prestatie was de Affordable Care Act. Die werd niet bedacht voor de zwarte bevolking, maar voor alle Amerikanen zonder gezondheidszorg. Dat is ouderwetse progressieve politiek. Het probleem is dat de Democraten daar nu van afwijken.\\ En dus schreef u een aanklacht tegen identiteitspolitiek, om het individu te redden van de massa?
Precies. Omdat individuele rechten verzwolgen kunnen worden door zowel de staat als door culturele groepen.
Vooralsnog oogst Trump eerder hoon dan erkenning. Als hij spreekt bij de Verenigde Naties wordt hij uitgelachen.
De geloofwaardigheid van Amerika wordt volledig ondergraven door zijn inconsequente gedrag. Trump weet overduidelijk niet hoe hij de Amerikaanse overheid moet besturen en hij heeft moeite goed advies in te winnen. Zowel vrienden als vijanden hebben geen idee wat de Verenigde Staten zullen doen. Dat neemt niet weg dat hij grote schade kan toebrengen aan het internationale systeem. Trump laat zien dat de politiek uiteindelijk niet wordt bepaald door structurele factoren, maar dat het aankomt op geluk en de rol van een leider. En wij hebben nu toevallig gekozen voor, laten we zeggen, deze man die af en toe lijkt op een vijfjarige achter het stuur van een tientonner die over de snelweg dendert.’
Ik zou Europa kunnen aanraden, maar daar woedt dezelfde strijd.
‘Europa heeft dezelfde fouten gemaakt als de Verenigde Staten en de elites hebben daar te weinig rekenschap voor afgelegd.
De financiële crisis en daarna de eurocrisis, dat was het falen van het beleid van de elites. De aanpak van de migratiecrisis was ook een mislukking in mijn ogen. Ik bewonder Merkel maar de wijze waarop ze omgaat met de vluchtelingenproblematiek laat zien dat het hele Schengen-systeem uitermate zwak is. Europa kan de eigen grenzen niet controleren en niet beheersen wie er binnenkomt en wie er vertrekt. Dat probleem is nog steeds niet opgelost.’

Francis Fukuyama, boek De grote scheuring: Fukuyama geeft het universum van normen in vier kwadranten weer. Het onderzoek naar de vraag hoe orde ontstaat, niet als gevolg van een mandaat dat door een (religieuze of politieke) hiërachische autoriteit van bovenaf is opgelegd, maar als gevolg van de zelforganisatie (zelfregulering) van losse individuen, is een van de interessanste en belangrijkste ontwikkelingen van onze tijd.
Op basis van deze doorsnede is het linker en middelste kwadrant samengesteld.

Francis Fukuyama   Hans de Heer
4. Spontaan ontstaan, ----2. Spontaan ontstaan,Creativethink Anamnese
IrrationeelRationeelNatuurlijke ----'Religie'4. Zelfherkenning ----2. Leervermogen
||||||
1. Hiërarchisch opleggen, ----3. Hiërarchisch opleggen,'Politiek' ----Zelfregulering1. Reproductie ----3. Zelfregulering
RationeelIrrationeel HomeostaseMimeseMeta-bewustzijn

Neoliberalisme, consumentisme, het ‘dreigende einde van de geschiedenis’* (Hans Komen Civis Mundi 4 augustus 2015):
*) Noot: de titel verwijst naar het boek Het einde van de geschiedenis van Francis Fukuyama over ‘de triomf van het liberalisme’. Inmiddels heeft hij zijn rooskleurige visie herzien voor een meer realistische visie. Zie S.W. Couwenberg, Wereldgebeuren sinds de jaren 60. Van linkse dominantie naar liberale triomf en Heeft de geschiedenis zin? en boekbespreking Francis Fukuyama, Political Order and Political Decay (Orde en verval )
De Geus: de achtergronden van het consumentisme in de liberale politieke filosofie bij Hobbes
Ook De Geus (p 53-58) schrijft in zijn boek Filosofie van de eenvoud over het historische verband tussen liberalisme en consumentisme. Hij traceert dit tot de liberale politieke theorieën van Thomas Hobbes en John Locke.
“Uit hun liberale politieke theorieën blijkt dat in de kapitalistische marktsamenleving de mensen in essentie worden gedreven door het nastreven van eigenbelang, en de wens om geld en bezittingen te accumuleren. Ten gevolge van deze algemene houding zijn zij echter niet langer in staat om hun behoeften, wensen en verlangens te beperken (Macpherson, 1975, The Theory of Possessive Individualism: Hobbes to Locke)…
Dit proces…van verzamelen…en accumuleren heeft… een ideale voedingsbodem gecreëerd voor onze op groei gerichte economieën en de moderne, vaak excessieve vormen van massaconsumptie.”(1)

De stap terug, die door marktfundamentalisten wordt gemarkeerd, brengt Marcel van Dam in de column Europa en de economie in de Volkskrant van 8 mei 2014 (p. 31) tot uitdrukking. Bij de introductie van de euro heeft Wim Duisenberg mij ervan weten te overtuigen dat de euro verdere politieke eenwording zou afdwingen. Hij zei: Een monetaire unie zonder politieke unie leidt tot chaos. Dus komt die politieke unie er’. Het eerste deel van de voorspelling is uitgekomen, het tweede deel niet. Tegen een enorme prijs is de chaos tijdelijk beteugeld. De prijs die ons land betaalde is verstopt in een bezuiniging van meer dan 50 miljard euro, ongeveer 8 procent van het bruto binnenlands product, die wordt verkocht met de leugen dat ons land sterker en socialer zal worden.

Thomas von der Dunk verwoordt in zijn artikel Neoliberale leer maakt ons hulpeloos tegenover Moskou - De stap terug – als volgt: ‘Conform de Van Baalen-doctrine dat de koopman wereldwijd moet floreren en daartoe geen last van regels moet hebben, is in het Westen de staat stelselmatig afgebroken en het verafgode bedrijfsleven op de troon geplaatst. Dat heeft zich steeds meer tot een staat in de staat (corporatocratie van Jeffrey Sachs - opm.: recursie) ontwikkeld, die aan de overheid geen boodschap heeft. etc. De uitverkoop van de cruciale energiesector en de deregulering van de bankensector heeft de staat internationaal krachteloos gemaakt. In Rusland en China is men niet zo dwaas geweest. Vooral in Nederland was deze uitverkoop verheven tot beleidsdogma, op grond van de gevaarlijke misvatting dat economie en politiek gescheiden werelden (moeten) zijn. etc. Door deze verblinde afbraak van de staatsmacht zijn niet alleen onze nationale belangen verkwanseld, maar staan we nu ook hulpeloos tegenover de nieuwe bruutheid van Moskou.

Te veel politici zijn door een blinde vlek in hun denken bevangen. De reactieve houding facility managers biedt een handvat om de struisvogelpolitiek, de blinde vlek te onderkennen.
Veel verborgen problemen worden pas zichtbaar als deze ook daadwerkelijk als problemen worden ervaren. Gewenning aan een bepaalde werkwijze leidt regelmatig tot blinde vlekken. Klachten over ouderwetse en weinig doelmatige inrichting ontstaan pas wanneer het betere alternatief overtuigt. Dat vereist kennis, inzicht en ervaring met andere zienswijzen. Gebrek hieraan kan een argument zijn om problemen te ontkennen. De zogenaamde reactieve houding van facility managers wordt pas actief wanneer daartoe opdracht wordt gegeven. Dit betekent dat iedere verandering binnen het Facility Management afhangt van het initiatief van anderen.
Goed onderzoek draagt bij aan duurzame oplossingen van weerbarstige facilitaire probleemstellingen. Incidentele oplossingen hebben een kortstondige uitwerking; structurele oplossingen hebben een duurzame uitwerking en leveren besparingen en kwaliteitsverbeteringen op. In dit artikel staat de kwestie centraal hoe latente problemen als manifeste vraagstellingen kunnen worden ingebracht in een researchagenda die ertoe bijdraagt dat het vakgebied zich vooral in de diepte verder ontwikkelt.

Zelfregulering

====

2e Aanzicht (Spiegelsymmetrie, Reciprociteit, 'Begrip en Onbegrip', 'Methode en Wetenschap')

Robert Putnam: Bonding en Bridging zijn positief aan elkaar gecorreleerd. Bonding (bindend) sociaal kapitaal omzetten naar bridging (overbruggend) sociaal kapitaal, dus in relaties met mensen met een andere achtergrond.

Hegel vertaalt de binnenwereld naar de buitenwereld, de geestelijke wereld naar de materiële wereld en Marx vice versa.
Echter elke echte verandering komt nog altijd van binnenuit. Het mysterie van het leven zit in onszelf.

De lemniscaat, de band van Möbius verbindt de continu met elkaar afwisselende binnen - en buitenkant, het 1e en 3e aanzicht, de microkosmos en macrokosmos (Zegel van Salomo) met elkaar. Wat binnen is wordt buiten en omgekeerd. De lemniscaat geeft aan dat we niet in een loop zitten maar met de spirituele energie, de Triade zijn verbonden. Het onmogelijke wordt mogelijk. Voor het downloaden van artikelen over het lemniscaatmodel, de lemniscaatmethode en het lemniscatisch denken wordt naar het Dialogue Learning Centre (voor downloaden van artikelen klik button links boven) verwezen. Bij de lemniscaatmethode staat een transparante wijze van besluitvorming centraal. Het morele kompas belicht de 5e dimensie, de quintessens, het universele en eeuwige perpetuum mobile van het aardse ruimte/tijd-continuüm.

Paul de Blot geeft in zijn publicatie de samenhang tussen ’Creatielemniscaat en Systeembenadering’ aan.
De lemniscaat wordt gebruikt om het complementaire denken tot uitdrukking te brengen.

Extreem gevoelig en ongelooflijk genegeerd (Margreet Vermeulen en Ianthe Sahadat Volkskrant 17 november 2018 SirEdmund p. 10-15):
Ze ervaren de omgeving veel intenser dan anderen, en ze zijn met velen. Terwijl rond hoogsensitiviteit een industrie is ontstaan, doet de wetenschap het meestal af als een modegril. Is het meer dan dat, en zo ja, is het ook een probleem?
De eerste wetenschapper die over
‘aangeboren sensitiviteit’ sprak was de Oostenrijkse psychiater Carl Gustav Jung in 1913. Volgens Jung bepaalt onze gevoeligheid mede hoe we de wereld ervaren. Twintig jaar later publiceert psychotherapeut Eduard Schweingrüber het boek De sensitieve mens die hij omschreef als de esthetische en artistieke persoonlijkheid. Vanaf de tweede helft van de 20ste eeuw krijgt de persoonlijkheids- en ontwikkelingspsychologie belangstelling voor het thema. Zo merkte de Duitse psycholoog Hans Eyseneck op dat introverte mensen gevoeliger zijn dan gemiddeld: zowel mentaal als fysiek.
Hooggevoeligheid wordt voor een deel (35 procent) bepaald door andere
persoonlijkheidskenmerken (Big Five) open staan voor nieuwe ervaringen, introversie en neuroticisme. Op basis van studies met tweelingen staat vast dat ook genetische gevoeligheid een rol speelt.

Het cruciale ‘chaospunt’, het instabiele, kritieke punt waar Ervin Laszlo op wijst heeft betrekking op waar kiezen we nu voor evolutie of degeneratie. De chaos en wanorde, die we met onze vijf zintuigen in de buitenwereld waarnemen is in belangrijke mate een gevolg van de innerlijke wereld. Het betekent dat we voor een belangrijk deel van de chaos die we aantreffen zelf verantwoordelijk zijn. Wanneer we niets doen zullen we ongetwijfeld een point of no return bereiken. Een positieve verandering, een keerpunt in het denken ontstaat door bewust voor een duurzame samenleving te kiezen. De chaos die ontstaat door een natuurramp blijft hier buiten beschouwing.

De overheid heeft sinds de tachtiger jaren daadkrachtig aan het stimuleren van een schijnmarkt meegewerkt. De overheid is blijkbaar niet op de hoogte dat een manager iets anders is dan een ondernemer. Een manager past hooguit op het winkeltje. Een ondernemer anticipeert en innoveert om zijn markpositie te verbeteren. De vraag is dan natuurlijk wanneer neemt de overheid haar collectieve taken weer echt serieus? Alleen door het volk daadwerkelijk bij de plannen van de politieke elite te betrekken zijn veranderingen mogelijk. In de sectoren waar de overheid een duidelijke vinger in de pap heeft zoals het onderwijs en de zorg zou daarmee een begin kunnen worden gemaakt. Uiteindelijk draait het om de herkenbaarheid van de kleur van de ideologische veren. In plaats van een passieve overheid is het wenselijk dat de overheid actief bij maatschappelijke veranderingen betrokken is. Er zijn te veel carrière politici die zich met gebakken lucht, met schijnoplossingen bezig houden. De zelfgenoegzaamheid bij de politieke elite heeft zo’n vlucht genomen dat Geert Wilders die zich niet aan de versleten politieke spelletjes comformeert direct de handen op elkaar krijgt.

Een belangrijke term bij Robert Putnam is gegeneraliseerde reciprociteit. Niet: ‘als ik iets voor jou doe, doe jij misschien een keer iets voor mij’, maar: ‘als ik iets voor jou doe, doet iemand anders misschien wel eens iets voor mij’. Gegeneraliseerde reciprociteit staat tot persoonsgebonden reciprociteit zoals een geldeconomie staat tot ruilhandel. Aan de basis van beide ligt vertrouwen, ook in mensen en instituties die je niet persoonlijk kent.

De unificatietheorie heeft net als het morele kompas een indeling die de éne werkelijkheid met behulp van zeven abstracties (het 'factorelement', zeven wijsheidssleutels) belicht. Deze indeling is ook in het rapport ‘E i V’ doorgevoerd.
De hoofdstukken 1 t/m 4 geven Ruimte en Tijd, het ruimte-tijd continuüm van de scheppingsleer weer.
De hoofdstukken 5 t/m 8 tonen hoe de evolutie, de ommekeer kan worden bereikt.
De 1e t/m 7e Dimensie van het morele kompas correleren met de Delen I t/m VII van het rapport 'E i V'. De 1e t/m 7e Dimensie geven een bottom up concept van de scheppingsleer.

Het is opvallend dat ook het boek Integrale visie van Ken Wilber zeven hoofdstukken bevat.

De wijsheidssleutels 1, 2 en 3 dragen een macro en de sleutels 5, 6 en 7 een micro karakter. De 4e sleutel, de schakel tussen buiten en binnen draagt beide karakteristieken. De schakel, de ziel brengt de reflexieve dynamiek 'zo binnen, zo buiten; zo buiten, zo binnen' tot uitdrukking. Sleutel 1 kan in samenhang worden gezien met sleutel 7, sleutel 2 met 6, en sleutel 3 met 5. De sleutels weerspiegelen zich in elkaar waardoor de macrokosmos en de microkosmos met elkaar worden verbonden.
De Geheime Leer III, p. 547: Metafysisch en wijsgerig is de mens als volledige eenheid samengesteld uit vier eeuwige grondbeginselen en door de beginselen voortgebrachte tijdelijke drie aanzichten op deze aarde.

De éne werkelijkheid is dat het universum in het menselijke bewustzijn wordt weerspiegeld. De driehoek van Pythagoras en de categorieën van Aristoteles symboliseren hoe de innerlijke wereld met de uiterlijke wereld, religie en wetenschap, 'Wat en Hoe; Hoe en Wat' met elkaar worden verbonden.

De psyche (reflexief bewustzijn) werkt als een spiegel. Het is deze spiegel die zorgt voor de golfbewegingen in de geschiedenis. Welke kant van de medaille, de aardse Tetrade (gemanifesteerde werkelijkheid) of de hemelse Triade (ongemanifesteerde werkelijkheid), laten we overheersen? Alleen wanneer we ons meer met de Triade verbinden komt de beschaving een stapje verder. Meer opties zijn er niet en dat was al bij Pythagoras (De Gulden Verzen van Pythagoras) bekend.

DE GROTE BEWUSTZIJNS VERANDERING Science Fiction Bijlage Deel 2 HET BOEK DER VERWARRING Conclusies (p. 16/17):
Vanuit de eenheid creëerd u uw gepolariseerde universele spel. Iedere keer wanneer u kiest voor een onderbewuste (-) OF hogerbewuste (+) ervaring neemt uw eigen schepping in omvang ofwel ruimte en tijd toe. Het zijn dus altijd de tegengestelde keuzes die een schepping doen ontstaan en groeien in het zelf en nooit de eenheidsgerichte ofwel EN ervaring welke niet schept maar alleen is. Oorzaak en gevolg kunnen net zoals begin en einde dus alleen maar bestaan in een wereld waar voor en tegen ofwel plussen en minnen bestaan. Wanneer een schepper op een zeker moment alle extremiteiten van zijn eigen schepping c.q. tegengestelde keuzes heeft ervaren kan hij besluiten deze ervaringen (on)bewust te blijven herhalen of wederom op te lossen in zichzelf dus in plaats van OF weer EN te zijn.
In het eerste geval zal herhaling na verloop van tijd lijden tot blokkering in de vorm van onverwerkt c.q herhaalt verleden, waardoor het bewustzijn langzaam veranderd in onbewustzijn. In deze fase trekt de schepper zich over het algemeen terug in het meest extreme verdichte +/-3D of verlichte +/-4D deel van zijn schepping waarbij hij de tegengestelde pool van zijn eigen schepping begint te ontkennen. In deze scheppingsfase herhaalt c.q. ervaart de schepper vaak niet meer dan 0,01% van zijn totale schepping en ziet de rest van zijn schepping (99,9%) als iets dat buiten hem staat. Deze schijnbare afscheiding ofwel gevecht tegen het ander deel van zichzelf blijft bestaan totdat de schepper wederom de wens uit weer heel ofwel een te worden met zijn oude volledige zelf.

Het morele kompas is niet alleen een scheppingsmodel op macrokosmisch niveau, maar ook een pedagogisch denkmodel op microkosmisch niveau. Dit denkmodel kan op het levenspad van de mens een ommekeer teweeg brengen.
Het morele kompas is een model dat gebruikt wordt om van boven naar beneden de scheppingsleer en van beneden naar boven de bewustzijnsevolutie te verklaren. Het brengt de universele quintessens, het 'Reflexief Bewustzijn' tot uitdrukking.

====

3e Aanzicht (Eeuwige wederkeer, 'Evolutionaire kringloop en Bewustzijnsevolutie', 'Zo Boven zo Beneden', Axis Mundi, Antahkarana)

H.P. Blavatsky Een toelichting op de De geheime leer: stanza’s I-IV
Vr. Maar is het niet juist om te zeggen dat ook in pralaya de ‘grote adem’ bestaat? (p. 10):
Antw. Zeker: want de ‘grote adem’ kent geen ophouden en is als het ware het universele en eeuwige perpetuum mobile.
Helena Blavatsky: Het Heelal wordt van binnen naar buiten bestuurd en geleid. Zoals boven, zo is het ook beneden, zoals in de hemel, zo ook op aarde; en de mens – de microkosmos en het verkleinde evenbeeld van de macrokosmos – is de levende getuige van deze universele wet en van haar manier van werken. (Geheime Leer, Deel I, p. 301)
Stelling: Is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden? Aan de hand van het geweten laten zich herhalende patronen in de geschiedenis wel degelijk verifiëren. De herhalende patronen, de universele patronen, de unificatietheorie, het universele mechanisme, het universele en eeuwige perpetuum mobile, het universele mechanisme, dat al in de Bijbel bekend was ligt vast. Het is zoals het is (antropisch principe), daar kan de wetenschap weinig aan veranderen.

Madame Blavatsky over de studie van de Theosofie:
Wat je ook in De Geheime Leer wilt bestuderen , houd steeds de volgende denkbeelden voor ogen, die de basis moeten zijn van je ideeën-vorming:
(d) Het vierde en laatste basis-idee dat je moet vasthouden is dat wat uitgedrukt wordt in het grote Hermetische axioma. Het somt alle anderen op en vat ze samen:
Zo binnen, zo buiten
zo groot, zo klein
zo boven, zo beneden
er is slechts één Leven en Wet
en de besturende Kracht is één
Er is geen binnen, geen buiten
geen groot, geen klein
geen hoog, geen laag
in het goddelijk bestel

J.H. van Splunter: Smaragden tafel:
Waar, zonder dwaling, zeker en waarachtig waar;
dat wat boven is, gelijk aan dat wat onder is,
en dat wat onder is, gelijk aan dat wat boven is,
om de wonderen van het Ene te doordringen;
en zoals alle dingen geworden zijn uit Een,
door de overwinning van Een
zo ontstonden alle dingen door dit Ene door aanpassing.

De kennis van het hart
In het hart ligt het Koninkrijk waar het Evangelie van Thomas in logion 22 over spreekt.
‘Als jullie de twee één maakt
en het binnenste maakt als het buitenste
en het buitenste als het binnenste
en het bovenste als het onderste
en het onderste als het bovenste
en als jullie het mannelijke en het vrouwelijke één en hetzelfde maakt
zodat de man niet meer man is en de vrouw niet meer vrouw...
dan zullen jullie ingaan tot het Koninkrijk’.
(NHC II.2.22)

Thomas-evangelie, ontdekt in 1948, logion 22
Wanneer u de twee één maakt,
en wanneer u het innerlijk maakt als het uiterlijk,
en het uiterlijk als het innerlijk,
en het boven als het beneden,
en wanneer u het mannelijke en het vrouwelijke één maakt,
zodat het mannelijke niet mannelijk is,
en het vrouwelijke niet vrouwelijk,
wanneer u ogen maakt in plaats van een oog,
en een hand in plaats van een hand,
en een voet in plaats van een voet,
en een beeld in plaats van een beeld,-
dan zult u binnengaan in het Koninkrijk (der Hemelen).

Het grote Hermetische axioma vertoont een duidelijke overeenkomst met logion 22.

Was Privatisering van het Publieke Domein wel in het Publieke Belang? (Frans van Waarden april 2012):
Een kritische beschouwing over het Nederlandse privatiseringsbeleid van de afgelopen decennia
Conclusies
Privatisering leidt tot reductie van het publiek domein. Politiek wordt steeds meer vervangen door economie en de burger wordt gereduceerd tot consument. Daarmee treedt ook een verschuiving op in de dominante mechanismen van zeggenschap en controle op macht: van ‘voice’ naar ‘exit’.
Naarmate meer objecten en diensten uit het publieke domein verdwijnen, vermindert niet alleen de invloed van politici, maar ook van burgers die politici als hun vertegenwoordiger aan willen spreken.
Het vervolgen van een privatiseringsbeleid tot in zijn uiterste consequentie zou daarom in zekere zin zelfmoord zijn voor politieke partijen. Misschien dat ze dan maar het beste kunnen fuseren met consumentenorganisaties. En de leden en activisten van de partijen? Voor hen is hooguit een rol weggelegd als juryleden in privaatrechtelijke geschillen over eigendomsrechten en economische transacties. Bureaucraten worden advocaten, politici worden (scheids)rechters, en burgers juryleden. Is dat onze visie van het toekomstige publieke domein? Zou dat niet een nieuwe en echte ‘tragedie van de commons’ zijn: het verdwijnen van de politeia ... in een poging de eerste tragedie te overkomen?

‘Muziek verbindt mij met het leven’ (Fokke Obbema interviewt Susanne Niesporek Volkskrant 3 juni 2019 p. 12-13):
Wat is de zin van ons leven?
Ik denk dat er geen algemeen antwoord is, maar dat het voor ieder mens iets persoonlijks is. Voor mij draait het om communicatie en verbinding. Dat heeft vast te maken met mijn begin, toen ik in de couveuse lag en er alleen een slangetje af en toe naar binnen ging. Nadat ik die eerste niet-communicatieve tijd had overleefd, werd dat een logische zin van mijn leven. Ik zoek er altijd naar. Het is ook wat de mens tot mens maakt, contact met de ander. Het leven is een kwestie van willen delen. We kunnen niet raden wat zich in andermans hoofd afspeelt, laat staan in diens hart. Voor mij is het belangrijk om hoofd en hart bij elkaar te brengen.’
Welke rol speelt de muziek daarin?
Muziek zie ik als een andere taal, waarmee je zonder woorden gevoelens kunt uitdrukken en oproepen. Rustig, blij, verdrietig, eigenlijk alle emoties die we kennen. Dat is een groot wonder. Het maakt niet uit of je er verstand van hebt. Muziek is een onderdeel van onze beschaving, maar is ook met iets basaals verbonden. Het eerste geluid dat je hoort is de hartslag van je moeder, je eerste muziek. Het gehoor is wat het eerste komt en het laatst gaat. Ik heb vaak gespeeld voor stervende mensen. Muziek kan een grote troost zijn.’

Levenslessen van Johan Witteveen Een soefi sust de duivel in slaap (Marcel ten Hooven De Groene Amsterdammer 8 maart 2017):
Het soefisme leerde VVD’er Johan Witteveen om alles vanuit
twee gezichtspunten te bekijken, zowel dat van jezelf als dat van de ander. ‘Een reuze simpel idee, maar van grote waarde in deze tijd.’
Er is nog lichtheid, zegt hij.
Naarmate hij ouder wordt, gaat hij de schoonheid van het leven steeds meer zien, in de mensen, in de natuur, in de muziek. ‘Ik eindig eigenlijk iedere avond met een kwartier tot een half uur klassieke muziek. Dat vind ik heerlijk.’ Bach heeft zijn voorkeur, in het bijzonder Das wohltemperierte Klavier in de uitvoering van András Schiff. ‘Dan dans je door het leven.’

Verzameld werk. Deel 5 (1949) – Menno ter Braak
De Europese geest (p. 190,191):
De bijeenkomsten stonden onder presidium van de bekende Franse dichter en essayist Paul Valéry. Nederland was hier vertegenwoordigd door Prof. J. Huizinga en Mr J. Limburg. Verder namen aan de besprekingen deel o.a. Julien Benda, Léon Brunschvicg, Jean Cantacuzène (Roemenië), Francesco Coppola (Italië), Georges Duhamel, Aldous Huxley, Graaf Hermann Keyserling, le Rév. Père de la Brière, Salvador de Madariaga (Spanje), William Martin (Zwitserland), A. de Monzie, Jules Romains en graaf Teleki (Hongarije). Gelijk men ziet, een tamelijk uiteenlopend gezelschap, en niet van de geringste qualiteit. Wat deze personen met elkaar hebben verhandeld, is daarom alleen al (geheel afgezien nog van de waarde, die men aan zulke conferenties hecht) de moeite van het lezen waard; want ook al ware het zo gesteld, dat beroemde personen alleen tot negatieve conclusies kwamen, dan nog zou de negativiteit op zichzelf een resultaat zijn van bijzondere betekenis.
Het onderwerp, de toekomst van de Europese geest, is, men zal het algemeen toegeven, zowel van buitengewoon groot belang als buitengewoon moeilijk te omschrijven. Dat er zoiets als een Europese geestesgesteldheid bestaat valt niet te ontkennen; maar de moeilijkheden beginnen pas, als men zich er rekenschap van gaat geven, welke concreta nu precies tot die ‘geest’ behoren, welke symptomen van het cultuur-leven daarbij moeten worden thuisgebracht. 194,195: In dit verband doet het ook zonderling aan, dat men op deze bijeenkomst van te voren besloten heeft de politiek buiten beschouwing te laten. Daarmee heeft men het thema der discussies op een zeer ongewenste wijze moeten beperken; want hoe kan men in vredesnaam over Europa spreken zonder aan allerlei politieke opinies en vooroordelen te raken! Nu stuit men in de verslagen op het ietwat komische feit, dat Paul Valéry, de wellevende, bijna al te wellevende voorzitter, die voor ieder referaat een charmant woordje weet te bedenken, Aldous Huxley kapittelt, omdat ‘mon cher Huxley’ het politieke terrein heeft aangeraakt, meer niet. Wat Huxley eigenlijk miszegd heeft, blijkt zelfs nauwelijks uit de tekst; hij heeft hier een scherpe, zij het wat hautaine rede gehouden tegen het anti-intellectualisme en de toenemende vulgariteit van de smaak. Maar al had Huxley wel iets miszegd, dan nog ware het dwaasheid hem daarvan een verwijt te maken. Door de politiek te vermijden (in plaats van te veredelen) maakt men zich schuldig aan donquichoterie, en zeker als het gaat om het probleem Europa, dat aan alle kanten een politiek probleem is; in deze voorzichtige verbodsbepaling steekt nog de oude angst van de intellectuelen voor de politiek, die voor de geleerde en de artist ‘te min’ is.

De zin van de geschiedenis bij de Stoïcijnen, Augustinus en de Indiase filosofie (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #42 januari 2017):
De eeuwige religie van India
Oosterse religies kenmerken zich door een betrekkelijk ondogmatische tolerantie, hoewel er vanouds veel disputen waren onder wijzen. De intolerantie ligt in India meer op het vlak van ‘rituele zuiverheid’ en discriminatie van lagere kasten, die religieus wordt gesanctioneerd. De visie van de Stoïcijnen en Augustinus is verwant met de Indiase religieuze visie. Dergelijke visies zijn vooral na de verovering van Noordwest India door Alexander de Grote beïnvloed door “de golf van het Oosterse denken… dat Griekenland binnendrong,” aldus Will Durant (Van Socrates tot Bergson, p 134). Maar ook voor die tijd is de verwantschap vaak opmerkelijk, bijv. bij Plato en Pythagoras.
Swami Ranganathananda onderscheidt in Science and Religion etnische religies van universele religie, die de mensheid kan omvatten met al zijn etnische religies, zoals kosmische religie van Einstein. Het Hindoeïsme heet in India Sanatana Dharma, de eeuwige orde, de universele religie, de Perennial Philosophy van Aldous Huxley. Zoals bij de Stoïcijnen de term Logos kan dharma ook (universele) wet, de culturele orde betekenen, wetten die op weten berusten. De universele religie in India omvat de smeltkroes van volkeren van een heel subcontinent, dat groter is dan het Romeinse Rijk was.

Meester van de meerduidigheid (Stephen Sanders Volkskrant 8 juni 2019 Boeken & Wetenschap p. 18-19):
Met lef en niet zonder zelfkritiek leest en herleest filosoof Hans Achterhuis het werk van de Zuid-Afrikaanse schrijver J.M. Coetzee. Hij waakt ervoor diens romans terug te brengen tot filosofische stellingen. Voorbeeldig.
Inderdaad: het idee van ‘De Nieuwe Mens’ is te vaak van stal gehaald, om nog nieuw en onbeschadigd te zijn.
Achterhuis laat zien hoe Coetzee als auteur van het autobiografische Jongensjaren zijn eigen wreedheid beschrijft, zonder zich ervoor te verontschuldigen. Wreedheid als voldongen feit.
Achterhuis houdt zijn adem in, en leert er toch ook van: dit vermag een romancier.
De buiging die Achterhuis zo maakt voor Coetzee, valt voor een zeer groot deel hemzelf ook toe.

Ouder, leerkrachten en kamerleden, laat het niet wéér gebeuren (Aleid Truijens Volkskrant 8 juni 2019 Opinie p. 18):
Het vak burgerschap moet kritische burgers kweken – geen gek idee. Het ontwikkelteam bestempelde ‘democratie en diversiteit’ tot uitgangspunten, en ‘vrijheid, gelijkheid en solidariteit’ tot basiswaarden. Dat is behoorlijk dwingend. Natuurlijk moeten deze thema’s worden behandeld. Maar burgerschap is niet bedoeld om kinderen in het gewenste model te kneden: oppassende, gedweeë burgers die braaf ‘verbinding’ zoeken. ‘Persoonsvorming’ is niet de taak van het onderwijs. Het mag ook afwijkende, stijfkoppige en dwarse eenlingen afleveren.
Zonder kennis kun je niet kritisch denken. Dan is alles een mening. Geef leerlingen de werktuigen – leer ze lezen, schrijven, rekenen, argumenteren, onderzoeken – waarmee ze leren nadenken en zelf hun ‘basiswaarden’ bepalen. Dat is de essentie van onderwijs.
Reageren kan nog, op curriculum.nu. Ouders, leerkrachten en Kamerleden, laat het niet wéér gebeuren. Er zijn dringender zaken in het onderwijs dan een nieuw curriculum.

Het boeddhisme leert hoe probleem en oplossing met elkaar samenhangen. De basis van elk leerproces ('Hoofdroute') is: Wat moeten we aan Wie, Wanneer en Hoe leren, en Waarom vinden we dat?

Door Sander Dekkers beleid hebben mensen met lage inkomens minder kans bij de rechter (Karlijn Kuijpers en Tim Staal De Groene Amsterdammer 12 juni 2019):
Minister Sander Dekker voor Rechtsbescherming wil de gesubsidieerde rechtsbijstand grotendeels privatiseren. Hierdoor halen lagere inkomens minder gemakkelijk hun gelijk. ‘Verzekeraars willen gewoon snel schikken.’
Minister Dekker kiest ervoor om een goed werkend systeem van rechtsbijstand in de prullenbak te gooien en deze belangrijke taak uit te besteden aan een commerciële sector die geregeld tegen het belang handelt van degenen die ze moeten beschermen.

Wat zijn dit voor vragen? De tevreden pessimist (Gidi Heesakkers interviewt Stine Jensen de Volkskrant 7 juni 2019, p. V18-19):
Stine Jensen – opgegroeid met Scandinavische melancholie – verdiepte zich voor het filosofieprogramma YES ik ben! in positief denken. Wat blijkt: het hoeft dus helemaal niet.
Mediteren of hardlopen?
‘Hardlopen vind ik verschrikkelijk, maar
yoga en mediteren hebben mij doen inzien dat je werkelijk iets kunt doen waardoor je wat positiever gaat denken.’
Zoekende of gevonden?
Een leven lang zoekende, dat kan niet anders. Ik denk alleen dat een groot deel van het zoekende zijn ook acceptatie is; het onderzoeken van je verleden en het omarmen van je ongeluk, op de een of andere manier. Niet ál het ongeluk kun je omarmen, maar je zult je ertoe moeten verhouden. Dat maakt ook dat ik empathisch sta tegenover de mens die zichzelf wil verbeteren, en niet denk: wéér zo’n onuitstaanbaar type dat naar een paardencoach gaat. Er wordt geleden, dáárom gaan we op zoek.

Hebben de slaven Nederland echt rijk gemaakt? (Erdal Balci Volkskrant 4 juni 2019 p. 24):
Een eeuw voor Kant was Baruch Spinoza met zijn schitterende filosofie al aan de slag gegaan met het onder de loep nemen van de emoties bij de mens. Spinoza pluisde zijn eigen ziel uit in zijn werk, polijstte die ziel en legde de Europeanen uit hoe zij de alles ondermijnende hysterie de baas kan zijn.
Er is een collectief intellect ontstaan dat weet dat het vrije woord, democratie, mensenrechten, sterke instituties die de macht controleren belangrijker zijn voor het aangename leven dan de kleine zeges op persoonlijk vlak.
De westerling rolt in dit unieke klimaat van de ene ontwikkeling in de andere. Nu is de beurt aan het op een eerlijke manier beantwoorden van de vraag of we ons geld danken aan de slavernijgeschiedenis van onze voorouders. En zo raken historici in discussie over wat het aandeel van slavernij was in de Nederlandse economie van 250 jaar geleden. Volgens de een was dat aandeel 0,72 procent, volgens de ander lag dat percentage iets hoger.
Tegelijkertijd worden overal in de wereld nieuwe slaven ingezet om het Westen een kopje kleiner te maken, zonder te beseffen dat onze kracht al heel lang niet de uitbuiting van de medemens is, maar die magische band tussen de grote denkers en het gewone volk.

Kamer zoekt ‘gouden oplossing’ integriteit (Frank Hendrickx Volkskrant 4 juni 2019 p. 15):
Nu er opnieuw ophef is ontstaan over dubieuze onkostenvergoedingen voor enkele Kamerleden, komt er wellicht toch een onafhankelijke commissie die toezicht gaat houden op het naleven van de integriteitsregels. Dat zou een kleine doorbraak zijn, want de Tweede Kamer houdt een dergelijke stap al jaren af.
Volgens Arib zijn burgers verontwaardigd over het gebrek aan toezicht in de Kamer. 'Dat snap ik ook. Bij gewone burgers wordt gekeken of er wel twee tandenborstels staan bij een opgegeven adres, maar we hebben die middelen niet. We kunnen niet achterhalen of een Kamerlid wel bij zijn moeder woont.'

Geestzorg (Frank Kalshoven Volkskrant 1 juni 2019 p. 16):
In de zorg geldt een strikte scheiding tussen lichaam en geest. Als ons lichaam ons in de steek laat, worden kosten noch moeite gespaard. Er worden diagnoses gesteld, behandelopties afgewogen, en routinematig behandelingen gestart met een straatwaarde van tienduizenden euro’s, soms zelfs tonnen. Als onze geest ons in de steek laat, is schraalhans keukenmeester. Diagnoses zijn lastig, het behandelplan is meestal een pil, en het mag niets kosten.
Is dat wel rationeel? Hierover schreven de econoom Richard Layard en de psycholoog David Clark, beiden Brit, een paar jaar geleden het boek Thrive; the power of evidence-based psychological therapies, in het Nederlands vertaald als Therapiewinst. Lees dat boek.
Zijn de kosten van ziek zijn hoog, en is de behandeling effectief en goedkoop? Dan is het dus rationeel om in actie te komen, irrationeel om dat niet te doen. De manier waarop we met psychische aandoeningen omgaan is dus niet alleen ‘grof onrecht’, zoals Layard en Clark schrijven. Dat is een mening. Veel dodelijker is hun typering dat het ‘inefficiënt’ is. Dat is een feit.

Waar is de moraal (Dave Eggers Volkskrant Magazine]], 1 juni 2019 74-79):
De Amerikaanse auteur
Dave Eggers gidst ons langs het impressionisme, westerns en zijn favoriete boeken.
Voelt hij het in deze
gepolariseerde tijden misschien als zijn plicht om een boodschap over te brengen of moraal te tonen?
Daar kan Eggers kort over zijn, die recensenten hebben
The parade verkeerd geïnterpreteerd, om niet te zeggen: totáál verkeerd geïnterpreteerd. Eggers: ‘Het boek is allesbehalve moralistisch en biedt juist geen enkele boodschap. Het is bedoeld om gedachten en vragen op te roepen over iedereen die een rol speelt in het verhaal, dus niet alleen over die van de werkmannen die aan de slag gaan in een door oorlog verscheurd land, maar ook over de rol van de lokale bevolking en de lokale overheid. Wat ik grappig vind: wij Amerikanen overschatten onze rol in de wereld graag. Wij denken altijd dat wij een land komen redden, of dat het door onze schuld in de problemen komt. Iets daartussenin bestaat niet, en het kan zeker niet zo zijn dat we geen enkele rol van betekenis spelen. Dit boek gaat wat mij betreft niet eens over Amerika, of over het Westen. Ik wilde een gecompliceerd kruispunt schetsen, waar uitbuiters en uitgebuitenen elkaar treffen. En aan het einde van het boek laat ik elke verwachting van een moreel standpunt uit elkaar spatten.’

Column Economie China (Ewald Engelen De Groene Amsterdammer 6 juni 2019 p. 9):
De vrees dat Europese mogendheden militair, economisch en politiek worden weggespeeld door China is wijdverbreid en wordt door een breed scala van angstzaaiers gevoed. Meestal gevolgd door een pleidooi voor verdere Europese integratie. De Europese lidstaten zouden wegvallen tegen de gecombineerde macht van de pakweg 1,3 miljard inwoners die China telt. Alleen een sterkere, machtigere en dus federalistischere Europese Unie zou op het wereldtoneel de machtsstrijd met het staatskapitalisme van China aankunnen.
Sinds de dekolonisatie is er 24 keer zo veel kapitaal uit het mondiale zuiden naar het mondiale noorden gestroomd als datzelfde mondiale noorden er in de vorm van ontwikkelingssamenwerking in heeft gestopt. En dan hebben we het over belastingontwijking, schuldhorigheid en ouderwetse uitbuiting van mens, dier en grondstoffen door concerns als Shell, Unilever en Heineken. Vergeleken met de Europese staat van dienst op dit gebied is China een groentje.
Maar vergis je niet:
ons staatskapitalisme (zie de invloed van Shell en Unilever op de Nederlandse politiek) is niet alleen een geduchte tegenstander, maar kan ook bogen op een voorsprong van eeuwen. Het zal nog decennia duren voor China onze neokoloniale hegemonie zal kunnen bedreigen.
En dat roept de vraag op waarom de opkomst van China zo wordt overdreven. Ik kan maar één antwoord bedenken:
wie geen dromen meer heeft om burgers mee te nemen naar die ‘steeds nauwere Unie’ doet het met nachtmerries.

Ach Europa! #8: Boaventura de Sousa Santos ‘We moeten de kapitalistische overheersing ter discussie stellen’ (Lex Rietman De Groene Amsterdammer 6 juni 2019 p. 18-21):
Volgens de Portugese socioloog Boaventura de Sousa Santos zou heel Europa beter af zijn met meer sociaaldemocratie en minder Noord-Europese arrogantie. ‘Portugal laat zien dat het neoliberalisme een leugen is.’
Het neoliberale model en de concentratie van rijkdom staan bijna niet ter discussie, zegt De Sousa. Dat komt vooral doordat de financiële sector een groot deel van de dominante media controleert. De sociale ongelijkheid wordt daarin voorgesteld als iets natuurlijks. Het neoliberalisme maakt het systeem van kapitalistische overheersing vanzelfsprekend, en juist daardoor wordt het idee van overheersing uitgewist. Er is geen overheersing. Je hebt rijken en armen omdat dit altijd zo geweest is. Wie rijk is, is rijk omdat hij het verdient. En wie arm is, verdient gewoon niet beter. Degenen die de macht hebben zijn onzichtbaar.
Zonder lawaai te maken zocht de regering-Costa naar flexibiliteit in de Europese richtlijnen. Twee jaar later wordt Mário Centeno, de minister van Financiën van Costa, benoemd tot voorzitter van de eurogroep. ‘Oftewel, een politieke oplossing waar de EU vijandig tegenover staat, krijgt opeens erkenning in de vorm van de benoeming van Centeno. Het bewijst dat de EU geen logica heeft.’

‘Ja, de strijd verhardt’ Rebelleren tegen de opwarming (Jaap Tielbeke De Groene Amsterdammer 6 juni 2019 p. 28-33):
We bevinden ons in een ecologische noodtoestand, waarschuwt een groeiende groep klimaatactivisten. Zij vinden dat het tijd wordt voor radicalere acties. Nood breekt immers wet.
Martin Luther King en Mahatma Gandhi gingen de geschiedenisboeken in als helden, omdat ze vreedzaam verzet pleegden, geboren uit een morele verontwaardiging. Dat onderscheidt hen van criminelen en revolutionairen, schrijft Schuyt. Criminelen hebben geen nobele bedoelingen met hun illegale daden en revolutionairen willen een complete omverwerping van het systeem, zo nodig met behulp van grof geweld. Terwijl geweldloze demonstranten de legitimiteit van het rechtssysteem erkennen, maar doelbewust specifieke wetten overtreden om de rechtvaardigheid ervan ter discussie te stellen. In het geval van de klimaatactivisten gaat het over de legitimiteit van de fossiele industrie. Dat energiemaatschappijen straffeloos kunnen doorgaan met het oppompen van olie of het opgraven van kolen is volgens hen het bewijs dat onze wetten aan herziening toe zijn.

Hoogleraar: effect therapie en pillen tegen depressie wordt overschat, milde vorm kan spontaan genezen (Margreet Vermeulen interviewt Pim Cuijpers Volkskrant 3 december 2018):
Zonder behandeling kun je van een milde depressie spontaan genezen. Het automatisme waarmee patiënten therapie of pillen krijgen, moet op de schop. Dat zegt hoogleraar klinische psychologie Pim Cuijpers van de VU. ‘Ik vind dat mensen dit moeten weten om een goede afweging te kunnen maken.’

Opeens is er ruzie over een migratiepact (Frank Hendrickx Volkskrant 17 november 2018 p. 5):
Een tot voor kort onbekend VN-migratiepact verdeelt plotseling de coalitie. VVD en CDA willen niet de indruk wekken dat ze migratiebeleid uit handen geven. D66 gruwelt van het idee dat Nederland zich aansluit bij het nee-kamp van Donald Trump en Viktor Orbán.
Immigratie, soevereiniteit en identiteit
Inmiddels staat alles op losse schroeven. Het VN-migratiepact van 193 landen is in een politieke storm beland waarin de drie meest ontvlambare thema’s van dit moment samenkomen: immigratie, soevereiniteit en identiteit.
Een extra bijlage moet nu weer dienen als
geitenpaadje uit de impasse. Daarin moet nogmaals expliciet staan dat migranten geen nieuwe rechten kunnen ontlenen aan het VN-pact, maar volgens hoogleraar Zwart heeft zo’n ‘inlegvel’ alleen nut als het breed gedragen wordt. Inmiddels zou het kabinet dan ook op zoek zijn naar meer voorstanders van zo’n aanvullende verklaring.
Bijkomende voorwaarde: het moet een groep landen zijn waar ook D66 zich bij thuisvoelt.

Oekraïneverdrag krijgt zegen van Tweede Kamer ondanks 2,5 miljoen nee-stemmers (Natalie Righton Volkskrant 21 februari 2017):
Het Oekraïneverdrag heeft dinsdagavond de zegen van een Tweede Kamermeerderheid gekregen. Hierdoor wordt de kans steeds groter dat het door 2,5 miljoen Nederlanders weggestemde akkoord er alsnog komt. De flankpartijen zijn furieus en werpen premier Mark Rutte voor de voeten dat hij het volk heeft bedrogen.
Ook de SP trekt de betrouwbaarheid van de minister-president in twijfel. 'Mensen worden bevestigd in hun gevoel dat in Brussel alles wel te regelen valt met een glimlach en een achterkamertjesdeal. De trein dendert gewoon voort', aldus SP-Kamerlid Harry van Bommel. 'Dat zal de premier nog wel gaan voelen tijdens de verkiezingen van 15 maart.'
Onverwacht is het niet dat het parlement alsnog instemt met het
'geitenpaadje' van Rutte. Al in december maakten VVD, PvdA, D66 en GroenLinks bekend dat zij een positieve grondhouding hebben tegenover de juridisch bindende verklaring die Rutte toen van alle 28 EU-regeringsleiders had losgepeuterd. Daarin staat onder meer dat het Oekraïneverdrag geen opstapje is naar het EU-lidmaatschap. Rutte meent dat daarmee de 'zorgen van de nee-stemmers' tijdens het referendum in april vorig jaar voldoende zijn ondervangen, zo verdedigde hij zichzelf dinsdagavond nogmaals. Wat gaat Rutte doen met uitslag Oekraïne-referendum? ():
De tijd begint te dringen, want het kabinet zou voor november duidelijkheid moeten geven. Vandaag is Rutte in Brussel.
Het is de afgelopen weken een politiek begrip geworden: het geitenpad van Mark Rutte. Een benaming die de premier zelf gaf aan zijn pogingen om een oplossing te vinden voor de impasse waarin het kabinet is terechtgekomen nadat een meerderheid van de kiezers op 6 april in een referendum ‘nee’ zei tegen het samenwerkingsverdrag tussen de Europese Unie en Oekraïne.

Wat gaat Rutte doen met uitslag Oekraïne-referendum? (Mark Kranenburg NRC 19 oktober 2016):
De tijd begint te dringen, want het kabinet zou voor november duidelijkheid moeten geven. Vandaag is Rutte in Brussel.
Het is de afgelopen weken een politiek begrip geworden: het geitenpad van Mark Rutte. Een benaming die de premier zelf gaf aan zijn pogingen om een oplossing te vinden voor de impasse waarin het kabinet is terechtgekomen nadat een meerderheid van de kiezers op 6 april in een referendum ‘nee’ zei tegen het samenwerkingsverdrag tussen de Europese Unie en Oekraïne.

Macron leidt ons doolhof van woorden binnen (Flip van Doorn Volkskrant 15 november 2018 p. 25):
Bij de herdenking van het einde van de WO I maakte Macron een vreemd onderscheid.
Door het patriottisme tegenover het nationalisme te plaatsen, probeerde Macron kool en geit te sparen. Enerzijds was het een tamelijk opzichte poging zich af te zetten tegen het ‘eigen land eerst’ waarmee toehoorders als Trump, Poetin en -Erdogan thuis hoge ogen gooien. Tegelijkertijd trachtte hij het opkomende nationalisme binnen de afzonderlijke landen van een in naam verenigd Europa te bezweren. Nationalisme is fout, patriottisme is goed. Met die stelling leidt hij ons echter een doolhof van definities binnen, weg van de kern van het probleem.
Dergelijk gefröbel op de vierkante centimeter leidt nergens toe. Macron lijkt de termen te gebruiken omdat hij de olifant in de kamer niet wil benoemen. Die olifant heet globalisme. En dat globalisme is geen ideologie, geen samenzwering, maar een simpele realiteit.
Onze wereld is klein, de technologie maakt haar nog kleiner. Dankzij het internet zijn we realtime op de hoogte van al het nieuws, overal. Grote vraagstukken op het gebied van economie, milieu en defensie kunnen we alleen nog op wereldschaal aanpakken.
De zakenwereld heeft dat al begrepen,
de politiek hobbelt er ver achteraan. Internationale handel omzeilt gretig nationale wetgeving, maakt grote groepen tot slachtoffer van de globalisering. Dergelijke uitwassen vragen om een aanpak, om visie.
Echt leiderschap is het benoemen van de feiten, erkennen dat de natiestaten failliet zijn. Als het erop aankomt, is de wereld onze geboorteplek, onze natie, ons patria. Of we het leuk vinden of niet, globalisme is een gegeven. Ware staatslieden kijken samen hoe ze ermee om kunnen gaan en raken niet verstikt in het doolhof van achterhaalde definities.

Wij zijn net zo erg Paul Onkenhout Volkskrant 13 september 2017 katern V4-5):
Een cabaretier en een financieel journalist op de planken: Hans Sibbel en Jeroen Smit gaan het koopmonster temmen. U dus. En dat interactief.
In de kern laat Trump zien dat hij een projectontwikkelaar is. Een zakenman. Die redeneren zo. Het kunnen immers allebei klanten van hem zijn. Als je je volledig door de economie laat dicteren, als alles vraag en aanbod wordt, is er geen moreel kompas meer. En dan gaat het fout. Die armoede houden we de zaal voor.'
DAT IS TRUMP, ZULLEN MENSEN DENKEN. EN IK BEN TRUMP NIET.
Smit: 'Maar wij redeneren precies hetzelfde als hij.'
Sibbel: 'Als je altijd maar voor het geld gaat, voor winst, wordt de moraal weggelaten. Dat is een van de grote problemen.'
WAAROM HEBBEN JULLIE HET IN DE VOORSTELLING NAUWELIJKS OVER DE BANKEN, SYMBOLEN VAN HET DOORGESCHOTEN KAPITALISME?
Sibbel: 'Die mannetjes, die graaiers, doen precies hetzelfde als wat de mensen in de zaal doen. Dat leg ik ze ook voor. Jullie zijn net zo erg.'
Smit: 'O ja, het zijn die bankiers, zouden mensen zeggen. Het is het systeem, we worden genaaid. Dat willen we juist niet. Kies voor een andere bank als je zo boos bent. Maar zo werkt het niet. De woede op banken heeft maar weinig mensen gestimuleerd om over te stappen. Zo blijft het systeem in stand. Omdat we geen stappen nemen. De bottomline is ons gedrag. Dat moet veranderen.'

Het woeden der profeten (Pablo Cabenda Volkskrant 13 september 2017 katern V14-15):
Nieuwe tijden vragen om een nieuw geluid, vond rapper Chuck D (van Public Enemy). Een nieuw rockgeluid ook, met de supergroep Prophets of Rage. De Volkskrant sprak de frontman in Frankfurt.
In een hotel in Frankfurt legt Chuck D (Carlton Ridenhour) uit dat de Prophets een stem willen geven aan de onderdrukten in de Verenigde Staten, die door het hyperkapitalisme zijn murw gebeukt. Met een logge bas, een roestige gitaar en drums als mitrailleurvuur vertelt Living on the 110 over de daklozen die hun intrek hebben genomen onder een snelweg in Los Angeles. Strength in Numbers stelt dat we met z'n allen sterker staan dan alleen en Hail to the Chief is een rechtstreekse aanklacht tegen Trump en consorten. Criminalisering van immigranten, radicalisering, een almaar scherpere tweedeling tussen arm en rijk; genoeg om je over op te winden in een met grove streken geschetste Trumpiaanse dystopie. TERWIJL DIT PRACHTIGE TIJDEN ZIJN VOOR PROTESTMUZIEK.
'Er zijn, ook zonder Trump, genoeg bestaansredenen voor onze band. Ik heb veel liever dat Trump geen president meer is dan dat hij ons stof voor protestnummers geeft.'

Exoterisch & Esoterisch
Wanneer dit woord betrekking heeft op de grote stelsels van filosofie en religie betekent het niet onjuist. Het doelt alleen op leringen waarvan de sleutels niet openlijk zijn gegeven. De oorsprong van het woord schijnt te liggen in de Peripatetische School in Griekenland en het schijnt aan het brein van Aristoteles te zijn ontsproten. Het staat tegenover esoterisch. De exoterie — dat wil zeggen de uiterlijke en alledaagse formulering van religieuze en filosofische leringen — verhult de waarheid; in haar zelfverzekerdheid bespot de onwetendheid helaas altijd de waarheid; maar de esoterie onthult de waarheid.

Esoterisch is de éne werkelijkheid Ain-Soph (Parabrahm), exoterisch echter de scheppingsleer + de bewustzijnsevolutie.
Het ‘of-of’ bestaat bij gratie van het 'en-en', dualisme bij gratie van het non-dualisme. Schepping en bewustzijnsevolutie staan niet los van elkaar, maar vullen elkaar aan. Het concept van de ENE WERKELIJKHEID (de ‘Werkelijkheid’ met hoofdletter W), bestaat echt. De bewustzijnsevolutie bestaat bij gratie van de scheppingsleer, het atheïsme bij gratie van het theïsme, tweespalt bij de gratie van eenspalt, de dood bij gratie van het leven.
Het morele kompas is niet alleen een scheppingsmodel op macrokosmisch niveau, maar ook een pedagogisch denkmodel op microkosmisch niveau. Dit denkmodel kan op het levenspad van de mens een ommekeer teweeg brengen.
De hoofdstukken 1 t/m 4 geven Ruimte en Tijd, het ruimte-tijd continuüm van de scheppingsleer weer.
De hoofdstukken 5 t/m 8 tonen hoe de evolutie, de ommekeer kan worden bereikt.
Het morele kompas wordt gebruikt om de kwintessens, de samenhang tussen 4 elementen, de 5e Dimensie weer te geven. Op basis van de in het universum aanwezige supersymmetrie wordt geconcludeerd dat het concept van de Levensboom het spiegelbeeld van de Snaartheorie is.

De 'wederkomst' van Christus is een nieuwe manifestatie van de Logos, de Christos. Bhagavad Gita, hoofdstuk 4 slokas’ 7 en 8:
(7) O zoon der Veelen, waar en wanneer er ook maar een afname is van de rechtschapenheid en het onrecht overweegt, manifesteer ik mezelf op dat moment. (8) Opdat zij die dorsten naar de waarheid een leven mogen hebben en de onverlaten een halt wordt toegeroepen, verschijn ik generatie na generatie ten tonele met de bedoeling de weg van de menselijke principes van de waarheid, de zuiverheid, de boete en het geweldloze mededogen opnieuw te vestigen.

H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel III (617): Tussen 5 en 4 (Kâma-Manas en Manas) komt het antahkarana. De ‘driehoek’ stelt de Christos voor, het slachtoffer dat tussen twee boosdoeners is gekruisigd; dit is het wezen met twee aangezichten.

Het 3e aanzicht heeft in de gemanifesteerde wereld op macroniveau op de wereld van wetenschappers en politici betrekking. Voor politici is het belangrijker dat ze hun beslissingen op wetenschappelijke inzichten baseren dan op wat het volk wil. Wat het volk wil is algemeen bekend.

Het functionalisme is een stellingname in de de filosofie van de geest over de aard van mentale toestanden, die in essentie stelt dat je mentale toestanden kan opvatten als functionele toestanden. Een mentale toestand, zoals het geloven, verlangen of pijn hebben, ziet men hierbij slechts opgebouwd uit een verzameling functionele relaties tot andere mentale toestanden, zintuiglijke input en gedragsoutput. Het functionalisme is sinds de 1960er jaren ontwikkeld door Hilary Putnam en Jerry Fodor als een reactie op de gebreken van de identiteitstheorie.

Geheime Leer Deel I Stanza 4 De zevenvoudige hiёrarchieën (p. 120/121):
‘De een uit het ei, de zes en de vijf’ geven het getal 1065, de waarde van de eerstgeborene (later de mannelijke en vrouwelijke Brahma-prajapati), die overeenkomt met respectievelijk de getallen 7 en 14 en 21. De prajapati’s zijn evenals de sephiroth, slechts zeven in aantal, met inbegrip van de samengestelde sephira van het drievoud waaruit zij ontstaan. Uit Hiranyagarbha of prajapati, de drie-eenheid (de oorspronkelijke vedische Trimurti: Agni, Vayu en Surya) ontstaan zo de andere zeven, of weer tien, als we de eerste drie, die in één bestaan, en één in drie, afzonderlijk houden. Alle zijn echter begrepen in dat ene ‘allerhoogste’ parama, dat guhya of ‘geheim’ wordt genoemd, en sarvatma, de ‘overziel’. ‘De zeven Heren van het Zijn liggen verborgen in sarvatma, zoals gedachten in één brein.’ Dat geldt ook voor de sephiroth. Hun aantal is òf zeven, als men van de bovenste triade af telt, met kether aan het hoofd, òf tien – exoterisch. In het Mahabharata zijn de prajapati’s 21 in aantal, of tien, zes en vijf (1065), drie keer zeven2.
2) In de Kabbala zijn dezelfde cijfers (1065) een waarde van Jehova(h), omdat de numerieke waarden van de drie letters die zijn naam vormen, jod, vau en twee keer he, respectievelijk zijn 10 (י), 6 (ו) en 5 (ה), of weer drie keer zeven, 21. ‘Tien is de moeder van de ziel, want leven en licht zijn daarin verenigd’, zegt Hermes. ‘Want het getal één is geboren uit de geest en het getal tien uit de stof (chaos, vrouwelijk); de eenheid heeft de tien gemaakt en de tien de eenheid’ (Het Boek van de Sleutels). ‘Met behulp van de temura, de anagrammatische methode van de Kabbala, en de kennis van 1065 (21), kan men een alomvattende wetenschap verkrijgen over de Kosmos en zijn geheimen’ (Rabbi Yogel). De rabbi’s beschouwen de getallen 10, 6 en 5 als de heiligste van alle.
Geheime Leer Deel I hoofdstuk Enkele vroegere theosofische misvattingen over planeten, ronden en de mens (p. 182):
Onder de elf weggelaten stanza’s is er een, die een volledige beschrijving geeft van de vorming van de opeenvolgende planeetketens, nadat de eerste kosmische en atomaire differentiatie was begonnen in het oorspronkelijke akosmische. Het is zinloos te spreken over ‘wetten die ontstaan als de godheid zich voorbereidt om te scheppen’, want (a) wetten zijn, of beter DE WET is, eeuwig en ongeschapen; en (b) de godheid is wet, en omgekeerd. Bovendien ontvouwt de ene eeuwige WET alles in de (toekomstige) gemanifesteerde Natuur volgens een zevenvoudig beginsel (actorgetal); daartoe behoren ook de talloze kringvormige ketens van werelden, die bestaan uit zeven bollen, trapsgewijze gerangschikt op de vier lagere gebieden van de wereld van vorming (de drie andere behoren tot het Heelal van de archetypen). Van deze zeven valt er maar één, de laagste en meest stoffelijke van die bollen, binnen ons gebied van waarneming; de zes andere liggen daarbuiten en zijn daarom voor het aardse oog onzichtbaar. Elk van die ketens van werelden is de nakomeling en schepping van een andere, lagere en dode keten – haar reïncarnatie om zo te zeggen.
Geheime Leer Deel I Samenvatting (p. 301):
(6.) Het Heelal wordt van binnen naar buiten bestuurd en geleid. Zoals boven, zo is het ook beneden, zoals in de hemel, zo ook op aarde; en de mens – de microkosmos en het verkleinde evenbeeld van de macrokosmos – is de levende getuige van deze universele wet en van haar manier van werken. We zien dat iedere uitwendige beweging, handeling, gebaar, hetzij vrijwillig dan wel mechanisch, organisch of mentaal, wordt voortgebracht en voorafgegaan door een inwendig gevoel of emotie, door wil of wilskracht, en door gedachte of verstand.
304: De hele orde van de natuur toont een voortgaande beweging naar een hoger leven. Aan de werking van de schijnbaar meest blinde krachten ligt een plan ten grondslag. Het hele evolutieproces met zijn eindeloze aanpassingen is een bewijs daarvan. De onveranderlijke wetten die de zwakke en krachteloze soorten uitroeien om plaats te maken voor de sterke, en die zorgen voor het ‘overleven van de geschiktsten’, werken alle naar het grootse doel toe, al zijn ze nog zo wreed in hun directe werking. Juist het feit dat er aanpassingen voorkomen, dat de geschiktsten inderdaad overleven in de strijd om het bestaan, toont aan dat wat ‘onbewuste Natuur’ wordt genoemd, in werkelijkheid een samenstel van krachten is, die worden gehanteerd door half-intelligente wezens (elementalen), die worden geleid door hoge planeetgeesten (Dhyan-Chohans). Deze laatsten gezamenlijk vormen het gemanifesteerde woord van de ongemanifesteerde LOGOS en vormen tegelijkertijd het DENKVERMOGEN van het Heelal en zijn onveranderlijke WET.
306: Wij houden ons aan Hermes en zijn ‘wijsheid’ in haar universele hoedanigheid; onze tegenstanders volgen Aristoteles, omdat zij, tegen de intuïtie en de ervaring van de eeuwen in, zich verbeelden dat de waarheid het exclusieve bezit is van de westerse wereld. Vandaar het verschil van opvatting. Zoals Hermes zegt: ‘Kennis verschilt veel van de zintuiglijke waarneming, want deze zintuiglijke waarneming betreft dingen die boven haar staan, maar kennis (gyi) betekent het einde van de zintuiglijke waarneming’ – d.w.z. van de illusie van ons fysieke brein en verstand; zo legt hij de nadruk op de tegenstelling tussen de moeizaam door middel van de zintuigen en het denkvermogen (manas) verworven kennis en de intuïtieve alwetendheid van de geestelijke goddelijke ziel – buddhi.
307: (4) Materie is eeuwig. Zij is de upadhi (stoffelijke grondslag) waarop het ene oneindige universele denkvermogen zijn ideeën vormt. De esoterici verklaren daarom dat er in de natuur geen anorganische of dode stof bestaat. Het onderscheid dat de wetenschap in dit opzicht maakt, is even ongegrond als willekeurig en onredelijk. Wat de wetenschap ook denkt – en de exacte wetenschap is een wispelturige dame, zoals we allen uit ervaring weten – het occultisme weet en zegt sinds onheuglijke tijden dat het anders is, vanaf Manu en Hermes tot aan Paracelsus en zijn opvolgers.
Zo zegt Hermes, de driemaal grote Trismegistus: ‘O, mijn zoon, materie wordt; vroeger was zij; want materie is het voertuig van het worden. Worden is de activiteit van de ongeschapen godheid. Nadat de (objectieve) materie is voorzien van de kiemen van het worden, wordt zij geboren, want de scheppende kracht modelleert haar volgens de ideale vormen. Nog niet voortgebrachte materie had geen vorm; zij wordt, wanneer zij in werking is gesteld.’ (The Definitions of Asclepios, blz. 134, ‘Virgin of the World’.)
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 711):
Hegel zegt: ‘De geschiedenis van de wereld begint met haar algemene doel, de verwezenlijking van de Idee van de geest – maar in een impliciete vorm (an sich), dat wil zeggen als Natuur; een verborgen, heel diep verborgen onbewust instinct, en het hele proces van de geschiedenis . . . is erop gericht deze onbewuste impuls tot een bewuste te maken.
Geen metafysicus of theosoof zou bezwaar kunnen maken tegen deze waarheden, die alle zijn belichaamd in de esoterische leringen. Er is een voorbeschikking in het geologische leven van onze bol, evenals in de geschiedenis van het verleden en de toekomst van rassen en volkeren. Deze is nauw verbonden met wat wij karma noemen, en westerse pantheïsten ‘nemesis’ en ‘cyclussen’. De wet van de evolutie voert ons nu langs de opgaande boog van onze cyclus, wanneer de gevolgen opnieuw zullen samensmelten met de (nu geneutraliseerde) oorzaken, en weer die oorzaken worden, en alle dingen die door eerstgenoemde zijn beïnvloed, hun oorspronkelijke harmonie zullen herkrijgen.
713/714: ‘De drievormige schikgodinnen en de altijd waakzame furiën’ zijn alleen op aarde haar attributen, en ze zijn door onszelf voortgebracht. Van de paden van haar kringloop is geen terugkeer mogelijk; toch hebben wij die paden zelf gemaakt, want wij zelf, collectief of individueel, bereiden ze voor. Karma-Nemesis is synoniem met VOORZIENIGHEID, zonder vooropgezet plan, goedheid en iedere andere eindige eigenschap en kwalificatie, die zo onfilosofisch aan deze laatste wordt toegeschreven. Een occultist of een filosoof zal niet spreken over de goedheid of wreedheid van de voorzienigheid, maar hij zal deze vereenzelvigen met karma-Nemesis en verkondigen dat zij niettemin de goeden beschermt en over hen waakt in zowel dit als toekomstige levens, en dat zij de boosdoener bestraft – ja, zelfs tot in zijn zevende wedergeboorte.
714: Het is dus niet karma dat beloont of straft, maar wij belonen of straffen onszelf, al naar gelang wij met de natuur samenwerken en door middel van haar handelen, en ons houden aan de wetten waarop die harmonie berust, of – die wetten overtreden.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 18 Samenvatting van de wederzijdse standpunten (p. 746):
Dat er zo weinig over het stoffelijke heelal bekend is, wordt inderdaad al jaren vermoed op grond van wat deze wetenschappers zelf erkennen. En nu zijn er enkele materialisten die zelfs de ether – of hoe de wetenschap de oneindige substantie ook noemt, waarvan het noumenon door de boeddhisten svabhavat wordt genoemd – en ook de atomen opzij willen schuiven, die beide wegens hun oude filosofische en hun tegenwoordige christelijke en theologische associaties te gevaarlijk zijn. Vanaf de vroegste filosofen van wie de geschriften tot het nageslacht zijn gekomen, tot onze tegenwoordige tijd – die, hoewel ‘onzichtbare wezens’ in de Ruimte worden ontkend, toch nooit zo krankzinnig kan zijn om de een of andere soort plenum te ontkennen – was de volheid van het heelal een aanvaard geloof. En wat dit dan zou bevatten, komt men te weten van Hermes Trismegistus (in de knappe vertaling van Mw. Kingsford), die men laat zeggen:
751: Natuurlijk is de fundamentele filosofie erin aanwezig, en op veel plaatsen onaangetast. Maar de stijl is veranderd en in een monotheïstische richting gladgestreken; evenveel en misschien meer dan die van de Hebreeuwse Genesis in de Griekse en Latijnse vertalingen ervan. Het kunnen Hermetische boeken zijn, maar geen boeken die door een van de twee Hermessen zijn geschreven – of beter gezegd door Thot (Hermes), de leidende intelligentie van het Heelal (zie het Dodenboek, hfst. xciv) of door Thot, zijn aardse incarnatie die Trismegistus wordt genoemd, van de steen van Rosette.
Maar alles is twijfel, ontkenning, beeldenstorm en ruwe onverschilligheid in onze eeuw van honderden ‘ismen’ en geen religie. Elke afgod is verbrijzeld, behalve het gouden kalf.

====

Samenvatting (Zwaartekracht, 'Vader, Zoon en Heilige Geest' en ‘Geest - Ziel - Lichaam’)

Blavatsky Deel III (p. 485, 526): Om Mani Padme Hoem, Ik ben het juweel in de lotus en daarin wil ik blijven.
William Quan Judge: Karma is zowel barmhartig als rechtvaardig. Barmhartigheid en rechtvaardigheid zijn slechts tegengestelde polen van één enkel geheel; en barmhartigheid zonder rechtvaardigheid is niet mogelijk in de werkingen van karma. Dat wat mensen barmhartigheid en rechtvaardigheid noemen is gebrekkig, een dwaling en onzuiver. (W.Q. Judge boek Theosofische inzichten Aforismen over karma p. 268)
Joy Mills: Er is een wet van harmonie die ten grondslag ligt aan alle worstelingen, aan alle uiterlijke wrijvingen van het persoonlijke zelf. (Op de Drempel van het Heilige Pad – Psychologisch Commentaar op Licht op het Pad p. 117,118)
Ockhams scheermes geldt voor: Cultuursociologie bevindt zich op het snijpunt (emanationisme) tussen Cultuurwetenschappen en Sociologie, Evolutiebiologie tussen Evolutie en Biologie, Culturele psychologie tussen Cultuurwetenschappen en Psychologie, Sociobiologie tussen Sociologie en Biologie, Evolutiepsychologie tussen Evolutie en Psychologie, Paleontologie tussen Geologie en Biologie, Astrochemie tussen Astronomie en Chemie, Geochemie tussen Geologie en Scheikunde en Geofysica tussen Geologie en Fysica. De homo sapiens, de relatie tussen lichaam en geest, tussen Micro-economie en Macro-economie (Ondernemerschap en Rentmeesterschap). Door de convergentie van twee disciplines ontstaat synthese. Uiteindelijk draait het om het onderzoek dat betrekking heeft op de relatie tussen Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid.
Stelling: Waar de gulden middenweg loopt is al millennia bekend. Het is niet nodig het wiel opnieuw uit te vinden. De middenweg geldt zowel top down als bottom up en is afhankelijk van de rollen die we bewust of onbewust in de maatschappij spelen. Er is niets nieuws onder de zon.

In het kader van er is niets nieuws onder de zon, zie ook het werk van de mystici Raymond Lull (1232/1233 - 1315/1316) en Meister Eckhart (1260-1328), Jiddu Krishnamurti (1895-1986) en Teilhard de Chardin (1881-1955). Het boek Lof der zotheid van Erasmus (27 oktober 1466, 1467 of 1469(?) - 12 juli 1536) is een nieuwe versie van de De goddelijke komedie van Dante (14 mei en 13 juni 1265 – 13/14 september 1321).

Sociale veiliheid (Lukien Hoiting de Volkskrant 8 maart 2024, p. 24):
Als
alumnus (1991) van de TU Delft ben ik zeer teleurgesteld in de reactie van het College van Bestuur op het rapport van de Onderwijsinspectie. Het verweer is dat de Inspectiedienst haar werk niet goed gedaan zou hebben. Stel dat dat waar is, zie ook de bijdrage van Monica Harms, dan nog klopt de inhoud van het rapport. Het komt overeen met mijn ervaringen.
Mijn
conclusie: de afgelopen dertig jaar is de sociale veiligheid niet veranderd. Daar zijn een aantal redenen voor. Het belangrijkste is dat het verbeteren van de sociale veiligheid wordt afgeschoven op de vrouwen die bij de TU werken. Dat is niet ‘fair’, en werkt ook niet. Er is maar één manier waarop de situatie gaat verbeteren en dat is dat de mannen van de TU Delft zich gaan inzetten voor een betere sociale veiligheid. Ja, bijvoorbeeld door een verplichte cursus.
Het College van Bestuur heeft gedreigd met een rechtszaak en schuift de schuld in de schoenen van de Onderwijsinspectie. Met zo’n
kinderachtige reactie kan ik niet langer trots zijn op mijn ingenieurstitel van de TUDelft.
Mijn advies aan het CvB: doe de
typisch Delftse probleemaanpak: (1) gebruik je , (2) kijk het probleem in de bek en (3) fix het.

Naar men aanneemt spelen spiegelneuronen een rol bij het begrijpen en interpreteren van de acties van anderen en het leren van nieuwe vaardigheden door imitatie.
Marco Iacoboni Het spiegelende brein: spiegelneuronen zijn cellen in ons brein (preciezer: in de frontaalkwab en in de pariëtaalkwab erachter) die een voorwaarde vormen voor sociaal gedrag, omdat ze aan de basis liggen van imitatie en inlevingsvermogen. Ze zorgen ervoor dat we snel andere mensen begrijpen. Maar ze zijn geen ‘moreel goede’ neuronen. Ze staan ook aan de basis van verslaving en geweld.
Graag sluit ik aan bij de slotopmerking van
Marco Iacoboni in zijn boek Het spiegelende brein (p. 224):
Volgens mij zijn we op een punt aangeland waarop de resultaten van neurowetenschappelijk onderzoek een belangrijke en sterke invloed kunnen uitoefenen op onze samenleving en ons begrip van onszelf. Het wordt hoog tijd dat we deze optie serieus in overweging nemen. Onze kennis van de krachtige neurobiologische mechanismen die ten grondslag liggen aan de menselijke gemeenschapszin is een waardevol middel om ons te helpen bepalen hoe we gewelddadig gedrag kunnen beperken, empathie vergroten en ons openstellen voor andere culturen zonder onze eigen cultuur te vergeten. Het is een gevolg van onze evolutie dat wij op een diep niveau met andere mensen verbonden zijn. Ons bewustzijn van dit feit kan en moet ons nog dichter bij elkaar brengen.

Mysterieus 'geluid' uit de ruimte - Geluid sterker dan alle andere bronnen in het heelal bij elkaar
Zo is de mystieke formule
‘Om mani padme hum’, als men haar op de juiste manier begrijpt, niet samengesteld uit de bijna nietszeggende woorden, ‘O het juweel in de lotus’, maar ze bevat een verwijzing naar deze onverbrekelijke band tussen de mens en het heelal, die op zeven verschillende manieren wordt weergegeven en zeven verschillende toepassingen mogelijk maakt op evenzoveel gebieden van denken en handelen.

Er is slechts één Leven en Wet, die door het 2e aanzicht, reciprociteit en de vijf thema's waarnemingsvermogen, onderscheidingsvermogen, zelfopoffering, helderziendheid en gelukzaligheid van het Meta-leren, tot uitdrukking wordt gebracht. Het maakt het mogelijk de waarheid van het balansmechanisme beter te begrijpen.

Het 1e, 2e en 3e aanzicht vormen één geheel, éne werkelijkheid. Deze drie aanzichten (drie diemensionale ruimte) in dit hoofdstuk komen met drie aanzichten in hoofdstuk 7.4 en de drie aanzichten in de bijlage bij hoofdstuk 2.2.1 overeen. De drie aanzichten van een Kubus (Ruimte) brengen de kwalitatieve as (verticale as, het Eeuwige nu) en de kwantitatieve as, de horizontale as (tijd-as, de kloktijd), het morele kompas tot uitdrukking.

Invloed weegt het zwaarst in eigen kring, dus spreek je uit (Bas Heijne de Volkskrant 7 januari 2023, Opinie p. 18-19):
Terwijl de
klimaatcrisis voortraast, houden veel politici en bestuurders vast aan beleid waarvan ze weten dat het onhoudbaar is. Uit de gedragspsychologie blijkt dat mensen zich niet laten sturen door wetenschappelijke rapporten of activisme, maar de groepsnorm volgen. Maak dus gebruik van de invloed die je hebt op jouw ‘binnenkring’.
Zolang het schort aan een
maatschappelijk klimaat waarin bestuurders de ruimte voelen om niet te acteren op de klimaatdreiging, moeten we ze aanspreken waar we maar kunnen. Laten we het sociaal ongemakkelijk voor ze maken om nog langer te duiken voor hun persoonlijke verantwoordelijkheid. Door het gesprek te veranderen, veranderen we de maatschappelijke norm voor wat wel en niet aanvaardbaar is. Als we daarin slagen, zou 2023 zomaar het jaar van de grote ommezwaai kunnen worden.

H.P. Blavatsky boek De stem van de stilte
Voorwoord
vii,viii (29,30): Het boek waaruit ik hier vertaal maakt deel uit van dezelfde reeks als die waaraan de ‘stanza’s’ van het Boek van Dzyan zijn ontleend, waarop De Geheime Leer is gebaseerd. Het grote mystieke werk getiteld
Paramartha, dat volgens de legende van Nagarjuna aan de grote arhat ter hand werd gesteld door de naga’s of ‘slangen’ (in feite een naam die werd gegeven aan de ingewijden van de oudheid), en het ‘Boek van de gulden voorschriften’ zouden dezelfde oorsprong hebben. Toch worden de levensregels en denkbeelden ervan, hoe edel en origineel ook, vaak in verschillende vormen aangetroffen in Sanskrietwerken zoals de Jñanesvari, die voortreffelijke mystieke verhandeling waarin Krishna aan Arjuna de staat van een volledig verlichte yogi levendig beschrijft; en men vindt ze ook in sommige Upanishads. Dit is alleen maar natuurlijk, omdat de meeste zo niet alle grote arhats, de eerste volgelingen van Gautama Boeddha, hindoes en arya’s waren, geen Mongolen, vooral zij die naar Tibet emigreerden. De werken die alleen al door Aryasanga zijn nagelaten zijn heel talrijk.
*) Bij elk vers in
De Stem van de Stilte wordt ook naar het betreffende vers in Drie Wegen, Eén Pad verwezen (eerst de pagina/betreffende versnr.).
Fragment II De Twee Paden
21 (p. 53 103.): De leraar zei:
Er zijn
twee paden; er zijn drie verheven volmaaktheden; er zijn zes deugden die het lichaam omvormen tot de boom van kennis (2).
(2) De ‘
boom van kennis’ is een titel die door de volgelingen van bodhidharma (wijsheid-religie) werd gegeven aan hen die de hoogste mystieke kennis hebben bereikt – de adepten. Någårjuna, de oprichter van de mådhyamikaschool werd de ‘drakenboom’ genoemd; waarbij de draak een symbool is van wijsheid en kennis. De boom wordt vereerd, omdat de Boeddha onder de bodhi- (wijsheid) boom werd geboren, de verlichting bereikte, voor het eerst de menigte toesprak, en stierf.
28: (59 135.) Denk niet dat het breken van uw beenderen, het verscheuren van uw vlees en spieren u met uw ‘stille zelf’12 zal verenigen. Denk niet,
slachtoffer van uw schaduwen13, dat uw plicht tegenover de natuur en de mens is volbracht als de zonden van uw grove vorm zijn overwonnen.
(12) Het ‘hogere zelf’, het ‘zevende’ beginsel.
(13) Onze fysieke lichamen worden in de mystieke scholen
‘schaduwen’ genoemd.
De
gezegenden hebben dat soort handelingen fel bekritiseerd. Zodra de Leeuw van de Wet, de Heer van Barmhartigheid,* de echte oorzaak van het menselijk lijden had begrepen, liet hij de aangename maar zelfzuchtige rust van de wildernis achter zich. Van årañyaka14 werd hij de leraar van de mensheid. Nadat Julai 15 het nirvåña was ingegaan, predikte hij op de bergen en in de vlakten, en hield toespraken in de steden tot deva’s, mensen, en goden. 16
*) Boeddha
(16) Alle noordelijke en zuidelijke overleveringen zijn het erover eens dat
Boeddha zijn afzondering opgaf zodra hij het raadsel van het leven had opgelost – namelijk toen hij de innerlijke verlichting had ontvangen – en de mensheid in het openbaar ging onderrichten.
30 (60/141.): Deze gewaden zijn:
nirmanakaya, sambhogakaya, en dharmakaya, het meest verheven gewaad.21
(21) De
ware lering is echter de volgende.
De drie lichamen, of vormen, van een boeddha zijn:
1. Nirmanakaya.
2. Sambhogakaya.
3. Dharmakaya.

Het begrip quaterniteit van Carl Jung heeft op de metafoor kwadratuur van de cirkel, de Steen der wijzen betrekking.

Onze vrije wil (Monika Borger Sunrise sep/okt 2001):
Wilskracht, zelf kleurloos en neutraal, wordt door het denken opwaarts of neerwaarts gericht. Het ligt voor de hand dat er wilskracht voor nodig is om de kant van de geest uit te gaan; maar we realiseren ons misschien niet dat het verkeerde gebruik van onze wilskracht ons telkens weer terugvoert naar de aarde, en ons verhindert ons ware potentieel te benutten. We zijn geneigd onszelf eenvoudig te zien als mensen die zijn verstrikt in onze persoonlijke omstandigheden, waarvoor we maar al te vaak geen verantwoordelijkheid aanvaarden. Toch is dit onjuist, zoals James Long duidelijk maakt:
de mens komt in het leven ‘gepredestineerd’ door zichzelf en door niemand anders, met het doel datgene te ontplooien en te ontwikkelen wat hij in zijn eigen zielenleven heeft vergaard; en daar bevindt zich ook zijn eigen individuele vrije wil, die hij kan gebruiken om van zichzelf te maken wat hij wenst. Zienerschap is daarom gebaseerd op wilskracht.

De smaragden tafel: een theosofische lezing, Dara Tatray (Theosofia april 2007):
Hermes is de Griekse naam voor de Egyptische god Thoth, van wie gezegd wordt dat hij de uitvinder is van de geneeskunde, de rechtspraak, de kunsten, de wiskunde, de muziek, de alchemie, de astrologie, de dichtkunst en het schrift. Ik omschrijf Trismegistus als mythisch, niet omdat ik niet in zijn bestaan geloof, maar omdat het waarschijnlijk altijd een open vraag zal blijven of één of vele auteurs verantwoordelijk zijn voor de oorspronkelijke hermetische teksten. Men zegt wel dat deze tussen twintig en zesendertigduizend in getal zijn, al zijn de meeste tot op heden niet bewaard gebleven.
In de Smaragden Tafel worden alle dingen geboren uit het Ene Leven door adaptatie’. Die adaptatie wordt voortdurend bemiddeld door het Ene, misschien in een dans waarbij geluk en planning elk hun rol spelen. Teksten zoals de Smaragden Tafel en zelfs ook de theosofische klassiekers zoals Isis Ontsluierd, De Geheime Leer, De Stem van de Stilte en Licht op het Pad moeten van tijd tot tijd herlezen worden in het licht van wetenschappelijke doorbraken en nieuwe inzichten in de filosofie van de wetenschap. Zij kunnen ook aanwijzingen bevatten voor toekomstige doorbraken. Of met andere woorden het Meta-leren maakt het doorgronden van onze creativiteit, het Achtste Domein misschien wel mogelijk.

De Tafels van smaragd van Hermes Trismegistos zijn vergelijkbaar (Wet van analogie) met de 2 stenen tafels, de tien geboden waarmee Mozes van de berg af kwam. In de bijlage Triade + Tetrade worden De Tafels van smaragd aan de hand van de twee stenen tafelen en het thema prototype toegelicht .

Esoterie = Theosofie past het axioma toe dat de mens een onsterfelijke ziel heeft. Hoe nemen we de éne werkelijkheid waar? Door de ogen, het idealisme van Marcel van Dam en Ron Meijer of door de politieke bril van Mark Rutte, Frans Timmerman en Mario Draghi. De éne werkelijkheid is dat het universum in het menselijke bewustzijn wordt weerspiegeld. De driehoek van Pythagoras en de tien categorieën van Aristoteles symboliseren hoe de innerlijke wereld, de mens als microkosmos met de uiterlijke wereld, de macrokosmos wordt verbonden. We zijn met onze innerlijke inspiratiebron een onderdeel van de werkelijkheid.

The Great Ones and the Way to Them - The Inner Life by Leadbeater
17. It may perhaps help us to realize the human side of our Masters if we remember that many of Them in comparatively recent times have been known as historical characters. The Master K.H., for example, appeared in Europe as the philosopher Pythagoras. Before that He was the Egyptian priest Sarthon, and on yet another occasion chief-priest of a temple at Agade, in Asia Minor, where He was killed in a general massacre of the inhabitants by a host of invading barbarians who swooped down upon them from the hills. On that occasion He took immediately the body of a Greek fisherman, which had been drowned in his attempt to escape, and in that body the Master journeyed on to Persia, where he rendered great assistance to the last of the Zoroasters in the founding of the modern form of the Mazdayaznian religion. Later He was the flamen of the Temple of Jupiter in Rome, and later still Nagarjuna, the great Buddhist teacher. We have found Him many times in our researches into the past lives of some members of our group, but almost always as a priest or teacher.

Teilhard de Chardin dacht dat het doel van de menselijke evolutie wat hij noemde het ‘omegapunt’ zou zijn, een kosmisch bewustzijn van Eenheid dat rekening hield met alle verscheidenheid.

Omega = het Idee achter de evolutie (Hans Richter GAMMA juni 2000 p. 31-36):
De loop van de westerse geschiedenis is een keten van vervreemdingen op talloze gebieden. De historici leggen ons uit, hoe nieuwe ideeën op het gebied van de wetenschap en techniek in de loop van de eeuwen de ontwikkeling van de filosofie en religie sterk beïnvloeden. Uit de loop van de geschiedenis kunnen wij afleiden, hoe zich deze ontwikkeling zal voortzetten.
Literatuur
Uit een verzameling
heilige boeken spreekt een geconcentreerde wijsheid, die de grondslag vormt voor alle grote religies van het woord. Het geschreven woord is de Logos. Thoth is de uitvinder en beschermgod van de heilige schrifttekens en heeft volgens de overlevering de wereld met het woord (Gr.: Logos) geschapen. In Hellas noemen de Grieken deze god Hermes. Door inzicht ontdekt de wijze filosoof, dat dezelfde Logos het heelal en zijn eigen leven beheerst.

Je kunt de waarheid niet verkondigen (Maurits Chabot Volkskrant 22 augustus 2020 Opinie p. 27):
Freek de Jonge (75) veranderde van mening over de waarde en waarheid van zijn kunstenaarschap.
Nieuwe standpunt
‘Waarheid is relatief en diffuus, het idee dat iets onomstotelijk waar is kan overboord en ‘het absolute’ bestaat niet. Mensen als Trump zeggen tegen serieuze journalisten dat ze domme vragen stellen omdat ze alleen nepnieuws volgen. Instituten en principes worden ondermijnd en de verwarring is groot. Dat leidt tot polarisatie: het moment waarop niet meer begrepen wordt wat het misverstand is. Voor mij persoonlijk bleek het idee dat je de waarheid kunt verkondigen onwaar. Ik dacht dat de boodschap die ik met mijn werk uitdroeg groot, goed en belangrijk was, maar dat viel wel mee. De hoogmoed is niet voor de val gekomen, maar die heb ik wel losgelaten. Het ergste is nog dat de waarheid niks oplost. Misschien verloochen ik mijn verleden wanneer ik stel dat niets waar is; mijn boodschap was
jeugdige overmoed, op zijn zachtst gezegd. Maar hoe zou de wereld eruitzien zonder jeugdige overmoed?’

De ‘theorie van alles’ heeft op het grote Hermetische axioma betrekking. De hermetische visie op God, mens en kosmos.

De oplossing van het vraagstuk waarmee de bewustzijnsevolutie of de natuurwet van cyclisch, evolutionair scheppen zich bezig houdt is al millennia bekend. De wisselwerking, de wederkerigheid tussen geest en materie is een medaille met twee kanten, waarop zowel het Zelf-eon van Jean Charon, de bewustzijnsevolutie als de evolutietheorie van Darwin (Intelligent Design en Darwinisme) van toepassing zijn. De bewustzijnsevolutie, de ziel, de kern van de mens heeft op de absoluteRuimte en Tijd’ (Einsteins kosmische Geest!, singulier punt), de absolute existentie betrekking, daarentegen de evolutietheorie op de relatieve ‘Ruimte en Tijd’, de relatieve existentie. De kwintessens van dit verhaal draait echter om survival of the fittest. Het dilemma van het leven ligt besloten in: Waar kiezen we nu voor? Het brengt de kwintessens, de moraal van dit verhaal tot uitdrukking. In de absolute ‘Ruimte en Tijd’ ontstaat er een potentiaalverschil van nul. De potentiaal op een plaats is een natuurkundige grootheid die op een bepaalde manier samenhangt met de kracht die een deeltje op die plaats ondervindt.

Het brengt de kwintessens, de moraal van het verhaal tot uitdrukking. Het is de bindende factor tussen individu en collectiviteit, tussen de 'microkosmos en macrokosmos'. De kwintessens draait echter om survival of the fittest. Het dilemma van het leven ligt besloten in: Waar kiezen we nu voor?

Daniel Ofman benadert in zijn boek Bezieling en kwaliteit in organisaties de samenwerking tussen mensen vanuit het gezichtspunt van de organisatiecultuur. In het Nawoord blijft Jaap Voigt stilstaan bij een belangrijk aspect dat in het boek van Ofman niet aan de orde is gekomen, namelijk het ‘alleen zijn’ en het lijden dat daarmee gepaard gaat. Met dit onderwerp wordt het hart geraakt van de relatie tussen de weg van de individuele mens en de weg van een collectiviteit als een organisatie.
Jaap Voigt heeft onder meer het boek Dao De Jing van Laozi uit het Chinees vertaald.\\
In het leven gaat het om het nemen van de juiste beslissing op het juiste tijdstip en de juiste plaats, maar daarentegen kan de mens het tijdstip en de plaats waar hij geboren wordt niet kiezen. Elke beslissing vindt in het nu, in een split second plaats. Het leven bestaat alleen in het eeuwige nu. Waar kiezen we, bewust of onbewust, voor in het leven?

Wetenschappers als Ronald Plasterk, Gerard ’t Hooft, hersenwetenschappers als Dick Swaab en Victor Lamme fixeren zich op een kant van de medaille, het fysieke lichaam. Het nieuwe inzicht van deze wetenschappers is dat er volgens hen geen relatie tussen lichaam en geest bestaat. In de Nederlandse politiek is het eenzijdige marktdenken dominant geworden. Of met andere woorden zijn politici en wetenschappers bereid over hun eigen schaduw te springen? Het aforisme van Linette Schuijt Organisatieadviseurs moeten zich opnieuw uitvinden. Of zichzelf opheffen. geldt ook voor politici Politici moeten zich opnieuw uitvinden. Of zichzelf opheffen. De paradigmawisseling van Linette Schuijt sluit op het rapport 'E i V' aan.

Nederlandse neurowetenschappers, de fysici Dick Swaab en Victor Lamme behoren tot de overtuigde sciëntisten. Al vindt de metafysica, de geestkunde dat een ‘metafysisch’ denken over de mens, het erkennen van de monadische essentie ,de interdisciplinair aanpak, meer perspectief biedt om de wereldvraagstukken op te lossen.

Om de kool en geit te sparen zijn er minder geitenpaadjes nodig wanneer bewust voor de Derde Weg van Benjamin Barber wordt gekozen. Het is mogelijk de Derde Weg van Benjamin Barber met behulp van het 5D-concept, een paradigmawisseling weer te geven. Het biedt een kader voor ‘We hebben een nieuwe deal nodig’ van Barbara Ehrenreich, ‘De nieuwe mens stemt mij hoopvol’, de behoefte aan gedragsverandering van Edy Korthals Altes, moderniteit als nieuw beschavingstype van Wim Couwenberg, 21 lessen voor de 21e eeuw van Yuval Noah Harari en Donuteconomie van Kate Raworth.

Het citaat De geschiedenis leert ons uiteindelijk alleen dit, dat de mensen niets uit haar willen leren.van Friedrich Hegel is complementair, staat tegenover Er is niets nieuws onder de zon, het zelfreinigende vermogen. Friedrich Hegel is nog steeds actueel. Dat we te weinig lering trekken uit het verleden maakt ons mede schuldig.

Zo Albert Einstein een bewonderaar is van Baruch de Spinoza, zo was eerder Christiaan Huygens een bewonderaar van Rembrandt van Rijn. Het boek Het land van Rembrand (1882-1884), studiën over de Noordnederlandsche beschaving in de zeventiende eeuw van Cd. Busken Huet belicht een boeiend stukje geschiedenis en verwijst in zijn boek onder meer naar Christiaan Huygens en de rederijkers. Rederijkers waren amateur-dichters en voordrachtkunstenaars die bij elkaar kwamen om gedichten, verhalen en toneelstukken voor te dragen. Frans Hals maakte deel uit van de Haarlemse rederijkerskamer De Wijngaardranken.

Eckhart Tolle: Iedere handeling die vanuit het nu ontstaat, zal precies juist zijn.
Eckhart Tolle (PRANA nr. 176 dec/jan 2009): Ego verbreekt de natuurlijke gegevenheid van ‘eenheid, heelheid, een Zijn, verbonden Zijn’ en schept de illusie van afgescheidenheid. Dit vanuit het subject-object bewustzijn opererende ‘ego’ is de kern van ons lijden.

Anna Lemkow toont in haar boek Het Heelheidprincipe de 'Hoofdroute' (diagram op blz. 145), van 'Boven naar Beneden' de verbinding (religare) tussen elementaire deeltjes en biosfeer, de Axis Mundi tussen Aarde en Hemel, de Complementariteit. In het oude India was het geslachtsdeel, de fallus, Liṅga (Sanskriet), de Staf van Hermes het symbool van abstracte schepping, namelijk vruchtbaarheid. Hoe met het ontbrekende puzzelstukje, in verbinding te komen was in de Bhagavad Gita al bekend. De inzichten van Rutger Bregman, Samuel Lee, Mathijs Bouman, Damiaan Denys en Stephen Sanders vullen elkaar aan, zijn interdisciplinair.

Gedachte-experiment op basis van de eerder genoemde vijf kenmerken, de persoonlijkheidsdimensies, de Big Five kunnen we zeggen: Jezus was een mystieke intellectueel, een rechtvaardige wijze, die met hart en ziel, met moed en bedachtzaamheid koos voor welzijn en welvaart van de mensheid.
Het Ether-paradigma maakt het mogelijk dit op het 5D-concept gebaseerde gedachte-eperiment te onderbouwen.

Montesquieu sprak van een driedeling van de staatsmacht: de Trias politica. En er is een vierde macht: de macht van de burgerlijke zelfbeheersing in filognosie. Die relativeert de staatsmachten en maakt ze minder dwingend. Wanneer iedereen zich netjes aan de wet houdt ontstaat er op aarde net als in de hemel een volmaakte werkelijkheid. Dit wordt ook door de weegschaal van Vrouwe Justitia, de godin der gerechtigheid, uitgedrukt. Er is bij volledige balans van de weegschaal geen zwaard, geen straf nodig.

Haarkloverij om het gebed bij uitstek (Peter de Graaf Volkskrant 18 december 2017 p. 15):
Katholiek en protestantse versie
Het Onze Vader (of Paternoster) is het bekendste en meest verbreide gebed van de christelijke kerken.
Gemiste kans
Waarom toen niet gekozen is voor de Franse variant (laat ons niet in beproeving komen), is onduidelijk. De kritische theoloog, dichter en liturgievernieuwer Huub Oosterhuis vindt het een gemiste kans dat de RKK bij die gelegenheid niet meteen duidelijkheid heeft geschapen. Hij oppert om van de zesde bede te maken: 'Houd ons staande in de beproeving.'

Mensen boven kunnen niet zonder meer uitmaken wat mensen beneden moeten denken. Het is niet mogelijk de éne werkelijkheid door juridische haarkloverij vast te stellen.

Als de persoonlijkheden (lagere manas of stoffelijke denkvermogen) uitsluitend door hun hogere alter ego’s zouden worden geïnspireerd en verlicht, dan zou er weinig onvolmaaktheid in de wereld zijn (H.P. Blavatsky Een toelichting op de De geheime leer: stanza’s I-IV p. 60).

Volgens Blavatsky gaat de Natuur in al haar manifestaties meetkundig te werk. In het boek Ethica wordt Spinoza’s denken "in meetkundige trant uiteengezet".

Wat Blavatsky (Deel I p. 714) toevoegt is dat niet karma beloont of straft, maar wij belonen of straffen onszelf, al naar gelang wij met de natuur samenwerken en door middel van haar handelen, en ons houden aan de wetten waarop die harmonie berust, of – die wetten overtreden.

Vyâsadeva (Vyasa) Bhagavad Gita
Hoofdstuk 2 De zaken op een rijtje zetten - vers 20:
(20) Derhalve, om het maar eens duidelijk te stellen: feitelijk begon je nooit met leven noch zal je er ooit mee ophouden te leven; je werd nimmer geboren, noch zal je ooit echt sterven. Evenzo reïncarneer je ook niet in dat opzicht; de ziel zoals die is, wordt nooit geboren, is eeuwig en constant. Hij is er vanaf de eerste dag van de schepping en hij houdt nooit op te bestaan als het lichaam zijn einde vindt.
Hoofdstuk 4 Het bewustzijn verenigen in het brengen van offers en in filognosie:
(7)
O zoon van Bharata, waar en wanneer er ook maar een afname is van de rechtschapenheid en het onrecht overweegt, manifesteer ik mezelf op dat moment.
(8) Opdat zij die dorsten naar de waarheid een leven mogen hebben en de onverlaten een halt wordt toegeroepen, verschijn ik generatie na generatie ten tonele met de bedoeling de weg van de menselijke principes van de waarheid, de zuiverheid, de boete en het geweldloze mededogen opnieuw te vestigen.

Wim van den Dungen boek Levensboom (Sepher Yetzirah):
Deze Naam (YHVH) verdeelt het licht. Dit betekent dat T een 'universele sleutel tot creativiteit' is. Dit betekent dat Tetragrammaton een 'universele sleutel tot creativiteit' is. Een 'getetragrammatoniseerd' bewustzijn is een 'Goddelijk bewustzijn'.
Indien we 'sepher' met ruimte en 'sephar' met tijd vergelijken, dan betreft 'sippur' (of 'communicatie') de 'quintessense' of 'vijfde dimensie' (in De Geheime Leer: Sepher, Saphar en Sipur of ‘door middel van getal, getallen en getelden’) en sluit op hoofdstuk 13 De kenner, het gekende en de kennis (knower, knowing, and known) van de Bhagavad Gita aan.

De oplossing, die Amanda Gefter voor het verenigen van de relativiteitstheorie en kwantummechanica aanreikt staat beschreven op p. 494/495, de H-toestand, die zo mooi volgt uit de drie vanouds bekende natuurwetten. De eerste sleutel was de tweede wet van de thermodynamica. De tweede sleutel van verandering was het doorbreken van symmetrie. De derde sleutel was de kwantummechanica. Volgens de wetten van de kwantummechanica ‘kan niets in het universum een perfect gedefinieerd energieniveau hebben. Zo is het ook met de H-toestand. De onzekerheid eist dat de H-toestand zijn homogeniteit loslaat.’
Amanda Gefter schrijft op p. 247 dat de snaartheorie was een aantrekkelijk idee, maar binnen een paar jaar was door de succesvolle ontwikkeling van QCD (kwantumchromodynamica) alle belangstelling van snaren uitgewist en bevestigt daarmee de mening van de Nobelprijswinnaar Martinus Veltman: De snaartheorie is een religie en daarom irrelevant voor de wetenschap. Hij stelt ook dat de snaartheoretici: decennialang doorrommelen met een theorie die geen contact maakt met de werkelijkheid. Wel is de C-, P- en T-symmetrie van Martinus Veltman relevant of zoals Amanda Gefter stelt (p. 195): 'CPT-symmetrie onthult een diepe relatie tussen de structuur van de ruimtetijd en de structuur van de materie.'

Om de huidige tijdgeest te verklaren zijn er gelukkig steeds meer wetenschappers die naar het oeroude inzicht ‘Geest - Ziel - Lichaam’ terugkeren. Er blijft behoefte aan een nieuw gezichtspunt zoals paus Franciscus, Alessandro Baricco en Alexandria Ocasio-Cortez beschrijven op het morele kompas (balk en splinter, Gouden kalf en zondebokmechanisme). Of kan alleen kunst ons nog redden?
Meta-leren,
bewustzijn van bewustzijn, het reflexieve zelfbewustzijn maakt leren mogelijk.
Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien dat het er nog steeds gaat om de regels van het spel van het wederzijds respect, Ethic of reciprocity - de
Gulden Regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander. - , er is niets nieuws onder de zon. Of anders gezegd het nieuwe paradigma is analoog aan het oude paradigma.

De hamvraag is hoe sterk is het zelfreinigende vermogen van politici in het Westen? Het zelfreinigende vermogen heeft op de levenslessen van Johan Witteveen betrekking. Door de goddelijke geest in ons leven meer tot uitdrukking te brengen, leveren we schonere energie en dragen op deze manier aan een duurzame samenleving bij. Of met andere woorden Practice What You Preach. Het is de ziel, die de balans tussen Lichaam en Geest kan herstellen.

Stephen Sanders legt in zijn recensie van het boek Coetzee, een filosofisch leesavontuur van Hans Achterhuis de nadruk op de wederkerigheid tussen Leraar en Leerling, de perennial philosophy van Aldous Huxley.

Het volmaakte getal 10 (1 + 2 + 3 + 4) wordt in de metafysische wereld verzinnebeeld door de 4 of de Tetraktys. Het laat zien dat er aan de wereld van de eeuwig wederkerende verschijnselen (Aldous Huxley: ‘perennial’, Friedrich Nietzsche: ‘ewige Wiederkehr’), een eeuwige natuurlijke ordening, een blauwdruk (factorelement, natuurconstante?) aan ten grondslag ligt. De Triade, de triniteit vormt de natuurlijke eenheid 'Ruimte, Materie en Tijd' en de Tetrade vormt de natuurlijke selectie. Bij de natuurlijke selectie gaat het primair om de context 'Uw wil geschiede'. Richard Dawkins heeft gelijk wanneer hij stelt dat het bij levensprocessen om natuurlijke selectie gaat. Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de kwintessens van het verhaal echter gelijk blijft. De structuur van de eeuwige wederkeer impliceert een Droste-effect. Dit proces van zelfverwijzing heet Recursie.

Geest en lichaam zijn de twee complementaire kanten van een medaille, die beide de kwintessens van de éne werkelijkheid, de relatie tussen de microkosmos en macrokosmos tot uitdrukking brengen. Deze relatie heeft betrekking op Zo boven, Zo beneden, top down en bottom up, hemel en aarde, deductief en inductief. Een organisatie, een multiculturele maatschappij bestaat uit een verzameling mensen. Het rapport ‘E i V’ gaat er daarom van uit dat de eigenschappen van een persoon in de kenmerken van een organisatie worden weerspiegeld. Dit geldt ook vice versa. Een persoon heeft een persoonlijkheid, terwijl bij een organisatie over een organisatiecultuur wordt gesproken. De problemen die we veroorzaken en de oplossingen die we bedenken blijven uiteindelijk allemaal mensenwerk. Uiteindelijk draait het om hoe creëren we een gezonde, vitale maatschappij.

Om levensovertuigingen in een bredere context te plaatsen kan het moreel kompas worden gebruikt. Dit denkmodel vormt een schakel om de zienswijzen van Lao Zi, Heraclitus, Pythagoras, Plato, Jezus, Hegel, Spinoza, Blavatsky, Nietzsche, Jung, Assagioli, Goethe, Richard Wilhelm, Heidegger, Wittgenstein, Rudolf Steiner, Sri Aurobindo, Krishnamurti, Foucault, Habermas, Ken Wilber en Sacks te verbinden, een paradigmawisseling, een nieuwe visie op de werkelijkheid te scheppen.

Mystici hebben beter begrepen dan politici, hoe de wereld, de éne werkelijkheid echt in elkaar zit. Maar de moraal van het verhaal is dat in elk mens schuilt ook een politicus. Het gaat er uiteindelijk om regisseur te worden van je eigen leven. Aleid Truijens heeft gelijk om kinderen zelf kritisch te leren nadenken en helpen, dat ze zelf hun ‘basiswaarden’, hun morele kompas ontwikkelen.

Net zoals Frans Timmermans als een wolf in schaapskleren kan worden gesymboliseerd, tonen de boeken van J.M. Coetzee nieuwe versies van universele oeroude verhalen.

Klaas Knot laat zien dat er met name voor onze jongeren van een casinopensioen kan worden gesproken. Het inzicht van Jiddu Krishnamurtie leert hoe het balansmechanisme in de financiёle sector kan worden hersteld.

Het zal duidelijk zijn dat het zelfreinigend vermogen van het grootkapitaal voor verbetering vatbaar is. Sinds de scheiding van kerk en staat in Nederland in 1795 door de Fransen werd ingevoerd heeft de Staat de besturing van Nederland geleidelijk geheel overgenomen. Of met andere woorden de invloed vanuit Rome is geleidelijk door Den Haag en later door Brussel, lees het grootkapitaal overgenomen. In de 21 eeuw komt het verbinden van de twee kanten van één medaille, het bevorderen van de innerlijke harmonie (wet van harmonie) centraal te staan. Om harmonie te bereiken vormt de psychosynthese van Roberto Assagioli als het ware de Derde Weg tussen de geestesdrift van Carl Jung en de seksuele drift van Sigmund Freud.

Het geheime wapen van Mark Rutte, het retorische foefje, het verhullende taalgebruik is ook in China bij Wang Qishan bekend. Volgens Mark Rutte zijn we op aarde om het CPB te verslaan. Moet Rutte nu gaan somberen? (Peter de Waard Volkskrant 7 juni 2016 p. 25):
In april 2013 zei premier Rutte tegen de natie dat er niet zo moet worden gesomberd en gemopperd. 'We moeten een nieuwe auto kopen, of een nieuw huis. Dan kunnen we met elkaar het CPB verslaan', zo zei hij.
Uit de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat de extra bestedingen vooral gaan naar zaken die direct met de hausse op de huizenmarkt hebben te maken, zoals meubels, gordijnen, badkamers en andere zaken. De modebranche merkt er bijvoorbeeld niets van.
Misschien wordt het tijd de rollen om te draaien en moet Rutte gaan somberen.
Regeren is tenslotte vooruit zien.

Openbaring 22:13 Ik ben de Alfa, en de Omega, het Begin en het Einde; de Eerste en de Laatste.

Homo sapiens, elk mens, To be, or not to be; that is the question, elk verhaal, elk artikel, gaat wiskundig uitgedrukt van 0 naar 1, van begin naar einde, van alfa naar omega. We zullen het echt zelf moeten doen.

Erdal Balci verwoordt het inzicht dat in het onderzoeksrapport 'E i V' naar voren komt.

Entropie wordt in de tweede wet van de thermodynamica behandeld, maar kan niet los worden gezien van het begrip negentropy dat door Erwin Schrödinger in zijn boek What Is Life? voor het eerst is geïntroduceerd. De onderliggende oorzaken van de financieel economische crisis hangen samen met een absolute en eeuwige wet, de law of one Zaaien en Oogsten (KARMA). De theosofie gaat ervan uit dat er een rechtvaardigheidsmechanisme (zelfreinigend vermogen, wet van vergelding) in het universum zit ingebakken. De wet tot behoud van energie speelt daarbij een cruciale rol.

Het leerproces op aarde was al bekend bij Socrates en Plato, maar ook al bij Zarathoustra en Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita (Tegenstellingen, 5D-concept en Ethisch reveil). Zonder te streven naar waarheid en rechtvaardigheid is een duurzame vrede niet mogelijk. Dus door waarheid en rechtvaardigheid centraal te plaatsen is een betere risicobeheersing mogelijk. De Bhagavad Gita beschrijft al hoe we onze hartstochten kunnen beheersen, de contouren van de unificatietheorie. Of met andere woorden de Bhagavad Gita laat al zien dat, de ‘Grondtoon van de waarheid’, de verborgen 5e dimensie, die aan de schepping, de Éne werkelijkheid ten grondslag ligt al millennia bekend is. Om in het universum de Éne werkelijkheid te illustreren wordt van de 'Hoofdroute' gebruik gemaakt.

Étienne de La Boétie behandelt de hamvraag waar komt die gehoorzaamheid vandaan. Dus waarom zijn mensen bereid het spel mee te spelen? Om de hokjesgeest in de maatschappij op te lossen is bewustzijnsverruiming, met behulp van de Heilige Geest nodig. De natuur streeft naar evenwicht. De blauwdruk, het Onkenbare, zorgt voor evenwicht tussen Ruimte en Materie. De balans van de ‘weegschaal’ ontstaat door tegenwicht. Het terugkoppelingsmechanisme maakt het mogelijk het evenwicht te herstellen. Maar feedback kan ook de onbalans versterken. Het is onze vrije wil die aan de integratie (synthese) en desintegratie, tussen het hemelse en het aardse (goed en kwaad), sturing geeft.

Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam.

De Gulden middenweg van Aristoteles sluit naadloos op de Gulden middenweg van het Boeddhisme aan. Met behulp van de Middenweg, de route van het Eenheidsbewustzijn is het mogelijk de paradox tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang van politici te doorbreken.

De weg van het midden (Rohit Mehta Theosofia juni 2015 p. 70,71):
Rohit Mehta schreef boeken en artikelen over theosofie en meditatie en gaf wereldwijd lezingen. In het Nederlands verschenen Zoek naar de Weg, over Licht op het Pad en De Scheppende Stilte over De Stem van de Stilte (UTVN Lotusreeeks 1). Dit artikel is een bewerkte samenvatting van een voordacht voor de conventie in Adyar in december 1956.
De ‘weg van het midden’
Om de aard van de
‘weg van het midden’ te kunnen begrijpen, moet men zich terdege rekenschap geven van het pad der uitersten en van alles wat dit inhoudt … Het denken werkt in de sfeer van ; de hele structuur van kennis is opgebouwd uit processen van vergelijking en tegenstelling. Hiervoor moet het een norm of maatstaf aanhouden, met andere woorden: het moet een vast punt hebben, waaromheen het de schemata van kennis kan construeren. Dit is zijn ideatie, zijn ideaalmodel, waarmee het kan beoordelen en waarderen. Datgene wat met deze norm overeenkomt noemt men goed en wat er niet in past is fout, of slecht …
Bewustzijnsontwikkeling door conflicten
Elke wijziging in het bewustzijn, elke verandering van denken is een beweging in de sfeer van tegenstellingen. Deze beweging van de ene tegenstelling, of het ene uiterste, naar een andere is het proces waardoor het bewustzijn groeit en ontwikkelt.
Dit ontwikkelingsproces is eindeloos, want elk bereikt eindpunt vormt op zijn beurt weer een beginpunt van waaruit een nieuw ontwikkelingsproces aanvangt. These en antithese, stelling en tegenstelling, zijn de beide polen in het denken. Zelfs wanneer een synthese is bereikt, wordt die ook weer een stelling die zijn eigen tegenstelling oproept. Het proces van bewustzijnsontwikkeling houdt zo in wezen een conflict van tegenstellingen in.

De 'Hoofdroute', het Meta-leren , (waarheidsvinding) heeft betrekking op de verborgen 5e Dimensie, de verticale as, de Axis mundi, Derde Weg van Benjamin Barber, de Staf van Hermes, de gouden keten van Homerus, de staf van Mercurius, Sutratman (levensdraad), draad van Ariadne, Caduceus, Levensladder, Esculaap, de kosmische Lichtzuil en ook de Middenzuil van de levensboom.
De Staf van Hermes wordt beschouwd als de sleutel en de weg van persoonlijke (spirituele) ontwikkeling.
De
“staf” (p. 96) waarmede het goddelijke kind de volkeren zal hoeden, is natuurlijk de caduceus van Hermês, de voorbeeldige schaapherder van de zielen. In de oudere mythologie vindt men deze magische staf in de hand van Neb, de God van wijsheid en “de bewaarder van de scepter van kracht”.

Wederkerigheid (golf-deeltje dualiteit) is analoog aan het begrip periodiciteit in de esoterie. Een duurzame en sociale wereld van Kate Raworth is niet nieuw, maar heeft betrekking op de complementariteit tussen de levensboom en de boom van goed en kwaad in Genesis 3 22, maar ook op het boek Als jouw leven een cirkel is, waar sta je dan? van Inez van Oord. Het universele mechanisme dat aan deze wederkerigheid ten grondslag ligt wordt door het antropisch principe, de passiviteit van de natuurconstanten tot uitdrukking gebracht. De passiviteit van de natuurconstanten in ons heelal staat tegenover de groepsdynamiek in een organisatie, de groepsdynamiek in de samenleving, binnen een natiestaat en buiten een stelsel van natiestaten. De multiculturele samenleving is niet mislukt, we zijn pas net op weg naar universele broederschap.

Het onderzoeksrapport 'E i V' plaatst de relatie tussen 'Slachtoffers en Daders' in het licht van de evolutie van de mensheid, antropogenese (hominisatie). Met zijn pamflet beoogt Gustaaf Peek het cultuurmarxisme te bestrijden

In de geglobaliseerde politieke werkelijkheid blijft een ‘vijand’, het normen en waarden mechanisme, op de loer liggen. Op de vrije markt regeren vraag en aanbod, koper en verkoper. Wanneer er knollen voor citroenen worden verkocht, het vertrouwen wordt beschaamd spreken we van slachtoffer en dader. Het gaat volledig mis, er ontstaat een breuk wanneer extremen van het kapitalisme gaan overheersen, de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden, het gedrag wordt amoreel.De geschiedenis leert dat personen als Socrates en Jezus Christus, die aan de kant van het volk staan, juist het slachtoffer worden van een politieke moord. Als het slecht gaat zoeken de ‘daders’ een ‘zondebok’. Om zelf buiten schot te blijven treedt het oeroude zondebokmechanisme in werking. Juist diegenen die niet corrupt zijn worden opgeofferd.

De liberal arts-opleiding (Zeven vrije kunsten), die Casper Thomas heeft gevolgd brengt je dichter bij de waarheid.

Zeer discutabel is de rol van Goldman Sachs in het economische verkeer, lees autoritair kapitalisme. De overstap van Barroso naar Goldman Sachs illustreert dat het niet eenvoudig is de eenzijdige top down focus van carrièrepolitici te doorbreken. Politicals worden vaak niet gekozen om hun inhoudelijke kennis, maar om hun netwerk. Het gaat dus in de eerste plaats om de kwaliteit van professionals die in staat zijn om complexe vraagstukken op te lossen.

De controverse tussen wetenschappers komt in het debat tussen Mark Rutte en Sybrand Buma naar voren. Het verkooppraatje van Mark Rutte, het in de uitverkoop gooien van onze economie is op het gezichtspunt, het rücksichtslose individualisme van Ayn Rand gebaseerd. Terwijl de dominee in Sybrand Buma op het gezichtspunt van Pythagoras, Plato en H.P. Blavatsky voortborduurt. Of met andere woorden het 'Mind over Matter', dat bij Pythagoras al bekend was staat tegenover het 'Matter over Mind' van Ayn Rand.

Wat als de euro verdwijnt? (Maarten Schinkel NRC 19 oktober 2018):
Als de gemeenschappelijke munt ten onder gaat in ruzie, bezwijkt in 2022 ook de Europese Unie. Maar de noordelijke landen gaan door.
De populisten
Opmerkelijk, bedacht Kleiterp zich na de bijeenkomst, terwijl de fysiotherapeut zijn werk deed. Zei voorzitter Barroso van de Europese Commissie lang geleden, kort na de introductie van de euro, niet dat de munt incompleet was en onvolkomen, en dat er een crisis nodig zou zijn om hem te vervolmaken? Dat was cynisch. Te cynisch. Maar het was ook profetisch.
De eurocrisis en het Schisma daarna hadden Europa op een verre achterstand gezet van China en Amerika. Het zou lang duren voordat die was ingelopen, als dat nog zou lukken.
Terwijl haar schouders pijnlijk onder handen werden genomen kon de onderminister een glimlach toch niet onderdrukken. De politieke stroming die destijds de ‘populisten’ werden genoemd streefde in tal van eurolanden met succes naar het afschaffen van de euro. Het Schisma volgde. En nu, zoveel jaren en crises later, was het uiteindelijke resultaat de Verenigde Staten van Europa, met een gemeenschappelijke munt. Precies datgene wat zij destijds verfoeiden.

Frits Bolkestein heeft gelijk wanneer hij stelt: In der Beschränkung zeigt sich der Meister. Hij heeft ongelijk wanneer hij vindt dat politieke filosofen altijd achter op de geschiedenis en de politieke ontwikkelingen lopen.
Bolkestein is het niet eens met Benjamin Barber en Hans Feddema die een Derde Weg, lees een paradigmawisseling proberen te vinden die noch jihad noch McWorld is. Maar die Derde Weg is er niet volgens Bolkestein: McWorld is namelijk onlosmakelijk met de democratie verweven.

Het realistische midden van René Cuperus heeft op de eerste apocalyps, het Anti-darwinisme (Religie, Geestkunde, alfamannetjes), de tweede apocalyps Darwinisme (Wetenschap, Natuurkunde) en de derde apocalyps Filosofie (Zielkunde, Probleem van het ego) betrekking. Om de realiteit te duiden vervallen te veel redacteurs in de obsessie met de actualiteit. Een samenleving moet beducht zijn op mogelijk onheil en ooit waarschuwde de dorpsomroeper met luide stem op het plein als er gevaar dreigde.

Public Work of the Theosophical Society (Pablo Sender):
In an article by Cristian Conen, published in The Theosophist in December 2014, he began to examine the work of the Theosophical Society (TS) based on ideas expressed by the late International President, Radha Burnier. Continuing this inquiry, particularly in connection with work in the field of spiritual education, we may ask: what kind of public programmes should TS offer in order to help the spiritual growth of humanity?
TWO EXTREMES
My work for the Society has provided the opportunity to present programmes in different countries and cities, interacting with members from many Theosophical branches. In doing so, I have seen a variety of approaches to TS work and different ways in which members are responding to the challenges they encounter. To illustrate, there are two attitudes representing the
opposite ends of the spectrum of responses I have observed. Different groups tend to lean towards one direction or the other, some of them actually getting quite close to either of the extremes. When we are too close to an extreme, we are in danger of getting too far off-track, thus losing our way. If we are going to accomplish the aims of our organisation, it is important to strive to find the highly desired, though equally elusive, middle path.
THE ORIGINAL EXPERIMENT
An outsider reading this description of the different approaches existing within the Society could naturally ask — how can these two
opposite attitudes find room in a single organisation? This is due to a rather unique feature of the Theosophical Society, which, according to one of its Inner Founders, was established as an ‘experiment’ for which most of the Mahatmas seemed to think humanity was not yet prepared. Before the founding of the TS in 1875, the model followed by most spiritual traditions was to develop around a central figure or figures, and the purpose of the movement was to spread a particular body of teachings.

Het programma Buitenhof 27 maart 2016 gaat over hoe je tussen 'Wij en Zij', 'Slachtoffer en Dader', 'Heer en Slaaf' het kwaad in de wereld het beste kunt bestrijden. De Westerse beschaving, de Westerse cultuuroverdracht is aan verval onderhevig. De intellectuele technocraat Dijsselbloem vertolkt in het debat met de hoogleraar Arjo Klamer de neoliberale agenda. De dominante visie, het materialistische paradigma geldt zowel in de wetenschap als in de politiek.

Om de waarheid dichter te benaderen maken zowel Amanda Gefter, als Trudy Dehue en Marja de Vries van de metafoor van de olifant gebruik. In de theosofie is het ‘menselijk tekort’ (‘Goed en Kwaad’) juist de grondslag voor de ‘menselijke evolutie’.

Pim van Lommel boek Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaring
236: Om de relatie tussen bewustzijn en hersenen te kunnen begrijpen maakt Pim van Lommel gebruik van non-lokaliteit, complementariteit van golf en deeltje, verstrengeling en een non-lokale ruimte met waarschijnlijkheidsgolven.
302: Hoofdstuk 15 Er is niets nieuws onder de zon - werkt het thema ziel (psyche) al uit.

De status-quo in de wereld geeft het collectieve karma weer. Het individuele karma van Zaaien en Oogsten maakt het mogelijk om de onbalans te herstellen.

De I Tjing (I Ching) kent het raamwerk van 8 bij 8, de 64 hexagrammen. Deze supersymmetrische systemen hebben gemeen dat ze zowel op micro - als op macroniveau levenscycli, transformatie -, bewustwordings -, leerprocessen in kaart brengen. Om het leerproces, ‘de theodiceevraag’, de relatie tussen het individuele - en collectieve karma, het fenomeen van op – en neerwaartse causatie te duiden, zie bijvoorbeeld:
H.P. Blavatsky boek De stem van de stilte
Fragment II De Twee Paden
29: Zult u zich van handelen onthouden? Op die manier zal uw ziel haar vrijheid niet verwerven. Om nirvana te bereiken moet men tot zelfkennis komen, en zelfkennis is het kind van liefdevolle daden.
31,32: Maar als de ‘leer van het hart’ voor u nog te hoog is gegrepen, als uzelf hulp nodig heeft en bang bent anderen hulp te bieden, wees dan tijdig gewaarschuwd, u met een schuchter hart: blijf tevreden met de ‘leer van het oog’ van de wet. Blijf hopen. Want als u het ‘verborgen pad’ ‘vandaag’ niet kunt betreden, ligt het ‘morgen’24 binnen uw bereik. Leer dat geen poging hoe gering ook, hetzij in goede of verkeerde richting, uit de wereld van oorzaken kan verdwijnen.
(24) ‘Morgen’ betekent in het volgende leven of in de volgende incarnatie.
32: U kunt op deze ‘dag’ uw kansen scheppen voor uw toekomst. Tijdens de ‘grote reis’25 brengen de oorzaken, elk uur gezaaid, ieder haar oogst van gevolgen voort, want in deze wereld heerst strikte rechtvaardigheid. Met de machtige beweging van haar nooit-dwalende werking brengt ze aan stervelingen levens van geluk of tegenslag, het karmische kroost van al onze vroegere gedachten en daden.
(25) De ‘grote reis’ of volledige cyclus van bestaansvormen in één ‘ronde’.
36:
De weg naar uiteindelijke vrijheid ligt in uw ZELF.
Fragment III De Zeven Poorten
53: Als u niet door deze wilt worden verslagen, moet u uw eigen scheppingen onschadelijk maken, de kinderen van uw gedachten die ongezien en ongrijpbaar om de mensheid zwermen, het kroost en de erfgenamen van de mens en zijn aardse uitspattingen.
U moet de leegte van het schijnbaar volle, de volheid van het schijnbaar lege onderzoeken. Onverschrokken aspirant, kijk diep in de bron van uw eigen hart en geef antwoord. Kent u de vermogens van het zelf, u die uiterlijke schaduwen waarneemt?

Wat gebeurt er na de dood?
Wedergeboorte of reïncarnatie
Een belangrijk verschil met het christendom, ook met de islam, is het geloof in reïncarnatie, waar overigens ook Plato over schrijft: na een oordeel is er een herkansing. Dit oogt mij humaner en goddelijker dan een eeuwigdurende straf in de hel. De ziel is individueel en eeuwig. Al levend bouwt deze karma op, het ethische resultaat van je leven - doorgaans een mengeling van goed en slecht karma. Wat je aan "ongezuiverd karma" overhoudt na de dood, dit beïnvloedt de ervaringen erna en je volgende incarnatie. Dit gaat zo door tot je verlicht bent. Verzoening' en 'zuivering
In onze verzoeningsleer (die ik bepaald niet aanhang) herkent een boeddhist de opvatting dat een lijdend mens zijn lijden in meditaties 'kan opdragen ter zuivering van het karma van de medemens'. Dus het lijden van de een zuivert, indien aanvaard, het karma van de ander. De verzoeningsleer zegt dat het lijden van Christus de (erf)zonde(n) van de mensen heeft gewist en 'de dood heeft overwonnen - in de boeddhistische termen: dat hij ons (collectieve) karma heeft gezuiverd en zo de weg naar verlichting heeft geopend. De overeenkomst blijft frappant.

Mary Anderson De dood en de theosoof (Theosofia augustus 2012)
Kali Yuga – het ijzeren tijdperk – dat rond 3000 jaar voor christus met de dood van Krishna begon, in totaal 432.000 jaar duren, hoewel er zeker kleinere cycli van gouden, zilveren, bronzen en ijzeren tijdperken zullen zijn.
Bovendien moeten we ons realiseren, wanneer we nadenken over al het kwaad dat de natuur in deze tijd door mensen wordt aangedaan, dat vroeg of laat de aarde niet langer bewoonbaar zal zijn, tenzij er drastische maatregelen worden genomen of de natuur op tijd reageert en door natuurlijke catastrofes het aantal van haar kwelgeesten reduceert: aardbevingen, vulkanische uitbarstingen, overstromingen, epidemieën, hongersnoden enzovoorts. Het kan zijn dat de planeet niet langer in staat zal zijn het leven te ondersteunen.
Een andere factor is dat zij die verantwoordelijk zijn vroeg of laat vreselijke karmische schulden zullen moeten aflossen door zelf te lijden. Het gaat dan om hun verantwoordelijkheid voor misdaden tegen de mensheid (in het bijzonder tegen hen die hulpeloos zijn, zoals kinderen, mensen zonder opleiding, armen) en tegen de dieren.
Zijn de toekomstige omstandigheden op onze planeet niet afhankelijk van ons handelen nu? Krishnamurti herhaalde altijd: ‘Je bent zelf de wereld, you are the world.’ Karma is niet alleen individueel, maar ook collectief. Men zegt wel dat een volk de regering krijgt die het verdient, maar krijgen we niet ook het milieu en zelfs de wereld die we verdienen, in alle opzichten? Kunnen we proberen ertoe bij te dragen de wereld tot een zodanige plek te maken dat we er zelf graag in zouden willen leven en dat we ook onze geliefden er graag zouden willen laten leven, wanneer wij en zij daarnaar terugkeren? Er is aan dit alles ook een positieve kant. Het Kali Yuga, met al zijn kwellingen, beproevingen en ogenschijnlijk onoplosbare problemen, geeft mensen meer gelegenheden om te leren dan welk ‘gouden tijdperk’ ook zou doen. We leren ongetwijfeld sneller en diepgaander door lijden.
Men zegt wel: ‘Een mooi uiterlijk is niet belangrijk, je gedrag echter wel’ (handsome is as handsome does). We kunnen het ook omdraaien en zeggen: ‘Laat je gedrag overeenstemmen met je mooie uiterlijk’ (handsome does as handsome is) of, om een Franse uitdrukking te gebruiken: ‘noblesse oblige’, edelmoedigheid van karakter brengt verplichtingen met zich mee. De ware aristocraat is de aristocraat van de geest. We kunnen ons voorstellen dat de Mahatma’s zulke aristocraten zijn.

De leer van verlossing door persoonlijke verdienste en onzelfzuchtigheid is de hoeksteen van de leer van de Boeddha. Het huidige individuele zelfopofferende karma maakt het mogelijk het in het verleden collectief opgebouwde negatieve karma te helen.

Verscheidenheid en Eenheid in de creatieve evolutie, het durée van Henri Bergson staat tegenover de drie principes van Darwins biologisch algoritme. Volgens Darwin spelen er binnen het evolutionaire mechanisme drie principes, te weten variatie, selectie en reproductie een rol. De drie principes van Darwins biologisch algoritme hebben in het rapport 'E i V' op verscheidenheid, natuurlijke selectie en analogie (repeterende patronen) betrekking. In essentie draait het om de analyse van ons Mens-, Wereld- en Godsbeeld. De oplossing die de esoterie voor het theodicee vraagstuk aanreikt is dat de evolutie van het GODSBEGRIP gelijke tred houdt met de verstandelijke ontwikkeling van de mens zelf.

In het oeuvre van Blavatsky staat 'Geestdrift' voor 'Levenskracht'. Het gaat over het herstel van de natuurlijke orde naar geest, ziel en lichaam. De theosofie heeft, om het functioneren van de ziel te verklaren, de alfawetenschappen als vertrekpunt, de Geestkunnde en is op de kennis van profeten, mystici en zieners (rishi’s) gebaseerd. God staat voor iets dat alle denken te boven gaat. God staat voor wat absoluut transcendent en immanent is.

Fractale zelfgelijkvormigheid (‘Entropie en Negentropie’), symmetrie op elke schaal heeft op complementaire werkwoorden ‘Scheppen en Vernietigen’ (Hindoe-trimurti), ‘Zaaien en Oogsten’ betrekking. Het betekent dat we met de in het universum verborgen 5e Dimensie, de Triade terdege rekening dienen te houden. Tegenover de allesdoordringende levenskracht bestaat er op aarde de degeneratie. De eenzijdige focus van politici op de marktwerking en hun functies in lobbynetwerken hebben tot gevolg dat een grotere maatschappelijke tweedeling (degeneratie, desintegratie) is ontstaan.
Illustratief voor de
grotere maatschappelijke tweedeling is het boek This is London. Life and Death in the World City van Ben Judah (interview met Ben Judah Buitenhof 7 februari 2016).

Het eerste rapport Grenzen aan de groei van de Club van Rome markeert het begin van een chaotischer periode. In zijn boek het CHAOSPUNT laat Ervin Laszlo zien dat de integratie fase stagneert. Er zelfs van desintegratie, een ‘te verwachten’ chaospunt kan worden gesproken. De boeken die sindsdien van zijn hand zijn verschenen laten duidelijk zien waarom het gewenste effect nog niet is bereikt. De ongelijkheid in de wereld neemt toe. De holos-beschaving neemt duidelijker vormen aan wanneer aan de oude boodschap van rechtvaardigheid en gelijkheid door ons denken op grotere schaal inhoud en vorm wordt gegeven. De Club van Rome heeft met name het debat met betrekking tot de complexe relatie tussen het Welzijn en de Welvaart gestimuleerd en beoogt het korte termijn denken van een meerderheid van de politici te doorbreken.

De titel van het boek het CHAOSPUNT de wereld op een tweesprong van Ervin Laszlo wordt als actueel thema gebruikt. Het biedt een kader voor het formuleren van een kosmische visie (Ervin Laszlo boek Kosmische Visie Wetenschap en het Akasha-veld) op een oud vraagstuk.
144/145: De met de nobelprijs voor natuurkunde onderscheiden fysicus Manfred Eigen heeft aangetoond dat de vorming van suprasystemen onder invloed van auto- en kruiskatalytische cycli de grondslag vormt van de evolutie van alle levensvormen op aarde.
De fysisch chemicus en expert in de thermodynamica Ilya Prigogine werd onderscheiden met de Nobelprijs nadat hij de wijze waarop kruiskatalytische systemen tot de evolutie van complexe systemen leiden [en de theorie over het zelforganiserende karakter van het universum, vert.] had uitgewerkt.
De in het boek besproken perioden Mythos, Theos, Logos en Holos (p. 66/76) correleren met de vier yuga’s.
145: Fig. 7 brengt het Hermetisch Axioma Zo Boven zo Beneden; zo Beneden zo Boven (lees: binnen een natiestaat en buiten een stelsel van natiestaten) tot uitdrukking.

Het mechanisme achter de 'natuurlijke selectie' wordt door de Heilige tetraktys van Pythagoras weergegeven. De getallen van Pythagoras brengen een relatie, een specifieke categorie van betrekkingen tot uitdrukking. Pythagoras en Aristoteles maakten al van de getallensymboliek gebruik om aan een duurzame samenleving inhoud en vorm te geven. De telling toont een proces, een golfbeweging, het corrigeren van een evenwichtsverstoring. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper. De mens maakt deel uit van auto- en kruiskatalytische systemen (Ervin Laszlo lees: binnen een natiestaat en buiten een stelsel van natiestaten).

Het boek Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond (p. 166) verwijst naar de Russisch-Amerikaans socioloog Sorokin. Veel van de punten die op p. 167 worden vermeld komen overeen met de punten die Ervin Laszlo in zijn boek Het Chaospunt in hoofdstuk 3 noemt. Wat betreft het fenomeen ‘chaos’ heeft Sorokin de primeur. Het is Ervin Laszlo die opnieuw de stuwende krachten van chaos onder onze aandacht brengt.

Sociaal-economische vraagstukken rond 'Welvaart en Welzijn' liggen aan de botsing der culturen, het gesignaleerde onbehagen ten grondslag.

Welke psychische verdedigingsmechanismen worden gehanteerd om een confrontatie met de werkelijkheid te vermijden?

Het boek Psychosynthese van Roberto Assagioli laat duidelijk zien dat hij zich door de theosofie heeft laten inspireren. Zowel zijn moeder als zijn vrouw waren theosoof. De disidentificatie oefening van Roberto Assagioli is op het meditatie-diagram van Blavatsky gebaseerd. Meditatie is geen middel tot een doel. Zij is beide, ‘Middel en Doel’, ’Vorm en Inhoud’, het ‘Hoe en Wat’ (reciprociteit).

De 'Derde weg' heeft in het onderzoeksrapport 'E i V' op de relatie tussen 'Chaos - Gaia - Eros' en het Eeuwig 'Goede - Ware - Schone', op de synthese tussen 'vrouwelijk en mannelijke' energie (aantrekken en afstoten) betrekking.

Het morele kompas is een methodiek waarmee het mogelijk is de hokjesgeest te doorbreken. Het gezichtspunt is echter niet nieuw, het was al bij Pythagoras bekend. De definitie Hermeneutische cirkel bevat tot slot de conclusies, in de hermeneutiek komen de verschillende redenering bij elkaar, worden ze een geheel en vormen het nieuwe paradigma. Pythagoras b.v. heeft veel reizen naar het Oosten gemaakt. De oosterse tradities laten metterdaad zien dat de wijsheid, in de zin van de oudste ervaring van de kennis (zingeving), uit het oosten komt. Het Sanskriet b.v. is immers de oudste taal die we kennen. Het wiel is in feite al uitgevonden. De filognost is slechts een ontdekkingsreziger.

De mannelijke en vrouwelijke energie in het universum wordt door de 'cirkel met punt' (‘grenzeloze cirkel’ (de nul)), de Hermeneutische Cirkel gesymboliseerd. Het gaat er om de verbanden tussen 'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde en Kunst' te versterken. Of met andere woorden het gaat om de relatie tussen voelen en denken, het vrouwelijke en het mannelijke, de rechter - en linkerhersenhelft van het brein.

Plato verdeelde de werkelijkheid in twee zijnssferen, materie en geest met als schakel de ziel. Het Antahkarana, nous legt de imaginaire verbinding tussen epithumia en thumos. Het zelfbewustzijn, dat meta-leren mogelijk maakt, kan als een recursiefproces worden opgevat. Het pentagram staat symbool voor gelijkvormigheid (wederkerigheid). Het recursieproces brengt de manifestatie van de gelijkvormigheid tot uitdrukking.

Het pentagram beeldt de 'beheers - en vernietigende' kringloop uit, maar ook het zelfbewustzijn, het denkvermogen, onze 'verleider en verlosser'.

De Vijf Fasen van het Yin/Yang-symbool laten zien dat het primair om 10 Dimensies (10 relaties) gaat. De 5 relaties die de bollen met elkaar verbinden, een pentagoon toont de natuurlijke -, de scheppende kringloop, de oerbron, terwijl de 5 interne relaties een pentagram de beheers - en de vernietigende interacties uitbeelden.

In de maatschappij ontstaat het Ene wanneer verschillen wegvallen, schepping-vernietiging met elkaar in evenwicht zijn, de koppen dezelfde kant uitstaan. Het rapport ‘E i V’ is door mijn belangstelling voor het fenomeen organisatiecultuur ontstaan. Het fenomeen ‘goed en kwaad’ bepaalt welke richting we uit gaan.

Wat Johann Wolfgang von Goethe is voor de gemanifesteerde wereld is Meester Eckhart voor de onmanifesteerde wereld. Johann Wolfgang von Goethe illustreert de vrouwelijke kant van de medaille en Meester Eckhart de keerzijde.

De wederkerigheid (reciprociteit) tussen de horizontale - en vertikale cirkel, de lemniscaat symboliseert de relatie tussen geest en lichaam, tussen ongemanifesteerd en gemanifesteerd. Het brengt de ‘theorie van de ark van Noach’, de 49 fasen van actief bestaan, de theosofische leer van zeven Rassen en zeven Ronden, de twéé kanten van een medaille, het mysterie van het leven tot uitdrukking.

De is volgens het bijbelverhaal in het schip waarmee Noach en zijn gezin en vele dieren met hen de overleefden. Het woord ark (letterlijk: 'kist') kan behalve naar het schip van Noach ook verwijzen naar de Ark van Mozes (het rieten of biezen 'kistje'/'mandje' waarin Mozes te vondeling werd gelegd wordt, ) of naar de Ark van het Verbond (de 'kist' waarin de stenen tafelen met daarop de tien geboden werden bewaard, ).

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk 15 De mysteriën van het zevental (p. 679):
Maar of hij nu een viertal (tetragrammaton) of een triade is, de scheppende god van de bijbel is niet de universele 10, tenzij verenigd met AIN-SOPH (zoals Brahmā met Parabrahm), maar een zevental, een van de vele zeventallen van de universele zevenvoudigheid. Bij het verklaren van de vraag die nu aan de orde is, kunnen de positie en de status van Noach het best worden verduidelijkt door de 3 en de 4 parallel met de ‘kosmische’ en ‘menselijke’ beginselen te plaatsen. Voor deze laatste wordt de oude bekende classificatie gebruikt. Aldus:

 

De éne werkelijkheid is dat het universum in het menselijk bewustzijn wordt weerspiegeld. De driehoek van Pythagoras en de categorieën van Aristoteles symboliseren hoe de innerlijke wereld met de uiterlijke wereld wordt verbonden. Plato omschrijft denken als een geluidloos tweegesprek, dat de mens met zich zelf voert. De Éne werkelijkheid heeft betrekking op de wederkerigheid tussen Zo binnen, zo buiten en Zo boven, zo beneden, die met behulp van de lemniscaat en het zelfbewustzijn, het Reflexief Bewustzijn tot uitdrukking kan worden gebracht.

De spiegelsymmetrie brengt het complementariteitsprincipe tot uitdrukking. Er bestaat de monade – de universele eenheid – en de monaden of de gemanifesteerde eenheid, en ook de altijd-verborgen en de geopenbaarde LOGOS of het Woord.

H.P. Blavatsky maakt van het gezichtspunt Zo boven, Zo beneden van Hermes Trismegistus (Lucifer nr. 3/4 2006) gebruik.
Madame Blavatsky over de studie van de Theosofie:
Wat je ook in De Geheime Leer wilt bestuderen , houd steeds de volgende denkbeelden voor ogen, die de basis moeten zijn van je ideeën-vorming:
(d) Het vierde en laatste basis-idee dat je moet vasthouden is dat wat uitgedrukt wordt in het grote Hermetische axioma.

Deel II, hoofdstuk 25 De mysteriën van het zevental (p. 697):
Ruimte en tijd zijn één. Ruimte en tijd zijn naamloos, want ze zijn het onkenbare DAT, wat alleen kan worden gevoeld door middel van zijn zeven stralen – die de zeven scheppingen, de zeven werelden, de zeven wetten zijn’, enz. . . .

De Geheime Leer Deel II, Stanza 1 Het begin van bewust leven (p. 25):
De opsomming van de stanza’s in Deel I liet zien dat de genesis2 van goden en mensen voortkwam uit een en hetzelfde punt, dat de ene universele, onveranderlijke, eeuwige en absolute EENHEID is. In zijn eerste gemanifesteerde aspect hebben wij het zien worden: (1) in de sfeer van objectiviteit en fysica, de oorspronkelijke substantie en kracht (middelpuntzoekend en middelpuntvliedend, positief en negatief, mannelijk en vrouwelijk, enz.); (2) in de wereld van de metafysica, de GEEST VAN HET HEELAL of kosmische verbeeldingskracht, door sommigen de LOGOS genoemd.
2) Volgens de geleerde definitie van dr. A. Wilder is genesis, γένεσιϛ, niet voortplanting, maar ‘een komen uit het eeuwige naar de Kosmos en de Tijd’: ‘een komen van esse tot existere’, of ‘van HET ZIJN tot het zijnde’ – zoals een theosoof zou zeggen.

Het gedrag van het topmanagement is zeker van invloed op de lagere echelons in de hiërarchie en verspreidt zich als het ware van boven naar beneden.

De lemniscaat symboliseert het leerproces tussen het geestelijke en het lichamelijke, de binnenwereld en de buitenwereld. De éne werkelijkheid heeft net als bij Ayurveda op de "kennis van het leven", de oerbron betrekking. De lemniscaat verbindt het aardse met het hemelse, de eeuwige kringlopen.

Dit principe komt al naar voren in het aan Hermes Trismegistos toegeschreven “Zo boven, Zo beneden”; “Zo beneden, Zo boven.” Het circumplex de ‘Roos van Leary’, ‘boven-gedrag roept onder-gedrag en onder-gedrag roept boven-gedrag op is op een oeroud principe gebaseerd.

De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 6 De maskers van de wetenschap (p. 575):
De oude ingewijden kenden geen ‘wonderbaarlijke schepping’, maar leerden de evolutie van atomen (op ons fysieke gebied) en hun eerste differentiatie uit laya tot de protyle, zoals Crookes de stof of de oersubstantie
aan de andere zijde van de nullijn veelbetekenend heeft genoemd: daar waar wij de Mūlaprakriti plaatsen, het ‘wortel-beginsel’ van de wereldstof ('Weltstoff', oerstof) en van alles in de wereld.

De Axis Mundi symboliseert de wederkerigheid (enantiodromie) tussen hemel en aarde. Wederkerigheid verbindt het tijdelijke karakter van het leven op aarde met het eeuwige tijdloze van het leven, de eeuwige wederkeer in het universum. Wederkerigheid heeft, op de wisselwerking (enantiodromie), op de relatie tussen Geest en Lichaam (psychomaterie, Immateriële- en Materiële wereld), op het spanningsveld Idealisme en Materialisme betrekking.

Er is slechts één Leven en Wet, die door het 2e aanzicht, de reciprociteit van het reflexief bewustzijn tot uitdrukking wordt gebracht.
Het 2e aanzicht draait om de reciprociteit, de ander centraal plaatsten.

Dat God de mens naar zijn beeld en gelijkenis heeft geschapen komt tot uitdrukking in de microkosmos is een weerspiegeling van de macrokosmos,
‘Zo boven, zo beneden; Zo beneden, zo boven’ of ‘Zo binnen, zo buiten; Zo buiten, zo binnen’. Onderstaande matrix laat zien waar verkeerde keuze toe kunnen leiden:

 

De relatie tussen 'Zo binnen, zo buiten' versus 'Zo boven, zo beneden', psychologie versus sociologie verdient meer aandacht. Op het snijvlak van beide disciplines gaat het niet primair om individu versus collectief, maar eerder om de samenhang en wisselwerking daartussen. Psychologie en sociologie kunnen wel onderscheiden, maar niet gescheiden worden. Door beide disciplines (Bio-psycho-sociale model en Sociale psychologie) als complementair te beschouwen ontstaat een completer zicht op de complexe werkelijkheid.

De socioloog Abraham de Swaan wijst op het mechanisme identificatie en ‘desidentificatie’. Als mensen zich als groep aaneensluiten, sluiten ze anderen uit. Dat zijn twee kanten van eenzelfde proces. Volgens dit alom bekende mechanisme in de sociologie leidt insluiting automatisch tot uitsluiting en maakt daarmee een wereldsamenleving onmogelijk.

Abram de Swaan Het financiële regime. Over de gevolgen van een moderne dwaalleer (Thomas More Lezing 2010)
Terwijl overal paniek heerste, kwam de macht van de financiële wereld op brute wijze aan het licht. Zoals sommige landen zuchten onder een militair regime, zo bleken de westerse landen zich in de houdgreep van het financiële regime te bevinden.
Hoe heeft het geloof in ‘de markt' de heersende ideologie kunnen worden? Hoe heeft dit primitief economisme kunnen doordringen tot in het openbaar bestuur, de zorg, het onderwijs en de wetenschap? Socioloog Abram de Swaan haalt de zweep over een dwaalleer van onze dagen.

Abram de Swaan over marktwerking en bankiers.

Een crisis, chaos ontstaat echter wanneer we de gelijkvormigheid (wederkerigheid) van karma-nemesis negeren.
Nemesis is ook overgenomen door de Romeinen en behield haar oude naam. Triomferende generaals brachten offers aan haar, en tijdens het keizerrijk was ze de beschermvrouwe van de gladiatoren. Op afbeeldingen draagt Nemesis (net als Vrouwe Justitia) een zwaard en een weegschaal. Haar rijtuig wordt getrokken door griffioenen.

De kredietcrisis leert dat de kwantitatieve modellen van het CPB geen rekening houden dat een mens meer is dan een koel en calculerend wezen, maar zich vooral door emoties en angsten laat leiden. De basis van de economische ordening is op eenvoudige rekensommen gebaseerd. Wereldwijd is de invoer van alle landen gelijk aan de uitvoer van allen, 'Invoer + Uitvoer' = 0. Het exportoverschot van het ene land is het import – en de schuldenberg – van de ander. Artificiële intelligentie leert dat het veel lastiger is om met kwalitatieve parameters, de kwalitatieve relaties rekening te houden.

Ordening is het tegendeel van chaos. De hamvraag is dan hoe verander je chaos in harmonie?
In het rapport Eenheid in Verscheidenheid worden de contouren geschetst hoe 'probleem en oplossing' van de culturele evolutie (cultuuroverdracht) met elkaar samenhangen. De oplossing van het ééndimensionale marktdenken ‘u vraagt, wij draaien’ heeft een psychologische (Deel IV), een sociologische (Deel V) en een filosofische (Deel VI en VII) dimensie.

Memetica is de studie naar de evolutie van cultuur en ideeën, naar analogie van de genetica. Een van de eersten die zich volgens Jules Ruis met "memen" en "memetica" bezighielden was Dr. Clare W. Graves. Jules Ruis hanteert als uitgangspunt dat de gehele wereld (en dus ook het menselijk/dierlijk DNA) fractaal is gestructureerd.

De universele verbindingsmiddelen tussen 'geest en stof': numen, memen, mind stuff, Weltstoff, nomen of biofotonen bieden een handvat om de homeostase te verklaren. Ook al zouden we de stofjes ontdekken die voor het terugkoppelingsmechanisme verantwoordelijk zijn dan verandert daarmee nog niet de éne werkelijkheid.

Het ‘en-en’/‘of-of’-mechanisme (Alles divergeert en moet ook weer convergeren), de tegenstelling tussen ‘Entropie en Negentropie’ kan met de tegenstelling tussen 'Sat-Asat' worden vergeleken. Sat is de onveranderlijke, de altijd aanwezige en eeuwige wortel (Oer-chaos, oerbron, oerstof), waaruit en waardoor alles voortkomt. Sat wordt geboren uit Asat, en Asat wordt voortgebracht door Sat. Het mechanisme ‘Sat-Asat' (Karma-Nemesis) brengt de eigenschap emergentie van de chaostheorie al tot uitdrukking.

Gerrit Teule beschrijft in zijn boek Ethiek, schoonheid en eonen (p.16/19) het ‘en-en’/‘of-of’-mechanisme aan de hand van ‘schering en inslag’, of met andere woorden de relatie tussen 'Geest en Materie', het 'verticaal - en horizontaal' bewustzijn.

Tussen de verkoper en de koper, de aanbodzijde en de vraagzijde zit voor beide partijen de stem van het geweten.

Het driehoekige diagram van Roberto Assagioli toont dat synthese via het dialectisch, met name het verticale bewustzijn plaats vindt. Door de 3e dimensie de route van beneden naar boven te benadrukken komen we dichter bij onze kern.

Cultuursociologie bevindt zich op het snijvlak tussen Cultuurwetenschappen en Sociologie, Culturele psychologie tussen Cultuurwetenschappen en Psychologie, Sociobiologie tussen Sociologie en Biologie, Evolutiepsychologie tussen Evolutie en Psychologie, Paleontologie tussen Geologie en Biologie, Geochemie tussen Geologie en Scheikunde en Geofysica tussen Geologie en Fysica.

Ligt het dan niet voor de hand dat op het snijvlak tussen geesteswetenschappers en natuurwetenschappers het gemeenschappelijke raamwerk van de Unificatietheorie ligt?
De geschiedenis leert dat de oplossing van de Unificatietheorie, het levensmysterie al millennia bekend is. Het hangt er alleen maar vanaf hoe je het probleem formuleert. Hoe selectief zijn we als waarnemer?

De bridging van Putnam kan met de tegenbinding van Kees Schuyt worden vergeleken. Bij Kees Schuyt staat veiligheid tegenover onveiligheid.
De vierde steunbeer gaat over niet-geweldadige conflictbeslechting. Het is een tegenbinding die in deze tijd extra aandacht verdient.

Door de beslissingsmacht aan de markt over te laten wassen politici hun handen in onschuld. Het is duidelijk dat politici weer bereid dienen te zijn zelf het stuur in handen te nemen.

Het gesignaleerde onbehagen, de cultuurneurose in de maatschappij is alleen te doorbreken wanneer aan immateriële thema's, het waarden en normen debat meer inhoud en vorm wordt gegeven. Dit wordt zeker niet bereikt door wat ex-premier Kok heeft gedaan alle ideologische veren af te schudden. Het heeft eerder bijgedragen aan het dal waarin we nu verkeren. De poppenkast neemt toe. In plaats dat hoofdrolspelers duidelijker hun stem laten horen, zijn het steeds meer figuranten die in het centrum van de belangstelling komen te staan. In plaats van alles aan de 'marktfundamentalisten' over te laten dient de overheid zijn collectieve verantwoordelijkheid weer serieus te nemen. Dit om te voorkomen dat onafhankelijk en kritisch denken als verraad (zondebokmechanisme) aan het collectieve belang wordt geïnterpreteerd. Om de degeneratie te keren zorgen de kerken op dit moment voor onvoldoende tegenwicht.

In het rapport ‘E i V’ wordt de stelling onderbouwd dat de politiek niet aan de marktwerking maar aan een cultuuromslag in de collectieve sector de hoogste prioriteit had moeten geven.

In Nederland is de situatie gegroeid dat de hoogwaardigheidsbekleders die in de schaduw van de formele macht opereren, met al hun bijbanen aanzienlijk meer verdienen dan de verantwoordelijke bewindspersonen. Uiteindelijk is het de informele 'vierde, vijfde en zesde macht' die echt aan het roer zit. Michail Gorbatsjov heeft gelijk ‘We hebben een perestrojka nodig. Management by management ('Carrièremanagers') dient door management by people te worden vervangen.

De levensboom, het boek der schepping heeft 32 paden en laat van boven naar beneden een kant van de medaille zien. De andere kant wordt door de boom van de kennis van goed en kwaad gerepresenteerd. Het boek I Ching toont aan de hand van 64 hexagrammen de levenscycli van het universum, de wisselwerking tussen yang en yin, hemel en aarde schepping en vernietiging. Het boek I Ching laat beide kanten zien. De I Ching kent het raamwerk van 8 bij 8, de 64 hexagrammen. Of met andere woorden het Westen maakt gebruik van de levensboom in de Bijbel, terwijl het Oosten het levenswiel van het Boeddhisme toepast.

Carl Jung wees erop dat zelfs de christelijke traditie, in het bijzonder het boek Openbaring, rekening houdt met de waarschijnlijkheid van een enantiodromie, waarmee hij het dilemma Christus-antichrist bedoelt.
In de schepping zit een zelfreinigend vermogen (Ain-Soph, blauwdruk) verborgen. De Openbaring van Johannes is nog steeds actueel. Het rapport 'E i V' is op deze openbaring van negenenveertig constellaties gebaseerd. De Geheime Leer van Blavatsky sluit volledig op dit vertrekpunt aan.

De geschiedenis leert dat de verbeeldingskracht, de complexiteit van de menselijke geest zich niet zo gemakkelijk laat beheersen. Door socialisten werd er vroeger op gewezen dat de directeur het volk arm en de pastoor ze dom hield.

De beschavingstransformatie die in het holos tijdperk plaats vindt bouwt op eerdere transformaties voort. Mythos, Logos, Theos en Holos zijn aspecten van een cyclische evolutie. De holos-beschaving krijgt duidelijker vorm wanneer bewust voor het met de natuurlijke kringloop verbonden complementaire denken wordt gekozen. De op het morele kompas gebaseerde 'bewustzijnsschil' toont de ommekeer naar de oerbron van de mens. Dit gebeurt via het mysterie van de gebroken symmetrie, van de 7 gemanifesteerde 'missing links'.

Het atoommodel kan als symbool worden gebruikt om te illustreren hoe de energiebron (kwantumverstrengeling) kan worden bereikt. In het atoommodel van Bohr houden de elektronen van een atoom zich op in een aantal schillen rondom de kern (Periodiek systeem/Elektronenconfiguratie), die een verschillend energieniveau hebben. Negatief geladen elektronen houden de positief geladen protonen in evenwicht.

Leven vanuit je hart betekent ont-wikkelen, de lagen van de conditionering weer verwijderen. Met het slinken van je ego verruimt je bewustzijn tot een ervaren van het sublieme. De creatieve energiestroom komt op gang. De slang die zichzelf in de staart bijt staat symbool voor het cyclische proces van ontwikkeling, waarbij steeds een oude huid wordt afgeworpen wanneer van binnenuit een nieuwe is gevormd. Dit proces kan met het ontwikkelen van kennis en ont-wikkelen (loslaten van conditioneringen) worden vergeleken.

====

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.