Deze filognostische presentatie is

Onderzoeksrapport Eenheid in Verscheidenheid

Arthur Schopenhauer: Alle waarheid doorloopt drie stadia:
allereerst, wordt hij belachelijk gemaakt,
ten tweede wordt hij krachtdadig tegengewerkt,
en ten derde wordt hij geaccepteerd als vanzelfsprekend.
De Monadologie of Monadenleer is de term die de Duitse filosoof Gottfried Wilhelm Leibniz gaf aan zijn metafysische systeem zoals beschreven in zijn gelijknamige tekst uit 1714.
Zo kon
Leibniz dus ook tot zijn uitspraak komen: "Tout est pour le mieux dans le meilleur des mondes possibles" ("Dit is de best mogelijke wereld") die in schril contrast staat met de uitspraak van Arthur Schopenhauer: "Dit is de slechtst mogelijke wereld". De citaten van Leibniz en Schopenhauer geven de in het heelal verborgen paradox weer.
Boeddha sprak zijn eerste woorden over de Leer van de Wet (Dharma) in het hertenpark van Isipatana bij Benares, waar hij een uiteenzetting gaf van de Vier Edele Waarheden en het Edele Achtvoudige Pad. De vier edele waarheden van het boeddhisme laten een doorsnede van de 'Hoofdroute' zien.
Baruch de Spinoza Door de religieuze en politieke verbeelding strijden mensen voor hun slavernij als ware het hun vrijheid.
Jiddu Krishnamurti: Each human being, each one of you, if I may point out, represents the whole of mankind.
Pierre Teilhard de Chardin: De evolutie die zich van zichzelf bewust wordt’ of ‘In het voltooide christelijke universum (in het 'pleroma', zoals Paulus zegt) blijft God per slot van rekening niet alleen; nee, hij is alles in allen (en pâsi panta Theos) - de eenheid in en door de verscheidenheid.
Het citaat De geschiedenis leert ons uiteindelijk alleen dit, dat de mensen niets uit haar willen leren.van Friedrich Hegel staat tegenover Er is niets nieuws onder de zon, het zelfreinigende vermogen. Friedrich Hegel is nog steeds actueel. Dat we te weinig lering trekken uit het verleden maakt ons mede schuldig.
Alfred North Whitehead: A clash of doctrines is not a disaster, it's an opportunity.
Anthony Stevens: De wetten die in de kosmos gelden, gelden evenzeer in de psyche, omdat de psyche ‘puur natuur’ is. Met andere woorden, de psyche is een microkosmisch onderdeel van de macrokosmos. Om deze reden duidde Jung het collectieve onbewuste aan als de objectieve psyche.
Russian anarchist Peter Kropotkin viewed the concept of "survival of the fittest" as supporting co-operation rather than competition. In his book Mutual Aid: A Factor of Evolution he set out his analysis leading to the conclusion that the fittest was not necessarily the best at competing individually, but often the community made up of those best at working together.
Motto van de Europese Unie: In varietate concordia (Eenheid in verscheidenheid)
Fritjof Capra: Geest - 'levensadem' is datgene wat wij met alle levende wezens gemeen hebben. Het voedt ons en houdt ons in leven. (Fritjof Capra De eenheid van leven p. 69)

Schuivende godsbeelden in een veranderend wereldbeeld (Harm Bart Civis Mundi Digitaal #17 maart 2013):
Ook zaken als natuurrampen, waarop de mens geen vat heeft, dragen bij tot de ellende in de wereld. Met dit alles komen we op het terrein van de zogeheten theodicee - de term is afkomstig van Gottfried Wilhelm Leibniz[9] (1646-1716). Velen hebben zich met dit probleemgebied beziggehouden en Stamperius gaat er uitvoerig op in. Gelukkig op evenwichtige en genuanceerde manier. Dat geldt in het bijzonder voor haar bespreking van Leibniz’ stelling dat wij leven in "de beste aller werelden". Waarmee niet gezegd wil zijn dat onze wereld goed is, maar wel dat zonder een innerlijke contradictie geen betere denkbaar is[10]. Hier achter ligt de vraag naar wat de rol van een opperwezen in het ‘bestuur’ van de zo immens complexe wereld zou kunnen zijn[11].. Dat hier - ook los van een traditioneel theologische duiding - belangwekkende kwesties liggen blijkt overigens uit het boek God, Chance and Purpose. Can God have it both ways? van David J. Bartholomew (2008).

The Big Picture Hebben de Verenigde Staten überhaupt nog wel een Midden-Oosten beleid? (Rob Vreeken Volkskrant 19 januari 2018 Zaterdag p. 8):
Het beleid van de VS in het Midden-Oosten was op z’n slechtst een totale mislukking en op z’n best een kwestie van pappen en nathouden. In een tekening bij het artikel was de metafoor verbeeld die ik ervoor had bedacht: Amerika – in de persoon van president Barack Obama op een eenwieler – als de jongleur die een tiental op dunne staken balancerende bordjes draaiend moet zien te houden. Af en toe valt er een bord in scherven. ‘De VS als brandweer? Waren ze dat maar’, verzuchtte Daniel Serwer van de Johns Hopkins University. ‘Dan zou er af en toe nog iets goed gaan.’
Een vredesregeling is verder weg dan ooit en de verhuizing van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem heeft aan de geloofwaardigheid van de VS als bemiddelaar alleen maar afbreuk gedaan.
O ja, er was nog een vijfde pijler:
mensenrechten en democratisering. Dat was met de Amerikanen altijd al onderdeel van de koehandel, maar onder Trump hebben ze er geheel en al afscheid van genomen. ‘De regering-Trump heeft het beleid ontdaan van vrijwel elk spoor van moreel of ethisch leiderschap’, zei Aaron David Miller van het Woodrow Wilson Center vorige week tegen CNN.
Bordje!

Het vierde perspectief, dat Fritjof Capra in zijn boek De eenheid van leven beschrijft ontsluit een nieuwe 'innerlijke' dimensie (p. 74). Ruimtelijk ontstaat er op deze manier een piramide.
Epiloog ZIN EN BETEKENIS (p.241,242)
Het doel van de mondiale economie is het maximaliseren van de rijkdom en macht van haar elitaire groeperingen; het doel van milieuvriendelijk ontwerpen is het maximaliseren van de duurzaamheid van het levensweb.
In de kern gaat het om twee complexe netwerken. De 'innerlijke' dimensie (morele kompas, stem van het geweten religieuze dimensie, ‘innerlijke stem’), de verborgen 5e dimensie (five-dimensional space) heeft op de kwintessens, de zingeving van het leven betrekking.

Één Leven en Wet (‘Law of One’, 'Zaaien en Oogsten') van Karma-nemesis wordt door het rechter- en linkerpad, de wet van harmonie (rechterpad) is analoog aan de wet van vergelding (linkerpad) tot uitdrukking gebracht. Of met andere woorden de evolutie, het leerproces (internalisering) van het leven berust op de wet van harmonie, het altruïsme en de wet van vergelding, het egoïsme. Waar kiezen we nu voor?

Wat betreft de geoplitiek hanteren Vlademir Poetin, Donald Trump en Xi Jinping een analoge strategie. De hamvraag is over welke ASML kennis China al beschikt?

Primair draait het om het zelf-bewustzijn, het probleem van het ego, dat in het interview met Carola Schouten, de column van Ibtihal Jadib en het verhaal van Daan Heerma van Voss in de Volkskrant Magazine van 11 mei 2019 naar voren komt. In haar column Nieuwe ceo gezocht (Volkskrant Magazine 21 maart 2020 p. 21) laat Ibtihal Jadib zien dat we het echt zelf moeten doen.

De ‘Law of One’ (The Law of One) heeft op het universele ordeningsprincipe karma ‘Er is niets nieuws onder de zon’ (Zaaien en Oogsten, Geven en Ontvangen, rentmeesterschap), de 2e grondstelling betrekking. Het gaat in het kwantumvacuüm om de virtuele scheidslijn tussen twee polen (syzygieën), het aardse en het hemelse, tussen dharma en karma, waarvan Dharma buiten de bestaanssfeer van de wereld der tegenstellingen ligt, de Éne werkelijkheid . Het draait primair om de geestelijke wederhelft of Syzygos.

INHOUD
 
1. InleidingBijlage Morele kompas (Kompaskwadrant)
1.1 Conclusies en AanbevelingenBijlage Triade + Tetrade = 5e Dimensie
1.1.1 Geest en LichaamDefinitie Morele kompas en Kernkwadrant (Raymond Lull)
1.2 SamenvattingDefinitie Unificatietheorie (J. Diamond, Francis Heylighen)
1.3 Regeneratie en Degeneratie (Radha Burnier, Francis Fukuyama, Ervin Laszlo)Definitie Hermeneutische Cirkel, Zwaartekracht
1.3.1 Negentropie en Entropie, Zelfregulering (Ilya Prigogine, Jules Ruis)Bijlage Creativethink en Groupthink (Wim van den Dungen)
1.3.2 Paradoxen en Ommekeer (M. Foucault, Kurt Gödel, Bernard Stiegler)Bijlage Aions - Aeonen - Eonen (Astrologie)
1.3.3 Merkwaardige lus en Verstrengelde hiërarchie (Douglas Hofstadter)Definitie Meta-leren, Het Nieuwe Leren, (Commentaar)
1.4 Bewustzijnsevolutie, Zelfregulering (Klaas van Egmond, Arthur Koestler)Definitie Reflexief Bewustzijn (René Meijer, I. Ramonet)
1.5 De blauwdruk van het leerproces (Hogere TETRAKTIS)Bijlage Zeven wijsheidssleutels
1.5.1 Recursie, Spiegelsymmetrie en Complementariteit (Monade + Duade)Definitie Ether-paradigma (Krishna, Patañjali)
1.6 Zondebokmechanisme en het Maskerkwadrant (Friedrich Nietzsche)Bijlage Creeren of Nabootsen en bijlage Hermetica
 
Deel I
2. Ruimte - Tijd - BewegingBijlage Macrokosmos en Microkosmos
2.1 Levensboom en de Macrokosmos (Blavatsky, 'Alpha en Omega')Bijlage Ongemanifesteerd en Gemanifesteerd (G. de Purucker)
2.1.1 Levensboom en de Microkosmos (Kant, Hegel en Engels)Bijlage Spiegelsymmetrie
2.2 Tijdsymmetrie (Nicolaas Copernicus, Ilya Prigogine en Ouspensky)Bijlage Verleden - Nu - Toekomst (Henri Bergson, E. Tolle)
2.2.1 Evolutionaire kringloop en de Systeemtheorie (Prometheus, Rudolf Steiner)Bijlage Systeemtheorie en Spiegelsymmetrie(Hubert vBelle)
2.3 Akasha-veld, Non-lokaal bewustzijn (Bernadette Roberts)Bijlage Binnenwereld en Buitenwereld (Akasa)
2.3.1 Meta-bewustzijn, Zo boven, Zo beneden; Zo beneden, Zo bovenDefinitie Meta-leren (Het Nieuwe Leren, Commentaar)
2.4 Zwaartekracht (Roger Penrose, Robbert Dijkgraaf, Erik Verlinde)Bijlage Zwaartekracht, Aantrekking en Afstoting
2.4.1 Materiesymmetrie, Materie-bewustzijn, (Teilhard de Chardin)Bijlage Numen, Memen, Wereldstof, Mind stuff en Nomen
2.5 Creativiteit en Culturele innovatie (Jonah Lehrer, C.J. Schuurman)Bijlage Immateriële- en Materiële wereld
 
Deel II
3. Hogere Tetraktis van Pythagoras en het morele kompasBijlage Aristoteles (Triade)
(Alex Brenninkmeijer, Fritjof Capra, Yuval Noah Harari, Marcel Messing)Bijlage Tetrade (Lagere Tetraktis)
 
Deel III
4. UnificatietheorieBijlage Éne werkelijkheid (Monade, 'Ruimte en Leegte')
4.1 Het leerproces (Plato, Pascal, Bohm, Krishnamurti)Bijlage Platonische lichamen en de Gulden Snede
4.2 Geestkunde en de kringloop (Freek van Leeuwen)Bijlage Pythagoras en Geestkunde
4.3 Drie Logoi en de Weerspiegeling (Levensboom, Els Rijneker)Bijlage Weerkaatsing (Lagere TETRAKTIS)
4.4 Ruimte en Tijd, Tijdsymmetrie (Fritjof Capra, Ilya Prigogine)Bijlage Kwintessens van Ruimte en Tijd?
4.5 Non-lokaal bewustzijn, Sutratman (John Wheeler)Bijlage Goddelijke wijsheid, Bijlage Hermetica
4.6 Antropisch principe (Martijn van den Heuvel, Philip Van Loocke)Bijlage Interdisciplinair (Klaas vEgmond, Rien vIJzendoorn)
4.7 Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid (Einstein, Veltman)Bijlage Standaardmodel (Lagere TETRAKTIS)
 
Deel IV
5. Psychologie (Cees Dekker, Patt Lind-Kyle)Bijlage Intelligent Design en Darwinisme
5.1 Voelen en Denken (Daniel Goleman, Steven Pinker, M. Merleau-Ponty)Bijlage Hermetica (Jacob Boehme, Pieter Kooistra)
5.2 Unus Mundus (Alfred Adler, Wilhelm Reich)Bijlage Carl Jung (Antonio Damasio)
5.3 Synthese (Abraham Maslow, Henry Murray)Bijlage Ei van Roberto Assagioli (Wolfgang Pauli)
5.4 Ken uzelve (Orakel van Delphi)Bijlage Enneagram (Richard Bandler, G. I. Gurdjieff)
 
Deel V
6. Sociologie (Emile Durkheim, Robert Putnam, Bruce Tuckman, Abram de Swaan)Bijlage Ken Wilber en Daniel Ofman
6.1 Communicatiecyclus (E. Hoffman, Timothy Leary, Michel de Montaigne)Bijlage Communicatie (Mystici)
6.2 Conjunctuurcyclus (George Möller, George Soros, Joseph Stiglitz)Bijlage Winst of Verlies (Links en Rechts)
6.3 Cultuuroverdracht (Willem Mastenbroek, Fons Trompenaars)Bijlage Balancerend leiderschap (Geert Hofstede)
6.4 Moraal van Eenheid in Verscheidenheid (Gabriël van den Brink, Viktor Frankl)Bijlage Vijf Individuele - en Collectieve dimensies
 
Deel VI
7. Filosofie (Aleida Assmann, Fritjof Capra, Francis Heylighen)Bijlage Homo sapiens
7.1 Psychologie en Sociologie, 1e Aanzicht (Daniel Dennett, R. Sheldrake)Bijlage Complementariteit (Niels Bohr)
7.2 Filosofie en Ethiek, 3e Aanzicht (John Gray, Martha Nussbaum)Bijlage Paradigmawisseling (Thomas Kuhn)
7.3 Wetenschap en Politiek, 2e Aanzicht (T. Decreus, D. Van Reybrouck)Bijlage Individueel en Collectief (Sri Aurobindo)
7.4 Zo Boven zo Beneden; zo Binnen zo Buiten (Hermes Trismegistus)Definitie Hermeneutische Cirkel, Bijlage Hermetica
7.4.1 'Hoofdroute', maar een verscheidenheid aan culturele doorsnedenBijlage Ecce Homo (Ervin Laszlo en Jude Currivan)
 
Deel VII
8. Religie (Kader Abdolah, M. Nussbaum, Susan Neiman, P. Sloterdijk)Bijlage Archetypen
8.1 Rechtvaardigheid, Dialectische filosofie (Michael Sandel, Frank Visser)Bijlage Rechtvaardig en Onrechtvaardig (Henk Oosterling)
8.2 Vrijheid en Authentiek leiderschap (Étienne de La Boétie, Ad Verbrugge)Bijlage Vrijheid en Onvrijheid (John Eccles)
8.3 Integratie, KwintessensBijlage Kwintessens
8.3.1 Waarden en NormenBijlage Goed en Kwaad
8.3.2 Er is niets nieuws onder de zon (Eben Alexander, Pim van Lommel)Bijlage Zelfreinigend vermogen
8.4 Eenheid in verscheidenheidBijlage Integrale denktrant
8.4.1 Spinoza en de nieuwe levensrichting (Toon van Eijk, Leo Kouwenhoven)Bijlage Drie domeinen
8.4.2 Duurzame samenleving (Václav Havel, Herman Wijffels)Bijlage Triade

====

Kwintessens (Broederschap, Eeuwige wederkeer, Interdisciplinair, Cultuuroverdracht, 5Ddenkraam)

Ralph Waldo Trine: In jezelf ligt de oorzaak besloten van, ongeacht wat je leven binnenkomt. Tot de volledige realisatie komen van je eigen ontwaakte innerlijke krachten, is in staat zijn om de voorwaarden in je leven in exacte overeenstemming te brengen met hoe je het zou willen hebben.
Johannes Kepler: Als de storm woedt en schipbreuk van de staat dreigt, kunnen wij alleen waardig het anker van onze vreedzame studies uitgooien in de bodem van de eeuwigheid.
Albert Einstein: Je kunt een probleem niet oplossen vanuit hetzelfde soort denken dat tot het probleem heeft geleid.
Ruimte en tijd zijn niet omstandigheden waarin wij leven, maar manieren waarop wij denken.
Een menselijk wezen is onderdeel van een geheel dat wij het 'universum' noemen, een onderdeel begrensd in tijd en ruimte. Wij ervaren onszelf, onze gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden is van de rest - een soort optisch bedrog van ons bewustzijn. Deze waan is een soort gevangenis die ons beperkt tot onze persoonlijke verlangens en tot genegenheid voor slechts een paar mensen, die ons nabij zijn. Onze taak moet zijn ons uit deze gevangenis te bevrijden door de kring van ons mededogen uit te breiden en alle levende wezens en de hele natuur in zijn schoonheid te omarmen. Bron:' ‘ideas and opinions’
Wetenschap zonder religie is lam, religie zonder wetenschap is blind.
Ik wil weten hoe God de aarde heeft geschapen. Ik ben niet geïnteresseerd in dit of dat fenomeen,... Ik wil Zijn gedachten kennen, de rest zijn details.
Albert Einstein, bezocht het Spinozahuis op 2 november 1920. Kort daarna schreef hij een gedicht,
‘Zu Spinoza’s Ethik’, dat begint met de strofe:
Wie lieb ich diesen edlen Mann
Mehr als ich mit Worten sagen kann.
Doch fuercht ich, dass er bleibt allein
Mit seinem strahlenden Heiligenschein.
Mahatma Gandhi: We need to be the change we wish to see in the world.
Nassim Nicholas Taleb van de Black swan theory: Nog nooit in de geschiedenis van de mensheid zijn er zo veel posities met macht toegekend aan mensen die geen persoonlijke risico’s dragen. (Paul Frentrop In de 16 eeuw liepen politici nog zelf ook risico Volkskrant 30 november 2012)
Rekenkamer: Al deze partijen hebben een ‘natuurlijke neiging om te denken in grote oplossingen voor grote problemen’ en houden elkaar zo gevangen ‘in een spiraal van toenemende complexiteit’.
Ronald Reagan: De overheid is niet de oplossing voor onze problemen; de overheid is zelf het probleem.
Jiddu Krishnamurti: Het individuele probleem is het wereldprobleem.
Martha Nussbaum Knowledge is no guarantee of good behavior, but ignorance is a virtual guarantee of bad behavior.
Prince Hassan bin Talal: Wat het leven mij heeft geleerd? Als Arabier zou ik zeggen: hoe meer het lot mij leert, hoe meer het me mijn eigen tekortkomingen laat zien. En hoe meer kennis ik verzamel, hoe beter ik me zelf leer kennen. (Nexus 65 p. 106)
J.A.A. van Doorn: Intellectuelen hebben zich te veel opgeworpen als ideologen, vertegenwoordigers van de wetgevende rede die de ervaringswijsheid van de gemiddelde burger bij voorbaat afdoen als een manifestatie van vooroordelen, onbegrip en onwetendheid. Democratie is de politiek van het menselijk tekort en in die politiek dient commen sense het uitgangspunt te vormen.
Baas in eigen huis en het huis ten laste van de gemeenschap.
Stelling: Zonder de Kwintessens in het debat te betrekken is het oplossen van wereldvraagstukken niet mogelijk. De Kwintessens, wordt met behulp van de verborgen 5e Dimensie ('verborgen pad') van Roberto Assagioli en Enantiodromie van Carl Jung tot uitdrukking gebracht. De verborgen 5e Dimensie en de Enantiodromie zorgen voor het herstellen van het balansmechanisme op aarde.

Benedictus XVI boek Licht van de wereld, hoofdstuk 4 Wereldomvattende catastrofe (p. 59):
Ik denk dat we wij naar het begrip ‘vooruitgang’ moeten kijken. Wat verstaan wij daaronder? Vooruitgang kan ook destructief zijn - dat zien wij tegenwoordig heel goed.
Zelfdestructie van organisaties, politieke systemen ontstaat wanneer politici en hun leiders het vermogen missen zich aan de veranderende tijdgeest aan te passen. In de economie hangen 'Creativiteit en Zelfdestructie' (SCHEPPERS en VERNIETIGERS) nauw met het probleem van het ego, de race to the bottom samen. De huidige tijdgeest vraagt om een nieuwe invulling van de getallenleer van Pythagoras. Er is behoefte aan een nieuw paradigma in de wetenschap in de geest van The Advancement of Learning van Francis Bacon.

Spirituele leiders als Jezus, Boeddha en Krishna hebben altijd al geweten dat om een stabiele maatschappelijke ordening, een rechtvaardige samenleving te bereiken het morele kompas, het thema cultuuroverdracht centraal dient te staan. Volgens Teilhard de Chardin heeft de christelijke leer op het punt omega, de toestand van de door Christus verloste mensheid, betrekking.
Politieke leiders houden zich vooral met koopkrachtplaatjes bezig om chaotisch menselijk gedrag, zelfvernietiging (zelfdestructie) te vermijden. Infotainment, symbolisch beleid heeft het echte politieke debat vervangen. Politici dienen over inhoudelijke keuzen te discussiëren. De oplossing die grote spirituele leiders aanreiken sluiten beter aan op de menselijke zwakheden, het menselijk tekort , dan de politici die zich beperken tot het bevredigen van het koopkrachtplaatje van hun clientèle (eigen achterban).

In het rapport Eenheid in Verscheidenheid worden de contouren geschetst hoe 'probleem en oplossing' van de culturele evolutie (cultuuroverdracht) met elkaar samenhangen. De oplossing van het ééndimensionale marktdenken ‘u vraagt, wij draaien’, lees de lobbynetwerken heeft een psychologische (Deel IV), een sociologische (Deel V) en een filosofische (Deel VI en VII) dimensie.

Het menselijk tekort hangt net als het democratisch tekort slechts met een contrast in ons denken samen, zoals 'Theïst en Atheïst', 'Altruïsme en Egoïsme', 'Goed en Kwaad' en 'Fysica en metafysica'. In het rapport ‘E i V’ staat niet de discussie ‘Geest of Stof’, 'Aristoteles of Descartes', what’s in a name centraal, maar de wederkerigheid (reciprociteit) tussen beide, het 'en-en'/'of-of' mechanisme (Dichotomieën, lees Complementariteit), de kwintessens.

Monade + Duade + Triade + Tetrade = Kwintessens. Of anders gezegd het samenspel van de Éne werkelijkheid (Spiegelsymmetrie) + Twee kanten van één medaille (Complementariteit) + Complementariteit, Spiegelsymmetrie en Recursie + Quadrivium (Recursie) heeft op de Kwintessens, het 5Ddenkraam, de integrale, interdisciplinaire denktrant betrekking. De quintessens (kwintessens) van het verhaal 'E i V' gaat over de relatie tussen ‘Wereldbeeld en Mensbeeld’, de Gulden middenweg van spirituele transformatie, de verborgen 5e dimensie (five-dimensional space), de zingeving van het leven.

Kunst Paul Klee
Twee zwarte vruchten in een langgerekt landschap (Joke Hermssen De Groene Amsterdammer 27 januari 2022, p. 54-55):
Paul Klee was een bezielde kunstenaar, die in zijn werk de anima mundi, de wereldziel, wilde omarmen.
Vanaf 1912 sloot hij zich aan bij de door
Kandinsky en Macke opgerichte kunstenaarsgroep van Der Blaue Reiter, die zich net als Klee zelf verzette tegen de steriliteit van academische kunst en de expressieve vermogens van volkskunst, niet-westerse kunst en kindertekeningen onderzocht. In een tekst bij de tentoonstelling van Der Blaue Reiter verdedigde Klee met verve het ‘primitieve gestamel van een kunst dat we misschien eerder in etnografische musea of thuis in de kinderkamer zouden aantreffen’, en naar een waarachtiger uitdrukking van menselijke ervaringen en emoties zoekt.

Joke Hermsen borduurt met het kantelpunt, de twééstemmigheid (zie VPRO boeken 2 april 2017) voort op de wagenmenner van Plato, de verzoeningsleer in de R.K. Kerk, de tweenaturenleer van Carl Jung, Deus sive natura van Baruch de Spinoza, de twee soorten ervaringen van Ilya Progogine en Demon est deus inversus in de esoterie. Het kantelpunt heeft in het onderzoeksrapport 'E i V' op een paradigmawisseling, de diversiteit, de meerstemmigheid betrekking.

Het model van Ruth Cohn brengt de Axis mundi in het boek Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond tot uitdrukking. De Axis mundis beeldt de complementariteit tussen Idealisme en Materialisme (Immateriële- en Materiële wereld, Geestkunde en Natuurkunde), de Lichtzijde en Schaduwzijde, Alfa en Omega, de twee kanten van één medaille uit. In navolging van Leo Apostel beoogt het onderzoeksrapport 'E i V' een steentje bij te dragen aan interdisciplinair onderzoek en het overbruggen van de kloof tussen de exacte en de humane wetenschappen. Voor de mens gaat het om geestelijke - en lichamelijke gezondheid.

Tussen Oost en West, de Oosterse en Westerse cultuur, aan de culturele diversiteit in de wereld ligt de lerende mens en de moraal van het verhaal ten grondslag. Op dit moment wordt het steeds duidelijker dat het naïeve geloof van politici in de mythe van de vrijemarktgedachte en het zelfregulerende vermogen van de financiële sector, onderwijs, zorg en woningcorporaties op illusies blijkt te berusten. Met behulp van het maskerkwadrant kunnen politieke machtsspelletjes worden verklaard. Te veel politici beperken zich tot het besturen van hun 'bv-Ego'. Mismanagement kan ook met het verschijnsel ‘schaap in wolfskleren’ worden geduid. Dit inzicht geldt voor elk individu.'

John Algeo De donkere kant van het licht (Demon est Deus inversus)
Te zeggen dat de Duivel het omgekeerde of de aanvulling is van God is echter gevaarlijk, omdat het misverstand oproept, vooral bij degenen wier denken gevormd wordt door dualisme, die geest en materie, ziel en lichaam, de rechtvaardige en de onverlaat, de geredde en de verdoemde ziet als eeuwige tegenstellingen. Zij die in simpele tweedelingen denken hebben grote moeite om de onderliggende eenheid van alle diversiteiten te zien. Zij vinden het moeilijk zich voor te stellen dat Demon en Deus, de donkere en lichte engelen evenzeer boodschappers zijn van de Absolute Ene. Zij vinden het moeilijk om de duivel te geven wat hem toekomt.

De afgelopen decennia hebben te veel managers zich met het doorschuiven van problemen bezig gehouden. De hamvraag is nu of je voor het 'oplossen of doorschuiven' van problemen riant wordt beloond? Primair draait het nog steeds om het onderscheidt tussen thumos en epithumia van Plato. Al geeft Freud met zijn Über-ich, Ich en Es een nieuwe doorsnede. Het ééndimensionale marktdenken (Groupthink) viert hoogtij en werkt alleen nog maar contraproductief. De hamvraag is nu laten onze politieke leiders hun onderbuikgevoelens door thumos of epithumia regeren?

De wagenmenner van Plato komt ter sprake in het boek Het mysterie van het Zelf Upanishaden (p. 52, 1455, 151 en 152) van Dr. W.H. Vledder, De Upanishads (p. 195,196) van Wim van de Laar en De Anugita Een vervolg op de Bhagavad Gita (p. 89, 111) van Kashinath Trimbak Telang.
Het 'dat ben jij' in het boek (p. 21,126,129-132) van Vledder komt met het Tat Tvam Asi in het boek (p. 110, 111, 112, 113 en 114) van Wim van de Laar overeen.

Tegenover de these, de algemene levensdrang (levenskracht), de geestesdrift (libido) van Carl Jung staat de antithese, de sexuele impuls van Sigmund Freud. De hamvraag is nu hoe bereik je synthese?
De superieure sexualiteit waar Peter Sloterdijk over schrijft is één medaille met twee kanten, namelijk de
algemene levensdrang versus de sexuele impuls. Bert Wagendorp heeft gelijk. De liefde van Ivanka voor haar vader maakt het mogelijk de chaos te verkleinen. Dochters moeten de wereld redden. Het fenomeen dat Peter Sloterdijk beoogt te duiden is al door Mirra Alfassa in haar boek Het Goddelijke binnen je bereik Gesprekken met de moeder (1953) verklaard.

De tegenstellingen ‘Licht en Schaduw’ (dubbelleven), die Carl Jung onderkend komen in de tweenaturenleer, de 'emanatie van God' (Ferouer: goddelijke dubbelganger) tot uitdrukking.

De Hoofdroute hangt in de esoterie met de 2e geboorte samen, maar ook met de Tweenaturenleer (Dyophysite), persoonlijkheid nr. 1 en persoonlijkheid nr. 2 van Carl Jung en de twee werelden in het werk Faust van Goethe. Andere manieren om de 'Hoofdroute' te realiseren zijn zelfrealisatie, zelfverwerkelijking, theosofie Individualiteit en Carl Jung Individuatie. Na bestudering van het boek Westers bewustzijn, Oosters inzicht (bevat hoofdstuk over Reïncarnatie en karma) van C.G. Jung kan de conclusie worden getrokken dat Carl Jung de esoterie zeer grondig heeft bestudeerd. Ook de Levensboom, de I Ching en het werk van Ramundus Lullus hebben gemeen dat ze zowel op micro - als op macroniveau levenscycli (Eeuwige wederkeer), transformatie -, bewustwordings -, leerprocessen in kaart brengen.

Je behoeft geen econoom te zijn om te kunnen constateren dat de liberalisering van de financiële sector, het zeepbel(casino)kapitalisme geen gezond fundament heeft. Het creatieve boekhouden van de overheidsbureaucratie is topsport geworden. Iedereen met MBO boekhouden weet dat je met wat gegoochel met de hefboomwerking (leverage) verlies in winst kan veranderen. De kredietcrisis toont een ding de risicospreiding(beheersing) is volledig (vol en ledig/leeg). De cultuurfilosoof Peter Sloterdijk hanteert in zijn boek Sferen voortdurend het oxymoron. Een oxymoron is een speciaal geval van de paradox: daar is wel een zekere tegenspraak aanwezig, maar bij nadere beschouwing lost die tegenspraak zich op. Bij de oxymoron blijft de spanning van het betekenisverschil echter in stand.
De éne werkelijheid biedt een referentiekader aan de boeken van Peter Sloterdijk.

De moraal van het verhaal, het 'zelfreinigende vermogen en zelfverrijking' is dat ethiek zowel de oorzaak van het probleem als de oplossing ervan laat zien. Het gaat volledig mis, er ontstaat een breuk wanneer extremen van het kapitalisme gaan overheersen, de moraal, de regulerende principes buiten het verkoopverhaal worden gehouden, het gedrag wordt amoreel. Het zijn juist de waarden en normen, die mensen met elkaar verbinden. Of anders gezegd de onzichtbare muren tussen 'Wij en Zij', waardoor we de ander uitsluiten, dienen we af te breken. In plaats van dat een dialoog twee partijen nader tot elkaar brengt, kunnen de meningen ook verharden en ontstaat er een loopgraven oorlog.

Friedrich Nietzsche in "Aldus sprak Zarathoestra", voorrede 4,25.
De mens is een koord, geknoopt tussen dier en een toekomstige, hogere mens,- een koord boven de afgrond. Een gevaarlijk over-lopen, een gevaarlijk op-weg-zijn, een gevaarlijk terug-schouwen, een gevaarlijk huiveren en staanblijven. Het grote in de mens is: dat hij een brug is en geen doel; wat bemind kan worden in de mens, is dat hij een overgang is...

In het onderzoeksrapport 'E i V' staan de marktfundamentalisten in het Westen lijnrecht tegenover de moslimfundamentalisten in het Oosten. Om een juiste balans, weg van de afgrond te creëren is een paradigmawisseling, cultuuromslag in zowel het Westen als het Oosten hard nodig.

John Archibald Wheeler:Er is geen opmerkelijker eigenschap van deze kwantumwereld dan de vreemde koppeling die wordt bewerkstelligd tussen toekomst en verleden'. Als waarnemingen die we nu doen een verleden van een miljard jaar oud kunnen creëren, kunnen waarnemingen die in de toekomst worden gedaan ook bijdragen aan de constructie van het universum dat we nu zien (Amanda Gefter p. 141).’

Wat Amanda Gefter zegt sluit aan op wat Jiddhu Krishnamurti over waarnemer van het waargenomene al eerder naar voren heeft gebracht. Bij Krishnamurti draait het om door welke bril kijk je naar de werkelijkheid? Een ommekeer in het denken is nodig. Als we de zaken werkelijk willen veranderen dienen we aan het geestelijke kapitaal, geestelijke leraren meer aandacht te besteden. Een andere vraag komt nu naar voren hoe richten wij onze levensenergie?

Carin Citroen Het leven is een offer
Het leven wordt opgebouwd door het offer van het individu aan het geheel. Iedere cel in het levend lichaam moet zich opofferen voor de volmaaktheid van het geheel; anders zullen ziekte en dood de les afdwingen.
In Klein is mooi zegt E.F. Schumacher:
Economie als levensfilosofie is een dodelijke ziekte, omdat oneindige groei niet past in een eindige wereld. Dat economie niet de filosofie van het leven zou moeten zijn is door alle grote leraren aan de mensheid verteld; dat het dit niet kan zijn is vandaag de dag heel duidelijk. Als men de dodelijke ziekte meer gedetailleerd zou willen beschrijven, zou men kunnen zeggen dat het op een verslaving lijkt, zoals aan alcohol of drugs. Het doet er niet zo veel toe of deze verslaving verschijnt in een meer egoïstische of altruïstische vorm, of zij haar bevrediging alleen op een grove materialistische manier zoekt of ook op een artistieke, beschaafde of wetenschappelijk verfijnde manier. Vergif is vergif, zelfs als het in zilverpapier verpakt is … Als de spirituele ontwikkeling, de ontwikkeling van de innerlijke mens, wordt verwaarloosd, dan past zelfzucht, net als kapitalisme, beter bij zijn gerichtheid dan een systeem van liefde voor de medemens.

In plaats van dat we in het leven onze eigen weg, de middenweg, de route van balancerend leiderschap kiezen prefereren we veelal het kuddegedrag (Groupthink). Bij nabootsend gedrag kiezen we voor de bekende weg, de opvattingen van de kudde. Om het onbehagen van de PVV kiezers te keren is de neoliberale waanzin van de PvdA niet de oplossing maar juist oorzaak van het probleem. Om grote schommelingen te vermijden is een consequente feedforward besturing gewenst. Het Ken uzelve, het individuatieproces van Carl Jung dient daarbij centraal te staan.
Marcel van Dam schrijft in zijn column ‘1991 – 2007’ in de Volkskrant van 18 oktober 2007: Tot mijn verdriet zag ik vanaf de jaren tachtig mijn partij wegzinken in een moeras van beginselloosheid. Onder Kok ging de PvdA door de knieën, onder Bos door zijn rug.
Zowel de privatisering van zorg, onderwijs en sociale woningbouw in Nederland als de participatiesamenleving van de darwinist Plasterk heeft meer met de tijdgeest en politiek opportunisme, dan met wetenschap van doen. ‘Geprofessionaliseerd’ waar Plasterk het in het begin van zijn artikel 'De overheid kan niet elke grasspriet bijknippen' in de Volkskrant van 20 september 2013 over heeft is een eufemisme voor het immorele gedrag van bestuurders in de publieke sector (semioverheid) volgens de commissie-Halsema. De Jan Salie mentaliteit, waar Plasterk het in zijn column zondag 8 oktober 2006 over heeft gehad, kun je effectief veranderen door ondernemerschap te bevorderen en niet door wat hij stelt in zijn artikel van 20 september. De visie van de PvdA op ondernemerschap is desastreus voor Nederland.

Meta-leren, een helicopterview, dus door boven de gebeurtenissen te gaan staan, afstand te nemen verander je het perspectief. Om de schepping te vervolmaken wijzigt afhankelijk van de tijdgeest de perceptie. Meta-leren maakt het mogelijk 'Marktfalen en Overheidsfalen', de twee kanten van een medaille, te doorbreken. In de kern draait het om welke 'spirituele leraar of carrièrepoliticus' geeft je echt inspiratie?

Carl Jung boek Aion: Vroeg of laat zullen de kernfysica en de psychologie van het onbewuste elkaar naderen als ze allebei, onafhankelijk van elkaar en vanuit tegenovergestelde richtingen, vooruitstoten naar het gebied van het buitenzintuiglijke.

Stelling: De controverse tussen wetenschappers zal uiteindelijk een paradigmawisseling, een allesomvattend perspectief op de éne werkelijkheid tot gevolg hebben.

De geschiedenis leert dat de oplossing van de unificatietheorie, het levensmysterie al millennia bekend is. Het hangt er alleen maar vanaf hoe je het probleem formuleert. Hoe selectief zijn we als waarnemer? Het rapport ‘E i V’ geeft een nieuw perspectief op een oud vraagstuk. Net als de Nieuwe levensrichting van Spinoza, het AOS-concept, BON, het Vierde Model en het Nieuwe Denken beoogt het rapport probleem en oplossing dichter bij elkaar te brengen. Het rapport ‘E i V’ maakt gebruik van een besturingsparadigma, dat in een 5Ddenkraam (interacties tussen 'Aether en Ether'; '5D-concept en Ether-paradigma') past. Het 5Ddenkraam is op de Kwintessens ('Hoofdroute'), de randomized controlled trial (Evidence based practice, het 'zelf-verifiërende geloven' van William James en 'evidence based happiness') of met andere woorden de ervaring van vele millennia gebaseerd.

Michael Porter: Na-apen is geen strategie.
Spinoza: Maar vóór alles is het nodig een middel te ontdekken om het verstand gezond te maken en het, voor zover dit aanvankelijk gaat, te zuiveren, opdat het de dingen op gelukkige wijze zonder dwaling en zo goed mogelijk kan begrijpen. Hieruit kan iedereen reeds zien, dat ik alle wetenschappen (de wetenschappen hebben maar één doel, waarop zij alle moeten worden gericht) op een doeleinde wil richten, te weten om, zoals ik reeds zei, de hoogste menselijke volmaaktheid te bereiken.

Spinoza's Deus sive natura sluit in de theosofie op “God-in-natuur” en “natuur-in-God” en “Ik ben die ik ben”, “Ik ben in u en u bent in mij” aan.

Voor het oplossen van wereldvraagstukken maakt het niet uit of je theïst of atheïst bent we zitten in hetzelfde schuitje. We leven op dezelfde aarde. Het leerproces van Plato laat zien dat er in het gehele heelal niets is dat niet twee kanten heeft – de keerzijden van dezelfde medaille. Het pedagogisch denkmodel, het morele kompas van Plato biedt een context voor zowel de theïstische als de atheïstische wereld. Chaos, onbalans ontstaat wanneer politici geen oog hebben voor de keerzijde van de medaille. Geconcludeerd kan worden dat het morele kompas door het beleid van de overheid niet is toegenomen. Sterker nog eerder is afgenomen.

Een nieuw gezichtspunt, een paradigmawisseling, een perspectiefwisseling ontstaat wanneer, de mens, een organisatie , een natie en een stelsel van natiestaten, maar ook het universum (universeel bewustzijn) als een levend organisme met een eigen bewustzijn wordt opgevat. Of anders gezegd het gaat er om spiritualiteit met hedendaagse wetenschap in harmonie te brengen.

Zowel de Theory of everything (philosophy) als de Theory of everything (physics) bestaat. Ligt het dan niet voor de hand beide inzichten met behulp van de gammawetenschappen met elkaar te verbinden? Uitgangspunt in het rapport 'E i V' is dat op aarde ook geldt dat door het ‘en-en’-denken, het zoeken naar waarheid, het complementaire denken (dialectisch denken) centraal te plaatsen, het 'of-of' denken wordt doorbroken of met andere woorden wordt verkleind. Het is de randvoorwaarde van onze evolutie. Het is de in het universum ingebakken dualiteit (dichotomieën) die persoonlijke groei mogelijk maakt. Door de eeuwen heen zijn het geestelijke leiders en filosofen, in het bijzonder de mystici die voor het menselijk tekort oplossingen aanreiken. Waarop stel je in de maatschappij prijs altruïsme of egoïsme? Hoe een permanente structurele cultuurverandering te bewerkstelligen? Het ligt dan voor de hand dat in de 21e eeuw spiritualiteit en politiek weer met elkaar worden verbonden.

De corrigerende werking van de overheid, in de rol van 'dominee', is door de kamerbreed ingevoerde marktwerking door diezelfde overheid, in de rol van 'koopman', voor een belangrijk deel verloren gegaan. Of met andere woorden de individuele 'u vraagt, wij draaien' (you scratch my back and I'll scratch yours, lobbyisten) belangen prevaleren boven de collectieve belangen.

De problem solving (Probleem en Oplossing) van het kabinet, lees van de departementen is vrijwel tot een nulpunt gedaald. Het probleem is dat de centrale overheid enthousiast heeft meegewerkt, in de semipublieke sector de kleilaag van managers en directeuren gigantisch te laten stijgen, zonder dat er bij de departementen één ambtenaar is vertrokken. Politici voelen zich niet verantwoordelijk voor de consequenties van het beleid dat zij eerder hebben voorbereid en ingevoerd. Het gedrag van de overheid wordt amoreel.

De veritas duplex heeft op het Deus sive Natura, God als ‘achterkant’ van de natuur (“God in de natuur en de natuur in God”) van Spinoza betrekking. In organisaties draait het primair om hoe kunnen we de kwaliteit van de besluiten verbeteren. Er dient wel degelijk met de keerzijde van de evolutietheorie rekening te worden gehouden dat er van doelgerichtheid, entelechie in de natuur sprake is. Het gaat er dus om, zoals eerder Jared Diamond heeft betoogd, een manier te vinden om mensenmassa’s in bedwang te houden. Volgens Jared Diamond zijn daarvoor de religies uitgevonden. Maar dit is niet waar. Religies zijn niet uitgevonden, maar maken deel uit van ons innerlijke bewustzijn. De wet van harmonie, de karmische wet is met antropogenese verbonden. Antropogenese geeft een aanwijzing voor de oplossing van het lastige vraagstuk van de oorsprong van het kwaad, en laat zien dat de mens zelf het ENE scheidt in verschillende tegengestelde aspecten (De Geheime Leer Deel II p. 309).

H.P. Blavatsky Isis ontsluierd Een sleutel tot de mysteries van oude en moderne wetenschap en religie (Deel 2 p. 533):
Elk volk dat een sterrenkundig stelsel had, en vooral India, had de grootste eerbied voor het kruis, want het was de meetkundige basis van de religieuze symboliek van hun avatāra’s, de manifestatie van de godheid of de schepper in zijn schepsel de MENS; van God in de mensheid, en van de mensheid in God (dubbele evolutie, dubbele driehoek), als geesten.

Net als Raymond Lull (1232/1233 - 1315/1316) en Thomas van Aquino (± 28 januari 1225 – 7 maart 1274) baseert Daniel Ofman in zijn boek het kernkwadrant op het idee dat is uitgewerkt in het boek Ethica Nicomachea van Aristoteles.

Zeger van Brabant (1235/1240 - 1284) was ook belangrijk omdat hij het averroisme in zijn geheel accepteerde. Het Averroïsme was controversieel, omdat het de filosofie van Aristoteles onderwees, zonder dat deze filosofie was ingekaderd binnen het christelijk geloof. Daarom werd Zeger beschuldigd van het onderwijzen van "dubbele waarheden"; hij zou zeggen dat iets waar is, gebaseerd op de rede, maar zou tegelijkertijd, gebaseerd op het geloof, het tegendeel beweren.

Hawking waarschuwt nu twee keer zo snel: de robots komen (Volkskrant 4 december 2014). Zowel Bennie Mols Stephen Hawking orakelt als een pseudo wetenschapper als Jos de Mul in het programma Buitenhof 'Het doemscenario van Stephen Hawking' van 7 december 2014 laten zien dat Hawking zich slechts op één kant van de medaille oriënteert. Voor de onderbouwing van dit standpunt verwijs ik ook graag naar de dissertatie Gedreven door techniek van Pieter Lemmens. Al is een waarschuwing zeker op zijn plaats omdat de mens steeds opnieuw geneigd is 'torens van Babel' te bouwen. Illustratief zijn de perspectiefwisselingen, die Gijs Herderscheê beschrijft in zijn boek De geldpomp en in zijn artikel Alle franje verdwijnt nu weer (Volkskrant 6 december 2014, katern Vonk p. 14/15) over de macht in de sociale zekerheid. Oud-politici en managers maken ongezien de dienst uit. De technologische werkloosheid vraagt een geheel nieuw perspectief op hoe we arbeid gaan verdelen.

De gedragswetenschap, in het bijzonder de gammawetenschappen pedagogiek, sociologie, economie en politicologie vormen de schakel tussen de alfa- en bètawetenschappen.

Stelling: Alleen een interdisciplinaire grensoverschrijdende benadering, een integrale denktrant, de synthese van de alfa-, béta- en gammawetenschappen, het onderkennen van de twee kanten van één medaille brengt de Theorie van alles een stapje verder. De unificatietheorie kan niet worden uitgevonden want het is de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen.

Stelling: Voor een juiste balans tussen individuele en collectieve belangen dienen net als 'Kerk en Staat' het 'publieke en private' domein duidelijk door Zielkunde (op basis van Zaaien en Oogsten, Complementariteit, carbage in carbage out), een derde weg (middenweg 'Hoofdroute', rechtvaardigheid, ‘bron van harmonie’) van elkaar te worden onderscheiden. Het privatiseren van de publieke sector komt er in feite op neer dat de overheid, lees de bureaucratie in eigen doel schiet. Door het stuur uit handen te geven los je geen problemen op. Het mechanisme evenwicht door tegenwicht, these + antithese = synthese, heeft gefaald. Hoofdoorzaak van het onbehagen in de maatschappij is dat de overheid religie buiten hun referentiekader heeft geplaatst.

In een introductie leg ik graag aan de hand van deze twee stellingen mijn ideeën aan u voor.

Sinds de scheiding van kerk en staat in 1795 in Nederland is de besturing vanuit Rome geleidelijk door Brussel overgenomen. In de 21 eeuw komt het verbinden van de twee kanten van één medaille centraal te staan. Het marktmechanisme belicht slechts een kant en is niet zaligmakend. We voelden ons zo rijk dat het de vraag is wat we allemaal terugkrijgen van het geld dat de banken aan het buitenland hebben uitgeleend. Politici twijfelen steeds meer of al het heil wel uit Brussel komt. Het gaat om de relatie tussen het Oosterse en Westerse denken te leren begrijpen.
Het onderzoeksrapport ‘E i V’ borduurt voort op de dissertatie Liefde, solidariteit en recht: een interdisciplinair onderzoek naar het wederkerigheidsbeginsel (enantiodromie) van Dorien Pessers (Peter Brusse interviewt Dorien Pessers 18 december 1999). De economy of regard van Avner Offer komt met het wederkerigheidsbeginsel van Dorien Pessers overeen. Door met de keerzijde van de medaille rekening te houden kunnen problemen gemakkelijker worden opgelost en komt synthese dichterbij. De crux van 'Welzijn en Welvaart' (Kwaliteit en Kwantiteit) is hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam) om de geestelijke gezondheid te bevorderen? Of anders gezegd wat bezielt ons? Of hoe voorkomen we dat onze carrièrepolitici (of De blinde vlek van Rutte Martin Sommer Volkskrant 4 juni 2016 p. 17) gebakken lucht verkopen of met andere woorden "na ons de zondvloed!" beleid verkopen? Het betekent dat we ook met de keerzijde van de medaille rekening dienen te houden.

In het rapport ‘E i V’ sluiten de fenomenen - menticle, psychomaterie, psychon, gravitation en archeus (negatief bestaande?) – nauw op elkaar aan. Gravitation wordt in het rapport ‘E I V’ hoofdstuk 4.7 – thema Complementariteit als een van de vier natuurkrachten schematisch weergegeven. De Kwintessens hangt met het samenspel, de evolutionaire psychologie (bewustzijnsevolutie), de zogenaamde ‘bewuszijnsschil’ van de vier fundamentele natuurkrachten samen. Voor het samenspel van de vier natuurkrachten wordt ook naar het schematische overzicht, hoofdstuk 4.4 – thema Twee kanten van één medaille verwezen.

De cultuur in een organisatie dient zodanig te zijn dat wordt voorkomen dat het topmanagement een marionet van het systeem wordt, zich dus met gebakken lucht bezig houdt.

De kern van het probleem is dat veel politici, lees de overheid, de nutsfuncties aan het marktmechanisme heeft uitbesteed. Door de eenzijdige focus van de politiek op welvaart, het marktmechanisme komt het welzijn van de bevolking in de verdrukking.

Het vraagstuk dat aan de orde wordt gesteld kan worden vergeleken met de principaal-agentproblematiek, met wederkerigheid (enantiodromie volgens Carl Jung), een situatie waarin van asymmetrische informatie sprake is. Uiteindelijk draait het om ons reflexief bewustzijn, dus vanuit welk perspectief of perceptie naar de éne werkelijkheid wordt gekeken.

Door mismanagement met de mantel der liefde te bedekken wordt de meerwaarde, die politici kunnen creëeren tot het nulpunt gereduceerd. Het probleem is dat politici niet de moed hebben gehad hun kiezers de waarheid te vertellen.

Een mens heeft een persoonlijkheid. In een organisatie kan daarentegen van een cultuur worden gesproken. Net als een mens is een organisatie een levend organisme dat vreselijk kan blunderen. Een recent voorbeeld is BP. De economie van Griekenland laat zien dat niet alleen bedrijven, maar ook soevereine landen de mist in kunnen gaan. Zaken lopen mis wanneer onderwereld en bovenwereld te nauw met elkaar verstrengeld raken.

Aan elke crisis liggen tegenstellingen, zoals bijvoorbeeld tussen 'Politicals & Professionals', ten grondslag. Door de nauwe 'verstrengeling' tussen de 'eerste, tweede en derde macht' en de 'vierde, vijfde en zesde macht' verloopt de weg naar verbetering nu contraproductief omdat de brokkenpiloten elkaar de hand boven het hoofd houden en geen contact meer hebben met de werkvloer. De brokkenpiloten die de problemen hebben gecreëerd moeten zich nu als een ware Baron von Munchhausen aan hun eigen haren uit het moeras trekken. Door de deregulering, het privatiseren van het onderwijs, de wooncorporaties en de zorg heeft de overheid het stuur uit handen gegeven en dreigt de cash cow Nederland volledig te worden uitgemolken. Het zelfreinigend vermogen van de parlementaire democratie gaat daardoor verloren.

De crisis die door Greenspan en zijn adepten is geschapen is eenvoudig te duiden, maar het oplossen ervan is uiterst complex. Wel biedt Baruch de Spinoza met zijn nieuwe levensrichting een houvast om dit vraagstuk op termijn op te lossen.

Om te overleven dient elke organisatie als een lerend systeem, een levend systeem te worden benaderd. De geniale filosofische visie van Jeroen Buve, namelijk het balansmechanisme van de metafysica maakt het mogelijk het machtsevenwicht in de wereld te herstellen.

De kwintessens in het boek Ik ben een vreemde lus (p. 252) van Douglas Hofstadter heeft op de subtiele balanceeract van Kurt Göbel betrekking, die aantoonde hoe hoger zelfverwijzende betekenissen die opduiken in een formeel wiskundig systeem, een causaal vermogen kunnen hebben dat precies even werkelijk is als dat van de strenge, verstarde, lagere deductieregels van het systeem (neerwaartse causaliteit). Aan het fenomeen van op – en neerwaartse causatie wordt ook in het boek Creatieve Evolutie ('Spirituele evolutie') van Amit Goswami uitgebreid aandacht besteed.

Politici dienen in plaats van hun verantwoordelijkheid voor de collectieve sector aan de markt uit te besteden weer zelf het stuur in handen te nemen.

Eenheid in Verscheidenheid staat voor diversiteit, emancipatie vaak via spreiding van ’Geld, Kennis en Macht’ en feminisme. Het gaat er om dat politici de voordelen van samenwerking en marktwerking, de Eenheid in Verscheidenheid in de samenleving optimaal combineren.

In Nederland is de situatie gegroeid dat de hoogwaardigheidsbekleders die in de schaduw van de formele macht opereren, met al hun bijbanen aanzienlijk meer verdienen dan de verantwoordelijke bewindspersonen. Uiteindelijk is het de informele 'vierde, vijfde en zesde macht' die echt aan het roer zit. Michail Gorbatsjov heeft gelijk ‘We hebben een perestrojka nodig.’ Voor politci geldt ook de kwaliteitscirkel Plan – Do - Check – Act van Deming. Politici dienen zich op de checks and balances (Evenwicht door Tegenwicht) te concentreren.

Zowel in het artikel van Bert de Vries (Volkskrant 5 augustus 2011) als de documentaire over de 5e macht, het lobbyisme in de EU (Volkskrant 31 augustus 2012) komt naar voren dat we de euro mede aan het bedrijfsleven hebben te danken. Daar waar de zelfcorrectie van het marktmechanisme, met name de stabiliteit van het financiële systeem faalt nemen politici de besturing over en daar waar de zelfcorrectie van politici faalt neemt het marktmechanisme de besturing over. Om een duurzame samenleving te creëren dient het zelfreinigend vermogen voor zowel het marktmodel als de politiek beter te functioneren.

Juist managers in een bureaucratische organisatie zijn vaak gespeend van enig creatief ondernemerschap (4e productiefactor). Het zijn nu in het bijzonder de produktiefactor arbeid en de belastingbetaler die voor het mismanagement van de factor kapitaal mogen bloeden. Het gaat dus niet alleen om aandeelhouderswaarde. De belangrijkste klanten van een organisatie zijn niet de aandeelhouders, maar de werknemers. Een werkgever die goed is voor zijn personeel, motiveert werknemers om de op één belangrijkste klant, de afnemers van de producten of diensten van het bedrijf goed te verzorgen.

Na de val van het communisme in Oost-Europa in 1989 is ook in Westers georiënteerde landen het kapitalisme in een vrije val terecht gekomen. Alle zeilen moeten worden bijgezet om te voorkomen dat geen grote Westerse mogendheden in de afgrond (fiscal cliff) worden meegetrokken.
Bart Tromp: Waar een suïcidaal kapitalisme er inderdaad in lijkt te slagen de banden met de staat te slaken, daar blijft de staat onmisbaar om dat kapitalisme in te tomen, voor de bestwil van de burgers maar ook voor die van het kapitalisme zelf (Volkskrant 31 december 2009).

Om het huidige tijdsgewricht te duiden verwijst de dwarsdenker Thilo Sarrazin in het interview ‘Werk eerst de ongelijkheid weg’ in de Volkskrant van 8 december 2012 naar de victoriaanse tijd. Wellicht is het handig voor Nederlanders aan de periode van de reformatie aandacht te besteden en is het raadzaam het boek Lof der zotheid van Erasmus nog eens ter hand te nemen. Het is opvallend dat de twee wetenschappers Dick Swaab en Victor Lamme, net als eerder Luther, niet in het bestaan van de vrije wil geloven. De geschiedenis lijkt zich te herhalen.

Tomáš Sedlácek boek De economie van goed en kwaad Zoektocht naar economische zingeving van Gilgamesj tot Wall Street (p. 342):
De normatieve economie is onderdrukt door de positivistische (beschrijvende) economie. Dit boek sluit naadloos aan op het boek Waardenloos (banking on ethics) van George Möller. De relatie tussen 'Probleem en Oplossing' is onderkent. Het draait dus om maak je deel uit van het probleem of van de oplossing. Problemen ontstaan daar waar kwaliteit door kwantiteit wordt vervangen en dat was al door Aristoteles onderkent. Kwaliteit kun je alleen verbeteren door het kwantitatieve denken te verminderen.

Stelling: In bureaucratisch aangestuurde organisaties leert het management wel problemen door te schuiven, echter niet om problemen op te lossen. Het management 'wast zijn handen in onschuld'.

De afgelopen decennia hebben te veel managers en politici zich met het doorschuiven in plaats van het oplossen van problemen beziggehouden. Feitelijk komt het neer op de vraag of je voor 'oplossen of doorschuiven' van problemen riant wordt beloond? Het grote ego, de arrogantie van managers loopt niet met hun feitelijke competenties in de pas.

Om elkaar beter te leren begrijpen dient de samenwerking tussen verschillende disciplines te verbeteren. Om de financieel economische crisis op te lossen draait het niet om het adagium, het 'en-en', de synergie tussen 'Politiek en Bedrijfsleven', maar om het interdisciplinaire 'en-en' denken ‘Economie en Ethiek’. Het failliet van de bedrijfsmatige overheid in het onderwijs, de zorg en bij de woningcorporaties is een feit.

Wanneer we beschikken over een kloppend standaardmodel betekent dat het verklaren van het waarom van het beginsel van de complementariteit, de medaille met twee kanten van de Materiële- en Immateriële wereld een stapje dichterbij komt. De keerzijde van het gemanifesteerde standaardmodel is de ongemanifesteerde supersymmetrie (SUSY). De praktische bruikbaarheid van een kloppend standaardmodel heeft betrekking op het verklaren van het waarom van de C-, P- en T-symmetrie ('Materiesymmetrie en Wederkerigheid' (Eternal recurrence), 'Spiegelsymmetrie en Spiegelneuron' en 'Tijdsymmetrie en het Eeuwige nu'). De klinisch psycholoog René Meijer brengt met behulp van matrices de supersymmetrie in het universum in beeld. Als we de zaken werkelijk willen veranderen dienen we aan het geestelijke kapitaal, de geestelijke gezondheid (Verbeeldingskracht, Creativiteit) meer aandacht te besteden. Om het lichaam-geestprobleem op te lossen is een ommekeer, een keerpunt in het denken nodig.

In de snaartheorie zijn 'Energie en Tijd' twee complementaire grootheden. Uiteindelijk draait het om de vraag hoe kijken we tegen de primaire energiebron, de oerbron, OERSOEP, Daiviprakriti, eeuwige levensbron, 5D-concept) aan?

Het morele kompas wordt gebruikt om de kwintessens, de synthese tussen 4 elementen, de verborgen 5e Dimensie weer te geven. Op basis van de in het universum aanwezige supersymmetrie - de twee complementaire kanten van één medaille - wordt geconcludeerd dat de Snaartheorie het spiegelbeeld is van de Unificatietheorie. Het iteratief/recursief proces, de lemniscaat legt de link naar de chaostheorie, lees systeemtheorie. De zelfgelijkvormigheid wordt door de spiegelsymmetrie (één-op-één relatie bijectie, 'Waarnemer en Waargenomene' zijn één, 'Ding an sich en Jenseits') tot uitdrukking gebracht.

Het ‘scheurtje’ van Marcelo Gleiser in zijn boek Een scheurtje in de rand van de schepping heeft in de theosofie op emanatie betrekking.

Marcelo Gleiser boek Een scheurtje in de rand van de schepping (p. 271):
Onze passie voor symmetrie heeft onmiskenbaar geleid tot opmerkelijke wapenfeiten binnen de natuurwetenschappen. Ze heeft tevens geleid tot grote verrassingen, omdat de natuur telkens weer heeft laten zien dat onze verwachtingen van perfectie simpelweg projecties zijn van onze eigen vooroordelen.
272: Sommigen van ons vinden het dan misschien niet leuk, maar de spiegel van de natuur is gebroken: in een volmaakt symmetrische kosmos zou materie zich hebben samengesteld tot levensvormen.

Tegenover de asymmetrieën, de sociale ongelijkheid van Jaap Dronkers op aarde staan de asymmetrieën van Marcel Gleiser in de kosmos. Het spiegelneuron geeft een wetenschappelijke onderbouwing van het projectiemechanisme, de weerspiegeling tussen de mens en het universum.

Prof. Hofstede: De menselijke natuur is wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben. De kernvraag, die daaruit voortvloeit is waarom in het wetenschappelijk discours bij het bestuderen van de natuur, de relatie tussen 'Nature en Nurture' ('Monade + Duade') wordt vermeden?

Het rapport ‘E i V’ borduurt voort op Waarheid is een land zonder paden van Krishnamurti en heeft op de ‘draad-ziel’ Sutratman, de verborgen 5e dimensie betrekking. Deze dimensie, de Axis mundi staat symbool voor één van de vijf cultuurdimensies van Geert Hofstede en heeft op de universele normen en waarden (natuurrecht, deugdethiek), die in alle culturen zijn terug te vinden, betrekking.

Om een cultuuromslag te realiseren gaat het uiteindelijk om een integrale denktrant (de synthese tussen de domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers) die het parochiale denken, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv Ego' overstijgt.

De neurochirurg Pierre Vinken heeft gelijk wanneer hij stelt: De emoties die wij onbewust aan het hart toekennen - liefde, betrokkenheid, bezieling, intimiteit - zijn nog dezelfde als die van eeuwen geleden. En mijn intuïtie zegt mij dat deze gevoelens van het hart van een hogere orde zijn dan de regels van het verstand. De ziel huist niet in het brein, maar in het hart. Het is dus niet verwonderlijk dat de neurobioloog Dick Swaab haar niet heeft kunnen vinden. Swaab is een ééndimensionale denker die meent de éne werkelijkheid vanuit één discipline te kunnen verklaren. Het rapport ‘E i V’ past daarentegen een interdisciplinaire benadering toe en beoogt aan het oplossen van het lichaam-geestprobleem, aan de wetenschappen, die het hele terrein van de evolutie van geest tot stof (In- en Excarnatie, Toroidal ring model) omvatten een steentje bij te dragen.

Al is dan volgens Ilya Prigogine de evolutie onomkeerbaar er wordt van uitgegaan dat het mogelijk moet zijn door creativethink het zelfregulerende vermogen positief te beïnvloeden en de evolutie daarmee op een hoger plan te brengen.
In navolging van Spinoza zei Einstein ooit tegen De Gaulle dat we marionetten zijn zonder dit zelf te beseffen. Een tunnelvisie, hokjesgeest houdt in dat bestuurders marionetten van het systeem kunnen worden.

Van der Leeuw-lezing Liever een levende eend dan een dode zwaan, coreferent Geert Mak Fictie kan diepere werkelijkheid ook blootleggen (Volkskrant 3 november 2012).
Nemen wij, chroniqueurs van het heden en verleden, onze taak, het ‘uitbannen van onwaarheid’, serieus genoeg. Ik vraag het me af. Op dit momen vindt op Europees en mondiaal niveau een misvorming van de werkelijkheid plaats die grote consequenties heeft. De eurocrisis is niet alleen een conflict over geldstromen, democratie en het karakter van het toekomstige Europa, het is ook een gevecht om het verhaal. Iets soortgelijks speelt zich af in de Verenigde Staten. En beide gevechten zijn we aan het verliezen.

Geert Mak (Volkskrant 20 november 2004): ‘Omdat de mentaliteit van topmanagers en topbestuurders langzaam maar zeker die van de hele samenleving wordt.’
Door zijn positie zet de manager de toon, stelt Mak. Hij bepaalt de richting die de samenleving opgaat. ‘En dat is nu totaal de verkeerde kant uit.’ Mentaliteit is volgens Mak allesbepalend.
‘Kijk naar de topambtenaren op het ministerie van Onderwijs. Daar is geen enkel besef meer van good-taxpayers’ money. Het is als in de nadagen van de Gouden Eeuw: de staatskas is een ruif waar je uit eet. Wie kan, die graait.’

Jaap Dronkers schrijft in de Volkskrant van 15 januari 2005):
‘Het noodzakelijke evenwicht tussen de drie tradities 'Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap' (Principes) is sinds de jaren zestig teloor gegaan. Het motto van het kabinet-DenUyl (1973 – 1977), spreiding van Geld, Kennis en Macht, ging alleen over ongelijkheid. Het gaat vooral om het herstel van individuele en gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van samenleving, buurt, school en gezin. Sinds de jaren zeventig is de ongelijkheid gegroeid, de gemeenschapszin verzwakt en is er dus voor links weer een wereld te winnen.’

In De Gammacanon (51 en slot) toont Jaap Dronkers de sociale ongelijkheid, lees onrechtvaardigheid, de asymmetrieën op aarde.
Sociale ongelijkheid is een permanent kenmerk van samenlevingen, maar vorm en inhoud verschillen. Over dit laatste gaat politieke strijd, tussen conservatieven en vooruitstrevenden (mate van veranderbaarheid van ongelijkheid), of tussen liberalen en socialisten (verantwoordelijkheid voor die veranderbaarheid).

Winnie Sorgdrager: 'Cultuur speelt in het regeringsbeleid geen enkele rol’ (Volkskrant 29 december 2005):
Kunst moet, iedereen zal je vertellen dat dat belangrijk is, maar eigenlijk is het franje. In mijn tijd kwam cultuur in de ministerraad niet aan de orde.
Dat is slecht. Hoe belangrijk kunst is, realiseert men zich pas als het weg is. Cultuur moet bij een minister worden ondergebracht. Een minister heeft meer power. Een samenleving heeft een materiële infrastructuur en een immateriële. Die laatste kun je niet zien, maar die heeft een grote invloed op de kwaliteit van de samenleving. Recht, cultuur en onderwijs behoren tot de laatste groep.

In het kader van het innovatieplatform schrijft Jan Peter Balkenende (Volkskrant 3 juni 2006):
Het onderwijs staat niet alleen voor de zware opgave schooluitval te vermijden, maar zal ook leerlingen moeten uitdagen het allerbeste uit zichzelf te halen. Samen verstevigen we de basis voor 'Welvaart en Welzijn' in de toekomst. Op alle Nederlanders van jong tot oud zal een appèl worden gedaan het beste uit zichzelf te halen en hun kennis en vaardigheden up to date te houden.

Van der Hoeven (Volkskrant 28 oktober 2009): Ik maak me zorgen over het korte termijn winstbejag dat hier en daar overheerst. Een gebrek aan ethisch en moreel handelen is mede oorzaak geweest van de economische crisis.
Haar opmerkingen zijn de werkgevers Bernard Wientjes, Loek Hermans en Albert Jan Maat in het verkeerde keelgat geschoten.
Van der Hoeven gaat met de onderwijswereld overleggen over cursussen ethiek bij managementopleidingen (Volkskrant 30 oktober 2009).
Door haar vrijwel kritiekloze en kleurloze politieke opstelling etaleert Van der Hoeven zich op ethisch terrein als een lege huls. Dit in tegenstelling tot wat je van een CDA politicus in het kader van goed rentmeesterschap zou mogen verwachten. Of met andere woorden wat is precies de toegevoegde waarde van deze minister? Van der Hoeven moet zelf voor haar falende overheidsbeleid verantwoordelijkheid nemen.

Postuum Harry van Seumeren (73), oud-redacteur van de Volkskrant (31 december 2010)
In zijn laatste stukje voor de Volkskrant, op 12 juni 1998, stelde hij droef vast dat sinds het einde van het kabinet-Den Uyl de inkomensongelijkheid in Nederland met 8 procent was toegenomen. Dit dreigde nog veel erger te worden. De 'exhibitionistische zelfverrijking' van topmanagers was slechts een eerste signaal. 'In West-Europa, dus ook in Nederland, voltrekt zich een cultuuromslag, waarbij de marktideologie een dominante positie krijgt. De onderliggende beweging is een verschuiving van het Rijnlandse naar het Angelsaksische model, schreef hij. Tien jaar later stortte die beweging in een crisis waarvan de naweeën nu nog voelbaar zijn.

Hogeschool besteedt geld aan volstrekt verkeerde zaken (Volkskrant 12 maart 2011)
Slechts zo’n kwart van het hogeschoolbudget wordt besteed aan direct onderwijs door docenten.
Vertegenwoordigers van BON stellen het volgende voor: Laat de rekenkamer in opdracht van de onderwijsinspectie voor het mbo, het hbo en de universiteit berekenen welk deel van de middelen momenteel feitelijk ingezet wordt voor directe onderwijsuitvoering door docenten.

In de vijftiger jaren van de vorige eeuw is de M.T.S. naar de H.T.S. opgeschaald. De afgelopen decennia verloopt dit proces in omgekeerde richting.

In Nederland is de situatie gegroeid dat de hoogwaardigheidsbekleders die in de schaduw van de formele macht opereren, met al hun bijbanen aanzienlijk meer verdienen dan de verantwoordelijke bewindspersonen. Uiteindelijk is het de informele 'vierde, vijfde en zesde macht' die echt aan het roer zit. Michail Gorbatsjov heeft gelijk ‘We hebben een perestrojka nodig. Management by management ('carrièremanagers') dient door management by people te worden vervangen.

Het probleem waar we het over hebben is dat door individualisering en secularisering het collectieve waarden - en normenpatroon is versnipperd. Iedereen gaat voor zijn eigen ‘waarheid’. Het heeft betrekking op het cultuurrelativisme– wat jij wilt, het is jouw feestje. De door de overheid breed ingevoerde marktwerking heeft het probleem, het ‘Ieder voor zich en God voor ons allen’ ('Pad der Linkerhand’) alleen maar versterkt. Vroeger werd er door socialisten op gewezen dat de directeur het volk arm en de pastoor ze dom houdt. Nu is er ondanks de welvaart zelfs een grotere tweedeling tussen arm en rijk aan het ontstaan en wordt door de bestuurlijke elite gepredikt dat arbeidsvoorwaarden flexibeler, lees goedkoper moeten en houdt de emo-TV (algemene vertrossing) het volk dom. De door de politiek gestimuleerde marktwerking heeft een averechts effect, de 'valkuil van de schijnmarkt' opgeleverd. Voor de PvdA politici Jo Ritzen, Ronald Plasterk en Jeroen Dijsselbloem en Maria van der Hoeven van het CDA geldt penny wise pound foolish.

Bij levensprocessen gaat het om natuurlijke selectie, om de door Richard Dawkins ingevoerde memen (Numen, Weltstoff, Mind stuff en Nomen).
Richard Dawkins stelt dat het ontstaan van uiterst gecompliceerde levensprocessen (bijvoorbeeld een levende cel, het proces van de fotosynthese in planten) door ‘natuurlijke selectie’ kan worden verklaard.
We moeten er net als het antropisch principe van uitgaan dat de dingen zijn zoals ze zijn, het leven, het ontwerp is zoals het is. In dit kader is het interessant te verwijzen naar de 'De vier wie-vragen' Genen zijn niet belangrijker dan organismen (Richard Dawkins, NRC Handelsblad 22 mei 2004). De vierde vraag gaat over de zin van het leven, de waarde van ons gedrag om te overleven. Om de continuïteit van het leven op aarde voor de mensheid te waarborgen gaat het primair om de eenheid der tegendelen (kwalitatieve as), de hemelse triade en de natuurlijke selectie ('Survival of the fittest'). Het ‘ieder voor zich’ is een doodlopend spoor. De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast met de volmaaktheid van God in de hemel.

H.P. Blavatsky Mahatmas: Daardoor zal het duidelijk zijn dat het slechts het zevende zintuig is, dat betrekking heeft op de noumenale wereld, die de Abstracte Realiteit die ten grondslag ligt aan alle fenomenen, kan begrijpen. Aangezien dit zevende principe alles doordringt, bestaat het potentieel in ons allen; en wie ware kennis wil bereiken, moet dat zintuig in zichzelf ontwikkelen, of liever, hij moet die sluiers verwijderen die de manifestatie ervan belemmeren. Ieder gevoel van persoonlijkheid wordt beperkt tot alleen deze zes lagere principes, want eerstgenoemde verwijst alleen naar de 'wereld van vormen'. Als gevolg hiervan kan ware 'kennis' alleen verkregen worden door het wegtrekken van alle gordijnen van Maya die er zijn door een gevoel van persoonlijkheid om tot het onpersoonlijke Atma te komen.

De 'Boom van het Leven' vormt een 'ladder' (van Jacob) tussen 'Aarde en Hemel'. Deze wordt door de kabalist beklommen met de bedoeling optimaal met de macrokosmos te communiceren om zodoende co-creatief het gelukkige leven te realiseren. Door de code van Kosmos te ontcijferen, krijgt hij weet van de kosmische eeuwigheid.

In hoofdstuk 43 De man die de levenskracht om zeep hielp stelt Gleiser (p. 228) dat Pasteur aan het idee van de ‘spontane generatie’ van het leven een beslissende slag toebracht.
230: Volgens Gleiser dekt abiogenese de lading beter dan spontane generatie, dat te veel doet denken aan het magische en onverklaarbare.
233: Zoals Pasteur opmerkte: ‘We hebben identieke moleculen, die toch niet met elkaar kunnen samenvallen; producten die op elkaar lijken zoals linker- en rechterhanden’.
236: De draairichting (chiraliteit) van het leven is onlosmakelijk verbonden met de moleculaire functionaliteit.
Beschouw de reacties die het leven reguleren als een lange reeks van sleutel-en-slot-mechanismen, die alleen kan worden geactiveerd als de juiste sleutels in de juiste volgorde passen.

Tot slot schrijft Gleiser in dit hoofdstuk dat het leven alleen maar kan worden opgebouwd uit asymmetrische stukjes. Door het thema ‘spontane generatie’ als een karikatuur te behandelen bedrijf je geen wetenschap. Het is dan bijzonder interessant om te lezen wat Blavatsky in De Geheime Leer Deel II Stanza 6 De evolutie van de 'zweetgeborenen' - Spontane generatie (p. 168/169) hierover te zeggen heeft.

Sinds het verschijnen van De Geheime Leer in 1888 is de wetenschap wat betreft de vraag Wat is leven en tijd? nog niet echt veel opgeschoten. Dit komt in het boek van Marcelo Gleiser duidelijk naar voren. Het lijkt me daarom interessant om mede aan de hand van De Geheime Leer na te gaan op welk terrein wel vooruitgang is geboekt. In het onderstaande overzicht is van de Delen I t/m V van het boek van Marcelo Gleiser gebruik gemaakt. Voor Deel II De asymmetrie van de tijd, Deel III De asymmetrie van de Materie en Deel IV De asymmetrie van het leven wordt aan de begrippen Tijdsymmetrie, Materiesymmetrie en Spiegelsymmetrie de voorkeur gegeven (zie kolom: Leven en tijd?). In essentie draait het om de schakel tussen 'Geestkunde en Natuurkunde' (Macrokosmos), 'Geest en Lichaam' (Microkosmosde) ziel. In plaats van Deel V De assymetrie van het bestaan is voor het thema de Universele quintessens gekozen.

Marcelo GleiserLeven en tijd?'Nature en Nurture' (Complementariteit)
Deel I EenheidÉne werkelijkheid (Zwaartekracht)Monade ('Macrokosmos en Microkosmos')
Deel II De asymmetrie van de tijdTijdsymmetrieDuade ('Energie en Materie')
Deel III De asymmetrie van de materieMateriesymmetrieTetrade ('Ruimte en Tijd')
Deel IV De asymmetrie van het levenSpiegelsymmetrieTriade ('Energie en Tijd')
Deel V De assymetrie van het bestaanUniversele quintessensKwintessens ('Vijf individuele - en collectieve dimensies')

Het hart, de ziel is een weerspiegeling van de anima mundi, het universele denkvermogen, de grote wereldziel. Het centrale basisprincipe is mens ken uzelve. Van de zeven chakra's (p. 9) is de vierde het hartchakra. De auteurs van Genesis schreven middels de wijsheid van het hart en niet met de kennis van het verstand. Het evolutionaire denken verklaart de verschijningsvormen, het hoe van het leven, daarentegen het evolutionaire voelen de verschijningsinhoud, het wat. Bij de snaartheorie gaat het om de kennis van het verstand. Het gaat niet om Genesis of Darwin. Het gaat namelijk om beide gezichtspunten, de complementariteit.

In de systeemleer staat de ‘4’ voor het terugkoppelingsmechanisme, dat op de invoer, de verwerking en de uitvoer volgt. De hemelse ‘1 2 3’ ontstaat wanneer de aardse ‘4’, het terugkoppelingsmechanisme harmonie creëert. Dit terugkoppelingsmechanisme heeft op de levenskunst, de zin van het leven betrekking. Een tipje van de sluier wordt opgelicht. De driehoek van Pythagoras is nog steeds actueel. De contouren van het ultieme ordeningsprincipe (negentropie) zijn al millennia bekend. Esoterie (Hermetische axioma):

Pythagoras Drie Logoi: Spiegelsymmetrie:
VuurLucht1e Logos, Monade3e Logos, TriadeAntroposofieRudolf Steiner 
MonadeTriadeGod ----GeestGeestmens ----Geestzelf (omgevormd Astraallichaam)
||||||
TetradeDuade4. Lichaam ----ZoonFysiek lichaam ----Levensgeest (omgevormd Etherlichaam)
AardeWaterTetrade2e Logos, Duade  

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II (p. 575), hoofdstuk 19 Is pleroma de legerstede van Satan?

Hermeneutische Cirkel Oude Testament: Nieuwe Testament:
IntuïtieDenken   Geest
1. Holos, Anagogisch ----3. Logos, LetterlijkWijze >>>>GoddelozeGod ----Heilige geest
||||||
4. Mythos, Allegorisch ----2. Theos, MoreelDwaas <<<<RechtvaardigeSatan ----Zoon
VoelenGewaarworden  Lichaam

De Kwintessens brengt de ‘Eeuwige wederkeer’ (Perennial philosophy, Sanātana Dharma) tot uitdrukking. Het volgen van dharma heeft betrekking op het pad van het menselijke welzijn in de ruimste zin. Het Boeddhisme maakt in plaats van het Akasha-veld (ruimte) van het begrip Dharma (beweging) gebruik. De cybernetica biedt een perspectief om de chaos te beheersen, om 'de boel bij elkaar' te houden. Het is mogelijk 3D (karma) met 4D te verbinden. De wederkerigheid 3D (Dharma) bepaalt 4D.

Wim van Eyden Is er tussen de wereldculturen een nieuwe gespreksvorm noodzakelijk en mogelijk? (p. 38-49)
De basisintuïtie van het comparatief model (CM) gaat namelijk uit van een continue uitwisseling van geëmaneerde kosmische, zo men wil, goddelijke energie E en de daaruit getransformeerde universele informatie I. Tezamen vormen zij het assenstelsel E x I van het basismodel. Vanuit dit basismodel werd vervolgens het CM structureel ontwikkeld. Na een maximale reductie (alles teruggebracht in een denkbeeldig plat vlak) gaf dit een assenkruis, bestaande uit de verticale energie-as E en loodrecht daarop een horizontale informatie-as I, die links van de E-as de kennisinformatie S >-< O betreft en rechts van de E-as de belevingsinformatie S = O. Zie Fig. B & C.

De éne werkelijkheid bestaat uit paren van tegenstellingen (syzygieën). Asymmetrie bestaat op aarde, maar niet bij God (Ain-Soph) in de hemel. ‘Begrip en onbegrip’, ‘orde en wanorde’, ‘negentropie en entropie’, ‘analoog en digitaal', rationaliteit en ‘logische afhankelijkheid’, ‘collectieve en persoonlijke onbewuste’, 'psychoanalyse en psychosynthese', 'evolutie en involutie', 'microkosmos en macrokosmos', 'individueel en collectief', 'Idealisme en Materialisme' (Axis mundi), ‘hemel en aarde’ kunnen niet los van elkaar worden gezien.

Het Kompaskwadrant is een multidimensionaal verklaringsmodel. Elke dimensie (medaille) toont een analoog, een complementair perspectief. Door de verschillende perspectieven uit te diepen en met elkaar te integreren ontstaat een vollediger zicht op de éne werkelijkheid.

Het is en blijft allemaal mensenwerk. De éne werkelijkheid heeft primair op de twee kanten van een medaille betrekking. Mensen moeten bereid zijn over hun eigen schaduw te springen.

De 4e dimensie, de relatie tijd scheidt verleden en toekomst, de 'Ruimte-tijd - Spiegelsymmetrie'. Of met andere woorden de relatieve tijd verbindt de Ruimte-tijd, Zeitraum met het spiegelneuron en op een hoger aggregatieniveau met het superspiegelneuron. In de snaartheorie zijn energie en tijd twee complementaire grootheden. De complementariteit brengt de verbinding tussen verleden en toekomst tot uitdrukking. De verborgen 5e dimensie, de wederkerigheid tussen de micro- en de macrokosmos is kandidaat voor de verborgen complementariteit (evolutionaire kringloop), die een ommekeer in het denken, een paradigmawisseling mogelijk maakt.

Jude Currivan boek Het 8e Chakra (p. 28):
Bruce Lipton en anderen hebben aangetoond dat niet de celkern, maar de celmembraan, de uiterste begrenzing van de cel en het enige orgaan dat alle organismen met elkaar gemeen hebben, het eigen 'brein' van de cel moet zijn.
Hoofdstuk 10 De reis van de zielenheld
169: Stap 6 - Wederkerigheid in liefde, respect en dankbaarheid
We moeten nu kiezen: blijven we deel uitmaken van het materialistische probleem of kunnen we deel hebben aan de integrale oplossing?
De paren van tegenstellingen ‘1 + 7’, ‘2 + 6’ en ‘3 + 5’ laten zien wat Jude Currivan in haar boek Het 8e Chakra (Dharmadhatu) beschrijft.

ZwaartekrachtHermeneutische Cirkel (1 + 7)Non-lokaal bewustzijnVerbeeldingskracht'Globale brein en Cybernetica'
TijdsymmetrieRuimte en Tijd (4)Gebroken symmetrieEther-paradigmaÉne werkelijkheid (1)
SpiegelsymmetrieEnergie en Tijd (3 + 5)5e Dimensie5D-conceptWet van harmonie (2)
MateriesymmetrieEnergie en Materie (2 + 6)4e Dimensie5DdenkraamWet van analogie (3)
 Materie-bewustzijnZeven zintuigen Gelijkvormigheid

Het is de ziel (tussennatuur), de schakel tussen 'Geest en Lichaam', die 'Bewust of Onbewust' voor 'Balans of Onbalans', 'Evolutie en Involutie' ('Evolutie of degeneratie) zorgdraagt.

De ether definitie van Jan Börger toont de basisbouwsteen, ’Complementariteit en Gebroken symmetrie’, de 'positieve- en negatieve as' van het kernkwadrant van Daniel Ofman. Of met andere woorden, de schakel, de ziel (tussennatuur), de wisselwerking tussen geest en substantie kan met behulp van 'Âtma-Buddhi en Kama-Manas' in een kwadrant (Tussenliggende viertal) of Swastika (Solve et Coalgula) worden weergegeven.

====

2. Éne werkelijkheid ('Macro - Micro', 'Immanentie – Periodiciteit – Transcendentie')

Laozi: Het Tao dat men noemen kan is niet het ware Tao.
Verzaak de geleerdheid en doe scherpzinnigheid weg en het zal het volk tot honderdvoudig voordeel wezen.
Verzaak menslievendheid en doe rechtvaardigheid weg en het volk zal tot ouder- en kinderliefde weerkeren.
Verzaak knapheid en doe winzucht weg en dieven noch rovers zullen er komen. In deze drie dingen uitblinken voldoet niet.
Daarom leer ik waaraan zich te houden: weer de eenvoud erkennen en de ongereptheid bewaren, geen ikzucht te hebben en geen begeerten
.
Voor allen die goed zijn (voor mij) ben ik goed; en voor diegenen die niet goed zijn (voor mij) ben ik ook goed; zodoende zullen allen ertoe komen goed te zijn.
Terugkeer is de beweging van Tao. Zachtheid is de werking van Tao. De dingen der wereld ontstaan uit zijn. Zijn ontstaat uit niet-zijn.
Kishore Mahbubani: We zien nu dat de onzichtbare hand van de markt in balans moet worden gehouden door de zichtbare hand van goed overheidsbestuur (Volkskrant 11 oktober 2008).
Kishore Mahbubani:
De fundamentele fout in het westerse denken is dat de westerlingen menen dat alle oplossingen in de wereld van hen moeten komen, terwijl zij in werkelijkheid de oorzaak zijn van veel van die problemen. De V.S. en Europa nemen niet de leiding bij zoiets belangrijks als de bestrijding van het broeikaseffect. Na 9/11 zijn de V.S. van Bush meer dan ooit als hypocriet te boek komen te staan.
Peter Robertson: Ja, maar een andere onzichtbare hand dan die van Adam Smith. Het moeten mensen van vlees en bloed zijn die met gezond verstand het voorbeeld geven (NRC 27 december 2008).
Juan Keymer We weten niet wat een individu is, iets halverwege de schaal tussen competitie en symbiose. (Volkskrant 28 juni 2008)

2.1 Individueel en Collectief (Triade, 'Geest en Lichaam', 'Wijsheid of Dwaasheid')

De Tetractys van Pythagoras is nog steeds een bruikbare metafoor om de éne werkelijkheid te duiden. Het mysterie van het leven wordt al in de Bhagavad Gîtâ beschreven. Het integratievraagstuk is niet nieuw, het toont alleen steeds andere patronen. Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de kwintessens van het patroon echter gelijk blijft. Het is wel mogelijk de éne werkelijkheid vanuit een nieuw paradigma, het complementaire denken te belichten.

Willem Mastenbroek Grenzen aan beter organiseren, Zelforganisatie en besturing als civilisatieprocessen:
En er is nog meer: Geert Mak ziet bepaalde uitwassen. Mak is historisch goed onderlegd en zijn feitenkennis in combinatie met enige journalistieke flair brengt hem tot de volgende diagnose (Mak, 2004): “We hebben nu te maken met een ‘new boys netwerk’. Het ‘old boys netwerk’ is aan het uiteenvallen. In dit netwerk ging misschien van alles mis maar exorbitante zelfverrijking uit de bedrijfskas was volstrekt not done. Niemand wilde doorgaan voor een graaiende parvenu”. Dat is volgens Mak snel aan het veranderen; hij schrijft: “Er is de afgelopen decennia binnen sommige leidinggevende kringen in de private en semi-publieke sector een mentaliteit ontstaan die sterk doet lijken aan de regenteske uitwassen van de achttiende eeuw. De beloning staat in geen enkele verhouding meer tot de feitelijke werkzaamheden en de bereikte resultaten. Falen wordt zelden of nooit meer gestraft. Met marktwerking heeft dit alles niets meer van doen. Bijna dagelijks maken de kranten melding van bestuurders die ondanks hun evidente mislukking wegkomen met handen vol goud.”
Waar gaat dit heen? Mak stelt: “We zien, voor onze ogen, zich een historische cultuurbreuk voltrekken, een ‘high trust society’ die in snel tempo bezig is te veranderen in een ‘low trust society’.

De toekomst ligt in het verleden besloten (Zaaien en Oogsten). Wanneer je haat zaait zul je geen liefde oogsten. De evolutie van de mensheid (de gemanifesteerde werkelijkheid) op macroschaal, die op de psyche van de anonieme massa berust, creëert op aarde golfbewegingen (bv. Biogeochemische cyclus, behavioral epigenetics , Conjunctuurgolf, Kondratiev-cyclus, op en - neergaande boog). Alles wat gebeurt, is altijd historisch. De geschiedschrijving (Akasha-kronieken) legt de macro evolutie vast. In elke cel van ons lichaam, en dat van andere levende wezens, bevindt zich een geweldig rijk archief. Het boek Mens tussen hemel en aarde van Willem Schulte Nordholt laat het euvel zien dat we nog steeds niet bereid zijn van de geschiedenis te leren. De geschiedenis is de vrucht van de innerlijke wereld. Maar is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden?

'Survival of the fittest' wordt vaak verward met 'het recht van de sterkste'. Een organisme hoeft echter niet de 'sterkste' te zijn om betere overlevingskansen te hebben dan anderen. Een betere camouflage of beter vluchtgedrag kunnen overlevingskansen vergroten en er voor zorgen dat een organisme 'the fittest' is. Het dier dat het best is aangepast aan diens omgeving en daardoor de beste overlevingskansen heeft, is de 'fittest'.
Het betekent al helemaal niet dat de 'sterkste' het morele recht heeft te doen wat hij wil met de 'zwakkere' met de motivatie dat dat nu eenmaal zo werkt in de natuur.

Voor de énergie amorisante staat in het rapport 'E i V' de verticale dimensie (Akasha-veld), de Axis Mundi symbool.

Het reflexieve bewustzijn verhindert, in de woorden van Duintjer, dat hun geest 'volledig tegenwoordig' in het heden kan zijn. Door over het heden na te denken verdeelt het reflexieve bewustzijn de aandacht met name over verleden en toekomst. We kunnen het heden alleen begrijpen door over het verleden, de historische context na te denken. De ommekeer heeft als het ware op reverse engineering betrekking.

Begrijpen is volgens Spinoza de dingen zien in hun ‘logische afhankelijkheid’. Carl Jung noemde, een modaliteit die er eenvoudigweg is, zonder oorzaak, ‘acausale geordendheid’. Het begrip toeval (synchroniciteit) wordt in verband gebracht met ‘logische afhankelijkheid’ en ‘acausale geordendheid’ (Karma-Nemesis).

Gerhard Wehr, boek Carl Gustav Jung zijn leven en werk (p. 291): Clemens van Rome zegt dat God de wereld met een rechter- en met een linkerhand, dat wil zeggen met Christus en met Satan, regeert. P. 293: Daarin, in het leven en lijden van Christus als (in tegenstelling tot Satan) andere Godszoon, wordt het eigenlijke antwoord op Job (boek) gegeven. Het met en door Job open gelegde probleem dat in het godsbeeld tot uiting komt en in het lot van Job wordt weerspiegeld, vindt zijn oplossing door de ‘Verlosser’.

De Geheime Leer Deel I, Stanza 5 Fohat: kind van zevenvoudige hiërarchieën (p. 154):
Het is niet de ‘heerser’ of ‘maharadja’, die straft of beloont, met of zonder toestemming of bevel ‘van God’, maar de mens zelf – omdat zijn daden of karma individueel en collectief (zoals soms met hele volkeren het geval is) allerlei soort kwaad en rampen aantrekt. Wij maken OORZAKEN, en deze wekken in de siderische wereld de overeenkomstige krachten op. Deze krachten worden magnetisch en onweerstaanbaar aangetrokken tot degenen die deze oorzaken teweegbrachten en werken op hen terug, of dergelijke personen nu inderdaad de boosdoeners zijn, dan wel alleen de denkers die het kwaad hebben uitgebroed. Gedachte is stof17, leert de moderne wetenschap ons; en ‘ieder deeltje van de bestaande stof moet een register zijn van alles wat er is gebeurd’, zoals Jevons en Babbage in hun ‘Principles of Science’ aan de niet ingewijde vertellen.
17) Natuurlijk niet zoals dit wordt opgevat door de (in het Duits publicerende) Nederlandse materialist Moleschott, die ons verzekert dat ‘gedachte de beweging van de stof is’, een ongeëvenaard absurde bewering. Mentale en lichamelijke toestanden staan als zodanig volkomen tegenover elkaar. Maar dat neemt niet weg dat iedere gedachte, behalve de haar begeleidende stoffelijke verandering in de hersenen, ook een objectief aspect vertoont hoewel dit voor ons bovenzinnelijk objectief is – op het astrale gebied. (Zie ‘The Occult World’, blz. 89-90.)
De Geheime Leer Deel I, Stanza 6 Vervolg (p. 220/221):
(a) Alleen op gezag van de Toelichtingen wordt gezegd, dat met de kwalificatie de ‘vierde’, de ‘vierde Ronde’ wordt bedoeld. Deze kan evengoed de vierde ‘eeuwigheid’ als de ‘vierde Ronde’, of zelfs de vierde (onze) bol betekenen. Want, zoals herhaaldelijk zal worden aangetoond, is deze de vierde sfeer op het vierde of laagste gebied van het stoffelijke leven. En we zijn nu eenmaal in de vierde Ronde, op het keerpunt waarvan geest en stof tot volmaakt evenwicht moesten komen1. De Toelichting zegt als uitleg van het vers:
De heilige jongelingen (de goden) weigerden zich te vermenigvuldigen en soorten te scheppen naar hun gelijkenis, naar hun aard. Het zijn geen geschikte vormen (rupa’s) voor ons. Zij moeten groeien. Zij weigeren de chhaya’s (schaduwen of beelden) van hun minderen in te gaan. Zo heerste er vanaf het begin zelfzucht, zelfs onder de goden, en zij kwamen de karmische lipika’s onder ogen.’
1) In deze periode – tijdens het hoogtepunt van beschaving en kennis, maar ook van verstandelijkheid van de mens van het vierde, Atlantische Ras – vertakte, zoals we zullen zien, de mensheid zich als gevolg van de beslissende crisis van de fysiologisch-geestelijke aanpassing van de rassen, in twee lijnrecht tegenovergestelde paden: het RECHTER en het LINKER pad van kennis of vidya. ‘Zo werden in die dagen de kiemen gelegd van de witte en de zwarte magie. De zaden bleven enige tijd onwerkzaam, om pas te ontkiemen tijdens de eerste periode van het vijfde (ons Ras).’ (Toelichting.)
Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 11 Demon est deus inversus (p. 450):
450: In India was dit het mysterie van de zeven VUREN en hun
negenenveertig vuren of aspecten, of ‘de vertakkingen daarvan’ – precies hetzelfde. Deze zeven klinkers worden in India bij de esoterische boeddhisten, in Egypte, Chaldea, enz., en bij de ingewijden van elk ander land, voorgesteld door de swastikatekens op de kronen van de zeven koppen van de slang van de eeuwigheid. In de hermetische geschriften laat de ‘sterveling’ op elk van de zeven gebieden van opstijging na de dood een van zijn ‘zielen’ (of beginselen) achter, tot hij op het gebied boven alle zones is aangekomen en overblijft als de grote vormloze slang van absolute wijsheid – of de godheid zelf. De zevenkoppige slang heeft in de geheime leringen meer dan één betekenis. Ze is de zevenkoppige Draco, van wie elke kop een ster van de Kleine Beer is, maar ze was ook en bij uitstek de slang van de duisternis (d.w.z. onvoorstelbaar en onbegrijpelijk), van wie de zeven koppen de zeven logoi waren, de weerspiegelingen van het ene en eerste gemanifesteerde licht – de universele LOGOS.
452,453: De onderzoeker zal er goed aan doen te bedenken dat de duivel bij elk volk, behalve de christelijke volkeren, tot op de dag van vandaag geen slechter wezen is dan het tegenovergestelde aspect in de tweevoudige natuur van de zogenaamde schepper. Dit is alleen maar natuurlijk. Men kan niet beweren dat god de synthese van het gehele Heelal is, alomtegenwoordig, alwetend en oneindig, en hem dan van het kwade scheiden. Omdat er in de wereld veel meer kwaad dan goed is, volgt hieruit op logische gronden dat god òf het kwade in zich moet bevatten, dan wel er de directe oorzaak van moet zijn, òf dat hij zijn aanspraken op absoluutheid moet opgeven. De Ouden begrepen dit zo goed, dat hun filosofen – nu nagevolgd door de kabbalisten – het kwade definieerden als de schaduwzijde van god of het goede: demon est deus inversus is een heel oud gezegde. Inderdaad is het kwade alleen maar een tegenwerkende blinde natuurkracht; het is reactie, weerstand en tegenstelling – kwaad voor sommigen, goed voor anderen. Er bestaat geen kwaad op zichzelf: alleen de schaduw van het licht; zonder deze zou het licht niet kunnen bestaan, zelfs niet in onze waarnemingen. Als het kwade verdween, zou het goede tegelijk daarmee van de aarde verdwijnen.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 704):
In de eerste twee Afdelingen hebben we aangetoond dat bij het eerste trillen van het opnieuw ontstaande leven, svabhavat, ‘de veranderlijke uitstraling van de onveranderlijke duisternis, die onbewust is in eeuwigheid’, bij elke wedergeboorte van de Kosmos overgaat van een passieve toestand naar een van intense activiteit; dat het zich differentieert en dan door middel van die differentiatie begint te werken.
Dit werk is KARMA.
De cyclussen zijn ook onderworpen aan de gevolgen die door deze activiteit ontstaan. ‘Het ene kosmische atoom wordt zeven atomen op het gebied van de stof, en elk wordt in een energiecentrum omgezet; datzelfde atoom wordt zeven stralen op het gebied van de geest, en de zeven scheppende natuurkrachten, die van de wortel-essentie uitstralen . . . volgen, de ene het rechter-, de andere het linkerpad, gescheiden tot het einde van de kalpa en toch nauw met elkaar verbonden.
Wat verenigt ze? Karma.’ De atomen die uit het centrale punt zijn uitgestraald, emaneren op hun beurt nieuwe energiecentra, die onder de latente adem van fohat hun werk van binnen naar buiten beginnen en zich vermenigvuldigen tot andere kleinere centra. Deze vormen in de loop van de evolutie en de involutie op hun beurt de wortels of de oorzaken van nieuwe gevolgen, van werelden en ‘mensendragende’ bollen tot de geslachten, soorten en klassen van alle zeven rijken (waarvan wij er maar vier kennen). Want ‘de gezegende werkers hebben in de eeuwigheid het Thyan-kam ontvangen’ (‘De aforismen van Tson-ka-pa’).
‘Thyan-kam’ is de macht of de kennis om de impulsen van de kosmische energie in de goede richting te leiden.
713/714: ‘De drievormige schikgodinnen en de altijd waakzame furiën’ zijn alleen op aarde haar attributen, en ze zijn door onszelf voortgebracht. Van de paden van haar kringloop is geen terugkeer mogelijk; toch hebben wij die paden zelf gemaakt, want wij zelf, collectief of individueel, bereiden ze voor. Karma-Nemesis is synoniem met VOORZIENIGHEID, zonder vooropgezet plan, goedheid en iedere andere eindige eigenschap en kwalificatie, die zo onfilosofisch aan deze laatste wordt toegeschreven. Een occultist of een filosoof zal niet spreken over de goedheid of wreedheid van de voorzienigheid, maar hij zal deze vereenzelvigen met karma-Nemesis en verkondigen dat zij niettemin de goeden beschermt en over hen waakt in zowel dit als toekomstige levens, en dat zij de boosdoener bestraft – ja, zelfs tot in zijn zevende wedergeboorte.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 713):
Anders zouden de christenen beter de diepe waarheid hebben begrepen, dat Nemesis geen eigenschappen heeft; dat, terwijl de gevreesde godin als beginsel absoluut en onveranderlijk is, wij het zelf zijn – volkeren en individuen – die haar tot handeling brengen en de stoot geven in de richting waarin ze werkt. Karma-nemesis is de schepper van volkeren en stervelingen, maar als zij eenmaal zijn geschapen, maken zij van haar een furie of een belonende engel. Inderdaad:
‘Wijs zijn degenen die Nemesis vereren’8
8) Die karma-Nemesis vrezen zou beter zijn.
714: Het is dus niet karma dat beloont of straft, maar wij belonen of straffen onszelf, al naar gelang wij met de natuur samenwerken en door middel van haar handelen, en ons houden aan de wetten waarop die harmonie berust, of – die wetten overtreden.

De Geheime Leer Deel II Stanza 10 DE GESCHIEDENIS VAN HET VIERDE RAS (p. 260):
Dit deed hij in de menselijke, aardse vorm van de ingewijden, en ook omdat de logos christos is, dat beginsel van onze innerlijke natuur dat zich in ons ontwikkelt tot het spirituele ego – het hoger zelf – dat is gevormd uit de onverbrekelijke vereniging van buddhi (het zesde) en de spirituele bloem van manas, het vijfde beginsel.1 ‘De logos is passieve wijsheid in de hemel en bewuste, zelfwerkzame wijsheid op aarde’, wordt ons geleerd. Hij is het huwelijk van de ‘hemelse mens’ met de ‘maagd van de wereld’ – de natuur, zoals beschreven in Poimandres.
275/276: Vandaar de allegorie van Prometheus, die het goddelijke vuur steelt om de mensen in staat te stellen bewust voort te gaan op het pad van geestelijke evolutie, en zo het meest volmaakte dier op aarde verandert in een potentiële god, en hem vrij maakt om ‘het koninkrijk van de hemel met geweld te nemen’. Vandaar ook de vloek die door Zeus wordt uitgesproken over Prometheus, en door Jehova-Il-da-Baoth over zijn ‘opstandige zoon’, satan. De koude, zuivere sneeuw van het Kaukasusgebergte en het nooit stervende, verzengende vuur en de vlammen van een onblusbare hel. Twee polen, maar toch dezelfde gedachte; het tweevoudige aspect van een verfijnde marteling: een vuurverwekker – het verpersoonlijkte embleem van Φωσϕόροϛ van het astrale vuur en licht in de anima mundi – (dat element waarvan de Duitse22 materialistische filosoof Moleschott zei: ‘Ohne Phosphor keine Gedanken’, d.w.z. zonder fosfor geen gedachten), brandend in de laaiende vlammen van zijn aardse hartstochten; de brand die wordt aangewakkerd door zijn denken, dat nu goed van kwaad kan onderscheiden, en toch is hij een slaaf van de hartstochten van de aardse Adam en voelt de gier van de twijfel en het volledige bewustzijn aan zijn hart knagen – inderdaad een Prometheus, omdat hij een bewust en daarom een verantwoordelijk wezen is23.
22) Noot vert. Nederlandse!
23)De geschiedenis van Prometheus, karma en het menselijke bewustzijn vindt men hierna in dit boek.
De Geheime Leer Deel II, Stanza 12 De ‘vloek’ vanuit een filosofisch gezichtspunt (p. 475):
Er is in de natuur één eeuwige wet, die er altijd naar streeft
tegenstellingen te vereffenen en een uiteindelijke harmonie teweeg te brengen. Dankzij deze wet, waardoor de geestelijke ontwikkeling de stoffelijke en zuiver intellectuele verdringt, zal de mensheid worden bevrijd van haar valse goden en zal zij tenslotte DOOR ZICHZELF ZIJN VERLOST.
In haar uiteindelijke openbaring staat de oude mythe van Prometheus – van wie de proto- en antitypen in elke oude theogonie worden gevonden – in elk van deze aan de oorsprong van het stoffelijke kwaad, want zij staat aan de drempel van het stoffelijke menselijke leven. KRONOS is de ‘tijd’, en het is zijn eerste wet dat de volgorde van de successieve en harmonische fasen van het evolutieproces tijdens de cyclische ontwikkeling strikt in acht zal worden genomen – op straffe van abnormale groei met al zijn gevolgen. Het was niet de bedoeling van de natuurlijke ontwikkeling dat de mens – ook al is hij een hoger dier – onmiddellijk in intellectueel, geestelijk en psychisch opzicht de halfgod zou worden die hij op aarde is, terwijl zijn stoffelijke lichaam zwakker, hulpelozer en vergankelijker blijft dan dat van bijna alle grote zoogdieren. De tegenstelling is te grotesk en te scherp; het tabernakel is zijn inwonende god veel te onwaardig.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 18 Over de mythe van de gevallen engel (p. 558/559):
De Geheime Leer wijst op het vaststaande feit dat de mensheid, collectief en individueel, met de hele gemanifesteerde natuur, het voertuig vormt (a) van de adem van het Ene universele Beginsel in zijn eerste differentiatie; en (b) van de talloze ‘adems’ die voortkomen uit die ENE ADEM in zijn secundaire en verdere differentiaties, naarmate de Natuur met haar vele mensengeslachten afdaalt naar de gebieden die steeds in stoffelijkheid toenemen. De primaire adem bezielt de hogere hiërarchieën; de secundaire – de lagere, op de steeds afdalende gebieden.
Geheime Leer Deel II hoofdstuk 22 De symboliek van de mysterienamen Iao en Jehova en hun verband met het kruis en de cirkel (p. 633):
‘Het filosofische kruis, de twee lijnen die in tegengestelde richting lopen, de horizontale en de verticale, de hoogte en de breedte, die de meetkundig te werk gaande godheid op het snijpunt deelt, en dat zowel het magische als het wetenschappelijke viertal vormt wanneer het wordt beschreven in het volmaakte vierkant, is de basis voor de occultist. Binnen de mystieke grenzen ervan ligt de hoofdsleutel, die de deur tot elke wetenschap, zowel de fysische als de geestelijke, opent. Het symboliseert ons menselijke bestaan, want de levenscirkel omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens geboorte, leven, dood en onsterfelijkheid voorstellen.
Verder: De (tau) en het sterrenkundige kruis van Egypte zijn in verschillende openingen van de ruïnes van Palenque duidelijk te zien. Op een van de basreliëfs van het paleis van Palenque, aan de westkant, staat recht onder de zittende figuur, als hiëroglief een tau afgebeeld. De staande figuur, die zich over de eerstgenoemde heen buigt, bedekt haar hoofd met de linkerhand met de sluier van inwijding, terwijl zij haar rechterhand uitstrekt met de wijs- en middelvinger naar de hemel gericht. De houding is precies dezelfde als van een christelijke bisschop die zijn zegen geeft, of die waarin Jezus aan het laatste avondmaal vaak wordt afgebeeld. . . .

Esoterisch is de éne werkelijkheid Ain-Soph (Parabrahm) en exoterisch is de éne werkelijkheid 'Scheppingsleer en Bewustzijnsevolutie'.
Ain-Soph staat symbool voor de basis en bron van de Eenheid in Verscheidenheid. Er wordt van de esoterische uitleg van de openbaring van Johannes gebruik gemaakt. Exoterisch staat de éne werkelijkheid voor het concept van de hoofdroute.
Het ‘of-of’ bestaat bij gratie van het 'en-en', dualisme bij gratie van het non-dualisme. Schepping en bewustzijnsevolutie staan niet los van elkaar, maar vullen elkaar aan. De ENE WERKELIJKHEID (de ‘Werkelijkheid’ met hoofdletter W), bestaat echt. De bewustzijnsevolutie bestaat bij gratie van de scheppingsleer, het atheïsme bij gratie van het theïsme, tweespalt bij de gratie van eenspalt, de dood bij gratie van het leven.
Het kompaskwadrant is niet alleen een scheppingsmodel op macrokosmisch niveau, maar ook een pedagogisch denkmodel op microkosmisch niveau. Dit denkmodel kan op het levenspad van de mens een ommekeer teweeg brengen.
Het kompaskwadrant is een model dat gebruikt wordt om van boven naar beneden de scheppingsleer en van beneden naar boven de bewustzijnsevolutie te verklaren. Het brengt de universele quintessens, het 'Reflexief Bewustzijn' tot uitdrukking.
De hoofdstukken 1 t/m 4 geven Ruimte en Tijd, het ruimte-tijd continuüm van de scheppingsleer weer.
De hoofdstukken 5 t/m 8 tonen hoe de evolutie, de ommekeer kan worden bereikt.

De nulde wet van de thermodynamica, ook wel Nulde Hoofdwet genoemd, is een basisprincipe dat al lang impliciet werd aangenomen maar waarvan het belang pas werd ingezien na de expliciete formulering van de eerste, tweede en derde wet, waarna het schertsend de nulde plaats kreeg toebedeeld. De 'nulde wet' stelt dat als A dezelfde temperatuur heeft als B, en B heeft dezelfde temperatuur als C, A ook dezelfde temperatuur heeft als C.

De nulde wet van de thermodynamica berust op het basisprincipe van de complementariteit (Thermodynamic equilibrium). Het principe dat al door Heraclitus naar voren is gebracht heeft op de ‘eenheid der tegendelen’ ('These + Antithese = Synthese', Trimurti) het overbruggen van tegenstellingen en op de relatie 'Energie en Materie', de tijdsymmetrie betrekking.

Net als Rechts en Links zijn mannen en vrouwen wel gelijkwaardig maar niet gelijk.

Pythagoras heeft al onderkend dat: Een huis is meer dan een stapel bakstenen. Een melodie is meer dan een verzameling losse tonen. Een levend wezen is meer dan een verzameling cellen. Een cel is meer dan een verzameling moleculen. Het begrip emergentie verwijst naar het geheel is meer dan de som van de delen.

Het mechanisme achter de 'natuurlijke selectie' wordt door de Heilige tetraktys van Pythagoras weergegeven. De getallen van Pythagoras brengen een relatie, een beweging tussen twee polen, een specifieke categorie van betrekkingen tot uitdrukking. Pythagoras was een cyberneticus. De mens maakt deel uit van auto- en kruiskatalytische systemen (Ervin Laszlo).

====

2.2 Complementariteit (Begrip en Onbegrip, Materiesymmetrie, Zelfregulering, Tetrade)

Albert Einstein: Mensen zoals wij, die geloven in de fysica, weten dat het verschil tussen Verleden, Heden en Toekomst slechts een koppige, volhardende illusie is.
Krishna B.G. 11.32: - De Allerhoogste Heer zei: "De Tijd ben Ik, de grote vernietiger der werelden hier bezig met de vernietiging van alle mensen, behalve jullie (broeders) alleen, zullen alle soldaten die aan beide zijden staan opgesteld, hun einde vinden".
Bernard le Bovier : Alle filosofie is slechts gebaseerd op twee dingen : nieuwsgierigheid en een slecht gezichtsvermogen […] Het probleem is dat we meer willen weten dan we kunnen zien. (Conversations on the Plurality of Worlds)
Martin Heidegger: De filosofie is aan haar eind. En wie neemt nu de plaats van de filosofie in? De cybernetica. Of de vrome die zich openstelt? Maar dat is geen filosofie meer. Wat is het dan? Het andere denken noem ik het.’ Het andere denken laat echter wel de verbindende schakel zien voor het filosofische denken.
Voor een waarlijk vreugdevol en heilzaam menselijk werk om te gedijen, moet de mens in staat zijn op te klimmen vanuit de diepten van zijn aarding thuis tot in de ether. Ether staat hier voor de vrije lucht van de hoge hemelen, het open bereik van de geest.
H.J. Witteveen: Het gaat er dus om de spiegel van ons bewustzijn om te draaien: van buiten naar binnen, zodat wij bewust kunnen worden van ons ware wezen dat een uitstraling is van het Goddelijke licht dat door de hele schepping schijnt (PRANA december 2008/januari 2009).

In haar oeuvre toont H.P. Blavatsky aan dat matchfixing zo oud is als de weg naar Rome. De twee soorten ervaringen waar Prigogine naar verwijst hangen samen met de kloktijd en de psychologische tijd van Claudia Hammond, de kloktijd en innerlijke tijd'(Chronos en Kairos) van Joke Hermsen, met Chronos en Kronos van H.P. Blavatsky, chronologische en psychologische tijd van Krisnamurti en Rohit Mehta, de standaardtijd en psychologische tijd van René Meijer en met de relatieve en absolute tijd, de eeuwige wederkeer in het rapport ‘E i V’.

De twee soorten ervaringen waar Prigogine naar verwijst hangen samen met de kloktijd en de psychologische tijd van Claudia Hammond, de kloktijd en innerlijke tijd'(Chronos en Kairos) van Joke Hermsen, met Chronos en Kronos van H.P. Blavatsky, chronologische en psychologische tijd van Krisnamurti en Rohit Mehta, de standaardtijd en psychologische tijd van René Meijer en met de relatieve en absolute tijd, de eeuwige wederkeer in het rapport ‘E i V’.

Marcelo Gleiser schrijft in zijn boek (p. 273): De kern van mijn betoog komt erop neer dat er geen ultieme waarheid te ontdekken valt en dat er geen verheven plan achter de schepping steekt. Daarentegen stelt de Theosofie dat er wel degelijk een evolutieplan, de moraal van het verhaal ('Immanentie – Periodiciteit – Transcendentie') aan de schepping ten grondslag ligt.
De Geheime Leer Deel II Stanza 6 De evolutie van de 'zweetgeborenen' (p. 171/172):
Analogie (Wet van analogie) is de leidende wet in de Natuur, de enige ware draad van Ariadne, die ons langs de onontwarbare wegen van haar domein kan voeren naar haar eerste en laatste mysteriën. Of met andere woorden er is niets nieuws onder de zon. Wat wel vernieuwt is de tijdgeest. De vorm verandert maar niet de inhoud (leegte - De achttien manieren om het begrip ‘leegte’ te beschrijven zijn:*).

Een nieuwe tijdgeest ontstaat doordat een cultuur continu aan veranderingen onderhevig is. Waarmee willen wij ons verbinden (religare) of met andere woorden waar kiezen wij nu voor? In het leven gaat het om het nemen van de juiste keuze op het juiste tijdstip en de juiste plaats, maar daarentegen kan de mens het tijdstip en de plaats waar hij geboren wordt niet kiezen. Elke beslissing vindt in het nu, in een split second plaats. Het leven bestaat alleen in het eeuwige nu. Waar kiezen we, bewust of onbewust, voor in het leven?

De stelling wordt verdedigd dat de evolutietheorie van Darwin slechts een van de puzzelstukjes van de wet van evolutie is. Een ander cruciaal puzzelstukje heeft op wat is tijd? betrekking. Het is de schakel tussen 'Geest en Lichaam', die het probleem van het ego en het hogere Zelf, van involutie en evolutie, de neergaande en opgaande boog (Neer - en Opwaartse causatie) kan oplossen. In essentie draait het om ‘Levensatoom en Atoom’, ‘Geest en Lichaam’, ‘These + Antithese = Synthese', de kwintessens of met andere woorden de verbeeldingskracht van de mens.

Voor Marcelo Gleiser zijn faseovergangen (‘Waterdamp - Water - IJs’) de belangrijkste inspiratie (p. 111) voor het thema dat hij in hoofdstuk 34 Een universum in de overgang beschrijft.
178: Faseovergang: proces waarbij een verandering in externe omstandigheden tot een kwalitatieve verandering in het systeem leidt zoals water in ijs verandert na een temperatuurdaling. We zullen zien dat processen lijkend op faseovergangen ook de kwalitatieve veranderingen in de interne symmetrieën van de deeltjesfysica beschrijven.

Het is vermoedelijk overbodig te vermelden dat in De Geheime Leer de faseovergangen ‘Vuur - Lucht - Water - Aarde’ uitgebreid worden behandeld.
Uitgangspunt is dat er een drievoudig evolutieplan, de vier oorzaken-leer (tien categorieënleer) van Aristoteles aan alle veranderingen ten grondslag ligt. Of het dieper geordend patroon, de interacties en wederkerigheid tussen de gemanifesteerde en ongemanifesteerde wereld ligt in de woorden van Jan Börger: De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voorzich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd.

Het is jammer dat Marcelo Gleiser in het interview met de Volkskrant wel en in zijn boek niet refereert aan de Nobelprijswinnaar Ilya Prigogine. In meerdere interviews geeft Prigogine zijn mening over de pijl van de tijd. In deze interviews verwijst hij in het bijzonder naar Henri Bergson.
Marcelo Gleiser schrijft: als we ons niet bewust zijn van onze broosheid en kosmische eenzaamheid, zullen we niet voldoende in actie komen om te beschermen wat we hebben (p. 263).
Dit is zeker een cruciale voorwaarde voor herstel van individuele en gezamenlijke verantwoordelijkheid.

Bij leven gaat het om de entelechie van Aristoteles, de emergente eigenschap zelfgelijkvormigheid. Elke nanoseconde veranderen wij bewust of onbewust de wereld. Door in verbinding te blijven met het zelfregulerende principe, de negentropie, de blauwdruk van het leven is het mogelijk de chaos te bedwingen. In Prigogines ogen was de tijd van de zekerheden definitief voorbij. Meer nog, hij zag onzekerheid als een bron van rijkdom. Daarmee demonstreerde hij een rotsvast geloof in de kracht van de mens. Net zoals Karl Popper noemde hij zich de waarschijnlijk meest optimistische pessimist.

Ilya Prigogine zei in 1981 “Onze tijd wordt inderdaad gekenmerkt - en dat zal nog duidelijker blijken aan het einde van deze eeuw - door een zoeken naar eenheid-in-verscheidenheid. Een van degenen die het best de noodzaak inzag van dat zoeken naar een eenheid die verder reikt dan het domein van de wetenschap, was Teilhard de Chardin. Voor mij is de belangrijkste les van de twintigste eeuw dat de toekomst niet ‘bestaat’. De toekomst wordt door ons ‘gemaakt’. Een van de belangrijkste feiten van de twintigste eeuw is dat wij zelfs ideologisch niet meer geloven dat de toekomst ‘bestaat’ - en dat om talrijke redenen. We zijn ons bewust geworden dat de toekomst binnen in ons eigen innerlijk ‘aanwezig’ is!” Dit is al een ware evolutiesprong van ‘waarheid’ te noemen.
Prigogine voegt er echter waarschuwend bij “Maar we moeten het nog wel eerst eens worden over wat we met ‘eenheid’ bedoelen! Aan het einde van deze eeuw gekomen moeten wij namelijk gewetensvol de diversiteit van het pluralisme aanvaarden. Het zoeken naar een te sterke eenheid, vaak ingevuld als uniformiteit, heeft de mens en zijn geschiedenis veel kwaad berokkend omdat het vaak gepaard ging met een gevoel van superioriteit en van totalitair denken. En dat moeten we met alle middelen zien te vermijden.”

Convergente evolutie is in de biologie de evolutie van dezelfde eigenschap bij verschillende, niet duidelijk verwante taxonomische groepen. Het komt voor bij taxa die dezelfde ecologische niche bezetten (roofdieren die slagtanden ontwikkelen zoals de sabeltandtijger had) of in hetzelfde soort milieu leven (bijvoorbeeld rivieroevers, de savanne of de woestijn). Deze kenmerken worden analoog genoemd.

De in de bijlage ‘Verleden - Nu - Toekomst’ gerubriceerde publicaties laten zien dat het definiëren van het verschijnsel tijd nog niet zo eenvoudig ligt. Waandenkbeelden blijven bestaan zolang de domeinen Geest en Lichaam, geesteswetenschappers en natuurwetenschappers los van elkaar blijven functioneren. Het gaat er dus om het contact tussen bèta’s en niet-bèta’s te herstellen. Voor wat betreft ruimte en tijd kan er maar een waarheid zijn, die voor beide domeinen geldt. Het is wenselijk dat de controverse die er over de begrippen ruimte en tijd is ontstaan wordt opgeheven.

Stelling: Er treedt een paradigmawisseling van Thomas Kuhn, een revolutie in het wetenschappelijke denken op, wanneer de grens die tussen beide domeinen Geest en Lichaam is ontstaan wordt doorbroken.
Vooralsnog wordt er van uitgegaan dat er maar een natuurlijke tijd bestaat en dat is de eeuwige duur van Henri Bergson, het durée, het eeuwige nu.

Artificiële intelligentie leert dat het veel lastiger is om met kwalitatieve parameters, kwalitatieve relaties rekening te houden.

Liegen dat het gescand staat (Volkskrant 7 maart 2011 p. 23)
De hersenscanner is een betrouwbare leugendetector, stelt een Amerikaans bedrijf. Wetenschappers tonen het tegendeel aan.
Roger Kievit van de Universiteit van Amsterdam: Om die reden moet je hersenscans wat ons betreft niet in rechtszaken gebruiken: te onbetrouwbaar. Terecht is de hersenscan in verschillende Amerikaanse staten sinds kort verboden als bewijsmateriaal.

Interview Jan Derksen, klinisch psycholoog ‘Emoties zie je niet op een scan’ (Volkskrant 26 februari 2011)
Processen in de hersenen maken onderdeel uit van de biopsychosociale hutspot die wij allemaal zijn.
Wat zegt neuroloog Jan van Gijn (Volkskrant 19 februari 2011), na veertig jaar neurologische praktijk? Onbegrepen pijnklachten, zoals buikpijn en rugklachten, verklaar je niet met scans. Daarvoor moet je het verhaal, de privéomstandigheden van de patiënt kennen. Dat is een verhaal vol emoties en gevoelens. Die zie je niet op een scan.
Mensen hebben een geschiedenis van betekenisverlening, motieven, strevingen en emoties. Daarbinnen liggen de belangrijkste verklaringen voor psychische processen. En die vind je niet in de hersenen.

Arie Bos boek Hoe de stof de geest kreeg, De evolutie van het ik hoofdstuk Nieuwe neuronen (p. 285):
Het idee je raakt alleen maar hersencellen kwijt hield stevig stand tot in november 1988 de Zweed Peter Eriksson en de Amerikaan Fred H. Gage het nieuws publiceerden dat in de menselijke hippocampus, en wel in het gedeelte dat de gyrus dentatus heet, nieuwe neuronen ontstaan, ofwel ‘neurogenese’ voorkomt.

Een zenuwknoop of ganglion is een buiten het centraal zenuwstelsel (CZS) gelegen groep zenuwcellen (neuronen) met een onderling overeenkomende functie. Ganglia bevinden zich overal in het lichaam, maar zijn geconcentreerd in de zintuigen en in de wervelkolom (de zogeheten spinale ganglia). Ze ontvangen informatie van de zintuigen en geven deze door naar de hersenen, geven bevelen van de hersenen door naar spieren en klieren, en kunnen ook direct informatie van zintuigen omzetten in spiercommando's, bijvoorbeeld bij reflexen. Binnen het autonome zenuwstelsel onderscheidt men sympathische en parasympatische ganglia.

De neurofysiologie (of zenuwfysiologie) onderzoekt de werking en functies van het zenuwstelsel. Het zenuwstelsel bestaat uit twee soorten neuronen: neuronen die activeren en neuronen die informatie verzamelen. Deze twee werken nauw samen.
Wellicht vormt de 6e Chakra de sleutel voor het tijdsbesef, van het reflexieve bewustzijn. De hypothalamus, het centrale regelcentrum voor het autonoom zenuwstelsel maakt gebruik van twee complementaire zenuwstelsels. Het sympathische en het parasympathische zenuwstelsel, die een regulerende, reflexieve werking hebben. Beide zenuwstelsels sturen het functioneren van een groot aantal onbewust plaatsvindende functies in ons lichaam. De zenuwstelsels maken reflexieve emoties van eustress of distress, reacties van vechten of vluchten mogelijk. Het tegengestelde parasympathische zenuwstelsel bevordert de gezondheid via herstel en rust na inspanning en heeft een homeostatische functie en zorgt zodoende voor psychisch of lichamelijk evenwicht.

De lateralisatie is de fase in de neuro-motorische ontwikkeling waarbij de linker- of rechter-hersenhelft zijn dominantie of specialisatie krijgt.
Vóór de leeftijd van ongeveer zes jaar hanteert het kind beide handen en voeten doorgaans evenwaardig. De bewegingen zijn elkaars spiegelbeeld. Het kind heeft nog geen besef van links en rechts. Vanaf zes jaar treedt de lateralisatie in: er ontwikkelt zich samenwerking tussen beide handen met een zekere „taakverdeling”; de ene hand voert uit, de andere assisteert. De voorkeurhand/-voet gaat steeds meer de handeling uitvoeren. Na de lateralisatiefase is de rechter- of linkerdominantie duidelijk.
Het tijdstip en de duidelijkheid van de lateralisatie verschillen van persoon tot persoon. Een verlate lateralisatie kan leerproblemen meebrengen, aangezien het aanvoelen en begrijpen van de begrippen links en rechts belangrijk zijn in het aanvankelijk lees-, schrijf- en rekenproces. Sommige mensen evolueren niet naar een duidelijke dominantie en blijven ambidexter. Het uiteindelijk patroon van verschillen tussen linker en rechter hemisfeer dat op volwassen leeftijd wordt bereikt, wordt ook wel lateraliteit genoemd.
Voorafgaand aan de lateralisatie doorloopt een kind de slurffase (0-2 jaar) en de symmetriefase (3-5 jaar).

A neural network is an interconnected group of nodes, akin to the vast network of neurons in the human brain.

The main categories of networks are acyclic or feedforward neural networks (where the signal passes in only one direction) and recurrent neural networks (which allow feedback). Among the most popular feedforward networks are perceptrons, multi-layer perceptrons and radial basis networks. Among recurrent networks, the most famous is the Hopfield net, a form of attractor network, which was first described by John Hopfield in 1982.

Feedback besturing vindt altijd in het nu plaats en feed forward besturing heeft op de arrow of time betrekking. In de syteembenadering staat tegenover de invoer de uitvoer, tegenover de verwerking de feedback. De symmetrie, het complementariteitsprincipe komt door de interacties tussen 'Invoer en Uitvoer' en 'Verwerking en Feedback', tussen 'Lichaam en Geest' naar voren.

Met behulp van de systeemtheorie wordt de verbinding tussen de aardse en de hemelse wederkerigheid in beeld gebracht. In de wederkerigheid speelt terugkoppeling een hoofdrol. De cybernetica (' systeemtheorie) toont het sluitstuk van de puzzel. Het laat zien hoe integratie en desintegratie met elkaar samenhangen. Karma is niet het onontkoombare lot, het zijn nog altijd mensen die besluiten om de ‘trekker’ (trekkermechanisme) over te halen. Door gerichte feedforward besturing kunnen grote schommelingen worden vermeden.
Om onze waarneming, leergedrag, opmerkzaamheid, logisch redeneren, herinneren, dromen te verklaren vergelijkt Prof. van Peursen in zijn boek Cultuur in stroomversnelling uit 1975 de werking van de hersenprocessen met het zogenaamde ‘trekkermechanisme’ ("nieuwe hersenpaden").
De ongrijpbare patronen, schakelnetwerken van Prof. van Peursen correleren met de wederkerigheid, de spiegelneuronen van Marco Iacoboni.

De basis van elk leerproces is: ‘Wat’ moeten we aan ‘Wie’, ’Wanneer’ en ‘Hoe’ leren, en ‘Waarom’ vinden we dat?

Onbewuste
Het persoonlijk onbewuste betreft onbewuste inhouden van wat je persoonlijk hebt meegemaakt, je persoonlijke levensgeschiedenis. Bijv.: vergeten levenssituaties, verdrongen herinneringen. Het is als het ware een groot persoonlijk archief dat in het onbewuste is opgeslagen, en dat (ten dele) weer bewust kan worden als je het je weer wilt herinneren. Het collectieve onbewuste bestaat volgens Jung uit beelden die we geërfd hebben van onze voorouders. Net zoals we fysiek zijn opgenomen in het evolutieproces (de mens als 'vervolg' op de diersoorten), zo evolueert ook de 'soort' mens verder, en dragen we via onze genen de ervaringen van ons voorgeslacht over aan de volgende generatie. Op die manier zouden we dus niet alleen fysieke kenmerken (haarkleur) en karakterkenmerken (driftig of rustig persoon) erven, maar ook de overlevingsmechanismen van onze voorouders. Via onze genen worden de overlevingsmechanismen doorgegeven die onze voorouders geholpen hebben om zich staande te houden in het leven; we erven de mechanismen die dienden om te overleven in de struggle for life, en die leidden tot de survival of the fittest.

Het gegeven dat de spiegel de soms harde werkelijkheid laat zien wordt vaker gebruikt in literatuur en andere kunstvormen, waaronder films. Zodra het spiegelbeeld de realiteit laat zien, wordt de droom vaak verkozen boven de werkelijkheid en wordt het spiegelbeeld vernietigd door de spiegel te breken of een steen in de vijver te gooien.

De 'steen der wijzen', het mechanisme achter de metafoor van de ‘steen in de vijver’, om de onbalans in de verdeling van energie te verminderen is al bekend.
Net als in het boek Wat Darwin niet kon weten van Gerrit Teule wordt de schakel tussen ‘Geest en Lichaam’ met de kwantumverstrengeling, de ‘linker- en rechterhand’ (pad), de linker- en rechterhersenhelft in verband gebracht. Kwantummechanica en chiraliteit bieden een degelijke grondslag om de eonenhypothese van Jean Charon te onderbouwen. De hypothese geeft ook een boeiende visie op oorspronkelijk bewustzijn/dharmadhatu.
De onbalans op aarde wordt verkleind door bewust voor het symbool van de verticale as (Axis mundi, draad van Ariadne, het zevenvoudige pad) door het midden van het Ei van Assagioli, de zelfrealisatie van Maslow te kiezen.

Zelfkennis, waarlijk begrip, speelt een belangrijke rol om terug te kunnen keren naar het Pleroma (goddelijke volheid). Wie dat mist, wordt gedreven door driften die hij niet begrijpt. De ziel heeft in zichzelf het vermogen tot bevrijding of beschadiging. In Nag Hammadi staat geschreven “Als je voortbrengt wat in je is, zal dat wat door jou wordt voortgebracht. je redden. Als je niet voortbrengt wat in je is, zal dat wat door jou niet wordt voortgebracht, je vernietigen.” De ziel is in wezen op zichzelf maar in het aardse bestaan zijn er leraren, begeleiders, toevallige mensen die een ziel op weg kunnen helpen naar het pleroma. De grote meesters van alle tijden zoals Jezus, Boeddha, Krishnamurti en vele anderen zijn nimmer verlossers maar begeleiders.

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.