8.3.2 Er is niets nieuws onder de zon

De Mahatma Brieven: Geest, leven, stof, zijn geen natuurlijke beginselen die onafhankelijk van elkaar bestaan, maar de gevolgen van combinaties die door de eeuwige beweging in de Ruimte worden voortgebracht. (BRIEF No. 23B p. 172)
Bergrede Jezus: Zalig zijn de armen van geest, want hun behoort het koninkrijk der hemelen.
Carl Jung: Mijn leven is de geschiedenis van een zelfverwerkelijking van het onbewuste.
In de archetypen zijn alle ervaringen gegeven, die sinds de oertijd op deze planeet zijn voorgekomen.
Alleen dat wat iemand werkelijk is heeft helende kracht.
Tot persoonlijkheid kan niemand opvoeden, die dat zelf niet is.
György Konrád: Op de vraag naar de zin van het leven antwoordt iedereen met zijn levensloop.

Leraar en Leerling (Bodhisattvapad, Balancerend leiderschap, Mysterietaal, Nietzsche, Slachtoffers en Daders, Brein)

De Gulden Regel, bijvoorbeeld, is door de volgende volkeren onder woorden gebracht:
- Bij de indianen: Grote Geest, geef dat ik mijn buurman niet beoordeel voor ik een mijl in zijn mocassins heb gelopen.
- In het boeddhisme: Op vijf manieren zou iemand zijn vrienden en bekenden van dienst moeten zijn – met edelmoedigheid, hoffelijkheid, welwillendheid, door hen te behandelen zoals hij zichzelf behandelt, en door zijn woord gestand te doen.
- Christendom: Alles nu wat u wilt dat u de mensen doen, doet u hen ook aldus, want dit is de wet en de profeten.
- Confucianisme: ‘Is er enig woord’, vroeg Tse Kung, ‘dat als gedragsregel voor het leven kan dienen?’ De meester antwoordde: ‘Is sympathie niet dat woord? Doe niet aan anderen wat u voor uzelf niet wenst.’
- Griekse filosofie: Doe niet aan anderen wat uzelf niet wenst te ondergaan (Isocrates). Behandel uw vrienden zoals u door hen behandeld wilt worden (Aristoteles).
- Hindoeïsme: Men moet zich tegenover anderen niet gedragen op een manier die ons onaangenaam zou zijn. Dit is het wezen van plicht (dharma). Al het overige komt voort uit zelfzuchtige verlangens.
- Islam: Niemand van u is een gelovige voordat hij zijn broeder toewenst wat hij voor zichzelf wenst.
- Joodse leer: U moet uw broeder niet haten in uw hart; . . . maar u moet uw naaste liefhebben als uzelf.
- De leer van Zarathoestra: Alleen dat karakter is goed dat anderen niet aandoet wat niet goed is voor hemzelf.
Confucius: Je hoeft een hond niet te vertellen hoe hij hond moet zijn. Maar een mens wel hoe hij mens moet zijn.
Maar wat wordt ons over onze menselijkheid verteld? (MANTRA Geheimen Winter 2019/2020 p. 7)
Matteüs: Pas op voor valse profeten, die in schaapskleren op jullie afkomen maar eigenlijk roofzuchtige wolven zijn (7:15).
Augustinus: Het is roemrijker de oorlog te doden met het woord dan met het zwaard, de vrede te winnen met de vrede dan door de oorlog.
William Quan Judge: Karma is zowel barmhartig als rechtvaardig. Barmhartigheid en rechtvaardigheid zijn slechts tegengestelde polen van één enkel geheel; en barmhartigheid zonder rechtvaardigheid is niet mogelijk in de werkingen van karma. Dat wat mensen barmhartigheid en rechtvaardigheid noemen is gebrekkig, een dwaling en onzuiver. (W.Q. Judge boek Theosofische inzichten Aforismen over karma p. 268)
Thomas Hobbes: Niets wat stervelingen maken, kan onsterfelijk zijn.
Wie in zichzelf kijkt, zal de gedachten en
hartstochten van alle andere mensen kennen.
Nature hath made men so equal in the faculties of body and mind as that, though there be found one man sometimes manifestly stronger in body or of quicker mind than another, yet when all is reckoned together the difference between man and man is not so considerable as that one man can thereupon claim to himself any benefit to which another may not pretend as well as he. For as to the strength of body, the weakest has strength enough to kill the strongest, either by secret machination or by confederacy with others that are in the same danger with himself.
Baruch de Spinoza: Toch kan de natuur niet worden weerstreefd en behoudt ze haar vaste en onveranderlijke orde.
Toch worden harten niet door wapenen, maar door Liefde en Edelmoedigheid overwonnen.
Ten slotte dat waarzeggers dán de meeste macht hebben uitgeoefend onder het volk en het meest te vrezen waren voor hun koningen, als de moeilijkheden voor de staat het grootst waren.
God had de dingen niet op een andere manier of in een andere volgorde kunnen maken dan Hij gedaan heeft (...) Er kan dus ook slechts één manier zijn om de natuur van de dingen te begrijpen, namelijk aan de hand van de universele wetten en regels van de natuur.
Facies totius Universi, quamvis infinitis modis variet, manet tamen semper eadem (De Geheime Leer Deel II p. 1)
('The face of the whole universe, though it varies in infinite modes, yet remains always the same', Correspondence of Spinoza, Letter 64)
F. Nietzsche: Be the master and maker of yourself.
Wees meester en vormgever van jezelf.
Friedrich Nietzsche in "Aldus sprak Zarathoestra", voorrede 4,25.
De mens is een koord, geknoopt tussen dier en een toekomstige, hogere mens,- een koord boven de afgrond. Een gevaarlijk over-lopen, een gevaarlijk op-weg-zijn, een gevaarlijk terug-schouwen, een gevaarlijk huiveren en staanblijven. Het grote in de mens is: dat hij een brug is en geen doel; wat bemind kan worden in de mens, is dat hij een overgang is...
William James: De aard van de werkelijkheid is verwant aan de vermogens die we bezitten.
Kishore Mahbubani: We zien nu dat de onzichtbare hand van de markt in balans moet worden gehouden door de zichtbare hand van goed overheidsbestuur (Volkskrant 11 oktober 2008).
Kishore Mahbubani:
De fundamentele fout in het westerse denken is dat de westerlingen menen dat alle oplossingen in de wereld van hen moeten komen, terwijl zij in werkelijkheid de oorzaak zijn van veel van die problemen. De V.S. en Europa nemen niet de leiding bij zoiets belangrijks als de bestrijding van het broeikaseffect. Na 9/11 zijn de V.S. van Bush meer dan ooit als hypocriet te boek komen te staan.
Stelling: Voor een juiste balans tussen individuele en collectieve belangen dienen net als 'Kerk en Staat' het 'publieke en private' domein duidelijk door Zielkunde (op basis van Zaaien en Oogsten, Complementariteit, carbage in carbage out), een Derde weg (Gulden middenweg van spirituele transformatie, 'Hoofdroute', rechtvaardigheid, ‘bron van harmonie’) van elkaar te worden onderscheiden. Het privatiseren van de publieke sector komt er in feite op neer dat de overheid, lees de bureaucratie in eigen doel schiet. Door het stuur uit handen te geven los je geen problemen op. Het mechanisme evenwicht door tegenwicht, these + antithese = synthese, heeft gefaald. Hoofdoorzaak van het onbehagen in de maatschappij is dat een meerderheid van de politici in Nederland religie buiten hun referentiekader (5Ddenkraam) heeft geplaatst.

De leer van het absolute als grondslag van alle godsdiensten (Lezing 30 november 1952 door Prof. J.E. Stok - p. 21):
Volgens de Theosofische opvattingen is het anders dan men zich voorstelt in andere kringen. Wij kunnen ons de Heer Boeddha die ongeveer 500 jaar voor Christus verscheen, voorstellen als een majesteuse figuur van zes voet hoog, een koningszoon, vorstelijk en toch doodeenvoudig in Zijn gele pij of boetekleed (zoals De Christenen zouden zeggen). Hij kwam als een persoonlijkheid, het gewaad aannemende van een dienstknecht, en ook als een individu. Maar Zijn ziel en Zijn lichaam, Zijn shakti zoals het in het Oosten heet, is veel omvattender. Hij was zo groot zo machtig en zo geheel en al één met zijn Zijn mensheid dat bij Zijn hiet omlaag verschijnen als persoon en als individu, Hij ook neerdaalde in als Zijn wijsheid. Zijn aura omspande dus tegelijkertijd de gehele mensheid en al het lijden van de mensheid werd in Hem opgenomen. Hij was dus als de Medelijdende volledig volledig in innig contact met alle problemen en met al het lijden van de mensheid.

Michael Schur Perfect: de handleiding – Het juiste antwoord op elke ethische kwestie
Wat betekent het om een goed mens te zijn? Hoe beoordelen we of acties
goed of slecht zijn? Wie bepaalt eigenlijk wat goed en slecht is? En als we nu een perfect mens willen worden, hoe doen we dat?
Schur neemt de lezer mee op een reis die 2.500 jaar aan ethiek beslaat, en hij beschrijft wat grote denkers hebben gezegd over moraliteit, fatsoen en ethisch handelen. Hij legt uit wat ze bedoelen, hoe je erom kunt lachen, hoe je het kunt toepassen en hoe je je leven zou moeten leven als je een goed mens wilt zijn.
Ethiek en humor, gaat dat samen? Ja, bewees Michael Schur in zijn comedyserie The Good Place. In zijn nieuwe boek schrijft hij geestig over filosofen als Aristoteles en Kant. Waar komt zijn fascinatie vandaan? En waarom wil hij die zo graag overbrengen?
Perfect: de handleiding moet voor de ethiek gaan betekenen wat A Brief History of Time van Stephen Hawking heeft betekend voor de astrofysica, zei Schur al eens grappend.

Vergeven is jezelf bevrijden
Desmond Tutu was de eerste zwarte bisschop in de Anglicaanse kerk en ontving in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn inspanningen tegen de apartheid in Zuid Afrika.

Verhalenverteller (Paul Onkenhout de Volkskrant 21 januari 2022 V18-19):
Wat zijn dit voor vragen? Naar aanleiding van VPRO-programma Frontlinie, acht dilemma’s voor journalist Bram Vermeulen.
Desmond Tutu of Nelson Mandela?
‘Mannen als Mandela blijven tot in de
eeuwigheid citeerbaar. En Tutu ook. Hun leiderschap is onwaarschijnlijk groot. Vergelijk dat eens met die mannen en vrouwen op het bordes in Den Haag, met de politiek in Nederland. Wie kan zich met deze mensen meten, qua visie? Het is ongeëvenaard.’

Essay Sobrona-snoepjes en mijn universiteiten
De waarheid als een leugen (Dubravka Ugrešic De Groene Amsterdammer 30 maart 2023, p. 48-51):
In een niet eerder gepubliceerde toespraak zoekt de recent overleden
Dubravka Ugrešic naar de wortels van haar schrijverschap. Kun je nog onderdeel zijn van een cultuur als die cultuur door oorlog en geweld uiteenvalt?
De geschiedenis is te verdelen in een tijd vóór Google (v. G.) en een erna. Maar zijn wij daarmee ook nieuwe mensen geworden?
Men zegt dat het internet sinds 1992 algemeen gebruikt wordt. De periode na Google (n. G.) is nog betrekkelijk kort. Toch lijken onze geheugenkaarten nu al te zijn gewist: wie herinnert zich nog dat er ooit, voor de komst van homo digitalis, vaste huistelefoons, telefooncellen, typemachines, kranten en boeken bestonden? We zijn het digitale tijdperk binnengegaan en laten ons betoveren door digitale spelletjes, we beleven een ‘extreem heden’ dat we niet kunnen bewerken. We zijn veranderd in lotuseters of lotofagen, zoals het permanent in vergetelheid levende volk heette dat Odysseus en zijn reisgenoten tijdens hun omzwervingen tegenkwamen. We lopen op straat naar onze telefoonschermpjes te staren, we leven in een cultuur van consensus en compromissen, we worden het met elkaar eens, eerst binnen een groep en dan allemaal.

Obsessieve waarheidsdrang (Cyrille Offermans De Groene Amsterdammer 4 februari 2021 p. 60-61):
Ooit viel Marlene Dietrich – letterlijk – voor hem op de knieën, maar inmiddels is de roem van de grote Rus Konstantin Paustovski tanende. In Nederland mogen we onszelf gelukkig prijzen met de omvangrijke uitgaven van zijn werk.
Marlene Dietrich liep met hem weg. In haar memoires noemde ze hem zonder aarzelen ‘de beste Russische schrijver die ze kende’. Ze had het over Konstantin Paustovski. Ik heb geen idee hoeveel Russische schrijvers de diva kende, dus ook niet hoeveel literaire autoriteit we aan haar bekentenis moeten toekennen.
Schrijver en actrice bleven nog een paar uur met elkaar praten en onderhielden ook daarna contact. Dietrich las Paustovski’s zesdelige, zeer imposante
Verhaal van een leven en zei het te betreuren dat ze de schrijver pas zo laat had leren kennen.
Haar aanvankelijke bewondering was gebaseerd op één verhaal, ‘Het telegram’, mij tot voor kort onbekend. Maar het maakt nu deel uit van
De muziek van de herfst, de verzamelde en door Wim Hartog vertaalde verhalen.
De romantische instelling – aldus Paustovski – staat een mens niet toe
‘leugenachtig, onwetend, laf en wreed te zijn. In de romantiek ligt een veredelende kracht besloten. (…) Romantiek is een inherente eigenschap van alles, met name van de wetenschap en de kennis. Hoe meer een mens weet, des te completer neemt hij de werkelijkheid waar, des te dichter wordt hij door poëzie omgeven en des te gelukkiger is hij.’ Onduidelijk of Marlene Dietrich ten tijde van deze zinnen al voor hem op de knieën was gegaan, zeker is wel dat de lezer van dit boek ze op zowat elke pagina bevestigd kan vinden.

Hij voorspelde al jaren dat in 2020 de Derde Wereldoorlog begint (Wil Thijssen interviewt Ingo Piepers de Volkskrant Zaterdag 11 januari 2020 p. 6-7):
‘Ik ben geen gekke henkie, dit is het resultaat van wetenschappelijke analyse.’
Zijn voorspelling is 'geen gekke-henkieverhaal' - de oud-officier van het Korps Mariniers baseert zijn prognose op een wetenschappelijke analyse van alle oorlogen in de afgelopen vijfhonderd jaar, waaraan een of meer grootmachten deelnamen. Hij promoveerde erop in 2006.
Dat impliceert dat we geen vrije wil hebben.
‘Ik zal niet zeggen dat we moleculen zijn in een groot systeem, al lijkt het er wel op, maar onze vrije wil is veel kleiner dan we allemaal denken. Waarom zou het sociale systeem dat wij met elkaar bouwen vrij zijn van wetmatigheden die gelden voor alle ecosystemen?' We zijn ook onderhevig aan de zwaartekracht. Als jij hier nu van mijn balkon springt, weet je dat je naar beneden valt. Ook als je liever rechtdoor vliegt. Daar ga jij niet over.’
‘Mensen waarschuwen me: realiseer je je wat je beweert? Je zet jezelf neer als de zoveelste gekke henkie die roept dat de wereld vergaat. Tegen dat beeld moet ik opboksen. Maar als ik na wetenschappelijke analyse zulke wetmatigheden ontdek, moet ik die dan uit zelfbescherming voor me houden?’
Integendeel
Piepers zette zijn boeken
On the Thermodynamics of War and Social Evolution en 2020 Warning'' gratis online. ‘Ik wil dit zo toegankelijk mogelijk maken.

Piepers heeft gelijk wat betreft de wetmatigheden, die hij onderkend. Dat de vijfde systeemoorlog op 3 januari 2020 is begonnen daarin heeft hij ongelijk. Volgens het onderzoeksrapport 'E iV' hangen de wetmatighedenvan Piepers met de evolutionaire kringloop samen.

Onvermijdelijk als de zon (Olaf Tempelman de Volkskrant 5 december 2008):
Wijsgeer van gehoorzaamheid, orde en discipline – zo staat Confucius bekend. In de populaire beeldvorming is de Chinese denker verworden tot een karikatuur, stelt Annping Chin....
Welke inzichten mogen we de echte
Confucius wel toedichten? De wijsgeer die Annping Chin schetst leert zich in de eerste plaats kennen als een groot humanist. Al een paar eeuwen voor het christendom stelde hij dat we anderen niet mogen aandoen wat we zelf niet wensen. Zijn centrale begrip Rén omvat liefde en mededogen en de deugd om zo goed mogelijk je verantwoordelijkheden naar anderen toe te vervullen. Confucius’ morele filosofie draait om naastenliefde, empathie, respect en begrip – niet om van bovenaf opgelegde regels.
Wie anderen goed wil regeren, moet eerst zichzelf kunnen regeren.

Verlossing is aanstaande (Hans Bouman Volkskrant 16 november 2019 Boeken p. 9):
J.M. Coetzee sluit zijn Jezustrilogie briljant af. Met Don Quichot in de hand ontpopt hoofdpersoon David zich tot een ware messias, die nog lang zal voortleven.
De dood van Jezus is te interpreteren als een roman over het ontstaan van religie. Er zijn onbeantwoordbare vragen die beantwoord dienen te worden. Waar de messias die onvoldoende geeft, schieten zijn volgers en evangelisten te hulp.
In de briljante afronding laat Coetzee twee kinderen hun oordeel geven over de roman Don Quichot, die ze bij de bibliotheek hebben geleend. Het eerste kind zegt: ‘De boodschap van het boek is, we moeten naar Sancho luisteren want hij is niet degene die gek is.’ Het tweede kind zegt dat de boodschap van het boek is dat Don Quichot doodging zodat hij niet met ‘Dulcania’ kon trouwen.
In Coetzees context zijn deze twee evaluaties evenzovele geselingen voor het begrip religie.

De universele verantwoordelijkheid van het individu (Professor Samdhong Rinpoche TheoSofia juni 2003 p. 112-117):
Mahatma Gandhi’s principe van individuele Satyagraha lijkt hierop. Hierdoor geïnspireerd wil ik mensen individueel aanraden uit de materialistische moderne levensstijl te stappen, met zijn excessieve en immorele consumptiementaliteit, en zich bewust te worden van hun individuele verantwoordelijkheid ten opzichte van het universele welzijn. Het macro-universum wordt geconstrueerd door de micro-universums van individuen en wat een individu ook maar doet heeft relevantie voor – en effect op – het universum. Aldus kan, door het zich individueel losmaken van het kwade, een onharmonieus universum zichzelf weer (goed) afstemmen en kan een planeet die niet in harmonie is met het universum zich hiermee weer in harmonie brengen.

De universele verantwoordelijkheid van ieder mens Samdhong Rinpoche (TheoSofia juni 2016 p. 70-76):
Wat kunnen we doen? Als wijsheid en moed om je te weer te stellen tegen het kwaad ontbreekt, is de natuurlijke vraag: ‘Wat kunnen we dan doen?’. Dit is een zeer belangrijke vraag. Hier breng ik de uitspraak van de Tathagata in herinnering: Iedereen is zijn eigen Meester; wie anders kan de Meester zijn? (atta hi attano natho, ko hi natho paro siya). Dit komt overeen met Gandhi’s principe van individuele satyagraha (Ganesha: waarheid zoeken) dat mij inspireerde om elk mens afzonderlijk aan te bevelen uit de materialistische moderne levensstijl met zijn excessieve en immorele consumptiepatroon te stappen, en zich bewust te worden van de eigen individuele verantwoordelijkheid voor het universele welzijn. Het macro-universum is opgebouwd uit de micro-universa van individuele mensen, en alles wat iemand doet is belangrijk voor, en heeft een effect op het universum. Daarom kan, door zich individueel los te maken van het kwade, een onharmonisch universum in harmonie gebracht worden, en kan een planeet die niet in overeenstemming is met het universum haar harmonie ermee hervinden.

In het bestuur moet alles anders, opdat alles hetzelfde blijft (Martin Sommer de Volkskrant 2 november 2019 Opinie, p. 23):
Hoe stel je de kwaliteit van het openbaar bestuur vast? Bijvoorbeeld aan de hand van de
arbeidsproductiviteit. Hogepriester daarvan is professor Jos Blank met zijn instituut IPSE dat sinds jaar en dag de prestaties van de overheid (Instituut voor Publieke Sector Efficiёntie Studies ) in kaart brengt. Deze week kwam hij met zijn laatste rapportage. Die was niet mals. Het is geen toeval dat Binnenlands Bestuur juist nu publiceert over de nieuwste trend. In tijden van voorspoed zoals nu gaat ambtelijk Nederland enthousiast het roer omgooien. Er is immers geld. Met als gevolg dat de arbeidsproductiviteit onmiddellijk daalt, soms spectaculair.
Heroïsch werk van Jos Blank, dat menigeen het schaamrood op de kaken zou moeten jagen. Of het helpt is vers twee. Bij Buitenhof zat afgelopen zondag minister Hugo de Jonge]] van VWS (Volksgezondheid). Over de 90 miljard die de zorg ons kost, maakte hij zich ogenschijnlijk niet zo sappel. Hij had een andere boodschap: in de zorg komt er weer een stelselwijziging aan.

Industrieterrein Nederland heeft zijn grens bereikt (Klaas van Egmond Volkskrant 29 oktober 2019 p. 22):
En nu is het dan zover. De voorspelde klimaatverandering is een voor iedereen waarneembaar feit geworden. De rechter wijst de overheid erop dat de grenzen aan de verdere groei op het gebied van klimaat, luchtvaart en landbouw zijn bereikt. En recentelijk concludeerde de commissie Remkes inzake de N-problematiek dat ‘niet alles kan’. Maar achtervolgd door voor de kortzichtige belangen van de respectievelijke achterban, houdt de politiek per saldo nog steeds vast aan het idee dat de groei met wat technische kunstgrepen eindeloos kan doorgaan.
De daaruit voortkomende ontwrichting kan alleen worden gestopt door onafhankelijk leiderschap dat zich losmaakt van die belangen. Erkenning dat er onvermijdelijk grenzen aan de groei zijn zou vijftig jaar na dato ruimte maken voor de uitvoering van het door Mansholt voorgestelde programma.

Goede geschiedschrijving legt ook de rol van de macht bloot (Peter-Ben Smit Volkskrant 29 oktober 2019 (p. 23):
Zodra je vertelt wat in het verleden gebeurde, maak je keuzes (besluitvormingsproces). Dat niet inzien, is naïef en schadelijk.
Aan het politiek gebruik van geschiedenis ergert historicus Geerten Waling zich (O&D, 25 oktober p. 22). Voor hem is het geen democratie waarin alle stemmen gelijk tellen. In plaats daarvan moeten we gewoon kijken wat interessant is. Over slavernij en politionele acties vindt hij:
'Wij hoeven als huidige generatie niet op te draaien voor wat verre voorouders hebben gedaan of nagelaten.'
Kortom, Walings betoog gaat uit van een naïeve en voor benadeelde groepen zelfs schadelijke manier van geschiedschrijving. Het kan anders en beter. Door geschiedschrijving die de rol van macht kent en blootlegt. Dat doet goede geschiedschrijving namelijk: herinneren aan vergeten stemmen en groepen. Juist wanneer dat ongemakkelijk en politiek gevoelig is. In zulke geschiedschrijving doet iedere stem ertoe.

De Hollandse poldermonarchie is een luxepaardje (Daniela Hooghiemstra Volkskrant 29 oktober 2019 p. 24):
Terwijl vorige maand in Barcelona nieuwe rellen met separatisten uitbraken, hield Felipe’s oudste dochter, Leonor (14) haar eerste officiële toespraak. Ze verklaarde dat ze zich door haar titel van prinses ‘verplicht’ en ‘vereerd’ voelt Spanje te dienen. Voor prinses Amalia (15) ligt dat anders. Tijdens de laatste Koningsdag in Amersfoort verklaarde ze voor de televisie dat ze ‘geen showversie van zichzelf’ wil neerzetten en nog moet wennen aan het idee dat ‘dit mijn leven is’.
Vergeleken met de werkezel van het Spaanse koningshuis is de Hollandse poldermonarchie een luxepaardje.

Beter bewust zijn (Ianthe Sahadat interviewt Steven Laureys Volkskrant 28 oktober 2019 p. V4-6):
Laureys is niet de eerste wetenschapper die zich buigt over meditatie. Tal van onderzoekers, vooral Amerikaanse, gingen hem voor. In zijn No-nonsense meditatie verwijst hij naar de belangrijkste en vroegste studies. Zoals die van Daniel Goleman en Richard Davidson, de eerste hoogleraren psychologie en psychiatrie die zich bogen over verschillende vormen van meditatie en mindfulness (de in de VS bedachte, populaire vorm van meditatie, red.).
U schrijft dat u
‘op de barricade staat voor meditatie’. Na het lezen van uw boek blijft toch de vraag hangen: wat weten we nu eigenlijk echt over het nut ervan? ‘Onderzoek naar meditatie staat nog in de kinderschoenen, dus we moeten niet te hard van stapel lopen. Maar in Nature verscheen een paar jaar terug een overzicht van het beschikbare onderzoek van de afgelopen twintig jaar en dat laat zien dat mindfulnessmeditatie gunstige effecten heeft op de fysieke en mentale gezondheid en op cognitieve prestaties. Er loopt onderzoek naar meditatie bij chronische pijn, burn-out, depressie en angst- en slaapproblemen.

Val van de Berlijnse Muur bracht vrijheid – en instabiliteit (Willem Melching Berlijnse Muur Volkskrant 28 oktober 2019 p. 18):
‘Wonderjaar’ 1989 was ongetwijfeld de grootste historische gebeurtenis sinds 1945.
Naïeve geesten, zoals Francis Fukuyama, meenden zelfs dat het ‘einde van de geschiedenis’ was aangebroken. Met de overwinning van het liberalisme was de geschiedenis eigenlijk ‘af’. Een a-historische gedachte, zoals alleen een politicoloog kan bedenken. Historici weten beter: de geschiedenis dendert altijd voort en brengt altijd nieuwe ellende. De ineenstorting van de Sovjet-Unie kostte Europa zijn gemeenschappelijke vijand. Het werd koersloos.
Maar door de val van de Muur en het einde van de Koude Oorlog ontstond een geheel nieuwe dynamiek. We zien het verdwijnen van de politieke stabiliteit in de grote Europese landen, inclusief Duitsland. En een gevaarlijke verzwakking van Rusland, het terugtreden van de VS en de opkomst van de Chinese wereldmacht. Wat dat laatste betekent, wordt elke dag duidelijk gemaakt in Hongkong.
Wat de toekomst brengt weet alleen Greta Thunberg, het ‘einde van de geschiedenis’ was ‘1989’ zeker niet.

Onderwijs: makkie? (Volkskrant 29 oktober 2019 p. 24):
André van der Wateren impliceert doodleuk dat het werkveld in het onderwijs loopt te zeuren en bovendien onbekwaam is om de taak uit te voeren. Het is dat ik al maanden overspannen thuis zit, anders nodigde ik hem graag uit in mijn lespraktijk om te zien waarom docenten staken.
Meneer Van der Wateren redeneert in het wilde weg, generaliseert, beledigt een hele beroepsgroep en neemt de signalen die er overduidelijk zijn niet serieus. Dit is precies waarom wij docenten het werk neerleggen.

Onderwijs (André van der Wateren Volkskrant 28 oktober 2019 p. 19):
Opnieuw gaat het onderwijs staken. Inzet: meer loon, meer waardering en erkenning en minder werkdruk. Mijn idee: als je basiskwaliteiten (algemene ontwikkeling, kennis, intelligentie) en onderwijsniveau te laag zijn voor je functie krijg je stress en ervaar je werkdruk. Als je eigen niveau en dat van je opleiding steeds vaker lager is dan van de ouders van leerlingen ervaar je misschien minder erkenning en waardering. Klagen helpt misschien, maar is onredelijk en onterecht. Enige oplossing: toelatingseisen en curriculum voor onderwijzers en leraren fors verhogen naar bachelor of masterniveau. Gevolg: betere kwaliteit leraren, minder werkdruk, meer erkenning en waardering en terecht meer salaris.

Waarom zou academicus nog op D66 stemmen? (Jacques Neefjes en Herman Overkleeft de Volkskrant 21 oktober 2019 p. 18):
De hooggespannen verwachtingen van een D66-minister op OCW zijn niet uitgekomen. Integendeel.
Uitgekleed
Het tij leek gunstig. In 2017, een jaar na de Nobelprijs, trad het huidige kabinet aan. Voor het eerst in de geschiedenis kwam een bewindspersoon van de onderwijspartij van Nederland op Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Van D66 dus. Nederland is een van de rijkste landen ter wereld en moet investeren, want maatschappelijke uitdagingen te over: een ouder wordende bevolking, de klimaatcrisis, de snel veranderende wereldorde.
Vragen waaraan alle wetenschapsdomeinen, alfa, bèta en gamma, een grote bijdrage kunnen leveren. Hoogste tijd om te investeren en om eens goed na te denken over de waarde van wetenschap. Het miljard van Feringa, voor originele inzichten en oplossingen.
Ondergetekenden, beiden bèta, vinden die 60 miljoen niet genoeg en vinden extra middelen voor internationaal concurrerend natuurwetenschappelijk onderzoek noodzakelijk. Maar niet ten koste van de rest:
het alfadomein, het gammadomein en het biomedische domein.
Academische onrust
En juist de laatste maatregel die op stapel staat, uitvoering van het rapport-van Rijn, beoogt dit. Het rapport dat oproept om te kiezen. En een voorzet geeft door geld voor
alfa-/gammadisciplines te verschuiven naar bèta/techniek. Verschuiven, in plaats van extra geld vrijmaken, volgens de beperkte, denkelijk van de liberale zusterpartij geleende visie dat wetenschap er pas toe doet als het geld oplevert.
Het rapport-Van Rijn, dat ertoe leidt dat disciplines binnen universiteiten en universiteiten onderling tegen elkaar worden opgezet. De extra middelen voor de technische universiteiten moeten door de algemene universiteiten opgebracht worden. Die laatsten moeten ook nog intern geldstromen richting haar bètadisciplines verleggen. Niet verbazend dat universitaire bestuurders er weinig trek in hebben.
Academische onrust is het voorlopig resultaat van het beleid van deze D66-minister, dat zich kenmerkt door een volledig gebrek aan visie op wetenschap in brede zin.

‘Leraren in romans doen het imago weinig goed’ (Iantha Sahadat interviewt Ton Bastings Volkskrant 19 december 2018 p. 27):
U eindigt uw proefschrift met een persoonlijk betoog over de problemen van het moderne onderwijs en het imago van de leraar.
Het onderwerp van mijn proefschrift is met mijzelf verweven. De herwaardering van het leraarschap gaat mij aan het hart. Het vak Nederlands heeft in het mbo ten onrechte een marginale rol. Dat je zie trouwens in het hele onderwijs – niet alleen bij ons. Het niveau gaat omlaag, het niveau van de leraren Nederlands is enorm gekelderd, ja wat verwacht je dan van leerlingen.
‘De overheid wil het imago van leraren verbeteren. Maar je ziet in onderzoek dat het zelfbeeld van leraren en de opkomst van het lerarentekort parallel lopen aan het nieuwe leren . Als ik kijk naar mijn directe omgeving: natuurlijk gaat het zelfbeeld omlaag als je vijf vakken moet geven waar je te weinig kennis van hebt.’

Over De Nieuwe Wereld Vanuit de Rode Hoed in Amsterdam presenteren Colet van der Ven en Johan Fretz De Nieuwe Wereld. Daarin ontvangen zij elke zondag zinzoekers, praktisch idealisten en bevlogen denkers, 31 augustustus 2016:
Marylinne Robinson Marilynne Robinson is een van Amerika's meest vooraanstaande schrijvers. Haar debuut Een huishouden was in 1981 meteen een groot succes en haar tweede roman Gilead werd onderscheiden met de Pulitzerprijs en de National Book Critics Circle Award. Gilead vormt samen met Thuis en Lila een belangrijke trilogie in de Amerikaanse literatuur. Robinson is met haar literatuur en essays zeer invloedrijk. Haar beroemdste fan is president Obama; hij citeert Robinson in zijn toespraken en prijst haar om haar werk. Robinson is een christelijke schrijver in de Amerikaanse traditie: religie, normen en waarden zoals vergiffenis en compassie spelen een grote rol in haar boeken. Christendom noemt ze tegennatuurlijk: 'van je vijanden houden is niet echt makkelijk'. Colet van der Ven spreekt met de gelauwerde en geprezen Robinson over Obama, die zij de beste president sinds Jefferson noemt, het gevaar van angstpolitiek en het belang van verbeelding.

#MeToo wordt in VS debat tussen toondoven (Michael Persson Volkskrant 22 september 2018 p. 10-11):
Maar wanneer zelfs een beschaafd intellectueel blad het zwijgen kan worden opgelegd door de academische gedachtenpolitie, zoals rechtse dwarsliggers de politiek correcte dwang wel eens noemen, dan is dat toch wel opmerkelijk.
Maatschappelijke schandpaal
Buruma wilde een discussie beginnen over hoe lang een man aan de maatschappelijke schandpaal genageld mag worden, nadat hij door een rechtbank is vrijgesproken. Dat is een interessante vraag, maar eentje die alleen kan worden beantwoord al we ook weten wat de persoon in kwestie heeft gedaan (zelfs al is hij juridisch onschuldig). Hoe erg iemand sociaal moet worden gestraft, hangt af van hoe erg het is wat hij heeft gedaan. Je kunt geen
vergiffenis krijgen voor daden die je onder het tapijt veegt.

Vergeefs bouwen op de bank (Thomas Von der Dunk Volkskrant 20 april 2008):
Ooit onderscheidde het Europese model zich in dat opzicht positief van het Angelsaksische: tegenover de op hoge kortetermijnswinsten gerichte casinomentaliteit van de beurs ginds stond de op duurzame lange-termijnsinvestering gerichte degelijkheid van de bank hier. Die was minder innovatief en oogstrelend dan de wereld van Las Vegas, maar wel een garantie voor stabiliteit en grotere stressbestendigheid. Dat de inwoners van het Europese continent overwegend gelukkiger zijn dan van het Amerikaanse, en de levenskwaliteit bij ons hoger is, hangt daarmee samen.
Met de opmars van de neoliberale dwaalleer is de leugen van de zelfregulering op de troon geheven en de aandeelhouder heilig verklaard. Optieregelingen en verkoopprovisies moesten tot maximale productievergroting aanmoedigen, en dus stimuleren het onderste uit de kan te halen - en dat leidt tot de huidige praktijken. Burgers krijgen ondeugdelijke en ondoorzichtige producten aangesmeerd, die vaak door een gerenommeerde instelling zijn goedgekeurd. Denk aan de zegen die ABN-AMRO gaf aan de geflopte luchtbel van Verdonks boezemvriendin Nina Brink.

'Shaming' doet niet onder voor steniging (Heleen Mees Shaming Volkskrant 21 februari 2018 p. 25):
Onlangs was ik uitgenodigd voor een lekenpreek in Vrijburg, een vrijzinnige gemeente in Amsterdam. Joost Röselaers, de predikant die me uitnodigde, opperde vergeving als onderwerp. Ik liep niet direct warm voor dat thema. Maar al snel verschenen in The New York Times de eerste onthullingen over seksueel wangedrag door Harvey Weinstein en moest een hele reeks mannen het ontgelden.
Joost Röselaers wees er terecht op dat de moraal een demonische macht kan worden als zij uit het verband met genade en lofzang wordt gehaald.
Waar menselijke feilbaarheid het uitgangspunt is, dienen vergeving en mededogen het natuurlijke tegenwicht te zijn. Anders dreigen we, zoals Gerrit Achterberg dichtte, terecht te komen in een eindeloze kringloop van straf en wraak, van zelfbehoud en veroordeling.
Zie ik
vergeving van zonden in de eerste plaats als ordenend principe, een wereld waar mensen aan eigenrichting doen is nou eenmaal geen fraaie wereld. In de ogen van Joost Röselaers is vergeving een existentiële of theologische ervaring: God pint je niet vast op wat scheef ging in het leven, maar geeft je altijd weer een nieuwe kans.
Volgens de Amerikaans-Britse wetenschapsfilosoof Philip Kitcher is de kracht van religie dat zij betekenisvolle gemeenschappen kan scheppen. Wat mij betreft is de kracht van religie dat zij mensen kan inspireren het goede te doen, zoals vergiffenis schenken.
Want, zoals Arnon Grunberg schreef, een samenleving die niet in staat is tot vergeven, is een treurige, en uiteindelijk een onleefbare samenleving.

'De Palestijnen draaien op voor de zonden die Europa beging' (Ton Crijnen Trouw 15 maart 2000):
Kardinaal Simonis verwacht en de Israëlische opperrabbijn Meier Landau hoopt dat de paus bij zijn bezoek aan Israël om vergiffenis zal bidden voor het feit dat het Vaticaan in de oorlog heeft gezwegen over de holocaust. Gebeurt dat inderdaad, dan is het passend als hij tegelijkertijd de Israëliërs oproept de Palestijnen om vergeving te vragen voor het leed dat ze dit volk hebben aangedaan. Dat vindt Riah Aboe El-Assal, bisschop van de anglicaanse kerk in Jeruzalem. El-Assal (62), zelf Palestijn, is geestelijk leider van 8000 anglicanen in Israël, de Palestijnse Gebieden, Syrië, Jordanië en Libanon. Dezer dagen was de bisschop in ons land, op invitatie van de stichting Vrienden van Nazareth.
Hij vindt het terecht dat de joden er bij het Vaticaan op aandringen eindelijk excuses aan te bieden voor het zwijgen tijdens de massamoord op de joden door de nazi's. Maar dan dient, zo stelt hij, Israël hetzelfde te doen tegenover de Palestijnen. Alleen al voor het feit dat het hen in 1948 van hun grond heeft verdreven.

De behoeftehiërarchie van Maslow laat zien dat het in het leven niet alleen draait om materiële, maar ook om immateriële behoeften. Het gaat om welvaart, bijvoorbeeld het levensmiddelenpakket, maar ook om welzijn een gezonde lucht- en waterkwaliteit. Het leven is geen kosten/baten analyse.

Ankers in een veranderende wereld (Sabine van Osta Theosofia september 2015 p. 114-119):
114: Naast de vele negatieve implicaties die vastzitten aan dit gegeven, onder andere ten aanzien van het ecosysteem van de aarde en bijvoorbeeld voor zowel de lokale als de wereldeconomie, zitten in deze situatie ook interessante mogelijkheden verborgen. Dit heeft Tim Boyd eveneens aangegeven in zijn artikel: ... zij die hun bewustzijn voelen toenemen, voelen niet alleen de aard van de gedachtestromen aan, maar tevens de mogelijkheden om deze aard te wijzigen. In dit laatste element is nu juist het interessante element gelegen, in het bijzonder in omgevingen waar de intensiteit van de gedachtestromen zo hoog is als in gebieden met een zeer hoge bevolkingsdichtheid.
117,118:
Hij zegt iets verderop: De problemen waarmee we ons vandaag geconfronteerd zien, werden gecreëerd door mensen, of het nu gaat om gewelddadige conflicten, vernietiging van het milieu, armoede of honger. Deze problemen kunnen oplost worden dankzij menselijke inspanningen, door in te zien dat wij broeders en zusters zijn, en door het ontwikkelen van deze zin voor broederschap. We dienen een universele verantwoordelijkheid jegens elkaar te cultiveren en deze verantwoordelijkheid uit te breiden tot op het niveau van de planeet die we met elkaar moeten delen.

500 jaar Reformatie in Nederland (Sander van Walsum Volkskrant 30 oktober 2017 p. 12-13):
Met het vastspijkeren van zijn 95 stellingen op de deur van kerk in Wittenberg - morgen precies 500 jaar geleden - zette Maarten Luther de Reformatie in gang.
Met name de zogenoemde Pieteraflaten, met de opbrengst waarvan de bouw van de Sint Pietersbasiliek in Rome werd bekostigd, golden als toonbeeld van de perfiditeit van de moederkerk.
Luther kwam tot het inzicht dat die kerk niet te hervormen was. Ze stoelde immers op de gedachte dat de mens alleen de genade van God kon verwerven door zich te onderwerpen aan de plichten die de kerk hem oplegde. Onzin, betoogde Luther. Niet de clerus, maar God alleen kon de mens genade schenken. En de mens kon slechts hopen die genade met een vroom en arbeidzaam leven te verkrijgen.
Hoe het ook zij: het idioom van Luthers pamflet Über die Juden und ihre Lügen is uitwisselbaar met dat van Der Stürmer, het tijdschrift van Hitlers opper-antisemiet Julius Streicher.
Het ongemak daarover is nog altijd voelbaar bij Luthers nazaten. De Evangelische Kerk in Duitsland erkende in 2015 de Joden 'verregaand in de steek' te hebben gelaten.
En vorig jaar deed de Protestantse Kerk in Nederland afstand van de laakbare uitspraken van Luther. Uit boetvaardigheid - een Lutherse deugd - maar ook om de aandacht te vestigen op de verdienste die de vuilbekkende kerkhervormer ondanks alles heeft gehad: dat hij voorging in de opstand tegen de gecorrumpeerde moederkerk.

The Akasha Paradigm
Science is not technology, not even discovery. It is understanding.
“When our understanding of the world matches the nature of the world, we will discover more and more of the world and will have more and more ability to cope with it.
(Ervin László)
Jacobine Geel Door het kleine trachten te begrijpen, kunnen we grotere verbanden in het vizier krijgen. Jacobine en de Bijbel 30 oktober 2017)

Jacobine Geel: “De Bijbel is een schatkist” (interview NCRV Gids 24 oktober 2017):
In de week dat Nederland 500 jaar Reformatie herdenkt, presenteert Jacobine Geel de eenmalige uitzending 500 jaar Reformatie en de zesdelige interviewserie Jacobine & de Bijbel. “De Bijbel is voor mij een boek van niet blijven stilstaan bij wat je al hebt, maar van kijken of er meer van het leven is te maken.”
In je diepste wezen probeer je een wereldverbeteraar te zijn?
“Meer een wereldbegrijper. Uiteraard wil ik ook aan de wereld bouwen, dat gevoel is in de loop der jaren sterker geworden. Maar er is ook nieuwsgierigheid. Hoe zit het? Waarom doen mensen wat ze doen? Zeggen ze wat ze zeggen? Door hierover in gesprek te gaan kunnen we met elkaar misschien een stap verder komen. Ook een preek is voor mij een soort dialoog.” In Indonesië zag je moslims en christenen in vrede samenleven. Nu leven we in een tijd van radicalisering en bloedige aanslagen. Is de wereld die jij dacht te begrijpen onbegrijpelijk geworden?
“Het is gecompliceerder geworden. Maar we moeten ons niet laten verleiden om alleen naar het grote plaatje te kijken en ons niet meer de vraag te stellen: wie is degene die naast mij woont en wat denkt hij? Soms helpt het die stap over de drempel van de buren te nemen om hen te begrijpen – bijvoorbeeld bij dat Marokkaanse gezin aan de overkant. Door het kleine trachten te begrijpen, kunnen we grotere verbanden in het vizier krijgen.”

Jacobine en de Bijbel (NPO2 29 oktober 2017):
Jacobine Geel gaat met denkers en dichters in gesprek over het meestgelezen boek ter wereld: de Bijbel. Te gast: schrijver Abdelkader Benali; dichter en theoloog Huub Oosterhuis, Baptistenvoorganger Orlando Bottenbley, Commissaris van de Koning van Zuid-Holland Jaap Smit en oprichter van Happinez Inez van Oord.

De Bijbel leert dat er niets nieuws is onder de zon.

Stelling: Waar de gulden middenweg loopt is al millennia bekend. Het is niet nodig het wiel opnieuw uit te vinden. De middenweg geldt zowel top down als bottom up en is afhankelijk van de rollen die we bewust of onbewust in de maatschappij spelen. Er is niets nieuws onder de zon.

Jacobine en de Bijbel (NPO2 30 oktober 2017):
Wie is de God van de Bijbel? En welke rol speelt Jezus? Jacobine Geel spreekt met denkers en dichters over de regel: 'God is mens geworden'. In deze uitzending o.a.: theoloog/ethicus Frits de Lange, schrijver Abdelkader Benali, theoloog Ruben van Zwieten en SGP-fractievoorzitter Kees van der Staaij.

Een ander mens (Margreet Vermeulen Volkskrant 28 oktober 2017 Sir Edmund p. 42-45):
Astronauten die de aarde als een kleine blauwe bol hebben gezien, keren vaak terug met een sterk gevoel van verbondenheid. Wetenschappers proberen dit 'overview effect' na te bootsen met een virtuele ruimtetrip.
De term overview effect dateert van 1987 toen de Amerikaanse filosoof en schrijver Frank White het gelijknamige boek schreef, met daarin interviews met en teksten van 29 astronauten en kosmonauten. Ze rapporteren vrijwel allemaal dat de aanblik van de aarde vanuit de ruimte tot nieuwe inzichten leidt over 'wie we zijn' en hoe 'alles met alles samenhangt'.
'We vertrokken naar de maan als technici, we keerden terug als humanisten', reflecteerde Edgar Mitchel op zijn ervaringen in de ruimte.
Is een ervaring als het
overview effect te kopiëren? Ruimtevaarders hebben vaak decennia getraind voor hun missie, een ruimtevlucht is niet van gevaren ontbloot en waarschijnlijk maakt ook de toestand van gewichtsloosheid de ervaring zo intens. Een kwartier lang een virtuele bril opzetten, blijft toch van een andere orde.
'Dat klopt. Het is niet te kopiëren', erkent de Britse psycholoog. 'Het zal zeker niet zo intens en overweldigend zijn, wel denken we een soortgelijke ervaring te kunnen creëren. En verwacht geen oplossing voor alle kwalen. Maar de geestelijke gezondheid in ons deel van de wereld verslechtert zodanig dat we het ons niet kunnen veroorloven om níét te zoeken naar alternatieve oplossingen. Een ding staat vast: de geestelijke gezondheidszorg zoals die nu is, kan de vraag naar hulp niet aan.'
De ervaringen van veel astronauten doen denken aan een psychedelische ervaring, aan een geslaagde 'trip' met lsd. Nezami: 'Inderdaad. Maar psychedelische drugs kunnen gevaarlijk en schadelijk zijn. Een virtuele trip in de ruimte daarentegen is een vorm van escapisme die geen kwaad kan.'
Het is dertig jaar geleden dat de term
overview effect werd gemunt. Als we er op aarde veel profijt van kunnen hebben, waarom wordt daar nu pas onderzoek naar gedaan? 'De 'space age' is nog geen zestig jaar oud', reageert Nezami. 'De ruimte is nog maar zo kort deel van onze psyche. En virtual reality is nog jonger. Zulke ideeën verwerken kost nu eenmaal

Tussen de heethoofden in Barcelona en de taak van de krant inzake machtsmisbruik. (Philippe Remarque Volkskrant 28 oktober 2017 Opinie p. 9):
Zicht op de keerzijde
Hoeveel tijd Maartje ook tussen de fervente separatisten heeft verkeerd in de afgelopen maanden, ze houdt het hoofd koel en laat ons de vele kanten van dit conflict zien. Ik herinner me bijvoorbeeld een mooi twistgesprek tussen bevriende Catalaanse muzikanten, de één voor, de ander tegen onafhankelijkheid. En een reportage die goed liet zien hoe het onderwijs in het Spaans bijna van Catalaanse scholen is verdwenen, tot verdriet van sommige ouders. Een generatie Catalanen is op school nationalistisch geïndoctrineerd.
Voorbij de casuïstiek
We leren van dingen die niet helemaal goed gaan. Maar voor mij staat wel vast: het blootleggen van dit soort machtsmisbruik en de structuren erachter zijn taken van de krant. Aan de andere kant willen we een vrijplaats voor denken en discussie zijn, juist over een onderwerp dat zo makkelijk ontspoort in zwart-witdenken. Daarom ben ik blij met de goed geformuleerde bedenkingen bij de golf van onthullingen en aantijgingen in columns (Arnon Grunberg, Sylvia Witteman, Wilma de Rek, Aleid Truijens, Elma Drayer) en opiniestukken (Daniela Hooghiemstra, Jessica Durlacher) in de Volkskrant. Zo kunt u zelf uw mening vormen en heeft u munitie voor de discussies die dezer dagen aan zoveel keuken- of cafétafels worden gevoerd.

Helder denken kan alleen bij vrijuit spreken (Bret StephensVolkskrant 28 oktober 2017 Opinie p. 8):
Terecht verdedigt rector Robert Zimmer radicaal de vrijheid van meningsuiting, vindt New York Times-columnist Bret Stephens.
Dit zijn geen wereldschokkende vragen. Maar het zijn wel de juiste vragen. Het zijn ook de vragen die te weinig rectoren van universiteiten stellen, in elk geval niet in het openbaar en bij herhaling. In plaats daarvan overheerst de zelfingenomen gedachte dat er niet echt iets aan de hand is, dat zorgen over censuur overdreven zijn, dat er altijd creatieve manieren zijn om vrijheid van meningsuiting te combineren met gevoelig blijven voor alle gevoeligheden - een balanceeract die zo verfijnd is dat geen enkele student ooit beledigd hoeft te zijn en geen enkele bestuurder ooit stelling hoeft te nemen.
Zimmer weet wat een onzin dit is; dat als vrijheid van meningsuiting niet actief wordt verdedigd, die snel zal worden aangetast. Doordat hij het prestige van zijn functie inzet om even briljant als onverschrokken zijn punt te maken, is Zimmer de belangrijkste stem geworden in de Amerikaanse academische wereld.

'Willen we het Westen nog wel?' (Bret Stephens Volkskrant 21 februari 2017):
Overal staat het Westen onder druk. Rusland wil een post-westerse wereldorde, president Trump minacht westerse instituties en Europa is het geloof in eigen kracht verloren. Willen we het Westen nog wel, vraagt columnist Bret Stephens zich af in de Wall Street Journal. Zo ja, laten we dan snel weer leren wat westerse waarden zijn. Anders hoeft het niet meer.
Immuun maken
Er was een tijd dat het Westen wist waar het voor stond. Omdat het over zichzelf nadacht, bijvoorbeeld tijdens een cursus 'westerse beschaving'. Het begreep dat de morele funadamenten daarvoor in Jeruzalem waren gelegd, de filosofische in Athene en de juridische in Rome.
Het behandelde met eerbied de begrippen rede en openbaring, vrijheid en verantwoordelijkheid. Waar die in tegenspraak waren, leerde Europa die met elkaar in harmonie te brengen en er een bron van kracht van te maken. Het geloofde in de superioriteit van zijn muziek, literatuur en politieke idealen.
Sindsdien hebben we generaties opgevoed die hier niets van geloven, en dan zijn we geschokt door de opkomst van anti-westerse politiek?
Als je je kinderen de beschavingswaarden wil leren die ze immuun maken voor een Trump, Le Pen of Lavrov, kun je beginnen met ze die waarden te doceren.

SOLDAAT VAN ORANJE Traumaverwerking en de notie van spel (Bo Le Granse maart 2014):
Hoofdstuk 1 Traumastudies(p. 9,10):
Een gezamenlijk trauma, dat geldt voor een gehele gemeenschap, is ook wel een cultureel trauma. Jeffrey C. Alexander schrijft een theorie van ‘cultural trauma’ en geeft de volgende definitie van de term: ‘‘Cultural trauma occurs when members of a collectivity feel they have been subjected to a horrendous event that leaves indelible marks upon group consciousness, marking their memories forever and changing their identity in fundamental and irreversible ways’’2. De analytische spin hier is de relatie tussen cultureel trauma en collectieve identiteit; als er geen dreiging is voor de groepsidentiteit, dan is er geen sprake van cultureel trauma. In twee andere artikelen3 toont Alexander ook aan dat de Holocaust niet direct werd waargenomen als een universeel betekenend kwaad voor de Westerse maatschappij, maar dat het eerder zodanig geconstrueerd is door een lang proces van vertelling en betekenisgeving.
Toch heeft dit impact gehad op de gehele Westerse gemeenschap en zullen we zien dat het verhaal van Erik Hazelhoff Roelfzema een bepaalde impact heeft gehad op onze eigen Nederlandse gemeenschap. Voor we verder gaan naar de casus van Soldaat van Oranje zullen we eerst verder kijken in het veld van de traumastudies. We zullen ingaan op LaCapra’s gerenommeerde werk Writing History, Writing Trauma, waarin LaCapra met name ingaat op de Holocaust en op collectieve representaties en begrip dat hierover ontstaat.
Hoofdstuk 3 Soldaat van Oranje (p. 38,39):
We begrijpen zo dat dit voor hem het omslagpunt is geweest waarop hij Erik en zijn oude studievrienden de rug heeft toegekeerd en uiteindelijk heeft gekozen voor de Duitsers. We krijgen hier een confrontatie tussen twee tegengestelde kanten en, zoals Hegel het heeft beschreven in een theorie over de tragedie, we zien hier dan ook een ‘collision of equally justified powers’35, want we hebben twee machten tegenover elkaar staan, die op het eerste gezicht goed tegen kwaad lijken te vertegenwoordigen, maar elk hun gelijk hebben voor de genomen beslissingen en gemaakte keuzes, waardoor het beide ‘goeden’ worden. Doordat we meeleven met de verschillende karakters en de verschillende verhalen zo dan ook goed meekrijgen, zien we de motivaties achter de acties, van beide kanten, en kunnen we ook van beide de rechtvaardiging inzien.
3.5 Soldaat van Oranje en traumastudies (p. 47):
LaCapra kaart zo dan ook aan dat slachtoffers vaak worden achtervolgd door het originele drama en zo worden ze als het ware gevangen door een soort dwangmatige herhaling ervan. De notie van ‘working through’ is een proces waarin de persoon een ‘critical distance’ van het probleem probeert te zoeken. Het oneindige proces, dat nooit voltooid kan worden, stelt het slachtoffer in staat een onderscheid te maken tussen de traumatische ervaring die hem overweldigde en het hedendaagse leven. Dit zorgt ervoor dat het slachtoffer nooit geheel gevangen kan blijven zitten in deze traumatische gebeurtenis. Het zal nooit geheel weggaan, maar er kan zo een onderscheid worden gemaakt tussen verleden en heden, waardoor de persoon verder kan leven in het heden, zo goed en zo kwaad als het kan.

Erik Hazelhoff Roelfzema: In het leven van ieder mens komen ogenblikken voor waarop hij tot zichzelf zegt: ’Tja, dat kán niet.’ En dan dóet hij iets.

Joy Mills boekje Levende metaforen van wijsheid (p. 9):
De Franse kernfysicus Jean Charon, die Einsteins theorie verder heeft uitgewerkt met het doel een nieuwe eenheidstheorie voor alle fysieke verschijnselen te ontdekken, heeft opgeroepen tot een ‘neo-gnostieke kosmologie’ die een, wat hij noemt ‘geestelijke ruimte-tijd naast de conventionele stoffelijke ruimte-tijd’ zal erkennen. In zijn boekje The Unknow Spirit, stelt Charon: ‘… Er is geen beschrijving van de materie mogelijk zonder de tussenkomst van de geordenende werking die van de Geest uitgaat.’
11: Er is geen ander bestaan, geen ander wezen dan het Ene wiens vertegenwoordiger we zijn. De mooiste metafoor voor deze bewustzijnstoestand kan men vinden in het ideaal van de
Bodhisattva, dat men ervaart in het beeld van de Vairocana Boeddha, de Boeddha van mededogen. Dit kan ieder van ons worden, als hij wil, want, zoals eerder gezegd, is de crisis van nu een crisis van de wil, maar dan moeten we het vaste, doelgerichte besluit nemen om te worden wat we in de kern van ons wezen werkelijk zijn.
Hoewel het woord ‘
Bodhisattva’ verschillende betekenissen kan hebben en op verschillende niveaus van geestelijke ontplooiing betrekking kan hebben, mogen wij aannemen dat de Bodhisattva als archetype wordt weergegeven in de grote gelofte, die men soms de Gelofte van Kwan-yin noemt, de gelofte van Avalokiteshwara, de Heer die neerziet op de wereld van het gemanifesteerde bestaan:
12:
Nooit zal ik enige persoonlijke verlossing nastreven of ontvangen; nooit zal ik alleen de uiteindelijke vrede ingaan; maar ik zal voor altijd en overal leven voor en streven naar de verlossing van ieder schepsel op de gehele aarde uit de gebondenheid van het geconditioneerde bestaan. Deze prachtige gelofte onthult onmiddellijk tenminste twee aspecten van het ideaal van de Bodhisattva, de metafoor van innerlijke verlichting en mededogen in de wereld van het bewuste bestaan.
14: In de The Unknow Spirit stelt Jean Charon, dat naar analogie (en hij geeft hiervan een zorgvuldige analyse uit de hedendaagse fysica) het elektron staat voor het geestelijke als datgene wat structuur geeft aan de materie en dat men daarom kan zeggen dat het elektron zekere geestelijke eigenschappen bezit die hij als viervoudig omschrijft: overpeinzing, kennis, liefde en daadkracht.
15: Misschien is het wel zo, zoals een van de eerste theosofen, W.Q. Judge, het stelde, dat er gevraagd wordt om een karmisch uithoudingsvermogen, een onversaagde zielemoed, een onbevreesdheid van hart, die ons altijd boven onszelf verheft. Dan kunnen we wellicht, zoals de Nicaraguaanse dichter en sociaal filosoof Ernesto Cardenal schreef: ‘
…het bewustzijn en het geweten van de kosmos’ worden. En al onze handelingen vloeien voort uit dat bewustzijn. Want, zoals we in De Stem van de Stilte kunnen lezen:
Buig nu uw hoofd en luister goed,
Bodhisattva,
Mededogen spreekt en zegt:
‘Kan er gelukzaligheid zijn wanneer al wat leeft moet lijden?
Zult u gered worden en de hele wereld horen wenen?’

'Mensen reduceren tot een diagnose is een ingreep in de identiteit' (Marjan Bolwijn Volkskrant 21 oktober 2017 Opinie p. 8):
Psychiater Jim van Os (57) veranderde van standpunt over de juiste behandeling bij psychisch lijden.
Nieuwe Standpunt
'Diagnoses bij psychische klachten zijn slechts hypothesen. Het zijn labels die de persoon persen in een diagnostiek-behandelrichtlijn voor de niet-bestaande gemiddelde patiënt. Iemand met psychische klachten reduceren tot een wetenschappelijke abstractie is geen medische handeling - het is een dubieuze ingreep in de identiteit. Je academische cultuur mag voorschrijven dat schizofrenie bestaat, maar geeft je dat het recht om mensen dat label op te plakken?

Interview psychiater Jim van Os Niemand is gek volgens het boek (Volkskrant 13 november 2010):
Het diagnostisch systeem is gebaseerd op denken in dichotome categorieën: je hebt iets wel of je hebt iets niet, je hebt het één of je hebt het ander. Van allebei die contrasten weten we inmiddels dat ze onzin zijn. Labels worden in de klinische praktijk met elkaar verward – zo kunnen mensen met dezelfde symptomen volgens de ene psychiater aan schizofrenie, en volgens de andere aan depressie – terwijl het helemaal niet om de labels gaat. Het gaat er om of iemand wel of niet een zorgbehoefte heeft.

Om het fenomeen van de weerspiegeling te duiden maakt Plato van de allegorie van de grot gebruik en Blavatsky beschrijft de toverlantaarn. De viervoudige aard van de mens 'nӗshāmā, rūah, nefesh en gūf', de viervoudige geopenbaarde krachten (zie Joy Mills De pelgrimstocht van de mens) in de microkosmos zijn een weerspiegeling van de vier fundamentele natuurkrachten in de macrokosmos. De viervoudige geopenbaarde krachten hangen met de vier vragen van Niko Tinbergen samen.

Fay van Ierlant Over heelheid (Theosofia 103/6, december 2002)
Er is mij gevraagd om in het kader van het thema van deze zomerschool in te gaan op het boek: Het Heelheid Principe, de dynamiek van heelheid in wetenschap, religie en samenleving. Anna Lemkow schreef dit boek in 1990. Anna Lemkow’s intelligentie en inzicht zijn superieur. De mijne zijn dat niet. Maar ik heb haar boek altijd bewonderd en veel gebruikt. Daarom wil ik graag proberen jullie wat van haar inzichten door te geven.
230: In de proloog van De Geheime Leer verwijst zij naar de achtergrond van deze Eeuwige Wijsbegeerte als zij de grondbeginselen van bestaan duidelijk aangeeft en wijst op de noodzaak van het steeds weer refereren aan die grondbeginselen: Immanentie – Periodiciteit – Transcendentie (het immanente ene leven dat periodiek door de materie reist om die materie te transcenderen). Zij wijst op de noodzaak om dat ene immanente leven te gaan ontdekken en ervaren, zoals het functioneert door, en uitdrukking geeft aan, alle periodieke vormen van materie, die voortdurend doorbroken en vernieuwd worden. Want daar ligt de sleutel tot heelheid. De heelheid achter de verscheidenheid van de cyclische periodiciteit.
231: Alles blijkt op onontkoombare wijze te zijn verweven in een dynamisch geheel. Er komt meer en meer een overtuiging naar voren dat de huidige crisissituaties een samenhangende wereldcrisis vormen. Een wereldcrisis die het gevolg is van het huidige besef van waarden die de prioriteiten bepalen. De massacultuur is niet in staat om uitwegen te bedenken die niet om zichzelf draaien (noodzakelijkerwijs gaat dat ten koste van anderen). Dat vraagt om een fundamentele verandering van bewustzijn. Echter de mentaliteit van de onder groep 1 genoemden verwerpt het bestaan van een groeiend bewustzijn omdat het niet kwantificeerbaar is. Maar, schrijft Lemkow, er zijn ook mensen die hun toevlucht nemen tot scholen en werkgroepen die als doel hebben een verandering van bewustzijn te bewerkstelligen en die plaatst ze in groep 2. Er is ook nog een groep 3. Die bestaat uit een groeiend aantal wetenschappers, filosofen, sociale werkers, holistische geneeskundigen en anderen die een van Heelheid uitgaande wereldvisie aanhangen. Groep 2 en groep 3 overlappen elkaar. Helaas zijn de mensen in groep 1 meestal onbekend met de gezichtspunten en de publicaties van groep 3 omdat ze daar totaal niet voor open staan.
Het doel van het boek van Anna Lemkow is een onderzoek in te stellen naar de dynamiek van heelheid als een allesomvattend principe. Ze gaat in op de staat van dat onderzoek in de wetenschap, op het spirituele domein en in de samenleving. Zij staaft en verduidelijkt haar bevindingen met ingekaderde stukjes van bekende en minder bekende mensen uit groep 3.
Zoals: David Bohm, Haridas Chaudhuri, Niels Bohr, Fritjof Capra, Aldous Huxley, Huston Smit, Lama Govinda, Ravi Ravindra, Ken Wilber, Teilhard de Chardin, HP Blavatsky, Joy Mills, G. Barborka, Hippocrates, Paulus, William Blake en Krishnamurti en vele anderen. Ook Blavatsky’s Geheime Leer wordt door Lemkow herhaaldelijk en zeer verduidelijkend naar voren gehaald.
232: Op den duur zou religie, zoals het woord al zegt, ons door spiritueel inzicht weer moeten verbinden met idealen als waarheid – schoonheid – liefde – sociale rechtvaardigheid – economische kwaliteit – politieke vrijheid en internationale vrede. Religie zou elk mens moeten maken tot een vrije en creatieve eenheid van het kosmisch geheel, geworteld in het eeuwige Ene.
233/234: We weten nu dat massale armoede verband houdt met de kortzichtige manier waarop de meer welvarende delen van de mensheid rijkdom hebben nagejaagd. We zien het fatale verband tussen de industriele productie die grote hoeveelheden ruwe materialen en energiebronnen verbruikt en de vernietiging van het milieu. We kunnen er in 2002 ook niet meer omheen dat onze eigen afscheidende gedachten bijdragen aan internationale en nationale rampen. De kenmerken van wereldwijdheid en onderlinge verbondenheid wijzen naar de innerlijke orde die vanzelfsprekend de fysieke, emotionele, mentale, morele en spirituele niveaus van het maatschappelijk bestaan omvat.
Anna Lemkow schrijft (p. 393):
Niettegenstaande het feit dat de impuls naar heelheid wordt overschaduwd door op verdeeldheid gerichte neigingen in een groot en machtig deel van de menselijke samenleving, is deze impuls altijd aanwezig en levensvatbaar geweest. Onze eigen verwaarlozing van deze dynamiek zorgde er alleen maar voor dat we het nog sterker zouden tegenkomen. Er ontstaat ondanks alles een nieuw type bewustzijn dat een universalisme zal doen ontstaan dat religie, ras, cultuur en sekse overstijgt. Nu nog de visie van een minderheid, maar verspreid over de hele wereld. Die visie is van binnen uit gestuurd en doordrongen van een gevoel van verbondenheid met het hier-en-nu, een gevoel van betrokkenheid, mededogen, verantwoordelijkheid en creatieve doelgerichtheid.
Krishnamurti zei het zo:
Je moet het hele leven begrijpen, niet alleen maar een deeltje ervan. Daarom moet je lezen, daarom moet je naar de luchten kijken, daarom moet je zingen en dansen en gedichten schrijven, en lijden, en begrijpen, want dat is allemaal: leven.

Terwijl de Nederlandse dorpspolitiek nog debatteert over het neoliberalisme, een links spookbeeld voltrekt zich de crisis van het neoliberalisme. Onze grote 'liefde' voor de Westerse beschaving heeft de afgelopen decennia Trump gebaard. Het zelfreinigend vermogen heeft gefaald. Is het mogelijk de crisis van het neoliberalisme die door Trump c.s. wordt aangehangen te keren?
Bert Wagendorp heeft gelijk de PvdA voert een
achterhoedegevecht. Op 24 mei 1971 heeft Willem Drees de PvdA al de rug toegekeerd. De oplossing voor neoliberalisme hangt met ons morele kompas samen, het vinden van een geloofwaardige middenweg, die door Paul Bril wordt belicht. Maar we moeten zeker beducht zijn voor de (katholieke) strateeg Steve Bannon van Donald Trump.
Het op de rem trappen is vermoedelijk eerder gekomen dan Coen Teulings heeft verwacht. De vraag komt naar voren hoe is het mogelijk dat een meerderheid van de politici alle kaarten op het managementdenken, het marktmodel hebben gezet, dus zich tot één kant van de medaille hebben beperkt? De denkfout die economen hebben gemaakt is dat om de economie stabiel te houden en niet in te storten groei nodig is. Tim Jackson laat in zijn boek zien dat Prosperity Without Growth ook mogelijk is.

Bespreking van: Peter Abspoel, Zingeving in het Westen. Traditie, strijdersethos en christendom. Uitgeverij Vantilt, Nijmegen, 2016. (Wim Couwenberg Civis Mundi 2 oktober 2016):
De drie gezichtspunten, die Wim Couwenberg belicht worden ook in het rapport 'E i V' naar voren gebracht, te weten religie, wetenschap en filosofie. De traditionele zingeving staat voor religie en wordt in de esoterie met behulp van de levensboom gesymboliseerd. Dit model brengt in het bijzonder de relatie tussen de mannelijke en vrouwelijke energie in het universum tot uitdrukking. De kern van het strijdersethos heeft op de controverse tussen wetenschappers, lees de mens maakt het mogelijk de waarheid een stapje dichterbij te brengen betrekking. Het WTE-complex: de onderlinge vervlechting van wetenschap, technologie en economie speelt in het Westerse denken een dominante rol. Het derde perspectief de burgelijke variant draait om wat is waarheid? Vrede is een voortzetting van oorlog met andere middelen. Om probleem en oplossing dichter bij elkaar te brengen gaat het om het samenspel van de drie gezichtspunten, de relatie tussen top down & bottom up beter te organiseren.

Lotte Jensen Vieren van vrede (VPRO programma boeken 9 oktober 2016):
Je zou het boek
Vieren van vrede van Lotte Jensen een vorm van negatieve geschiedschrijving kunnen noemen: ze gebruikt niet de oorlogen als de ijkpunten voor het beschrijven van Nederland tussen 1648 en 1815, maar de vredesakkoorden. De jaartallen zijn niet toevallig gekozen. Het boek begint bij de Vrede van Munster, de geboorte van de Republiek, en eindigt bij het Congres van Wenen, waar heel Europa op de tekentafel ligt. De vredes blijken niet zo vredelievend als gedacht. Sterker nog, van een verzoenende toon is zelden sprake. Jensen maakte een uitgebreide studie van alle odes aan de vrede die werden geschreven daags na het sluiten van de akkoorden en concludeert: vrede is een voortzetting van oorlog met andere middelen.

Het verraad van de feministen (Jolanda Withuis Volkskrant 10 oktober 2016 p. 18):
Feminisme en islam
Dit is de bekorte versie van de speech die de auteur donderdag hield bij de presentatie van
Heilige identiteiten van promovendus Machteld Zee.
Met Machteld Zee lijkt een nieuwe generatie feministen op te staan, zij het vooralsnog meer búiten dan in Nederland. Belangrijk is bijvoorbeeld de Amerikaans-Egyptische auteur Mona Eltahawy, die naar aanleiding van het seksueel geweld op het Tahrirplein het indrukwekkende essay Why do they hate us? publiceerde. Die nieuwe generatie offert de feministische idealen niet op aan politiek correcte blindheid.

Dekker kent onderwijsveld niet (Nico Groot Volkskrant 10 oktober 2016 p. 19):
Lerarenregister getuigt van minachting en kennisgebrek
Wat een onzin! De impliciete boodschap van dit besluit is namelijk: jullie zorgen onvoldoende voor jullie professionalisering, dus wij regelen het van bovenaf. Wat gaat onze bevoogdende overheid nog meer voorschrijven? Verplichte nascholing voor ouders, anders mogen ze hun kinderen niet houden? Door deze overheidsmaatregel wordt intrinsieke motivatie voor professionele ontwikkeling tot extrinsieke motivatie. Het moet namelijk van de overheid, dus we gaan maar weer verplicht op cursus.
Als leraren zich te weinig ontwikkelen, kunnen werkgevers hen daarop aanspreken. Blijkbaar krijgen die ook een onvoldoende van Dekker.
Het eerste dat nodig is, is dat Dekker en de zijnen maar eens gaan zorgen voor hun eigen bekwaamheidsregistratie, want dit getuigt van minachting en van een ongelooflijk gebrek aan kennis van het onderwijsveld.

Wat heet Vooruitgang? (Jan de Boer Civis Mundi 2 oktober 2016):
Is het een vooruitgang om in het hedendaagse kader van een gemondialiseerd kapitalisme steeds meer werk te privatiseren , de arbeidswetgeving steeds verder te dereguleren, steeds meer precaire baantjes te creëeen? Zijn voedselbanken en toenemende armoede een teken van vooruitgang? Is de opwarming van de aarde met zijn desastreuse klimaatveranderingen met in de nabije toekomst daardoor verwoestende oorlogen, hongersnoden en honderden miljoenen vluchtelingen, een teken van algemene vooruitgang? Nee toch!!!
Het wordt - met dank aan de mij altijd inspirerende historicus en schrijver Jacques Julliard - de hoogste tijd dat een eigentijdse sociaal-democratie, die een adequaat antwoord geeft op de huidige problemen, opstaat en haar stem verheft!!!

Weggepoetste waarheid of 'We zijn de waarheid uit het oog verloren' (Arno Bosma de Volkskrant 8 oktober 2016, katern Vonk p. 2-3):
Weg met relativisme en cynisme
Vrijheid, gelijkheid en democratie hebben we hoog in het vaandel staan. Het slachtoffer is de waarheid, stelt Kees Kraaijeveld, en dat is een kostbare vergissing.
Maar de grote vraag die
Rutte in Zomergasten niet kreeg luidt: Als het inderdaad geen cafetariamodel is en als we in het Nederlandse café der waarden dus moeten eten wat de pot schaft, wat staat er dan op het menu?
Rutte spreekt als liberaal vanzelfsprekend over 'vrijheid' en over 'het op een beschaafde manier met elkaar omgaan'. Zijn partijgenote Edith Schippers had het onlangs over 'de democratie' die moet worden beschermd. En verder moeten we ons van haar 'met elkaar bemoeien'.
Vrijheid, democratie, gelijkheid, tolerantie. Is dat dan alles? Mist hier niets? Toch wel. Staatssecretaris
Sander Dekker van Onderwijs, ook VVD'er, deed nog een poging bij de opening van het academisch jaar: 'een discussie op basis van kennis en feiten'.
Waarheid
Dat komt in de buurt, maar ook bij
Dekker mist een essentiële waarde. Want wat is de grote vergeten waarde van onze tijd? Natuurlijk: de waarheid.
Het probleem met
waarden is dat het - anders dan Rutte zegt - wél een cafetariamodel is. Groepen mensen vormen waardenhiërarchieën, die zijn essentieel voor de groepsvorming. Maar er bestaat geen vaststaand menu waarvan je alles moet nemen. Nee, het relatieve belang van waarden verandert voortdurend. En soms dreigt er dus wel eens een waarde van tafel te vallen, zoals nu met de waarheid.

Plan (Bert Wagendorp Volkskrant 8 oktober 2016 p. 2):
In het AD stond gisteren een groot interview met premier Rutte onder de kop 'De wereld moet jaloers op ons zijn'. Waarom dat moet zei Rutte er niet bij, maar het lijkt hem dus leuk als de hele wereld met jaloerse ogen naar ons zit te kijken en niets liever wil dan emigreren naar Nederland. Krijgen we dat weer. Hoe dan ook, Rutte houdt niet van visies, maar wel van plannen. Hij heeft een plan voor de toekomst, zei hij, en het AD stelde nóg twee pagina's beschikbaar om hem het plan uit de doeken te laten doen.
Waar bleef dat plan?
'Dat we door gaan bouwen op onze basis. 'Het plán!!!', riep ik, 'kom nou door met je plan!'
Er was helemaal geen plan.
'Ik wil dingen voor elkaar krijgen', stond er. 'Ik wil problemen oplossen. Zorgen pakken we aan. Kansen grijpen we. Dat is goed voor onze toekomst.' Misschien was dat het plan voor de toekomst, ik wist het ook niet meer. Misschien bestaat Ruttes plan simpelweg uit nog vier jaar als premier - de toekomst zal het leren.

Lawine van wantrouwen overspoelt Amerika (David Brooks Volkskrant 15 september 2016 p. 23):
Complottheorieën en paranoia domineren de Amerikaanse samenleving en de verkiezingscampagne.
Zelfvernietigend
De parochianen van de Emanuel A.M.E. Church in Charleston, South Carolina, meenden dat zelfs de man die hun beste vrienden had vermoord te redden is, maar Clinton heeft grote delen van haar medeburgers afgeschreven als reddeloos verloren.
De grote godsdiensten en politieke filosofieën hebben altijd betoogd dat echte kracht in kameraadschap is te vinden, en dat dat niet mogelijk is wanneer je muren bouwt. Zelfs in het midden van een lawine van belastering moet een mens wantrouwen beantwoorden met kwetsbaarheid, scepsis met onbevangenheid, cynisme met goedgelovigheid en vijandigheid met genegenheid.
Onze presidentskandidaten doen dat niet, maar het is echt de enige begaanbare weg naar de macht.

Premier sterk, Kamer zwak (Martin Sommer Volkskrant 9 juli 2016 p. 17):
Zo wees Bontes van VNL in het Kamerdebat op het initiatief voor 'een Europees leger', waarmee buitenlandchef Mogherini een week eerder op de proppen was gekomen. Voorheen zou Rutte hebben gezegd dat die Mogherini onmiddellijk moet ophouden met haar defensie-liefhebberij. Nu blufte hij zich eruit. Er zijn helemaal geen plannen voor een Europees leger. En 'het helpt als we ons bij de feiten houden'. Ik heb het even nagekeken en er is toch echt sprake van een defensiepoot. 'Defensiesamenwerking moet de norm worden.' Het staat zwart op wit in de notitie van Mogherini. De Kamer liet zich met een kluitje wegsturen.
Nog even en Mark Rutte is kandidaat voor zijn eigen opvolging. Is er sprake van Rutte-moeheid? Om dat te voorkomen is hij spaarzaam met interviews, maar het is waar dat ik hem sinds de Brexit al driemaal de parabel heb horen vertellen van de huifkarren in de kring, waaraan er nu eentje ontbreekt. Hij lacht dingen weg; hij heeft na zes jaar meer dan een begin van arrogantie tegenover de Kamer. Dat laatste is wel primair de schuld van een Kamer die zelf geen idee heeft. Ik ben toe aan een nieuwe Tweede Kamer. Voor Rutte zou ik niet zo gauw een betere weten.

Europa begint aan keukentafel (Willem Alexander Volkskrant 26 mei 2016 p. 22):
Dit is een bewerking van de toespraak die de koning gisteren hield voor het Europees Parlement.
Ik ben geboren in 1967. Een beeldbepalend moment voor mijn generatie was 1989, toen scheidsmuren tussen Oost- en West-Europa die onaantastbaar leken op hun grondvesten schudden en vielen. Er kwam ruimte voor nieuwe verbindingen. Duidelijk werd dat de Europese landen een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid hebben.
Daar kwam geleidelijk aan een ander besef bij. Europa geeft niet langer automatisch de toon aan in het denken. Wij zijn niet langer het centrum van de wereld, noch economisch, noch geopolitiek, noch cultureel. De waarden die wij universeel achten, worden niet overal vanzelfsprekend gevonden en staan op veel plaatsen onder druk.
De toekomst dwingt tot samenwerking
De keuze voor Europese integratie was een keuze voor een gezamenlijke verankering van de vrije en open samenleving in een gemeenschappelijke rechtsorde. Vijfhonderd miljoen Europeanen hebben elkaar gevonden in een Unie van gedeelde waarden. Dit gaat met veel discussie en emotie gepaard. Dat wordt soms aangezien voor een bewijs van de zwakte van Europa. Maar het is een bewijs van de kracht van Europa. Kritische reflectie, vrijheid van meningsuiting en debat horen bij ons. Alleen in dictaturen is er geen publieke discussie.
Europa begint 'aan de keukentafel'
Burgers kunnen alleen Europese burgers worden als ze zich in eigen land, stad en dorp thuis blijven voelen. Europa begint 'aan de keukentafel'. Een trotse Europeaan is - en moet ook - een trotse Fin, Fransman, Pool, Portugees, Brit, Bulgaar, Griek, Duitser of Nederlander zijn.
Geen enkele politieke orde kan zonder een nauwe band met het publiek. De Europese Unie mag geen eliteproject zijn; alle burgers van de lidstaten moeten zich in de Unie thuis kunnen voelen. De Europese Unie is immers van ons allemaal. Onze Unie is er voor de reislustigen én voor de honkvasten. Het Europese verhaal kan alleen samen worden geschreven. Essentieel daarbij bent U, als vertegenwoordigers van de burgers van Europa, in al hun diversiteit.
Maar hoe groot de diversiteit ook is en hoeveel wij ook van elkaar verschillen: er is meer, véél meer dat ons verenigt.

Five Star Movement - Five Star civic lists
On 3 December 2008, Grillo presented the symbol of the Five Star Civic Lists for the local elections of 2009. Logo in the "V" of "citizenship" is a reference to V-Day[41] In Bologna, on 17 February 2009, a gathering of civic lists discussed the future of the movement and the coming elections; in particular, Sonia Alfano consulted with the activist base of the movement about her possible candidacy for the European Parliament as an independent candidate with the Italy of Values list.
The party aims at gathering and giving voice to different sectors of the Italian society. From the beginning of its existence one of its major issues has been the so-called "moral issue".

Italië kiest niet bepaald voor bestuur van de oude stempel (Sarah Venema Volkskrant 21 juni 2016 Volkskrant 21 juni 2016 p.3):
De jonge premier van Italië, Matteo Renzi, zou korte metten maken met de oude garde. Inmiddels lijkt het erop dat er juist met hem wordt afgerekend.
Voor de jongeste ptemier uit de Italiaanse geschiedenis zijn de uitslagen van de regionale verkiezingen moeilijk te verteren. In Rome en Turijn verloor zijn partij van twee jonge burgemeesterskandidates van de Vijfsterrenbeweging. In Napels verloor hij van een onafhankelijke kandidaat die zich afzet tegen de oude politieke garde. De winst in Milaan en Bologna maken weinig goed.
Renzi uitte zich teleurgesteld over de uitslag, maar benadrukte dat zijn partij in het noorden van het land juist verschillende gemeenten had veroverd die jarenlang werden bestuurd door rechtse partijen. En dat regionale verkiezingen niet te vergelijken zijn met landelijke verkiezingen of met een referendum.
De politicologen zijn het met hem eens. 'Het is helemaal niet gezegd dat de Vijfsterrenbeweging ook op nationaal niveau zal zegevieren', zegt Orsina. Maar de alarmbellen rinkelen.

Kolonisten-AOW of In de spierballenpolitiek blijkt ruimte voor soepelheid (Sheila Sitalsing Volkskrant 20 juni 2016 p. 2):
Voor fraaie inkijkjes in de
bestuurscultuur in Nederland moesten we afgelopen weekend bij NRC Handelsblad zijn. Daaruit viste ik het volgende pareltje op: een minister van CDA-huize die in 2008 over een onwettige situatie die de overheid al geruime tijd onder de pet hield tegen zijn ambtenaren opmerkte: 'Wetswijziging lokt alleen maar een groot debat uit. Kunnen we het niet provisorisch oplossen?' Later werd deze CDA-man vicepresident van de Raad van State, de hoogste bestuursrechter in het land.
Dat vind ik grappig, en ook wel mooi, dat in het land van onkreukbaarheid als hoogste deugd en regels zijn regels ook op de hoogste niveaus iemand in al zijn ingebeelde onkreukbaarheid zegt:
'Kunnen we het niet provisorisch oplossen?' Schijnheiligheid kan iedereen treffen, zou Jos van Rey zeggen.
De pijlen zijn nu op
Lodewijk Asscher gericht, toevallig nu minister van Sociale Zaken, omdat hij de SVB dwong de wet te overtreden, maar de fascinerende geschiedenis gaat terug tot het eerste kabinet van Jan Peter Balkenende. Premiers bemoeiden zich er persoonlijk mee, ministers van PvdA-huize en van het CDA: iedereen heeft zich druk gemaakt, ingespannen en erop toegezien dat de zaak buiten de publiciteit bleef.
Het
interessante aan de zaak is dat er onder de bestuurdelijke stoerheid, de spierballenpolitiek en de regels zijn regelsretoriek wel degelijk ruimte blijkt voor soepelheid. Nu nog het politieke lef om dat in het openbaar te verdedigen.

Vlucht of De positiviteitsshow op Vluchtelingendag (Frank Heinen Volkskrant 21 juni 2016 katern Vonk p. 2):
Maandagavond werden de problemen van nu in historisch perspectief geplaatst in Asielzoekmachine Europa van de EO. Zo bleken Nederlanders ook in de jaren tachtig en negentig al niet enorm gastvrij. De crisis van nu is echter zo acuut en zo omvangrijk dat de politiek niet eens toekomt aan oplossingen. In de tussentijd wordt de problematiek dan maar geherdefinieerd, door bijvoorbeeld het Vluchtelingenverdrag in vraag te stellen. Asielzoekmachine Europa toonde scherp hoezeer politici zich geen raad weten (Rutte: 'Mijn advies aan iedereen zou zijn: blijf thuis') en hoe ze zo vrij spel laten aan angst en achterdocht, zoals bij die mevrouw in Oranje, die haar toekomstige Syrische buren 'rotzooi' noemde. Rotzooi? 'Nou, wa zijn het dan? Wa zijn het dan?'

Niet God maar vernedering drijft terrorist (David Brooks Volkskrant 21 juni 2016 p. 21):
Barack Obama heeft duidelijk ongelijk wanneer hij weigert het woord 'islam' te gebruiken als het om islamistisch terrorisme gaat. De mensen die deze daden plegen, zijn daartoe aangezet door een versie van de islamistische ideologie. Ze claimen een islamistische identiteit. Ze zweren trouw aan organisaties als IS die zichzelf besturen volgens bepaalde interpretaties van de Koran. Zoals Peter Bergen in zijn boek United States of Jihad schrijft: 'Beweren dat islamistisch terrorisme niets te maken heeft met de islam is even onzinnig als beweren dat de Kruistochten niets te maken hadden met christelijke opvattingen over de heiligheid van Jeruzalem.'
Feit is dat we 15 jaar na 9/11 nog altijd geen echt begrip van onze vijand hebben. Hoe sterk is de invloed van religie op jihadisme, psychologie of politiek?
De kern van onze verwarring is dat we onzeker zijn over wat religie is en hoe ze gerelateerd kan zijn aan het geweld dat soms in haar naam wordt gepleegd. Om daarover helderheid te krijgen, kan het klassieke werk van William James, The Varieties of Religious Experience, ons helpen. Hij maakt onderscheid tussen religie en de slechte buren die haar vaak vergezellen: politieke en intellectuele dwingelandij.
Voor de religieuze mens gaat het om God. Voor een terrorist gaat het om zichzelf. Op het hoogtepunt van zijn razernij postte Omar Mateen berichten op Facebook en belde hij met een televisiestation.
Wij waren zijn publiek, niet het goddelijke. Mateen wilde ons doen geloven dat hij een heilige martelaar was. In werkelijkheid was hij een trieste verliezer die zichzelf vernietigde omwille van wraak.

Maurice de Hond (B.L. Sommer Volkskrant 21 juni 2016 p. 21):
Het interview met Maurice de Hond heb ik met veel interesse gelezen. Wat kan die man veel! Kritiek op zijn iPad-scholen deed hij af als onwetendheid; evenmin is hij verantwoordelijk voor scholen die zijn methode niet volledig toepassen. Hiermee heeft Maurice de Hond zijn eigen sekte gecreëerd, waarin de tablet als Bijbel voor ongeletterden fungeert. Ik zou hier, als farizeeër, nog aan willen toevoegen: in de 21ste eeuw zal niemand nog in staat zijn De Toverberg van kaft tot kaft te lezen. Dat is maar goed ook: mensen kunnen dan op hun eigen niveau de herhaling bekijken op de iPad.

Urk slaat openingsfeestje windpark over (Jeroen Trommelen Volkskrant 21 juni 2016 p. 23):
Vandaag wordt het grootste kustwindpark van Nederland geopend. Urk verzette zich fel en blijft erop hameren: dit is weggegooid geld.
Maar de voormalig voorzitter van 'Urk Briest' heeft geen spijt. 'Ik ben verbitterd maar zou het een volgende keer wéér doen als het nodig was', zegt Leen van Loosen. 'Denemarken en Duitsland breken hun windmolens alweer af. Zij ontdekken ook dat het weggegooid geld is. Er ligt een wereld aan platte daken open voor zonne-energie; je kunt nieuwe kerncentrales op thorium bouwen of blauwe energie ontwikkelen. Dat besef dringt langzaam door en daaraan hebben wij bijgedragen.'

([[http://www.volkskrant.nl/economie/niet-bonus-maar-karakter-topbankier-bepaalt-risico-s~a4324214/|Jonathan Witteman de Volkskrant 21 juni 2016 p. 24):
Niet de bonussen, maar het karakter en talent van topbankiers bepalen hoeveel risico's banken zich op de hals halen. Een bonusplafond zoals in Nederland is misschien principieel verdedigbaar, maar niet omdat banken zich daardoor minder roekeloos gaan gedragen. Want de hoogte van de beloningen bepaalt voor hooguit 4 procent de verschillen in gedrag tussen banken, terwijl de 'stijl' van bankiers - hun persoonlijkheid, aanleg en arbeidsethos - voor tot wel 72 procent doorslaggevend is.
Strenger optreden
Toezichthouders zouden psychologen in dienst kunnen nemen om het karakter van bankiers te analyseren, maar zo'n aanpak zou een doos van Pandora openen, vreest Vallascas.
In plaats daarvan zouden ze beter strenger kunnen optreden tegen het gebruik van riskante financiële instrumenten, is zijn advies.

Het geheel van controlemechanismen, de ingebouwde ‘checks and balances’ in een organisatie, provincie, Nederland dienen ter waarborging van het machtsevenwicht. Het sprookje van Hans Christian Andersen laat zien dat zijn hovelingen juist hielpen om de keizer van nieuwe kleren te voorzien. Is het, om de continuïteit van een organisatie, de BV Nederland te waarborgen, niet beter dat de hofhouding de ministers voor de valkuil van de nieuwe kleren van de keizer tracht te behoeden?

De interacties tussen 'ego en het Zelf' leiden tot wijsheid. Het ligt dan voor de hand te veronderstellen dat het Zelf links laten liggen in eigenwijsheid, dwaasheid (Vikarma, Lof der zotheid) resulteert. De eerste zes hoofdstukken van de Bhagavad Gîtâ gelden als representatief voor de bezinning op de gevolgen van het baatzuchtig handelen, het karma dat men heeft. De overige twaalf hoofdstukken handelen over de toewijding in bewustzijnsvereniging en de kennis, de wijsheid van de bewustzijnsvereniging die de yoga is.

Roger Price Het Meditatie-diagram van HPB en het Proces van Spirituele Transformatie (Theosofia 106/5 oktober 2005):
Het leven zelf is de grote leraar en de problemen die het leven brengt kunnen, ofschoon zij de oorzaak van lijden kunnen zijn, ook het middel worden voor het verkrijgen van inzicht en zodoende voor spirituele transformatie.

Om op langere termijn te overleven is het wenselijk dat we ons gedrag aanpassen. Het lemniscaatdenken, het complementaire denken levert een morele bijdrage aan het overleven van het individu, de samenleving en het leven op aarde. Deze dimensie is echter al millennia bekend. Om het gedrag, het karakter van mensen te duiden wordt het enneagram of de Big Five (persoonlijkheidsdimensies) van Willem Hofstee gebruikt.

Geleidelijk is er op basis van het 4Ddenkraam, het kernkwadrant van Daniel Ofman een 5Ddenkraam, het morele kompas ontstaan. Aan de hand van het morele kompas worden vijf perspectieven, de levensboom, het hexagram, (Davidster,) het kernkwadrant van Daniel Ofman, het enneagram en de vier kwadranten van Ken Wilber met elkaar verenigd. Het morele kompas is een hulpmiddel ten behoeve van de uiteindelijke synthese van de kennis der menselijke zelfrealisatie (individualiteit).

Het 5Ddenkraam laat net als de driehoek van Pythagoras , de levensboom en het enneagram zien dat het goede nieuws is dat er een zelfregulerend [zelfreinigend, zelfgenezend, zelfhelend vermogen, homeostase (sociologie) of (fysiologie)], als het ware een 'Checks and Balances' in het universum zit ingebakken. Het gaat er om de schijnwaarheden in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren. Natuurkundigen als Robbert Dijkgraaf, Vincent Icke, Eric Verlinde en Anton Zeilinger beogen het licht van de wereld van Kerst te ont-maskeren. Wetenschappers komen dichter bij de waarheid wanneer zij het perspectief op 'Licht' van Robbert Dijkgraaf, de nieuwe theorie van Erik Verlinde, de kwantumveldentheorie , de Zwaartekracht bestaat niet van Vincent Icke en de zienswijze op de quantumtheorie van Anton Zeilinger in hun referentiekader betrekken. Het gaat om het mechanisme in de hersenen en het mechanisme in het hart. De levenskunst, de intuïtie van het hart zal nooit door een quantumcomputer worden gekraakt.

Grace F. Knoche De Mysteriescholen door de eeuwen heen (p. 85/86):
De relatie tussen discipel en leraar is een uiterst heilige en gewijde band van geestelijke vertrouwdheid. De dankbaarheid die opwelt in de discipel is evenredig aan zijn zielenadel: wie kleingeestig is voelt alleen wrevel wanneer de warmte van begeleiding en bescherming wordt aangeboden; maar in iemand die edelmoedig is brandt het vuur van liefhebbende en onuitblusbare dankbaarheid. De schakels in deze Gouden Keten van Hermes worden door dankbaarheid verbonden. Zoals iedere schakel aan zijn broederschakel is gekoppeld, het ene hart aan het andere, de leraar aan de leerling, de leerling aan de leraar – iedere leraar een leerling van degene boven hem, iedere leerling een leraar voor degene onder hem – zo zijn allen verbonden door onverbrekelijke schakels van liefde, trouw en dankbaarheid tegenover de leraar, de broederschap, de esoterische wijsheid.

Clara M. Codd boek The Mystery of Life and How Theosophy Unveils It
Clara Codd boek De scheppende kracht (Nederlandse versie). Dit boekje behandelt (zie p. 9) De tweevoudigheid in de Natuur, de complementaire eigenschappen, de twee in een, die uitgebreid in De Geheime Leer worden besproken. In dit boekje komt ook het onderstaande fragment (p. 39) uit De SLEUTEL tot de THEOSOFIE (blz. 251-2) ter sprake.

Bernard S. Parsons H.P. Blavatsky, pionier in het onderwijs
Het is de taak van de leraar, een taak die hoge eisen stelt, om een milieu te scheppen waarin de spirituele vermogens kunnen worden ontwikkeld en aangewend en waar de leerlingen zich niet alleen kunnen verdiepen in de verborgen mysteriën van de natuurwetenschappen, de wiskunde, de schone kunsten en communicatiemiddelen, maar ook van hun eigen nous en psyche, en ze de beginselen kunnen ontdekken die daaraan ten grondslag liggen. In 1889 schreef ze in haar Sleutel tot de theosofie (blz. 251-2):
Aan kinderen moet bovenal zelfvertrouwen worden geleerd, liefde voor alle mensen, altruïsme, onderlinge verdraagzaamheid en in de allereerste plaats zelfstandig en logisch denken. We zouden het zuiver mechanische geheugenwerk tot een volstrekt minimum terugbrengen en die tijd besteden aan de ontwikkeling en oefening van de innerlijke zintuigen, vermogens en latente capaciteiten. We zouden ernaar streven ieder kind als een eenheid te behandelen en het zo onderwijzen dat zijn vermogens zich op de meest harmonische en gelijkmatige wijze ontplooien, zodat zijn bijzondere aanleg zich volledig en natuurlijk ontwikkelt. We zouden ons richten op het vormen van vrije mannen en vrouwen, intellectueel vrij, moreel vrij, in alle opzichten onbevooroordeeld en bovenal onbaatzuchtig.

Jan Romein boek Op het breukvlak van twee eeuwen De westerse wereld rond
Hoofdstuk XXII De triomf van het atoom
p. 428/429: Deze mechanistische natuurbeschouwing ging samen met bepaalde wijsgerige opvattingen. Het was in principe mogelijk, het verloop der natuurverschijnselen causaal te zien, en die causaliteit wiskundig te formuleren. In het eenvoudigste geval van een stelsel massapunten, aan centrale krachten onderhevig, betekent dit dat het gehele toekomstige gedrag van dit stelsel bepaald is als op één moment plaats en snelheid van ieder massapunt zijn gegeven. Deze grootheden moeten dan gedefinieerd worden met behulp van een absolute tijd en een absolute ruimte, zoals dan ook Newton had gepostuleerd.
Ondanks de moeilijkheden die in deze begrippen liggen, en die reeds door Huygens en Leibniz tegen Newton waren aangevoerd, waren de successen van de mechanica van Newton zo groot dat de meeste fysici en mathematici bereid waren de verdere verheldering maar aan de toekomst over te laten. Dit was ook het geval met de zwaartekracht, die een actie voorstelde tussen twee lichamen op een afstand van elkaar in de absolute ruimte gelegen: ook hier hadden Huygens en Leibniz bezwaar aangetekend. Newton had geantwoord: ‘de zwaartekracht is er, en hypotheses non fingo’. De theorie van het continue veld had hier enige verlichting der gewetensbezwaren gebracht.

Francis Fukuyama, boek De grote scheuring: Fukuyama geeft het universum van normen in vier kwadranten weer. Het onderzoek naar de vraag hoe orde ontstaat, niet als gevolg van een mandaat dat door een (religieuze of politieke) hiërachische autoriteit van bovenaf is opgelegd, maar als gevolg van de zelforganisatie (zelfregulering) van losse individuen, is een van de interessanste en belangrijkste ontwikkelingen van onze tijd.
Op basis van deze doorsnede is het linker en middelste kwadrant samengesteld.

Francis Fukuyama   Hans de Heer
4. Spontaan ontstaan, ----2. Spontaan ontstaan,Creativethink Anamnese
IrrationeelRationeelNatuurlijke ----'Religie'4. Zelfherkenning ----2. Leervermogen
||||||
1. Hiërarchisch opleggen, ----3. Hiërarchisch opleggen,'Politiek' ----Zelfregulering1. Reproductie ----3. Zelfregulering
RationeelIrrationeel HomeostaseMimeseMeta-bewustzijn

De stap terug, die door marktfundamentalisten wordt gemarkeerd, brengt Marcel van Dam in de column Europa en de economie in de Volkskrant van 8 mei 2014 (p. 31) tot uitdrukking. Bij de introductie van de euro heeft Wim Duisenberg mij ervan weten te overtuigen dat de euro verdere politieke eenwording zou afdwingen. Hij zei: Een monetaire unie zonder politieke unie leidt tot chaos. Dus komt die politieke unie er’. Het eerste deel van de voorspelling is uitgekomen, het tweede deel niet. Tegen een enorme prijs is de chaos tijdelijk beteugeld. De prijs die ons land betaalde is verstopt in een bezuiniging van meer dan 50 miljard euro, ongeveer 8 procent van het bruto binnenlands product, die wordt verkocht met de leugen dat ons land sterker en socialer zal worden.

Dirk-Jan de Bruijn Wij-weten-wel-wat-goed-voor-u-is - Je managet dingen - je leidt mensen! (participatiesamenleving)
Van ‘zorgen voor’ naar ‘zorgen dat’
Volgens mij is dát nou onze participatiemaatschappij. Waarbij we niet alleen sturen op eigen verantwoordelijkheden en onderlinge complementariteit, maar elkaar ook serieus nemen en met respect behandelen. Gericht op een gezamenlijk creëren van waarde. Niet in termen van ‘winst’ en verlies’, maar in ‘gemeenschappelijk winnen’. En je hoeft écht geen profeet te zijn om te voorspellen dat z’n aanpak succesvol is. Domweg omdat het beklijft. Immers: je managet dingen, maar je leidt mensen!

George Eman Vaillant Categorization of defence mechanisms:
• Level I - pathological defences (psychotic denial, delusional projection)
• Level II - immature defences (fantasy, projection, passive aggression, acting out)
• Level III - neurotic defences (intellectualization, reaction formation, dissociation, displacement, repression)
• Level IV - mature defences (humour, sublimation, suppression, altruism, anticipation)

G. de Purucker Beginselen van de Esoterische Filosofie Een toelichting op De Geheime Leer van H.P. Blavatsky (p. 599):
Deze beginselen van het chelaschap berusten niet op een vage of onzekere grondslag, maar op de rijke ervaringen van de mensheid, die iedere man of vrouw kan toetsen door zich naar binnen te keren, door de blik te richten op die bronnen van geestelijk leven die even kristalhelder en doorschijnend zijn als het water van een bergmeer; waar hij, zoals in de prachtige oude mythe van Narcissus, zijn eigen spiegelbeeld, het spiegelbeeld van zijn eigen goddelijke zelf, kan zien. Dat kan nooit wanneer en zolang de ziel is bedekt met het stof van de haar omhullende sluiers. Het stof van zelfzuchtige daden, de hunkeringen van dit kleinzielige egoïsme, het verstoorde en onrustige oppervlak van de ziel, in beroering gebracht door de windvlagen van de hartstocht, maken haar volkomen ongeschikt om het hogere zelf – de metgezel van de sterren – te weerspiegelen. Dat wat de sterren weerspiegelt, moet in zekere zin aan de sterren gelijk zijn; en alleen dat wat in de ziel aan de sterren gelijk is, kan de lessen van de sterren begrijpen.

H.P. Blavatsky boek De SLEUTEL tot de THEOSOFIE (p. 137):
Tijdens iedere devachanische periode bekleedt de ego, alwetend als die per se is, zich als het ware met de reflectie van de voormalige “persoonlijkheid”. Ik heb zojuist verteld dat de ideële bloesem van alle abstractie en dus niet-sterfelijk en eeuwige kwaliteiten of eigenschappen, zoals de liefde en barmhartigheid, de liefde voor het goede, het ware en het schone, die ooit in het hart van de levende “persoonlijkheid” opwelden, zich na de dood aan de ego hechten en deze dus naar devachan volgen. De ego wordt dus tijdelijk de ideële reflectie van het menselijk wezen dat hij de laatste keer op aarde was, en die is niet alwetend.

Hoofdstuk 3: de Heilige geschriften
3.1 de Srutis
De Srutis zijn de Veda’s. De Veda’s zij de direct geopenbaarde en oudste heilige geschriften van het Hindoeïsme. De Veda’s zijn of bovenmenselijk. Hindoes hebben hun Godsdienst ontvangen door openbaring'.

John Algeo Is theosofie een religie?
Zoals de term ‘een religie’ algemeen gebruikelijk is, sluit deze andere zaken buiten. Als men een christen is, kan men geen moslim zijn; als men een Hindoe is, kan men geen boeddhist zijn en vice versa. Zeer zeker is theosofie niet ‘een religie’ in die zin, omdat theosofen boeddhisten, christenen, Hindoes, joden, moslims, volgelingen van Zarathoestra en aanhangers van heel veel andere ‘religies’ zijn, of aanhangers van geen van dit soort religies. Deze onverenigbare betekenis van ‘religie’ kwam eens heel duidelijk naar voren in een vraag-en-antwoord-sessie tussen een klas theologische studenten op een fundamenteel christelijke academie en een theosoof. Tijdens de sessie stelden de studenten de onvermijdelijke vraag: ‘Aanvaardt u de Christus als uw persoonlijke heiland?’ Het antwoord van de theosoof was meteen: ‘Zeer zeker en ook de Boeddha, Confucius, Zarathoestra, Mahavira en anderen.’ Er viel een stilte en toen gingen de vragen een andere richting op.

Mozes, Hermes Trismegistos, Krishna, Pythagoras, Plato, Jezus van Nazareth, Mohammed, Boeddha, Zarathustra of Zoroaster, Blavatsky, Krishnamurti, Nietzsche, Teilhard de Chardin en Edgar Cayce hebben waarheden omtrent de éne werkelijkheid ervaren.

PRANA nr. 176 (dec/jan 2009) behandelt het thema Goden, goeroe’s en idolen. Voor het leiden en besturen van bedrijven en overheidsinstellingen gaat het veelal om ondernemers, leiders en managers, die het gezichtspunt van de Natuurkunde als vertrekpunt gebruiken. De theosofie daarentegen heeft, om het functioneren van de ziel te verklaren, als vertrekpunt de alfawetenschappen, de Geestkunde en is op de kennis van profeten, mystici en zieners (rishi’s, Ascended masters) gebaseerd.

Anna Lemkow boek Het Heelheid Principe
Hoofdstuk 15 Karma: De ultieme wet van heelheid (p. 289):
De tweeling-leringen van karma en reïncarnatie suggereren dat alles wat we zijn, wat betreft denkvermogen, emoties en fysiek lichaam (ter onderscheiding van ons universele Zelf), en onze huidige levensomstandigheden, het gevolg zijn van onze eigen daden in het verleden, hetzij in de ervaringen van dit leven, hetzij in die van een vorig leven, en dat we ieder moment onze toekomst vormgeven door onze gedachten, bedoelingen, handelingen en de manier waarop we omgaan met problemen en uitdagingen van dit moment. Dankzij karma zaaien we elke dag de zaden van wat we in onze volgende incarnatie zullen zijn. Periodiek worden we gedwongen terug te keren tot het fysieke bestaan om onze onafgemaakte zaken af te maken, om zo te zeggen. Blavatsky schreef: “Karma is de kracht die tot wedergeboorte aanzet, en dat Karma is de bestemming die de mens voor zichzelf weeft.”

Terezinha Franca Kind De wet van harmonie
‘Wij erkennen slechts één wet in het universum, de wet van harmonie, van volmaakt evenwicht’, zegt één van de Mahatma’s. De wet van harmonie is een fundamentele wet in het universum, de bron en de basis van alle andere wetten van de natuur, vooral de wetten van orde en karma.
De wereld wordt onderhouden door hetzelfde evenwicht tussen de middelpuntzoekende en de middelpuntvliedende krachten waarop het gebouwd werd. De middelpuntzoekende kracht zou zich niet kunnen manifesteren zonder de middelpuntvliedende in de harmonieuze omwentelingen van de sferen.

De lotus wordt gezien als symbool van de eeuwige vernieuwing van het leven. De prachtige bloem sluit zich 's avonds en bloeit 's morgens weer op, zoals de zon iedere avond ondergaat en iedere ochtend weer opkomt. De lotusbloem is een waterplant en wortelt in een moerasachtige bodem, echter zonder dat de bladeren en bloemen er ooit modderig uitzien. Dit is de reden waarom de lotusbloem symbool staat voor zuiverheid. Het zelfreinigende vermogen van de bladeren wordt wel het lotus-effect genoemd.

H.P. Blavatsky De Stem van de Stilte
Dat wat ongeschapen is, discipel, woont in u, zoals het in die hal woont. Als u het wilt bereiken en de twee één laten worden, dan moet u zich van uw donkere gewaden van illusie ontdoen. Breng de stem van het vlees tot zwijgen, sta niet toe dat een beeld van de zintuigen zich tussen het licht van het ongeschapene en uw licht plaatst, opdat de twee kunnen samensmelten. En heeft u uw eigen ajñana21 leren inzien, vlucht dan uit de Hal van Lering. Deze hal is gevaarlijk in haar verraderlijke schoonheid, en is alleen nodig om u te beproeven. Pas op, lanoe, dat uw ziel, verblind door een glans van illusie, er niet blijft hangen en gevangen raakt in het bedrieglijke licht ervan.
21) Ajñana is onwetendheid of niet-wijsheid, het tegenovergestelde van ‘kennis’, jñana.
Het zelf van de stof en het
ZELF van de geest kunnen nooit samenkomen. Een van de twee moet verdwijnen; er is geen plaats voor beide.
Laat uw ziel het oor lenen aan elke kreet van smart, zoals de lotus zijn hart opent om het morgenlicht in te drinken.
Laat niet de felle zon één traan van smart drogen vóór u die zelf van het gezicht van iemand die lijdt heeft afgewist.
Maar laat elke brandende menselijke traan uw hart raken en daar blijven bestaan en wis hem nooit af voordat het leed dat hem deed vloeien is weggenomen.
Dan zal ze u de middelen en de weg tonen, de eerste poort en de tweede, de derde, zelfs tot aan de zevende. En dan, het doel – waarachter, badend in het zonlicht van de geest, onuitsprekelijke heerlijkheden liggen, door niemand gezien behalve door het oog van de ziel.
II. De Twee Paden
Wie zal het eerst de lering horen over
twee paden in één, de ontsluierde waarheid over het verborgen hart3? De wet die, geleerdheid vermijdend, wijsheid onderricht en een verhaal van ellende vertelt.
Leven voor het welzijn van de mensheid is de eerste stap. De
zes verheven deugden23 in praktijk brengen is de tweede.
23) De ‘praktijk van het
paramita-pad’ betekent: een yogi worden met als doel asceet te worden.
Het PAD is één, discipel, maar aan het eind tweevoudig. De stadia ervan worden aangegeven door vier en zeven poorten. Aan het ene einde – onmiddellijke
gelukzaligheid, en aan het andere – uitgestelde gelukzaligheid. Beide zijn de beloning voor verdienste: de keus is aan u.
Het
ene wordt twee, het open en het verborgen35 pad. Het eerste leidt naar het doel, het tweede naar zelfopoffering.
Aldus is het eerste pad BEVRIJDING.
Maar het tweede pad is – ZELFVERLOOCHENING, en wordt daarom het ‘pad van smart’ genoemd.
U heeft nu kennis van de twee wegen. Uw tijd om te kiezen zal komen, geestdriftige ziel, wanneer u het eindpunt heeft bereikt en door de zeven poorten bent gegaan. Uw denken is helder. U bent niet langer verstrikt in misleidende gedachten, want u heeft alles geleerd. Ongesluierd staat de waarheid en kijkt u ernstig in het gelaat. Ze zegt:
‘Zoet zijn de vruchten van rust en bevrijding ten behoeve van het zelf; maar nog zoeter de vruchten van langdurige en bittere plicht: inderdaad, zelfverloochening ten dienste van anderen, van lijdende medemensen.’
III. De Zeven Poorten
Voordat u aan het begin van het pad staat, vóór u door de eerste poort gaat, moet u de
twee in het ene doen opgaan en het persoonlijke opofferen aan het onpersoonlijke ZELF, en zo het ‘pad’ tussen de twee – het antaskarana9 – vernietigen.

Het wiskundige model van de chaostheorie maakt het mogelijk het wiskundige model, de driehoek van Pythagoras te ontcijferen (‘E i V’ hoofdstuk 7.2). Anderzijds toont John Major Jenkins in zijn boek Het einde van de Maya-kalender 2012 de Decodering van de Maya-kosmogenesis (kosmogonie).
Het ONKENBARE en het onbekende is de bron en oorzaak van al deze emanaties . . . De mens is de alfa en de omega van de objectieve schepping.

De Hegeliaanse dialectische betekenis dat de slaaf gedwongen is te werken om producten voort te brengen ter genieting van de meester. Voor Nietzsche is de heer degene die de weg van de emancipatie heeft doorlopen en de slaaf is de conformist. Blavatsky stelt: "Zij worden alleen geholpen op voorwaarde dat zij niet, bewust of onbewust, een extra gevaar voor hun tijd worden: een gevaar voor de armen, die nu dagelijks door de minder rijken aan de heel rijken worden geofferd"7.

Dr Amit Goswami (hoogleraar natuurkunde) in de 2-delige documentaire (Afl.1): Wetenschap en spiritualiteit (21-08-2005) worden vaak als onverenigbare domeinen gezien. Amit Goswami, Quantum Physics & Consciousness Deel 1, Deel 2 en Deel 3.

Dr. Amit Goswami boek Creatieve evolutie Darwinisme en Intelligent Design
Amit Goswami heeft zijn carrière gewijd aan het integreren van wetenschap en spiritualiteit. In Creatieve evolutie wordt duidelijk dat zuiver bewustzijn en niet materie, de primaire kracht in het universum is. Dit inzicht is totaal anders dan de algemeen aanvaarde theorieën waarin evolutie gezien wordt als het resultaat van simpele natuurwetenschappelijke reacties. Volgens dr. Goswami zal de biologie moeten integreren met gevoel, betekenis en de doelgerichtheid van het leven. De belangrijkste gedachte in dit boek is het idee van een scheppend principe achter de biologische ontwikkeling, waarbij evolutie met intelligent design wordt verenigd met neo-Darwinisme. Hierdoor zullen andere biologische problemen opgelost worden. Het resultaat is een paradigmaverschuiving in de biologie en in de visie van een samenhangend geheel. De auteur noemt dit ‘wetenschap in bewustzijn’.

René Meijer De Ether Bestaat!
Deel III: De Persoon en de Politiek
B Het commentaar: de Politiek – 1 - Inleiding
140: De vriendjespolitiek, de verkeerde combinatie van verbondenheid en rijkdom, en de democratie gaan in feite niet samen, zo toonde ook de filosoof Thomas Hobbes (1588- 1679) in zijn Leviathan reeds aan. Hij onderscheidde slechts drie staatsvormen: de monarchie, de democratie en de aristocratie, ofwel het volk vertegenwoordigd door één man, door een vergadering van allen daartoe bereid en een vertegenwoordiging van een deel van die vergadering. Nepotisme maakt van de democratie een verkapte vorm van aristocratie, een aristocratie die Hobbes in geval van volkse onvrede, - niet zo vreemd in het geval van een gekozen nep-adel azend op een meer lucratievere positie in het bedrijfsleven - een oligarchie noemt, een regentencultuur die te ver van het volk afstaat en voor de bestrijding waarvan wij in Nederland nu juist de monarchie hadden ingesteld. Een monarchie die zich met de vele illusoire rookgordijnen van de linksrechts wisselende schijndemocratie ontpopt als een regentencultuur, een politiek bestel, waarin de burger zich niet kan herkennen en waarmee hij onvrede heeft, is volgens Hobbes' logica dan in feite een tirannie. In ons geval dus een kapitalistische dictatuur: de combinatie van een verkeerd samengaan van kapitaal en filosofie enerzijds en een fout idee van politieke macht anderzijds. Het is alleen de zelfgenoegzaamheid van de consensus van een kapitaalgemotiveerde meerderheid, die minderheden verdrukt en geweld aandoet, de vrijwilliger in dienst van God werkeloos en minderwaardig noemt en ondergeschikt verklaart aan de mammon, en die de rest van de wereld verwaarloost en onrechtvaardig behandelt, op basis waarvan we denken dat we democraten zijn.
147: Het combineren van de begrippen vrijheid en gezag vormt een filosofisch probleem. In zijn boek
Leviathan maakte de filosoof Thomas Hobbes in 1651 ook duidelijk dat het aanvaarden van een bepaalde vorm van gezag, die van God of niet, onvermijdelijk is als we niet in een chaos van 'iedereen tegen iedereen' willen vervallen.
148: Van T. Kuhn (1922-1996) weten we nu dat die strijd een paradigmatische moet worden genoemd en niet direct een sociale. Het is meer het gerommel in de bovenbouw dan in de onderbouw wat er gaande is, al werkt de zaak verkeerd begrepen wel eens kwaadaardig uit naar beneden. Plato in De Staat sprak ook reeds van een hiërarchie van bestuursvormen die, verfijnder dan bij Hobbes, het beeld laat zien van een aristocratie van edellieden die via een op de (militaire) eer gerichte timocratie en een happy few oligarchie van hogere gezagsdragers afglijdt tot een logge bureaucratische democratie van politiek vechtende volksvertegenwoordigers van een twijfelachtige opvoeding die zich desperaat in een algemene roep om gezag dan eventueel corrumpeert tot een dictatuur van 'ik ben God'. Ook de vedische optie biedt een beeld van het afglijden van adel in een chronische kali-yuga woordenstrijd, ook al zien zij het als iets cyclisch in tijdperken van vele duizenden jaren.

Immanuel Kant:
Verlichting is daar waar mensen de onmondigheid afleggen die zij aan zichzelf te wijten hadden. Onmondigheid is daar waar mensen niet in staat zijn hun verstand te gebruiken zonder zich daarbij door een ander te laten leiden. Mensen hebben de onmondigheid aan zichzelf te wijten wanneer dat onvermogen niet berust op een gebrek aan verstand, maar op het ontbreken van de vaste wil en de moed om het verstand dat zij hebben ook te gebruiken zonder zich daarbij door een ander te laten leiden. Sapere aude! (Durf te WETEN) Waag het om het verstand dat je hebt zelf te gebruiken! is dus het wachtwoord van de Verlichting.

Wayne Gatfield Het tijdperk van Kali
Genialiteit in deugd en innerlijke schoonheid
Wij leven in een tijd waarin aan trivialiteiten onevenredig belang gehecht wordt, waarin een filmster of een sportheld beschouwd wordt als een ‘held’ en behandeld wordt met de eerbied die vroeger alleen was voorbehouden aan hen die ware genialiteit bezaten. HPB schrijft in haar artikel ‘Genialiteit’:
‘Zouden de hoofdstukken 2 en 3 van I Corinthiërs ooit worden vertaald in de geest waarin ze werden geschreven – zelfs hun dode letter is nu misvormd – dan zouden aan de wereld wonderlijke dingen worden geopenbaard… De wereld zou dan onder andere de sleutel in handen hebben tot vele tot nu toe onverklaarde riten van het aloude heidendom. Een hiervan is het mysterie van deze zelfde Heldenverering. De wereld zou vernemen dat als de straten van de stad die zo’n man zou eren bestrooid waren met rozen voor de doorgang van de Held van de dag, als iedere burger werd verzocht te buigen in verering voor hem die zo onthaald werd, en als zowel priesters als dichters met elkaar wedijverden om de naam van de held onsterfelijk te maken na zijn dood – dan vertelt de occulte filosofie ons de reden waarom dit gedaan werd. Er staat:
Zie in elke manifestatie van genialiteit – wanneer die gecombineerd wordt met deugd – in de krijger of de zanger, de grote schilder, kunstenaar, staatsman of wetenschapper, die hoog boven de hoofden zweeft van de gewone kudde, de onmiskenbare aanwezigheid van de hemelse banneling, het goddelijk Ego wiens cipier gij zij, o mens van materie!
Aldus was hetgeen wij vergoddelijking noemen van toepassing op de onsterfelijke God binnenin, niet op de dode muren van de menselijke tabernakel die hem omsluit. Dit werd gedaan in zwijgende en stille erkenning van de pogingen, gedaan door de goddelijke gevangene die, in de meest ongunstige omstandigheden van incarnatie, er nog in slaagde zichzelf te manifesteren.’
Om in deze donkere tijd te overleven en te kijken in het hart van Kali, dat van goud is en schitterend, moeten wij leren waarderen dat het ‘ras der mensen goddelijk is’, zoals Pythagoras zegt.
"Toch is het menselijk ras Goddelijk" en Pythagoras vervolgt: ‘De Heilige Natuur openbaart aan hen de meest verborgen mysteriën’. Maar niet als wij doorgaan met het vernietigen van wat een deel is van onze eigen aard, omdat de essentiële les die wij moeten leren en leven is: de ' EENHEID VAN AL HET BESTAANDE''.

Volgens de filosoof Charles Taylor: (Hermeneutische cirkel) is het probleem van vandaag vooral dat er geen gemeenschappelijke horizon of raamwerk is van waaruit morele ervaringen kunnen worden geduid. Charles Taylor wordt algemeen erkend als een autoriteit op zijn gebied; dat van de mens, zijn taal, cultuur, en samenleving (Mens en maatschappij.) De waarde van authenticiteit staat in zijn denken centraal.

Umberto Eco heeft het op de wereld van Hermes Trismegistos gebaseerde boek ‘De slinger van Faucoult’ geschreven.
Het boek ‘Wittgenstein’ van Etienne Kuypers geeft een interessante toelichting op de ‘Slinger van Faucoult’.
130: Om bij te dragen aan het persoonswordingsproces moet opvoeding een appèl tot authenticiteit zijn, een bewustmaken op individuele verantwoordelijkheden om zelf het bestaan in vrijheid zin te geven. Doordat in de dialectiek der leefwerelden van leraar en leerling een gezamenlijke verantwoordelijkheid ontstaat, kan het actuele gezamenlijke leven als zinvol worden ervaren om de toekomst open tegemoet te treden.

Peter ten Hoopen boek De verlichte leider Met de 7 chakra's van leiderschap
Verlicht leiderschap behelst eerst en vooral bewustwording. Daar is niets zweverigs aan want het enige dat er gebeurt, is dat u zich beter gewaar wordt van wat er gaande is - buiten en binnen. Verlicht is de leider die alle aspecten van de eigen persoonlijkheid in haar of zijn leven weet te integreren, zich bewust is van de diepe verbondenheid met anderen en van daaruit handelt. Ten Hoopen belicht deze aspecten met een metafoor afkomstig uit de yogaleer: de chakra's van leiderschap, zeven energiekernen die de ontwikkeling van de persoonlijkheid kunnen stimuleren of remmen.
Dit boek helpt om een helder beeld te krijgen van uw eigen leiderschapsstijl en van uw potentieel om een rol van wezenlijke waarde te kunnen spelen. En passant geeft Ten Hoopen inspirerende ideeën, suggesties en tips voor het verlichte leven - met voldoende relativering om ons en hemzelf met beide benen op de grond te houden. Hierdoor roept hij het verlangen naar een betere wereld op en creëert tegelijk ene instrumentarium dat daaraan een concrete bijdrage kan leveren.

Om een cultuuromslag te realiseren gaat het uiteindelijk om een integrale denktrant (de samenhang tussen de domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers) die het parochiale denken, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv-Ego' overstijgt. Het probleem daarbij is dat de praktijk leert dat het gedrag van mensen niet gemakkelijk valt te veranderen.

Er dient wel degelijk met de keerzijde van de evolutietheorie rekening te worden gehouden dat er van doelgerichtheid, entelechie, een blauwdruk in de natuur sprake is. Volgens Jared Diamond zijn religies uitgevonden om mensenmassa’s in bedwang te kunnen houden. Om de kwaliteit van de besluitvorming te verbeteren dient niet het Angelsaksisch model, maar het Rijnlands model centraal te worden geplaatst.

Evolutie? Ze geloven er zelf niet in!
Enkele feiten om eerst maar eens even over na te denken:

Alle materie wordt in stand gehouden door natuurwetten. Voor het ontstaan van deze materie meent de evolutietheorie een verklaring gevonden te hebben, maar het antwoord op de vraag waar al die mysterieuze en bovennatuurlijke wetten vandaan komen is voor deze pseudo-wetenschap slechts een zwart gat.
De hoeveelheid informatie die in levende cellen ligt opgeslagen is onvoorstelbaar groot. Deze informatie kan zichzelf niet vermenigvuldigen omdat het de drager is van intelligentie. Het is daarentegen de intelligentie zelf die de opgeslagen informatie produceert of vermenigvuldigt. De evolutiemythe is echter gebaseerd op de leugen dat informatie uit zichzelf toeneemt in hoeveelheid en complexiteit. De beweerde toename in complexiteit (van ééncellige tot mens) als gevolg van de toenemende informatie bij opeenvolgende generaties is dan ook totale flauwekul.

Ido de Haan Hoe meer machtscentra, hoe meer spreiding van risico's
Zeker in Nederland, waar het particularisme sinds de Republiek hoogtij viert en waar ook nu nog een sterk gelaagd en pluralistisch politiek bestel bestaat, heeft Montesquieus notie van politiek minstens zo veel zeggingskracht als die van Rousseau. En daarmee kunnen we ons volgens mij alleen maar gelukkig prijzen. Wellicht dat de politiek niet zo groots en meeslepend is, maar aan de andere kant gebeuren er ook geen grote ongelukken.
Dat wil niet zeggen dat alles koek en ei is. Als we menen dat het in de politiek draait om het spreiden van macht, dan schuilt het onbehagen van de politiek niet in de verwarring van de politieke elite, maar in de verstoring van de werking van de gemengde constitutie.
Dat onbehagen kan samengevat worden met twee begrippen: dominantie en corruptie. Het laatste begrip heeft op meer betrekking dan alleen financiële malversaties. In de republikeinse traditie waarvan Montesquieu deel uitmaakt, staat corruptie voor al die manieren van conflictbeslechting die de publieke zaak schaden.
Omkoping is een duidelijk voorbeeld, maar het vervangen van de regulier aansprakelijke ambtelijke leiding van een openbare instelling door particuliere interim-managers die door niemand gecontroleerd worden is een ander voorbeeld. De politiek corrumpeert als de openbare kaders voor conflictbeslechting verstopt raken, worden misbruikt en niet meer worden onderhouden.
Dit vereist geen versterking van de macht van 'de politiek', maar het weerbaar worden van gemarginaliseerde groepen. Het gaat er om dat zij niet alleen inspraak, maar ook zeggenschap krijgen; dat hun organisaties erkend worden en dat ze toegang krijgen tot de kaders waarin zij hun conflicten op vreedzame wijze kunnen beslechten.
Als er onbehagen in de politiek is, dan is dat niet omdat de politieke elite macht en gezag verliest, maar omdat de macht niet voldoende wordt gespreid.

Emile Roemer en Ronald van Raak In principe is er niets dat een politicus niet aangaat (Volkskrant 20 mei 2010):
Mensen hebben de afgelopen decennia steeds meer
inspraak gekregen, maar steeds minder zeggenschap.
Woningcorporaties moeten bedrijfsmatig werken, openbaar vervoerbedrijven zijn geprivatiseerd en grote energiebedrijven zijn verkocht. In het onderwijs, de zorg en de sociale zekerheid is de uitvoering van het beleid uitbesteed aan een
nieuwe klasse van publieke managers, die zich nog nauwelijks laat aansturen door de politiek. Politici van rechts tot links beloofden dat meer marktprikkels zouden leiden tot efficiëntere en goedkopere dienstverlening. Die belofte werd niet waargemaakt. Nog nooit ging de publieke sector gebukt onder zoveel toezicht en bureaucratie.
Een ander probleem van marktwerking is dat de overheid mensen steeds meer is gaan benaderen als consument.

Willem van der Does boek Met de wetenschap van nu – Graaiers, draaiers en spijtoptanten
Dit boek is bedoeld voor iedereen die eens met een andere, psychologische blik naar de actualiteit wil kijken, en die meer wil weten over hoe emoties van invloed zijn op verkiezingsuitslagen. Hoe komt het dat we ons al vijftien jaar opwinden over de graaicultuur terwijl het alleen maar erger wordt?Waarom vinden mensen het zo moeilijk excuses te maken? Waarom ziet het er zo hypocriet uit als ze een keer wel excuses maken? Wat is het effect van negatieve campagnes op uw stemgedrag?Allemaal vragen voor de wetenschap van nu.
Prof.dr. A.J.W. van der Does is klinisch psycholoog, en werkt bij het instituut Psychologie van de Universiteit Leiden en de afdeling Psychiatie van het Leids Universitair Medisch Centrum.
De foute anti-Wildersstrategie (recensie Volkskrant 15 mei 2010):
In de actualiteit vindt Van der Does moeiteloos voorbeelden van klassieke psychologische verschijnselen en mechanismen die laten zien welke rol emoties als hebzucht, conformisme, angst en achterdocht spelen bij politieke en maatschappelijke gebeurtenissen.
Het gaat dan bijvoorbeeld over Wim Kok (‘hypocriet’), bestuursvoorzitter Floris Deckers van Van Lanschot Bankiers (‘een voorbeeld van cognitieve dissonantie’), het kabinet (‘slachtoffer van groepsdenken’) en Wouter Bos, die uit bezorgdheid over zijn imago – één keer ‘draaikont’ is genoeg – een kabinet liet struikelen.

‘Ik zie overal betrokkenheid’ (interview Klaas de Vries), Volkskrant 15 mei 2010):
We keren terug naar naar de oorlog in Irak en naar Balkenende die in de kabinetsformatie van 2006 een boycot verlangde van het parlementaire onderzoek. De Vries: ‘Met die eis had men nooit mogen instemmen. Men had het van de ander ook niet mogen vragen. Het is een verachting van het parlement en diens essentiële bevoegdheden.’ Is het kenmerkend?
‘Nou ja, het is kenmerkend voor sommige mensen die in de macht terecht komen en het niet appreciëren dat ze zich hebben te verantwoorden. Ze denken dat de macht van hen is en niet dat die aan hen is toevertrouwd.’
De Vries zegt dat de democratie de beste dienst wordt bewezen met tegenspraak en met meer verantwoording.

Falende politici (Volkskrant 15 mei 2010):
Deze week is er in Nederland enthousiasme ontstaan voor een nieuw op te richten Europese instantie – een onafhankelijke toezichthouder die ervoor gaat zorgen dat de normen van het stabiliteitspact eindelijk worden nageleefd. In de eerste tien jaar van de euro zijn die met voeten getreden, omdat ‘politici’ die elkaar moeten afrekenen, zo betoogt de minister van Financiën De Jager ‘veel te zacht’ met elkaar omgaan.
De CDA-bewindsman, die in de afgelopen weken steeds meer in zijn nieuwe rol is gegroeid, legt hier de vinger op de zere plek.
Zolang Europa de euro heeft, is het nodig die vergezeld te laten gaan door handhaving van strikte normen op begrotingsvlak. Zo niet, dan kan het wangedrag van een enkel euroland de belangen van het collectief schaden. Ook dat bewijst de Griekse crisis.

In het eerste kabinet Balkenende is een discussie over normen en waarden gestart. Voor Jan Peter Balkenende geldt de typering: ‘Respondenten zijn tevreden over het eigen gedrag en hebben duidelijke opvattingen over wat anderen zouden moeten doen, maar voelen zich minder aangesproken als anderen ook een mening over hun gedrag hebben.’

Antigone (Sophokles): Antigone (Gr. Ἀντιγόνη) is een klassieke tragedie van de dichter/tragicus Sophokles over Antigone uit de Griekse mythologie. Het motto van het stuk: om gelukkig te worden moet je verstandig handelen (maar wat is verstandig handelen...) en de goden niet tarten (maar wat is de goden tarten...). Het centrale thema van het stuk: Het individuele geweten versus de staatswetten; de morele of goddelijke wetten versus de menselijke wetten.
Exodos
Op dat moment deed Haemon een poging om zijn vader te vermoorden en toen dat niet lukte, liet hij zichzelf in zijn eigen zwaard vallen.

'De Tweede Kamer moet pensioenakkoord corrigeren' (Volkskrant 29 juni 2011)
Alexander Pechtold vindt dat de sociale partners en het kabinet het algemeen belang uit het oog verliezen en in het pensioenakkoord alleen naar eigenbelang kijken.
De polder is geen doel op zich, maar kan waardevol zijn als het een plek is waar alle belangen, ook van toekomstige generaties, zorgvuldig worden gewogen. Nu Jongerius en Wientjes dat niet doen, moeten politici geen stempel van goedkeuring geven. Uiteindelijk gaat het hier om leiderschap. De vakbonden moeten hun vergrijsde achterbannen vertellen dat het niet onredelijk is om een paar maanden langer te werken, niet over tien jaar, maar morgen. De werkgevers moeten niet alleen hengelen naar subsidies, maar aandringen op structurele versterkingen van de economie. En beide moeten zich als bestuurders van pensioenfondsen niet rijk rekenen, maar financiële problemen durven benoemen. Het kabinet staat nu toe dat de polder het algemeen belang onder water zet. Omwille van toekomstige generaties mag de Tweede Kamer dat niet laten gebeuren.

Hoe we ons kunnen verlossen van onze bubbel is al millennia bekend. Hoe is het mogelijk dat politici in hun bubbel blijven geloven?

De paradox is dat in Nederland op het individuele vlak, ondanks de devaluatie van de diploma's, het opleidingsniveau is toegenomen, maar op het collectieve vlak (collectief onbewuste) lijkt het dat de dwaasheid eerder is toe dan afgenomen. De mede door de globalisering toenemende scoringsdrift in de maatschappij resulteert bij de verliezers in rancune en frustratie. Als reactie uiten rancuneuzen hun ongenoegen op een partij als de PVV. Het uitblijven van de hoge verwachtingen vindt ook een uitweg via het stijgen van de depressiviteit in het Westen.

Anselmus van Canterbury was de eerste die een logisch bewijs van het bestaan van God formuleerde. Dit zogeheten ontologisch godsbewijs laat zich als volgt samenvatten:

  • God is, per definitie, het volmaaktste wezen dat denkbaar is. In Proslogion, hoofdstukken 2-4, wordt dit in 2 varianten verwoord: God is 'iets, groter dan hetwelk niets gedacht kan worden' (aliquid quo nihil maius cogitari posit/potest/non valet) en God is 'datgene, groter dan hetwelk niets gedacht kan worden' (id quo maius cogitari nequit/non potest).
  • Het is beter te bestaan dan niet te bestaan, dus iets wat niet bestaat kan nooit volmaakt zijn.
  • Een niet bestaande God is minder volmaakt dan een bestaande.
  • Dus moet God bestaan.

Dit bewijs werd in de twintigste eeuw geformaliseerd met behulp van de modale logica door Kurt Gödel.

Lance Secretan schrijft over inspirerend leiderschap (Charismatisch gezag).

De drie onderstaande kwadranten zijn op basis van de vier oorzaken-leer van Aristoteles en Natuurrijk karakteristieken (kies: Natuurrijk-karakteristieken en Evolutionaire Ontwikkeling) samengesteld.

Vuur -LuchtVuur -LuchtAziluth (Mystiek plan, SQ)Yetzirah (Psychologische plan, EQ)
1. Oerknal -3. Gasvorming1./7. -3./5.7. Mensenrijk -5. Plantenrijk
||||||
4. Aarde -2. Vloeibare stoffen4. -2./6.4. Delfstoffenrijk -6. Dierenrijk
Aarde -WaterAarde -WaterAssiah (Fysieke plan, PQ)Briah (Filosofisch plan, IQ)
  Ether(snijpunt 1./2. en 3./4.)Universele rijk(snijpunt 4./5. en 6./7.)

H.P. Blavatsky Isis ontsluierd (p. 11):
Augustinus, de vader-bisschop van Hippo, heeft die beweringen van Porphyrius toegelicht. Hij verklaart dat de leringen van de platonisten van Alexandrië de oorspronkelijke esoterische leringen van de eerste volgelingen van Plato waren, en hij beschrijft Plotinus als een weer opgestane Plato. Hij licht ook toe waarom de grote filosoof de innerlijke betekenis van wat hij onderwees verborg.1
1) De tegen Socrates gerichte beschuldigingen van atheïsme, het invoeren van vreemde godheden en het bederven van de jeugd van Athene, waren voor Plato ruimschoots voldoende rechtvaardiging om zijn leringen in het geheim te verkondigen. Het eigenaardige taalgebruik of ‘jargon’ van de alchemisten werd ongetwijfeld voor eenzelfde doel gebruikt. De kerker, de pijnbank en de brandstapel werden zonder gewetensbezwaren door christenen van iedere richting toegepast, vooral door de rooms-katholieken, tegen iedereen die zelfs maar natuurwetenschap onderwees die in strijd was met de theorieën van de kerk. Paus Gregorius de Grote verbood zelfs het grammaticale gebruik van het Latijn als heidens. De misdaad van Socrates was dat hij aan zijn leerlingen de geheime leer over de goden uiteenzette, die in de mysteriën werd onderwezen; hierop stond de doodstraf. Aristophanes beschuldigde hem ook ervan dat hij de nieuwe god Dinos in de republiek invoerde als de demiurg of schepper en de heer van het zonnestelsel. Het heliocentrische stelsel was ook een leerstuk van de mysteriën; en toen Aristarchus de pythagoreeër dit openlijk verkondigde, verklaarde Cleanthes daarom dat de Grieken hem ter verantwoording hadden moeten roepen en veroordelen wegens godslastering. Maar Socrates was nooit ingewijd en onthulde dus niets dat hem ooit was meegedeeld.
227: Maar de roomse kerk spreekt de kabbalisten tegen. Augustinus heeft over dat onderwerp zelfs een gedachtewisseling met de neoplatonist Porphyrius. ‘Deze geesten’, zegt hij, ‘zijn niet onbetrouwbaar door hun aard, zoals Porphyrius, de theürg, beweert, maar door kwaadwilligheid. Ze geven zich uit voor goden en voor de zielen van de gestorvenen’ (De civitate Dei, 10:11). Tot zover is Porphyrius het met hem eens; ‘maar ze geven zich niet uit voor demonen [lees: duivels], want dat zijn ze in feite!’ voegt de bisschop van Hippo eraan toe. Maar onder welke klasse moeten we dan de mensen zonder hoofd rangschikken, waarvan Augustinus ons wil doen geloven dat hij ze zelf heeft gezien?

De Geheime Leer Deel I, Proloog (p. 44/45):
Parabrahm (de éne Werkelijkheid, het Absolute) is het gebied van het absolute bewustzijn, dat is die essentie die geen enkel verband heeft met het voorwaardelijke bestaan en waarvan het bewuste bestaan een voorwaardelijk symbool is. Maar zodra wij in gedachten afstappen van deze (voor ons) absolute ontkenning, treedt er tweevoudigheid op in de tegenstelling van geest (of bewustzijn) en stof, subject en object.
H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel I, Stanza 1. De nacht van het heelal (p. 65):
De ‘gewaden’ staan dus voor het noumenon van ongedifferentieerde kosmische stof. Het is geen stof zoals wij die kennen, maar de geestelijke essentie van stof en deze is eeuwig, evenals de Ruimte in haar abstracte betekenis, waarmee ze zelfs één is. De wortelnatuur is ook de bron van de subtiele onzichtbare eigenschappen in de zichtbare stof. Zij is als het ware de ziel van de ENE oneindige geest. De hindoes noemen haar Mulaprakriti en zeggen dat zij de oersubstantie is, die de basis vormt van de upadhi of het voertuig van ieder verschijnsel, stoffelijk, verstandelijk of psychisch. Zij is de bron waarvan akasa uitstraalt.
66: Deze ‘eeuwigheden’ behoren tot de meest geheime berekeningen, waarin, om tot het ware totaal te komen, elk getal 7x (7 tot de macht x) moet zijn, waarbij x verschilt naar gelang van de aard van de cyclus in de subjectieve of werkelijke wereld. Ieder cijfer of getal dat betrekking heeft op de verschillende cyclussen, van de grootste tot de kleinste – in de objectieve of onwerkelijke wereld – of dat deze cyclussen weergeeft, moet noodzakelijk een veelvoud van zeven zijn. De sleutel hiertoe kan niet worden gegeven, want hierin ligt het geheim van de esoterische berekeningen, en voor het maken van gewone berekeningen is hij van geen betekenis. ‘Het getal zeven’, zegt de Kabbala, ‘is het grote getal van de goddelijke Mysteriën’; het getal tien is dat van alle menselijke kennis (de decade van Pythagoras); 1000 is het getal tien tot de derde macht en daarom is het getal 7000 ook symbolisch. In de Geheime Leer zijn het cijfer en het getal 4 alleen op het hoogste gebied van abstractie het mannelijke symbool; op stoffelijk gebied is 3 het mannelijke en 4 het vrouwelijke: de verticale en de horizontale lijn in het vierde stadium van de symboliek, toen de symbolen de tekens werden van de voortbrengende krachten op stoffelijk gebied.
69/70: Maya of illusie is een element dat bij alle eindige dingen optreedt, want alles wat bestaat heeft alleen maar een relatieve en geen absolute werkelijkheid, omdat de vorm waarin het verborgen noumenon voor een waarnemer verschijnt, afhangt van zijn waarnemingsvermogen. Voor het ongeoefende oog van een barbaar is een schilderij eerst een zinloze wirwar van gekleurde strepen en klodders, terwijl een geoefend oog er onmiddellijk een gezicht of een landschap in ziet. Niets is blijvend, behalve het ene verborgen absolute bestaan dat in zichzelf de noumena (noot: meervoud van noumenon) van alle werkelijkheden bevat. De bestaansvormen die tot ieder gebied van het zijn behoren, tot de hoogste Dhyan-Chohan toe, hebben tot op zekere hoogte iets van schaduwen, die door een toverlantaarn op een kleurloos scherm worden geworpen; toch zijn alle dingen betrekkelijk reëel, want ook de waarnemer is een weerspiegeling, en de waargenomen dingen zijn daarom voor hem even werkelijk als hijzelf. De werkelijkheid die de dingen misschien bezitten, moet men erin zoeken vóór of nadat zij als een flits door de stoffelijke wereld zijn heengegaan; maar wij kunnen zo’n bestaan niet rechtstreeks waarnemen zolang wij waarnemingsinstrumenten hebben die slechts het stoffelijke bestaan binnen het bereik van ons bewustzijn brengen. Op welk gebied ons bewustzijn ook werkzaam is, zowel wij als de dingen die tot dat gebied behoren, zijn voor dat moment onze enige werkelijkheden. Naarmate wij een hogere trap van ontwikkeling bereiken, bemerken wij dat we tijdens de stadia die we hebben doorlopen schaduwen voor werkelijkheden hebben aangezien. Het omhoogklimmen van het ego is een reeks steeds verdergaande bewustwordingen, waarbij iedere vordering de gedachte meebrengt dat we nu eindelijk de ‘werkelijkheid’ hebben bereikt.
Wij zullen echter pas vrij zijn van de door maya voortgebrachte waanvoorstellingen, wanneer wij het absolute Bewustzijn hebben bereikt en het onze daarin hebben laten opgaan.
71: Volgens esoterisch taalgebruik is Brahma vader-moeder-zoon of geest, ziel en lichaam tegelijk; elke persoon symboliseert een eigenschap en iedere eigenschap of hoedanigheid is een trapsgewijze uitvloeiing van de goddelijke adem in zijn cyclische differentiatie, opgevat als involutie en als evolutie. In kosmisch-stoffelijke zin is hij het Heelal, de planeetketen en de aarde; in zuiver geestelijke zin de onbekende godheid, planeetgeest en mens – de zoon van de eerste twee, het schepsel van geest en stof en een manifestatie van hen in zijn periodieke verschijningen op aarde tijdens de ‘wielen’ of manvantara’s. (Zie Afdeling II, § VII: ‘De dagen en nachten van Brahma’.)
De Geheime Leer Deel I, Stanza 2. Het denkbeeld van differentiatie (p. 91):
91: Zo wordt op aarde het mysterie herhaald, dat zich volgens de zieners op het goddelijke gebied heeft afgespeeld. De ‘zoon’ van de onbevlekte hemelse maagd (of de ongedifferentieerde kosmische protyle9, de stof in haar oneindigheid) wordt op aarde herboren als de zoon van de aardse Eva, onze moeder Aarde, en wordt de mensheid als geheel – van het verleden, het heden en de toekomst – want Jehovah of jod-he-vau-he is androgyn, of zowel mannelijk als vrouwelijk. Boven is de zoon de hele Kosmos, beneden is hij de MENSHEID. De triade of driehoek wordt de Tetraktis, het heilige getal van Pythagoras, het volmaakte vierkant, en een zeszijdige kubus op aarde. De macroprosopus (het grote gezicht) is nu de microprosopus (het kleine gezicht) of, zoals de kabbalisten zeggen, de ‘oude van dagen’, die neerdaalt op Adam Kadmon die hij als zijn voertuig gebruikt om zich daardoor te manifesteren, wordt veranderd in een tetragrammaton. Deze is nu in de ‘schoot van maya’, de grote illusie, en heeft tussen zichzelf en de werkelijkheid het astrale licht, de grote misleider van de beperkte zintuigen van de mens, tenzij kennis door middel van paramarthasatya hem te hulp komt.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 5. Fohat: kind van zevenvoudige hiёrarchieёn (p. 147/148):
Deze wet van de draaiende beweging in de oerstof is een van de oudste opvattingen van de Griekse filosofie, waarvan de eerste wijzen uit de geschiedenis bijna allen waren ingewijd in de Mysteriën. De Grieken hadden haar ontleend aan de Egyptenaren en deze aan de Chaldeeën, die leerlingen waren geweest van de Brahmanen van de esoterische school. Leucippus en Democritus van Abdera – de leerling van de magi – leerden, dat deze ronddraaiende beweging van atomen en sferen al een eeuwigheid bestond12. Hicetas, Heraclides, Ecphantus, Pythagoras en al zijn leerlingen onderwezen de draaiing van de aarde om haar as, en Aryabhata van India, Aristarchus, Seleucus en Archimedes berekenden haar omwenteling even wetenschappelijk als de astronomen van tegenwoordig. Anaxagoras was bekend met de theorie van de wervelingen van de elementen en deze werd door hem 500 jaar v.Chr. verdedigd, dat is bijna 2000 jaar voordat ze weer werd opgenomen door Galileo, Descartes, Swedenborg, en tenslotte, met kleine wijzigingen, door Sir W. Thomson. (Zie zijn Vortical Atoms.) Al deze kennis vormt, als haar maar recht wordt gedaan, een echo van de archaïsche leer, die wij nu proberen te verklaren. De vraag, hoe mensen van de laatste paar eeuwen tot dezelfde denkbeelden en conclusies zijn gekomen, die tienduizenden jaren geleden in het verborgene van de adyta als grondwaarheden werden onderwezen, wordt afzonderlijk behandeld.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 3 Oorspronkelijke substantie en goddelijke gedachte (p. 362):
Het onderscheid dat wordt gemaakt tussen de zeven toestanden van de ether (zelf een van de zeven kosmische beginselen), terwijl de aether van de Ouden het universele vuur is, kan men zien aan de geboden van respectievelijk Zoroaster en Psellus. De eerste zei: ‘Raadpleeg het alleen als het geen vorm of gestalte heeft’, absque forma et figura, wat betekent zonder vlammen of brandende kolen. Psellus leert: ‘Wanneer het vorm heeft, schenk er dan geen aandacht aan, maar als het geen vorm heeft, gehoorzaam het dan, want dan is het heilig vuur, en alles wat het u zal onthullen, zal waar zijn5.’ Dit bewijst dat de ether, zelf een aspect van akāsa, op zijn beurt verschillende aspecten of ‘beginselen’ heeft.
5) Effatum XVI. ‘Orakels van Zoroaster’.
364: Evenals in alle ware filosofische stelsels, wordt hier zelfs het ‘Ei’, of de cirkel (of de nul),
grenzeloze oneindigheid, aangeduid met HET7; en Brahmā, slechts de eerste eenheid, wordt de mannelijke god genoemd, dat wil zeggen het bevruchtende beginsel. Het is of 10 (tien), de decade.
7) De ideële top van de driehoek van Pythagoras: zie in Deel II de Hoofdstukken ‘Kruis en cirkel’ en de ‘Vroegste symboliek van het kruis’.
369: ‘Hij maakt de wind tot zijn boodschappers en vlammend vuur tot zijn dienaren’, zegt de Jezireh, en toont zo het kosmische karakter aan van de later euhemeristisch verklaarde elementen17, en ook dat de geest elk atoom in de Kosmos doordringt.
17) Sepher Jezireh, Mishna ix, 10. Overal in de Handelingen noemt Paulus de onzichtbare kosmische wezens de ‘elementen’. (Zie de Griekse teksten.) Maar nu worden de elementen verlaagd en beperkt tot atomen, waarover tot dusver niets bekend is en die evenals de ether alleen maar ‘kinderen van de noodzakelijkheid’ zijn – zoals we in Isis zeiden. ‘De arme oorspronkelijke elementen zijn al lang verbannen, en onze eerzuchtige natuurkundigen wedijveren met elkaar om te bepalen wie aan het jonge gebroed van de ruim zestig elementaire substanties er nog een zal toevoegen.’ Intussen woedt er in de hedendaagse scheikunde een oorlog over woorden. Men ontzegt ons het recht deze substanties ‘scheikundige elementen’ te noemen, want het zijn niet de ‘oorspronkelijke beginselen van uit eigen kracht bestaande essenties waaruit het heelal werd opgebouwd’, althans volgens Plato. Zulke met het woord element samenhangende denkbeelden waren goed genoeg voor de ‘oude Griekse filosofie’, maar de hedendaagse wetenschap verwerpt ze; want zoals professor Crookes zegt: ‘Het zijn ongelukkige termen’, en de experimentele wetenschap wil ‘niets te maken hebben met enige soort essentie die zij niet kan zien, ruiken of proeven. Zij laat de andere aan de metafysici over. . . .’ Zelfs voor dit weinige moeten we dankbaar zijn.
369/370: Deze ‘oorspronkelijke substantie’ wordt door sommigen Chaos genoemd: Plato en de pythagoreeërs noemden deze de wereldziel, nadat zij was bevrucht door de geest van dat wat op de oorspronkelijke wateren of de Chaos zweeft. De kabbalisten zeggen dat het zwevende beginsel de reeks droombeelden van een zichtbaar, gemanifesteerd Heelal schiep door zich daarin te weerspiegelen. Chaos vóór – ether na de ‘weerspiegeling’; het is steeds de godheid die alle Ruimte en dingen doordringt. Het is de onzichtbare, onweegbare geest van de dingen en het onzichtbare, maar goed voelbare fluïdum dat uitstraalt van de vingers van een gezonde magnetiseur, want het is vitale elektriciteit – het LEVEN zelf. Het wordt door de markies De Mirville spottend ‘de nevelige almachtige’ genoemd, en de theürgen en occultisten noemen het nog steeds ‘het levende vuur’; en iedere hindoe, die bij zonsopgang een bepaalde soort meditatie beoefent, kent de gevolgen ervan18. Het is de ‘geest van het licht’ en magnes. Zoals een tegenstander het terecht heeft uitgedrukt, zijn magus en magnes twee takken die groeien aan dezelfde stam en die dezelfde gevolgen teweegbrengen. En in deze benaming ‘levend vuur’ kunnen we ook de betekenis ontdekken van de raadselachtige zin in de Zend-Avesta: ‘Er is een vuur dat kennis verleent over de toekomst, de wetenschap en beminnelijke taal’, d.w.z. dat een buitengewone welsprekendheid ontwikkelt in de profetes, de sensitieve en zelfs in sommige redenaars.
18) Toen wij in Isis ontsluierd (Deel 1 p. 189/190) over dit onderwerp schreven, zeiden we dat het was: ‘De Chaos van de Ouden, het heilige vuur van de Zoroastriërs, of het Atash-Behram van de Parsi’s, het Hermesvuur, het Elmusvuur van de oude Germanen, de bliksem van Cybele, de brandende toorts van Apollo, de vlam op het altaar van Pan; het onuitblusbare vuur in de tempel op de Acropolis en in die van Vesta; de vuurvlam op de helm van Pluto, de schitterende vonken op de hoofddeksels van de Dioscuren en op het hoofd van de Gorgonen, de helm van Pallas en de staf van Mercurius; de Egyptische Phtha-Ra, de Griekse Zeus Cataibates (de neerdalende) van Pausanias; de pinkstervuurtongen, het brandende braambos van Mozes, de vuurzuil in de Exodus en de ‘brandende lamp’ van Abram, het eeuwige vuur van de hel, de dampen van het orakel van Delphi, het siderische licht van de rozenkruisers, het AKĀSA van de hindoe-adepten, het astrale licht van Eliphas Lévi, de zenuw-aura en het fluïdum van de magnetiseurs, het od van Reichenbach, het psychod en de ectenische kracht van Thury, de psychische kracht van Sergeant Cox en het atmosferische magnetisme van sommige natuurkenners, het galvanisme en tenslotte de elektriciteit – dit zijn alle slechts verschillende namen voor veel verschillende manifestaties of gevolgen van dezelfde geheimzinnige, allesdoordringende oorzaak, de Griekse Archeus.’ Wij voegen er nu aan toe: het is dit alles en nog veel meer.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 13 De zeven scheppingen (p. 490):
In de Sepher Jezirah, het kabbalistische boek van de schepping, heeft de schrijver kennelijk de woorden van Manu herhaald. Daarin wordt het zo voorgesteld, dat alleen de goddelijke substantie door alle eeuwigheid heeft bestaan, grenzeloos en absoluut, en de geest uit zichzelf heeft uitgezonden. ‘Eén is de geest van de levende God, gezegend zij zijn naam, die eeuwig leeft! Stem, geest en woord, dit is de Heilige Geest.’ (Sepher Jezireh, hfst. 1, Mishna, ix.) En dit is de kabbalistische abstracte drie-eenheid, die door de kerkvaders zonder omhaal werd
geantropomorfiseerd. Uit dit drievoudige ENE emaneerde de hele Kosmos. Uit EEN emaneerde eerst het getal TWEE, of lucht, het scheppende element; en toen kwam het getal DRIE, water, voortgekomen uit lucht; ether of vuur voltooien de mystieke vier, de Arba-il (ibid.). In de oosterse leer is vuur het eerste element – ether is de synthese van het geheel (omdat hij ze alle omvat).
In het Vishnu Purāna worden alle zeven perioden gegeven en wordt de voortgaande evolutie van de ‘
geest-ziel’ en de zeven vormen van stof (of beginselen) aangetoond. Het is onmogelijk die in dit boek op te sommen. De lezer wordt verzocht een van de Purāna’s door te nemen.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 11 Over elementen en atomen (p. 635):
De ‘zeven zonen van het licht’, die zijn genoemd naar hun planeten en (door het gewone volk) vaak daarmee worden geïdentificeerd, namelijk Saturnus, Jupiter, Mercurius, Mars, Venus en – voor de hedendaagse criticus, die niet dieper graaft dan de oppervlakte van oude religies13 – vermoedelijk ook de Zon en de Maan, zijn dus volgens de occulte leringen onze hemelse ouders, of synthetisch gezien onze ‘vader’.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 15 Goden, monaden en atomen (p. 702):
702: Want atomen en monaden, verenigd of gescheiden, enkelvoudig of samengesteld, zijn vanaf het moment van de eerste differentiatie slechts de lichamelijke, psychische en spirituele beginselen van de ‘goden’ – die zelf de uitstralingen zijn van de oorspronkelijke natuur. Zo verschijnen de hogere planetaire machten voor het oog van de ziener onder twee aspecten: als invloeden (het subjectieve aspect), en als mystieke VORMEN (het objectieve aspect), die onder de een Tegenwoordigheid worden omdat, zoals herhaaldelijk is gezegd, geest en stof één zijn. Geest is stof op het zevende gebied; stof is geest – op het laagste punt van zijn cyclische werkzaamheid; en beide zijn MĀYĀ.\\
Atomen worden in het occultisme ‘trillingen’ genoemd, en collectief ook ‘geluid’. Dit tast de wetenschappelijke ontdekking van Tyndall niet aan. Hij ging op de onderste sport van de ladder van het monadische zijn, het hele verloop van de atmosferische trillingen na – en dit vormt het objectieve deel van het natuurproces.
Atomen worden in het occultisme ‘trillingen’ genoemd, en collectief ook ‘geluid’. Dit tast de wetenschappelijke ontdekking van Tyndall niet aan. Hij ging op de onderste sport van de ladder van het monadische zijn, het hele verloop van de atmosferische trillingen na – en dit vormt het objectieve deel van het natuurproces.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 703/704):
Het ene leven staat in nauw verband met de ene wet die de wereld van het Zijn beheerst – karma. Exoterisch gezien is dit eenvoudig en letterlijk ‘handeling’, of liever een ‘gevolg-teweegbrengende oorzaak’. Esoterisch gezien is het echter met zijn vèrreikende morele gevolgen iets heel anders. Het is de onfeilbare wet van de vergelding. Men doet vergeefse moeite als men tegen degenen die niets weten over de werkelijke betekenis, de eigenschappen en het enorme belang van deze eeuwige onveranderlijke wet, zegt dat geen theologische definitie van een persoonlijke godheid een beeld kan geven van dit onpersoonlijke, maar toch altijd aanwezige en actieve beginsel. Men kan het ook geen voorzienigheid noemen. Want de voorzienigheid verheugt zich bij de theïsten (in elk geval bij de protestantse christenen) in het bezit van een persoonlijk mannelijk geslacht, terwijl zij bij de rooms-katholieken een vrouwelijke macht is. ‘De goddelijke voorzienigheid matigt zijn zegeningen om een betere werking daarvan te verzekeren’, zegt Wogan ons. Inderdaad matigt ‘Hij’ ze, wat karma, een geslachtloos beginsel, niet doet.

De Geheime Leer Deel II, Stanza 1 Het begin van bewust leven (p. 46):
De grenzeloze en oneindige EENHEID bleef bij elk volk een maagdelijk verboden terrein, onbetreden door het denken van de mens, onberoerd door vruchteloze speculaties. De enige verwijzing ernaar was de vereenvoudigde voorstelling van haar eigenschap van uitzetting en samentrekking, van haar periodieke expansie of verwijding en contractie. In het Heelal met al zijn onberekenbaar vele myriaden van stelsels en werelden, die in de eeuwigheid verdwijnen en weer verschijnen, moesten de vermenselijkte machten of goden, hun zielen, tegelijk met hun lichamen uit het gezicht verdwijnen: ‘De adem die terugkeert in de eeuwige schoot, die ze uitademt en inademt’, zegt onze catechismus.
In iedere kosmogonie is er achter en boven de scheppende godheid een hogere godheid, een ontwerper, een architect, van wie de schepper slechts de uitvoerder is. En nog hoger, boven en rondom, op innerlijke en uiterlijke gebieden, is er het ONKENBARE en het onbekende, de bron en oorzaak van al deze emanaties . . .
De Geheime Leer Deel II, Stanza 5. De evolutie van het tweede ras (p. 123):
Het volledige schema is te vinden in het Chaldeeuwse Boek van de Getallen en zelfs in de Zohar, indien men de betekenis van de apocalyptische toespelingen maar begrijpt. Eerst komt En-Soph, het ‘
verborgene van het verborgene’, dan het punt , sephira en de latere sephiroth; dan de atzilatische wereld, een wereld van emanaties, die drie andere werelden laat ontstaan. De eerste is de Troon, het verblijf van zuivere geesten; de tweede de wereld van het vormgeven of Jetzira, de woonplaats van de engelen, die de derde hebben voortgebracht, de wereld van de handeling, de Aziatische wereld, die de aarde of onze wereld is. En toch zegt men dat deze wereld, ook Kliphoth genaamd, die de (zes andere) sferen, גלגלים, en stof bevat, de verblijfplaats is van de ‘vorst van de duisternis’. Dit is zo duidelijk mogelijk gezegd; want Metatron, de engel van de tweede of briatische wereld, betekent boodschapper, ἄγγελοϛ , engel, en wordt de grote leraar genoemd. Onder hem staan de engelen van de derde wereld, Jetzira, waarvan de tien en zeven klassen de sephiroth1 zijn, van wie men zegt dat ‘zij deze wereld bewonen en bezielen als essentiële wezens en intelligenties, en dat de met hen overeenkomenden en hun tegengestelden de derde of Aziatische wereld bewonen’. Deze ‘tegengestelden’ worden ‘de schillen’, קליפות, of demonen2 genoemd, die de zeven verblijven bewonen, Sheba Hachaloth genaamd, die eenvoudig de zeven zones van onze bol zijn. Hun vorst wordt in de Kabbala Samaël genoemd, de engel van de dood, die ook de verleidende slang satan is; maar die satan is ook Lucifer, de schitterende engel van het licht, de licht-' en levenbrenger, de ‘ziel’ die is vervreemd van de Heiligen, de andere engelen, en die enigszins vooruitliep op de tijd waarop zij op aarde zouden zijn neergedaald om op hun beurt te incarneren.
1) Zie Deel I, Afdeling III, ‘Goden, monaden en atomen’. Het wordt gesymboliseerd in de driehoek van Pythagoras, de 10 stippen daarin, en de zeven punten van de driehoek en de kubus.
2) Vandaar de kabbalistische naam ‘schillen’ die aan de astrale vorm wordt gegeven, het lichaam dat kamarupa wordt genoemd, dat door de hogere engelen in de vorm van het hogere manas wordt achtergelaten, wanneer dit laatste naar devachan vertrekt en zijn residu verlaat.
124: ‘De zielen (monaden) zijn vóórbestaand in de wereld van de emanaties’ (Boek van de Wijsheid, viii, 20); en de Zohar leert dat in de ‘ziel de ware mens is, dat is het ego en het bewuste IK BEN: ‘manas’ ’.
De Geheime Leer Deel II, Stanza 6. De evolutie van de zweetgeborenen (p. 170/171):
Pythagoras en Plato, die van het
algemene afdaalden naar het bijzondere, blijken nu in het licht van de hedendaagse wetenschap geleerder te zijn dan Aristoteles. Want deze bestreed en verwierp het denkbeeld van de omwenteling van de aarde en zelfs van haar bolvormigheid. ‘Bijna al degenen’, schreef hij, ‘die verzekeren dat zij de hemel in zijn uniformiteit hebben bestudeerd, beweren dat de aarde in zijn middelpunt staat, maar de filosofen van de Italiaanse School, die ook de pythagoreeërs worden genoemd, verkondigen precies het tegenovergestelde . . .’ Dit was zo omdat (a) de pythagoreeërs ingewijden waren, en (b) zij de deductieve methode volgden. Maar Aristoteles, de vader van het inductieve stelsel, beklaagde zich over degenen die leerden dat ‘het middelpunt van ons stelsel door de zon werd ingenomen, en de aarde slechts een ster was die door een draaiende beweging rondom datzelfde middelpunt, de nacht en de dag voortbrengt.’ (Zie De Coelo, Deel II, hfst. 13.) Hetzelfde geldt voor de mens. De theorie die in de Geheime Leer wordt verkondigd en die nu wordt uiteengezet, is de enige die zijn verschijnen op aarde kan verklaren – zonder te vervallen in de absurditeit van een ‘wonderbaarlijke’ mens, geschapen uit het stof van de aarde, of de nog grotere dwaling dat de mens zich uit een korreltje kalkzout heeft ontwikkeld (de ex-protoplasmische monere).
Analogie is de leidende wet in de Natuur, de enige ware draad van Ariadne, die ons langs de onontwarbare wegen van haar domein kan voeren naar haar eerste en laatste mysteriën.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk De rassen met het ‘derde oog’ (p. 341):
De zonde lag niet in het gebruiken van die nieuw-ontwikkelde vermogens, maar in het misbruiken ervan; in het maken van het tabernakel, dat was bestemd om een god te huisvesten, tot de tempel van allerlei geestelijke ongerechtigheid. En als we zeggen ‘zonde’, is dat alleen om iedereen onze bedoeling te laten begrijpen, want de term karma19 zou in dit geval beter zijn. De lezer die zich bij het gebruik van het woord ‘geestelijke’ in plaats van ‘fysieke’ ongerechtigheid van zijn stuk voelt gebracht, wordt herinnerd aan het feit dat er geen fysieke ongerechtigheid kan zijn. Het lichaam is eenvoudig het onverantwoordelijke orgaan, het werktuig van de psychische, zo niet van de ‘geestelijke mens’. Maar in het geval van de Atlantiërs was het juist het geestelijke wezen dat zondigde, omdat het geest-element in die tijd nog steeds het ‘meester’-beginsel in de mens was. Zo kwam het dat in die tijd het zwaarste karma van het vijfde Ras door onze monaden werd voortgebracht.
19) Karma is een woord met veel betekenissen en heeft voor bijna elk van zijn aspecten een speciale term. Het betekent, als synoniem van zonde, het verrichten van de een of andere handeling tot het verkrijgen van een object van werelds, en dus zelfzuchtig verlangen, dat voor iemand anders wel schadelijk moet zijn. Karma is actie, de oorzaak; en karma is ook ‘de wet van de ethische veroorzaking’; het gevolg van een zelfzuchtig verrichte daad, terwijl de grote
wet van harmonie op altruïsme berust.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 2 De mysterietaal en haar sleutels (p. 349/350):
Als we hiervan uitgaan, kunnen we gemakkelijk begrijpen hoe de natuur zelf de oorspronkelijke mensheid, ook zonder de hulp van haar goddelijke leraren, de eerste beginselen van een numerieke en meetkundige symbolentaal5 heeft kunnen bijbrengen. Men ziet dan ook, dat in ieder archaïsch symbolisch geschrift getallen en figuren worden gebruikt om gedachten uit te drukken en vast te leggen. Ze zijn steeds dezelfde, met slechts een paar variaties, die voortkomen uit de eerste figuren. Zo werden de evolutie en het onderlinge verband tussen de mysteries van de Kosmos, van de groei en de ontwikkeling daarvan – geestelijk en stoffelijk, abstract en concreet – het eerst opgetekend in meetkundige vormveranderingen. Iedere kosmogonie begon met een cirkel, een punt, een driehoek en een kubus, tot en met het getal 9, waarna het getal werd samengesteld uit de eerste lijn en een cirkel – de mystieke decade van Pythagoras, de som van alles, die de mysteries van de hele Kosmos betreft en tot uitdrukking brengt. In het hindoestelsel zijn deze mysteries, voor degene die de mystieke taal ervan kan begrijpen, honderd keer zo volledig uitgebeeld. De getallen 3 en 4, samen 7, alsmede 5, 6, 9 en 10 zijn de hoekstenen van de occulte kosmogonieën. Deze decade en haar duizenden combinaties vindt men overal op de aardbol.
De Geheime Leer Deel II Stanza 12 Onze goddelijke leermeesters (p. 425):
Het is de symbolische weergave van de grote worsteling tussen de goddelijke wijsheid, nous, en haar aardse weerspiegeling, psuche, of tussen geest en ziel, in de hemel en op aarde. In de hemel, omdat de goddelijke MONADE zich vrijwillig daaruit had verbannen om, met incarnatie als doel, af te dalen naar een lager gebied en zo het dier van klei te veranderen in een onsterfelijke god. Want, zoals Eliphas Lévi ons zegt, ‘de engelen streven ernaar mensen te worden; want de volmaakte mens, de mens-god, staat zelfs boven de engelen’. Op aarde omdat de geest, zodra hij was neergedaald, verstrikt raakte in de kronkelingen van de stof.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 16 Adam-Adami (519):
Vanaf de hoogste hemelse mens, de meest verheven Adam, die ‘mannelijk-vrouwelijk’ of androgyn is, tot de Adam van stof zijn al deze verpersoonlijkte symbolen met het geslacht en de voortplanting verbonden. Bij de oosterse occultisten is het juist andersom. Zij beschouwen de seksuele relatie als een ‘karma’ dat slechts behoort tot de wereldlijke betrekkingen van de mens, die wordt beheerst door illusie, iets dat terzijde moet worden gesteld zodra de persoon ‘wijs’ wordt. Zij beschouwden het als een heel gelukkige omstandigheid indien de goeroe (leraar) in zijn leerling de geschiktheid aantrof voor het zuivere leven van Brahmācharya. Hun tweevoudige symbolen waren voor hen slechts de dichterlijke beelden van de verheven wisselwerkingen van scheppende kosmische krachten (Wederkerigheid). En deze ideële opvatting schittert als een gouden straal op elk afgodsbeeld, hoe grof en grotesk ook, in de overvolle galerijen van de duistere tempels van India en andere moederlanden van erediensten.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 17 Het ‘Heilige der Heiligen’ zijn ontaarding (p. 526):
De kolom en de cirkel (IO), die nu het eerste decimale getal vormen dat bij Pythagoras het volmaakte getal was in de Tetraktis4, werden later een bij uitstek fallisch getal – in de eerste plaats bij de joden, bij wie het de mannelijke en vrouwelijke Jehova is.
Een geleerde verklaart het als volgt:
‘Ik vind op de Rosetta-steen van Uhlemann het woord mouth, en eveneens in Seiffarth, namelijk de naam van de maan, gebruikt als een tijdcyclus, vandaar de maanmaand van de hiërogliefe met en 'pentagram' als bepalende tekens, zoals in het Koptisch I O H of I O H. Het Hebreeuwse הוי kan ook als IOH worden gebruikt, want de letter vau of ו werd gebruikt voor o en voor u, en voor v of w. Dit was vóór de Massora, waarin de . werd gebruikt als וֹ = o, וּ = u en ו = v of w. Nu had ik uit eigen onderzoek geconcludeerd dat de grote kenmerkende functie van de godnaam Jehova een aanduiding was van de invloed van de maan als oorzaak van de voortplanting, en van de exacte waarde ervan als een maanjaar volgens de natuurlijke maat van de dagen, zoals u volledig zult inzien . . . En hier komt dit taalkundig zelfde woord uit een veel oudere bron, namelijk het Koptisch, of beter het oude Egyptisch in de tijd van het Koptisch’ . . . (Uit een manuscript).
4) Omdat het bestaat uit tien punten die in de vorm van een driehoek in vier rijen zijn gerangschikt. Het is het tetragrammaton van de westerse kabbalisten.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 18 Over de mythe van de 'gevallen engel' in haar verschillende aspecten (p. 541):
We vinden hetzelfde denkbeeld in de Zohar. Satan was een zoon en een engel van god. Bij alle Semitische volkeren was de geest van de aarde evengoed de schepper op zijn eigen gebied als de geest van de hemelen. Zij waren tweelingbroers en onderling verwisselbaar in hun functies, zoal niet twee in één. Niets van wat wij in Genesis vinden, ontbreekt in de Chaldeeuws-Assyrische religieuze opvattingen, zelfs in het weinige dat tot dusver werd ontcijferd. De grote ‘afgrond’ van Genesis is terug te vinden in de tohu-bohu, ‘diepte’, ‘oerruimte’ of Chaos van de Babyloniërs. Wijsheid (de grote onzichtbare God) – in Genesis hoofdstuk 1 de ‘geest van God’ genoemd – woonde, zowel voor de oudere Babyloniërs als voor de Akkadiërs, in de zee van de Ruimte.
551: Volgens alle oude kosmogonieën ontstaat het licht uit de duisternis. In Egypte was, evenals elders, duisternis ‘het beginsel van alle dingen’. Vandaar dat Pymander, de ‘goddelijke gedachte’, als licht voortkomt uit de DUISTERNIS.
553/554: De Hebreeuwse Elohim, die in de vertalingen ‘God’ worden genoemd, die ‘licht’ scheppen, komen overeen met de Arische Asura’s. Zij staan ook bekend als de ‘zonen van de duisternis’, als een filosofische en logische tegenstelling tot het onveranderlijke en eeuwige licht. De eerste Zoroastriërs geloofden niet dat het kwaad of de duisternis eeuwig gelijktijdig bestond met het goede of het licht, en zij geven dezelfde interpretatie. Ahriman is de gemanifesteerde schaduw van AHURA-MAZDA (Asura-mazda), die zelf voortkwam uit Zeruana Akerne, ‘
grenzeloze (cirkel van de) tijd’ of de onbekende Oorzaak. ‘Haar glorie’, zeggen zij over deze laatste, ‘is te verheven, haar licht te glansrijk dan dat het menselijke intellect of het sterfelijke oog dit kan bevatten of zien’. Haar eerste emanatie is eeuwig licht dat, na eerder in DUISTERNIS verborgen te zijn geweest, werd geroepen zich te manifesteren, en zo werd Ormazd, de ‘koning van het leven’, gevormd. Hij is de ‘eerstgeborene’ in de GRENZELOZE TIJD, maar heeft evenals zijn eigen antitype (de vooraf bestaande geestelijke idee), van alle eeuwigheid in duisternis geleefd.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 22 De symboliek van de mysterienamen IAO en Jehova (p. 621/622):
In het Journal of the Royal Asiatic Society (deel xviii, blz. 393, pl. 4) wordt een andere vorm van het kruis gegeven:
‘Aan elk van de vier hoeken is een kwart van een boog van een eivormige kromme geplaatst, en als de vier worden samengevoegd, vormen zij een ovaal; zo combineert de figuur het kruis met de cirkel eromheen in vier delen, die overeenkomen met de vier hoeken van het kruis. De vier segmenten komen overeen met de vier armen van het swastikakruis en de fylfot van Thor. De vierbladige lotusbloem van Boeddha is eveneens in het midden van dit kruis afgebeeld, want de lotus is een Egyptische en Hindoe-voorstelling van de vier hemelstreken. De vier boogdelen zouden, als ze werden samengevoegd, een ellips vormen, en de ellips wordt ook op elke arm van het kruis afgebeeld. Deze ellips geeft dus de baan van de aarde aan . . . Sir J. Y. Simpson nam het volgende voorbeeld over: , dat hier wordt gegeven als het kruis van de twee dag- en nachteveningen en de twee zonnestilstanden, geplaatst in de figuur van de baan van de aarde. Dezelfde ei- of bootvormige figuur vindt men soms in hindoetekeningen met zeven treden aan elk uiteinde als een voorstelling of een verschijningsvorm van Meru.’
Dit is het sterrenkundige aspect van het dubbele teken.
631,632: Het is geen verklaring om evenals Eliphas Lévi te zeggen dat God, de universele liefde, de wereld heeft voortgebracht door de mannelijke eenheid een afgrond in de vrouwelijke tweeheid of chaos te laten graven.
633: ‘Het filosofische kruis, de twee lijnen die in tegengestelde richting lopen, de horizontale en de verticale, de hoogte en de breedte, die de meetkundig te werk gaande godheid op het snijpunt deelt, en dat zowel het magische als het wetenschappelijke viertal vormt wanneer het wordt beschreven in het volmaakte vierkant, is de basis voor de occultist. Binnen de mystieke grenzen ervan ligt de hoofdsleutel, die de deur tot elke wetenschap, zowel de fysische als de geestelijke, opent. Het symboliseert ons menselijke bestaan, want de levenscirkel omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens
geboorte, leven, dood en ONSTERFELIJKHEID voorstellen.
‘Houd vast’, zeggen de alchemisten, ‘aan de vier letters van het tetragram, gerangschikt op de volgende manier: de letters van de onuitsprekelijke naam zijn daar, hoewel gij ze misschien eerst niet kunt onderscheiden. Het niet mededeelbare axioma is hierin kabbalistisch besloten, en dit is wat de meesters het magische arcanum noemen’’ (Isis Ontsluierd).
629: Het brahmaanse ‘gouden ei’ waaruit Brahmā, de scheppende godheid, tevoorschijn komt, is de ‘cirkel met het centrale punt’ van Pythagoras, en een passend symbool daarvoor. In de Geheime Leer wordt de verborgen EENHEID – of deze nu PARABRAHMAM voorstelt, of het ‘GROTE UITERSTE’ van Confucius, of de godheid die wordt verborgen door PHTA, het eeuwige licht, dan wel het joodse EN-SOPH – altijd gesymboliseerd door een cirkel of de ‘nul’ (het absolute niet-iets en niets, omdat het oneindig en het AL is); terwijl het god-gemanifesteerde (door zijn werken) wordt aangeduid als de middellijn van die cirkel. De symboliek van het eraan ten grondslag liggende denkbeeld wordt nu duidelijk: de rechte lijn die door het middelpunt van een cirkel gaat, heeft in meetkundige zin lengte, maar geen breedte of dikte: het is een denkbeeldig en vrouwelijk symbool, dat de eeuwigheid doorkruist en dat men laat berusten op het bestaansgebied van de wereld van de verschijnselen. De rechte lijn heeft één dimensie, terwijl de cirkel ervan geen dimensie heeft of, om een algebraïsche term te gebruiken, deze is de dimensie van een vergelijking. Een andere manier om dit denkbeeld te symboliseren vindt men in de pythagorische heilige decade, die in het uit twee cijfers bestaande getal tien (de 1 en een cirkel of nul) het absolute AL samenvat, dat zich manifesteert in het WOORD of de voortbrengende scheppingskracht.
====

Samenvatting (Geloof, Hoop en Liefde, Ont-maskeren, Eeuwige wederkeer, Zaaien en Oogsten, Steen der wijzen, Ken uzelve)

Het meesterwerk Guernica van Picasso uit 1937 toont het bombardement op Guernica. Dit beroemde anti-oorlogsschilderij van Picasso symboliseert hoe het paard aan de lans van zijn eigen ruiter ten onder gaat. Van dit schilderij hangt een replica in het gebouw van de Verenigde Naties. Het schilderij brengt net als het schilderij de Toren van Babel (Genesis 11:1-9) van Pieter Breughel, omstreeks 1560, de menselijke hoogmoed, overmoed tot uitdrukking. Toen de Joden in Babel gevangen zaten, hadden ze juist géén behoefte aan zingen en het bespelen van muziekinstrumenten. De ballingen hadden hun harpen aan de wilgen gehangen.

James M. Pryse Apocalypse Ontzegeld - een esoterische uitleg van de Openbaring van Johannes
De bedoeling van dit boek is om aan te tonen, dat de Apocalypse een handleiding is voor degeestelijke ontwikkeling en niet, zoals men gewoonlijk zegt, een verborgen geschiedenis of eenprofetie. In de volgende pagina’s zal de lezer een volledige oplossing van het Apocalyptische raadselen overvloedige bewijzen voor de juistheid van die oplossing vinden.
Daar het behandelde onderwerp, dat in dit boek beschreven wordt aan betrekkelijk weinige en dan nog wel speciale studenten in de heilige wetenschappen bekend is en voor de zeer velen een volkomen gesloten boek geweest is, wordt de verklaring op een zo eenvoudig mogelijke wijzegegeven.

De humanoïde robot, lees de wereldwijde ICT-infrastructuur een moreel kompas aan te leren, is net zo'n menselijke dwaasheid als eerder de antropomorfistische godheid. Door die vereenzelviging wordt alleen het stoffelijke gezien en niet meer het geestelijke, waardoor ook God niet meer een ervaarbare, geestelijke werkelijkheid kan zijn en er als verklaring van de aanname van het bestaan van goden, 'antropomorfisme' wordt aangevoerd. ICT biedt ten behoeve van het onderzoeksrapport 'E i V een uitstekend hulpmiddel om op grote hoeveelheden data queries los te laten en deze data naar informatie te converteren. Door het genereren van nepnieuws, het retorische foefje raken we het zicht op de werkelijkheid kwijt en worden er luchtkastelen, torens van Babel gebouwd.

Schoolleiders (Brief van de dag - Ap Eigenhuis de Volkskrant 21 december 2023, p. 29):
De radioreclame om
7.500 schoolleiders te bedanken, trekt de belangstelling van Aleid Truijens. Terecht. Mijn verbazing komt echter uit een andere hoek: het aantal van 7.500. Zijn het er echt zó veel?
Dat is één schoolleider op 2.400 inwoners van Nederland. Dat zijn vier schoolleiders in een gemeente van 10 duizend inwoners. Maar het klopt. Ciska van Aken, directeur van St. Walfridus in Bedum, vertelt dat Bedum met nog geen 9.000 inwoners vier scholen telt. Zij wijst zelf op de te grote versnippering: elke school een eigen visie, talloze informatiesystemen, geen samenwerking...
Geen wonder dat er
zoveel schoolleiders zijn en er nog steeds sprake is van een personeelstekort: er is een dik organisatieprobleem. Met een betere organisatie zouden er wel eens minder schoolleiders nodig kunnen zijn. Dat is zeker zo, indien ook de stichtingsbesturen worden aangepakt waaronder de scholen vallen. Dan blijven er een paar duizend schoolleiders over, die weer voor de klas kunnen gaan staan om les te geven.

Het leven is er stomweg en daar hebben we zin in. Dat zit er ingebakken (Lorenz van Doornen de Volkskrant 26 september 2023, p. 28):
De boodschap van het artikel van
Fokke Obbema (‘Praten over de dood brengt ons dichter bij de zin van het leven’) is dat we in het leven iets zinnigs willen doen omdat we beseffen dat het leven ooit ­afloopt. Heb ik iets tot stand gebracht of iets betekend voor de medemens? Daardoor ­zouden we de gedachte van ­eindigheid kunnen accepteren. Doodsangst zou het motief zijn om dit allemaal te doen.

Weggepoetste waarheid of 'We zijn de waarheid uit het oog verloren' (Arno Bosma de Volkskrant 8 oktober 2016, katern Vonk p. 2-3):
Weg met relativisme en cynisme
Vrijheid, gelijkheid en democratie hebben we hoog in het vaandel staan. Het slachtoffer is de waarheid, stelt Kees Kraaijeveld, en dat is een kostbare vergissing.
Maar de grote vraag die
Rutte in Zomergasten niet kreeg luidt: Als het inderdaad geen cafetariamodel is en als we in het Nederlandse café der waarden dus moeten eten wat de pot schaft, wat staat er dan op het menu?
Rutte spreekt als liberaal vanzelfsprekend over 'vrijheid' en over 'het op een beschaafde manier met elkaar omgaan'. Zijn partijgenote Edith Schippers had het onlangs over 'de democratie' die moet worden beschermd. En verder moeten we ons van haar 'met elkaar bemoeien'.
Vrijheid, democratie, gelijkheid, tolerantie. Is dat dan alles? Mist hier niets? Toch wel. Staatssecretaris
Sander Dekker van Onderwijs, ook VVD'er, deed nog een poging bij de opening van het academisch jaar: 'een discussie op basis van kennis en feiten'.
Waarheid
Dat komt in de buurt, maar ook bij
Dekker mist een essentiële waarde. Want wat is de grote vergeten waarde van onze tijd? Natuurlijk: de waarheid.
Het probleem met
waarden is dat het - anders dan Rutte zegt - wél een cafetariamodel is. Groepen mensen vormen waardenhiërarchieën, die zijn essentieel voor de groepsvorming. Maar er bestaat geen vaststaand menu waarvan je alles moet nemen. Nee, het relatieve belang van waarden verandert voortdurend. En soms dreigt er dus wel eens een waarde van tafel te vallen, zoals nu met de waarheid.

De smaragden tafel: een theosofische lezing, Dara Tatray (Theosofia april 2007):
Hermes is de Griekse naam voor de Egyptische god Thoth, van wie gezegd wordt dat hij de uitvinder is van de geneeskunde, de rechtspraak, de kunsten, de wiskunde, de muziek, de alchemie, de astrologie, de dichtkunst en het schrift. Ik omschrijf Trismegistus als mythisch, niet omdat ik niet in zijn bestaan geloof, maar omdat het waarschijnlijk altijd een open vraag zal blijven of één of vele auteurs verantwoordelijk zijn voor de oorspronkelijke hermetische teksten. Men zegt wel dat deze tussen twintig en zesendertigduizend in getal zijn, al zijn de meeste tot op heden niet bewaard gebleven.
In de Smaragden Tafel worden alle dingen geboren uit het Ene Leven door adaptatie’. Die adaptatie wordt voortdurend bemiddeld door het Ene, misschien in een dans waarbij geluk en planning elk hun rol spelen. Teksten zoals de Smaragden Tafel en zelfs ook de theosofische klassiekers zoals Isis Ontsluierd, De Geheime Leer, De Stem van de Stilte en Licht op het Pad moeten van tijd tot tijd herlezen worden in het licht van wetenschappelijke doorbraken en nieuwe inzichten in de filosofie van de wetenschap. Zij kunnen ook aanwijzingen bevatten voor toekomstige doorbraken. Of met andere woorden het Meta-leren maakt het doorgronden van onze creativiteit, het Achtste Domein misschien wel mogelijk.

Tekort in onderwijs is te verhelpen (Jolanda van der Lee de Volkskrant 1 september 2022 p. 29):
Het stuk van onderwijsbestuurder
Theo Bekker (O&D, 31/8) staat vol wijze zaken, maar de werkdruk in het onderwijs wijt ook deze auteur weer aan het massale deeltijdwerken. Dat is onjuist.
Een ander idee om meer mensen voor de klas te krijgen: laat
alle hbo’ers en academici die wel in het onderwijs werken, maar geen lesgeven, vanaf nu minimaal een dag in de week zelf voor de klas staan. Dan kunnen al die bestuurders, leidinggevenden, communicatie-adviseurs, coördinatoren, managers en ga zo maar door allemaal echt werk gaan doen. Dat scheelt niet alleen veel in het personeelstekort, ze kunnen ook eens zelf ervaren hoe alle bureaucratie bijdraagt aan de werkdruk. Dan kunnen zij de andere dagen van de werkweek iets aan die bureaucratie proberen te doen.

H.P. Blavatsky Een introductie tot De Geheime Leer, Deel II, Conclusies, p. 84,85/500,501:
De
schrijfster is volkomen bereid en is er trots op in het gezelschap te verkeren van deze brahmanen en andere historische ‘leugenaars’, zoals onze moderne Dugald Stewarts hen beschouwen. Ze heeft te lang geleefd en haar ervaring is te gevarieerd en persoonlijk geweest om niet ten minste iets over de menselijke natuur te weten. ‘Als u twijfelt, handel dan niet’, zegt de wijze Zarathoestra; zijn voorzichtige spreuk wordt door het dagelijks leven en de ervaring telkens weer bevestigd. Toch blijkt deze wijze uit vroegere eeuwen, evenals Johannes de Doper, een roepende in de woestijn te zijn, in gezelschap van een meer hedendaagse filosoof, namelijk Bacon, die hetzelfde waardevolle stukje black%aanbiedt. Hij zegt: ‘Wanneer iemand bij zijn overdenkingen’ (bij alle vraagstukken die kennis betreffen, voegen we eraan toe) ‘begint met zekerheden, zal hij eindigen met twijfels; maar als hij zich ermee tevreden stelt met twijfels te beginnen, zal hij eindigen met zekerheden.’

PRANA nr. 176 (dec/jan 2009) behandelt het thema Goden, goeroe’s en idolen. Voor het leiden en besturen van bedrijven en overheidsinstellingen gaat het veelal om ondernemers, leiders en managers, die het gezichtspunt van de Natuurkunde als vertrekpunt gebruiken. De theosofie daarentegen heeft, om het functioneren van de ziel te verklaren, als vertrekpunt de alfawetenschappen, de Geestkunde en is op de kennis van profeten, mystici en zieners (rishi’s, Ascended masters) gebaseerd.

Zo epigenetica 'nature en nurture' verbindt zo legt Memetica (Weltstoff) een relatie tussen de genen van het DNA en de hersencellen (neuronen), tussen genetica en celbiologie. Sommigen zien de secularisatie van bepaalde richtingen in de christelijke godsdienst als een teken van een succesvolle meme. Een "starre" en moeilijk veranderende godsdienst zal volgens deze memetheorie versplinteren in een "succesvol" geseculariseerd deel en (talloze) kleine afsplitsingen.

Stefan Carey en Andrew Rooke De zeven juwelen van wijsheid
De lijst van bekende mensen in het westen die de reïncarnatiegedachte hebben geaccepteerd is enorm, en omvat onder andere Plato, Marcus Aurelius, Paracelsus, Henry More, Alfred Lord Tennyson, Edgar Allen Poe, Herman Melville, Gustav Mahler, H.G. Wells en George Santayana.
Zoals
Benjamin Franklin zei: Als ik zie dat niets wordt vernietigd en geen druppel water wordt verspild, kan ik niet geloven in de vernietiging van de ziel, of dat [God] het zou toelaten dat dagelijks miljoenen kant en klare geesten worden verspild en Zichzelf vervolgens de moeite getroost voortdurend nieuwe aan te maken.
Ik zie de dood als iets dat even
onontbeerlijk is als de slaap. We zullen de volgende ochtend weer fris opstaan. – Ibid., blz. 271

Tianen Wang, Peter Jonkers & Astrid Vicas Reciprocity A Human Value in a Pluralistic World (p. 1):
Introduction
The
Chinese language and Western languages have a different understanding of reciprocity. The Chinese character that is typically used as a translation of the English word “reciprocity” means “mutual benefit” or “mutually beneficial cooperation.” In comparison, the Latin word “reciprocus,” from which reciprocity is derived, covers an important mechanism, a movement of give-and-take and back-and-forth. Reciprocity as a human value and a fundamental anthropological characteristic has always been important for personal, societal, and international relations. Therefore, it deserves to be examined from many perspectives, philosophical, anthropological, political, and theological. This volume aims at exploring four important dimensions of reciprocity.

Wederkerigheid (golf-deeltje dualiteit) is analoog aan het begrip periodiciteit in de esoterie. Het onderzoeksrapport ‘E i V’ borduurt voort op de dissertatie Liefde, solidariteit en recht: een interdisciplinair onderzoek naar het wederkerigheidsbeginsel van Dorien Pessers (de Volkskrant 18 december 1999). De economy of regard van Avner Offer komt met het wederkerigheidsbeginsel van Dorien Pessers overeen. Door met de keerzijde van de medaille rekening te houden kunnen problemen gemakkelijker worden opgelost en komt synthese dichterbij.

Er bestaat 'leraar en leerling', 'psychoanalyse en psychosynthese', 'onderzoek en ontwerp', ‘dharma en karma’, 'wijsheid of dwaasheid', ‘hyperindividualisme en depressie’. Het gaat echter om de wisselwerking tussen beide. Waar kiezen we, bewust of onbewust, voor in het leven? De vier oorzaken-leer van Aristoteles biedt daarvoor een kader. Aristoteles verenigt ‘theorie en praktijk, 'metafysica en fysica', 'idealisme en materialisme'. Aristoteles was al met de kunst van de spreekvaardigheid bekend. Door Marcus Fabius Quintilianus wordt dit fenomeen in zijn boek Institutio Oratoria (ofwel De opleiding tot redenaar) beschreven.

De twee in één toont de MENS, de synthese, de eenheid die bestaat uit de ziel en de relatie tussen geest en lichaam. Bij de twee in één kan ook aan de kwadranten van Daniel Ofman worden gedacht of de definitie van Jan Börger: De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voor zich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd. De tijdgeest, de Zeitgeist kunnen we beïnvloeden (BOEK VAN HET LEVEN, 'Akasha-kronieken', Noösfeer).

Om de boel bij elkaar te houden is volgens Jared Diamond juist de religie uitgevonden. Een crisis, chaos ontstaat echter wanneer we de wederkerigheid van karma-nemesis negeren. De visie achter het 5Ddenkraam is om De tweevoudigheid in de Natuur, de wisselwerking van krachten transparanter te maken. In de macrokosmos is het de ‘In-formatie’ en in de microkosmos de communicatiecyclus die voor de interacties zorgdraagt. Jeroen Buve representeert een geniale filosofische visie, namelijk het balansmechanisme van de metafysica maakt het mogelijk het machtsevenwicht in de wereld te herstellen.

Hoe de ‘bijbel van de kunstgeschiedenis’ symbool staat voor het westerse perspectief (Rutger Pontzen de Volkskrant 10 maart 2022):
Het monumentale naslagwerk History of Art van Horst Woldemar Janson (1913-1982) bestaat zestig jaar. Hoe kon dit gebrekkige boek zo lang toonaangevend zijn?
Oké, in de ondertitel werd het woord ‘wereldgeschiedenis’ vervangen door ‘westerse geschiedenis’. En ja, in de achtste en laatste ‘geheel gereviseerde’ editie is werk van zo’n
twintig vrouwen te zien, plus acht pagina’s multiculturele kunst, twee bladzijden over sociale fotografie en mondiale kunst, één over feminisme, één over Afrikaans-Amerikaanse kunst, amateurkunst en textiel – een minimaal aantal op een omvang van meer dan duizend pagina’s.
Die herkenning maakte elk museumbezoek plezierig en overzichtelijk, en Jansons kunsthistorische ordening onuitroeibaar. Het gemak en belang van zijn canon heeft er lange tijd toe geleid dat de indeling van de kunstgeschiedenis in perioden, stromingen en een trits bekende namen onwrikbaar bleef. Net als de witte, westerse, mannelijke kijk op de ‘wereldgeschiedenis’ van de kunst.
Hoe kun je anders verklaren dat de stem van de
Guerrilla Girls, die al in 1984 voor de deuren van het Museum of Modern Art en tien jaar later bij het Stedelijk Museum in Amsterdam demonstreerden voor meer aandacht voor vrouwelijke kunstenaars, pas onlangs echt werd gehoord? Of dat er pas zo laat ruim baan werd gegeven aan kunstenaars met een andere dan westerse achtergrond? Aan outsider-kunstenaars? De aandacht voor textiel, keramiek, handwerk?

Het levensverhaal van Barend Post wordt door mystici (heiligen), als Mirra Alfassa, Etty Hillesum en moeder Theresa of Omraam Mikhaël Aïvanhov, Jiddu Krishnamurti en Teilhard de Chardin onderbouwd.

‘Ik ben buiten mijn lichaam getreden en ervoer dat ons ego een illusie is’ (Fokke Obbema de Volkskrant 28 oktober 2022, p. 16-17):
Toch schrikt Barend Post wanneer hij in 2013, samen met zijn vrouw Huguette, door zijn neuroloog wordt gewaarschuwd. Na de operatie moet zij de bankrekening van haar man goed in de gaten houden. Het zou kunnen dat Post, dan advocaat aan de Amsterdamse Zuidas, ‘alles weg wil geven’.
Barend Post betrad ‘een andere dimensie zonder tijd en plaats’ tijdens een operatie waarbij een hersentumor werd verwijderd. Na die ervaring kon het leven van de toenmalig Zuidas-advocaat nooit meer hetzelfde zijn.
‘Ook was ik vervuld van een
euforisch gevoel van liefde. Het voelde als een goddelijke ervaring, maar dan zonder een opperwezen of dogma’s. Het goddelijke was overal, ook in mijzelf. Als een innerlijke bron. Die heeft iedereen, denk ik. Ik realiseerde me ten diepste hoe bijzonder het is dat je een tijdje mens mag zijn. Door de oneindigheid van tijd en ruimte ervoer ik hoe klein een mensenleven is. En ik voelde me dankbaar voor het feit dat ik bestond.’
Heeft u een gevoel van isolement?
Huguette had aanvankelijk ook het gevoel: Jezus, wat is dit ver weg. Gelukkig deed ze haar best ons huwelijk te redden. In het begin las ze me voor uit het boek van de Amerikaanse neurochirurg Eben Alexander. Ze vroeg me: ‘Is dit wat jij hebt meegemaakt?’ Dat was zo, hij schrijft over een vergelijkbare ervaring. Daardoor nam haar begrip toe.
Hoe kijkt u naar uw sterfelijkheid?
‘Vroeger had ik
angst voor de dood. Maar door mijn ervaring ben ik ervan overtuigd dat onze ziel overgaat in een eindeloos bewustzijn. Dus op het moment dat je lichaam ophoudt te functioneren, blijft je bewustzijn. Dat is misschien wel mijn belangrijkste les, want het maakt dat ik niet meer bang ben voor de dood. Daarna kom je in een staat van zijn waarin je wordt opgenomen in liefde, de oorsprong waar we allemaal vandaan komen.’

Er blijft behoefte aan een nieuw gezichtspunt zoals paus Franciscus, Alessandro Baricco en Alexandria Ocasio-Cortez beschrijven op het morele kompas (balk en splinter, Gouden kalf en zondebokmechanisme). Of kan alleen kunst ons nog redden?
Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien dat het er nog steeds gaat om de regels van het spel van het wederzijds respect,
Ethic of reciprocity - de Gulden Regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander. - , er is niets nieuws onder de zon. Of anders gezegd het nieuwe paradigma is analoog aan het oude paradigma.

Zonder te streven naar waarheid, de Ethic of reciprocity - de Gulden Regel, is een rechtvaardige en duurzame samenleving, lees een duurzame vrede niet mogelijk. De reciprociteit in de Bijbel wordt door de Bijbelcode, het boek van Michael Drosnin onderbouwd. De Israëlische wiskundige dr. Eliyahu Rips laat zien dat de ICT-sector het wel mogelijk heeft gemaakt de code te ontcijferen. Door het fenomeen reïncarnatie (cultuuroverdracht) serieus te nemen wordt het mogelijk gemaakt de toekomst beter te voorspellen.

Het rapport ‘E i V’ kiest voor de interdisciplinaire aanpak - de middenweg tussen de twee kanten van één medaille - de wisselwerking (wederkerigheid) tussen psychologie, sociologie, filosofie en ethiek of de synthese van wetenschap, religie en filosofie en kunst. In het rapport ‘E I V’ staat religie in het bijzonder voor levenskunst, de moraal van het verhaal. Er kan wel degelijk van een zelfreinigend vermogen worden gesproken, twee kanten van één medaille, twee convergerende lijnen die op diverse bewustzijnsniveaus, zowel op microniveau (individueel), als op macroniveau (collectief), bij elkaar kunnen komen.

Er is slechts één Leven en Wet, die door het 2e aanzicht, reciprociteit en de vijf thema's waarnemingsvermogen, onderscheidingsvermogen, zelfopoffering, helderziendheid en gelukzaligheid van het Meta-leren, tot uitdrukking wordt gebracht. Het maakt het mogelijk de waarheid van het balansmechanisme beter te begrijpen.

De Vrij-Katholieke Kerk geeft het boek De hemelse machten achter het kerkelijk jaar uit een door bisschop Vreede geredigeerde priestercursus voor de Vrij-Katholieke Kerk. De betekenis van Hemelvaart (hoofdstuk XXII) en Pinksteren (hoofdstukken XXIV en XXV), lees de tekst die over het neerdalen van de Heilige Geest gaat, worden in dit boek besproken.

Het verborgen bestuur van de wereld (Prof. J.E. van der Stok lezing 29 april 1956 p. 80):
De
Orde van Hogepriesteressen staat voor het mysterie, dat altijd vrouwelijk is en ook voor de diepte, de transparante wijsheid. En de Hiërarchie van Adepten staat voor de mannelijke kant, voor de goddelijke offeraar, het licht, het goddelijke vuur, de intelligentie.Als men deze beide machten goed realiseert, kan men tot een visie komen van het absolute , van volstrekt spontane creatie , die in volmaking is.
De volle maan van Chaitra (Prof. J. E. van der Stok lezing 20 april 1958 p. 88):
Het is alsof de
Heer van alle Mysteriën Zijn eigen hart neemt, brandende van barmhartigheid en dat geeft aan de Heer Maitreya en dan kunnen de krachten van Pinksteren losstromen die leiden tot herstel. Ook het verstand en de ziel worden dan in scheppende macht hersteld, opdat het Grote Werk zal worden volbracht tot het geluk van de mens in de gehele schepping.
Het verborgen bestuur van de wereld wordt door het mysterie van het universele en eeuwige perpetuum mobile verklaard.

Aristoteles: Als de mens al zijn innerlijke talenten op de juiste wijze heeft ontplooid, zijn intellectuele eigenschappen, en zijn karaktertrekken, dan heeft hij het goede leven bereikt en is hij gelukkig.
Albert Einstein: Look deep into nature, and then you will understand everything better.
Everything is energy and that’s all there is to it. Match the frequency of the reality you want and you cannot help but get that reality. It can be no other way. This is not philosophy. This is physics.
John Archibald Wheeler: It from bit symbolizes the idea that every item of the physical world has at bottom — at a very deep bottom, in most instances — an immaterial source and explanation; that what we call reality arises in the last analysis from the posing of yes-no questions and the registering of equipment-evoked responses; in short, that all things physical are information-theoretic in origin and this in a participatory universe.
Teilhard de Chardin (The Human Phenomenon, p. 152): Het stempelt iemand tot een ‘modern mens’ (en in deze zin zijn velen van onze tijdgenoten nog niet modern) wanneer hij in staat is te zien, niet alleen in de ruimte, niet alleen in de tijd, maar in de tijdsduur (la durée) – of in de biologische tijdruimte, dat is hetzelfde; en wanneer hij bovendien niet bij machte is om ook maar iets op andere wijze te zien - te beginnen bij zichzelf.
Ben Verwaayen: Wanneer je authentiek bent, ben je ook transparant
Een leider moet iemand zijn die creëert wat moet komen. (Pieter Broertjes en Wilma de Rek Volkskrant 6 november 2010)
Griet Op de Beeck: Ik ben ervan overtuigd dat we allemaal een blinde vlek hebben en dat daar de kern van alle waarheden ligt.
De oplossing van de unificatietheorie wordt niet gevonden in het elementaire deeltje maar in de ruimte die de elementaire deeltjes van elkaar scheidt.

Deze stelling is gebaseerd op De Geheime Leer, Deel I p. 563: ‘De kracht is daarom niet in het atoom maar in de ruimte die de atomen van elkaar scheidt (zeropoint source, het neutrale centrum, eros = fohat). Evolutie vindt door emanatie plaats.

Mahatma Gandhi: Wanneer twijfel me overvalt en ik word geconfronteerd met grote teleurstellingen, terwijl ik geen sprankje hoop zie aan de horizon, dan wend ik mij tot de Bhagavad Gita en vind altijd een vers dat me troost. Dan kan ik weer glimlachen in het aangezicht van overweldigend verdriet.
Mahatma Gandhi: De aarde biedt voldoende om ieders behoefte te bevredigen maar niet ieders hebzucht.
Krishnamurti: En in die afstand, de verdeling tussen de ziener en het ding dat wordt gezien, in die verdeling ligt het gehele conflict van de mens.
Hoe meer we over 'de waarheid' praten of zelfs maar denken, hoe verder we die van ons wegduwen.
Geen enkele organisatie of georganiseerde religie kan de mens naar waarheid of naar zijn verlossing leiden.
Waarheid is een land zonder paden.
Er bestaat geen pad naar de waarheid.
Je moet je eigen leraar en je eigen leerling zijn.
De tijd is nu,
de tijd omvat … het verleden,
de toekomst is nu.
Dus de dood is nu (kies: 'uitspraken').
Bewustzijn is de inhoud van het bewustzijn.
Het denken projecteert de toekomst via het heden, door het heden te wijzigen, vorm te geven en te ontwerpen als de toekomst.
Voor iemand die wil ontdekken wat waarheid, wat God is, is gezag iets ondenkbaars, of het nu gezag is van een boek, of van een regering, van een beeld of van een priester. Zo iemand kan alleen maar losstaan van dat alles.''
J.J. van der Leeuw: Het leven is geen probleem dat opgelost moet worden, maar een mysterie dat moet worden ervaren.
Joy Mills: Onze scheppingsmythen vormen een weerspiegeling van dat wat we van onszelf vinden. Ze geven vorm aan ons wereldbeeld.
Erik Erikson: Laten we de zaak onder ogen zien: niemand die zijn verstand bij elkaar heeft kan ‘diep van binnen’ naar zichzelf kijken zonder aan te nemen dat hij altijd al geleefd heeft en altijd zal blijven voortleven.
Christian Vandekerkhove: Ik zou durven stellen dat de breuk tussen de Antroposofische Vereniging en de Theosofische voor beide stromingen één grote gemiste kans is geweest om samen aan een groot monument te bouwen in een sfeer van eenheid in verscheidenheid.
Gerard Reve: God is oorspronkelijk een Eendenei geweest. Men heeft verzuimd Hem 10 minuten te koken; daarmee is alle ellende begonnen.
Jan Peter Balkenende: Respondenten zijn tevreden over het eigen gedrag en hebben duidelijke opvattingen over wat anderen zouden moeten doen, maar voelen zich minder aangesproken als anderen ook een mening over hun gedrag hebben.
Osama bin Laden, het symbool van het kwaad is opgeruimd. Nu het kwaad nog. (Volkskrant 10 mei 2011)
Ferdinand Grapperhaus: Als gevolg van een egoïstische bovenklasse (die nog steeds de neoliberale lijn van de VVD bepaalt) scheurt de samenleving uiteen. (Thomas von der Dunk Volkskrant 27 maart 2017 p. 18)
Stelling: Waar de Gulden middenweg loopt is al millennia bekend. Het is niet nodig het wiel opnieuw uit te vinden. De middenweg geldt zowel top down als bottom up en is afhankelijk van de rollen die we bewust of onbewust in de maatschappij spelen. Er is niets nieuws onder de zon.
Het citaat De geschiedenis leert ons uiteindelijk alleen dit, dat de mensen niets uit haar willen leren.van Friedrich Hegel is complementair, staat tegenover Er is niets nieuws onder de zon, het zelfreinigende vermogen. Friedrich Hegel is nog steeds actueel. Dat we te weinig lering trekken uit het verleden maakt ons mede schuldig.

Net als de Bhagavad Gita beschrijft De Stem van de Stilte een dialoog tussen Leraar en Leerling. Het leerproces op aarde was al bekend bij Socrates en Plato, maar ook al bij Zarathoustra en Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita (Tegenstellingen, 5D-concept en Ethisch reveil). Zonder te streven naar waarheid en rechtvaardigheid is een duurzame vrede niet mogelijk. Dus door waarheid en rechtvaardigheid centraal te plaatsen is een betere risicobeheersing, lees kwaliteitsbeheersingssysteem op aarde mogelijk.

Dus door waarheid en rechtvaardigheid centraal te plaatsen is een betere risicobeheersing mogelijk. De Bhagavad Gita beschrijft al hoe we onze hartstochten kunnen beheersen, de contouren van de unificatietheorie. Of met andere woorden de Bhagavad Gita laat al zien dat, de ‘Grondtoon van de waarheid’, de verborgen 5e dimensie, die aan de schepping, de Éne werkelijkheid ten grondslag ligt al millennia bekend is. Om in het universum de Éne werkelijkheid te illustreren wordt van de Hoofdroute gebruik gemaakt.

In het rapport 'E i V' wordt het thema Er is niets nieuws onder de zon vanuit een bedrijfskundige, interdisciplinaire invalshoek, in het bijzonder op basis van organisatiecultuur, besluitvormingsprocessen en artificial intelligence belicht. Het idee om meta-fysica en fysica met elkaar te verbinden is eerder door Werner Heisenberg en door Fritjof Capra, in zijn boek The tao of physics, naar voren gebracht. Het boek van Capra beschrijft een onderzoek naar de parallellen tussen de moderne fysica en de oosterse mystiek. Het Ether-paradigma wil benadrukken dat het universele patroon van het wat vastligt. Het is zoals het is, daar kan de wetenschap weinig aan veranderen. Voor de bewoners van de Sheikh Shaban begraafplaats in Gaza-stad is de Armageddon niet ver weg meer.

Peter de Waard heeft gelijk voor onze toppolitici in Den Haag en Brussel is Friedman de profeet. Het marktmechanisme belicht slechts een kant en is niet zaligmakend. We voelden ons zo rijk dat het de vraag is wat we allemaal terugkrijgen van het geld dat de banken aan het buitenland hebben uitgeleend. Politici twijfelen steeds meer of al het heil wel uit Brussel komt. Het gaat om de relatie tussen het Oosterse en Westerse denken, het Oosterse perspectief, namelijk de , de 'Trimurti' vanuit het Hindoeïsme en de Drie-eenheid, 'Vader, Zoon en Heilige Geest' vanuit het Christendom, de moraal van het verhaal, vanuit het hogere Zelf te leren te begrijpen.

Marten Toonder De Bovenbazen in sociologisch perspectief (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #43 februari 2017):
De Bovenbazen bieden een vermakelijke illustratie van de kapitaalconcentratie die nu actueel is en gepaard gaat met groeiende ongelijkheid en tweedeling. Uiteraard is het een simplificatie, maar daardoor weet Toonder het treffend weer te geven zodat een kind het begrijpt, ’als je begrijpt wat ik bedoel’. Toen de kredietcrisis ’actueler was dan ooit’ werd het verhaal in 2012 opnieuw gepubliceerd in het NRC Handelsblad. Toonder drijft de spot met de Bovenbazen als een stel geslepen zielige criminelen. De werkelijkheid is echter anders en ontrekt zich aan ons bevattingsvermogen, zoals Luyendijk onthult in zijn boek Dit kan niet waar zijn: Over bankiers.
De desastreuze soliumwinning
In de Gouden Bergen ruilen NG en AWS aandelen. NG is nog boos over de DDT-spinnen, die hem de naaimachines hebben gekost. Het solium had nooit aan OBB mogen worden gegeven. Omdat AWS de zaken niet meer vertrouwt, vliegt hij per privé helikopter naar slot Bommelstein. Daar is Bommel in zijn nopjes met de futvoeder, een
perpetuum mobile: gratis energie. AWS schiet in de stress en vliegt linea recta met OBB en de futvoeder naar de Gouden Bergen.
De meest treffende passage die het boek samenvat lijkt mij de Voorschriften voor de Bovenbazen:
“Geef nooit geld weg. Zeg altijd dat je zoveel verplichtingen hebt dat er niets meer af kan. Werk slijtage in de hand, want dat bevordert de productie. Bevorder de verveling; dat schept behoefte aan nieuwe dingen. Roei de natuur uit, want natuur is onze grootste vijand. Die vernieuwt zichzelf, voel je wel? En dat soort dingen meer.” ( p 49).
Commentaar van sociologen: Marx, Wright Mills, Veblen en de 200 van Mertens
Tegenwoordig komt het meer overeen met het Financieel Industriële Complex, conform de visie van Piketty, Luyendijk en anderen. Militairen worden geleid door politici en deze zich laten leiden door industriële belangen en technici en wetenschappers afhankelijk zijn van financiering. ’Wie betaalt, die bepaalt. Het kapitaal dicteert de arbeid, kort door de bocht gezegd. Zie hierover mijn artikelen over het WTE Complex en De filosofie van eenvoud van Mariaus de Geus in nr 31 en 32.
Sympathie voor ’minvermogenden’
Zoals de minvermogende stripfiguren van Toonder woonde Veblen laatste jaren van zijn leven in een boshut in het kustgebergte, vanwege zijn hang naar de ‘savage state’ en de kleinschalige boerengemeenschap waarin hij was geboren. Hij stierf uitgeput in zijn hut, totaal verarmd, verlaten en vergeten, Maar zijn Theory of the Leisure Class werd een blijvende bestseller, die nog altijd actueel is, zij het met de nodige kritische kanttekeningen. Zie hierover mijn artikel in nr 32 over De filosofie van eenvoud.
Veblen heeft het ook over ‘absentie ownership’, de titel van zijn laatste boek over de ’nietsdoende klasse’, die niet deelneemt aan het productieproces, maar er wel veel aan verdient. Hij had toen reeds een profetisch oog voor de desastreuze en ontwrichtende invloed die woekerende geldhandelaren kunnen hebben in de ‘predatory society’, die hun prooi was en die met list en bedrog wordt bedrogen. Luyendijk geeft hierover een kijkje achter de schermen in zijn boek Dit kan niet waar zijn: Over bankiers.

Pythagoras (De Gulden Verzen van Pythagoras) en Plato richten zich zowel op de vergankelijke als de onvergankelijke wereld. De controverse tussen de wetenschappers Plato en Aristoteles kan met de gezichtspunten van Hegel en Marx worden vergeleken. Het 5D-concept en Ether-paradigma zijn zowel op de filosofie van Plato en Aristoteles als op de dialectische filosofie van Hegel en Marx (Engels) gebaseerd. De universele menselijke vermogens ethiek, spiritualiteit en creativiteit zitten in ons DNA, lees bewustzijnsschil, schillenmodel ingebakken.

Er is geen leven na de dood, maar wel continuïteit van bewustzijn’ (Fokke Obbema interviewt Pim van Lommel de Volkskrant 30 december 2022, p. 16-17):
Dus de vraag of
God bestaat, beantwoordt u niet?
‘Nee, maar ik ben er wel van overtuigd dat de hoogste vorm van bewustzijn bestaat. Er zijn gradaties van bewustzijn, hoe dat precies zit weet ik ook niet. De bron van het leven, het mysterie ervan, zullen we nooit kunnen begrijpen. Net zoals we er nooit achter komen waar bewustzijn vandaan komt.’
Dat is een stellige uitspraak.
‘Dat gaat simpelweg onze mogelijkheden te boven. Zodra je het bewustzijn gaat onderzoeken, blijft ons bewustzijn de beperkende factor. Het is voor mij
fundamenteel in het universum, de bron van alle materie, maar waar het vandaan komt? Daar kom je niet achter. Je kunt niet buiten en boven bewustzijn komen, want je zit erin. Mijn inzicht nu is dat het eindeloos is en de bron van alles.’

Een afrekening in het elitaire milieu (Arnout Brouwer de Volkskrant 25 maart 2019, p. 18):
Hun zogenaamde ‘
opstand tegen de eliteis in werkelijkheid een afrekening in het elitaire milieu. Het volk is slechts een gebruiksvoorwerp. Dat geldt voor de Brexit, en dat geldt ook hier.
Wat mij deprimeert, is de intellectuele opsmuk die Baudet er zelf aan geeft, en de openlijke of stille ondersteuning die hij krijgt vanuit delen van de elite:
het verdwijnen van elke compassie of humaniteit uit betogen over migratie, het dik aanzetten van tegenstellingen in onze multi-etnische maatschappij, het opgeven van het geloof in onze kernwaarden die onze samenlevingen uniek maken, en ook uniek leefbaar voor een grote diversiteit aan mensen. Dit is de cruciale paradox van de brede intellectuele stroming die, bijvoorbeeld, de Britten Brexit en ons Baudet oplevert: zij zegt op te treden om ‘de natiestaat’ of ‘de westerse beschaving’ te redden, maar wat ze in de praktijk eerder zal doen is deze ten gronde richten. Economisch, maar ook moreel. Want wat is het Westen zonder kernwaarden?
Nadat ik mijn zoontje op school had gebracht, stond ik voor de boekenkast en aarzelde welk boek ik eruit moest trekken om deze tijd te begrijpen. Eerst neigde ik naar
Norman Cohns klassieker, Europe’s Inner Demons. Daarna speelde Gibbons Rise and Fall of the Roman Empire door mijn hoofd. Toen kwam ik bij zinnen en greep naar Erasmus’ Lof der Zotheid.

Bert Wagendorp geeft in zijn column Daar is de Verlosser! (Volkskrant 23 maart 2019 p. 3) en Loes Reijmer in haar column Het klaslokaal als kraamkamer van een alarmistisch wereldbeeld (Volkskrant 23 maart 2019 katern Zaterdag p. 2) een interessante analyse van Therry Baudet. Bert Wagendorp: 'Je mag zijn zelfbeeld megalomaan noemen (is het ook), narcistisch (is het eveneens) of het bewijs van krankzinnigheid (niet uitgesloten). Het zal in elk geval voor iemand met goddelijke dogma’s niet meevallen om compromissen te sluiten met stupide sukkels. Met het kliekje omhooggevallen netwerkers dat de boel wil slopen en dat niet gelooft dat ze in de romantische negentiende eeuw in hun paradijs van plaggenhutten en van de ratten besnuffelde stadskrotten heerlijk zaten te genieten van de mooiste beschaving die de wereld ooit zag – luisterend naar Saint-Saëns en met een boek van Stendhal op het nachtkastje.' Loes Reijmer schrijft: U weet inmiddels wat ‘boreaal’ betekent. En dat ‘de uil van Minerva’ afkomstig is uit Hegels Grundlinien der Philosophie des Rechts.
In de interviews verwijt Baudet zijn klasgenoten
‘geestelijke leegte’ en noemt hij zijn middelbare school ‘een intellectuele en culturele woestenij’. Woensdagavond sprak hij in zijn overwinningsspeech over ‘de brokstukken van onze beschaving’ en ‘een cultureel en spiritueel vacuüm’ – het klaslokaal als kraamkamer van een alarmistisch wereldbeeld.
Therry Baudet heeft gelijk wanneer hij het heeft over
‘een cultureel en spiritueel vacuüm’ , echter ongelijk wanneer hij meent de Verlosser te zijn. Het advies van Loes Reijmer verdient zeker aandacht: Het kan geen kwaad om de gevoelige, zwijgzame jongens in de klas zo nu en dan een extra aai over de bol te geven. Om te voorkomen dat ze hun frustrerende jeugdervaringen later overcompenseren in de politiek.

Coates wordt zich steeds bewuster van Amerika's racistische essentie. (Hassan Bahara Volkskrant 21 oktober 2017 Sir Edmund p. 23):
In negen essays ontleedt Amerika's invloedrijkste hedendaagse denker het witte superioriteitsdenken in de VS.
Het grote publiek maakte twee jaar geleden kennis met Coates na de verschijning van Between the World and Me, een poëtisch betoog over het 'zwarte lichaam', dat door de Amerikaanse geschiedenis heen structureel geweld is aangedaan - van slavernij tot het dodelijke politiegeweld van nu.
Het laatste essay, 'The First White President', dat de onvermijdelijkheid van president Trump beschrijft, kreeg een interessante kritiek van The New Yorker-journalist George Packer, die Coates een te simpele voorstelling van zaken verwijt. Racisme - hoe diepgeworteld in Amerika ook - schiet op zichzelf tekort als belangrijkste verklaring voor Trumps verkiezing. Seksisme, politieke polarisatie en economische frustratie spelen evengoed een rol.
Het wachten is nu op Coates' weerwoord. Collega-intellectuelen hebben hem eerder verweten dat hij racisme te veel invloed toedicht. Elke keer antwoordde Coates daarop met een essay waarin hij nog scherper de voortdurende invloed van Amerika's erfzonde schetst.

In het boek Tussen de wereld en mij maakt Coates pijnlijk duidelijk hoezeer racisme in de Amerikaanse cultuur zit verankerd en dat gewelddadige uitspattingen geen toevallige incidenten zijn, maar voortkomen uit scheve machtsverhoudingen en diepgewortelde maatschappelijke noties. Hij kijkt vanuit een historisch perspectief en beschrijft hoe raciale gedachten door de eeuwen heen zijn geëvolueerd. Volgens Coates is racisme vooral een fysieke ervaring, waarbij de lijfelijke dreiging tegen 'black bodies' telkens een andere vorm aanneemt: van slavernij en opsluiting tot buitensporig politiegeweld. Hij neemt de lezer aan de hand mee door zijn leven. Daarbij probeert hij één vraag te beantwoorden: is het in Amerika mogelijk om geweldloos in een zwart lichaam te leven?
De meerwaarde van het verhaal van Ta-Nehisi Coates is juist dat het zo persoonlijk is: hij komt niet met een stoet statistieken, hij beschuldigt de media niet van beeldvorming, hij komt niet met rationele argumenten die iets voor eens en altijd moeten aantonen – hij schrijft alleen zijn waarheid op, soms woedend, soms gelaten, soms onredelijk, maar altijd onvermijdelijk. Je kunt niet, zelfs als je dat zou willen, tegen zijn beleving in argumenteren. Want het is zijn beleving, zijn wereldbeeld, daar kun je geen interpretaties of alternatieve statistieken tegenover zetten.

Beste Ta-Nehesi Coates of Voor jou is de slavernij een Amerikaanse erfzonde zonder verlossing (David Brooks Volkskrant 23 juli 2015 p. 19):
Brief aan Ta-Nehisi Coates (39), redacteur van The Atlantic en opinieleider in het Amerikaanse debat over racisme.
Glorie en schande
Naar mijn mening geef je een vertekend beeld van de Amerikaanse geschiedenis. Dit land is, net als iedereen die hier woont, een mengeling van glorie en schande. Voor iedere Jefferson Davis (president van de Confederatie tijdens de Burgeroorlog) is er een Abraham Lincoln en voor iedere KKK-club is er een Harlem Children's Zone (voor kansarme zwarte kinderen) en meestal zelfs veel meer dan één. Geweld zit wel in Amerika ingebakken, maar is zeker geen synoniem voor Amerika als geheel.
In je boosheid over de onschuldige toon waarop sommigen de Amerikaanse droom beschrijven, wijs je de droom zelf ook als onzin van de hand. Maar een bezoedelde droom is nog geen leugen. De Amerikaanse droom van gelijke kansen, maatschappelijke vooruitgang en steeds volmaaktere democratie koestert eerder de toekomst dan het verleden. Die droom laat oude misstanden achter zich en overstijgt oude zonden omwille van een beter morgen.
Die droom is een werelds geloof dat mensen heeft verenigd over iedere denkbare scheidslijn heen. Hij heeft louterende energie losgemaakt en heldhaftige bewegingen voor maatschappelijke hervorming gemobiliseerd. Wanneer je die droom doet verdampen met het zuur van een excessief realisme, houd je hele generaties gevangen in het verleden en verduister je het licht van de ster die naar een betere toekomst wijst.
Misschien vind je mijn reacties ergerlijk. Misschien is de enige juiste blanke reactie nu voor de verandering eens niets te zeggen. Hoe dan ook hebben je woorden een onvergetelijke indruk op mij gemaakt.

Met een fanatieke moslima als Antigone schreef Hertmans een actueel pleidooi voor empathie. (Stefan Hertmans Volkskrant 21 oktober 2017 Sir Edmund p. 25):
Stilistisch vliegt de auteur hier en daar uit de bocht.
Met deze interpretatie treedt Hertmans in de voetsporen van Jean Anouilh, die zijn Antigone in 1942 liet opstaan tegen het Vichy-bewind. Verrassend is bij Hertmans de originele heldin: een fanatieke moslima. En de vijand is hier geen fascistisch regime: die starre wetgever, dat zijn wij.

Vervang trots liever door dankbaarheid (Bob de Ruiter Volkskrant 5 augustus 2015 p. 20):
Het zou goed zijn als we, met columnist David Brooks, in de voetsporen treden van de Romeinen. De column van David Brooks over dankbaarheid heb ik ervaren als een onverwachts cadeau. Daarmee is zijn stukje meteen onderdeel van de 'geschenkeneconomie' waar hij voor pleit. Brooks stelt voor de 'dankbare aard' te ontleden. Die bevordert namelijk een mentaliteit die als tegenwicht kan dienen voor de cultuur waarin het eigenbelang zo centraal staat. Oude Romeinen
Daarmee treedt Brooks in de voetsporen van de oude Romeinen. Als een Romeinse schrijver een mooi gedicht had geschreven, zei hij: 'Ja, Genius is langs gekomen.' En hij was blij en dankbaar voor de inspiratie die was komen aanwaaien.
Zulke bescheidenheid zou iedereen sieren. In de praktijk is het nog niet zo eenvoudig daarnaar te leven, maar de eerste stap kunnen we allemaal zetten en wel nu: het woord 'trots' schrappen uit onze woordenschat en in plaats daarvan 'dankbaarheid' bezigen.
Brooks schrijft: dankbaarheid voel je voor de inspanningen en intenties van anderen. Een focus op dankbaarheid suggereert een wereld waarin inspanningen, intenties en de ander belangrijker zijn dan (de eigen) talenten en resultaten. Stelt u zich zo'n wereld eens voor!

“Humanistisch geestelijk begeleiders moeten keer op keer de humaniteit herstellen en weer in beeld brengen.” Gabriël van den Brink, hoogleraar maatschappelijke bestuurskunde, ziet een belangrijke taak weggelegd voor hgb'ers in de participatiesamenleving. Hij sprak op 30 oktober 2014 op het Symposium 'Meedoen gaat niet vanzelf'.
Participatiesamenleving.
Wat is uw eerste associatie met dat woord?

Het is een dubbelzinnig iets. Het idee van participatie, deelnemen aan een groter geheel, is erg oud en al eeuwen populair in West-Europa. Het kreeg al vorm in de middeleeuwen, op kleine schaal. Gaande weg is die schaal vergroot. Burgers moesten mee gaan doen in de organisatie van de stad. In de 19e eeuw is het een nationale zaak geworden: voor volk en vaderland iets doen. En nog wat later kwam de dienstplicht: een afgedwongen vorm van participatie. Er is kortom een hele lange geschiedenis waarin aan mensen gevraagd of verwacht wordt boven zichzelf en de eigen belangen uit te stijgen en bij te dragen aan een groter geheel. En mensen willen dat ook graag, een steentje bijdragen, verantwoordelijkheid nemen.

Public Work of the Theosophical Society (Pablo Sender):
In an article by Cristian Conen, published in The Theosophist in December 2014, he began to examine the work of the Theosophical Society (TS) based on ideas expressed by the late International President, Radha Burnier. Continuing this inquiry, particularly in connection with work in the field of spiritual education, we may ask: what kind of public programmes should TS offer in order to help the spiritual growth of humanity?
TWO EXTREMES
My work for the Society has provided the opportunity to present programmes in different countries and cities, interacting with members from many Theosophical branches. In doing so, I have seen a variety of approaches to TS work and different ways in which members are responding to the challenges they encounter. To illustrate, there are two attitudes representing the
opposite ends of the spectrum of responses I have observed. Different groups tend to lean towards one direction or the other, some of them actually getting quite close to either of the extremes. When we are too close to an extreme, we are in danger of getting too far off-track, thus losing our way. If we are going to accomplish the aims of our organisation, it is important to strive to find the highly desired, though equally elusive, middle path.
THE ORIGINAL EXPERIMENT
An outsider reading this description of the different approaches existing within the Society could naturally ask — how can these two
opposite attitudes find room in a single organisation? This is due to a rather unique feature of the Theosophical Society, which, according to one of its Inner Founders, was established as an ‘experiment’ for which most of the Mahatmas seemed to think humanity was not yet prepared. Before the founding of the TS in 1875, the model followed by most spiritual traditions was to develop around a central figure or figures, and the purpose of the movement was to spread a particular body of teachings.

Spinoza’s filosofie liegt er inderdaad niet om: de Natuur doet niet aan moraal; de Natuur doet niet aan doelen; de Natuur doet alleen aan oorzaken; er is een volledig gedetermineerd universum; de mens is gedetermineerd; wie er anders over denkt, houdt zich zelf voor de gek. Heumakers: “Het kost nog steeds moeite dit alles ten volle tot je te laten doordingen, zozeer heeft de transcendente godheid van het joden- en christendom zijn sporen getrokken door het Europese denken. Tot in het recht en de moraal toe hebben we onwillekeurig de neiging uit te gaan van absolute, universele, maar in wezen bovennatuurlijke principes en idealen, zoals bij het onderscheid tussen goed en kwaad”.

Om leven en de oorsprong van het leven te begrijpen maken religies van godsbeelden gebruik. Wat God uiteindelijk betekent blijft onkenbaar. Alhoewel onkenbaar, is God of Allah of Brahman, paradoxaal genoeg, overal aanwezig en zo nabij en intiem als je adem. Leraar en Leerling vinden elkaar 'voorbij de tegenstellingen', op de top van de piramide, waar alle tegenstellingen in het niets oplossen. Het Grote Mysterie (Unio Mystica) van het leven kan alleen als Niet-Zijn geduid worden. Alles hangt in een groot ecologisch systeem met elkaar samen. Doel van het bewustwordingsproces (emanatieproces, evolutieproces) is om met het Mysterie tot eenheid te komen, een duurzame relatie met de natuur op te bouwen. Karma kan echter goede of slechte resultaten opleveren.

Marcel van Hamersveld en Pepijn Corduwener verwoorden twee standpunten die haaks op elkaar staan. Het gaat er primair om de systemen minder complex, dus minder bureaucratisch en juist transparanter te maken. Frans Timmermans heeft gelijk dat er democratische principes op het spel staan. Maar het is net als met de kerstcadeaus, die we aan elkaar in de levenssfeer geven, een soevereiniteitsvraagstuk dat Polen uiteindelijk zelf moet oplossen. Tom Eijsbouts heeft gelijk wanneer hij stelt dat juristen van president Macron kunnen leren dat nationale en Europese soevereiniteit elkaar aanvullen. Voorwaarde voor dit synergie-effect is dat met de moraal van het verhaal rekening wordt gehouden en dat was in de Bijbel al bekend.

Het bewijzen van het Higgsdeeltje heeft vele miljarden gekost en nu ligt er de uitdaging aan de metafysica, de keerzijde van de medaille, de onderliggende eenheid in verscheidenheid, de diepere samenhang te ontcijferen. Hoe richten we onze levensenergie, de oplossingsrichting, die aan het Higgsdeeltje ten grondslag ligt wordt door de esoterie gratis aangeboden. Anders gezegd de oplossingsrichting, de eenheidsvisie, de ‘E i V’ weerspiegelt het Higgsdeeltje, het Godsdeeltje. Maar wat het Higgsdeeltje is voor de Natuurkunde is het Tibetaanse dodenboek, de Derde weg voor de Geestkunde. Onze levensenergie, het Bodhisattvapad maakt het mogelijk te verenigen dat wat het Higgsdeeltje, de vier bij vier matrix, de symmetrie van het standaardmodel heeft doorbroken.

Sinds de scheiding van kerk en staat in Nederland in 1795 door de Fransen werd ingevoerd heeft de Staat de besturing van Nederland geleidelijk geheel overgenomen. Of met andere woorden de invloed vanuit Rome is geleidelijk door Den Haag en later door Brussel, lees het grootkapitaal overgenomen. In de 21 eeuw komt het verbinden van de twee kanten van één medaille, het bevorderen van de innerlijke harmonie (wet van harmonie) centraal te staan. Om harmonie te bereiken vormt de psychosynthese van Roberto Assagioli als het ware de derde weg tussen de geestesdrift van Carl Jung en de seksuele drift van Sigmund Freud.

Het metanoia van Erasmus en Luther, de boeken Of the Laws of Ecclesiastical Polity van Richard Hooker en Baanbrekende visie BRES #306 nov/dec 2017 bieden aan christenen houvast om aan het geloof in het neoliberalisme tegenwicht te bieden. Of je nu theïst bent of atheïst dat is voor het Ether-paradigma minder relevant. De evolutie komt alleen een stapje verder wanneer aan de kwaliteit van het bestaan (de kwalitatieve as), het welzijn meer aandacht wordt besteed. Bij welvaart ligt te eenzijdig het accent op materiële zaken. In onze woorden betekent de tegenstelling tussen 'Theïst en Atheïst' slechts een contrast in ons denken.

De tekst van Erasmus sprak over bekering (metanoia), niet als een handeling maar als een innerlijke verandering. Wij moeten de dingen niet anders gaan doen, maar er moet van binnen iets gebeuren dat ons verandert en dan gaan wij de dingen pas anders doen. Luther raakte ervan overtuigd dat de volgorde van heiliging en rechtvaardiging anders moest. Wij worden niet rechtvaardig doordat wij ons heiligen, maar wij heiligen ons omdat wij gerechtvaardigd zijn. 'Het is dus niet zo, zoals Aristoteles meent, dat wij rechtvaardig worden door rechtvaardige dingen te doen. Het blijft een schijngerechtigheid. Pas wie rechtvaardig wordt en is, die doet rechtvaardige dingen. Eerst moet de mens veranderen dan pas de werken. Aan het zelfreinigde vermogen in het universum ligt het rechtvaardigheidsmechanisme ten grondslag.

De Monadologie of Monadenleer is de term die de Duitse filosoof Leibniz gaf aan zijn metafysische systeem zoals beschreven in zijn gelijknamige tekst uit 1714.
Zo kon Leibniz dus ook tot zijn uitspraak komen: "Tout est pour le mieux dans le meilleur des mondes possibles" ("Dit is de best mogelijke wereld") die in schril contrast staat met de uitspraak van Arthur Schopenhauer: "Dit is de slechtst mogelijke wereld".

Het verschijnsel dat Erasmus in zijn boek Lof der zotheid signaleert lijkt verdacht veel op problemen die zich nu in de publieke marktsector (gezondheidzorg, onderwijs en sociale woningbouw) voordoen. Of met andere woorden was het eerder de geestelijkheid, nu is het de bestuurlijke elite die het laat afweten. De zogenaamde marktwerking in het onderwijs is nutteloos geweest en heeft niet tot produktiviteitsverbetering geleid (Volkskrant 21 juni 2012). De politiek is geen deel meer van de oplossing, maar de kern van het probleem geworden. De hamvraag is nu of je voor het 'oplossen of doorschuiven' van problemen riant wordt beloond?

Maarten Luther borduurt voort op Novum instrumentum omne, Griekse tekstuitgave van het Nieuwe Testament van Desiderius Erasmus. In het kader van er is niets nieuws onder de zon, zie ook het werk van de mystici Raymond Lull (1232/1233 - 1315/1316) en Meister Eckhart (1260-1328), Jiddu Krishnamurti (1895-1986) en Teilhard de Chardin (1881-1955). Het boek Lof der zotheid van Erasmus (27 oktober 1466, 1467 of 1469(?) - 12 juli 1536) is een nieuwe versie van de De goddelijke komedie van Dante (14 mei en 13 juni 1265 – 13/14 september 1321).

Stelling Mystici hebben in het algemeen beter begrepen dan politici hoe de wereld, de éne werkelijkheid in elkaar steekt. Net als in de tijd van Luther is er opnieuw behoefte aan een wereldwijde vernieuwing terug naar de Bron. Om de kloof tussen de hoofdzakelijk door reclame - en PR-bureau's gecreëerde beeldvorming en de door burgers ervaren werkelijkheid te overbruggen zijn in dit rapport niet 95, maar slechts 27 stellingen opgenomen.
Gabriël van den Brink Het vermogen van politici om publiekelijk in te gaan op morele en sociale vragen, dat ontbreekt totaal.

Onze pelgrimstocht op aarde, de mysterieweg in de school van Pythagoras, het thema verlossing, loutering, hangt met de evolutionaire psychologie samen. De esoterie (Filognosie) benadert de transformatie van het kwaad echter vanuit het bredere perspectief van karma, De Persoon, zaaien en oogsten. Hoofdoorzaak van het onbehagen in de maatschappij is dat een meerderheid van de politici in Nederland religie buiten hun referentiekader (5Ddenkraam) heeft geplaatst. Esoterie, Zaaien en Oogsten maakt het mogelijk probleem en oplossing met elkaar te verbinden.

De oplossing van het mysterie van het leven komt een stapje dichter bij wanneer we met de gulden regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander, het balansmechanisme van de wederkerigheid in het universum serieus rekening gaan houden.

Authentiek gedrag (individuatieproces van Carl Jung, zelfrealisatie op basis van de Veda's, zelfverwerkelijking op basis van geestkunde, levenskunst op basis van begeleidingskunde en pelgrimstocht, zelf-ontplooiing, zelfreinigend vermogen, individualiteit, inwijdingsweg op basis van esoterie), ontstaat wanneer de bewuste, rationele en onbewuste, irrationele delen, gevoelens van de geest in harmonie met elkaar samenwerken. We kunnen leren boven onszelf uit te stijgen. De door de prefabcultuur overgedragen conditioneringen weer los te laten. Het draait uiteindelijk allemaal om authenticiteit en autonomie. In hoeverre zitten we zelf aan het stuur of laten we ons leiden door impulsen van buitenaf om aan bepaalde verwachtingen te voldoen? Wat vinden we zelf belangrijk? Het gaat om het varen van je eigen koers, je eigen geweten laten spreken.

Freek van Leeuwen maakt van het begrip zelfverwerkelijking (zelf-ontplooiing) gebruik. In zijn boek De Levensweg (p. 77, 90 en 193) past hij het cybernetische model toe. Om de wereld te veranderen gaat het nog steeds om de scholing van de individuele ziel. Of met andere woorden hoe kunnen we in de pas lopen met de Heilige Geometrie, of ook wel de driehoek van Pythagoras genoemd.

Het is de mens die met behulp van zijn brein, de beide hersenhelften, 'Lichaam en Geest', 'Macrokosmos en Microkosmos', 'God en Zoon', 'Hemel en Aarde' met elkaar verbindt. Het gaat om het herkennen van de eenheid van alle leven.
Geestkunde en Natuurkunde zijn de twee zijden van dezelfde medaille, de natuurlijke eenheid, de eenheid der tegendelen van Heraclitus. We dienen wel degelijk met Door gene zijde bezien, de keerzijde van de medaille rekening te houden.

Theosofie biedt het fundament om de vijf wereldgodsdiensten Hindoeїsme, Jodendom, Boeddhisme, Christendom en Islam met elkaar te verenigen.

De theosofie gaat ervan uit dat er een rechtvaardigheidsmechanisme (wet van harmonie analoog aan de wet van vergelding) een zelfreinigend vermogen in het universum zit ingebakken. De wet tot behoud van energie speelt daarbij een cruciale rol. Alle levensvormen zijn aan de Universele Wet van karma, ten goede of ten kwade onderhevig. Als we standvastig blijven in juist denken en juist handelen, voor de hoofdroute kiezen, zal aan het immense lijden in de wereld geleidelijk een einde komen. Boeddhisme kan worden gezien als de ‘oplossing’, die Boeddha na intense meditatie over de vraag van het lijden, heeft ontvangen. Het Boeddhisme maakt gebruik van de allegorie ‘Karma en Sangha’ en het Hindoeïsme van ‘Karma en Dharma’. In de kabbala neemt En-Soph (11e dimensie, het 11e inzicht) de plaats van het heilige, het onkenbare Sangha en Dharma in.

Damiaan Denys, Kwetsbaarheidsparadox: hoe rijker en gelukkiger, hoe meer hulp er wordt gezocht. Zijn observatie: we willen altijd gelukkig zijn, ons altijd goed voelen, ons niet vervelen. En: iedereen wil mooi zijn, sociaal, slim én presteren’. Maar dat is voor de meesten niet weggelegd en onbereikbaar. Vandaar die schreeuw om aandacht en hulp, heel veel hulp. De kernboodschap van Denys: het gewone lijden dat bij het leven hoort, is volledig gemedicaliseerd.

Wederkerigheid is analoog aan het begrip periodiciteit in de esoterie. Een duurzame en sociale wereld van Kate Raworth is niet nieuw, maar heeft betrekking op de complementariteit tussen de levensboom en de boom van goed en kwaad in Genesis 3 22, maar ook op het boek Als jouw leven een cirkel is, waar sta je dan? van Inez van Oord. Het universele mechanisme dat aan deze wederkerigheid ten grondslag ligt wordt door het antropisch principe, de passiviteit van de natuurconstanten tot uitdrukking gebracht. De passiviteit van de natuurconstanten in ons heelal staat tegenover de groepsdynamiek in een organisatie, de groepsdynamiek in de samenleving, binnen een natiestaat en buiten een stelsel van natiestaten. De multiculturele samenleving is niet mislukt, we zijn pas net op weg naar universele broederschap.

‘Wereldverbeteraars’ vormen een bedreiging voor de machthebbers. Leiders, die zijn vermoord, maar zich met hart en ziel voor de mensheid hebben ingezet, zijn Mahatma Gandhi, Martin Luther King, Olaf Palma, Anwar Sadat, Itzhak Rabin en Daphne Caruana Galizia. Het zijn ‘wereldverbeteraars’ en wellicht op hun manier ‘klokkenluiders’, die op imposante wijze de andere kant van een zaak lieten zien. Het maakt deze personen tot een natuurlijke vijand van ééndimensionale denkers en dogmatici. Je behoeft geen econoom te zijn om te kunnen constateren dat de liberalisering van de financiële sector, het zeepbel(casino)kapitalisme geen gezond fundament heeft. Het creatieve boekhouden van de overheidsbureaucratie is topsport geworden.

Er wordt beoogd de Kwintessens met behulp van de Gulden middenweg (pelgrimage), de verborgen 5e Dimensie, het 5Ddenkraam (5D-concept) en de 5 bij 5 matrixstructuur, de evolutionaire 'Bewustzijnsschil' weer te geven, Natuur en Cultuur, (probleem en oplossing) Slachtoffers en Daders met elkaar te verbinden.

Het onderzoeksrapport 'E i V' plaatst de relatie tussen 'Slachtoffers en Daders' in het licht van de evolutie van de mensheid, antropogenese (hominisatie). Mede aan de hand van de Bhagavad Gita, de Upanishads, de Levensboom, Gnosis, 'Identificatie en Disidentificatie' (meditatiediagram), De Derde weg en Individualiteit, het Bodhisattva Pad (zelfverwerkelijking, zelfrealisatie, zelf-ontplooiing, Zelfreinigend vermogen (Zelfregulering) wordt er is niets nieuws onder de zon toegelicht. Met zijn pamflet beoogt Gustaaf Peek het cultuurmarxisme te bestrijden. Door het Oosterse en Westerse denken met elkaar te verbinden, de Gulden Middenweg ontstaat synergie. Theosofie hanteert de Doel-Middel strategie, waar het Doel staat voor het met behulp, Middel, pelgrimage verbinding zoeken met het hogere Zelf.

Wat betreft het mechanisme Vergangenheitsbewältigung zit Arnon Grunberg dicht bij de waarheid, maar het is Beatrice de Graaf, die de oplossing van de 'Hoofdroute' aanreikt.

Het inzicht van Beatrice de Graaf is niet nieuw, zij bevestigt namelijk het inzicht dat al eerder door H.P. Blavatsky in het boek The first step towards the Temple of Truth (p. 7) naar voren is gebracht, namelijk:
With the Pythagoreans... humility was no virtue, though in modern times it is considered to be the greatest of the virtues. With Aristotle likewise it is no virtue: for in his Nicomachean Ethics he says that
... all humble men are flatterers and all flatterers are humble.
The Ten Pythagorean Virtues are identical with those prescribed by Manu, and the Buddhist Paramitas of Perfection.

De Geheime Leer Deel II, Stanza 12 Het vijfde ras en zijn goddelijke leermeesters (p. 474):
Er is in de natuur één eeuwige wet, die er altijd naar streeft tegenstellingen te vereffenen en een uiteindelijke harmonie teweeg te brengen. Dankzij deze wet, waardoor de geestelijke ontwikkeling de stoffelijke en zuiver intellectuele verdringt, zal de mensheid worden bevrijd van haar valse goden en zal zij tenslotte DOOR ZICHZELF ZIJN VERLOST.

Kees Voorhoeve: Hoe meer we ons openstellen voor de Goddelijke Bron van ons bestaan, hoe meer we de levensopdracht om brug te zijn tussen Licht en Duisternis kunnen verwezenlijken. In de praktijk blijkt echter dat het evenwicht tussen Licht en Duisternis moeilijk te realiseren is. We hebben steeds de neiging uit balans te raken en ons vanwege de zondeval te identificeren met de Duisternis.
Tenslotte
We kunnen meewerken aan de verlossing zodat de zin van het leven tot uitdrukking kan komen. De zin van het leven betekent voor mij de taak van Adam op te pakken en het paradijs te herstellen. Dan kan onze levensopdracht brug te zijn tussen hemel en aarde en mee te werken aan een harmonieus en volledig leven in samenhang met de kosmos, de natuur en de medemens werkelijk vrucht dragen.

Vertrouwen schenken maakt de wereld mooier (Pieter Barnhoorn Volkskrant 29 oktober 2018 p. 18):
Het klinkt heel volwassen, die onafhankelijkheid. Alles in mijn leven heb ik zelf gemaakt. Niemand dan ikzelf heeft de leiding over mijn leven. De onlangs overleden atheïstische dominee Klaas Hendrikse vatte deze houding echter samen als ‘onvolwassen onafhankelijkheid’. Want, iedereen is afhankelijk van omstandigheden die niet beheersbaar zijn. Je leven is maar ten dele maakbaar. Het is vooral heel kwetsbaar. Die onmacht is voor velen ondragelijk. Een antidotum tegen onmacht is in actie komen. Met actie kun je narigheid lang op afstand houden. Dus gaat het van de eerste opinie, naar de tweede. Berusten is immers voor losers!

René Cuperus: Een goed georganiseerde samenleving kan enkel blijven voortbestaan wanneer rechten en plichten in evenwicht zijn en daarop streng doch rechtvaardig wordt toegezien. (Volkskrant 29 oktober 2018 p. 19)

Het geweten van katholiek Nederland (Peter de Waard Volkskrant 24 december 2009):
‘Hij is het gezicht van de katholieke theologie geweest’, zegt zijn biograaf Erik Borgman, hoogleraar Religie en Hedendaagse Cultuur aan de Nijmeegse universiteit. ‘Zijn invloed is enorm geweest, vooral op de pastores.
Bij de viering van zijn 70ste verjaardag verklaart Schillebeeckx dat
‘de mens zonder relatie tot een levende God een absurd en onbegrijpelijk wezen zou zijn. Zonder vrije en goede God zouden goed en kwaad op hetzelfde niveau liggen.’ God sterkt volgens hem de mensen in de overtuiging dat het goede het wint van het kwade. ‘Kortom, dat het leven ondanks alle negatieve ervaringen toch zin heeft. Daarom geloof ik in God, heb ik mens willen zijn, en – al kostte mij dat de verplichting van het celibaat – ben ik priester en dominicaan geworden.

Rinus van Warven De biecht en het Ware Zelf
Verzoening
In het Oude Testament wordt deze paradijselijke werkelijkheid aangeduid met de Hof van Eden. Vanaf het moment dat de eerste mens eet van de beroemde 'Boom van Kennis van Goed en Kwaad' gaat het mis. De mens wil zelf onderscheid maken tussen goed en kwaad, licht en donker, dag en nacht, wit en zwart. Vanaf dat moment ontstaat er een nieuwe wereld, waarin de mens zelf keuzen kan maken tussen wit en zwart, tussen goed en kwaad, tussen leven en dood. Dorothee Sölle, Albert Schweitzer en Edward Schillebeeckx hebben dat alle drie ongeveer op dezelfde manier beschreven. Als gij kunt kiezen tussen het leven en de dood, kies dan het leven.

In het rapport 'E i V' staan niet de organisatieadviseurs centraalred%Ken uzelve. De overheid daarentegen beoogt het moreel kompas met behulp van nudging op te krikken of te manipuleren. In de kern gaat het om een cultuuromslag, die het evenwicht, de harmonie herstelt. Of met andere woorden het draait om inspirerend, het morele leiderschap. Gelukkig zijn er inspirerende leiders als en de gynaecoloog Denis Mukwege (College tour 9 oktober 2015) en de Zweedse arts en professor Internationale Gezondheid Hans Rosling (de Volkskrant 10 oktober 2015 - katern Vonk p. 14-15).

Het inzicht van Teilhard de Chardin over verlossing, dat Hans van Asseldonk, Sjoerd L. Bonting en Ko Kleisen bespreken sluit zeer nauw aan op het inzicht van H.P. Blavatsky, dat zij in haar boek De Sleutel tot de Theosofie toelicht.

Onze pelgrimstocht op aarde, het thema verlossing, loutering, hangt met de evolutionaire psychologie samen. De esoterie benadert de transformatie van het kwaad echter vanuit het bredere perspectief van karma, zaaien en oogsten. Hoofdoorzaak van het onbehagen in de maatschappij is dat een meerderheid van de politici in Nederland religie buiten hun referentiekader (5Ddenkraam) heeft geplaatst.

Verhaal (Matteüs 25: 14 - 30)
Ik was bang en ben daarom uw geld in de grond gaan verstoppen. Hier hebt u het weer terug. Jij slechte, luie dienaar! Antwoordde zijn heer hem. Je wist dus dat ik maai waar ik niet gezaaid heb, en oogst waar ik niet heb uitgezet. Waarom heb je mijn geld dan niet op de bank gezet? Dan had ik het bij mijn thuiskomst met rente kunnen opvragen. Neem hem die duizend goudstukken af en geef ze aan hem die er al tienduizend heeft! Want iedereen die iets heeft, krijgt nog meer en heeft overvloed. Maar wie niets heeft, hem zal wat hij heeft nog worden afgenomen. En gooi die nutteloze dienaar eruit, de duisternis in! Daar zal hij huilen en knarsetanden!"

Matteüs 25:29, het zogenaamde Matteüseffect heeft op de moraal van het Bijbelverhaal betrekking.

Tussen de Oosterse en Westerse cultuur, aan de culturele diversiteit in de wereld ligt de lerende mens en de moraal van het Bijbelverhaal ten grondslag. Op dit moment wordt het steeds duidelijker dat het naïeve geloof van politici in de mythe van de vrijemarktgedachte en het zelfregulerende vermogen van de financiële sector, onderwijs, zorg en woningcorporaties op illusies blijkt te berusten. Met behulp van het maskerkwadrant kunnen politieke machtsspelletjes worden verklaard. Te veel politici beperken zich tot het besturen van 'bv-Ego'. Mismanagement kan ook met het verschijnsel ‘schaap in wolfskleren’ worden geduid. In het rapport 'E i V' heeft zelfregulering op de moraal van het verhaal betrekking. Dit inzicht geldt voor elk individu.

Thomas von der Dunk: 'Kiezer moet einde maken aan tijdperk-Rutte' Thomas von der Dunk (Volkskrant 26 februari 2017):
Het is hoog tijd dat de kiezer op 15 maart aan Ruttes verblijf in het Torentje een einde maakt.
In deze tijden waarin het rechtspopulisme belangrijke grondwaarden van de naoorlogse westerse ordening - rechtsstaat en vrij pers inclusief - ter discussie stelt en dankzij massale onvrede op de poorten van de macht beukt, zitten wij voor het premierschap niet te wachten op een vlag die op elke bestuurlijke modderschuit past, maar op een minimum aan morele leiding. En Rutte is van alle huidige democratische lijsttrekkers - van Buma en Seegers tot Asscher en Klaver - de laatste die dat kan bieden. Als minister-president heeft hij die plicht zes jaar lang op vrijwel elk moment dat dat vereist was, lafhartig ontdoken.
Op vrijwel elk moment - van de schunnige uitspraken van Wilders, waarop Rutte steevast weigerde te reageren, tot de hoogoplopende emoties rond Zwarte Piet, waar hij zich tot platitudes beperkte. De rij is eindeloos. Zijn eenzijdige economische insteek staat elk besef dat politiek meer is dan technocratisch managen omwille van de winstgevendheid van de BV Nederland in de weg.
De klimaatproblematiek negeert de partij ook vrijwel geheel.
En de laatste reden dat zo'n tweestrijd cynisch zou zijn, is omdat juist het door de VVD voorgestane sociaal-economische beleid de PVV groot heeft gemaakt. Het is de diepe onvrede over de toenemende bestaansonzekerheid en materiële ongelijkheid, product van de
Heilige Drieëenheid van de neoliberale kerk - deregulering, privatisering en flexibilisering - die, tezamen met de graaizucht in de door de VVD geprotegeerde belastingparadijzen, het nationalistische populisme, dat juist opkomt voor de verzorgingsstaat, als geen ander heeft gevoed. En wie het VVD-partijprogram beziet, weet: dat wordt met een Rutte-III alleen maar erger.

De polderkeizer Afscheid van een machtige lobbyist of Opperlobbyist en 'polderkeizer' opererend vanuit de schaduw (Ariejan Korteweg interviewt Niek Jan van Kesteren Volkskrant 29 juni 2016 p. 9-10):
Hij wordt gezien als de opperlobbyist van Nederland. Niek Jan van Kesteren, algemeen-directeur van werkgeversorganisatie VNO-NCW. Na 25 jaar in het centrum van de macht vertrekt hij. 'Bij onderhandelen gaat het om de kunst van het niksdoen.'
Waarom vliegt u zelf nooit uit de bocht?
'Omdat ik niet publicitair opereer. Mijn karakter verdraagt het dat ik niet in het nieuws ben. De meeste mensen willen in de etalage zitten. Ik geef er niks om, het kost me geen moeite. Hoe onzichtbaarder hoe beter. Zorg ervoor dat altijd anderen met de eer gaan strijken. Daarbij moet je bereid zijn veel te vergeven en jezelf niet belangrijk vinden. Ik was laatst in Berlijn en las het op een reclamezuil: Kein Ego, keine Probleme. Blaas je jezelf niet op, dan heb je hier een heel relaxed leven.'
In een toespraak die u hield voor de tabaksindustrie betitelde u de houding van de overheid als cynisch, hypocriet, schaamteloos. Veel enthousiasme voor een verslavend product. Is uw taakopvatting zo ruim?
'Roken is slecht, je moet het niet doen. Maar als de productie legaal is, staan de fabrikanten moreel net zo in hun recht als iemand die rooibosthee produceert. Ik heb een hekel aan hypocrisie. De houding van de overheid ten opzichte van tabak is laatdunkend. Er wordt 4 miljard belasting op geïnd, en met de bedrijven wil men niet praten.'
De Eerste Kamer heeft niet al te veel om handen de laatste tijd. Hoe bevalt het om senator te zijn?
'Dit kwam op mijn pad. Elco Brinkman belde en ik dacht: bij VNO-NCW loopt het af, ik zit in de levensfase dat het kan. Het is een interessante omgeving met boeiende mensen. Discussies hebben een hoog niveau. De praktische relevantie is doorgaans betrekkelijk. 90 procent is niet zo spannend. De andere 10 procent kan bepalend zijn.'

De gezondheidszorg in Nederland beoogt zowel ons geestelijk als ons lichamelijk welzijn, lees gezondheid te bevorderen. Door de marktwerking in de zorg heeft men het paard achter de wagen gespannen. Door de eenzijdige focus op welvaart komt het welzijn in de knel.

Hoofdstuk XIII van de Bhagavad Gita heeft op de relatie tussen ‘Kshetra en Kshetrajna’, ’Kenner en Kenproduct’ (Kenproduct: Kennis, Wijsheid en Waarheid van het hogere Zelf) het leerproces betrekking. Het feedforward-feedback-mechanisme, de 4e Dimensie van onze psyche (brein) verandert deze Triade in een Tetrade. Door de verborgen 5e Dimensie, aan de Tetrade toe te voegen ontstaat een '5Ddenkraam, die de Kwintessens tot uitdrukking brengt.

van de Bhagavad Gita heeft op de relatie tussen ‘Kshetra en Kshetrajna’, ’Kenner en Kenproduct’ (Kenproduct: Kennis, Wijsheid en Waarheid van het hogere Zelf) het leerproces betrekking. Het feedforward-feedback-mechanisme, de 4e Dimensie van onze psyche verandert deze Triade in een Tetrade. Door de verborgen 5e Dimensie, aan de Tetrade toe te voegen ontstaat een 5Ddenkraam, die de Kwintessens tot uitdrukking brengt.

De paradox is dat contrast de tegenstellingen op aarde zichtbaar maakt, terwijl de quintescence van het balansmechanisme, de synthese tussen 'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde - Kunst', de essentie van het balansmechanisme onzichtbaar blijft.

James Doty heeft gelijk in de kern draait het om ons levensverhaal. De relatie tussen Individueel en Collectief kan zowel door een mandala als een lemniscaat worden gesymboliseerd. De cirkel, de levenscirkel, de mandala symboliseert de eenheid tussen de innerlijke en uiterlijke wereld, de 'micro- en macrokosmos'. De lemniscaat verbindt de horizontale cirkel met de verticale cirkel en symboliseert de bewust of onbewust ervaren werkelijkheid. Het leven is een continu ervaringsproces, dat tracht knelpunten in de gewenste richting bij te sturen. Het leven laat zien hoe een crisis ontstaat, maar ook kan worden opgelost. We zijn het zelf die in het leven orde en wanorde creëren. Elk mens schrijft zijn eigen levensverhaal. Of met andere woorden ‘Het gaat om de moraal van ons levensverhaal’. Voor de gechiedenis van gemeenten, steden, provincies, landen, continenten en levensovertuigingen geldt een collectief verhaal. Het leven gaat over verhalen binnen verhalen, cirkels in cirkels of gesymboliseerd door concentrische cirkels.

Trainersvak (Hans van Dijck de Volkskrant 15 januari 2022 Opinie p. 28-29):
Alyson Annan moet opstappen als bondscoach van de hockeydames. De Australische creëerde een
angstcultuur voor een deel van de speelsters. Andere speelsters konden zich wel vinden in haar aanpak. Als je de top wil bereiken, moet je tegen een stootje kunnen, vinden zij. Wanneer is een coach eigenlijk een goede coach en wat leert de wetenschap ons daarover?
Het trainersvak heeft een
fysieke en mentale invalshoek. Fysiek moet een trainer laten zien welke onderdelen van de sport op welke manier kunnen worden getraind. Dat is vakmanschap overdragen en daarbij de discipline om de sport op onderdelen eindeloos te oefenen. Het mentale aspect gaat over motivatie en de discipline om te blijven leren, vanuit de overtuiging dat alles leerbaar en trainbaar is.
In dit verband is het woord
talentinteressant. Wordt het overwegend gebruikt als aangeboren kwaliteit, dan schuilt hierin de overtuiging dat het ­genetische meer invloed heeft dan het ontwikkelbare; nature boven nurture. ­Gebruiken we talent als iets dat moet worden geoefend om tot ontwikkeling te komen, dan zeggen we dat de hoeveelheid training bepaalt hoe ver je komt. Gebruik je talenten, begraaf ze niet.

Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam. Om de waarheid dichter te benaderen maakt de esoterie van het debat, de dialoog Vragen & Antwoorden gebruik. Vragen & Antwoorden hanteert H.P. Blavatsky in De SLEUTEL tot de THEOSOFIE, G. de Purucker in Dialogen en Geoffrey A. Barborka in zijn Vragen & Antwoorden.

Gelijkenissen, paradoxen uit het Nieuwe Testament en de koans van het zenboeddhisme.
Als voorbeeld de parabel van de verloren zoon uit het Nieuwe Testament.

Spirituele leiders als Jezus, Boeddha en Krishna hebben altijd al geweten dat om een stabiele maatschappelijke ordening, een rechtvaardige samenleving te bereiken het morele kompas, het thema cultuuroverdracht centraal dient te staan. Volgens Teilhard de Chardin heeft de christelijke leer op het punt omega, de toestand van de door Christus verloste mensheid, betrekking.
Politieke leiders houden zich vooral met koopkrachtplaatjes bezig om chaotisch menselijk gedrag te vermijden. Infotainment, symbolisch beleid heeft het echte politieke debat vervangen. Politici dienen over inhoudelijke keuzen te discussiëren.

Het zelfreinigende vermogen geldt niet alleen voor burgers, maar ook voor politici. Homo sapiens, elk mens, To be, or not to be; that is the question, elk verhaal, elk artikel, gaat wiskundig uitgedrukt van 0 naar 1, van begin naar einde, van alfa naar omega. We zullen het echt zelf moeten doen. De oplossing van de levensangst waar Erik Scherder mee worstelt was al bij Vyasa bekend en heeft op de in het leven, de in het universum ingebakken paradox.betrekking.

Tegenover het aardse staat het hemelse, tegenover het relatieve staat het absolute, tegenover Chaos, Gaia en Eros staat het Goede, Ware en Schone, tegenover Asat staat Sat, tegenover Alpha staat Omega.
De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk Esoterische leringen in alle heilige geschriften bevestigd (p. 509):
Het moet ernstig worden betwijfeld of onze tijd met al zijn verstandelijke scherpzinnigheid is bestemd om in elk westers volk ook maar één niet-ingewijde geleerde of filosoof te ontdekken die in staat is de geest van de archaïsche filosofie volledig te begrijpen. Men kan dat ook van niemand verwachten, voordat de ware betekenis van deze woorden, de alfa en de omega van de oosterse esoterie, de woorden Sat en Asat – waarvan in de Rig Veda en elders zo’n ruim gebruik wordt gemaakt – grondig wordt begrepen.

Het draait om de relatie, het Meta-leren tussen ‘Leraar en Leerling’.

Het eeuwige complementaire principe Yin en Yang (Tao, ‘Hoofdroute’) of het mechanisme 'These + Antithese = Synthese', de wederkerigheid tussen 'Chaos - Gaia - Eros' en het 'Goede - Ware - Schone' van Plato symboliseert de oerbron (perpetuum mobile) van de evolutionaire kringloop.

Woord Ook Logos, Verbum Domini
In godsdienstig en filosofisch gebruik is het Woord een vertaling van het Griekse logos of het Latijnse verbum. De betekenis hier is die van de gemanifesteerde ratio, die voornamelijk wordt gebruikt in een kosmogonische betekenis.
De esoterische betekenis van het woord logos (spraak of woord, verbum) is het weergeven van de verborgen gedachte in een objectieve uitdrukking, zoals in een foto. De logos is de spiegel die het GODDELIJKE DENKVERMOGEN weerkaatst, en het Heelal is de spiegel van de logos, hoewel de laatste het zijn van dat Heelal is. Zoals de logos alles in het Heelal van Pleroma weerkaatst, zo weerkaatst de mens in zichzelf alles wat hij ziet en vindt in zijn Heelal, de aarde (SD 2:25, DGL Deel II p. 26).

Met Woorden doen er toe laat Joke Hermsen zien (De Groene Amsterdammer 20 mei 2021 p. 14-15) hoe Probleem en Oplossingbij het ‘Israël-Palestina conflict’, het vraagstuk van ‘Vrede en Veiligheid’ met elkaar samenhangen.

De oplossing van de controverse, die Alicja Gescinska (Volkskrant 5 mei 2021 p. 27) en Chris de Werd (Volkskrant 5 mei 2021 p. 29) signaleren is net als de controverse tussen A.P. Sinnett en A.O. Hume (Theosofia p. 123-135) al millennia bekend. In het leven is het mogelijk elke split second een keuze te maken en ons met het rechterpad (opwaarts) of met de keerzijde het linkerpad (neerwaarts, Klimmen en Dalen) te verbinden.

De loftuiting die ik eerder citeerde van de Rotterdamse rector magnificus, voor onze ‘bruggenbouwer’ Wim Couwenberg – wat sowieso al een toepasselijke term is voor iemand die al sinds mensenheugenis in Rotterdam woont – zou het voor de hand doen liggen om Wim ‘de Desiderius Erasmus van onze tijd’ te noemen. Maar hierbij wil ik ervoor pleiten om dat niet te doen. Ik vind Wim Couwenberg de Geert Grote van onze tijd. (Geerten Waling Civis Mundi digitaal #67 september 2018 III)
‘We leven in cultuur van verandering’ (Jelte Wiersma Elzevier 19 januari 2019 p. 44-46):
Emeritus hoogleraar staatsrecht Wim Couwenberg (93) is optimistisch. Net als ‘zijn’ katholieke kerk, is ook de islam niet opgewassen tegen de ‘
stoomwals van de moderniteit’.

'In ons leven laten we ons maar beperkt zien' (Fokke Obbema interviewt Claartje Kruijff Volkskrant 15 oktober 2018 p. 12-13):
Tijdens haar predikantenopleiding voelde ze ‘afstand tot medestudenten, die beweerden dat ze Jezus hadden leren kennen’. Zelf zegt ze wel te geloven, ‘maar ik weet natuurlijk ook niet zeker of God bestaat. Hoe zou ik dat kunnen weten?
Hoe ziet u dat grotere geheel?
‘Ik denk dat we op zulke complexe manieren verbonden zijn dat we
die helemaal niet kunnen begrijpen. Het is groter dan wij. In die verbondenheid zijn we gever én ontvanger. Je kunt die dichter naderen wanneer je door omstandigheden kwetsbaar raakt, zoals jij was met je hartstilstand. Juist dan kun je wederzijdse afhankelijkheid goed ervaren, want zonder een heel vangnet was je er niet meer geweest. Maar die afhankelijkheid is er altijd.
Hoe belangrijk is God? Verbondenheid kunnen we toch ook zo voelen?
‘Zeker. Maar voor mij heeft die verbondenheid te maken met het mysterie van het leven en daarmee met het verbond van mens en God.
Hij komt voor mij in beeld bij die diepere ervaring van kwetsbaarheid.’
Hoe biedt dat ‘het komt goed’ van de oude man zicht op de grotere betekenis van het leven?
Met het ouder worden ervaar je meer je kwetsbaarheid en krijg je meer mildheid, meer compassie met mensen om je heen. Ik denk dat je steeds dichter bij de kern komt. Die kwetsbaarheid spreekt me ook zo aan in de christelijke traditie. Jezus was geen schitterende figuur op een groot podium, geen machthebber. Hij was iemand die omging met hele marginale mensen, iemand die oog had voor hun wonden en zelf ook zijn wonden liet zien. Dat vind ik een diep menselijk verhaal.’

‘Vrijheid komt pas, als je controle hebt’ (Fokke Obbema interviewt Philipp Blom Volkskrant 5 oktober 2020 p. 12-13):
Hoe geeft dat zin?
‘Om een rijker en dieper leven te kunnen leiden, heb je creatieve discipline nodig. Ik zie alles wat je onderneemt als het leren van een taal – pas als je het vocabulaire en de grammatica beheerst, kun je goed communiceren. Dat kun je toepassen op musiceren, schrijven, koken en al het andere waarin je jezelf wilt bekwamen. Vrijheid komt pas, als je controle hebt. Pas als mijn vingers gedisciplineerd doen wat ze moeten, kan ik vrij muziek maken. Als je die discipline opbrengt, cultiveer je jezelf en kun je een rijker leven leiden. Dat zie ik als een vorm van hedonisme. Ik ben een redelijk hedonistisch mens. Hedonisme kan ook ascetisch zijn – het is de cultivering van plezier in het bestaan.’
Hoe ziet u in dat licht het belang van ons levensverhaal?
‘Het doel daarvan is onze plaats in het grotere geheel te bepalen: weten wie we zijn, waartoe we behoren. Dat verhaal veranderen we voortdurend, ons geheugen is enorm creatief daarin, zo blijkt uit recent onderzoek. Het geheugen heeft als functie zin aan gebeurtenissen te geven. Die kleuren we in zoals het ons uitkomt. Zo groot is onze behoefte aan zin.’

Kan de paus niet zorgen dat de waterleiding wordt gerepareerd? (Ana van Es Volkskrant 8 maart 2021 p. 2-3):
Het
verse asfalt dampt nog als paus Franciscus arriveert in Ur, de vermoedelijke geboorteplaats van aartsvader Abraham. Meer dan elders in Irak heeft de bevolking hier te maken met een corrupte overheid die banden heeft met milities. ‘We hopen dat de paus zich uitspreekt over het geweld.’
Nooit gaf de overheid gehoor. En ineens, minder dan 24 uur voor de komst van de buitenlander:
dampend zwart asfalt. Nu is de grote vraag: zal deze buitenlandse bezoeker hier straks ook voor water zorgen?\\ Tijdens de Amerikaanse invasie in 2003 is de leiding gesneuveld. Sindsdien kijkt niemand meer om naar de inwoners.
Maar nu komt de paus. Een buitenlander die het
onmogelijke kan realiseren. Kijk naar het nog warme asfalt op de doorgaande weg. ‘Dank u voor de nieuwe weg, vader paus!’, klinkt het voor de supermarkt in Abu Shuweish, het dorp van de twee dat het verste verwijderd is van de tempel van Ur. Zal hier dankzij de kerkleider straks ook weer water uit de kraan komen?
Na afloop van de gebedsdienst staat Ali al Msair aal Dahab, een lokale tribale leider, bijna schuimbekkend voor de buis. ‘Al die infrastructuur voor de paus wordt weer verwijderd. Het nieuwe asfalt op de weg is van slechte kwaliteit. Volgend jaar ligt dat er niet meer. En wij zitten nog steeds zonder water.’ Net zo plotseling als het gekomen is, verdwijnt het vliegtuig met de buitenlandse bezoeker weer.

Om het ‘Geloof, Hoop en Liefde’ uit de Bijbel (1 Korinthiërs 13-13:) te verklaren past Plato (428/427 or 424/423 – 348/347 BC) een nieuw gezichtspunt, het 'Goede - Ware - Schone' toe. Het gezichtspunt ‘Geloof, Hoop en Liefde’ wordt in de Baghavad Gita al onderkend. Dit betekent dat het 'Goede - Ware - Schone' van Plato nog millennia meekan. Famke Louise in Nederland, Greta Thunberg in Zweden en Christina von Dreien uit Zwitserland laten ook zien hoe het mogelijk is de waarheid dichter te benaderen.

Schuivende godsbeelden in een veranderend wereldbeeld (Harm Bart Civis Mundi Digitaal #17 maart 2013):
Ook zaken als natuurrampen, waarop de mens geen vat heeft, dragen bij tot de ellende in de wereld. Met dit alles komen we op het terrein van de zogeheten theodicee - de term is afkomstig van Gottfried Wilhelm Leibniz[9] (1646-1716). Velen hebben zich met dit probleemgebied beziggehouden en Stamperius gaat er uitvoerig op in. Gelukkig op evenwichtige en genuanceerde manier. Dat geldt in het bijzonder voor haar bespreking van Leibniz’ stelling dat wij leven in "de beste aller werelden". Waarmee niet gezegd wil zijn dat onze wereld goed is, maar wel dat zonder een innerlijke contradictie geen betere denkbaar is[10]. Hier achter ligt de vraag naar wat de rol van een opperwezen in het ‘bestuur’ van de zo immens complexe wereld zou kunnen zijn[11].. Dat hier - ook los van een traditioneel theologische duiding - belangwekkende kwesties liggen blijkt overigens uit het boek God, Chance and Purpose. Can God have it both ways? van David J. Bartholomew (2008).

Het 5Ddenkraam laat net als de driehoek van Pythagoras , de levensboom en het enneagram zien dat het goede nieuws is dat er een zelfregulerend [zelfreinigend, zelfgenezend, zelfhelend vermogen, homeostase (sociologie) of (fysiologie)], als het ware een 'Checks and Balances' in het universum zit ingebakken. Het gaat er om de schijnwaarheden in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren. Natuurkundigen als Robbert Dijkgraaf, Vincent Icke, Eric Verlinde en Anton Zeilinger beogen het licht van de wereld van Kerst te ont-maskeren. Wetenschappers komen dichter bij de waarheid wanneer zij het perspectief op 'Licht' van Robbert Dijkgraaf, de nieuwe theorie van Erik Verlinde, de kwantumveldentheorie , de Zwaartekracht bestaat niet van Vincent Icke en de zienswijze op de quantumtheorie van Anton Zeilinger in hun referentiekader betrekken. Het gaat om het mechanisme in de hersenen en het mechanisme in het hart. De levenskunst, de intuïtie van het hart zal nooit door een quantumcomputer worden gekraakt.

In essentie draait het om ‘Levensatoom en Atoom’, ‘Geest en Lichaam’, ‘These + Antithese = Synthese', de kwintessens of met andere woorden de verbeeldingskracht van de mens. Verbeeldingskracht, Creativethink (epiginese, ideatie) staat voor individuele en culturele innovatie. Zoekopdracht Google: ‘culturele innovatie’ en u heeft veel treffers. Om onze verbeeldingskracht te stimuleren past H.P. Blavatsky in haar oeuvre op grote schaal de allegorie toe.

Je kunt de waarheid niet verkondigen (Maurits Chabot Volkskrant 22 augustus 2020 Opinie p. 27):
Freek de Jonge (75) veranderde van mening over de waarde en waarheid van zijn kunstenaarschap.
Nieuwe standpunt
‘Waarheid is relatief en diffuus, het idee dat iets onomstotelijk waar is kan overboord en ‘het absolute’ bestaat niet. Mensen als Trump zeggen tegen serieuze journalisten dat ze domme vragen stellen omdat ze alleen nepnieuws volgen. Instituten en principes worden ondermijnd en de verwarring is groot. Dat leidt tot polarisatie: het moment waarop niet meer begrepen wordt wat het misverstand is. Voor mij persoonlijk bleek het idee dat je de waarheid kunt verkondigen onwaar. Ik dacht dat de boodschap die ik met mijn werk uitdroeg groot, goed en belangrijk was, maar dat viel wel mee. De hoogmoed is niet voor de val gekomen, maar die heb ik wel losgelaten. Het ergste is nog dat de waarheid niks oplost. Misschien verloochen ik mijn verleden wanneer ik stel dat niets waar is; mijn boodschap was
jeugdige overmoed, op zijn zachtst gezegd. Maar hoe zou de wereld eruitzien zonder jeugdige overmoed?’

Het enige dat werkt, is het aankweken van zelfinzicht (Ianthe Sahadat interviewt Jelle Jolles Volkskrant 18 juli 2020 Wetenschap & V p. 25-27). Net zoals de corona-app een dwaasheid is van de ict-sector, zal om het leerproces op aarde beter te begrijpen een computer algoritme het vraagstuk individu vs. collectief niet oplossen, dit zullen we echt zelf moeten doen.

Raymond Hausol is predikant en in 2018 in Leuven gepromoveerd op het thema De nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Een interdisciplinair onderzoek Karl Rahner, Jürgen Moltmann en Gregory Beale. In 2016 verscheen van zijn hand Kolossers De strijd tegen de wereldgeesten.
In het leven is een ding zeker, het Bachvirus, het Godsdeeltje (Guido van Voorschot Volkskrant 25 maart 2020) zal niet door het coronavirus worden verslagen. Of met andere woorden het gaat om het 'en-en'/'of-of'-mechanisme, namelijk het balansmechanisme wederkerigheid tussen homo sapiens.

Gedachte-experiment op basis van de eerder genoemde vijf kenmerken, de persoonlijkheidsdimensies, de Big Five kunnen we zeggen: Jezus was een mystieke intellectueel, een rechtvaardige wijze, die met hart en ziel, met moed en bedachtzaamheid koos voor welzijn en welvaart van de mensheid.
Het Ether-paradigma maakt het mogelijk dit op het 5D-concept gebaseerde gedachte-eperiment te onderbouwen.

Interview Siebe Riedstra, vertrekkend secretaris-generaal Justitie (Remco Meijer en Martin Sommer Volkskrant 11 maart 2020 p. 14-15):
Hoe is het om ‘monsterministerie’ Justitie en Veiligheid te leiden? ‘Ik moet vaak uitleggen hoe leuk het is om hier te werken’
Siebe Riedstra was de eerste niet-jurist die de hoogste ambtenaar werd van het ‘monsterministerie’ van Justitie en Veiligheid. Na vijf woelige jaren nam de secretaris-generaal dinsdag afscheid. Net nu ambtenaren onder vuur liggen, spreekt hij zich bij hoge uitzondering in het openbaar uit. ‘Ik heb oorlog gevoerd tegen mensen die zeiden: dat wil de minister niet horen.
Was zijn uitspraak te lichtzinnig?
‘Nee. De directeur van het WODC had in een achtergrondgesprek met Bas Haan, de journalist van Nieuwsuur, gezegd dat hij betrokken was geweest bij wijzigingen in een drugsrapport.
Dat kon niet worden ontkend. De eerste vraag was of het terecht was.
Gaat er na het bonnetje en de WODC-affaire nu een siddering door het ministerie als Bas Haan belt?
‘Ik sla van nature niet op de vlucht. In zijn boek kunt u lezen dat Bas Haan hier bij mij aan tafel zit en het gesprek
‘open en prettig’ noemt. Hij is een vasthoudende journalist en die krijgen meer aandacht dan kluitjes-in-het-riet-journalisten. Net als vasthoudende Kamerleden.’
Krijgt de overheid nog de juiste mensen, in zo’n vijandig klimaat?
‘Ja, want de afgelopen vijf jaar is mijn hele tophonderd ongeveer vervangen. Bij de asielopvang hebben we nu een oud-burgemeester, bij de kinderbescherming een voormalig gemeentesecretaris. Die brengen een nieuwe dynamiek, want dat was ook een van mijn opdrachten:
meer diversiteit. Niet alleen juristen, maar ook andere disciplines. Justitie moet juist geen closed shop zijn, niet een biotoop waar je veertig jaar blijft. De ondernemingsraad zei in onze laatste vergadering: heel goed dat jij van buiten kwam, Siebe, want vreemde ogen zien meer dan iemand die hier in korte broek binnenkomt en met grijze haren verdwijnt.’

Met zijn talenten woekeren: komt uit Mattheüs 25 14-30, waarin het verhaal verteld wordt van een heer die op reis gaat en zijn geld verdeelt onder zijn knechten. Twee knechten besteden het geld goed; de derde doet er echter niets mee en ontvangt de toorn van de heer wanneer deze terugkomt. Een talent was in die tijd een muntsoort; met woekeren wordt bedoeld maximaal benutten, zonder negatieve bijklank.

Net als het boek Grote verwachtingen In Europa - 1999-2019 van Geert Mak toont De tijdgeest aan de homo sapiens Er is niets nieuws onder de zon.

Het zelf-bewustzijn, dat meta-leren mogelijk maakt, kan als een recursiefproces worden opgevat. Het universum (universele quintessens) creëert een levend wezen dat in staat is zichzelf te aanschouwen en te reguleren. Het universum kijkt als het ware op een bewust niveau naar zichzelf. De in het brein, het geheugen opgeslagen informatie kan opnieuw worden geprojecteerd. We zijn aan onze eigen perceptie, het eigen perspectief overgeleverd. Het reflexieve ik, het zelf-bewustzijn ondergaan we niet alleen als een ontologisch gegeven, maar veeleer als een fenomenologisch feit. De literatuur (wetenschap) 'Boeken & Wetenschap' maakt het mogelijk, de aan de fenomenologie, lees filosofie van de ambiguïteit ten grondslag liggende werkelijkheid beter te begrijpen.

Wie de agenda ­beheerst, controleert het politieke spel (Martin Sommer Volkskrant 7 december 2019 Opinie p. 23). De hamvraag is in hoeverre heeft Jesse Frederik met zijn onderzoek Zo werd Nederland het grootste belastingparadijs voor Amerikaanse multinationals (1 juni 2017) gelijk? In het leven gaat het om het nemen van de juiste keuze op het juiste tijdstip en de juiste plaats, maar daarentegen kan de mens het tijdstip en de plaats waar hij geboren wordt niet kiezen. Elke beslissing vindt in het nu, in een split second plaats. Het leven bestaat alleen in het eeuwige nu. Waar kiezen we, bewust of onbewust, voor in het leven? Het maakt de essentie van de in het heelal, de in het leven ingebakken schijnbare paradox zichtbaar.

De interviews van Fokke Obbema over de zin van het leven hebben op hoe richten we onze levenskracht betrekking. Voor een rechtvaardige en duurzame samenleving is het belangrijk de mens centraal te plaatsen. De uitdaging voor de 21ste eeuw is om in de micro-economie de balans tussen kapitaal en arbeid en de vierde productiefactor creatief ondernemerschap weer de plaats te geven die het verdient. Voor een macro-econoom valt daarmee weinig eer te behalen. De zin van het leven is onlosmakelijk met de evolutionaire kringloop verbonden, namelijk hoe staat de homo sapiens in wederkerigheid met elkaar. Voor het neoliberalisme geldt dat niet creatief ondernemerschap maar het creatief boekhouden aan het langste eind trekt. Het neoliberalisme leidt niet alleen onder Amerikaanse burgers, maar ook in Europa tot een diepe verdeeldheid.

De interviews van Fokke Obbema over de zin van het leven, Casper Albers over De statistiek zit vol racisten, het boek Why Free Will Is Real van Christian List of het boek Briljante blunders Van Darwin tot Einstein Missers van grote geleerden die ons begrip van de wereld hebben verbeterd van Mario Livio laten zien dat het nog niet zo eenvoudig is om de vraag wat is waarheid te beantwoorden.

Om Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap, een duurzame samenleving te bevorderen draait het om rechtvaardigheid. Bij de handelsverdragen, die door politici worden afgesloten staat veelal het quid pro quo centraal. Door de secularisatie is er geen aandacht meer voor dichterlijke beeldtaal in de Bijbel over de balk en de splinter. Het probleem is wel dat er niets voor de verbindende verhalen in de plaats is gekomen. Mensen zijn hun morele kompas kwijt en beginnen een leegte te ervaren. De wetenschap is minder eenduidig dan vaak wordt gedacht. Dit hangt met de controverse tussen wetenschappers samen. Waarom zou academicus nog op D66 stemmen? (Jacques Neefjes en Herman Overkleeft Volkskrant 21 oktober 2019 p. 18). Het probleem is echter dat zowel Wim Kok (interview Joris Luyendijk 22 februari 2015), Wouter Bos en Jeroen Dijsselbloem marionetten van de financiële sector, het systeemdenken zijn. Zij fixeren zich eenzijdig op één kant van de medaille en hebben daarmee de neergang van de PvdA ingezet. Marcel van Dam schrijft in zijn column ‘1991–2007’ in de Volkskrant van 18 oktober 2007: Tot mijn verdriet zag ik vanaf de jaren tachtig mijn partij wegzinken in een moeras van beginselloosheid. Onder Kok ging de PvdA door de knieën, onder Bos door zijn rug. Met zijn column heeft Marcel van Dam een omslagpunt in de geschiedenis onderkend.

Sheila Sitalsing brengt in haar column Ongekend (Volkskrant 14 november 2019 p. 2) de controverse tussen politici in beeld. Politici, die zich door het maskerkwadrant laten leiden, blazen niet alleen zichzelf, maar ook de economie op. Of met andere woorden aan de controverse tussen wetenschappers ligt het maskerkwadrant ten grondslag. De psychosynthese van Assagioli is een zelf-transformatieproces, waarbij in de mens de macht van het ego naar het hogere Zelf verschuift. Het maakt het laten oplossen van conditioneringen mogelijk. Ter illustratie Kaya Bouma en Liselot van de Klift geven de controverse tussen het zakelijke belang van Google en het algemene belang van goed onderwijs weer.

De vraag kan worden opgeworpen of de perverse prikkels van de bonussencultuur en de 'bijklussende' wetenschappers, politici en overheid de kwaliteit van de besluitvorming verbetert of juist aan de chaos in de maatschappij debet is? Geschiedschrijving toont hoe uiteindelijk de besluitvormingsprocessen (keuzes) in het eeuwige nu hebben plaatsgevonden.

H.P. Blavatsky beoogt in haar oeuvre het balansmechanisme, de supersymmetrie in het universum met behulp van de vraag bestaat in pralaya de ‘grote adem’? te beantwoorden. De microkosmos en macrokosmos zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en staan in wisselwerking met elkaar. Zoals de logos alles in het Heelal van Pleroma weerkaatst, zo weerkaatst de mens in zichzelf alles wat hij ziet en vindt in zijn Heelal, de aarde (SD 2:25, DGL Deel II p. 26).

De controverse tussen wetenschappers hangt met hun referentiekader samen. De mensheid houdt zich al millennia bezig om de kloof tussen probleem en oplossing te verkleinen. Primair draait het om vanuit welk perspectief (perception management), welke levensbeschouwing naar een vraagstuk wordt gekeken. Voor de commissie-de Wit heeft Wim Kok laten zien dat het vraagstuk van de dubbele petten (Nieuwe Testament: Niemand twee heren kan dienen) minder eenvoudig ligt dan veelal wordt gedacht. Het probleem hangt ook samen met het vernieuwde beginselprogramma van de PvdA, dat in 2005 onder leiding van Wouter Bos tot stand is gekomen. Dit programma houdt geen rekening met het boek De utopie van de vrije markt van Hans Achterhuis. De paradox is dat de draaikont Wouter Bos zich aan het doorgeschoten neoliberale model heeft gecommitteerd. De controverse tussen wetenschappers, lees de mens maakt het mogelijk de waarheid een stapje dichterbij te brengen.

Het reflexief bewustzijn, het projectiemechanisme (weerspiegeling, 'bewust en onbewust') leert dat we zowel waarnemer als deelnemer zijn. Het waargenomene duidt er op dat we allemaal deel uitmaken van de evolutie, de evolutionaire kringloop.

De 'Derde weg' heeft in het onderzoeksrapport 'E i V' op de relatie tussen 'Chaos - Gaia - Eros' en het Eeuwig 'Goede - Ware - Schone' van Plato, op de synthese tussen 'vrouwelijk en mannelijke' energie (aantrekken en afstoten) betrekking.

De verticale as door het midden van het Ei van Assagioli symboliseert de door Maslow genoemde zelfrealisatie, de Derde weg in de psychologie of de weg van het universele soefisme. Door dis-identificatie is het mogelijk dat we ons met de ware identiteit, het hogere zelf verbinden.

De Staf van Hermes, de Axis mundi wordt beschouwd als de sleutel en de weg van persoonlijke (spirituele) ontwikkeling, oftewel in onze kern, de levensbron draait het nog steeds om de Gulden middenweg, de 'Hoofdroute'. De “staf” (p. 96) waarmede het goddelijke kind de volkeren zal hoeden, is natuurlijk de caduceus van Hermês, de voorbeeldige schaapherder van de zielen. In de oudere mythologie vindt men deze magische staf in de hand van Neb, de God van wijsheid en “de bewaarder van de scepter van kracht”.

Individueel leerproces
Het continuüm van onbewust onbekwaam naar onbewust bekwaam van de humanistische psychologie Maslow laat zien hoe vaardigheden kunnen worden geoefend. Het gaat er eerst om bewust te worden waarvan je je niet bewust bent. De opgebouwde conditioneringen, karmische formaties (als de restanten van alles wat we gedacht, gevoeld, gezien en gedaan hebben) moeten eerst worden herkend. Integratie vindt plaats wanneer op- en ontlading catharsis gelijkmatig gebeurt.

De vier stadia voor bewustzijnsverandering volgens Maslow:

1. Niet bewust van tekorten in kennis en kunde. Voelt geen noodzaak om te leren. Geen grip op eigen automatische gedachten en gevoelens.
2. Bewust dat hij kennis en ervaring mist om functioneren te verbeteren. De fouten die men doorgaans maakt, kunnen worden blootgelegd en er
kan worden gewerkt aan het stopzetten van (dwang)gedachten en -gevoelens.
3. Is vakkundig en begrijpt hoe het werkt. Zo iemand weet hoe waardevol leren is en is doorgaans zeer gemotiveerd om te blijven leren en groeien.
4. De deskundigheid wordt een automatisme.
Micro, reflexief bewustzijn:Macro, universeel bewustzijn:
Jung: PersoonlijkonbewusteJung: Collectief onbewuste(wereld van de archetypen)
Winst/Winst (Herman Van Rompuy over Geluk)Verlies/WinstWinst/Winst (Herman Van Rompuy over Geluk)Verlies/Winst
4. Onbewust bekwaam2. Bewust onbekwaamCollectief bovenbewust bekwaamCollectief bovenbewust onbekwaam
||||
1. Onbewust onbekwaam3. Bewust bekwaamCollectief onderbewust onbekwaamCollectief onderbewust bekwaam
Verlies/Verlies (Maskerkwadrant)Winst/VerliesVerlies/Verlies (Maskerkwadrant)Winst/Verlies

De nazi's vielen Jung overigens ook aan, want Jung had ingezien én uitgebreid beschreven hoe zij hun eigen schaduw projecteerden (zondebokmechanisme) op de joden, en zij waren daar niet bepaald van gediend.

De positieve as van het kernkwadrant, these + antithese = synthese, 1 + 1 = 3 (eenheid der tegendelen) is een belangrijke trigger van het onderzoek geweest. Volledige synthese drukt volmaaktheid (de mystieke weg naar de eenheid van liefde, 'Verlossing', Bevrijding) uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte mens. De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast met de volmaaktheid van God in de hemel.

De literatuur, kunst is een valse messias (Arnon Grunberg Volkskrant 21 september 2019 Boeken & Wetenschap p. 7-9):
Vanaf het moment dat hij kon lezen, schrijft Arnon Grunberg, heeft de literatuur hem gered: van zijn ouders, van zichzelf, van de liefdeloosheid. Maar vaak is wat ons redt ook datgene wat ons naar onze ondergang voert. Wanneer gaat het zien van andermans pijn over in liefdeloos voyeurisme?
Wat ons redt van de leegte, het melodrama, is al te vaak ook dat wat ons naar onze ondergang voert, op zijn minst naar de duisternis. Waar de zinloze kwelling betekenis krijgt, ligt de verleiding op de loer die kwelling te verheerlijken, zelfs op te zoeken. Men creëert dan kwellingen in de hoop erover te kunnen schrijven. Ik vrees dat ik weleens voor die verleiding ben bezweken. Als je zelf kwellingen creëert in naam van het schrijven, wordt de afgod van de literatuur een monster dat onverzadigbaar mensenoffers blijft eisen.

De literatuur, kunst is een valse messias geldt ook voor Verwacht geen wonderen van kunstmatige intelligentie, lees internet (Corinne Cath-Speth en Roel Dobbe Volkskrant 13 augustus 2019), Google biedt glimp van nieuw computertijdperk (George van Hal Volkskrant 27 september 2019 p. 4-5) en Een slimmere computer vraagt om afluisteren (Koen Haegens en Niels Waarlo Volkskrant 28 september 2019 Wetenschap & Boeken p. 26-27)

De modelcyclus, het multidimensionale verklaringsmodel verbindt de aardse kringloop met de hemelse kringloop en vertoont afwisselend kenmerken van het onderzoeksproces en van het ontwerpproces.
De lemniscaat die de horizontale cirkel met de verticale cirkel verbindt, symboliseert de schakel tussen de bewust en onbewust ervaren werkelijkheid. Het is dus mogelijk het discursieve kringloopdenken met behulp van de lemniscaat te visualiseren. Het thema visualisatie dat Erik Scherder bespreekt (Max Masterclass 5 september 2019 NPO1) was in de tijd van Plato en Aristoteles al bekend.

Er is niets nieuws onder de zon heeft op Verlichting in de gupta vidya (= geheime kennis = Gnosis = Esoterie) betrekking.

De intuïtie van het hart, het innerlijke weten (Gnostiek) heeft niets te maken met onderbuikgevoelens of met emoties, die vaak ook egocentrisch zijn. In de esoterie staat intuïtie van het hart tegenover onderbuikgevoelens.
Esoterie beoogt door de intuïtie van het hart de
weldenkendheid te bevorderen. De oplossing van de ontevreden grondstroom die Erik Jurgens signaleert hangt met de ‘Grondtoon van de waarheid’ in het onderzoeksrapport 'E i V' samen. Met het gaat om de negatieve effecten van ons huidige waardensysteem heeft Erik Jurgens ongelijk. Het gaat er eerder om het huidige waardensysteem beter toe te passen. De negatieve, angstige rebellie wordt met een kernkwadrant, 4Ddenkraam van Daniel Ofman verklaard.

Tussen beide partijen zit de stem van het geweten. Of met andere woorden tussen elke relatie tussen twee mensen, 'Heer en Knecht' Hegeliaanse dialectiek of 'Heer en Slaaf' Nietzsche draait het om de menselijke natuur.
Prof. Hofstede:
De menselijke natuur is wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben.
Er bestaat een mer à boire aan gedachtengoed. We hebben allemaal meer of minder de neiging daaruit selectief te winkelen, geestverwanten te omarmen en onze ogen en oren te sluiten voor ideeën die minder in het door ons gewenste plaatje passen. Het rapport ‘E i V’biedt een handvat om de eigen geest, het ken uzelve beter te leren kennen. Uiteindelijk gaat het er om, de ’bv-Ego’, het egocentrische perspectief los te laten. In de kern draait het om een structureel en goed vormgegeven ‘een-tweetje’ tussen twee polen (leraar en leerling). Met zijn opmerking ‘Ik ben geen trainer. Ik ben een raadgever van de trainers, wat een heel andere functie is.’ brengt Peter Sloterdijk de relatie, het Meta-leren tussen ‘Leraar en Leerling’ in beeld.

Het Koninkrijk van Godblack%, lees een gloedvol Groot Verhaal wordt door Mattheüs 6:33, lees mensenrechten onderbouwd. De paradox is dat de geestelijkheid, die dit verhaal verkondigde door het retorische foefje, het verhullende taalgebruik van politici en PR-medewerkers is vervangen. Om een cultuuromslag te realiseren gaat het uiteindelijk om een integrale denktrant (de synthese tussen de domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers) die het parochiale denken, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv Ego' overstijgt.

Het bestaan van een Derde weg, het morele kompas van spirituele leraren, wordt door Frits Bolkestein ontkend. Om levensovertuigingen in een bredere context te plaatsen kan het moreel kompas (5Ddenkraam) worden gebruikt. Dit denkmodel vormt een schakel om de zienswijzen van Lao Zi, Heraclitus, Pythagoras, Plato, Jezus, Immanuel Kant, Hegel, Spinoza, Blavatsky, Wittgenstein, Nietzsche, Teilhard de Chardin, Jung, Assagioli, Goethe, Richard Wilhelm, Heidegger, Rudolf Steiner, Sri Aurobindo, Krishnamurti, Foucault, Habermas, Ken Wilber en Oliver Sacks te verbinden, een nieuwe visie, een paradigmawisseling op de werkelijkheid te scheppen. Spirituele leraren, profeten, mystici en zieners (rishi’s) zijn bruggenbouwers naar de toekomst. Spirituele leraren laten zich niet door een retorisch foefje misleiden. Om de paradox 'E i V' te duiden, gaat het om een grote verscheidenheid aan leraren.

Mohammed Benzakour (Volkskrant 4 oktober 2019 p. 22) laat zien hoe het mogelijk is de waarheid te bereiken. Joris Luyendijk en Willem Vissers (Volkskrant 7 oktober bijlage Sport p. 12) zijn journalisten, die de waarheid laten prevaleren.

Hoe is het mogelijk dat Wim Kok (Joris Luyendijk) over zijn nieuwe boek Dit kan niet waar zijn zich door de heersende elite heeft laten inpakken?
Hoe is het mogelijk dat het vraagstuk van het zeepbel(casino)kapitalisme door bewindspersonen, die verantwoordelijk zijn voor de politieke keuzes die er worden gemaakt niet is onderkend? Het probleem met de internetzeepbel World Online van Nina Brink is dat de huid al wordt verkocht voordat de beer geschoten is. Is het niet juist zo dat de te lang volgehouden struisvogelpolitiek de problemen extra heeft versterkt?
De antropoloog
Peter van der Werff laat zien op welke vooronderstellingen de denkwereld van de economen is gebaseerd.

Door Draghi's beleid worden alleen nieuwe zeepbellen opgeblazen, maar ook de kloof tussen rijk en arm vergroot. (Pieter Klok Volkskrant 12 december 2016 p. 17):
Een signaal rond het
marktfundamentalisme in de financiële wereld geeft Joris Luyendijk in zijn boek Dit kan niet waar zijn Joris Luyendijk onder bankiers op p. 85, het dot.com-schandaal (Internetzeepbel, Dot-com bubble) van rond de eeuwwisseling. De ICT-sector is volgens de utopie van Ayn Rand georganiseerd. De discussie over belastingparadijzen met Jeroen Dijsselbloem laat zien dat er slechts van een intellectueel retorische foefje, namelijk van struisvogelpolitiek sprake is. Dit geldt ook voor de retoriek rond een veilig land met Ronald Plasterk. Complexe wereldvraagstukken laten zich niet door een retorisch foefje oplossen.

De vraag komt naar voren in hoeverre de materiële wereld, de 'natheid van water' die Erik Verlinde onderzoekt de kloof tussen de immateriële wereld ‘De volledigheid is als water’ van Laozi zal overbruggen? Het boek van Henk Procee geeft een nieuw perspectief op een oud vraagstuk. Primair gaat het om de kwaliteit van het recept, de oplossingsrichting, of met andere woorden de Nieuwe levensrichting van Spinoza, het AOS-concept van Benedict Broere, het Vierde Model van Hans Vincent, Het Nieuwe Denken van Eric Fienig, de visie die Beter Onderwijs Nederland en het ‘Yin/Yang-symbool en de Vijf Fasen’ van het Taoïsme uitdraagt. Het onderzoeksrapport ‘E i V’ beoogt net als deze 'probleemgestuurde' modellen probleem en oplossing (Problem solving) dichter bij elkaar te brengen. We zitten in ons eigen wereldbeeld gevangen. Het outside the box-denken dient meer centraal te staan. We moeten niet steeds opnieuw de wal het schip laten keren, maar aan feedforward besturing meer aandacht besteden. Regeren is nog steeds vooruitzien.

De vraag die de 'winnaars' zich zouden moeten stellen, is hoe ze het systeem zo kunnen veranderen dat ook de verliezers nog willen blijven meespelen.
Maar zo lang de echte winnaars van de vrije markt types als Trump zijn - mensen die hun eigenbelang vooropstellen en drijven op cynisme - en de verliezers blijven geloven dat ze de jackpot nog een keer kunnen winnen - een sentiment waar Trump nadrukkelijk aan appelleert - ben ik bang dat een 'beter' kapitalisme nog ver weg is.

‘Ik probeer het leven wat lichter te maken dan het is’ (Nathalie Huigsloot interviewt Jeroen van Koningsbrugge Volkskrant Magazine 6 april 2019 p. 12-20):
In 24 uur met analyseerde presentator en tevens goede vriend Theo Maassen je neiging tot relativeren en alles positief zien. ‘Jij kan grote drama’s meemaken, maar daarna ga je door en is er ogenschijnlijk niks aan de hand’, zei hij. ‘Ik mis dan wel een beetje je geworstel met je leven.’
‘Ik heb wat meegemaakt, maar ik wil niet dat het drama de hele tijd over me heen hangt. Theo is een binnenvetter. Als hij ruzie heeft met zijn vriendin duurt dat soms een maand. Ik denk na een half uur al: zullen we even gaan zitten alsjeblieft, ik kan hier niet tegen. Ik wil gewoon dat het leuk is. Ik probeer het leven wat lichter te maken dan het is. Ik vind het ook fijn als mensen zeggen dat ze depressief waren maar door een filmpje van Draadstaal of Neonletters even hebben moeten lachen.’
Dat klinkt niet echt als verdriet.
‘Haha nee, dat is waar. Maar na die boze periode is er bij mij gewoon een knop omgegaan. Toen besefte ik dat ik er ook door ben gevormd. De relatie met mijn ouders is nu heel goed. Eigenlijk ben ik stiekem dankbaar voor wat ik erdoor gekregen heb.
Daardoor ben ik geworden wie ik nu ben en sta ik stevig op de grond. Ik weet dat het goed of slecht kan gaan, maar dat je je eigen geluk in de hand hebt. Je kunt je geluk afdwingen. Dat heeft met het visualiseren van dingen te maken en vol voor iets gaan.’
Wat bedoel je met visualiseren?
‘Als ik heel graag een film wil doen, dan benoem ik dat. En dan zie ik het ook helemaal voor me hoe dat gaat. Ik heb nu al een keer of zes meegemaakt dat ik dat deed, en dat ik de dag erna werd opgebeld met de mededeling dat ze mij voor die speelfilm wilden. Mijn vrouw Claire zegt dan ook:
‘Het is ongelooflijk. Hoe dan?!’

Voetnoot Morele vooruitgang (Arnon Grunberg Volkskrant 6 april 2017):
De Egyptische president Al-Sisi is eervol door Trump ontvangen. Het algemene oordeel over Al-Sisi luidt dat hij erger is dan Mubarak: persvrijheid bestaat nauwelijks in Egypte, tegenstanders van het regime worden opgesloten en gemarteld. Ook een Italiaanse student, Giulio Regeni, trof dit lot: ontvoerd, gemarteld en vermoord.
In een onvolmaakte wereld moet je soms zaken doen met dictators, maar moet je hun status verhogen? Trump sprak bewonderend over Al-Sisi, zoals hij ongetwijfeld straks bewonderend over Assad zal spreken.
Poetin, Trump, Erdogan, Al-Sisi, extreemrechts in Europa - er zijn verschillen; de overeenkomsten en de wederzijdse bewondering zijn echter veelzeggend.
De gedachte dat er sinds pakweg de Inquisitie morele vooruitgang is geboekt in het Westen is een voorbeeld van zelfmisleiding.

Trump zet Bannon op zijspoor (Michael Persson Volkskrant 6 april 2017 p. 3):
Dubieuze leiders
De Amerikanen hebben de afgelopen twee maanden afstand genomen van hun bondgenoten en toenadering gezocht tot dubieuzere leiders. Angela Merkel kreeg bij haar bezoek aan het Witte Huis geen hand, de Egyptische autocraat Abdul al-Sisi wel. In de strijd tegen islamitische extremisten wordt een bottere bijl gehanteerd (zie de aanval in Jemen met tientallen doden, zie het bombardement op Mosoel met honderden doden). Mensenrechten lijken geen rol meer te spelen bij diplomatieke en militaire manoeuvres. Zelfs de Syrische leider Bashar al-Assad werd getolereerd, zo bleek vorige week nog: het omverwerpen van zijn bewind was geen prioriteit meer, het bestrijden van Islamitische Staat ging voor. Typisch een Bannon-lijn.

Vrij Nederland januari 2017 Jan Terlouw (p. 34-35): 'De onvrede is explosief geworden doordat sociale zekerheden van heel veel mensen zijn weggevallen, ook in Nederland. Het vrije verkeer van kapitaal, goederen, diensten en personen is heel goed geweest voor de handel, maar de politieke partijen, ook de progressieve, hebben veel te weinig oog gehad voor de neveneffecten. Zelf ben ik daar ook een beetje schuldig aan. Veel te lang was het adagium: als het maar goed is voor de economie, volgt de rest vanzelf. Zo bleek het niet te werken. Door de privatisering van allerlei overheidstaken heeft de politiek steeds meer verantwoordelijkheid laten glippen. Dan zie je dat mensen angstig en onzeker worden, en hun heil zoeken bij de populisten. De politiek heeft totaal gefaald.'

Alleen doetjes stellen fatsoen boven partijbelang (Hermann von der Dunk Volkskrant 25 februari 2012):
Het aftreden van de Duitse president Christian Wulff en zijn snelle opvolging door de voormalige tegenkandidaat Joachim Gauck is om twee redenen interessant: als test voor het zelfreinigend vermogen van een democratie en gezien de overal heersende verdringing van landsbelang door partijbelang. Dat gaat ook Nederland aan, te meer nu door een toevallige coïncidentie in dezelfde week Job Cohen als partijleider van de PvdA is opgestapt.
Maar hier ligt de kern van een algemeen probleem. De democratie verkeert overal in een morele impasse omdat een vroege vanzelfsprekende norm van fatsoen - beter met schoon vest aftreden dan met een besmeurd uitzitten - is verdwenen. Het is de consequentie van de gelijktijdige democratisering met haar vulgarisering via markt en media en bij gevolg de devaluatie van het politieke ambt.
Dat ambt heeft, nu iedereen ernaar kan dingen, zijn rol als symbolisch normatief voorbeeld verloren en is enkel een machts- of pronkinstrument geworden. Daarbij is ook de ruimte voor gerichte beschadiging en lastercampagnes enorm toegenomen. Wie dan te snel de handdoek in de ring gooit, capituleert voor de leugen en dat schiep een dilemma waardoor de oude standaard van fatsoen is uitgehold. Wie vandaag fatsoen boven partijbelang stelt, heet naïef of een doetje. Beter een gehaaide overlever dan een loser. Voor publiek en media is een loser zo iets ergs dat het Nederlands er niet eens een eigen woord voor heeft.
Job Cohen stelde het belang van het land boven het partijbelang en moest weg. In Duitsland won het landsbelang wel.

'Op de drift tot scoren volgt het bedrog' (Hermann von der Dunk Volkskrant 13 september 2011)
Cijfers, statistieken, grafieken zijn de iconen van de huidige wetenschap. Wie ermee aankomt, is bij voorbaat serieus te nemen. Een andere factor is de zuigkracht van de markt, die in de strategie van de universiteiten het wetenschappelijke ethos als hinderlijk obstakel heeft opgeruimd en, zoals in bedrijven, de bestuurders in directeuren met een bedrijfsmentaliteit heeft veranderd, die de wetenschappers met het 'publish or perish' tot concurrentie opjaagt.
In 1986 waarschuwde ik in NRC Handelsblad voor de koopmansgeest die toen de alma mater binnendrong en het wetenschappelijke ethos zou ondermijnen. Zolang voortdurend het nieuwe ethos met zijn marktgerichtheid en verwisseling van kwantiteit met kwaliteit luid wordt gepredikt, zal ook de neiging om wat te sjoemelen, die de meeste wetenschappers wel eens bespeuren, ernstige slachtoffers maken. Zeker als daar de verleiding bij komt om in de media met opzienbarende vondsten te gloriëren.

Verruimend inzicht in de persoonlijkheid, het ego en de emoties (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #33 oktober 2015):
Bespreking van Helena Bloem en Hans Komen,
Gevangen door het ego De Weg van de Zonnevonk.
2.2 – 2.4 Ego-aspecten, eigendunk en wilskracht
Persoonlijkheidsaspecten, die emotioneel neutraal zijn, zoals de kernkwaliteiten van Ofman, verdichten zich tot ego-aspecten, die Ofman
valkuilen noemt in zijn boek Bezieling en kwaliteit in organisaties.
Dat zijn overtrokken eigenschappen die daardoor negatief werken. Door de energetische verdichting blokkeren zij vooral het intuïtieve aanvoelingsvermogen van onszelf, het contact met de essentie. (Zelf)vertrouwen wordt dan wantrouwen, mededogen wordt minachting, zelfkennis wordt zelfoverschatting. De adequate maat is uit balans, de matigheid die bij Griekse filosofen zoals Plato en Aristoteles maatgevend was. Zie hierover mijn artikelen in nr 32 en 29.
Het gaat vooral om het vinden van evenwicht en een
middenweg door ego-gedrag te verminderen of te minimaliseren via waarneming vanuit de essentie en een adequaat zelfbeeld te vormen via zelfwaarneming en zelfreflectie.

Daniel Ofman boek Bezieling en Kwaliteit in Organisaties
Jaap Voigt stipt in zijn nawoord (p. 207) de kern van het vraagstuk aan waar het in het rapport 'E i V' om draait.
Toch is het noodzakelijk om in dit nawoord stil te staan bij een aspect dat in dit boek niet aan de orde is gekomen, namelijk het 'alleen zijn' en het lijden dat daarmee gepaard gaat. Met dit onderwerp wordt het hart geraakt van de relatie tussen de weg van de individuele mens en de weg van een collectiviteit als een organisatie.
Onze samenleving, en daarmee vrijwel iedere organisatie, is nog steeds gebouwd op het principe dat het individu ondergeschikt is aan de groep. etc.
Het luisteren naar die stem van het geweten leidt ertoe dat hij minder vatbaar wordt voor de conditionering van de groepscultuur.
Tijdens het individuatieproces wordt de balans van het verleden opgemaakt. Materiële en immateriële schulden worden vereffend en door een hernieuwd inzicht in eigen functioneren ontstaat een nieuw soort zelfvertrouwen.

Neletta van Heuven NIP Psycholoog en schrijfster
Om therapeut te worden heb ik bewust breed gestudeerd: theologie, filosofie en psychologie. Binnen de samenhang van deze disciplines kun je vragen beantwoorden die je stelt zodra je in de problemen raakt. Wie ben ik? Waartoe zijn wij hier op aarde? Is er leven na dit leven? God? Waarom overkomt mij dit? Waar vind ik liefde? Waarom ben ik zo bang? Ik ben ervan overtuigd geraakt, dat de meeste psychische problemen zijn geworteld in angst.

Pim van Lommel boek Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaring
236: Om de relatie tussen bewustzijn en hersenen te kunnen begrijpen maakt Pim van Lommel gebruik van non-lokaliteit, complementariteit van golf en deeltje, verstrengeling en een non-lokale ruimte met waarschijnlijkheidsgolven.
302: Hoofdstuk 15 Er is niets nieuws onder de zon - werkt het thema ziel (psyche) al uit.

Sjoerd L. Bonting geeft in zijn boek Is Er Leven Na De Dood? een nieuwe visie op BDE. Op p. 72 van dit boek stelt hij: 'Tijdens een BDE is het functioneren van de neuronale netwerken stilgelegd'.

Het lijkt aannemelijk dat verder onderzoek zal aantonen dat het microkader van de kwantummechanica nauw met de manifestatie van de neuronale netwerken (De twaalf hersenzenuwen) samenhangt.

Het allergrootste in het allerkleinste is het snijpunt tussen de '4e dimensie en 5 dimensie', tussen de absolute - en relatieve ruimtetijd, de geestelijke – en materiële ruimtetijd van de nieuwe eenheidstheorie van Jean Charon. In plaats van een 4e of 5e dimensie; 4D of 5D is het grammaticaal beter van een 4e of 5e perspectief te spreken. Het snijpunt representeert een monade, die feitelijk niet kan worden waargenomen.

De éne werkelijkheid, het universeel patroon is opgebouwd uit een netwerk. Via de 'bewustzijnsschil', het netwerk met vijf tussenschakels en zes niveaus is een ieder op onze planeet met elkaar verbonden.

In het rapport Eenheid in Verscheidenheid worden de contouren geschetst hoe 'probleem en oplossing' van de culturele evolutie (cultuuroverdracht) met elkaar samenhangen. De oplossing van het ééndimensionale marktdenken ‘u vraagt, wij draaien’ heeft een psychologische (inhoudsopgave Deel IV), een sociologische (Deel V) en een filosofische (Deel VI en VII) dimensie. De opportunistische korte termijn politicus geeft net als Pontius Pilatus toe aan de wens van het volk en 'wast zijn handen in onschuld'.

Het is Blavatsky die in De Geheime Leer aantoont dat in het Akasha-veld ruimte en tijd één zijn. BDE personen met een verruimd bewustzijn bevinden zich in de imaginaire 5e dimensie waar tijd en ruimte geen rol meer speelt.

Tussen de verkoper en de koper, de aanbodzijde en de vraagzijde zit voor beide partijen de stem van het geweten. Uiteindelijk zijn we het allemaal zelf, die de chaos creëren. Welke leraar laten we prevaleren? Regeert een politicus als goddeloze dwaas of als rechtvaardige wijze that's the question.
Maatschappelijke vraagstukken worden niet met direct betrokkenen besproken maar ondergebracht in commissies, overlegorganen en externe adviesbureaus waarop burgers geen zicht hebben. In plaats van dat politici met een visie komen wordt de verantwoordelijkheid uitbesteed. De onverbeterlijkheid van de mens waar Hegel naar verwijst is niet nieuw.

Gedachte-experiment nog verder uit te werken.
Op basis van de eerder genoemde vijf kenmerken, de persoonlijkheidsdimensies kunnen we zeggen: Jezus was een mystieke intellectueel, een rechtvaardige wijze, die met hart en ziel, met moed en bedachtzaamheid koos voor welzijn en welvaart van de mensheid.

Krishnamurti zei (p. 12):Waar het ‘ik’ niet is, daar is de ‘ander’, daarmee bedoelde hij het Hoogste, de Grond van alle dingen; waar het ‘ik’ niet is, daar is echte liefde.
Dit lijkt enigszins op de toestand van pralaya waarin alles zich bevindt, maar in een latente toestand. ‘De Eeuwige Moeder’, Ruimte is aanwezig in pralaya, zoals ook de Grote Adem – de voortdurende beweging van in – en uitademing. Het lijkt op de transcendentale godheid, in tegenstelling tot de immanente godheid die overeenkomt met het gemanifesteerde universum. Deze transcendentie is de bron van de immanentie, d.w.z. van het gemanifesteerde universum; het is tegelijkertijd het uiteindelijke doel ervan. Maar het is ook het hart ervan. Wanneer het uiterlijke stil is, kunnen we de innerlijke stem van de stilte horen. Wanneer het lagere stil is, kan het hogere spreken.

De Triade symboliseert de eenheid der tegendelen (Complementariteit).
Atma-Buddhi-Manas (Geest, hogere ongemanifesteerde Zelf) in de mens wordt door de drie Logoi {'Brahma, Vishnu en Shiva' (‘Scheppen, Onderhouden en Vernietigen’) of 'Vader, Zoon en Heilige Geest' of 'Isis, Osirus en Horus'} in de Kosmos weerspiegeld (Weerkaatsing, Toverlantaarn, Tetragrammaton). Alles in het universum ontstaat als gevolg van de interacties van polaire tegenstellingen, de dualiteit in de gemanifesteerde werkelijkheid.

De mystieke paradox is dat het Lam Gods, het ongemanifesteerde Zelf (Hogere Zelf), draagt of wegneemt de zonden van de wereld. Iets dat onbeweeglijk weerloos is, zelfs niet eens aanwezig, heeft tóch rechtstreeks invloed op wat is. Maar: wanneer het geëist wordt, ontstaat verdrukking. En doet Het zijn mond niet open: wanneer jij het enneagram wil doorgronden, is en blijft het onbegrijpelijk. Zo blijft het hek van het mystieke domein gesloten.

In de kern gaan al de boeken van Ian Buruma over het thema verlossing. Ian Buruma belicht de vluchtelingenproblematiek in zijn boeken vanuit een universeel perspectief. VKK-priester professor J.E. Stok werkt in zijn voordrachten het thema verlossing, dat de mens ‘tegelijkertijd zowel offeraar als slachtoffer is’ ('heer en slaaf' van Nietzsche) uit. 'Heer en slaaf' zijn in een relatie niet gelijk maar complementair en kunnen worden gebruikt, zijn een metafoor, net als 'Mannelijk en Vrouwelijk' om de aard van de menselijke natuur tot uitdrukking te brengen.

Verruimend inzicht in de persoonlijkheid, het ego en de emoties (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #33 oktober 2015):
Bespreking van Helena Bloem en Hans Komen, Gevangen door het ego.
2.2 – 2.4 Ego-aspecten, eigendunk en wilskracht
Persoonlijkheidsaspecten, die emotioneel neutraal zijn, zoals de kernkwaliteiten van Ofman, verdichten zich tot ego-aspecten, die Ofman valkuilen noemt in zijn boek Bezieling en kwaliteit in organisaties. Dat zijn overtrokken eigenschappen die daardoor negatief werken. Door de energetische verdichting blokkeren zij vooral het intuïtieve aanvoelingsvermogen van onszelf, het contact met de essentie. (Zelf)vertrouwen wordt dan wantrouwen, mededogen wordt minachting, zelfkennis wordt zelfoverschatting. De adequate maat is uit balans, de matigheid die bij Griekse filosofen zoals Plato en Aristoteles maatgevend was. Zie hierover mijn artikelen in nr 32 en 29.\\ Het gaat vooral om het vinden van evenwicht en een middenweg door ego-gedrag te verminderen of te minimaliseren via waarneming vanuit de essentie en een adequaat zelfbeeld te vormen via zelfwaarneming en zelfreflectie.

Naïviteit is geen christelijke deugd (Volkskrant 1 oktober 2015 p. 22):
Door: Mgr. Gerard de Korte (bisschop van het bisdom Groningen-Leeuwarden) en Arjan Plaisier (scriba van de Protestantse Kerk in Nederland)
Bas van Bommel stelt in zijn stuk van 24 september een aantal kritische vragen bij de wijze waarop in naam van 'christelijke waarden' vluchtelingen die naar Europa en ook Nederland stromen, worden opgevangen. Wij zijn het met Van Bommel eens dat er kortsluiting kan ontstaan wanneer een christelijke notie als barmhartigheid als oplossing voor een uiterst ingewikkeld thema als de huidige vluchtelingencrisis wordt gepresenteerd.
De gelijkenis van Jezus over de
barmhartige Samaritaan kan politici wel inspireren maar dicteert geen eenduidig beleid. Met alleen een sentimenteel appèl op barmhartigheid, komen we niet veel verder. Met oneliners evenmin. Ook niet met de oneliner 'eigen volk eerst' van Wilders. Daarom spreken we graag met twee woorden. Ook als het gaat om christelijke waarden. Etc.
Grenzen trekken
Wie de ruimte open wil houden, moet ook grenzen trekken en nee zeggen tegen een ideologie of tegen
religieus fundamentalisme dat deze ruimte teniet wil doen. De regel over 'de tirannie verdrijven' staat in een volkslied dat geïnspireerd is door een christelijke levensovertuiging. Wij pleiten voor een principiële én realistische houding. Mensen in nood moeten worden geholpen, maar tegelijkertijd moet onze kostbare én kwetsbare vrijheid worden beschermd. Want naïviteit is geen christelijke deugd, ook als het gaat om de opvang van de huidige vluchtelingenstroom.

De jaren nul (2000-2009) Het normen en waardendebat
Blijven steken in goedbedoelde hartekreten (Volkskrant 30 december 2009)
Waar gaat het precies over?
De cultuursociologen Herman Vuijsjes en Gabriël van den Brink (Pieter Hilhorst 7 september 2007) zijn het over één ding roerend eens: in politieke termen hebben we het helemaal nergens over.
Er is geen wervend positief verhaal van gemaakt. Want: hoe moet ik mijn kind dan opvoeden? Wat zijn dan die centrale waarden? Wat is dan de zin van het leven?
De overheid heeft te zorgen voor structuren die kunnen sturen in de richting van gewenst gedrag. De halfbakken politieke reactie was vooral zo teleurstellend omdat de behoefte aan dit thema zo groot was.
Van den Brink ergert zich vooral aan het dedain waarmee de hoofdstedelijke elite steevast reageert op alles wat afwijkt van de grachtengordelmores.
Het alom aanwezige onbehagen komt juist uit het proces van normophoging voort. Omdat de verwachtingen toenemen en de prestaties daarbij achterblijven, groeit het onbehagen.
De eerste vorm van onbehagen vloeit voort uit het ophogen van normen en verwachtingen. Voor het streven naar verbetering dat modernisering eigen is, betaalt men de prijs van steeds meer ontevredenheid. In de visie van Van den Brink kent de moderniteit duidelijke winnaars en verliezers. De winnaars zijn de mensen die een goede opleiding hebben en van huis uit de juiste waarden hebben meegekregen. De verliezers zijn de laaggeschoolden die van thuis geen waarden hebben meegekregen die helpen in het sociale verkeer. Zijn pleidooi voor een beschavingsoffensief vloeit hieruit logisch voort.
Van den Brink komt met een golventheorie waarbij periode van meer vrijheid altijd volgen op perioden van restauratie.

Stelling Is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden? Aan de hand van het geweten laten zich herhalende patronen in de geschiedenis wel degelijk verifiëren. De herhalende patronen, de universele patronen, het universele mechanisme ligt vast. Het is zoals het is (antropisch principe), daar kan de wetenschap weinig aan veranderen.

Hoe is het mogelijk de self-fulfilling prophecy van Frits Bolkestein te voorkomen?
Belangenverstrengeling, symboolpolitiek tussen politici en de 4e macht dient te worden vermeden. De organisatiecultuur, de 4e macht moet er voor waken dat 'carrière-politici en carrière-ambtenaren', 'Leraar en leerling' de marionetten van het systeem kunnen worden. Elkaar, 'carrière-politici en carrière-ambtenaren' dus in een wurggreep gevangen houden, maar dit fenomeen geldt ook voor de relatie burgers en politici.

Hoe is het mogelijk dat het vraagstuk van het zeepbel(casino)kapitalisme door bewindspersonen, die verantwoordelijk zijn voor de politieke keuzes die er worden gemaakt niet is onderkend?
De antropoloog
Peter van der Werff laat zien op welke vooronderstellingen de denkwereld van de economen is gebaseerd.

Aan elke crisis liggen tegenstellingen, zoals bijvoorbeeld tussen 'Politicals & Professionals', ten grondslag. Door de nauwe 'verstrengeling' tussen de 'eerste, tweede en derde macht' en de 'vierde, vijfde en zesde macht' verloopt de weg naar verbetering nu contraproductief omdat de brokkenpiloten elkaar de hand boven het hoofd houden en geen contact meer hebben met de werkvloer. De brokkenpiloten die de problemen hebben gecreëerd moeten zich nu als een ware Baron von Münchhausen aan hun eigen haren uit het moeras trekken. Door de deregulering, het privatiseren van het onderwijs, de wooncorporaties en de zorg heeft de overheid het stuur uit handen gegeven en dreigt de cash cow Nederland volledig te worden uitgemolken. Met een lose-lose situatie als gevolg. Het zelfreinigend vermogen van de parlementaire democratie gaat daardoor verloren.

In de esoterische literatuur wordt het Bodhisattva Pad zeer uitgebreid besproken. Door de hoogleraren J.E. van der Stok, André van der Braak en Ton Lathouwers wordt aan de verborgen 5e Dimensie aandacht besteed. Het Bodhisattva Pad wordt met name door André van der Braak in twee video's toegelicht. Het Bodhisattva Pad laat zien hoe het mogelijk is met het mechanisme, de wederkerigheid tussen de microkosmos en macrokosmos in verbinding te komen.

Theosofie, liefde voor de wijsheid (hoofdstuk 8.3.2), de leer van svabhâva (zelf-ontplooiing, Zelfreinigend vermogen) is de leer van de individualiteit (of hogere Zelf). Het sluit bij de ommekeer, een paradigmawisseling in het denken, een bewustwordingsproces aan. Er geldt van je hart geen moordkuil maken. Andere oplossingen die de paradigmawisseling weergeven:

Mirra Alfassa laat zien er is niets nieuws onder de zon. Het 'ziel-type' van Mirra Alfassa (p. 334) heeft op de verborgen perpetuum mobile (levensenergie), het zelf-eon van de fysicus Jean Emiel Charon betrekking. Het ziel-type komt individueel of als groep overeen met het dharma der dingen. Soms noemt men het ook de waarheid van de dingen, van ieder ding. 'Leven - Licht - Liefde' (p 349) komt met het ‘Geest = Licht = Creativiteit’ in het boek Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? (p. 43 en hoofdstuk 16 p. 291) van Gerrit Teule overeen. Over creativiteit geeft PRANA nr. 159 (Ten geleide) interessante voorbeelden.
Mirra Alfassa laat zien er is niets nieuws onder de zon. Het 'ziel-type' van Mirra Alfassa (p. 334) heeft op de verborgen perpetuum mobile (levensenergie), het zelf-eon van de fysicus Jean Emiel Charon betrekking. Het ziel-type komt individueel of als groep overeen met het dharma der dingen. Soms noemt men het ook de waarheid van de dingen, van ieder ding. Het wezen van Bewustzijn 'Leven - Licht - Liefde' (p 349) komt met het Geest = Licht = Creativiteitin het boek Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? (p. 43) en in hoofdstuk 16 Het gebruik van de creatieve keuze (p. 291) van Gerrit Teule overeen.
Over
creativiteit geeft PRANA febr/maart 2007 nr. 159, p. 3 (Ten geleide) interessante voorbeelden.
Brahms zegt dat hij als hij componeert in contact staat met dezelfde geest als waar Jezus zo vaak naar verwees.
Richard Strauss beschrijft overweldigende visioenen ‘Dan put ik uit de bron van oneindige en eeuwige energie waaruit wij allen en alles voortkomen. In de religie noemt men dit God.
Grieg zegt: ''Wij componisten projecteren het oneindige in het eindige.’
Picasso is een ander groot kunstenaar die met zijn schilderij ‘Guernica’ toont hoe het paard aan de lans van zijn eigen ruiter ten onder gaat.

De bloedrode zon symboliseert er is niets nieuws onder de zon. Dit wordt niet alleen door boeken als De weg van Michael Puett en Leraar met hart en ziel Over persoonlijke en professionele groei van Parker J. Palmer, maar ook door recent besproken boeken De ondergrondse spoorweg (Buitenhof 22 januari 2017), De Nederlandse paus Adrianus van Utrecht 1459-1523 en Halleluja (VPRO boeken 22 januari 2017) tot uitdrukking gebracht.
Fritjof Capra heeft uiteindelijk een positieve boodschap: de mensheid als geheel, maar ook elk individu, kan keuzes maken tussen de kansen en bedreigingen die de toekomst brengt. Wij kunnen tegengestelde ontwikkelingen met elkaar verzoenen om het leven op deze planeet te behouden en te versterken.

Jouke Turpijn Universitair docent Ned. Geschiedenis UvA Wie andere gezagsrelaties wil, moet daar zelf aan werken (Volkskrant 14 mei 2010):
De docent kan wel mooi vertellen hoe baron Von Münchhausen zich aan zijn eigen vlecht uit het moeras trok, maar uiteindelijk moeten studenten dat kunstje toch helemaal zelf klaren. Het hebben, verkrijgen, verdedigen en ondergaan van gezag is hierbij een ernstig en tijdloos spel tussen leren en onderwijzen, vertellen en luisteren, binnen- en buitendsluiten.
Het is verleidelijk om bij het zoeken naar nieuw gezag oudere generaties aan te wijzen als verantwoordelijken van de gezagscrisis.
De huidige gezagsproblematiek heeft eerder te maken met de jaren waarin de telekids in de wieg lagen. In de jaren tachtig vervreemdden burger en overheid van elkaar. De overheid trok zich onder het mom van privatisering en bezuiniging terug uit de huiskamers en het publieke leven. Tegelijkertijd lieten veel burgers zich dat dankzij materialisme en individualisering welgevallen. Dit jongste verleden begint nu pas te wringen en wij hebben alle hulp nodig van de telekids om deze periode beter te duiden, juist omdat zij toen in de wieg lagen en meer afstand tot het onderwerp hebben.
Het geeft hierbij hoop dat de telekids fantastische en creatieve producenten zijn en dat zij volle zalen met kritische maatschappelijke onderwerpen trekken. Maar het is nog lang niet genoeg. Gelukkig zijn er ouderen, jongeren, insiders en buitenlui die ook iets willen veranderen aan wederzijds onbegrip, van god losgeslagen meningen en gebrekkig verantwoordelijkheidsgevoel en representatiebesef bij burger en overheid in Nederland. Wie andere gezagsrelaties in Nederland wil, moet daar zelf aan werken en niet slechts wijze mannen op een podium zetten.

Linette Schuijt Organisatieadviseurs moeten zich opnieuw uitvinden. Of zichzelf opheffen.
Hoewel sommige organisatieadviesbureaus hopen dat binnenkort de hoogtijdagen van voor de crisis zullen terugkeren, zijn we definitief in nieuwe tijd aanbeland. Er is sprake van een structurele crisis in de adviesbranche, die is ontworpen voor een wereld die niet meer bestaat. In tijden van zelfsturing, burgerinitiatieven en nieuwe nuchterheid is het uurtje-factuurtje hopeloos achterhaald. Willen organisatieadviseurs nog een rol hebben in de 21e eeuw dan moeten zij zich opnieuw uitvinden. Of zichzelf opheffen.
In dit artikel zet ik de actuele ontwikkelingen op een rij en onderzoek ik de gevolgen voor de adviesbranche.
In het tweede deel van dit artikel, dat binnenkort verschijnt, laat ik zien welke vooronderstellingen in het management- en adviesvak op de schop moeten en waarom het einde van de organisatieadviseur nabij is.

Om het evenwicht, de harmonie tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang te herstellen schiet het zelfreinigend vermogen van de democratie ernstig tekort.

Waarom zijn we op aarde? (4 juni 2017 NPO2):
In de vierdelige serie ‘Waarom zijn we op aarde?’ onderzoeken de gelovige wetenschapper Ard Louis (Natuurkunde, Oxford) en de niet-gelovige filmmaker David Malone gezamenlijk de belangrijkste vragen die er zijn. Waarom zijn wij hier op aarde? Wat is de zin van ons bestaan? Ze ontmoeten voor de serie ‘s werelds slimste fysici, wiskundigen, filosofen, neurowetenschappers en biologen.

De verhalen, die mensen in de loop van millennia aan elkaar hebben doorgegeven toont hun creativiteit. Het is vaak een illustratie om waar te maken wat onmogelijk lijkt. Waartoe zijn wij op aarde? Zo luidde de eerste vraag van de Catechismus waarmee de rooms-katholieke jeugd van na de oorlog vier jaar lang, namelijk van de derde tot en met de zesde klas van de lagere school, geplaagd werd. Het antwoord luidt: Wij zijn op aarde om God te dienen en daardoor hier en hiernamaals gelukkig te worden. Katholieken die ter lagere school gingen vóór de oorlog kunnen daar nog steeds een beetje ontstemd over raken. Zij immers moesten nog leren dat zij op aarde waren om God te dienen en daardoor "in het hiernamaals" gelukkig te worden, en niet "hier".

H.P. Blavatsky De Wetenschap van het Leven (Theosofia augustus 2003 en Theosofia juni 2015):
Er bestaan zeven sleutels voor het raadsel, en de Graaf opent het mysterie met één van de hoogste. Want zoals de auteur van ‘Hermetische Filosofie’ het prachtig uitdrukte:
‘Het ware mysterie dat iedereen het meest en tegelijkertijd het minst vertrouwd is, waarin hij moet worden ingewijd of als atheïst moet sterven, is de mens zelf. Hij krijgt het levenselixer, het drinken waarvan, voor de ontdekking van de steen der wijzen, het drinken is van de drank des doods, terwijl het aan de adept en de epopt, de ware onsterfelijkheid schenkt. Hij kent misschien de waarheid zoals zij werkelijk is – Aletheia, de adem van God, of het Leven, het bewuste denken in de mens.’ Dit is ‘de Alkahest die alle dingen oplost,’ en Graaf Tolstoj heeft het raadsel goed begrepen.

Helaas voor George Churg en Lee Cronin (De schepper NPO2 7 mei 2017, DeThe mind of the universe) is het mechanisme, dat zij zoeken al millennia bekend, namelijk hoe richten we onze levensenergie. Zonder, het zonnestelsel, zonne-energie, het planetenstelsel is het leven van planten, dieren en mensen onmogelijk. Ook de koolstofkringloop en foto-synthese zijn met elkaar verbonden om leven op aarde überhaupt mogelijk te maken. Voordat men met het leven op aarde gaat experimenteren is het wenselijk eerst de effecten van klimaatverandering goed in beeld te krijgen. De zelfvernietigingsdrang, de arrogantie van een politicus als Donald Trump is grenzeloos.

Voor de machthebbers op aarde geldt het 'winner takes all'-principe, lees het principe van competitie, economie en politiek. Voor de natuur geldt echter het antropisch principe, het holografische principe en emergentie. De metafoor van de wagenmenner heeft op 'de twee in één' (De Geheime Leer Deel I Proloog p. 46) betrekking.

Hoe creëer je een gouden eeuw? (Peter de Waard Volkskrant 25 augustus 2015 p. 23):
In hun boek Winnaars en verliezers constateerden de historici Jan en Leo Lucassen dat elke gouden eeuw wordt voorafgegaan door grootschalige immigratie. Als premier Rutte de Gouden Eeuw wil doen herleven, zoals hij zaterdag zei op het Nationale Sail Debat in het Amsterdamse Scheepvaartmuseum, moet de regering de hele Sailvloot naar Macedonië en Kos sturen om er alle vluchtelingen op te halen. Etc.
Dat betekent dat Schengen niet zou moeten worden opgeheven, zoals Wilders wil, maar dat dezelfde grenzeloze wereld wordt gecreëerd als in de tijd van Jan van Riebeeck. Daar zou Rutte nu internationaal een vuist voor moeten maken.
In 2006 riep premier Balkenende in de Tweede Kamer al op tot een hernieuwde VOC-mentaliteit in Nederland. 'Laten we zeggen: Nederland kan het weer. Die VOC-mentaliteit: over de grenzen heen kijken.'
Kijken alleen volstond niet. Er moeten ook spijkers met koppen worden geslagen. Maar dat zal na de Sail Out wel weer worden vergeten, zoals bij verliezers gebeurt.

'Waar is het verhaal dat de mensen houvast geeft?' (Volkskrant 29 maart 2010)
Agnes Jongerius: De hele goegemeente, van wetenschappers tot politici, is de afgelopen tien, vijftien jaar meegegaan met het liedje van meer markt, meer zon, meer gezelligheid. Iedereen kan zien dat het door hebzucht gedreven systeem is vastgelopen. Maar niemand lijkt te weten waar het andere verhaal is.
Er loopt volgens mij een schisma door Nederland. Je hebt mensen die zichzelf zien als winnaars, die zich alles permitteren. Daar tegenover heb je mensen die zichzelf als de verliezers beschouwen, die voelen dat ze een heel klein elementje zijn geworden van een geglobaliseerde wereld waarop ze geen greep hebben.

De Westerse democratie verkeert in een diepe crisis (Arie Elshout Volkskrant 23 juli 2016 p. 6):
Wakker worden is geen pretje tegenwoordig. Meermalen bleek de afgelopen weken dat zich schokkende dingen hadden afgespeeld gedurende de nacht. De poging tot staatsgreep in Turkije. Het bloedbad op de boulevard van Nice. De Britten uit de Europese Unie. Op adem komen is er niet bij. Wie weet staan we straks op met de verkiezing van de Amerikaanse realityshowvariant van de sterke man. De keten van zorgwekkend nieuws houdt aan. Het belast het gemoed in de westerse democratieën. Wat is hier aan de hand?
Het Westen bevindt zich in het defensief. Vanwege externe gevaren en interne problemen. Angsten onder kiezers over immigratie, terreur en dalende levensstandaard komen allemaal tezamen en vormen een zware cocktail die flink aantikt. Ze splijt samenlevingen in twee helften. In het debat gaat het nauwelijks meer over de keur aan politieke partijen, wat ze willen, waarin ze verschillen, wat ze gemeen hebben. Het is simpelweg wij tegen zij. Volk versus elite. Nationalisten versus kosmopolieten. Globaliseringsverliezers versus globaliseringswinnaars.
Het politieke midden staat onder spanning of is aan het verdampen. Er is een beweging naar de flanken, waar men zich verschanst in het harnas van het eigen gelijk. Referenda rukken op. Met hun absolute keuzes. Ja of nee. Voor of tegen. Het draagt allemaal bij aan de extremisering van de democratische politiek.
Spelregels
Verliezers moeten hun verkiezingsnederlaag aanvaarden en geduldig wachten op de volgende kans.
Overwinnaars moeten verliezers niet willen uitroken, want morgen kan het weer andersom zijn.\\ Deze democratische verworvenheden worden bedreigd. De sociale media geven veel mensen een stem die ze daarvoor nooit hadden en vormen zo een aanvulling op de democratie. Maar het samenballen van je mening in slechts 140 twittertekens is niet bevorderlijk voor de nuance. Het leidt in combinatie met de behoefte om op te vallen vaak tot geschreeuw, stemmingmakerij en stompzinnigheid. Dit gevaar bedreigt ook een journalistiek die steeds meer columnistiek wordt. De overdrijving gaat regeren. Elkaar verketteren wordt in dit hyberbolische tijdperk belangrijker dan elkaar verstaan. Maar dan is er nauwelijks een weg terug. Het wordt wij tegen zij. Voor of tegen. Alles of niets. Zero-sum.

Een samenleving smeden die is gebaseerd op waarden van ontplooiing en solidariteit dat beschouwt Job Cohen als zijn belangrijkste opdracht in de functie van PvdA-lijsttrekker (Volkskrant 13 maart 2010).
Zal dat gemakkelijk zijn? Nee, zeker niet. Nederland gaat zware tijden tegemoet waarin veel maatregelen genomen zullen moeten worden die potentieel splijtend in de samenleving werken. De grote politieke uitdaging is dan ook niet of er grote veranderingen plaats moeten vinden maar hoe je dat doet op een manier dat iedereen het mee kan maken. Dat je geen land van verliezers en winnaars krijgt. Dat niet de ene helft van Nederland optimistisch en in de toekomst gelovend vooruit wil, en de andere helft van Nederland bezorgd en naar binnen gekeerd zich afvraagt hoe het verder moet. Dat is een grote opdracht. Maar het maakt onze economie sterker. En ons land ook domweg een stuk prettiger om in te leven.

Het korte termijn denken prevaleert bij politici en bedrijven. Bij marktdenken gaat het niet om collectieve, maar om deeloplossingen. Het op de korte termijn gefixeerde marktdenken bevordert de graaicultuur. Het wordt tijd om het dilemma markt versus moraal te doorbreken. Er is niets nieuws onder de zon. Door alle eeuwen heeft de ontkenning van de waarheid tot lijden en dood geleid. Het zijn in hoofdzaak de onschuldigen die van menselijk falen de prijs betalen. Zaken lopen mis wanneer in de politiek de moraliteit, de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Om te kunnen veranderen is het wenselijk dat 'heilige huisjes', de eigen koninkrijkjes ter discussie worden gesteld.

Het geheel van controlemechanismen, de ingebouwde ‘checks and balances’ in een organisatie, provincie, Nederland dienen ter waarborging van het machtsevenwicht. Het sprookje van Hans Christian Andersen laat zien dat zijn hovelingen juist hielpen om de keizer van nieuwe kleren te voorzien. Is het, om de continuïteit van een organisatie, de BV Nederland te waarborgen, niet beter dat de hofhouding de ministers voor de valkuil van de nieuwe kleren van de keizer tracht te behoeden?

In het rapport ‘E i V’ staat niet de discussie ‘Geest of Stof’, 'Aristoteles of Descartes', what’ s in a name centraal, maar de wederkerigheid (reciprociteit) tussen beide, het 'en-en'/'of-of' mechanisme (Complementariteit/Dichotomieën), de kwintessens. Wederkerigheid geldt niet alleen voor de individuele mens, maar ook tussen individuen, zoals bijvoorbeeld de relatie tussen leider en aan wie hij leiding ('Leraar en Leerling') geeft. De omgeving, de organisatiecultuur vormt de leider en laat de leider zijn wie hij is.

In het rapport ‘E i V’ draait het om het gulden midden van Aristoteles, de relatie tussen Kwantiteit en Kwaliteit, Welvaart en Welzijn, de lateraliteit, de communicatie tussen de rechter - en linker hersenhelft (‘Voelen en Denken’) van ons brein. Of met andere woorden leggen we het accent op de kwaliteit van leven of het verdienmodel. Een levenskunstenaar kenmerkt zich door tussen beide de juiste balans te hebben gevonden.

Één Leven en Wet (‘Law of One’, 'Zaaien en Oogsten') van Karma-nemesis wordt door het rechter- en linkerpad, de wet van harmonie (rechterpad) is analoog aan de wet van vergelding (linkerpad) tot uitdrukking gebracht. Of met andere woorden de evolutie, het leerproces van het leven berust op de wet van harmonie, het altruïsme en de wet van vergelding, het egoïsme. Waar kiezen we nu voor?

Net als 'Geest en Lichaam' zijn 'Moraal en Cultuur', de grote Wet ('Law of one') van de Gulden regel, de moraal van het verhaal, het 'zelfreinigende vermogen en zelfverrijking', onlosmakelijk met elkaar verbonden, de twee kanten van één medaille.

De ‘Law of One’ (One Absolutely Fundamental Law in the Universe) heeft op het universele ordeningsprincipe karma ‘Er is niets nieuws onder de zon’ (Zaaien en Oogsten, Geven en Ontvangen, Rentmeesterschap), de 2e grondstelling betrekking. Het gaat in het kwantumvacuüm om de virtuele scheidslijn tussen twee polen (syzygieën), het aardse en het hemelse, tussen dharma en karma, waarvan Dharma buiten de bestaanssfeer van de wereld der tegenstellingen ligt, de Éne werkelijkheid . Het draait primair om de geestelijke wederhelft of Syzygos.

Niet alleen hypothesen van de natuurkunde, maar ook hypothesen van de geestkunde berusten op creativiteit. Het grote verschil is dat de stellingen van de natuurkunde, zoals bijvoorbeeld het Higgsdeeltje kunnen worden geverifiëerd. De stellingen van de geestkunde gelden voor een individu en een collectief - we leven allen in ons eigen referentiekader (Amanda Gefter) - en worden door er is niets nieuws onder de zon, de eeuwige wederkeer van de geschiedenis onderbouwd. Om dichter bij de waarheid te komen volgt het onderzoeksrapport ‘E i V’ het pad van de Axis Mundi.

Arie Bos bespreekt in zijn boek Hoe de stof de geest kreeg De evolutie van het ik (p. 356) op basis van vier niveaus, lees een vier-dimensionaal perspectief, het evolutionaire leerproces, Freek van Leeuwen geeft in zijn boek Geestkunde (p. 35/550/551) een overzicht van de vier geestelijke vermogens. In het onderzoeksrapport ‘E i V’ komen in hoofdstuk 3 de kwadranten van 'Pythagoras en Aristoteles', in hoofdstuk 6.4 de pedagogische kwadranten van Ned Herrmann, CarlJung, David Kolb en Timothy Leary aan de orde en wordt er in hoofdstuk 2.2 met de CPT-symmetrie van het Standaardmodel een verband gelegd. Waar Arie Bos over het vierde, symbolische niveau schrijft, heeft het rapport ‘E i V’ het over getallensymboliek, grondtoon, factorgetal, wortel-getal, factorelement zeven, (omgekeerde) kwadratenwet en de Periodiek systeem/Elektronenconfiguratie), Newtons Principia, symmetrie groep, matrixgroep en kwadrant (wiskunde) (Cartesian coordinate system).

De reacties (Volkskrant van 14 september 2016), de onvrede in Nederland over topmanagers zijn een afspiegeling van Hillary Clinton for president?, de verkiezingsretoriek in de Verenigde Staten. En als de elites dan ook uit hun ivoren torens komen, kan de samenzweringskoorts stoppen. Het is het reflexieve bewustzijn, de spiegelsymmetrie, die de wederkerigheid tussen de macrokosmos en microkosmos, de hemel en aarde met elkaar verbindt. De controverse tussen wetenschappers hangt met Creativethink en Groupthink samen. Het aangepaste gedrag Groupthink viert hoogtij, de vertrossing in de wetenschappelijke wereld is een feit. Het gaat juist om Creative think, dus om buiten de gebaande paden te leren denken.

Wetenschappers als Ronald Plasterk, Gerard ’t Hooft, Dick Swaab en Victor Lamme fixeren zich op een kant van de medaille. In de Nederlandse politiek is het eenzijdige marktdenken dominant geworden. Of met andere woorden zijn politici en wetenschappers bereid over hun eigen schaduw te springen? Het aforisme van Linette Schuijt Organisatieadviseurs moeten zich opnieuw uitvinden. Of zichzelf opheffen. geldt ook voor politici Politici moeten zich opnieuw uitvinden. Of zichzelf opheffen. De paradigmawisseling van Linette Schuijt sluit op het rapport 'E i V' aan.

Jacques Monash heeft gelijk de achterkamertjes politiek, aan de poppenkast van 'Matchfixing' moet een einde komen. Het sluit bij de opinie ,,Maar ik ben er zeker van dat mijn verhaal straks het mainstream-verhaal wordt." van de Haagse PvdA-wethouder Rabin Baldewsingh aan.

Onder het mom van marktwerking is er in de collectieve sector een graaicultuur ontstaan die zijn weerga niet kent. De verhouding tussen prestatie en beloning is volledig zoek. In plaats van het immorele neoliberale gedachtengoed te bestrijden wordt met name door de PvdA het spel 'links lullen en rechts vullen' enthousiast meegespeeld. Door de politieke machtsspelletjes met rechts mee te spelen is het tegenwicht naar extreem rechts verloren gegaan.

In Nederland is de situatie gegroeid dat de hoogwaardigheidsbekleders die in de schaduw van de formele macht opereren, met al hun bijbanen aanzienlijk meer verdienen dan de verantwoordelijke bewindspersonen. Uiteindelijk is het de informele 'vierde, vijfde en zesde macht' die echt aan het roer zit. Michail Gorbatsjov heeft gelijk ‘We hebben een perestrojka nodig.’ Voor politci geldt ook de kwaliteitscirkel Plan – Do - Check – Act van Deming. Politici dienen zich op de checks and balances (Evenwicht door Tegenwicht) te concentreren.

In dit kader is ook het afscheidscollege over de managementwetenschappen De kloof tussen theorie en praktijk van Prof. dr. Godfroij interessant.
Ik trek vijf conclusies:
1. Het gebrek aan relevantie van de managementwetenschappen is een reëel probleem. Een koerswijziging is nodig.
2. De hoofdoorzaak van dit probleem is de dominantie van een denkmodel en methodologie die niet voldoende aansluiten bij de praktijk. Alternatieve of zelfs klassieke benaderingen moeten de veelzijdigheid herstellen.
3. Ook de interactie tussen wetenschappers en praktijkmensen moet hersteld worden.
4. Onderzoeksgroepen die doorgaan hun koers te laten afhangen van tactisch gedrag binnen de wereld van de zuivere wetenschap, brengen hun eigen toekomst in gevaar door gebrek aan toegevoegde waarde voor de samenleving.
5. Het is dringend nodig het afrekensysteem ter discussie te stellen. Ik denk eerder aan afschaffen dan aan perfectioneren.

In kwalitatieve zin trekt de overheid zich terug, echter niet in kwantitatieve zin. De terugtredende overheid meent door het bevorderen van marktwerking de werkelijkheid beter te kunnen beheersen. Dit is slechts gedeeltelijk waar. Een kenmerk van politici is dat in plaats van de ander centraal te plaatsen men graag een ander verantwoordelijk houdt. Een probleem met politieke consensus is dat voor een specifieke beslissing nooit één persoon verantwoordelijk is. Door de beslissingsmacht aan de markt over te laten wassen politici hun handen in onschuld.

Job Cohen heeft ‘wanhopig slecht geopereerd’ in het dossier van de Noord-Zuidlijn en het bestuurscollege hangt daarom een bijl boven het hoofd. Harry Borghouts, Eelco Brinkman en Loek Hermans faalden bij respectievelijk de IJsselmeerziekenhuizen, gehandicapteninstelling Philadelphia en zorginstelling Meavita. Kan zo langzamerhand niet van het failliet van de door de overheid aangestuurde marktwerking worden gesproken?

De drie gezichtspunten, die Wim Couwenberg belicht worden ook in het rapport 'E i V' naar voren gebracht, te weten religie, wetenschap en filosofie. De traditionele zingeving staat voor religie en wordt in de esoterie met behulp van de levensboom gesymboliseerd. Dit model brengt in het bijzonder de relatie tussen de mannelijke en vrouwelijke energie in het universum tot uitdrukking. De kern van het strijdersethos heeft op de controverse tussen wetenschappers, lees de mens maakt het mogelijk de waarheid een stapje dichterbij te brengen betrekking. Het WTE-complex: de onderlinge vervlechting van wetenschap, technologie en economie speelt in het Westerse denken een dominante rol. Het derde perspectief de burgelijke variant draait om wat is waarheid? Vrede is een voortzetting van oorlog met andere middelen. Om probleem en oplossing dichter bij elkaar te brengen gaat het om het samenspel van de drie gezichtspunten, de relatie tussen top down & bottom up beter te organiseren.

De oplossing die de theosofie voor het theodiceevraagstuk aanreikt is dat de evolutie van het GODSBEGRIP gelijke tred houdt met de verstandelijke ontwikkeling van de mens zelf.

De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 715):
Kennis van karma geeft de overtuiging dat als
‘. . . de deugd wordt gekweld en de ondeugd zegeviert
De mensheid tot atheïsten wordt gemaakt’,
dat alleen zo is doordat die mensheid altijd haar ogen heeft gesloten voor de grote waarheid dat de mens zelf zijn eigen verlosser en zijn eigen vernietiger is; dat hij de hemel en de goden, de schikgodinnen en de voorzienigheid niet hoeft te beschuldigen van de schijnbare onrechtvaardigheid die te midden van de mensheid heerst.

Barbara Hannah boek Jung zijn leven zijn werk (p. 185):
Pythagoras verklaarde in de zesde eeuw voor Chr. dat vier het getal van de totaliteit was.
234: Zarathustra zou zeker niet gemakkelijk zijn dan de visioenen, want het was ‘hels verward’ en buitengewoon moeilijk. Jung zei dat hij zich suf gepiekerd had over bepaalde problemen en dat het heel moeilijk zou zijn het boek vanuit psychologische hoek te verklaren. Hij zei ook dat hij dacht dat Nietzsches idee van de Übermensch de directe voorloper was van het Duitse denkbeeld dat zij Herrenmenschen (‘heersersnaturen’ of ‘superieure mensen’) waren.
328: De middeleeuwse mens had geen moeite met de gedachte dat dezelfde veritas te vinden is in God, de mens en de materie. Het was zijn taak deze veritas, die soms benoemd wordt als een subtiele substantie of de ziel, te bevrijden uit de materie waarin zij gevangen zat.
Wetenschappers na Carl Jung hebben het patroon van de drie belangrijkste denkbeelden van Zarathustra de conceptie van ‘wil tot macht’, Übermensch en eeuwige terugkeer onderkend.

Hoofdstuk 3: de Heilige geschriften
3.1 de Srutis
De Srutis zijn de Veda’s. De Veda’s zij de direct geopenbaarde en oudste heilige geschriften van het Hindoeïsme. De Veda’s zijn Apaurusheya of bovenmenselijk. Hindoes hebben hun Godsdienst ontvangen door openbaring.

In de theosofie draait het om de principes Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap, het zelfreinigend vermogen, om innerlijke zelfontwikkeling (leer van de individualiteit), zuivering en verlichting en het rentmeesterschap.

Adorno en Levinas vertegenwoordigen de continentale filosofie. De negatieve dialectiek van Theodor W. Adorno (kies: 6 – kritische theorie – Adorno) sluit op de waarheidsvinding, de paradigmawisseling in het rapport 'E i V' aan. Waarheidsvinding is een principe van beschouwing en onderzoek dat feiten belangrijker of op zijn minst gelijkwaardig acht aan ervaring en opportuniteit. Discussie over de aard en zin van dit principe vindt vooral plaats in het kader van sociaal onderzoek zoals dat door gedragswetenschappers wordt gedaan. Wat leren we van Stapel of anders geformuleerd hoe vindt het creëren van de maatschappelijke orde, de besluitvorming plaats?

Wetenschapsbestuurder Dr. C. (Kees) le Pair (Elsevier 2 augustus 2008):
‘Nederland verbommelt.’ Daarmee bedoelt hij te zeggen dat het praatjesmaken toeneemt, terwijl het slimme Tom Poesdenken achterblijft. Waar is de tijd gebleven dat een Nederlander de krukas uitvond, of ‘de fluit’, het superieure vrachtschip dat Nederland aan de Gouden eeuw hielp? Het slimme, op techniek gerichte onderwijs is verdwenen en komt voorlopig ook niet terug, want minister Plasterk van Onderwijs heeft wel een grote mond , maar krijgt niks voor mekaar.

De oplossing van het vraagstuk waar politici mee worstelen is al bekend, namelijk de Nulde wet van de thermodynamica, de chaostheorie 'Entropy en Negentropy' (Zero-point energy). Varoufakis heeft gelijk om het geblunder van de Europese troika (EU, ECB, IMF) te verhullen hebben politici de ‘dag des oordeels’ uitgesteld. Al is de boodschap van Christine Lagarde zeker niet iets om je op te verheugen.

H.S. Olcott Over theosofie (Engelse versie):
Ik ben pessimist noch optimist, maar ben er niet van overtuigd dat ons ras is gedoemd om te worden vernietigd, nu of in de toekomst, en evenmin dat het gevoel voor ethiek in de maatschappij onverminderd in stand kan blijven zonder een voortdurende vernieuwing vanuit de moederbron. Ik zie de studie van de theosofie en de persoonlijke verlichting als die bron, en ik beschouw hem als een weldoener van zijn soort die bij de sceptici, bij de wanhopigen, bij hen die levensmoe zijn, bij de hongerigen van hart, de aandacht erop vestigt dat de ijdelheden van de wereld de aspiraties van de ziel niet bevredigen, en dat het ware geluk alleen kan worden verkregen door innerlijke zelfontwikkeling, zuivering en verlichting.

Spinoza: Maar vóór alles is het nodig een middel te ontdekken om het verstand gezond te maken en het, voor zover dit aanvankelijk gaat, te zuiveren, opdat het de dingen op gelukkige wijze zonder dwaling en zo goed mogelijk kan begrijpen. Hieruit kan iedereen reeds zien, dat ik alle wetenschappen (de wetenschappen hebben maar één doel, waarop zij alle moeten worden gericht) op een doeleinde wil richten, te weten om, zoals ik reeds zei, de hoogste menselijke volmaaktheid te bereiken.

Om de evolutionaire kringloop van het universum waarin wij nu leven te illustreren maakt de theosofie van zeven ronden en zeven rassen, negenenveertig vuren (krachten), de zevenvoudige ladder van goddelijk bewustzijn gebruik. Amanda Gefter (p. 495) heeft het over terugkeren, aufheben volgens Hegel. Vergelijkbare metaforen om de evolutie te duiden zijn zelfreinigend vermogen (catharsis), innerlijke ommekeer, pelgrimage, jakobsladder, levensladder, zevende poort en zeven hemelen.

Wat Amanda Gefter zegt sluit aan op wat Jiddhu Krishnamurti over waarnemer van het waargenomene al eerder naar voren heeft gebracht.

Om de waarheid dichter te benaderen maken zowel Amanda Gefter, als Trudy Dehue en Marja de Vries van de metafoor van de olifant gebruik. In de theosofie is het ‘menselijk tekort’ (‘Goed en Kwaad’) juist de grondslag voor de ‘menselijke evolutie’.

Is het voor een leek nog mogelijk over complexe politieke vraagstukken een mening te vormen of zijn we net zo naïef als veel politici?
Het antwoord op deze vraag hangt met ons mensbeeld en wereldbeeld samen. De kwintessens in het onderzoeksrapport 'E i V' heeft op de waarheid betrekking. In de politiek dient de zelfbeschikking van Joschka Fischer centraal te staan.
De in het rapport verzamelde informatie laat zien dat de mensheid nog een lange weg heeft af te leggen.

Geestelijke gezondheid bevorderen houdt zich primair met het verminderen van het maatschappelijke onbehagen, het culturele onbehagen bezig. Het gesignaleerde onbehagen in de maatschappij, de cultuurneurose is alleen te doorbreken wanneer aan immateriële thema's, het waarden en normen debat meer inhoud en vorm wordt gegeven. De Bijbel, Mattheüs 7:12-14 leert al hoe het ego te ontmantelen. Het houdt de gemoederen al millennia bezig. De hamvraag voor de komende decennia is hoe voorkomen we dat door politici als Donald Trump, Marine Le Pen en Geert Wilders c.s. de cultuurneurose, escaleert naar een cultuurpsychose?

Erik Staal heeft handig misbruik gemaakt van de tijdgeest, die op diverse Ministeries heerste. Het heeft tot gevolg dat de corrigerende werking van de wederkerigheid, het zelfreinigend vermogen daardoor verloren is gegaan. In hoeverre is het terecht dat het Westen zich moreel superieur voelt aan het Oosten? Om het vraagstuk van de groeiende ongelijkheid op te lossen hangt met het geïnstitutionaliseerde politiek opportunisme van de Amerikaans-Nederlandse historicus James Kennedy samen.

De crux van 'Welzijn en Welvaart' (Kwaliteit en Kwantiteit) is hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam) om de geestelijke gezondheid te bevorderen? Of anders gezegd wat bezielt ons? Of hoe voorkomen we dat onze carrièrepolitici (of banencarroussel, de blinde vlek van Rutte Martin Sommer de Volkskrant 4 juni 2016 p. 17) gebakken lucht verkopen, of met andere woorden "na ons de zondvloed!" beleid verkopen, met hun taal luchtkastelen bouwen? Het betekent dat we ook met de keerzijde van de medaille rekening houden. De route die we in het leven bewandelen, dus hoe wenden we onze energie aan en het doel - zingeving van het leven - een duurzame samenleving (rentmeesterschap) bevorderen, zijn één en hetzelfde.
Maar volgens
Matthew Flinders, auteur van het boek Defending Politics: Why Democracy Matters in the 21st Century ligt de fout namelijk grotendeels bij de burger, die een vertroebeld beeld heeft van politiek en politici. In het bijzonder de jongste generatie, die geen herinneringen heeft aan onderdrukking en oorlog, is cynisch en onverschillig geworden ten aanzien van de verworvenheden van de democratie. Een ‘governing paradox’ is het gevolg: politici moeten steeds meer beloven om gekozen te worden, maar kunnen die beloftes door de veranderende rol van de politiek in de samenleving steeds minder waarmaken.

Problemen ontstaan daar waar managers hun ''eigen koninkrijkje' creëren. Er ontstaat een gesloten systeem. Barclay-broers gebruiken Daily Telegraph voor zakelijk gewin (Volkskrant 19 februari 2015 p. 9):
The Daily Telegraph is in grote verlegenheid gebracht wegens belangenverstrengeling. In een opzienbarende ontslagbrief heeft de chef-politiek Peter Oborne dinsdag beweerd dat de grootste Britse kwaliteitskrant, uit angst advertentie-inkomsten te verliezen, amper heeft bericht over een nieuw bankenschandaal. Zes jaar nadat dit dagblad het politieke bestel in rep en roer heeft gebracht met de openbaring van het bonnetjesschandaal, staat het nu zelf in het middelpunt van een schandaal.
Oborne's aanval is daarom vooral gericht op de persbaronnen Sir David en Sir Frederick Barclay. Deze mediaschuwe broers, woonachtig in een namaakkasteel op hun belastingvrije kanaaleiland Brecqhou, lijken The Daily Telegraph te beschouwen als een middel om hun zakelijke belangen veilig te stellen.
Een voormalige leidinggevende zei letterlijk dat we het niet kunnen veroorloven om HSBC te schofferen. Een ander voorbeeld geeft Tjibbe Joustra.

De overlevingsstrategie, survival of the fittest heeft op de supersymmetrie - de menselijke natuur - dat wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben, 'goed en kwaad', de grondbeginselen van de ethiek die nooit veranderen betrekking. Het eindige universum staat tegenover de oneindige bewustzijnsevolutie ('individueel en collectief') van En-soph. Het zijn de ééndimensionale denkers die menen dat zij de wijsheid in pacht hebben. Er is sprake van een oud patroon, dat steeds weer terugkeert, alleen veranderen de acteurs in de loop van de tijd.

Zorg voor het zelf - Westerse en Oosterse levenslessen
Van oudsher is filosofie als levenskunst – in de Oosterse en Westerse wijsbegeerte – verbonden geweest met de woorden: “Zorg voor je zelf!”. Wat verstaan we echter onder ‘het zelf’? In deze cursus bespreekt de filosoof Jan Flameling de antwoorden van de middeleeuws mysticus Meister Eckhart, de Duitse denker Martin Heidegger en de Vietnamese boeddhistische monnik Thich Nhat Hanh.

Tjibbe Joustra wil ‘ruiterlijke erkenning’ voor Groningers (19 februari 2015).
DEN HAAG - De opbrengst van het gas stond centraal. Er is geen acht geslagen op de veiligheid. Dat zegt Tjibbe Joustra, voorzitter van de Onderzoeksraad voor Veiligheid.
Waarom zijn signalen dat gaswinning risico’s meebracht zolang genegeerd? ‘Winning uit de diepe ondergrond brengt altijd onzekerheden mee. Maar die onzekerheden moet je reduceren. Op dat punt is te weinig onderzoek verricht. Partijen wezen naar elkaar. De NAM zei: onderzoeksinstellingen deden te weinig. Terwijl onderzoeksinstellingen zeiden: er was niet veel belangstelling voor ons ...

Universeel model, Kringloop:

Pythagoras:Boeddhisme (Samsara en Nirwana):Friedrich Nietzsche:Carl Jung:Sri Aurobindo:
1. Monade4. ‘Gulden Middenweg’, beëindigen van ‘lijden’ZarathustraArchetype (Unus Mundus)Opperste werkelijkheid
2. Duade3. Beëindiging van ‘lijden’ÜbermenschGroeiPassieve Brahman
3. Triade2. Ontstaan van ‘lijden’Wil tot machtPersoonlijkheid Nr. 1 en Nr. 2Actieve Brahman
4. Tetrade1. Het ‘lijden’Eeuwige wederkeerEnantiodromie (Homeostase)‘Ik’, het zelf

De natuur is de inhoud en werking van het heelal zoals door de mens waargenomen, en die als zodanig bestudeerd wordt door de natuurwetenschappen. Hiertoe behoort de niet-levende en de levende natuur. Hoewel de mens zelf tot de natuur behoort, wordt de menselijke invloed, het gecultiveerde, het kunstmatige niet tot de natuur gerekend.

Op de vraag hoe Putnam (Volkskrant 28 juni 2008) de kansen van Nederland inschat antwoordt hij:
'Waarschijnlijk zou ik zeggen: dat hangt van welke politieke krachten in Nederland de boventoon krijgen. En ik wil niet de indruk wekken dat ik de ene partij boven de andere prefereer. Dus laat ik mij beperken tot de uitspraak dat ik zowel een bemoedigende als een ontmoedigende politieke toekomst voor Nederland zie als het om integratie gaat.'

In hoeverre is Dijsselbloem het lievelingsslaafje van Schäuble?
In zijn algemeenheid zijn er twee vormen van integratie, namelijk enerzijds gericht op het proces van deregulering en harmonisatie in de financiële sector en anderzijds de integratie van wetenschappelijke kennis. Voorkomen dient te worden dat we ons met halve waarheden bezig houden.

De Libor-affaire laat zien dat Amerika Europa bij de les houdt.

Neoliberalen gevaar voor Europese vrede (Thomas von der Dunk Volkskrant 5 augustus 2015 p. 19):
Noord- en Zuid-Europa Europa wacht een grote botsing, omdat het noorden zijn waarden opdringt aan het zuiden.
24-uurs-economie
Voor neoliberalen als Rutte, Pechtold of werkgeversvoorzitter Hans de Boer is de 24-uurs-economie à la New York echter het ideaal. Een extra vrije dag wordt niet als kans voor ontspanning en ontplooiing gewaardeerd, maar vooral als schadelijk voor de economie bekritiseerd: dat kost het bedrijfsleven weer miljarden aan omzet. Ledigheid is des duivels oorkussen!
De neurotische drang van het Nederlandse kabinet om op allerlei terreinen wereldwijd tot de vijf beste te willen behoren, past daar naadloos in.
Wat dat betreft vertoont het turbokapitalisme met zijn door verandermanagers steeds hoger opgeschroefde 'targets' die de werkvloer knettergek maken, een opvallende parallel met de oude sovjet-planeconomie. Als je die targets - bijvoorbeeld mooiere studierendementscijfers - zuchtend hebt gehaald, geeft dat toch geen rust. Zij vormen slechts het vertrekpunt voor het streven naar nóg betere cijfers om op de wereldranglijst weer een volgend treetje te kunnen klimmen. Ook in de Sovjet-Unie moest het toentertijd altijd nóg productiever om aan de druk van het management te voldoen. Etc.
Naarmate Europa namelijk steeds meer één pot nat wordt, wordt het vooral één pot Noord-Europees nat, omdat het Zuiden zich niet op haar manier tegen het Noorden kan verweren. Dat zal steeds meer weerstand oproepen, die uiteindelijk de interne Europese vrede bedreigt, terwille waarvan de EU toch ooit is opgericht.

In de Volkskrant Magazine van 17 mei 2014 staat een interview (p. 12 - 18) met Jeroen Dijsselbloem, daarin zegt hij: ‘Dat ik in de voetsporen moest treden van Wouter Bos, mijn politieke leermeester; van Gerrit Zalm en Wim Kok, helemaal zo’n onaantastbare grootheid. ..etc. Wel vind ik dat Europa bij uitstek geschikt is om een aantal zaken aan te pakken. De banken bijvoorbeeld, en dat zien de kiezers ook wel.’
Zalm vertelde mij wat oud-minister Duisenberg hem ooit had uitgelegd. 'Minister van Financiën zijn is heel makkelijk. Je hoeft alleen maar nee te kunnen zeggen. De enige vraag waarop je met ja antwoordt is als ze zeggen: zei u nee?' Over het voorzitterschap van de Eurogroep: 'Waarom zou ik het niet kunnen? Waarom moet een ander het doen? Ik heb last van opvattingen en geldingsdrang.'
Het probleem is echter dat zowel
Wim Kok (interview Joris Luyendijk 22 februari 2015), Wouter Bos en Jeroen Dijsselbloem marionetten van de financiële sector, het systeemdenken zijn. Zij fixeren zich eenzijdig op één kant van de medailleen hebben daarmee de neergang van de PvdA ingezet. Marcel van Dam schrijft in zijn column ‘1991–2007’ in de Volkskrant van 18 oktober 2007: Tot mijn verdriet zag ik vanaf de jaren tachtig mijn partij wegzinken in een moeras van beginselloosheid. Onder Kok ging de PvdA door de knieën, onder Bos door zijn rug. Met zijn column heeft Marcel van Dam een omslagpunt in de geschiedenis onderkend.

L. Bovenberg en C.N. Teulings CPB Discussion Paper Rhineland exit:
Waar globalisering van productmarkten heeft geleid tot een verhoging van bedrijfsspecifieke risico's door een intensivering van competitie, daar heeft de globalisering van kapitaalmarkten geleid tot een verbetering van de risicodiversificatie van kapitaalverschaffers. Dit is een efficiënte vorm van sociale zekerheid.

Dit citaat staat lijnrecht tegenover de risicospreiding die door de globalisering van kapitaalmarkten werkelijk heeft plaatsgevonden. Door de globalisering zijn landen in economisch opzicht steeds sterker van elkaar afhankelijk geworden. In plaats van een verbetering is er sprake van een verslechtering van de risicodiversificatie. De belastingbetaler betaalt het gelag. Met name de sociaal zwakkere groepen zijn de klos. Het is dus een ineffectieve vorm van sociale zekerheid. In hoeverre is er van het peterprincipe of het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen c.q. de 4e macht sprake? Wie durft leiders nog de waarheid te vertellen?

Coen Teulings ‘Voorspellen van crises is een illusie’ (interview Volkskrant 16 december 2009):
U gaat nog steeds uit van een V-vormig herstel, terwijl anderen uitgaan van een W-vorm.
Het alfabet heeft 26 letters met allemaal fantastische vormen. Uit deze discussie blijkt vooral dat nog veel onzeker is. De financiële sector is bijvoorbeeld nog fragiel. Of het een U, een V of een W wordt, weet niemand, wij ook niet.
Leiden de snel oplopende overheidsschulden ook niet tot brandgevaar?
‘Het overheidsbeleid is redelijk succesvol geweest , maar je kunt er niet eindeloos mee doorgaan. In die spagaat zitten we nu. Op de lange termijn ligt er een grote rekening voor de overheid. Ze zal op enig moment flink op de rem moeten trappen.

Het op de rem trappen is vermoedelijk eerder gekomen dan Coen Teulings heeft verwacht. De vraag komt naar voren hoe is het mogelijk dat een meerderheid van de politici alle kaarten op het managementdenken, het marktmodel hebben gezet, dus zich tot één kant van de medaille hebben beperkt? De denkfout die economen hebben gemaakt is dat om de economie stabiel te houden en niet in te storten groei nodig is. Tim Jackson laat in zijn boek zien dat Prosperity Without Growth ook mogelijk is.

Een klassieke tegenstelling is dat de liberalen vinden dat de overheid het probleem is en de markt de oplossing en de socialisten vice versa. Door de kredietcrisis is deze controverse opnieuw aangezwendeld. Of zoals de discussie over dit thema tussen Jan Peter Balkenende en Wouter Bos laat zien ligt de oorzaak van de graaicultuur voor de een bij de menselijke hebzucht en voor de ander dat de financiële systemen niet deugen. De een denkt vanuit de markt, het individu, de ander vanuit de overheid het collectief. De waarheid ligt in het midden en heeft op het complementaire 'en-en' denken betrekking.

Epistemologie, wetenschappelijke kennis ontstaat door de integratie (Gnosis) van knower, het proces van knowing en know. Het samenvallen van de triade correleert met de uitspraak van Robbert Dijkgraaf dat de mens slechts een onmisbare schakel in de ultieme cirkelredenering is.
De waarnemer en het waargenomene zijn uiteindelijk één en hetzelfde. Robert Dijkgraaf duidt met de mens als schakel tussen wetenschap en natuur op het fenomeen van waarnemer en waargenomene. Net als Simon Vinkenoog plaatst hij de mens in de ultieme cirkelredenering centraal. Of met andere woorden (Wim van den Dungen Sepher Yetzirah): Indien we 'sepher' met ruimte en 'sephar' met tijd vergelijken, dan betreft 'sippur' (of 'communicatie') de 'quintessense' of 'vijfde dimensie'.
De controverse zit als het ware in het universum ingebakken. De oplossing van het probleem, de complementariteit hangt met de Eeuwige wederkeer van 'Copernicus en Nietzsche', er is niets nieuws onder de zon samen.

Grace F. Knoche boek Duizend lichten aansteken
Hoofdstuk 4 Reïncarnatie
Reïncarnatie geeft een evenwichtige en meedogende kijk op het geheel van onze levens. Welke andere theorie kan de vergelijking doorstaan met het veredelende denkbeeld dat mensen, in harmonie met alle rijken van de natuur, evoluerende deelnemers zijn aan een tijdloos kosmisch proces – een proces dat een opeenvolging van geboorten en sterfgevallen omvat in en voor iedere levensvorm? Ze omvat zowel het oneindig grote als het oneindig kleine. Wie zijn wij? Waar zijn we vandaan gekomen, en waarom? En welke soort toekomst kunnen we verwachten, als individuen en als soort? Er is veel verwarring in ons huidige denken, grotendeels omdat we ons hebben vervreemd van onze bron, onze goddelijke essentie. We dienen met zekerheid te weten dat onze wortels dieper gaan dan dit ene leven, en dat een deel van ons voortbestaat na de dood. We moeten de zin proberen te begrijpen van het lijden en van de verschrikkelijke onrechtvaardigheden die kinderen, dieren en miljoenen onschuldige slachtoffers van wrede misdaden en zinloze ongelukken worden aangedaan terwijl daarvoor in dit leven geen aanwijsbare oorzaak schijnt te zijn.

De onderzoeksresultaten op het terrein van 'Nature en Nurture' bieden een kader voor het 'Incarnatie en Reïncarnatie' debat (1e grondstelling). Zelfreferentie vormt daarbij de spil. Het is en blijft allemaal mensenwerk. Centraal staat dat de toekomst wel degelijk het heden kan bepalen, hoe richten wij onze energie? Bij leven gaat het om de entelechie van Aristoteles, de emergente eigenschap zelfgelijkvormigheid. De vier oorzaken-leer van Aristoteles is nog steeds actueel. Pythagoras had de kwintessens, de onderliggende eenheid achter de verscheidenheid al te pakken, de chaos. Het zijn onze conditioneringen die bepalen hoe we de wereld zien.

Reïncarnerende Ego. In de verdeling van de menselijke beginselen in drieën (een trichotomie) te weten een hoger tweetal (6/7), een tussenliggend tweetal (4/5) en een lagere triade (1/2/3) - of respectievelijk 'geest', 'ziel' en 'lichaam', is het tweede of tussenliggende tweetal, manas-kâma (4/5) of de tussennatuur, de gewone zetel van het menselijk bewustzijn en bestaat zelf uit twee kwalitatieve delen: een hoger of aspirerend deel, dat gewoonlijk de Reïncarnerende Ego of de hogere manas wordt genoemd, en een lager deel dat wordt aangetrokken tot materiële dingen en het brandpunt is van wat zich in de doorsnee mens doet kennen als de menselijke ego, de gewone alledaagse zetel van zijn bewustzijn.

Het boek Een scheurtje in de rand van de schepping van Marcelo Gleiser heeft op het fenomeen ‘Monade + Duade’ (twee in een De Geheime Leer Deel I Proloog p. 46) betrekking, het verschijnsel dat Meta-leren, het Ken uzelve mogelijk maakt. ‘Monade + Duade’, de twee kanten van een medaille. Het is de ziel (psyche) die de twee kanten van een medaille met elkaar verbindt. In het rapport ‘E i V’ wordt de intermediair tussen de twee kanten met de verborgen 5e Dimensie weergegeven. Het ontstaan van leven zal altijd een mysterie blijven.

Eufemistisch uitgedrukt hebben zowel George W. Bush als Tony Blair in hun regeerperiode tussen Moed en Bedachtzaamheid (Weloverwogen moed) niet de juiste balanceeract uitgevoerd. Ook Frits Bolkestein heeft niet de goede balans kunnen vinden. In de kern draait het in het leven om de kunst de juiste balans tussen leraar en leerling ('heer en slaaf' van Nietzsche) te bereiken. Uit het interview van Remco Meijer met Frits Bolkestein (Volkskrant 7 september 2011) en de column van Nausica Marbe (Volkskrant 9 september 2011) blijkt dat cultuurrelativisme met de gehanteerde normen en waarden samenhangt. In het eerste kabinet Balkenende is een discussie over normen en waarden gestart. Voor Jan Peter Balkenende geldt de typering: ‘Respondenten zijn tevreden over het eigen gedrag en hebben duidelijke opvattingen over wat anderen zouden moeten doen, maar voelen zich minder aangesproken als anderen ook een mening over hun gedrag hebben.’

Het rapport ‘E i V’ veronderstelt het zich eeuwig manifesteren van het verschijnsel bezieling in de kosmos. Het draait nog steeds om het aloude dualisme, het onderscheid tussen het bezielde (levende) en het onbezielde (levenloze), het SAT, het absoluut Zijn en Niet-zijn.

De mannelijke en vrouwelijke energie in het universum wordt door de 'cirkel met punt' (‘grenzeloze cirkel’ (de nul)), de Hermeneutische Cirkel gesymboliseerd. Het gaat er om de verbanden tussen 'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde en Kunst' te versterken. Of met andere woorden het gaat om de relatie tussen voelen en denken, het vrouwelijke en het mannelijke, de rechter - en linkerhersenhelft van het brein.

György Konrád: Op de vraag naar de zin van het leven antwoordt iedereen met zijn levensloop.
De zingeving van het leven - het doel - een duurzame samenleving (rentmeesterschap) bevorderen en de route, die we in het leven bewandelen, dus hoe wenden we onze energie aan zijn één en hetzelfde. De wereld verbeteren zullen we nog altijd zelf moeten doen.

Filosoof Hans Schnitzler presenteerde 11 maart 2015 zijn essay Het digitale proletariaat, waarin hij beschrijft hoe de digitale consument is 'gereduceerd tot welwillende systeemslaaf in dienst van het technocratisch grootkapitaal'. En dat is reden voor alarm. In het interview met Wim Brands stelt Hans Schnitzler voor om het probleem op te lossen door ICT te benutten. Het zal duidelijk zijn dat de theosofie een technocratische oplossing van het grootkapitaal, de noeliberale wereldorde onvoldoende acht om de binnenwereld, de innerlijke wereld van de mens te transformeren.

Prof. dr. Anneke Smelik hoogleraar Visuele Cultuur aan de Radboud Universiteit Nijmegen laat gelukkig een genuanceerder geluid horen. Ze publiceert over populaire cultuur: film, videoclips, digitale kunst, reclame, en mode. Smelik leidt het interdisciplinaire onderzoek Crafting Wearables; Fashionable Technology, gesubsidieerd door de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek. Van haar verscheen ook Ik, cyborg. Live uitzending met prof. dr. Anneke Smelik over ‘Technologie en Lichaam’ (17 januari 2014).

Net als het Oude Testament onderscheidt Carl Jung vier leiderschapstypen namelijk de Wijze, de Goddeloze, de Rechtvaardige en de Dwaas. In de overheidssfeer is in Nederland met name de louter technocratische leider, de goddeloze dwaas (goddeloos materialisme, zielloze consumptiemaatschappij) populair.

Erasmus heeft laten zien, dat dit trouwens ook voor kerkelijke organisaties geldt. Het manipuleren van mensenmassa's is het probleem.
De ratificatie door de Eerste Kamer van het Verdrag van Lissabon laat zien dat de regering de burger, waar het uiteindelijk allemaal om draait, buiten spel zet.

Fay van Ierland: Over bestuderen van De Geheime Leer, ook De Mahatma Brieven: je moet nieuwe hersenpaden maken. Dat aanmaken van die nieuwe hersenpaden, daarbij wordt een oude manier van denken, op jezelf gericht, vervangen door ontvangend denken. Waarbij je denken iets kan opvangen wat je laat zien, wat je inzicht geeft, in wat zij je aangeven. Zonder die verandering in je denken kun je er eigenlijk niets van begrijpen.

Er is een ommekeer in het denken nodig. Het is wenselijk dat het ‘en-en’-denken, het complementaire denken tussen Oost en West, de interdisciplinaire aanpak, de integrale denktrant meer centraal komt te staan. Zorg voor het zelf, Westerse - en Oosterse levenslessen maken het mogelijk de Westerse - en Oosterse supermachten daadwerkelijk in evenwicht te houden. Het draait niet om Westerse of Oosterse suprematie, maar om de wederkerigheid, de complementariteit. De lemniscaat symboliseert dit transformatieproces van ons bewustzijn, het reflexieve bewustzijn, het bewustzijn van bewustzijn. De vraag komt centraal te staan wat kunnen we van elkaar leren? Er is behoefte aan een nieuw paradigma, een ethisch réveil. In dit kader biedt het boek Geluk! Voorbij De Hyperconsumptie, Haast En Hufterigfheid van Femke Halsema zeker een houvast.

De basis voor het rapport ‘E i V’ is in 1993/1994 gelegd tijdens het door Hoogovens aangeboden traject Ondernemen met talenten bij het outplacementbureau Van Ede & Partners onder leiding van Hans Leewens. Het boek Oosterse wijsheid en westerse renaissance dat Hans Leewens heeft vertaald en van commentaar heeft voorzien reikt de oplossing aan voor het probleem waar ik bij Hoogovens tegen aan ben gelopen. Hans Leewens spreekt in dit boek de verwachting uit dat in de 21ste eeuw, een paradigmawisseling plaats vindt, namelijk de Westerse Renaissance onderbouwd door Oosterse wijsheid. Of met andere woorden mijn werkervaring staat symbool voor een groter verhaal, namelijk hoe de levensbeschouwing, het moreel kompas tussen professionals & politicals in Nederland en Europa, maar ook tussen Oost en West zich doet gelden.

Psychologie, Religie en Kunst
Tjeu van den Berk In de ban van Jung Nederlanders ontdekken de analytische psychologie (Ranne Hovius de Volkskrant 21 februari 2015).
Voor Marten Toonder was de ontdekking van het werk van Jung een déjà-vu-ervaring: 'Die man had termen bedacht zoals 'archetype' en 'collectief onderbewuste' voor dingen die ik al langer gebruikte en voelde. Hij werd mijn lievelingsfilosoof.'
Ontwikkeling
Toonder komt uitgebreid aan bod in Tjeu van den Berks recentelijk verschenen In de ban van Jung, een boek waarin Nederlanders bijeengebracht zijn die in de loop van de 20ste eeuw onder de indruk raakten van het werk van Jung. Onder hen zijn psychiaters als Albert Willem van Renterghem en Eugène Carp, de rijke bollenboer Tom van Waveren, bij wie Jung graag en geregeld over de vloer kwam, Maria Moltzer, die jarenlang Jungs belangrijkste assistente was, de
theoloog Gilles Quispel en schrijvers als Etty Hillesum ('M'n oudejaarsavond breng ik door met Jung en tulband...') en Gerard Reve ('Ik heb alles gelezen van Jung, de leermeester van mijn psychiater').
Van den Berk, theoloog en schrijver over de verbanden tussen
psychologie, religie en kunst, laat hen in afzonderlijke hoofdstukken en in chronologische volgorde de revue passeren. Door de gevarieerde invalshoeken zien we Jung in verschillende hoedanigheden langskomen: als erudiet verteller, soms lomp in zijn optreden, scherp in zijn analyses, altijd omringd door een schare bewonderende vrouwen, onverzoenlijk in zijn conflict met Freud en dubieus in zijn uitlatingen en gedrag toen in de jaren dertig joden werden uitgesloten uit het publieke domein.
De nazi's vielen Jung overigens ook aan, want Jung had ingezien én uitgebreid beschreven hoe zij hun eigen schaduw projecteerden (zondebokmechanisme) op de joden, en zij waren daar niet bepaald van gediend.
Invloed
Heel groot is de invloed van Jung in ons land nooit geweest. Dat was onder meer het gevolg van de invloed die Freud hier had: sinds de scheiding van wegen van Freud en Jung hield een keuze voor Freud in feite een afwijzing van Jung in. Zoals Reve ooit over Jung schreef:
'Door hem ben ik gaan schrijven, & heb ik ontdekt dat ik een homo religiosus ben. Maar hij schijnt door de Freudianen als een waardeloos fossiel beschouwd te worden.'

Garmt Grootgrut is een stripfiguur uit de Nederlandse stripreeks Tom Poes, ook wel bekend als de Bommelsaga, geschreven en getekend door Marten Toonder.
Hardwerkende Rommeldammer. Vooruitstrevend. Voert al snel de computer in. Is vaak de dupe van manipulaties van het grootkapitaal. De middenstand komt altijd achteraan. Gehuwd,[4] heeft een winkel in Rommeldam en bezorgt per driewielervoertuig in de buitengebieden. Houdt het contact in stand tussen Joost en het personeel van de markies bij zijn leveranties aan de achterdeur van Bommelstein. Hij is actief lid van de plaatselijke Harmonie. Hij was in zijn jonge jaren een bekend zwemmer.

Wetenschapsbestuurder Dr. C. (Kees) le Pair (Elsevier 2 augustus 2008):
‘Nederland verbommelt.’ Daarmee bedoelt hij te zeggen dat het praatjesmaken toeneemt, terwijl het slimme Tom Poesdenken achterblijft. Waar is de tijd gebleven dat een Nederlander de krukas uitvond, of ‘de fluit’, het superieure vrachtschip dat Nederland aan de Gouden eeuw hielp? Het slimme, op techniek gerichte onderwijs is verdwenen en komt voorlopig ook niet terug, want minister Plasterk van Onderwijs heeft wel een grote mond , maar krijgt niks voor mekaar.

Le Pair denkt Dat Toonder zag dat Nederland bewoog in de richting van loze retoriek, aan het ‘verbommelen’ was, en daarom Heer Bommel een prominentere rol gaf. ‘De waardering voor slimheid is afgenomen in Nederland. Het gewicht van de natuurwetenschappen neemt ook af.’ Jaren was hij van plan deze theorie aan Toonder voor te leggen, maar toen hij eindelijk het initiatief nam, was het enkele weken voor diens dood. ‘Hij is er niet aan toegekomen mijn brief te beantwoorden.’
Gelet op het interview van Maud Kips met Marten Toonder zal hij vermoedelijk iets gezegd hebben in de sfeer van:
Het is zeker een rake typering, verhalen zijn echter een groeiproces en komen meer onbewust dan bewust tot stand. Achteraf kunnen we gemakkelijker bezien welke route we in het leven hebben afgelegd.

Psychologie en Sociologie (zie het onderstaande rechter kwadrant)
Het boek Bezieling en Kwaliteit in Organisaties van Daniel Ofman over kernkwaliteiten is door Frank Visser geredigeerd. Emancipatie benadrukt de psychologische, de individuele kant, je eigen autonomie, je zelfrealisatie. Terwijl welke risico's neem ik in het leven meer het accent op de sociologische, de collectieve kant legt. Het gaat dan om de relaties 'individu en maatschappij' en 'burger en overheid'. Gezien mijn ervaring bij een bureaucratische organisatie sta ik politiek gezien achter Roemer (zie Buitenhof 22 februari 2015). Al is het natuurlijk wenselijk dat de EU duidelijke kaders formuleert waarbinnen landen dienen te opereren. Het is jammer dat er te weinig is nagedacht over de consequenties, wat te doen met leden die zich niet aan de regels houden.

De drie verenigende Logoi van de Theosofie:

Eenheid inVerscheidenheid Danielle AudoinTheosofie (1 - 2 - 3 - 4):   
Pythagoras   Rudolf SteinerAntroposofie:   
VuurLucht1e Logos, Monade3e Logos, Triade1. Hogere Zelf3. Astrale lichaam (Hogere "ego", manas)1. Geestkunde (Spiritualiteit, Religie)3. Natuurfilosofie
MonadeTriadeGod ----Geest4. Geestmens <----3. Geestzelf (omgevormd Astraallichaam)4. Metafysica (Koninkrijk van God) <----3. Sociologie
||||||||
TetradeDuade4. Lichaam ----Zoon1. Fysiek lichaam ---->2. Levensgeest (omgevormd Etherlichaam)1. Psychologie ('eigen koninkrijkjes') ---->2. Levenskunst (Ethiek)
AardeWaterTetrade2e Logos, Duade4. Fysieke lichaam2. Lagere denken (Geestelijke ziel, buddhi)4. Kunst2. Natuurkunde (vier natuurkrachten)

In het rechter kwadrant staat het Koninkrijk Gods op aarde tegenover het 'eigen koninkrijkje'. Of volgens het kernkwadrant van Daniel Ofman is het Koninkrijk Gods het positief tegenovergestelde van het 'eigen koninkrijkje'. Het vraagstuk van het 'eigen koninkrijkje' hangt met het sprookje van Hans Christian Andersen samen. In het kader van personal development zijn de kernkwaliteiten van Daniel Ofman een veelgebruikt model. Het maakt het mogelijk de zelfkennis van een persoon te beschrijven en sluit bij de ommekeer, een paradigmawisseling in het denken aan.

In 1994 was Daniel Ofman als organisatieadviseur bij de cultuuromslag van Hoogovens betrokken. Om de cultuurverandering bij Hoogovens te realiseren is ook de bedrijfsgoeroe Jan Westerbrink ingeschakeld. Eerder was Hoogovensbreed de kwaliteitscirkel Plan – Do - Check – Act van de lerende organisatie geïntroduceerd. De RvB wil wel, maar het is met name de haantjescultuur van het middenkader, de 4e macht die stevig op de rem trapt. Het fenomeen moral hazard spreekt voor zich. Het zijn de managers die hun eigen koninkrijkjes bestieren die een bedrijf in de problemen brengen. Managers met NPS werden niet gecorrigeerd. Geconcludeerd kan worden dat de afdeling bij Hoogovens die met psychologisch onderzoek was belast door het stockholmsyndroom was bevangen.
In een van de sessies bij Van Ede & Partners werd het kernkwadrant van Daniel Ofman besproken. Het boek Bezieling en Kwaliteit in Organisaties van Daniel Ofman over kernkwadranten en organisatiecultuur is bij mijn nieuwe interesse gebied 'E i V' een belangrijke leidraad geweest. In dit boek heeft Jaap Voigt een nawoord geschreven. Zowel Jaap Voigt in zijn nawoord als Hans Leewens in zijn sessie over Ondernemen met talenten onderbouwen de kwintessens van het vraagstuk aan waar het in het rapport 'E i V' om draait.

Daniel Ofman beoogt met zijn boek de zelfkennis van de manager te verrijken. Aan welke 'supertoezichthouder' of inspiratiebron (Vicar of Christ) geven we de voorkeur en welke visie van het 'Goede - Ware - Schone' wordt uitgedragen? Of met andere woorden kiezen we voor het eigen koninkrijkje, de 'bv-Ego' of het koninkrijk in de hemel, het hemelse rijk? De vierde dimensie van Ouspensky op aarde staat tegenover het Eeuwige nu in de hemel (Sutratman). De fractal dimension kan gezien worden als een manifestatie van de vierde dimensie van Ouspensky.

Het Het verslag van Frank Visser van de manifestatie “Klaar om te wenden?” bij het afscheid van ex-SER voorzitter Herman Wijffels op vrijdag 31 maart 2006 laat zien dat er wel degelijk een verband ligt. Om met het veranderen van de structuur een begin te maken is de strategie “Klaar om te wenden?” nog steeds hoogst actueel.
Spiral Dynamics is kort gezegd een theorie over de ontwikkeling van waardepatronen in de mens en de samenleving, die door de Amerikaanse psycholoog Clare Graves – een tijdgenoot en geestverwant van Maslow -- is ontwikkeld.
Don Beck is net terug van een bezoek aan het Midden-Oosten, waarvan hij op de hem eigen wijze verslag deed. Hij poneerde de uitdagende stelling dat het in het huidige Midden-Oosten niet om religie gaat, zoals het in het toenmalige Zuid-Afrika niet om ras ging, wat betreft de kern van het conflict. Veeleer zijn er
botsende waardepatronen, die aan het licht gebracht moeten worden voordat aan een oplossing kan worden gedacht.
Op basis van Spiral dynamics is het mogelijk integrale, gemeenschappelijke visies, een
gemeenschappelijk verhaal te ontwikkelen.

In de kern draait het om een structureel en goed vormgegeven ‘een-tweetje’ tussen twee polen (leraar en leerling). Aan het hoofdthema van de duade in de Bhagavad Gita, namelijk hoe paren van tegenstellingen te verenigen geeft Peter Sloterdijk in zijn trilogie 'Sferen' een nieuw jasje. Met zijn opmerking ‘Ik ben geen trainer. Ik ben een raadgever van de trainers, wat een heel andere functie is.’ brengt Peter Sloterdijk de relatie, het Meta-leren tussen ‘Leraar en Leerling’ in beeld.

De cultuurfilosoof Peter Sloterdijk hanteert in zijn boek Sferen voortdurend het oxymoron. Een oxymoron is een speciaal geval van de paradox: daar is wel een zekere tegenspraak aanwezig, maar bij nadere beschouwing lost die tegenspraak zich op. Bij de oxymoron blijft de spanning van het betekenisverschil echter in stand.
De éne werkelijheid biedt een referentiekader aan zowel de boeken van Peter Sloterdijk als aan het boek Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op de bijna-dood ervaring van Pim van Lommel.

In het interview (22 februari 2015) met Joris Luyendijk over zijn nieuwe boek Dit kan niet waar zijn komt naar voren dat de rampen die financiële sector kunnen veroorzaken niet voor de gevaren van IS onderdoen.

Treuzelende politici vertragen de trein Rens van Tilburg de Volkskrant 11 februari 2015 p. 26):
De eerste paarse coalities tilde
marktwerking en deregulering naar ongekende hoogten. Nederland liep voorop met marktwerking in het openbaar vervoer, de energie-, telecom- en financiële sector. In 1995 werd, tegen het advies van de commissie Verzelfstandiging Spoorwegen in, spoorvervoerder NS afgescheiden van spoorbeheerder ProRail. Zo'n scheiding zou binnenkort verplicht worden in heel Europa, zo was de verwachting. De NS moest naar de beurs en de concurrentie aangaan met buitenlandse vervoerders.
Het vertrouwen dat
'de markt' alles beter en goedkoper zou maken, was eindeloos. Ten grondslag aan dit geloof ligt de notie van de 'survival of the fittest', de samenvatting die de Brit Herbert Spencer muntte van Darwins evolutietheorie. De vrije markt is volgens hem het strijdperk waarop de evolutionaire vooruitgang het hardst gaat, waar soortgenoten elkaar vrijelijk de maat nemen en de zwakke broeders elimineren.
Dit geloof in de zegeningen van de markt is inmiddels flink aangetast door een weerbarstige praktijk. De grootse beloftes uit de paarse jaren zijn veelal niet waargemaakt. De financiële crisis had de laatste twijfelaars moeten overtuigen.
In veel sectoren moet de wissel weer om. Niet omdat concurrentie slecht is, wel omdat je erin kunt doorslaan.
Het is zoeken naar de juiste balans tussen concurrentie en samenwerking. Beide hebben zo hun merites, elk tijdvak vereist een eigen mix.
Tegenover Spencers interpretatie van Darwin zette de Russische '
wetenschapper-prins-activist' Peter Kropotkin de notie dat soorten juist succesvol zijn doordat soortgenoten elkaar helpen (Social Darwinism). Niet de meest egoïstische, maar de meest effectief samenwerkende soorten overleven. Kropotkin kreeg dit idee toen hij in 1882 in het aquarium van Brighton zag hoe verschillende krabben uren bezig waren een ongelukkig op zijn rug terechtgekomen soortgenoot overeind te helpen. Wederzijdse hulp verklaarde volgens Kropotkin het succes van veel soorten: krabben, mieren, bijen, papegaaien, wolven, apen en mensen.
Als uw trein straks weer vertraagd is en u een boze tweet wilt plaatsen over de NS, bedenk dan dat u er wellicht beter aan doet de
treuzelende politici te adresseren.

De problem solving (Probleem en Oplossing) van het kabinet, lees van de departementen is vrijwel tot een nulpunt gedaald. Het probleem is dat de centrale overheid enthousiast heeft meegewerkt, in de semipublieke sector de kleilaag van managers en directeuren gigantisch te laten stijgen, zonder dat er bij de departementen één ambtenaar is vertrokken. Politici voelen zich niet verantwoordelijk voor de consequenties van het beleid dat zij eerder hebben voorbereid en ingevoerd. Het gedrag van de overheid wordt amoreel. Het zijn juist de waarden en normen, die mensen met elkaar verbinden. Of anders gezegd de onzichtbare muren tussen 'Wij en Zij', waardoor we de ander uitsluiten, dienen we af te breken.

De laatste (Marcel van Dam Volkskrant 29 januari 2015 p. 24)
Politieke partijen bundelen niet langer gemeenschappelijke ideeën, maar zoeken ad hoc aansluiting bij gemeenschappelijke gevoelens. Typerend was de aanpak van de ramp met het neergehaalde vliegtuig van Malaysia Airlines. Alle reden voor nationale rouw. Maar nooit eerder werd die rouw zo gepolitiseerd als deze keer. Met als hoogtepunt de retoriek van de minister van Buitenlandse Zaken in de Veiligheidsraad. Later bleek dat die inhoudelijk nergens op sloeg.
Ik vertelde mijn vrienden dat ik als gevolg van de collectief gekozen race to the bottom en de aanpak van het klimaatprobleem het geloof in de vooruitgang was kwijtgeraakt. Zij konden zich wel vinden in de veronderstelling dat bij ons, en wellicht in het hele westen, de mensheid tussen ongeveer 1960 en 1980 zijn beste tijd weleens gehad zou kunnen hebben.

Nieuwe generaties raken gewend aan een amorele overheid, die een amorele samenleving laat ontstaan (Marcel van Dam 26 mei 2011). Timmermans pleit voor realpolitik. Principeloos in harde wereld van realpolitik.

Controverses tussen mensen zijn een gegeven, maar gelukkig ligt in de chaostheorie een ordeningsprincipe besloten.
Om harmonie en eenheid te creëren zijn de creatieve deugden van Karl Christian Friedrich Krause vermeldingswaard: de creatie van persoonlijke autonomie (een aansporing tot zelfverlichting); de creatie van autonomie voor anderen (een aansporing tot politieke rechtvaardigheid); de creatie van interacties met de totaliteit (een positieve aanvaarding van een universeel humanisme); de creatie van schoonheid (het bevorderen van kunst en cultuur); en ten slotte de creatie van een eenheidsperspectief waarin alle genoemde creaties samen worden gebracht (een pleidooi voor panentheïsme). Zijn einddoel is een humanisme: een 'mensheidsbond', de maatschappij van de 'Humanitas' - een sociaal kunstwerk dat op alle fronten en alle niveaus uitdrukking geeft aan harmonie en eenheid.

Relatieve tijd en absolute tijd geven het verschil aan tussen kloktijd en innerlijke tijd respectievelijk Chronos en Kronos. De relatieve - en absolute tijd verhouden zich tot elkaar als evolutie en involutie. De absolute tijd is de 4e dimensie, de eenheid van 'Ruimte en Tijd', de relatieve ruimtetijd. De 5e dimensie is de eenheid van het nu met de eeuwigheid, de absolute ruimtetijd. Om deze dimensie, de evolutionaire kringloop uit te beelden wordt de lemniscaat gebruikt.

Henry Mintzberg is een managementgoeroe die de kwintessens van het vak benaderd. Hij geeft in zijn boek ‘Managing’ een beeld van de manager als het superschaap met vijf poten.

Joseph Vogl Het spook van het kapitaal
In het laatste hoofdstuk van Het spook van het kapitaal fileert Vogl de economische wetenschap en haar oikodicee genadeloos. De economische wetenschap is een wetenschap die achter het scherm van haar eigen wetenschappelijkheid een normatief kader oplegt aan die economische werkelijkheid. Ze is met andere woorden performatief van aard. De politieke economie heeft zelf de gegevenheden geschapen waarvan ze de wetenschap claimt te zijn. Het produceert de werkelijkheid die het analyseert en doet die werkelijkheid als norm gelden.
Maar de praktijk ziet er volgens Vogl helemaal anders uit. Economische keuzes en oordelen zijn nooit rationele keuzes of kennisoordelen, maar in de eerste plaats esthetische oordelen. Financiële markten bijvoorbeeld zijn bovenal gebaseerd op conventies die zelf geen verdere grond hebben. Het is doxa en geen epistèmè. Vandaar ook dat de schijnbaar rationele besluitvorming van marktactoren in de praktijk leidt tot systematische dwaasheid.

De ’Hoofdroute’ heeft betrekking op de Gulden middenweg, de lichtzijde, het Rechterpad op Balancerend leiderschap. Het ‘en-en’/’of-of’ mechanisme geeft ook het RECHTER en het LINKER pad weer.

De derde weg van Tony Blair en Ronald Plasterk staat diametraal tegenover de moraal van het verhaal, het Ken uzelve in het rapport ‘E i V’.

Waar zit de volgende zeepbel? (Pieter Klok, Volkskrant 28 november 2009): Voor bankiers zijn bubbels leuke speeltjes, zolang de rit omhoog gaat. Maar als ze knappen, kunnen zeepbellen het hele financiële stelsel laten wankelen. Het is dus zaak te weten waar de volgende zit.
Sep van der Voort (analist bij SNS Securities) heeft niet de illusie dat hij zeepbellen kan herkennen. Nee, want je weet nooit wat een goede waardering is. De een verwacht economische groei en vindt de hoge waarderingen dus terecht, de ander verwacht minder economische groei of krimp en spreekt daarom van een bubbel.
Han de Jong (hoofdeconoom ABN Amro): ‘Je kunt zeepbellen hartstikke goed herkennen. Achteraf. Maar dan heb je er niets meer aan.’

De illusiecultuur van de zeepbel, de aardse trimurti (drie guna’s) is de inverse van de hemelse Trimurti. Banken zorgen voor het scheppen van geld en een zakenbank á la Goldman Sachs, Lehman Brothers en banken die ongeremd geld in dubieuze waardepapieren hebben gestoken of bankemployees als Nick Leeson (Barings Bank), Jérôme Kerviel (Société Générale), Kweku Adoboli (Swiss bank UBS), London whale (JPMorgan Chase) of ex-zakenman en -belegger Bernard Madoff voor het vernietigen.
Of in de woorden van Bolkestein: de lotgevallen van de euro zijn ‘een goed voorbeeld van politiek wensdenken dat nuchter economisch denken overvleugeld’ (Volkskrant 3 december 2011).

Waren het vroeger kerkvaders als St. Augustinus die magie bedreven, het zijn nu de toezichthouders van de ECB en van de Federal Reserve (Federal bank) die het magische denken toepassen. Bij Augustinus lag het accent op de geestkunde. Het is aannemelijk dat de huidige toezichthouders de natuurkunde als vertrekpunt hebben. In de 21e eeuw is het wenselijk beide zienswijzen , de rechter - en linker hersenhelft (‘Voelen en Denken’) beter op elkaar af te stemmen.

Begrippen als cosmic consciousness en enlightenment (illuminatie) van Augustines zijn aan het eindeloos bewustzijn van Pim van Lommel nauw verwant.

De tegenstellingen ‘Licht en Schaduw’ (dubbelleven), die Carl Jung onderkent komen in de tweenaturenleer, de 'emanatie van God' (Ferouer: goddelijke dubbelganger) tot uitdrukking.

De Hoofdroute hangt in de esoterie met de 2e geboorte samen, maar ook met de Tweenaturenleer (Dyophysite), persoonlijkheid nr. 1 en persoonlijkheid nr. 2 van Carl Jung en de twee werelden in het werk Faust van Goethe. Andere manieren om de 'Hoofdroute' te realiseren zijn zelfrealisatie, zelfverwerkelijking, theosofie Individualiteit en Carl Jung Individuatie. Na bestudering van het boek Westers bewustzijn, Oosters inzicht (bevat hoofdstuk over Reïncarnatie en karma) van C.G. Jung kan de conclusie worden getrokken dat Carl Jung de esoterie zeer grondig heeft bestudeerd. Ook De levensboom, de I Ching en het werk van Ramundus Lullus hebben gemeen dat ze zowel op micro - als op macroniveau levenscycli, transformatieprocessen, bewustwordingsprocessen, leerprocessen in kaart brengen.

Jude Currivan boek Het 8e Chakra (p. 93):
Carl Jung heeft een brede bewustzijnscategorie gedefinieerd die voor ieder van ons toegankelijk is: het ‘collectief onbewust’, dat volgens hem het archief is van ons volledig cultureel erfgoed.
Bovendien identificeerde Jung een groep van creatieve oerprincipes die hij ‘archetypen’ noemde. Heel het collectief onbewuste is doortrokken van hun essenties, zodat ze in zowel ons individuele leven als in dat van de hele mensheid tot expressie komen.
176: Albert Einstein, Isaac Newton en Carl Jung waren alle drie een pleitbezorger van de wisselwerking tussen het bezielde zonnestelsel en de menselijke psyche – de oude wetenschap van de astrologie.

De route die we in het leven bewandelen, dus hoe wenden we onze energie aan en het doel - zingeving van het leven - een duurzame samenleving bevorderen, zijn één en hetzelfde.

Het probleem van het ego (twéé kanten van een medaille), de Unificatietheorie omvat al de Theorie van alles, de oplossingsrichting, die in De Geheime Leer van Blavatsky wordt uitgewerkt.

Bij het reflexief bewustzijn gaat het om de wisselwerking tussen het verticale (non-lokale) en het horizontale bewustzijn, de synchronisatie van de rechter - en de linker hersenhelft. De 'hybride context' weerspiegelt deze wisselwerking en heeft op de lateraliteit (Lateralization) van de rechter - en de linker hersenhelft betrekking. Het gaat er dus om het complementaire 'intuïtieve en rationele' (Voelen en Denken) te integreren.

De basis voor zelfregulering (4.1.2.1. Het principe van de tegendelen) is zelfkennis. Het Ken Uzelve staat voor het Ene en het vele, voor ‘Eenheid in Verscheidenheid’. Er geldt nog steeds verbeter de wereld begin bij jezelf.

Ook bestuurders kunnen met een schizotypische persoonlijkheidsstoornis te kampen hebben.

Carl Jung onderscheidt vier leiderschapstypen de Wijze, de Goddeloze, de Rechtvaardige en de Dwaas. In de overheidssfeer is in Nederland met name de louter technocratische leider, de goddeloze dwaas (goddeloos materialisme, zielloze consumptiemaatschappij) populair. Een kenmerk van personen met NPS (Narcistische persoonlijkheidsstoornis) is dat ze in grijze muizen gedrag excelleren. De cultuur in een organisatie dient zodanig te zijn dat managers met NPS op een gezonde manier, met humor worden gecorrigeerd.

De lemniscaat symboliseert het leerproces tussen het geestelijke en het lichamelijke, de binnenwereld en de buitenwereld. De éne werkelijkheid heeft net als bij Ayurveda op de "kennis van het leven", de oerbron betrekking. De lemniscaat verbindt het aardse met het hemelse, de eeuwige kringlopen. Het creërend vermogen berust op dynamische, universele krachten. Universele krachten zorgen voor balans. De lemniscaat, de band van Möbius verbindt de continu met elkaar afwisselende binnen - en buitenkant met elkaar. Wat binnen is wordt buiten en omgekeerd. De lemniscaat geeft aan dat we niet in een loop (Schizoîdie cq. Schizofrenie) zitten maar met de spirituele energie, de Triade zijn verbonden. Het onmogelijke wordt mogelijk.

Astronomen die steeds dieper in de kosmos tuurden, en zo ook steeds verder terug reikten in de tijd, stuitten bij 13,7miljard jaar op de oerknal. Deeltjesfysici belandden op datzelfde punt omdat juist toen en daar de kleinste bouwstenen van materie ontstonden. Sander Bais illustreert dat verhaal, in zijn eenvoud én zijn complexiteit, met de Ouroboros, de slang die zichzelf in de staart bijt. Hij wijst ook onbetreden gebieden aan. Wat zich vlak voor, tijdens en direct na de oerknal heeft afgespeeld gaat ons verstand te boven. En we hebben geen idee hoe – nagenoeg midden tussen die allergrootste en allerkleinste schalen van de kosmos – het complexe samenspel van hersencellen het menselijk bewustzijn voortbrengt.

Laurens Verhagen Een geschiedenis van het heden - 5.1 Samenvattend:
De ware mens ontstaat pas in de ontmoeting met de Ander, zo houdt Levinas ons voor. Een ontmoeting die plaats vindt in het heden, waar egoïsme tot altruïsme verwordt.
De mens is niet dood, hij is springlevend. Alleen een bepaalde vorm van mens-zijn is dood. Grenzen worden opengebroken en de mens, als excentrisch existerend, wordt hoe langer hoe breder: hij reikt zich tot in het oneindige uit.

Mgr. Everard de Jong (GAMMA: jrg. 16 nr. 2- juni 2009) stelt in zijn publicatie Verklaart de biologie God of verklaart God de biologie? de vraag: waarom geen herinvoering van het teleologische denken in de biologie? De Jong verwijst naar de vier oorzaken-leer van Aristoteles en hoe deze grondlegger van de biologie de epistemologie van de teleologie onderbouwt (p.21).
Een omissie in zijn publicatie is dat hij niet aan een voor de R.K belangrijke wetenschapper als de zalig verklaarde Raymond Lull refereert. Raymond Lull reikt namelijk met zijn Ars generalis ultima een methode aan om eenheid onder alle mensen, volkeren en geloofsovertuigingen op aarde te bewerkstelligen. Raymond Lull gebruikt, net als Thomas van Aquino, het uitgebreide model van Aristoteles, dat niet de vier oorzaken-leer, maar de tien categorieën toepast.

De kwintessens van het rapport 'E i V' is dat de schijnbare tegenstelling aan elke crisis ten grondslag ligt. Uitgangspunt is dat een conjunctuurcyclus zich binnen de marges van het ‘kernkwadrant’ beweegt, daarentegen een grote schommeling zoals de kredietcrisis speelt zich binnen het ‘maskerkwadrant’ af. De ideologie van het marktmechanisme faalt wanneer de individuele verantwoordelijkheid, de ethische drijfveren van zowel verkopers als kopers, van zowel overheid als burgers uit beeld verdwijnt. In hoeverre is de overheid zowel de oorzaak als de oplossing van het probleem? Een ding is zeker de overheid is te veel gefocussed op de korte in plaats van op de lange termijn. In hoeverre zijn we bereid van de ervaringen uit het verleden te leren?

Het ontstaan van spontane zelfordening (spontaneous order) uit chaos wordt emergentie genoemd. Het is niet mogelijk de menselijke geest en het menselijke lichaam tot (digitale) informatie te reduceren.
Zou het verschijnsel spontane generatie (Autopoiese niet te verwarren met Abiogenese) daarmee kunnen worden verklaard? (zie ook De Geheime Leer Deel II, Spontane generatie p. 167/168)

Politici zijn in hun gedrag gelijkwaardig aan andere mannen en vrouwen. Universele menselijke eigenschappen als op zichzelf gericht (narcisme) en overmoedig (arrogantie) zijn ook politici niet vreemd.

Fractale zelfgelijkvormigheid (‘Entropie en Negentropie’), symmetrie op elke schaal heeft op complementaire werkwoorden ‘Scheppen en Vernietigen’ (Trimurti), ‘Zaaien en Oogsten’ betrekking.

In het 5Ddenkkader zijn de metafysica, het bovennatuurlijke en de fysica, ‘Geestkunde en Natuurkunde’, Levensbeschouwing en Ruimte - Materie – Tijd, Bewustzijnsevolutie en Evolutietheorie, Unificatietheorie (evolutie van het leven, lees epigenetica) en de Snaartheorie, twee complementaire kanten van één medaille. Het is de ziel (psyche, reflexieve bewustzijn) of met andere woorden het projectiemechanisme, de spiegelsymmetrie die beide met elkaar verbindt. Het gaat er om dat we leren ons met de natuurlijke kringloop te verbinden.

Het driehoekige diagram van Roberto Assagioli toont dat synthese, het zuivere waarnemen via het reflexieve, met name het verticale bewustzijn plaats vindt. De synthese (these + antithese) bereikt uiteindelijk het punt Ain-Soph waar geen tegenstellingen bestaan.

In de hoofdstukken 14 en 18 van de Bhagavad Gita worden de drie guna’s sattva, rajas en tamas uitgebreid behandeld. De eeuwige wijsheid en zijn ethische consequenties vormen de hogere gemeenschappelijke grondslagen die aanwezig zijn in alle grote godsdiensten van de wereld. Het brengt het in het universum verborgen basismechanisme ‘These + Antithese = Synthese’ tot uitdrukking.

Student-centred learning, that is, putting students needs first, is in contrast to teacher-centred learning.

De paradigmashift, die in het boek Creatieve evolutie Darwinisme en Intelligent Design van Amit Goswami wordt besproken sluit naadloos op het onderzoeksrapport ‘E i V’ aan. Het biedt de blauwdruk van het leven, een meta-model om de Éne werkelijkheid te verklaren. Het is wel degelijk mogelijk de contouren van de 'theïstische evolutie' te schetsen, een opvatting waarin 'God' als Schepper en de evolutieleer van Darwin samengaan.

Het boek Goeroes en Charisma - Het riskante pad van leerling en leraar van André van der Braak laat zien dat de eerdere adoratie voor de goeroe Andrew Cohen in het tegendeel kan omslaan. De effectiviteit van het leerproces in de spirituele sector hangt, net als het door de overheid aangestuurde onderwijs, in hoofdzaak van de kwaliteit van de leraar af. Het is dus volkomen terecht dat Rob Nanninga bij de bekwaamheid van goeroes, cq. leraren vraagtekens plaatst. Het gaat mis met leraren wanneer zij niet meer openstaan voor kritiek. Sterke ego’s kunnen tegen kritiek, grote ego’s geven de schuld aan de omgeving, de leerling.

Het lijkt niet onwaarschijnlijk dat Ken Wilber door een tegennatuurlijke kringloop is bevangen. In het laatste interview op Integral Naked met Jim Garrison (van het State of the World Forum) lijkt hij de visie van Garrison echter te beamen dat die hele oorlog rampzalig is geweest, nog afgezien van een enorme geldverspilling… Maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

De middelmatigheid regeert. De zesjescultuur in Nederland is een afspiegeling van het regeringsbeleid. Je krijgt het management dat je verdient.

====

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.