8.3 Integratie, Kwintessens, 5Ddenkraam, 5 bij 5 matrixstructuur

Johannes 10:30: Ik en mijn Vader zijn één.
Openbaring 1:8: Ik ben de Alfa en de Omega, zegt de Heere God, Hij die is en was en komt, de Almachtige.
Julian Huxley: De mens is de evolutie, die zich van zichzelf bewust is geworden.
Nancy Cartwright: When it comes to the real world, phenomenological laws win out.
Manual II: Not to act "with logos" is contrary to Godd’s nature.
Orpheus: Het eeuwige wezen van het getal is de oorsprong, die alles van tevoren bepaalt, de oorsprong van het heelal, de aarde en de daartussen liggende gebieden.

Boek van de getallen (Mystieke taal, Getallensymboliek, Symboliek van de cirkel)

Mattheüs: En wanneer gij bidt, zult gij niet zijn als de huichelaars, want zij staan gaarne in de synagogen en op de hoeken der pleinen te bidden, om zich aan de mensen te vertonen. Voorwaar, Ik zeg u, zij hebben hun loon reeds. Maar gij, wanneer gij bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader in het verborgene; en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden. (6:14-15)

Speusippos (Grieks: Σπεύσιππος) (407 v.Chr. - 339 v.Chr.) was een oud-Griekse filosoof. Zijn moeder was de oudere zuster van Plato. Speusippos was dus een neef van de beroemde filosoof. Na Plato's dood in 347 werd hij diens opvolger als hoofd van Plato's academie. Speusippos bekleedde deze functie gedurende acht jaar. Na een beroerte werd hij in 339 v.Chr. opgevolgd door Xenocrates. Hoewel Speusippos de opvolger van Plato was aan de Academie, week hij op bepaalde punten af van diens leer. Hij verwierp Plato's ideeënleer en hoewel Plato het "Goede" gelijkstelde met het ultieme beginsel, zag Speusippos het goede slechts als van secundair belang. Speusippos leerde ook dat onmogelijk is om voldoende kennis van iets te hebben, zonder alle verschillen te kennen, waardoor dat iets zich onderscheidt van alle andere zaken.

Een van de vijf cultuurdimensies, die Geert Hofstede in zijn boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen bespreekt heeft op de universele normen en waarden (natuurrecht, deugdethiek, natural and legal rights, Weltethos, rechten van de mens), die in alle culturen zijn terug te vinden betrekking. Prof. Hofstede: De menselijke natuur is wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben. De kwintessens van het verhaal 'E i V' gaat over de middenweg, de verborgen imaginaire 5e dimensie Axis mundi (five-dimensional space),de quintessence, de zingeving van het leven.

The Theosophy stimulates independent thinking and the search for truth. Science, Philosophy and Religion, the three different ways to investigate and explain life, are contained in Theosophy. For this reason Theosophy does give explanations as to the how, why and whereto of life. The answer to the question regarding the purpose of life can be found in the Theosophy.

Els Rijneker Een brug slaan tussen wetenschap en spiritualiteit
Een brug slaan tussen wetenschap en spiritualiteit. Er zijn veel boeken geschreven over wetenschap en veel over spiritualiteit. Wat vormt precies de brug tussen wetenschap en spiritualiteit; dient er wel een verband te zijn tussen die twee; en waar komt de inspiratie voor wetenschappelijke ontdekkingen precies vandaan? Albert Einstein is een goed voorbeeld van iemand die een brug heeft trachten te bouwen tussen wetenschap en spiritualiteit. Er wordt gezegd dat op zijn werktafel De Geheime Leer van H.P. Blavatsky steeds binnen handbereik lag.
Dr. Klaus K. Klostermaier, Professor Emeritus aan de universiteit van Manitoba, Winnipeg, Canada, schreef in november 2009 in The Theosophist ook verschenen in Theosofia 115-2, mei 2014, bladzijde 60: Aldous Huxley is een twintigste-eeuwse reus in het rijk der humaniora (de studie van taal, geschiedenis en cultuur), wiens ‘Perennial Philosophy’ (eeuwige filosofie) niet alleen een onovertroffen bloemlezing is van de wereldreligies, maar ook een schets voor een universele religie. Hij suggereert eveneens dat de Vedantijnse ‘jnana’ (pure kennis) de sleutel vormt tot het ontsluiten van de poort naar de betekenis van het menselijk bestaan. ...
Ons hele wetenschappelijke ondernemen, en daarmee een groot deel van onze inspanningen op het gebied van openbaar onderwijs, is er grotendeels op gericht de grote menselijke vraagstukken te vermijden, veeleer dan deze onder ogen te zien. Het reduceren van rationaliteit tot de wiskundige manipulatie van gegevens, die haar belichaming vindt in de computer, beperkt niet alleen de reikwijdte van de wetenschap en zorgt ervoor dat zij betekenisvragen negeert, maar het overtuigt ook de gemiddelde wetenschappers en de massa’s die in wetenschap geloven dat vragen over betekenis en zingeving, vragen die betrekking hebben op het Zelf, ‘onwetenschappelijk’ zijn en dus niet de moeite waard om uit te zoeken. Blijkbaar ‘loont het niet’ om onderzoek te doen naar dergelijke vragen. De moderne wetenschap sluit in principieel vragen uit die gaan over de hele reeks van ethiek, van esthetiek, van spiritualiteit.

Enid Brandon Onze innerlijke gids
Mensen hebben zingeving in hun leven nodig die verder gaat dan bezit, wereldlijk succes of een zelfzuchtig levensdoel dat door de dood wordt vernietigd. Tegelijkertijd negeert de materialistische wetenschap elke ruimere betekenis van het leven en kan zij geen bevredigend antwoord geven op vragen zoals ‘Wie ben ik?’ en ‘Waarom zijn wij hier?’ Hoewel velen intuïtief aanvoelen dat er meer is, worden ze door de confrontatie met deze beperkte visie mogelijk gedeprimeerd of wanhopig. Kan een op materialisme gebaseerde psychotherapie tegemoetkomen aan de werkelijke behoeften van deze mensen?

Verkiezingen in Zuid-Afrika ‘De kinderen spelen. Maar ma is dronken’ (Fred de Vries De Groene Amsterdammer 2 mei 2019 p. 34-39):
Het ANC-tijdperk loopt na een kwart eeuw op zijn einde. In grote delen van Zuid-Afrika is de bevolking tegen de wantoestanden in opstand gekomen. Achter alle woede werpen machteloosheid en uitzichtloosheid lange schaduwen. Ook in Smithville gingen de bewoners herhaaldelijk de straat op.
De misdaad wordt vaak in verband gebracht met armoede en kansloosheid. Rooke schudt zijn hoofd. ‘Je moet oorzaken niet verwarren met excuses’, zegt hij. Dan: ‘Maar wat in dit land is gebeurd is een absolute tragedie. Het zou goed zijn als de politieke partijen allemaal werden opgeheven en het land werd bestuurd door een Raad van Competente Mensen.’
Over het probleem dat zwart niet naar wit advies wil luisteren. Over de mensen die hij heeft moeten wegsturen; vroeger woonden er twintig families op zijn land, nu nog maar vijf. Over zijn Zimbabwaanse werknemer die na drie jaar trouwe dienst ineens ging stelen en met de buit verdween. Over het plunderen van de staatsbedrijven door politici en hun trawanten. ‘Ik haat ze niet. Maar ik haat wel de manier waarop ze besturen’, zegt hij over de ANC-regering. ‘We hebben een leider nodig die de mensen samenbrengt, zoals Mandela dat deed. We moeten vergeten dat de een wit is en de ander zwart.’ Jazeker, hij gaat stemmen. Nee, niet op de partijen die zich opwerpen als beschermers van wit. ‘Die zitten vast in het idee van “ik ben wit, en daarom superieur”. Je kunt het grootste deel van het land niet buitensluiten’, zegt hij, en gebaart in de verte, naar Smithville, onzichtbaar achter de heuvel.

Essay De identiteitenmaatschappij Opgesloten onder gelijkgestemden (Hans Boutellier De Groene Amsterdammer 2 mei 2019 p. 40-43):
Nu God als bindmiddel heeft afgedaan, hebben wij alleen nog onze identiteit om ons met elkaar verbonden te voelen. Maar dan moet de ander ons wel zien. En dus schreeuwen we om erkenning. Een gevaarlijke kracht.
Door het ontbreken van gedeelde levensbeschouwingen staat de vraag naar wie we zijn centraal. Manuel Castells liet in zijn driedelige meesterwerk
The Information Age zien hoe de ontwikkeling van identiteitspolitiek samenhangt met de netwerkmaatschappij. Meer in het bijzonder is er de neiging om deze te vinden in wat hij ‘primaire identiteiten’ noemt, zoals religie, etniciteit en nationaliteit. Bovendien ontstaan er nieuwe collectieve bewegingen, bijvoorbeeld rond het milieu en de seksuele identiteit.
Castells schreef dit aan het einde van de jaren negentig; de sociale media moesten nog worden uitgevonden. Het belang van identiteitsvorming dwingt tot zelfbepaling ten opzichte van andere mogelijkheden. Er dienen zich allerlei mogelijke levensstijlen en levenstrajecten aan, waarbij ‘het zelf’ scenario’s kiest, herkiest en een levensstijl ontwikkelt die als authentiek wordt gepresenteerd. Maar deze opvatting is aan herziening toe: reflexieve identiteit blijkt moeilijk leefbaar te zijn. Een wereld zonder waarheid vraagt om houvast.
In de Verenigde Staten werd een van hen zelfs op de troon gehesen. Trump gedraagt zich elitair zoals zijn aanhangers dat zelf willen zijn:
anti-establishment, anti-politiek-correct, anti-intellectueel, anti-institutioneel, anti-migratie en steenrijk.
Het lijkt erop dat de pragmacratie met zijn fijn besnaarde vertegenwoordigers, de academisch opgeleide ‘kletsende klasse’, het zelfgenoegzame product van de meritocratische politiek, over de hoofden van velen heen regeert. Het stuurloze protest van ‘de gele hesjes’ (‘zie je me nu?’) past binnen de radicalisering van een samenleving die zich tegen dat pragmatisme keert, juist omdat het zo zielloos is. Maar wat betekenen zielloos of het tegenovergestelde begrip bezieling eigenlijk? Voor een beter begrip van de relatie tussen identiteit en woede is een uitbreiding van vocabulaire nodig.
In het slothoofdstuk van Het einde van de geschiedenis (1992) waarschuwt Fukuyama voor de
‘laatste mens’ (naar Nietzsche) en introduceert daarbij een begrip dat veel kan verklaren: thumos. Hij schreef er recent een nieuw boek over. Thumos (in modern Grieks letterlijk ‘woede’) is een klassiek begrip voor een emotioneel domein dat alomtegenwoordig is, maar weinig wordt gethematiseerd. Het omvat psychologische toestanden als heroïek, moed, eergevoel, begeestering, verontwaardiging, geldingsdrang, strijdbaarheid, waardigheid, energie, toorn, drift, hartstocht en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het is eigenlijk alles wat met de zucht naar erkenning te maken heeft.
Wat er vandaag toe doet vinden we niet in een gemeenschappelijke bron, maar in gezamenlijke effecten van samenleven binnen het kader van de liberale rechtsstaat. Geloof in wat dan ook is geen gedeeld extern gegeven, maar zit in de kwaliteit van de praktijken, programma’s en projecten waarmee we ons leven vorm geven. Onze waarden vormen zich in het alledaagse handelen vanuit de '''bezieling die mensen in al hun diversiteit met zich meebrengen (thumos), de immanente bedoeling van instituties en praktijken en de betekenissen die we delen in onze verhalen. Deze open opvatting over de kwaliteit van samenleven is uiteindelijk gebaseerd op de fundamentele overtuiging dat het leven van ieder mens een waarde in zichzelf is. Deze (westerse) waarde blijkt in de praktijk moeilijk te realiseren, maar dient als morele verankering boven elke twijfel verheven te zijn.

Ollongren heeft een mooie relatie met Thorbeckeandersom is het minder (Martin Sommer Volkskrant 29 juni 2019 Opinie p. 23):
Frits van Oostrom is er bepaald niet gerust op. Hij vreest dat vanwege die diversiteit zijn geschiedeniscanon
'een twistappel of zelfs een splijtzwam' zal worden, aangezien de trend is dat men vooral zichzelf wil terugzien in de geschiedenis. Hij vertelde ook hoe de vlag erbij hangt in het onderwijs. Waarom kennen de kinderen de canon niet meer? Omdat hun onderwijzers de vaderlandse geschiedenis nu al niet meer in hun bagage hebben. 'Weet je hoeveel uren geschiedenis ze krijgen op de pabo? Dat is in drie jaar tijd achttien uur of daaromtrent.'
Stel je voor. Zes uur geschiedenis in een jaar. Met de feitenkennis is het treurig gesteld, maar de diversiteit bloeit als nooit tevoren. Bijna wekelijks lezen we in de krant over groepen die zich door de geschiedenis tekortgedaan voelen. Amsterdam moet nog een jaartje studeren - waarom eigenlijk - maar gaat dan excuses aanbieden voor de verdiensten door de slavernij. Want het opeisen van een plaats in de geschiedenis is niet meer voldoende, er moeten ook schuldigverklaringen komen. Dat helpt niet bij het vormgeven van de thorbeckiaanse gezamenlijkheid.

Vladimir Poetin is schatrijk maar jaagt geen geld na, zegt Galeotti (Bert Lanting Volkskrant 29 juni 2019 Boeken & Wetenschap p. 18):
Helder zet Max Galeotti uiteen wat president Poetin beweegt. Poetin is geen geweldig strateeg: geen schaker, meer een judoka die de zwakheden van zijn vijanden uitbuit. Poetin beseft dat het Westen vele malen rijker en sterker is dan Rusland, dus loert hij op ieder teken van verdeeldheid in het westerse kamp. Hij is niet uit op het herstel van de Sovjet-Unie, wél op respect. Hij wil dat zijn land als een grootmacht wordt gezien en is bereid daarvoor beheersbare risico’s te nemen, zoals de annexatie van de Krim.
Als KGB-agent was hij allesbehalve een uitblinker. Hij heeft er wel een honger aan overgehouden:
diedere dag begint hij met de rapporten van drie veiligheidsdiensten. Die vertellen hem vaak wat ze denken dat hij wil horen. Een recept voor ongelukken, meent Galeotti.

De man van die ene rede (Sander van Walsum Volkskrant 29 juni 2019 Boeken & Wetenschap p. 16-17):
Kees Schuyt beschrijft in het boek R.P. Cleveringa. Recht, onrecht en de vlam der gerechtigheid nauwgezet de levensloop van R.P. Cleveringa, de Leidse jurist die in 1940 de moed had te oreren tegen het ontslag van Joodse hoogleraren.
Dat de rede van Cleveringa 75 jaar later door het radioprogramma OVT zou worden aangemerkt als
‘de belangrijkste openbare toespraak van de twintigste eeuw in Nederland’, hadden weinigen destijds kunnen vermoeden. Zeker niet de student die er tevoren haar teleurstelling over had uitgesproken ‘dat juist Cleveringa zal spreken’, omdat hij haar ‘zo’n saaie man’ leek.

Laat het dromen niet over aan extreemrechts (Peter Giesen interviewt Paul Mason Volkskrant 29 juni 2019 Boeken & Wetenschap p. 14-15):
De Britse journalist en activist Paul Mason zoekt naar een nieuw model waarin mensen weer meester over hun bestaan kunnen worden. Gedreven praat hij over zijn ideaal, waarin technologie een belangrijke rol speelt, maar dan wel technologie die wordt getemd door humanisme.
Is dat niet het probleem? De kloof tussen grote steden als Amsterdam en de omringende gebieden?
‘Ik heb een boekje geschreven over de Bund, de Pools-Joodse arbeidersbeweging die de sjtetls introk om mensen te onderwijzen. Zoiets zou je nu ook moeten doen.’
De tijden zijn toch veranderd? Zo’n aanpak zou nu heel bevoogdend worden gevonden.
Komt u ons beschaven? Opzouten!
‘In elk stadje heb je jonge activisten met een moderne visie, daar kun je mee beginnen. Waar het om gaat: je moet mensen een hoopvol narratief geven. Laten we het geen utopie noemen, maar een project. Links en het centrum moeten het eens worden over de uitgangspunten van een nieuw, groen kapitalisme. Ik ben daar optimistisch over. Uiteindelijk denk ik niet dat jonge generaties als op een gekostumeerd bal de jaren dertig willen naspelen.’

Wat blijft is weemoed (Arnon Grunberg Volkskrant 29 juni 2019 Boeken & Wetenschap p. 7-11):
Bij het verschijnen van 'De oude vrouw en de katten'', de nieuwe bundel van J.M. Coetzee, las en herlas Arnon Grunberg diens werk. Het vertellen van verhalen is voor Coetzee geen onschuldige bezigheid. Fictie verandert de echte wereld.
Coetzee werpt de vraag op welke Don Quichot beter af is, de Don Quichot die genezen is van zijn wanen of de Don Quichot die nog midden in zijn wanen zit? Anders gezegd, is een leven zonder onbetamelijke hartstochten wenselijk? Zou dat niet een leven gespeend van schoonheid zijn? Maar wat is de prijs die wij betalen voor die schoonheid? Welke mensenoffers worden daarvoor gebracht, en zijn die te rechtvaardigen?\\ De reden hiervoor is dat de kracht die aan leugens wordt ontleend gruwelijke daden kan rechtvaardigen. Wij mogen ons verleden niet verzinnen, zelfs als we daardoor gelukkigere mensen zouden worden, omdat dat de mogelijkheid van rechtvaardigheid uitsluit. Ons ongeluk zou kunnen worden gezien als een prijs die wij betalen voor potentiële rechtvaardigheid. Dat is bijna een religieuze gedachte, ware het niet dat het hier niet per se om eigen wandaden gaat maar om het waarheidsgebod an sich, alleen al het gebod om zoveel mogelijk de waarheid te spreken kan ons ongelukkig maken.
Maar wat, vraagt Coetzee, als er zoiets als
succesvolle verdringing bestaat, wat als je het verleden kunt vervalsen zonder dat het je inhaalt, wat als er geen rechtvaardigheid bestaat?
Coetzee, die volgend jaar 80 wordt, beseft dat de lezer hunkert naar antwoorden op een elementaire vraag:
hoe te leven. Maar hij begrijpt ook dat de ene hunkering, naar rechtvaardigheid, dikwijls haaks staat op het andere verlangen, naar de onbetamelijke hartstocht, de sensatie in leven te zijn. Zijn enorme kracht als schrijver, die niet is afgenomen, is vooral te danken aan de ernst waarmee hij verhalen benadert, aan het belangrijke inzicht dat de verhalen die wij nodig hebben voor onze waarheid én onze hartstocht altijd ook ‘instrumenten voor onze eigen vernietiging’ zijn. Aan dat besef, dat een dilemma is, ontleent zijn oeuvre zijn schoonheid, zijn huiver, de indringende geur van het net uitgebrande vuur van de begeerte.
Coetzee schrijft: ‘Het is voor hen dat ik schrijf. Hun leven was zo kort, zo gemakkelijk vergeten. Ik ben het enige wezen in het universum dat zich hen nog herinnert, God buiten beschouwing gelaten. Als ik er niet meer ben zal er alleen nog maar leegte zijn. Het zal zijn alsof ze nooit hebben bestaan. Daarom heb ik over ze geschreven, en wilde ik dat je over ze zou lezen. Om de herinnering aan ze door te geven, aan jou. Meer niet.’
Vanuit het perspectief van de goden, de Griekse goden, zijn wij mensen met onze onbetamelijke hartstochten, onze geamputeerde benen en ons ambigue verlangen naar rechtvaardigheid kuikens in het slachthuis.

Meester van de meerduidigheid (Hans Achterhuis Volkskrant 8 juni 2019 Boeken & Wetenschap p. 18-19):
Met lef en niet zonder zelfkritiek leest en herleest filosoof Hans Achterhuis het werk van de Zuid-Afrikaanse schrijver J.M. Coetzee. Hij waakt ervoor diens romans terug te brengen tot filosofische stellingen. Voorbeeldig.
Inderdaad: het idee van ‘De Nieuwe Mens’ is te vaak van stal gehaald, om nog nieuw en onbeschadigd te zijn.
Achterhuis laat zien hoe Coetzee als auteur van het autobiografische Jongensjaren zijn eigen wreedheid beschrijft, zonder zich ervoor te verontschuldigen. Wreedheid als voldongen feit.
Achterhuis houdt zijn adem in, en leert er toch ook van: dit vermag een romancier.
De buiging die Achterhuis zo maakt voor Coetzee, valt voor een zeer groot deel hemzelf ook toe.

Zo was hij, zo was ik (Cyrille Offermans De Groene Amsterdammer 2 mei 2019 p. 76-77):'' De romans van J.M. Coetzee zetten Hans Achterhuis aan tot zelfreflectie – en zelfs gedragsverandering. Hij toont zich, als vaker, een uitermate scherp lezer.
Hans Achterhuis (1942) behoort tot de filosofen die voortdurend herinneren aan de oeroude alliantie van literatuur en filosofie. Zijn proefschrift ging over Camus, grote bekendheid verwierf hij met zijn boeken over het utopische denken. In het verlengde daarvan laat hij in De utopie van de vrije markt (2010) zien dat ook het neoliberalisme, anders dan menigeen denkt, gevoed wordt door een utopie, die hij het zuiverst geformuleerd vindt in de romans van de Amerikaanse succesauteur Ayn Rand, vooral Atlas Shrugged.
Het nieuwe boek, de eerste uitgebreide introductie van diens werk in het Nederlands, presenteert hij als een filosofisch leesavontuur. Terecht, de filosofische invalshoek ligt voor de hand, Achterhuis heeft meer belangstelling voor ideeën en politieke stellingnamen dan voor specifiek literaire kwesties van stijl en compositie. Een leesavontuur mag dit boek ook worden genoemd – hij leest niet alleen zorgvuldig, hij komt ook terug op eerdere interpretaties en opvattingen van hemzelf, stelt die waar nodig grootmoedig bij en gaat met open vizier in discussie met de bevindingen van andere lezers.
Maar met het oog op wat Achterhuis betoogt zijn dat bijzaken.
Hij maakt aannemelijk dat Coetzee, vergelijkbaar met Latour en in het spoor van Nietzsche en vele anderen, niet, zoals vaak wordt verondersteld, uit is op morele indifferentie, een vergaande relativering en uiteindelijk zelfs een verwerping van het begrip ‘waarheid’ als zodanig, maar juist op een uitbreiding, een steviger fundering ervan. Latour doet dat door te demonstreren dat wetenschappelijke waarheden niet simpelweg het resultaat zijn van geniale ontdekkingen, maar vooral ook van onderhandelingsprocessen en onderlinge afstemmingen waarvan de uitkomsten mede afhankelijk zijn van naamsbekendheid, marktpositie en financiën. Tegenover de populaire voorstelling van een ‘kant-en-klare wetenschap’ stelt hij een ‘wetenschap-in-wording’, een concentratie op alles wat voorafgaat aan en van invloed is op nieuwe, algemeen geaccepteerde feiten en theorieën.

Jim van der Heijden 'Het gelijk van Descartes' De herontdekking van de ziel
Descartes’ stelling dat de geest volledig onafhankelijk is van het lichaam was verre van nieuw. Hij herhaalde een gedachte die zo oud is als de beschouwende mens, namelijk dat er meer is dan alleen de stof en dit ‘meer’ - de geest - los staat van de stof. In deze opvatting is de werkelijkheid dualistisch, de fysieke en de psychische realiteit bestaan autonoom. Ook zijn aanwijzing van de pijnappelklier als ontmoetingsplek van lichaam en geest was al eerder verondersteld. Toch wordt vooral Descartes verantwoordelijk gehouden voor dit zogeheten ‘interactionistisch dualisme’, meestal verkort tot 'interactionisme'(1). De wetenschap liet zich vrijwel direct laatdunkend uit over Descartes’ interactionisme. Op hetzelfde moment begon namelijk het materialistische reductionisme zich op te maken voor haar zegetocht. Die heeft geleid tot de breed aangehangen gedachte dat alle verschijnselen kunnen worden teruggeleid naar natuurkundige en chemische processen van de dode stof. Leven en geest zijn slechts tijdelijke bijverschijnselen daarvan.
Pijnappelklier
De pijnappelklier of epifyse is een orgaantje ter grootte van een erwt aan de bovenkant van de tussenhersenen. Het is in onze kinderjaren goed ontwikkeld, wordt na de puberteit kleiner en verkalkt vaak op hogere leeftijd en werkt dan niet meer. De pijnappelklier produceert het hormoon melatonine dat een rol wordt toegedacht bij de seksuele rijping en de regeling van het dag- en nachtritme. Bij lagere gewervelde dieren is de pijnappelklier een lichtgevoelig orgaan dat als zintuig werkt en zelfs als een volledig derde oog kan zijn ontwikkeld zoals bij sommige hagedissen(8). Van oudsher worden allerlei paranormale functies aan de pijnappelklier toegeschreven. Het is de zetel van de ziel, van de 6e chakra, kosmische antenne waarmee contact met een diepere, mystieke, realiteit wordt onderhouden, het maakt dat men kan helderzien/-horen/-voelen/-weten, enz.. Dit werd en wordt afgedaan als het opportunistisch gebruikmaken door de ‘esoterie’ van alles waar weinig over bekend is en waarover een waas van mysterie hangt.

Van afhankelijkheid via onafhankelijkheid naar wederzijdse afhankelijkheid (Trudy van den Berg 20 april 2011):
Stephen Covey (1989, Seven habits) herkent dat mensen groeien volgens natuurlijke wetten van ontwikkeling: van afhankelijkheid – via onafhankelijkheid naar – wederzijdse afhankelijkheid.
Als pasgeboren baby zijn we volledig afhankelijk van anderen, zonder hen zouden we hooguit een paar dagen in leven blijven. Gaandeweg worden we steeds onafhankelijker, lichamelijk, geestelijk, emotioneel en financieel, en uiteindelijk zijn we in staat om voor onszelf te zorgen. We richten ons ook meer op onszelf om vervolgens een partner te vinden, samen te gaan leven en/of een gezin te stichten.
Wanneer we een bepaalde rijpheid bereiken, beseffen we steeds beter hoezeer alles met elkaar samenhangt, niet alleen in de natuur maar ook in de maatschappij.
Onze groei verloopt volgens een natuurlijke wetmatigheid en kent vele dimensies (groeicontinuüm) en (levens)fasen. Lichamelijke volwassenheid bijvoorbeeld zegt niets over onze mentale of emotionele rijpheid. Het omgekeerde geldt overigens ook.

Zo word je onafhankelijk: 5 stappen
Voel jij je soms afhankelijk van anderen? Door jezelf onafhankelijker te maken voel je je vrijer en zelfstandiger. Je groeit en je kunt meer pure relaties aangaan. Wij hebben 5 tips!

Ons integratiedebat is een assimilatiedebat of 'Integratie' is toverwoord om politiek falen te verhullen (Stephan Huijboom Volkskrant 5 februari 2016 p. 21):
Het toverwoord integratie transformeert collectieve problemen tot individuele verantwoordelijkheden.
Spuugzat ben ik het om in kwaliteitskranten maandelijks over het zogenaamde belang van 'integratie' te lezen. Deze prachtig klinkende term vormt een manipulatief onderdeel van een politiek frame dat al decennialang een bepaald electoraat in stand houdt. Het veroorzaakt identiteitsproblemen en de aanpak van collectieve problemen wordt erdoor uitgesteld. Laten we enkele leugens omtrent integratie eens nalopen.
Veel mensen die 'allochtoon' worden genoemd, zijn gewoon in Nederland geboren en hebben zelfs (groot)ouders die in Nederland zijn geboren. Opperen dat zij zich eenzijdig moeten aanpassen, is kortzichtig. Aanpassen aan wie? Iemand die in Nederland is geboren kán zich logischerwijs niet 'cultureel aanpassen' aan Nederlanders. Hij of zij ís namelijk een Nederlander en behoort per definitie tot de Nederlandse cultuur. Het spreken over integratie veronderstelt onterecht dat sommige Nederlanders geen Nederlander zijn.
Wanneer inhoudelijk exact hetzelfde wordt gezegd, maar 'invechten op de arbeidsmarkt' wordt vervangen door 'integreren in de (participatie)-samenleving' zijn velen plotsklaps van de boodschap overtuigd. Collectieve problemen zoals discriminatie op de arbeidsmarkt worden door het toverwoord integratie effectief getransformeerd tot eenzijdige individuele verantwoordelijkheden. Oók als een dergelijke eenzijdige 'verantwoordelijkheid' nergens op slaat.
Openbaar toneelstukje De gluiperige ontkenning van collectieve problemen moet machthebbende politieke partijen van schuld vrijwaren; problemen zouden niet aan hun beleid liggen, maar aan burgers. Het spreken over (re-)integratie is de maskering en uitbesteding van politiek falen aan individuele burgers, wat volkswoede schept. Die boosheid wordt alleen maar groter bij toedekking van schijnheilig beleid, waarbij bijvoorbeeld massabezuinigingen ('geen geld') worden doorgevoerd ten tijde van oplopende vermogensongelijkheid ('wel geld').

L. Bovenberg en C.N. Teulings CPB Discussion Paper Rhineland exit:
Waar globalisering van productmarkten heeft geleid tot een verhoging van bedrijfsspecifieke risico's door een intensivering van competitie, daar heeft de globalisering van kapitaalmarkten geleid tot een verbetering van de risicodiversificatie van kapitaalverschaffers. Dit is een efficiënte vorm van sociale zekerheid.

Dit citaat staat lijnrecht tegenover de risicospreiding die door de globalisering van kapitaalmarkten werkelijk heeft plaatsgevonden. Door de globalisering zijn landen in economisch opzicht steeds sterker van elkaar afhankelijk geworden. In plaats van een verbetering is er sprake van een verslechtering van de risicodiversificatie. De belastingbetaler betaalt het gelag. Met name de sociaal zwakkere groepen zijn de klos. Het is dus een ineffectieve vorm van sociale zekerheid. In hoeverre is er van het peterprincipe of het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen c.q. de 4e macht sprake? Wie durft leiders nog de waarheid te vertellen?

Hegemonoe CPB moet doorbroken 'CPB heeft ongezond grote invloed op Nederland' (Mirjam de Rijk Volkskrant 2 januari 2016 katern Vonk 2015 p. 14-15):
Het Centraal Planbureau heeft een ongezond grote invloed, betoogt Mirjam de Rijk. De rekenmeesters gaan uit van onrealistische veronderstellingen en krijgen te weinig tegenspraak.
Bij het CPB staan de penningen voorop. Wie op zoek is naar voorbeelden van financialisering van het denken, is bij het CPB aan het goede adres. De rode draad in de oordelen van het planbureau: de markt moet zo veel mogelijk de ruimte krijgen, en belastingen en overheidsuitgaven werken verstorend.
Als het CPB niet zo machtig was, kon je er je schouders over ophalen. Maar alle majeure politieke keuzes gaan eerst langs dit instituut voor een 'doorrekening'. En dat blijft niet zonder gevolgen: coalities passen plannen aan om bij het CPB goed uit de bus te komen. En de meeste politieke partijen leggen hun verkiezingsprogramma voor aan de rekenmeesters. Hoe scoren we? Scoort het niet, dan veranderen ze vaak genoeg de plannen. Het CPB heeft een ongezond grote invloed op Nederland.

'CPB, stop toch met die voorspellingen' (Harrie Verbon Volkskrant19 maart 2013):
Afruil in keuzegedrag\\ Het moet vanzelfsprekend zijn dat het onmogelijk is te voorspellen wat de gevolgen over vijf, tien of twintig jaar zullen zijn van welke maatregel dan ook. Economie is niet de wetenschap van voorspellingen, maar een wetenschap die de afruil in keuzegedrag zichtbaar maakt. Beleidsmakers willen dat nog weleens vergeten. Het CPB vergeet dat niet en hierin zit een van de sterke punten van het CPB.
Zo houdt het CPB zich ook bezig met de vraag of je medisch specialisten een vast inkomen moet geven, zodat de kosten voor specialisten niet uit de hand lopen, of dat ze betaald moeten worden per verrichting, zodat ze meer hun best doen, maar misschien ook wel een beetje te veel hun best. Moeten we de dijken rond het IJsselmeer flink gaan verhogen, om de gevolgen van klimaatverandering op te vangen, of moeten we gewoon grote pompen kopen die overtollig water afvoeren?
Als het CPB zich als een rekenmeester voor de politiek wil opstellen, kan het zich beter tot dit soort vragen beperken. Dat is beter dan het doen van voorspellingen waarvan iedereen met gezond verstand kan aanvoelen dat die om heel veel redenen niet kunnen kloppen.

Harrie Verbon De glans van paars was bedrieglijk (Volkskrant 24 juni 2010):
Dat paarse beleid (Kabinet-Kok I en Kabinet-Kok II) was helemaal niet zo mooi. Zo had de paarse coalitie geen boodschap aan het welzijn van kinderen: de kinderbijslag werd beknot, weduwen die kinderen hadden opgevoed werden aangepakt, alleenstaande moeders moesten aan het werk. Onder paars begon het ongebreidelde marktdenken vorm te krijgen (vormgeving). In de zorg, in de energie, in de sociale woningbouw, in het onderwijs, bijna overal in de (semi) collectieve sector moest meer marktwerking komen. Een van de merkbare gevolgen van de marktwerking is dat de topbestuurders in die sectoren nu vrijwel overal balkenendeplus salarissen verdienen. De markt vraagt daar immers om.

Er is niets tegen een rem op topsalarissen (Harrie Verbon Volkskrant 15 september 2016 p. 22):
De kwaliteit van topmanagers rechtvaardigt geen topsalarissen. Die kun je het best afremmen door het toptarief in de inkomstenbelasting te verhogen.
Ontwikkeling toptarief in inkomstenbelasting
De verklaring van de explosie van de salarissen van de topmanagers in de VS ligt eerder in de ontwikkeling van het toptarief in de inkomstenbelasting. Tot 1980 waren de toptarieven in de VS rond de 80-90 procent en inkomensverhogingen leverden voor topmanagers daarom niet veel op. Door de enorme daling van het toptarief die onder president Reagan in de jaren 1980 werd ingezet, werd het voor topmanagers wel lucratief om een hoger salaris voor zichzelf te bepleiten. Zij slaagden in die missie, zo schrijft Piketty, omdat de raden die over de salarissen gingen meestal afkomstig waren van hetzelfde old-boys netwerk als de topmanagers zelf.
Kortom, er is geen enkel bezwaar tegen een rem op de topbeloningen, maar de conclusie is ook dat een beter middel om dit te bereiken is door het toptarief in de inkomstenbelasting te verhogen.

CPB-presentatie: 'De situatie is nu echt ernstig' (Jeroen Visser, Sebastiaan Timmermans Volkskrant 20 maart 2012):
Vandaag gaf het Centraal Plan Bureau (CPB) een toelichting op de economische voorspellingen die het drie weken geleden gaf. Lees hier een verslag van de persconferentie van minuut tot minuut.

Coen Teulings ‘Voorspellen van crises is een illusie’ (Volkskrant 16 december 2009):
U gaat nog steeds uit van een V-vormig herstel, terwijl anderen uitgaan van een W-vorm.
Het alfabet heeft 26 letters met allemaal fantastische vormen. Uit deze discussie blijkt vooral dat nog veel onzeker is. De financiële sector is bijvoorbeeld nog fragiel. Of het een U, een V of een W wordt, weet niemand, wij ook niet.
Leiden de snel oplopende overheidsschulden ook niet tot brandgevaar?
‘Het overheidsbeleid is redelijk succesvol geweest , maar je kunt er niet eindeloos mee doorgaan. In die spagaat zitten we nu. Op de lange termijn ligt er een grote rekening voor de overheid. Ze zal op enig moment flink op de rem moeten trappen.

Het op de rem trappen is vermoedelijk eerder gekomen dan Coen Teulings heeft verwacht. De vraag komt naar voren hoe is het mogelijk dat een meerderheid van de politici alle kaarten op het managementdenken, het marktmodel hebben gezet, dus zich tot één kant van de medaille hebben beperkt? De denkfout die economen hebben gemaakt is dat om de economie stabiel te houden en niet in te storten groei nodig is. Tim Jackson laat in zijn boek zien dat Prosperity Without Growth ook mogelijk is.

De telling van Pythagoras brengt niet alleen de ultieme symmetrie van 'Zaaien en Oogsten' (reciprociteit), maar ook de in het heelal, de in de ruimte verborgen absolute eeuwige perpetuum mobile, de universele beweging (een beweging van bijvoorbeeld 4 naar 5 en vice versa) of trilling tot uitdrukking. Spreken (het woord is vlees geworden), maar ook muziek kan niet tot geluidstrillingen worden gereduceerd, veroorzaakt door een specifieke omgang met stukken materie. Het gaat wel degelijk om de ‘muziek der sferen’. De getallen van Pythagoras beelden een harmonische relatie, een specifieke categorie van betrekkingen, de verborgen 5e Dimensie, Synthese uit. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper. De hamvraag blijft wat is de oerbron van deze beweging of trilling?

Geoffrey Hodson boek de Zeven Mensentypen
Hoofdstuk I. De betekenis van het Getal (p. 18):
Numeriek wordt de actieve Bron van alle leven en alle vorm voorgesteld door het cijfer Een en de passieve Bron, het negatief bestaan, het Absolute, door Nul, Niet-iets. Volgens de occulte scheppingsleer is de volgende stap in het scheppingsproces het tevoorschijn treden uit het Ene van Zijn inwonende positieve en negatieve aspecten, of manlijke en vrouwelijke vermogens. Het Ene wordt Twee of man-vrouwelijk. Deze Twee werken op elkaar in ten einde het derde aspect van de drievoudig geopenbaarde Logos1 voort te brengen. Deze Drie verenigen zich op hun beurt in al hun mogelijke combinaties om zeven groepen van drie voort te brengen.
1) Logos. De geopenbaarde Godheid, die het scheppend Woord spreekt, waar door heelallen tot ontstaan komen, en leven de uitdrukking naar buiten is van de Oorzaakloze oorzaak, die altijd verborgen blijft. Ontleend aan De Geheime Leer en Het Theosofisch Woordenboek, H.P. Blavatsky.

In het rapport 'E i V' draait het niet alleen om de atoommassa, maar ook om de zeven (hoofd)elektronenschillen (Periodiek systeem/Elektronenconfiguratie), het factorgetal (factorelement) zeven correspondeert met de zeven bewustzijnsniveaus.

De Nederlandse graficus Maurits Escher heeft de penrose-driehoek vaak toegepast in zijn werk.

Robbert Dijkgraaf (NRC 27 december 2008: De architectuur van ons brein bepaalt en beperkt de wetenschap - Er is geen wiskunde zonder de mens - daar kwam ik achter):
De mens is slechts een onmisbare schakel in de ultieme cirkelredenering. U kunt deze lus zo vaak doorlopen als u wilt, net zoals de monikken de eindeloze trap op- en aflopen in de bekende prent Klimmen en dalen van M.C. Escher – een prent die trouwens geïnspireerd was door het werk van Penrose en zijn vader.
Op het eerste hoekpunt van de driehoek staat de wetenschap. Deze is verbonden met het tweede hoekpunt waar de mens staat, de bedenker van vele nutteloze en nuttige zaken, waarvan de wetenschap er slechts één is. Op zijn beurt vormt de mens weer een verbintenis met het derde hoekpunt, de natuur, wederom als onderdeel van een groter geheel, want de natuur brengt naast de mens ontelbaar andere verschijningsvormen voort. Ten slotte wordt de natuur weer verbonden met de wetenschap, een terrein dat veel meer bestrijkt dan alleen de beschrijving van de fysieke werkelijkheid.

Timothy Gowers Wiskunde is iets waar we allemaal in ons dagelijks leven mee in aanraking komen. Toch willen veel mensen er liever niks mee te maken hebben. In deze opmerkelijk toegankelijke en onderhoudend geschreven introductie maakt Timothy Gowers duidelijk wat de belangrijkste verschillen zijn tussen de nieuwste wiskundige inzichten en wat we hebben geleerd op school. Zo krijgt de lezer een heldere uitleg van zulke paradoxaal klinkende begrippen als 'oneindigheid', 'gekromde ruimte' en 'imaginaire getallen'. Dit boek ontrafelt enkele van de mysteries rond ruimte en getallen.

Ian Stewart boek Het magisch labyrint, de wereld bezien door wiskundige ogen
Geheim van het Getal (kies: Invalshoeken)
Invalshoek 4 (kies: Schoonheid) Herbert van Erkelens Over de schoonheid van getallen en vormen
Nee, verstandig is dat niet. Want wiskunde is geen gemakkelijk vak. Veel mensen willen er weinig van weten. Daardoor gaat ook de schoonheid van de wiskunde aan hen voorbij. Volgens Stewart kun je echter best van die schoonheid genieten zonder van allerlei technische details op de hoogte te zijn: ‘Voor wiskundigen bevat hun tak van wetenschap grote schoonheid en intellectuele inhoud. Voor veel mensen is het een steriele wereld van zinloze "sommen" en verwarrende symbolen. Wat ik in Over sneeuwkristallen en zebrastrepen wil doen, is de schoonheid laten zien en de sommen helemaal overslaan. Ze zijn er wel, achter de schermen, maar alleen wiskundigen hoeven de bloederige details te weten.’

De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 3 Oorspronkelijke substantie en goddelijke gedachte (p. 368):
‘Het ene universele licht, dat voor de mens duisternis is, bestaat altijd’, zegt het Chaldeeuwse ‘Boek van de Getallen’. Periodiek komt hieruit de ENERGIE voort die in de ‘diepte’ of Chaos, de voorraadschuur van toekomstige werelden, wordt weerspiegeld en die, eenmaal ontwaakt, de latente krachten opwekt en bevrucht die de daarin altijd aanwezige eeuwige vermogens zijn. Dan ontwaken opnieuw de Brahmā’s en Boeddha’s – de eeuwig bestaande krachten – en een nieuw Heelal komt tot stand. . . .
368/369: In de Sepher Jezireh, het kabbalistische boek van de schepping, heeft de schrijver kennelijk de woorden van Manu herhaald. Daarin stelt men het zo voor, dat de goddelijke substantie in eeuwigheid alleen heeft bestaan, grenzeloos en absoluut, en dat deze uit zichzelf de geest heeft uitgezonden13. ‘Een is de geest van de levende god, gezegend zij ZIJN naam, die eeuwig leeft! Stem, geest en woord, dit is de heilige geest14; en dit is de kabbalistische abstracte drie-eenheid, die door de christelijke kerkvaders zonder meer is vermenselijkt. Uit dit drievoudige ENE vloeide de hele Kosmos voort. Eerst kwam Uit EEN het getal TWEE voort, of lucht (de vader), het scheppende element; toen kwam het getal DRIE, water (de moeder), voort uit de lucht; ether of vuur voltooit de mystieke vier, de Arba-il15. ‘Toen de verborgene van de verborgenen zich wilde openbaren, maakte hij eerst een punt (het oorspronkelijke punt of de eerste sephiroth, lucht, of heilige geest), gaf er een heilige vorm aan (de tien sephiroth, of de hemelse mens) en bedekte het met een rijk en prachtig gewaad, dat de wereld is16.’
373: Laten wij die sleutel toepassen op de schaarse fragmenten van lang vergeten kosmogonieën en proberen met behulp van de verspreid voorkomende gedeelten daarvan de eens universele kosmogonie van de Geheime Leer weer op te bouwen. De sleutel past op alle. Niemand kan de oude filosofieën serieus bestuderen zonder op te merken dat de opvallende gelijkheid van opvatting daarin – heel vaak in hun exoterische vorm, en altijd in hun verborgen geest – niet het gevolg is van louter toeval, maar van een overeenkomstig plan; en dat er tijdens de jeugd van de mensheid – toen er geen kerken, geloofsopvattingen of sekten waren, maar ieder mens zijn eigen priester was – één taal, één kennis en één universele religie bestond. En indien wordt aangetoond dat het religieuze denken van de mens al in die tijden, die door de welige groei van de overlevering aan onze blik zijn onttrokken, zich op alle delen van de aardbol in dezelfde geest heeft ontwikkeld, dan wordt het duidelijk dat die gedachte – op welke breedtegraad ook geboren, in het koude noorden of het brandende zuiden, in het oosten of het westen – werd geïnspireerd door dezelfde openbaringen en dat de mens werd grootgebracht onder de beschermende schaduw van dezelfde BOOM VAN KENNIS.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk VI Het Wereld-ei p. 397/398):
Omdat de slang een eierleggend dier is, werd zij een symbool van wijsheid en een embleem van de logoi of de zelfgeborenen. In de tempel van Philae in Opper-Egypte werd kunstmatig een ei vervaardigd van klei, verkregen uit verschillende soorten wierook; en dit werd door middel van een speciaal proces uitgebroed, waarna er een cerastes (gehoornde adder) werd geboren. In de oudheid deed men in de Indiase tempels hetzelfde bij de cobra. De scheppende god treedt tevoorschijn uit het ei, dat uit de mond van Kneph komt – als een gevleugelde slang – omdat de slang het symbool is van de Al-wijsheid. Bij de Hebreeën wordt hij afgebeeld als de ‘vliegende of vurige slangen’ van de woestijn en Mozes, en bij de mystici van Alexandrië wordt bij de Ophio-Christos, de logos van de gnostici. De protestanten proberen aan te tonen dat de allegorie van de koperen slang en van de ‘vurige slangen’ rechtstreeks betrekking heeft op het mysterie van Christus en de
kruisiging9; maar in werkelijkheid staat zij in een veel nauwer verband met het mysterie van de voortplanting, wanneer men haar los ziet van het ei met de centrale kiem, of de cirkel met zijn middelpunt. De koperen slang had niet zo’n heilige betekenis, en zij werd in feite ook niet verheerlijkt boven de ‘vurige slangen’,tegen de beet waarvan zij slechts een natuurlijk geneesmiddel was. De symbolische betekenis van het woord ‘koperen’ is het vrouwelijke beginsel, en die van vurig, of ‘gouden’, het mannelijke10.
9) En dit alleen omdat de koperen slang op een paal werd opgericht! Zij had echter meer betrekking op Mico, het Egyptische ei, dat rechtop stond, gedragen door de heilige Tau; omdat het ei en de slang in de oude eredienst en symboliek van Egypte onafscheidelijk zijn en omdat zowel de koperen als de ‘vurige’ slangen saraphs waren, de ‘brandende vurige’ boodschappers of de slangegoden, de nāga’s van India. Het was zonder het ei een zuiver fallisch symbool, maar ermee verbonden sloeg het op de kosmische schepping.
10) Koper was een metaal dat de lagere wereld symboliseerde . . . die van de schoot, waarin leven moest worden gegeven . . . Het woord voor slang was in het Hebreeuws nakash, maar dit is ook het woord voor koper.’ In Numeri (xxi) wordt gezegd dat de joden zich beklaagden over de woestijn waar geen water was (v. 5), waarna ‘de Heer vurige slangen zond’ om hen te bijten; daarna gaf hij Mozes, om deze aan zich te verplichten, als geneesmiddel de koperen slang op een stang om naar te kijken, waarna ‘iedereen die de koperen slang aanschouwde . . . . bleef leven’ (?). Hierna verzamelde de ‘Heer’ het volk bij de bron van Beer, gaf hun water (14-16) en het dankbare Israël zong dit lied: ‘Wel op, gij bron’ (v. 17).

De Geheime Leer Deel II, Stanza 1 Het begin van bewust leven (p. 39):
De wereld van de verschijnselen bereikt haar hoogtepunt en de weerspiegeling van alles in de MENS. Daarom is hij het mystieke vierkant – in zijn metafysische aspect – de Tetraktis, en wordt op het scheppende gebied de kubus. Zijn symbool is de uitgevouwen kubus en de 6 die 7 wordt, of de , drie dwars (het vrouwelijke) en vier verticaal; en dit is de mens, het hoogste wat de godheid op aarde bereikt; zijn lichaam is het kruis van vlees, waarop, waardoor, en waarin hij eeuwig de goddelijke logos of zijn HOGERE ZELF kruisigt en ter dood brengt.
40: De schrijver van de ‘Source of Measures’ zegt dat de grondslag van de Kabbala en alle mystieke boeken daarvan, wordt gevormd door de tien sephiroth, en dat is een fundamentele waarheid. Hij geeft deze tien sephiroth of de tien getallen weer in het volgende diagram:
waarin de cirkel de nul is; de verticale middellijn is de eerste of oorspronkelijke EEN (het woord of de logos), waaruit de reeks ontstaat van de andere getallen tot de 9, de laatste van de enkelvoudige getallen.
De Geheime Leer Deel II, Stanza 1 HET BEGIN VAN BEWUST LEVEN (p. 42/43):
In de Sepher Jezirah of ‘getallen van de schepping’ wordt het hele evolutieproces in getallen weergegeven. In de daarin voorkomende ‘32 paden van wijsheid’ wordt het getal 3 vier keer herhaald, en het getal 4 vijf keer. De wijsheid van God ligt dus besloten in getallen (sephrim of sephiroth), want sepher (of zonder klinkers s-ph-ra) betekent ‘in cijferschrift overbrengen’. En daarom zegt ook Plato dat de godheid meetkundig te werk gaat bij het bouwen van het Heelal.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 17 Het ‘Heilige der Heiligen’. Zijn ontaarding (p. 531):
De schrijver van de Source of Measures (blz. 271) zegt: ‘Er is met betrekking tot Mozes en zijn boeken één feit dat te belangrijk is om weg te laten. Als de Heer hem over zijn opdracht aanwijzingen geeft, is de machtsnaam die door de godheid wordt aangenomen: ik ben die ik ben, in het Hebreeuws:
אהיה־אשר־אהיה
een variant van יהוה. Nu is Mozes משה, en is gelijk aan 345. Tel de waarden van de nieuwe vorm van de naam Jehova op, 21 + 501 + 21 = 543, of omgekeerd gelezen 345, waardoor wordt aangetoond dat Mozes in deze combinatie een vorm van Jehova is. 21 ÷ 2 = 10,5 of omgekeerd 501, zodat het asher of het die in ik ben die ik ben eenvoudig een aanwijzing is voor een gebruik van 21 of 7 x 3; 5012 = 251+, een heel waardevol piramidegetal, enz.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 22 De symboliek van de mysterienamen Iao en Jehova en hun verband met het kruis en de cirkel (p. 613/614):
De getallen van de naam Mozes zijn die van ‘IK BEN DIE IK BEN, zodat de namen Mozes en Jehova numeriek in harmonie zijn. Het woord Mozes is en de som van de waarden van de letters ervan is 345; Jehova – de genius par excellence van het maanjaar – neemt de waarde 543, of het omgekeerde van 345 aan. . . . In het derde hoofdstuk van Exodus, in het 13de en 14de vers, wordt gezegd: En Mozes zei . . . Zie, wanneer ik kom tot de kinderen van Israël, en tot hen zal zeggen: de God van uw vaderen heeft mij tot u gezonden; en zij zullen zeggen: wat is zijn naam? wat zal ik dan tegen hen zeggen? En God zei tot Mozes: ‘Ik ben die ik ben.’
De Hebreeuwse woorden voor deze uitdrukking zijn ahiyé asher ahiyé en de sommen van hun letterwaarden zijn:
אהיה אשר אהיה
21 501 21
. . . Dit is zijn (Gods) naam, en de som van de samenstellende waarden 21, 501 en 21 bedraagt 543, of eenvoudig een vorm van de cijfers in de naam van Mozes . . . maar nu zo gerangschikt dat de naam 345 wordt omgekeerd en als 543 wordt gelezen. . . . Als dus Mozes vraagt: ‘Laat mij uw gezicht of heerlijkheid zien’, antwoordt de ander terecht en naar waarheid: ‘Gij kunt mijn gezicht niet zien’ . . . maar gij zult mij van achter zien (de ware betekenis, hoewel niet de juiste woorden); omdat het omgekeerde en de achterkant van 543 de voorkant van 345 is – ‘ter controle en voor een juist gebruik van een reeks getallen om bepaalde grootse uitkomsten te krijgen, en voor dat doel worden zij in het bijzonder gebruikt’. De geleerde kabbalist voegt eraan toe: ‘Bij andere vormen van het getal zagen zij elkaar van aangezicht tot aangezicht. Het is vreemd dat wanneer wij 345 en 543 bij elkaar optellen, we 888 krijgen, de gnostische kabbalistische waarde van de naam Christus, die Jehoshua of Jozua was. En zo geeft ook de verdeling van de 24 uren van de dag drie achten als quotiënt. . . . Het belangrijkste doel van dit hele stelsel van getalcontroles was om de exacte waarde van het maanjaar in de natuurlijke maat van de dagen voor altijd te bewaren.’
H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 24 Het kruis en het pythagorische tiental (p. 652):
Voor hen bestond het hele metafysische en stoffelijke Heelal in, en kon het worden uitgedrukt en beschreven door, de cijfers van het getal 10, het pythagorische tiental.

Raymond Lull reikt echter al met zijn Ars generalis ultima een methode aan waardoor het mogelijk wordt de hele werkelijkheid, in een flits, godsbeeld te ervaren. Raymond Lull gebruikt het uitgebreide model van Aristoteles, dat niet vier, maar tien categorieën toepast.

De symmetrische bouw van de natuur wordt door Blavatsky in Deel III (p. 591) besproken en door het ingenieuze, reflexieve model “Macrokosmos = Microkosmos” van de esoterie weergegeven.

De getallensymboliek die in De Bijbel als schepping van Friedrich Weinreb naar voren komt sluit nauw op de symmetrische bouw van de natuur van Blavatsky aan (p. 85):
De Bijbel is niet gegeven als historie-bron, als verzameling van min of meer primitieve, min of meer acceptabele, min of meer soms indrukwekkende verhalen, hij geeft ons de mededeling, zoals een vader die aan zijn kinderen geeft, hoe de wereld is en waarom zij zo is en wat de zin ervan is en waarom zij bijzonder, onovertreffelijk goed is.
Wij zien dus uit dat verhaal van de 26 geslachten die het stempel dragen van de naam Here, het stempel 10 – 5 – 6 – 5, dat de naam Here iets heel speciaals is.
Het getal 26 komt nl. nog op een andere plaats op bijzondere wijze naar voren. De eerste letter, de aleph, de 1 dus, is in zijn vorm opgebouwd, - en ook dat is geen toeval, gezien de hele systematiek in het verhaal en in het woord, - uit 2 elkaar spiegelende jods’, uit twee elkaar spiegelende “tienen”, met als spiegel een “waw” een 6 dus.

Een winkelhaak waarvan de lengten van de benen zich verhouden als 3 : 4 verwijst naar de stelling van Pythagoras, omdat men hiermee een driehoek kan construeren waarvan de zijden zich verhouden als 3 : 4 : 5 en is tevens het symbool van Gods liefde en de naastenliefde, maar verwijst ook naar de verhouding tussen God en de wiskunde als taal van de schepping. (Als dit je doet denken aan de veel latere vrijmetselaarssymbolen -winkelhaak en passer- is dit inderdaad evenmin toeval!)

Het Ether-paradigma en het 5D-concept worden naast elkaar gebruikt en passen in het 5Ddenkraam van de Bewustzijnsschil. Het Ether-paradigma heeft als vertrekpunt de materie, elektromagnetisme, QED en de relatieve ether van René Meijer. Het 5D-concept belicht de 5e Dimensie vanuit een filosofisch perspectief. Het is net als met Geest en Lichaam, hemel en aarde, Zo boven, Zo beneden, top down en bottom up, deductief en inductief. Het zijn de twee complementaire kanten van een medaille, die beide de kwintessens tot uitdrukking brengen. Of met andere woorden het Ether-paradigma begint bij 4 en eindigt bij 5 en het 5D-concept begint bij 5 en eindigt bij 4.

Gottfried de Purucker behandelt in Deel I, hoofdstuk 7 van zijn boek Grondslagen der Esoterische Wijsbegeerte de Heilige tetraktys van Pythagoras.
Eerst de kroon; uit de kroon, wijsheid; uit de kroon en wijsheid, begripsvermogen; uit deze drie – kroon, wijsheid en begripsvermogen – komt de vierde; uit de vier tezamen komt de vijfde; uit de vijf tezamen de zesde, en zo verder omlaag tot de negende; en de negende, met alle krachten en eigenschappen van de andere daarachter brengt dit ronde wezen voort, een eivormig omhulsel, ‘drager’ of voertuig, een aurisch ei; en dit aurisch ei wordt, als de tiende, koninkrijk genoemd, of soms verblijfplaats, omdat het de uitkomst, het resultaat, de emanatie, of het werkterrein is van alle andere die zich door deze verschillende bestaansgebieden heen manifesteren.

Marie-Louise von Franz (cursief aangegeven) telt op een vergelijkbare wijze als Gottfried de Purucker.
Pythagoras past deze wijze van tellen toe. Hij denkt in klassen, groepen, categorieën, verzamelingen (symmetriegroepen). De tien punten, beschreven binnen die ‘driehoek van Pythagoras’, zijn van evenveel waarde als alle leringen over de afstamming van de goden en engelen die ooit uit een theologisch brein zijn voortgekomen. De telling (1 + 2 + 3 + 4 = 10) van het pythagorisme drukt met elk cijfer ook het beginsel van de complementariteit uit. Het principe van de ‘eenheid der tegendelen’ van Heraclitus of het mechanisme 'These + Antithese = Synthese' van Hegel, het 1 + 1 = 3. De telling brengt een proces, een golfbeweging, het voortplanten van een evenwichtsverstoring tot uitdrukking.
DNA sequencing determines the order of the nucleotide bases in a genome.

Invalshoek 1 (kies: Getal en vorm) Herbert van Erkelens Ascensie
Meetkundige tekening waarin driehoek en gulden snede zijn gecombineerd. Ontwerp van Jonathan Quintin:.
Het meest simpele symbool voor primaire driehoeksvorming is de gelijkzijdige driehoek. Wat is hier zo bijzonder aan? Onze wetenschap probeert het geheim van de schepping in algebraïsche formules te vatten die alleen voor de specialist zijn te doorgronden. De Siriërs zijn van mening dat we de dingen veel te gecompliceerd maken. De numerologie van de schepping is eenvoudig. Zij spreken niet van geo-metrie, maar van kosmo-metrie. Geo is afgeleid van Gaia, Aarde. Onze meetkunde is die van de Aarde. Kosmometrie is de universele meetkunde van de kosmos die tegelijk ook de meetkunde van ons DNA is. Psychologisch gesproken is kosmometrie universele wijsheid uitgedrukt door de archetypen van getal en vorm. (Geen geheimen en geen leugens meer, p. 203).
Volgens de Jungiaanse psychologie vormen natuurlijke getallen, zoals één, twee, drie, etc. archetypen van het collectief onbewuste. Dieptepsychologe Marie-Louise von Franz noemt het collectief onbewuste in dit verband het één-continuüm. Het getal één stelt het één-continuüm voor, maar dit continuüm speelt ook een rol bij alle volgende getallen. Het is waar dat je door het telkens toevoegen van een eenheid van 1 naar 2, van 2 naar 3, etc. gaat. Maar je kunt ieder getal dat zo ontstaat ook opvatten als een bepaalde kwaliteit, een bepaalde symmetrie of een bepaald ritme van het één-continuüm. Het getal 2 is niet alleen 1 + 1, maar stelt ook het twee-aspect van het geheel voor. Hierover merkt Jung in zijn psychologische duiding van de christelijke Drieëenheid op:

Met de twee treedt naast het ene een ander naar voren, wat zoveel indruk maakt dat het ‘andere’ in vele talen direct het ‘tweede’ betekent. Daarmee wordt vaak het idee van rechts en links verbonden en opmerkelijk genoeg dat van gunstig en ongunstig, ja zelfs dat van goed en kwaad. Het ‘andere’ kan ‘sinistere’ betekenis hebben, of men ervaart het andere tenminste als tegengesteld en vreemd. Daarom, zo argumenteert een middeleeuwse alchemist, heeft God van de tweede scheppingsdag niet gezegd dat die goed was, omdat op deze dag (op een maandag = dies lunae) de binarius, resp. de duivel (als tweetal, ‘twijfelaar’) ontstaan is.

We voelen pas weer een zekere eenheid, als de brug tussen het ene en het andere zichtbaar wordt. Dat is volgens Jung bij de overgang naar drie:

Tussen het ene en het andere bestaat een spanning van tegenstellingen. Iedere spanning dringt echter aan op een afloop, waaruit het derde ontstaat. In het derde lost zich de spanning op, omdat het verloren gegane ene opnieuw naar voren treedt. Het absolute ene is ontelbaar, onbepaalbaar en onkenbaar; pas wanneer het in de één verschijnt, wordt het kenbaar, want het hiervoor vereiste ‘andere’ ontbreekt in de toestand van het ene. De drieheid is dus een ontvouwing van het ene tot kenbaarheid [...] De drie verschijnt daarom als een passend symbool voor een ontwikkelingsproces in de tijd en vormt daarmee een parallel tot de zelfopenbaring van God als het absolute ene in de ontvouwing van de drie. (C.G. Jung, Gesammelte Werke, Band XI, par. 180)

Het getal drie heeft daarmee een geheel eigen dynamiek. In onze tijd gaat drie ook een steeds grotere rol spelen. We gaan van dualiteit naar trialiteit. Zo merkt Steve Rother in Groeten van Thuis namens de Groep op: 'Jullie gaan nu naar een veld van trialiteit. Jullie zullen nu niet alleen de lichte en de donkere kant hebben, maar jullie zullen die in evenwicht brengen met het derde perspectief, dat van je eigen Hoger Zelf.' (p. 348)

1. Keter Etz ChayimBoom van het levenmenselijk genoom
2. Torah E’ser SphirotGoddelijke blauwdruk - levensthema
3. Netzach Merkava EliyahuAscensie en activering – de stap naar meesterschap

Heilige Geometrie en Numerologie

Jan Wicherink Ontheemde Zielen Ontwaken (p. 65):
Misschien wel het meest belangrijke onderwerp in de Heilige Geometrie is de Gulden snede. De Gulden snede is een speciale verhouding die wordt aangeduid met de Griekse letter d, Phi genaamd (spreek uit als fi).
Ze voldoet aan d = ½ * f5 + ½ = 1,618
66/67: Een variant van de Gulden snede spiraal is de Fibonacci-spiraal.
De Fibonacci-reeks is een fractale reeks die de groei van de natuur weergeeft. Het toont net als de dodecaëder een recursiefproces.

De wiskundige Benoît Mandelbrot stelt dat de werkelijkheid veel beter met zijn fractale geometrie kan worden beschreven. Het is net als met de telling van Pythagoras zeker een manier om op de complexe werkelijkheid grip te krijgen. De gebroken dimensie van Mandelbrot heeft op het getal 1,618 van de Gulden snede betrekking.

Martijn van Calmthout De mythe van de gebroken werkelijkheid
Volgens Mandelbrot hangt de lengte van een kustlijn af van de lengte van de gebruikte meetlat. Vanuit een satelliet lijkt de kust een gladde curve waarvan de lengte snel is vastgesteld. Maar eenmaal op de grond blijken er opeens inhammen en landtongen, die de kustlijn wat langer maken. In de inhammen liggen bovendien rotsen, tussen de rotsen kiezels, de kiezels hebben uitstulpingen, waarop weer zandkorrels zitten, enzovoorts. En steeds valt de schatting hoger uit omdat bij elke vergroting de kustlijn weer even grillig blijkt als bij de vorige. En langer. Alleen bij een keurige gladde cirkel of een vierkant, objecten met twee dimensies, zou de schatting precies op één waarde uitkomen. Dat dat kennelijk bij een kustlijn niet gebeurt, kon volgens Mandelbrot maar één ding betekenen: de kustlijn heeft een gebroken dimensie, ergens tussen 1 en 2 in. In zijn boek The Fractal Geometry of Nature uit 1982 (Uitgeverij W.H. Freeman) beschreef Mandelbrot voor het eerst samenhangend hoe die dimensie wiskundig moet worden berekend.

Heilige Geometrie is voor ons de zichtbare ordening van de onzichtbare natuur wanneer het Licht waaruit alles is opgebouwd 'stolt' en onze werkelijkheid betreed. De oude Egyptenaren noemde materie ook wel 'bevroren licht'. Deze geometrie bevat alle informatie welke nodig is om materie te laten manifesteren. Zo zal een eikenboom anders opgebouwd worden qua structuur dan een berkenboom. De grondliggende informatie (blauwdruk) bepaalt wat er uiteindelijk gemanifesteerd zal gaan worden!
Dat kennis van Heilige Geometrie dus belangrijk is om erachter te komen hoe onze werkelijkheid werkt, blijkt wel uit het voorgaande. Natuurlijk gaat het hier om veel meer informatie dan ik hier op deze website met u kunt delen. In het boek 'de Taal van het Licht' wordt hier dan ook veel uitgebreider op ingegaan, ondersteunend door vele afbeeldingen, die deze taal ook bij u zult laten 'herleven'.

De gebroken dimensie van fractals is een rationaal getal. In de ongemanifesteerde werkelijkheid van Pythagoras is er sprake van een irrationaal getal (Feigenbaum constants).

De alchemische bruiloft van Christiaan Rozenkruis anno 1459, in 1603 door Johann Valentin Andreae (1586-1654) op schrift gesteld, veroorzaakte bij publicatie een schokgolf in intellectueel Europa en bracht de pennen van de geleerden krachtig in beweging. Tot op de huidige dag is men bezig dit geschrift te doorgronden, te verklaren, te ontsluieren en de inhoud ervan in praktijk te brengen.
De alchemische bruiloft blijkt een actueel en modern kerngeschrift der rozenkruisers te zijn, waarin de westerse inwijdingsweg die Christiaan Rozenkruis heeft afgelegd, op gedetailleerde wijze wordt beschreven. De alchemische bruiloft bevat zeer veel getallenpatronen: aantallen dagen, bruiloftsgasten, gewichten, toren- verdiepingen en combinaties van bouwmaten.
Munin Nederlander heeft in deze talrijke cijfermatige aanduidingen wis- en rekenkundige structuren ontdekt die J.V. Andreae doelbewust in zijn hoofdwerk heeft neergelegd. Recent wetenschappelijk onderzoek bevestigt hoe goed J.V. Andreae van de mathematische ontwikkelingen van zijn tijd op de hoogte was. Nederlander gaat uitgebreid in op de belangrijkste wis- en rekenkundige patronen. Hij beschrijft op heldere en oorspronkelijke wijze waarom Andreae wis-en rekenkunde enerzijds en moraliteit en spiritualiteit anderzijds met elkaar heeft verbonden en hoe het goddelijke zich in de mathematica openbaart.
Rozenkruisers, vrijmetselaren en antroposofen die zich op het gedachtengoed van Vader-Broeder Christiaan Rozenkruis baseren en ieder ander die geïnteresseerd is in westerse spiritualiteit en inwijdingswetenschap, zal in De Alchemische Bruiloft Ontcijferd een rijke inspiratiebron vinden voor het gaan van zijn eigen geestelijke weg.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, Stanza 4 De zevenvoudige hiërarchieën (p. 118/119):
(b) De uitdrukking ‘Alles is één getal, voortgekomen uit geen getal’ heeft weer betrekking op die universele en filosofische leerstelling, die zojuist is verklaard in Stanza III (Toelichting no. 4). Wat absoluut is, is natuurlijk ‘geen getal’, maar in zijn latere betekenis is het van toepassing op de Ruimte en op de tijd. Het betekent dat niet alleen ieder tijdsdeeltje een stukje is van een groter tijdsdeel, tot aan de langste tijdsduur die het menselijke verstand zich kan indenken, maar ook dat iets dat is gemanifesteerd niet anders kan worden opgevat dan als een deel van een groter geheel. Het totaal is dan het ene gemanifesteerde Heelal, dat voortkomt uit het ongemanifesteerde of Absolute – dat wij het Niet-zijn of ‘geen getal’ noemen, om het te onderscheiden van het zijn of ‘het ene getal’.
119/120: 3. UIT DE UITSTRALING VAN LICHT – DE STRAAL VAN DE EEUWIGE DUISTERNIS – SCHOTEN DE WEER ONTWAAKTE KRACHTEN (Dhyan-Chohans) DE RUIMTE IN; DE EEN UIT HET EI, DE ZES EN DE VIJF (a[). DAARNA DE DRIE, DE EEN, DE VIER, DE EEN, DE VIJF – DE TWEEMAAL ZEVEN, HET GEHEEL (b). EN DIT ZIJN DE ESSENTIES, DE VLAMMEN, DE ELEMENTEN, DE BOUWERS, DE GETALLEN, DE ARUPA (vormlozen), DE RUPA (met lichamen), EN DE KRACHT VAN DE GODDELIJKE MENS – HET GEHEEL. EN UIT DE GODDELIJKE MENS KWAMEN DE VORMEN VOORT EN DE VONKEN, DE HEILIGE DIEREN EN DE BOODSCHAPPERS VAN DE HEILIGE VADEREN (de pitri's) BINNEN DE GEHEILIGDE VIER1
1) De 4, in de occulte getallenleer weergegeven door de Tetraktis, het heilige of volmaakte vierkant, is voor de mystici van ieder volk en ras een heilig getal. Het heeft dezelfde betekenis in het Brahmanisme, het Boeddhisme, de Kabbala en in de Egyptische, Chaldeeuwse en andere getallenstelsels.
123: De ‘heilige dieren’ komen zowel in de bijbel als in de Kabbala voor en zij hebben hun betekenis (en wel een heel diepzinnige) op de bladzijde van de oorsprong van het leven. In de Sepher Jezirah wordt gezegd dat ‘God de troon van zijn glorie graveerde in de Heilige Vier, de ophanim (wielen of wereldsferen), de Serafijnen, de heilige dieren en de dienende engelen, en uit deze drie (lucht, water en vuur of ether) vormde hij zijn woning’. Zo werd de wereld gemaakt ‘door middel van drie Serafijnen – Sepher, Saphar en Sipur’, of ‘door middel van getal, getallen en getelden’. Met behulp van de astronomische sleutel worden deze ‘heilige dieren’ de tekens van de Dierenriem.
129: II. DE STEM VAN HET WOORD, SVABHAVAT, DE GETALLEN, WANT HIJ IS EEN EN NEGEN12.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 6 Vervolg (p. 225/226):
In ‘Isis Ontsluierd’ wordt er een volledige beschrijving van gegeven:
‘Het astrale licht of anima mundi is tweevoudig en biseksueel. Het (ideële) mannelijke gedeelte ervan is zuiver goddelijk en geestelijk, het is de wijsheid, het is geest of Purusha; terwijl het vrouwelijke gedeelte (de Spiritus van de Nazareners) in zekere zin door de stof is besmet, het is inderdaad stof en daarom al een kwaad. Het is het levensbeginsel van ieder levend wezen, en verschaft aan mensen, dieren, vogels in de lucht en alles wat leeft, de astrale ziel, de beweeglijke perisprit. De dieren hebben alleen de sluimerende kiem van de hoogste onsterfelijke ziel in zich. . . . Deze laatste zal zich pas na een reeks van talloze evoluties ontwikkelen; de leer over deze evolutie ligt besloten in het kabbalistische axioma: ‘Een steen wordt een plant; een plant een dier; een dier een mens; een mens een geest; en de geest een god.’ (Deel I, Engelse uitgave, blz. 301, voetnoot.)
Toen ‘Isis’ werd geschreven, waren de zeven beginselen van de ingewijden uit het oosten nog niet uiteengezet, maar alleen de drie kabbalistische aspecten van de half-exoterische Kabbala14. Maar deze bevatten de beschrijving van de mystieke naturen van de eerste groep Dhyan-Chohans in het regimen ignis, het gebied en ‘bestuur (of regering) van het vuur’, en die groep is verdeeld in drie klassen, samengevat door de eerstgenoemden, waardoor vier of de ‘Tetraktis’ ontstaat. (Zie de Toelichting op Stanza VII, Deel I.) Als men de Toelichtingen aandachtig bestudeert, zal men in de naturen van de engelen dezelfde opklimmende reeks vinden, nl. van het passieve naar het actieve; de laatste van deze wezens staan even dicht bij het ahamkara element (het gebied waarin egoschap of het ik-ben-gevoel zich begint af te tekenen) als de eerste bij de ongedifferentieerde essentie. De eerste zijn arupa, niet-lichamelijk; de laatste rupa, lichamelijk.
14) Men kan ze echter vinden in het Chaldeeuwse Boek van de Getallen.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 242):
Het is waar dat Ain-Soph, het ABSOLUTE EINDELOZE NIET-IETS, ook de gedaante van de ENE, de gemanifesteerde ‘hemelse mens’ (de EERSTE OORZAAK) gebruikt als zijn strijdwagen (mercabah in het Hebreeuws; vahan in het Sanskriet) of voertuig om in de wereld van de verschijnselen af te dalen en zich daarin te manifesteren. Maar de kabbalisten maken niet duidelijk hoe het ABSOLUTE iets kan gebruiken of een functie kan uitoefenen, omdat het als het Absolute geen eigenschappen heeft. Evenmin verklaren zij dat het in werkelijkheid de eerste Oorzaak (Plato’s logos) is, de oorspronkelijke en eeuwige IDEE, die zich manifesteert door Adam Kadmon, de tweede logos om zo te zeggen. In het ‘Boek van de Getallen’ wordt uitgelegd dat EN (of Ain, Aior) het enige zelfbestaande is, terwijl zijn ‘diepte’ (bythos of buthon van de gnostici, propator genoemd) alleen maar periodiek bestaat. De laatstgenoemde is Brahma, de differentiatie van Brahma of Parabrahm. Het is de diepte, de bron van het licht, of propator, die de ongemanifesteerde logos of de abstracte idee is, en niet Ain-Soph, waarvan de straal Adam-Kadmon – of de gemanifesteerde logos (het objectieve Heelal), ‘mannelijk en vrouwelijk’, – gebruikt als voertuig om zich daardoor te manifesteren.
Geheime Leer Deel I, Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 264):
De drietongige vlam van de vier pitten komt overeen met de vier eenheden en de drie tweevouden van de boom van de sephiroth (zie Toelichting op Stanza VI).
266: ‘De godheid (de altijd onzichtbare Tegenwoordigheid)’, zegt de Zohar, ‘manifesteert zich door de tien sephiroth, die haar stralende getuigen zijn. De godheid is als de zee waaruit een stroom vloeit, WIJSHEID genaamd, waarvan de wateren uitmonden in een meer dat Intelligentie heet. Uit het bekken ontspringen de zeven sephiroth, als zeven kanalen. . . . Want tien is gelijk aan zeven: de decade bevat vier eenheden (symmetrieën) en drie tweevouden ('binnen en buiten', 'zo groot, zo klein' en 'zo boven, zo beneden').’ De tien sephiroth komen overeen met de ledematen van de MENS. ‘Toen ik Adam Kadmon vormde’, laat men de Elohim zeggen, ‘schoot de geest van het Eeuwige uit zijn lichaam als een bliksemflits, die zich onmiddellijk verspreidde op de golven van de zeven miljoen hemelen, en mijn tien gloriën waren zijn ledematen.’ Maar men kan noch het hoofd noch de schouders van Adam Kadmon zien; daarom lezen wij in de Sephra Dzenioutha (het ‘Boek van het verborgen mysterie’):
‘In het begin van de tijd, nadat de Elohim (de ‘zonen van licht en leven’ of de ‘bouwers’) uit de eeuwige essentie de hemelen en de aarde hadden gevormd, vormden zij de werelden zes aan zes’, terwijl de zevende Malkuth is, of onze aarde (zie de Mantuaanse Codex) op haar gebied, en de laagste op al de andere gebieden van bewust bestaan. Het Chaldeeuwse Boek van de Getallen bevat een gedetailleerde verklaring van dit alles. ‘De eerste triade van het lichaam van Adam Kadmon (de hoogste drie gebieden van de zeven31) kan niet worden gezien, vóór de ziel in de tegenwoordigheid van de Oude van Dagen staat.’ De sephiroth van deze hoogste triade zijn: ‘1, kether (de kroon), voorgesteld door het voorhoofd van macroprosopus; 2, chochmah (wijsheid, een mannelijk beginsel), door zijn rechterschouder; en 3, binah (intelligentie, een vrouwelijk beginsel), door de linkerschouder’. Dan komen de zeven ledematen (of sephiroth) op de gebieden van manifestatie, terwijl het geheel van deze vier gebieden wordt voorgesteld door microprosopus (het kleine gezicht) of tetragrammaton, het ‘vierletterige’ mysterie. ‘De zeven gemanifesteerde en de drie verborgen ledematen zijn het lichaam van de godheid.’
31) De vorming van de ‘levende ziel’ of de mens, zou de gedachte duidelijker weergeven. ‘Een levende ziel’ is in de bijbel een synoniem voor de mens. Dit zijn onze zeven ‘beginselen’.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk Oorspronkelijke substantie en goddelijke gedachte (p. 368):
‘Het ene universele licht, dat voor de mens duisternis is, bestaat altijd’, zegt het Chaldeeuwse ‘Boek van de Getallen’. Periodiek komt hieruit de ENERGIE voort die in de ‘diepte’ of Chaos, de voorraadschuur van toekomstige werelden, wordt weerspiegeld en die, eenmaal ontwaakt, de latente krachten opwekt en bevrucht die de daarin altijd aanwezige eeuwige vermogens zijn. Dan ontwaken opnieuw de Brahmā’s en Boeddha’s – de eeuwig bestaande krachten – en een nieuw Heelal komt tot stand. . . .
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 6 Het wereld-ei (p. 395):
Wij mogen dus redelijkerwijs zeggen dat, hoewel wij geen afdoend (exoterisch) bewijs bezitten dat het tientallige stelsel aan Pythagoras bekend was, die geheel aan het einde van de archaïsche eeuwen leefde, wij toch voldoende bewijsmateriaal hebben om te laten zien dat alle getallen, zoals Boëthius die geeft, bij de pythagoreeërs bekend waren, zelfs voordat Alexandrië werd gebouwd. Dit bewijs vinden wij bij Aristoteles, die zegt dat ‘sommige filosofen menen dat ideeën en getallen van dezelfde aard zijn, en dat er in totaal TIEN zijn’. Wij geloven dat dit voldoende zal zijn om aan te tonen dat het tientallige stelsel tenminste vier eeuwen v.Chr. bij hen bekend was, want Aristoteles schijnt de kwestie niet te behandelen als iets nieuws van de ‘neopythagoreeërs’.
Maar wij weten nog meer: wij weten dat het tientallige stelsel aan de mensheid uit de vroegste archaïsche tijden bekend moet zijn geweest, omdat het hele astronomische en meetkundige gedeelte van de geheime priestertaal op het getal 10 berustte, dat wil zeggen op de combinatie van het mannelijke en het vrouwelijke beginsel, en omdat de piramide van ‘Cheops’ volgens de maten van dit tientallige stelsel is gebouwd, of liever volgens de cijfers en hun combinaties met de nul. Hierover is echter in Isis Ontsluierd voldoende gezegd, en het heeft geen zin dit te herhalen en op dit onderwerp terug te komen.
De Geheime Leer Deel I, Hoofdstuk 15 Goden, monaden en atomen (p. 678):
De theofilosofie ontwikkelt zich over een breder front. Vanaf het begin van de tijd – in de tijd en in de ruimte van onze Ronde en bol – werden de geheimen van de Natuur (in ieder geval die waarvan onze rassen kennis mogen nemen) in meetkundige figuren en symbolen opgetekend door de leerlingen van diezelfde nu onzichtbare ‘hemelse mensen’. De sleutels daartoe zijn van de ene generatie van ‘wijze mannen’ op de volgende overgegaan. Enkele van de symbolen die zo van het oosten naar het westen kwamen, werden meegebracht door Pythagoras, die niet de uitvinder van zijn bekende ‘driehoek’ was. Laatstgenoemde figuur, samen met het vlak, de kubus en de cirkel vormen een welsprekender en wetenschappelijker beschrijving van de orde van de evolutie in het Heelal, zowel spiritueel en psychisch als fysiek, dan boekdelen vol beschrijvende kosmogonieën en geopenbaarde Geneses. De tien punten, beschreven binnen die ‘driehoek van Pythagoras’, zijn van evenveel waarde als alle leringen over de afstamming van de goden en engelen die ooit uit een theologisch brein zijn voortgekomen. Want wie ze interpreteert – zoals ze daar staan in de gegeven volgorde – zal in die zeventien punten (de zeven wiskundige punten zijn verborgen) de ononderbroken reeks van genealogieën vinden van de eerste hemelse tot de aardse mens.

Voorbij tijd en ruimte ligt het domicilie van oneindige mogelijkheden: een bron van leven, waarheid, intelligentie en werkelijkheid die nooit opdroogt. Zij is nog even vol als zij ooit is geweest en ooit zal zijn. Dit is de belofte van de oude wijsgeren, die nog altijd geldig is. Het rapport ‘E i V’ laat zien dat de etherische blauwdruk, de structuur van het wat achter de éne werkelijkheid bekend is. Het laat zich aanzien dat levenswetenschappers het hoe van het mysterie zeker niet geheel zullen oplossen. Intelligenter dan God zullen we nooit worden.

De term matrix (wiskunde) werd in 1848 ingevoerd door de Britse mathematicus J. J. Sylvester. Hij leverde fundamentele bijdragen aan de matrixtheorie, de invariantentheorie, de getaltheorie, partitietheorie en de combinatoriek.
Lineaire algebra en de Getransponeerde matrix.

Een data matrix is een tweedimensionale streepjescode bestaande uit witte en zwarte vierhoeken in een vierkant of rechthoekig patroon. Een data matrix vertoont een opvallende gelijkenis met een Hof van Eden-patroon. Het Wilber-Combs-rooster illustreert het basispatroon.

Het boek Wat Darwin niet kon weten van Gerrit Teule biedt een uitstekend houvast om zowel de ‘binaire code' van machinetalen als het verschijnsel recursie toe te lichten. Gerrit Teule schrijft (p. 47): Je kunt een computer begrijpen op meer niveaus dan je op één hand kunt tellen.

Omdat de geheugencellen van computers twee waarden kunnen aannemen, is er sprake van binaire voorstelling van de opgeslagen informatie. Elke computer telt volgens het binaire stelsel. Maar er bestaat ook het vijftallig talstelsel van het Oude Rome. Sumerië gebruikte een zestallig stelsel.
Zelfs een zeventallig stelsel bestaat.

Inspiratie van onze gids deze week: (Karolien Knols de Volkskrant 17 mei 2019):
De Italiaanse schrijver Paolo Giordano (De eenzaamheid van de priemgetallen) heeft alweer zijn vierde boek geschreven en gidst ons graag langs films, muziek, eten en - natuurlijk - boeken.
De hemel verslinden, Giordano’s vierde roman, verscheen een jaar geleden in Italië, maar zoals dat gaat met succesvolle auteurs: de publiciteit gaat nog door als het boek voor de schrijver alweer naar de achtergrond is verdreven. Dat maakt het, geeft hij toe, moeilijker om er nog met even groot enthousiasme over te praten als vlak na verschijning. ‘Het gaat dus steeds vaker over thema’s die gerelateerd zijn aan je verhaal. In het geval van ''De hemel verslinden: over de jeugd die de straat opgaat om te demonstreren voor het klimaat. Je moet ze serieus nemen, die jongeren. De jeugd is de thermometer van de samenleving.’

Wanneer we de priemgetallen door een seximale bril bekijken, dan kunnen we heel eenvoudig het ritme van de priemgetallen gaan ontdekken. Het enige wat dus nodig is om het allermoeilijkste wiskundige probleem op te lossen is een andere bril op zetten. Met die andere bril op ziet iedereen onmiddellijk dit ‘onverklaarbare’ ritme.
Het ritme van de priemgetallen is namelijk het omgekeerde van het ritme van de niet-priemgetallen in deze twee richtingen. En daarmee wordt dit eeuwenoude, getaltheoretische raadsel kinderlijk eenvoudig opgelost.

Gerrit Teule start zijn gezichtspunt vanuit de hardware. Het rapport ‘E i V’ vertrekt daarentegen ook vanuit de 'mentale software' (Geert Hofstede), het 5D-concept, namelijk de doelmatige ordening van de informatievoorziening.

De Booleaanse logica vormt de basis van de moderne digitale computerlogica. Booleaanse algebra bestudeert algebraïsche structuren met de logische operatoren AND (en), OR (of) en NOT (niet). Deze operatoren zijn direct gerelateerd aan de begrippen doorsnede, vereniging en complement uit de verzamelingenleer.

Binair getalstelsel van Gottfried Wilhelm Leibniz.

De Tzolkin is de waarzegkalender, een kringloop die in geheel Meso-Amerika, o.a. door de Maya, gebruikt werd als onderdeel van de tijdrekening.
De vier kwadranten was ten tijde van de komst van de Spanjaarden een van de kringlopen van de tijdrekening van de Maya.

Kwadrant (wiskunde) (Cartesian coordinate system).

Elke beslissing vindt in het nu, vaak in een split second plaats. Het leven bestaat alleen in het eeuwige nu. Waar kiezen we, bewust of onbewust, voor in het leven?

Supermarktmodel voor studie is een zieke grap (Arthur Berkhout en Jarmo Berhout Volkskrant 16 december 2015 p. 25):
Het nieuwe plan scherpt het rendementsdenken aan en brengt kleine studies nog meer in het gedrang.
Natte droom
Flexstuderen moge de natte droom zijn van ondernemend Nederland, maar toch echt niet de vervulling van het ideaalbeeld van universitair onderwijs. De nieuwe plannen zetten het neoliberale proces van privatisering van publieke goederen voort, scherpen het rendementsdenken aan, bevoordelen reeds geprivilegieerde 'ondernemende' studenten, terwijl ze het onderwijs voor de anderen duurder maken, en bieden geen oplossing voor het probleem van het behoud van kleine studies en specialisatiemogelijkheden.
Het gaat om een oplossing die de ruimte kan geven aan zowel de student met ondernemende geest als die met een grotere kennishonger én de student die om wat voor reden dan ook wat langer wil studeren. Een oplossing die bovendien kleine studies en specialisatiemogelijkheden in stand houdt en docenten stabiele arbeidsplaatsen kan bieden.
Dit zijn namelijk de echte problemen en die worden niet opgelost met een in een nieuwe modeterm gestoken verkapte bezuinigingsmaatregel.
Er moet een einde komen aan de gestage stijging van het collegegeld en de gelijktijdige daling van de overheidsfinanciering. Het taboe dat doorbroken moet worden is: maak het hoger onderwijs gratis toegankelijk voor iedereen!

====

Kwintessens van de Communicatie (Unificatietheorie, Bodhisattva Pad, Wet van evolutie, Leraar en leerling, Akasha-kronieken)

De aanroep van Annie Besant:
O Verborgen Leven, trillend in elk atoom;
O Verborgen Licht, stralend in ieder wezen;
O Verborgen Liefde, alles omvattend in Een Zijn;
Moge ieder die zich een voelt met U,
Zich daarom een weten met elk ander.
Erik Erikson: Laten we de zaak onder ogen zien: niemand die zijn verstand bij elkaar heeft kan ‘diep van binnen’ naar zichzelf kijken zonder aan te nemen dat hij altijd al geleefd heeft en altijd zal blijven voortleven.
Abram de Swaan Wat de formule is in de natuurwetenschap, dat is de formulering in de mensenwetenschap: de nauwkeurigste, de meest beknopte én de breedst mogelijke verwoording van iemands constateringen.
H.J. Witteveen: Het gaat er dus om de spiegel van ons bewustzijn om te draaien: van buiten naar binnen, zodat wij bewust kunnen worden van ons ware wezen dat een uitstraling is van het Goddelijke licht dat door de hele schepping schijnt (PRANA december 2008/januari 2009).
Robbert Dijkgraaf: De architectuur van ons brein bepaalt en beperkt de wetenschap - Er is geen wiskunde zonder de mens - daar kwam ik achter (NRC 27 december 2008).

Om de supersymmetrie in het universum te symboliseren maakt het rapport ‘E i V’ gebruik van een pedagogisch denkmodel. Dit model is gebaseerd op de supersymmetrie tussen geest en stof. De M-theorie van Edward Witten is net als het morele kompas een multidimensionaal verklaringsmodel.

Met Collectief Inclusief streven we de volgende doelstellingen na:
- Bijdragen aan het realiseren van een meer
inclusief onderwijssysteem in Nederland. - Het samenwerken met organisaties die zich inzetten voor de ontwikkeling van een meer inclusief onderwijssysteem en een meer inclusieve samenleving, waarbij het VN verdrag van 2006 over de rechten van personen met een beperking richtinggevend is.
- Het bieden van een platform aan vertegenwoordiger uit het brede onderwijsveld en de mensen (ouders, kinderen en jongeren en professionals) die daarin acteren, overal waar het gaat om het
bevorderen van inclusie.

Kwaliteit gaat over het fenomeen 'inclusief denken'. In dit kader is het interpretatieverschil tussen Hans Achterhuis en Henk Hogeboom van Buggenum over 'inclusief denken' interessant (GAMMA, februari 1999 p. 7):
Geachte Heer Hogeboom van Buggenum Enschede, 2-1-1999
Met belangstelling heb ik in GAMMA het eerste deel van uw bespreking van 'De erfenis van de utopie' gelezen. Ik ben bang dat ik het met het kernpunt van uw kritiek - de onjuiste interpretatie van
'inclusief denken' - voorlopig eens moet zijn. Ik ben mij bewust dat ik Boerwinkel (en Teilhard) geen of in elk geval onvoldoende recht doe. Omdat ik echter in mijn boek mij niet over mijn oorspronkelijke discussie met Boerwinkel, die ik goed kende en die mij dierbaar was, wilde terugbuigen, heb ik mijn eigen interpretatie van 'inclusief denken' kort verwoord. Misschien dwingt u mij in de toekomst Boerwinkel zelf in de discussie te betrekken. Daarvoor in elk geval mijn dank.
Mede omdat nog een vervolg op uw recensie zal komen, zie ik voorlopig van een verdere reactie voor GAMMA af. Wie weet als ik er tijd voor vind, kan ik later op het gehele verhaal reageren.
Met vriendelijke groeten H. J. Achterhuis

Inclusief denken en handelen: het gelijktijdig erkennen van overeenkomsten en verschillen.
In iedere context delen mensen gemeenschappelijkheden (identiteiten, belangen, behoeften) met elkaar en zijn ze gelijktijdig verschillend ten opzichte van elkaar. Inclusief denken en handelen is de gelijktijdige erkenning van deze gemeenschappelijkheden en verschillen.
Binnen de context van een bedrijf is het dan bv geen moslim die vraagt om op vrijdagmiddag vrij te mogen hebben om naar de moskee te gaan, maar een medewerker die een eigen reden heeft waarom hij vrij wil hebben.

Culturen ontmoeten elkaar niet – of toch wel? Belangrijke stap voorbij het vrijblijvende multiculturalisme (Heidi Muijen Civis Mundi Digitaal #63 augustus 2018):
Bespreking van: Edwin Hoffman & Arjan Verdooren, Diversity Competence. Cultures don't meet, people do. Bussum: Uitgeverij Coutinho, 2018.
Het boek betekent een belangrijke stap voorbij het vrijblijvende multiculturalisme. Daarom is het zeer te waarderen hoe de auteurs met het boek uitdrukking geven (en dit deels expliciteren) aan een filosofische en ethische stellingname van pluraliteit.
De kanttekening betreft de vraag of de openheid waartoe het TOPOI-model kan uitnodigen op basis van het oprekken van de notie van ‘normaliteit’ een ambivalentie inhoudt bij het maken van die insluitende beweging. Daarmee dreigt filosofisch gezien ‘het andere’ in het eigen kader te worden ingesloten en daarmee in zekere zin ontkend. Een vrijere vorm van inclusie gaat niet zozeer uit van het hanteerbaar maken van dimensies in communicatie (zoals het doel van het TOPOI-model is) maar richt zich op de kwaliteit van de relatie en van de ontmoeting. Inclusie betekent dan het open staan voor ‘het andere’ vanuit een
niet-weten en een fundamentele gelijkwaardigheid, wat hier als een derde positie is benoemd en die wellicht makkelijker in andere media dan in de taal tot uiting kan komen.
In andere bijdragen aan dit tijdschrift heb ik een poging beschreven hoe deze weg zowel filosofisch als in verschillende media vormgegeven zou kunnen worden op basis van het Rad van interculturele levenskunst.

Topambtenaar die zich verloor in waanideeën (Peter de Waard Volkskrant 6 mei 2019 p. 8):
Frans Rutten (1934-2019) was zonder meer een van de invloedrijkste ambtenaren en kabinetsadviseurs van na de oorlog. Naar zijn nieuwjaarsartikelen in het vakblad ESB (Economische Statistische Berichten) werd reikhalzend uitgekeken. Ze vormden de leidraad voor de achtereenvolgende kabinetten-Den Uyl, -Van Agt en -Lubbers.
Econoom Jan Pen schreef in Het Parool: ‘De ambtelijke macht (‘vierde macht’) kwam tot volle ontplooiing tussen 1973 en 1990, de tijd van Rutten. Er was daar een zekere strijd aan de gang, met Sociale Zaken, waar ze een wat linkser beleid wilden, en met Financiën, waar ze over de centen gingen. Men trok zich zo weinig mogelijk aan van de ministers die er toevallig zaten. De strijd werd meer en meer ideologisch, want Rutten wilde meer markt en minder overheid.’
Nooit meer dezelfde status
Het traditionele nieuwjaarsartikel in ESB zou nooit meer dezelfde status krijgen als onder Frans Rutten. Bij de WRR bleef Rutten maar drie jaar, waarna hij hoogleraar werd aan de Erasmus Universiteit. Hier ging hij in 1999 met emeritaat.
De overgang van geniaal naar gek vond plaats in de Jellinek-kliniek, waar hij in 1999 werd opgenomen vanwege een drankverslaving. Rutten transformeerde van een ‘lauwe gelovige’ in een godsdienstwaanzinnige die overal geloofsverval zag.
Tijdens een toespraak van het Contact Rooms-Katholieken – een tegenhanger van de verlichte 8 mei-beweging – wilde hij zo fel tekeergaan tegen de druiloren van Nederlandse bisschoppen die alles maar door de vingers zagen, dat zijn optreden werd afgelast. Hij spande vergeefs een zaak aan tegen kardinaal Simonis; de rechter noemde Rutten een ‘querulant’.

VPRO boeken 5 mei 2019 NPO1):
Carolina Lo Galbo spreekt met Atte Jongstra over zijn nieuwe boek De Aardappelcentrale Een monumentenman op oorlogspad.
Amsterdam, 1944-1945. Een losbandige groep kunstenaars scharrelt zich een weg door de Hongerwinter. Zuipen, neuken, zwarte handel, kunstvervalsingen. Beeldhouwer Chris Holtser (hij ontweek de Arbeidsdienst door archivaris Standbeelden te worden) concentreert zich op het schaarse basisvoedsel: piepers. Samen met zijn vrienden vormt hij ‘De Aardappelcentrale’. Ze plaatsen een anoniem standbeeld, maar de SD begrijpt wie erachter zit. Er volgt een vlucht naar het bevrijde Zuiden, wetteloos niemandsland. Daar ontmoet Holtser de Amerikaanse eenheid ‘Monuments Men’. Hij wordt ingelijfd als tolk, en komt met hen terecht in een totaal verwoest Duitsland. Overleven zonder enige vorm van moraal blijkt de beste methode.

Vergelijking met nazisme kan wel degelijk hout snijden (Vertaling Leo Reijnen Volkskrant 4 mei 2019 Opinie p. 20-21):
De Wet van Godwin is nooit bedoeld geweest om vergelijkingen met Hitler en de nazi’s taboe te verklaren, schrijft de bedenker, Mike Godwin. Wees wel bedachtzaam, verwijs niet lichtzinnig.
Retorische dooddoener
Wat is de Wet van Godwin dan wel? In zijn oorspronkelijke vorm stelt de Wet: ‘Wanneer een onlinediscussie enige tijd duurt, nadert de waarschijnlijkheid van een vergelijking met Hitler of de ¬nazi’s de waarde één.’ Deze formulering is opzettelijk pseudowetenschappelijk om de associatie op te roepen met de Tweede Wet van de Thermodynamica en het onvermijdelijke verval van natuurkundige systemen naarmate de tijd voortschrijdt. Ik wilde daarmee aangeven hoe het peil van onlinediscussies na verloop van tijd daalt, en dat ons oordeel over hoe monsterachtig de nazi’s echt waren door de tijd kan worden aangetast.
Beter begrijpen
Als de Wet van Godwin een positief effect heeft – en het bestaan van de Godwin-lezing duidt daar indirect op – dan hoop ik dat we onze oppervlakkige retorische cultuur kunnen omvormen tot een bedachtzamere, meer historisch bespiegelende omgeving.
Het enige waarover we niet sceptisch moeten zijn, is ons recht, of zelfs onze plicht, als gewone mensen, om internet en andere hulpmiddelen van het digitale tijdperk te gebruiken om onze zogeheten leiders ter verantwoording te roepen en de feiten te checken. En, uiteraard, als u denkt dat mijn internetexperimentje een bedachtzame discussie eerder belemmert dan bevordert, wees dan vooral ook kritisch op de Wet van Godwin.

Kunt u helpen!? (Ariejan Korteweg Volkskrant 18 april 2019 p. 21):
Telecommunicatie, postbezorging, treinverkeer; in elke sector van publiek belang staat de privatisering ter discussie.
En hier, horen de mensen in de schuilkerk, gaat de slinger van de geschiedenis de andere kant op. Van staatsgeleide planeconomie naar de grenzeloosheid van het postcommunisme. Waarmee we in het heden zijn aangekomen en de slinger weer terug lijkt te bewegen.
Dus kom er maar in, minister van Financiën: vertel ons over het CDA als pleitbezorger van een sterke overheid,
door CU-senator Roel Kuiper bepleit in De terugkeer van het algemeen belang, zijn onverminderd actuele boek over wat mis ging in dertig jaar privatisering. Voor wie die hoop mocht koesteren, heeft Hoekstra een citaat van Kierkegaard paraat: ‘Wie met de tijdgeest trouwt, wordt snel weduwnaar.’

Essay Pleidooi voor de politieke partij De schrale begroeiing tussen burger en staat (Anton Jäger De Groene Amsterdammer 18 april 2019 p. 40-43):
Politieke partijen lijken losgezongen van de samenleving. De kiezer vindt andere wegen om zijn (on)genoegen kenbaar te maken. Dus is de vraag: hoe trekt de staat mensen weer de politiek in, voorbij de gemakzuchtige middelen van het internet en de media?
Dat probleem is nu alom zichtbaar. Op de jaarlijkse zomerschool van de Vlaamse socialisten SP-A – het onhandige ‘SP-academy’ – wordt vooral op ‘communicatie’ getraind en niet per se op het uitzetten van wereldbeschouwing.\\
Toekomstige socialisten leren er voornamelijk ‘hoe je het goed kunt uitleggen’, stelt historicus Vincent Scheltiens, en hoe men het best ‘debatfiches moet lezen’. Op eenzelfde manier verwerd de VVD tot een ‘applauspartij’ die congres na congres met nieuwe vondsten het ‘kleine volk’ probeerde te charmeren. Daaronder school een ideologische bloedarmoede, die al snel tot flauwe neoliberale reflexen leidde. Theo Hiddema omschreef in 2017 Rutte niet voor niets als een ‘door spindoctors opgetrokken trekpop (marionet van het systeem)’.
Tussen de burger en de staat gaapt vandaag een leegte. Die wordt vooral door het internet opgevuld, van reaguurders tot online activisten. In een tijdperk waarin uitdagingen als de klimaatopwarming steeds ambitieuzere staatsactie vereisen schieten die inspraakvormen schromelijk te kort. Aan de klimaatverandering komt geen einde door een alarmistische petitie of rumoerige rechtszaak. Een crisis van planetaire proporties los je uiteindelijk niet op zonder eerst die vervelende, politieke vraag te stellen: hoe trekt de staat mensen weer de politiek in, voorbij de gemakzuchtige middelen van het internet en de media?
Ooit was de partij daarvoor het uitgekozen middel. Vandaag niet meer. Vroeger bestond er ook een leuze die vooral bij Britse troonopvolging werd aangeheven:
de koning is dood, leve de koning. Misschien behoeven we vandaag eenzelfde leuze voor de politieke partij.

Het is niet eerlijk (Joost de Vries De Groene Amsterdammer 18 april 2019 p. 53):
De collectieve intelligentie van internet kan een bepaalde magie onttoveren. Zo hebben Game of Thrones-fans het laatste seizoen al geanalyseerd.
Wie een roman schrijft weet dat wat begint als vrije fantasie, vanzelf een logica zal afdwingen. Elke keuze die je maakt opent deuren voor je personages, maar sluit andere. Elk verhaal ontwikkelt zijn eigen zwaartekrachtwetten. Ballen die in de lucht worden gegooid, moeten een keer landen. Bij een serie als Game of Thrones zijn er tientallen ballen, maar een miljoenvoud aan fans. Die over de serie bloggen, vloggen, discussiëren op fora en vanzelf de interne logica van de serie zo nauwgezet ontrafelen dat ze hem beter lijken te begrijpen dan de tv-makers zelf. De collectieve intelligentie haalt de individuele intelligentie van de makers in. Het is niet eerlijk.
En het verandert je manier van kijken. In zijn boek The Four-Dimensional Human (2015) beschrijft de Britse journalist Laurence Scott hoe het internet je het gevoel kan geven dat je achter jezelf aanloopt: ‘Instagram eet je maaltijd al op voordat jij het doet. Onze digitale avatars surfen over de golf van het moment, terwijl onze sociale zelven, die nog steeds ouderwets willen “bijkletsen”, achterlopen. De echte, biologische up-to-the-minute “ik” voelt zo aan als het spook van de online “ik”.’

Te groot (Sheila Sitalsing Volkskrant 17 april 2019 p. 2):
Calimero wist het allang, en ook de gewone mensen zijn er inmiddels achter: als je heel groot bent, veel groter dan de rest, dan zit het vaker mee in het leven. Dan ben je al gauw too big to fail. Dan mag je niet getroffen worden door rampspoed omdat er veel te veel mensen afhankelijk van je zijn. Dan schieten de autoriteiten te hulp wanneer het tegenzit, met leningen en steun en ach en wee, en met allerhande privileges.
En dan kun je wel uitleggen dat je als groot, internationaal opererend bedrijf nu eenmaal dingen moet uitproberen en dat je de kosten van de risico’s daarvan ergens kwijt moet. En dat kan heus wel bij jezelf, maar dan worden de aandeelhouders kregelig, dus is het buitengewoon prettig dat het bij de Nederlandse staat kan. Dat er logica in zit, geen kleinemensenlogica, maar fiscale logica. Wederom is dat niet aan ze besteed.
En ergens diep in je hart weet je dat de kleine mensen heel misschien gelijk hebben.

Een ramp die de Fransen lijkt te verenigen (Daan Kool Volkskrant 17 april 2019 p. 4):
Frankrijk rouwt om de brand in de Notre-Dame, en de rampspoed lijkt de Fransen te verenigen. Zo voelen ze dat ook in die andere, minder bekende Parijse kerk: de Saint-Sulpice. ‘Of je nu religieus bent of niet, zoiets raakt iedereen.’
Frankrijk rouwt om de brand in de Notre-Dame, en de rampspoed lijkt de Fransen te
verenigen. ‘Iedereen die een hart heeft, iedereen met enig gevoel voor schoonheid, heeft gesidderd bij het zien van de beelden van de brand’, denkt Guy Nicard, een 70-jarige man die in een rode winterjas op de houten kerkbanken in de Saint-Sulpice zit. Hij leest Le Parisien, het Parijse dagblad dat een huiveringwekkende foto van de brandende Notre-Dame op de voorpagina heeft staan.

Stekel (Olaf Tempelman Volkskrant 17 april 2019 p. 19):
Cognitieve dissonantie
Mira Markovic, de zondag overleden echtgenote van Slobodan Milosevic, was behalve de belangrijkste raadgever van wijlen de Servische leider ook columniste voor damesbladen. In de grimmigste jaren van de Bosnische oorlog hekelde zij daarin etnische zuiveringen en paramilitaire wandaden. Een collega-columnist riep toen uit dat ze die thematiek eens in het echtelijk bed ter sprake moest brengen. Markovic reageerde verbolgen: lieve Slobo had niets met de Bosnische oorlog te maken!
Donna Zuckerberg, de zus van Mark Zuckerberg, hekelt in haar boek Not All Dead White Men de rol van sociale media in het aanwakkeren van racisme en vrouwenhaat. Is uw boek ook kritiek op het bedrijf van uw broer, vroeg deze krant. Nee, zei ze: de rol van Marks bedrijf is gering. In jargon heet dit cognitieve dissonantie.

Notre-Dame (Peter Giesen Volkskrant 17 april 2019 p. 19):
De emotionele reacties op de brand lieten een Europese en zelfs mondiale verbondenheid zien. ‘De brand in de Notre-Dame is een gedeeld verlies’, zoals de Britse historicus Simon Schama zei.
Bovendien kwam er meteen een inzamelingsactie op gang, waarbij honderden miljoenen euro’s werden opgehaald. Het is natuurlijk zuur dat de fondsenwerving voor de restauratie veel moeizamer verliep toen de kathedraal nog geheel overeind stond. Ook het tegen elkaar opbieden van Franse miljardairs laat een vreemde bijsmaak na. Niettemin: als de brand ergens symbolisch voor is, dan is het niet voor vermoeidheid en naderende ondergang, maar voor verbondenheid en veerkracht.

Notre-Dame is onze spiegel (Redactie de Volkskrant 17 april 2019 p. 21):
Het afgrijzen en de weemoed over de brand in de Notre-Dame zijn groot bij Franse journalisten. De kathedraal
‘dat zijn wij’.
Le Monde
Anne-Marie Thiesse, directeur van het Franse onderzoeksinstituut CNRS vertelt in een interview met Le Monde
hoe de schrijver Victor Hugo met de Notre-Dame een nationaal gevoel kweekte.
‘In Notre-Dame de Paris, gepubliceerd in 1831, schiep Victor Hugo een volk van Parijs dat bestaat uit personen uit allerlei sociale milieus, studenten, gegoede burgers en zij aan de zelfkant, zoals Esmeralda en Quasimodo, verworpenen die men weer wil opnemen. Hij zegt tegen zijn lezers: ik ga u onderdompelen in een nationale gemeenschap, wij gaan dat levende verleden terugvinden, een gepassioneerd verleden, ons verleden. Het is onze spiegel, het zijn wij. Het is de grote gedachte die met de romantiek is gekomen: het bestaan van een nationale gemeenschap. (...) Wat zo fantastisch is aan die roman, is dat de titelheld de kathedraal is.’

Shell (Ewald Engelen De Groene Amsterdammer 17 april 2019):
Peter Buwalda’s Otmars zonen is een afrekening met de afwezige, sadistische vader. Hoewel de eerste zin van het boek luidt dat het niet als Vatersuche moet worden gelezen, is het dat toch geworden. Hoofdpersoon Dolf/Ludwig vindt halverwege de roman zijn onbekende verwekker achter een groot bureau van Shell op het Siberische eiland Sakhalin. Johan Tromp heet de man. Hij is een van de rijzende sterren in het concern, die voor zijn werkgever de wereld rondreist en mag jijen en jouwen met de met naam en toenaam genoemde Jeroen van der Veer, die tot 2013 het bedrijf leidde.
In de sadistische seks die Johan Tromp met een Nederlandse onderzoeksjournaliste van de Financial Times heeft, weerspiegelt zich de wrede wijze waarop de multinational omgaat met zijn omgeving. Zoals Tromp de frêle Isabelle Orthel voor eigen gerief vastbindt en dagenlang naakt met een loodzware slavenketting laat rondlopen, zo misbruikt Shell het kwetsbare landschap van de Nigerdelta om maar zo veel mogelijk aandeelhouderswaarde uit de grond te persen.
Het kan geen toeval zijn dat Buwalda’s veelgeprezen literaire aanklacht samenvalt met de rechtszaak die Milieudefensie onlangs tegen het concern heeft aangespannen. En dat juist deze week
Follow the Money en Platform Authentieke Journalistiek zeventien wob-aanvragen hebben ingediend om informatie boven tafel te krijgen over de incestueuze relatie van Shell met de Nederlandse politiek.
De afrekening met Shell hing al een tijdje in de lucht. En wij kunnen er live getuige van zijn!

Shell of Het patent op hypocrisie berust niet uitsluitend bij Shell (Sheila Sitalsing Volkskrant 1 maart 2017 p. 2):
Het is een mooie, informatieve film die Shell gemaakt heeft, 26 jaar geleden alweer.
Gisteren kwam de Shellfilm uit 1991 weer even in de belangstellling, omdat De Correspondent hem heeft opgeduikeld en verspreid, vergezeld van een verhaal over de hypocrisie van de Koninklijke. Shell knew! schreef ook The Guardian in een zinderend stuk. 'Shell wist ervan!', als ware er een grof schandaal onthuld.
Shell is er primair om geld te verdienen aan het voorzien in de schier onlesbare dorst van de mensheid naar olie. Waarom zouden ze bij Shell in godsnaam blijven aandringen op minder olieconsumptie als de rest van de samenleving daar evident geen zin in heeft, als politici bangig naar hun kiezers loeren die niet warm te krijgen zijn voor kilometerbeprijzing?
Gisterochtend opende de Volkskrant met het bericht dat de landen van de Europese Unie weinig haast meer hebben om de afspraken uit het akkoord van Parijs na te komen. Gisteravond opende het NOS Journaal met het bericht dat de wegen dichtslibben met auto's.
Het patent op hypocrisie berust niet uitsluitend bij Shell.

Westerse benauwdheid steekt schril af bij Xiaobo's moed (Bert Lanting Volkskrant 15 juli 2017 Bijlage Zaterdag p. 17):
Het is moeilijk voor te stellen dat de leiders van een grootmacht als China, een regime dat erin is geslaagd honderden miljoenen mensen uit de armoede te verheffen, zo benauwd zijn voor een dissident die ze voorgoed het zwijgen hebben weten op te leggen. Maar waarschijnlijk vreesden ze hem juist omdat hij geen geweld predikte, maar volstrekt vreedzaam opkwam voor vrijheid, democratie, mensenrechten en een eerlijk rechtsstelsel.
Die universele verlangens legde Liu vast in 2008 in een manifest waarin hij pleitte voor politieke hervormingen. De autoriteiten vatten dat op als een oproep het staatsbestel omver te werpen en lieten hem tot 11 jaar gevangenisstraf veroordelen. Zelfs toen bleek dat hij aan leverkanker leed, ontzegden ze hem het recht tenminste in vrijheid te sterven. In plaats daarvan lieten zij de staatstelevisie beschamende beelden uitzenden waaruit moest blijken dat hij op zijn sterfbed met alle zorg was omgeven door de staat.
Maar wie goed heeft geluisterd, moet het zijn opgevallen hoe terughoudend de westerse landen juist zijn geweest met hun kritiek op de behandeling van Liu en andere Chinese dissidenten die wegens hun ideeën vastzitten.
Mensenrechten lijken sinds het aantreden van president Trump compleet te zijn verdwenen uit het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten. Maar ook de Europese landen zijn huiverig dit gevoelige onderwerp aan te roeren, uit vrees de handelsrelaties met het machtige China te bederven.
Die benauwde houding steekt wel heel schril af tegen de moed van Liu om het louter met ideeën op te nemen tegen het Chinese bewind.

De verbinder (The mind of the universe NPO2 16 juli 2017):
Robbert Dijkgraaf gaat op bezoek bij een kosmoloog, een chemicus en een netwerkwetenschapper. Hoe zien zij de mens van morgen?
George Whitesides stelt tot slot 'de geest is uit de fles', zijn we slim genoeg de auto op de goede weghelft te houden of worden we toch spookrijders?

Beteugelen inhuur externen blijkt erg lastig voor overheid (Robert Giebels Volkskrant 15 juli 2017 p. 6):
Wat ministeries, gemeenten en provincies niet willen, laten ze toch gebeuren. Ze nemen steeds meer mensen van buiten aan.
Is het beteugelen van externe inhuur iets van de laatste tijd?
Al sinds 1998 staat in achtereenvolgende regeerakkoorden dat overheden zo min mogelijk flexwerkers van buiten moeten aannemen, maar sindsdien zijn het er alleen maar meer geworden. Toen, bijna 20 jaar geleden, gaf het Rijk 270 miljoen euro uit aan externe inhuur. Dat liep op naar 1,3 miljard in 2009, daalde naar een kleine 900 miljoen twee jaar later om in 2016 weer op hetzelfde niveau als 2009 uit te komen.

Democratie en Markt (Deelnemers debat - NPO2 16 juli 2017):
Historicus Bas van Bavel werkt als hoogleraar Transities van Economie en Samenleving aan de Universiteit Utrecht. In zijn laatste boek,The invisible hand onderzoekt hij opkomst en verval van markteconomieën.
Kim Putters directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en bijzonder hoogleraar Beleid en Sturing van de Zorg in de Veranderende Verzorgingsstaat aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Begin dit jaar werd Putters benoemd als kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER).
De Duits-Nederlandse historicus en romanschrijver. Philipp Blom studeerde in Wenen en Oxford en heeft historische werken als To Have and to Hold en Enlightening the World op zijn naam staan. Hij schrijft o.a. voor The Times Literary Supplement, The Independent, Frankfurter Allgemeine Zeitung en Die Zeit.
Econoom, gepromoveerd in de geldtheorie. Fieke van der Lecq werkt als deeltijdhoogleraar aan de Vrije Universiteit Amsterdam en is kroonlid van de SER. Daarnaast is zij lid van diverse raden van commissarissen en raden van toezicht, voornamelijk in de financiële sector.
De globalisering heeft de nationale politiek grondig veranderd. Nationale politici dragen, ingegeven door de internationalisering van markten, steeds meer macht over aan supranationale instanties. Moet de politiek de economische ontwikkelingen willen bijhouden of zelfs beheersen? Is ze daar überhaupt toe in staat zonder het volk van zich te vervreemden? Of ondermijnt de markteconomie de democratie?

Kapitalisme loopt op laatste benen (Peter de Waard interviewt Bas van Bavel Volkskrant 5 juli 2016 p. 23): De Utrechtse hoogleraar Bas van Bavel herkent vaste patronen in opkomst, bloei en neergang van markteconomieën. Als zijn analyse klopt, ziet het er niet best uit voor het huidige systeem.
'Het huidige kapitalistische stelsel loopt op zijn laatste benen. Net als markteconomieën eerder in de geschiedenis is het al bezig in verval te raken. Symptomen daarvan zijn de toenemende vermogensongelijkheid, economische stagnatie en het uiteenspatten van speculatiebubbels. 'In de geschiedenis leidden deze symptomen telkens tot het einde van de markteconomie. Daar is geen enkele uitzondering op.' Goed, de geschiedenis herhaalt zich dus. Maar 2016 is toch wel een heel andere tijd dan de vroege Middeleeuwen. Kun je die perioden wel zo naast elkaar zetten?
'Niet in alle opzichten. De technologie heeft zich veel meer ontwikkeld. De schaal is groter en de interactie is mondiaal. Toch zijn de fundamentele mechanismen hetzelfde.' Waaraan ziet u dat de neergang is ingezet?
'Omdat de bezitsongelijkheid nu nieuwe hoogten bereikt en financiële markten en speculatie en steeds groter gewicht krijgen. Maar vooral omdat de marktelite begint haar geld te gebruiken om politieke invloed uit te oefenen. In Amerika zie je dit bijvoorbeeld in de financiering van verkiezingscampagnes en in de invloed van mediatycoons op de publieke opinie.'

Verslag afscheid Herman Wijffels als hoogleraar Duurzaamheid en Maatschappelijke Verandering aan de Universiteit Utrecht (3 oktober 2016):
In de paneldiscussie onder leiding van SFL-lid Klaas van Egmond (UU) betoogde Peter Blom dat duurzaamheid steeds meer het fundament wordt waarop mensen en organisaties werken. Dat geldt in toenemende mate ook voor De Nederlandsche Bank (DNB) waar volgens Frank Elderson de D ooit voor Duurzaamheid zal kunnen staan. Else Bos benadrukte echter dat de pensioenwereld er nog lang niet is. Hier is een hele andere manier van denken nodig, weg van de nog altijd zaligmakende Moderne Portefeuille Theorie. Bas van Bavel stelde dat de alomtegenwoordigheid van markten echte duurzaamheid in de weg staat. Daar zijn ook andere allocatiemechanismen voor nodig als coöperaties, de overheid en de familie.

In plaats van dat we de systemen steeds complexer en ondoorzichtiger maken moeten we terug naar wat al in 1973 door de econoom E.F. Schumacher in zijn boek ‘Small is Beautiful’ is aangegeven. Met de manifestatie “Klaar om te wenden?” is met het uitwerken van een strategie een begin gemaakt. Helaas moeten we constateren dat bij veel politici het kwartje nog niet is gevallen.

Ivana Ivkovic nam op 2 juli 2017 deel aan het Filosofisch Kwintet. Zij is eigenaar van NoWishful Thinking. De ‘missie’ van dit bureau is om filosofie te brengen bij een breed publiek. [...]
Wat is de toekomst van de virtuele samenleving?
In opdracht van de informatiemanagement bedrijf Doxis en Filosofie Magazine heb ik een boek geschreven met interviews met filosofen en informatiemanagers waarin de impact van digitale technieken op de mens, organisatie en de maatschappij wordt verkend.
In het boek DE ZWERM een verhaal over de virtuele samenleving wordt het thema atomisering uitgebreid belicht (p. 9).
In het laatste deel, ‘De weg’ worden een aantal trends aangestipt, die Doxis identificeert als belangrijke gamechangers in eigen werkveld. Het gaat om
atomisering, uniformering en de toenemende onzekerheid. Tot slot wordt de nieuwe Doxis-werkwijze gepresenteerd: informatiemanagement toegesneden op de maat van de virtuele samenleving.
99: In de jaren negentig bracht de marktwerking daar verandering in: zowel de overheid als het bedrijfsleven moest zijn positie en richting bepalen op basis van economische factoren. Digitalisering bracht nieuwe mogelijkheden voor burgerparticipatie en inspraak (buurtonderhoud-en preventieapps bijvoorbeeld). In de nabije toekomst wordt het steeds moeilijker om de organisatiedoelen te bepalen. De ontwikkelingen volgen elkaar in een te snel tempo op, en wat op het spel staat is niet zozeer bepalen waar je wilt komen, maar met wie je de weg wilt afleggen.
De onoverzichtelijkheid vraagt om sterke samenwerkingsverbanden en een nieuwe gemeenschappelijkheid.
104: Met digitalisering heeft input-sturing aanvankelijk plaatsgemaakt voor de strakkere modellen van top-down sturing en controle. De ontwikkeling die daarop volgde was juist sturen op output. Met toenemende onzekerheid en atomisering kunnen doelmatigheid en resultaatgerichtheid echter leiden tot een overmaat aan controle en ‘resultatitis’, waarbij de focus op output niet leidt tot kwaliteitsverbetering. In de toekomst worden resultaten juist meer open gelaten. Leidinggevenden hebben in het analoge verleden de werknemers gehouden aan discipline van werktijden en taken. In het volgende stadium werden werknemers meer aangesproken op hun professionaliteit, en de kwaliteit van dienstverlening. In de toekomst maakt dit model plaats voor zelfsturing, omdat professionals autonomer gaan opereren.
105: Door
atomisering en het uitbesteden van taken moeten in de toekomst steeds vaker verschillende partners aan een gezamenlijk project werken. Ook hier gaat het om het smeden van gemeenschappelijkheid. Co-creatie en onderling vertrouwen zijn daarbij belangrijker dan het behalen van welomschreven resultaten.

Kosmisering: op zoek naar het verbindende beginsel van mens en kosmos (Benedict Broere Civis Mundi Digitaal #46 mei 2017):
Integratie
Recente ontwikkelingen in wetenschap en filosofie maken evenwel duidelijk dat een werkelijke scheiding van mens en kosmos niet houdbaar is. Opnieuw is er aanleiding om te trachten een mens en kosmos verbindende essentiële orde te denken. Die orde zal dienen te volgen uit het onderzoek van hoe ons kennen is afgestemd op een werkelijkheid die waarschijnlijk meer omvat dan enkel materie. Hieronder wil ik de actualiteit van deze kwestie van kosmisering beargumenteren en recente inzichten in ons kennen behandelen.
Het geheel zien
‘Kosmisering’ vereist dat men verder kijkt dan enkel de tot materie gereduceerde werkelijkheid. Het vraagt dat heel de mens, dus inclusief bewustzijn, vormen van kennen, ideeën en cultuur, in harmonie komt met heel de kosmos, dus inclusief bewustzijn en wetmatigheden. Zo geformuleerd is kosmisering enkel mogelijk op basis van inzicht in een essentiële Logos die betrekking heeft op die meer complete mens en kosmos.
In de huidige tijd betekent het dat een losse verzameling van heel verschillende mentaliteiten, culturen en vormen van wereldbeschouwing in een proces komt van harmonisatie met die meer complete kosmos. Dat is alleen maar mogelijk als die logos veelzijdig en algemeen genoeg is om te gelden voor een dergelijke veelvormigheid en ook om samenhang en een grotere eenheid in die kosmos te kunnen denken.
De Logos in natuur en cultuur
De essentiële orde lijkt zich vooral te kunnen manifesteren in een cultuur die het relatief gezien goed doet. Een
cultuur die in basale zin reeds creatief en constructief is, lijkt het meest op de essentiële orde in de natuur en in de werkelijkheid. Dat zal een cultuur zijn die gunstig scoort in bijvoorbeeld de Social Progress Index, de Human Development Index, de Good Country Index, de Gender Gap Index, de Freedom of Press Index, de Innovation Index, enzovoort. Ik vermoed dat kosmisering betekent dat we overal op de planeet toegroeien naar een dergelijke cultuur. Kenmerken daarvan zijn gunstige resultaten wat betreft vrijheid, veiligheid, materiële zekerheid, medische zorg, scholing, creativiteit, enzovoort. Zo gezien betekent kosmisering ook het toegroeien naar de healthy and wealthy corner in de statistieken.34 , zoals de ontwikkelingsprofessor Hans Rosling dat heel beeldend weet uit te leggen.

Voetnoot Relativering (Arnon Grunberg Volkskrant 29 mei 2017):
Op woensdag noemde de Belgische krant De Standaard de aanslag in Manchester de aanslag in Manchester 'een nieuw dieptepunt'. Op vrijdag had Luuk van Middelaar in NRC Handelsblad het over 'de slachting van onschuldige kinderen'. De superlatieven en adjectieven verraden onzekerheid. Het is begrijpelijk dat wij ons een aanslag in Manchester meer aantrekken dan een in het Midden-Oosten, maar wat begrijpelijk is, is nog niet ethisch gerechtvaardigd.
Juist omdat terrorisme geen werkelijk militair-strategisch, maar slechts een psychologisch doel heeft, getuigt relativering niet van gebrek aan medeleven met de slachtoffers, relativering ondermijnt de terroristen.
Sommige mensen vinden dat vervelend. De feiten, de statistieken die die relativering ondersteunen worden weggewuifd. Alsof je tegen de hartchirurg zegt: 'Nee, dank, ik zwaai liever met brandnetels boven mijn hoofd.'
De mens moet kennelijk slaaf blijven van zijn emoties, opdat hij beter gemanipuleerd kan worden.
Het antiverlichtingsdenken is overal aan te treffen, maar het zit ook diep in onze cultuur.

Merkel: Europa moet voor eigen lot vechten (Sterre Lindhout Volkskrant 29 mei 2017 p. 3):
De tijden dat Europa blind kon varen op Amerika zijn voorbij, de Europeanen moeten hun lot in eigen hand nemen. Deze conclusies trok de Duitse bondskanselier Angela Merkel zondagmiddag, daags na de G7-top in het Siciliaanse Taormina.
Memorabele toespraak
Merkels overige conclusies uit de G7 volgden na een etmaal nadenken, zoals de wereld inmiddels van haar gewend is.
Natuurlijk moet Europa streven naar vriendschap met de VS en Groot-Brittannië, sprak Merkel tegen de tent vol traditionele Beierse jagershoedjes en dirndls. 'Maar we moeten beseffen dat wij als Europeanen voor onze eigen toekomst moeten vechten, voor ons lot.' Daarop volgde een minuten durend applaus.
Merkels pro-Europa-koers zou dus een vlucht naar voren kunnen zijn. Mislukt ook de G20 met dank aan Trump, dan kan Merkel altijd nog de 'wij van Europa' kaart spelen.
Wat de Duitse export betreft gaat de bondskanselier intussen doodgemoedereerd op zoek naar nieuwe bondgenoten. Voor deze week staan ontmoetingen met zowel de Indiase minister-president Narendra Modi als de Chinese premier Li gepland.

Op Sicilië was het Trump tegen de rest (Jarl van der Ploeg Volkskrant 29 mei 2017 p. 9):
Op de G7-top genieten ze van het uitzicht, maar consensus over klimaat en vluchtelingen blijft uit
Handen schudden, van het uitzicht genieten en het vooral niet met elkaar eens worden over het klimaat en de vluchtelingencrisis. Dat is de (voorlopige) uitkomst van de G7-top in het Siciliaanse heuvelstadje Taormina, waar de jaarlijkse ontmoeting van 's werelds grootste industrielanden vrijdag en zaterdag plaatsvond.
Amerikaanse desinteresse
Symbolisch voor de Amerikaanse desinteresse in het onderwerp was het gedrag van de Amerikaanse president Donald Trump tijdens een toespraak van de Italiaanse premier Paolo Gentiloni. Toen deze in het Italiaans de ernst van de vluchtelingencrisis aanstipte, en sprak over het belang van structurele oplossingen, nam Trump niet eens de moeite naar de vertaling te luisteren. Zijn oortje bleef ongebruikt voor hem op tafel liggen.
Het draaide bij de Amerikaanse president slechts om terrorismebestrijding, defensie en handel. 'Ze zijn hier niet gekomen om dure woorden uit te wisselen over het belang van bewegingsvrijheid', zo typeerde een Europese diplomaat de Amerikaanse delegatie tegenover Reuters.
De G7 is van oudsher een groep gelijkgestemden die op hun jaarlijkse bijeenkomsten trots de punten op de i van hun gezamenlijke beleid komen plaatsen. Dit jaar lag dat anders.
Er werden nauwelijks compromissen gesloten, de belangrijkste beslissingen werden uitgesteld, als ze al niet van tafel werden geveegd. Of zoals gastheer Gentiloni het op zijn afsluitende persconferentie verwoordde: 'Dit jaar waren de discussies, misschien wel meer dan ooit, authentiek.'

Trump is een blamage voor de hele vrije wereld (Dirk-Jan van Baar Volkskrant 29 mei 2017 p. 18):\\ Maar voor de NAVO is er wel degelijk iets fundamenteels veranderd. Europa, dat de laatste jaren in permanente staat van crisis verkeerde, houdt stand. Maar de Angelsaksische wereld, die altijd als laatste redmiddel fungeerde, is onverwacht van slag. Dat begon bij de Brexit en kreeg een vervolg met de verkiezing van Trump. Tussendoor was er ook nog de (mislukte) coup in Turkije, zonder wie onmogelijk een effectieve strategie tegen IS kan worden ontwikkeld.\\ Op het NAVO-hoofdkwartier zeggen ze niet te weten wie er achter die coup tegen Erdogan zat of wat dat voor de gevechtskracht van het Turkse leger betekent, 'want elkaar in de gaten houden doen NAVO-partners niet'. Intussen weten we al sinds de inval in Irak dat veiligheidsdiensten elkaar voortdurend op het verkeerde been zetten en vorige week was er het (gelekte) nieuws dat Trump van Israël verkregen inlichtingen met Poetin zou hebben gedeeld. Een vergelijkbaar incident zagen we na de aanslag in Manchester. Tot zover de strijd tegen het internationale terrorisme die om strikte vertrouwelijkheid draait.
Dat Trump zichzelf als brexiteer ziet en het anti-Europese populisme aanmoedigt, vormt een breuk met alles waar het naoorlogse Amerika voor staat. Een blamage die het Anglo-Amerikaanse prestigeverlies na het echec met de Iraakse massavernietigingswapens en de 'neoliberale' bankencrisis van 2008 met afstand overtreft. En voor Nederland het moeilijkst: aan een verder opgaan in Europa valt - gewild of ongewild - niet meer te ontkomen.

Om de snaartheorie (M-theorie) te beschrijven maakt Edward Witten van zowel spiegelsymmetrie als van supersymmetrie gebruik. Om de unificatietheorie te belichten past het rapport ‘E i V’ ook beide principes toe, maar belicht spiegelsymmetrie en supersymmetrie (complementariteit) vanuit een ander gezichtspunt. Dit gezichtspunt is gebaseerd op het Standaardmodel, de C-, P- en T-symmetry. De T-symmetry wordt door de eeuwige duur, het eeuwige nu, de absolute tijd tot uitdrukking gebracht.
De M van de M-theorie staat voor Magic, Mystery of Matrix. Het rapport ‘E i V’ heeft het liever over White Magic, Occultisme, het contrast van Black Magic. Om de spiegelsymmetrie en de supersymmetrie in het universum te symboliseren maakt het rapport ‘E i V’ gebruik van een pedagogisch denkmodel, het zogenaamde morele kompas. Het morele kompas is net als de M-theorie van Edward Witten een multidimensionaal verklaringsmodel. De 10 Dimensies van het morele kompas worden mede aan de hand van het Boek van de getallen verklaard. De tweede grondstelling brengt de integratie van polariteiten tot uitdrukking.

Spinoza schreef Korte verhandeling over God, de mens en zijn geluk op verzoek van zijn vrienden, zodat zij zijn redeneringen beter konden bestuderen. In hun enthousiasme vertaalden enkelen van hen Spinozas Latijnse tekst naar het Nederlands. Het Latijnse manuscript is verloren gegaan, maar die zeventiende-eeuwse Nederlandse vertaling is in de negentiende eeuw teruggevonden. Korte verhandeling over God, de mens en zijn geluk uit circa 1660 is waarschijnlijk Spinozas eerste geschrift. Het kan worden gezien als een eerste poging om zijn visie op God, de mens en zijn geluk op papier te zetten, maar van publicatie zag hij af. Zijn gedachten evolueerden zo, dat hij besloot opnieuw te beginnen. Zodoende ontstond zijn hoofdwerk Ethica en bleef de Korte verhandeling onvoltooid. Nu wordt dit belangrijke eerste geschrift eindelijk in een moderne hertaling uitgegeven. De hoofdtekst gaat vergezeld van het commentaar dat Spinoza zelf in het manuscript van de vertaling er later nog heeft bijgeschreven. Bij dit geheel geeft Jan Knol uitleg en commentaar. Zo biedt de Korte verhandeling de geoefende lezer een aantrekkelijke kennismaking met de tijdloze filosofie van Spinoza. Deze omvat alles, en helpt ons nadenken over hedendaagse brandende vragen over godsdienst, ecologie, psychologie, sociologie, politiek en vooral ook ethiek.

De socioloog Abraham de Swaan wijst op het mechanisme identificatie en ‘desidentificatie’. Als mensen zich als groep aaneensluiten, sluiten ze anderen uit. Dat zijn twee kanten van eenzelfde proces (medaille). Volgens het identificatie mechanisme van de gesloten lus in de sociologie leidt insluiting automatisch tot uitsluiting en maakt daarmee een wereldsamenleving onmogelijk. Het is wenselijk veranderingen teweeg te brengen die in overeenstemming zijn met de waarheid.

Aan bankiers kan de vraag worden voorgelegd wat is de toegevoegde waarde voor de samenleving de AEX, het ballonnetje, eerst voorbij de reële economie, op te blazen en later weer te laten leeglopen? Bij het opblazen verdienen weinig mensen relatief veel en bij het leeglopen verliezen veel mensen relatief weinig. Wat de een wint verliest de ander, eenvoudiger kunnen we het niet maken.

Om de financieel economische crisis op te lossen draait het niet om het adagium, het 'en-en', de synergie tussen 'Politiek en Bedrijfsleven', maar om het interdisciplinaire 'en-en' denken ‘Neuroeconomie en Ethiek’. Het failliet van de bedrijfsmatige overheid in het onderwijs, de zorg en bij de woningcorporaties is een feit.

Wat is geld?
Monopolie
Het vervelende is alleen, dat er daarmee een derde partij in het spel gekomen is. En dat is degene die eigenaar is van de technologie. Degene die eigenaar is van de enige technologie die ruilen mogelijk maakt, is daarmee ook monopolist. Hij is de poortwachter via wie iedereen moet gaan om te kunnen ruilen. En dat opent voor hem de weg om op dat ruilen te parasiteren.
In de loop der tijd is de technologie geld stapje voor stapje geconfisqueerd door een derde partij, en die partij noemen we de bancaire sector. De bancaire sector is eigenaar geworden van de technologie, en heeft daarmee het monopolie over de ruilbaarheid van waarde verkregen. Voor ons lijkt geld hetzelfde gebleven, maar de organisatie ervan is in de loop der tijd totaal veranderd. Zodanig veranderd dat de eigenaar van de technologie er steeds gemakkelijker mee kon parasiteren, en zichzelf zo bijna alle waarde kon toe-eigenen.
In plaats van het ruilen te faciliteren, dient de technologie geld nu voornamelijk om parasiteren te faciliteren. En met parasiteren bedoel ik: toegang krijgen tot arbeid van anderen, zonder er zelf arbeid voor in ruil te geven. En dat is precies wat banken doen. De technologie die ons vroeger diende, dient nu dus iemand anders. Het is erin geslopen zonder dat we het in de gaten hadden.

De kredietcrisis leert dat de kwantitatieve modellen van het CPB geen rekening houden dat een mens meer is dan een koel en calculerend wezen, maar zich vooral door emoties en angsten laat leiden. De basis van de economische ordening is op eenvoudige rekensommen gebaseerd. Om dit in de gemanifesteerde wereld te illustreren maken we gebruik van de economische kringloop van François Quesnay, de kringloop van geld – en goederenstromen, de import en export. Wereldwijd is de invoer van alle landen gelijk aan de uitvoer van allen, 'Invoer + Uitvoer' = 0. Het exportoverschot van het ene land hangt met de schuldenberg van een ander land samen. Artificiële intelligentie leert dat het veel lastiger is om met kwalitatieve parameters, de kwalitatieve relaties rekening te houden.

Het 5Ddenkraam, de verborgen 5e dimensie heeft op levenskunst - zingevingsvragen - de zingeving van het leven betrekking. Voor de mens is de eigen evolutie geen blind proces zonder enige bedoeling. Door de vergaande individualisering en secularisering komen de mensen wel steeds losser van de zingeving, het Goede, Ware en Schone en de van oudsher stabiele sociale netwerken in de maatschappij te staan.

Tussen de verkoper en de koper, de aanbodzijde en de vraagzijde zit voor beide partijen de stem van het geweten. Uiteindelijk zijn we het allemaal zelf, die de chaos creëren. Welke leraar laten we prevaleren?

De crux van het rapport ‘E i V’ zit in de relatie tussen essentie (wezen) en existentie (bestaan), tussen het zondebokmechanisme, de Wet van analogie en het marktmechanisme of met andere woorden tussen heer en slaaf (politicals en professionals) respectievelijk tussen verkoper en koper. De waarheid over het zondebokmechanisme leert ons om te kijken vanuit het standpunt van de vervolgden in plaats van dat van de vervolgers.

Jan Marijnissen In gesprek met Marcel van Dam (column De staat zijn wij Volkskrant 29 april 2010)
Idealiseer je het verleden niet te veel?
‘Nee, zeker niet. Maar ik wil terug naar de empathie die elk mens aangeboren is. We hebben in onze hersenen spiegelneuronen die ervoor zorgen dat als jij begint te lachen ik dat ongemerkt ook ga doen. De mensen waarover ik het heb, zien we niet meer, en daarom is ook de empathie verdwenen. Het gaat mij dus niet om ‘vroeger was het beter’, ik wil dat we die empathie weer een kans geven, op een hedendaagse manier.
De politiek is onder invloed van het neoliberalisme en de commercialisering overgestapt van een aanbodsysteem naar een vraaggestuurd systeem. Daarmee is ook het opvoedend karakter en het gezag van de politiek verdwenen. Er zijn geen politici meer die de mensen durven uit te leggen hoe het zit. Het is nu teveel ‘u vraagt, wij draaien’.

Er is een duidelijke analogie tussen energiestromen en de stromen in de economie. In de economie vertellen de geldstromen iets over de goederenkringlopen.

Hoe Wiegel Sinterklaas voor z'n politieke karretje spande (Wilfried van der Bles, Teun Lagas en Bart Zuidervaart Trouw 6 november 2013):
Vorige week brachten wij Hans Wiegels beroemde oneliner over Joop den Uyl in herinnering: "Sinterklaas bestaat, daar zit hij achter de tafel." De toenmalige VVD-leider deed z'n uitspraak tijdens de verkiezingscampagne in november 1972. Een goede oneliner zoals deze blijft hangen, maar gaat ook een eigen leven leiden, los van de oorspronkelijke context. Hoe kwam Wiegel er bijvoorbeeld bij de Sint voor z'n politieke karretje te spannen?
Keerpunt 72
Wiegel heeft naar eigen zeggen 'niet geheel toevallig' een artikel bij zich van professor Jan Pen, de bekende econoom die lid is van de PvdA. Pen veegt daarin de vloer aan met 'Keerpunt 72', het programma waarmee 'de progressieve drie' (PvdA, D66 en PPR) de verkiezingen waren ingegaan. Gretig citeert Wiegel Pen: "Ik lees Keerpunt 72, het conceptregeerakkoord, en denk: wat ergert me toch?" En: "Alle kiezers wordt honing om de mond gesmeerd. Sint pakt uit alsof het niet op kan."
Pen schrijft dat
Keerpunt de indruk wekt bij elkaar te zijn geschreven door 'een stelletje gewetenloze reclamejongens'. Pen: "Gewetenloos - ik zeg het na koele overweging. Want hier wordt de democratie ondermijnd. Hier worden de mensen opgevoed in de politiek van de illusie: Sinterklaas bestaat. Hier wordt een solide grondslag gelegd voor politieke vervreemding en politiek extremisme, tezamen ook wel polarisatie geheten."

Arnold Heertje 'Domheid en arrogantie hebben de Partij van de Arbeid genekt' (Volkskrant 26 maart 2014):
De PvdA is door intellectueel en karakterologisch falen aan de verkeerde kant van de geschiedenis beland, schrijft Arnold Heertje. 'De bureaucratische aanpak van de werkloosheid door PvdA-bestuurders op nationaal en lokaal niveau is hiervan een zwaarwegend negatief gevolg.'
Sinds de oprichting in 1946 heeft de Partij van de Arbeid zich nog een halve eeuw gekoesterd in de schaduw van een maatschappelijke dynamiek die wortelt in het laatste kwart van de 19de en de eerste helft van de vorige eeuw. In zijn beruchte Den Uyl-lezing van 12 december 1995 rekende Wim Kok af met de ideologische veren van de sociaal-democratie en, naar achteraf blijkt, ook met de intellectuele veren van de eens zo kleurrijke beweging. Beide afrekeningen waren Kok op het lijf geschreven.
De bureaucratische aanpak van de werkloosheid door PvdA-bestuurders op nationaal en lokaal niveau is hiervan een zwaarwegend negatief gevolg. De geschapen onvrede vertaalt zich destructief in de aanhang van de PVV en constructief in de aanhang van de SP en D66, samen bijna de helft van het electoraat. Voor de Partij van de Arbeid niet langer een wenkend perspectief.

'SP kan onderwijsbeleid PvdA stevig hervormen' (Arnold Heertje en Jasper van Dijk Volkskrant 11 september 2012)
Voortzetting van het onderwijsbeleid volgens de opvattingen van de PvdA is onverantwoord.
De PvdA heeft er moeite mee de noodzaak van deze maatregelen breed uit te meten, niet alleen omdat nog wordt vastgehouden aan verouderde denkbeelden, maar ook omdat veel geestverwanten op basis van de achterhaalde structuren werkzaam zijn. Uit dien hoofde is de SP in een betere uitgangspositie om werk te maken van wat Joseph Schumpeter noemde creative destruction, het samengaan van afbraak van het oude en vernieuwing.
Onze slotsom is dat deze wezenlijke verschillen tussen de PvdA en de SP schuilgaan achter op zich belangrijke debatten over economie en begrotingstekort. Voortzetting van het onderwijsbeleid uit het verleden volgens de opvattingen van de PvdA is wat ons betreft onverantwoord. Het wordt tijd voor een trendbreuk.

De 80/20-regel is weer actueel tijdens corona (Jan Derksen Volkskrant 19 oktober 2020 p. 21):'
De Italiaanse wiskundige en econoom Vilfredo Pareto analyseerde begin vorige eeuw dat 80 procent van de Italiaanse economie werd beheerst door 20 procent van de bevolking, de rijksten.
Alle aandacht geven aan deze 20 procent die de coronamaatregelen negeren en zich ertegen verzetten kost 80 procent van je energie.
Besteedt je de aandacht aan die 80 procent die zich schikken in de maatregelen dan kost je dit 20 procent van je energie. Hiermee accentueer je de goede ontwikkeling en raak je je energie niet kwijt bij de onwilligen die toch niet veranderen.
Indien zij maar
20 procent van de aandacht krijgen, lijkt me de kans 80 procent dat hun gedrag uitdooft en we vooruitgang boeken in het onder controle krijgen van het virus.

De kern van Jan Pen: macht, micro-macro en milieu (Steven Brakman en Harry Garretsen 16 februari 2010 ):
Jan Pen is op 14 februari 2010 overleden. Hij was een van de meest kleurrijke en invloedrijke Nederlandse economen van na de Tweede Wereldoorlog. Om hem te eren en zijn bijdragen op waarde te schatten, hebben de Groningse economen Brakman en Garretsen een in memoriam geschreven.
Zijn “gelijk” haalt Pen met de huidige crisis, waarbij niet alleen de ideeën van Keynes een comeback maken, maar zeker ook het begrotingsbeleid als stabilisatieinstrument helemaal terug is van weggeweest.
Maar zelfs op micro-niveau werkt het prijsmechanisme niet altijd naar tevredenheid.
Dit geldt met name als het om het milieu gaat. Vanaf de beginjaren zeventig is Pen een van de eerste economen in Nederland die hamert op het falen van het prijsmechanisme als het om de (te lage) waardering van het (schaarse) milieu gaat. In Kijk Economie (1979) legt hij zijn zorg over het milieu uit aan het grote publiek, p. 38: “De grote milieu rampen worden door het prijzenmechanisme niet tegengehouden. Wat zeg ik? Ze worden er door bevorderd- en dat heet Pareto-optimaal!” Hij vervolgt met een uitleg over externe effecten: “de onzichtbare hand werkt alleen als schaarste wordt vertaald in prijssignalen.”
Dit korte overzicht kan helaas geen recht doen aan het werk van Pen [zie echter Eijgelshoven en Van Gemerden (1981), of Wolfson (1990)], maar het maakt wel duidelijk dat de kern van Pen’s werk draait om de vraag waarom en waar het prijsmechanisme faalt als het om de invloed van macht, de macro-economie of het milieu gaat. Het onderzoek van andere economen werd ook altijd langs deze meetlat gelegd en dikwijls werd dan door Pen vastgesteld dat dat allemaal heel knap is, maar, hallo…, de kern staat er niet in”.

Dood ga je niet elke dag (Jaap Stam, Rob Hornstra de Volkskrant 24 december 2009):
Jan Pen, hoogleraar economie in ruste, werd in mei per ongeluk door de Volkskrant dood verklaard. De 88-jarige econoom ging met zijn zoon Tiesse (56) meteen de necrologie lezen toen ze erover werden gebeld....
Mijn opinie is minder stellig. Ik formuleer het allemaal niet zo hard meer. Ik heb wel een harde stem als het moet.’
Hij schraapt zijn keel en declameert de eerste twee strofen van
Die grenadiere van Heinrich Heine.
‘Dan blijkt het grote verschil: de een wil naar zijn
vrouw en zijn kind, de ander niet. Die wil soldaat blijven.'
‘Het is het meest
pacifistische gedicht dat ik ken.’
Tiesse (zijn zoon): ‘Maar die ene wil blijven vechten voor de keizer.’
Jan: ‘Ja, ja, ja, het gaat om het verschil tussen die twee.
Er valt een stilte. Niet voor het eerst, maar deze duurt langer.
Uiteindelijk zegt
Jan: ‘ik herken er een ideaal in. Het ideaal van het pacifisme. Nou, hup, het is mooi geweest.’

‘Mijn opinie is minder stellig. Ik formuleer het allemaal niet zo hard meer. Ik heb wel een harde stem als het moet.’
Hij schraapt zijn keel en declameert de eerste twee strofen van Die grenadiere van Heinrich Heine.
‘Dan blijkt het grote verschil: de een wil naar zijn vrouw en zijn kind, de ander niet. Die wil soldaat blijven.'
‘Het is het meest pacifistische gedicht dat ik ken.’
Tiesse (zijn zoon): ‘Maar die ene wil blijven vechten voor de keizer.’
Jan: ‘Ja, ja, ja, het gaat om het verschil tussen die twee.’ Er valt een stilte. Niet voor het eerst, maar deze duurt langer.
Uiteindelijk zegt Jan: ‘ik herken er een ideaal in. Het ideaal van het pacifisme. Nou, hup, het is mooi geweest.’

Economie is een sociale wetenschap (Nederland) of een gedragswetenschap (Vlaanderen) die zich bezighoudt met de voortbrenging en verdeling van schaarse goederen en diensten. In de economie staat tegenover de vraagzijde de aanbodzijde, tegenover de koper de verkoper. Als economisch ruilmiddel speelt geld een belangrijke rol in het economisch systeem.

AEX afgelopen 10 jaar gehalveerd (Volkskrant 23 december 2009): Ondanks de eindejaarsrally op de Amsterdamse beurs is de Nederlandse aandelenmarkt deze eeuw met afstand de slechtst presterende van Europa. De AEX is sinds 31 december 1999 meer dan gehalveerd, van 677 tot 332 punten (Volkskrant 23 december 2009). AEX was op 31 december 1996 294 en op 31 december 2007 516.

De toekomst ligt in het verleden besloten (Zaaien en Oogsten). Wanneer je haat zaait zul je geen liefde oogsten. De evolutie van de mensheid (de gemanifesteerde werkelijkheid) op macroschaal, die op de psyche van de anonieme massa berust, creëert op aarde golfbewegingen (bv. Biogeochemische cyclus, Epigenetica, Conjunctuurgolf, Kondratiev-cyclus, op en - neergaande boog). Alles wat gebeurt, is altijd historisch. De geschiedschrijving (Akasha-kronieken) legt de macro evolutie vast. In elke cel van ons lichaam, en dat van andere levende wezens, bevindt zich een geweldig rijk archief. Het boek Mens tussen hemel en aarde van Willem Schulte Nordholt laat het euvel zien dat we nog steeds niet bereid zijn van de geschiedenis te leren. De geschiedenis is de vrucht van de innerlijke wereld. Maar is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden?

De Aarde wordt ingedeeld in "sferen", die als zelfstandige chemische en/of fysische systemen te beschouwen zijn: de atmosfeer die alle gassen bevat, de hydrosfeer die al het water bevat, de biosfeer die al het leven bevat en de lithosfeer die de vaste Aarde beslaat (tegenwoordig wordt overigens met lithosfeer meestal alleen het buitenste gedeelte van de vaste Aarde bedoeld).
De causale snaartheorie komt een stapje verder wanneer wetenschappers bereid zijn met de acausale keerzijde van de medaille rekening te houden. Het heeft 350 jaar geduurd voordat de Rooms-katholieke Kerk het inzicht van Galileo heeft geaccepteerd dat de aarde om de zon draait. De vraag is of de wetenschappelijke wereld bereid is aan oude gezichtspunten op de éne werkelijkheid, respectievelijk de nieuwe Unificatietheorie, serieus aandacht te geven?

De samenstelling van de evolutionaire 'Bewustzijnsschil' of de matrixstructuur (Wilber-Combs-rooster) van het thema Eenheid in Verscheidenheid:

PythagorasMorele kompasFysicaUnificatietheorieEther-paradigmaReflexief bewustzijnMeta-leren   Metafysica, Hermeneutische cirkel
Monade (1 +7)1e DimensieLeegte, EnergieEther-paradigmaPersoonlijkheidTrias politicaGrenzen doorbreken SprekenMythos
Duade (2 + 6)2e DimensieRuimteReflexief bewustzijnCommunicatieDe Ander als spiegelDe Ander centraal LuisterenLogos
Triade (3 + 5)3e DimensieMaterieMeta-lerenCultuuroverdrachtCultuuroverdrachtVier edele waarheden SchrijvenTheos (Zenders)
Tetrade4e DimensieTijdHermeneutische cirkel5DdenkraamVierde machtHoofdroute LezenHolos (Ontvangers)
4. Tetrade; ZelforganisatieArrow of time (Zeitraum)Ether-paradigmaVier oorzaken-leer; Kwadranten
5. Kwintessens; Ethica; CommunicatieZeitgeistReflexief bewustzijn'Triade + Tetrade' = Kwintessens
6. Zes standpunten; DavidsterWeltstoff'Meta-lerenAardse ’Iron triangle en hemelse drie Logoi’
7. 7*7; Esoterie; Bewustzijnsevolutie;7S-modelHermeneutische CirkelTriade + Tetrade = Zeven zintuigen

De éne werkelijkheid, het universeel patroon is opgebouwd uit een netwerk. Via de 'bewustzijnsschil', het netwerk met vijf tussenschakels en zes niveaus is een ieder op onze planeet met elkaar verbonden.

De categorie alles van Wikipedia heeft vijf categorieën. De definitie Unificatietheorie sluit op specifieke Wikipedia categorieën aan:

Categorie: AllesCategorie:'Bewustzijnsschil' (Unio Mystica) 
Culturele evolutie (filosofie)GechiedenisUnificatietheorieLemniscaat
1. Heelal7. Mens en Maatschappij7. Hermeneutische CirkelTriade en Tetrade
2. Wetenschap6. Wikipedia6. Meta-lerenMorele kompas
3. Religie5. Techniek5. Reflexief BewustzijnCommunicatie
4.b Natuur4. Persoon4. Ether-paradigmaKen uzelve

Vernadski's idee van een geordende evolutie werd opgepakt door de Franse theoloog en paleontoloog Teilhard de Chardin (1881 - 1955). Het systeem ontwikkelt zich volgens De Chardin met een voorbestemd patroon naar een punt van perfectie, het zogenaamde omegapunt. Hierin meende hij de hand van een hogere macht (God) te zien. Een recentere filosofische benadering van het systeem Aarde is de Gaia-hypothese van James Lovelock (geboren in 1919).

Pierre Teilhard de Chardin INLEIDING OVER HET CHRISTELIJK LEVEN
Uit het hele voorafgaande betoog wordt duidelijk dat het christendom bij uitstek een geloof in de voortgaande éénwording van de wereld in God is, en daarmee in diepste wezen universeel, organisch en 'monistisch'.
Natuurlijk heeft dit 'panchristelijke' monisme iets heel bijzonders. Omdat het universum vanuit het standpunt van de christen bezien niet op een andere wijze definitief tot eenheid zal komen dan door personalisatie van de verbindingen erin, d.w.z. onder invloed van de liefde, om die reden zal de vereniging van de schepselen in God niet kunnen worden begrepen vanuit een fusie (waarbij God voortkomt uit de samensmelting van alle elementen ter wereld of deze in tegenstelling daarmee in zich opneemt), maar vanuit een 'differentiërende' synthese (waarbij de elementen van de wereld deste meer zichzelf worden naarmate zij meer in God convergeren). Immers, de liefde die erdoor gekenmerkt wordt dat zij iemand zelf sterker maakt, heeft als specifiek effect, dat zij de schepselen nader tot elkaar brengt. In het voltooide christelijke universum (in het 'pleroma', zoals Paulus zegt) blijft God per slot van rekening niet alleen; nee, hij is alles in allen (en pâsi panta Theos ) - de eenheid in en door de verscheidenheid.

De beginselen van de filognosie worden met de beginselen van het bahai-geloof en de theosofie vergeleken:

     BlauwdrukEvolutieplan,
Filognosie:De Ether Bestaat! Bahá'í-geloof: Blavatsky:Deel I, p. 210:
   SpiegelsGedachtegang 4Tetragrammaton
RuimteI FeitenMethode en WetenschapReligieGedachtegang 11e GrondstellingMonadisch
TijdII PrincipesAnalyse en SpiritualiteitBewustzijnGedachtegang 32e GrondstellingVerstand, Ziel
MaterieIII PersoonPersoon en PolitiekGeloofGedachtegang 23e GrondstellingStoffelijk

In het morele kompas staat de diagonaal 1./2. voor 'Persoon en Politiek', de diagonaal 3./4. voor 'Methode en Wetenschap' ('Ether-paradigma en 5D-concept') en de verticale as door het centrum voor 'Analyse en Spiritualiteit' (René Meijer boek De Ether Bestaat!).

Het Ether-paradigma en het 5D-concept worden naast elkaar gebruikt en passen beide in een 5Ddenkraam. Het Ether-paradigma heeft als vertrekpunt de materie, elektromagnetisme, QED en de relatieve ether van René Meijer. Het 5D-concept belicht de 5e Dimensie vanuit een filosofisch perspectief. Het is net als met Geest en Lichaam, hemel en aarde, Zo boven, Zo beneden, top down en bottom up, deductief en inductief. Het zijn de twee complementaire kanten van een medaille, die beide de kwintessens tot uitdrukking brengen. Of met andere woorden het Ether-paradigma begint bij 4 en eindigt bij 5 en het 5D-concept begint bij 5 en eindigt bij 4. Het is de ‘Eeuwige wederkeer’ die de kwintessens tot uitdrukking brengt. De 1e -, 2e - 3e Grondstelling belichten het wederzijdse verband tussen Geest - Ziel - Lichaam.

TheosofieHoofdstuk 1.LevensboomMorele kompas
1e grondstellingHoofdstuk 1.5Blauwdruk; Mercabah‘Evolutie en Involutie’
Anima mundiHoofdstuk 1.3.3, 1.5Tijdsymmetrie, Lemniscaat‘Innerlijk en Uiterlijk’ (Iteratie)
MacrokosmosHoofdstuk 1.3, 1.3.1, 7.4Negentropie, Hogere TETRAKTISHoofdroute , Symmetrie
Eeuwige wederkeer, DodecaëderHoofdstuk 2.2, 4.1, 4.5Leerproces, Sutratman, Recursie‘Zo Boven zo Beneden’
Ene eeuwige BeginselHoofdstuk 4.3, 7.4.1Éne werkelijkheid, Ruimte en TijdEvolutionaire kringloop en Bewustzijnsevolutie
   
2e grondstellingHoofdstuk 1.1, 1.1.1, 1.4‘Geest en Lichaam’, PolariteitDe verborgen 5e dimensie (Wederkerigheid)
Tussennatuur (Ziel, Ken uzelve)Hoofdstuk 2.1.1, 4.3, 5.3SpiegelsymmetrieSpiegelneuronen (Gelijkvormigheid)
Periodiciteit (Cycliciteit),Hoofdstuk 1.5.1, 2.2.1‘Law of One’'5D-concept en Ether-paradigma'
Antropisch principeHoofdstuk 4.6, 4.7StandaardmodelC-, P- en T-symmetrie
Leven na levenHoofdstuk 1.3.2, 8.3.2Er is niets nieuws onder de zonReïncarnatie
   
3e grondstellingHoofdstuk 1.2Unificatietheorie; Complementariteit‘Bewustzijnsschil’
MicrokosmosHoofdstuk 7.3Materiesymmetrie, Lagere TETRAKTISGebroken symmetrie
Intelligent DesignHoofdstuk 5, 8.1, 8.2Spirituele evolutieDuurzame ontwikkeling
ChaostheorieHoofdstuk 1.3.1, 7Bewustzijns-Besturings-Model, Entropie, ChaosEpigenetica, 'Genetica en Celbiologie'
Karma-NemesisHoofdstuk 6.1, 6.4Levensloop, Zaaien en Oogsten‘Persoonlijkheid en Individualiteit’

Om de éne werkelijkheid van de bewustzijnsevolutie te beschrijven komen in het rapport ‘E i V’ tweevoudige tot en met twaalfvoudige classificaties ter sprake. De telling van Pythagoras geeft een houvast om te laten zien hoe deze classificaties met elkaar samenhangen. In beginsel draait het om de binaire classificatie ‘geest en lichaam’, ‘purusha en prakriti’, ‘yin en yang’ en ‘mannelijk en vrouwelijk’.
De samenhang tussen Big five, Big seven en Big nine. Akasha: Een plaats tussen (voorbij) 'tijd en ruimte', waarvoor verwante namen als Kwantumvacuüm, Nulpuntveld, Prana, levenskracht, Tetragrammaton,, Universeel Denkvermogen, anima mundi, wereldziel, wereldgeest, eenheidsbewustzijn, De, ki, Chi, Kundalini, psi-vermogens, Akasha-veld, Zero Point Field (Z.P.F.), Aether, vril en tachyonenergie worden gebruikt.
In het Akasha-veld, combinatie van een aantal etherische energieën (Ether-paradigma) vormen ruimte, materie en tijd één drie-eenheid, die wel onderscheiden maar niet gescheiden kan worden.

Het klassieke vijfde element van de ether (Akasha) wordt door het snijpunt (leegte, tzimtzum) van de drie assen gesymboliseerd. Dit snijpunt wordt ook door de verticale as (Axis mundi, caduceus), de middenzuil van de levensboom tot uitdrukking gebracht.

In het onderzoeksrapport 'E i V' heeft de Kwintessens op het mysterie van het kruis betrekking. H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk 24 Het kruis en het Pythagorische tiental (p. 652):
Dit tiental, dat het Heelal en zijn evolutie uit de stilte en de onbekende diepten van de geestelijke ziel of anima mundi voorstelde, bood de onderzoeker twee kanten of aspecten. Het kon in het begin worden gebruikt voor en toegepast op de macrokosmos en werd dit ook, waarna het afdaalde tot de microkosmos, of de mens.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II, Stanza 1 Het begin van bewust leven (p. 38):
Zo zien wij dat de cijfers 1, 3, 5 en 7 volmaakte, want door en door mystieke, getallen zijn, die in elke kosmogonie en evolutie van levende wezens een belangrijke rol spelen. In China worden 1, 3, 5 en 7 in het canonieke ‘Boek van de veranderingen’ (Yi King, of transformatie, zoals in ‘evolutie’) ‘hemelse getallen’ genoemd.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 24 Het kruis en het pythagorische tiental (p. 652):
Voor hen bestond het hele metafysische en stoffelijke Heelal in, en kon het worden uitgedrukt en beschreven door, de cijfers van het getal 10, het pythagorische tiental.
Dit tiental, dat het Heelal en zijn evolutie uit de stilte en de onbekende diepten van de geestelijke ziel of anima mundi voorstelde, bood de onderzoeker twee kanten of aspecten. Het kon in het begin worden gebruikt voor en toegepast op de macrokosmos en werd dit ook, waarna het afdaalde tot de microkosmos, of de mens. Er waren dus de zuiver intellectuele en metafysische, of de ‘innerlijke wetenschap’ en de even zuiver materialistische of ‘oppervlak-wetenschap’, die beide konden worden verklaard en omvat door het tiental. Kortom, het kon worden bestudeerd uit de algemene begrippen van Plato en volgens de inductieve methode van Aristoteles.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 25 De mysteriën van het zevental (p. 707):
De cirkel is niet de ‘ene’ maar het al.
In de hogere (hemel), de ondoordringbare rājah (‘ad bhutam’, zie Atharva-Veda X, 105), wordt hij (de cirkel) één, omdat (hij) de ondeelbare (is), en er geen tau in kan zijn.
In de tweede (van de drie ‘rajāmsi’ (tritīya), of de drie ‘werelden’) wordt de ene, twee (mannelijk en vrouwelijk); en drie (voeg de zoon of de logos toe); en de heilige vier (‘tetraktis’, of het ‘tetragrammaton’).
In de derde (de lagere wereld of onze aarde) wordt het getal vier, en drie, en twee. Neem de eerste twee, en gij zult zeven krijgen, het heilige getal van het leven; verenig (dit laatste) met de middelste rājah en gij zult negen hebben, het heilige getal van het zijn en het worden.

Het is mogelijk de éne werkelijkheid vanuit een nieuw gezichtspunt te belichten. Het op de zeven wijsheidssleutels gebaseerde nieuwe gezichtspunt heeft op de zeven eigenschappen, perspectieven van de éne werkelijkheid, lees aggregatieniveaus van het bewustzijn betrekking. Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de kwintessens, de vijfde wijsheidssleutel van het verhaal echter gelijk blijft. De Kwintessens brengt de ‘Eeuwige wederkeer’ (Perennial philosophy, Sanātana Dharma, de opwaartse - en neerwaartse spiraaldynamiek), de Eeuwige wederkeer van Friedrich Nietzsche tot uitdrukking.

Om de waarheid te achterhalen is er volgens Pythagoras, in verband met de supersymmetrie in de schepping, geen complexe wiskunde nodig. Om de 10 dimensies weer te geven is de gebruikte wiskunde eenvoudiger dan bij de snaartheorie. Er behoeft slechts tot tien te worden geteld:

Wijsheids-Morele kompasRapport ‘E i V’Trias Politica en 4e, 5e en 6e MachtBewustzijnstoestandenUnificatietheorie
sleutel een1e DimensieHoofdstuk 2, 5.1 Bijlage1e MachtGrote Wet (De wet)Ken uzelve
sleutel twee2e DimensieHoofdstuk 2, 7.3, 1.5.1 Bijlage2e MachtWet van harmonieDichotomieën
sleutel drie3e DimensieHoofdstuk 2, 8.4.2 Bijlage3e MachtWet van analogieOrdening
sleutel vier4e DimensieHoofdstuk 2, 5, 8.3 Bijlage4e MachtEther-paradigma’Ruimte en Tijd’
sleutel vijf5e DimensieHoofdstuk 2, 5, 4.4 Bijlage5e MachtReflexief bewustzijn’Energie en Tijd’
sleutel zes6e DimensieHoofdstuk 56e MachtMeta-leren’Energie en Materie’
sleutel zeven7e DimensieHoofdstuk 5 Hermeneutische cirkelCategorie van alles
Lemniscaat8e Dimensie  Möbiusband
 9e Dimensie  Scheppingsdriehoek 9 - 6 - 3Enneagram
Hoofdroute10e DimensieHoofdstuk 2.2.1 Bijlage 'Micro- en Macrokosmos''E i V'

Bijlage Enneagram toont de punten 1-2-4 en 5-7-8 in een kernkwadrant. Rob de Best: De oplossing vooraf: Naast de punten 9-3-6 zijn er de punten 1-2-4 en 5-7-8, die een symmetrisch hexagram vormen.

Het verschijnsel organisatiecultuur wordt aan de hand van het rapport Eenheid in Verscheidenheid' en de definities Ether-paradigma, Reflexief bewustzijn, Meta-leren (het Nieuwe leren), de Hermeneutische cirkel en de Unificatietheorie met behulp van het morele kompas belicht. De hierbij gevolgde denkwijze wordt door de publicatie Het transcenderen van de conceptueel-symbolische kode van Francis Heylighen weergegeven. De definities geven een toelichting op meta-niveau om de samenhang, de eenheid van de grote verscheidenheid aan thema’s beter te illustreren. Opnieuw is daarvoor de doorsnede van het morele kompas gebruikt. Elke definitie biedt successievelijk het kader voor de volgende definitie met een hoger abstractieniveau. De definitie Unificatietheorie bevat het algemene raamwerk, het morele kompas geeft de verbijzondering. Het morele kompas wordt gebruikt om de samenhang tussen 4 elementen (de Triade en de Tetrade), het 5e element weer te geven. Tegenover 'Ether staat Aether', het reflexief bewustzijn dat door de driehoek (1 + 2 + 3 + 4 = 10) van Pythagoras en de categorieënleer van Aristoteles, kan worden gesymboliseerd.

De in de bijlage ‘Nu, Verleden en Toekomst’ gerubriceerde publicaties laten zien dat het definiëren van het verschijnsel tijd nog niet zo eenvoudig ligt. Waandenkbeelden blijven ontstaan zolang de domeinen Geest en Lichaam, geesteswetenschappen en de natuurwetenschappen los van elkaar blijven functioneren. Voor wat betreft ruimte en tijd kan er maar een waarheid zijn, die voor beide domeinen geldt. Het is wenselijk dat de discrepantie die er over de begrippen ruimte en tijd is ontstaan wordt opgeheven.
Stelling: Er treedt een paradigmawisseling van Thomas Kuhn, een revolutie in het wetenschappelijke denken op, wanneer de grens die tussen beide domeinen is ontstaan wordt doorbroken.

De fysicus Cees Dekker stelt een intrigerende vraag in de Volkskrant van 4 maart 2006, namelijk welk model past het zuiverst op de éne werkelijkheid? Cees Dekker gaat voor de objectieve, wetenschappelijke werkelijkheid. De heer Karskens (Filosofie & praktijk nrs. 2 en 3 2006) gelooft niet in een totaliteitstheorie, de snaartheorie die de relativiteitstheorie van Einstein en de quantummechanica verbindt. Dit antwoord sluit aan op het recent in de Volkskrant door Martijn van Calmthout besproken boek ‘TROUBLE with PHYSICS’ van Lee Smolin. Snaartheoretici vergeten namelijk een principieel punt: dat tijd en ruimte zelf ook uit zo’n theorie van alles naar voren moeten komen. De snaartheorie neemt volgens Smolin ruimte en tijd als fundamentele gegevens.

In de materiële wereld (lagere Tetraktis) is het godsonmogelijk dat er inhoud bestaat zonder vorm. In de gemanifesteerde wereld komt door de verbinding met de Triade, het metafysische aspect, de hogere Tetraktis naar voren. Ain-soph (levensgolf) staat voor de oerbron, het Bronbewustzijn, het Oerbewustzijn. Of met andere woorden de onwerkelijkheid van het waarneembare staat tegenover de onwaarneembaarheid van het werkelijke.

In het Griekse denken kwam de samenhang en verbondenheid der natuur al tot uitdrukking. De éne werkelijkheid bestaat uit de materiële wereld en de immateriële wereld. De relatie tussen het Bewustzijn en het universum wordt al door Plato in zijn "Allegorie van de Grot" beschreven. De supersymmetrie in het universum geldt zowel voor de materiële wereld als voor de immateriële wereld. De hoedanigheid, de vorm van de ongemanifesteerde Triade geeft inhoud aan de gemanifesteerde Tetrade.

Het rapport ‘E i V’ gaat net als Ammonius en Poortman er vanuit dat de mens een immateriële ziel heeft. De hersencellen zijn een product van de geest. De fundamentele eenheid van alle bestaan is wat Teilhard de Chardin met Weltstoff aanduidt. Bij de éne werkelijkheid draait het om convergentie, om en-en, de win-win situatie. Voor het vormgevende principe wordt de term swabhava, attractor of 'biogeometrie' gebruikt. De innerlijke stuwkracht in de natuur die orde schept uit chaos.

Plato's Ideeën wereld:
Plato verdeelde de werkelijkheid in twee zijnssferen, materie en geest met als schakel de ziel. Het virtuele Antahkarana, nous legt de verbinding tussen epithumia en thumos. Het zelfbewustzijn, dat meta-leren mogelijk maakt, kan als een recursiefproces worden opgevat. Het universum (universele quintessens) creëert een levend wezen dat in staat is zichzelf te aanschouwen en te reguleren. Het universum kijkt als het ware op een bewust niveau naar zichzelf. De in het brein, het geheugen opgeslagen informatie kan opnieuw worden geprojecteerd. We zijn aan onze eigen perceptie, het eigen perspectief overgeleverd. Het reflexieve ik, het zelfbewustzijn ondergaan we niet alleen als een ontologisch gegeven, maar veeleer als een fenomenologisch feit.

In de fenomenologische visie van Edmund Husserl kunnen subject en object (subject-objectscheiding) niet gescheiden worden, het subject richt zich in zijn denken niet op een concreet voorwerp als te onderzoeken object, maar op de structuur van zijn eigen denken en op de structuren van het object dat het denkt. De Wesensschau was volgens Husserl nodig om de algemene vorm der dingen te kunnen herleiden tot een essentiële, onmiddellijke aanschouwing.

Paul Revis: Terwijl bij het dier de intentionaliteit 'uitwaaiert' naar de dingen, 'verdampt', als het ware opgeslokt wordt door de wereld, buigt zij zich in de menselijke reflectie op zichzelf terug. Het menselijk bewustzijn kan zich zelfs op het eigen denken richten: ik denk, dat ik denk...dat ik denk... dat ik denk, enz. Het lijkt op de ontdekking van een kind, dat - starend naar een cacaoblik van Droste - voor het eerst de repeterende breuk, de oneindige reeks ontdekt: op het blik staat een verpleegster met een dienblad, op het dienblad staat hetzelfde blik met dezelfde verpleegster en hetzelfde dienblad, enz. Zo 'spiegelt' het bewustzijn zich in zichzelf en komt Descartes tot zijn 'cogito ergo sum'.

De paradox is dat de innerlijke, absolute waarheid die in de bijlage Kwintessens tot uitdrukking wordt gebracht experimenteel niet door meetinstrumenten kan worden getoetst. De enige manier om de waarheid te achterhalen zit in de mens zelf.

De verticale as (Axis mundi) door het midden van het Ei van Assagioli symboliseert de door Maslow genoemde zelfrealisatie, de Derde weg in de psychologie of de weg van het universele soefisme. De verticale dimensie brengt ook de evoluerende waardensystemen van de Spiral Dynamics van Don Beck in beeld. Elk mens heeft een natuurlijke aanleg (nature), maar onze conditioneringen zijn niet aangeboren doch tijdens de opvoeding (nurture) aangeleerd. Bij de verticale as door het centrum gaat het om de moraal van het verhaal, de waarden en normen, de geschreven en ongeschreven leefregels. Jezelf met de ascensie van het universum te verbinden.

Samenvatting (Meta-leren, Nieuwe evolutionair perspectief, Synthese, Interdisciplinair, Authentiek leiderschap, Eeuwige wederkeer, Catharsis )

Piet Hein Donner: Wie tegen polarisatie en buitensluiten wil vechten, moet vooral niet zelf polariseren en buitensluiten. (Volkskrant 8 januari 2011)
Léon Hanssen, ‘Want alle verlies is winst’ (biografie over Menno ter Braak):
Ter Braak maakte met een verwijzing naar het boek Prometheus, dat heel dit proces van zelfbevrijding voor hem had ingeluid, de balans op en hij noteerde met één enkele regel in zijn agenda deze Heraclitische gedachte:
Want alle
verlies is winst, alle nedergang opgang.
Ben Verwaayen: Wanneer je authentiek bent, ben je ook transparant
Een leider moet iemand zijn die creëert wat moet komen. (Pieter Broertjes en Wilma de Rek Volkskrant 6 november 2010)
Griet Op de Beeck: Ik ben ervan overtuigd dat we allemaal een blinde vlek hebben en dat daar de kern van alle waarheden ligt.
Stelling: Zonder de Kwintessens in het debat te betrekken is het oplossen van wereldvraagstukken niet mogelijk. De Kwintessens, wordt met behulp van de verborgen 5e Dimensie ('verborgen pad') van Roberto Assagioli en Enantiodromie van Carl Jung tot uitdrukking gebracht. Zaaien en Oogsten, de verborgen 5e Dimensie en Enantiodromie zorgen voor het herstellen van het balansmechanisme.
Stelling: In bureaucratisch aangestuurde organisaties leert het management wel problemen door te schuiven, echter niet om problemen op te lossen. Het management 'wast zijn handen in onschuld'.
Ockhams scheermes geldt voor: Cultuursociologie bevindt zich op het snijpunt (emanationisme) tussen Cultuurwetenschappen en Sociologie, Evolutiebiologie tussen Evolutie en Biologie, Culturele psychologie tussen Cultuurwetenschappen en Psychologie, Sociobiologie tussen Sociologie en Biologie, Evolutiepsychologie tussen Evolutie en Psychologie, Paleontologie tussen Geologie en Biologie, Geochemie tussen Geologie en Scheikunde en Geofysica tussen Geologie en Fysica. Door de convergentie van twee disciplines ontstaat synthese. Uiteindelijk draait het om het onderzoek dat betrekking heeft op de relatie tussen Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid.

Het Filosofisch kwintet, James Bridle, Chris van der Heijden en H.P. Blavatsky begrijpen,dat de mens als Microkosmos, analoog is aan de Macrokosmos. De wederkerigheid tussen integratie en desintegratie hangt met het reflexief bewustzijn samen. Het Nieuwe Leren, de cycli van de evolutionaire kringloop houdt de gemoederen van de mensheid al millennia bezig. Maar ook auteurs als Wim Couwenberg, John Gray, Arnon Grunberg, Yuval Novah Harari, Vicente Hao Chin, Bas Heijne, Douglas Hofstadter, Carl Jung, Abraham Maslow, René Meijer, Haruki Murakami, Kees Peursen, Daan Roovers, Emmanuel Sandel, Marjan Slob, Hermann Stehr, Gerrit Teule en Bert Wagendorp beogen in hun oeuvre het balansmechanisme op aarde te verklaren.

De discrepantie tussen Hegel en Engels is al eerder tussen Pythagoras en Aristoteles naar voren gekomen. De fysica en de metafysica zijn complementair. De quintessens van de éne-werkelijkheid wordt met behulp van het 5D-concept en het Ether-paradigma tot uitdrukking gebracht. Het 5D-concept, de verborgen 5e dimensie heeft op levenskunst - zingevingsvragen - de zingeving van het leven betrekking. Voor de mens is de evolutie geen blind proces zonder enige bedoeling. Door de vergaande individualisering komen de mensen wel steeds losser van de zingeving, het Goede, Ware en Schone van Plato en de van oudsher stabiele sociale netwerken in de maatschappij te staan.

Het rapport 'E i V' berust op het principe van de tegendelen, de ‘eenheid der tegendelen’ of met andere woorden (Complementariteit). Rudolf Steiner heeft er al op gewezen dat de Heilige Geest aan de aarde haar definitieve bestemming geeft. (psychomaterie) zijn twee tegendelen, die al bij de eerste openbaringen aan de profeet Mozes naar voren zijn gekomen. Volgens Dion Fortune is het etherisch dubbel (Antahkarana) de enige schakel, tussen geest en materie.

Zostrianus beschrijft een hemelreis, een literair genre dat in de late oudheid vaker gehanteerd werd. Andere bij Nag Hammadi gevonden geschriften van dit genre zijn de Eerste openbaring van Jacobus, de Gnostische Openbaring van Paulus en de tot het hermetisme behorende Inwijding in de achtste en negende sfeer.

De crises die we nu meemaken zijn niet nieuw. Dit geldt ook voor de Nieuwe levensrichting, die Spinoza aanreikt. Millennia geleden was de oplossingsrichting bij rabbi Shimon bar Yochai al bekend. Martin Buber vertaalt Thora met WEISUNG dat wil zeggen richtingaanwijzer. In het onderzoeksrapport 'E i V' staan de vrijemarktfundamentalisten in het Westen lijnrecht tegenover de moslimfundamentalisten in het Oosten. In de systeemleer staat de ‘4’ voor het terugkoppelingsmechanisme, dat op de invoer, de verwerking en de uitvoer volgt. De hemelse ‘1 2 3’ ontstaat wanneer de aardse ‘4’, het terugkoppelingsmechanisme harmonie creëert. Dit terugkoppelingsmechanisme heeft op de levenskunst, de zin van het leven betrekking. Een tipje van de sluier wordt opgelicht. De driehoek van Pythagoras is nog steeds actueel. Het ultieme ordeningsprincipe, de negentropie is al millennia bekend.

Brommer op zee (25 april 2021 NPO2):
A.L. Snijders schreef in 2019 en 2020 om de dag een kort verhaal en bedacht daarmee het nieuwe genre ZKV (zeer kort verhaal). Een gesprek over zijn twaalfde korte verhalenbundel met 337 zkv's, Tat Tvam Asi (Sanskriet voor 'dat ben jij').
Liefdesverklaring voor de Nederlandse taal van de van oorsprong Roemeense Mira Feticu kwam in februari van dit jaar uit en werd zeer goed ontvangen. Een gesprek over haar worsteling met de Nederlandse taal enerzijds en over welke kansen die taal haar geboden heeft anderzijds.

Kosmisch bewustzijn Deel 1: Onderzoek naar mystieke ervaringen (Piet RansijnCivis Mundi Digitaal #101 augustus 2020):
Eigentijdse voorbeelden van kosmisch bewustzijn
Zijn ervaring was tijdelijk. Op de vraag: “heeft uw ervaring uit 2010 zich nog eens herhaald?”, zegt hij: “Ik kan haar op ieder moment aanraken... Als ik wil kan ik ook jou zijn, of mijn overleden moeder... Vergelijk het met een kuiken die zijn eierschaal heeft opengebroken. Die ziet de buitenwereld, maar dat is ook de binnenwereld. Want de buitenwereld is ook dat kuiken zelf. Na die eerste keer kom ik nooit meer in die eierschaal terug.” Dit doet denken aan de ‘grote woorden’ (mahavakya’s) uit de Indiase Oepanishaden: ‘
Tat tvam asi; Dat ben jij’, je bent (ook) de wereld, het kosmische bewustzijn, Brahman. Zo zijn er talloze voorbeelden. Bucke beperkt zich tot vijftig gevallen. Pearson geeft er nog meer. In de serie interviews Buddha at the Gas Pump (You Tube) heeft Rick Archer honderden mensen geïnterviewd met dergelijke ervaringen. Het betreft uiteenlopende ervaringen, niet alleen ervaringen van kosmisch bewustzijn en eenheidsbewustzijn.

De welvaart is zeker toegenomen, maar ook scheefgegroeid. Het verhaal dat Ramsey Nasr vertelt is niet nieuw, maar is al sinds het verschijnen van de Bhagavad Gita bekend. De Bhagavad Gita leert al dat tat tvam asi (Gij zijt Dat, is de kernleer van de oude Upanishaden) het uiteindelijke doel van elk mens is, dus uit te vinden wie hij werkelijk is.

In zijn boek Een beknopte geschiedenis van alles, Deel 3 Platland vergelijkt Ken Wilber in hoofdstuk 14 Klimmen en Dalen in Figuur 14-1 (p. 293) De Grote Holarchie van Plotinus en Aurobindo. Ronald Plasterk, maar ook Dick Swaab en Victor Lamme hebben een obsessieve focus op één kant van de medaille, terwijl Cees Dekker, Wim Couwenberg en Ken Wilber kiezen voor een integrale, holistische en interdisciplinaire aanpak.

In het onderzoeksrapport E i V' laten Teilhard de Chardin en Jiddu Krishnamurtie aan de hand van het kosmisch bewustzijn zien hoe het mogelijk is geestelijke gezondheid te bereiken. Het bevorderen van de geestelijke gezondheid, de Spirituele Transformatie is op het Meditatie-diagram van H.P. Blavatsky gebaseerd. De levenscyclus, de levenscyclus van beschavingen, het levenswiel, de levenscirkel van de Eeuwige wederkeer omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens geboorte, leven, dood en ONSTERFELIJKHEID voorstellen. Onsterfelijkheid heeft op de verborgen 5e Dimensie betrekking. Om verlichting te bereiken volgt het Westen veelal het inzicht van het Christendom van Teilhard de Chardin en het Oosten van Jidduh Krishnamurti, de Vier edele waarheden van het Boeddhisme (A.P. Sinnett Esoteric Buddhism). De Bewustzijnsschil (de 5 bij 5 matrixstructuur) is een model om de verborgen 5e Dimensie, de Christogenese van Teilhard de Chardin te duiden. Om het evenwicht, de harmonie tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang te herstellen schiet het zelfreinigend vermogen van de democratie ernstig tekort.

De kwintessens van het 'E i V' verhaal is dat om een duurzame samenleving een duurzame economie te creëren er maar een pedagogische hoofdroute is. Dus de wederkerigheid die er bestaat tussen ‘Chaos, Gaia en Eros’, het 'Hoe' op aarde (lagere Tetraktis en de bron van het 'Goede, Ware en Schone', het 'Wat in de hemel (hogere Tetraktis te benadrukken. Praktisch betekent dit een ommekeer in het denken, een paradigmawisseling om beide met elkaar te verenigen.
Sommige mensen steken veel tijd in het naspeuren van hun
voorouders en stellen een stamboom op. Zij willen alles weten van hun eigen vlees en bloed en waar hun genen vandaan komen. Het is belangrijker dat wij alles weten over onze spirituele voorouders en waar onze flitsen van inzicht vandaan komen. De Aloude Wijsheid, waaruit alle religies voortkomen, werd aan ons doorgegeven door de Meesters.

Het zelf-bewustzijn, dat meta-leren mogelijk maakt, kan als een recursiefproces worden opgevat. Het universum (universele quintessens) creëert een levend wezen dat in staat is zichzelf te aanschouwen en te reguleren. Het universum kijkt als het ware op een bewust niveau naar zichzelf. De in het brein, het geheugen opgeslagen informatie kan opnieuw worden geprojecteerd. We zijn aan onze eigen perceptie, het eigen perspectief overgeleverd. Het reflexieve ik, het zelf-bewustzijn ondergaan we niet alleen als een ontologisch gegeven, maar veeleer als een fenomenologisch feit. De literatuur (wetenschap) 'Boeken & Wetenschap' maakt het mogelijk, de aan de fenomenologie, lees filosofie van de ambiguïteit ten grondslag (grondtoon) liggende werkelijkheid beter te begrijpen. Amanda Gefter: We leven allen in ons eigen referentiekader.

Hoe is het mogelijk dat Wim Kok (Joris Luyendijk) over zijn nieuwe boek Dit kan niet waar zijn zich door de heersende elite heeft laten inpakken?
Hoe is het mogelijk dat het vraagstuk van het zeepbel(casino)kapitalisme door bewindspersonen, die verantwoordelijk zijn voor de politieke keuzes die er worden gemaakt niet is onderkend? Het probleem met de internetzeepbel World Online van Nina Brink is dat de huid al wordt verkocht voordat de beer geschoten is. Is het niet juist zo dat de te lang volgehouden struisvogelpolitiek de problemen extra heeft versterkt?
De antropoloog
Peter van der Werff laat zien op welke vooronderstellingen de denkwereld van de economen is gebaseerd.

De wondere denkwereld van de economen (Peter van der Werff Volkskrant 25 juni 2015 p. 23):
Peter de Waard stelt voor dat antropologen eens onderzoek doen naar het denken van economen (Economie, 3 juni).
Ik voel mij als antropoloog wel aangesproken, met vijftig jaar ervaring met economen. Velen van hen waardeer ik om hun helderheid, hartelijkheid en humor. Je kan met ze lachen. Maar het lachen houdt op als ik over vooronderstellingen van de economische wetenschap begin. Dan blijkt dat bewustwording van die vooronderstellingen op stugge afweer stuit.
Een van de vooronderstellingen gaat ervan uit dat mensen en sociale systemen overal ter wereld net zo opereren als in het Westen. Dat idee omarmen ook economen in ontwikkelingslanden. Zij zijn opgeleid in de westerse economie en vaak roomser dan de paus. Ook zij noemen mensen en sociale systemen die afwijken van economische vooronderstellingen doodgemoedereerd 'falend' of 'imperfect', terwijl de economische wetenschap faalt door een gebrek aan algemeen geldende theorievorming.
Soorten gedrag
Een tweede vooronderstelling is dat ons economisch handelen losstaat van wat mensen verder denken, doen en voelen. Maar het economisch handelen is een geïntegreerd onderdeel van wat mensen en sociale systemen allemaal doen. Het onderzoek moet zich dus richten op interacties tussen alle soorten gedrag.
Dat vraagt om intensieve samenwerking van economen, psychologen en sociale wetenschappers. Naar mijn indruk zien sociale wetenschappers daar meer de urgentie van dan economen en psychologen.
De derde, moeilijk bespreekbare vooronderstelling is dat economische wetenschap geen onrecht in de hand werkt, of niets aan dat onrecht kan doen. Het argument is vaak dat zij geen luchtfietserij over een ideale wereld bedrijven maar realisten zijn, terwijl ze de werkelijkheid van uitbuiting en onderdrukking niet in hun reguliere wetenschap opnemen en daarmee onzichtbaar houden.
Wat ook irritatie wekt is dat niet alleen economen, maar ook politici en journalisten de imperfecte vooronderstellingen van de economische wetenschap blijven omarmen. Een overduidelijk voorbeeld is dat gevestigde politici en journalisten van 'vooruitgang' of 'verbetering' spreken als de economie groeit, terwijl er veel bewijs is dat de positie van honderden miljoenen armste mensen er niet door verbetert en het fysieke milieu er meer nadeel dan voordeel van ondervindt.

Robbert Dijkgraaf: heeft gelijk wanneer hij zegt: De architectuur van ons brein bepaalt en beperkt de wetenschap - Er is geen wiskunde zonder de mens - daar kwam ik achter. Het impliceert dat elk mens in zijn eigen bubbel leeft. Pythagoras heeft het dilemma, de relatie tussen probleem en oplossing al onderkend.

We maken ook van de symboliek, de telling van Pythagoras gebruik wanneer we het hebben over G4, G6, Inner Six, G7, G8 en G20. We weten wel wat dood, maar niet wat leven betekent. De 11e dimensie, het 11e inzicht leert dat we in onze eigen bubbel leven of zoals Amanda Gefter het uitdrukt we leven allemaal in ons eigen referentiekader. De crux van 'Welzijn en Welvaart' (Kwaliteit en Kwantiteit) is hoe richten wij onze levensenergie om de geestelijke gezondheid te bevorderen? Of anders gezegd wat bezielt ons? Of hoe voorkomen we dat onze carrièrepolitici (of banencarroussel, de blinde vlek van Rutte Martin Sommer Volkskrant 4 juni 2016 p. 17) gebakken lucht verkopen of met andere woorden "na ons de zondvloed!" beleid verkopen? Het betekent dat we ook met de keerzijde van de medaille rekening houden. De route die we in het leven bewandelen, dus hoe wenden we onze energie aan en het doel - zingeving van het leven - een duurzame samenleving (rentmeesterschap) bevorderen, zijn één en hetzelfde.

De kwintessens van het verhaal 'E i V' gaat over de middenweg, de verborgen imaginaire 5e dimensie Axis mundi (five-dimensional space), de zingeving van het leven. De kwintessens, de middenweg geldt zowel top down als bottom up. De paradox is dat de innerlijke, absolute waarheid die in de bijlage Kwintessens tot uitdrukking wordt gebracht experimenteel niet door meetinstrumenten kan worden getoetst. De enige manier om de waarheid te achterhalen zit in de mens zelf.

Het wereldspel is uitgespeeld (Agnus Mol de Volkskrant 23 oktober 2021 Opinie p. 20-21):
Het
neoliberale beschavingsmodel verliest aan invloed en daarmee verandert het razend populaire computerspel Civilization van aard. Sinds 1991 verspreidde het spel het westerse evangelie, maar het wacht een toekomst als nostalgie-game.
Menschelijke beschaving komt op en ontplooit zich als spel, in spel’, schreef historicus Johan Huizinga in 1938 op de eerste pagina van Homo ludens, zijn baanbrekende boek over de ‘spelende mens’. Het is daarom hoog tijd om dertig jaar na het verschijnen de cruciale rol te benoemen die Sid Meier’s Civilization heeft gespeeld in de bejubeling van het westerse beschavingsidee na de val van de Muur. Het is meer dan zomaar een computerspelletje. De vraag is alleen of het nog een toekomst heeft, nu de invloed afneemt van het wereldbeeld dat aan het spel ten grondslag ligt.
Als we dan Huizinga’s idee — dat stelt dat
hoe en wat (Vragen & Antwoorden) we spelen in directe relatie staat met de ontwikkeling van onze beschaving — naar een logische conclusie volgen, zegt het voortdurende succes van Civ meer dan dat oude spellen soms leuk blijven. Het geeft inzicht in hoe het Westen maar blijft spelen met de ideeën van de jaren negentig, veelal op manieren die wringen met de realiteit van nu. Als artefact uit die tijd laat het zien hoe we ons maar moeilijk kunnen losmaken van deze geschiedenis, omdat het simpelweg makkelijker is om succesverhalen opnieuw te spelen, met de hoop op betere uitkomsten.
Het zelfverzekerde optimisme van de jaren negentig, dat we trots moeten zijn op waar we vandaan komen en controle moeten hebben over waar naartoe we op weg zijn, belichaamt het succes van
Sid Meier’s Civilization. Het is een simpele, behoudende geschiedenis over onszelf, verleidelijk genoeg om in te blijven geloven.

De middelmatigheid regeert. De zesjescultuur in Nederland is een afspiegeling van het regeringsbeleid. Je krijgt het management dat je verdient.
Wat betreft Structure follows Strategy van Alfred Chandler draait het in het rapport 'E i V' om de verborgen 5e dimensie Axis mundi.
Het rapport 'E i V' baseert de strategie op de zes darshana’s, een pedagogisch denkmodel. Om de continuïteit van organisaties te waarborgen het principe 'Structure follows Strategy' toepassen. De organisatiestructuur wordt in met name bureaucratische organisaties te vaak een doel op zichzelf. De bekende 4e macht kan gewenste veranderingen tegenhouden. In bureaucratische organisaties staat veelal niet de klant, waar het feitelijk om moet draaien, maar het bouwen van koninkrijkjes, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv Ego' centraal. Om het circuit van grijze muizen managers te doorbreken de projectorganisatie centraal plaatsen.

Aan elke crisis liggen tegenstellingen, zoals bijvoorbeeld tussen 'Politicals & Professionals', ten grondslag. Door de nauwe 'verstrengeling' tussen de 'eerste, tweede en derde macht' en de 'vierde, vijfde en zesde macht' verloopt de weg naar verbetering nu contraproductief omdat de brokkenpiloten elkaar de hand boven het hoofd houden en geen contact meer hebben met de werkvloer. De brokkenpiloten die de problemen hebben gecreëerd moeten zich nu als een ware Baron von Münchhausen aan hun eigen haren uit het moeras trekken. Door de deregulering, het privatiseren van het onderwijs, de wooncorporaties en de zorg heeft de overheid het stuur uit handen gegeven en dreigt de cash cow Nederland volledig te worden uitgemolken. Met een lose-lose situatie als gevolg. Het zelfreinigend vermogen van de parlementaire democratie gaat daardoor verloren.

De mens is een thema met variaties’ (Jean-Pierre Geelen interviewt Midas Dekkers de Volkskrant 23 oktober 2021 Wetenschap p. 24-25):
Hij weet dat hij een mijnenveld betreedt met zijn nieuwe boek. En toch wilde Midas Dekkers het als bioloog eens hebben over rassen bij mensen.
‘Dat het hele probleem rond het thema rassen en racisme neerkomt op een biologisch principe: eenheid in verscheidenheid. Dat is waar het om gaat. Dieren in de dierentuin verschillen enorm van elkaar, maar er zijn ook overeenkomsten. Door die te benoemen, bouw je wetenschap op. Er zijn altijd mensen die zeggen: je moet bij mensen niet op de verschillen letten, want alle mensen zijn één. Ik zeg: mensen zijn één soort, de homo sapiens, maar er zitten verschillen in, onder te verdelen naar ras. Eenheid in verscheidenheid dus. De mens is een thema met variaties.’
U zoekt bewust het mijnenveld op met dit boek.
‘Je moet mijnen altijd vermijden, maar het mijnenveld wel durven betreden. Want iemand zal de mijnen moeten opruimen.’

Nederlandse neurowetenschappers, de fysici Dick Swaab en Victor Lamme behoren tot de overtuigde sciëntisten. Al vindt de metafysica, de geestkunde dat een ‘metafysisch’ denken over de mens, het erkennen van de monadische essentie ,de interdisciplinair aanpak, meer perspectief biedt om de wereldvraagstukken op te lossen.

Owen Flanagan: Je moet niet kijken naar één wetenschappelijke discipline, maar naar allemaal tegelijk, inclusief de subjectieve fenomenologie & wat mensen daar over te vertellen hebben. Uiteindelijk gaat het om de integrale denktrant , de synthese tussen de domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers of met andere woorden een denktrant die het parochiale denken overstijgt. De kern van het probleem heeft een sociaal-psychologische dimensie en heeft met ons ego te maken. In een gezond bedrijf wordt het management dat verantwoordelijk is voor het ontstaan van problemen ontslagen. De bonussencultuur zorgt er voor dat men elkaar gaat indekken. De egospelletjes optimaal meespeelt. Zaken worden onder de pet gehouden. De bonussencultuur berust op het sentiment “Voor wat hoort wat” (do-ut-des).

Wim van den Dungen: Metafysisch kunnen we speculeren over de mogelijkheid van een 'force active' (Leibniz), of 'entelechie' (Driesch), 'élan vital (Bergson), 'vitaal principe' (Hahnemann), 'creativity' (Whitehead), 'morfogenetisch veld' (Sheldrake), 'etherisch dubbel' (theosofie), 'ch'i' (taoïsme), 'prâ a' (yoga) of 'vitale kracht'.

Wim van den Dungen boek Levensboom (Sepher Yetzirah):
Deze Naam (YHVH) verdeelt het licht. Dit betekent dat T een 'universele sleutel tot creativiteit' is. Dit betekent dat Tetragrammaton een 'universele sleutel tot creativiteit' is. Een 'getetragrammatoniseerd' bewustzijn is een 'Goddelijk bewustzijn'.
Indien we 'sepher' met ruimte en 'sephar' met tijd vergelijken, dan betreft 'sippur' (of 'communicatie') de 'quintessense' of 'vijfde dimensie' (in De Geheime Leer: Sepher, Saphar en Sipur of ‘door middel van getal, getallen en getelden’) en sluit op hoofdstuk 13 De kenner, het gekende en de kennis (knower, knowing, and known?) van de Bhagavad Gita aan. De kwintessens is dat in essentie de esoterie op de levenskracht tussen een eicel en een zaadcel is gebaseerd.

De mens staat in dit plaatje voor de ziel, de schakel, de innerlijke, onzichtbare, onkenbare en noumenale krachten tussen lichaam en geest. Het is de ziel (tussennatuur), de schakel tussen 'Geest en Lichaam', die 'Bewust of Onbewust' voor 'Balans of Onbalans', 'Integratie en Desintegratie', 'Evolutie en Involutie' ('Evolutie of Devolutie') zorgdraagt.

De ultieme samenzweringstheorie? (Peter de Waard Volkskrant 11 augustus 2020 p. 20) gaat over de Kwintessens, de wet van analogie. Of met andere woorden gaat over de Moraal van het Bijbelverhaal.

De door de overheid gecreёerde eigen koninkrijkjes zijn het probleem. Het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen is nog steeds actueel. Door de globalisering zijn landen in economisch opzicht steeds sterker van elkaar afhankelijk geworden. In plaats van een verbetering is er sprake van een verslechtering van de risicodiversificatie. De belastingbetaler betaalt het gelag. Met name de sociaal zwakkere groepen zijn de klos. Het is dus een ineffectieve vorm van sociale zekerheid. In hoeverre is er van het peterprincipe of het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen c.q. de 4e macht sprake? Wie durft leiders nog de waarheid te vertellen? Stefan Wirken laat zien hoe de 'gewone Nederlander' door de kaste der bovenbazen (Maarten Toonder) wordt gemanipuleerd.

Wie de agenda ­beheerst, controleert het politieke spel (Martin Sommer Volkskrant 7 december 2019 Opinie p. 23). De hamvraag is in hoeverre heeft Jesse Frederik met zijn onderzoek Zo werd Nederland het grootste belastingparadijs voor Amerikaanse multinationals (1 juni 2017) gelijk? In het leven gaat het om het nemen van de juiste keuze op het juiste tijdstip en de juiste plaats, maar daarentegen kan de mens het tijdstip en de plaats waar hij geboren wordt niet kiezen. Elke beslissing vindt in het nu, in een split second plaats. Het leven bestaat alleen in het eeuwige nu. Waar kiezen we, bewust of onbewust, voor in het leven? Het maakt de essentie van de in het leven ingebakken schijnbare paradox zichtbaar.

Kiezen we, verbinden (religare) we ons met de natuurlijke -, de evolutionaire kringloop of de onnatuurlijke kringloop. Op de Westerse apenrots is Trump, Marine Le Pen en Wilders, de onnatuurlijke kringloop dominant. Het gaat erom dat we ons met het inzicht van de indianen, de sjamanen verbinden. Indianen leven in volledige harmonie, die het bos - dieren, bomen, planten, stenen, rivieren - als bezield beschouwen. Om armoede op te lossen gaat het niet alleen om economische groei. We dienen ook de moraal van het verhaal, ons geweten daarin te betrekken.

Het programma Buitenhof 27 maart 2016 gaat over hoe je tussen 'Wij en Zij', 'Slachtoffer en Dader', 'Heer en Slaaf' het kwaad in de wereld het beste kunt bestrijden. De Westerse beschaving, de Westerse cultuuroverdracht is aan verval onderhevig. De intellectuele technocraat Dijsselbloem vertolkt in het debat met de hoogleraar Arjo Klamer de neoliberale agenda. De dominante visie, het materialistische paradigma geldt zowel in de wetenschap als in de politiek. De paradox is, dat Jeroen Dijsselbloem niet de spreiding van ’Geld, Kennis en Macht’, die Joop den Uyl voorstond verdedigt, maar de partij van Hans Wiegel, die Sinterklaas speelt voor het grootkapitaal. Match fixing bestaat in het voetbal, maar achterkamertjes politiek, de poppenkast van 'Match fixing' bestaat ook in de politiek. Sheila Sitalsing (Volkskrant 17 april 2019 p. 2) heeft ongelijk, het is juist de kleinemensenlogicadie we diep in ons hart ervaren.

De verschrikkelijke kinderen van de nieuwe tijd (Hans Achterhuis Volkskrant 20 juni 2015 bijlage Sir Edmund p. 26-27):
Met schitterende voorbeelden lardeert Peter Sloterdijk zijn cultuurpessimistische beschouwingen.
FILIATIE
Centraal staat dit keer het proces dat hij als filiatie omschrijft. In elke antropologische of historische, bekende setting geven vaders als erfenis aan hun zonen het geheel van bestaande gebruiken en verhalen door. Iets nieuws kan zo niet opkomen, alles moet hetzelfde blijven. Wat wij moderne mensen tegenwoordig plechtig 'traditie' noemen, was de
kwintessens van elk menselijk samenleven, of het nu om een klein stamverband of een groot rijk ging.
Dat is totaal veranderd. Volgens Sloterdijk worden er geen erfenissen tussen de geslachten meer doorgegeven. In het hiaat tussen vaders en legitieme zonen hebben zich de bastaarden genesteld, de parvenu's die beweren hun afkomst ontstegen te zijn, de selfmade mannen die hun succes alleen aan zichzelf te danken hebben. Dit zijn allen voorbeelden van wat Sloterdijk
'de verschrikkelijke kinderen van de moderne tijd' noemt. Sloterdijk zou ook Sloterdijk niet zijn wanneer hij dood becommentarieerde teksten niet nieuw leven inblies door er een verrassend licht op te laten schijnen. Zo wordt de vaderloze Jezus van Nazareth 'het verschrikkelijkste kind uit de wereldgeschiedenis'. Op tamelijk overtuigende manier laat Sloterdijk zien dat de vroege, waarschijnlijk authentieke uitspraken van Jezus in de evangeliën de breuk met de vader steeds thematiseren. De vader van Jezus is in de hemel, de geslachtslijnen van de overerving worden door hem en de christenen die hem navolgen, doorbroken. De latere kerk is met haar constructie van de heilige familie er nooit helemaal in geslaagd om het gat dat Jezus tussen ouders en kinderen geslagen heeft, te dichten. Wanneer Franciscus van Assisi zijn koopmansgewaad uittrekt en afstand van zijn vader neemt, is dat een manifestatie van de inspiratie van de navolging.

Stephen Sanders legt in zijn recensie van het boek Coetzee, een filosofisch leesavontuur van Hans Achterhuis de nadruk op de wederkerigheid tussen Leraar en Leerling, de perennial philosophy van Aldous Huxley.

Het volmaakte getal 10 (1 + 2 + 3 + 4) wordt in de metafysische wereld verzinnebeeld door de 4 of de Tetraktys. Het laat zien dat er aan de wereld van de eeuwig wederkerende verschijnselen (Aldous Huxley: ‘perennial’, Friedrich Nietzsche: ‘ewige Wiederkehr’), een eeuwige natuurlijke ordening, een blauwdruk (factorelement, natuurconstante?) aan ten grondslag ligt. De Triade, de triniteit vormt de natuurlijke eenheid 'Ruimte, Materie en Tijd' en de Tetrade vormt de natuurlijke selectie. Bij de natuurlijke selectie gaat het primair om de context 'Uw wil geschiede'. Richard Dawkins heeft gelijk wanneer hij stelt dat het bij levensprocessen om natuurlijke selectie gaat. Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de kwintessens van het verhaal echter gelijk blijft. De structuur van de eeuwige wederkeer impliceert een Droste-effect. Dit proces van zelfverwijzing heet Recursie.

De psyche (reflexief bewustzijn, zelfreflectie) werkt als een spiegel (weerspiegeling, weerkaatsing). Het is deze spiegel, het spiegelneuron, dat zorgt voor de golfbewegingen in de geschiedenis. Welke kant van de medaille, de aardse Tetrade (Standaardmodel, de gemanifesteerde werkelijkheid) of de hemelse Triade (ongemanifesteerde werkelijkheid), laten we overheersen? Alleen wanneer we ons meer met de Triade verbinden komt de beschaving een stapje verder. Meer opties zijn er niet en dat was al bij Pythagoras (De Gulden Verzen van Pythagoras) bekend.

Nout Wellink, Coen Teuling c.s. hebben om de groei van banken te bevorderen het spel met de bankenlobby (Institute of International Finance) meegespeeld. Het marktfundamentalisme houdt met de moraal van het verkoopverhaal geen rekening. Het levensverhaal van Coen Teulings, die getrouwd is met Salomé Bentinck (ir. S.A. barones Bentinck) staat diametraal tegenover het levensverhaal van pater jonkheer dr. Christiaan van Nispen tot Sevenaer.

De artikelen van Fokke Obbema over de zin van het leven, Casper Albers over De statistiek zit vol racisten, het boek Why Free Will Is Real van Christian List of het boek Briljante blunders Van Darwin tot Einstein Missers van grote geleerden die ons begrip van de wereld hebben verbeterd van Mario Livio laten zien dat het nog niet zo eenvoudig is om de vraag wat is waarheid te beantwoorden.

Het boek 5D over onze niet-stoffelijke essentie en de weg door de stof van Jim van der Heijden laat zien dat recent wetenschappelijk onderzoek het mogelijk maakt BDE ervaringen te verklaren. Ook Sjoerd L. Bonting geeft in zijn boek Is Er Leven Na De Dood? een nieuwe visie op BDE. Op p. 72 van dit boek stelt hij: 'Tijdens een BDE is het functioneren van de neuronale netwerken stilgelegd'.

De getallensymboliek geeft net als het Panta rhei alles stroomt of alles is in beweging van Heraclitus weer. De integratie van vier disciplines, de vier pijlers rekenkunde, sterrenkunde, meetkunde en muziek heet volgens de telling van Pythagors 5, de kwintessens. De getallen van Pythagoras brengen de harmonische relatie, een specifieke categorie van betrekkingen, Wet van harmonie, synthese tot uitdrukking. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper.

Het principe van complementariteit (‘Alles stroomt en niets blijft’) dat al door Heraclitus naar voren is gebracht heeft op de ‘eenheid der tegendelen’ ('These + Antithese = Synthese', Hindoe-trimurti, dialectische filosofie van Hegel en Engels) het overbruggen van tegenstellingen, betrekking. Of met de woorden van Benedict Broere: Het AOS is bedoeld als een nadere invulling van de filosofie van Heraclitus, van het samenwerken van tegendelen naar een schoonste harmonie, in mijn geval het samenwerken van analyse en synthese in het genereren van omega, van een steeds grotere kwaliteit van bestaan. Men spreekt van de logos, het verbindend patroon.

De eenheid en interpenetratie van tegengestelden
Overal waar we kijken in de natuur zien we tegengestelde tendensen dynamisch samenleven. Het is deze creatieve spanning die leven en beweging veroorzaakt. Dit werd reeds 2.500 jaar geleden begrepen door Heraclitus. Het is zelfs in embryonale vorm aanwezig in sommige oosterse godsdiensten, zoals in het idee van de ying en de yang in China en in het boeddhisme. De dialectiek treedt hier op in een mystieke vorm, die niettemin een intuïtie weerspiegelt van de werking van de natuur. De hindoegodsdienst bevat de kiem van een dialectisch idee, wanneer ze de drie fasen van de schepping (Brahma), het behoud of orde (Vishnu) en vernietiging of wanorde (Shiva) naar voren brengt. In zijn interessante boek over de wiskunde van de chaos (Ian Stewart Does God Play Dice? The New Mathematics of Chaos) legt Ian Stewart uit dat het verschil tussen de goden Shiva (‘de Ongetemde’) en Vishnu niet de tegenstelling is tussen goed en kwaad, maar dat de twee principes van harmonie en disharmonie samen aan de basis liggen van heel het bestaan.

Voor de spirituele transformatie, de immateriële wereld in de hemel gelden analoge spelregels als in de materiële wereld op aarde.

De zoektocht in de Natuurkunde naar de bron van de kosmische straling staat tegenover de vrijheid, de nieuwe levensrichting van Spinoza, die vanuit de Geestkunde wordt verklaard. Hoe Geestkunde en Natuurkunde, 'Probleem en Oplossing' (complementaire polariteit), met elkaar samenhangen houdt de mensheid al millennia bezig. Het is het probleem van het ego, de Zielkunde, die het mogelijk maakt beide met elkaar te verbinden. De kwintessens heeft op het balansmechanisme van de weegschaal in het universum betrekking.

Het onderzoeksrapport 'E i V' plaatst de relatie tussen 'Slachtoffers en Daders' in het licht van de evolutie van de mensheid, antropogenese (hominisatie).

Kim Putters, Inge Mutsaers en Stan van Pelt volgen het inzicht in het onderzoeksrapport 'E i V', namelijk de wederkerigheid tussen micro en macro, dat we in onze eigen bubbel, lees referentiekader leven. Door grip te krijgen op onze eigen bubbel, kunnen we meehelpen een ongezonde bubbel in de financiële sector te laten verdwijnen. Of met andere woorden datgene waartegen we vechten definieert ons even duidelijk als datgene waarvoor we ons inzetten. Platland ontstaat wanneer politici de verborgen 5e Dimensie buiten hun referentiekader plaatsen, we door marionetten van het systeem worden geregeerd.

Tomáš Sedlácek: Het is niet de taak van politici en economen om het bruto nationaal product zoveel mogelijk te doen groeien, maar om het verschil tussen de vette en magere jaren te verkleinen (Arnon Grunberg Volkskrant 21 april 2012).

De technology driven wetenschap, de alomtegenwoordigheid van markten, lees atomisering creëert platland. Filosofie zorgt dat de auto op de goede weghelft blijft rijden, creëert balans, namelijk dat we ons aan de nieuwe tijdgeest aanpassen. Terwijl de alomtegenwoordigheid van religie, kosmisering, de Eeuwige wederkeer leert ons dat er niets nieuws is onder de zon. Spirituele leraren laten zich niet door een retorisch foefje misleiden.

Thomas von der Dunk: 'Kiezer moet einde maken aan tijdperk-Rutte' Thomas von der Dunk (Volkskrant 26 februari 2017):
Het is hoog tijd dat de kiezer op 15 maart aan Ruttes verblijf in het Torentje een einde maakt.
In deze tijden waarin het rechtspopulisme belangrijke grondwaarden van de naoorlogse westerse ordening - rechtsstaat en vrij pers inclusief - ter discussie stelt en dankzij massale onvrede op de poorten van de macht beukt, zitten wij voor het premierschap niet te wachten op een vlag die op elke bestuurlijke modderschuit past, maar op een minimum aan morele leiding. En Rutte is van alle huidige democratische lijsttrekkers - van Buma en Seegers tot Asscher en Klaver - de laatste die dat kan bieden. Als minister-president heeft hij die plicht zes jaar lang op vrijwel elk moment dat dat vereist was, lafhartig ontdoken.
Op vrijwel elk moment - van de schunnige uitspraken van Wilders, waarop Rutte steevast weigerde te reageren, tot de hoogoplopende emoties rond Zwarte Piet, waar hij zich tot platitudes beperkte. De rij is eindeloos. Zijn eenzijdige economische insteek staat elk besef dat politiek meer is dan technocratisch managen omwille van de winstgevendheid van de BV Nederland in de weg.
De klimaatproblematiek negeert de partij ook vrijwel geheel.
En de laatste reden dat zo'n tweestrijd cynisch zou zijn, is omdat juist het door de VVD voorgestane sociaal-economische beleid de PVV groot heeft gemaakt. Het is de diepe onvrede over de toenemende bestaansonzekerheid en materiële ongelijkheid, product van de
Heilige Drieëenheid van de neoliberale kerk - deregulering, privatisering en flexibilisering - die, tezamen met de graaizucht in de door de VVD geprotegeerde belastingparadijzen, het nationalistische populisme, dat juist opkomt voor de verzorgingsstaat, als geen ander heeft gevoed. En wie het VVD-partijprogram beziet, weet: dat wordt met een Rutte-III alleen maar erger.

In het VVD-partijprogramma valt niet iets wat lijkt op een duurzame langetermijn visie te onderkennen.

Onder het mom van marktwerking is er in de collectieve sector een graaicultuur ontstaan die zijn weerga niet kent. De verhouding tussen prestatie en beloning is volledig zoek. In plaats van het immorele neoliberale gedachtengoed te bestrijden wordt met name door de PvdA het spel 'links lullen en rechts vullen' enthousiast meegespeeld. Vroeger werd er door socialisten op gewezen dat de directeur houdt het volk arm en de pastoor houdt ze dom. Nu houdt de PvdA onder leiding van Jeroen Dijsselbloem het volk arm en de mediastrategie, lees vertrossing van John de Mol houdt het volk dom. Door de politieke machtsspelletjes met rechts mee te spelen is het tegenwicht naar extreem rechts verloren gegaan. De handelsgeest van het Gouden kalf werd de norm van de gehele, op het maken van winst gerichte samenleving.

Patrick van Schie (Volkskrant van 1 maart 2014), de directeur van de TeldersStichting kent geen geestverwanten die zichzelf 'neoliberaal' noemen. De paradox, de instabiliteit van het kapitalisme is dat het neoliberalisme wel deel uitmaakt van de financiële wereld. Patrick van Schie weet met zijn retorische foefje optimale verwarring te zaaien.

De quartaire sector is door de geleidelijke overgang van De Derde Weg ideologie van Bill Clinton, Tony Blair, Wim Kok en Wouter Bos in het vrijemarktevangelie van VVD'ers, het amorele neoliberalisme , lees vrijemarktfundamentalisme ontaard.

De paranoia van de vrijemarktfundamentalisten (Hans Achterhuis De utopie van de vrije markt) in het Westen kunnen met die van moslimfundamentalisten in het Oosten worden vergeleken. Deze 'scoringsdrift', deze mentaliteit heeft dezelfde wortels. Fundamentalisme is op haar beurt een reactie op het secularisme. De publieke moraal (tegenovergestelde van de privé-moraal) is tot een nulpunt gedaald.

Het doormodderscenario van Jeroen Dijsselbloem heeft betrekking op dat politici in het algemeen beter zijn in het doorschuiven, dan in het oplossen van problemen. Of met andere woorden struisvogelpolitiek. Het verschijnsel dat Jeroen Dijsselbloem in het eindrapport Commissie Parlementair Onderzoek Onderwijsvernieuwingen signaleert namelijk dat de verantwoordelijke bewindslieden een tunnelvisie (groupthink) vertoonden is niet nieuw. Een tunnelvisie komt duidelijk met een conditionering of blinde vlek, het Pontius Pilatus-syndroom overeen. Het zijn vaak de onbewuste patronen die ons leven sturen. Met de geschapen gebakken lucht financieren we de ondergang van de Westerse beschaving. Met de blinde vlek strategie waarmee Jeroen Dijsselbloem c.s. de PvdA naar de afgrond heeft geleid beoogt hij nu het Europese Stabiliteitsmechanisme te 'redden'. Het messianisme van Jeroen Dijsselbloem berust slechts op gebakken lucht. De blinde vlek, de inconsequentie in het denken van Jeroen Dijsselbloem is dat net als eerder aan de onderwijsvernieuwingen ligt aan het laten draaien van de geldpers geen enkel wetenschappelijk onderzoek ten grondslag.

De moed van Xiaobo's staat in schril contrast met de twee handen op één buik politieke machtsspelletjes (you scratch my back and I'll scratch yours, vriendjespolitiek). Atomisering speelt op de persoonlijke dienstverlening in, terwijl kosmisering juist mensen met elkaar verbindt.

PvdA: dood of straks toch de grootste? (Remco Meijer Volkskrant 30 april 2011)
Bram Peper: De PvdA is dood, alleen moet de dood nog worden vastgesteld. Ik heb het gevoel dat de vereniging niet meer functioneert, of louter nog omdat de politieke instituties moeten worden gevuld. Het is precies als in dat boek van Robert Michels uit 1911, De ijzeren wet van de olichargie, over het politieke gedrag van intellectuele elites die worden gedreven door zelfbehoud. De PvdA is de oligarchisering in het kwadraat.

Winst in Nederland vanaf 1968
Laat je niet misleiden: het financieringswezen heeft er naar 2008 toe gezamenlijk een zooitje van gemaakt. Gezien de zeer sterke winstgroei in voorgaande jaren, was er absoluut geen sprake van een rampzalige economische ontwikkeling. Hooguit een rimpeling. (58. kredietchaos)
De economie draaide gewoon door.
Licht schommelende omzet en geen gegarandeerd hoge winst. Dat is nu eenmaal het ondernemersrisico. Dat risico is vrijwillig aangegaan in de verwachting veel over te houden door de bedrijfsopbrengst niet met het personeel te delen. (14. hoe winstgevend is de Nederlandse economie) Er is de laatste halve eeuw steeds steviger winst gedraaid. Ondernemers, banken en aandeelhouders doen alsof ze daar recht op hebben. Dat is natuurlijk onzin. Zij zijn niet armlastig en komen echt niet in maatschappelijke uitzichtloosheid terecht. Het door hen gedumpte personeel wel. Daarom is overheidssteun als compensatie voor hun lagere winsten ten koste van het levenspeil van de bevolking een grove aanval op werkenden en uitkeringsgerechtigden.
conclusie:
Ondernemers en aandeelhouders moet nodig aan het verstand worden gepeuterd dat hun eigen belang strijdig is met het belang van de bevolking van Nederland.

5D-concepten tonen het Hoe. De polariteit van ‘Goed en Kwaad’, het Wat zal immer een mysterie blijven. In de kern draait de beschaving om één medaille met twee kanten. Aan het ontcijferen van de éne werkelijkheid worden vele miljarden uitgegeven. De hamvraag is of het niet effectiever is miljarden te investeren in onderzoek dat gericht is op het behoud van het leven op aarde, dus om te voorkomen dat de vernietiging van biodiversiteit ongehinderd doorgaat. ‘Geprofessionaliseerd’ waar Plasterk het in het begin van zijn artikel 'De overheid kan niet elke grasspriet bijknippen' in de Volkskrant van 20 september 2013 over heeft is een eufemisme voor het immorele gedrag van bestuurders in de publieke sector (semioverheid en quartaire sector) volgens de commissie-Halsema. De Jan Salie mentaliteit, waar Plasterk het in zijn column zondag 8 oktober 2006 over heeft gehad, kun je effectief veranderen door ondernemerschap te bevorderen en niet door wat hij stelt in zijn artikel van 20 september. Het ‘Geprofessionaliseerd’ van de darwinist Plasterk heeft meer met de tijdgeest en politiek opportunisme, dan met wetenschap van doen. De visie van de PvdA op ondernemerschap is desastreus voor Nederland.

'Hard vechten voor onze welvaart' (Interview Arie van der Zwan Volkskrant 20 februari 2010):
Je moet een soort gilde van overheidsdienaren creëren. Dat zie je in Frankrijk ook. Een groep mensen die het ene moment in de autoindustrie of de vliegtuigindustrie werkt en het volgende moment op een departement. Je wilt niet alleen bureaucraten maar ook mensen met levenservaring en bedrijfservaring. We komen uit een tijd van zo min mogelijk overheid. Dan trek je ook een bepaald type mensen aan. Je hebt juist ondernemende mensen nodig. Het ondernemerschap is niet het privilege van het bedrijfsleven. Het is in alle organisaties van belang. Nu zitten we opgescheept met een overheid met te weinig ondernemerschap.
Die hele privatiserings- en marktwerkingsoperatie, wie hebben daar nu uiteindelijk voordeel van gehad? De hoogopgeleiden hebben hun positie verbeterd terwijl ze er aan de onderkant van de maatschappij alleen maar de nadelen van hebben ondervonden.
Er heeft een enorme verschuiving in de inkomensverdeling plaatsgevonden. Daarmee is iets fundamenteels doorbroken: de solidariteit. Daar heeft het geweldig aan geschort. Dat was voor mij ook de reden te reageren op de uitlatingen van Wim Kok voor de commissie-De Wit. Wat hij zei over de salarisverhoging bij ING, dat kan toch niet? De elite had zijn stem moeten verheffen tegen de uitwassen. Een gemeenschapsgedachte zonder solidariteit is een lege huls.

De controverse tussen wetenschappers hangt van hun referentiekader (lees 'bubbel' of cocon) af. De mensheid houdt zich al millennia bezig om de kloof tussen probleem en oplossing te verkleinen. Primair draait het om vanuit welk perspectief (perception management), welke levensbeschouwing naar een vraagstuk wordt gekeken. Voor de commissie-de Wit heeft Wim Kok laten zien dat het vraagstuk van de dubbele petten (Nieuwe Testament: Niemand twee heren kan dienen) minder eenvoudig ligt dan veelal wordt gedacht. Het probleem hangt ook samen met het vernieuwde beginselprogramma van de PvdA, dat in 2005 onder leiding van Wouter Bos tot stand is gekomen. Dit programma houdt geen rekening met het boek De utopie van de vrije markt van Hans Achterhuis. De paradox is dat de draaikont (de Volkskrant 25 juni 2007) Wouter Bos zich aan het doorgeschoten neoliberale model heeft gecommitteerd. Het zal duidelijk zijn dat de spreiding van ’Geld, Kennis en Macht’, die Joop den Uyl voorstond niets van doen heeft met hoe zijn opvolgers dit motto in de harde praktijk hebben ingevuld. De maatschappij gaat nog steeds gebukt onder het loslaten van de ideologische veren, de collectieve zinsbegoocheling onder Kok’s leiding. De controverse tussen wetenschappers, lees de mens maakt het mogelijk de waarheid een stapje dichterbij te brengen.

Door Pythagoras is al onderkend dat de evolutie van de mens door synthese, de interdisciplinaire aanpak plaatsvindt. In het onderzoeksrapport ‘E i V’ komt naar voren dat in De Geheime Leer de kwintessens, de verborgen 5e Dimensie op het snijpunt, het snijvlak tussen disciplines betrekking heeft. Cultuursociologie bevindt zich op het snijpunt (emanationisme) tussen Cultuurwetenschappen en Sociologie, Evolutiebiologie tussen Evolutie en Biologie, Culturele psychologie tussen Cultuurwetenschappen en Psychologie, Sociobiologie tussen Sociologie en Biologie, Evolutiepsychologie tussen Evolutie en Psychologie, Paleontologie tussen Geologie en Biologie, Geochemie tussen Geologie en Scheikunde en Geofysica tussen Geologie en Fysica. Door de convergentie van twee disciplines ontstaat synthese.

Stelling: Alleen een interdisciplinaire grensoverschrijdende benadering, een integrale denktrant, de synthese van de alfa-, béta- en gammawetenschappen, het onderkennen van de twee kanten van één medaille brengt de Theorie van alles een stapje verder. De unificatietheorie kan niet worden uitgevonden want het is de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen.

Om de corruptie te bestrijden werkt het door VVD'ers als Hans van Baalen aangehangen neoliberalisme, lees het pro-cyclische vrijemarktfundamentalisme contraproductief. De pieken en dalen van de conjunctuurbeweging worden daardoor alleen maar versterkt. Een anti-cyclisch beleid vlakt de pieken en dalen af en verkleint dus het verschil tussen de vette en magere jaren.

De VVD onder leiding van Mark Rutte heeft zijn uiterste houdbaarheidsdatum bereikt. Bij leiderschap gaat het niet primair om het verdienmodel, het vrijemarktevangelie , het ‘Ieder voor zich en God voor ons allen’ dat door de VVD wordt verkondigd, maar dienend leiderschap dient centraal te staan. De economie is door de eenzijdige korte termijn focus op de hefboomwerking en de aandeelhouderswaarde vastgelopen. De belangrijkste klanten van een bedrijf zijn niet de aandeelhouders, maar de werknemers. Het werkt contraproductief om de onzekerheid dat er iets mis is met onze cultuur te verhullen achter het verkondigen van het verdienmodel, het vrije marktevangelie van de VVD. Jan Bouwens houdt een drogreden. Wanneer je het foefje eenmaal doorhebt, is het een fluitje van een cent.

Het is allemaal minder complex dan het lijkt. De moraal van het verhaal draait om ‘Goed en Kwaad’, ‘Belonen en Straffen’. Maar de geschiedenis leert dat het oplossen van het vraagstuk van ‘Goed en Kwaad’ uiterst complex is. De afgelopen decennia hebben te veel managers zich met het doorschuiven van problemen bezig gehouden. De hamvraag is of je voor 'oplossen of doorschuiven' van problemen riant wordt beloond? De in de afgelopen decennia door de overheid breed ondersteunde marktwerking is de kern van veel vraagstukken. Door het stuur uit handen te geven los je geen problemen op. Marktdenken berust enkel op het principe van belonen en straffen. Het verdeelt de wereld in winners en losers.

Tegenover het aardse staat het hemelse, tegenover het relatieve staat het absolute, tegenover Chaos, Gaia en Eros staat het Goede, Ware en Schone, tegenover Asat staat Sat, tegenover Alpha staat Omega.
De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk Esoterische leringen in alle heilige geschriften bevestigd (p. 509):
Het moet ernstig worden betwijfeld of onze tijd met al zijn verstandelijke scherpzinnigheid is bestemd om in elk westers volk ook maar één niet-ingewijde geleerde of filosoof te ontdekken die in staat is de geest van de archaïsche filosofie volledig te begrijpen. Men kan dat ook van niemand verwachten, voordat de ware betekenis van deze woorden, de alfa en de omega van de oosterse esoterie, de woorden Sat en Asat – waarvan in de Rig Veda en elders zo’n ruim gebruik wordt gemaakt – grondig wordt begrepen.

Wanneer we beschikken over een kloppend standaardmodel betekent dat het verklaren van het waarom van het beginsel van de complementariteit, de medaille met twee kanten van de Materiële- en Immateriële wereld een stapje dichterbij komt. De keerzijde van het gemanifesteerde standaardmodel is de ongemanifesteerde supersymmetrie. De praktische bruikbaarheid van een kloppend standaardmodel heeft betrekking op het verklaren van het waarom van de C-, P- en T-symmetrie ('Materiesymmetrie en Wederkerigheid' (Eternal recurrence), 'Spiegelsymmetrie en Spiegelneuron' en 'Tijdsymmetrie en het Eeuwige nu'). De klinisch psycholoog René Meijer brengt met behulp van matrices de supersymmetrie in het universum in beeld. Een ommekeer, een keerpunt in het denken is nodig. Als we de zaken werkelijk willen veranderen dienen we aan het geestelijke kapitaal, de geestelijke gezondheid meer aandacht te besteden. Het 5Ddenkraam is op de randomized controlled trial (Evidence based practice) van vele millennia gebaseerd.

In het rapport 'E i V' staan niet de organisatieadviseurs centraal, maar het Ken uzelve. De overheid daarentegen beoogt het moreel kompas met behulp van nudging op te krikken of te manipuleren. In de kern gaat het om een cultuuromslag, die het evenwicht, de harmonie herstelt. Of met andere woorden het draait om inspirerend, het morele leiderschap. Gelukkig zijn er inspirerende leiders als en de gynaecoloog Denis Mukwege (College tour 9 oktober 2015) en de Zweedse arts en professor Internationale Gezondheid Hans Rosling (de Volkskrant 10 oktober 2015 - katern Vonk p. 14-15).

Afhankelijkheid en onafhankelijkheid
In zekere zin zijn we allemaal afhankelijk van anderen, we zijn immers niet alleen op deze aardbol en maken deel uit van een systeem. We moeten rekening met elkaar houden en we hebben de behoefte om erbij te horen en gewaardeerd te worden. Het is niet goed om afhankelijk te zijn van waardering en jezelf in bochten te wringen om die waardering af te dwingen. Het gaat erom dicht bij jezelf te blijven en je toch gewaardeerd te voelen door de ander.
Groeien kun je alleen zelf, maar het helpt als iemand af en toe een scheut water geeft.

De eenzijdige focus van politici op de marktwerking, de 'terugtredende overheid' en hun functies in lobbynetwerken hebben tot gevolg dat een grotere maatschappelijke tweedeling (degeneratie, 'desintegratie') is ontstaan.
Illustratief voor de grotere maatschappelijke tweedeling is het boek This is London. Life and Death in the World City van Ben Judah (interview met Ben Judah Buitenhof 7 februari 2016).

Het onbehagen in de maatschappij is vooral een gevolg van de eenzijdige focus van de overheid op marktwerking, het model van Milton Friedman. Incompetente politici en hun spindoctors hebben het model van Keynes volledig verziekt. Griekenland mocht als eerste land aan de schandpaal. Door het faciliteren van het ongebreidelde kapitalisme, het grootkapitaal, de neoliberale wereldorde is door politici de factor arbeid in de knel gekomen en hebben ze aan een grotere tweedeling in de maatschappij bijgedragen.
Het multipliereffect ‘macro-economie en staatsinterventie’ was in 1990 al vrijwel volledig uitgemolken. Het is niet uit te leggen. Hoe is het mogelijk dat economen het model van Keynes zo verkeerd hebben begrepen. Het lijkt niet waarschijnlijk dat de 21ste eeuw een econoom van het kaliber van Keynes zal voortbrengen.
Voor een rechtvaardige en duurzame samenleving is het belangrijk de mens centraal te plaatsen. De uitdaging voor de 21ste eeuw is om in de micro-economie zowel de vierde productiefactor ondernemerschap als de factor arbeid weer de plaats te geven die het verdient. Voor een ‘topeconoom’ valt daarmee weinig eer te behalen.

Een belangrijk deel van de verdeel en heers problemen die we signaleren hebben we door onvoldoende checks & balances (het dialectische model Evenwicht door Tegenwicht) zelf gecreëerd. 'De remedie is tegelijkertijd de kwaal' (geweten, 'Goed en Kwaad', 'Deugd en Ondeugd'). De vraag dringt zich op welke debacles moeten zich voordoen voordat echt actie wordt ondernomen. Het gaat mis, chaos dreigt wanneer voor onnatuurlijke selectie, een gesloten systeem wordt gekozen. Chaos, onbalans ontstaat omdat politici geen oog hebben voor de keerzijde van de medaille.

Er is een ommekeer in het denken nodig. Het is wenselijk dat het ‘en-en’-denken, het complementaire denken tussen Oost en West, de interdisciplinaire aanpak, de integrale denktrant meer centraal komt te staan. Zorg voor het zelf, Westerse - en Oosterse levenslessen maken het mogelijk de Westerse - en Oosterse supermachten daadwerkelijk in evenwicht te houden. Het draait niet om Westerse of Oosterse suprematie, maar om de wederkerigheid, de complementariteit. De lemniscaat symboliseert dit transformatieproces. De vraag komt centraal te staan wat kunnen we van elkaar leren? Er is behoefte aan een nieuw paradigma, een ethisch réveil.

Hans Achterhuis heeft gelijk, primair draait het om de kwintessens van elk menselijk samenleven, of het nu om een klein stamverband, microkosmos of een groot rijk macrokosmos ging.

De kwintessens, het mysterie van het leven zit in de ruimte, de chemie tussen twee mensen (De ander als spiegel; De ander centraal). Wat daar precies gebeurt, daar begrijpen we heel weinig van, dat zijn louter vermoedens. Wat werkelijk belangrijk is, kan niet in woorden worden uitgedrukt.
Het geheim van het leven zit in eros verborgen. Echte liefde is onvoorwaardelijk, is niet voor een breezer te koop.
Het mysterie van het leven zit, net als de groei van een foetus bij de moeder, in onszelf.
Het mysterie van het leven kan in poëzie wel voelbaar worden gemaakt.

In het rapport ‘E i V’ staat niet de discussie ‘Geest of Stof’, 'Aristoteles of Descartes', what’ s in a name centraal, maar de wederkerigheid (reciprociteit) tussen beide, het 'en-en'/'of-of' mechanisme (Dichotomieën, lees Complementariteit). Of anders gezegd het in de mens ingebouwde 'en-en'/'of-of'-mechanisme (Alles divergeert en moet ook weer convergeren) representeert de spirituele dimensie, de geestelijke gezondheid van onze ziel, de kwintessens. Het is mogelijk oude inzichten aan nieuwe inzichten te toetsen. Uiteindelijk blijkt dat er niets nieuws is onder de zon.

Het 5Ddenkraam brengt de reciprociteit tot uitdrukking. In de bijlage Triade + Tetrade zijn belangrijke innovaties gerubriceerd die onze huidige maatschappij in sterke mate hebben gevormd. Het 5Ddenkraam heeft een 'hybride context' (Twee zijnssferen van Plato, 'Microkosmos en Macrokosmos' van H.P. Blavatsky, 'Twee religies' van Henri Bergson, 'Twee soorten ervaringen' van Ilya Prigogine, 'Twee domeinen' van Ervin Laszlo, Mikrosphärologie en Makrosphärologie van Peter Sloterdijk, ‘Wereldbeeld en Mensbeeld’ van Klaas van Egmond en de 'Kwantummechanica en Relativiteitstheorie') en biedt zowel een verfijning in etherische zin (verborgen dimensie) als een samenhangende toekomstvisie voor het bereiken van de éne werkelijkheid (Cosmic consciousness van Teilhard de Chardin).

Het reflexief bewustzijn, het projectiemechanisme (weerspiegeling, 'bewust en onbewust') leert dat we zowel waarnemer als deelnemer zijn. Het waargenomene duidt er op dat we allemaal deel uitmaken van de evolutie, de evolutionaire kringloop.

De 'nieuwe intuïties' van quatumpionier Anton Zeilinger zijn al millennia bekend. De uitwerking ervan zal nog wel millennia in beslag nemen.

Is het voor een leek nog mogelijk over complexe politieke vraagstukken een mening te vormen of zijn we net zo naïef als veel politici?
Het antwoord op deze vraag hangt met ons mensbeeld en wereldbeeld samen. De kwintessens in het onderzoeksrapport 'E i V' heeft op de waarheid betrekking. In de politiek dient de zelfbeschikking van Joschka Fischer centraal te staan.
De in het rapport verzamelde informatie laat zien dat de mensheid nog een lange weg heeft af te leggen.

Één Leven en Wet (‘Law of One’, 'Zaaien en Oogsten') van Karma-nemesis wordt door het rechter- en linkerpad, de wet van harmonie is analoog aan de wet van vergelding tot uitdrukking gebracht. Of met andere woorden de evolutie, het leerproces (internalisering) van het leven berust op de wet van harmonie, het altruïsme en de wet van vergelding, het egoïsme. Waar kiezen we nu voor?

De controverse tussen Hegel en Engels is al eerder tussen Pythagoras en Aristoteles naar voren gekomen. De natuurwetenschappen en geesteswetenschappen, fysica en metafysica zijn complementair. De quintessens van de éne-werkelijkheid wordt met behulp van het 5D-concept en het Ether-paradigma tot uitdrukking gebracht. De geschiedenis leert dat het morele kompas een proven technology laat zien of met andere woorden wetenschappelijk kan worden getoetst.

De basis voor het rapport ‘E i V’ is in 1993/1994 gelegd tijdens het door Hoogovens aangeboden traject Ondernemen met talenten bij het outplacementbureau Van Ede & Partners onder leiding van Hans Leewens. Het boek Oosterse wijsheid en westerse renaissance dat Hans Leewens heeft vertaald en van commentaar heeft voorzien reikt de oplossing aan voor het probleem waar ik bij Hoogovens tegen aan ben gelopen. Hans Leewens spreekt in dit boek de verwachting uit dat in de 21ste eeuw, een paradigmawisseling plaats vindt, namelijk de Westerse Renaissance onderbouwd door Oosterse wijsheid. Of met andere woorden mijn werkervaring staat symbool voor een groter verhaal, namelijk hoe de levensbeschouwing, het moreel kompas tussen professionals & politicals in Nederland en Europa, maar ook tussen Oost en West zich doet gelden.

Er blijft behoefte aan een nieuw gezichtspunt zoals paus Franciscus, Alessandro Baricco en Alexandria Ocasio-Cortez beschrijven op het morele kompas (balk en splinter, Gouden kalf en zondebokmechanisme). Of kan alleen kunst ons nog redden?
Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien dat het er nog steeds gaat om de regels van het spel van het wederzijds respect, Ethic of reciprocity - de
Gulden Regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander. - , er is niets nieuws onder de zon.

Spirituele leiders hebben altijd al geweten dat om maatschappelijke ordening te bereiken het morele kompas centraal dient te staan. Politieke leiders houden zich vooral met koopkrachtplaatjes bezig om chaotisch menselijk gedrag te vermijden. Infotainment, symbolisch beleid heeft het echte politieke debat vervangen. Politici dienen over inhoudelijke keuzen te discussiëren.

Het artikel De Skandha’s – een kwestie van leven en dood van Cecil Messer bevat een overzicht dat de correlatie tussen vijf skandha’s, die de individuele persoonlijkheid vormen en de zevenvoudige samenstelling van de mens weergeeft. De 'bewustzijnsschil' geeft een aanvulling op de vijf skanda's.

Francis Heylighen licht bewustzijn toe aan de hand van vijf gezichtspunten ‘Sensation, Awareness, Experience, Self-awareness en First-person experience’.

Het rapport E i V beoogt, net als de bewustzijnsfilosofie, aan het gezichtspunt van Ervin Laszlo een steentje bij te dragen. Dit aanvullende inzicht is niet alleen door E-learning tot stand gekomen, maar berust ook op het verschijnsel Complementariteit en de binaire code. Voor het delen van kennis is internet een uniek medium. Opvallend is echter dat nu informatie zo gemakkelijker toegankelijk is, kinderen minder weten.

De bijlage Spiegelsymmetrie bevat twee modellen om de tienvoudige samenstelling van de 'Microkosmos en Macrokosmos' weer te geven, het micromodel van de Purucker en het macromodel van Pryse. De overeenkomst tussen beide modellen vormt de doorsnede ‘Voertuig, Dierlijk-astrale-Ziel, Ziel en Geest’ van de Joodse Kabbalah.
De ziel, de relatie tussen geest (ongemanifesteerde, hogere Zelf) en lichaam staat nog steeds centraal.

Geheime Leer Deel I, Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 264):
De drietongige vlam van de vier pitten komt overeen met de vier eenheden en de drie tweevouden van de boom van de sephiroth (zie Toelichting op Stanza VI).
266: ‘De godheid (de altijd onzichtbare Tegenwoordigheid)’, zegt de Zohar, ‘manifesteert zich door de tien sephiroth, die haar stralende getuigen zijn. De godheid is als de zee waaruit een stroom vloeit, WIJSHEID genaamd, waarvan de wateren uitmonden in een meer dat Intelligentie heet. Uit het bekken ontspringen de zeven sephiroth, als zeven kanalen. . . . Want tien is gelijk aan zeven (Tetrade + Triade): de decade bevat vier eenheden (symmetrieën) en drie tweevouden ('binnen en buiten', 'zo groot, zo klein' en 'zo boven, zo beneden').’ De tien sephiroth komen overeen met de ledematen van de MENS. ‘Toen ik Adam Kadmon vormde’, laat men de Elohim zeggen, ‘schoot de geest van het Eeuwige uit zijn lichaam als een bliksemflits, die zich onmiddellijk verspreidde op de golven van de zeven miljoen hemelen, en mijn tien gloriën waren zijn ledematen.’ Maar men kan noch het hoofd noch de schouders van Adam Kadmon zien; daarom lezen wij in de Sephra Dzenioutha (het ‘Boek van het verborgen mysterie’):

In de macrokosmos draait het om de torus en in de microkosmos om de uitgevouwen kubus, die de mens symboliseert. Het zeropoint illustreert de absolute ‘Ruimte en Tijd’.

In de absolute ruimte (het ongemanifesteerd heelal), het multidimensionale energieveld vinden de interacties plaats tussen de te onderscheiden, maar niet te scheiden snijvlakken van de Drie-eenheid ‘Ruimte, Materie en Tijd’.

Door de kennis die door de wetenschap wordt gegenereerd optimaal te benutten komt de mensheid evolutionair bezien een staptje verder.
De kennistheorie is binnen de filosofie een zeer algemene leer, die voor veel specialismen een onmisbare basis vormt. Verwante filosofische specialismen zijn onder meer wetenschapsfilosofie, logica, ontologie en fenomenologie.

Het morele kompas wordt gebruikt om de kwintessens, de samenhang tussen 4 elementen, het 5e element weer te geven. Op basis van de in het universum aanwezige supersymmetrie wordt geconcludeerd dat de Levensboom het spiegelbeeld van de Snaartheorie is. De Levensboom is de rode draad die min of meer verscholen, in de Geheime Leer zit verweven. De levensboom staat voor de ruimte met 10 eigenschappen. De 11e is Ain-Soph die voor de oerbron, het Bronbewustzijn, het vertrekpunt Alpha staat. De mensheid is geen slippertje van de evolutietheorie. De Levensboom en het Ether-paradigma laten zien dat de schepping, het zijns - en wordingsproces slimmer in elkaar zit.

Vooralsnog wordt er van uitgegaan dat de Chaostheorie de ontbrekende schakel is van de Algemene relativiteitstheorie en de Unified field theory complementeert. Het laat zien hoe elektriciteit en magnetisme in de Unified field theory kan worden ingepast.

De eeuwenoude vraag hoe lichaam en geest zich tot elkaar verhouden? De tijd zal leren wie uiteindelijk met de beste argumenten komt.

In het scheppende principe, het allergrootste (de schepper God of Brahman) ligt het allerkleinste (Atman) besloten. Ieder mens in de relatieve ruimte op aarde bezit in zijn diepste wezen een brandpunt (Psychomaterie van Teilhard de Chardin, Unus Mundus van Carl Jung), dat onafscheidelijk één is met het universele bewustzijn in de absolute ruimte van de hemel. Alle vormen in de relatieve ruimte zijn van beperkte duur en sterven.
Voor Jung betekent eros de religieuze drift, voor Freud de seksuele drift. Alles heeft zijn tegenstelling, aardse begeerte inbegrepen. Of met andere woorden mannen zijn fysiek zo geschapen dat ze achter hun … aanlopen, maar ze hebben ook een hoofd gekregen waarmee ze tot in de hemel kunnen reiken. ====

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.