Pythagoras en Geestkunde

'Pythagoras:, de meester, heeft het zo gezegd.’ In sommige gevallen misschien een mooi gevoel van trouw tegenover de leraar, maar zie eens hoe dit kan worden misbruikt door de zogenaamde dogmatici, die zich aan de letter willen houden en de geest uit het oog verliezen! En aan de andere kant staan zij die denken dat de letter niet belangrijk is, wat eveneens onjuist is; deze groep denkt dat ze de geest bezit en ze probeert de letter te dwingen zich te voegen naar haar opvatting over wat de meester of meesters, Pythagoras of wie ook, leerde.
(Gottfried de Purucker boek Grondslagen der Esoterische Wijsbegeerte, Deel II, Hoofdstuk 28)
Aurelius Augustinus: In de Vader is de eenheid, in de Zoon de gelijkheid, in de Heilige Geest het harmonieuze samengaan van eenheid en gelijkheid.
Martin Heidegger: Voor een waarlijk vreugdevol en heilzaam menselijk werk om te gedijen, moet de mens in staat zijn op te klimmen vanuit de diepten van zijn aarding thuis tot in de ether. Ether staat hier voor de vrije lucht van de hoge hemelen, het open bereik van de geest.

Pythagoras

Pythagoras was in de leer bij de Griekse natuurfilosoof Anaximander (Engelse versie) en waarschijnlijk bij Thales van Milete. Thales van Milete beschouwde het water als het oer-element; Anaximenes de lucht; Heraclitus het vuur; de Eleaten de aarde. Empedocles was vooral de man die uit voorafgaande stelsels het beste trachtte te halen en tot een eenheid te verenigen. Hij stelde deze elementen gelijk aan elkaar, en komt zo tot de leer van de vier elementen: aarde, water, lucht en vuur. Deze verschillen kwalitatief, zijn eeuwig, en kunnen zich in verschillende verhoudingen met elkaar verenigen om het aanschijn te geven aan de wereld om ons heen.

Voetnoot White privilege of Je kunt beter wit dan zwart ter wereld komen (Arnon Grunberg Volkskrant 20 oktober 2015):
In de Volkskrant van zaterdag stond een belangrijk stuk van Asha ten Broeke over 'white privilege'. In wezen hebben we het daarmee over de genetische loterij.
Vrijwel overal ter wereld kun je beter als wit dan als zwart ter wereld komen. Maar als je toevallig zwart bent, kun je dat beter zijn in Nederland dan in Oost-Congo. In de meeste landen is het bovendien beter als man dan als vrouw ter wereld te komen. Persoonlijk zou ik niet als mens geboren willen worden in pakweg een dorp in Kazachstan.
Boeddhisten menen dat hoe meer je je best doet in dit leven, hoe minder je hoeft te bestaan in een volgend leven. Nooit bestaan hebben is het ware privilege. Het zijn is een straf, voor sommigen meer dan voor anderen zoals gezegd.

Drielichamenprobleem
Het drielichamenprobleem is een vraagstuk van de hemelmechanica dat bij gegeven beginplaatsen en beginsnelheden van drie hemellichamen (bijvoorbeeld zon, aarde en maan) vraagt om hun banen te bepalen. De wiskundige formulering van het probleem is eenvoudig. Men heeft van de ene kant de tweede bewegingswet van Newton met F de kracht, m de massa en a de versnelling en van de andere kant de gravitatiewet van Newton met m1 en m2 de aantrekkende en aangetrokken massa's, r hun afstand en G de gravitatieconstante.

 

Bij de presentatie van het boek Omhoog kijken in platland van Kees Dekker e.a liet Ronald Plasterk blijken het grondig oneens te zijn dat het christelijk geloof uitstekend kan samengaan met de evolutietheorie door uit te gaan van een ‘intelligente ontwerper’. Wetenschap heeft geen argumenten voor of tegen het geloof; ze hebben niets met elkaar te maken, zei Plasterk tegen de verzamelde pers.
Daar zouden oude wijsgeren als Pythagoras en Plato het zeker mee oneens zijn. De hamvraag is dan natuurlijk waarom weet Plasterk dit zo zeker? Wetenschap gaat juist over het zoeken naar antwoorden (Evolutie en Involutie, Theïst en Atheïst). De Geheime Leer beschrijft Werk-hypothesen (axioma's), geen dogma’s.

Om de wereld te veranderen gaat het nog steeds om de scholing van de individuele ziel. Of met andere woorden hoe kunnen we in de pas lopen met de Heilige Geometrie, of ook wel de driehoek van Pythagoras genoemd. We moeten ons ervan bewust worden dat we de schepper van onze eigen realiteit zijn. De driehoek van Pythagoras bevat de blauwdruk van het universum en brengt het reflexieve bewustzijn (5D-concept, Kwintessens) tot uitdrukking.

H.P. Blavatsky, Deel III, (p. 439):
De mystieke tienheid van [Pythagoras] (1 + 2 + 3 + 4 = 10) is een wijze om dit denkbeeld weer te geven. De één is de God (x), de twee is stof, de drie, die één en twee verenigt en aan beider aard deel heeft, is de wereld van verschijnselen, de vier, of de vorm der volmaking, geeft de ledigheid van alles te kennen, en de tien, de som van hen alle, omvat den ganse Cosmos.
(x) De “God” van Pythagoras is geen persoonlijke God. Men bedenke dat hij als een hoofdstelling verkondigde dat er achter alle vormen, veranderingen en andere verschijnselen van het heelal een blijvend beginsel van eenheid bestaat.
Eenheid in Verscheidenheid
440: De sleutel tot de Pythagoreesche dogma’s is de sleutel tot elke grote wijsbegeerte. Hij is de algemene formule van de eenheid in de veelheid, de Eén die het vele doet ontstaan en het al doordringt.
Het "geëerde", het geopenbaarde iets, iets is zowel in het middelpunt als in de omtrek aanwezig, doch het is slechts de weerkaatsing van de Godheid - de wereldziel. In deze leer vinden wij de geest van het esoterisch Boeddhisme.

De gebruikte wiskunde van Pythagoras (1 + 2 + 3 + 4 = 10) is eenvoudiger dan bij de snaartheorie. Er behoeft slechts tot tien te worden geteld.

In De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 25 Het kruis en het pythagorische tiental komt de quintessens ter sprake.
Hoofdstuk Het kruis en het pythagorische tiental (p. 652):
Voor hen bestond het hele metafysische en stoffelijke Heelal in, en kon het worden uitgedrukt en beschreven door, de cijfers van het getal 10, het pythagorische tiental.
Dit tiental, dat het Heelal en zijn evolutie uit de stilte en de onbekende diepten van de geestelijke ziel of anima mundi voorstelde, bood de onderzoeker twee kanten of aspecten. Het kon in het begin worden gebruikt voor en toegepast op de macrokosmos en werd dit ook, waarna het afdaalde tot de microkosmos, of de mens. Er waren dus de zuiver intellectuele en metafysische, of de ‘innerlijke wetenschap’ en de even zuiver materialistische of ‘oppervlak-wetenschap’, die beide konden worden verklaard en omvat door het tiental. Kortom, het kon worden bestudeerd uit de algemene begrippen van Plato en volgens de inductieve methode van Aristoteles. De eerstgenoemde ging uit van een veelomvattende goddelijke idee, waarbij de veelheid uit de eenheid voortkwam of de cijfers van het tiental verschenen, maar alleen om tenslotte weer te worden opgenomen en verloren te gaan in de oneindige cirkel. De laatstgenoemde steunde uitsluitend op zintuiglijke waarneming, waarbij het tiental kon worden opgevat, hetzij als de eenheid die zich vermenigvuldigt, hetzij als de stof die zich differentieert, en de studie ervan beperkt bleef tot het platte vlak; tot het kruis, of de zeven die voortkomt uit de tien – of het volmaakte getal, zowel op aarde als in de hemel.
P. 656: Dus betekent makaram of panchakaram een vijfhoek – de vijfpuntige ster of vijfhoek stelt de vijf ledematen van de mens voor. In het oude stelsel, zo zegt men ons, was makara het achtste in plaats van het tiende teken. Het is ‘bedoeld om de zijden van het Heelal voor te stellen en geeft aan dat het Heelal wordt begrensd door vijfhoeken’, want de Sanskrietschrijvers ‘spreken ook over ashtadisa of acht zijden die de Ruimte begrenzen’, waarbij wordt verwezen naar de loka-pala’s, de acht streken van het kompas (vier hoofdstreken en vier tussenliggende streken). . . . ‘Uit een objectief oogpunt wordt de microkosmos voorgesteld door het menselijke lichaam.

Gottfried de Purucker behandelt in Deel I, hoofdstuk 7 van zijn boek Grondslagen der Esoterische Wijsbegeerte de Heilige tetraktys van Pythagoras. Pythagoras onderwees de esoterische leer van de Monade, Duade, Triade en de Tetrade. Hoofdstuk 7 bevat de essentie van het Ether-paradigma, de ‘Monade, Duade, Triade en Tetrade’ en de relatie die met de levensboom wordt gelegd.
De tien punten, beschreven binnen die ‘driehoek van Pythagoras’, zijn van evenveel waarde als alle leringen over de afstamming van de goden en engelen die ooit uit een theologisch brein zijn voortgekomen. Want wie ze interpreteert – zoals ze daar staan in de gegeven volgorde – zal in die zeventien punten (de zeven wiskundige punten zijn verborgen) de ononderbroken reeks van genealogieën vinden van de eerste hemelse tot de aardse mens.

  

Eerst de kroon; uit de kroon, wijsheid; uit de kroon en wijsheid, begripsvermogen; uit deze drie – kroon, wijsheid en begripsvermogen – komt de vierde; uit de vier tezamen komt de vijfde; uit de vijf tezamen de zesde, en zo verder omlaag tot de negende; en de negende, met alle krachten en eigenschappen van de andere daarachter brengt dit ronde wezen voort, een eivormig omhulsel, ‘drager’ of voertuig, een aurisch ei; en dit aurisch ei wordt, als de tiende, koninkrijk genoemd, of soms verblijfplaats, omdat het de uitkomst, het resultaat, de emanatie, of het werkterrein is van alle andere die zich door deze verschillende bestaansgebieden heen manifesteren.

John Consemulder BLAUWDRUK de multidimensionale werkelijkheid van creatie en manifestatie (p. 13):
De school van Pythagoras verkondigde dat de leer van getallen doorgegeven was aan de stervelingen door hemelse goden en dat de wereld uit chaos geschapen was door geluid of harmonie.
88: Pythagoras zag geluid als de schakel tussen de mens en de goden. Op de vleugels van geluid reizen we terug naar de Bron van geluid en licht. Er wordt vaak opgemerkt dat de verschillen tussen de dimensies van realiteit te maken hebben met verschillen in trillingssnelheid (frequentie). De sleutel voor transformatie van bewustzijn ligt dan ook in muziek. Geluid is een draaggolf voor bewustzijn, waarmee een verenigd energetisch krachtveld kan worden geproduceerd dat de hogere spirituele energieën in staat stelt in het lichaam te worden opgenomen en verdeeld. De effecten van geluid en muziek reiken van het fysieke tot het transcendentale, geluid verbindt alle dimensies.
106: Pythagoras en Ptolemaeus vermoedden het bestaan van relaties tussen de omloopbanen van planeten en de trillingen van een gespannen snaar, het zogenoemde monochord. Kepler ging als eerste uit van elliptische planeetbanen (Wetten van Kepler).
135: De 3-6-9-matrix, de vingerafdruk van God?
Volgens Horowitz treedt fysieke manifestatie specifiek op bij bepaalde knooppunten, en dit zou de 3-6-9-matrix van vierdimensionale (spirituele) mathematiek weersiegelen.
136: Keely’s geheim heeft te maken met de vermeerdering van energie, het isoleren van de aether en het toepassen van dynasferische kracht op werktuigen. Blavatsky vermeldde dat ‘de ontdekking van Keely zou leiden tot de kennis van een van de meest occulte geheimen’.
140: De universele kracht die John Keely de aether noemt (Rudolf Steiner) onderscheidt 4 vormen van aether: levensether, lichtether, chemische of toonether en warmte-ether) was bij middeleeuwse filosofen bekend als prima materia (de universele drie-eenheid van oorzaak, beweging en materie, of zoals anderen het noemen: de wil, denken en manifetatie, of, volgens Schopenhauer: wil en voorstelling zijn substantie).
166: Onlangs is er New Science Magazine namelijk een artikel over ‘the fractal universe’ verschenen. Dan Winter merkt hierover op dat het fractale universum nu alleen nog maar door wetenschappers verbonden hoeft te worden met de fractale structuur van het vacuüm en de fractale oorzaak van de versnellingen van geladen deeltjes door compressie en zelfs van zwaartekracht om de werkelijkheid beter te begrijpen. Dan Winter ziet een fractal als een fase-geconjugeerd diëlektrisch medium waarbinnen DNA communiceert en zich optimaal kan handhaven.

Ether staat voor de natuurlijke reflectie, die in de vijf Platonische lichamen door de getallensymboliek tot uitdrukking wordt gebracht. De Aarde, de Kubus (ruimtelijk figuur) met 6 gelijke vlakken is de helft van Ether, de dodecaëder (Plato, Thimaeus) met 12 gelijke vlakken. Met twaalf regelmatige vijfhoeken kan in drie dimensies een dodecaëder worden gevormd.
Binnen een pentagoon kan een pentagram worden getekend. In het centrum van het pentagram ontstaat een nieuw pentagoon.
Het bewustwordingsproces, het recursieproces brengt de manifestatie van de gelijkvormigheid tot uitdrukking.
De diagonaal Vuur (Tetraëder met 4 gelijke vlakken) versus Water (Icosaëder met 20 gelijke vlakken) staat voor de Macrokosmos en Microkosmos. Vuur en Water samen hebben 24 vlakken, het dubbele van Ether.

====

Geestkunde ('Geest en Lichaam', 'Evolutie en Involutie', Integrale visie)

Het citaat Tatha Pinde, Yatha Brahmanda, Yatha Brahmanda, Tatha Pinde - Zoals het lichaam is (Microkosmos), is ook de Schepping (Macrokosmos), zoals de Schepping is, is ook het Lichaam.

Bergrede Jezus: Zalig zijn de armen van geest, want hun behoort het koninkrijk der hemelen.
H.P. Blavatsky: … hetzij men zich naar de bloem van het oosten of naar de academies van het westen keert, het reizen langs het pad gebeurt zonder zich te bewegen. U bént het pad (De stem van de stilte).
Dharma (Sanskriet:"धर्म" in het Devanagari schrift) is een Indiaas begrip dat de wezenlijke natuur van iets of de natuurlijke wetmatigheid die eraan ten grondslag ligt betekent. Het volgen van de dharma heeft betrekking op het pad van het menselijke welzijn in de ruimste zin.

H.P. Blavatsky De SLEUTEL tot de THEOSOFIE (p. 13):
B: Maar is de
zedenleer van de theosofie niet gelijk aan die welke Boeddha onderwees?
Th: Zeker wel, want deze zedenleer is de van de wijsheidsreligie en was eens het gemeenschappelijk bezit van de ingewijden van alle volkeren. Maar Boeddha was de eerste die deze verheven zedenleer in zijn openlijke leringen vorm gaf, en ze tot grondslag en kern van zijn openbaar stelsel maakte.

Voetnoot White privilege of Je kunt beter wit dan zwart ter wereld komen (Arnon Grunberg Volkskrant 20 oktober 2015):
In de Volkskrant van zaterdag stond een belangrijk stuk van Asha ten Broeke over 'white privilege'. In wezen hebben we het daarmee over de genetische loterij.
Vrijwel overal ter wereld kun je beter als wit dan als zwart ter wereld komen. Maar als je toevallig zwart bent, kun je dat beter zijn in Nederland dan in Oost-Congo. In de meeste landen is het bovendien beter als man dan als vrouw ter wereld te komen. Persoonlijk zou ik niet als mens geboren willen worden in pakweg een dorp in Kazachstan.
Boeddhisten menen dat hoe meer je je best doet in dit leven, hoe minder je hoeft te bestaan in een volgend leven. Nooit bestaan hebben is het ware privilege. Het zijn is een straf, voor sommigen meer dan voor anderen zoals gezegd.
Het paradoxale
is dat als de mens eenmaal bestaat, hij doorgaans het niet-zijn meer verafschuwt dan het zijn.

De kwintessens van het 'E i V' verhaal is dat om een duurzame economie, een duurzame samenleving te creëren er maar een pedagogische hoofdroute is. Dus de wederkerigheid die er bestaat tussen ‘Chaos, Gaia en Eros’, het 'Hoe' op aarde (lagere Tetraktis en de bron van het 'Goede, Ware en Schone', het 'Wat' in de hemel (hogere Tetraktis te benadrukken. Praktisch betekent dit een ommekeer in het denken, een paradigmawisseling om beide met elkaar te verenigen.
Sommige mensen steken veel tijd in het naspeuren van hun voorouders en stellen een stamboom op. Zij willen alles weten van hun eigen vlees en bloed en waar hun genen vandaan komen. Het is belangrijker dat wij alles weten over onze spirituele voorouders en waar onze flitsen van inzicht vandaan komen. De Aloude Wijsheid, waaruit alle religies voortkomen, werd aan ons doorgegeven door de Meesters.

De Tetrade symboliseert de schepping van het stoffelijke universum. Boeddha sprak zijn eerste woorden over de Leer van de Wet (Dharma) in het hertenpark van Isipatana bij Benares, waar hij een uiteenzetting gaf van de Vier Edele Waarheden en het Edele Achtvoudige Pad. De vier edele waarheden van het boeddhisme laten een doorsnede van de hoofdroute zien.

Het achtvoudige pad wordt vaak ook kort omschreven als moraliteit (of ethisch goed gedrag), samadhi (meditatie) en wijsheid.

Het nieuwe esoterisch boeddhisme staat tegenover het traditionele exoterisch boeddhisme. Het laatste gaat uit van een boeddhisme voor de leken, voor de gewone man, die door goed te leven uit de cyclus van leven, lijden en sterven kan ontsnappen en aldus na zijn dood het nirwana kan binnengaan. Zo bood men dus iets om naar uit te kijken, ook voor na de dood. Het esoterisch boeddhisme gaat uit van een boeddhisme dat eigenlijk alleen te begrijpen is door de ingewijde, de monnik of priester die door voldoende recitaties van de Boeddha soetra's (uitspraken en leerstellingen van Boeddha) nog tijdens zijn leven het nirwana kan bereiken. In het esoterisch boeddhisme wordt het universum wel weergegeven door mandala's met een Boeddha als middelpunt. Een dergelijke pictorale weergave is ook een geschikt recitatiepunt.

Muriel Daw Boeddhisme en theosofie: onze stamboom Bij het definiëren van het woord theosofie vermeldt de Oxford Dictionary dat ‘het soms esoterisch Boeddhisme genoemd wordt’; en dit was inderdaad de lering die ontvangen werd door mevrouw Blavatsky van haar Meesters. In de Inleiding van De Geheime Leer wijst mevrouw Blavatsky er heel duidelijk op dat esoterisch Boeddhisme niet verward moet worden met het religieuze systeem van ethiek dat gepredikt werd door de Heer Gautama (The Secret Doctrine, vol.1, Inleiding, p.xviii, uitgave 1978). Zij hield zich alleen bezig met innerlijke leringen.
De vijf voorschriften luiden als volgt:
1. Ik houd mij aan het voorschrift om af te zien van het doden van levende wezens.
2. Ik houd mij aan het voorschrift om af te zien van het nemen van dat wat niet gegeven is.
3. Ik houd mij aan het voorschrift om af te zien van seksueel wangedrag.
4. Ik houd mij aan het voorschrift om af te zien van incorrect spreken.
5. Ik houd mij aan het voorschrift om af te zien van het gebruik van verdovende middelen als alcohol en drugs, welke leiden tot onachtzaamheid.
De drie vergiften (Jap. sanduko) wordt binnen het boeddhisme gedefinieerd als de drie bronnen die verantwoordelijk zijn voor al het lijden. Deze zijn:
• begeerte (verlangen, verslaafdheid, inhaligheid, gierigheid, gehechtheid)
• aversie (haat, boosaardigheid, afkeer)
• onwetendheid (waan, dwaling, dwaasheid, verblinding)

Universeel model, Kringloop:

Pythagoras:Boeddhisme (Samsara en Nirwana):Friedrich Nietzsche:Carl Jung:Sri Aurobindo:
1. Monade4. ‘Gulden Middenweg’, beëindigen van ‘lijden’ZarathustraArchetype (Unus Mundus)Opperste werkelijkheid
2. Duade3. Beëindiging van ‘lijden’ÜbermenschGroeiPassieve Brahman
3. Triade2. Ontstaan van ‘lijden’Wil tot machtPersoonlijkheid Nr. 1 en Nr. 2Actieve Brahman
4. Tetrade1. Het ‘lijden’Eeuwige wederkeerEnantiodromie (Homeostase)‘Ik’, het zelf

De natuur is de inhoud en werking van het heelal zoals door de mens waargenomen, en die als zodanig bestudeerd wordt door de natuurwetenschappen. Hiertoe behoort de niet-levende en de levende natuur. Hoewel de mens zelf tot de natuur behoort, wordt de menselijke invloed, het gecultiveerde, het kunstmatige niet tot de natuur gerekend.

Het leerproces op aarde was al bekend bij Socrates en Plato, maar ook al bij Zarathoustra en Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita (Tegenstellingen, 5D-concept en Ethisch reveil). Zonder te streven naar waarheid en rechtvaardigheid is een duurzame vrede niet mogelijk. Dus door waarheid en rechtvaardigheid centraal te plaatsen is een betere risicobeheersing mogelijk. De Bhagavad Gita beschrijft al hoe we onze hartstochten kunnen beheersen, de contouren van de unificatietheorie. Of met andere woorden de Bhagavad Gita laat al zien dat, de ‘Grondtoon van de waarheid’, de verborgen 5e dimensie, die aan de schepping, de Éne werkelijkheid ten grondslag ligt al millennia bekend is. Om in het universum de Éne werkelijkheid te illustreren wordt van de Hoofdroute gebruik gemaakt.

Bhagavad Gita leert al dat tat tvam asi het uiteindelijke doel van elk mens is, dus uit te vinden wie hij werkelijk is.

Dr. I.K. Taimni boek Śiva-Sūtra De hoogste werkelijkheid en hoe deze te realiseren
De Siva-Sutra behoort tot de school van het Kashmir Saivisme. De filosofie achter de Siva-Sutra is gebaseerd op het bestaan van een Allerhoogste Werkelijkheid die zich manifesteert als het gehele universum. Elke Monade vormt daarin een afzonderlijk centrum van bewustzijn en kracht en bezit in zichzelf in potentiële vorm in die Realiteit Universeel Bewustzijn en Kracht (Siva en Sakti). De drie afdelingen in dit boek behandelen de ontvouwing van Bewustzijn, gezien vanuit goddelijk Bewustzijn (Siva), goddelijke Kracht (Sakti) en de Monade (Anu).
"Steeds meer spiritueel ingestelde intelligente mensen over de gehele wereld keren zich af van de orthodoxe ideeën over religie en filosofie.
Hun aandacht richt zich op de realisatie van een Allerhoogste Werkelijkheid, verborgen in het hart van ieder mens, het uiteindelijke doel van iedere geestelijke inspanning en zelfdiscipline. Wat is de aard van deze Werkelijkheid, hoe kun je die realiseren, en wat is de aard van het werk dat die Grote Wezens verrichten die hierin geslaagd zijn en die blijvend in die Werkelijkheid gevestigd zijn? Dit zijn enkelek van de vragen die van groot belang moeten zijn voor alle ernstige bestudeerders van de occulte wetenschap en voor hen die op weg zijn op het pad van praktisch occultisme."
Recensie
De eerste Sutra in deel III is bijna gelijk aan de eerste Sutra in deel I. Het is verstandig om dan ook meteen even te kijken naar de eerste Sutra in deel II. Er volgt dan een mooie aanhaling uit de Katha Upanishad 1-2-20: Het Paramatma dat in het hart van het individuele Atma verblijft, is ijler dan het ijlste en groter dan het grootse. Alleen degenen die volledig vrij zijn van alle soorten begeerte en zorgen kunnen het aan zijn glorie her-kennen. Door middel van de teksten uit de Upanishaden kunnen we een beter inzicht krijgen in: DAT ben jij; jij bent DAT (
Tat Tvam Asi). We zijn wezenlijk van dezelfde aard als het Allerhoogste...
Deel III heeft mij persoonlijk het meest getroffen. Daarin wordt onder andere over het Wezen van een Mahatma gesproken. Dit deel is minder abstract en daardoor toegankelijker. Er wordt gezegd dat de Meesters ons willen doen inzien dat we goddelijk zijn.
De mens, ieder mens, is goddelijk kan voor ons zeer inspirerend en toepasbaar zijn. Deze zin kan een echte mantra worden. Het innerlijk herhalen van deze mantra kan onze benadering van de ander veranderen, immers: hij/zij is in wezen goddelijk…

Wat is bewustzijn? Het Goddelijk Bewustzijn, het Omegapunt, de Oerbron hangt nauw met hoe richten we onze levenskracht samen.

Dr. I.K. Taimni boek De Śiva-Sūtra De hoogste werkelijkheid en hoe deze te realiseren
129: Hij houdt zich alleen bezig met het feit dat hij die rol effectief en efficiënt moet spelen, voor zover dit zijn uiterlijk optreden betreft. Het vergt een werkelijk spiritueel inzicht om door het masker heen te dringen dat zo iemand heeft opgezet om onopvallend te blijven, om zijn ware grootheid en hoge spirituele status te herkennen. Etc.
Ze wordt steeds helderder afgebakend naarmate de sprituele ontwikkeling voortschrijdt en het Hoger Zelf de beheersing en leiding overneemt over de tijdelijke persoonlijkheid. Etc.
Merk ook op dat het werkelijke leven van een acteur sterk verschilt van het leven van de persoonlijkheid die hij tijdelijk heeft aangenomen tijdens het spelen van een bepaalde rol in een bepaald toneelstuk. Etc.
132:
Omdat de individuele Monaden de acteurs in het werelddrama zijn, moet alles wat te maken heeft met hun toneelspel en wat het spelen mogelijk maakt, afgeleid zijn en een uitdrukking zijn van de Ene Werkelijkheid waarvan de Monaden zelf ook een gecentraliseerde expressie zijn.

Dr. I.K. Taimni De Mens, God en het Universum
Is de mens, zoals sommigen stellen, een toevallige indringer in een in essentie vijandige wereld? Is hij tot zelfvernietiging voorbestemd door zijn eigen onbeteugelde begeerten en gewelddadigheid? Of schuilt zijn bestemming in het tot bloei brengen van de zaden van de ultieme Werkelijkheid die in de geheime plekken van zijn eigen wezen verborgen ligt en die hij in zichzelf moet ontdekken en koesteren? In dit diepzinnige en inspirerende boek neemt een wetenschapper en filosoof en specialist op het gebied van yoga een beslissend standpunt in.

Arjuna Ardagh De translucente revolutie Wat je zelf kunt doen om de wereld te veranderen
De oude spirituele tradities beschouwden afzondering en meditatie als noodzakelijke voorwaarden om tot verlichting te komen. Momenteel voltrekt zich volgens Arjuna Ardagh een heel nieuwe vorm van verlichting. In 'De translucente revolutie' beschrijft hij de groei van het spiritueel besef bij mensen die midden in de maatschappij staan en die vervolgens hun spiritualiteit uitdragen in het dagelijks leven, bijvoorbeeld door socialere keuzen te maken.\\ Met behulp van korte voorbeelden, observaties en anekdotes laat Ardagh zien hoe het spiritueel bewustzijn bij iedereen kan ontwaken: bij mensen die gehuwd zijn, die zich bezighouden met politiek of sociale actievoering, die zich verbonden hebben aan een religie, die actief zijn in het zakenleven. Hij brengt zijn verhaal nog dichter bij de lezer door het aan te vullen met oefeningen, uitspraken, citaten, stellingen, commentaren van moderne filosofen en spirituele leiders. Dit maakt 'De translucente revolutie' een wegwijzer voor iedereen die ervan droomt de wereld te verbeteren of daar op zijn minst een positieve bijdrage aan te leveren.

In het boek van Arjuna Ardagh wordt aan Waldorfscholen (p. 290, 291, 292-294, 296) van Rudolf Steiner (ook wel Vrije School of Steiner school genoemd) en de charterschool. Wereldwijd zijn er 1063 Waldorfscholen.

Maar het begin van mijn spirituele zoektocht ligt al in 1975 toen ik van mijn broer Ruud het boek PSYCHOSYNTHESE een veelzijdige benadering van heel de mens van Roberto Assagioli te lezen kreeg.
Het doel in de psychosynthese is een harmonische integratie van het persoonlijke lichamelijk, emotioneel en mentaal en het transpersoonlijke of spirituele in de mens. Assagioli benadrukt daarbij dat een evenwichtige persoonlijkheid een voorwaarde is voor spirituele ontwikkeling. In psychosynthese worden dan ook technieken aangereikt om deze dynamische spanningsrelatie in de menselijke psyche te kunnen beheersen en creatief aan te wenden. Tevens krijgt de lezer uitleg over de beginselen van de psychosythese. Assagioli wordt beschouwd een van de belangrijkste pioniers op het gebied van de transpersoonlijke psychologie, die sinds de zeventiger jaren in de Verenigde Staten tot ontwikkeling is gekomen.

Roberto Assagioli, boek ‘Psychosynthese’, p. 29: Het bewuste zelf of ‘Ik’ (centrum, centraal punt in het ‘ei’ van Assagioli): Vanuit een bepaald gezichtspunt kan men dit verschil vergelijken met het verschil dat er bestaat tussen het witte, verlichte scherm (Tetragrammaton), èn de verschillende beelden die erop geprojecteerd (Weerkaatsing, Toverlantaarn) worden. …zij vereenzelvigen zichzelf met die opeenvolgende golvingen, met de steeds veranderende inhouden van hun bewustzijn (identificatie versus dis-identificatie).

De matrix-structuur in het rapport bestaat uit de Delen I t/m VII en de 'Triade en Tetrade' structuur van elk Deel afzonderlijk. Het rapport ‘E i V’ draait in het bijzonder om het principe van de ‘eenheid der tegendelen’, het overbruggen van tegenstellingen, het complementariteitsprincipe dat al door Heraclitus naar voren is gebracht.

Popper definieerde de 'Drie werelden theorie'. Jurgen Habermas benoemde drie domeinen van de werkelijkheid. De filognosie maakt van de drie geaardheden het zelf, ego en wijsheid gebruik. De theosofie onderzoekt het trio wetenschap, filosofie en religie.

Triade These + Antithese = Synthese (1 + 1 = 3):Spinoza:Popper:Habermas:Filognosie:Theosofie:
Monade; Monotheïsme; Monisme; Het EneGodConceptenSubjectiefWijsheidReligie
Duade; Dualisme; Dualiteit; Geest-stofNatuurNatuurwetenschapObjectiefEgoWetenschap
Triade; Christendom, Triniteit; Hegeliaanse filosofie ErvaringIntersubjectiefZelfFilosofie

De drie verenigende Logoi van de Theosofie:

Eenheid inVerscheidenheid Danielle AudoinTheosofie (1 - 2 - 3 - 4): 
Pythagoras 1e Logos, Monade3e Logos, TriadeRudolf SteinerAntroposofie: 
    1. Hogere Zelf3. Astrale lichaam (Hogere "ego", manas)
MonadeTriadeGod ----Geest4. Geestmens ----3. Geestzelf (omgevormd Astraallichaam)
||||||
TetradeDuade4. Lichaam ----Zoon1. Fysiek lichaam ----2. Levensgeest (omgevormd Etherlichaam)
  Tetrade2e Logos, Duade4. Fysieke lichaam2. Lagere denken (Geestelijke ziel, buddhi)

De aardse ziel staat tegenover de hemelse geest, het innerlijke bewustzijn tegenover het non-lokale, universele bewustzijn, het Akasha-veld.

Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte mens. De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast (Nous) met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de schijntegenstellingen op aarde staan tegenover de harmonie in de hemel of de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur.
De verzameling van alle positieve assen toont het ultieme punt van volmaaktheid. Het brengt de éne eeuwige en absolute waarheid tot uitdrukking.

Volgens Hegel bestaat de Geest uit de de Drie-eenheid, de subjectieve en objectieve Geest die samen de absolute geest vormen en geldt het mechanisme ‘These + Antithese = Synthese’.

Het is de mens die met behulp van zijn brein, de beide hersenhelften, ‘Lichaam en Geest’, ‘Macrokosmos en Microkosmos’, ‘God en Zoon’, 'Hemel en Aarde' met elkaar verbindt. We dienen wel degelijk met Door gene zijde bezien, de keerzijde van de medaille rekening te houden.

De beide tegengestelde tetraëders verbinden ‘Hemel en Aarde’, ‘Goed en Kwaad’, ‘Wat en Hoe’ en vormen samen een stertetraëder.
Het is juist de kwantumverstrengeling, de in het universum ingebakken dualiteit (dichotomieën) die de evolutie van de persoonlijke ziel, de zelfverwerkelijking (zelf-ontplooiing) mogelijk maakt.

Henry Mintzberg toont in zijn YouTube clipje on Decision Making dat het fenomeen van de complementariteit ook voor managers geldt.
Henry Mintzberg Hoe heb jij je partner gekozen? (besluitvorming)
De Canadese professor Henry Mintzberg heeft een tijdje gelezen een nieuw boek geschreven. Het heet Mintzberg on Management. Sinds het begin van zijn carriere schrijft Mintzberg over management. Hij verbaasd zich over de discrepantie tussen de theorie en de praktijk. Toen hij Managers, not MBA’s schreef, ging er een zucht van verlichting door managementland. Eindelijk, erkenning! Vele managers maakten zich al jaren ongerust. Wat ze lazen in de MBA managementboekjes kwam niet overeen met hun praktijk van brandjes blussen, improviseren en ‘de zaak draaiende houden’. Mintzberg is lekker eigenwijs en dat vinden wij in Europa wel leuk. In Amerika geniet hij minder populariteit en is hij zelfs een beetje controversieel. Dat maakt hem niet minder interessant. Op YouTube vond ik een klein clipje, waarin hij aangeeft hoe hij denkt over management en besluitvorming. Interessant materiaal!

Freek van Leeuwen past in zijn boek De Levensweg de bolvorm (onderstaande plaatje) toe. De menselijke geest doet zich in de geestelijke wereld aan het geopende geestesoog voor als een bolvormige wolk van geestelijk licht en geestelijke warmte. Dit licht en die warmte kunnen in twee, tegenovergestelde toestanden voorkomen, namelijk in een vrouwelijke, doordringbare en vormbare toestand, en in een mannelijke, zelfvormende en doordringende toestand. Met de vormbare en zelfvormende eigenschappen van het licht en de warmte hangen de geestelijke vermogens samen: waarnemen, denken, voelen en willen:

- waarnemen is van buitenaf vormbaar licht,
- denken is van binnenuit zelfvormend licht,
- voelen is van buitenaf vormbare warmte en
- willen is van binnenuit zelfvormende warmte.

De menselijke geest als bolvormige wolk verricht zijn werkzaamheid met de vermogens binnenin zichzelf. De geest heeft het vermogen deze werkzaamheid volkomen voor zichzelf te houden, zodat niets ervan naar buiten blijkt, wat de ingekeerde instelling is; de geest kan de richting van die werkzaamheid ook naar buiten richten, waardoor die werkzaamheid in uitspraken en handeling zichtbaar wordt in het gedrag, de uitgekeerde instelling.

Doordat de menselijke geest een bolvorm heeft, wordt de menselijke geest niet alleen gekenmerkt door de vier genoemde vermogens, maar ook door het vermogen de richting van de werkzaamheid van de vier vermogens naar binnen of naar buiten te keren. Naast deze zes moet er een zevende zijn om de eenheid van de vermogens en hun onderlinge, evenwichtige samenwerking te handhaven. Die zevende is de geest zelf als het geheel: het is de geest die zichzelf als bolvormige wolk in een denkende of voelende, waarnemende of willende toestand brengt. Daaruit volgt de zevenvoudigheid van de menselijke geest, die door verschillende, maar voornamelijk esoterische schrijvers is vastgesteld:

 

In het dagelijkse leven verschijnt de persoon, de menselijke geest echter niet als een kracht die louter en alleen denkt of voelt. De met de vermogens werkzame geest kan niet anders dan of het denken naar binnen te richten of naar buiten. In het dagelijkse bestaan verschijnen de vermogens in het gedrag daardoor niet in de enkelvoudige toestand, maar altijd in de samengestelde toestand als het ingekeerde denken of het uitgekeerde denken, enzovoort voor de andere vermogens.

In wezen wordt dit al eeuwenlang beschreven door de numerologie, die aan Pythagoras (of aan zijn school) wordt toegeschreven. Hij hield zich ook bezig met wiskunde en met de regelmatige veelvlakken (viervlak, zesvlak (kubus), achtvlak, twaalfvlak en twintigvlak), evenals o.a. Plato.

Freek van Leeuwen boek Geestkunde - Hoofdstuk 7.6 De geestelijke vermogens en de getallen (p. 354):
Het rapport ‘E i V’ is op de driehoek van Pythagoras gebaseerd. De in het onderstaande linker kwadrant weergegeven getallen corresponderen met de getallen in de kubus van Freek van Leeuwen.
Er is een verband tussen de kubus, de numerologische getallentheorie van Pythagoras en de geestelijke vermogens in de samengestelde toestand, getuige het volgende:

Dit is een afbeelding van de kubus met op de hoekpunten de getallen 1 t/m 8, met in het middelpunt de alles samenvattende 9. Aan de getallen zijn de samengestelde vermogens toegevoegd, zoals die overeenkomen met de persoonlijkheidsbeschrijvingen uit de numerologie.

Wat betreft de numerologische samenhang van de getallen met de kubus:
Alle hoekpunten bij elkaar leveren 36 op: 1+2+3+4+5+6+7+8=36; 3+6=9 (volgens het numerologische gebruik de cijfers van een getal bij elkaar op te tellen).

Van de hoekpunten van het ondervlak en het bovenvlak is de som altijd 9: 1+8=9, 2+7=9 enz.

Er zijn in de kubus twee diagonale vlakken te tekenen: 1,7,6,4; en 2,8,5,3 die ook op 9 uitkomen.

1+7+6+4=18;1+8=9Ingekeerde waarnemen, voelen, denken en willen
2+8+5+3=18;1+8=9Uitgekeerde waarnemen, denken, voelen en willen

Op deze wijze is de kubus een uitbeelding van de numerologische getallentheorie.

Niet alleen op aarde, maar ook in de geestelijke wereld is waar te nemen, dat er mannelijke en vrouwelijke geesten bestaan. In het boek Geestkunde van Freek van Leeuwen wordt dat uitgebreid behandeld.

De volgorde van de vermogens in de vrouwelijke geest worden gekenmerkt door: waarnemen, vóelen, denken en willen; de vrouwelijke geest wordt verder door de ingekeerde instelling gekenmerkt (in de zuivere, ontwikkelde toestand).
De volgorde in de mannelijke geest wordt gekenmerkt door: waarnemen, dènken, voelen en willen; en verder door de uitgekeerde instelling. (Er zijn in de persoonlijke omstandigheden op aarde zeer veel variaties, die ontstaan doordat wij allen nog onderweg zijn en de toestand van volmaaktheid nog niet hebben bereikt.)

Beide geesten, de mannelijke en de vrouwelijke beschikken over alle vermogens en kunnen die ook alle leren gebruiken; alleen begint de mannelijke geest de verwerking van ervaringen door ze te overdenken, de vrouwelijke geest door ze te doorvoelen. Daarbij is de mannelijke geest meer op dingen en zaken gericht, naar buiten; de vrouwelijke geest meer op de persoon, naar binnen.

Het blijkt hierdoor dat er een verband bestaat tussen:

- de eigenschappen van een van de vijf regelmatige veelvlakken, de kubus,
- de numerologisch zinvolle verdeling van de getallen over de acht hoekpunten van de kubus,
- de numerologische beschrijving van de persoonlijkheidskenmerken, behorend bij die getallen,
- de geestkundige beschrijving van de samengestelde vermogens,
- de mannelijke en vrouwelijke volgorde van de geestelijke vermogens.

M.a.w.: als de getallen numerologisch zinvol over de kubus worden verdeeld, verschijnen er twee diagonale vlakken die een nauwkeurige weergave zijn van de geestelijke werkzaamheid van de mannelijke en vrouwelijke geest, zoals die in geestkunde wordt beschreven.

Freek van Leeuwen stelt dat de op basis van het enneagram in het onderstaande linker kwadrant weergegeven getallen juist zijn en ook het besef dat er sprake moet zijn van een kringloop! Zie de tekening daaronder.

Big Nine: Big Five:
  4. Veerkrachtig2. Zorgvuldigheid
3./7. Denken -1./8. WillenDenken -Intuïtie
||||
Gewaarworden -VoelenGewaarworden -Voelen
4./5. Waarnemen2./6. Voelen1. Emotionele flexibiliteit3. Vriendelijkheid
9. Bemiddelaar in het centrum 5. Openstaan voor ervaringenin het centrum
 

Oorspronkelijk waren in de Griekse oudheid de temperamenten de naam voor vier persoonlijkheidstypen: het sanguïnische, flegmatische, cholerische en melancholische temperament. Deze vier oude typen hebben tot in het begin van de 20e eeuw een rol gespeeld in de geneeskunde, met name de psychiatrie, de psychologie en de letteren.
De kubus van Heymans is de beschrijving van een persoonlijkheidstypologie volgens Gerard Heymans. Met deze typologie wilde hij ordening brengen in de persoonlijkheidspsychologie van zijn tijd.
Heymans liet zich inspireren door de typologieën van Ernst Kretschmer en Jung. Voor de terminologie greep hij terug naar de Griekse filosofen en artsen, zoals Galenus.

Five temperaments is a theory in psychology, that expands upon the Four Temperaments proposed in ancient medical theory.
The development of a theory of five temperaments begins with the Two-factor models of personality and the work of the late William Schutz, and his FIRO-B program. It is a measure of interpersonal relations orientations that calculates a person's behavior patterns based on the scoring of a questionnaire. Although FIRO-B does not speak in terms of "temperament," this system of analysis graded questionnaires on two scales in three dimensions of interpersonal relations. When paired with temperament theory, a measurement of five temperaments resulted. ====

Tetraktys (Tetrade, Golden mean, Scheppingsdriehoek 9 - 6 - 3, Verbeeldingskracht)

Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr schreef een uit zeven strofen bestaande pastiche op een gedicht van Hendrik Tollens. Tollens' Wien Neêrlandsch bloed was meer dan een eeuw het officiële Nederlandse volkslied.
Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
wiens hart voor volk en orde gloeit
verhef uw zang als wij.
Vandaag zien wij weer één van zin
de vlaggen afgestoft.
Vandaag zet ik mijn feestlied in
voor vaderland en schoft.

Ik eer de leiders van mijn land.
Hun vlekkeloos parcours
leert mij wat macht vóór al verlangt:
’t geweten van een hoer.
Ik eer mijn leiders hemelhoog
en ’t hoogst zit een fascist
die u en mij zolang gedoogt –
zolang als hij beslist.

In het rapport ‘E i V’ wordt de stelling onderbouwd dat de politiek niet aan de marktwerking maar aan een cultuuromslag in de collectieve sector de hoogste prioriteit had moeten geven. Verlichtingsfundamentalisme (c.q. ’marktfundamentalisten’) en moslimfundamentalisme zijn de twee kanten van één medaille, het binaire 'of-of'-denken.

Er is een ommekeer in het denken nodig. Het is wenselijk dat het ‘en-en’-denken, het complementaire denken tussen Oost en West, de interdisciplinaire aanpak, de integrale denktrant meer centraal komt te staan. Zorg voor het zelf, Westerse - en Oosterse levenslessen maken het mogelijk de Westerse - en Oosterse supermachten daadwerkelijk in evenwicht te houden. Het draait niet om Westerse of Oosterse suprematie, maar om de wederkerigheid, de complementariteit. De lemniscaat symboliseert dit transformatieproces. De vraag komt centraal te staan wat kunnen we van elkaar leren?
Er is behoefte aan de wijsheid van een Salomonsoordeel. Of anders gezegd er is behoefte aan een nieuw paradigma, een ethisch réveil.
Duurzame politiek:

In het Het Witte Lotusblad (Belgische Theosofische Vereniging, Loge Witte Lotus) zijn twee artikelen van Christian Vandekerkhove over Rudolf Steiner verschenen, in respectievelijk nr. mei 2007 en juni 2007. Christian Vandekerkhove, proefschrift Johannes Jacobus Poortman, het Hylisch Pluralisme en de Multicorporaliteit als mogelijk epistemologisch sluitstuk in de kloof tussen wetenschap en religie en tussen de religies onderling, promotor: Hans Gerding.
Volgens de Niewsbrief juni 2007 ziet de vergeestelijkte mens er als volgt uit:

Antroposofie  Theosofie
7. Geestmens als omgevormd Fysiek Lichaam1. Stoffelijk of Fysiek LichaamHogere wereldenGeestelijke wereld
6. Levensgeest als omgevormd Levenslichaam2. Ether- of LevenslichaamEtherische wereldMentale wereld
5. Geestzelf als omgevormd Astraallichaam3. AstraalLichaamAstrale wereldAstrale wereld
4. Ik als kern van de ziel Stoffelijke wereldFysieke wereld
Georg Wilhelm FriedrichHegelAntroposofie (Rudolf Steiner)
  4. Levensether (Beweging)2. Lichtether
1. Natuur (objectieve geest) --3. Geest (absolute geest)Centrifugaal (Proödos) ----Centrifugaal (Statisch)
||||
4. Relatief ----2. Logica (subjectieve geest)Centripetaal (Dynamisch) ----Centripetaal (Epistrofe)
  1. Geluidsether (Materie)3. Warmte-ether (Oorzaak)

Albert Einstein, Relativiteitstheorie, de eenheid van Massa, Tijd en Energie (Kracht, Beweging) - Ruimte - Tijd - Beweging (Standaardmodel).

Theorie van allesUnificatietheorie (x)Rapport Eenheid in Verscheidenheid 
Ruimte (Energie)Inertie (Tijd-as)1.Zwaartekracht (M/V)3. Spiegelsymmetrie
RelativiteitstheorieKompaskwadrant7. Hermeneutische cirkel ----5. Reflexief bewustzijn
||||
SnaartheorieQuantummechanica (Microkosmos)4.b Ether-paradigma ----6. Meta-leren
BewegingMaterie, Massa4.a Materiesymmetrie2. Tijdsymmetrie (Z.P.F.)

x) Het 'Hoe en Wat', 'Ether-paradigma en Reflexief bewustzijn' staat tegenover 'Wat en Hoe', 'Hermeneutische cirkel en Meta-leren'.
Het boek Nulpunt Revolutie van Benjamin Adamah geeft op p. 110 een vergelijkbare doorsnede.

Glossarium 'Lectorium Rosicrucianum' Ethers:
Van de Oorspronkelijke Zevengeest - de Oorspronkelijke Zevenvoudige Aarde - gaan zeven Krachten uit, waaruit de ware Mens leefde. In onze noodorde blijven van de zeven Krachten van dit vitale systeem slechts vier zeer afgezwakte aspecten over:

Lectorium RosicrucianumAntroposofie
1. de chemische of scheikundige ether, die het leven en de ontwikkeling van het fysische lichaam in stand houdt,Geluidsether
2. de lichtether, met betrekking tot de gevoelens,Lichtether
3. de weerspiegelende ether, die verband houdt met het denken.Warmte-ether
4. de levensether, die in verband staat met de voortplanting,Levensether

Deze vier dialectische krachten - deze vier spijzen - hebben slechts een vaag verband met de vier oorspronkelijke Krachten - de vier Heilige Spijzen. Nochtans stammen zij uit dezelfde Bron, uit het hart van de kosmische Zevengeest, doch zij stemmen overeen met veel lagere radiaties van het hart der Oermaterie. Het proces der transfiguratie heeft tot doel de persoonlijkheid met deze heilige voeding te confronteren, en de oorspronkelijke ethers weer in de plaats te stellen van de dialectische ethers, om het systeem weer levenskrachtig te maken, opnieuw gericht op de zevenvoudige Roos, en in staat om de drie hogere ethers te ontvangen die de totale heropbouw van de microkosmos zullen bewerkstelligen. Een gnostieke Geestesschool brengt - door zijn binding met het nieuwe levensveld - een haard van concentratie van deze hogere ethers; zonder deze kan de ware Alchemie niet plaatsvinden.

Bij het Reflexief Bewustzijn gaat het om de wisselwerking tussen het verticale (non-lokale) en het horizontale bewustzijn, de synchronisatie van de rechter - en de linker hersenhelft. De hersenfunctie (lateraliteit) heeft op de samenwerking van de rechter - en de linker hersenhelft betrekking.
Het Reflexief Bewustzijn brengt als ware verschillende aggregatieniveaus van Ether (communicatie) tot uitdrukking.

Autisme: Vandenbroucke ontdekte tijdens haar onderzoek dat er iets mis is met het zogeheten feedforward-feedback-mechanisme in het autistische brein. Feedforward-verbindingen lopen van de lagere, eenvoudige visuele gebieden naar de hogere, complexe gebieden; feedback-verbindingen lopen precies de andere kant op. De interacties tussen de lagere en hogere visuele gebiedjes verlopen razendsnel. Ze zorgen ervoor dat we, bijvoorbeeld, gelijktijdig iemands gezicht als geheel zien, én het moedervlekje op zijn wang.

Jan Wicherink Ontheemde Zielen Ontwaken
HOOFDSTUK 5 HERSTEL VAN EEN OUDE WETENSCHAP (p. 69):
Muziek
De Griekse filosoof Pythagoras ontdekte een wonderbaarlijke mathematische relatie tussen de
harmonische noten in muziek. Het viel hem op dat door het indrukken van een snaar op verschillende posities op de fret van een gitaarachtig instrument er harmonische geluiden konden worden geproduceerd. Sommige noten klonken beter dan andere. Bij ieder indruk van een snaar werd de snaar in twee verschillende lengtes verdeeld en de verhouding tussen deze twee lengtes werd door Pythagoras gemeten. Hij schreef alle verhoudingen op die gezamenlijk harmonisch klonken. Op deze manier vond hij de volgende ratio’s:
1:1 (open snaar)
1:2 (ingedrukt op 1/3 van de lengte van de snaar)
3:2, 5:3, 13:8, 21:13, 34:21
Wat Pythagoras ontdekt had was de
diatonische toonladder, zo genoemd vanwege het feit dat de snaar in twee lengtes verdeeld wordt (dia = twee). Deze verhoudingen corresponderen met de frequenties van de noten die voortgebracht worden door de witte toetsen van de piano wanneer deze gestemd staat in de diatonische toonladder. Na de 7e noot wordt het octaaf van 8 noten herhaald waarbij de eerste en de achtste noot verdubbelt in frequentie. De volgende zeven noten van de witte toetsen van de piano volgen weer precies dezelfde verhoudingen.
Welnu, wanneer u goed opgelet heeft dan is het u misschien al opgevallen dat de muzikale verhoudingen die ontdekt werden door Pythagoras overeenkomen met de verhoudingen uit de Fibonacci-reeks. Neem een willekeurig getal uit de Fibonacci-reeks en het daaropvolgende getal en je hebt de muzikale verhouding die ontdekt is door Pythagoras.
HOOFDSTUK 6
ETHERVIBRATIES
De ether (p. 84)
Plato legde in zijn boek Timaeus uit dat de Platonische lichamen de basis zijn waaruit materie geconstrueerd is en dat deze kennis afkomstig was van het legendarische
Atlantis.
We hebben nu zelfs het bewijs dat de mensheid van het bestaan van de Platonische lichamen op de hoogte was nog voor Plato. In het Ashmolean Museum in Oxford bewaart men namelijk alle vijf de Platonische lichamen en sommige semi-reguliere vormen die beschreven zijn door Pythagoras. Gebeiteld
uit steen, worden deze Platonische lichamen op een leeftijd van tenminste duizend jaar voor Plato geschat. Deze stenen zijn in Brittannië gevonden en zijn afkomstig van het Neolithische volk, een cultuur die volgens onze huidige mening niet het wiskundige inzicht had van deze vormen, maar het feit wil dat ze deze toch hebben uitgebeiteld uit steen!
Welnu, is het niet verrassend dat een trillende vloeistof deze vormen kan creëren en dat deze vormen in 400 v.Chr. al door Plato beschreven zijn?
HOOFDSTUK 10 SPIRAALSGEWIJZE EVOLUTIE...
Gulden Tijdschaal (p. 163):
De tijdperken die gevonden werden, bleken perfect overeen te komen met:
->- clusters van globale natuurrampen zoals aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en kosmische fenomenen zoals supernova’s;

- de komst naar de aarde van Grote Meesters, evenals buitengewone filosofen en wetenschappers waaronder Boeddha, Zoroaster, Pythagoras, Plato, Lao-tzu, Confucius, Quetzalkoatl (Kukulcan);
- het ontstaan van kalendersystemen zoals die gevonden zijn in China, India, Iran, Babylonië, Egypte, alsmede de kalenders uit de Mayacultuur;
- demografische trends in de populatie van China als een indicator van wereldtrends;
- de vorming van wereldwijde religies, filosofische systemen en staten.

Het boek Numeri (p.186)
In een visioen werd Dr. Joseph S. Puleo getoond dat hij de methode van de nummerreductie van Pythagoras moest toepassen op de getallen in deze tekst. Het is een zeer eenvoudige methode die grote getallen terugbrengt tot een enkel cijfer. Eerst worden de waarden van alle cijfers in het getal bij elkaar opgeteld. Indien na deze sommatie het getal nog steeds meer dan één cijfer bevat, wordt de stap herhaald. Hier volgt een voorbeeld:
456 reduceert tot 4+5+6 = 15, wat vervolgens reduceert tot 1 + 5 = 6. Dus het nummer 456 reduceert uiteindelijk tot het enkele cijfer 6.
Jopeph Puleo viel het op dat sommige thema’s in het
boek Numeri vaak herhaald werden. Het eerste wat hij vond was bijvoorbeeld het regelmatig vermelden van het nummer van de dag, de eerste dag, de tweede dag, de derde dag etc. Naar de eerste dag werd gerefereerd in vers 12, de tweede dag werd genoemd in vers 18 en de derde dag in vers 24. De laatste referentie naar een dag vond hij in vers 78. Alle verwijzingen naar een dag werden dus gevonden in de verzen beginnend bij 12 met een stapgrootte van 6. De Pythagorese reductie van deze versnummers wordt:
12 = 1 + 2 = 3
18 = 1 + 8 = 9
24 = 2 + 4 = 6
30 = 3 + 0 = 3
36 = 3 + 6 = 9
42 = 4 + 2 = 6
Herkent u de repetitie van 396, 396 etc, dit blijft zo doorgaan tot en met vers 78! Dit is hoe de eerste frequentie, die correspondeert met de toon Ut, gevonden werd.

Roberto Assagioli De Gulden middenweg (Inspiratie).

Jos Verhulst publiceerde over moderne synthese en evolutiebiologie in vaktijdschriften zoals Acta Biotheoretica, Annals of Human Biology, British Medical Journal en Psychological Reports. Zijn grotendeels antroposofische benadering is echter niet onomstreden.

Het draait primair om hoe kunnen we de kwaliteit van de besluiten verbeteren. Er dient wel degelijk met de keerzijde van de evolutietheorie rekening te worden gehouden dat er van doelgerichtheid in de natuur sprake is. Het gaat er dus om, net zoals eerder Jared Diamond heeft betoogd, een manier te vinden om mensenmassa’s in bedwang te houden. Volgens Jared Diamond zijn daarvoor de religies uitgevonden.

Arie Bos geeft in zijn boek Hoe de stof de geest kreeg, De evolutie van het ik - zowel de inzichten van de Belgische chemicus Jos Verhulst, als die van de evolutionair fysioloog en ornitholoog Jared Diamond weer.
Arie Bos boek Hoe de stof de geest kreeg, De evolutie van het ik (Hugo S. Verbrugh recensie)

In het raport ‘E i V’ staat niet de discussie ‘Geest of Stof’, 'Descartes of Aristoteles', what’ s in a name centraal, maar de interacties tussen beide,
het 'en-en' mechanisme, de kwintessens.

De geschiedenis laat een diversiteit aan innovatieve, interdisciplinaire grenswetenschappers zien.
Pythagoras, Ammonius Saccas, Origenes, Helena Blavatsky, Spinoza, Schelling, Nietzsche, Teilhard de Chardin, Einstein, Jung en Wittgenstein zijn coryfeeën die zich hebben bewogen op het snijvlak van 'Natuur en Cultuur'. Op dit snijvlak gaat het echter niet primair om wetenschap versus geloof, maar eerder om de samenhang en wisselwerking tussen natuur – en menswetenchappen. Deze kengebieden kunnen wel onderscheiden, maar niet gescheiden worden. Het zijn twee verschillende, maar complementaire domeinen. Door beide als complementair te beschouwen ontstaat een completer zicht op de werkelijkheid. Het is wenselijk de tweespalt tussen de natuurwetenschappen en geesteswetenschappen te verkleinen. Vastgeroeste denkpatronen te doorbreken. Het domein van de materie met de energetische processen te combineren. Een ruimer denkmodel is nodig om op creatieve wijze de wereldvraagstukken op te pakken. Het zijn in het bijzonder de grenswetenschappers met een holistische visie die de samenleving een stapje verder brengen.

'Cultuur als tegendeel van Natuur' wordt door Freek van Leeuwen in zijn boek Geestkunde (p. 75) toegelicht.

Om chaos in een harmonieuze harmonie te veranderen kan ook het AOS-concept van Benedict Broere worden gebruikt.

HET GULDEN MIDDEN
Benedict Broere brengt op zijn website de vraag naar voren of wij een wereld bewonen -- AOS -- die doortrokken is van een algemene zin en samenhang, in die zin dat zij zich ontwikkelt op basis van een creatief samenwerken van de complementaire tegenstellingen analyse en synthese, en een zoeken daarin naar een grotere ontplooiing en betere kwaliteit van wereld -- omega?
AOS in Natuur, Psyche en Cultuur.

Het mechanisme 'These + Antithese = Synthese' van Hegel biedt een handvat om het verticale bewustzijn te doorgronden.
Volgens Rinus Kiel heeft Hegel de deur geopend naar een volstrekt relativisme. Maar diametraal tegenover het volstrekt relativisme staat het volstrekt absolutisme.
Tegenover het aardse staat het hemelse, tegenover het relatieve staat het absolute, tegenover Chaos, Gaia en Eros staat het Goede, Ware en Schone, tegenover Asat staat Sat, tegenover Alpha staat Omega.

De positieve as van het kernkwadrant, these + antithese = synthese, 1 + 1 = 3 duidt op het principe dat het geheel (kwantum) meer is dan de som der delen. Een foton is een voorbeeld van een kwantum.

Benjamin Adamah gebruikt in zijn boek Nulpunt Revolutie de begrippen horizontaal en verticaal bewustzijn. Adamah ziet levenszin (p. 102) als zijnde een speelse doorlopende estafette tussen horizontaal (ego) en verticaal (hoger zelf) bewustzijn. Het gaat erom dat we tussen het verticale en horizontale bewustzijn de balans handhaven, synergetisch in balans blijven. Het archetype 'mens' is net als God, het universum, de wereld een en-en-concept van de proödos en de epistrofe. De tragiek is dat het collectief bewustzijn verslaafd lijkt aan of-of-concepten , dat het overwegend vanuit reactie overlevingsangsten opereert en niet vanuit innerlijke zekerheid en dat we daardoor steeds op het verkeerde paard wedden.

René Meijer boek De Ether Bestaat! (p. ii):
In die aanvankelijke aantrekking tot elkaar waardoor er leven wordt verwekt, er schepping is, en er daarna ook weer afstoting of vernietiging is, is er dus sprake van zowel een cyclisch als een lineair aspect van de beweging van de materie die we als de werking van de tijd omschrijven.
In feite betreft het twee effecten van de werking van de tijd die er zijn als fundamentele natuurkrachten:
de expanderende en de contraherende kracht; de centrifugale en de centripetale kracht, de middelpuntvliedende en de middelpuntzoekende kracht van de lineaire en de cyclische tijd. De uitbreiding is er dan als een effect van de lineaire tijd, en de samentrekking als een fenomeen van de cyclische tijd. De twee houden elkaar in evenwicht en geven zo een relatief stabiel universum, sterrenstelsel of zonnestelsel te zien. Met het cyclische van de tijd vinden we de zekerheid en geborgenheid van het geschapen leven op een planeet. Met het lineaire van de tijd vinden we de vrijheid, om conditioneringen te doorbreken, als ook het unieke van het nimmer wederkerende moment zodat we het leven kunnen waarderen als een avontuur, ook al volgt onvermijdelijk de dood en de vernietiging weer.
79: Het is als met de computer: uploaden en downloaden (of uitzenden en tv-kijken) of ook als een soort van stofwisseling zoals het is met in- en uitademen of met eten en drinken en weer naar de wc gaan. En emotioneel werkt het gebod der wederkerigheid (reciprociteit) net zo: je moet zowel luisteren naar muziek als zelf gaan zingen of een instrument beheersen, je moet zowel waardering hebben voor de artistieke prestaties van een ander als zelf gaan dansen of componeren of schilderen. Slaag je er niet in met deze tweede dimensie evenwicht te houden, dan ontstaan er problemen die de vorm aannemen van een conflict tussen gevoel en verstand.
131: Deze drie verschillende typen leraren kennen ook drie verschillende disciplines, zodat je in feite negen verschillende soorten van goeroedisciplines of afzonderlijke leermeesters voor de geestelijkheid hebt. De drie disciplines zijn die van wat de Indiër brahman, paramâtmâ en bhagavân noemt: het onpersoonlijke, het lokale en het persoonlijke met God. Zo krijg je dan de tabel hieronder weergegeven.

132: De leraren vanbinnen zijn christelijk gezien de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, maar filognostischzien we ze meer als de verschillende aspecten van God van schepping, behoud en vernietiging. Daarbij vertegenwoordigt de Heilige Geest of de Absolute Waarheid het principe van de Schepper terwille van een manier van denken die je kan delen - de homologie; staat de Zoon voor het principe van de Vernietiger die de obstakels van het geloof, het karma, wegneemt; en staat de Vader voor de Behouder die, ongezien vanuit het voorbije, je stabiliteit van bewustzijn, cultuur,
welvaart, geluk, omgang, gemeenschapszin en duurzaamheid brengt.

133: Vader, Zoon en Heilige Geest kennen we in abstracto van het Christendom, maar als personen kennen we ze van de Hindoes die er in de achttien bijbels - de Purâna's - van Vyâsadeva, zes voor iedere halfgod, resp. Vishnu, S'iva en Brahmâ tegen zeggen. De laatste van-binnenuitcultuur van zelfverwerkelijking is typisch de indiase manier om de diversiteit van de verschillende disciplines gestalte te geven in eindeloze reeksen verschillende tempels, tradities, heilige personen en leerscholen.
Graad van ervaring/betrokkenheid:
187: Klassieke referentie: voor de indeling wordt de klassieke referentie gevormd door de zes darshana's of visies waar de indiase filosofie uit is opgebouwd
die de basis vormt voor de structuur van de kennis van de Bhâgavata Purâna van Vyâsadeva. Naar de filognostische versie van het zesvoudige van de filosofische methode, de paradigmatische wetenschap, de kunstminnende analyse, de overstijgende spiritualiteit, het religieus geassocieerde persoonlijke en het politieke van commentaren en tot compromis bereidde aanpassingen, is het zo, zoals dat is met de oorspronkelijke darshana's, dat de visies gemeenschappelijk hebben:
1) Het begrip van een bewust en continuerend zelf of een ziel.
2) Het begrip van het kruis of de werklast te dragen door een individu, familie of volk.
3) Het perspectief van een oplossing van bevrijd zijn in dienstbaarheid.
4) Het onderkennen van de autoriteit van een gevestigde cultuur van schriftuurlijke referentie.
189/190: er zijn, overeenkomstig de drie geaardheden (guna's) van de natuur, drie graden van ervaring en betrokkenheid. Allereerst is er met het ervaring opdoen in het spel van de orde der emancipatie het zelf van het lichaam, dan is er het ego van de identificatie en verantwoordelijkheid ermee, en vervolgens is er de ziel of de wijsheid van de intelligentie en de ervaring. Het zelf is van de traagheid en onwetendheid met de materie of van het bewustzijn ermee, het ego is er van het creatief zijn, van de zelfgerealiseerde orde met de beweging in de natuur, en de ziel komt in zicht met het zelfbehoud en de goedheid in de kennis, bevrijd zijnd in de principes van de menselijkheid. De ervaring wordt gekend als een zekere mate van betrokkenheid: men is een beginner, een gevorderde, dan wel een persoon erkend als zijnde ervaren of wijs. Filognostisch is er positief-substantief naar de persoon (purusha) redenerend eerst de creativiteit van het ego (filosofie/wetenschap), dan de zelfrealisatie in de verlichting der meditatie (analyse/spiritualiteit) en dan de wijsheid van het respecteren van de persoon met een zeker commentaar (religie/politiek). Verlichtsubstantief naar de persoon redenerend is er in het spel van de orde een andere logica van opeenvolgen, dan gaat men van zelfrealisatie naar ego en dan naar wijsheid (p. 39).
207: 92. De drie halfgoden van de intuïtie, ofwel de leraren vanbinnen, zijn de archetypische schepper van de Geest van het Absolute, de Vernietiger van de onwetendheid en de Handhaver van de cultuur.

Leven we Bewust of Onbewust?
De klinisch psycholoog René Meijer brengt met zijn matrices de symmetrie in de schepping tot uitdrukking:

De begrippen persoonlijk en onpersoonlijk in de filognosie.
Filognosie: hoofdstuk De ideale integratie en haar schaduw.

FilognosieSwabhawat:het veranderlijke van het onveranderlijkeVedische filosofie1.5 De blauwdruk van hetleerproces:
Ego (ziel)Swa:het ZelfDharma2. Collectief leerprocesA. Ongeopenb. Logos
WijsheidSu:volmaakt schoonVerlichting3. SymmetrieB. Potentiële wijsheid
ZelfBhawa:Wezen of toestand van het ZijnKarma4. Individueel leerprocesC. Algemene ideatie

De interacties tussen 'ego en het Zelf' leiden tot wijsheid. Het ligt dan voor de hand te veronderstellen dat het Zelf links laten liggen in domheid (Vikarma) resulteert. De eerste zes hoofdstukken van de Bhagavad Gîtâ gelden als representatief voor de bezinning op de gevolgen van het baatzuchtig handelen, het karma dat men heeft. De overige twaalf hoofdstukken handelen over de toewijding in bewustzijnsvereniging en de kennis, de wijsheid van de bewustzijnsvereniging die de yoga is.

De Filognostische Associatie baseert zich op de oude vedische cultuur en gaat uit van de stelling van de vaishnava hervormer Heer Chaitanya Mahaprabhu (Lîlâ-avatar): Eenheid in Verscheidenheid - acinthya-bhedâbheda-tattva, d.w.z. God in de persoon van Heer Krishna staat voor de ondoorgrondelijke eenheid in de verscheidenheid (zie hiervoor het S'rî Caitanya Caritâmrita Madhya 20.108-109). Dus luidt de heuristiek, de vuistregel van de Caitanya-vaishnava: Hij is mij, maar ik ben niet Hem; Hij is de eenheid in de veelheid der slechts kwalitatief aan Hem gelijke delen en gehelen; Hij de Godspersoon die het universum is, waar ik slechts een deel (kalâ) van ben. Zie ook een beknopt overzichtsartikel over het leven van S'rî Krishna Caitanya Mahâprabhu. Vyâsadeva noemt het: ekatvena prithaktvena bahudhâ - Ook kennis cultiverend aanbidden anderen Mij als de eenheid in de diversiteit van de universele vorm - in zijn Bhagavad Gîtâ 9: 15.


Krishna en Zijn vele incarnaties <br> van de Oorspronkelijke Persoon <br> waarvan Jezus er ook een is.

De geleerde zielen zeggen dat de werkelijkheid van de onverdeelde kennis bekend staat als Brahman, Paramâtma en Bhagavân (het onpersoonlijke, gelokaliseerde en persoonlijke aspect). Tegenover het onpersoonlijke niveau Brahman, het illusievrij zijn, staat het persoonlijke niveau Bhagavan.
Er wordt in de vedische benadering onderscheid gemaakt tussen paramâtma (transcendente, hoogste ziel en jivatma (dierlijke of bewuste ziel). Paramatma zit in het hart van elk individueel jiva (Monaden) in de macrokosmos.
Vandaar dat de boeddhistische, vedische en magische of zoroastrische stelsels werden onderwezen in de eclectisch theosofische school, tezamen met alle filosofieën van Griekenland.

De Geheime Leer Deel I Stanza 2 Het denkbeeld van differentiatie (p. 91):
Zo wordt op aarde het mysterie herhaald, dat zich volgens de zieners op het goddelijke gebied heeft afgespeeld. De ‘zoon’ van de onbevlekte hemelse maagd (of de ongedifferentieerde kosmische protyle, de stof in haar oneindigheid) wordt op aarde herboren als de zoon van de aardse Eva, onze moeder Aarde, en wordt de mensheid als geheel – van het verleden, het heden en de toekomst – want Jehovah of ' jod-he-vau-he' is androgyn, of zowel mannelijk als vrouwelijk. Boven is de zoon de hele Kosmos, beneden is hij de MENSHEID. De triade of driehoek wordt de Tetraktis, het heilige getal van Pythagoras, het volmaakte vierkant, en een zeszijdige kubus op aarde. De macroprosopus (het grote gezicht) is nu de microprosopus (het kleine gezicht) of, zoals de kabbalisten zeggen, de ‘oude van dagen’, die neerdaalt op Adam Kadmon die hij als zijn voertuig gebruikt om zich daardoor te manifesteren, wordt veranderd in een tetragrammaton. Deze is nu in de ‘schoot van maya’, de grote illusie, en heeft tussen zichzelf en de werkelijkheid het astrale licht, de grote misleider van de beperkte zintuigen van de mens, tenzij kennis door middel van paramarthasatya hem te hulp komt.
H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, Stanza 4 De zevenvoudige hiërarchieën (p. 118/119):
(b) De uitdrukking ‘Alles is één getal, voortgekomen uit geen getal’ heeft weer betrekking op die universele en filosofische leerstelling, die zojuist is verklaard in Stanza III (Toelichting no. 4). Wat absoluut is, is natuurlijk ‘geen getal’, maar in zijn latere betekenis is het van toepassing op de Ruimte en op de tijd. Het betekent dat niet alleen ieder tijdsdeeltje een stukje is van een groter tijdsdeel, tot aan de langste tijdsduur die het menselijke verstand zich kan indenken, maar ook dat iets dat is gemanifesteerd niet anders kan worden opgevat dan als een deel van een groter geheel. Het totaal is dan het ene gemanifesteerde Heelal, dat voortkomt uit het ongemanifesteerde of Absolute – dat wij het Niet-zijn of ‘geen getal’ noemen, om het te onderscheiden van het zijn of ‘het ene getal’.
119/120: 3. UIT DE UITSTRALING VAN LICHT – DE STRAAL VAN DE EEUWIGE DUISTERNIS – SCHOTEN DE WEER ONTWAAKTE KRACHTEN (Dhyan-Chohans) DE RUIMTE IN; DE EEN UIT HET EI, DE ZES EN DE VIJF (a[). DAARNA DE DRIE, DE EEN, DE VIER, DE EEN, DE VIJF – DE TWEEMAAL ZEVEN, HET GEHEEL (b). EN DIT ZIJN DE ESSENTIES, DE VLAMMEN, DE ELEMENTEN, DE BOUWERS, DE GETALLEN, DE ARUPA (vormlozen), DE RUPA (met lichamen), EN DE KRACHT VAN DE GODDELIJKE MENS – HET GEHEEL. EN UIT DE GODDELIJKE MENS KWAMEN DE VORMEN VOORT EN DE VONKEN, DE HEILIGE DIEREN EN DE BOODSCHAPPERS VAN DE HEILIGE VADEREN (de pitri's) BINNEN DE GEHEILIGDE VIER1
1) De 4, in de occulte getallenleer weergegeven door de Tetraktis, het heilige of volmaakte vierkant, is voor de mystici van ieder volk en ras een heilig getal. Het heeft dezelfde betekenis in het Brahmanisme, het Boeddhisme, de Kabbala en in de Egyptische, Chaldeeuwse en andere getallenstelsels.
De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 4 Chaos-Theos-Kosmos (p. 376):
Chaos-Theos-Kosmos zijn slechts de drie aspecten van hun synthese – RUIMTE. Men zal het mysterie van deze Tetraktis nooit oplossen door vast te houden aan de dode letter van de oude filosofieën zoals die nu nog bestaan. Maar zelfs hierin worden CHAOS–THEOS–KOSMOS = RUIMTE in alle eeuwigheid geïdentificeerd als de Ene Onbekende Ruimte, waarover het laatste woord misschien niet vóór onze zevende Ronde zal worden gezegd. Niettemin zijn de allegorieën en metafysische symbolen over de oorspronkelijke en volmaakte KUBUS zelfs in de exoterische Purāna’s opmerkelijk.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 12 De theogonie van de scheppende goden (p. 482/483):
Het ‘grote uiterste’ van Confucius brengt ‘twee figuren’ voort. Deze ‘twee’ brengen op hun beurt ‘de vier beelden’ voort; deze weer ‘de acht symbolen’. Men klaagt erover dat, hoewel de aanhangers van Confucius er ‘hemel, aarde en de mens in het klein’ in zien, . . . wij er alles in kunnen zien wat we maar willen. Ongetwijfeld, en dat geldt voor veel symbolen, vooral die van de latere religies. Maar wie iets weet over de occulte getaltekens, ziet in deze ‘figuren’ het symbool, hoe ruw ook, van een harmonieuze voortgaande evolutie van de Kosmos en zijn wezens, zowel de hemelse als de aardse. En iedereen die de numerieke evolutie in de oorspronkelijke kosmogonie van Pythagoras (een tijdgenoot van Confucius) heeft bestudeerd, zal altijd hetzelfde denkbeeld terugvinden in zijn triade, tetraktis en decade, die voortkomen uit de ene en enige Monade. Confucius wordt door zijn christelijke biograaf bespot, omdat hij voor en na deze passage over ‘waarzeggerij spreekt’, en hij wordt als volgt geciteerd: ‘De acht symbolen bepalen het geluk en het ongeluk en deze leiden tot grote daden. Er zijn geen beelden die nagebootst kunnen worden en die groter zijn dan hemel en aarde. Er zijn geen veranderingen, groter dan de vier jaargetijden (dit betekent noord, zuid, oost en west, enz.). Er zijn geen zwevende beelden, helderder dan de zon en de maan. In het voorbereiden van dingen voor het gebruik, is er niemand groter dan de wijze. Bij het bepalen van geluk en ongeluk is er niets groter dan de waarzegstrootjes en de schildpad.’
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 15 Goden, monaden en atomen (p. 682/683):
Deze bestaat uit tien punten die binnen de drie lijnen in piramidevorm (van één tot de laatste vier) zijn ingeschreven, en hij symboliseert het Heelal in het beroemde tiental van Pythagoras. Het bovenste enkele punt is een monade en stelt een eenheidspunt voor, dat de eenheid is waaruit alles voortkomt, en alle dingen hebben er dezelfde essentie mee gemeen. Terwijl de tien punten binnen de driehoek de wereld van de verschijnselen voorstellen, zijn de drie zijden van de gelijkzijdige driehoek die de piramide van punten omsluit, de barrières van noumenale stof of substantie, die haar scheiden van de wereld van de gedachte. ‘Volgens Pythagoras correspondeert een punt met de eenheid; een lijn met 2; een vlak met 3, en een lichaam met 4; en hij omschreef een punt als een monade die een plaats heeft, en die het begin is van alle dingen; een lijn werd geacht te corresponderen met de dualiteit, omdat zij werd voortgebracht door de eerste beweging uit de ondeelbare natuur en de verbinding van twee punten vormde. Een vlak werd vergeleken met het getal drie, omdat het de eerste van alle oorzaken is die men in figuren vindt; want een cirkel, die de voornaamste van alle ronde figuren is, omvat een drietal in middelpunt, ruimte [Vert.: vlak] en omtrek. Maar een driehoek, die de eerste van alle rechtlijnige figuren is, is besloten in een drietal en ontvangt zijn vorm overeenkomstig dat getal; hij werd door aanhangers van Pythagoras opgevat als de schepper van alle ondermaanse dingen. De vier punten aan de basis van de driehoek van Pythagoras corresponderen met een lichaam of kubus, die de beginselen van lengte, breedte en dikte combineert, want geen enkel lichaam kan minder dan vier uiterste grenspunten hebben.’ (Pythag. Triangle, blz. 19.)

H.P. Blavatsky: Geheime Leer Deel II, (p. 25):
In zijn eerste gemanifesteerde aspect hebben wij het zien worden: (1) in de sfeer van objectiviteit en fysica, de oorspronkelijke substantie en kracht (middelpuntzoekend en middelpuntvliedend, positief en negatief, mannelijk en vrouwelijk, enz.); (2) in de wereld van de metafysica, de GEEST VAN HET HEELAL of kosmische verbeeldingskracht, door sommige de LOGOS genoemd.
Deze LOGOS is de top van de driehoek van Pythagoras. Wanneer de driehoek volledig is, wordt hij de Tetraktis, of de driehoek in het vierkant, en wordt het tweevoudige symbool van het vierletterige tetragrammaton in de gemanifesteerde Kosmos, en van zijn fundamentele drievoudige STRAAL in het niet-gemanifesteerde, of zijn noumenon.
Meer metafysisch uitgedrukt, wordt de hier genoemde classificatie van kosmische grondbeginselen meer voor het gemak gegeven dan wegens haar absolute filosofische nauwkeurigheid. Bij het begin van een groot manvantara manifesteert Parabrahm zich als Mulaprakriti en vervolgens als de logos. Deze logos is gelijkwaardig aan het ‘onbewuste universele denkvermogen’, enz. van de westerse pantheïsten. Hij vormt de basis van de SUBJECT-kant van het gemanifesteerde Zijn, en is de bron van alle manifestaties van individueel bewustzijn. Mulaprakriti of oorspronkelijke kosmische substantie is de grondslag van de OBJECT-kant van de dingen – de basis van alle objectieve evolutie en van het ontstaan van de Kosmos.
De Geheime Leer Deel II, Stanza 1 Het begin van BEWUST LEVEN (p. 39):
Dit zijn de hemelse vruchten, de tien of 10, geboren uit de twee onzichtbare mannelijke en vrouwelijke zaden, waardoor de 12 of de dodecaëder van het Heelal ontstaat. Het mystieke stelsel bevat de . , het middelpunt; de 3 of ; de vijf, , en de zeven of , of ook ; de driehoek in het vierkant en het samenvattende punt in de dooreengevlochten dubbele driehoeken. Dit wat betreft de wereld van de archetypen. De wereld van de verschijnselen bereikt haar hoogtepunt en de weerspiegeling van alles in de MENS. Daarom is hij het mystieke vierkant – in zijn metafysische aspect – de Tetraktis, en wordt op het scheppende gebied de kubus. Zijn symbool is de uitgevouwen kubus en de 6 die 7 wordt, of de , drie dwars (het vrouwelijke) en vier verticaal; en dit is de mens, het hoogste wat de godheid op aarde bereikt; zijn lichaam is het kruis van vlees, waarop, waardoor, en waarin hij eeuwig de goddelijke logos of zijn HOGERE ZELF kruisigt en ter dood brengt.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 17 Het ‘Heilige der Heiligen’. Zijn ontaarding (p. 526):
Nu verklaart Eustathius dat (ΙΩ) IO in het dialect van de Argiërs de maan betekent, en in Egypte was het een van de namen van de maan. Jablonski zegt: ‘ΙΩ, Ioh, Aegyptiis LUNAM significat neque habent illi in communi sermonis usu, aliud nomen quo Lunam, designent praeter IO.’ De kolom en de cirkel (IO), die nu het eerste decimale getal vormen dat bij Pythagoras het volmaakte getal was in de Tetraktis4, werden later een bij uitstek fallisch getal – in de eerste plaats bij de joden, bij wie het de mannelijke en vrouwelijke Jehova is.
4) Omdat het bestaat uit tien punten die in de vorm van een driehoek in vier rijen zijn gerangschikt. Het is het tetragrammaton van de westerse kabbalisten.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 24 Het kruis en het Pythagorische tiental (p. 662):
Op het gebied van de noumenale wereld was de driehoek, als eerste voorstelling van de gemanifesteerde godheid, haar beeld: ‘vader-moeder-zoon’; en het viertal, het volmaakte getal, was de noumenale, ideële wortel van alle getallen en dingen op het stoffelijke gebied. Enkele onderzoekers hebben, gezien de heiligheid van de tetraktis en het tetragrammaton, een onjuiste opvatting over de mystieke betekenis van het viertal.
De Geheime Leer? Deel II hoofdstuk 25 De mysterieën van het zevental (p. 684):
De geestlijn blijft driedelig en de stoflijn tweedelig – twee is een even getal en dus ook vrouwelijk. Bovendien waren volgens Theon de pythagoreeërs, die aan de Tetraktis de naam harmonie gaven, ‘omdat zij een diatessaron in sesquitertia is’, van mening dat ‘de verdeling van de canon van het monochord door de tetraktis werd gemaakt in de duade, triade en tetrade; want het omvat een sesquitertia, een sesquialtera, een dubbele, een driedelige en een vierdelige verhouding, waarvan de sectie 27 is’. ‘In het oude muziekschrift bestond het tetrachord uit drie toonafstanden of intervallen en vier toontrappen, die door de Grieken diatessaron worden genoemd en door ons een kwart.’
685: ‘De begrijpelijke wereld komt op deze manier voort uit het goddelijke denkvermogen (of eenheid). De Tetraktis die zich bezint op haar eigen essentie, de eerste eenheid, voortbrengster van alle dingen, en op haar eigen begin, zegt het volgende: eenmaal een, tweemaal twee, en onmiddellijk verrijst er een viertal, met op zijn top de hoogste eenheid, en wordt een piramide, waarvan de basis een vlak vierkant is, dat overeenkomt met een oppervlak waarop het stralende licht van de goddelijke eenheid de vorm van onlichamelijk vuur voortbrengt, als gevolg van de afdaling van Juno (stof) naar lagere dingen. Daaruit komt essentieel licht voort, dat niet brandt maar verlicht. Dit is de schepping van de middenwereld , die de Hebreeën het Opperste noemen, de wereld van de (hun) godheid. Zij wordt Olympus genoemd, geheel en al licht en vol afzonderlijke vormen, waar de zetel van de onsterfelijke goden is, ‘deūm domus alta’, waarvan de top eenheid is, de muur drie-eenheid en het oppervlak viereenheid.’ (Reuchlin, Cabala, blz. 689.)
687/688: Tenslotte het volgende: er is genoeg naar voren gebracht om aan te tonen waarom de menselijke beginselen in de esoterische scholen in zeven waren en zijn verdeeld. Maak er vier van en dit zal òf een mens zonder zijn lagere aardse elementen overlaten, òf, uit een fysiek gezichtspunt beschouwd, hem tot een zielloos dier maken. Het Viertal moet het hogere of het lagere zijn, de hemelse of de aardse Tetraktis: om overeenkomstig de leringen van de esoterische oude school begrijpelijk te worden, moet de mens worden opgevat als een Zevental.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk De voorouders die de wetenschap aan de mensheid biedt (p. 762):
Waarom zouden de aanhangers van Haeckel in dit specifieke geval dan mogen protesteren?
Ze hebben natuurlijk een antwoord klaar: ‘Omdat wij het bestaan van de monadische essentie niet erkennen.’ De manifestatie van de logos als individueel bewustzijn in de dierlijke en menselijke schepping wordt door de exacte wetenschap niet aanvaard, en dit denkbeeld geeft natuurlijk niet alle aspecten ervan weer.
764/765: Nu zijn de occultisten – die elk atoom in het heelal, of het nu samengesteld of enkelvoudig is, terugvoeren tot de Ene eenheid of het universele Leven; die niet erkennen dat er in de Natuur ook maar iets anorganisch kan zijn; die niet zoiets als dode stof kennen – consequent in hun leer van geest en ziel, als zij spreken over een geheugen, een wil en gewaarwording in elk atoom. Maar wat kan een materialist met die kwalificatie bedoelen? De wet van de biogenese, in de betekenis die de volgelingen van Haeckel eraan geven, ‘is het gevolg van de onwetendheid van die wetenschapper over occulte fysica’. Wij kennen en spreken over 'levensatomen’ – en over ‘slapende atomen’ – omdat we van mening zijn dat deze twee vormen van energie – de kinetische en de potentiële – worden voortgebracht door een en dezelfde kracht of het ene leven, en omdat we dit laatstgenoemde als de bron en beweger van alles beschouwen. Maar wat is het dat aan de ‘plastidulaire zielen’ van Haeckel energie en vooral een geheugen verschafte? De ‘golfbeweging van levende deeltjes’ wordt begrijpelijk door de theorie van het geestelijke ene leven, van een universeel levensbeginsel, onafhankelijk van onze stof en dat zich alleen op ons bewustzijnsgebied manifesteert als atomaire energie. Dat is het wat, in de menselijke cyclus geïndividualiseerd, van vader op zoon wordt overgebracht.

In plaats van Bhagavan wordt in de theosofie van het begrip Ain-Soph (Parabrahm) gebruik gemaakt.
H.P. Blavatsky Geheime Leer Deel I, Proloog (p. 44):
Parabrahm (de éne Werkelijkheid, het Absolute) is het gebied van het absolute bewustzijn, dat is die essentie die geen enkel verband heeft met het voorwaardelijke bestaan en waarvan het bewuste bestaan een voorwaardelijk symbool is. Maar zodra wij in gedachten afstappen van deze (voor ons) absolute ontkenning, treedt er tweevoudigheid op in de tegenstelling van geest (of bewustzijn) en stof, subject en object.
Geest (of bewustzijn) en stof moeten echter niet als onafhankelijke werkelijkheden worden beschouwd, maar als de twee facetten of aspecten van het Absolute (Parabrahm), die de basis vormen van het voorwaardelijke Zijn, hetzij subjectief of objectief.
H.P. Blavatsky Geheime Leer Deel I hoofdstuk 4 Chaos-Theos-Kosmos (p. 375/376):
De natuur heeft een afkeer van het ledige’, zeiden de peripatetici die, hoewel zij op hun manier materialisten waren, misschien begrepen waarom Democritus en zijn leermeester Leucippus verkondigden dat de eerste beginselen van alle dingen in het Heelal, atomen en een vacuüm waren. Het laatste betekent alleen maar een latente godheid of kracht, die vóór haar eerste manifestatie, toen zij WIL werd – die de eerste impuls aan deze atomen overbracht – het grote niets was, Ain-Soph of GEEN DING; en daarom voor ieder zintuig een leegte – of CHAOS – was.
Die Chaos werd echter volgens Plato en de pythagoreeërs de ‘ziel van de wereld’. Volgens de hindoeleer doordringt de godheid in de vorm van aether (akāsa) alle dingen; en deze werd daarom door de theürgen ‘het levende vuur’, de ‘geest van het licht’ en soms magnes genoemd.
379: Chaos-Theos-Kosmos, de drievoudige godheid, is alles in alles. Daarom zegt men dat zij mannelijk en vrouwelijk, goed en kwaad, positief en negatief is: de hele reeks van tegengestelde eigenschappen. In latente toestand (in pralaya) is zij onkenbaar en wordt de onnaspeurlijke godheid. Zij kan slechts in haar actieve functies worden gekend, dus als stof-kracht en levende geest, de correlaten en het resultaat of de uitdrukking op het zichtbare gebied van de altijd ongekend blijvende uiteindelijke EENHEID.

De twee met elkaar vervlochten driehoeken symboliseren de schakel tussen de geestzijde en de stofzijde, de tweepoligheid van alle gemanifesteerde leven. De ENE WERKELIJKHEID; haar tweevoudige aspecten in het voorwaardelijke Heelal.

De davidster, de zespuntige ster is het symbool van de mens, die volgens het boek "Genesis" op de zesde dag werd geschapen.

Het embleem van de Theosofische Vereniging (klik op embleem) De twee driehoeken
De dooreengevlochten driehoeken, de lichte naar boven en de donkere naar onder gericht, symboliseren de indaling van de geest in de stof (de donkere driehoek) en het opstijgen van het leven uit de stof met zijn beperkingen (de lichte driehoek), de voortdurende strijd van de lichte en duistere krachten in mens en natuur. Wanneer de dubbele driehoek, zoals in dit embleem, wordt ingesloten door de slang, verzinnebeeldt hij de schepping, begrensd door tijd en ruimte. In de joodse religie is deze dubbele driehoek bekend als het Zegel van Salomo of de Davidsster. Deze driehoeken apart beschouwd, symboliseren de drie aanzichten van de manifestatie van de Schepper, die in verschillende godsdiensten als de Drie-eenheid bekend is en in het christendom gepersonifieerd wordt als God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest, in het hindoeïsme als 'Brahma, Vishnu en Shiva' en in het oude Egypte als 'Isis, Osiris en Horus'.

De Vervlochten Driehoeken: Terwijl ze in het westen bekend zijn als het zegel of de ster van koning Salomo, waren ze in India bekend als het zegel van Vishnu. De vervlochten driehoeken duiden op de bipolariteit in de natuur -- geest en stof, of mannelijk en vrouwelijk. De top van de witte driehoek vertegenwoordigt de goddelijke monade, de top van de zwarte driehoek de gemanifesteerde werelden. De omhooggerichte driehoek stelt de geest voor, bewustzijn en verborgen wijsheid, die zich spiegelen in de omlaag wijzende driehoek die staat voor de stof, de ontvankelijke ruimte, manifestatie of de onthulde wijsheid. De zijden van de donkere driehoek kunnen vorm voorstellen, kleur en substantie, de drie guna's of fundamentele eigenschappen, en de scheppende, behoudende en vernietigende/vernieuwende krachten van de hindoe-triade, Brahmâ, Vishnu en Shiva.
Samen vertegenwoordigen de driehoeken het gemanifesteerde heelal, geëvolueerd uit het centrale punt binnen de slang-cirkel van tijd en ruimte. Ze vormen ook de zeshoek van de zes beginselen, de kosmische en menselijke, die voortkomen uit en één zijn in het centrale punt, het zevende en hoogste zelf van elk evoluerend wezen. Ze brengen dus de zevenvoudige structuur van het heelal tot uitdrukking. Het kruis in het midden is de innerlijke persoon, die alle dingen van de zes zijden raakt door middel van de zes driehoeken. De zes punten van de ster wijzen naar buiten naar de slang van de eeuwigheid en groeien en evolueren in de loop van de tijd.

De drie-eenheid ‘Brahmâ, Vishnu en Shiva’ is de grondslag van alle verschijnselen van 'geboorte, groei naar volwassenheid en neergang' (Kindsheid, Aankomende leeftijd, Volwassenheid en Ouderdom) die overal in de schepping als een kringloop te zien zijn.
De drie guna's zoals beschreven in de Bhagavad Gita 14:5-25 beschrijven drie stadia in de geestelijke ontwikkeling van de mens: tamas, rajas en sattva. Bij de gnostici waren deze stadia bekend als de hylikoi, zij die aan de zintuigen zijn gehecht; de psychikoi, zij die aan hun denkbeelden zijn gehecht en de pneumatikoi, zij die het geestelijke inzicht hebben verkregen en geheel zichzelf zijn geworden.
De drie goena's behoren tot het gebied van de menselijke geest, niet tot dat van de goddelijke geest Brahmâ, Vishnu en Shiva.

PRANA Kleuren Klanken Beelden nr. 178, (p. 7):
Het sattvisch midden van de levensbeweging
De richting in de levensbeweging is zodanig, dat de spanning tussen de actief naar buiten gerichte centrifugale beweging (rajas) en de passief naar binnen gerichte centripetale beweging (tamas), op kan lossen in de harmonie die ontstaat als de beweging het juiste midden vindt. Als gevolg van deze naar het miden zoekende beweging, lost op den duur de spanning tussen rajas en tamas op. Het is als een muziekstuk waarin de spanning zoekt naar harmonie, die uiteindelijk oplost in de stilte.

Bij de drie guna’s tamas, rajas en sattva draait het om het basisprincipe van de ‘eenheid der tegendelen’, het overbruggen van tegenstellingen, het principe van complementariteit dat al door Heraclitus naar voren is gebracht.

De Bhagavad Gita
Hoofdstuk 2 De weg van kennis
45. De Veda’s spreken over de drie Guna’s. Bevrijd u uit de triade van de Guna’s, O Arjuna! Rijs boven hen uit. Rijs uit boven alle paren van tegenstellingen, wees standvastig, vrij van wereldse zorgen en vestig u in het Zelf als middelpunt.
Hoofdstuk 4 Het pad van kennis en afstand doen van handeling
22. Tevreden met wat op hem afkomt zonder in-spanning van hemzelf, stijgt hij uit boven de paren van tegenstellingen, is vrij van afgunst, zijn geest is in evenwicht, zowel in slagen als in falen; en of-schoon hij handelt, zullen de gevolgen hem toch niet binden.
Hoofdstuk 5 De weg van afstand doen
3. Hij is de ware asceet (Sannyasi) die nooit begeerte of afkeer heeft, die niet beïnvloed wordt door de paren van tegenstellingen en gemakkelijk bevrijd wordt van gebondenheid.
Hoofdstuk 7 De weg van realisatie door kennis
27. Door het illusoire van de paren van tegenstellingen, die ontsproten zijn aan toeneiging en afstoting, O Arjuna, worden alle schepselen geboren (26) in volslagen begoocheling.
26) Letterlijk: Gaan alle schepselen in de schepping.
28. Maar de mensen, die zuiver en deugdzaam leven, in wie geen zonde meer is; zij, die bevrijd zijn van de begoochelende paren van tegenstellingen, aanbidden Mij, standvastig in hun geloften.
Hoofdstuk 13 De kenner, het gekende en de kennis der filognosie
(13) Laat me je op de hoogte stellen van het kenbare waar ik de scepter over zwaai: het is het opperste van de Absolute Waarheid21, dat zijn begin niet kent en smaakt als nectar, en niet iets is dat gebeurt, noch iets is dat niet bestaat.
(20) De combinatie van de persoon en de
materiële natuur22 moet je zien als zijnde zonder een oorsprong, en ook moet je de drie geaardheden23, tezamen met hun afgeleiden, zien als een tijdgebonden effect teweeggebracht door die materiële natuur.
21) Dit wordt in het Sanskriet ook wel het Brahman genoemd. Het staat voor God, geest en de Absolute Waarheid, bestaat zowel van binnen als van buiten en vormt het geheel van de kenner, het gekende en de kennis.
22) Het onpersoonlijke van de materiële natuur, prakriti, en het persoonlijke van het mannelijk principe, de persoon, de purusha, kan men niet los van elkaar zien, net zoals men licht en duister niet los van elkaar kan bezien. Tezamen vormen ze de fundamentele dualiteit van de werkelijkheid die men de grotere ziel noemt of het universele zelf van Brahman, God of het Absolute, dat alle elementen van de materie en de geest bevat die het zichtbare en kenbare uitmaken van alles wat er bestaat.
23) De drie geaardheden van de onwetendheid, de goedheid en de
hartstocht, tamas, sattva en rajas, waarover al eerder gesproken werd in het Lied, worden ondersteund door de drie disciplines van de goddelijkheid van respectievelijk de vernietiging (persoon: Siva, werkelijkheid: Paramatma - de Superziel), de handhaving (persoon: Vishnu, werkelijkheid: Bhagavan - de Fortuinlijke) en schepping (persoon: Brahma, werkelijkheid: Brahman - de Absolute Waarheid), welke ieder respectievelijk de kenmerken dragen van de traagheid, de kennis en beweging.
Hoofdstuk 15 De allerhoogste
15:5 Zij, die zonder hoogmoed en vrij van begoocheling zijn, die het euvel van gehechtheid hebben overwonnen, steeds in het Zelf verblijven, alle begeerten tot zwijgen hebben gebracht, bevrijd zijn van de paren van tegenstellingen die men kent als vreugde en smart, gaan, bevrijd van waan, tot de onvergankelijke eeuwige staat.

De natuur (prakriti) heeft drie basishoedanigheden, of geaardheden, (de drie guna's: sattva, rajas, en tamas).
Canto 10 (3) S'rî S'uka zei: 'S'iva, die altijd verenigd is met zijn s'akti, wordt aanbeden in zijn drie manifeste guna-aspecten: de emotie [zijn sattva], de autoriteit [zijn rajas] en de traagheid [zijn tamas], en is aldus [de belichaming van] het drievoudige van het ego.
Vyâsadeva boek S'rîmad Bhâgavatam, Canto 7, Hoofdstuk 1:
(10) Als Hij het zo verlangt om materiële lichamen te scheppen voor de levende wezens manifesteert de Allerhoogste, Hij overwegend in Zijn eigen schepping, de geaardheid hartstocht; verlangend op te treden in verschillende gedaanten is Hij in de geaardheid goedheid en als de Beheerser er aan toe is de zaak af te ronden geeft Hij als zodanig aanzet tot de geaardheid der onwetendheid [zie: B.G. 9: 10].
Tekst 10:
Wanneer de Allerhoogste Godspersoon de verschillende soorten lichamen schept en elk levend wezen naargelang zijn aard en baatzuchtige activiteiten een bepaald lichaam toekent, reactiveert Hij de geaardheden der materiële natuur - sattva-guna, rajo-guna en tamo-guna. Dan gaat Hij, als Superziel, elk lichaam binnen en zet de geaardheden aan het werk: sattva-guna voor de instandhouding, rajo-guna voor de schepping en tamo-guna voor de vernietiging.
Fay van Ierlant De drie
guna’s zijn: tamas van de wortel tam wat verstopping, uitputting, zonder beweging betekent; rajas van de wortel raòj wat verkleurd, rood worden betekent, in hoge activiteit; sattva van sat, staat van zijn, wat slaat op een toestand van evenwicht tussen het stoffelijke en het geestelijke beginsel in dingen of toestanden wanneer vorm en energie in evenwicht trillen.

Vasishtha, Hindoe dharma
De goena's zijn de motieven die de mens aanzetten tot handelen. Goed en kwaad behoren tot Maya. Daarom moet ook de Yogi die de Absolute zoekt, de goede daden achter zich laten. De Heer zei tot de man die goede daden verrichtte: 'Om het koninkrijk der hemelen te beërven, verkoop alles wat gij bezit en volg mij.' Het vuur dat de maaltijd voor de hongerige kookt, is goed. Maar legt het een huis in as, dan is het kwaad.
Volgens de hindoe-geschriften zijn er drie goena' s.
Dit zijn de drie zijnsvormen van de materie (Maya).
Deze zijn: Tamas: traagheid, stagnatie;
Rajas: de voortdrijvende kracht;
en Sattwa: het zuiver uitgebalanceerde midden tussen Tamas en Rajas.
Omdat de menselijke wil vrij is, kan men zelf beslissen welk van de goena's hij in zich laat prevaleren.
De beste goena is de Sattwa, deze omvat alles wat goed, schoon en harmonisch is. In deze toestand is de mens in evenwicht en komt tot edele, onzelfzuchtige daden. Deze goena doet de goddelijke vonk in ons naar buiten stralen.Toch veroorzaken deze handelingen gevolgen (karma's) die de mens nog met gouden ketenen aan Maya binden. Dus ook Sattwa-daden, hoe nobel ook, houden de atman nog in Maya en verwijderd van God. Onzelfzuchtige daden voeren de mens wel dicht tot zijn doel, maar om de Absolute Brahman te bereiken moet men zich ook hiervan ontdoen.
De Rajas goena is alles waar wij vurig naar verlangen. Rajas drijft ons naar steeds grotere activiteit, want zodra een verlangen vervuld is ontstaat er weer een nieuw. Rajas behoeft niet slecht te zijn maar is evenmin goed.
De derde goena in de natuur, Tamas, dus ook in de mens, omvat alles wat traag, dom, grof en slecht is. Dit zijn de geestelijk indolenten. Deze goena stompt de mens af en stort hem in de duisternis waarin hij als verdoold leeft.
Wordt de mens door Sattwa beheerst, dan voelt hij vreugde, geluk en vrede.
Onder invloed van Rajas wordt hij gejaagd en voortgesleurd door zijn activiteiten.
Wanneer Tamas de daden van de mens bestuurt, raakt hij verward en verdwaasd.
De volgende gelijkenis verduidelijkt deze drie zijnsvormen van materie, dus ook van Maya:
Er waren eens drie rovers die iemand van alles beroofden en hem vastbonden aan een boom in de wildernis. In het holst van de nacht keerde één van de rovers (Sattwa) terug naar de man, sneed zijn touwen door, bracht hem uit de wildernis en zette hem op de weg naar de vrijheid.

Essentie Negen, Zes en Drie in het Enneagram (3.2.2.1.)
De creatiedriehoek: Het Enneagram kent de scheppingsdriehoek. Het centrum van de cirkel is de Eerste Oorzaak, daar waar alles betrekking op heeft. Dat centrum kan niet rechtstreeks worden waargenomen, de aanwezigheid kan maar alleen afgeleid worden uit de verschijnselen. Dan is er de eerste verschijning, of de eerste uitstroming, gerepresenteerd door de Negen. De Negen is de volledigheid waarbij op het moment van verschijnen onmiddellijk ook de Drie en de Zes te onderscheiden zijn. De Drie is daarbij de energie van stralen, van energie die naar buiten komt, de Zes is de energie van ontvangen, de energie die naar binnen gaat.
In zuivere vorm zijn de Drie en de Negen volledig complementair en samen de heelheid van de Negen.

In het enneagram staat de scheppingsdriehoek 9 - 3 - 6, de Triade en bij de levensboom de Tetrade centraal. Bij de Wet van Zeven gaat het echter om de dynamiek van de gemanifesteerde werkelijkheid, het hexagram, dat zowel de Triade als de Tetrade omvat. Creativethink biedt een handvat om de chaos in ons leven te helpen beheersen. De bijlage 'Triade en Tetrade' toont een historisch kader. Het raamwerk dient als achtergrond om de gebeurtenissen in het huidige tijdsgewricht te kunnen duiden.

====

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Bijlagen Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.