Waarschuwing: bestudeer deze regels stuk voor stuk. Dit boek beschouwen als een lopend verhaal is een vergissing. Meer dan een paar regels tegelijk bestuderen is beslist af te raden.

a) Eet natuurlijke dingen.
b) Vermijd indigestie en toxische effecten.
c) Doe je dagelijkse oefeningen.
d) Geef het op als je de kontrole verliest.
e) Begin opnieuw als je er vertrouwen in hebt.
f) Maak het lichaam gehoorzaam.
g) Luister naar het lichaam.
h) Geef het lichaam de tijd zich te herstellen.
i) Probeer zoveel mogelijk op een natuurlijke manier te genezen.
j) In geval van depressie: ontspanning en vermaak.
k) In geval van manie: ga je motieven na.
l) In geval van verwarring: check de tijd en omstandigheden.
m) In geval van paranoia check je verwachtingen, beloften, plannen, verlangens, aspiraties, rechtgeaardheid en verplichtingen.
n) Bevredig de lichamelijke behoeften volgens schema.
o) Hou maat.
p) Beantwoord aan de voorwaarden van het rusten.
q) Hou je grenzen in de gaten.
r) Put niet uit zonder begeleiding.
s) Vast regelmatig.
t) Behoud de diversiteit van lichamelijke aktie.
u) Beloon het lichaam op de juiste tijd voor het gehoorzaam zijn.
v) Oefen de verbeelding bewust.
w) Wees niet bang voor de geest, maar geef er richting aan vanuit de ziel.
x) Zuiver door abstinentie.
y) In geval van pijn: check uw integriteit.
z) Onderhoud het lichaam zeer zorgvuldig tot de dood toe.

 

 

 

           a) Eet natuurlijke dingen.

Het eerste gebod van de gezondheid is geestelijk gezond te blijven door niet te veel te slapen en lichamelijk gezond te blijven door niet te veel te eten. Als je eet is het eerste gebod regelmatig te eten, weinig en divers om alles te krijgen dat je nodig hebt. De natuur zal alles verschaffen wat nodig is mits deze regel wordt gerespecteerd. Precies wetend wat men nodig heeft hoeft men niet zo veel te eten. Puur chemisch is maar heel weinig nodig even vergetend dat de darmen bulk nodig hebben om te blijven werken. Het diktaat van het natuurlijk voedsel stamt af van de gerijpte optie: we zouden niet afhankelijk zijn van kulturele fixaties, maar van de vitaliteit van moeder natuur. Het is een soort van eerste religie: moeder is allen en alles en dat zou altijd zo moeten blijven de biologische moeder inwisselend voor die van de grotere natuur. De inspanning ter wille van chemische substituten en manipulatie kunnen als een slechte eigenschap worden gezien: de mens heeft de neiging afgunstig te zijn en na te apen en probeert aldus moeder natuur te imiteren niet altijd omdat dat nodig is, maar alleen maar om zichzelf te bewijzen, voor het uiterlijk b.v., tot het zelfde in staat te zijn. Zo kan de gerijpte optie soms leiden tot zowel harmonie als oppositie: rijpheid is eveneens gedefiniëerd door zijn wordingsproces; zijn evolutie.

Natuurlijk is afhankelijkheid een ruim begrip als het aankomt op voedsel. Men kan voor de voeding afhankelijk zijn van andere mensen, dieren of zelfs plantaardig leven. De kinderen zullen er geen bezwaar tegen hebben van mensen afhankelijk te zijn, de volwassenen zullen het niet bezwaarlijk vinden afhankelijk te zijn van dieren terwijl de zelfgerealiseerden er geen bezwaar tegen zullen hebben van planten afhankelijk te zijn. Net zoals een kind moet rijpen om niet afhankelijk te zijn van mensen, moeten volwassenen leren zich niet afhankelijk van het dierlijke op te stellen. In feite handelt het overgrote deel van de religie over de afhankelijkheid van dieren: het is een voortdurende prediking terwille van de menselijke waarden die vergeten worden voor het dierlijke gaand. De zuivere vegetariër mag dan gerijpt zijn en niet besmet zijn met dierlijke motieven, maar moet nog steeds oefenen om van zijn plaats te komen en niet gehecht te raken aan de vrede en inertie van de plantaardige natuur. Het kan een mystiek zijn je spiritueel te verenigen met het bewustzijn van planten. Het is zeker een vorm van spirituele therapie voor rusteloos jagende en verzamelende vleeseters. Maar eenmaal dat groene anker gevonden hebbend moet het aktief worden herinnerd dat men de verleiding van de inertie moet weerstaan. Naar behoren volwaardig gevoed is de vegetariër niet zwakker dan de vleeseter en zal mogelijk zelfs langer leven zijn energie niet verspillend aan niet-noodzakelijke destructieve levensgewoonten. Daar afhankelijk zijn van het kunstmatige en chemische het menselijk wezen te snel kan maken, niet geïntegreerd met de grotere natuur, kan de afhankelijkheid van planten te langzaam maken overmatig geïntegreerd met het plantaardige motief. Men is wat men eet, zegt men. Noch kunstmatig, noch inert zijn behoort tot de definitie van een evenwichtige geestelijk en lichamelijk gezonde persoon. Met het definiëren van het ongeluk en zijn schaduw van ziekte in de kunstmatige, dierlijke en passieve modus, bestaat het geheim van naar behoren eten eruit je te heugen dat geluk betekent dat je echt, menselijk en aktief bent. 

 

           b) Vermijd indigestie en toxische effecten.

Eten op gezette tijden maakt het mogelijk om de hoeveelheid genuttigd voedsel onder kontrole te krijgen. Als b.v. zes keer per dag een bepaald soort van voedsel op een bepaalde tijd wordt genomen, is het mogelijk te stoppen met het voedsel dat anders spontaan de behoefte lenigde. De behoefte aan zoetigheid kan worden bevredigd door een koekje of andere kleine zoetigheid te eten tijdens de ochtend- en middagpauze. De behoefte aan tussendoortjes kan worden geregeld als men 's avonds voor de televisie zit. De behoefte aan proteïnen, vet en vitaminen kan worden gereguleerd door een dieet in acht te nemen dat de hoeveelheid en het soort van voedsel regelt dat nodig is om de behoefte te bevredigen. Als er iets aan het dieet ontbreekt zal men rebellie ontwikkelen en op onregelmatige tijden beginnen te eten zoals men er zin in heeft. Niet alleen raakt de eetlust dan bedorven maar verliest men de volledige kontrole over de voedselinname op die manier uitkomend op indigestie, intoxicatie en andere eetstoornissen. Teveel eten is het best behandeld door het reguleren van de etenstijden. Als eenmaal die tijden zijn aanvaard kan de hoeveelheid worden geregeld.

Regulatie om te vasten is in feite een overeenkomst die de basis is voor alle goede gezondheid. Gedurende de nacht of een andere vastgestelde periode kan men vasten. Deze regel breken door de koelkast te plunderen de overeenkomst van discipline vergetend zal resulteren in een ontregeling. Voedsel is een beloning voor het lichaam en voor de geest moet het lichaam eenvoudig zijn beloning verdienen. Dit zal het lichaam alert houden en gemotiveerd zoals iedere hond die getraind is om een koekje te krijgen. Mensen die 's nachts niet kunnen slapen b.v. kunnen nachteters blijken te zijn die hun lichamen beloond hebben om te ontwaken gedurende de rustperiode. Geen slaappillen zullen hen genezen tenzij ze hun voedselinname reguleren. Mensen die er moeite mee hebben gedurende de dag werk te vinden kunnen ook eetstoornissen ontwikkelen de bevrediging van de beloning aanziend voor het werk voor de beloning zelf. De eetstoornis kan een symptoom van psychologische verstoring zijn. Het symptoom behandelen zal resulteren in een andere uiting van dat psychologische konflikt. Terwijl er geen garantie is dat die uiting van strijdigheid minder destructief zou zijn dan de eetstoornis zelf, is het altijd belangrijk te breken met een slechte gewoonte als eenmaal de psychologische basis bekend is.

Een ander punt ter herinnering is dat vasten alleen maar één bepaald soort voedsel kan betreffen voor een bepaalde periode. Naar de natuur heeft de menselijke kultuur m.b.v. religieuze regulatie perioden van vasten ontwikkeld aan het eind van de winter eenvoudig om op beschaafde wijze om te kunnen gaan met een krimpende voedselvoorraad. Met de kracht van de konditionering aan de tijd kon dit aarden als een gepaste gezondheidsstrategie voor de waakzaamheid van het lichaam (en de religieuze geest) door onthouding hoewel er geen echte voedseltekorten meer zijn aan het einde van de winter.. Geen vlees eten op vrijdagen en geen plantaardig eiwit eten op de elfde dag na de volle en nieuwe maan zijn andere voorbeelden van vastenstrategieën die meer bekend staan om hun konditionering dan om hun oorspronkelijke bedoeling van het alert maken van het lichaam. Men kan vasten, niet zozeer terwille van het lichaam, maar voor de geest van de Tijd als uitdrukking van God en de Ziel. Geen vlees op vrijdag vormt een ondersteuning van de romeinse juliaans-gregoriaanse kalender terwijl vasten van bonen en granen een meditatie vormt op de regelmaat van de maan. Deze perioden van vasten mogen worden vergeten als eenmaal de orde van de tijd en het dieet een verdere regulatie van het vasten overbodig maakt.

Wat betreft toxische stoffen zijn met name gegrild en geroosterd vlees en alcohol geassocieerd met het optreden van kanker in de slokdarm en het spijsverteringskanaal. Over het algemeen belast de vertering van (rood) vlees de ingewanden extra met toxische bijprodukten welke eventueel ook tot kanker kunnen leiden. Onderzoekers adviseren hiervoor om meer vers fruit, groenten en vezels in het algemeen te eten en vaker een vegetarische maaltijd in overweging te nemen.. 

 

          c) Doe je dagelijkse oefeningen.

De regelmatige buig- en strekoefeningen om lichaam en geest te integreren kunnen de huidige staat van gekonditioneerd zijn waar men zich in bevindt weergeven. Het verschaft een kontrole om er zeker van te zijn welke konditioneringen resulteren in welke stijfheid of breuk in de kontinentie. Op deze manier is de privé-persoon een wetenschapper van zijn eigen levenswijze experimenterend met de best mogelijk aanpassing aan tijd en omstandigheden. Gedurende de winter zouden de zaken anders uit kunnen werken dan in de zomer. Ook zou konditionering aan aktiviteiten in het weekend volledig anders kunnen uitwerken dan schema's die dezelfde aktiviteiten plannen gedurende doordeweekse dagen. Er is ook een collectief bewustzijn dat bepaalde onthoudingen of handelingen op bepaalde tijden begunstigt ten opzichte waarvan men zich kan aanpassen of afwijken. Op deze manier kunnen religieuze vieringen door de week ook het geloof opfrissen terwijl anderzijds werken op zaterdagen en zondagen ook de samenleving kan vitaliseren. Eenvoudig ter wille van het lichaam en de psychologie van het bewustzijn is het bevorderlijk te breken met het dode van stijve schema's van konditionering vitaliserend naar alternatieven.

Wat de geliefde manier van leven ook is, de oefening van het lichaam terwille van de oefening is belangrijk en moet niet worden verwaarloosd als het over gezondheid gaat. Verloren in de spelen van het leven verliest men makkelijk de greep op de geest. Het hebben van dagelijkse oefeningen als gewoonte geeft het bewustzijn en de kontrole die niet afhankelijk is van het soort van leven dat men leidt. Voor ieder spel van tegenstellingen is het van belang de positie van onpartijdige beoordelaar te hebben die een oefening van discipline voor zichzelf heeft. Zo kan men zich gelijkrichten met de ziel met de basiswaarden (afb.) in gedachten niet uitzijnde op de resultaten van de oefening. Feitelijk stabiliseert het alleen maar als de discipline eenmaal licht genoeg is om op iedere leeftijd te kunnen worden volbracht: het kan dan de beproeving van de Tijd doorstaan. 

 

          d) Geef het op als je de kontrole verliest.

Je onafhankelijkheid en lichaam bestierend bereik je vroeg of laat je grenzen en verlies je de kontrole. Hoe beter men samenwerkt en feedback krijgt van anderen hoe beter de kontroles zullen werken. Tijdig zal men gewaarschuwd worden als men de gevarenzone betreedt met twee mensen meer wetend dan één. Niettemin is groepsvorming geen garantie tegen kontroleverlies. De regel van het ophouden met een spel dat verkeerd loopt moet hier in herinnering worden gebracht. Daartoe moet men niet gehecht zijn aan het resultaat van het lichaamswerk. De regels van de sportiviteit moeten worden onthouden om niet verloren te gaan in de destructiviteit van een lichamelijk konflikt. Internationale oorlog b.v. is een voorbeeld van het verliezen van de kontrole in het politiek bestuur. Het enige antwoord op oorlogvoering is het op te geven. In aanmerking genomen wat moet worden opgegeven ten tijde van oorlog mag men zich verwonderen over de aard van het oorspronkelijke konflikt. Hebben we teveel gegeten nu we dat klaarblijkelijk moeten opgeven? Zijn we konfrontaties teveel uit de weg gegaan nu we er niet meer aan kunnen ontkomen? Hebben we de sexuele liefde teveel ontkend nu de soldaten naar eigen behoefte aan het verkrachten zijn? Zijn we vergeten de juiste vragen te stellen nu mensen worden gemarteld vanwege hun betrokkenheid? Hebben we Onze Lieve Heer teveel vergeten nu we onze toevlucht zoeken in het gebed? Oorlog toont aan waar de kontrole in feite zit: in het samenzijn, het voedsel, de sexuele liefde, menselijk vertoog en de aanbidding. Derhalve is de regulatie van het samenzijn, de voedselinname, de sexuele liefde, het menselijk vertoog en de aanbidding van het allergrootste belang ten einde kontrole te houden en te overleven ten tijde van crises. Dit leidt tot de waarden der regulatie: socialiseren, matigen, sexuele abstinentie d.m.v. het huwelijk (niet enkel het geestelijk huwelijk), luisteren middels de media en aanbidding m.b.v. het uurwerk. Socialiseren is overgelaten aan de vrijheid van associatie daar geen filosoof kan zeggen welke individuele voorkeur en behoefte er nodig zou zijn. Men kan daarop alleen maar zeggen dat één of andere regeling terwille van de sociale kontrole nodig is. Zoals voorgesteld zou de regering een (niet-politieke) socialisatie-subsidie kunnen instellen voor mensen die zich bekennen tot een overeenkomst van sociale orde. Samenvattend is de beste manier om de kontrole te houden t.v. te kijken en regelmatig te socialiseren, getrouwd zijn en leven voor de handhaving van de basis van de sociale zekerheid en het instellen van je dagen naar een gepast tijdschema (afb.). 

 

          e) Begin opnieuw als je er vertrouwen in hebt.

Ten tijde van oorlog en ziekte stort alles in: menselijk vertoog, socialisatie, huwelijk, sociale zekerheid en het maken van afspraken kan allemaal gefaald hebben. Dit vormt een enorme breuk in het vertrouwen. Alles was gebaseerd op de vrede en kontinentie van het luisteren naar elkaar, samen zijn,getrouwd zijn, sociaal zeker zijn in een aangename dagelijkse orde. Opnieuw beginnen is onvermijdelijk na mislukking. Het leven moet worden geleefd wat de mislukking ook is. Niettemin zal er de nodige aandacht zijn over wat de oorzaak van de mislukking zou zijn geweest. Misschien teveel sex ondanks het huwelijk? Misschien te bang om uit te gaan en onder vreemden te verkeren? Misschien teveel vooroordelen tegen alternatieve levensgewoonten en opvattingen? Misschien te weinig respekt voor de sociale zekerheid? Misschien werd de verkeerd soort van tijd gerespekteerd? Van iedere mislukking gaat er druk uit een juist antwoord te vinden op deze vragen. Alleen met een zekere conclusie van berouw kan men opnieuw beginnen en het weer proberen. Hiertegen vechten is hetzelfde als vechten tegen ervaring en evolutie vechten. De mens is een evolutionair proces omdat het een brein ontwikkelde en het succesvol zal blijven niet het gebruik van dat vermogen tot aanpassing ontkennende. Vertrouwen zal voortkomen uit het zich bedachtzaam gelijkrichten met de orde van het ware zelf, in gedachten houdend dat vergeetachtig en repressief zijn gelijk staat aan het verloren hebben van (het zicht op) die goddelijkheid (afb.). 

 

           f) Maak het lichaam gehoorzaam.

Het lichaam is een materiëel construct in de harmonie van de konditioneringen van de tijd. Het is 'gemaakt door God' zoals de religie verklaart. In essentie is het motief de harmonie daar harmonie de ervaring is van genoegen en vitaliteit. Psychoanalytisch genaamd het lustprincipe, probeert de liefde voor de harmonie te ontsnappen aan pijn, confrontatie en de problemen van het leven. Het lichaam als een materiële fixatie ervaart altijd stress onder de invloed van kondities naar een tijdschema. Deze konditioneringen zijn dynamisch. Er kan geen stabiel patroon zijn. Niemand zal iedere zondag de kerk bezoeken zonder, vroeg of laat een zondag mis te lopen, te ziek zijnd om te komen. Ziekte kan worden herkend als een probleem van konditionering. Gefixeerd in een gedragspatroon de vitaliteit missend verstijft men tot een ziekte op een bepaalde manier uitgeput zijnde, vatbaar voor ziektekiemen, toxische stoffen, stress etc. De therapie is altijd hetzelfde: de ziekte maakt het onmogelijk door te gaan met het ziekmakende gedragspatroon, men moet dekonditioneren en andere manieren vinden om het leven voort te zetten. Dekonditionering vormt de basis van alle geneeswijzen. Het herstelt de weerstand en de vitaliteit door te bewegen tot een andere manier van leven. Vleeseters kunnen geen hap meer door hun keel krijgen, sportlieden kunnen niet meer sporten, en overstesste werkgevers kunnen hun werk niet voortzetten. Dit is de taal van het lichaam: het heeft zijn eigen gezag en macht om de persoon richting te geven. Niettemin moet het lichaam worden beheerst. Het kan niet worden aanvaard dat het lichaam volledig wordt bepaald door zijn impulsen. Er moet een aktieprogramma zijn, gewetensvolle zelfbeheersing indachtig de werkelijkheid van de ziel. Psychoanalytisch wordt dit het werkelijkheidsbeginsel genoemd waarover normale psychologen praten in termen van kontrakten, overeenkomsten en schema's van handeling. De kunst van het beheren van een lichaam bestaat eruit een zodanige overeenkomst te hebben dat de persoon niet dwangmatig verstijfd en verziekt raakt met een fixatie maar een dynamische kontrole heeft naar een zeker idee van orde. Zoals met een goed computerprogramma moeten allerlei aanpassingen aan de tijd, de plaats en de persoon mogelijk zijn,zonder de essentie van de overeenkomst of het programma te niet te doen. Dit betekent dat men een compromis nodig heeft tussen de motieven van de lust en de geboden van de materiële werkelijkheid, tussen het individuele en sociale, tussen economische en ideële motieven. Men moet balanceren tussen de pijn van het werkelijkheidsbeginsel en de waanzin van het lustprincipe. Men moet het evenwicht houden tussen macht en overgave, tussen de eigen aard en de eigen kultuur. Het juiste evenwicht definiëert de gezondheid van een vrije associatie van kontrole en het lichaam hetgeen de bedoeling en de methode van de regulatie middels het boek der regels is.(afb.). 

 

          g) Luister naar het lichaam.

Het lichaam is ook een gevoelig instrument zoals een kontrolepaneel in een ruimteschip. Allerlei alarmsignalen kunnen worden gegeven om een verstoring aan te geven. Het soort van alarmsignaal, vals of niet, is ingebouwd in het gedragsprogramma. Een persoon moet vanwege de consonantiewet geloven in zijn programma hoe achterhaald het ook is. Dit definiëert de zelfwaardering en de ego-begrenzing. Een persoon heeft een integratieve afscherming die impulsen buitensluit en zelfs waarschuwingssignalen afgeeft naar een ander programma. Op deze manier moet de grotere samenleving regelmatig boeten voor zijn onvolwassenheid van bestuur in de vorm van een plotseling uitbreken van oorlog. Binnen een paar maanden kan de hele wereld in misère verkeren vanwege een serieus gewapend konflikt dat allerlei socioeconomische evenwichten en kulturele integriteiten bedreigt. Zoals een psychiatrische patiënt zonder medicijnen of gedragsmatig programma, kan de wereld op ieder moment op de chaos uitkomen van een collectieve psychose of chronische ontsporing van een schizofreen burgerlijk konflikt. Individuele personen kunnen (tijdelijk) kunstmatig worden gefixeerd in de dwangbuis van psychiatrische medicatie. De grotere samenleving kan echter zo niet worden bestuurd. Voor samenlevingen kunnen alleen gedragsprogramma's van opvoeding, bestuur en politiek effectief zijn in de strijd tegen de misvattingen van de 'niet-dit'-realisaties van materiële betrokkenheid. In dezen is de electronische dwangbuis van de televisie een belangrijk medium. In principe wekt alle materie, en daarom ook het materiële lichaam angst op wetende dat niets materiëels stand houdt. Zo gauw een persoon zich moet identificeren met zijn lichaam, b.v. publiek iets moeten opvoeren b.v., doet zich grote angst voor om de persoon aan te zetten tot een optimum van taakbehartiging. Mensen in de showbusiness moeten adrenaline-verslaafden zijn op de één of andere manier, om in staat te zijn het te kunnen volhouden, eventueel lijdend onder ernstige depressies na de vertoning of niet meer in staat zijnd het programma te kunnen voortzetten. De normale persoon zal de opwekking van het adrenaline-alarm tot op zekere hoogte als gezond ervaren waar voorbij er een weigering om te handelen zal optreden. Zo gauw de persoon zich te veel gefixeerd weet op zijn eigen lichaam of wat dan ook gefixeerd in de materie, of het nu boeken zijn of andere consumptiegoederen b.v., zal hij het afwijzen en voorrang verlenen aan het menselijk belang van vrije associatie bij voorkeur in de private sfeer. Teveel gefixeerd zijnde in de privé-sfeer gaat men publiek met een hobby, een religie of andere samenkomst. Ook dieren vormen een belangrijke uitweg voor het gefixeerd zijn op het eigen lichaam of op andere materie. De levende lichamen van andere mensen en wezens vormen de ideale uitvlucht voor de zelfkonfrontatie in de geest. (afb.).

Om de juiste beheersing over het lichaam te krijgen heeft het zorgzame aandacht nodig daar het zal waarschuwen tegen programmamislukkingen en verstoringen. Luisterend naar het lichaam moet men ook leren leren te luisteren naar de geest welke eveneens als een kontrolepaneel zal weerspiegelen wanneer bepaalde tekortkomingen, virussen of andersoortige negativiteiten het programma te niet doen. Schizofrenen kunnen mensen zijn die tegen zichzelf praten beseffende dat ze de kontrole hebben verloren en opgegeven. Normale mensen kunnen eveneens voor zichzelf spreken en luisteren hun geestelijke gezondheid behoudend door hun problemen met andere mensen uit te werken in de voorstelling op die manier de kontrole terugwinnend die op introspektie verloren leek te zijn. Het denken naar binnen keren is een noodzaak. Te beseffen dat iedereen tijdelijk een schizoïde gebrek aan kontrole over het denken heeft is essentiëel om gemotiveerd te kunnen zijn om bewust de aktie-programma's door te werken en ze te corrigeren naar de veranderingen van de tijd. Dit is rijpheid. Aangaande de jongeren is het belangrijk ze te leren dingen door te praten zowel voor zichzelf als met anderen. Men kan het presenteren met gebeden of volkswijsheden om ze te leren zich te concentreren en stand te houden ter wille van een goede geest. Weglopen voor die werkelijkheid is een algemene basis niet alleen voor individuele ziekten, mentaal en fysiek, maar ook van collectieve sociopathische ontsporing. Jonge en onervaren mensen die later in het volwassen leven hun achterstand moeten inhalen met de geboden der rijpheid, leren onder begeleiding met het volwassen voorbeeld te internaliseren en zodoende te luisteren niet alleen naar hun eigen lichaam en geest maar ook naar mensen in het algemeen. De juiste identificatie met het ouderlijk gezag vormt de basis van alle goede lichamelijke en geestelijke gezondheid.. 

 

           h) Geef het lichaam de tijd zich te herstellen.

Vroeg of laat moet iedereen die werkt aan een materiëel leven van verplichtingen en genoegens terugtreden en bij zichzelf te rade gaan. Gegeven een juiste identificatie in de religieuze, wetenschappelijke en de politieke sfeer, zal de persoon er in slagen de tijdelijke schizofrenie te boven te komen. Het moet worden geleerd dat om succesvol te mediteren een zeker programma moet worden gevolgd: zekere lichamelijke oefeningen moeten worden gedaan om het lichaam onder de kontrole te houden van een stabiele konditionering naar de tijd, zodat de opstandige geest ontregeld door de materiële aantrekking tot rust kan komen, geen direkte uitdrukking krijgt en leert het meditatieprogramma en de daarbij inbegrepen God van de Tijd te dienen. Ook moet het duidelijk zijn dat dat alleen maar succesvol kan geschieden met behulp van de leerspreuken van de meditatie die het belang benadrukken van hartelijkheid en bescheidenheid zoals 'breng de parel van de geest in de lotus van het hart' en 'alle eer aan Hem die de vorm van de Tijd heeft aangenomen, de rustplaats is van alle leefwerelden, de onderwerper is van alle levende wezens en de hoogste goddelijkheid waarop ik mediteer'. Naast de algemene gebeden voor de vader die in de hemel is en de heilige moeder kunnen andere elementaire begrippen van waarheid het denken zichzelf helpen te reorganiseren om vrede, goedheid en associatie te vinden, de sociale problemen uitwerkend in de geest. Het is ook van belang om te hebben geleerd niet het innerlijke, spirituele te gebruiken als vlucht uit de sociale werkelijkheid. In feite is het alleen maar na het naar behoren gewerkt te hebben dat men goed rust. Met een slecht geweten is het moeilijk om te mediteren. Meditatie is een hoger stadium van persoonlijke evolutie die hogere eisen stelt aan de individuele verantwoordelijkheid. Voor iedere tempel en kerk is er een ritueel van toenadering en een tijdslimiet. B.v. langer mediteren dan één uur, lichamelijke oefening of niet, kan aanleiding geven tot ernstige psychiatrische moeilijkheden de noodzakelijke werkelijkheidstesten missend. Experimenteel is het aangetoond dat iedereen kan hallucineren onder omstandigheden van sensorische deprivatie en sociale isolatie. Het is een straf die gebruikt wordt voor gevangenen en psychopaten en om dat te ervaren als een positieve bevrijding moet men zich ontwikkelen tot een onbuigzame kluizenaar. Verstorven naar ontzeggingen kan de asceet tot veel inzicht komen aangaande God en zijn eigen ziel, maar zonder de juiste voorbereiding onder leiding van een geestelijke leidsman zal men zeker een mislukking zijn qua zelfbeheersing. Om alleen te kunnen zijn moet men zeer sociaal zijn daar de hele wereld moet worden geïnternaliseerd. Niettemin zal alleen het alleen zijn het lichaam en de besturende geest alle vrijheid geven om de eer, de geestelijke en de lichamelijke gezondheid te ontwikkelen en te handhaven die de gerijpte optie eigen is. Zoals de ene helft van de lichamelijke aandoening kan voortkomen uit disharmonieuze konditionering, kan de andere helft zijn voortgekomen uit de afhankelijkheid in de onrijpe staat. Uiteindelijk zal iedereen het er over eens zijn dat niemand volledig vrij is van de misère en dat er alleen maar een gelegenheid bestaat om het lichaam en de geest zich te laten herstellen, terwijl er nooit een echte kans bestaat te ontkomen. Zelfs de dood biedt geen garantie van niet-continuering in het hiernamaals. Gewoonlijk bereikt men datgene waar men wilde zijn terwijl niet-zijn moeilijk voorstelbaar is. Men kan het lichaam verliezen maar niet het spoor dat men achterlaat. 

 

           i) Probeer zoveel mogelijk op een natuurlijke manier te genezen.

De natuur is de grote genezer daar moeder natuur aan ons allen het leven geeft. Ook de kultuur kan worden beschouwd als een speciale vorm van natuur met helende eigenschappen. Veel zieke mensen zouden er perfecte genezing in vinden zo nu en dan eens uit te gaan en te socialiseren in een café. Natuurlijke dingen eten, de voorkeur geven aan echte mensen vóór kunstmatige en virtuele representaties in de media, een echte bloem ruiken in plaats van een geurtje uit een spuitbus etc. kunnen het verschil uitmaken tussen een zieke en een gezonde persoon. In de kring der holistische geneeswijzen doet het zelfs niet ter zake wat voor een soort van bijzonder programma men volgt zolang de mensen eenvoudigweg genezing kunnen vinden door te ontsnappen aan de stress en de liefdeloosheid van kunstmatige en dode routines. Samen zijnd op die manier is het veel makkelijker om tijdschema's te vergeten dan als men alleen is. Ook met het hebben van een tuin b.v. kan het veel makkelijker zijn om kontakt te hebben met de natuur als met het hebben van een balkon in een flatgebouw ver weg van een park. Daarmee kan de grote stad een ernstige hindernis vormen in de zelfverwerkelijking je nooit toestaande je meer dan strikt noodzakelijk te ontspannen met alle geluid, denken en nabijheid van andere manieren van leven. De natuur en het echte van het leven weer terug vinden kan zelfs een serieus economisch probleem vormen daar de kultuur perfect ieder klein beetje van de natuurlijke bevrijding weet uit te buiten. De kunst van de natuurgenezing schijnt te liggen in het een perfekte kulturele escapist zijn. Men ontsnapt aan het kunstmatige in een religie van vrije associatie jezelf herinnerend als een harmonie van tijdkonditioneringen en herkonditioneringen. De vijanden van de natuurlijke genezing zijn verdringing en escapisme: nooit moet de weg terug naar de werklast waar men het mee te doen heeft worden geblokkeerd, noch moet de daar tegenover gestelde plichten en dienovereenkomstige kulturen worden verdrongen om een respektvolle en rechtgeaarde herwinning van de heelheid te hebben. Zolang de angst niet de leiding heeft en niemand het slachtoffer wordt, het zwarte schaap is of wordt zwart gemaakt, zijn liefde en vrede geen zwakheid, ketterij of een perversie. Wie is er bang voor moeder natuur als de revolutie groen heet te zijn? 

 

          j) In geval van depressie: ontspanning en vermaak.

Depressie kan volgen op een voedingsgebrek, vitamine C missend bijvoorbeeld, of kan volgen op de werkverslaafde afknapper de mensen en jezelf missend waar men aan ontsnapte. Ook kan de depressie volgen op te veel slapen. Depressie kan een complex zijn van konditioneringen ten opzichte waarvan men een nieuwe levensstijl moet aanleren als men eenmaal buiten de boot is gevallen van de 'niet-dit' -manier van leven. In plaats van eer te ontlenen aan het omgaan met de misère zou men ermee moeten beginnen zijn eer te ontlenen aan de omgang met het juiste. Hoewel de menselijke goedheid en het mededogen dikteren zorg te dragen voor de gevallenen en behoeftigen, de ongecultiveerden en de criminelen, kan niettemin de eer niet worden ontleend aan het superieur of heiliger-dan-gij zijn. Het mes snijdt van twee kanten: de werklast kan bestaan uit het reinigen van de toiletpot of wat voor nederig karwei ook, terwijl anderzijds het bijwonen van verheffende vieringen van de subliminale kultuur het ware ego kan ondersteunen van identificatie met de orde van het goddelijke (afb.). Zoals gezegd is het belangrijk hoe de dingen worden gedaan, niet noodzakelijk welke dingen. Nadat de werklast is aanvaard moet het andere leven bevrijden en allen gelijkrichten naar de zelfde vrijheid van associatie (afb.). Het formele van klasse-identificaties benadrukkend als zijnde van belang voor de werklast kan men de perfekte orde, eer en identiteit vieren van iedere vorm van toewijding in de bevrijding van de status-oriëntatiekultuur die allen gelijkelijk kan belonen en bekrachtigen ter wille van de viering van enkel het aanwezig zijn. Het is niet goed uit angst of uit afgunst te ontkennen dat er klasse-identificaties zijn ondertussen heimelijk nog steeds de kloof in de kultuur behoudend. Waarom zou een zekere klasse oneervol zijn? Is de vrijheid van oriëntatie niet beslissend voor de rechtgeaardheid ervan? Is het niet het ideaal dat allen gelijkelijk gewaardeerd zijn naar hun eigen manier van het realiseren van respekt en toewijding (zie ook de kleurenkode)?

Een regering die deze argumenten serieus neemt zou de hindernissen van het economisch vermogen als overwonnen kunnen beschouwen door het toekennen van subsidies voor mensen die de orde respekteren ongeacht hun soort van materiële arbeid (zolang ze zich er niet voor schamen). Subsidies zijn vormen van bekrachtiging . Een regering zou dus moeten weten naar welk idee van gedragswetenschap men betrokken is op het effectief zijn in het opbouwen van een samenleving en orde die voor die allen zou bevredigen. Onrecht in dezen kan worden aangetroffen in onwetendheid en negatief denken van b.v. leiders gevangen in de strikken van van het 'niet-dit' denken van materiële gebondenheid. Op deze manier kan men zelfs de kulturele identiteitscrises en depressies van de verloren idealen te boven komen door ontspanning en vermaak. Zoals allen weten: genezen van een trauma is een psychologische zaak. Goede psychologie, slechte psychologie, eenmaal gedaan is het verstaan.. 

 

           k) In geval van manie: ga je motieven na.

De bio-psychiatrie stelt voor om fysieke tekortkoming als de oorzaak van de mentale ontsporing aan te nemen. B.v. bij manisch-depressieven kunnen afwijkingen worden opgemerkt in het chemisch evenwicht van de hersensubstanties (neurotransmitters). Niettemin zal de normale wetenschapper zeggen dat alle causale verklaring afhangt van het paradigma., de theorie die als verklaring dient voor een praktijk. Zo kan de bio-psychiater het bij het juiste eind hebben, kan hij zich vergissen of kan hij slechts een halve waarheid koesteren die praktisch is in zijn medische betrokkenheid van verschaffing van medicijnen bij wijze van therapie. Postmoderne benaderingen zullen het belang benadrukken van interdisciplinair teamwerk in de behandeling van manische afwijkingen en andere psychiatrie. Het betreft niet alleen maar psychologie aangezien het de grenzen overschrijdt van wat geestelijk gezond en veilig is. Niettemin is de psychologische oorzaak, het psychologisch uitgaan van gezondheid en zelfverantwoordelijkheid belangrijk. Soms is het de enige uitweg uit de moeilijkheden het idee te verdedigen dat de manicus een speciaal geval van geestelijk gezond zijn vertegenwoordigt en alleen tot een einde kan komen als de persoon zijn doel zelfverantwoordelijk inziet. Het is alsof men in de rechtszaal zit: de psychiater is de aanklager die de persoon ervan beschuldigt een patiënt te zijn die anderen en zichzelf in gevaar brengt. De psycholoog voert de verdediging die moet aantonen dat de speciale vorm van gedrag binnen de normale grenzen ligt en zelfs van belang is voor anderen en hemzelf. Het probleem bevindt zich op het vlak van het beoordelingsvermogen; wie moet er als rechter beslissen; of amerikaans: waar is de jury die zal beslissen over schuld en onschuld? In feite is er een formele orde nodig die de verdediging voert in het belang van de ziel. Van deze orde kan het duidelijk zijn wat onwaar is en verraad, egoïsme en bezitsdrang. Van deze orde kan begrepen worden waarom er een afwijking optreedt en hoe die kan worden vergeven. Manie bij voorbeeld wordt in het theater toegestaan terwijl privé een dergelijke vertoning niet kan worden getolereerd. Doorslaggevend is de trouw aan een script daar het script de grenzen vastlegt. Op dezelfde manier kunnen manische buien in een menselijk leven worden getolereerd als er een garantie is van trouw aan een orde vastgelegd in voorschriften. Bij voorbeeld soldaten ten tijde van oorlog kunnen compleet manisch zijn voor het heil van een overwinning totdat ze hun superieuren ongehoorzaam zijn. Alleen dan zijn ze plotseling potentiële criminelen die eventueel ter plekke moeten worden geëxecuteerd. Concluderend is het van belang dat jezelf bevinden in een staat van uitbundigheid, opgewektheid, overlopend van inspiratie, met energie en richting gevend etc., men in dergelijke gevallen zich altijd moet verzekeren van de motieven van de aktie die door overeenstemming ondubbelzinnig helder en gefixeerd moeten zijn. Anders zal met het laatste de sociale kontrole verloren gaan en zal men gedwongen zijn de toevlucht te nemen tot minder wenselijke kontrolemaatregelen die aan de gerijpte optie van degene die afwijkt voorbijgaan. Hieruit volgt het belang van een expliciet begrip van formele sociale orde die de limieten van de kontrole vastlegt. Vroeg of laat zal iedere persoon moeten ervaren wanneer 'de wil van God' of de werkelijkheid van de sociale kontrole in dienst van de ziel de claim van de onafhankelijkheid en rijpheid zal overtreffen. Een gebrek aan formele orde zal resulteren in een overmaat aan afwijkend gedrag: misdaad, waanzin en corruptie. Om het recht in dezen te behartigen staat gelijk aan toewijding tot een formeel begrip van orde dat het motief onder woorden zal brengen, de handelwijze en de kontrolerende sancties. Zoals gesteld vindt er positieve sanctionering plaats bij inwijdingsceremoniën, speciale onderscheidingen en geldelijke beloning in de vorm van betalingen of andere voordelen (privileges, aandacht, vrijheid, etc.). Normaal geschiedt negatief sanctioneren middels het achterwege laten van positieve sankties of zelfs wettelijk bepaalde straf. Al dit tesamen zal de persoonlijke motieven zuiveren en de samenleving zekeren tegen de schade van individuele manie en andere afwijkingen. 

 

           l) In geval van verwarring: check de tijd en omstandigheden.

Met alle soorten van status en beroeps-oriëntatie (afb.) kan er veel verwarring bestaan in het schijnbaar tegengestelde konflikt van de verschillende motieven en aktie. Er zal altijd een behoefte zijn aan een bewust vertoog in het parlement en andere vergaderingen en manieren om uit te wijden. Hoe men ook bezig is met het belang van een bepaalde overeenkomst, voor iedere poging is er een afspraak over de tijd en omstandigheden. Daarom is het algemene advies aan iedereen die zich verwart voelt zichzelf te checken naar zijn tijdprogramma en de omstandigheden waar hij op uit is. Van plan zijn om in het parlement te vergaderen zal een heel ander soort van verwarring geven dan het privé bijeenkomen in een slaapkamer. tegenover elkaar staan op een sportveld of bijeenkomen voor zakelijke of religieuze doeleinden. Over het algemeen geeft het omschakelen van de ene verwarring naar de andere de grootste moeilijkheden aangezien de slaapkamer niet zonder meer het denken voor zaken doen geeft, of het parlement tegengesteld kan zijn aan het religieuze belang.

Zoals ook met de voorgaande regel is de verbindende en verenigende kracht de ziel die sociaal moet worden gezekerd middels formele overeenkomsten. Met een ieder naar behoren gelijkgericht, zal omschakelen en werken om de verwarring tot een helder einde te brengen succes brengen. Met de realiteit van compensatie en verdringing echter, niet op de juiste wijze gelijk gericht op het belang van de ziel en zijn klaarblijkelijke orde, zal er vroeg of laat een ineenstorting plaats vinden die de aanpassingen vernietigt en er collectief gezien als een oorlog en individueel als een geestesziekte uit ziet. Tot nu toe heeft de twintigste eeuw de werkelijkheid hiervan bewezen alsof het de middeleeuwse zwarte builenpest betreft die de levens van miljoenen mensen wegvaagt. De vlo die de oorzaak van de problemen bleek te zijn wat betreft de pest (of ons gebrek aan weerstand ertegen) zou voor de ziekte van het oorlogvoeren de vervreemding van de werkelijkheid van de ziel kunnen zijn (of ons onvermogen mondiale overeenstemming te bereiken over de uitdrukking ervan in de zin van een formele orde). Noch religieus, noch politiek, noch wetenschappelijk, is het twintigste eeuwse ego-begrip dermate gedienstig dat de valsheid en oorlog ervan kon worden voorkomen. Het voor dit doel niet hebben van de periodieke waanzin van de 'pest', is een mondiale hervorming van de formele orde in dienst van de belangen van de ziel absoluut nodig. Laksheid in dezen, ontkenning, compensatie en uitstel zal nooit tot een betere garantie leiden van het handhaven van de sociale orde, vrede en veiligheid. Geblokkeerd in de vooruitgang zal de mensheid alleen nieuwe ziekten, waanzin, afwijkend gedrag en misère ontwikkelen. ontwikkelen. Een andere definitie van ziekte is het te zien als gevolg van een blokkering van vooruitgang. 

 

          m) In geval van paranoia check je verwachtingen, beloften,
                       plannen, verlangens, aspiraties, rechtgeaardheid en verplichtingen.

Gevangen in een web van verwachtingen etc. met de erbij behorende zin voor rechtgeaardheid en plicht kan men verschrikkelijk paranoïde worden. De ware gerijpte persoon zal altijd een gezond idee van weerstand en rebellie tegen iedere vorm van oplegging hebben. Het is het natuurlijk instinct dat het dier in het oor zal fluisteren dat kultuur een slechte zaak kan zijn wat betreft het belang van de persoonlijke vrijheid en zelfverwerkelijking. De mensheid kan worden gezien als slechts een andere termietenheuvel ten opzicht.waarvan men maar beter niet kan streven zo'n gehoorzame dienaar te zijn. Paranoïdie is het resultaat van 'niet jezelf zijn', men is bezeten van boze geesten zou de shamaan zeggen. Of overeenkomstig de negentiger jaren: men gaat te snel, te hard en te wreed om kontakt te kunnen houden met de gezondheid van het relatieve binnen een zekere staat van bewustzijn. Een groepsego gefixeerd op een materiëel motief zal weerzin ontwikkelen tegen anderen het eigen kwaad in achterdocht projecterend. Op die manier kan de hele samenleving schizofreen worden zichzelf afwijzend uitgeput zijnde in de psychologische strijd. Zoals eerder gezien is de gezondheid van ieder systeem gedefiniëerd door zijn dynamiek en openheid of zijn vermogen zichzelf te corrigeren en opnieuw aan te passen. Het menselijk lichaam zelf vormt het beste bewijs van deze realiteit van inhibitie en zelfcorrectie die voor een levensreddende aanpassing met onzekerheid werkt ter wille van de openheid naar anderen. Hieruit laat zich de noodzaak van een dynamisch tijdbegrip en een gezonde zin voor alternatieven in het tijdbeheer afleiden. De moderne politiek bestiert deze waarheid door middel van een liberale strategie in het tijdzone-bestuur waarover er in de wereld geen echte overeenkomst bestaat. En deze vrijheid kan zo blijven. Van deze vrijheid mag ieder individu of iedere groep zijn eigen bewustzijn van de tijd ontwikkelen. Op deze manier kan ook de mogelijkheid van een wereldregering worden ingezien zonder de bestaande werkelijkheid van chaos in het tijdbeheer te verdringen. Niet de vrijheid ontkennend in chaos te mogen leven heeft men alleen maar de vrijheid nodig te kiezen voor een idee van orde dat genoeg voordelen biedt om een reëele kans op een duurzame wereldvrede te hebben ongeacht politieke, religieuze, of wetenschappelijke voorkeuren. Naar het bewustzijn van de tijd kan er een koepel van orde zijn die groot genoeg is om alle grote culturen en kenmerken van het tijdbestuur in de wereld te omsluiten. (afb.). Zo kan men de paranoia van het gevangen zijn in de eenzijdigheid van een enkel groepsego, taal, kultuur, gebeuren of tijd te boven komen. 

 

           n) Bevredig de lichamelijke behoeften volgens schema.

Zoals eerder gesteld kan lust liefde worden door te werken volgens een schema. Dit is de essentiële alchemie om goud te maken van de stilte die alle zwakheden der mensen overdekt. Daar echter ook dieven in stilte te werk gaan is het dus niet de prioriteit van de stilte die wordt voorgestaan. Het behoeft bewuste bespreking om een dominerende heilige geest te hebben. Een psycholoog mag in stilte observeren, analyseren, rapporteren en adviseren, maar de politiek van het sociaal bestuur zal de uitdaging aan moeten gaan om de geestelijke motieven der wijsheid te paren aan de materiële motieven van de gewone man. De klasse der bestuurders, de politici en andere ambtenaren van de regering moeten compromissen sluiten en het eens zijn over tijdelijke regelingen van orde die voor allen bevredigend zouden zijn. Belangrijk is telkens weer te beseffen dat geen materiële overeenkomst voor eeuwig gefixeerd kan zijn. Er is altijd een uitbreiding, een uitzondering of een nieuw evolutionair principe dat het perspectief zal veranderen vragend om wijzigingen of algemene hervorming. Als bij voorbeeld vuurwapens gemeengoed zijn zou dat niet langer zo kunnen zijn als er wapens om het zenuwstelsel te depolariseren komen die in staat zijn om mensen minder destructief buiten werking te stellen. Er zouden nieuwe wetten voor nodig zijn om de mensheid voor een komplete chaos te behoeden in de verschuivende machtsevenwichten. Als b.v. biomechanische inductie zou resulteren in een nieuw evolutionair vermogen tot beheersing van de materie zou op die manier fossiele brandstof belachelijk worden, en zouden alle economische evenwichten verschuiven zodat de hele mensheid een ander soort van internationale politiek van bestuur nodig zou hebben om te overleven. Alle planning om de menselijke behoeften aan veiligheid, transport, huisvesting, voedsel, werk en entertainment te regelen is afhankelijk van het stadium van evolutie waarin de samenleving en de mensheid zich bevindt. Altijd lijden we onder de psychologische wet der consonantie die onze positie of gehechtheid om de beste te zijn dikteert. En altijd zal de evolutie een soort van pijn zijn lijdend onder de weerstand tegen verandering of decompensatie na onthechting. Met de ziekten van geblokkeerde vooruitgang en onbezonnen onthechting moet rekening worden gehouden met behulp van liberalisatie tegen verdringing en alternering tegen decompensatie. Men mag alleen maar liberaal zijn als het niet een verdringing of beschadigen van anderen inhoudt en men kan alleen maar iets los laten als je vast kan houden aan een acceptabel alternatief. Zonder onderscheid de onthechting en het liberale benadrukken zal resulteren in waanzin en ziekte en moet worden gekenmerkt als misleiding en oplichting of leugens, misleiding, egoïsme en bezitsdrang in een politieke en therapeutische vermomming.

Om de behoefte aan privaat en publiek vermaak te reguleren bij voorbeeld, heeft men een duidelijk gesteld alternatief nodig van een ander schema dan de normale kalender en het bewustzijn dat de stress voorstaat dan waaraan men in het vermaak probeert te ontsnappen. Zonder dit zal het vermaak een andere manier zijn om met het systeem, de waanzin en de ziekte te werk te gaan en aldus de aantrekking ervan verliezen. Een bepaald gewaar zijn van zeg het weekordebewustzijn geneest niet van zijn fixatieziekten als men geen bevrijding kan vinden naar een alternatief.

De autoriteit over dit alternatief mag aanvankelijk niet zo belangrijk zijn: men mag b.v. er de voorkeur aan geven iedere vierde dag de was in de wasmachine te doen ongeacht de datum of dag van de week. Maar hiermee moet men in overweging nemen waar men mee harmoniseert, anders zal het alternatief alleen maar tot verdere verwarring, neergang en mislukte aanpassing leiden. Het doel is duidelijker te worden en niet meer verward te raken. Daartoe vormt het bewandelen van de veilige weg van gevestigde alternatieven de beste garantie voor een harmoniserend, verhelderend effect. Bij voorbeeld een beginnende popmuzikant kan beginnen met het uitbrengen van allerlei bekende songs alleen maar hier en daar een lied van eigen makelij of zijn eigen stijl van interpretatie toevoegend. Van het niet verdringen kan men vooruitgang boeken in de richting van het vestigen en accepteren van een alternatief. het tijdschema voorgesteld onder tabellen op deze site zal regelmatig harmoniseren met de bestaande weekorde alleen maar om het volledige van de week te dekken er subtiel in ritme mee te verschuiven. Op die manier harmoniseert men zowel als opponeert men met alles zodat het denken niet in staat zal zijn een vals ego te ontwikkelen tegen het normale tijdbewustzijn van aanpassing. Natuurlijk zijn er vele truuks in het bestuur van de konditionering en dekonditionering van de tijd.

Erop mediteren zal zeker de persoonlijke weg en strategie te onthullen die er is om de gehechtheid te overwinnen en bevrijd te zijn in vrije associatie. 

 

           o) Hou maat.

Verslaving is het tegendeel van matiging. Alle zwakheid (afb.) is niet zo slecht zolang er alleen maar matig alcoholgebruik is, een beetje lustige sex , een klein beetje geld verspild aan gokken of alleen maar nu en dan een vleesmaaltijd. (afb.). Konditionering is een merkwaardig iets: je kan het niet zien, het is geen beestje of een virus, het is geen persoon, maar niettemin kan het je gehele leven ruïneren. Een beetje te veel eten vandaag kan resulteren in de zelfde neiging de volgende dag en voor men het zich realiseert heeft men overgewicht ontwikkeld. Hoe kan dit gebeuren? Heiligheid is een integriteit die bijna niemand kan volhouden. Het is buitengewoon moeilijk de krachten te beheersen die erbij betrokken zijn en eenmaal de verkeerde levensstijl volgend is het moeilijk de betere manier in te zien, te herinneren en te waarderen. Er is de wet der consonantie die tevredenheid en zelfwaardering predikt ondanks een slechte gewoonte. De slechte gewoonte verdedigen noemt men ego terwijl met het verdedigen van het ideaal het gewetensvolle zelf ziel wordt genoemd. Het idee is dat enkel voor jezelf het ego is, een verdediging van slechte gewoonten, terwijl indachtig een voorbeeld zelf een model van deugd zijnd voor anderen, het niet verdrongen en ontkend hoeft te worden als slecht maar kan worden herinnerd als ziel of continuerend zelfbesef. Zo bezien kan continuering zowel een probleem vormen voor zover het verslaving aangaat als een aangelegenheid van de ziel als het bewijs levert van het eeuwige bestaan van goedheid en deugd. Op deze wijze kunnen mensen verward zijn over de tijdfactor of zich zelfs volledig onbewust zijn van de invloed ervan. Als het goede zowel als het slechte voortduurt, zou de tijd er niet zo veel toe doen als de strategie van het gelijkrichten. Maar waarom de twee scheiden een destructieve tegenstelling creërend? Waarom zou tijdbeheer vreemd zijn aan een strategie van gelijkrichten? Het antwoord is gehechtheid. Gehecht aan een bepaalde strategie van tijdbestuur kan men eindeloos bezorgd zijn over de effectiviteit van een morele code. Maar binnen de zelfde staat van bewustzijn of modus van konditionering kan men niet zien of zich bewust worden van de waarde van het alternatieve. Het is moeilijk jezelf uit een bepaalde hypnose te deprogrammeren.

Een goed voorbeeld van hypnose binnen een zeker kader van konditonering is de aantrekking van de kultuur van de standaardtijd zoals ervaren met de televisie. Bijna niemand kan ontsnappen aan de dwang matigheid van het programma van het standaardtijd-beheer. Het is als de griekse held gevangen door de cycloop: alleen maar door gehechtheid aan de schapen konden hij en zijn mannen ontsnappen aan het monster. Er is schaamte over bekennen verslaafd te zijn aan t.v.-kijken. Bijna niemand ontleent eer aan de prestatie van het t.v.-kijken, terwijl het zeker een zware last vormt met de stress en overmaat van de tabloïde en commerciëel getinte programmering. Rondom de t.v. bestaat ongeveer dezelfde schaamte en taboe als rondom psychiatrische medicatie: er zijn twee soorten dwangbuizen om om te gaan met het gebrek aan zelfbeheersing. Niettemin is de t.v. alleen maar een ander medium zoals boeken of brieven. Om het medium televisie te beheersen moet men in staat zijn eruit te stappen. Televisie is door zijn gefixeerde programmering typisch een voorbeeld van tijdafhankelijke aandacht. Het is in feite een klok met verbeelding . Wat men ziet is representatief voor de vorm van tijd die wordt bestierd., hetgeen de standaardtijd is: veel sex en geweld of films over roofdieren en diktatoren die onschuldige slachtoffers vernietigen. Als het leven wordt getoond zoals het echt is, alleen maar een winkelstraat filmend b.v. is het veel te saai om als iets anders dan een pauze te worden beschouwd. Niettemin is bijna iedereen erdoor gefascineerd vanwege zijn tijdkonditionering: er is geen alternatief en dus ook niets dat meer aantrekkelijk of sterker is om de t.v. ongeacht het toevallige programma te ontkennen. De enige manier om aan die verslaving van beschamende tabloïde lust te ontkomen is de 'schapen' of associatie te vinden van een tijdbegrip dat meer harmonieus, echt en van een natuurlijker aantrekking is dan het standaardmonster of de cycloop van konditionering aan het kunstmatige. Een overeenkomst met dat begrip zou ons het echte van het leven in het echte van de tijd met het echte van de aantrekking bieden dat nooit door het kunstmatige kan worden overvleugeld. Het echte van de tijd is pragmatisch het ware van de tijd ook bekend als zonnetijd en ware siderische tijd. Het echte van de kalender kan worden omschreven als de verdeling van het jaar die niet uit een konflikt bestaat in de de verdeling van de dag en datum die men leeft (zie tabel). Dit zijn praktische definities die algemeen bekend staan als het natuurlijk 'gevoel' van de tijd, onbeschrijfelijk en zelfs mystiek aangezien het een subtiele konditioneringskracht is die stille inspiratie influistert als een beschermengel tegen het kwaad van de moderne tijd. Een bewuste bekentenis tot deze werkelijkheid van natuurlijke harmonie kan het mysticisme, het bijgeloof, de eenzaamheid en de vervreemding wegnemen van die 'andere' bewustzijnstoestand die men zo najaagt in drugs en sex. In het bijzonder vanwege de schaamte over het laatste schijnt het bijna heiligschennis te zijn om ook maar iets te regelen naar het goddelijke van de tijd. Niettemin is erbuiten vallen en je afstemmen op, het dictum van van de spirituele revolutie zoals voorgestaan in de tweede helft van de eeuw. De manier waarop het gedaan wordt is van minder belang dan het naakte sociologische feit dat de moderne subkultuur op die manier denkt. De postmoderne kultuur die het nodig heeft orde te vinden in de chaos van het moderne ego kan het leren eer te ontlenen aan b.v. t.v. kijken door het te beschouwen als een soort van psychologische arbeid waarvan men zeker moet dekonditioneren naar een alternatief tijdschema. Op deze manier verandert de lust ervan in liefde voor de menselijke poging de matiging te aanvaarden die de ware zaak bekrachtigt. Ook de stad ingaan voor het ware kan zo gezuiverd en beheerst zijn. 

 

           p) Beantwoord aan de voorwaarden van het rusten.

Om in staat te zijn te gaan rusten moet men aan de eisen van het rusten beantwoorden. Net als met aktief zijn, is slapen en rusten ook afhankelijk van tijdkonditioneringen. Het lichaam zal een ritme voor zichzelf ontwikkelen b.v. de lichaamstemperatuur en de spijsvertering regelend overeenkomstig de manier van leven. Een dagdromende persoon kan het moeilijk vinden om 's nachts te slapen en te dromen zichzelf ontdekkend als een alternatieve nachtwaker voor het collectief belang van een vreedzame nacht. Tegen de orde van de dag ingaan kan resulteren in een lustige droom 's nachts. Als eenmaal een bepaald gedragspatroon gedurende de nacht of de dag is gefixeerd kan chronische slapeloosheid het gevolg zijn van een eenvoudige tijdkonditionering. Bij voorbeeld arbeiders werkend in ploegendiensten in fabrieken die volcontinu doordraaien kunnen te kampen hebben met ernstige geestelijke en lichamelijke gezondheidsproblemen voortdurend aangespoord zijnde hun konditioneringen naar de tijd te veranderen. Een dergelijke sociale opzet kan zelfs worden herkend als een neurotische poging te dekonditioneren van de diktatuur van de standaardtijd. Een 24-urige werkverslaafde zijn is geen oplossing voor de eenzijdigheid van de standaardtijd. Noch is het leven van een tegenkultuur van sex en drugs een echte oplossing. Erbuiten vallen is niet moeilijk, maar je afstemmen op zonder te verdringen is iets volledig anders. Men mag b.v. vluchten in een sektarisch geloof alleen maar om te ontdekken dat men net zo jaloers is, trots en misleidend als iedere gewone ambtenaar b.v. Het levensdoel kan worden gevonden in de liefde van de rust en vrede maar dat zoekend, moeten oneerlijke sluipwegen of onverstandige en ziekmakende strategieën worden vergeten. Het zal eenvoudigweg een oprechte poging moeten zijn om een tegenwicht te vormen tegen de bestaande kultuur met een algemeen aanvaardbaar alternatief dat voor de zelfde (alternatieve) tijd wetenschappelijk, politiek en spiritueel gezond is.. 

 

           q) Hou je grenzen in de gaten.

De handeling van het beproeven van de grenzen wordt soms omschreven als psychopatisch of sociopathisch. Het zou een omstandigheid zijn waarin andere mensen zouden worden beproefd en belast ter wille van het eigen verlangen naar kontrole en macht. Vreemd genoeg weerspreken allerlei soorten van religieuze, politieke en wetenschappelijke oplegging in de vorm van onderzoeksprogrammering, experimentering en hervorming deze definitie in de naam van God, de goede wil en de liefde voor de waarheid. Georganiseerd wordt het oogluikend toegestaan en verdragen terwijl egoïstisch gepraktizeerd in de privésfeer, sexueel, politiek of wetenschappelijk de familieleden het zouden kunnen proberen er van af te komen door de psychiater te bellen. Hoe dan ook gepraktiseerd moeten de grenzen van wat mogelijk is worden verkend in de zoektocht naar oplossingen voor de verbijstering van de moderniteit. Testen kan een teken van ziekte zijn, een symptoom van onrust en bewijs van ontevredenheid en ongemak met al het nieuwe van de kultuur. Het vergt bijna een leven lang van experimenteren hoe t.v., radio, computeren, het lezen van boeken, het naspeuren in kranten, het waarderen van tijdschriften, aandacht besteden aan de bioscoop en aanverwante moderniteiten zouden werken en het best zijn uit te balanceren. Het essentiële probleem van de gerijpte persoon is zichzelf telkens weer gevangen te zien in konditioneringen, verwachtingen en afhankelijkheden die de integriteit van het denken en de ziel ruïneren uitgeroepen zijnde tot inferieure volgeling of demonische verrader. De hele kultuur schijnt soms te zijn verworden tot een onmogelijke last waaraan men alleen in het klooster of in een andere afzondering kan ontkomen, alleen maar om te ontdekken dat dat de plaats is waar het huidige tijdbewustzijn zijn oorsprong vindt en wordt gehandhaafd.

De pijnen van de collectieve evolutie ervarend moeten de grenzen zorgvuldig worden bewaakt. Er is het basisbelang van het in orde houden van de baan, de huwelijkspartner, de kinderen,en het huis en niettemin een respektabel lid van de samenleving zijn ondanks het dierlijk motief. Niet zelden wordt het ervaren als een ernstig uitputtend konflikt tussen het hogere en lagere zelf. De eeuwige kwestie wie of wat de autoriteit zou zijn als een gepast antwoord daarop, zou een kwestie van leven en dood zijn. Een klassiek antwoord is dat de Heer als de superziel zou optreden als de kontrole over de ziel die de geest beheerst die het denken stuurt dat het lichaam dirigeert. Gepast gelijkrichten naar deze gezagslijn zou de oplossing voor de problemen van de dualiteit zijn. Psychologisch moet worden toegevoegd dat naar het begrip van de Heer geen direkt antwoord kan worden gegeven over welke naam we de voorkeur zouden moeten geven met de stelregel: 'Wie ben ik om de Heer te zeggen welke vorm Hij moet aannemen'. De Heer wil misschien mijn vorm ook wel aannemen en wie ben ik om me daar tegen te verzetten? De gerijpte persoon weet alleen zeker dat hij zelf de verantwoordelijkheid moet nemen wat de naam van de Heer ook moge zijn. De voorbeelden uit het verleden zijn bekend en die van het heden staan ter discussie. Wie de Hoogste Persoonlijkheid ook moge wezen, ongetwijfeld zal Hij Zelf in staat zijn de grenzen te bepalen van wat mogelijk en gewenst is. Er achter komend hoe het daarmee zit kan de volwassene ze alleen maar bewaken om enerzijds verder ongewenst beproeven en belasten te voorkomen terwijl anderzijds hij zou kunnen helpen ze vast te leggen er ook niet bang voor wezend onderzoek te doen en te ontdekken terwille van de vooruitgang. 

 

           r) Put het uit zonder begeleiding.

De mensheid in het bijzonder houdt ervan om alleen voor de sport uit te putten en te wedijveren. Dit zou niet altijd even verantwoordelijk kunnen zijn, niet alleen massa's geld verspillend met het verkeerd stellen van de prioriteiten maar ook complete kulturen en mensen verspillend in het overschatten van hun waarde het eigenbelang vergetend. Een van de beste strategieën in dezen is aandacht te besteden aan de werkelijkheid van het b.v. olympisch gelijk gericht zijn als een vertrouwdheid van het zelf. Het is in je eigen belang je eigen gelijkgericht zijn te herkennen in de andere persoon en kultuur. Hiervoor moet men open en ontvankelijk blijven, de zwakheden van doofheid, lafheid en vooroordeel vermijdend. Te luisteren, te durven en te vertrouwen naar alternatieven en andere mensen is niet iets exclusief voor de jongeren en verlichten. Het is de definitie van de geestelijk gezonde persoon, die in feite voorgaat op de weg, in het algemeen.

Vanuit dit inzicht kan de notie volgen dat ieder mens als de noodzakelijke kontrole kan fungeren, daar iedere persoon als een vergrootglas van het goddelijke zou kunnen werken. Ook b.v. criminelen hebben een bepaald idee van gerechtigheid waar men zeker van kan leren als het aankomt op het bewaken van de limieten der uitputting. Het systeem ondersteunend danwel een kultureel alternatief ondersteunend, perfekt rechtgeaard of niet; het met het lichaam gaan tot een bepaalde limiet kan het best onder begeleiding van anderen geschieden. Jongeren b.v. die hun lichaam uitputten in een sfeer van drugs en snelle muziek zouden in hun pogingen te genieten vast kunnen lopen heimelijk minachting koesterend jegens de generatie vóór hen die ook de grenzen van die aktiviteit hebben verkend. Het wiel opnieuw uitvindend doen zich ook het zelfde soort van ongelukken voor in het misbruik van drugs b.v. Dit soort van destructieve vervreemding gebaseerd op leeftijdsdiscriminatie of een generatiekonflikt moet en kan worden overwonnen door middel van een orde die de verschillende generaties, vormen van status (afb.) en beroeps-identificaties (afb.)met elkaar verbindt. Alleen door middel van een bewuste bekentenis tot het geheel van van het menselijk vermogen kan het noodzakelijke evenwicht worden gehandhaafd zodat de limieten duidelijk, aanvaard en bekend zijn. In dezen is eenvoudig duidelijk zijn liefde. Om symmetrie te hebben, complementariteit ofwel parallel te zijn in relationeel functioneren onder begeleiding, is van secundair belang. Te onderwerpen , het door te praten of gelijk te zijn in onafhankelijkheid zal een natuurlijke evolutie vinden als eenmaal de orde of het communicatiekader duidelijk is. 

 

           s) Vast regelmatig.

Vasten is niet alleen iets van het lichaam. Iedere gewoonte heeft het kontrast van abstinentie nodig zodat men zich bewust wordt van de werking en werkelijkheid ervan. Dit schept de volledige complexiteit van het leven: allerlei gewoonten hebben een kontrast en bewustzijn nodig terwijl ze allemaal afhankelijk van elkaar vervlochten zijn. Wat is de invloed van het vlees-eten, onder welke omstandigheden is sex bevorderlijk of destructief? Wanneer stort ik in of bloei ik op? Wanneer kom ik uit op argumenteren en meningsverschillen en hoe verhoudt zich dat tot de collectieve aangelegenheid? Waar draag ik toe bij in welk seizoen, etc. etc. De gewone leek is een chaos van speculatie: niemand weet het precies, maar allen begrijpen het min of meer. Vele theorieën van toeschrijving verklaren waarom en hoe dingen fout gaan , subtiel corrumperend naar hun secundaire winst. Sommigen zweren bij moraliseren als de enige oplossing, terwijl anderen zweren bij standvastig en zwijgzaam werken. Natuurkundigen zoeken naar een verenigde veldtheorie die alles verklaart en religies voeren er strijd om welke het meest omvattend is. Wat ook het geval of de aspiratie mag zijn, vroeg of laat moet het worden opgegeven. Met die kennis fluistert de wijsheid de term vrijwillig lijden of boete: gehaat door de gewone man en het liefst door allen behalve de serieuze kandidaten der heiligheid vergeten. Niettemin heeft de regel een plaats als een hoeksteen van de vooruitgang. Zonder oprechte boete is er geen echte kennis, bewustzijn of vooruitgang op welk levensterrein dan ook mogelijk. Vele mensen moeten ervaren dat men alleen met schade en schande wijs wordt. Slechts na een uitputtende ziekte of een rampzalige mislukking dempt men de put waarin het kalf verdronk. En de mens is collectief een trage leerling. Zwaar gehecht aan alle illusies van beheersen en genieten doet zich keer op keer de totale (en zeer dure) ramp van oorlogvoering voor die alle winstmotieven en weerleggingen van boete afstraft. Oorlog is de gesel van de God die in onze oren schreeuwt dat het gezond is om hongerig te zijn, goed is om te vechten voor de zaak en een doodzonde om je naaste te verraden.

Dit alles is de werkelijkheid van het vasten: alleen maar door geen vlees te eten op vrijdagen, of geen granen en bonen te eten op de elfde dag na volle en nieuwe maan of alleen maar door van sex af te zien vóór het huwelijk, of alleen maar door af te zien van het drinken van melk gedurende één maand, of alleen maar door iedere maand een beetje geld opzij te zetten etc. etc. etc., neemt je hele leven een andere wending. Vastend zijn er geleidelijk aan minder ondoorgrondelijke konflikten, uit de hand gelopen rampen, ruzies, nervositeit, onoverkomelijke generatiekonflikten, echtscheidingen en ziekten. Alleen maar vanwege een klein beetje vasten van het één of het ander kon het juiste onderscheidingsvermogen en bewustzijn post vaten. Het gaat er alleen maar om, om een idee te krijgen van wat en hoe te werken uitzijnde op gezondheid, ziel en geluk.. 

 

           t) Houdt de diversiteit aan lichamelijke aktie.

Een ander kneepje van het vak is het behouden van de veelzijdigheid van het lichaam. Normaal gesproken ontwikkelt men als ieder dier in het bos een levenswandel waarbij men alleen maar deze spier traint of die houding aanneemt. In feite staat een belangrijk deel van de menselijke integriteit bekend als een soort van kramp die de spieren strak trekt in de nek en onder in de rug als het individu is gehecht aan aan dit soort van "muziek' of die soort van 'menselijkheid'. Bevrijding betekent dat het geheel van het fysieke apparaat onderworpen is aan de filognosie van het zich gelijkrichten op de ziel die de dynamiek van het menselijk motief en de vitaliteit van de sociale carrière reguleert. Noch verkrampen naar je huwelijk noch verkrampen naar je sport, noch verkrampen naar je hobby's of bezittingen van welke aard dan ook zal de bevrijding brengen. Alleen een bewuste bekentenis tot de sociale en individuele werkelijkheid van ware vooruitgang en emancipatie zal verlichting brengen. Het betekent praktisch simpelweg dat een grootvader ook de zaak in een discotheek mag natrekken zo nu dan, dat vrouwen ook samen mogen komen voor het voetbal of iets anders mannelijks, dat mannen ook de stofzuiger mogen hanteren en zo nu en dan mogen koken. Dit nuchtere begrip van emancipatie is niet een vaag idealistisch concept, maar een zuivere fysieke behoefte aan diversiteit. Sexuele variaties b.v. zijn niet een soort van perversie tussen geliefden die bang zijn verveeld te raken, maar vormen een strategie van bevrijding waar alle fysieke verkrampingen worden overwonnen door energetische vermenging.

Van de emancipatie is het lichamelijk begrip het meest algemeen en populair. Het gevaar is te denken dat dat alles zou zijn wat betreft de emancipatie: dat het inderdaad een perversie kan worden of een escapistische routine om te trainen en je in te spannen. Alles wat gezond is kan worden misbruikt als spirituele uitvlucht. De helft of het grootste gedeelte van de oosterse religie staat bekend om dat effect: iedereen doet het voor de integriteit van het lichaam, maar wie werkt er echt aan het opbouwen van een realistische en effectieve manier van denken en een hart hebben voor het fatsoen en de eerlijkheid van de menselijke samenleving? Alleen eenvoudig abstineren voor een gelukkig lichaam zal niet de sociale rebellie rechtvaardigen tegen al het andere als zijnde materialistisch. Er zijn geen echte atheïsten en materialisten. Zorgvuldig zoekend zal men niet in staat zijn er ook maar één te vinden. Er zijn allerlei soorten van offeren in alle levensrichtingen en wie ben ik om te oordelen over andermans offers en toewijding tot God? Men kan toegewijd zijn op het fysieke nivo altruïstisch bevrijding zoekend met goed voedsel en goede sex, maar ook toewijding op het nivo van de politiek, kulturele aktiviteiten, persoonlijke relaties , openlijke verbale interaktie, intellectuele onderneming of religieuze associatie is een legitieme en geldige manier om te emanciperen in het zich gelijkrichten op de ziel. Zelfs iedereen die op een klok kijkt kan een toegewijde van God worden genoemd daar de tijd kan worden herkend als een vorm van God. Dus is niet alleen het behouden van de diversiteit van de lichamelijke aktie voor jezelf als een standaard van goede gezondheid, maar ook het respekteren van andermans andere strategieën van alternatie (andere methode) en alteratie (andere vorm) een manier en noodzakelijke aanvulling om een goede sociale en mentale gezondheid te behouden en te bevorderen. Alleen als de kulturen van het Oosten en het Westen deze filognosie inzien kan een redelijk en realistisch begrip van wereldorde gloren.. 

 

           u) Beloon het lichaam op de juiste tijd voor het gehoorzaam zijn.

Voor de ziel is het lichaam als een huisdier of een beest in het circus dat kan en moet worden afgericht, beloond en geaaid voor het gehoorzaam en braaf zijn. Om een of andere orde in het leven te houden moeten in het bijzonder mensen die op zichzelf leven met de sociale zekerheid, op hoge leeftijd verkeren of als student of als een zich heroriënterende volwassene leven, zichzelf belonen voor het respekteren van de God van de Tijd door het eten van een koekje voor het regelmatig pauzeren of het nuttigen van een behoorlijke maaltijd voor het afmaken van je werk of voor het uit bed komen. Zonder een gepaste bekrachtiging zal het lichaam een obstinate diktator zijn waarmee men niet alleen de lichamelijke gezondheid verliest, maar ook het geluk en de vrede van de ziel bederft middels een manier van denken die vol is van lust en rebellie. Soms is een semi-psychotische vlaag van angst en verstandsverbijstering eenvoudig verholpen door trouw aan de dagorde te bekrachtigen. Het fundamentele belang van deze volwassen strategie missend kunnen mensen lange tijd in de spreekkamers van analytische therapeuten, psychotherapeuten, doktoren, en alternatieve genezers ronddolen alleen maar om in te zien dat ze hun eigen tijd moeten behartigen. Het zit 'm in de politiek van de standaardtijd om voor werkgelegendheid in de afdeling van de gezondheidszorg te zorgen door het scheppen en handhaven van afhankelijkheid van politiek gefixeerde dualistische en opponerende noties van de standaardtijd die draaien op de secundaire winst van het stilzwijgen van de eenvoudige basis strategieën van gezondheid. In het bijzonder kan de politieke arena zelf de perversie illustreren van de secundaire winst, complete veldslagen leverend in het parlement of marathonzittingen houdend waarbij alle normen van het menselijk fatsoen en de zelfbeheersing worden overschreden. Geen leek kan zich meten met de uitzinnige kultuur van politiek vergaderen, feesten en converseren naar hartelust alsof het een middeleeuws bacchanaal of een studentensociëteit betreft. Dit soort van mis-representaties van de civiele kultuur schept het probleem waar het tegen vecht: de vervreemde geïsoleerde waanzinnige die niet langer het ondoorgrondelijke en onbeheersbare van politieke tijgers en leeuwen kan begrijpen, ermee kan sympathiseren of het kan belichamen. Dit in gedachten houdend is het niet moeilijk te begrijpen waarom vele mensen de beheersing verliezen met het bestaande juridisch-economische politieke paradigma en intellectueel verdrongen eindigen in klinieken en parkbanken als zwervers en schizofrenen. Eenvoudig wijzen op ieders individuele verantwoordelijkheid zal de samenleving niet bevrijden van de verantwoordêlijkheid zorg te dragen voor een orde waarbij allen een eerlijke kans hebben zich succesvol aan te passen. Het criterium van politieke breedsprakigheid kan onmogelijk stand houden en heersen als een leidend principe voor de gewone man. Voor de gewone man kan geen monopolie op de spraak worden getolereerd maar slechts een gezond begrip en vertoog van een algemeen idee van wereldorde gelden. Het politieke zoals het is mag er zijn, maar kan er niet in mislukken een voorbeeld te vormen van het objectieve en de orde van de politieke aktie. Dit alles behoort tot de bijkomstigheden van de wetenschap van het bekrachtigen van menselijke lichamen terwille van de gehoorzaamheid aan de inwonende ziel en zijn loyaliteiten. 

 

           v) Oefen de verbeelding bewust.

Er is een verschil tussen schizofrenie en normale psychologische gezondheid zoals eerder uitgelegd. Zoals bekend is de mens uit gewoonte voor zichzelf op de vlucht tenzij speciale aandacht wordt besteed aan het belang van het reserveren van tijd voor meditatie en contemplatie. Met de alternatieve sterrendatum* kalender zijn er alleen maar 48 weken in het jaar die het levenstempo terugbrengen door van de vakanties 24 dagen weg te stelen terwille van studiedagen aan het eind van een 14-daagse periode (tabel). Op deze manier kan het individu inzien dat onafhankelijk van religieuze oefening of sociale betrokkenheid anderszins, er een golflengte of staat van bewustzijn mogelijk is waarin men alternatie kan vinden t.o.v. de schema's van de romeinse kalender. Men kan het spiritueel een aquariaanse zondag noemen, politiek een sterrendag of wetenschappelijk een vijftiende dag; hoe ook genaamd, naar het bewustzijn van de standaardtijd en haar konditioneringen, om een gezonde post-moderne zin van bevrijding en vooruitgang te behouden, is het zich terugtrekken ter wille van de studie en contemplatie om afstand te nemen van de standaardmodus psychologisch een absolute noodzakelijkheid. Zoals eerder gezegd is het zinloos om enerzijds het denken en de verbeelding te trainen terwijl anderzijds men weigert de dwangmatigheden van de staat van bewustzijn waar men zich in bevindt los te laten. Velen zullen het onmogelijk achten om zelfs maar te ontspannen, laat staan te mediteren, op de zaken van een regelmatig leven als men geen zicht heeft op een konditionering en bekrachtiging naar een andere tijdregeling. Dit vormt het verschil tussen waanzin en gezondheid: zonder de bewuste keuze van het aanvaarden naar een tijd kontrast kan er geen bewustzijn of kontrole van het zelf zijn dat zou emanciperen en vooruitgaan. Het simpelweg nemen van een vrijdag om te studeren b.v. zal niet dat gewaarzijn of bekrachtiging van het alternatief geven dat de werkelijkheid van de ziel, het geluk en het bewustzijn uitmaakt. Men kan het de psychiater vragen en hij zal verklaren dat je terugtrekken voor studiedoeleinden niet moet gebeuren zonder associatie of anders zal men uit de concentratie raken, de integratie verliezen of zelfs de compensatie verloren zien gaan. De associatie waar de psychiater op doelt kan door hemzelf worden ingevuld maar van belang is in gedachten te houden wat het verschil is tussen het volgen van een bepaalde denkrichting zoals de psychoanalyse en het resultaat van een afstuderen van een dergelijke leerschool onafhankelijk voortgaand voor een gemeenschappelijk idee van rijpheid en sociale orde dat emanciperend en bevrijdend is. De associatie van bevrijding kan aanvankelijk bitter aanvoelen als eenzaamheid en vreemdheid. Maar gewetensvol zijnde naar de ziel, structuur vindend naar de enkele konditionering van een alternatief tijdbegrip, zal men de smaak ontwikkelen voor het realiseren van het verschil tussen de gezondheid der diversiteit en de waanzin van de regressie en projektie die vecht tegen de 'vader' van het paternalistisch gezag en de starheid van een kultuur.

Zoals eerder gezegd is, naar de praktijk van het oefenen van de verbeelding om de problemen van de aanpassing en voorbereiding van aktie uit te werken, bezinning als zodanig onderdeel van de psychologische gezondheidsstrategie. De psychiatrische waarschuwing heeft hoofdzakelijk betrekking op de realisatie dat men stemmen kan horen waar men geen kontrole meer over heeft of anderszins de zelfbeheersing kan verliezen en beginnen te hallucineren een juiste struktuur missend van lichamelijke en geestelijke discipline die de aanpassingen en loyaliteit veilig zou stellen naar de heiligheid en genade van de geest van het goddelijke (afb.). Enige moed is er echter wel voor nodig om de confrontatie aan te gaan met de innerlijke werkelijkheden van de inwijding in de wereld van de geest. Het horen van stemmen en hebben van visioenen is eveneens een teken van een goede geestelijke gezondheid zoals voorgesteld in oosterse geschriften en shamaanse kulturen. Wat psychologisch van belang is is, wat het experiment van de voorstelling ook moge wezen, dat men het begin en het einde ervan weet naar een tijdregel. Dan is zelfs een volledige tegenkultuur van alleen maar één dag in de (aquariaanse) week samenwerken en voor de rest van de tijd mediteren mogelijk.  

 

           w) Wees niet bang voor de geest,
                        maar geef er richting aan vanuit de ziel.

Het grootste deel van de menselijke moeilijkheden komt voort uit escapisme. Bang voor de zelfconfrontatie in de geest, raakt het geweten verwrongen om het materiëel motief te dienen. Met de materie alleen is men dus nooit echt in orde hetgeen zich zal uiten als een vorm van lust. Uit die lust komt een strijd om de macht voort waardoor men vroeg of laat de kontrole verliest. Zo komt de profiteur ten val en verliest hij zijn intelligentie. Het 'niet-dit' bewustzijn van de misvatting is het resultaat van de materiële begoocheling. Het bestaat uit illusies over het de beheerser en genieter zijn terwijl tegelijkertijd het geweten het tegendeel fluistert van lijden voor opofferingen en onderwerping terwille van de samenwerking. De geest zoals tot uitdrukking gebracht door kulturen van beheersing kan ontmoedigend zijn. Iedereen weet het zo goed voor zichzelf dat de ander wordt gezegd en veroordeeld hetzelfde te doen. Maar feit is dat niet iedereen hetzelfde is of hetzelfde kan doen. Eén moet verschillend zijn zijn terwijl twee hetzelfde moeten wezen. Dat is het probleem van het leven. De ontologische vraag van hoe met God te zijn, de Heer en de orde, staat gelijk aan het beantwoorden aan en beslissingen nemen over leven in harmonie (e.g. één bewustzijn van de tijd) of dat men de konfrontatie moet aangaan en moet leven overeenkomstig winnen en verliezen in het konfliktmodel (b.v. het aanvaarden van twee soorten van tijd). Om vrede te hebben moeten twee mensen de zelfde orde of harmonie (God) hebben. Om werk te hebben moet men zich altijd bewust zijn van het verschil tussen het ideale van de totale opoffering voor de harmonie en de onvolkomen confrontaties van het winstmotief. Noch zou men er bang voor moeten zijn zich op te offeren, noch zou men er voor moeten terugdeinzen om in oppositie met het imperfecte te verkeren. Het is als met werken en vrije tijd: het één lukt niet zonder het andere. Zonder het konflikt kan men niet werken en zonder het werk kan men niet gemotiveerd zijn voor de harmonie van het onverschillig zijn met de genade van God en de natuur. Wat de doorslag geeft is of men weet wie men is of niet. De ziel is een vergaarbak van identificatie met alle soorten van menselijkheid. Hiervan ontwikkelt zich een zekere samenhang van denken of een geest. Deze geest wordt gezekerd middels emoties die waarschuwen of men gelijk gericht is of niet. Hiervoor moet men regelmatig naar zichzelf luisteren, b.v. in de vroege ochtend vóór het ontbijt. Meditatie voorafgaande aan de aktie is onmisbaar om de zelfkennis en samenhang van de geest te bereiken nodig om de kontrole te houden. Veel mensen gaan 's zondags naar de kerk de priester de stem van het geweten gevend. Maar dit als een externe vorm van kontrole hebbend is nog steeds het zelfverantwoordelijke van een dagelijkse meditatie en een aparte dag (b.v. de vijftiende of aquariaanse zondag) nodig.. 

 

           x) Zuiver door abstinentie.

Er zijn twee begrippen van abstinentie: vakantie hebben en boete doen door vrijwillig te lijden. Beide zuiveren ze in hun liefde voor de natuur en de geest. Om van beiden een harmonie te hebben moet de abstinentie een frequentie zijn, een vibratie of staat van bewustzijn die te allen tijde kan worden opgepikt als een methode van beheersen. Voor dat doel moet men compromissen aanvaarden: vakanties lijden eronder dat men ze uitspreidt onafhankelijk van het weer als een aparte dag voor het samenzijn met mensen, religieus of niet, en de ontkenning van het bevestigen van het houden van afstand met de media. Tegelijkertijd moet de abstinentie het leren de lol te waarderen die mensen graag hebben in het gaan naar theaters en bioscopen. Voor de religie hebben we de romeinse zaterdagen en zondagen. Voor de abstinentie is er de sterrendatum kalender *die een regelmatige alternatie en een kosmisch bewustzijn biedt. Beide lopen dooreen om romeinse zondagen en aquariaanse vrije socialisatie- dagen en zondagen te hebben die samenvallen en uiteenlopen. Dit maakt het leven meer divers en interessant. Dit geeft de mens de twee benen van de ontologie waar hij op kan lopen.. 

 

           y) In geval van pijn: check uw integriteit.

Pijn is niet simpelweg een lichamelijk fenomeen. Vaak kan er met pijn niets worden gevonden dat mis is met het lichaam. Het lichaam kan lijden onder één of andere kramp waarvoor geen mechanische oorzaak te vinden is: het kan uit het denken voortkomen. Een konflikt in het denken kan zichzelf uitdrukken in het lichaam als een kramp of een vorm van pijn. Pijn is een alarm dat waarschuwt tegen een bedreiging van de integriteit van het lichaam. Voor veel mensen is het moeilijk te aanvaarden dat het denken of de geest die het denken leidt, of zelfs de ziel die de geest stuurt, moet worden gerekend onder de oorzaken van pijn. Een integriteitskonflikt kan zuiver fysiek zijn en als zodanig kan pijn van een zuiver fysieke aard zijn. Maar het is niet altijd zo. Een integriteitskonflikt kan ook zuiver iets van de geest zijn zoals zovele (gehuwde) paren weten. Er kan een integriteitskonflikt zijn in de geest waardoor men lichamelijk pijn kan lijden. De pijn in het hart b.v. is berucht bij verbroken liefde. Ook hoofdpijnen staan erom bekend vaak van psychologische aard te zijn: een bepaalde gehechtheid, konditionering of een konflikt in de motivatie kan tot onverenigbare aandriften leiden welke door het brein als pijn worden weergegeven of waargenomen. Ook kunnen identificaties met dieren of andere materiële vormen die niet harmoniëren met het eigen lichaam een oorzaak van pijn zijn. Pijn als zodanig is een psychosomatisch fenomeen waar tegenover men alert moet blijven om werkelijke schade aan het lichaam te voorkomen. Langdurige en verwaarloosde pijn kan leiden tot fysieke dysfunctie: een hoofdpijn kan een kankergezwel worden, een gebroken hart kan een hartaanval worden: een pijnlijke plek kan zich ontwikkelen tot een serieuze aandoening. Als de dokter op een bepaald punt een chemisch tekort opmerkt in het lichaam, bij voorbeeld niet genoeg vitaminen, kan hij voorspiegelen dat de (oorzaak van de) pijn of een ziekte kan worden overwonnen door het innemen van dergelijke vit aminen. Dit sluit echter niet het feit uit dat van een dysfunctionerende geest een mentaliteit van verwaarlozing kan uitgaan die de ware oorzaak van de aandoening zou zijn. Als zodanig zullen medicijnen niet echt helpen bij het overwinnen van de algemeen destructieve houding van verwaarlozing. Het feit dat een arts niet een gedragswetenschapper is en in die zin niet in staat is gedragsstoornissen te behandelen mag het feit niet verduisteren dat in vele gevallen het probleem van de pijn bij de bron behandelen: het denken, de geest en de ziel, een veel meer belovend en duurzamer resultaat kan geven dan enkel te redeneren naar materiële oorzaken. Het moet gezegd echter dat interdisciplinaire samenwerking de grootst mogelijke kans op gezondheid biedt, hetgeen voor het zelfverantwoordelijke individu dat nog geen behoefte heeft aan hulp betekent dat de eigen integriteit te checken, bij wijze van routine-meditatie, op alle nivo's van functioneren het meest wijs zou zijn, zelfs voordat men problemen heeft. 

 

           z) Onderhoud het lichaam zeer zorgvuldig tot de dood toe.

Niet alleen is het gezegde dat reinheid goddelijkheid is waar, maar ook is het behouden van de gezondheid en de langlevendheid van het goddelijke. Met de hartstocht van het regelen van offers kan men onverschillig raken wat betreft de gezondheid en de langlevendheid. In oorlog en in de liefde is alles toegestaan zodat de gezondheid en langlevendheid snel verloren kan gaan. Maar met het vinden van orde in de chaos van de liefde en de oorlog is er ook een strategie van vrede en onthechte toewijding nodig.

De held kan sterven, de ziel winnend, terwijl hij zijn lichaam verliest, maar in leven blijven na de kruisiging van de opoffering en oppositie moet ook betekenen dat men bevrijd is in dienst aan het vaderschap van de orde van de tijd die de ziel vanaf het begin begeleide. Op deze manier kan er religieus naar de Heer iedere vorm en naam zijn, politiek kan er een leven van orde, waarheid en harmonie zijn, terwijl er wetenschappelijk een eind aan het experimenteren en twijfelen kan zijn zonder de eer en identiteit te verliezen.

Klaarblijkelijk is het handhaven van het lichaam terwille van de langlevendheid een kwestie van continentie in discipline. De regel der matiging is hiertoe zeker essentiëel, in gedachten houdend dat abstinentie ook tot de dood kan leiden door verwaarlozing of tot waanzin in geval van fanatisme en dogmatisme. De regels, principes en waarden van de orde zijn richtlijnen of een kapstok voor de jas van het ego die men draagt. Filognostisch moet men nooit vergeten dat men alleen maar een profiteur is die het voordeel van het alternatieve en de opofferingen van iemand anders geniet. Dit onthoudend kan er de bescheidenheid en dankbaarheid zijn om alle verleidingen en beproevingen van de ontmoedigende kultuur te tolereren. Zo kan men overleven en zelfs deze liefde van de kennis op prijs stellen als de smaak van het leven zelf. Nauwgezet zijn naar de belangen van het lichaam betekent in te zien wat de praktijk van de filognosie allemaal inhoudt: het is praten en mediteren terwille van de orde van de ziel die door het lichaam tot uitdrukking wordt gebracht. Het is niet enkel naar het initiatief van een aquariaanse of meer wetenschappelijk begrepen tegenkultuur dat men dit inziet. Het is naar het volledige van de menselijke kultuur dat dit alles wordt ingezien. 

 

*: Sterrendatum kalender wil niet zeggen dat deze kalender met de sterren gelijk loopt. De precessie wordt met de cakra-tempometer gerespekteerd door het vieren van de z.g. verjaardag van de zon, die van Waterman naar Vissen verschuift met een tempo van één dag in de 70 jaar. De kalender heet sterrendatum kalender omdat deze is afgeleid van de manier waarop in de Veda's (de z.g.vijfde Veda) de sterrenhemel met een jaarindeling in 48 z.g. paksah's of pancha dasa's (=15-daagse periode) werd gerespekteerd. Het jaar werd wel gedefinieerd naar de noord-zuid gang van de zon (naar de seizoenen dus).